Γλυκό Δηλητήριο ! Αληθινή Ιστορία !

Τον Οκτώβριο του 2001, η αδελφή μου άρχισε να αρρωσταίνει πολύ . Είχε σπασμούς στο στομάχι και κινούταν με δυσκολία. Το περπάτημα γινόταν με μεγάλη δυσκολία... Και έπρεπε να βάζει όλα τα δυνατά της για να σηκωθεί από το κρεβάτι! Πονούσε αφόρητα.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2002, είχε υποστεί αρκετές βιοψίες ιστού και μυών και της είχαν δώσει 24 διαφορετικά φάρμακα. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν ποιο ήταν το πρόβλημα . Πονούσε τόσο πολύ και ήταν τόσο άρρωστη που απλά ήξερε ότι πέθαινε. 

 
Έβαλε το σπίτι της, τους τραπεζικούς λογαριασμούς, ασφάλεια ζωής, κ.λπ. .. στο όνομά της μεγαλύτερης κόρης της, και φρόντισε ώστε τα μικρότερα παιδιά της να είναι εξασφαλισμένα.

Ήθελε επίσης μια τελευταία χαρά, έτσι προγραμμάτισε ένα ταξίδι στην Φλόριντα (βασικά σε μια αναπηρική καρέκλα) για την 22η Μαρτίου.

Στις 19 Μαρτίου, την κάλεσα να ρωτήσω πώς πήγαν οι τελευταίες εξετάσεις της, και είπε ότι δεν βρέθηκε τίποτα, αλλά πίστευαν ότι είχε σκλήρυνση κατά πλάκας.
          
Θυμήθηκα ένα άρθρο ενός φίλου που μου έστειλε με e-mail και ρώτησα την αδελφή μου αν έπινε σόδα διαίτης; Μου είπε ότι το έκανε. Και πως μάλιστα  ετοιμαζόταν να ανοίξει μια εκείνη τη στιγμή.

Της είπα να μην την ανοίξει και να σταματήσει να πίνει το σόδα διαίτης! Της έστειλα στο e-mail της, το άρθρο που ο φίλος μου, ένας δικηγόρος, μου είχε στείλει. Η αδερφή μου μου τηλεφώνησε 32 ώρες μετά από την προηγούμενη τηλεφωνική συνομιλία μας και μου είπε ότι είχε σταματήσει να πίνει σόδα διαίτης και μπορούσε τώρα να περπατήσει!
    Οι μυϊκοί σπασμοί εξαφανίστηκαν. Είπε ότι δεν αισθανόταν 100%, αλλά σίγουρα πολύ καλύτερα. Μου είπε θα μιλήσει με τον γιατρό της για το σχετικό άρθρο και θα με πάρει τηλέφωνο όταν θα πάει στο σπίτι.

Ο γιατρός της έμεινε άφωνος! Θα μιλούσε με όλους τους ασθενείς του με ΣΚΠ για να ανακαλύψει εάν κατανάλωναν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες οποιουδήποτε είδους. Με λίγα λόγια, η αδελφή μου είχε δηλητηριαστεί από την ασπαρτάμη στην σόδα διαίτης .... και κυριολεκτικά πέθαινε με έναν αργό και άθλιο θάνατο.

Όταν έφτασε στη Φλόριντα 22 Μαρτίου, το μόνο που έπρεπε να πάρει ήταν ένα χάπι για τη δηλητηρίαση από την ασπαρτάμη! Τώρα είναι καλά και οδεύει προς μια πλήρη ανάκαμψη. Και περπατάει! Δεν είναι σε αναπηρική καρέκλα! Το άρθρο έσωσε τη ζωή της.

Αν το αναψυκτικό σας λέει «χωρίς ζάχαρη» στην ετικέτα? ΜΗΝ το σκέφτεσαι καν! Έχω περάσει αρκετές ημέρες δίνοντας διάλεξη στο Παγκόσμιο Περιβαλλοντικό Συνέδριο με θέμα "ασπαρτάμη"     στην αγορά ως "Nutra Sweet", "Equal" και "Spoonful".

Στην εναρκτήρια ομιλία από την EPA, ανακοινώθηκε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2001, υπήρξε μια επιδημία πολλαπλών σκληρύνσεων και ο συστηματικού ερυθηματώδους λύκου. Ήταν δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς ποια τοξίνη προκαλεί αυτή την καλπάζουσα αύξηση.
   
Σηκώθηκα και είπα ότι ήμουν εκεί για να μιλήσω σχετικά με αυτό ακριβώς το θέμα. Θα σας εξηγήσω γιατί η ασπαρτάμη είναι τόσο επικίνδυνη:
Όταν η θερμοκρασία του γλυκαντικού είναι μεγαλύτερη από 86 βαθμούς F, το ξυλο-οινόπνευμα της ΑΣΠΑΡΤΑΜΗΣ μετατρέπεται σε φορμαλδεΰδη και στη συνέχεια σε μυρμηκικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί μεταβολική οξέωση ... Μυρμηκικό οξύ είναι το δηλητήριο που βρίσκεται στο τσίμπημα των ερυθρών μυρμηγκιών. Η τοξική μεθανόλη μιμείται, μεταξύ άλλων προϋποθέσεων, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και το συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.

Πολλοί άνθρωποι είχαν διαγνωστεί κατά λάθος ότι πάσχουν από ΣΚΠ. Παρά το γεγονός ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι αιτία θανάτου, η τοξική μεθανόλη είναι!

Ο Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος έχει γίνει σχεδόν ανεξέλεγκτoς, όπως και η σκλήρυνση κατά πλάκας, ιδίως με την κατανάλωση Diet Coke και Pepsi .

Τα θύματα συνήθως δεν γνωρίζουν ότι η ασπαρτάμη είναι ο ένοχος. Συνεχίζουν τη χρήση της - ερεθίζουν το λύκο σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται η κατάσταση απειλητική για τη ζωή τους. Έχουμε δει ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο να γίνονται ασυμπτωτικοί αμέσως μόλις σταματήσουν την κατανάλωση διαιτητικής σόδας.

Σε αρκετές περιπτώσεις από αυτούς που διαγνώστηκαν με σκλήρυνση κατά πλάκας, τα περισσότερα από τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Έχουμε δει πολλές περιπτώσεις όπου η απώλεια όρασης εξαφανίστηκε και η απώλεια ακοής βελτιώθηκε αισθητά.

Αυτό ισχύει επίσης για τις περιπτώσεις των εμβοών και η ινομυαλγία.
   
Κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης, είπα, «Αν χρησιμοποιείτε ασπαρτάμη (Nutra Sweet, Equal, Spoonful κ.λπ.) και υποφέρετε από συμπτώματα ινομυαλγίας , σπασμούς, πόνους, μούδιασμα στα πόδια, κράμπες, ίλιγγο, ζάλη, πονοκέφαλο, πόνο στις αρθρώσεις, ανεξήγητη κατάθλιψη, κρίσεις άγχους, μπερδεύετε την ομιλία σας, έχετε θολή όραση ή απώλεια μνήμης, τότε έχετε πιθανώς δηλητηριαστεί από ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ! '
   
Οι άνθρωποι πηδούσαν επάνω κατά τη διάρκεια της διάλεξης λέγοντας, "έχω κάποια από αυτά τα συμπτώματα!!!"

Είναι αναστρέψιμη η κατάσταση; Ναι! Ναι! Ναι! STOP σόδες διαίτης και να επαγρύπνηση για την ασπαρτάμη στις ετικέτες των τροφίμων!
   
Πολλά προϊόντα είναι εμπλουτισμένα με αυτό! Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο Δρ Espart (ένας από τους ομιλητές μου) παρατήρησε ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι φαίνεται να έχουν συμπτώματα για ΣΚΠ και κατά την πρόσφατη επίσκεψή του σε ένα νοσοκομείο, μια νοσοκόμα δήλωσε ότι έξι από τους φίλους της, που ήταν συστηματικοί καταναλωτές Diet Coke, είχαν όλοι διαγνωστεί με ΣΚΠ. Αυτό είναι πέρα από κάθε σύμπτωση!

Η σόδα διαίτης ΔΕΝ είναι ένα προϊόν διατροφής! Είναι ένα χημικά   τροποποιημένο προϊόν που περιέχει πολλαπλά άλατα και ασπαρτάμη και που στην πραγματικότητα σε κάνει να επιθυμείς να καταναλώσεις υδατάνθρακες.

Είναι πολύ πιο πιθανό να κάνετε αύξηση σωματικού βάρους!

Τα προϊόντα αυτά περιέχουν επίσης τη φορμαλδεΰδη, η οποία αποθηκεύεται στο λιπώδη κύτταρα, ιδιαίτερα στα ισχία και τους μηρούς.
   
Η φορμαλδεΰδη είναι μια απόλυτη τοξίνη και χρησιμοποιείται κυρίως για τη διατήρηση «δειγμάτων ιστών"

Πολλά προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά περιέχουν αυτές τις χημικές ουσίες αλλά ΔΕΝ πρέπει να τα αποθηκεύσει το σώμα μας!

Ο Δρ. HJ Roberts δήλωσε στις διαλέξεις του, ότι από τη στιγμή που απελευθερώθηκαν από τα προϊόντα «διαίτης» και χωρίς αξιόλογη αύξηση της σωματικής άσκησης, οι ασθενείς του έχασαν κατά μέσο όρο 9 κιλά σε μια περίοδο δοκιμής.

Η ασπαρτάμη είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους διαβητικούς.
 
Βρήκαμε ότι ορισμένοι γιατροί, οι οποίοι πίστευαν ότι είχαν έναν ασθενή με αμφιβληστροειδοπάθεια, στην πραγματικότητα, είχε συμπτώματα που προκαλούνται από ασπαρτάμη.  
Η ασπαρτάμη αποσυντονίζει εντελώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Έτσι ένας διαβητικός μπορεί να υποστεί οξεία απώλεια μνήμης λόγω του γεγονότος ότι το ασπαρτικό οξύ και η φαινυλαλανίνη είναι νευροτοξικά όταν λαμβάνονται χωρίς τα άλλα αμινοξέα που απαιτούνται για μια καλή ισορροπία.

Η αντιμετώπιση του διαβήτη είναι σε όλα σχετική με την ισορροπία. Ειδικά με τους διαβητικούς, η ασπαρτάμη περνάει τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αίματος / εγκεφάλου και επιδεινώνει , στη συνέχεια, τους νευρώνες του εγκεφάλου προκαλώντας διάφορες βλάβες του εγκεφάλου, σπασμούς, κατάθλιψη, μανιοκατάθλιψη, κρίσεις πανικού, ανεξέλεγκτο θυμό και οργή.

Η κατανάλωση της ασπαρτάμης προκαλεί τα ίδια συμπτώματα και σε μη διαβητικούς επίσης. Σχετικά έγγραφα και μελέτες αποκαλύπτουν επίσης ότι χιλιάδες παιδιά στα οποία είχε διαγνωστεί ADD και ADHD είχαν πλήρη ανάκαμψη στη συμπεριφορά τους όταν αυτές οι χημικές ουσίες αφαιρέθηκαν από τη διατροφή τους.

Τα λεγόμενα «συνταγογραφούμενα φάρμακα τροποποίησης συμπεριφοράς» (Ritalin και άλλα) δεν χρειάζονται πλέον. Και για να πούμε την αλήθεια , δεν ήταν απαραίτητα εξ αρχής!

Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά «δηλητηριάζονταν» σε καθημερινή βάση με τα ίδια τα τρόφιμα που ήταν «καλύτερα γι 'αυτούς από τη ζάχαρη».

Υπάρχουν επίσης υπόνοιες ότι η ασπαρτάμη που καταναλώθηκε σε χιλιάδες παλέτες diet Coke και diet Pepsi από τους άνδρες και τις γυναίκες που πολεμούσαν στον πόλεμο του Κόλπου, μπορεί να είναι εν μέρει υπεύθυνη για το γνωστό σύνδρομο  του Πολέμου του Κόλπου.

Ο Δρ Roberts προειδοποιεί ότι μπορεί να προκαλέσει εκ γενετής ανωμαλίες, δηλαδή, διανοητική καθυστέρηση, εάν λαμβάνονται κατά την περίοδο της σύλληψης και κατά τη διάρκεια των πρώιμων σταδίων της κύησης. Τα παιδιά ιδιαίτερα κινδυνεύουν από νευρολογικές παθήσεις και δεν πρέπει ποτέ να τους δίδονται τεχνητά γλυκαντικά.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ιστορίες περιπτώσεων που αφορούν παιδιά που πάσχουν από νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες μιλάνε για τη μάστιγα των νευρολογικών παθήσεων που προκαλούνται άμεσα από τη χρήση του εν λόγω θανάσιμου δηλητηρίου».

Εδώ έγκειται το πρόβλημα:  

Υπήρχαν ακροάσεις του Κογκρέσου στις ΗΠΑ, όταν η ασπαρτάμη έχει συμπεριληφθεί σε 100 διαφορετικά προϊόντα και είχαν διατυπωθεί ισχυρές αντιρρήσεις όσον αφορά τη χρήση της. Μετά από αυτή την πρώτη ακρόαση, έχουν υπάρξει δύο επόμενες ακροάσεις, και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Το λόμπι των φαρμάκων και των χημικών προϊόντων έχουν πολύ βαθιές τσέπες.
Δυστυχώς, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Monsanto για την ασπαρτάμη έχει λήξει! Υπάρχουν τώρα πάνω από 5.000 προϊόντα στην αγορά που περιέχουν αυτή το θανάσιμο χημικό και θα υπάρξουν χιλιάδες περισσότερα. Καθένας θέλει ένα «κομμάτι από την πίτα της ασπαρτάμης».

Σας διαβεβαιώνω ότι η Monsanto, ο δημιουργός της ασπαρτάμης, ξέρει πόσο θανατηφόρα είναι.

Δεν είναι ειρωνικό το γεγονός ότι η Monsanto χρηματοδοτεί, μεταξύ άλλων, την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία, τη Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία και το Συμβούλιο του Αμερικανικού Κολεγίου Ιατρών;
 
Αυτό έχει πρόσφατα δημοσιευθεί στους New York Times. Οι οργανώσεις αυτές δεν μπορεί να ασκήσουν κριτική για τις πρόσθετες ύλες ή να σταματήσουν να σχετίζονται με την εταιρεία Monsanto, επειδή παίρνουν χρήματα από τη βιομηχανία τροφίμων και οφείλουν να εγκρίνουν τα προϊόντα τους.

O Αμερικανός Γερουσιαστής Howard Metzenbaum έγραψε και παρουσίασε ένα νομοσχέδιο με το οποίο θα απαιτούνται προειδοποιητικά σήματα στα προϊόντα που περιέχουν ασπαρτάμη, ιδίως όσον αφορά έγκυες γυναίκες, παιδιά και βρέφη.

ΣΤο νομοσχέδιο θα κατατίθονταν  επίσης ανεξάρτητες μελέτες σχετικά με τους γνωστους κινδύνους και τα προβλήματα που υπάρχουν στο γενικό πληθυσμό σχετικά με καρδιακές προσβολές, αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου, νευρολογικές αλλαγές και συμπτώματα συμπεριφοράς.

Το νομοσχέδιο θάφτηκε.

Είναι γνωστό ότι το ισχυρό λόμπι των φαρμάκων και χημικών είναι υπεύθυνοι γι 'αυτό, αφήνοντας χαλαρά τα κυνηγόσκυλα της νόσου και του θανάτου σε ένα ανυποψίαστο και ανενημέρωτο κοινό. Λοιπόν, ενημερωθήκατε τώρα!

Έχουν όλοι δικαίωμα να γνωρίζουν!

Παρακαλώ διαδώστε το σε συγγενείς και φίλους σας.

Έχουν κι αυτοί το δικαίωμα να γνωρίζουν! 

Πηγή:aegeanews

Το νέο διατροφικό σκάνδαλο και η ασφάλεια τροφίμων στην ΕΕ

Δώδεκα χρόνια μετά την ανίχνευση διοξινών σε βέλγικες ζωοτροφές (1999) και μετά από σχεδόν μια δεκαετία διαβεβαιώσεων ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πλέον ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προστασίας του καταναλωτή, βρισκόμαστε μπροστά στο νέο σκάνδαλο με τις διοξίνες, αυτή τη φορά στη Γερμανία, χώρα με παράδοση στην πειθαρχία και τους αξιόπιστους θεσμούς.


Τι συνέβη λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση, ποιος φταίει, και πόσο προστατευμένος είναι τελικά ο καταναλωτής ευρωπαϊκών τροφίμων, ευρωπαίος ή μη; Και πρώτα απ' όλα τι είναι οι διοξίνες και πώς απειλούν την υγεία μας;

Οι διοξίνες είναι ιδιαίτερα τοξικές ενώσεις που προκύπτουν από διάφορες χημικές διεργασίες. Αυτές οι χημικές διεργασίες μπορεί να αποτελούν και τμήμα μιας φυσικής διαδικασίας, αλλά συνήθως είναι παράγωγα προϊόντα μιας βιομηχανικής. Και όντας ανθεκτικές στο χρόνο, μπορούν να συσσωρευθούν στο σώμα του ανθρώπου προκαλώντας διάφορα προβλήματα υγείας, ακόμα και καρκίνο.

Πώς προφυλάσσει η ΕΕ τον καταναλωτή έναντι των διοξινών;
Καταρχάς, στα θετικά είναι ότι η πολιτική της ΕΕ για την ασφάλεια των τροφίμων προβλέπει ελέγχους κινδύνου σε κάθε ένα από τα στάδια της παραγωγής και διανομής τροφίμων, αντί να τους περιορίζει στο τελικό προϊόν της αγροδιατροφικής αλυσίδας,. Ιδιαίτερης σημασίας για τη διαχείριση κινδύνου και τον έλεγχο ποιότητας στην ΕΕ είναι το Σύστημα Ταχείας Ειδοποίησης για τα Τρόφιμα και τις Ζωοτροφές (RASFF), που λειτουργεί από το 2002 και βασίζεται στην ιχνηλασιμότητα, η οποία για άλλη μια φορά φάνηκε να λειτουργεί ανεπαρκώς.

Ύστερα έχουν θεσμοθετηθεί από το 2001 ανώτατα όρια για την παρουσία διοξινών στις ζωοτροφές, τα ζωικά προϊόντα και τα παράγωγά τους (2001), ενώ από το 2005 οι παραγωγοί ζωοτροφών οφείλουν να τηρούν ελάχιστους κανόνες υγιεινής και να συμμορφώνονται με τις αρχές της Ανάλυσης Κινδύνου σε Κρίσιμα Σημεία Ελέγχου (HACCP). Κι ενώ οι παραγωγοί ζωοτροφών είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για την ασφάλεια των ζωοτροφών, επομένως και των εξ αυτών παραγόμενων τροφίμων, η αρμόδια εποπτική αρχή κάθε Κράτους Μέλους οφείλει να παρακολουθεί και να ελέγχει τακτικά τη συμμόρφωση των παραγωγών ζωοτροφών με τους κανονισμούς. Η συχνότητα, δε, εξαρτάται από το βαθμό κινδύνου που αναλογεί στην αξιοπιστία της μονάδας παραγωγής και διακίνησης ζωοτροφών.
Αυτό το σημείο επίσης κρύβει προβλήματα. Αφενός η οικονομική κρίση έχει επιβάλλει περιορισμό των διαθέσιμων πόρων, με αποτέλεσμα συχνά να περιορίζεται σημαντικά η επάρκεια των ελέγχων, αφετέρου η σύνδεση της συχνότητας διεξαγωγής ελέγχων με τον πρότερο έντιμο βίο μπορεί να είναι ελκυστική για παρανομίες.

Τι ακριβώς έγινε λοιπόν και πώς βρέθηκαν οι διοξίνες στο πιάτο καταναλωτών;
Στη συγκεκριμένη περίπτωση και μέχρι στιγμής (ακόμα δεν έχει διευκρινισθεί πώς προέκυψαν εκεί), η πηγή προέλευσης των διοξινών που βρέθηκαν εντοπίζεται σε λίπη που -ενώ προορίζονταν για βιομηχανική χρήση- αναμείχθηκαν με λίπη που προορίζονταν για παραγωγή ζωοτροφών από την εταιρεία ανακύκλωσης λιπών και ελαίων Harles and Jentzsch,. Τα μολυσμένα λίπη πουλήθηκαν σε εταιρείες παραγωγής ζωοτροφών, μία από τις οποίες εντόπισε το πρόβλημα και ειδοποίησε τις γερμανικές αρχές.

Η εταιρεία, η οποία προέβη στην αθέμιτη ανάμειξη μολυσμένου λίπους για βιομηχανική χρήση με λίπος που προοριζόταν για ζωοτροφές, είχε ήδη βρει από το Μάρτιο 2010 σε ελέγχους που είχε διεξαγάγει διπλάσιες ποσότητες διοξινών από τις επιτρεπόμενες, αλλά απέκρυψε το γεγονός από τις γερμανικές αρχές. Μάλιστα μετά την αποκάλυψη του γεγονότος προσπάθησε να υποβαθμίσει τη σημασία του.

Οι Γερμανικές αρχές ειδοποίησαν την ΕΕ στις 27 Δεκεμβρίου 2010, αλλά για τη μόλυνση μιας μόνο παρτίδας ζωοτροφών έναντι συνολικά 7, μέχρι στιγμής, που στάλθηκαν σε 25 παραγωγούς ζωοτροφών. Εν τω μεταξύ, οι ζωοτροφές είχαν πάρει το δρόμο τους για εκτροφεία πουλερικών και χοίρων. Από κει βρέθηκαν εύκολα σε αυγά και παράγωγα προϊόντα τους στην Γαλλία και τη Δανία, ενώ υπάρχουν υποψίες για μολύνσεις σε εξαγωγές τροφίμων προς την Ολλανδία, τη ΜΒ και την Ιταλία.

Η γρήγορη εξάπλωση του προβλήματος στα ΚΜ της ΕΕ είναι συνέπεια του γεγονότος ότι η αγροδιατροφική αλυσίδα στην ΕΕ είναι πολύ αναπτυγμένη κι ενοποιημένη, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνει την ιχνηλασιμότητα ενός προϊόντος, συστατικού ή προβλήματος. Αυτή η διαπίστωση συνηγορεί υπέρ της λήψης μέτρων για τον περιορισμό της δημιουργίας διοξινών με έλεγχο των βιομηχανικών διαδικασιών που μπορούν να τις παράγουν. Πρόκειται για μια προληπτική αντιμετώπιση που αποσκοπεί στον περιορισμό της έκθεσης του ανθρώπου σε διοξίνες.

Τι συμπεράσματα βγάζουμε;
·Καταρχάς η ασφάλεια των τροφίμων στο θέμα των διοξινών έχει δύο διαστάσεις
1. Αυτήν που αφορά την πρόληψη και, όπως υποδεικνύει η επαναληπτικότητα των σκανδάλων με τις διοξίνες (1999 Βέλγιο, 2008 Ιρλανδία, 2010 Ιταλία) παρά τα κατά καιρούς μέτρα, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.
Η πρόληψη του προβλήματος επιβάλλει ενέργειες που θα μειώσουν την ελευθέρωση διοξινών στο περιβάλλον που επηρεάζει τον άνθρωπο και τα ζώα επομένως και την έκθεσή τους σε αυτές. Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι σκέψεις της ΕΕπ για απαγόρευση της παράλληλης επεξεργασίας λιπών για ζωοτροφές και για βιομηχανική χρήση στην ίδια μονάδα.
Επιτάσσει επίσης την εφαρμογή ενός αυστηρού και εφαρμόσιμου συστήματος κυρώσεων, ώστε αυτό να λειτουργεί αποτρεπτικά προς οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά. Ας σημειωθεί, ότι ο Καν (ΕΚ) 183/2005 για την υγιεινή των ζωοτροφών ορίζει ότι οι μονάδες παραγωγής ζωοτροφών, ως υπεύθυνες για τυχόν παραβάσεις στα θέματα ασφάλειας ζωοτροφών και με την εξαίρεση των εκμεταλλεύσεων πρωτογενούς παραγωγής, θα πρέπει να παρέχουν χρηματική εγγύηση έναντι του κινδύνου υπαιτιότητας. Αυτό δεν έχει εφαρμοσθεί στην πράξη ποτέ από την ΕΕ, αλλά ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε το ενδεχόμενο ασφάλισης τέτοιων εκμεταλλεύσεων έναντι του κινδύνου για την ασφάλεια τροφίμων. Και το κόστος θα πρέπει να καλύπτει πλήρως την ζημιά που προκαλείται κάθε φορά και στο γεωργικό τομέα και στον τομέα των ζωοτροφών και στον τομέα τροφίμων, τους παραγωγούς, τους εμπόρους και τους καταναλωτές.

Θέτει όμως και άλλα θέματα μεταξύ των οποίων ίσως τα σοβαρότερα είναι
α. οι "στρεβλώσεις" στις τιμές ούτως ώστε να μην αποτιμώνται πλήρως ούτε τα οφέλη (από τα ασφαλή τρόφιμα) ούτε το κόστος (από τα μη ασφαλή), με αποτέλεσμα να "χάνεται" μεγάλο μέρος της αξίας της γεωργικής διαδικασίας στη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς. Θα πρέπει να βρούμε τρόπους να αποτιμάμε την κοινωνική ζημία και το κοινωνικό όφελος με άμεση σύνδεση και με όσους συνδέονται με αυτά
β. η προώθηση ενός επαγγελματικού ήθους και ενός προτύπου παραγωγής και εκτροφής ζώων πιο βιώσιμου και πιο υπεύθυνου έναντι του κοινωνικού συνόλου, με αναπόφευκτη συνέπεια την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας, της ποιοτικής ζωής στην ύπαιθρο και της ίδιας μας της ζωής.

2. Αυτήν που αφορά την προστασία του καταναλωτή, δεδομένης της ύπαρξης του προβλήματος. Ειδικότερα αφορά τη βελτίωση της ιχνηλασιμότητας, αλλά και τους τρόπους έγκαιρης και έγκυρης ενημέρωσης και ακριβούς πληροφόρησης του καταναλωτή και σε ό,τι αφορά μία διατροφική κρίση και σε ό,τι αφορά το δικαίωμα του καταναλωτή σε πληροφορίες για την προέλευση ενός γεωργικού προϊόντος.
•Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης επιβάλλεται η καλύτερη δυνατή οχύρωση του καταναλωτή από ένα αυστηρό, συνεπές, διαφανές και αντικειμενικό ρυθμιστικό σύστημα. Οι πιέσεις θα είναι και προς τους παραγωγούς να μειώσουν το κόστος παρανομώντας και προς τα κράτη μέλη να περιορίσουν τις δαπάνες σε βάρος των ελέγχων και της δημόσιας υγείας.
•Το τρέχον ρυθμιστικό πλαίσιο της ΕΕπ, αναθέτοντας στα ΚΜ την ευθύνη για τον έλεγχο της ασφάλειας των τροφίμων και την προστασία του καταναλωτή, χωρίς συγκεκριμένους δεσμευτικούς όρους δεν διασφαλίζει ενιαίο τρόπο ούτε στην προστασία των καταναλωτών ούτε στην αντιμετώπιση ενδεχόμενων προβλημάτων.
•Ο μη εντοπισμός προβλήματος ας μην είναι καθησυχαστικός. Μπορεί να σημαίνει ανυπαρξία προβλήματος, αλλά και μη εντοπισμό του, εξαιτίας πλημμελών ελέγχων.

* Ο Σπύρος Δανέλλης είναι Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Εκπαίδευση και ενημέρωση των καταναλωτών για την αγορά τροφίμων

Σήμερα γίνεται πολύς λόγος για τις διατροφικές ετικέτες. Μπορεί να σας προκαλέσουν σύγχυση, αλλά οι πληροφορίες που σας παρέχουν είναι σημαντικές, εάν θέλετε να κάνετε σωστές και, πάνω απ’ όλα, υγιεινές επιλογές. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μάθουν να τις διαβάζουν. Οι ετικέτες των τροφίμων περιέχουν δύο ειδών πληροφορίες: μια λίστα με τα συστατικά του προϊόντος και την ετικέτα με τις διατροφικές πληροφορίες του.

Λίστα που αφορά τα συστατικά του προϊόντος
Τα συστατικά αναγράφονται ανάλογα με την ποσότητα που περιέχεται στο τρόφιμο, με φθίνουσα σειρά. Αυτό σημαίνει ότι το συστατικό που περιέχεται σε μεγαλύτερη ποσότητα (έχει το μεγαλύτερο βάρος) αναγράφεται πρώτο και εκείνο με το μικρότερο βάρος αναγράφεται τελευταίο. Αυτό το γεγονός δεν μας επιτρέπει να  διαπιστώσουμε εύκολα αν το τρόφιμο περιέχει μεγάλη ποσότητα ζάχαρης ή λίπους.

Μέγεθος μερίδας: Είναι νομοθετικά καθορισμένο ότι στη διατροφική ετικέτα πρέπει να αναγράφεται το μέγεθος της μερίδας του προϊόντος, το οποίο καθορίζεται ανάλογα με τις ποσότητες αναφοράς που καταναλώνονται. Για παράδειγμα, μία μερίδα γάλακτος είναι 240 ml.Το μέγεθος της μερίδας διευκολύνει τους καταναλωτές να συγκρίνουν τα θρεπτικά συστατικά παρόμοιων προϊόντων.

Διατροφικές πληροφορίες (διατροφική ετικέτα)
Η διατροφική ετικέτα σάς δείχνει πόσες θερμίδες, αλλά και πόσες πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες και φυτικές ίνες υπάρχουν στις τροφές. Σε πολλές περιπτώσεις, αναγράφονται και οι βιταμίνες και τα μέταλλα, όπως το ασβέστιο ή ο σίδηρος. Η αναγραφή της διατροφικής ετικέτας είναι προαιρετική (εκτός αν υπάρχει «διατροφικός ισχυρισμός», όπως «χαμηλό σε λιπαρά»), όμως στις μέρες μας όλες οι εταιρείες τροφίμων βάζουν ετικέτες στις συσκευασίες τους. Η διατροφική επισήμανση ισχύει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι προαιρετική, αλλά, όταν στην επισήμανση ή στη διαφήμιση περιλαμβάνεται διατροφικός ισχυρισμός,
καθίσταται υποχρεωτική.

Πώς να χρησιμοποιήσετε τις διατροφικές πληροφορίες των ετικετών;
Οι διατροφικές πληροφορίες που αναγράφονται στις ετικέτες σάς είναι χρήσιμες εάν συγκρίνετε τα προϊόντα, για να διαπιστώσετε ποια είναι η πιο κατάλληλη επιλογή. Στις περισσότερες ετικέτες υπάρχουν πίνακες που αποτελούνται από δύο στήλες: στη μία στήλη αναγράφεται η ποσότητα των θρεπτικών συστατικών που περιέχεται ανά 100 γραμμάρια τροφίμου και στην άλλη η ποσότητα των θρεπτικών συστατικών που περιέχεται ανά μερίδα τροφίμου (δηλαδή όπως σερβίρεται).
Τα τρία πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να προσέχετε σε μια ετικέτα είναι το ολικό λίπος, αλλά και τα διάφορα είδη του (κορεσμένα, μονοακόρεστα, πολυακόρεστα), τα ζάχαρα και η ενέργεια (θερμίδες), αν σας απασχολεί ο έλεγχος του βάρους. Επίσης, η περιεκτικότητα σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία ή χοληστερόλη, αν πρέπει να τροποποιήσετε τη λήψη τους ή να εξασφαλίσετε την επαρκή πρόσληψή τους.

Ημερομηνίες παραγωγής και λήξης ενός προϊόντος
Θα πρέπει να τονιστεί ότι, εκτός απ’ όλα τα παραπάνω, σε μια διατροφική ετικέτα ο καταναλωτής θα πρέπει να παρατηρεί την ημερομηνία παραγωγής και λήξης του προϊόντος. Η ημερομηνία «κατανάλωση πριν από την…» δηλώνει την ελάχιστη περίοδο που το τρόφιμο διατηρεί τα οργανοληπτικά συστατικά του, όταν αποθηκεύεται σωστά. Με άλλα λόγια, έως αυτήν την ημερομηνία η κατανάλωση του τροφίμου είναι ασφαλής. Ύστερα απ’ αυτήν, ο κατασκευαστής δεν εγγυάται για την ασφάλεια και την ποιότητα του τροφίμου (γεύση, οσμή κ.λπ.). Θα πρέπει πάντοτε να προσέχετε την ημερομηνία παραγωγής του τροφίμου και τις οδηγίες κατεργασίας και συντήρησής του μετά το άνοιγμα της συσκευασίας, για να αποφύγετε τον κίνδυνο τροφικής δηλητηρίασης. Καλό, επίσης, θα ήταν να μην καταναλώνετε τρόφιμα για τα οποία δεν είστε βέβαιοι για την προέλευση ή τη μέθοδο παρασκευής τους.

Επιπλέον, ως καταναλωτές, όταν αγοράζουμε κάποιο συσκευασμένο τρόφιμο, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι με τον όρο:
• Μέγεθος μερίδας (Serving size) εννοείται η ποσότητα τροφίμου για την οποία αναφέρεται συγκεκριμένη πληροφορία.
• Μερίδες που περιέχονται (Servings per container) εννοείται ο αριθμός των μερίδων που περιέχονται στη συσκευασία, στην ποσότητα του τροφίμου που παρέχεται.
• Ποσοστό ημερήσιων τιμών (Percent daily values) εννοείται ότι ένα τρόφιμο προσαρμόζεται στο ημερήσιο διαιτολόγιο, το οποίο βασίζεται σε ημερήσια πρόσληψη 2.000 θερμίδων (Kcal).


Ασφάλεια τροφίμων
Στη δεκαετία του 1970, η νομοθεσία για την ασφάλεια των τροφίμων και την υγιεινή εστίαζε το ενδιαφέρον της στον έλεγχο του τελικού προϊόντος, για να είναι βέβαιη ότι πληρούνταν τα πρότυπα ασφάλειας και ποιότητας. Όμως, η επιθεώρηση μόνο στο τέλος του κύκλου παραγωγής δεν ήταν αρκετή για να εγγυηθούμε την ύπαρξη ασφαλών προϊόντων. Γι’ αυτόν τον λόγο, η τρέχουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία ενσωματώνει ένα ενεργό σύστημα ποιοτικού ελέγχου, το οποίο βασίζεται στην πρόληψη σε όλη την τροφική αλυσίδα. Έτσι, από το 1993, ο ευρωπαϊκός τομέας τροφίμων πρέπει να εφαρμόζει την Ανάλυση Κινδύνου Κρίσιμου Σημείου Ελέγχου (HACCP).
Αυτή η τεχνική, που βασίζεται στην προϋπόθεση ότι «ένα γραμμάριο πρόληψης αξίζει όσο ένα κιλό θεραπείας», αναπτύχθηκε αρχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη δεκαετία του 1960, και στηρίχτηκε σε εργασίες που είχαν γίνει στη χημική βιομηχανία. Με την πάροδο των ετών τροποποιήθηκε και εξελίχθηκε, και πλέον εφαρμόζεται από την πλειονότητα των εταιρειών και των βιομηχανιών συλλογής, επεξεργασίας, παρασκευής και διακίνησης τροφίμων. Το πρόγραμμα HACCP σχεδιάστηκε όχι μόνο για να ανταποκρίνεται στα ακριβέστερα ποιοτικά πρότυπα για το τελικό προϊόν, αλλά και για να ελέγχει προσεκτικά όλες τις πτυχές της διαδικασίας παραγωγής, εξασφαλίζοντας τον αποκλεισμό όσο το δυνατόν περισσότερων πιθανών κινδύνων.
Το σύστημα HACCP αρχίζει με τις πρώτες ύλες, τα συστατικά και το υλικό συσκευασίας, συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας, της διανομής και της πώλησης, και ολοκληρώνεται στη φάση της παρασκευής από έναν επαγγελματία μάγειρα ή τον καταναλωτή. Τα τρόφιμα που δεν παράγονται σύμφωνα με το σύστημα HACCP δεν μπορούν να πωληθούν. Οι κυβερνητικές αρχές είναι αρμόδιες για την επιτήρηση της σωστής εφαρμογής του συστήματος από τους παραγωγούς, τους λιανοπωλητές και τους επαγγελματίες μάγειρες. Οι παραγωγοί πρέπει να παρέχουν λεπτομερή τεκμηρίωση, για να μπορεί να πιστοποιηθεί ότι όντως χρησιμοποιούν το σύστημα HACCP. Πλέον, υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες (93/43/CE) για την υγιεινή των τροφίμων, οι οποίες έχουν ενσωματωθεί στη νομοθεσία των κρατών-μελών και διαδίδουν τις αρχές της HACCP, οι οποίες θα ενσωματωθούν στη νέα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η HACCP χρησιμοποιεί μια λογική, συστηματική προσέγγιση, η οποία έχει ως στόχο τη λεπτομερή ανάλυση των διαδικασιών παρασκευής, για να μπορεί να προσδιορίσει όλους τους πιθανούς κινδύνους. Αυτοί οι κίνδυνοι είναι μικροβιολογικοί (μόλυνση από παθογόνους οργανισμούς ή τις τοξίνες τους), χημικοί (μυκοτοξίνες, βαρέα μέταλλα, υπολείμματα από απορρυπαντικά, φυτοφάρμακα κ.λπ.) ή οφείλονται στην παρουσία ξένων αντικειμένων (πέτρες, κομματάκια από κόκαλα, κόκαλα ψαριών κ.λπ.).
Το επόμενο βήμα στην HACCP είναι να καθοριστούν τα «κρίσιμα σημεία ελέγχου» (CCPs) και να τεθούν τα κριτήρια για την επαρκή λειτουργία τους. Τα CCPs είναι διάφορα βήματα στη διαδικασία παραγωγής, τα οποία πρέπει να ελεγχθούν για να εξαλείψουμε ή να μειώσουμε στο ελάχιστο το επίπεδο κινδύνου. Επίσης, το πλάνο HACCP περιλαμβάνει διαδικασίες παρέμβασης για να διορθώνεται άμεσα ένα πρόβλημα όταν βρίσκεται σε φάση παραγωγής. Αυτή η πρακτική εγγυάται ότι κανένα ελαττωματικό προϊόν δεν θα φτάσει στον καταναλωτή. Οι παραγωγοί πρέπει όχι μόνο να ελέγχουν τις δραστηριότητές τους, αλλά και να είναι σε θέση να αποδείξουν ότι δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος.
Για τη διατήρηση της υγείας θα πρέπει να διατίθενται και να καταναλώνονται ασφαλή τρόφιμα. Για να ισχύσει κάτι τέτοιο, απαιτούνται τακτικοί, επαρκείς και αιφνίδιοι έλεγχοι στα σημεία πώλησης, διακίνησης και διατήρησης τροφίμων.

Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» της ΕΕ εξετάζει επίκαιρες προσεγγίσεις στην ανάλυση του κινδύνου για τα τρόφιμα

Το κλασικό μοντέλο ανάλυσης κινδύνου, που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1990, χωρίζει τη διαδικασία ανάλυσης κινδύνου σε τρία στάδια:
A) εκτίμηση του κινδύνου (risk assessment),
B) διαχείριση του κινδύνου και (risk management and),
Γ) επικοινωνία του κινδύνου (risk communication).

Ωστόσο, μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι το μοντέλο και οι πρακτικές που σχετίζονται με αυτό, μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις ανησυχίες των καταναλωτών για αλλαγές σε θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια των τροφίμων.

Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ»
Το χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» (που διήρκησε από τον Απρίλιο του 2004 ώς τον Ιούνιο του 2008), έχει αναπτύξει μια πιο ολιστική προσέγγιση σε σχέση με την ασφάλεια των τροφίμων, με αποτέλεσμα να ανταποκρίνεται άμεσα στις ανησυχίες των καταναλωτών. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν 37 εταίροι κοινοπραξίας (consortium partners), μεταξύ των οποίων, μερικά από τα κορυφαία ευρωπαϊκά επιστημονικά ερευνητικά ιδρύματα που ασχολούνται με τα τρόφιμα, οργανώσεις, πανεπιστήμια και συνεργάτες από τη Νότια Αφρική και την Κίνα.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε μια προσπάθεια διερεύνησης, που έχει ως στόχο να καταγράψει τις ανησυχίες των καταναλωτών σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, να τις ιεραρχήσει και να διαπιστώσει πόσο πιο αποτελεσματικά μπορεί να αξιοποιήσει τα ώς τώρα διαθέσιμα εργαλεία (τεχνολογία, έρευνα, ρυθμιστικές διαδικασίες), προκειμένου να ανταποκριθεί καλύτερα στις ανάγκες των καταναλωτών.

Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» χρησιμοποίησε μια διεπιστημονική οπτική για το πώς όλες οι πτυχές της διαδικασίας ανάλυσης κινδύνου θα μπορούσαν ενδεχομένως να αναπτυχθούν, από την επιστημονική αποτίμηση του κινδύνου ως την επικοινωνία του κινδύνου στους καταναλωτές. Ένα σημαντικό εύρημα ήταν ότι η αξιοποίηση της μέχρι τώρα υπάρχουσας γνώσης σε εθνικό επίπεδο για τη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής ή παγκόσμιας άποψης θα μπορούσε να βελτιστοποιήσει τις παραπάνω διαδικασίες.

Καθιστώντας την εθνική γνώση διεθνώς προσιτή
Το πρόγραμμα ανέπτυξε μια online βάση δεδομένων από 400 εμπειρογνώμονες της ασφάλειας τροφίμων που προέρχονται από 260 οργανισμούς σε περισσότερες από 35 χώρες. Οι κυβερνήσεις και οι αρχές θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτήν την τεχνολογία για να ανιχνεύσουν γρήγορα σχετικούς εμπειρογνώμονες.
Ένα πλήρως λειτουργικό σημείο διαδικτυακής επικοινωνίας, όπου τα εγγεγραμμένα μέλη μπορούν να ανταλλάξουν γνώσεις για καίρια ζητήματα και για τους κινδύνους ασφάλειας τροφίμων, δημιουργήθηκε επίσης από την ομάδα που ασχολήθηκε με το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ». Αυτή η τεχνολογία επιταχύνει τον προσδιορισμό των κινδύνων με τη συγκέντρωση συμπερασμάτων από περισσότερους των 300 εθνικών και ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών, που άπτονται της ασφάλειας των τροφίμων. Αν και η βάση δεδομένων είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο, διάφορες εθνικές και ευρωπαϊκές οργανώσεις έχουν εκφράσει ήδη το ενδιαφέρον να γίνουν χρήστες.

Μηλόπιτα = Τάρτα με μήλα
Οι χώρες συλλέγουν δεδομένα που αφορούν την κατανάλωση τροφίμων, τους μολυσματικούς παράγοντες και τις τοξίνες των τροφίμων, αλλά η δυνατότητα να συγκριθούν τα στοιχεία διαφορετικών χωρών είναι γενικά περιορισμένη, επειδή τα τρόφιμα έχουν κωδικοποιηθεί και συλλεχθεί με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα. Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» κατάφερε να υπερνικήσει αυτό το πρόβλημα με τη χρησιμοποίηση της μεθόδου κωδικοποίησης “Codex harmonized” για την εκ νέου κωδικοποίηση των τροφίμων (π.χ. μηλόπιτα) σε πέντε χώρες με τη μορφή των ακατέργαστων γεωργικών προϊόντων (π.χ. μήλα, αλεύρι, ζάχαρη, βούτυρο). Η εκ νέου κωδικοποίηση των εθνικών δεδομένων επέτρεψε στο πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» να πραγματοποιήσει μια προσομοίωση, η οποία αποκάλυψε το κατά πόσον οι διαφορές μεταξύ των εθνικών δεδομένων εξηγούνται από τις διαφορετικές συνήθειες κατανάλωσης ή τις διαφορετικές πρακτικές ελέγχου.

Προηγμένη τεχνολογία
Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» διερεύνησε τους τρόπους με τους οποίους η προηγμένη τεχνολογία μπορεί να ενσωματωθεί, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η χρήση των διαθέσιμων δεδομένων. Το πρόγραμμα ανέλυσε τη σύνθεση της πατάτας και του αραβόσιτου χρησιμοποιώντας μια καινοτόμο τεχνική "omics". Αυτή η τεχνολογία μπορεί να επιτρέψει στους επιστήμονες να εκτελέσουν πρωτοφανείς αναλύσεις σύστασης της συγκομιδής, μετρώντας μονομιάς χιλιάδες παραμέτρους (συμπεριλαμβανομένων των γονιδίων, των πρωτεϊνών και των μεταβολιτών). Οι επιστήμονες θα μπορούσαν να καθορίσουν με αυτόν τον τρόπο, εάν η παρεμβολή ενός νέου γονιδίου σε έναν πυρήνα αραβοσίτου αλλάζει ακούσια τη σύνθεσή του, ενώ τα διευθυντικά στελέχη που ασχολούνται με τη διαχείριση του κινδύνου θα μπορούσαν να κατανοήσουν πώς οι συνθήκες και ο διαδικασία καλλιέργειας αλλάζει τη θρεπτική αξία των τροφίμων (π.χ. νανοτεχνολογία, γενετική τροποποίηση, οργανικά τρόφιμα).

Βελτιώνοντας την επικοινωνία του κινδύνου
Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» πραγματοποίησε μια έρευνα καταναλωτών, για να διαπιστώσει με ποιον τρόπο θα μπορούσε να βελτιωθεί η επικοινωνία του κινδύνου. Το συμπέρασμα ήταν ότι οι πληροφορίες σε σχέση με τον κίνδυνο πρέπει να προσαρμοστούν στις καταναλωτικές ανάγκες και ότι η αβεβαιότητα και η μεταβλητότητα πρέπει να επικοινωνηθούν κατόπιν συντονισμού και οργάνωσης των πληροφοριών για τους κινδύνους στα τρόφιμα. Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ», επομένως, προτείνει ότι οι προσπάθειες επικοινωνίας της διαχείρισης του κινδύνου στον τομέα των τροφίμων, προϋποθέτουν ρυθμιστικές προτεραιότητες, προληπτικά μέτρα, ενισχυτικές δράσεις και την εξειδίκευση των διευθυντικών στελεχών, που έχουν ως αντικείμενο τη διαχείριση του κινδύνου στα τρόφιμα.

Εκσυγχρονίζοντας το πρότυπο ανάλυσης του κινδύνου στα τρόφιμα
Πολλοί επαγγελματίες του χώρου παραδέχονται ότι το κλασικό πρότυπο ανάλυσης κινδύνου είναι ακόμα χρήσιμο για τη λήψη αποφάσεων ρουτίνας, σχετικά με απλά, μη αμφιλεγόμενα ζητήματα. Το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ», εντούτοις, υποστηρίζει ότι οι αμφιλεγόμενες περιπτώσεις πρέπει να αξιολογηθούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο από αυτό που ισχύει ώς τώρα. Το πρόγραμμα κάνει συστάσεις «καλής πρακτικής», οι οποίες βελτιώνουν το κλασικό πρότυπο ανάλυσης κινδύνου, με στόχο τη βελτιστοποίηση της διαδικασία ανάλυσης κινδύνου.
Μερικές συστάσεις, όπως το να συμπεριλαμβάνονται όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς (stakeholders) στην ανάλυση του κινδύνου, έχουν ήδη, μερικώς ενσωματωθεί στις ρυθμιστικές διαδικασίες του προγράμματος. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δημιουργήσει τη Συμβουλευτική Ομάδα σχετικά με την Τροφική Αλυσίδα και την Υγεία των Φυτών και των Ζώων (Advisory Group on the Food Chain and the Animal and Plant Health), καθώς και την Ομάδα Διαλόγου των Εμπλεκομένων Φορέων (Stakeholder Dialogue Group). Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (European Food Safety Authority) έχει, και αυτή από τη μεριά της, δημιουργήσει τη Συμβουλευτική Πλατφόρμα Εμπλεκομένων Φορέων (Consultative Stakeholder Platform).
Υπάρχουν ακόμα περιοχές για περαιτέρω έρευνα, όπως είναι η ανάπτυξη τεχνικής καθοδήγησης σχετικά με το πώς και το πότε θα πρέπει να χρησιμοποιείται η τεχνολογία “omics” και τα επιμορφωτικά προγράμματα σχετικά με το πώς πρέπει να χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματα από αυτές τις αναλύσεις για τη λήψη αποφάσεων.
Αν και το πρόγραμμα «ΑΣΦΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΑ» μπορεί να έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, η ανάπτυξη της μεθοδολογίας του, που επάγει τη σκέψη, δεν έχει τελειώσει ακόμα.

www.safefoods.nl

Μπορώ να ρίχνω κάποιες φορές λίγο μέλι στο φαγητό του μωρού μου;

Όχι. Μέχρι το μωρό να κλείσει τα πρώτα του γενέθλια θα πρέπει να αποφεύγετε να του χορηγήσετε μέλι. Πολύ περιστασιακά, το μέλι είναι δυνατόν να εμπεριέχει σπόρους ενός τοξικού βακτηρίου το οποίο λέγεται Clostridium botilunum. Για τους ενήλικες και τα μεγαλύτερα παιδιά, αυτά τα σπόρια είναι ακίνδυνα κάτι το οποίο όμως δεν ισχύει για τα μωρά που είναι μικρότερα από 12 μηνών.

  

Κούτσικας Κωνσταντίνος , Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, MSc

ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ Έρευνα (Α)

Πάσχα και Ασφάλεια Τροφίμων

Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν ότι κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, η αγορά τροφίμων ελέγχεται περισσότερο μεν ανεπαρκώς δε. Έτσι, η τελική ευθύνη αγορών ανήκει στον καταναλωτή, ο οποίος θα πρέπει να εφαρμόζει με ιδιαίτερη προσοχή αυστηρά κριτήρια επιλογής ....

Πάσχα και Ασφάλεια Τροφίμων

Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν ότι κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, η αγορά τροφίμων ελέγχεται περισσότερο μεν ανεπαρκώς δε. Έτσι, η τελική ευθύνη αγορών ανήκει στον καταναλωτή, ο οποίος θα πρέπει να εφαρμόζει με ιδιαίτερη προσοχή αυστηρά κριτήρια επιλογής, έχοντας υπόψη ότι:

• η σχέση τιμών και ποιότητας είναι πάντα αναγκαία
• οι αγορές τροφίμων από πλανόδιους πωλητές, από μη σταθερά και επώνυμα σημεία πώλησης ή από δήθεν παραγωγούς θα πρέπει να αποφεύγονται συστηματικά, διότι αποτελούν χώρο διάθεσης μη ελεγχόμενων τροφίμων, πολλές φορές ακατάλληλων.
• οι βασικοί κανόνες που αφορούν την αναζήτηση πληροφοριών στην επισήμανση των τυποποιημένων ή μη τροφίμων ισχύουν πάντα, όπως επίσης ισχύουν οι βασικοί κανόνες σχετικά με την υγιεινή και την ασφάλεια των τροφίμων στο τελικό στάδιο διαχείρισής τους (συντήρηση, μαγείρεμα, κλπ.) από τον καταναλωτή.

Αναλυτικότερα σε ό,τι αφορά:

Α) Υγιεινή και Ασφάλεια Κρέατος:

Σε όλα τα σφάγια πρέπει να υπάρχουν σφραγίδες που υποδηλώνουν τη χώρα γέννησης κάθε ζώου. Αναλυτικότερα από 31-3-03 σχετικά με τη σφράγιση κρεάτων ισχύουν τα εξής:

• Σε ζώα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και εσφάγησαν σε ελληνικό σφαγείο όλες οι σφραγίδες είναι χρώματος τυρκουάζ, φέρουν σφραγίδα με τη λέξη «Ελλάς» καθώς και μια στρογγυλή που υποδηλώνει τον κτηνιατρικό έλεγχο.
• Σε ζώα που γεννήθηκαν σε τρίτη χώρα( εκτός Ελλάδος και ΕΕ) και εσφάγησαν σε ελληνικό σφαγείο όλες οι σφραγίδες είναι χρώματος τυρκουάζ και επιπλέον σφραγίδα χρώματος καστανού με το όνομα της χώρας γέννησης.
• Σε ζώα που γεννήθηκαν στην ΕΕ και εσφάγησαν σε ελληνικό σφαγείο όλες οι σφραγίδες είναι χρώματος τυρκουάζ και επίπλέον σφραγίδα ίδιου χρώματος με το όνομα της χώρας γέννησης.

Τα παραπάνω δεν ισχύουν για κρέατα που έχουν σφραγιστεί στη χώρα προέλευσης.

Τα σφάγια εισάγονται από χώρες που αποδεδειγμένα δεν έχουν παρουσιάσει πρόβλημα αφθώδους πυρετού (ο αφθώδης πυρετός είναι μια ασθένεια αποκλειστικά των ζώων και δεν προσβάλλει τον άνθρωπο).

Τα μέτρα που λαμβάνονται τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από διάφορα κράτη–μέλη της, έχουν αποκλειστικό σκοπό την προστασία του ζωικού κεφαλαίου τους.

Ένα ερώτημα που απασχολεί τους καταναλωτές, συνδέεται με τα προληπτικά μέτρα που έχουν ληφθεί στην Ευρώπη και αφορούν την απαγόρευση της κατανάλωσης, όχι του κρέατος, αλλά ορισμένων μόνο τμημάτων των σφάγιων μοσχαριών και αμνοεριφίων, που σχετίζονται με τον κίνδυνο της «σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας».

Τα μέτρα αυτά, έχουν καθαρά προληπτικό χαρακτήρα και εφαρμόζονται κυρίως σε αιγοπρόβατα μεγαλύτερα των 12 μηνών, ηλικία που συνήθως δεν καταναλώνεται στην χώρα μας. Σε αιγοπρόβατα όμως ηλικίας μικρότερης των 12 μηνών, απαγορεύεται μόνο ο σπλήνας, ο οποίος θα πρέπει να αφαιρείται στο σφαγείο και να μην περιέχεται στην «συκωταριά» , που διατίθεται προς πώληση στον καταναλωτή. Στα ζώα αυτά επιτρέπονται επομένως, όλα τα υπόλοιπα τμήματά τους περιλαμβανομένων των σπλάχνων (έντερα, πνεύμονας, κ.λ.π.), όπως και το κεφάλι.

Ανάλογη απαγόρευση αφορά και τα βοοειδή, όπου σε ζώα ηλικίας μικρότερης των 12 μηνών απαγορεύονται μόνο τα έντερα ενώ σε βοοειδή μεγαλύτερα του ενός έτους, απαγορεύεται εκτός από τα έντερα και το κεφάλι , η σπονδυλική στήλη και ο νωτιαίος μυελός.

Στις συσκευασμένες συκωταριές θα πρέπει ο καταναλωτής να αναζητά την σφραγίδα καταλληλότητας, όπου αναφέρεται η προέλευσή τους από εγκεκριμένη εγκατάσταση. Το ίδιο ισχύει και για συσκευασμένα κεφαλάκια.

Οι καταναλωτές μπορούν να εμπιστευθούν για την αγορά κρέατος σταθερά και επώνυμα σημεία πώλησης της αγοράς (κρεοπωλεία, μεγάλες επιφάνειες, κ.λ.π.) , γνωρίζοντας ότι τα παραπάνω μη επιτρεπόμενα τμήματα των ζώων, αφαιρούνται στα σφαγεία με ευθύνη των κτηνιατρικών αρχών. Σε κάθε περίπτωση οι καταναλωτές μπορούν να αναζητούν τις σφραγίδες κτηνιατρικού ελέγχου και προέλευσης για τα αμνοερίφια, όπως και την «ταυτότητα» προέλευσης και σφαγής για τα μοσχάρια.

1) Προσοχή στην υγιεινή του καταστήματος – το νωπό κρέας να μην είναι εκτεθειμένο στα τσιγκέλια-.

2) Το αρνάκι γάλακτος πρέπει να έχει ροζ κρέας, τα κόκαλα του να είναι λεπτά και το λίπος του άσπρο.

3) Το κατσικάκι έχει πιο σκούρο και σφικτό κρέας από το αρνί και λιγότερο λίπος.

4) Το φρέσκο αρνί έχει μυρωδιά ευχάριστη (όχι οσμή αμμωνίας) και η σάρκα του πρέπει να είναι σφιχτή και ελαφρώς υγρή.To χρώμα του πρέπει να είναι «ζωηρό».Όταν έχει θαμπό χρώμα και σκληρό κρέας με εκχυμώσεις, πιθανόν το ζώο να είναι άρρωστο.

5) Το λίπος του αρνιού είναι διπλάσιο από αυτό του μοσχαριού και επομένως είναι πλούσιο σε χοληστερίνη. Για τον λόγο αυτό, καλό είναι να το καταναλώνουμε με μέτρο.Aντιθέτως, το κρέας του αρνιού είναι πηγή βιταμινών (Β6 & Β12), απαραίτητες για το νευρικό σύστημα καιτο δέρμα. Το συκώτι και τα νεφρά περιέχουν βιταμίνη Α.

6) Κρέατα που δεν έχουν την τυρκουάζ σφραγίδα πρέπει να δημιουργούν επιφυλάξεις στον καταναλωτή.

7) Aποφύγετε αγορές αμνοεριφίων που σφάχτηκαν σε υπαίθριους χώρους.

8) Ο κιμάς πρέπει να κόβεται παρουσία του πελάτη – εκτός από τα συσκευασμένα σε πακέτο, που, όμως, πρέπει να αναγράφεται η ημερομηνία ανάλωσης και το όνομα του παρασκευαστηρίου -.

9) Tα έντερα πρέπει να είναι πλυμένα και καθαρισμένα χωρίς δυσάρεστες οσμές.

10) Συκώτι, νεφρά, μυαλά, να τρώγονται φρέσκα (1-2 ημερών).

11) Το κατεψυγμένο κρέας να συντηρείται σε – 18^ο Κελσίου.

12) Στα κοτόπουλα, το αγοραζόμενο να είναι επώνυμο (ειδικό καρτελάκι), να είναι καλοσχηματισμένο, το δέρμα να μην έχει σχισμές, μώλωπες, αιματώματα.

Τα τεμαχισμένα να πωλούνται συσκευασμένα με ενδείξεις του εργαστηρίου.Τα κατεψυγμένα να έχουν την σφραγίδα της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας, την επωνυμία της επιχείρησης, ημερομηνία κατανάλωσης.

Β) Υγιεινή Αυγών

Η καταλληλότητα των αυγών συνδέεται με ορισμένα μορφολογικά χαρακτηριστικά , (όπως η έλλειψη αίματος ή ακαθαρσιών ή ραγίσματος στο τσόφλι) αλλά και από τον έλεγχο της ημερομηνίας λήξης και των σωστών ενδείξεων στις συσκευασίες τους: κατηγορία ποιότητας (Α,Β,Γ) , βάρος, ημερομηνία συσκευασίας ή ωοσκόπησης.

Η διάθεση αυγών εκτός συσκευασίας («χύμα») επιτρέπεται με την προϋπόθεση ότι στα παραστατικά πώλησης αναγράφονται η ημερομηνία και η ένδειξη της ωοσκόπησης. Επιτρέπεται επίσης, η διάθεση έτοιμων βαμμένων αυγών, στη συσκευασία των οποίων θα πρέπει να αναγράφονται επίσης οι ημερομηνίες ανάλωσης και ωοσκόπησης . Σήμερα, χρησιμοποιούνται μόνο εγκεκριμένες και ασφαλείς βαφές, που καθορίζονται από αντίστοιχη διάταξη του Κώδικα Τροφίμων & Ποτών.

• Τα αυγά πρέπει να είναι ωοσκοπημένα με κέλυφος καθαρό χωρίς κηλίδες αίματος (σαλμονέλα, παθογόνο μικρόβιο ή αιτία δηλητηρίασης).
• Δεν πρέπει να πλένονται , όταν πρόκειται να διατηρηθούν στο ψυγείο, γιατί έτσι αφαιρείται το εξωτερικό υμενίδιό τους και επιταχύνεται η αλλοίωσή τους.
• Ένα βρασμένο αυγό είναι φρέσκο όταν δεν κουνιέται ο κρόκος, δεν αποχωρίζεται εύκολα από το κέλυφός του, είναι λευκό και ο κρόκος κατέχει στο αυγό κεντρική θέση.
• Στο νερό το φρέσκο αυγό πατώνει, το μπαγιάτικο βγαίνει στην επιφάνεια.
• Προσοχή στις τοξικές βαφές! Αφήστε τα 24 ώρες πριν το βάψιμο εκτός ψυγείου.
• Τα βαμμένα αυγά που ράγισαν στο βάψιμο μην τα τρώτε ή αφαιρέστε το κομμάτι που έχει ποτιστεί .

Γ) Ασφάλεια και Υγιεινή άλλων Τροφίμων

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνετε στις σωστές θερμοκρασίες συντήρησης, λόγω του ευαλοίωτου χαρακτήρα των γαλακτομικών προϊόντων και προϊόντων ζαχαροπλαστικής.

1) Στα τυριά πρέπει να αναγράφεται στην συσκευασία η ημερομηνία παραγωγής. Πρέπει να έχουν ευχάριστη οσμή και γεύση.

2) Τα αλλαντικά πρέπει να έχουν καθαρό, στεγνό, γυαλιστερό περίβλημα, να μην έχουν δυσάρεστη οσμή και γεύση, να μην υπάρχει αλλαγή χρώματος.

3) Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στο ποτό. Ποτέ με άδειο στομάχι ούτε και να το ανακατεύουμε.

4) Στα σοκολατένια αβγά προσέξτε η σοκολάτα να μην έχει αλλοιωθεί και διατηρήστε τα στο ψυγείο. Προσέξτε επίσης την ετικέτα για να διαπιστώσετε αν πρόκειται για αληθινή σοκολάτα η απομίμηση, αλλά και την ημερομηνία λήξης.

Πώς μπορούμε να περιορίσουμε τους κινδύνους από μολύνσεις και τοξικότητα

1) Να καθαρίζουμε καλά και να απολυμαίνουμε με ελαφρό διάλυμα χλωρίου τους πάγκους της κουζίνας, όπου προετοιμάσαμε και πλύναμε τα πουλερικά και τα αυγά.

2) Να μην βάζουμε σε ντουλάπια ή ψυγείο, καρτέλες αυγών (για να περιοριστεί ο κίνδυνος μόλυνσης από σαλμονέλα που πιθανώς μεταφέρουν).

3) Να αφαιρούμε και να πετάμε τα περιττά λίπη και τα ακατάλληλα εντόσθια.

4) Να αποφεύγουμε τα «ύποπτα» κρέατα και τα προϊόντα τους (αλλοιώσεις στο χρώμα, την οσμή, κ.λ.π.)

5) Να πλένουμε καλά με νερό τα κρέατα, τα λαχανικά και τα φρούτα.

ΤΡΟΦΕΣ	ΠΟΣΟΤΗΤΑ σε γραμμάρια	ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ σε μιλιγκράμ	ΘΕΡΜΙΔΕΣ
ΑΡΝΙ	300	330	1.230
ΚΟΚΟΡΕΤΣΙ	150	160	236
ΑΒΓΑ (2)	150	675	221
ΤΥΡΙ	100	72	304
ΣΑΛΑΤΑ	300	-	75
ΤΣΟΥΡΕΚΙ	70	78	286
ΨΩΜΙ	50	-	109
ΣΟΚΟΛ.ΑΒΓΟ	100	10	529

Γενικό σύνολο θερμίδων 2.990kcal . Γενικό σύνολο χοληστερίνης 1.325mgr

• Tα παραπάνω είναι χωρίς αλκοόλ και αναψυκτικά.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι μέσες ημερήσιες θερμιδικές απαιτήσεις ενός άνδρα είναι 2.500Kcal και μίας γυναίκας 2.000kcal, ενώ η σύσταση της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρίας για την ημερήσια πρόσληψη χοληστερίνης είναι το πολύ ως 400mgr. Με ένα μόνο γεύμα την Κυριακή του Πάσχα προσθέτουμε ένα κιλό και λαμβάνουμε περισσότερη από επταπλάσια ποσότητα χοληστερίνης από τη συνιστώμενη, θέτοντας την υγεία μας σε κίνδυνο.

Παιχνίδια

• Να φέρουν το σήμα CE που σημαίνει ότι έχουν τηρηθεί οι προδιαγραφές προστασίας της ασφάλειας και της υγείας των παιδιών.(κοινοτική οδηγία 88/3/79 περί ασφάλειας των παιχνιδιών).
• Να αγοράζουμε παιχνίδια που έχουν ενδείξεις και οδηγίες στα ελληνικά και πάντοτε αντίστοιχα με την ηλικία
• Να ερευνούμε την αγορά για διαφορά τιμής από κατάστημα σε κατάστημα.
• Προσοχή στα παιχνίδια που πωλούνται υπαιθρίως. Είναι φτιαγμένα από άγνωστους κατασκευαστές χωρίς σήμα κατασκευής που να δείχνουν την προέλευσή τους, άρα ανεξέλεγκτα.

Πηγή : ΙΝΚΑ

Τι γνωρίζουμε για την ασφάλεια τροφίμων; Τι είναι το HACCP;

Η παραγωγή ασφαλών τροφίμων και η προστασία της υγείας του καταναλωτή, είναι υποχρέωση όλων των εργαζομένων σε μια επιχείρηση τροφίμων. Όλοι όσοι ασχολούνται με τη διαχείριση τροφίμων (προετοιμασία, επεξεργασία, συσκευασία, αποθήκευση, διάθεση και πώληση), πρέπει να κατανοήσουν ότι μπορεί να επιδράσουν στην διατήρηση της ασφάλειας των τροφίμων.

Η παραγωγή ασφαλών τροφίμων είναι απαίτηση της νομοθεσίας και στην ικανοποίηση αυτής της απαίτησης βοηθά σημαντικά η εκπαίδευση των εργαζομένων σε βασικές αρχές υγιεινής των τροφίμων, οι οποίες περιλαμβάνονται σε αυτό το εγχειρίδιο και αφορούν :

• Προσωπικό νεοδιοριζόμενο στις επιχειρήσεις τροφίμων,
• Προσωπικό που διαχειρίζεται έμμεσα τρόφιμα
• Προσωπικό που διαχειρίζεται άμεσα τρόφιμα
• Επιχειρηματίες ή υπευθύνους επιχειρήσεων που συμμετέχουν ενεργά στον χειρισμό των τροφίμων.

Η εκπαίδευση αυτή θα πρέπει να συμπληρώνεται με τις απαιτήσεις του συστήματος HACCP, στις επιχειρήσεις όπου απαιτείται η πλήρης τεκμηρίωση του .

Ένα σύστημα ποιότητας που βασίζεται στις αναγνωρισμένες αρχές HACCP (Ανάλυση Κινδύνων και Κρίσιμα Σημεία Ελέγχου) έχει ως σκοπό την εστίαση της προσοχής των εταιρειών τροφίμων στα στάδια εκείνα της παραγωγικής διεργασίας και τις συνθήκες παραγωγής που αποτελούν κρίσιμα σημεία για την ασφάλεια των προϊόντων τους. Είναι ένα σύστημα ποιοτικού ελέγχου το οποίο βασίζεται στην πρόληψη δυσχερών καταστάσεων παρά στην αντιμετώπιση αυτών.

Αναγνωρίζοντας και καθορίζοντας τα στάδια εκείνα της παραγωγικής διαδικασίας τα οποία είναι ευάλωτα σε κινδύνους, δίνεται η δυνατότητα λήψης μέτρων για την πρόληψη εμφάνισης αυτών των κινδύνων.

Το σύστημα HACCP είναι μια συστηματική εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των θεμάτων που είναι σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, από τις πρώτες ύλες έως την διανομή αυτών. Όλοι οι τύποι κινδύνων που σχετίζονται με την ασφάλεια των προϊόντων λαμβάνονται υπόψη κατά τον σχεδιασμό του συστήματος, όπως βιολογικοί, χημικοί και φυσικοί κίνδυνοι.

Ιστορικά, το HACCP αναπτύχθηκε ως ένα σύστημα διασφάλισης της υγιεινής των τροφίμων από μικροβιολογικούς και όχι μόνο παράγοντες, εστιάζοντας στα τρόφιμα που χρησιμοποιούνταν από τους αστροναύτες των Η.Π.Α. Γρήγορα όμως, έγινε αντιληπτή η χρησιμότητα του για την παραγωγή ασφαλών τροφίμων και την βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας.

Η ανάπτυξη του πέρασε από διάφορα στάδια, διατηρώντας όμως τον βασικό κορμό πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε.

Ο κορμός αυτός αποτελείται από διαδοχικά βήματα, τα οποία σε γενικές γραμμές είναι:

• Σχεδιασμός της παραγωγικής διαδικασίας
• Προσδιορισμός των κινδύνων και των σημείων που αυτοί μπορεί να εμφανιστούν
• Προσδιορισμός των σημείων ελέγχου
• Ανάπτυξη αρχείων και καταγραφή των μετρήσεων από τα σημεία ελέγχου
• Επαλήθευση της ορθής λειτουργίας του συστήματος

Αρχές του HACCP Οι βασικές αρχές του συστήματος HACCP, όπως αυτές παρουσιάζονται από την WHO/FAO Codex Alimentarius Commission (1999) είναι:

1. Αρχή 1 (Διεξαγωγή Ανάλυσης Παραγόντων Κινδύνου) Αναγνώριση των δυνητικών παραγόντων κινδύνου σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας και αναγνώριση των προληπτικών μέτρων που πρέπει να ληφθούν για την αποφυγή τους.

2. Αρχή 2 (Προσδιορισμός των Κρισίμων Σημείων Ελέγχου) Αναγνώριση των σημείων εκείνων σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας τα οποία πρέπει να ελέγχονται, για να αποφευχθούν ή έστω να ελαχιστοποιηθούν, σε επιτρεπτό επίπεδο, οι παράγοντες κινδύνου.

3. Αρχή 3 (Καθιέρωση Κρισίμων Ορίων) Εγκατάσταση Κρισίμων Ορίων, εντός των οποίων πρέπει να βρίσκονται οι μετρούμενες στα Κρίσιμα Σημεία Ελέγχου παράμετροι, ώστε το στάδιο αυτό να θεωρείται ασφαλές.

4. Αρχή 4 (Εγκατάσταση Συστήματος Ελέγχου των Κρισίμων Σημείων) Εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης και ελέγχου των Κρισίμων Σημείων.

5. Αρχή 5 (Εγκατάσταση Διορθωτικών Ενεργειών) Εγκατάσταση διορθωτικών ενεργειών που πρέπει να γίνονται όταν διαπιστωθεί ότι οι τιμές κάποιας ελεγχόμενης παραμέτρου σε ένα Κρίσιμο Σημείο είναι εκτός των ορίων, που έχουν τεθεί.

6. Αρχή 6 (Καθιέρωση Διαδικασιών Επαλήθευσης) Εγκατάσταση επαλήθευσης των διαδικασιών, ώστε να διαπιστώνεται ότι το σύστημα HACCP λειτουργεί αποτελεσματικά.

7. Αρχή 7 (Εγκατάσταση Συστήματος Τεκμηρίωσης) Εγκατάσταση συστήματος καταγραφής και αρχειοθέτησης των στοιχείων όλων των διαδικασιών που σχετίζονται με τις αρχές και τις διαδικασίες.

Η πρόσβαση σε φθηνή και άφθονη τροφή είναι από τις βασικές κατακτήσεις του ανεπτυγμένου κόσμου. Η ανάγκη για κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων διατροφικών αναγκών, οδήγησε σε εξεύρεση νέων μεθόδων παραγωγής τροφίμων, με συνέπεια, αφενός μεν μεγαλύτερη παραγωγικότητα, αφετέρου δε - σε πολλές περιπτώσεις - υποβαθμισμένη ποιότητα. Οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής τροφίμων, η χρήση φυτοφαρμάκων και ορμονών, και η επικράτηση της λογικής του κέρδους έναντι της ποιότητας, δημιουργούν ένα πλήθος νέων διατροφικών κινδύνων. Τρόφιμα κάθε λογής διατίθενται στις αγορές χωρίς να είναι σίγουρο oτι είναι ασφαλή και υγιεινά.

Λύση σε αυτό το αδιέξοδο αποτελεί η ολοκληρωμένη προσέγγιση του ζητήματος της διατροφής, δηλαδή της παραγωγής ασφαλών και υγιεινών τροφίμων σε όλο το κύκλωμα του τροφίμου, από το χωράφι, το στάβλο και το εργοστάσιο μεταποίησης, μέχρι το πιάτο του καταναλωτή. Για να πραγματοποιηθούν αυτά απαιτείται ανάπτυξη συστημάτων ελέγχου σε όλο αυτό το κύκλωμα (από τη φάρμα στο τραπέζι), που να εγγυώνται την απουσία κινδύνων, ενώ είναι αναγκαίος ο έλεγχος στην εφαρμογή τους. Εάν τηρηθούν αυτοί οι όροι θα μπορούμε να γνωρίζουμε από πού προέρχεται κάθε τρόφιμο (ιχνηλασιμότητα) και σε περίπτωση προβλήματος ή διατροφικής κρίσης θα είναι δυνατός ο εντοπισμός της αιτίας. Με λίγα λόγια θα μιλάμε για ασφαλή προιόντα.

Ασφάλεια σημαίνει δημιουργία όρων και προϋποθέσεων σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας από το χωράφι και το στάβλο μέχρι το τραπέζι, ώστε το τελικό προϊόν να είναι ποιοτικό, ασφαλές και υγιεινό. Η παραγωγική διαδικασία ενός ζωικού προϊόντος περιλαμβάνει όλα τα στάδια από την εκτροφή των ζώων στο στάβλο (ζωοτροφές, κτηνιατρικά φάρμακα, νερό κ.λπ.), τη σφαγή του ζώου ή τη συλλογή του γάλακτος, ανάλογα με την παραγωγική κατεύθυνση, την επεξεργασία - μεταποίηση και τυποποίηση μέχρι το στάδιο της κατανάλωσης.

Η παραγωγική διαδικασία ενός φυτικού προϊόντος περιλαμβάνει τα στάδια από την καλλιέργεια στο χωράφι (φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα, λιπάσματα, νερό), τη μεταποίηση και τυποποίηση του και φτάνει μέχρι το στάδιο της κατανάλωσης.

Στις φυτικές καλλιέργειες ελέγχονται τα χημικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται για την προστασία των φυτών κατά των ασθενειών και των παρασίτων. Στις εκτροφές ζωικού κεφαλαίου ελέγχονται οι ζωοτροφές και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την προστασία των ζώων απο ασθένειες.

Σημαντικό στοιχείο θεωρείται η πληροφόρηση των καταναλωτών για το προϊόν που αγοράζουν, δηλαδή η επισήμανση – ετικέτα του. Ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να ξέρει τι τρώει: την ονομασία του προϊόντος, τον κατάλογο των συστατικών στοιχείων του, την ποσότητα, τις ημερομηνίες παραγωγής και λήξης κατανάλωσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αναγράφονται επίσης πληροφορίες όσον αφορά τον τόπο παραγωγής και τον τρόπο με τον οποίο έγινε η παραγωγή της τροφής.

Με όλα τα παραπάνω επιδιώκεται η παραγωγή ασφαλών και υγιεινών τροφίμων αλλά και η ενημέρωση των καταναλωτών για την ποιότητα των τροφίμων που καταναλώνουν.

Φοντόρ Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, Καθηγήτρια στο Ι.Δ.ΕΚ.Ε Ηλιούπολη