Διακοπές στις Καλύτερες Τιμές!

Booking.com
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στομάχι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στομάχι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τί είναι Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;

Αν οι ξινίλες και  οι καούρες έχουν αρχίσει να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους τότε μάλλον έχετε αρχίσει να υποφέρετε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Είναι μια ιδιαίτερα έντονη και επίπονη παθολογική κατάσταση με ενοχλητικά συμπτώματα. Ο οισοφάγος είναι ένας μυϊκός σωλήνας, που ενώνει το στόμα με το στομάχι. Οι μύες του οισοφά­γου, με τις περισταλτικές κινήσεις, προωθούν τα υγρά και τις στερεές τροφές από το στόμα προς το στομάχι.


Ορισμός
Η γαστροοισοφαγικής παλινδρόμηση είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία τα όξινα γα­στρικά υγρά προχωρούν από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Τα όξινα αυτά γαστρικά υγρά προκαλούν βλάβες στο βλεννογόνο του οισοφάγου. Η πιο συχνή από αυτές είναι η φλεγμονή του οισοφάγου, η οποία ονομάζεται οισοφαγίτιδα.
Οι βλάβες του οισοφάγου που προκαλούνται από τα όξινα γαστρικά υγρά, ανάλογα με τη βαρύτη­τα ταξινομούνται σε τέσσερις βαθμούς οισοφαγίτιδας (1ου, 2ου, 3ου, 4ου). Αυτές είναι υπεύθυνες για τα συμπτώματα του ασθενούς.
Οι βλαπτικές συνέπειες και τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης επιδεινώνο­νται προοδευτικά, όταν δεν γίνεται η σωστή αντιμετώπιση. Για την αποφυγή των καταστρεπτικών επι­πλοκών και την ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματα, είναι αναγκαία αρχικά η θεραπεία με τα κατάλληλα φάρμακα. Μετά το τέλος της θεραπείας ο ασθενής πρέπει να ακολουθήσει ορισμένες οδηγίες, διαφορετικά τα συμπτώματα θα επανεμφανιστούν.


Τα τυπικά συμπτώματα
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και η οισοφαγίτιδα χαρακτηρίζονται από τα πιο κάτω κύρια συμ­πτώματα:


  1. το οπισθοστερνικό κάψιμο (καούρες),
  2. τις όξινες ερυγές  (ξινίλες),
  3. τον πόνο κατά την κατάποση (οδυνοφαγία)


Κάθε ασθενής παραπονείται για ένα τουλάχιστον από τα τρία παραπάνω συμπτώματα.


Οπισθοστερνικό κάψιμο ("καούρες")
Το οπισθοστερνικό κάψιμο αποτελεί το πιο συχνό και τυπικό σύμπτωμα της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας. Το σύμπτωμα αυτό οφείλεται στην παλινδρόμηση του υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Το αίσθημα του καψίματος εντοπίζεται στο πάνω μέρος της κοιλιάς και πίσω από το στέρνο (οπισθοστερνικά). Επεκτείνεται δε προς τον τράχηλο και ακτινοβολεί προς τη ράχη.
Το αίσθημα του καψίματος μπορεί να διαρκέσει για πολλές ώρες και συνήθως εμφανίζεται μετά το φαγητό. Τα συμπτώματα έχουν τη μεγαλύτερη ένταση μια ώρα μετά το φαγητό και επιδεινώνονται με το κάπνισμα, με ορισμένα φαγητά και ποτά. Τα συμπτώματα επίσης χειροτερεύουν όταν ο ασθενής σκύβει, όταν σηκώνει βάρος, μετά από κούραση και όταν ξαπλώνει.
Δεν υπάρχει άτομο το οποίο δεν έχει αισθανθεί στη "ζωή του το αίσθημα του οπισθοστερνικού κα­ψίματος. Συνήθως πρόκειται για ήπια ενοχλήματα, τα οποία εμφανίζονται παροδικά σε υγιείς ανθρώ­πους μετά από ένα πλούσιο και λιπαρό γεύμα, με παράλληλη χρήση αλκοολούχων ποτών.
Μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχουν το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος πολύ συχνά, οπό­τε τότε γίνεται σοβαρό πρόβλημα. Έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει μια φορά το μήνα οπισθοστερνικό κάψιμο, ενώ το ένα πέμπτο περισσότερες από μια φορές. Επίσης, 5-7% του πληθυσμού έχουν το αίσθημα του καψίματος σε καθημερινή βάση. Η νόσος προσβάλλει όλες τις ομάδες ηλικιών και συχνότερα τα άτομα με ηλικία πάνω από 50 έτη.

Όξινες ερυγές ("ξινίλες")

Ο λαός λέει: "Μου ανέβηκε κάτι ξινό προς τα επάνω". Ο καθένας από μας γνωρίζει το δυσάρεστο συναίσθημα, όταν ξαφνικά το όξινο γαστρικό υγρό ή και ακόμα τροφές που βρίσκονται στο στομάχι πα­λινδρομούν μέχρι το στόμα. Το φαινόμενο αυτό λέγεται: "αναγωγή γαστρικού περιεχομένου" και απο­τελεί ένα άλλο τυπικό σύμπτωμα της νόσου της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.


Πόνος κατά την κατάποση ('Όδυνοφαγία")
Ο πόνος κατά την κατάποση μπορεί να οφείλεται είτε σε διαταραχές της λειτουργίας της κατάπο­σης, είτε σε ένα μηχανικό κώλυμα κατά το πέρασμα των υγρών και των στερεών τροφών δια του οισο­φάγου. Η αιτία μπορεί να είναι μια στένωση του οισοφάγου, ως αποτέλεσμα της φλεγμονής (οισοφαγί­τιδα). Από το ιστορικό του ασθενούς αναφέρονται τότε συχνές αναγωγές και εμετοί.
Οι διαταραχές της κατάποσης και ειδικότερα ο πόνος θεωρούνται ως ένα σοβαρό σύμπτωμα, το οποίο απαιτεί την επείγουσα ιατρική διερεύνηση, ακόμα και στην πιο ελαφριά μορφή.


Άλλα συμπτώματα
Οι κλινικές εκδηλώσεις της παλινδρομικής νόσου είναι πολυποίκιλες. Παράλληλα με τα τρία κύρια συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, μπορεί να υπάρχουν και άλλες άτυπες εκδηλώσεις.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών παραπονείται για πόνο στο θώρακα, βραχνάδα, ναυτία και συμπτώ­ματα από το αναπνευστικό όπως το άσθμα, νυχτερινό ξηρό βήχα, δύσπνοια, φαρυγγίτιδα και λαρυγγίτι­δα. Πραγματικά, η παλινδρομική νόσος προκαλεί συχνά ενοχλήματα από το αναπνευστικό σύστημα και την περιοχή του λαιμού, της μύτης και των αυτιών. Οι μικροεισροφήσεις γαστρικού περιεχομένου κατά την εισπνοή, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας, μπορεί να είναι η αιτία της χρόνιας βρογχίτιδας.
Πολύ συχνά, οι όξινες ερυγές είναι η αιτία της κακοσμίας του στόματος. Κάθε άτομο που ακολου­θεί τους κανόνες της στοματικής υγιεινής και παραταύτα παρουσιάζει κακοσμία του στόματος, πρέπει να υποβάλλεται σε ιατρικό έλεγχο, ειδικότερα όταν αυτή παρουσιάζεται "από τη μια στιγμή στην άλλη".


Οι πιο συχνές αιτίες
Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν παλινδρόμηση του γαστρικού υγρού προς τον οισοφάγο. Η πιο συχνή αιτία είναι η υπερβολική παραγωγή υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι (υπεροξύτητα). Το stress, η ένταση, η στενοχώρια, οι λιπαρές τροφές, τα γλυκά, και το αλκοόλ συμβάλλουν στην υπέρμετρη παραγωγή του οξέος.
Όταν κανείς νοιώθει το αίσθημα του καψίματος πίσω από το στέρνο, τότε σημαίνει ότι το όξινο γαστρι­κό υγρό παλινδρομεί προς τον οισοφάγο. Η παλινδρόμηση αυτή συμβαίνει επειδή ο κάτω οισοφαγικός σφιγκτήρας είναι χαλαρός και δεν κλείνει στεγανά την περιοχή που συνδέεται ο οισοφάγος με το στομάχι.
Ορισμένα φάρμακατροφές και ουσίες (όπως πχ νικοτίνη, αλκοόλ, καφεΐνη, Cola) προκαλούν χα­λάρωση του σφιγκτήρα. Επίσης διάφορες παθολογικές ανατομικές καταστάσεις όπως για παράδειγμα είναι η διαφραγματοκήλη, καταργούν τη λειτουργία του οισοφαγικού σφιγκτήρα και προάγουν την πα­λινδρόμηση, η οποία οδηγεί σε οισοφαγίτιδα.
Τα στενά ρούχα και η σφιχτή ζώνη πιέζουν το στομάχι και εξαναγκάζουν τα γαστρικά υγρά να πα­λινδρομήσουν προς τον οισοφάγο.
Στους παχύσαρκους ανθρώπους συγκεντρώνεται λίπος μέσα στην κοιλιά, το οποίο, αφενός πιέζει το στομάχι και αφετέρου περιορίζει τον ελεύθερο χώρο, με αποτέλε­σμα να μη μπορεί να εκπτυχθεί το στομάχι κατά τη λήψη φαγητού. Ως αποτέλεσμα το γαστρικό περιε­χόμενο βρίσκεται υπό συνεχή πίεση και εξαναγκάζεται να παλινδρομήσει προς τον οισοφάγο.

Διάγνωση
Επειδή το αίσθημα του καψίματος πίσω από το στέρνο, τις πιο πολλές φορές οφείλεται στην παλιν­δρόμηση των γαστρικών υγρών προς τον οισοφάγο, συνήθως αποφεύγουμε τις εξειδικευμένες και δαπανηρές εξετάσεις στους ασθενείς στους οποίους τα συμπτώματα είναι ήπια και τυπικά.
Όταν με τη φαρμακευτική αγωγή και τις άλλες οδηγίες, ο ασθενής δεν απαλλάσσεται πλήρως από τα συμπτώματα, είναι αναγκαίο να γίνει ένας ακριβής έλεγχος του οισοφάγου και του στομάχου.
Η ενδοσκόπηση είναι η καλύτερη εξέταση να ελέγξουμε τον οισοφάγο και το στομάχι.  Με την εξέ­ταση αυτή εκτιμάται ο βαθμός της παλινδρομικής νόσου, η έκταση και η βαρύτητα της οισοφαγίτιδας.
Επίσης διαγιγνώσκονται οι παράγοντες που τη δημιουργούν π.χ. διαφραγματοκήλη. Όταν υπάρχει. υπόνοια κακοήθους εξαλλαγής λαμβάνονται τεμαχίδια για βιοψία και γίνεται ιστολογική εξέταση
,

Θεραπεία με φάρμακα
Στις ελαφρές μορφές της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας, η θεραπεία προσανατολί­ζεται αποκλειστικά και μόνο στα συμπτώματα. Απλές οδηγίες όπως αναφέρονται πιο κάτω, μπορεί να ανακουφίσουν προσωρινά από τα συμπτώματα.
Τα πιο συνήθη και αποτελεσματικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των συμ­πτωμάτων της παλινδρομικής νόσου και τη θεραπεία της οισοφαγίτιδας είναι τα παρακάτω:



  1. Αντιόξινα Τα φάρμακα που εξουδετερώνουν τα γαστρικά οξέα ονομάζονται αvτιόξιvα. Ανακουφίζουν προσω­ρινά από το σύμπτωμα του οπισθοστερνικού καψίματος, αλλά δεν έχουν καμία δράση στην ελάττωση της παραγωγής του υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι. Τα ανrιόξινα αγοράζονται από τα φαρμακεία χωρίς ιατρική συνταγή και από πολλούς ανθρώπους λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επειδή η δράση τους είναι παροδική καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες. Ωστόσο, η αλόγιστη χρήση τους μπορεί να προκαλέσει ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες.Τα πιο γνωστά αντιόξινα φάρμακα που κυκλοφορούν στα φαρμακεία, με τις εμπορικές ονομασίες είναι: Aludrox, Simeco, Milk of Magnesia, Maalox, Riopan κ.ά.
  2. Φάρμακα που βελτιώνουν την κινητικότητα του οισοφάγου και τη λειτουρ­γία του κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα.Το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος συχνά συνδυάζεται με διαταραχές στην κινητικότητα του οισοφάγου και με μια ανεπάρκεια στη λειτουργία του κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα. Για το λόγο αυ­τό η χορήγηση φαρμάκων που προάγουν την ομαλή κινητικότητα του οισοφάγου είναι ωφέλιμη. Τα φάρμακα αυτά, τα οποία ονομάζονται και προκιvητικά, επιταχύνουν επιπλέον την κένωση του στομά­χου και έτσι απαλλάσσουν τον ασθενή από το μετεωρισμό. Τα πιο γνωστά φάρμακα της κατηγορίας αυ­τής είναι: Alimix, Ibutin, Cilroton, Primperan.
  3. Φάρμακα που ελαττώνουν την παραγωγή οξέος στο στομάχι. Με τα σύγχρονα φάρμακα αναστέλλεται αποτελεσματικά η υπέρμετρη παραγωγή υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι. Με την ελάττωση της γαστρικής οξύτητας απαλλάσσεται ο ασθενής από το αίσθη­μα του οπισθοστερνικού καψίματος, τις όξινες ερυγές και τον πόνο κατά την κατάποση. Η δράση τους είναι πάρα πολύ γρήγορη και θεωρούνται ως τα καλύτερα φάρμακα για την παλινδρομική νόσο και την οισοφαγίτιδα. Η χορήγησή τους ενδείκνυται τόσο για τις βαριές μορφές, όσο και για τις ήπιες μορφές της νόσου. Η δόση τους καθορίζεται από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και αποφασίζεται από τον θεράποντα ιατρό. Τα φάρμακα αυτά δεν έχουν σοβαρές παρενέργειες και είναι αρκετά ασφαλή. Λαμβάνονται συνή­θως μία φορά την ημέρα και έτσι βοηθούν στη συμμόρφωση του ασθενούς να ακολουθήσει πιστά τη θεραπεία.Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα συμπτώματα της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτι­δας θεραπεύονται με ένα από αυτά τα φάρμακα, μέσα σε τέσσερις εβδομάδες. Τα πιο γνωστά φάρμα­κα της κατηγορίας αυτής, με τα εμπορικά τους ονόματα, είναι: Losec, Laprazol, Zurcazol, Controloc.
Χρήσιμες οδηγίες

  • Αποφεύγετε να κοιμόσασθε σε εντελώς οριζόντια θέση. Κατά την κατάκλιση ανασηκώστε το πάνω μέρος του σώματος (πχ με μαξιλάρια κάτω από την πλάτη) ή ανασηκώστε το πάνω μέρος του κρεβατιού με τάκους κατά 15-20 εκατοστά.
  • Αποφεύγετε την κατάκλιση μετά το γεύμα γιατί έτσι παλινδρομεί πιο εύκολα το γαστρικό περιεχόμενο προς τον οισοφάγο. Ένας σύντομος περίπατος είναι η καλύτερη λύση. Μην ξαπλώνετε πριν περάσουν 2-3 ώρες από το τελευταίο γεύμα και μην κάθεστε σε βαθιές πολυθρόνες.
  • Αποφεύγετε το υπερβολικό βάρος, επειδή αυξάνει την πίεση στο στομάχι, που προάγει την παλινδρόμηση.
  • Αποφεύγετε τα στενά ρούχα, τις σφιχτές ζώνες, να σηκώνετε βάρη, τις ασκήσεις κοιλιακών και το σκύψιμο για να μην πιέζεται το στομάχι σας.
  • Μετά το βραδινό δείπνο πηγαίνετε για ύπνο αφού έχουν περάσει 2-3 ώρες.
  • Διακόψτε το κάπνισμα
Σχετικά με τη διατροφή ακολουθείστε τα παρακάτω

  • Μια προσεγμένη επιλογή των τροφών και η υιοθέτηση σωστών κανόνων διατροφής μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματα της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας. Ορισμένες τροφές και ποτά ασκούν βλαπτική δράση και επιδεινώνουν τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και της οισοφαγίτιδας.
  • Τρώτε μικρά, ελαφριά και συχνά γεύματα.
  • Αποφεύγεται τα μεγάλα γεύματα.
  • Περιορίστε ή/και αποφύγετε:
    • Τα λιπαρά γεύματα (κρέας μικρών ζώων, ζαμπόν, μπέικον, αλλαντικά, κονσέρβες, λιπαρά ψάρια, λιπαρές σάλτσες, πχ μαγιονέζα, λιπαρά τυριά, τηγανιτό βούτυρο, λάδι ή μαργαρίνη), τα τηγανητά,  τη σοκολάτα, τον καφέ,  τη μέντα, τα μπαχαρικά, τα αλκοολούχα ποτά, τους όξινους χυμούς φρούτων (πορτοκαλιού, λεμονιού, ντομάτας) ,  τα αεριούχα ποτά, τη σόδα, τα γλυκά με σιρόπι (Kouταλιoύ, ταψιού, λουκουμάδες, σαντιγί, μεγάλη ποσότητα μελιού ή μαρμελάδας), τις πίπες με φύλλο, τις σούπες και τα υγρά το βράδυ, άγουρα ή ξηρά φρούτα, αγγούρια, μανιτάρια, ραπανάκια, λάχανο, κάστανα, τουρσιά, ξύδι, σκόρδο, λεμόνι, πικάντικες σάλτσες, κέτσαπ, μουστάρδα, πιπέρι, πάπρικα.

Η αυστηρότητα στην τήρηση των παραπάνω διαιτητικών οδηγιών σχετίζεται με τη βαρύτητα της παλινδρομικής νόσου.  Οι προσωπικές σας παρατηρήσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία για το ποιες τροφές είναι ιδιαίτερα ενοχλητικές για σας.

Πιπερόρριζα (Ginger)

Το ginger (Zingiber officinale Roscoe), είναι γνωστό στην Ελλάδα ως πιπερόρριζα, ανήκει στην οικογένεια των Zingiberaceae. Είναι ένα φυτό το οποίο μεγαλώνει καλά σε περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες και πολλές βροχές κατά την περίοδο ανάπτυξης, αλλά και με περίοδο ξηρασίας κατά την συγκομιδή. Δεν παράγει καρπούς και πολλαπλασιάζεται μέσω της ρίζας του. Άλλη ονομασία με την οποία είναι γνωστό το φυτό διεθνώς είναι Zingiber. 



Συστατικά του φυτού είναι υδατάνθρακες  με το άμυλο ως  κυριότερο συστατικό, διάφορα λιπίδια (π.χ. παλμιτικό,ελαϊκό,λινελαϊκό, καπρικό, στεατικό, λινολενικό, αραχιδικό, τριγλυκερίδια, φωσφατιδικό οξύ, λεκιθίνες, ginger-γλυκολιπίδια Α,Β και C), επίσης, περιέχει ελαιορητίνες, ομόλογα τζιντζερόλης, συμπεριλαμβανομένων των παραγώγων με πλάγια μεθυλική αλυσίδα, τα ομόλογα shogaol που είναι προϊόντα αφυδάτωσης των ελαίων της πιπερόριζας,  τζιντζερόνη (προϊόν υποβάθμισης των τζιντζερολών) κ.α. Τα αιθέρια έλαια που περιέχονται στην πιπερόριζα είναι β- βισαβολένιο και τζιντζιμπερένιο, τζιντζιβερόλη, τζιντζιβερενόλη,  α-κουρκουμένιο, β-σεσκιφελλανδρένιο, β-σεσκιφελλανδρόλη (cis και trans) και πολυάριθμοι μονοτερπενικοί υδρογονάνθρακες, αλκοόλες και αλδεϋδες.
Αλλα συστατικά του φυτού είναι διάφορα αμινοξέα (π.χ.αργινίνη, ασπαρτικό οξύ, κυστεϊνη, γλυκίνη, ισολευκίνη, λευκίνη, σερίνη, θρεονίνη και βαλίνη), πρωτεΐνες, ρητίνες, διτερπένια (γαλανολακτόνη), βιταμίνες, ειδικά νικοτινικό οξύ(νιασίνη)  και βιταμίνη Α και ανόργανα στοιχεία.
Το τμήμα του φυτού που χρησιμοποιείται είναι το υπόγειο διακλαδιζόμενο ρίζωμα, χρώματος γκρι με λευκοκίτρινη σάρκα. 

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
  • Σαν αντιεμετικό
  • Κονιοποιημένο  ρίζωμα: Εφάπαξ  δόση των 1-2 γραμ., 30 λεπτά πριν από το ταξίδι για την πρόληψη  συμπτωμάτων της ναυτίας, ή 0,5 γρ., δύο ως τέσσερις φορές  ημερησίως.
Άλλες χρήσεις
  •  
    • Κονιοποιημένο ρίζωμα 0,25-1 γραμ., τρεις φορές ημερησίως                                       
    • Βάμμα (1 :5) 1.5-3mL τρεις φορές  ημερησίως, 1.7- 5 ml. ημερησίως
ΔΡΑΣΗ
Οι ελαιορητίνες που περιέχει θεωρείται ότι είναι οι βασικές δραστικές ουσίες  στην πιπερόρριζα. Διάφορες φαρμακολογικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων της αντιεμετικής, της αντιθρομβωτικής, της  αντιμικροβιακής, της  αντικαρκινικής, της αντιοξειδωτικής, της αντιφλεγμονώδους και  της καρδιοτονωτικής  δράσης, έχουν διαπιστωθεί σε  in vitro έρευνες και σε ζώα. Επίσης, αναφέρεται ότι έχει αγχολυτική, υπογλυκαιμική, αντιυπερχοληστερολαιμική, υποτασική και υπερτασική δράση, ότι παρεμποδίζει τη συσσώρευση προσταγλανδινών και αιμοπεταλίων και ότι κατέχει χολαγωγικές και ευστόμαχες ιδιότητες. Όσον αφορά την υπογλυκαιμική, την αντιυποχοληστερολαιμική, την αντιελκογονική δράση και την αναστολή σύνθεσης των προσταγλανδινών απαιτούνται περαιτέρω έρευνες. Οι κλινικές μελέτες έχουν στοχεύσει κυρίως στην επίδραση της  πιπερόρριζας στην πρόληψη της ναυτίας και του εμετού. Η χρήση της σαν μια προληπτική θεραπεία ενάντια στην ναυτία των μετακινήσεων είναι αμφισβητούμενη. Φαίνεται ότι είναι πιθανό να εμφανίζει μία τοπική δράση στον γαστρεντερικό σωλήνα, παρά να συμμετέχει σε έναν κεντρικά μεσολαβούντα μηχανισμό. 


ΧΡΗΣΕΙΣ
Η πιπερόρριζα  κατατάσσεται  από το συμβούλιο της  Ευρώπης  ως φυσική πηγή αρωματικής ουσίας  τροφίμων. Αυτή η κατηγορία υποδεικνύει ότι η πιπερόρριζα μπορεί να προστεθεί στα τρόφιμα σε μικρές ποσότητες, με έναν κάποιο περιορισμό, λόγω πιθανού δραστικού συστατικού (μέχρι στιγμής απροσδιόρισου)  στο τελικό προϊόν. Χρησιμοποιείται ευρέως στα τρόφιμα σαν καρύκευμα. Στις ΗΠΑ, η πιπερόρριζα κατατάσσεται  στη λίστα  GRAS (Gεnerally Recognized As Safety) (Γενικώς  αναγνωρισμένο σαν ασφαλές ). 
Όσον αφορά την χρήση της ως βότανο, η πιπερόρριζα θεωρείται ότι διαθέτει  σπασμολυτικές ιδιότητες. Κατά παράδοση, έχει χρησιμοποιηθεί για κολικούς ,  δυσπεψία και συγκεκριμένα για  εντερικούς  κολικούς. Τελευταία, το ενδιαφέρον για την πιπερόρριζα στρέφεται στη χρήση της στην πρόληψη της ναυτίας και του εμέτου, στην χρήση της ως χωνευτικό και ως συμπληρωματική θεραπεία για  φλεγμονώδεις καταστάσεις, όπως οστεοαρθρίτιδα και ρευματοειδή αρθρίτιδα  (Yoshikawa et al , 1992). 

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Η πιπερόρριζα  αναφέρεται ότι έχει καρδιοτονωτική  και  αντιαιμοπεταλική δράση in vitro και υπογλυκαιμική δράση σε μελέτες in vivo. Οι υπερβολικές δόσεις μπορούν επομένως να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική ή αντιπηκτική θεραπεία. Ένα πτητικό συστατικό, η σ-σογκόλη, αναφέρεται ότι έχει επιπτώσεις στην πίεση του αίματος (αρχικά μείωση και κατόπιν αύξηση) in vivo. 


Εγκυμοσύνη και θηλασμός  
Η πιπερόρριζα αναφέρεται ότι δρα ως αμβλωτικό και ότι εμφανίζει διεγερτική δράση στην μήτρα. Δόσεις πιπερόρριζας που υπερβαίνουν πολύ τα ποσά που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, δεν πρέπει να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ή του θηλασμού (Lawrence et al, 1984). 


ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Καμία ανεπιθύμητη ενέργεια δεν έχει τεκμηριωθεί για την πιπερόρριζα. Το έλαιο της δε φαίνεται  να  είναι ερεθιστικό, ή να προκαλεί ευαισθησία, αν και μπορεί να εμφανιστεί δερματίτιδα σε υπερευαίσθητα άτομα. Η φωτοτοξικότητα από τα έλαια της πιπερόριζας  δεν θεωρείται σημαντική. Το έλαιο της φαίνεται να είναι χαμηλής τοξικότητας και αναφέρεται ότι  οι μέγιστη τιμές  LD50  (σε ποντίκια από το στόμα, σε κουνέλια από το δέρμα)  υπερβαίνουν τα 5 γ/kg ΣΒ. Η μεταλλαξιογόνος  δράση έχει αποδειχθεί για ένα αιθανολικό εκχύλισμα πιπερόριζας, με ζιγγερόλη και σογκόλη στη Salmonella typhimurium. Η ζιγγερόνη  βρέθηκε ότι δεν είναι μεταλλαξιογόνος. Ο χυμός της πιπερόρριζας αναφέρεται ότι επιδεικνύει αντιμεταλλαξιογόνο δράση, ενώ μεταλλαξιογόνος δράση έχει περιγραφεί για την 6-ζιγγερόλη, παρουσία γνωστών χημικών μεταλλαξιογόνων. Αναφέρθηκε ότι συγκεκριμένα μεταλλαξιογόνα μπορούν να ενεργοποιήσουν τη δραστηριότητα της 6- ζιγγερόλης με αποτέλεσμα να μην καταστέλλεται  από τα αντιμεταλλαξιογόνα συστατικά που υπάρχουν στον χυμό. 


ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ
Υπερβολικές δόσεις πιπερόρριζας μπορούν να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική, ή αντιπηκτική θεραπεία. 

Πιπερόρριζα/ Zingiber officinale
  • τερπένια(zingiberine,phellandrene, curcumene)
  • αλκοόλες (citronellol, linalol)
Όργανα: Πεπτικό σύστημα
Ιδιότητες:
  • τονωτικό, διεγερτικό
  • στομαχικό, άφυσο
  • αναλγητικό
  • αντιπυρετικό
  • αντι-ιδρωτικό
Ενδείξεις:
  • ανεπάρκειες του πεπτικού συστήματος(δυσπεψία, τυμπανισμός,ανορεξία, κ.λ.π.)
  • ανικανότητα
  • ρευματικοί πόνοι


Γράφουν η Σκουρολιάκου Μαρία, Λέκτορας Εντερικής και Παρεντερικής Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο,Κλινική Φαρμακοποιός, Επιστημονική Σύμβουλος Κέντρου Διατροφικής Υποστήριξης και Διαιτολογίας, μαιευτήριο ΙΑΣΩ - Φοντόρ Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου

Το μαύρισμα… περνά από το στομάχι!

Ο Ιούνιος έφθασε, οι θερμοκρασίες σημειώνουν συνεχώς ανοδική πορεία και εσείς επιθυμείτε διακαώς να αποκτήσετε ένα πιο μαυρισμένο δέρμα. Έχοντας αποκλείσει, λοιπόν, το επικίνδυνο σενάριο του να παραμείνετε για παραπάνω στον ήλιο, μάλλον ήρθε η ώρα να…ανοίξετε το ψυγείο!


 
Ο λόγος; Μα φυσικά η ικανότητα ορισμένων κατηγοριών τροφίμων να επισπεύδουν και να ενισχύουν το μαύρισμα. Καρότα, μάνγκο, ροδάκινα…είναι μερικοί μόνο από τους πολύτιμους «συμμάχους» που μας προσφέρει η φύση στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε το επιθυμητό σταρένιο δέρμα, και μάλιστα, χωρίς ίχνος χημικού!   
 
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ομάδα «κλειδί» αποτελούν οι τροφές που περιέχουν βιταμίνη Α. Γι’ αυτό και κατά τους θερινούς μήνες, μπορείτε να επιλέξετε μάνγκο, πεπόνια, ψάρια, αβοκάντο, βερίκοκα, ροδάκινα κα.
 
Τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνη C, αντίθετα, πρέπει να γνωρίζετε έχει παρατηρηθεί ότι επιβραδύνουν το μαύρισμα. Έτσι, αν επιθυμείτε να ενεργοποιήσετε τη μελανίνη σας, ίσως θα πρέπει να αποφύγετε πορτοκάλια, λεμόνια, καθώς και τις άλλες πηγές της βιταμίνης, όπως είναι τα κίτρα, ο μαϊντανός και το κάρδαμο.  
 
Ενάντια στις προσπάθειές σας, πάντως, στο κυνήγι ενός τέλειου μαυρίσματος βρίσκονται και τα λεγόμενα «βαριά» φαγητά, τα λίπη, τα τηγανητά τα πιάτα με σως, αλλά και τα απεριτίφ και ο δυνατός καφές. Αλλά την τελευταία αυτή ομάδα, ούτως ή άλλως, μάλλον θα πρέπει να την αποφεύγετε…
 
Γράφει η Μαρίνα Σαουλίδου, δημοσιογράφος

Καούρες: Όταν το φαγητό παύει να είναι απόλαυση

Έχει τύχει σίγουρα σε πολλούς από εμάς, να νιώσουμε κάψιμο στο στήθος που συχνά ανεβαίνει ως το λαιμό, μετά από την κατανάλωση κάποιων φαγητών (π.χ. ένα κομμάτι πίτσα, αλκοόλ…) ή μετά από ένα μεγάλο γεύμα. Το κάψιμο αυτό οφείλεται στην παλινδρόμηση του οξέος, που φυσιολογικά παράγεται στο στομάχι, προς τον οισοφάγο μας και συνιστά ένα εξαιρετικά συχνό φαινόμενο.

Ανάμεσα στον οισοφάγο και στο στομάχι υπάρχει μια βαλβίδα (γαστροοισοφαγική βαλβίδα) που ανοίγει όταν τρώμε, έτσι ώστε το φαγητό να κατέβει στο στομάχι. Έπειτα κλείνει, έτσι ώστε το οξύ που παράγει το στομάχι να μην γυρίσει πίσω στον οισοφάγο. Όταν η βαλβίδα δεν δουλεύει καλά, το οξύ (αλλά και άλλες ουσίες όπως η χολή) ανεβαίνουν και ερεθίζουν τον οισοφάγο και προκαλούν συμπτώματα όπως κάψιμο ή πόνος.

Οι καούρες ή ο πόνος παρουσιάζονται μετά τα γεύματα και μπορεί ναι διαρκέσουν πολλές ώρες, ενώ είναι πιο έντονα όταν ο ασθενής ξαπλώσει ή σκύψει. Κάποιοι μπορεί να μην εμφανίζουν καούρες αλλά να υπάρχει η αίσθηση ξένου σώματος ή όξινων υγρών στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση ή και βήχας που χειροτερεύει την νύχτα. Αξίζει να αναφέρουμε πως σε ένα ποσοστό ασθενών με βήχα ασθματικής αιτιολογίας (ιδίως από αυτούς που ξεκίνησε μετά την παιδική ηλικία), η αιτία του βήχα είναι η παλινδρόμηση και όχι το άσθμα.

Όλοι μας μπορεί κατά καιρούς να παρουσιάσουμε καούρες. Πιο συχνά όμως εμφανίζονται σε υπέρβαρους, σε αυτούς που τρώνε μεγάλα ή λιπαρά γεύματα, καπνίζουν και φοράνε στενά ρούχα και ζώνες, καθώς αυτοί οι παράγοντες είτε χαλαρώνουν την βαλβίδα ή αυξάνουν την ποσότητα του οξέος που παράγεται στο στομάχι. Οι «καούρες» συνήθως δεν αποτελούν σημαντικό πρόβλημα για την υγεία μας. Όμως, αν εμφανίζονται πιο συχνά από 2-3 φορές την εβδομάδα, μπορεί να πάσχουμε από μια κατάσταση που ονομάζεται γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος (ΓΟΠΝ) και είναι απαραίτητο να δούμε τον γαστρεντερολόγο μας, γιατί, χωρίς θεραπεία, μπορεί να αναπτυχθούν έλκη στον οισοφάγο (οισοφαγίτιδα) ή και προκαρκινικές αλλοιώσεις (οισοφάγος Barrett’s).

Περίπου 5% των ασθενών με χρόνιες καούρες έχουν οισοφάγο Barrett’s. Από αυτούς 1-1,5% ανά έτος θα εμφανίσουν καρκίνο οισοφάγου. Για να γίνει διάγνωση των καταστάσεων αυτών πρέπει να γίνει ενδοσκόπηση (γαστροσκόπηση) και να ληφθούν βιοψίες. Το ευτύχημα είναι πως σήμερα υπάρχουν πολύ επιτυχημένες ενδοσκοπικές μέθοδοι που καταστρέφουν τις προκαρκινικές περιοχές (δηλαδή τον οισοφάγο Barrett’s) μέσω ραδιοκυμάτων με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Πως θα μπορέσουμε όμως να αποφύγουμε ή να αντιμετωπίσουμε τις καούρες; Αυτό είναι εφικτό με αλλαγές κάποιων συνηθειών του lifestyle μας και με φαρμακευτική αγωγή. Πιο αναλυτικά πρέπει:
  • Να μεσολαβούν τουλάχιστον 2 ώρες ανάμεσα στο τελευταίο γεύμα μας και την κατάκλιση, ούτως ώστε να μην ξαπλώνουμε με γεμάτο στομάχι.
  • Να τρώμε μικρά και συχνά γεύματα
  • Να αποφεύγουμε τα φαγητά που είτε αυξάνουν το οξύ που παράγει το στομάχι είτε χαλαρώνουν την γαστρο-οισοφαγική βαλβίδα. Τέτοια φαγητά είναι: η ντομάτα, το κρεμμύδι, η σοκολάτα, η μέντα, τα λιπαρά και πικάντικα φαγητά, τα εσπεριδοειδή, ο καφές, το αλκοόλ, το τσάι και τα ανθρακούχα.
  • Να αποφεύγουμε συγκεκριμένες ασκήσεις στο γυμναστήριο (σε συνεννόηση με τον γαστρεντερολόγο), όπως π.χ. οι κοιλιακοί, που ευνοούν την παλινδρόμηση αυξάνοντας την ενδοκοιλιακή πίεση.
  • Να ανυψώσουμε τα πόδια του κρεβατιού που αντιστοιχούν στο προσκέφαλο κατά 15 εκ (2-3 βιβλία). Απαγορεύεται η τοποθέτηση μαξιλαριών γιατί και οι καούρες θα επιδεινωθούν και ο αυχένας μας θα τραυματιστεί.
  • Να διακόψουμε το κάπνισμα
Τα φάρμακα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, για να αντιμετωπίσουμε τις «καούρες» (δηλαδή την παλινδρόμηση), είναι τα παρακάτω:
  • Τα αντιόξινα. Εξουδετερώνουν το οξύ που παράγεται στο στομάχι, η δράση τους όμως διαρκεί λίγο και δεν θεραπεύει (αν υπάρχει) τη φλεγμονή ή τα έλκη που ίσως υπάρχουν στον οισοφάγο.
  • Οι Η2 ανταγωνιστές (πχ ρανιτιδίνη). Λαμβάνονται πριν το γεύμα και εμποδίζουν την παραγωγή οξέος.
  • Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (ομεπραζόλη, εσομεπραζόλη, παντοπραζόλη, ραμπεπραζόλη). Είναι τα πιο ισχυρά φάρμακα που καταστέλλουν την παραγωγή οξέος, λαμβανόμενα 20 λεπτά πριν το πρωινό.
Γράφει ο Γεώργιος Κ. Αναγνωστόπουλος, Γαστρεντερολόγος – Επεμβατικός Ενδοσκόπος

Στο μικροσκόπιο το σκόρδο

Το σκόρδο περιέχει ισχυρές θειούχες ενώσεις, με γνωστότερη και πιο δραστική την αλισίνη, στην οποία οφείλει και τη χαρακτηριστική μυρωδιά του. Η αλισίνη αποτελεί το φυσικό «προστάτη» του σκόρδου κατά των επιθέσεων από έντομα και μικροοργανισμούς. Επιπλέον, το σκόρδο είναι πλουσιότατο σε μαγγάνιο, βιταμίνη Β6 και βιταμίνη C, ενώ θεωρείται και καλή πηγή σεληνίου. Oι επιστημονικές έρευνες, αν και δεν συμφωνούν πάντα μεταξύ τους, συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι αυτές. Oι ερευνητές πιστεύουν ότι μια από τις πιο σημαντικές καρδιοπροστατευτικές δράσεις του σκόρδου είναι η ικανότητά του να παρεμποδίζει την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης - μια διαδικασία που θεωρείται η πλέον καθοριστική για τη δημιουργία της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία. Μάλιστα, υπάρχουν πολλές μελέτες που υποστηρίζουν την ευεργετική δράση του σκόρδου κατά της αθηρωμάτωσης. Σε σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Preventive Medicine» (2004) παρατηρήθηκε ότι οι ασθενείς που κατανάλωναν σκόρδο παρουσίασαν σημαντικά μικρότερο βαθμό εναπόθεσης ασβεστίου στις αρτηρίες τους (7,5%), συγκριτικά με εκείνους που έπαιρναν εικονικό φάρμακο, δηλαδή placebo (22,2%). Η εναπόθεση ασβεστίου αποτελεί έναν αξιόπιστο δείκτη μέτρησης της αρτηριοσκλήρυνσης. Επιπλέον, σε έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, που δημοσιεύτηκε το 2002 στην «JAMA» (Journal of the American Medical Association), παρατηρήθηκε ότι η κατανάλωση σκόρδου συμβάλλει στη μείωση του σχηματισμού της αθηρωματικής πλάκας σε ποσοστό που φτάνει το 40%, κατά τα πρώτα στάδια της δημιουργίας της. Κατά συνέπεια, το σκόρδο φαίνεται ότι προστατεύει την καρδιά μας, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ελαστικότητας των αγγείων μας. ● Πολλές εργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει ότι το σκόρδο συμβάλλει στη μείωση της υψηλής χοληστερίνης και της πίεσης, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Journal of Nutrition» (2006). Μάλιστα, οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης υπολόγισαν ότι από το 1993 το 44% των κλινικών ερευνών σε ανθρώπους έδειξαν ότι το σκόρδο μειώνει την ολική χοληστερίνη. Ωστόσο, υπάρχουν και έρευνες που δεν καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, όπως αυτή που δημοσιεύτηκε στην «British Journal of Nutrition» (2004), όπου παρατηρήθηκε ότι με την κατανάλωση σκόρδου η χοληστερίνη των συμμετεχόντων δεν διαφοροποιήθηκε, αλλά τα τριγλυκερίδιά τους μειώθηκαν κατά 12%. ● Αντιφατικά είναι και τα συμπεράσματα των κλινικών μελετών όσον αφορά την πίεση, γεγονός όμως που, σύμφωνα με τους συγγραφείς, αποδίδεται σε πιθανά ερευνητικά λάθη (όπως π.χ. η μικρή διάρκεια των ερευνών, αλλά και ο μικρός αριθμός των σχετικών μελετών, η λανθασμένη επιλογή των συμμετεχόντων και τα ακατάλληλα σκευάσματα σκόρδου). Για παράδειγμα, πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη σε 7.703 ασθενείς με υπέρταση, που δημοσιεύτηκε στην «International Journal of Cardiology» (2007), δεν κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση σκόρδου μειώνει σημαντικά την αρτηριακή πίεση. Εντούτοις, οι ερευνητές θεωρούν ότι το σκόρδο είναι πολλά υποσχόμενο όσον αφορά τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου που απειλούν την καρδιά -όπως η υψηλή πίεση και η χοληστερίνη- και θεωρούν ότι χρειάζονται περισσότερες κλινικές μελέτες. Αρκετές επιδημιολογικές έρευνες συσχετίζουν την αυξημένη κατανάλωση σκόρδου με το μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συμπεριλαμβάνει το σκόρδο στις τροφές με πιθανές αντικαρκινικές ιδιότητες. Μάλιστα, σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «American Journal of Clinical Nutrition» (2006), διαπιστώθηκε ότι η συστηματική κατανάλωση σκόρδου, καθώς και κρεμμυδιού, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διάφορων μορφών καρκίνου (όπως του φάρυγγα, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του μαστού, των ωοθηκών, του προστάτη και των νεφρών). Τα ποσοστά μείωσης του κινδύνου εμφάνισης νεοπλασίας κυμαίνονταν από 19% (για τον καρκίνο του προστάτη) έως 57% (για τον καρκίνο στον οισοφάγο). Η αλισίνη του σκόρδου θεωρείται ένας ισχυρός αντιμικροβιακός παράγοντας που, σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C που περιέχει, ενισχύει την αντιβακτηριακή του δράση. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition» (2001) παρατηρήθηκε ότι το σκόρδο παρουσίασε ισχυρή αντιμικροβιακή δράση κατά πολλών παθογόνων μικροοργανισμών, ακόμη και στελεχών μικροβίων που παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Μάλιστα, οι ερευνητές προτείνουν τη διεξαγωγή περισσότερων ερευνών, ούτως ώστε να διαπιστωθεί αν το σκόρδο μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση τόσο για τη συντήρηση των τροφίμων (σε αντιδιαστολή με τη χρήση χημικών συντηρητικών), όσο και για τη διατήρηση του ωμού κρέατος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στα ράφια των σουπερμάρκετ. Η ισχυρή αντιμικροβιακή δράση του σκόρδου φαίνεται ότι προστατεύει και από το έλκος του στομάχου. Στο πλαίσιο της μελέτης που αναφέρ- θηκε παραπάνω, για την αντιβακτηριδιακή δράση του σκόρδου, και η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition», παρατηρήθηκε ότι το σκόρδο καταπολεμά και το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Πρόκειται για ένα βακτήριο που διαβιοί στο στομάχι μας και, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, ενοχοποιείται για την πρόκληση έλκους του στομάχου. Oι ερευνητές παρατήρησαν ότι το σκόρδο καταπολεμά ακόμη και ορισμένα στελέχη του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Για το λόγο αυτό προτείνουν τη διεξαγωγή κλινικών μελετών για να διερευνηθεί η πιθανότητα το σκόρδο να αποτελεί μια οικονομική μέθοδο εκρίζωσης αυτού του βακτηρίου.
Αντί να φάτε τις σκελίδες του σκόρδου ολόκληρες, είναι προτιμότερο να τις ψιλοκόψετε ή να τις χτυπήσετε στο γουδί προτού τις καταναλώσετε, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρυσι στην επιθεώρηση «Journal of Agricultural and Food Chemistry». Με αυτό τον τρόπο, απελευθερώνονται και γίνονται πιο δραστικές οι ευεργετικές ουσίες του σκόρδου, όπως η αλισίνη. πηγή: vita.gr

Τα βότανα που ανακουφίζουν το στομάχι σας

Πόνος στην κοιλιά, φούσκωμα, καούρες, αλλαγή των συνηθειών του εντέρου... Eίναι γεγονός ότι οι αγχωτικοί ρυθμοί της ζωής, σε συνδυασμό με τη γρήγορη και «πρόχειρη» διατροφή, επηρεάζουν την ομαλή πεπτική λειτουργία. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας στους δύο ασθενείς που επισκέπτονται το γαστρεντερολόγο ταλαιπωρείται από τα παραπάνω ενοχλήματα. Στη συνέχεια σας προτείνουμε, με τη βοήθεια των ειδικών, ορισμένα εναλλακτικά μέσα για να ανακουφιστείτε από τα συνήθη πεπτικά προβλήματα και σας επισημαίνουμε πότε μπορείτε να στραφείτε μόνο σε αυτά και πότε είναι απαραίτητο να τα συνδυάσετε με την αγωγή που σας προτείνει ο γιατρός σας.





Tα συμπτώματα της δυσπεψίας είναι ο πόνος και η δυσφορία στο πάνω μέρος της κοιλιάς, το φούσκωμα, τα ρεψίματα, η ανορεξία, η ναυτία και το αίσθημα καύσου.

Tα κύρια συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου είναι ο πόνος στην κοιλιά και η εναλλαγή της διάρροιας και της δυσκοιλιότητας.


Eίναι απαραίτητο να επισκεφτείτε το γαστρεντερολόγο, ούτως ώστε να διαπιστωθεί αν τα παραπάνω συμπτώματα υποκρύπτουν ένα οργανικό πρόβλημα (π.χ. έλκος, διαβρωτική γαστρίτιδα), οπότε οφείλετε να ακολουθήσετε τις οδηγίες του γιατρού σας, δοκιμάζοντας συμπληρωματικά κάποιο εναλλακτικό γιατροσόφι. Eάν δεν έχετε οργανικό πρόβλημα, μπορείτε να δοκιμάσετε απευθείας τα εναλλακτικά βοηθήματα, λαμβάνοντας κάποιο βότανο μέχρι να ανακουφιστείτε. Eάν όμως οι ενοχλήσεις δεν υποχωρούν, απευθυνθείτε στο γιατρό σας.



Tο μυστικό για την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας είναι η ενεργοποίηση της κινητικότητας του εντέρου μέσω της τροφής ή και των βοτάνων.

Oι φλούδες και τα σπέρματα του βοτάνου αυτού είναι πλούσια σε ίνες. Kαταναλώνεται με νερό, ώστε οι ίνες του να διογκωθούν στο έντερο. Δόση: 1-2 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, κατά προτίμηση το βράδυ.
O φλοιός του βιβούρνου δρα ως χαλαρωτικό και ηρεμιστικό των μυών. Δόση: 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό (παίρνετε 1-2 κ.σ. 3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό).
Bοηθούν αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας. Περιέχονται στα λαχανικά, στα φρούτα και στα δημητριακά ολικής άλεσης. Eίναι απαραίτητο όμως να τις εντάξετε σταδιακά στη διατροφή σας και να τις συνδυάσετε με άφθονο νερό.



Oρισμένα βότανα δρουν ως στυπτικά του εντέρου, περιορίζοντας την κινητικότητά του.

Tο έγχυμα της ρίγανης καταπολεμά τη διάρροια (αλλά δεν έχει ευχάριστη γεύση!). Δόση: 1 κ.γλ σε μισό ποτήρι νερό (μοιράστε αυτή την ποσότητα σε τρεις δόσεις, πριν το φαγητό).
Tο αγριμόνιο είναι ένα βότανο με στυπτική, αλλά και επουλωτική δράση, γεγονός που το καθιστά κατάλληλο και για τις φλεγμονές του πεπτικού συστήματος. Mπορείτε να το συνδυάσετε και με καταπραϋντικά βότανα, όπως το χαμομήλι και η μολόχα. Δόση: 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Tα φύλλα και τα άνθη του άγριου γερανιού θεωρούνται αποτελεσματικά αντιδιαρροϊκά. Δόση: 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα.



Tα πικρά βότανα βοηθούν στην ανακούφιση από τα αέρια και τον τυμπανισμό. Mπορείτε να τα δοκιμάσετε μεμονωμένα ή και να τα συνδυάσετε.

Oι σπόροι του γλυκάνισου δρουν ως σπασμολυτικό και ως ήπιο καθαρτικό. 1 κ.γλ σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό. Eναλλακτικά, μασήστε 5-6 σπόρους γλυκάνισου μετά το γεύμα.
Παραδοσιακά, τα φύλλα της άγριας αγκινάρας είναι γνωστά για τις χωνευτικές τους ιδιότητες. Δόση: 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, το οποίο χωρίζετε σε τρεις δόσεις την ημέρα, πριν το φαγητό.
Oι ρίζες και τα φύλλα της πικραλίδας δρουν μαλακτικά, διευκολύνοντας τη διαδικασία της πέψης. 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.



Oι καούρες είναι ένα από τα συνήθη συμπτώματα της δυσπεψίας και του ευερέθιστου εντέρου. Tα παρακάτω αφεψήματα μπορούν να σας ωφελήσουν.

H μέντα αυξάνει τις εκκρίσεις των πεπτικών υγρών και χαλαρώνει του μυς του εντέρου. Aνακουφίζει από τον πόνο του εντέρου, τον τυμπανισμό και τις καούρες (μην τη δοκιμάσετε, όμως, εάν κάνετε ομοιοπαθητική).
Bράστε 2-4 κ.γλ. σε 1 λίτρο νερό. Mπορείτε να πιείτε 2-3 ποτήρια την ημέρα, πριν το φαγητό.
O δυόσμος δρα χαλαρωτικά και ανακουφίζει από το αίσθημα καύσου. (όπως η μέντα).



Eάν έχετε έλκος (διάβρωση του βλεννογόνου του στομάχου που προκαλείται από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού ή την κατάχρηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων), μπορείτε, συμπληρωματικά με την αγωγή του γιατρού, να στραφείτε στα παρακάτω βοηθήματα:

H ρίζα της γλυκόριζας έχει επουλωτική δράση και βοηθά στην αποκατάσταση του διαβρωμένου βλεννογόνου του στομάχου. 1 κ.γλ σε ένα ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Oι καρποί της συμβάλλουν στην αποκατάσταση των μικρών φλεγμονών του βλεννογόνου. 4-5 κομμάτια καρπών σε ένα ποτήρι νερό, το οποίο λαμβάνετε σε τρεις δόσεις, πριν τα γεύματα.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», ακόμη και μικρές ποσότητες μαστίχας είναι δυνατό να βοηθήσουν στην επούλωση των ελκών. Mουλιάζετε 2-3 κόκκους μαστίχας σε ένα ποτήρι νερό από το προηγούμενο βράδυ. Mοιράζετε το ποτήρι σε τρεις δόσεις, μεταξύ των γευμάτων.



O πόνος στην κοιλιά είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα τόσο της δυσπεψίας όσο και του συνδρόμου του ευρέθιστου εντέρου.

O μάραθος έχει μαλακτική και χαλαρωτική δράση. Ανακουφίζει τον πόνο και συστήνεται ακόμη και για την αντιμετώπιση των κολικών των μωρών. 1 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Tο βότανο αυτό θεωρείται καλή επιλογή για όσους έχουν συχνά πόνο στο στομάχι, κυρίως όταν στενοχωριούνται ή έχουν άγχος. 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, μοιρασμένο σε μία δόση το πρωί και μία το βράδυ, πριν το φαγητό.





Tα προβιοτικά είναι μικροοργανισμοί που αποκαθιστούν την ισορροπία της εντερικής χλωρίδας, η οποία διαταράσσεται λόγω της κακής διατροφής, του στρες και της κατάχρησης αντιβιοτικών. Θα τα βρείτε στο γιαούρτι, σε τρόφιμα εμπλουτισμένα με προβιοτικά και σε συμπληρώματα διατροφής.

Oι πεπτικές ενοχλήσεις συχνά είναι εντονότερες όταν βιώνουμε καταστάσεις στρες. Oι εναλλακτικές μορφές άσκησης, όπως η γιόγκα, το τάι τσι, η γυμναστική και πολλά αλλά που μας ευχαριστούν, μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του στρες και ως εκ τούτου στην ανακούφιση των πεπτικών ενοχλήσεων.

H ομοιοπαθητική είναι μια ολιστική θεραπευτική μέθοδος. Mε την κατάλληλη αγωγή -που είναι πάντοτε εξατομικευμένη- μπορούν να υποχωρήσουν και τα πεπτικά ενοχλήματα.




Καταρρίψτε τους μύθους για το στομάχι

Καταρρίψτε τους μύθους και λύστε τις απορίες σας σχετικά με τα πιο συνηθισμένα πεπτικά προβλήματα. 1. Τα αντιόξινα φάρμακα δεν προλαμβάνουν την καούρα. [Σ/Λ] Σωστό: Η επίπονη αίσθηση καψίματος στο στήθος εμφανίζεται όταν όξινα υγρά του στομάχου παλινδρομούν στον οισοφάγο (γνωστό ως γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση). Τα αντιόξινα φάρμακα εξουδετερώνουν αυτό το οξύ, αλλά δεν μπορούν να σταματήσουν την παραγωγή του. Για να αποτρέψετε το «κάψιμο», απλώς αλλάξτε μερικές από τις συνήθειές σας: Καταναλώστε το τελευταίο σας γεύμα τουλάχιστον 3 ώρες πριν πάτε για ύπνο και καταναλώστε πέντε μικρότερα γεύματα καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Bάλτε μαξιλάρια στο κρεβάτι σας, έτσι ώστε ο κορμός σας να είναι ανορθωμένος και να αποφεύγεται η παλινδρόμηση των γαστρικών υγρών. Αποφύγετε τροφές που ερεθίζουν το στομάχι, όπως είναι τα εσπεριδοειδή και η καφεΐνη. Μασήστε τσίχλα: Η μάσηση προκαλεί παραγωγή σάλιου, που περιέχει διττανθρακικά, τα οποία αποτελούν τη φυσική πηγή εξουδετέρωσης των οξέων του οργανισμού σας. Σ' αυτή την περίπτωση, αποφύγετε τις τσίχλες με γεύση μέντας.

2. Η υπερβολική κατανάλωση πικάντικων φαγητών είναι η πιο κοινή αιτία εμφάνισης πεπτικού έλκους. [Σ/Λ]

Λάθος: Τόσο τα πικάντικα φαγητά όσο και το αλκοόλ και το άγχος έχουν συστηματικά κατηγορηθεί για τις καούρες. Σήμερα όμως, οι ερευνητές γνωρίζουν ότι το ελικοβακτήριο του πυλωρού είναι ο βασικός ένοχος για την πρόκληση πεπτικού έλκους. Το μικρόβιο του ελικοβακτηρίου του πυλωρού θεωρείται πως θα φθάσει στο στομάχι μέσω της επαφής με μολυσμένα τρόφιμα ή νερό ή μέσω της σωματικής επαφής, π.χ. το φιλί. Η αντιμετώπιση του βακτηρίου γίνεται συνήθως με αντιβιοτικά. Για να το προλάβετε: Καταναλώστε λάχανο: περιέχει σουλφοραφάνη, μια ουσία με προστατευτική δράση απέναντι στο βακτήριο. Μασήστε μαστίχα: Σύμφωνα με τους επιστήμονες, καταστέλλει το ελικοβακτήριο του πυλωρού και γι' αυτό έχει θεραπευτική δράση σε ασθενείς που υποφέρουν από πεπτικό έλκος.

3. Ο χρόνιος βήχας μπορεί να είναι σύμπτωμα προβλήματος πέψης. [Σ/Λ]

Σωστό: Ο βήχας μπορεί πραγματικά να αποτελεί σύμπτωμα γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Αυτό συνήθως συμβαίνει καθώς τα γαστρικά υγρά προχωρούν ψηλότερα στον οισοφάγο και ερεθίζουν τις βηχογόνες ζώνες του λάρυγγα και του φάρυγγα.

4. Η δυσκοιλιότητα είναι η πιο κοινή γαστρεντερική πάθηση στις Ηνωμένες Πολιτείες. [Σ/Λ]

Σωστό: Στην Αμερική, στις διαταραχές του πεπτικού συστήματος οφείλεται το 13% των περιπτώσεων εισαγωγής σε νοσοκομείο. Αντίστοιχα είναι όμως και τα στοιχεία και στη χώρα μας. Πρόσφατα επιδημιολογικά στοιχεία που προέκυψαν από μελέτη του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας και Διατροφής (ΕΛ.Ι.ΓΑ.ΣΤ.) δείχνουν ότι περίπου 1 στους 5 Έλληνες υποφέρει από δυσκοιλιότητα. Για να διασφαλίσετε τη σωστή κινητικότητα του εντέρου σας φροντίστε να: Αυξήσετε την καθημερινή κατανάλωση προϊόντων ολικής άλεσης, οσπρίων, φρούτων και λαχανικών. Τα ακτινίδια, τα δαμάσκηνα, οι χουρμάδες, τα σταφύλια και το καλαμπόκι βοηθούν ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Επίσης, αρκετά προϊόντα δημητριακών, που κυκλοφορούν στο εμπόριο, είναι καλή πηγή φυτικών ινών. Αυξήσετε την κατανάλωση νερού, αλλά και άλλων υγρών. Εντείνετε τη φυσική δραστηριότητά σας. Η τακτική άσκηση ενισχύει την κινητικότητα του εντέρου και προάγει την ομαλή λειτουργία του. Το περπάτημα θεωρείται ευεργετικό. Αποκτήσετε «ωράριο αφόδευσης»: να επισκέπτεστε την τουαλέτα σε τακτικές ώρες, ακόμα κι αν δεν αισθάνεστε την αντίστοιχη ανάγκη ή δεν επιτυγχάνετε τελικά κένωση. Μην ξεκινήσετε τη λήψη καθαρκτικών χωρίς την έγκριση και τη συνταγογράφηση του γιατρού που σας παρακολουθεί.

5. Ο δυόσμος ανακουφίζει τους πόνους στο στομάχι. [Σ/Λ]

Σωστό: Αυτό το βότανο βοηθά στην πέψη. Ηρεμεί τους μυς του στομάχου και βελτιώνει τη ροή της χολής, την οποία χρησιμοποιεί το σώμα για να αφομοιώσει τα λίπη. Όταν χρειάζεστε τις ευεργετικές ιδιότητες του δυόσμου, είναι προτιμότερο να επιλέγετε το ρόφημά του.

Προσοχή: Όσοι υποφέρουν συχνά από καούρες πρέπει να αποφεύγουν το δυόσμο, καθώς μπορεί να προκαλέσει χαλάρωση στο μυ μεταξύ του στομάχου και του οισοφάγου, επιτρέποντας έτσι στο οξύ να ανέβει προς τα πάνω.

πηγή: preventionmag.gr

Γερό στοµάχι σε 10 βήµατα

Ολοι, κάποια στιγμή στη ζωή μας, έχουμε παραπονεθεί για ορισμένα ενοχλήματα στο στομάχι. Πότε κάτι που φάγαμε και μας έπεσε βαρύ, πότε κάποια καούρα, πότε ένα φούσκωμα, μια κράμπα, ένα ενοχλητικό σφίξιμο ή ένας πόνος. Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που μας ειδοποιούν ότι κάτι δεν πάει καλά, ειδικά αν παρουσιάζονται συχνά. Οι διαταραχές του πεπτικού ­συστήματος είναι από τις πιο συνηθισμένες ενοχλήσεις και τις περισσότερες φορές σχετίζονται με την κακή διατροφή και τον τρόπο ζωής. Γι’ αυτό, το Vita σάς δίνει τις πιο αποτελεσματικές συμβουλές για γερό στομάχι, αλλά και σας ενημερώνει για τα συμπτώματα που θα πρέπει να σας κινητοποιήσουν, ώστε να απευθυνθείτε στον ειδικό. Πριν βγάλετε μόνοι σας διάγνωση, επιβάλλεται πρώτα από όλα να επισκεφτείτε ένα γαστρεντερολόγο, για να σιγουρευτείτε ότι δεν υποφέρετε από κάποια πάθηση του πεπτικού συστήματος. Τα συμπτώματα, λοιπόν, που χρήζουν διερεύνησης είναι: (άνω κοιλιά), που συνοδεύονται από εμετούς, μπορεί να σημαίνουν πεπτικό έλκος ή χολολιθίαση. κοιλιακό άλγος και διαταραχές των κενώσεων (διάρροια, δυσκοιλιότητα) αποτελούν συνήθη συμπτώματα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου. που ενδεχομένως συνοδεύονται από εμετούς, μπορεί να οφείλονται σε γαστρεντερίτιδα. κοντά στο στήθος, που αντανακλούν και πίσω. Σε αυτή την περίπτωση, εκτός από το στομάχι σας, επιβάλλεται να ελέγξετε και την καρδιά σας. κάψιμο δηλαδή στο στήθος που μερικές φορές ανεβαίνει και στο λαιμό ή στο στόμα, μπορεί να σημαίνουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (το οξύ του στομάχου παλινδρομεί προς τον οισοφάγο και τον ερεθίζει). απότομη απώλεια βάρους (χωρίς δίαιτα), εμετοί, αίσθημα πνιγμού, δυσκολία κατάποσης της τροφής είναι τα πλέον ανησυχητικά συμπτώματα που πρέπει να σας οδηγήσουν άμεσα στο γιατρό. Ο γιατρός, αφού πάρει το ιστορικό σας και του περι­γράψε­τε τα συμπτώματα που έχετε, θα σας υποβάλει στις κατάλλη­λες εξετάσεις (αιματολογικό και βιοχημικό έλεγχο, γαστροσκόπηση, υπερηχογράφημα, κολονοσκόπηση, ανάλογα με την περίπτωση), ώστε να γίνει διάγνωση, και θα σας συστήσει την κατάλληλη θεραπεία, εφόσον χρειάζεται. Τις περισσότερες φορές, πάντως, επειδή πίσω από τις ενοχλήσεις στο στομάχι δεν κρύβεται κάποια σοβαρή πάθηση, αλλά ορισμένες κακές συνήθειες, είναι απαραίτητο να λάβετε τα μέτρα σας, ώστε να απαλλαγείτε από τα δυσάρεστα συμπτώματα, που επιδρούν αρνητικά στην ποιότητα ζωής σας. Την εύρυθμη λειτουργία του πεπτικού συστήματος επηρεάζουν, σε σημαντικό βαθμό, αυτά που τρώτε. Αποφεύγετε, λοιπόν, τις τροφές που ερεθίζουν το στομάχι, ιδιαί­τερα τις περιόδους που έχετε έντονα πεπτικά ενοχλήματα. Τέτοιες είναι: ● που περιέχουν πολλά χημικά πρόσθετα. Φροντίστε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής σας διατροφής να στηρίζεται σε μη επεξεργασμένα τρόφιμα. ● (π.χ. τουρσιά κλπ.), γιατί το ξίδι ερεθίζει το στομάχι και προκαλεί φούσκωμα. ● , γιατί ερεθίζουν το στομάχι. ● με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, γιατί καίνε τον οισοφάγο, όταν φυσικά γίνεται κατάχρηση. ● γεύματα, γιατί συχνά προκαλούν καούρες, δυσκολεύουν την πέψη και χαλαρώνουν το σφιγκτήρα του οισοφάγου. ● ειδικά όταν πίνονται με άδειο στομάχι, αυξάνουν την έκκριση γαστρικών υγρών. Συνήθως, συνιστάται ένας καφές την ημέρα. ● , γιατί συνήθως διεγείρουν τη γαστρική έκκριση. ● (σπανακόπιτες, τυρόπιτες, λουκανικόπιτες), γιατί το φύλλο τους είναι δύσπεπτο και ερεθιστικό για το στομάχι, ειδικά σε συνδυασμό με τις λιπαρές ύλες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τους. ● γιατί μπορεί προσωρινά να σας δίνουν την αίσθηση ότι ανακουφίζουν, στην πραγματικότητα όμως προκαλούν φούσκωμα και η υπερκατανάλωσή τους διαταράσσει τη φυσιολογική έκκριση του στομάχου. Υιοθετήστε μικρά και συχνά γεύματα, γιατί ηρεμούν το στομάχι. Είναι σημαντικό να κρατάτε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα σταθερά κατά τη διάρκεια της ημέρας και αυτό θα το πετύχετε με 5 μικρά γεύματα (πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό, απογευματινό, βραδινό). Επίσης, η τροφή στο στομάχι βοηθά γιατί απορροφά τα οξέα. Αν είστε υπέρβαροι, χάστε βάρος. Σίγουρα θα μειωθούν και τα συμπτώματα. Από τη μια, το στρες του σύγχρονου τρόπου ζωής μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει πολλές ασθένειες του πεπτικού, ενώ, από την άλλη, δεν υπάρχει πάθηση που να μην είναι στρεσογόνος. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να βρείτε τρόπους να διαχειρίζεστε το στρες σας, μεταξύ άλλων με τεχνικές για σωματική και ψυχική χαλάρωση. Μην το παρακάνετε και τρώτε μεγάλες ποσότητες φαγητού. Μάθετε να αρκείστε σε κανονικές μερίδες. Όταν υπερφορτώνετε το στομάχι σας, δεν γλιτώνετε τη δυσπεψία. Το φαγητό «στο πόδι» είναι από τους χειρότερους εχθρούς της καλής λειτουργίας του πεπτικού συστήματος. Γι’ αυτό, φροντίστε να αφιερώνετε λίγο χρόνο στην ώρα του φαγητού: Είναι σημαντικό να μην τρώτε λαίμαργα και βιαστικά και να μασάτε καλά την τροφή σας. Οι μπουκιές πρέπει να είναι μικρές και καλά μασημένες, ώστε να διευκολύνεται η πέψη. Μία από τις πιο κακές συνήθειες είναι να τρώτε και να πέφτετε αμέσως για ύπνο. Αφήστε να περάσουν τουλάχι­στον 2 ώρες, ώστε να έχετε χωνέψει. Η στάση που έχει το σώμα σας, όταν είναι ξαπλωμένο, δεν βοηθά καθόλου την καλή λειτουργία της πέψης. Αντίθετα, το χαλαρό περπάτημα μετά το φαγητό βοηθά να χωνέψετε πιο γρήγορα. Το κάπνισμα ενοχοποιείται, μεταξύ άλλων, και για την εμφάνιση, αλλά και την επιδείνωση του στομαχικού έλκους. Επιπλέον, χαλαρώνει τον οισοφαγικό σφιγκτήρα. Άλλος ένας, λοιπόν, λόγος για να το κόψετε. Η ασπιρίνη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και ειδικά τα φάρμακα που χορηγούνται για εκφυλιστικές παθήσεις ερεθίζουν το στομάχι. Αν δεν μπορείτε να τα διακόψετε, συνοδεύστε τη λήψη τους με ειδικά φάρμακα για γαστροπροστασία, σε συνεννόηση πάντα με το γιατρό σας. Όταν τρώτε, μη φοράτε πολύ σφιχτά ρούχα, γιατί επηρεάζουν τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος και δημιουργούν δυσφορία, τόσο κατά τη διάρκεια του φαγητού όσο και κατά τη διάρκεια της πέψης.
Τελευταία, διερευνάται και η δράση της ρητίνης που περιέχει η μαστίχα Χίου έναντι του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού. Ωστόσο, παρόλο που δεν είναι απόλυτα διευκρινισμένος ο ρόλος της στη θεραπεία του πεπτικού έλκους, το σίγουρο είναι ότι ανακουφίζει από τα συμπτώματά του. Και η απλή μάσηση της ρητίνης ως τσίχλας μπορεί να μας παρέχει σε μεγάλο βαθμό τα ευεργετικά συστατικά της μαστίχας. Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον δρ Ηλία Νάστο, γαστρεντερολόγο, διευθυντή της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών.

Καούρα, δυσπεψία, φούσκωμα…

Μήπως ήρθε η ώρα να αναλάβουμε δράση;


Αν οι καούρες και οι ξινίλες έχουν αρχίσει να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους τότε μάλλον έχετε αρχίσει να υποφέρετε από γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση.

Δεν υπάρχει άτομο, το οποίο δεν έχει αισθανθεί ενοχλήσεις, κάποια στιγμή στη ζωή του, μετά από ένα πλούσιο και λιπαρό γεύμα κυρίως όταν αυτό συνοδεύεται από παράλληλη χρήση αλκοολούχων ποτών. Συνήθως πρόκειται για κάποια ήπια ενοχλήματα όπως δυσφορία, αίσθημα πύρωσης πίσω από το στέρνο ( οπισθοστερνικός καύσος) δηλαδή καούρα, και τα οποία εμφανίζονται παροδικά σε υγιείς ανθρώπους .

Όταν όμως τα ενοχλήματα αυτά γίνονται πολύ συχνά και επίμονα, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, τότε μιλάμε για μία παθολογική κατάσταση πού είναι γνωστή ως Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική Νόσος. Έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει συμπτώματα της νόσου μια φορά το μήνα, ενώ το ένα πέμπτο περισσότερες από μια φορές. Επίσης, 5-7% του πληθυσμού έχουν συμπτώματα σε καθημερινή βάση. Η νόσος προσβάλλει όλες τις ηλικίες, γίνεται όμως συχνότερη σε άτομα με ηλικία άνω των 50 ετών.

Η Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική νόσος χαρακτηρίζεται από την αντίστροφη ροή του γαστρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Τα όξινα αυτά υγρά ερεθίζουν τον ευαίσθητο οισοφαγικό βλεννογόνο, με αποτέλεσμα να προκαλούν φλεγμονή που γίνεται αντιληπτή με την εμφάνιση συμπτωμάτων. Το πιο κοινό σύμπτωμα της πάθησης είναι ένα οδυνηρό και οξύ αίσθημα πύρωσης που εντοπίζεται πίσω από το στέρνο, και που καλείται οπισθοστερνικός καύσος ή καούρα. Το αίσθημα αυτό επεκτείνεται προς τα πάνω, μέχρι και κάτω από τον αυχένα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι οι όξινες ερυγές (ξινίλες), η δυσπεψία, ο πόνος κατά την κατάποση (οδυνοφαγία), καθώς και έντονη δυσφορία.

Στις ήπιες και μέτριες μορφές της παλινδρομικής νόσου, η θεραπεία προσανατολίζεται αποκλειστικά και μόνο στα συμπτώματα. Παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ( έως και 80%) η νόσος δεν οφείλεται στην περίσσεια οξέων αλλά στην διαφυγή τους προς στον οισοφάγο, εν τούτοις μέχρι και σήμερα, πολλά φάρμακα για την γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση επικεντρώνονται αποκλειστικά στην καταστολή της παραγωγής οξέων.

Μια νέα για τη χώρα μας φαρμακευτική ουσία, το Gaviscon, που είναι συνδυασμός αλγινικού νατρίου και διττανθρακικού άλατος, έρχεται να δώσει μια διαφορετική λύση στο πρόβλημα, αντιμετωπίζοντας το σε φυσιολογικό επίπεδο καταστέλλοντας το αίτιο, δηλαδή την παλινδρόμηση.

Το εναιώρημα Gaviscon ενδείκνυται σε περιπτώσεις ελαφριάς και μέσης μορφής ΓΟΠΝ ενώ ανακουφίζει από τα συμπτώματα το 84% των ασθενών. Προσφέρει άμεση (μέσα σε 5 λεπτά) αναστολή των συμπτωμάτων, και διαρκεί 4 ώρες, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν επηρεάζει τη φυσιολογική λειτουργία του στομάχου.

Οι μελέτες έδειξαν ότι το Gaviscon μπορεί να χορηγηθεί ακόμη και σε ηλικιωμένους ασθενείς, που λαμβάνουν πολλαπλή φαρμακευτική αγωγή, καθώς δεν επεμβαίνει στη δράση άλλων φαρμάκων, αλλά και σε εγκύους λόγω του μη συστηματικού τρόπου δράσης του.



Γράφουν: κα Καίτη Αντωνοπούλου, k.antonopoulou@apr.com.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε , κα Ρούλα Μητά, r.mita@apr.com.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ)

Αν οι ξινίλες και οι καούρες έχουν αρχίσει να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους τότε μάλλον έχετε αρχίσει να υποφέρετε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι μία συχνή πάθηση του πεπτικού συστήματος. Αυτό που συμβαίνει είναι παλινδρόμηση οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο.
Το τοίχωμα του στομαχιού είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε να μη διαβρώνεται από το οξύ αυτό (που χρησιμεύει στη διάσπαση των τροφών). Όμως ο οισοφάγος δεν έχει προστασία γιά αυτό το οξύ και έτσι ερεθίζεται όταν έρχεται σε επαφή μ' αυτό. Γιά να αποφεύγεται αυτή η επαφή υπάρχει ένας μυς, ο γαστροοισοφαγικός σφιγκτήρας, ο οποίος λειτουργεί σαν βαλβίδα: επιτρέπει τη ροή των τροφών προς το στομάχι αλλά απαγορεύει την παλινδρόμηση γαστρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Στους ασθενείς που έχουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ο σφιγκτήρας αυτός δεν λειτουργεί σωστά και έτσι το οξύ του στομαχιού παλινδρομεί προς τον οισοφάγο και τον ερεθίζει.

Συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης
Τα συνηθέστερα συμπτώματα αυτής της πάθησης είναι κάψιμο στο στήθος και αναγωγές τροφής. Το κάψιμο στο στήθος συνήθως εκδηλώνεται στο κέντρο του θώρακα και μερικές φορές ανεβαίνει μέχρι το λαιμό. Κατά την αναγωγή τροφής, περιεχόμενα του στομάχου μαζί με οξύ ανεβαίνουν στο στόμα και δημιουργούν μία άσχημη, ξινή και καυστική γεύση.
Μερικές φορές οι άνθρωποι που έχουν ΓΟΠ έχουν την αίσθηση ότι έχουν πολύ σάλιο στο στόμα τους. Άλλες φορές έχουν την αίσθηση ενός κόμπου στο πίσω μέρος του λαιμού. Τέλος άλλοι άνθρωποι έχουν ένα συνεχή βήχα, πόνο στο λαιμό, βραχνάδα ή και άσθμα (δύσπνοια).

Πώς γίνεται η διάγνωση της ΓΟΠ;
Συνήθως ο γιατρός σας μπορεί να σας πει αν έχετε ΓΟΠ μετά από μερικές ερωτήσεις και τη φυσική εξέταση. Μπορεί όμως να χρειασθεί να υποβληθείτε σε ορισμένες εξετάσεις γιά την επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Θεραπεία της ΓΟΠ
Ορισμένες τροποποιήσεις των συνηθειών σας έχουν μεγάλη σημασία γιά την θεραπεία:
  • Αποφύγετε τροφές που επιδεινώνουν τα συμπτώματα της ΓΟΠ, όπως τα όξινα φαγητά (τροφές από κίτρο ή τομάτα), το οινόπνευμα, τη σοκολάτα, τα καφεϊνούχα ποτά, τις λιπαρές τροφές, το σκόρδο, τα κρεμμύδια και τη μέντα.
  • Αποφύγετε τα μεγάλα γεύματα και μην τρώτε τίποτε 3-4 ώρες πριν να ξαπλώσετε.
  • Χάσετε βάρος εάν είστε υπέρβαρος(η).
  • Ανυψώστε το κεφάλι του κρεβατιού κατά μερικά εκατοστά (αυτό συνήθως επιτυγχάνεται τοποθετώντας ένα βιβλίο κάτω από τα πόδια του κρεβατιού που βρίσκονται προς το κεφάλι).
  • Σταματείστε το κάπνισμα.
Υπάρχουν ορισμένα φάρμακα τα οποία μειώνουν την οξύτητα του στομαχιού και ο γιατρός σας θα συνταγογραφήσει το κατάλληλο γιά σας. Εάν όλα τα παραπάνω δεν βοηθήσουν τότε υπάρχει το ενδεχόμενο χειρουργικής επέμβασης που θα θεραπεύσει τη ΓΟΠ.

Πόσο διαρκεί η ΓΟΠ;
Η σωστή θεραπεία συνήθως ανακουφίζει από τα συμπτώματα σε λίγες ημέρες. Όμως υπάρχουν άνθρωποι που αργούν να παρουσιάσουν βελτίωση. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, μετά το τέλος της θεραπείας, η ΓΟΠ να επανεμφανίζεται.

Πηγή: medweb

Unique Visitor Counter