Τι είναι η μέθοδος ELISA;
Η γνωστή και έγκυρη διαγνωστική μέθοδος ELISA (Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay) είναι μια ανοσοενζυμική μέθοδος η οποία χρησιμοποιείται εκτενώς στην εργαστηριακή ιατρική για την ανίχνευση διαφόρων αντιγόνων και αντισωμάτων, καθώς και για πολλές επιδημιολογικές μελέτες.
Στην περίπτωση της Τροφικής Δυσανεξίας, τα αντιγόνα των τροφίμων βρίσκονται επικολλημένα μέσα σε αριθμημένες θέσεις μιας ειδικής πλάκας. Για να προστατευθούν δε τα αντιγόνα των τροφίμων από εξωγενείς παράγοντες επιμόλυνσης, καλύπτονται από ένα σταθεροποιητικό στρώμα, το οποίο είναι ξηρό πάνω από τα αντιγόνα των τροφίμων. Τα επίπεδα επιστρώματος των αντιγόνων έχουν βελτιώσει σε τέτοιο βαθμό την ευαισθησία τους ώστε να εξασφαλίζεται απόλυτα ότι οι αντιδράσεις που προσδιορίζονται να είναι πραγματικές και όχι «ψευδώς θετικές» αντιδράσεις (κάτι που συμβαίνει συνήθως ως επιμόλυνση σε άλλες ανταγωνιστικές εξετάσεις).
Επιπλέον, τα εκχυλίσματα των αντιγόνων των διαφόρων τροφίμων της εξέτασης είναι εγκεκριμένα και ελεγμένα από την FDA (Παγκόσμια Οργάνωση Τροφίμων και Φαρμάκων) για να είναι εξασφαλισμένη η μεγαλύτερη δυνατή ποιότητα και αξιοπιστία των αποτελεσμάτων.
Χρησιμοποιείται ορός αίματος ο οποίος τοποθετείται σε ειδικό διαλυτικό διάλυμα και στη συνέχεια τοποθετείται στις ειδικές αριθμημένες θέσεις της πλάκας όπου υπάρχουν τα αντιγόνα των τροφίμων και παραμένει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να διεκπεραιωθεί η αντίδραση αντιγόνου-αντισώματος.
Στη συνέχεια η πλάκα ξεπλένεται με ειδικό διάλυμα ξεπλύματος σε αυτόματο μηχάνημα για να απομακρυνθούν άλλα αντισώματα και άλλα κατάλοιπα αίματος.
Μετά τοποθετείτε στις ειδικές αριθμημένες θέσεις της πλάκας ένα αντιδραστήριο με ειδικά αντισώματα και συνδεδεμένο με ένα ειδικό χρωμογόνο ένζυμο, όπου παραμένει ξανά για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να διεκπεραιωθεί η αντίδραση.
Στη συνέχεια η πλάκα ξεπλένεται και πάλι.
Μετά τοποθετείτε στις ειδικές αριθμημένες θέσεις της πλάκας ένα τρίτο αντιδραστήριο με ένα ειδικό υπόστρωμα και παραμένει πάλι για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια με ένα τέταρτο αντιδραστήριο σταματούμε την αντίδραση και η πλάκα είναι έτοιμη να μετρηθεί.
Η μέτρηση γίνεται σε ειδικό αυτόματο μηχάνημα (Elisa reader) όπου γίνεται η καταμέτρηση των αντισωμάτων του ασθενούς μαζί με την καταμέτρηση του ορού ελέγχου ποιότητας και των 2 προτύπων βαθμονομημένων ορών.
Ακολούθως τα αποτελέσματα μεταφέρονται αυτόματα σε ειδικό πρόγραμμα στον υπολογιστή όπου ελέγχονται και αξιολογούνται και στη συνέχεια τυπώνονται και παραδίδονται στον πελάτη.
1.Πόσο αξιόπιστη και ασφαλής είναι η μέθοδος ELISA στην ανίχνευση της Τροφικής Δυσανεξίας;
Καμία άλλη εξέταση για την Τροφική Δυσανεξία δεν έχει υποβληθεί σε τόσες πολλές επιστημονικές έρευνες και καμία άλλη δεν έχει ποτέ επιβεβαιωθεί επιστημονικά.
Θεωρείται ως μια απόλυτα ασφαλής και αξιόπιστη μέθοδος, με ποσοστό αξιοπιστίας 90% και αναπαραγωγιμότητας 97%.
Τα αποτελέσματα των αντισωμάτων IgG έναντι των διαφόρων τροφίμων είναι μετρήσιμα και όχι απλώς Θετικά/Αρνητικά και έτσι διαπιστώνεται με ακρίβεια ο βαθμός αντίδρασης, για κάθε τρόφιμο ξεχωριστά, καθώς επίσης και η διαπίστωση της διαφοροποίησης της δυσανεξίας σε μία μελλοντική εξέταση.
Τα κλινικά αποτελέσματα της εξέτασης αυτής έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά από πολλές ανεξάρτητες επιστημονικές μελέτες όπως οι πιο κάτω:
-
Ιατρικού τμήματος του Πανεπιστημίου του York της Μεγάλης Βρετανίας
-
Γαστρεντερολογικού τμήματος του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου του South Manchester
-
Παιδιατρικού τμήματος του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου Turku της Φινλανδίας
-
Βρετανική Αλλεργιολογική Εταιρεία
-
Migraine Action Association and Migraine in Primary Care Advisors
-
Kings College
-
International Journal of Nutrition and Food Science
-
Yorktest Laboratories
-
Optimum Health Resource Laboratories
-
Evening Standard
Η μέθοδος ELISA (Enzyme Linked Immunosorbent Assay) της Βρετανικής εταιρείας GENESIS DIAGNOSTICS (CE 98/79 – ISO 9001/EN 46001) έτυχε παγκόσμιας αναγνώρισης και έχει κερδίσει αρκετά βραβεία για την αξιοπιστία και την ποιότητα της.
Υπάρχουν πληθώρα δηλώσεων ειδικών ιατρών, ερευνητών και άλλων επιστημόνων οι οποίοι επιβεβαιώνουν τη χρησιμότητα της εξέτασης στην περίπτωση της Τροφικής Δυσανεξίας, καθώς και την αξιοπιστία της.
(Βλέπε δηλώσεις ειδικών για την Τροφική Δυσανεξία)
2.Υπάρχουν άλλες μέθοδοι ανίχνευσης της Τροφικής Δυσανεξίας και πόσο αξιόπιστες είναι;
Ο παραδοσιακός τρόπος ανίχνευσης της Τροφικής Δυσανεξίας είναι η μέθοδος αποκλεισμού και επαναφοράς των τροφίμων, αλλά ο τρόπος αυτός είναι χρονοβόρος, περίπλοκος και όχι ξεκάθαρος λόγω των πολλών άλλων συστατικών που υπάρχουν σε διάφορα άλλα και καθημερινά τρόφιμα.
Ο σύγχρονος τρόπος ανίχνευσης είναι με την έγκυρη και αξιόπιστη ανοσοενζυμική μέθοδο ELISA, η οποία έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά από αρκετές κλινικές μελέτες και θεωρείται ως μια απόλυτα ασφαλής και αξιόπιστη μέθοδος, με ποσοστό αξιοπιστίας 90% και αναπαραγωγιμότητας 97%.
Άλλες μέθοδοι "ανίχνευσης" της Τροφικής Δυσανεξίας όπως οι πιο κάτω, δεν έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά με κλινικές μελέτες (Allergy UK “Non conventional allergy tests”, Allergy UK “Food Intolerance Alternative tests”, American Academy of Allergy, Medical Journal of Australia, Quackwatch) και επομένως η χρησιμοποίηση τους μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε λανθασμένα αποτελέσματα αλλά και να θέσει σε κίνδυνο ακόμα και αυτής της υγείας των ανθρώπων.
Οι πιο γνωστές και μη επιστημονικά επιβεβαιωμένες μέθοδοι είναι:
• Applied Kinesiology – (μέτρηση της μυϊκής δύναμης)
• Auricular Cardiac Reflex Method – (μέτρηση ισχυρότερων σφυγμών στον καρπό)
• Hair Analysis – (ανάλυση τρίχας)
• Leukocytotoxic Tests (ALCAT test) – (ανάμειξη λευκών αιμοσφαιρίων με ύποπτα αλλεργιογόνα και εξέταση κάτω από μικροσκόπιο)
• Neutralisation-Provocation Testing – (τοποθέτηση κάτω από τη γλώσσα συγκεκριμένης δόσης απενεργοποιημένων αλλεργιογόνων)
• Vega Testing – (μέτρηση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων)
• Blood group (D’adamo) – (καθορισμός διατροφής μέσω ομάδας αίματος)
3. Μπορεί η ομάδα αίματος να ανιχνεύσει την Τροφική Δυσανεξία;
Πρόκειται για τη θεωρία του Δρ. Peter D’ Adamo. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, κάθε άνθρωπος αποτελεί διαφορετική οντότητα με το δικό της μεταβολικό ρυθμό και επομένως δεν είναι λογικό όλοι να επιτυγχάνουν ικανοποιητικό επίπεδο υγείας ακολουθώντας τις ίδιες γενικές διατροφικές οδηγίες. Γι’ αυτόν τον λόγο Δρ D’ Adamo προτείνει την τήρηση ενός ειδικού διαιτολογίου για κάθε ομάδα αίματος.
Βάσει του γεγονότος της ύπαρξης τεσσάρων ομάδων αίματος, υπάρχουν, σύμφωνα με τη θεωρία, αντίστοιχα και τέσσερεις διαφορετικές δίαιτες οι οποίες προτείνονται ως εξειδικευμένος οδηγός διατροφής.
Από τη θεωρία αυτή αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ατομικότητα δε λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, ούτε φυσικά ο γενετικός πολυμορφισμός του ανθρώπου, αφού η δίαιτα όλων των ανθρώπων του πλανήτη καθορίζεται σε τέσσερεις μόνο κατηγορίες, ανάλογα με την ομάδα αίματος του. Αγνοούνται επίσης σημαντικοί γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν την επιλογή των τροφίμων, καθώς και την εξατομικευμένη διατροφή.
Η θεωρία υποστηρίζει ότι οι λεκτίνες των τροφίμων, μια κατηγορία πρωτεϊνών στις φυτικές τροφές και κυρίως στα όσπρια, προκαλούν συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε διάφορα όργανα του σώματος. Σύμφωνα με τη θεωρία, κάθε άτομο θα πρέπει να αποφεύγει τα τρόφιμα που περιέχουν συγκεκριμένες λεκτίνες οι οποίες προκαλούν συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε άτομα της συγκεκριμένης ομάδας αίματος.
Η συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι μια διαδικασία μη αναστρέψιμη, η οποία καταλήγει στη δημιουργία θρόμβων. Πρωταρχική αποστολή όμως των ερυθρών αιμοσφαιρίων του οργανισμού είναι η μεταφορά οξυγόνου στα κύτταρα όλων των ιστών του σώματος. Στην περίπτωση που δημιουργούνταν θρόμβοι από συγκόλληση ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω λεκτινών, σύμφωνα πάντα με τη θεωρία, αυτοί θα έφρασσαν τη δίοδο και δεν θα επέτρεπαν τη διέλευση του αίματος σε όλους τους ιστούς του σώματος, με αποτέλεσμα να μην τροφοδοτούνται με οξυγόνο και με τελικό αποτέλεσμα την καταστροφή και τη νέκρωση των.κυττάρων.
Αν όμως ίσχυε αυτό, αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη θεωρία αυτή και καταναλώνουν τρόφιμα τα οποία δεν «ταιριάζουν» με την ομάδα αίματός τους, θα προκαλείτο συγκόλληση ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω λεκτινών, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μικρών θρόμβων ύστερα από κάθε γεύμα, καθημερινά, για μήνες και για χρόνια.
Θα βίωναν δηλαδή καθημερινά μικροεμφράγματα ή μικροεγκεφαλικά. Συνεπώς, ο εγκέφαλος, η καρδιά, οι πνεύμονες, τα μάτια, τα νεφρά κ.λ.π. θα καταστρέφονταν σύντομα και ανεπανόρθωτα από αυτή τη διαδικασία, με μοιραίες συνέπειες για εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Επομένως, αν αυτή η θεωρία ήταν σωστή η ανθρώπινη φυλή θα είχε εξαφανιστεί μέσα από ανεπανόρθωτες επιπλοκές εξαιτίας των λεκτινών και της συγκόλλησης των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Εξάλλου είναι και αποδεδειγμένο ότι η μαγειρική διαδικασία του βρασίματος των οσπρίων, που όλοι κάνουν για να τα φάνε, καταστρέφει κάθε ίχνος λεκτίνης.
Σύμφωνα με πολλές επιστημονικές μελέτες η θεωρία αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, επειδή δεν στηρίζεται καθόλου σε τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα και ούτε έχει επιβεβαιωθεί από οποιανδήποτε έγκυρη κλινική μελέτη.
4.Ποια τρόφιμα συμπεριλαμβάνονται στην εξέταση και γιατί;
Στην εξέταση συμπεριλαμβάνονται 93 τρόφιμα καθημερινής κυρίως χρήσης, τα οποία κατόπιν ερευνών από διατροφολόγους και άλλους ειδικούς, έχουν επιλεγεί για τον σκοπό αυτό, επειδή έχει αποδειχθεί ότι είναι υπεύθυνα για τις περισσότερες και πιο συχνές τροφικές δυσανεξίες.
Τα τρόφιμα αυτά είναι:
ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ | ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ | ΦΡΟΥΤΑ |
Κριθάρι | Αγελαδινό γάλα | Μήλο |
Φαγόπυρο | Ασπράδι αυγού | Βερίκοκο |
Καλαμπόκι | Κρόκος αυγού | Μπανάνα |
Σιμιγδάλι | Πρόβειο γάλα | Βατόμουρο |
Κεχρί | Αίγιο γάλα | Σταφύλι |
Βρώμη | ΚΡΕΑΤΑ | Γκρέιπφρουτ |
Ρύζι | Βοδινό | Ακτινίδιο |
Σίκαλη | Κοτόπουλο | Λεμόνι |
Σιτάρι | Αρνίσιο | Πεπόνι |
ΛΑΧΑΝΙΚΑ | Χοιρινό | Ελιά |
Μελιτζάνα | Γαλοπούλα | Πορτοκάλι |
Αβοκάντο | Κρέας θηράματος | Ροδάκινο |
Παντζάρι | ΨΑΡΙΚΑ | Αχλάδι |
Μπρόκολο | Βακαλάος | Ανανάς |
Κραμβί | Καβούρι | Δαμάσκηνο |
Καρότο | Ρέγγα | Φράουλες |
Κουνουπίδι | Σκουμπρί | ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ/ΚΑΡΥΚΕΥΜΑΤΑ |
Ραδίκι | Μύδια | Τσίλι |
Σέλινο | Γλώσσα (είδος platessa) | Σκόρδο |
Αγγούρι | Γαρίδες | Πιπερόριζα (Τζίντζερ) |
Φασολάκια | Σολομός | Μέντα (Δυόσμος) |
Φασόλια | Γλώσσα (είδος solea) | Μοσχοκάρυδο |
Πράσο | Πέστροφα | Πιπέρι |
Φακή | Τόνος | Σουσάμι |
Μαρούλι | ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ | Βανίλια |
Κρεμμύδι | Αμύγδαλα | Χαρούπι |
Μπιζέλια | Φιστίκια Βραζιλίας | Κακάο |
Πιπεριές | Φιστίκια Κάσιους | Καφές |
Πατάτα | Καρύδα | Κόλα |
Σόγια | Φουντούκια | Μανιτάρια |
Αμπελοφάσουλο | Φιστίκια | Μουστάρδα |
Ηλιανθόσπορος | Καρύδια | Τσάι |
Ντομάτα | | Μαγιά |
5.Αξιολόγηση και ερμηνεία αποτελεσμάτων.
Η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων γίνεται σύμφωνα με τον βαθμό αντίδρασης (μέτρησης) των ειδικών αντισωμάτων IgG τα οποία εντοπίζονται στο αίμα, για κάθε τρόφιμο ξεχωριστά.
Οι τιμές αυτές και τα κριτήρια έχουν καθορισθεί κατόπιν μελετών των αποτελεσμάτων μεγάλου αριθμού υγιών ατόμων.
Σύμφωνα λοιπόν με τα αποτελέσματα αυτών των μετρήσεων, τα τρόφιμα αξιολογούνται και ταξινομούνται στις 3 πιο κάτω κατηγορίες:
<8.0 ml =" 0">
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται τα τρόφιμα εκείνα τα οποία ο βαθμός αντίδρασης των αντισωμάτων τους είναι μικρότερος από 8 μονάδες (αντίδραση = 0) και επομένως μπορούν να καταναλώνονται ελεύθερα, επειδή δεν προκαλούν καμία Τροφική Δυσανεξία στον οργανισμό, εκτός από τις πιο κάτω περιπτώσεις:
•Εάν υποφέρετε από κάποια κλασσική αλλεργική αντίδραση (IgE) σε οποιαδήποτε από τα τρόφιμα αυτά, μην τα τρώτε. Οι κλασσικές αλλεργικές αντιδράσεις (IgE) ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΙ από αυτήν την εξέταση.
•Εάν είστε κάτω από ειδική δίαιτα ή αποφεύγατε (για οποιονδήποτε λόγο) κάποια τρόφιμα για μία χρονική περίοδο πέραν των 3 μηνών, τότε η αντίδραση (επίπεδα αντισωμάτων) στα εξεταζόμενα τρόφιμα θα είναι πιθανόν μειωμένη και επομένως θα πρέπει να τα χειριστείτε με την απαραίτητη προσοχή.
8.0 - 12.5 AU/ml = 1+ (Μέτρια Τροφική Δυσανεξία)
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται τα τρόφιμα εκείνα τα οποία ο βαθμός αντίδρασης των αντισωμάτων τους κυμαίνεται από 8 μέχρι 12.5 μονάδες (αντίδραση = 1+) και επομένως θα πρέπει να περιοριστεί ή να γίνεται εκ περιτροπής η κατανάλωση τους επειδή προκαλούν μέτρια Τροφική Δυσανεξία στον οργανισμό.
12.5 - 25.0 AU/ml = 2+ (Αυξημένη Τροφική Δυσανεξία)
>25.0 AU/ml = 3+ (Σοβαρή Τροφική Δυσανεξία)
Οι πιο πάνω κατηγορίες περιλαμβάνουν τα τρόφιμα εκείνα τα οποία ο βαθμός αντίδρασης των αντισωμάτων τους κυμαίνεται από 12.5 μέχρι 25 μονάδες (αντίδραση = 2+) ή είναι μεγαλύτερος από 25 μονάδες (αντίδραση = 3+) και θα πρέπει να αποφεύγεται εντελώς η κατανάλωση αυτών των τροφίμων και όλων των παραγώγων τους, για περίοδο από 6 μήνες μέχρι και 1 χρόνο, επειδή προκαλούν αυξημένη ή σοβαρή Τροφική Δυσανεξία στον οργανισμό.
6.Διαχείριση αποτελεσμάτων
Η εξέταση αυτή σε καμία περίπτωση δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει τη συνεισφορά των ειδικών στον τομέα της υγείας και της διατροφής, αλλά αντίθετα να βοηθήσει και να υποστηρίξει το έργο τους, ειδικά εκεί όπου τα προβλήματα υγείας είναι χρόνια, συμβάλλοντας θετικά στην προάσπιση και διασφάλιση της υγείας και της ποιότητας ζωής των ασθενών τους, μέσα από επιστημονικά τεκμηριωμένες και αξιόπιστες εργαστηριακές εξετάσεις, όπως εξάλλου είναι και ο σκοπός της εργαστηριακής ιατρικής.
Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να χειρίζονται τα αποτελέσματα τους οι ίδιοι προσωπικά με αρκετή επιτυχία, εντούτοις έχει αποδειχθεί ότι τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν επιδιώκεται η βοήθεια κάποιου ειδικού ιατρού ή διατροφολόγου, ο οποίος θα σας προσφέρει τη δυνατότητα να διατηρήσετε μια ποικίλη και ισορροπημένη διατροφή.
Η Δυσανεξία προς τα «ένοχα» τρόφιμα αναμένεται να μειωθεί σταδιακά μέσα σε μία χρονική περίοδο από 6 μήνες μέχρι και 1 χρόνο και πάντα ανάλογα με τον βαθμό αντίδρασης των αντισωμάτων σας, με αποτέλεσμα να βελτιωθεί αισθητά και ριζικά η ποιότητα της υγείας σας και της ζωής σας. Η πιστοποίηση της αρνητικοποίησης της Δυσανεξίας σας μπορεί εξάλλου να διαπιστωθεί και με μελλοντικές εξετάσεις, αν και δεν είναι απόλυτα αναγκαίο.
Μετά την περίοδο αυτή, θα πρέπει με την καθοδήγηση του ιατρού σας ή του διατροφολόγου σας, τα τρόφιμα αυτά σταδιακά, μεθοδικά και υπομονετικά να επαναφέρονται στη διατροφή σας.
Θα πρέπει να είστε αυστηροί με τον εαυτό σας και να θυμάστε ότι αυτό δεν είναι για μια ζωή. Μία από τις πρώτες σας ανησυχίες είναι πως θα καταφέρετε να αντισταθείτε στα αγαπημένα σας φαγητά και συνήθειες.
Αξίζει όμως να θυμηθείτε ότι αυτά τα οποία συνηθίσατε να τρώτε, πιθανόν να ήταν και η αιτία για τα διάφορα προβλήματα υγείας που είχατε και επομένως χρειάζεται να ξανασκεφτείτε σοβαρά αρκετές από αυτές τις αγαπημένες σας συνήθειες.
Χρησιμοποιείτε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποικιλία από τα επιτρεπόμενα τρόφιμα και μην τρώτε πάρα πολύ και καθημερινά οποιοδήποτε τρόφιμο ή συστατικό επειδή υπάρχει πιθανότητα ανάπτυξης νέας δυσανεξίας από τον οργανισμό σας. Προτιμάτε να τρώτε πάντα τα τρόφιμα (φρούτα, λαχανικά κ.λ.π.) φρέσκα και στην εποχή τους. Αποφεύγετε, όπου αυτό είναι δυνατόν, τα έτοιμα φαγητά επειδή τα περισσότερα μπορεί να περιέχουν πρόσθετες ουσίες (τα γνωστά Ε) καθώς και αρκετά κρυφά συστατικά, τα οποία πιθανόν να μην αναφέρονται στις ετικέτες τους και πιθανόν αυτά να είναι απαγορευμένα για εσάς.
Με την απομάκρυνση των «ένοχων» τροφίμων από τη διατροφή σας, ο οργανισμός σας αναμένεται να αρχίσει να ανασυγκροτείται. Τώρα δεν καταναλώνεται άσκοπα αλλά έχει τον χρόνο και την άνεση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τυχόν άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Δεν παράγονται πλέον οι μεγάλες ποσότητες αντισωμάτων για την καταπολέμηση ανύπαρκτων εισβολέων, οι οποίες και προκαλούν υπερφόρτιση του οργανισμού σας και απορυθμίζουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα και έτσι επιτρέπετε σε αυτό να «αναπνεύσει», να επαναλειτουργήσει σωστά χωρίς πίεση, για να σας παράσχει την απαραίτητη ασπίδα προστασίας έναντι των διαφόρων ασθενειών, επιφέροντας ταυτόχρονα ευεξία και ψυχολογική ηρεμία στον οργανισμό σας.
7.Πόσο χρονικό διάστημα απαιτείται για να αρχίσει κάποιος να αισθάνεται βελτιώσεις στα διάφορα προβλήματα υγείας;
Οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν συνήθως να αισθάνονται βελτιώσεις μέσα σε 3-4 εβδομάδες.
Για την πλειοψηφία των δυσανεκτικών ατόμων οι έρευνες δείχνουν ότι το διάστημα 6-8 μηνών αυστηρής τήρησης της δίαιτας, είναι αρκετό για να μειωθεί σημαντικά η οποιαδήποτε αντίδραση και να επιτευχθεί έτσι η ανοχή των τροφίμων αυτών από τον οργανισμό σας.
Σοβαρά περιστατικά τροφικής δυσανεξίας η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από 1 χρόνο.
Από τις έρευνες που διενεργήθηκαν, μέσα σε 60 ημέρες το 72% των ατόμων που είχαν αλλάξει τη διατροφή τους ανέφεραν σημαντική βελτίωση στην υγεία τους. Πάνω από τα μισά άτομα (54%) ανέφεραν ότι άρχισαν να αισθάνονται αυτές τις βελτιώσεις μέσα σε 20 μόνο ημέρες από τη στιγμή που άρχισαν να αποφεύγουν τα «ένοχα» τρόφιμα.
Μια αρκετά μεγάλη πλειοψηφία των ατόμων είχε αναφέρει ότι έπασχε από διάφορα προβλήματα υγείας για πάρα πολλά χρόνια, χωρίς να μπορέσει να βρει μια ικανοποιητική ανακούφιση στα συμπτώματα τους.
Συχνά οι βελτιώσεις αυτές χαρακτηρίσθηκαν ως αλλαγή τρόπου ζωής.
8.Έχουν γίνει ανεξάρτητες έρευνες οι οποίες να αποδεικνύουν τη μείωση των συμπτωμάτων ή τα οφέλη που απέκτησαν τα άτομα τα οποία αφαίρεσαν από τη διατροφή τους τα «ένοχα» τρόφιμα με βάση την εξέταση;
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας που διενήργησε το Ιατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου του York, εκ μέρους της Βρετανικής Αλλεργιολογικής Εταιρείας, ανάμεσα σε 7500 άτομα που έκαναν την εξέταση, παρουσιάστηκαν τα πιο κάτω δεδομένα:
Μια ξεκάθαρη και σαφής πλειοψηφία των ατόμων που προέβησαν στην εξέταση αυτή και άλλαξαν τη διατροφή τους, ανέφεραν ότι σημείωσαν σημαντική βελτίωση στην υγεία τους. Συχνά οι βελτιώσεις αυτές χαρακτηρίσθηκαν ως αλλαγή τρόπου ζωής.
Γενικά το 75% των ατόμων που έκαναν μια λογική ή ισχυρή προσπάθεια αλλαγής της διατροφής τους ανέφεραν ότι απέκτησαν σημαντικά οφέλη στα διάφορα προβλήματα υγείας που είχαν και αυτά καταγράφηκαν αναλυτικά όπως πιο κάτω:
• Γαστρεντερολογικά: 80%
• Αναπνευστικά: 72%
• Δερματολογικά: 76%
• Μυοσκελετικά: 64%
• Νευροψυχολογικά: 80%
• Διάφορα άλλα: 79%
Μια σημαντική μείωση των συμπτωμάτων σημειώθηκε στο 79% των ατόμων που επέμεναν αυστηρά στις διαιτητικές οδηγίες που τους δόθηκαν σύμφωνα με τις εξετάσεις τους.
Ο βαθμός οφέλους διαπιστώθηκε να είναι ιδιαίτερα ισχυρός σε άτομα που άλλαξαν αυστηρά τη διατροφή τους, ωστόσο τα οφέλη αυτά σημειώθηκαν ακόμα και σε άτομα που άλλαξαν σε μικρό βαθμό τη διατροφή τους.
Τα άτομα εκείνα που είχαν συμβουλευτεί τον γιατρό τους ή άλλον ειδικό, παρουσίασαν αρκετά περισσότερα οφέλη και σε συντομότερο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με άλλα άτομα.
Το 78% των ατόμων της έρευνας δήλωσε ότι είχαν επαναφέρει τα «ένοχα» τρόφιμα (47% από αυτούς σκόπιμα και 31% τυχαία), με αποτέλεσμα πάνω από 90% από αυτούς να έχουν επιστροφή των συμπτωμάτων τους.
Σε ερώτηση αν θα σύστηναν την εξέταση και σε άλλους, το 87% απάντησε θετικά.
9.Δεν θα έπρεπε να το καταλάβαινα εάν υπέφερα από Τροφική Δυσανεξία;
Δυστυχώς όχι χωρίς την ειδική εξέταση. Εάν τρώγατε για αρκετά χρόνια τα ίδια τρόφιμα καθημερινά δεν θα μπορούσατε να αντιληφθείτε ότι αυτά σας προκαλούν προβλήματα. Μόνο αν αφαιρούσατε συγκεκριμένα τρόφιμα από τη διατροφή σας για κάποια χρονική περίοδο και μετά τα επαναφέρατε θα μπορούσατε κατά κάποιο τρόπο να πείτε ότι αυτά σας προκαλούν προβλήματα.
Πέραν τούτου κάθε τρόφιμο είναι μια σύνθετη ουσία η οποία αποτελείται από εκατοντάδες έως χιλιάδες άλλες ουσίες και ενώσεις οι οποίες καθορίζουν τη σύσταση, την εμφάνιση, τη γεύση, την οσμή και την περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά.
Ο οργανισμός μας έχει επίσης την καταπληκτική ικανότητα να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά διάφορες ανεπιθύμητες καταστάσεις που προκαλούνται και από τα τρόφιμα, μέχρι που φτάνει σε σημείο κορεσμού και δεν μπορεί πλέον να τα απορροφήσει και να τα ανεχτεί και εδώ αρχίζουν να παρουσιάζονται τα σοβαρότερα προβλήματα.
Οι περισσότερες αντιδράσεις που προκαλούνται από την Τροφική Δυσανεξία είναι σιωπηλές, ύπουλες και χρόνιες για έναν απλούστατο λόγο. Γίνονται μέσα στους ιστούς και τα όργανα τα οποία δεν αντιλαμβάνονται πόνο ή ενοχλήσεις και έτσι οι χρόνιες επιθέσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα συνεχίζονται χωρίς αναγνωρισμένα συμπτώματα, ώσπου τελικά το σώμα μας ηττάται και αναπτύσσει εντελώς ξαφνικά χρόνια προβλήματα.
10.Ποια άτομα και από ποια ηλικία μπορούν να κάνουν αυτή την εξέταση;
Καταρχήν άτομα που υποφέρουν με προβλήματα και παθήσεις που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Επιπρόσθετα όμως ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να κάνει αυτή την εξέταση έστω και αν δεν παρουσιάζει κάποια εμφανή συμπτώματα, επειδή πιθανόν σε κάποια φάση της ζωής του, να παρουσιάσει προβλήματα λόγω Τροφικής Δυσανεξίας.
Τα συμπτώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιαδήποτε ηλικία και αυτά μπορεί να είναι προσωρινά ή χρόνια και εάν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα μπορεί να οδηγήσουν μελλοντικά σε σοβαρότερες καταστάσεις.
11.Τι προετοιμασία χρειάζεται πριν την εξέταση;
Δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία, καμία δίαιτα, καμία νηστεία και επομένως η αιμοληψία για την εξέταση μπορεί να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Απλά δεν καπνίζουμε, δεν βουρτσίζουμε τα δόντια μας και δεν πίνουμε νερό, δύο –τρείς ώρες νωρίτερα.
12.Μπορεί κάποιος από μακριά να στείλει αίμα στο εργαστήριο για την εξέταση; Δεν αλλοιώνεται το δείγμα;
Βεβαίως μπορεί. Τα αντισώματα IgG στο αίμα είναι σταθερά μέχρι και 3 εβδομάδες. Η αποστολή αίματος χρειάζεται φυσιολογικά μόνο 1-2 μέρες για να φτάσει στο εργαστήριο και επομένως δεν αλλοιώνεται καθόλου το δείγμα.
13.Χρειάζεται διακοπή οποιασδήποτε φαρμακευτικής αγωγής;
Διάφορα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα π.χ. αντικαταθλιπτικά, κορτιζονούχα, στεροειδή κ.λ.π. μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της εξέτασης, επειδή καταστέλλουν (αδυνατούν) το ανοσοποιητικό σύστημα και την ικανότητα του να παράγει αντισώματα με αποτέλεσμα να έχουμε «ψευδώς αρνητικές» αντιδράσεις. Δεν έχει αναφερθεί οποιαδήποτε άλλη επίδραση με άλλα φάρμακα.
Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται να συμβουλευθείτε τον ιατρό σας για την οποιαδήποτε διακοπή της θεραπείας σας.
14.Μπορεί κατά τη διάρκεια της αποφυγής συγκεκριμένων τροφών να παρουσιαστούν ελλείψεις σε βιταμίνες και άλλα απαραίτητα συστατικά;
Αυτό μπορεί να συμβεί αν παρουσιάζετε δυσανεξία σε μία ολόκληρη οικογένεια τροφίμων π.χ. δημητριακά, γαλακτοκομικά κ.λ.π. γι’ αυτό και είναι προτιμότερο η διαχείριση των αποτελεσμάτων σας να γίνεται με τη βοήθεια του γιατρού ή του διατροφολόγου σας.
15.Μπορεί να υπάρχουν δυσανεξίες σε πρόσθετα τροφίμων τα «Ε»;
Τα «πρόσθετα τροφίμων» είναι φυσικές ή συνθετικές ουσίες που προστίθενται σκόπιμα στα τρόφιμα για να εκτελέσουν ορισμένες τεχνολογικές λειτουργίες ή να δώσουν ένα τεχνικό αποτέλεσμα στα τρόφιμα. Καθορίζονται με το γράμμα Ε, που είναι ένδειξη ότι έχει περάσει τον έλεγχο ασφάλειας και έχει εγκριθεί η χρήση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έναν αριθμό π.χ. Ε 100, Ε 200 κ.λ.π. οι οποίοι καθορίζουν την κατηγορία όπου ανήκει το πρόσθετο. (βλέπε Οδηγός για Πρόσθετα Τροφίμων, Γενικό Χημείο του Κράτους – Υπουργείο Υγείας)
Η χρήση πρόσθετων στα τρόφιμα έχει γίνει πιο σημαντική τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της αυξημένης παραγωγής των προετοιμασμένων, επεξεργασμένων και εύκολων φαγητών. Τα πρόσθετα χρησιμοποιούνται για να δώσουν γεύση και ωραία εμφάνιση, για να βοηθήσουν την προετοιμασία και επεξεργασία των τροφίμων, για να εξασφαλίσουν φρεσκάδα, ασφάλεια και αντιμικροβιακή δράση, για να αυξήσουν τον χρόνο ζωής των τροφίμων, για να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη κ.λ.π.
Τα κυριότερα πρόσθετα τροφίμων είναι:
Χρωστικές ουσίες, Συντηρητικά , Αντιοξειδωτικά, Γλυκαντικά, Γαλακτοματοποιητές, Σταθεροποιητές, Πηκτικοί παράγοντες, Διογκωτικά και Βελτιωτικά γεύσης.
Πολλοί επιστήμονες εκφράζουν ήδη την επιφύλαξη τους και την ανησυχία τους για την αναγκαιότητα και την ασφάλεια αυτών των ουσιών στην υγεία του ανθρώπου, επειδή έχουν παρατηρηθεί αρκετές αντιδράσεις αλλεργίας και τροφικής δυσανεξίας από αυτές τις ουσίες, όπως νευρικότητα, πονοκέφαλους, γαστρεντερολογικές διαταραχές κ.λ.π. Μπορείτε εξάλλου να διαπιστώσετε την ύπαρξη τροφικής δυσανεξίας σε τρόφιμα ή πρόσθετα τροφίμων κάνοντας την ειδική εξέταση της Τροφικής Δυσανεξίας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό τα άτομα που είναι αλλεργικά ή παρουσιάζουν τροφική δυσανεξία σε συγκεκριμένα τρόφιμα να διαβάζουν προσεκτικά τις ετικέτες τροφίμων και να είναι εξοικειωμένοι με τις εμπορικές ή τις επιστημονικές ονομασίες των τροφίμων, των πρόσθετων ουσιών ή των άλλων «κρυφών» συστατικών που υπάρχουν σε αυτά.
Είναι επίσης επιτακτική ανάγκη οι αρμόδιες υπηρεσίες προστασίας του καταναλωτή να εγγυώνται την λεπτομερή καταγραφή όλων των συστατικών στις ετικέτες των τροφίμων και φυσικά οι ίδιοι οι καταναλωτές να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν ποια τρόφιμα ή συστατικά τροφίμων δεν θα πρέπει να καταναλώνουν.
15.Μπορώ να επαναφέρω πίσω στη διατροφή μου τα τρόφιμα που αφαίρεσα και πότε;
Βεβαίως μπορείτε. Εξάλλου αυτός είναι και ο σκοπός της εξέτασης. Οι μελέτες δείχνουν ότι μετά από μία περίοδο 6-8 μηνών απομάκρυνσης των δυσανεκτικών τροφίμων από τη διατροφή σας, μειώνεται σημαντικά η αντίδραση στα τρόφιμα αυτά και έτσι μπορείτε να αρχίσετε να επαναφέρετε πίσω στη διατροφή σας τα τρόφιμα αυτά σιγά-σιγά και ένα είδος κάθε φορά. Υπάρχει μια μικρή εξαίρεση στην επαναφορά κάποιων τροφίμων, αν στα τρόφιμα αυτά παρουσιάζετε έμφυτες δυσανεξίες, δηλαδή υπάρχει γενετική δυσανεξία.
16.Είναι απαραίτητο να γίνει επανάληψη της εξέτασης στο μέλλον;
Δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Επανάληψη της εξέτασης συστήνεται μόνο στις περιπτώσεις όπου επανεμφανίζονται συμπτώματα, παρά την αυστηρή τήρηση της δίαιτας σας και αυτό σημαίνει ότι πιθανόν να έχουν αναπτυχθεί νέες δυσανεξίες.
17.Μπορεί η Τροφική Δυσανεξία να ευθύνεται για τον έλεγχο του βάρους και της παχυσαρκίας;
Η πιθανότητα να συμβαίνει αυτό είναι πολύ μεγάλη. Φυσικά θα πρέπει πρώτα να αποκλειστούν άλλες παθολογικές καταστάσεις που ευθύνονται για την παχυσαρκία, όπως παθήσεις του Θυρεοειδούς αδένα, ύπαρξη πολυκυστικών ωοθηκών, έλεγχος σακχάρου, αντίσταση στην ινσουλίνη κ.λ.π.
Στην περίπτωση που ευθύνεται η Τροφική Δυσανεξία, οι δυσανεκτικές τροφές μπλοκάρουν κατά κάποιο τρόπο τον μεταβολισμό και θέτουν τη βιοχημεία του εκτός ισορροπίας, με αποτέλεσμα αυτός να γίνεται πιο αργός.
Επίσης, επιβαρύνεται το ανοσοποιητικό σύστημα με την παραγωγή αντισωμάτων, αναπτύσσονται διαρροές στον πεπτικό σωλήνα, η ινσουλίνη και άλλες ορμόνες δεν βρίσκονται σε ισορροπία και ο οργανισμός χάνει τον έλεγχο των νευροδιαβιβαστών που ελέγχουν την όρεξη.
Διάφορες έρευνες απέδειξαν ότι μόλις αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι δυσανεκτικές τροφές, το σώμα μπορεί να χάσει λίπος, αφού οι μηχανισμοί του οργανισμού ομαλοποιούνται με αποτέλεσμα τη μείωση της επιθυμίας για γλυκά και απλούς υδατάνθρακες και την ομαλοποίηση των μηχανισμών πείνας. Αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν δε ότι, η παχυσαρκία μπορεί να θεραπευτεί, αν διορθώσουμε τη βιοχημεία του μεταβολισμού μας.
Ο ακριβής ρόλος των πολλών νευροδιαβιβαστών και ορμονών που εμπλέκονται στην παχυσαρκία δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος και απαιτεί περισσότερη έρευνα. Βασιζόμενοι, όμως, στις σύγχρονες θεωρίες και στην προκαταρκτική έρευνα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η επίδραση της τροφικής δυσανεξίας σε αυτές τις ισχυρές βιοχημικές και γενετικές δυνάμεις είναι σημαντική.
Όπως για παράδειγμα η σεροτονίνη (που βρίσκεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα) η οποία ελέγχει τη διάθεση μας. Όταν τρώμε υδατάνθρακες, τα επίπεδα της σεροτονίνης αυξάνονται και νιώθουμε καλύτερα, βελτιώνει δηλαδή τη διάθεση μας.
Μια έρευνα για τους νευροδιαβιβαστές, που έγινε στην Αυστραλία, δείχνει ότι η λήψη δυσανεκτικών τροφίμων προκαλεί μείωση των επιπέδων της σεροτονίνης στον οργανισμό. Τα μειωμένα επίπεδα της σεροτονίνης μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα και αδιάθετοι και προκαλούν κρίσεις βουλιμίας (αίσθημα πείνας, επιθυμία για γλυκά κ.λ.π.) και έτσι στρεφόμαστε στα απλά σάκχαρα και στους υδατάνθρακες, τα οποία θα ανεβάσουν τα επίπεδα της σεροτονίνης μαζί και τη διάθεση μας.
Οι εξαιρετικά όμως εκλεπτυσμένοι υδατάνθρακες και τα σάκχαρα προκαλούν γρήγορη έκκριση ινσουλίνης, η οποία με τη σειρά της μειώνει τις συγκεντρώσεις όλων των αμινοξέων στον οργανισμό εκτός από την τρυπτοφάνη, πρόδρομο της σεροτονίνης.
Έτσι, για να αναπληρώσουν τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο, που προκαλούνται από την κατανάλωση των «βλαβερών τροφίμων», οι άνθρωποι με τροφική δυσανεξία τείνουν να επιθυμούν τροφές που αυξάνουν τη σεροτονίνη στον εγκέφαλο.
Η απότομη μείωση του σακχάρου οδηγεί πάλι στην αρχή ενός φαύλου κύκλου, με αίσθημα κατάπτωσης και ανάγκη πρόσληψης υδατανθράκων. Ο κύκλος αυτός επαναλαμβάνεται συνεχώς με αποτέλεσμα τη συνεχή παραγωγή και εναπόθεση λίπους.
Η πράξη έχει δείξει ότι η αποφυγή των δυσανεκτικών τροφίμων σπάει αυτό τον φαύλο κύκλο με αποτέλεσμα σημαντική μείωση της βουλιμίας και της όρεξης για γλυκά.
Η απώλεια βάρους που επιτυγχάνεται είναι ουσιαστική και έχουμε απώλεια μόνο λίπους και όχι μυϊκής μάζας. Η απώλεια αυτή μπορεί να είναι σχετικά βραδεία, αλλά ουσιαστική και μόνιμη. Έτσι χωρίς περιορισμό είτε στην ποσότητα, είτε στην ποιότητα της τροφής, μόνο με την αποφυγή των δυσανεκτικών τροφίμων, τα υπέρβαρα άτομα αρχίζουν να χάνουν βάρος σαν αποτέλεσμα της αυτορύθμισης του οργανισμού τους.
Επομένως η εξέταση για την Τροφική Δυσανεξία θα μπορούσε να ανακουφίσει αρκετά άτομα στον έλεγχο του βάρους τους, διατηρώντας ένα μόνιμο αποτέλεσμα χωρίς φάρμακα, καταργώντας απλώς τα τρόφιμα που προκαλούν Τροφική Δυσανεξία και πυροδοτούν την ανισορροπία της σεροτονίνης.
18.Τι είναι η δυσανεξία στη γλουτένη;
Η γλουτένη είναι ένα σύνολο από πρωτεΐνες (προλαμίνες, γλουτελίνες) οι οποίες βρίσκονται στα δημητριακά και κυρίως στο σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη και βρώμη.
Για τους περισσότερους ανθρώπους η γλουτένη είναι μια φυσιολογική πρωτεΐνη η οποία αφομοιώνεται εύκολα από τον γαστρεντερικό σωλήνα. Παρόλα αυτά, ένα μικρό μέρος του πληθυσμού δεν μπορεί να την αφομοιώσει και παρουσιάζεται δυσανεξία σε αυτήν, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη παθήσεων όπως κοιλιοκάκη, εντερική ατροφία, δυσαπορρόφηση κ.λ.π.
Οι παθήσεις αυτές θεωρούνται αυτοάνοσες και πλήττουν τα άτομα που έχουν τη γενετική προδιάθεση σε αυτές και εμφανίζονται ως αντίδραση του οργανισμού στη γλουτένη.
Όταν τα άτομα με αυτή τη γενετική προδιάθεση καταναλώνουν τρόφιμα που περιέχουν γλουτένη, το ανοσοποιητικό τους σύστημα ενεργοποιείται, αντιδρά και παράγει τα αντιγλιαδινικά αντισώματα τα οποία τραυματίζουν σοβαρά και αδρανοποιούν τα εσωτερικά τοιχώματα (τις λάχνες) του λεπτού εντέρου και προκαλούν φλεγμονή, διάρροια, μετεωρισμό και πόνο στην κοιλιά. Τα συμπτώματα αυτά οδηγούν στην ατροφία του εντερικού βλεννογόνου, με συνέπειες στην ανάπτυξη και συντήρηση του οργανισμού.
Οι λάχνες είναι μικρές προεξοχές του βλεννογόνου του λεπτού εντέρου και αποτελούν περιοχή όπου πραγματοποιείται η τελική πέψη, η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και η απόρριψη των άχρηστων ουσιών της τροφής από τον οργανισμό.
Τα συμπτώματα από τη δυσανεξία στη γλουτένη διαφέρουν συχνά κατά περίπτωση και ανάλογα με την ηλικία.
Η εκδήλωση της πάθησης προϋποθέτει γενετική προδιάθεση και κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν γλουτένη. Υπάρχει επίσης πιθανότητα η πάθηση να μην εκδηλωθεί παρά μόνο όταν «πυροδοτηθεί» σε ορισμένες περιπτώσεις από κάποιες ιογενείς ή άλλες αιτίες. Στα βρέφη η πάθηση εκδηλώνεται συνήθως μόλις εισαχθούν δημητριακά στη διατροφή τους. Στους ενήλικες υπάρχει πιθανότητα να ζουν χωρίς συμπτώματα για αρκετά χρόνια και να νοσήσουν αργότερα.
Επειδή η δυσανεξία αυτή είναι χρόνια και δεν υπάρχει καμιά θεραπεία, τα άτομα με τη δυσανεξία στη γλουτένη θα πρέπει να καταναλώνουν προϊόντα "ελεύθερα γλουτένης".
Επειδή όμως τα οποιαδήποτε προϊόντα «ελεύθερα γλουτένης» δεν σημαίνει και «ελεύθερα σιταριού», θα πρέπει τα άτομα με δυσανεξία στο σιτάρι, κριθάρι, βρώμη και σίκαλη να είναι πολύ προσεκτικά, επειδή η δυσανεξία τους σε αυτά τα δημητριακά μπορεί να είναι σε οποιοδήποτε άλλο συστατικό και όχι μόνο στη γλουτένη.
19.Τι είναι η δυσανεξία στη λακτόζη;
Δυσανεξία στη λακτόζη είναι η ανικανότητα του οργανισμού να διασπάσει τη λακτόζη σε γλυκόζη και γαλακτόζη στον γαστρεντερικό σωλήνα, για να μπορέσουν να απορροφηθούν εύκολα από το αίμα. Αυτή η ανικανότητα προκύπτει από την έλλειψη (πλήρη ή μερική) του ενζύμου λακτάση, η οποία παράγεται από τα κύτταρα στο εσωτερικό του λεπτού εντέρου.
Αυτή η ανικανότητα έχει ως αποτέλεσμα να εισέρχεται η λακτόζη στο παχύ έντερο, όπου και υφίσταται διάφορες μεταβολές από τα μικρόβια του εντέρου, με αποτέλεσμα την παραγωγή διαφόρων συμπτωμάτων.
Όταν δεν υπάρχει αρκετή λακτάση για να μεταβολίσει την καταναλωθείσα ποσότητα λακτόζης, τα αποτελέσματα, αν και συνήθως ακίνδυνα, μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστα. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η ναυτία, οι κράμπες, το φούσκωμα, τα αέρια και η διάρροια, τα οποία αρχίζουν περίπου 30 λεπτά μέχρι 2 ώρες μετά από την κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν λακτόζη. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων διαφέρει ανάλογα με την ποσότητα λακτόζης που μπορεί ο κάθε άνθρωπος να ανεχτεί.
Άτομα που παρουσιάζουν δυσανεξία στα διάφορα γαλακτοκομικά προϊόντα (αγελαδινό, Αίγιο, πρόβειο γάλα) θα πρέπει να αποφεύγουν γενικά τη χρήση τους σε όλες τους τις μορφές, επειδή η δυσανεξία τους δεν είναι μόνο στη λακτόζη αλλά και σε άλλες πρωτεΐνες του γάλακτος.
20.Γιατί στο τεστ δεν εξετάζεται η δυσανεξία στη ζάχαρη, στο αλάτι και στο αλκοόλ;
Επειδή αυτή η εξέταση ανιχνεύει τη δυσανεξία στις πρωτεΐνες που υπάρχουν στα τρόφιμα και την παραγωγή αντισωμάτων IgG έναντι αυτών. Τα συστατικά αυτά ΔΕΝ είναι πρωτεΐνες. (π.χ. η ζάχαρη είναι υδατάνθρακας).
21.Η εξέταση που θα κάνετε ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ στη ζωή σας!
Με την ειδική αυτή εξέταση αίματος θα μπορούσε να αλλάξει ολόκληρη η ζωή σας, αφού θα μπορείτε να μάθετε με μεγάλη ακρίβεια και αξιοπιστία ποιες τροφές σας προκαλούν τα διάφορα προβλήματα υγείας και αφού τις αφαιρέσετε από τη διατροφή σας να βελτιώσετε κι’ εσείς αισθητά και ριζικά την υγεία σας και την ποιότητα της ζωής σας.
Εξίσου σημαντικό όμως είναι να ανακαλύψετε και τις τροφές που μπορείτε να συνεχίσετε να τρώτε ελεύθερα και χωρίς προβλήματα.
Σύμφωνα με αρκετές επιστημονικές μελέτες χιλιάδες άτομα με διάφορα προβλήματα υγείας έχουν επωφεληθεί από τις εξετάσεις αυτές και έχουν βελτιώσει σημαντικά την υγεία του
Σημείωση συντάκτη: το ανωτέρω υλικό, στηρίζεται στην ελληνική και παγκόσμια βιβλιογραφία, του έτους 2008
Το άρθρο αυτό γράφτηκε από τον κλινικό βιοπαθολόγο:
Σώτο Μανναρίδη- Θεμιστοκλή Δέρβη 20, Λευκωσία
Δ/ντη κλινικού εργαστήριου: chem. - lab, www.sapikas.gr
