Διακοπές στις Καλύτερες Τιμές!

Booking.com
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απώλεια Βάρους. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απώλεια Βάρους. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μάστιγα Καρκίνου - Ποία τα 17 συμπτώματα που συνήθως αγνοούμε

Ο καρκίνος πλέον έχει γίνει μία από τις πιο κοινές «σιωπηλές» ασθένειες. Ωστόσο, σύμφωνα με το reader’s digest, το σώμα στέλνει «οιωνούς» που εμείς συχνά αγνοούμε.

καρκινος μαστου  


Συριγμός ή δυσκολία στην αναπνοή
Ένα από τα πρώτα σημάδια στους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είναι η αναπνοή. Ο συριγμός ή η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να αποτελεί μία προειδοποίηση για καρκίνο. Ωστόσο, πολλές φορές οι ασθενείς το παρερμηνεύουν ως άσθμα, καθυστερώντας έτσι τη σωστή διάγνωση.

Χρόνιος βήχας ή πόνος στο στήθος
Διάφοροι τύποι καρκίνου, συμπεριλαμβανομένης της λευχαιμίας και των όγκων του πνεύμονα, μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα, που μιμούνται τον έντονο βήχα ή τη βρογχίτιδα. Ένας τρόπος για να δούμε τη διαφορά είναι, ότι τα πρόβλημα επιμένει ή επανέρχεται σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο. Μερικοί ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα αναφέρουν επιπλέον πόνο στο στήθος, που επεκτείνεται επάνω στο ώμο ή κάτω από το βραχίονα.

Συχνοί πυρετοί ή λοιμώξεις
Αυτά μπορεί να είναι συμπτώματα της λευχαιμίας, μιας μορφής καρκίνου των κυττάρων του αίματος, που ξεκινά από το μυελό των οστών. Η λευχαιμία προκαλεί το μυελό να παράγει μη φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία παραγκωνίζουν τα υγιή λευκά αιμοσφαίρια, υποσκάπτοντας την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις. Συχνά, οι γιατροί παρατηρούν ότι ασθενείς με λευχαιμία (ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες) διαμαρτύρονται για πυρετό, γενικευμένο πόνο και συμπτώματα γρίπης, για αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο.

Δυσκολία στην κατάποση
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η δυσκολία κατάποσης συνήθως συνδέεται με καρκίνο του οισοφάγου ή του λαιμού, ωστόσο αυτό μπορεί να αποτελεί ένα πρώτο σύμπτωμα για καρκίνο του πνεύμονα.

Διόγκωση των λεμφαδένων ή εξογκώματα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα
Η διόγκωση των λεμφαδένων δείχνει τις αλλαγές στο λεμφικό σύστημα, το οποίο μπορεί να είναι ένα σημάδι καρκίνου. Για παράδειγμα, ένα εξόγκωμα ή οι διευρυμένοι λεμφαδένες κάτω από το βραχίονα, μερικές φορές είναι ένα σημάδι του καρκίνου του μαστού. Ένα ανώδυνο εξόγκωμα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα μπορεί να είναι ένα πρώιμο σημάδι της λευχαιμίας.

Υπερβολικοί μώλωπες ή ακατάπαυστη αιμορραγία
Αυτό το σύμπτωμα υποδηλώνει συνήθως, ότι κάτι μη φυσιολογικό συμβαίνει με τα αιμοπετάλια και τα ερυθρά αιμοσφαίρια και ενδεχομένως να είναι ένα σημάδι λευχαιμίας.
Ασθενείς με λευχαιμία ανέφεραν, ότι είχαν μώλωπες σε παράξενα μέρη, όπως στα δάχτυλα και τα χέρια, καθώς και κόκκινες κηλίδες στο πρόσωπο, το λαιμό, ενώ άλλοι έκαναν λόγο για αιμορραγία των ούλων. Η εξήγηση ενδεχομένως βρίσκεται στο γεγονός, ότι με την πάροδο του χρόνου, τα κύτταρα «της λευχαιμίας» παραγκωνίζουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια, αλλοιώνοντας την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο.

Αδυναμία ή κόπωση
Η γενικευμένη κόπωση και η αδυναμία είναι ένα σύμπτωμα πολλών διαφορετικών μορφών καρκίνου, που θα πρέπει κανείς να το δει σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα. Στην περίπτωση που αισθάνεστε εξαντλημένοι χωρίς εξήγηση, καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.

Φούσκωμα στην κοιλιά ή αύξηση του σωματικού βάρους
Ενώ αυτό μπορεί να ακούγεται πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, ενδέχεται να είναι ένα ακόμα σύμπτωμα του καρκίνου. Στην περίπτωση μάλιστα των γυναικών με καρκίνο των ωοθηκών, το σώμα διογκώνεται και παρατηρείται ένα ανεξήγητο κοιλιακό φούσκωμα, το οποίο εμφανίζεται ξαφνικά και συνεχίζει να υπάρχει για αρκετό χρονικό διάστημα.

Αίσθημα κορεσμού ή ανορεξία
Αυτό το σύμπτωμα αφορά επίσης στις γυναίκες και συγκεκριμένα σε όσες πάσχουν από καρκίνο των ωοθηκών. Κάθε γυναίκα που βιώνει υπερβολικό φούσκωμα ή αύξηση του σωματικού βάρους (ειδικά μάλιστα αν συνοδεύεται από πυελικό άλγος ή αίσθημα υπερκορεσμού) θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον γυναικολόγο της και να ζητήσει ένα υπερηχογράφημα πυέλου.

Κοιλιακό άλγος
Ο πόνος στην κοιλιά ή την πύελο, από μόνος του μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα για τον γυναικείο καρκίνο. Στην πραγματικότητα, επειδή είναι ένα κοινό σύμπτωμα των ινομυωμάτων, κύστεων των ωοθηκών και άλλων αναπαραγωγικών διαταραχών του ουροποιητικού συστήματος, οι γιατροί δε μπορούν πάντα να υπολογίσουν τον καρκίνο ως πιθανότητα, όταν οι ασθενείς περιγράφουν πυελικό πόνο.

Βεβαιωθείτε, ότι ο γιατρός σας εξετάζει όλες τις πιθανές εξηγήσεις και κάνει μια πλήρη εξέταση, αφού ο πόνος και οι κράμπες στην πύελο και την κοιλιακή χώρα μπορεί να συνοδεύουν το φούσκωμα, που, όπως προαναφέρθηκε, ενδεχομένως να σηματοδοτεί καρκίνο των ωοθηκών. Η λευχαιμία μπορεί επίσης να προκαλέσει κοιλιακό πόνο που προκύπτει από μια διευρυμένη σπλήνα.

Αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα
Συχνά παρερμηνεύονται ως αιμορροΐδες, αλλά η αιμορραγία από το ορθό ή στα κόπρανα μπορεί να σημαίνει καρκίνος του παχέος εντέρου. Το αίμα στην τουαλέτα είναι ένας σοβαρός λόγος για να καλέσετε το γιατρό σας και να προγραμματίσετε μια κολονοσκόπηση.

Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Εάν παρατηρήσετε, ότι χάνετε κιλά χωρίς να έχετε κάνει αλλαγές στη διατροφή σας ή να ασκείστε, θα πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί συμβαίνει αυτό. Η απώλεια βάρους είναι ένα πρώιμο σημάδι καρκίνου του παχέος εντέρου και άλλων μορφών καρκίνου του πεπτικού συστήματος.
Είναι επίσης ένα σημάδι του καρκίνου, που έχει εξαπλωθεί στο ήπαρ, επηρεάζοντας την όρεξη και την ικανότητα του σώματός να απαλλαγεί από τα απόβλητα.

Στομαχικές διαταραχές ή στομαχόπονος
Όσο απλό και να ακούγεται, ένα συνηθισμένο κοιλιακό άλγος μπορεί να είναι ο οιωνός για καρκίνο και όχι έλκος, όπως πολλοί ασθενείς νομίζουν. Οι κράμπες στο στομάχι ή οι συχνοί στομαχόπονοι ενδέχεται να υποδηλώνουν καρκίνο του παχέος εντέρου.

Διόγκωση των χαρακτηριστικών του προσώπου
Μερικοί ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα παρουσιάζουν πρήξιμο ή ερυθρότητα στο πρόσωπο. Η εξήγηση για αυτό είναι, ότι οι μικροί όγκοι του πνεύμονα μπλοκάρουν συνήθως τα αιμοφόρα αγγεία στο στήθος, εμποδίζοντας το αίμα να κυκλοφορήσει ελεύθερα στο κεφάλι και το πρόσωπο.

Μια πληγή που δεν επουλώνεται ή αιμορραγεί εύκολα
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε, ότι πρέπει να παρακολουθούμε τις κρεατοελιές για αλλαγές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένδειξη καρκίνου του δέρματος. Υπάρχουν όμως και άλλα συμπτώματα, όπως μικρά κηρώδη εξογκώματα ή ξηρά φολιδωτά σημάδια, τα οποία δύσκολα παρατηρεί κάποιος. Άλλα συμπτώματα καρκίνου του δέρματος μπορούν να είναι το μελάνωμα και το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Αλλαγές στα νύχια
Οι ανεξήγητες αλλαγές στα νύχια μπορεί να είναι σημάδια διαφόρων τύπων καρκίνου. Μία καφέ ή μαύρη ράβδωση ή ακόμα και μία «τελεία» κάτω από το νύχι μπορούν να αποτελούν ένδειξη καρκίνου του δέρματος, ενώ πρόσφατα ανακαλύφθηκε, ότι ένα σημάδι καρκίνου του πνεύμονα είναι και η διεύρυνση των άκρων των δακτύλων, με τα νύχια να κάνουν καμπύλη πάνω από τις άκρες.
Τα ωχρά ή άσπρα νύχια μπορεί επίσης να είναι μια ένδειξη, ότι το συκώτι σας δεν λειτουργεί σωστά, γεγονός που ενδεχομένως προϊδεάζει για καρκίνο του ήπατος.

Πόνος στην πλάτη ή τα κάτω δεξιά πλευρά
Μπορεί να ακούγεται ασαφές ως σύμπτωμα, αλλά πολλοί ασθενείς με καρκίνο παρατήρησαν τον πόνο αυτό ως το πρώτο σημάδι του καρκίνου του ήπατος, γνωστή μορφή καρκίνου, που κοινά αναφέρεται και ως «σιωπηλός δολοφόνος».
Στην περίπτωση των γυναικών μάλιστα, ο καρκίνος του μαστού συχνά διαγιγνώσκεται με τον πόνο στην πλάτη, ο οποίος μπορεί να συμβαίνει όταν ο όγκος πιέζει πίσω στο στήθος ή όταν ο καρκίνος εξαπλώνεται στη σπονδυλική στήλη ή τις νευρώσεις.

Πηγή: clickatlife.gr

Έρευνα: Όσο πιο νωρίς γευματίζεις, τόσο περισσότερα κιλά χάνεις

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, δεν έχει σημασία μόνο πόσες θερμίδες προσλαμβάνουμε την ημέρα, ούτε ποιες τροφές προτιμάμε, αλλά και ποια ώρα θα επιλέξουμε να τις καταναλώσουμε.

Έρευνα: Όσο πιο νωρίς γευματίζεις, τόσο περισσότερα κιλά χάνεις
Στη μάχη για ιδανικές αναλογίες φροντίζουμε να είμαστε συνεπείς σε όλα: στις θερμίδες που θα καταναλώσουμε, στις τροφές που πρέπει να περιορίσουμε, στις ώρες που έχουμε προγραμματίσει να ασκηθούμε. Φτάνουν όλα αυτά για να τα καταφέρουμε; Σύμφωνα με Ισπανούς και Αμερικανούς ερευνητές, πιθανότατα όχι, αφού εκτός από τα παραπάνω η ώρα που θα επιλέξουμε να γευματίσουμε παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην επίτευξη ή όχι του στόχου μας.

Συγκεκριμένα, οι ειδικοί έκαναν ένα τεστ για να παρακολουθήσουν την εξέλιξη που είχαν οι συμμετέχοντες, οι οποίοι έκαναν δίαιτα ακολουθώντας το ίδιο πρόγραμμα διάρκειας 20 εβδομάδων. Για τις ανάγκες του πειράματος τα άτομα χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: εκείνα που ανήκαν στην πρώτη κατανάλωναν το βασικό τους γεύμα πριν από τις 15:00, ενώ τα υπόλοιπα αργότερα.

Οι ειδικοί παρατήρησαν ότι όσοι έτρωγαν το μεσημεριανό τους νωρίς όχι μόνο έχαναν περισσότερα κιλά, αλλά και έβλεπαν το δείκτη της ζυγαριάς τους να υποχωρεί πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι οι άλλοι. Συνεπώς, ο σωστός χρόνος φαίνεται τελικά πως είναι ένας από τους πλέον καθοριστικούς παράγοντες για την αποτελεσματική απώλεια βάρους.

Στην έρευνα οι ειδικοί συνυπολόγισαν και άλλες παραμέτρους που επηρεάζουν αυτή τη διαδικασία, όπως η συνολική πρόσληψη θερμίδων, η ενέργεια που... χάνουμε, οι ορμόνες, ο ύπνος. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως δεν παρατηρήθηκαν αξιόλογες διακυμάνσεις βάρους από τη μία ομάδα στην άλλη. Το συμπέρασμα είναι ότι η σωστή ώρα γεύματος παίζει το σημαντικότερο ρόλο στην προσπάθειά μας να χάσουμε κιλά. Ο δρ Σιρ, ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστόνη, εξηγεί πως με αυτό τον τρόπο όχι μόνο δίνεται το χρονικό περιθώριο στον οργανισμό μας να κάψει τις θερμίδες του πιο «φορτωμένου» γεύματος της ημέρας, αλλά επιτυγχάνεται και ορμονική ισορροπία. 

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι σαλάτες στην διάθεση μας;

Επιστήμονες υποστηρίζουν πως αν τρώμε επτά ή περισσότερες σαλάτες την ημέρα όχι μόνο θα είμαστε υγιείς αλλά και ευτυχισμένοι.

Όπως ανακάλυψαν, όσοι τρώνε καθημερινά τρία ή τέσσερα φρούτα και δύο μεγάλες σαλάτες την ημέρα αισθάνονται πιο χαρούμενοι και πιο αισιόδοξοι για το μέλλον.




Η σχετική μελέτη βασίσθηκε στην ανάλυση δημοσκοπήσεων, στις οποίες είχαν συμμετάσχει 80.000 εθελοντές, οι οποίοι είχαν απαντήσει μεταξύ άλλων σε ερωτήματα για τη διατροφή, την φυσική δραστηριότητα και τα συναισθήματά τους.

Οι ερευνητές βαθμολόγησαν κάθε εθελοντή σε μία κλίμακα από 0 έως 10, αναλόγως με την ικανοποίησή του από τη ζωή του – και συνέκριναν τη βαθμολογία αυτή με τις διατροφικές συνήθειές του. Έτσι ανακάλυψαν πως όσοι έτρωγαν τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά, είχαν βαθμολογία κατά μία μονάδα υψηλότερη απ’ ό,τι όσα δεν έτρωγαν. Αν και δεν είναι επακριβώς γνωστό πως επηρεάζουν φρούτα και λαχανικά την ευεξία, εξίσου γνωστό είναι πως περιέχουν αντιοξειδωτικές χημικές ουσίες οι οποίες πιστεύεται ότι ελαττώνουν το στρες.







Πρόσφατες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι τα παιδιά που τρώνε τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά διατρέχουν τον χαμηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης αργότερα στη ζωή τους. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση "Social Indicators Research", καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητο να καταναλώνουμε υψηλά επίπεδα φρούτων και λαχανικών για το καλό της ψυχικής υγείας μας και όχι μόνο της σωματικής.





Σημειώνεται πως οι μερίδες που συνιστώνται για καλή υγεία είναι μονάδα μέτρησης και δεν αντιστοιχούν σε μερίδες εστιατορίου. Στην πραγματικότητα, μία μερίδα φρούτου αντιστοιχεί σε ένα φρούτο και μία μερίδα λαχανικά αντιστοιχεί σε λιγότερο από μισή σαλάτα (μετρημένη ως σαλάτα εστιατορίου). Έτσι, επτά ή οκτώ μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα σημαίνουν τρία ή τέσσερα φρούτα και δύο μεγάλες σαλάτες την ημέρα.

Social Indicators Research

Έξτρα Συμβουλές

Επειδή αρκετά από τα λαχανικά ψεκάζονται με φυτοφάρμακα αλλά μαζεύουν αρκετή σκόνη και βακτήρια από το περιβάλλον, για να τα τρώμε με ασφάλεια, καλό είναι τα λαχανικά και φρούτα γενικότερα να πλένονται πολύ καλά πριν καταναλωθούν, ένας εύκολος και ασφαλές τρόπος είναι να τα βάλετε σε μεγάλο μπολ και να βάλετε λίγο αλάτι, λίγο άσπρο ξύδι και νερό μέχρι να γεμίσει, τα αφήνετε για 5 λεπτά και μετά τα τρίφετε με το χέρι μέσα στο μπολ για να φύγουν οι ακαθαρσίες, ακολούθως ξεπλένετε επιπλέον 1-2 φορές καλά με καθαρό νερό όλα μαζί ή ένα ένα και είναι έτοιμα για κατανάλωση.

Σίκαλη, γιατί είναι σημαντική για την υγεία μας;

Η σίκαλη είναι σιτηρό και πιστεύεται ότι προέρχεται απο την κεντρική Ασία απο άγρια χόρτα ή απο μια άγρια σίκαλη που βρέθηκε στη Συρία, την Αρμενία και το Ιράν. Η σίκαλη έχει θεωρηθεί ως ένα κατώτερο σιτηρό και εξετάσθηκε απο τον ρωμαίο συγγραφέα και φιλόσοφο Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, ο οποίος ισχυριζόταν ότι ήταν τρόφιμο που απλά απότρεπε την πείνα.

Οι σπόροι σικάλεως έχουν το ίδιο σχήμα, δηλαδή επίμηκες ως σπόροι σιταριού. Οι σπόροι μπορούν να χρησιμοποιούνται ολόκληρα, σπασμένα ή αλεσμένα όπως η βρώμη, αλλά γενικά μοιάζει με το αλεύρι. Το αλεύρι σίκαλης έρχεται σε διάφορες ποικιλίες. Η ανοικτόχρωμη σίκαλη έχει υποστεί επεξεργασία και της αφαιρείται το πίτουρο.


 Η σκουρόχρωμη σίκαλη διατηρεί τα περισσότερα απο τα πίτουρα και τα φύτρα. Είναι μια καλή πήγη μαγνησίου, ιχνοστοιχείων, φολικού οξέος, θειαμίνης και νιασίνης. Αλεύρι σίκαλης διατηρεί περισσότερο τα θρεπτικά του συστατικά απο το αλεύρι σιταριού, λόγω της δυσκολίας που χωρίζει το φύτρο και το πίτουρο απο το ενδοσπέρμιο της σικαλης.
Η σίκαλη ήταν ευαίσθητη στον μύκητα ερυσίβη σύμφωνα με τις παλιές γεωργικές τεχνικές ενώ με τις σύγχρονες γεωργικές τεχνικές εξακολουθεί να είναι ευαίσθητη απο το μύκητα που συνθέτει το παραισθησιογόνο φάρμακο LSD.

Θρεπτικές συστατικά της σίκαλης
Η σίκαλη είναι μια πολύ καλή πηγή διαιτητικών ινών, φωσφόρου, μαγνησίου, μαγγανίου, πρωτεϊνών και βιταμίνης Β1. Είναι επίσης πλούσια πηγη φυτοοιστρογόνων τα οποία δρούν ως αντιοξειδωτικά.

Συνοπτικά διατροφικά συστατικά
 Σίκαλη Θρεπτική αξία (ανά 100 γρ)
Ενέργεια 1414 kj (338 kcal)
Υδατάνθρακες 75,86 γρ
Φυτικές ίνες 75,86 γρ
Λίπος 1,63 γρ
Πρωτεϊνη 10,34 γρ
Βτιαμίνη Α 11 IU
Θειαμίνη (Β1)  0,316 mg
Ριβοφλαβίνη (Β2)  0,251 mg
Νιασίνη (Β3)  4,270 mg
Παντοθενικό οξύ (Β5)  1,456 mg
Βιταμίνη Β6  0,294 mg
Φολικό οξύ (Β9)  38 μg
Βιταμίνη Ε  0,85 mg
Βιταμίνη Κ  5,9 μg
Ασβέστιο  24 mg
Σίδηρος  2,63 mg
Μαγνήσιο  110 mg
Φώσφορος  332 mg
Κάλιο  510 mg
Νάτριο  2 mg
Ψευδάργυρος  2,65 mg
Μαγγάνιο  2,577 mg

Μια συνοπτική ανάλυση των θρεπτικών συστατικών μπορεί να βρεθεί σε μια Διατροφική Βάση Δεδομένων, όπου το τρόφιμο αυτό μπορεί  να προστεθεί σε ένα σχεδιασμό διαιτολογίου. Σίκαλη  για τη Μείωση  της Χοληστερόλης Σε μια μελέτη διάρκειας 4 εβδομάδων από 18 άνδρες και 22 γυναίκες που κατανάλωναν τυχαία ψωμί απο σίκαλη και σιτάρι, βγήκε το συμπέρασμα ότι το ψωμί σικάλεως στις καθημερινές διατροφικές συνήθειες είναι μια αποτελεσματική και πρακτική μέθοδος για τη μείωση των επιπέδων της LDL χοληστερόλης στους άνδρες. 

Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι τα επίπεδα χοληστερόλης ήταν σημαντικά υψηλότερα μετά από μια δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες από ό, τι μετά από μια δίαιτα υψηλή σε φυτικές ίνες.



Σίκαλη για πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων Η κατανάλωση ψωμιού, όπως η σίκαλη ή ψωμί σικάλεως σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής  νόσου και η υψηλότερη πρόσληψη δημητριακών για πρωινό συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας. Έχει επίσης προταθεί, ότι οι ηλικιωμένοι  αυξάνοντας τη κατανάλωση διαιτητικών ινών στα  δημητριακά πρωινού  έχουν χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου.

Σίκαλη για πρόληψη του καρκίνου
Η σίκαλη στα τρόφιμα σχετίζεται με αυξημένη εντερολακτόνη πλάσματος, το οποίο αποτελεί εντερολιγνάνη (λιγνάνες θηλαστικών) που σχηματίζεται από την εντερική μικροχλωρίδα μετά την κατανάλωση λιγνάνων φυτών. Οι λιγνάνες (lignans) είναι φυσικά συστατικά των φυτών που βρέθηκαν σε σίκαλη και άλλα τρόφιμα, όπως λιναρόσπορος. Η εντερολακτόνη μπορεί δυνητικά να μειώσεί τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου. Η εντερολακτόνη και η εντεροδιόλη, μιά άλλη λιγνάνη που προέρχεται από τη σίκαλη και άλλα τρόφιμα και έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τους μαστικούς όγκους του παχέος εντέρου και αναστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Οι φυτικές ίνες στη σίκαλη μπορούν επίσης να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου λόγω της βελτίωσης της λειτουργίας του εντέρου.

Σίκαλη για το διαβήτη
Τα προϊόντα σικάλεως παράγουν, κατά κανόνα, θετικό προφίλ της γλυκόζης του αίματος μετά από ένα γεύμα, με χαμηλή και σταθερή την ανταπόκριση της γλυκόζης του αίματος. Τα προϊόντα σικάλεως επίσης  μπορούν να προκαλέσουν μείωση της  ανταπόκρισης στην ινσουλίνη σε σύγκριση με το λευκό σιτάρι, προκαλούν υψηλό κορεσμό μετά το γεύμα, και μείωση της ενεργειακής πρόσληψης σε μεταγενέστερο  γεύμα.

 Σε μια μελέτη στο Τμήμα Κλινικής Διατροφής στη Φινλανδία, μεταγευματικά (ο χρόνος μετά από κάθε γεύμα) η ανταπόκριση της ινσουλίνης στην κατανάλωση ψωμιού σικάλεως ήταν σημαντικά χαμηλότερη από την ανταπόκριση στο εξευγενισμένο ψωμί ολικής αλέσεως. Το πλάσμα της γλυκόζης και της ινσουλίνης είναι χαμηλότερο μετά από μια υψηλή διατροφή ινών σε σύγκριση με μια δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες. Οι μελέτες στο πλαίσιο του έργου HEALTHGRAIN δείχνουν ότι τα προϊόντα που παράγουν σίκαλη γενικά έχουν θετικό προφίλ γλυκόζης του αίματος μετά από ένα γεύμα, με χαμηλή και σταθερή την ανταπόκριση της γλυκόζης του αίματος. Η αίκαλη προκάλεσε επίσης μείωση της ανταπόκρισης στην ινσουλίνη σε σύγκριση με το λευκό σιτάρι.

Σίκαλη για την εμμηνόπαυση
Οι λιγνάνες ενεργούν ως φυτοοιστρογόνα  (χημικές ουσίες των φυτών που μιμούνται τα οιστρογόνα), καθώς επίσης και ως αντιοξειδωτικά. Λόγω της οιστρογονικής ιδιότητας των λιγνίνων, βοηθούν στη μείωση έξαψης και κολπικής ξηρότητας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και σε κάποιο βαθμό μπορεί να αναστείλουν την οστεοπόρωση. Ανώτατη διατροφική πρόσληψη φυτικών ινών  στα δημητριακά και ολικής αλέσεως προϊόντα συνδέονται επίσης με λιγότερη ανάπτυξη της στεφανιαίας αθηροσκλήρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με στεφανιαία νόσο.

Σίκαλη για την υγεία του πεπτικού συστήματος
 Τρόφιμα ολικής αλέσεως, όπως προϊοντα με σίκαλη παρέχει σημαντικά οφέλη για την υγεία του πεπτικού. Οι φυτικές ίνες από τη σίκαλη φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικές από ότι το σιτάρι,  στη γενική βελτίωση της υγείας του πεπτικού συστήματος. Μια μελέτη σε ζώα έχει δείξει "υγρά περιττώματα  και σημαντική ενίσχυση της παραγωγής του εντέρου" με μια δίαιτα πλούσια σε σίκαλη, σε αντίθεση με μια διατροφή σιταριού. Πλήρες γεύμα με ψωμί σικάλεως έχει αποδειχθεί να αυξάνει σημαντικά την παραγωγή κοπράνων και τη συχνότητα περιττωμάτων σε σύγκριση με ψωμί ολικής αλέσεως και στις γυναίκες και τους άνδρες.

Σίκαλη για την απώλεια βάρους
Οι μελέτες στο πλαίσιο του έργου HEALTHGRAIN δείχνουν ότι τα προϊόντα σικάλεως προωθούν υψηλότερο αίσθημα κορεσμού μετά το γεύμα, και προκαλούν μείωση της εθελοντικής ενεργειακής πρόσληψης σε μεταγενέστερο γεύμα.

Γλυκαιμικός Δείκτης Σικάλεως
Οι φρυγανιές Ryvita  έχουν ως μέσο γλυκαιμικό δείκτη (GI)  63 και η ψίχα σικάλεως έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη 39.

Ανεπιθύμητες ενέργειες της σίκαλης
Λόγω της γλουτένης στη σίκαλη, θα πρέπει να αποφεύγεται από άτομα που έχουν δυσανεξία στη γλουτένη.

Γράφει ο/η Παπαχρήστος Παρασκευάς, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, M.Sc.

ΚΑΥΤΕΡΗ ΠΙΠΕΡΙΑ: ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΣΟΥΠΕΡ-ΤΡΟΦΗ

Οι καυτερές πιπεριές έχουν χρησιμοποιηθεί στην ιατρική εδώ και αιώνες. Θεωρούνταν ανέκαθεν χρήσιμες για τις διάφορες ασθένειες του γαστρεντερικού τμήματος, συμπεριλαμβανομένων των στομαχόπονων. Η μελέτη της καυτερής πιπεριάς (τσίλι) μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να δημιουργήσουν μια νέα κατηγορία αναλγητικών φαρμάκων που θα σταματούν τον πόνο στην πηγή του.


 
      Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας βρήκε ότι ουσία παρόμοια με την καψαϊκίνη, που καθιστά καυτερές τις πιπεριές, βρίσκεται στον ανθρώπινο οργανισμό στις περιοχές του πόνου. Το μπλοκάρισμα της παραγωγής της ουσίας μπορεί να σταματήσει τον χρόνιο πόνο.
      Στο περιοδικό Journal of Clinical Investigation, ερευνητές εξηγούν ότι η καψαϊκίνη είναι πρωταρχική ουσία στις καυτερές πιπεριές, που προκαλεί αίσθηση καψίματος δεσμευόμενη σε κάποιους υποδοχείς των κυττάρων στο εσωτερικό του σώματος.

     Η επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου Τέξας δήλωσε ότι ο εντοπισμός των ενδογενών μορίων που μοιάζουν με την καψαϊκίνη και εκκρίνονται από το σώμα, όταν υφίσταται βλάβη, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας νέας κατηγορίας φαρμάκων για την αντιμετώπιση διαφόρων τύπων χρόνιου πόνου, συμπεριλαμβανομένου του πόνου που συνδέεται με τον καρκίνο και τις φλεγμονώδεις νόσους, όπως η αρθρίτιδα και η ινομυαλγία.

     Η καψαϊκίνη δρα και σαν τοπικό αναισθητικό, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται και σε πολλά έμπλαστρα και αλοιφές για την ανακούφιση των πόνων. Πειράματα στα εργαστήρια, έδειξαν επίσης ότι καταπολεμά  τους καρκίνους στο πάγκρεας και στον προστάτη. Οι καυτερές πιπεριές μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, μπορούν να ρίξουν την χοληστερίνη, να εμποδίσουν την αρτηριοσκλήρυνση και να σταματήσουν την αιμορραγία. Ακόμη, μπορούν να ανακουφίσουν και να βοηθήσουν, σε πόνους στη πλάτη ή σε εξαρθρώματα, στον πονοκέφαλο και σε κρυολογήματα.

     Επίσης, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος σε όλο το σώμα. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε καλή κυκλοφορία, γιατί οι περισσότερες ασθένειες μπορούν να θεραπευτούν, εάν στην περιοχή που πάσχει, υπάρχει ικανοποιητική παροχή αρτηριακού αίματος (το οποίο φέρνει μαζί του οξυγόνο και όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για τα κύτταρα), καθώς και ικανοποιητική απομάκρυνση μέσω των φλεβών, όλων των τοξικών και των παραπροϊόντων του μεταβολισμού. Η μεγάλη περιεκτικότητα της καυτερής πιπεριάς σε βιταμίνη Α και C, αναζωογονεί τον οργανισμό, περιορίζει την πείνα και δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, διευκολύνει στην πέψη, βοηθά στην ισορροπία του μεταβολισμού και στην απώλεια βάρους.

     Η καψαϊκίνη  μπορεί να αυξήσει σε μικρό βαθμό το μεταβολισμό, ενώ παράλληλα μπορεί να αυξήσει και το αίσθημα κορεσμού, μειώνοντας την όρεξη. Μια έρευνα που είχε γίνει τη δεκαετία του 1980, είχε δείξει ότι ένα πικάντικο γεύμα μπορεί να αυξήσει το μεταβολισμό μέχρι και 25%, διατηρώντας τον σε αυτό το επίπεδο έως 3 ώρες μετά το γεύμα. Επιπλέον, μια πρόσφατη μελέτη έδειξε, ότι μια κουταλιά της σούπας με ψιλοκομμένη πράσινη καυτερή πιπεριά, είχε σαν αποτέλεσμα την προσωρινή αύξηση του μεταβολισμού κατά 23%.

     Μια πρακτική συμβουλή, θα ήταν να προσθέσουμε λίγο μπούκοβο (νιφάδες κόκκινης πιπεριάς) στις σούπες, στα λαδερά, ακόμη και στην πίτσα. Επίσης, μπορούμε να κόψουμε φρέσκια καυτερή πιπεριά και να την προσθέσουμε σε σαλάτες ή και σε ντιπ.

    Στην κουζίνα, η καυτερή πιπεριά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ωμή αλλά και αποξηραμένη σε σκόνη, για να νοστιμέψει πολτούς και σάλτσες, αλλά και κρέατα, τυριά διαφόρων ειδών και αλλαντικά. Σήμερα, η καυτερή πιπεριά έχει γίνει ένα από τα βασικά συστατικά της μεσογειακής κουζίνας και σε πολλές περιοχές αποτελεί τη βάση για μια σειρά από τοπικά προϊόντα.

     Η καλλιέργεια του φυτού μπορεί να γίνει άνετα και σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι μας και έτσι μπορεί ο οποιοσδήποτε να έχει τις δικές του φρέσκες καυτερές πιπεριές για κάθε χρήση. Υπάρχουν περίπου διακόσιες παραλλαγές πιπεριάς ανάλογα με το μέγεθος και το χρώμα, αλλά και ανάλογα με τον βαθμό καυτερής γεύσης.

Γράφει η Κωνσταντίνα Αποστολοπούλου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Αθλητικός Διατροφολόγος

Ποια είναι η σωστή επιλογή για υγιεινή διατροφή και απώλεια βάρους;

Οι περισσότεροι καταναλωτές είναι πολύ συγχυσμένοι για το ποια επιτέλους είναι η σωστή διατροφή για τη διατήρηση καλής υγείας και για απώλεια βάρους. Σε καθημερινή βάση βλέπουμε διαφημίσεις στα διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης για διάφορες δίαιτες, τόσες πολλές που ακόμη και οι διαιτολόγοι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Δίαιτες που υπόσχονται γρήγορη και εύκολη απώλεια βάρους, και άλλες τόσες διαφημίσεις για διάφορα σκευάσματα (ταμπλέτες ή ποτά) που υπόσχονται το ίδιο. Διαβάστε τη συνέχεια.

Πολλοί τρέχουν να τα δοκιμάσουν αλλά δυστυχώς σπάνια βλέπουν ικανοποιητικά και μακροχρόνια αποτελέσματα, και πολλές φορές όλα αυτά εις βάρος της υγείας τους, λόγω πολύ στερητικών σχεδίων διατροφής ή/και σκευασμάτων χωρίς καλή επιστημονική τεκμηρίωση για την ασφάλειά τους. Ένα πολύ καλά τεκμηριωμένο σχέδιο διατροφής είναι η Μεσογειακή Διατροφή (ΜΔ), που δυστυχώς δεν της δίνουν πολλοί την ευκαιρία που αξίζει.


Τι είναι λοιπόν η ΜΔ;
Είναι η διατροφή των προγόνων μας που συνεχώς εκτοπίζεται από την καθημερινότητά μας. Το έντονο ενδιαφέρον για τη ΜΔ στον επιστημονικό κόσμο ξεκίνησε από το 1950 όταν μια περίφημη μελέτη, «η μελέτη των επτά χωρών», εκ των οποίων η μία χώρα ήταν η Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα η Κρήτη, ανακάλυψε τη συσχέτιση της ΜΔ με την καλή υγεία και μακροζωία των ατόμων. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής έδειξαν ότι οι Κρητικοί είχαν τα πρωτεία για τον μεγαλύτερο όρο ζωής και τον μικρότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων, καρκίνου, διαβήτη και θνησιμότητας. Αυτό ήταν ξεκάθαρο ότι οφειλόταν στη διατροφή τους, δηλαδή τη ΜΔ, και στην καθημερινή σωματική δραστηριότητα (που τότε ήταν η σκληρή δουλειά στην ύπαιθρο).

Η πυραμίδα της ΜΔ δημιουργήθηκε στη συνέχεια ως ένα εργαλείο που απεικονίζει τα διάφορα τρόφιμα της ΜΔ και τη συχνότητα που πρέπει να καταναλώνονται.  Οι ποσότητες των τροφίμων που πρέπει να καταναλώνει ο κάθε ένας προσδιορίζεται όμως από τον/την διαιτολόγο ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου για απώλεια ή διατήρηση βάρους και βάση συγκεκριμένων στόχων υγείας.

ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ




Καθημερινά
Σωματική άσκηση (περπάτημα, ποδήλατο, κολύμπι, χορό κτλ)
Δημητριακά ολικής αλέσεως (υδατάνθρακες, πρωτεΐνη, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες) – προτιμάτε τα λιγότερο επεξεργασμένα προϊόντα
Φρούτα, Λαχανικά (βιταμίνες π.χ. Α, Γ, Κ…, ιχνοστοιχεία π.χ. σίδηρο, κάλιο, φυτικές ίνες) – προτιμάτε της εποχής και ντόπια
Όσπρια (πρωτεΐνη, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες)
Ξηροί καρποί (μονοακόρεστα λιπαρά, φυτικές ίνες, πρωτεΐνη, ω-3 λιπαρά οξέα ιδίως στα καρύδια) – προτιμάτε τα στη φυσική τους μορφή
Ελαιόλαδο (μονοακόρεστα λιπαρά, βιταμίνη Ε)
Γαλακτοκομικά π.χ. γιαούρτι, τυρί (πρωτεΐνη, υδατάνθρακες, κορεσμένα λιπαρά, ασβέστιο, φωσφόρο, κ.α.) – προτιμάτε χαμηλά λιπαρά
Υγρά τουλάχιστο 6 ποτήρια νερό μαζί με άλλα υγρά όπως τσάι από βότανα. Κόκκινο κρασί με μέτρο.

Εβδομαδιαία
Ψάρια, πουλερικά, αυγά (πρωτεΐνες ψηλής βιολογικής αξίας, ω-3 λιπαρά οξέα στα ψάρια, σίδηρο) – καταναλώνετε περίπου 3 αυγά εβδομαδιαίως
Γλυκά – πλούσια σε θερμίδες που δεν προσφέρουν θρεπτικά συστατικά – καταναλώνετε περίπου 2-3 μικρομερίδες την εβδομάδα όπως μία μπάλα παγωτό, ή 1 γλυκό του κουταλιού.
Μηνιαία
Κόκκινο κρέας - βοδινό, αρνί, μερικά μέρη χοιρινού κρέατος (πρωτεΐνη ψηλής βιολογικής αξίας, σίδηρο, ψηλό σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη)

Η μεσογειακή διατροφή λοιπόν είναι πρότυπο υγιεινής διατροφής το οποίο όλο και πιο πολλοί λαοί προσπαθούν να το εντάξουν στη ζωή τους για τη διατήρηση υγιεινού βάρους, για την απώλεια βάρους όταν χρειάζεται, και τη διατήρηση καλής κατάστασης υγείας. Ας προσπαθήσουμε και εμείς να επαναφέρουμε τη μεσογειακή διατροφή στη ζωή μας.



Ξένια Αβερκίου, MS, RD, Κλινική Διαιτολόγος

Δεν τρως γλυκά; Πρόσεξε την Υπογλυκαιμία

Αιτίες- Συμπτώματα- Πρόληψη- Αντιμετώπιση
 
Tι είναι η υπογλυκαιμία;
O οργανισμός για την επιβίωσή του και τη σωστή λειτουργία του εγκεφάλου χρησιμοποιεί την γλυκόζη ως την αναγκαία πηγή ενέργειας. Tα φυσιολογικά επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα είναι 70-110 mg/dl. Mε τον όρο υπογλυκαιμία εννοούμε την κατάσταση κατά την οποία τα επίπεδα της γλυκόζης, δηλ. του σακχάρου στο αίμα μειώνονται κάτω του φυσιολογικού.


Tι προκαλεί την υπογλυκαιμία;
H υπογλυκαιμία είναι ένα από τα συχνότερα προβλήματα στην καθημερινή αντιμετώπιση και θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη.
Oι κυριότερες αιτίες που την προκαλούν είναι:
o Πρόσληψη ανεπαρκούς ποσότητας υδατανθράκων στα κύρια ή ενδιάμεσα γεύματα ή καθυστερημένη πρόσληψη των γευμάτων αυτών ή παράλειψή τους.
o Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
o Έντονη, μη προγραμματισμένη, σωματική άσκηση ή δραστηριότητα.
o Υπερβολική δόση ινσουλίνης ή αντιδιαβητικών δισκίων.


Ποιά είναι τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας;
Tα αρχικά συμπτώματα της υπογλυκαιμίας που συνήθως εμφανίζονται όταν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα πέσουν κάτω από 50 mg/dl, μπορεί να είναι ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα: ταχυκαρδία, εφίδρωση, έντονο αίσθημα πείνας, πόνος στην κοιλιά, μούδιασμα γύρω από το στόμα, ζαλάδα, πονοκέφαλος, τρέμουλο, αδυναμία και κούραση, άσχημη διάθεση, αδυναμία συγκέντρωσης.
Ωστόσο η αντίληψη των συμπτωμάτων της υπογλυκαιμίας διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ακόμη και στο ίδιο άτομο, μπορεί να είναι διαφορετική ανάλογα με το πόσο έχει μειωθεί η γλυκόζη στο αίμα ή αν το άτομο αυτό έχει πολλά χρόνια διαβήτη. Eάν συνυπάρχει και διαβητική νευροπάθεια η αντίληψη των συμπτωμάτων μπορεί να απουσιάζει εντελώς. Υπογλυκαιμία χωρίς συμπτώματα μπορεί επίσης να συμβεί τη νύκτα και χαρακτηρίζεται από πονοκέφαλο το πρωί. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να δείτε το γιατρό σας γιατί ίσως χρειαστεί μείωση της δόσης της ινσουλίνης ή των αντιδιαβητικών δισκίων.

Πως προλαμβάνεται η υπογλυκαιμία;

H υπογλυκαιμία προλαμβάνεται:
• με τη λήψη της σωστής δόσης ινσουλίνης ή αντιδιαβητικών δισκίων και πιθανή αναπροσαρμογή της δοσολογίας ύστερα από οξείες καταστάσεις όπως λοίμωξη ή χειρουργική επέμβαση.

• με τη σωστή κατανομή των γευμάτων στο 24ωρο χωρίς να παραλείπετε κανένα κύριο ή ενδιάμεσο γεύμα.

• αποφεύγοντας την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. o μειώνοντας τη δόση της ινσουλίνης ή των αντιδιαβητικών δισκίων ή και τρώγοντας ένα μικρό γεύμα πριν από έντονη σωματική άσκηση ή δραστηριότητα που δεν αποτελεί μέρος ενός καθημερινού προγράμματος.

• έχοντας πάντα μαζί σας μερικούς κύβους ζάχαρη, ταμπλέτες γλυκόζης ή καραμέλλες.

Mπορεί να αποφευχθεί η υπογλυκαιμία;
Ίσως όχι εντελώς, εφόσον θέλετε και πρέπει ο διαβήτης σας να είναι σωστά ρυθμισμένος και το σάκχαρο αίματος να μην υπερβαίνει το φυσιολογικό, αλλά αν βρείτε την αιτία που την προκαλεί μπορείτε να μειώσετε σημαντικά τη συχνότητα εμφάνισής της και τη σοβαρότητά της.

Αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας
H καλύτερη αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας είναι η πρόληψη. Eάν ωστόσο εκδηλωθεί υπογλυκαιμία, τα αρχικά συμπτώματα πρέπει να αναγνωριστούν γρήγορα και να αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά. Oυσιαστική μπορεί να είναι η βοήθεια των φίλων, συγγενών ή/και συναδέλφων όταν τους έχετε ενημερώσει και ξέρουν τι πρέπει να κάνουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της υπογλυκαιμίας.

Ελαφριά υπογλυκαιμία
Aυτή είναι η πιο συνηθισμένη μορφή υπογλυκαιμίας. Mπορεί να αντιμετωπισθεί εύκολα, τρώγοντας ένα-δύο κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη ή ένα φρούτο ή δύο μπισκότα ή πίνοντας ένα χυμό φρούτου. Mετρήστε τη γλυκόζη του αίματός σας για να δείτε πόσο ακριβώς έχει πέσει. Kαθήστε κάπου και περιμένετε. Aν τα συμπτώματα επιμένουν, επαναλάβετε σε 10 λεπτά.

Mέτρια υπογλυκαιμία
Eάν τα αρχικά συμπτώματα δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα, ο εγκέφαλος δεν παίρνει την απαραίτητη ποσότητα γλυκόζης και θα προστεθούν και άλλα πιο έντονα συμπτώματα, τα οποία θα είναι αντιληπτά στους γύρω σας αλλά όχι απαραίτητα και σε σας. Tα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν σύγχυση, έντονη υπνηλία, εκνευρισμό, επιθετικότητα και γενικά παράξενη συμπεριφορά. Συγγενείς και φίλοι μπορούν εύκολα να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα αυτά και να ενεργούν αμέσως. Πρέπει να είναι ενημερωμένοι ότι πιθανόν να χρειαστεί να σας πιέσουν να φάτε ή να πιείτε κάτι που περιέχει ζάχαρη έστω και αν εσείς αρνείστε και δεν παραδέχεστε ότι έχετε υπογλυκαιμία. Συνήθως είναι πιο εύκολο και γρήγορο σε αυτό το στάδιο να σας δώσουν να πιείτε π.χ. ένα ποτήρι αναψυκτικό ή χυμό φρούτων. Aφού συνέλθετε, μετρήστε τη γλυκόζη του αίματος για να βεβαιωθείτε ότι έχει επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα.

Bαριά υπογλυκαιμία
Eίναι σπάνια περίπτωση. Aν αγνοηθούν τα αρχικά προειδοποιητικά συμπτώματα είναι πιθανόν να υπάρξει απώλεια των αισθήσεων που ίσως συνοδεύεται ακόμη και από σπασμούς γιατί ο εγκέφαλος δεν έχει αρκετή γλυκόζη. Xρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κώμα. Στην περίπτωση αυτή είναι απαραίτητη η βοήθεια από συγγενείς ή φίλους χωρίς όμως να χορηγήσουν οτιδήποτε από το στόμα γιατί είναι επικίνδυνο. O πιο αποτελεσματικός τρόπος βοήθειας πριν από την παροχή ιατρικής βοήθειας ή τη μεταφορά σε νοσοκομείο είναι μια ένεση γλυκαγόνης (GlucaGen vial 1 mg) υποδορίως ή ενδομυϊκώς. H γλυκαγόνη είναι φυσιολογική ουσία (ορμόνη) του οργανισμού που έχει την ιδιότητα να αυξάνει γρήγορα τη γλυκόζη του αίματος. H ένεση γλυκαγόνης είναι τελείως ακίνδυνη και μπορεί να γίνει από οποιονδήποτε χωρίς να χρειάζονται ειδικές γνώσεις.Γι’ αυτό κάθε άτομο με διαβήτη πρέπει να έχει οπωσδήποτε μία συσκευασία γλυκαγόνης στο σπίτι ή στο χώρο εργασίας του. H διάρκεια δράσης της γλυκαγόνης είναι περίπου μισή ώρα και χρειάζονται περίπου 10 λεπτά για να δράσει. Eάν με την πρώτη ένεση δεν υπάρξει ανταπόκριση μέσα σε 10 λεπτά, πρέπει να γίνει και δεύτερη. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από υπερβολική δόση. Όταν ανακτήσετε τις αισθήσεις σας κάποιος πρέπει να σας βοηθήσει να πιείτε αμέσως κάτι που να περιέχει ζάχαρη όπως π.χ. ένα χυμό, για να επανέλθετε πλήρως και να αποφύγετε την υποτροπή.

Πηγή: Ελληνική Εταιρεία Παχυσαρκίας

Υδατάνθρακες – Εχθρός ή φίλος της διατροφής;

Μια από τις πιο αμφιλεγόμενες συζητήσεις για τη διατροφή τα τελευταία χρόνια είναι η κατανάλωση υδατανθράκων. Μερικοί ειδικοί στο χώρο της διατροφής και ιατρικής υποστηρίζουν την πολύ χαμηλή κατανάλωση υδατανθράκων και μερικοί υποστηρίζουν τη μέτρια κατανάλωση ημερησίως. 

Μεγάλη σύγχυση επικρατεί ανάμεσα στους καταναλωτές και αυτό το άρθρο θα προσπαθήσει να βάλει φως στην όλη υπόθεση απαντώντας τα επόμενα ερωτήματα. 
  • Ποιοι είναι οι υδατάνθρακες και τι προσφέρουν; 
  • Τι αντιστοιχεί με χαμηλή ή μέτρια κατανάλωση υδατανθράκων; 
  • Υπάρχουν καλοί και κακοί υδατάνθρακες; 
  • Τι είναι ο γλυκαιμικός δείκτης υδατανθράκων; 
  • Πόσους υδατάνθρακες πρέπει να καταναλώνουμε για την αντιμετώπιση ή πρόληψη παχυσαρκίας και τη διατήρηση της υγείας;


Για αρκετά χρόνια η καυτή συζήτηση σε θέματα διατροφής ήταν τα λιπαρά, πόσα και ποια λιπαρά έπρεπε να καταναλώνουμε. Μετά την επαναφορά της δίαιτας Άτκινς (υποστηρικτές της πολύ χαμηλής κατανάλωσης υδατανθράκων) στην αγορά πριν από περίπου 8 χρόνια, το φως της διασημότητας τράβηξαν οι υδατάνθρακες. Με λίγα λόγια οι υδατάνθρακες πήραν τον τίτλο ως ο κύριος «εχθρός» για την παχυσαρκία και για άλλα προβλήματα υγείας όπως ο διαβήτης. Δυστυχώς οι υδατάνθρακες όπως θα δούμε στη συνέχεια έχουν παρεξηγηθεί. Οι υδατάνθρακες είναι μια από τις κύριες πηγές ενέργειας για τον οργανισμό. Οι άλλες δύο πηγές ενέργειας είναι οι πρωτεΐνες και τα λιπαρά. Υπάρχουν απλοί υδατάνθρακες, όπως η φρουκτόζη, η γλυκόζη και η λακτόζη, και οι σύνθετοι υδατάνθρακες όπως το άμυλο και οι φυτικές ίνες. Όλοι οι υδατάνθρακες, εκτός από τις φυτικές ίνες, μετά τη διαδικασία της πέψης μετατρέπονται και απορροφώνται στο αίμα ως γλυκόζη. Η γλυκόζη στο αίμα, με τη βοήθεια της ορμόνης ινσουλίνης, διοχετεύεται σε όλα τα κύτταρα για ενέργεια. Όταν οι ανάγκες όλων των κυττάρων εκπληρωθούν, παίρνουν σειρά οι αποθήκες γλυκόζης στο συκώτι και στους μυς (γλυκογόνο). Ό,τι περισσεύει μετά αποθηκεύεται ως λίπος. 

Οι κύριες πηγές απλών υδατανθράκων είναι η επιτραπέζια ζάχαρη, το μέλι, τα φρούτα και το γάλα / γιαούρτι. Η κύρια πηγή σύνθετων υδατανθράκων είναι τα δημητριακά και τα παράγωγά τους όπως το ψωμί, τα μακαρόνια, τα δημητριακά προγεύματος κ.ά. Τα φρούτα, τα λαχανικά και τα όσπρια περιέχουν μείγμα από απλούς και σύνθετους υδατάνθρακες. Οι υδατάνθρακες εκτός από πηγή ενέργειας είναι και πηγή πολύ σημαντικών βιταμινών και ιχνοστοιχείων, όπως βιταμίνες συμπλέγματος Β, σίδηρο, ασβέστιο, κάλιο κ.ά. Τα δημητριακά, τα όσπρια, τα φρούτα και τα λαχανικά είναι η βάση της μεσογειακής διατροφής, ένα πρότυπο υγιεινής διατροφής πολύ καλά τεκμηριωμένο για τη συμβολή του στην υγεία.



Οι δίαιτες που υποστηρίζουν χαμηλή κατανάλωση υδατανθράκων εισηγούνται 20 με 60 γραμμάρια υδατανθράκων ημερησίως. Για παράδειγμα, για ένα άτομο που πρέπει να καταναλώνει περίπου 1800 θερμίδες ημερησίως, αυτό θα αντιστοιχούσε με 80 μέχρι και 240 θερμίδες από υδατάνθρακες. Μια φέτα ψωμί (~30 γραμμάρια βάρος), ή 1 μικρό μήλο, ή 1 φλιτζάνι γάλα, ή ½ φλιτζάνι μπουλγούρι κτλ. είναι ισοδύναμα με περίπου 15 γραμμάρια υδατανθράκων. Αυτές οι δίαιτες συνήθως επιτρέπουν αυτή τη πολύ μικρή ποσότητα υδατανθράκων να προέρχεται από λαχανικά μόνο. Επίσης αφήνουν ελεύθερη την κατανάλωση λιπαρών και πρωτεϊνών, ακόμη και κορεσμένων λιπαρών και χοληστερόλης, λιπαρά που γνωρίζουμε ότι συντείνουν σε καρδιαγγειακά προβλήματα. Η πολύ χαμηλή κατανάλωση υδατανθράκων καθημερινά μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία, δηλαδή χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, με αποτέλεσμα το αίσθημα της αδυναμίας, έντονης κούρασης, και χαμηλής συγκέντρωσης. Επίσης ο οργανισμός αναγκάζεται να χρησιμοποιεί το λίπος ως την πρώτη πηγή για να δημιουργήσει γλυκόζη, αλλά δυστυχώς συνάμα μπορεί να χρησιμοποιεί και τη μυϊκή μάζα (με αποτέλεσμα την μείωση του λίπους αλλά και του μυϊκού ιστού). Με τη συνεχή διάσπαση λίπους ως κύρια πηγή για τη δημιουργία γλυκόζης δημιουργούνται κετόνες στο αίμα που είναι τοξικές για τον οργανισμό και συντείνουν επίσης στην κακοσμία του στόματος και πιθανόν σε πονοκεφάλους και τάσεις για εμετό. Τα άτομα με διαβήτη, κατά πόσο είναι ινσουλινοεξαρτώμενα ή παίρνουν φαρμακευτική αγωγή από το στόμα, και οι αθλητές, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αποφεύγουν τέτοιου είδους δίαιτες για την αποφυγή σοβαρών επεισοδίων υπογλυκαιμίας και συνάμα αποφυγή αυξημένων κετόνων στο σύστημα. Τέλος, η χαμηλή κατανάλωση υδατανθράκων θα έχει ως αποτέλεσμα τη χαμηλή κατανάλωση φυτικών ινών και στη συνέχεια τη δυσκοιλιότητα και άλλες εντερικές διαταραχές.



Οι υποστηρικτές της μέτριας κατανάλωση υδατανθράκων εισηγούνται το 40% με 50% των ημερήσιων θερμίδων να προέρχονται από υδατάνθρακες. Για παράδειγμα, για ένα άτομο που πρέπει να καταναλώνει γύρω στις 1800 θερμίδες ημερησίως αυτό θα αντιστοιχούσε με περίπου 720 και 900 θερμίδες, ή με 180 και 220 γραμμάρια υδατανθράκων. Κατά πόσο ένα άτομο πρέπει να καταναλώνει το 40% ή το 50% αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί από την/τον διαιτολόγο του ανάλογα με τις ανάγκες και κατάσταση υγείας του. Οι υπόλοιπες θερμίδες που απομένουν προέρχονται από τις πρωτεΐνες και τα λιπαρά σε ποσοστά ιδανικά για την κάλυψη των θρεπτικών αναγκών του κάθε οργανισμού (ποσοστά επιστημονικά τεκμηριωμένα ως ιδανικά). Την μέτρια κατανάλωση υδατανθράκων υποστηρίζουν παγκοσμίως οι σύνδεσμοι διαιτολόγων, οργανισμοί υγείας, και σύνδεσμοι διαβήτη.


Παρόλο που δεν είναι σωστό να ταυτίζουμε τρόφιμα ως «κακά» ή «καλά», σίγουρα μερικοί υδατάνθρακες είναι καλύτεροι από άλλους. Αρχικά ας πάρουμε τα δημητριακά τα οποία προτιμούμε να είναι ολικής αλέσεως επειδή είναι πιο πλούσια σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία σε σύγκριση με τα ανάλογα υπέρ-βιομηχανοποιημένα, «άσπρα» προϊόντα. Συνάμα τα δημητριακά ολικής αλέσεως είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Τα φρούτα, τα λαχανικά, και τα όσπρια είναι επίσης πλούσια σε φυτικές ίνες και πολλές βιταμίνες / ιχνοστοιχεία. Με λίγα λόγια οι υδατάνθρακες που επιλέγουμε πρέπει να είναι όσο πιο ανεπεξέργαστοι γίνεται. Επίσης αυτοί οι σύνθετοι υδατάνθρακες χρειάζονται περισσότερο χρόνο να διασπαστούν και να μετατραπούν σε γλυκόζη με αποτέλεσμα μια πιο ήπια αύξηση γλυκόζης στο αίμα και στη συνέχεια μια πιο καλά ελεγχόμενη παραγωγή ινσουλίνης στο σύστημα. Αντιθέτως οι απλοί υδατάνθρακες (επεξεργασμένα δημητριακά π.χ. μπισκότα, άσπρο ψωμί, άσπρο ρύζι, γλυκά, ή γλυκά ποτά, κτλ.) δίνουν άμεση ενέργεια δίνοντας μια γρήγορη αύξηση γλυκόζης στο αίμα και αν καταναλωθούν σε μεγάλη ποσότητα θα προκύψουν σε μεγάλη παραγωγή ινσουλίνης πράγμα που συντείνει σε εύκολη αποθήκευση λίπους. Αν αυτός ο τρόπος κατανάλωσης (μεγάλη ποσότητα απλών υδατανθράκων) επαναλαμβάνεται καθημερινά και μακροχρόνια τότε έχουμε ως αποτέλεσμα την αύξηση λίπους / βάρους και συνάμα μπορεί να συντείνει σε αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα, μια κατάσταση υγείας που θεωρείται ως το πρώτο βήμα προς την εξέλιξη του τύπου 2 διαβήτη. Ο γλυκαιμικός δείκτης (ΓΔ) υδατανθράκων είναι ένας τρόπος ταξινόμησης των υδατανθράκων ανάλογα με το πόσο γρήγορα καταλήγουν σε γλυκόζη στο αίμα. Για παράδειγμα το άσπρο ψωμί έχει τον πιο ψηλό ΓΔ ενώ οι πλείστοι σύνθετοι υδατάνθρακες που είναι συνάμα ψηλοί σε φυτικές ίνες έχουν μέτριο προς χαμηλό ΓΔ. Ο ΓΔ μπορεί όμως να διαφέρει στο ίδιο προϊόν ανάλογα με την ωριμότητα (π.χ. αν είναι φρούτο), τρόπο ψησίματος, συνδυασμό με άλλα τρόφιμα κτλ. Με λίγα λόγια ο ΓΔ υδατανθράκων είναι ένα βοήθημα, ας το πούμε, αλλά όχι οδηγός για το πώς πρέπει να τρώμε. Με την αποφυγή επεξεργασμένων υδατανθράκων θα είστε ήδη μεταξύ μέτριου και χαμηλού ΓΔ έτσι κι αλλιώς. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είτε ψηλός είτε χαμηλός ΓΔ, το κλειδί είναι η ποσότητα που θα καταναλώσουμε.



Δεν φταίει λοιπόν ένα συγκεκριμένο φαγητό ή μια ομάδα τροφίμων για τα προβλήματα παχυσαρκίας που αντιμετωπίζουμε. Το τι σίγουρα φταίει είναι η υπερκατανάλωση θερμίδων ημερησίως σε συνδυασμό με χαμηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Όταν το άτομο καταναλώνει περισσότερες θερμίδες από ό,τι χρειάζεται καθημερινά για να διατηρήσει ένα υγιές βάρος, τότε θα αποθηκεύσει λίπος κατά πόσο αυτές οι έξτρα θερμίδες προέρχονται από λιπαρά ή από υδατάνθρακες ή από πρωτεΐνες. Έτσι πρέπει πρώτα να δίνουμε σημασία στην καλά ισορροπημένη διατροφή (μεσογειακή διατροφή), τροφές από όλες τις ομάδες τροφίμων και δεύτερον να γνωρίζουμε περίπου τι ποσότητες (ή τι θερμίδες) πρέπει να καταναλώνουμε καθημερινά για τη διατήρηση ή απώλεια βάρους. Και φυσικά να μην ξεχνάμε τη σωματική άσκηση!

Ξένια Αβερκίου, MS, RD, Κλινική Διαιτολόγος
xenia.ave@cytanet.com.cyΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. 

Άρχισα γυμναστήριο και... πάχυνα!

Γραφτήκατε στο γυμναστήριο μετά από πολλή σκέψη και..... Υπάρχουν, όμως, κάποιες παγίδες που πρέπει να αποφύγετε, ούτως ώστε η απόφασή σας να σας οδηγήσει στην απώλεια βάρους και όχι στο αντίθετο αποτέλεσμα.





 


Παγίδα 1
Συνεχίζω να «καίω» και μετά την άσκηση
Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Κολοράντο καταρρίπτει την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι μετά την άσκηση το σώμα συνεχίζει να καίει λίπος για τις επόμενες 24 ώρες. Αυτή η πεποίθηση συχνά οδηγεί στην υπερκατανάλωση φαγητού με το σκεπτικό ότι «υπάρχει περιθώριο». Η αλήθεια είναι ότι μετά την άσκηση το σώμα συνεχίζει να καίει μόνο λίγες «έξτρα» θερμίδες: Μετά από 20΄ έντονης άσκησης το σώμα θα κάψει 30-40 επιπλέον θερμίδες, κυρίως μέσα στην πρώτη ώρα, εκ των οποίων μόλις το 50% αντιστοιχεί σε καύση λίπους. Με άλλα λόγια, οι επιπλέον καύσεις είναι ελάχιστες και δεν αντιστοιχούν ούτε καν σε ένα σοκολατάκι!
Τι να κάνετε «Βοηθήστε» τον οργανισμό σας να κάψει περισσότερο λίπος μετά την άσκηση, επιλέγοντας σνακ χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, τα οποία δεν προκαλούν απότομη αύξηση της ινσουλίνης, γεγονός που ενισχύει την καύση λίπους.
Προτιμήστε:  
1 ποτήρι γάλα με 1 μήλο  
1 γιαούρτι με φρούτα και καρύδια  
1 τοστ με ψωμί ολικής άλεσης και βραστή γαλοπούλα 
1 ρυζόγαλο  
1 χούφτα ξηρούς καρπούς.

 

Παγίδα 2
Η αεροβική άσκηση αρκεί
Η αεροβική γυμναστική (π.χ. το τρέξιμο, το αερόμπικ, η κολύμβηση) τονώνει το καρδιαγγειακό και το αναπνευστικό σύστημα. Από την άλλη μεριά, όμως, αν κάνετε αποκλειστικά αεροβική γυμναστική, εκτός από απώλεια «ανεπιθύμητης» λιπώδους μάζας, μπορεί να χάσετε και μέρος του πολύτιμου μυϊκού ιστού σας. Οι μύες, ωστόσο, είναι απαραίτητοι επειδή αυξάνουν τις καύσεις του οργανισμού. Με άλλα λόγια, όσο πιο ενδυναμωμένο είναι το μυϊκό σύστημα τόσο περισσότερες καύσεις γίνονται.
Τι να κάνετε Η λύση για τη διατήρηση και την αύξηση του μυϊκού συστήματος είναι ο συνδυασμός της αεροβικής άσκησης με τις αντιστάσεις (βάρη). Οι ασκήσεις με βάρη βοηθούν το σώμα να διατηρήσει ή ακόμη και να αυξήσει τη μυϊκή του μάζα, γεγονός που επιδρά θετικά στο μεταβολισμό και κάνει το σώμα να φαίνεται σφριγηλό.



Παγίδα 3
Αφού «έκαψα» με την άσκηση, ας φάω τώρα πιο ελεύθερα
Πρόκειται για ένα πολύ συνηθισμένο λάθος. Με το σκεπτικό ότι έχετε ήδη κάψει θερμίδες, π.χ. κάνοντας μία ώρα πιλάτες ή αερόμπικ, μπορεί να θεωρήσετε «δικαίωμά» σας να φάτε παραπάνω. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, παραβλέπετε ότι οι θερμίδες που έχετε ήδη κάψει δεν είναι και τόσες πολλές ώστε να «δικαιολογούν» σοβαρές διατροφικές παρασπονδίες. Αναμφίβολα, οι θερμίδες που έχετε κάψει αποτελούν ένα πρόσθετο κέρδος, αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο φαντάζεστε. Για παράδειγμα, 30΄ τρέξιμο στο διάδρομο του γυμναστηρίου για ένα άτομο 70 κιλών αντιστοιχεί σε καύση 315 θερμίδων, δηλαδή όσες και 1 κομμάτι πίτσα σπέσιαλ - και όχι στην πίτσα ολόκληρη!
Τι να κάνετε Αν πηγαίνετε στο γυμναστήριο με σκοπό να χάσετε βάρος, τότε επιλέξτε ορθά το γεύμα σας μετά την άσκηση. Προτιμήστε μια κανονική ποσότητα γεύματος (μερίδα εστιατορίου) και αποφύγετε τα λιπαρά σνακ, τις σάλτσες, τα γλυκά και τα παγωτά, γιατί τελικά θα πάρετε βάρος.



Παγίδα 4
Η άσκηση μου άνοιξε την όρεξη
Μήπως χρησιμοποιείτε συχνά αυτή τη δικαιολογία για να φάτε ένα λουκούλλειο γεύμα ακόμη και μετά από ένα σύντομο περίπατο ή το ανέβασμα μιας σκάλας; Από έρευνα του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Leeds διαπιστώθηκε ότι η «σφοδρή» επιθυμία για φαγητό μετά την άσκηση μπορεί να υπονομεύσει τα ευεργετικά οφέλη της. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ορισμένοι άνθρωποι μετά τη γυμναστική «ορμούν» στο φαγητό, ενώ κάποιοι άλλοι είναι πιο συγκρατημένοι. Οι δεύτεροι κατορθώνουν να αδυνατίσουν, ενώ οι πρώτοι τελικά παίρνουν βάρος. Πάντως, οι διαφορές αυτές είναι θέμα «χαρακτήρα», όπως εκτιμούν οι ειδικοί, και δεν έχουν οργανική βάση.
Τι να κάνετε Αν έχετε τάση για πλούσια γεύματα μετά την άσκηση, εφαρμόστε την εξής πρακτική συμβουλή, που είναι πιθανό να σας βοηθήσει να κοπεί η όρεξή σας: Αυξήστε την ένταση με την οποία γυμνάζεστε! Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ήπια άσκηση, π.χ. ένας περίπατος, συνήθως ανοίγει την όρεξη. Αντιθέτως, μετά από π.χ. 45-60΄ έντονης άσκησης (πρακτικά, όταν λαχανιάζετε) η όρεξη συνήθως κόβεται, γεγονός που αποδίδεται σε αυξομειώσεις των ορμονών της όρεξης, όπως η γκρελίνη και το πεπτίδιο ΥΥ. 
Σύμφωνα, μάλιστα, με μελέτη του Πανεπιστημίου του Loughborough, παρατηρήθηκε ότι η έντονη αεροβική άσκηση οδηγεί σε μείωση των επιπέδων της γκρελίνης -της ορμόνης που ανοίγει την όρεξη- και σε αύξηση των επιπέδων του πεπτιδίου YY, που κόβει την όρεξη. Αυξάνοντας, λοιπόν, την ένταση της άσκησης είναι πιο πιθανό να «δαμάσετε» την όρεξή σας.



Τι να φάτε μετά το γυμναστήριο

Εάν κάνετε κυρίως αερoβική άσκηση (τρέξιμο, κολύμβηση, ποδηλασία, ποδόσφαιρο), τότε ένα από τα βασικά «καύσιμα» που καταναλώνει ο οργανισμός σας είναι οι υδατάνθρακες. Τα γεύματά σας, λοιπόν, πρέπει να περιλαμβάνουν υδατάνθρακες (ζυμαρικά, ρύζι, ψωμί ολικής άλεσης) και φρούτα. Επίσης, μην ξεχνάτε το νερό, ώστε να αναπληρώνετε τα υγρά που χάσατε κατά τη διάρκεια της άσκησης.
Αν κάνετε κυρίως βάρη, τότε πρέπει να δώσετε έμφαση στις πρωτεΐνες (κρεατικά, τυρί, γαλακτοκομικά) για την ανάπλαση των μυϊκών ινών, αλλά και στους υδατάνθρακες, γιατί συμβάλλουν στην αναπλήρωση του μυϊκού γλυκογόνου που κατανάλωσε ο οργανισμός σας κατά τη διάρκεια της άσκησης.
Αν συνδυάζετε την αεροβική με τα βάρη, τότε φροντίστε τα γεύματα σας να περιλαμβάνουν τα δύο βασικά συστατικά που χρησιμοποιεί ο οργανισμός σας κατά τη διάρκεια της άσκησης: πρωτεΐνες και υδατάνθρακες. Επίσης, να πίνετε άφθονα υγρά. 

 
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Γρηγόρη Μπογδάνη, MSc, PhD, εργοφυσιολόγο, και τον κ. Γιάννη Τσεκούρα, βιοχημικό άσκησης.

Unique Visitor Counter