Διακοπές στις Καλύτερες Τιμές!

Booking.com
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βολβοί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βολβοί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η Θρεπτική Αξία της Γλυκοπατάτας

Η γλυκοπατάτα είναι ποώδες, πολυετές φυτό και ανήκει στο γένος Ιπόμοια (Ipomoea) και στην οικογένεια των Περιπλοκοειδών. Η καταγωγή του είναι από τη Νότια Αμερική και καλλιεργείται για τις πλούσιες σε άμυλο και σάκχαρα ρίζες του. Στην Ευρώπη φαίνεται ότι έφτασε μετά από την εξερεύνηση της Αμερικής από το Κολόμβο.


Είναι λάθος να συνδέεται η γλυκοπατάτα με την κοινή πατάτα γιατί δεν έχει καμία σχέση.

Οι βλαστοί της γλυκοπατάτας είναι μακριοί, έρποντες ή αναρριχώμενοι και φέρουν μεγάλα φύλλα,μακριά, συνήθως σχήματος καρδιάς με χρώμα βαθύ πράσινο. Το φυτό για να ανθίσει απαιτεί μικρή διάρκεια της ημέρας. Τα άνθη του φύονται κατά ταξιανθίες έχουν χρώμα κόκκινο, σχήμα χοανοειδές με πλατύ έλασμα και φύονται από τις μασχάλες των φύλλων.

                                                  

Η ρίζα που είναι το φαγώσιμο τμήμα του φυτού έχει χρώμα καφέ, κίτρινο ,πορτοκαλί ή κόκκινο εξωτερικά και κίτρινου, λευκού ,πορτοκαλί και ορισμένες φορές κόκκινου εσωτερικά. Το σχήμα της είναι ατρακτοειδές έως μακρύ ή κονδυλώδες. Οι ποικιλίες που έχουν πορτοκαλί σάρκα είναι πλούσιες σε καροτένιο εκτός βέβαια από όλες τις ποικιλίες που είναι πλούσιες σε άμυλο.
Η γλυκοπατάτα πολλαπλασιάζεται με βλαστούς ή μοσχεύματα καθώς ενώ βγάζει άνθη δεν σχηματίζει καρπούς και σπόρια, προτιμά δε τα ελαφριά αμμοπηλώδη εδάφη. Για να υπάρχουν καλές αποδόσεις χρειάζεται θερμός καιρός για περίπου 5 μήνες. Οι γλυκοπατάτες τρώγονται βραστές ή ψητές σκέτες , αλλά και σε γαρνιτούρες, σαν ορεκτικό , σαν επιδόρπιο με προσθήκη ζάχαρης άχνης, σε γέμισμα διαφόρων πιτών κ.λ.π. Χρησιμοποιούνται επίσης και για την παραγωγή αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών.
Σήμερα καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική , Αφρική και στα νησιά του Ειρηνικού. Η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή γλυκοπατάτας στον κόσμο. Ακολουθούν η Βραζιλία, ,η Ινδονησία, η Ουγκάντα και η Νότια Αφρική.
Στην Ελλάδα καλλιεργείται σε μικρή έκταση στα νησιά και την Πελοπόννησο.


Θρεπτική αξία της γλυκοπατάτας













Θρεπτικά Συστατικά στα 100 g
Υδατάνθρακες – 20,1 gm
Ζάχαρα – 4.2 gm
Φυτικές ίνες – 3.0 gm
Fat – 0.1 gm
Πρωτεΐνες – 1.6 gm
Βιταμίνη Α – 709 μg
β-καροτένιο – 8509 μg
Θειαμίνης (Βιταμίνη Β1) – 0,1 mg
Ριβοφλαβίνη (Βιταμίνη Β2) – 0,1 mg
Νιασίνη (βιταμίνη Β3) – 0,61 mg
Παντοθενικό οξέος (βιταμίνη Β5) – 0,8 mg
Βιταμίνη B6 – 0,2 mg
Φολικά (βιταμίνη Β9) – 11 μg
Βιταμίνη Ε – 2,4 mg
Ασβέστιο – 30.0 mg
Σίδηρος – 0,6 mg
Μαγνήσιο – mg 25,0
Φωσφόρος – mg 47,0
Κάλιο – 337 mg
Zinc – 0,3 mg
Θερμίδες – 90 kcal (360 kJ)


Υγεία και Οφέλη από τις Γλυκοπατάτες
Είναι πλούσια σε διατροφικές ίνες, η γλυκοπατάτα μειώνει τον κίνδυνο της δυσκοιλιότητας και καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού.
Οι Γλυκοπατάτες έχουν αποδειχθεί χρήσιμες ,ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη και παχυσαρκίας.
Το Γλυκό γεώμηλο είναι ένα καλό σνακ για όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος. Αυτό προκαλεί μια αίσθηση πληρότητας σύντομα και συνεπώς, συμβάλλει στον έλεγχο της πρόσληψης τροφής.
Η κατανάλωση γλυκοπατάτας μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή εγκεφαλικού επεισοδίου, με τη μείωση των επιβλαβών επιπτώσεων της χοληστερόλης και την πρόληψη θρομβώσεων.
Η παρουσία του β-καροτένιου στη γλυκοπατάτα βοηθά τον οργανισμό στη καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών και, συνεπώς, αποτρέπει τον καρκίνο.
Οι γλυκοπατάτες έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, και μπορούν να καταναλωθούν από άτομα που υποφέρουν από διαβήτη.
Η μεγάλη ποσότητα καλίου στη γλυκοπατάτα βοηθά τον οργανισμό για τη διατήρηση της ισορροπίας υγρών και ηλεκτρολυτών.
Οι Γλυκοπατάτες έχει αποδειχθεί ότι είναι ευεργετικές για τον καθαρισμό του αίματος, καθώς και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Εξαιτίας της παρουσίας σιδήρου και ασβεστίου, γλυκοπατάτες βοηθούν στη καλή κυκλοφορία του αίματος, καθώς και τη βελτίωση της οστικής πυκνότητας.
Η τακτική κατανάλωση γλυκοπατάτας είναι καλή για το έλκος στομάχου και για τις  φλεγμονές του παχέος εντέρου.
Η γλυκοπατάτα είναι πλούσια σε βιταμίνες και ανόργανα άλατα, και κανει καλό για τους ανθρώπους που κανουν  βαριά μυϊκή εργασία.


Όταν τρώγονται με μέτρο δεν είναι Παχυντικές, συστήνονται και σε δίαιτα χαμηλής θερμιδικής αξίας!!!!!

πηγή: howstuffworks.com

Η θρεπτική αξία της πατάτας

Πατάτα, ο στρύχνος ο κονδυλόρριζος, γνωστή και ώς 'γεώμηλο', είναι φυτό που ανήκει στην οικογένεια Σολανίδες (Solanaceae). Περιέχει άμυλο, είναι πλούσια σε υδατάνθρακες και μεγάλης θρεπτικής αξίας.



Είναι φυτό ιθαγενές των υψιπέδων του Mεξικού, του Περού, της Xιλής και της Kολομβίας, περιοχές όπου ζούσαν Iνδιάνοι, Ίνκας, Aζτέκοι. Μεταφέρθηκε απο την Νότιο Αμερική στην Ισπανία και από εκεί γρήγορα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Στον ελλαδικό χώρο η πατάτα ήταν γνωστή στα Iόνια νησιά πριν από την επανάσταση του ’21. Στην Κέρκυρα φαίνεται ότι η πρώτη καλλιέργεια έγινε το 1800. Στο νέο ελληνικό κράτος η πατάτα εισήχθη ως καλλιέργεια και τροφή χάρι στο τεράστιο ενδιαφέρον του κυβερνήτη Καποδίστρια για τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας. Στην αρχή καλλιεργήθηκε σε περιορισμένη κλίμακα, πειραματικά, στην περιοχή της Tίρυνθας. Λέγεται μάλιστα ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας λόγω της επιφυλακτικότητας των Ελλήνων προς το νέο τρόφιμο τις κλείδωνε σε αποθήκες τις οποίες εσκεμμένα άφηνε αφύλακτες τη νύχτα, ώστε να μπορεί ο λαός να τις κλέψει νομίζοντας ότι είναι πολύτιμες.

Είναι ευρύτατα διαδεδομένη στην Ελλάδα και τρώγεται ως βασικό τρόφιμο. Η παραγωγή πατάτας ήταν πολύ σημαντική, ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια των Παγκοσμίων πολέμων, αφού έθρεψε και κράτησε ζωντανούς πολλούς ανθρώπους. Ευδοκιμεί καλύτερα σε δροσερό, υγρό κλίμα.

Η σύσταση της πατάτας 

Η πατάτα περιέχει σημαντικές ποσότητες σύνθετων υδατανθράκων. Οι υδατάνθρακες της πατάτας διασπώνται πάρα πολύ αργά σε απλές ζαχαρούχες ουσίες, που εισέρχονται στο αίμα. Μια πατάτα μετρίου μεγέθους περιέχει περίπου το 50% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης Βιταμίνης C. Μια ψητή πατάτα μαζί με τη φλούδα της περιέχει περίπου 1137 μg καλίου, κάπου το 1/3 της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης που χρειάζεται ο οργανισμός για να λειτουργήσει φυσιολογικά. Περιέχει σχεδόν διπλάσια ποσότητα απ’ ότι μια μέσου μεγέθους μπανάνα. Η θερμιδική της αξία βραστή ή ψητή είναι 90kcal περίπου τα 100γρ. Αν όμως τηγανιστεί, ρουφάει αρκετό λάδι, με αποτέλεσμα η θερμιδική της αξία να διπλασιάζεται ή να τριπλασιάζεται.

Η φλούδα της πατάτας 

Καταναλώνετε την πατάτα με την φλούδα, όσο γίνεται, αφού προηγουμένως την έχετε πλύνει, σχολαστικά τρίβοντάς την με μια μαλακή βούρτσα. Μπορείτε να συνοδεύσετε τα ψητά κρέατα όπως μπιφτέκια, μπριζόλες, κοτόπουλο. Η φλούδα της πατάτας με τα μοναδικά συστατικά της, βοηθά στο να απορροφηθούν πολλά ζημιογόνα για τον οργανισμό χημικά. Η φλούδα της πατάτας επίσης περιέχει το συστατικό χλωρογενικό οξύ που σύμφωνα με έρευνες επιστημόνων του Πανεπιστημίου ΜΑΙΝΕ στο ONORO, έχει αποδειχθεί ότι διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες.

Το καθάρισμα της πατάτας 

Αν έχετε στη συνήθεια να 'καθαρίζετε' πατάτες ώρες πριν τις μαγειρέψετε, και να τις κρατάτε σε νερό, για να μη μαυρίσουν, θα έχουν βέβαια την όψη της φρέσκιας, αλλά το νερό, τους έχει ήδη αφαιρέσει ήδη ένα μέρος των πολύτιμων συστατικών τους.

Το βράσιμο της πατάτας 

Το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε, είναι να βράσετε την πατάτα και να απορρίψετε το νερό που έβρασε. Η βιταμίνη C και μερικές ακόμα βιταμίνες Β 'ξεπλένονται' στο νερό. Υπολογίζεται ότι μια βρασμένη πατάτα, χάνει τη μισή ποσότητα της βιταμίνης C και Β, και χάνει επίσης και το 40% του καλίου που περιείχε.

Πηγές: www.nutrimed.gr

Unique Visitor Counter