Διακοπές στις Καλύτερες Τιμές!

Booking.com
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μεταλλαγμένα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μεταλλαγμένα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Γενετικός Τροποποιημένα Προϊόντα (GMO) Μήπως είναι Αυταπάτες;

Στο τέλος της δεκαετίας του ΄80, οπότε και άρχισαν να εμφανίζονται, δεν υπήρχε Ευρωπαίος που να σεβόταν τον εαυτό του και να μη του είχε δημιουργηθεί ένα ενστικτώδες αίσθημα αποστροφής ή επιφύλαξης προς αυτά. Από τότε οι αντιστάσεις μας έχουν κατά κάποιο τρόπο μουδιάσει μες στη δίνη του καταναλωτισμού και η αρχική φλόγα άρνησης ή επιφύλαξης απέναντι τους έχει εξασθενήσει αισθητά. Τα βιολογικά προϊόντα είναι λίγο ακριβά για να στηρίξουν ένα νοικοκυριό, έχουμε συνηθίσει την ύπαρξη των τροποποιημένων συστατικών στη τροφή μας σαν μέρος της καθημερινότητας μας και τα ράφια των σούπερ μάρκετ έχουν γεμίσει με τρόφιμα που τα περιλαμβάνουν. Δοκιμάστε να βρείτε ένα παιδικό γιαούρτι που να μην περιέχει τροποποιημένο άμυλο, θα εκπλαγείτε πόσο δύσκολο πράγμα είναι. Όμως, είκοσι χρόνια μετά, το θέμα της επίδρασης των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων στον άνθρωπο, στη κοινωνία και στο περιβάλλον δεν είναι πλήρως αποσαφηνισμένο επιστημονικά.

Σε έρευνα [1] που πραγματοποίησε η Marie-Monique Robin πάνω στον κολοσσό Μονσάντο (το σχετικό ντοκυμαντέρ της ARTE-TV θα προβληθεί στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών IFA τον Φεβρουάριο του 2011) είναι μια καλή αφορμή να προβληματιστούμε ξανά επί του θέματος. Χωρίς διάθεση να εμφανίσουμε δαίμονες εκεί που δεν υπάρχουν ή να καλλιεργήσουμε το φόβο μέσα απ’ την άγνοια. Εξάλλου, η βιοτεχνολογία δεν είναι μόνο η Μονσάντο ή τα τροποποιημένα προϊόντα αλλά και αξιόλογες προσπάθειες να δοθούν λύσεις σε πολλά προβλήματα τόσο στον χώρο της υγείας, όσο και σε περιβαλλοντικά ζητήματα. Αλλά αν ο άνθρωπος είναι αυτό που τρώει, τότε τι καταλήγουμε να είμαστε όταν δεν προβληματιζόμαστε επ’ αυτού;


 Η πολυεθνική, βιοτεχνολογική εταιρεία Monsanto των ΗΠΑ είναι ένας κολοσσός 17 500 υπαλλήλων που ηγείται παγκοσμίως της αγοράς των γενετικά τροποποιημένων σπόρων, με 1 δις δολάρια κέρδος το 2007 και 7,5 δις δολάρια τζίρο ετησίως. Κρατάει στα χέρια της τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας για ~90% των γενετικά τροποποιημένων καλαμποκιών, σόγιας, κόλζας και βαμβακιού που καλλιεργούνται συνολικά σε περίπου 100 εκατομμύρια εκτάρια σε όλο τον κόσμο. Το λογότυπό της είναι “Τροφή, Υγεία, Ελπίδα”.  Υπέρμαχος, της διαρκούς αγροτικής ανάπτυξης, υπόσχεται μεγάλη απόδοση στις καλλιέργειες, πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον και όραμα επάρκειας τροφής για όλο τον πλανήτη. Μεγαλεπήβολα σχέδια για όλη την ανθρωπότητα αλλά δυστυχώς ένας επικίνδυνος μύθος.

Η εταιρεία αυτή δημιουργήθηκε ειδικευμένη αρχικά στη χημική βιομηχανία. Της χρωστάμε προϊόντα όπως το Orange agent, τα οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Αμερικανικό στρατό στο πόλεμο του Βιετνάμ. Επίσης, τα PCB (polychlorobiphenyls) που είναι χλωριούχοι οργανικοί ρυπαντές, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για 50 χρόνια ως ψυκτικά υγρά πριν απαγορευθούν λόγω μεγάλης τοξικότητας στις αρχές τις δεκαετίας του ‘80, ενώ το γεγονός γνώριζε η Monsanto από το 1937. Συνεχίζουμε με το ζιζανιοκτόνο Round Up, το οποίο διαφήμιζε ως βιοδιασπώμενο και που τελικά αποδείχθηκε εξαιρετικά καρκινογόνο. Στην Ευρώπη απαγορεύθηκε αλλά χρησιμοποιείται σήμερα στη Λατινική Αμερική, στην Ινδία… Μήπως οι πρακτικές του παρελθόντος φωτίζουν τις σημερινές; Είναι να αναρωτιέσαι. Η λογική πίσω από αυτή την εταιρία φαίνεται να είναι  απελπιστικά απλοϊκή. Στάσεις αυταρέσκειας, υπεροψίας, ιδιοκτησίας του πλανήτη ολόκληρου, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς δεσμούς με τους ανθρώπους, τη φύση, την ιστορία αλλά υπόδουλη μονάχα σ’ ένα νόμο, μια μονάδα, το κέρδος!

Ποιούς κινδύνους όμως συνοδεύουν την ανάπτυξη και κατανάλωση των τροποποιημένων προϊόντων;
Είναι ο κίνδυνος εξάλειψης της (γενετικής) βιοποικιλίας που είναι παγκόσμια κληρονομιά. Μπορεί να υπάρξει μια γη φτωχότερη σε είδη και χωρίς έντομα;

Είναι ότι η χρήση γενετικά τροποποιημένων σπόρων ακυρώνει την κληρονομιά των αγροτικών πρακτικών και κλέβει απ’ τον αγρότη το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τους σπόρους του για την επόμενη χρονιά, εφόσον αυτοί είναι στείροι. Έτσι γίνεται δέσμιος της βιοτεχνολογικής εταιρείας χάνοντας την αυτονομία του. Και οι φτωχοί του κόσμου γίνονται έτσι φτωχότεροι, παγιδευμένοι σ’ ένα γρανάζι χωρίς πισωγύρισμα. Την τακτική που ακολούθησαν όλα τα μεγάλα ολοκληρωτικά συστήματα για να εδραιωθούν ακολουθείται και ‘δω και το μοτίβο είναι η αποκοπή από το παρελθόν.
Είναι τέλος, η επιστήμη που έχει πραγματοποιήσει λίγα βήματα σχετικά με την αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων για την υγεία (π.χ. αλλεργίες). Μικρή είναι η ανεξάρτητη επιστημονική πληροφόρηση, που δείχνει όμως ότι οι αρουραίοι αντιδρούν αρνητικά σε τροποποιημένη τροφή, με αύξηση του επιπέδου σακχάρων στο αίμα, μη φυσιολογικά επίπεδα σε ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια και τέλος ιστολογικές αλλοιώσεις στα νεφρά[2], [3], [4], [5] . Γιατί έχουμε εδώ ένα ταχυδακτυλουργικό. Η χρηματοδότηση τέτοιων προγραμμάτων είναι μικρή επειδή θεωρείται ότι ένα διαγονιδιακό (γενετικά τροποποιημένο) φυτό δεν διαφέρει πολύ από τον φυσικό “αδελφό” του άρα δεν θα πρέπει να αποτελεί κίνδυνο για την υγεία. Τοξικολογικές  μελέτες που έχουν γίνει στην Ευρώπη, πάνω στην επίδραση του Soja round up ready της Monsanto σε ζώα αποδεικνύουν  κάτι πολύ ενδιαφέρον. Τα προβλήματα υγείας που εμφανίζονται  προέρχονται  από τη χρήση του ζιζανιοκτόνου «round up» που χρησιμοποιείται υποχρεωτικά μ’ αυτό το ΓΤΟ, και όχι από τη γενετική τροποποίηση του φυτού αυτή καθ’ αυτή… Απ’ την άλλη, τα επιστημονικά δεδομένα που έχει παρουσιάσει η Monsantο, έχουν χαρακτηριστεί ως κακή επιστήμη με κενά στα αποτελέσματα και στα συμπεράσματα τους… μήπως θεωρούμαστε τα πειραματόζωα;

Επιστημονικά, καταλήγουμε ότι απαιτείται περισσότερη διαφάνεια και ενημέρωση της κοινωνίας σε ένα πολυδιάστατο θέμα, όπως και ανεξάρτητη επιστημονική αξιολόγηση του κάθε ΓΤΟ ξεχωριστά! Πώς όμως να πετύχει κανείς αυστηρότερους ελέγχους από όλους τους οργανισμούς τύπου FDA, όταν η πράξη δείχνει ότι το σύστημα είναι διάτρητο; Έτσι, νοιώθουμε συναισθηματικά μια προδοσία! Γιατί χωρίς επιστημονική διαφάνεια, χάνουμε σταδιακά τη σπλαχνική μας εμπιστοσύνη στη φύση και στο πιάτο μας! Σαν να μας χτύπησε μια κατάρα, που δεν έρχεται απ’ τον ουρανό αλλά από τη γη…


DE LA DIOXINE AUX OGM, UNE MULTINATIONAL QUI VOUS VEUT DU BIEN.



Un film de Marie-Monique Robin

Leader mondial des OGM, Monsanto est aussi l'une des entreprises les plus controversées de l'histoire industrielle. Cet empire centenaire a créé certains produits parmi les plus toxiques à avoir été commercialisés, à l'exemple des PCB et de l'herbicide agent orange. Fruit d'une enquête minutieuse, Le monde selon Monsanto retrace son évolution en s'appuyant sur des documents inédits et de nombreux témoignages.

Aujourd'hui, Monsanto se présente comme une entreprise des « sciences de la vie ». Chef de file des semences transgéniques, conçues notamment pour résister à son herbicide Roundup, Monsanto affirme vouloir résoudre le problème de la faim tout en préservant l'environnement.

À la lumière du passé troublant de la compagnie, peut-on vraiment croire en ses nobles intentions? Rapports mensongers, collusion, pressions indues et tentatives de corruption, l'histoire de Monsanto regorge d'épisodes inquiétants. Derrière l'image exemplaire déployée en façade, Monsanto consolide plutôt son emprise sur le marché mondial des semences, poursuivant un projet hégémonique au mépris de la sécurité alimentaire et de l'écologie planétaire.

Liste des projections : http://www.onf.ca/webextension/monsanto/projections.php

Liens : http://www.onf.ca/webextension/monsanto/liens.php

Πηγές:

[1] «Le Monde selon Monsanto», Marie-Monique Robin, éditions de la Découverte, 6 Mars 2008.

[2] Ian Pryme & Rolf Lembcke, «In vivo studies on possible health consequences of genetically modified food and feed-with particular regard to ingredients consisting of genetically modified plant materials», Nutrition and Health, vol. 17, 2003

[3] Bruce Hammond et al. «The feeding value of soybeans fed to rats, chickens, catfish and dairy cattle is not altered by genetic incorporation of glyphosate tolerance», The Journal of Nutrition, 1996, vol. 126, n° 3, p. 717-727.

[4] Manuela Malatesta et al., «Ultrastructural analysis of pancreatic acinar cells from mice fed on genetically modified soybean», Journal of Anatomy, vol. 201, 2002, p. 409-415.

[5] Manuela Malastesta et al., «Fine structural analyses of pancreatic acinar cell nuclei from mice fed on genetically modified soybean», European Journal of Histochemistry, 2003, oct.-dec., p. 385-388.

Μελέτη απο Φαίδρα Σίμιτσεκ Δρ Βιοχημείας, peopleandideas.gr

Μεταλλαγμένα τρόφιμα: Κίνδυνοι και χρησιμότητα

Τι  είναι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα;

Image Τα  γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα (GMO) είναι προϊόντα τα οποία έχουν προέλθει από γενετικά τροποποιούμενους οργανισμούς . Σε αυτούς τους οργανισμούς,  έχουν γίνει συγκεκριμένες αλλαγές στο γενετικό τους υλικό (DNA)  με τεχνικές Γενετικής Μηχανικής. Η πρώτη  εμφάνιση αυτών των τροφίμων στα ράφια, τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας  του 1990 και οι  εφαρμογές είναι κυρίως σε προϊόντα   γεωργικής προέλευσης σόγια, καλαμπόκι, καλαμποκέλαιο.

Στις αρχές του 2006 εμφανίστηκαν και οι πρώτες αναφορές για την δημιουργία γενετικώς τροποποιημένων χοιρινών, με σκοπό τη δημιουργία κρέατος με υψηλή συγκέντρωση σε ω-3 λιπαρά οξέα, αλλά και ποικιλία χοιρινών που, αφομοιώνοντας το φωσφόρο των φυτών, δημιουργούν κοπριά με λιγότερο φώσφορο κατά 60%. Η κριτική γύρω από την παρουσία των GM  τροφίμων στρέφεται σε θέματα ασφάλειας, οικολογίας, οικονομικών αλλά και νομικών θεμάτων.

Η  διχογνωμία γύρω από τα GM τρόφιμα

Το πρώτο εμπορικά εμφανιζόμενο μεταλλαγμένο τρόφιμο ήταν η ντομάτα (FlavrSavr), η οποία  είχε  την ιδιότητα να καθυστερεί να μαλακώσει – ωριμάσει. Η παραγωγή της ξεκίνησε από την Calgene, θυγατρική  της Monsanto. H Calgene πήρε έγκριση από τον αμερικανικό FDA για την παραγωγή αυτού του τύπου προϊόντος, χωρίς την χρήση ειδικής σήμανσης που να προειδοποιεί τον αμερικανό καταναλωτή για το τι ακριβώς είναι αυτό το προϊόν.

Στην αρχή, το προϊόν γνώρισε μεγάλη αποδοχή από τον αμερικανό  καταναλωτή, ειδικά λόγω  της  τιμής του. Η συνέχεια όμως δεν ήταν και τόσο καλή. Κάποια προβλήματα που εμφανίστηκαν στην παραγωγή του προϊόντος, αλλά και ο έντονος  ανταγωνισμός με τα συμβατικά, δεν επέτρεψαν την συνέχιση της παραγωγής του.

Μια βασική και θεμελιώδης διαφορά μεταξύ συμβατικών καλλιεργειών και  GM τροφίμων είναι ότι τα μεν συμβατικά τρόφιμα, μπορούν να προέλθουν από συμβατικές διασταυρώσεις συγγενών βοτανολογικών ειδών, ενώ στα GM προϊόντα, μπορούν να εμφανίζονται γονίδια τόσο από συγγενή  είδη, όσο και από μη συγγενή είδη,  αλλά και  από βακτήρια και  ιούς. Το παράδειγμα του βάμβακος INGARD 6 είναι ένα τυπικό δείγμα GM προϊόντος το οποίο περιέχει  γονίδια από το βακτήριο Bacillus Thuringensis (Bt)  με τελικό αποτέλεσμα το βαμβάκι να καθίσταται ανθεκτικό σε ζιζάνια ( heliothis caterpillar) και άρα να έχουμε λιγότερη ζημία για τον παραγωγό.

Η μια πλευρά λοιπόν επιχειρηματολογεί  λέγοντας ότι οι GM καλλιέργειες είναι ανθεκτικές στα ζιζάνια,  άρα οι αγρότες μπορούν να ψεκάσουν λιγότερο και πιο αποτελεσματικά και για τους ιδίους (οικονομικότερα) αλλά και  για το περιβάλλον.  Από την άλλη πλευρά, όμως,  τα επιχειρήματα είναι τα εξής :  τα όποια  πειράματα έχουν γίνει με τις GM καλλιέργειες, έχουν εστιαστεί στις βραχυχρόνιες επιπτώσεις αυτών. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχου στοιχεία για τις μακροχρόνιες επιπτώσεις. Μέσα σε 40 – 50 χρόνια, τα ερωτήματα  και οι προβληματισμοί που έχουν τεθεί και στους οποίους δεν έχουν δοθεί επαρκείς απαντήσεις είναι: 
  • Μήπως τα ζιζάνια τα οποία αντιμετωπίζουμε αποκτήσουν κάποια στιγμή αντίσταση σε αυτές τις καλλιέργειες
  • Μήπως κάποια στιγμή δεν θα μπορούμε να καταστρέψουμε τις GM καλλιέργειες   με συμβατικά χημικά
  • Μήπως αυτή η αντοχή περάσει και αλλά είδη ( φυτικού η ζωικού βασιλείου)
Έχει αναφερθεί επίσης, αρκετές φορές, διατάραξη της οικολογικής αλυσίδας είτε άμεσα με είδη που δεν αντέχουν την κατανάλωση των GM καλλιεργειών, είτε έμμεσα, από την καταστροφή διατροφικών πηγών αυτών των ειδών.

Ο προβληματισμός για τις  αλλεργίες και τις τοξίνες έχει τεθεί αρκετές φορές, μέχρι στιγμής όμως δεν υπάρχουν  επαρκή στοιχεία  για να στηριχτεί με βεβαιότητα η άποψη ότι τα GM προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Αυτό που σίγουρα έχει τεθεί,  είναι  η ανησυχία για την εμφάνιση νέων ασθενειών (στην  λογική της μακροχρόνιας κατανάλωσης) και η πιθανή επίδραση την αντιβιοτικών γονιδίων (που περιέχονται στα GM τρόφιμα), στο ανοσοποιητικό σύστημα  του καταναλωτή. Τα οικονομικά συμφέροντα γύρω από το θέμα  αυτό είναι πραγματικά μεγάλα.

Οι ΗΠΑ  προσπαθούσαν εδώ και αρκετά χρόνια να εισάγουν τέτοια προϊόντα στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή   Νομοθεσία όμως είχε θέσει αρκετούς περιορισμούς σε αυτό το θέμα, προκαλώντας μεγάλη οικονομική ζημία στις εξαγωγές των Αμερικανών.

Οι πιέσεις που ασκούνται πάνω  σε αυτό το θέμα είναι πολύ μεγάλες και σύντομα αναμένονται αλλαγές και στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, πάνω στο θέμα εισαγωγής  των μεταλλαγμένων.

Χρειαζόμαστε τα μεταλλαγμένα;

Ένα από τα συνήθη επιχειρήματα που ρίχνονται στο τραπέζι από τις Αμερικανικές πηγές,  είναι  το πρόβλημα πείνας στις αφρικάνικες χώρες και ότι μόνη λύση  για το πρόβλημα αυτό θα ήταν η χρήση των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών και τροφίμων.

Η  πιο συντηρητική πλευρά, αντίθετα, προτείνει την καλύτερη κατανομή των τροφίμων, καθώς και την πιο λογική και αποτελεσματική αξιοποίηση της καλλιεργήσιμης γης.

Σε κάθε περίπτωση, ο καταναλωτής θα πρέπει να μπορεί  να  επιλέξει τι βάζει στο τραπέζι του. Ακόμη και αν επιτραπεί η  εισαγωγή των GM τροφίμων στα ελληνικά εμπορικά καταστήματα, ο καταναλωτής θα πρέπει να ξέρει τι αγοράζει και  από που προέρχεται .

Είναι  θέμα επιλογής...

Γράφει ο Μιχάλης Ρισσάκης, Τεχνολόγος τροφίμων –Βιοτεχνολόγος, M.Sc

Unique Visitor Counter