To Πρωτόγαλα - Όφελος για όλη την Οικογένεια χωρίς καμία παρενέργεια (colostrum)

Τι είναι το Colostrum?

Σε αυτό το άρθρο μιλάμε για το αγελαδινό Colostrum (πρωτόγαλα,  πύαρ)

• Είναι το γάλα το οποίο παράγεται τις πρώτες ώρες μετά τον τοκετό.
• Διαφέρει στη σύνθεση του ουσιαστικά από το κανονικό γάλα.
• Εκπληρώνει σημαντικές λειτουργίες για το νεογέννητο.
• Εξασφαλίζει την επιβίωση του νεογέννητου μοσχαριού.

Τα μοσχαράκια, αντίθετα με τους ανθρώπους, όταν γεννιούνται  δεν διαθέτουν ανοσοποιητικό σύστημα.  Δεν διαθέτουν τα αντισώματα (ανοσφαιρίνες) και χρειάζονται το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας ώστε να επιβιώσουν.

Το Colostrum μεταφέρει αυτή  την προστασία μέσω της υψηλής συγκέντρωσης αντισωμάτων σε μια φυσική μορφή υγρού

Οι αγελάδες παράγουν τις 2 πρώτες ημέρες 36 λίτρα πρωτόγαλα εκ των οποίων το νεογέννητο χρειάζεται  μόνο 16 λίτρα. Το πλεόνασμα μπορεί να συλλεχθεί και να χρησιμοποιηθεί  από τους ανθρώπους.

Είναι το πρώτο γεύμα που το νεογέννητο προσλαμβάνει και αφομοιώνει, συνεπώς είναι ασφαλές για όλες τις ηλικίες.

Στους ενήλικες η χρήση του Colostrum βοηθάει στην αποκατάσταση και διατήρηση της υγείας τους, διότι οι ανοσοποιητικοί παράγοντες που περιέχονται μπορούν να συντελέσουν στην ρύθμιση και στην διατήρηση ενός υγιούς ανοσοποιητικού συστήματος.

Πως δρα το Colostrum?
Περιέχει ειδικά ανοσοποιητικά συστατικά όπως:
•       Ανοσοφαιρίνες (αντισώματα) (IgG, IgA, IgM, ΙgE) σε υψηλή συγκέντρωση.

Είναι αμυντικοί παράγοντες ευρέως φάσματος, οι οποίοι δρουν ενάντια στα βακτήρια και στους ιούς. Υπάρχουν 5 είδη ανοσοσφαιρινών σε όλα τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένου και των ανθρώπων.

Στο colostrum περιέχονται όλα.

• Τα αντισώματα είναι “έξυπνα“ μόρια.

• Αντισώματα

α) Αναγνωρίζουν μικρόβια και βακτηρίδια
β) Αποτελούν προϋπόθεση για την καταστροφή τους

-         Ανοσοποιητικοί ρυθμιστικοί παράγοντες (κυτοκίνες, λακτοφερίνη, ιντερλουκίνη κ.τ.λ.) Διεγείρουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού & Βοηθούν στην αντιμετώπιση  των ιώσεων

• Κυτοκίνες- Βοηθούν σημαντικά στην επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων, στη ρύθμιση της λεμφικής δραστηριότητας στην αύξηση της ενέργειας των Τ- κυττάρων και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ρύθμιση της ευαισθησίας και την διάρκεια των αντιδράσεων ανοσοποίησης
• Λακτοφερίνη- Ένα πολύ δυνατό αντιβιοτικό και αντιβακτηριακό συστατικό.
• Ιντερλευκίνη – Ένας εξαιρετικός καταστολέας φλεγμονών.
• Ιντερφερόνες- Είναι αποδεδειγμένα αντικαρκινικές ουσίες
• Πεπτίδια Προλίνης PRP- Είναι ορμόνη που εκκρίνεται από τον θύμο αδένα (κεντρική εντολή οργανισμών για το ανοσοποιητικό σύστημα) και μετατρέπει τα λευκά κύτταρα του αίματος σε λειτουργικά ενεργά κύτταρα T. Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στη θεραπεία των αυτοάνοσων διαταραχών και του καρκίνου.

-         Αυξητικοί παράγοντες (IgF 1 and 2, TgF, EgF ect.)

-       Ορμόνη αύξησης (GH), ινσουλίνη-όπως την αύξηση παράγοντας-I και ΙΙ ( Igf-1 και Igf-2), παράγοντας αύξησης (EgF), παράγοντας αύξησης ινοβλάστεων (FgF), αιμοπετάλιο-παραγόμενος παράγοντας αύξησης (PDGF), που μετασχηματίζει τους παράγοντες Α & B αύξησης (TgA και Β).

-           Ολίγο – πολυσακχαρίτες and Glycoconjugates. Είναι σάκχαρα τα οποία προσκολλώνται στα παθογόνα βακτήρια (εισβολείς), με αποτέλεσμα να τα αποτρέπει από το να διαπεράσουν το εντερικό τοίχωμα Egf και lgf-1.Βοηθούν την ανάπτυξη των οστών, μυών, νεύρων και ιστών, όπως επίσης και στην εξισορρόπηση των σακχάρων του αίματος

-          βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα

Οι σημαντικότερες βιταμίνες και μέταλλα που περιέχει είναι οι βιταμίνες Α, Β12 και Ε και το Θείο (S, μέταλλο που έχει πολλαπλάσιες χρήσεις στο μεταβολισμό και ως τμήμα πολλών δομικών πρωτεϊνών σωμάτων) ενώ σε μικρότερη ποσότητα βρίσκονται οι υπόλοιπες βιταμίνες και μέταλλα.

Αυτά τα συστατικά ενεργούν για τα μοσχαράκια όπως ένας εμβολιασμός 

Το Colostrum προσφέρει όλα όσα χρειαζόμαστε για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού μας συστήματος

• Δυναμωτικό των αθλητών στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιείται και σήμερα από επίσημους αθλητικούς συλλόγους τόσο σαν δυναμωτικό, όσο και για την ταχύτερη αποκατάσταση των τραυματισμών.
• Ο αυξητικός παράγοντας IGF-1 της αγελάδας είναι ίδιος με αυτόν του ανθρώπου
• Οι αυξητικοί παράγοντες είναι οργανικές ενώσεις
• Μεταφέρουν πληροφορίες μεταξύ των κυττάρων

Πότε χρησιμοποιούμε το Colostrum?

Στα πρώτα συμπτώματα της αδιαθεσίας, σε περιόδους έξαρσης ιώσεων κλπ και σε περιόδους ανάρρωσης από εγχειρήσεις και τραυματισμούς.

Το Colostrum διασφαλίζει άμεση προστασία
- μολύνσεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού
- διάρροια λόγω των ιών και των βακτηριδίων
- μολύνσεις του στομάχου και του εντέρου

Το Colostrum δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα

• αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω  ασθενειών ή αίσθημα ατονίας.
• περίοδοι με υψηλότερους κινδύνους (χειμώνας, παραμονή σε νοσοκομεία)
• ανοσοενισχυτικό σε χημειοθεραπείες
• αλλεργίες, αυτοάνοσες ασθένειες
• μετεγχειρητικές περιόδους

Οφέλη του Colostrum
Όφελος όλη την Οικογένεια χωρίς καμία παρενέργεια

• Προλαμβάνει την εκδήλωση ασθενειών που προκαλούνται από ιώσεις.
• Μπορεί να απαλύνει τα συμπτώματα ενός κρυολογήματος και να μειώσει δραστικά τη διάρκεια της ίωσης.
• Μειώνει τις παρενέργειες των φαρμάκων όπως τα αντιφλεγμονώδη κλπ.
• Δρα αποτελεσματικά  στην αντιμετώπιση ενοχλήσεων από ρευματισμούς και αρθρίτιδα.
• Προωθεί την σύνθεση και την αποκατάσταση του DNA και RNA
• Βελτιώνει την άμυνα του οργανισμού:   καταστρέφει ιούς – βακτήρια – μύκητες (όπως ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, η σαλμονέλα, η esherichia coli, η candida και τα κρυπτοσπορίδια)  και   βοηθά στην άμεση επούλωση των τραυμάτων
• Δρα κατασταλτικά σε φλεγμονές που το όνομά τους τελειώνει σε: “-ίτις”           (π.χ.:   ωτίτις, δερματίτις, κολπίτις  κλπ.)
• Ανοσοενισχυτικό σε χημειοθεραπείες και σε αυτοάνοσες ασθένειες
• Έχει σημαντική αντιγηραντική δράση, μειώνει τις ρυτίδες (είναι το μοναδικό τρόφιμο που περιέχει το ένζυμο της αθανασίας “τελομεράση” για το οποίο υπάρχει ξεχωριστό άρθρο, δεδομένου ότι για την ανακάλυψη των ιδιοτήτων του 3 ερευνητές πήραν το 2009 το Νόμπελ ιατρικής).
• Μειώνει την υπερπλασία του προστάτη και βελτιώνει την υγεία του προστάτη
• Μειώνει τα συμπτώματα των αλλεργιών
• Οξύνει τις εγκεφαλικές λειτουργίες – ενισχύει την μνήμη
• Εξισορροπεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, βοηθώντας τους διαβητικούς ή τους υπογλυκαιμικούς.
• Αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας του οργανισμού, ενισχύει τις καύσεις, βελτιώνει τη μυϊκή σύσταση του σώματος και κατά συνέπεια τις αθλητικές επιδόσεις.
• Αυξάνει την σεξουαλική διάθεση και απόδοση.
• Βοηθά στον σωστό σχηματισμό των οστών.
• Προσφέρει αυξημένη προστασία έναντι Αλτσχάιμερ, AIDS και παρόμοιων ασθενειών
• Βελτιώνει την ποιότητα και το χρώμα του δέρματος και βοηθά στην ποιότητα των μαλλιών.
• Έχει αντιοξειδωτική δράση.

Έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς στα συμπτώματα των εξής ασθενειών:

Αναιμία, αρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, άσθμα, κολίτιδα, χρόνια  κόπωση, γρίπη, βήχας, χρόνιοι πόνοι, πόνοι αρθρώσεων, κατάθλιψη, διαβήτης, καρδιακό φύσημα, νευρικές διαταραχές, ψυχικές διαταραχές, έλκος, έρπης, αιμορροΐδες, στρες, προβλήματα θειροειδούς, αυτοάνοσες ασθένειες. 

Η πρόληψη των επεισοδίων γρίπης με colostrum συγκρίθηκε με τον εμβολιασμό στα υγιή και σε άτομα υψηλού κινδύνου με καρδιαγγειακά θέματα: επιδημιολογική μελέτη στο San Valentino.

“Το Colostrum προστατεύει, τόσο τους υγιείς όσο και τους ασθενείς με καρδιακά κυκλοφοριακά προβλήματα, από μια γρίπη και σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στην Ιταλία είναι τουλάχιστον τρεις φορές πιο δραστικό από ένα συνηθισμένο εμβόλιο”

Ιατρικές Μελέτες για το Colostrum

Prevention of influenza episodes with colostrum compared with vaccination in healthy and high-risk cardiovascular subjects: the epidemiologic study in San Valentino.

Cesarone MR, Belcaro G, Di Renzo A, Dugall M, Cacchio M, Ruffini I, Pellegrini L, Del Boccio G, Fano F, Ledda A, Bottari A, Ricci A, Stuard S, Vinciguerra G.
San Valentino-Spoltore Vascular Screening Project, Department of Biomedical Sciences, G D’annunzio University, Chieti, Pescara, Italy.

The efficacy of a 2-month treatment with oral colostrum in the prevention of flu episodes compared with antiinfluenza vaccination was evaluated. Groups included healthy subjects without prophylaxis and those receiving both vaccination and colostrum. After 3 months of follow-up, the number of days with flu was 3 times higher in the non-colostrum subjects. The colostrum group had 13 episodes versus 14 in the colostrum + vaccination group, 41 in the group without prophylaxis, and 57 in nontreated subjects. Part 2 of the study had a similar protocol with 65 very high-risk cardiovascular subjects, all of whom had prophylaxis. The incidence of complications and hospital admission was higher in the group that received only a vaccination compared with the colostrum groups. Colostrum, both in healthy subjects and high-risk cardiovascular patients, is at least 3 times more effective than vaccination to prevent flu and is very cost-effective.

PMID: 17456621 [PubMed - indexed for MEDLINE]

Η πρόληψη των επεισοδίων γρίπης με colostrum συγκρίθηκε με τον εμβολιασμό στα υγιή και σε άτομα υψηλού κινδύνου με καρδιαγγειακά θέματα: επιδημιολογική μελέτη στο San Valentino.

PMID: 17456621 [PubMed - indexed for MEDLINE]

“Το Colostrum προστατεύει, τόσο τους υγιείς όσο και τους ασθενείς με καρδιακά κυκλοφοριακά προβλήματα, από μια γρίπη και είναι τουλάχιστον τρεις φορές πιο δραστικό από ένα συνηθισμένο εμβόλιο και συγχρόνως πολύ οικονομικό”

Passive immunisation of children with bovine colostrum containing antibodies to human rotavirus.

Davidson GP, Whyte PB, Daniels E, Franklin K, Nunan H, McCloud PI, Moore AG, Moore DJ.
Gastroenterology Unit, Adelaide Medical Centre for Women and Children, South Australia.

The efficacy of a 10-day course of bovine colostrum with high antibody titre against the four known human rotavirus serotypes in protecting children against rotavirus infection was examined in patients admitted to hospital. Children aged 3 to 15 months were blocked in pairs according to ward accommodation (ie, isolation or open area). Each block contained 1 treated and 1 control child. The allocation to treatment or control (an artificial infant formula) was randomised. 9 of 65 control children but none of 55 treated children acquired rotavirus infection during the treatment period (p less than 0.001). The importance of protecting against rotavirus infection was highlighted by the fact that parents of symptomatic rotavirus-positive children sought medical attention seven times more often than did parents of symptomatic rotavirus-negative children (p less than 0.05).

PIP: One of the main reasons for hospital admission of infants and young children is infectious diarrhea usually caused by a rotavirus infection. Infants can also acquire rotavirus in hospital neonatal and pediatric wards; the infection can also be transmitted to adult members of the family. The most protection against rotavirus is the presence of an antibody in the lumen of the small intestine. However, both adults and children can be immunized against rotavirus through the ingestion of an antibody containing a modified rotavirus. A study was conducted on 120 children, aged 3 – 15 months. The aim of the study was to produce a preparation of bovine colostrum with a high antibody titre against the 4 known human rotavirus. 65 of the children were placed in a control group, while the remaining 55 were placed in a treatment group. A colostrum was produced by introducing a vaccine containing all 4 human rotavirus into 25 pregnant Freisian cows. The colostrum was then administered to the children, orally. Stool specimens were collected before admission, during the study and after discharge. The result of the study are as follows: 14% of the control group (9 of 65) acquired rotavirus during the study; 8 of the 9 patients probably acquired the infection on admission to the hospital. None of the treatment group were infected.

Παθητική ανοσοποίηση των παιδιών με βοοειδές colostrum που περιέχει αντισώματα για το ανθρώπινο rotavirus (ιός που προκαλεί διάρροια, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά).

“ Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι: 14% των ατόμων της ομάδας ελέγχου (9 από 65) μολύνθηκαν με rotavirus κατά την διάρκεια της έρευνας, από τα οποία, 8 στα 9 πιθανότατα να μολύνθηκαν κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο. Κανένα από τα γκρουπ της ομάδας που δέχθηκαν θεραπεία δεν μολύνθηκε”.

1: Br J Sports Med. 2006 Sep;40(9):797-801. Epub 2006 Jul 6. Links
The influence of bovine colostrum supplementation on exercise performance in highly trained cyclists.

Shing CM, Jenkins DG, Stevenson L, Coombes JS.
School of Human Movement Studies, The University of Queensland, St. Lucia, Brisbane, Qld 4072, Australia. cshing@hms.uq.edu.au

PURPOSE: The aim of this experiment was to investigate the influence of low dose bovine colostrum supplementation on exercise performance in cyclists over a 10 week period that included 5 days of high intensity training (HIT). METHODS: Over 7 days of preliminary testing, 29 highly trained male road cyclists completed a VO(2max) test (in which their ventilatory threshold was estimated), a time to fatigue test at 110% of ventilatory threshold, and a 40 km time trial (TT40). Cyclists were then assigned to either a supplement (n = 14, 10 g/day bovine colostrum protein concentrate (CPC)) or a placebo group (n = 15, 10 g/day whey protein) and resumed their normal training. Following 5 weeks of supplementation, the cyclists returned to the laboratory to complete a second series of performance testing (week 7). They then underwent five consecutive days of HIT (week 8) followed by a further series of performance tests (week 9). RESULTS: The influence of bovine CPC on TT40 performance during normal training was unclear (week 7: 1+/-3.1%, week 9: 0.1+/-2.1%; mean+/-90% confidence limits). However, at the end of the HIT period, bovine CPC supplementation, compared to the placebo, elicited a 1.9+/-2.2% improvement from baseline in TT40 performance and a 2.3+/-6.0% increase in time trial intensity (% VO(2max)), and maintained TT40 heart rate (2.5+/-3.7%). In addition, bovine CPC supplementation prevented a decrease in ventilatory threshold following the HIT period (4.6+/-4.6%). CONCLUSION: Low dose bovine CPC supplementation elicited improvements in TT40 performance during an HIT period and maintained ventilatory threshold following five consecutive days of HIT.

Η επιρροή του βοοειδούς colostrum ως συμπλήρωμα, στην επίδοση της άσκησης στους ιδιαίτερα εκπαιδευμένους ποδηλάτες.

“Η χορήγηση χαμηλής δοσολογίας Colostrum ως συμπλήρωμα, κατά τη διάρκεια εντατικής άθλησης βελτίωσε την απόδοση των αθλητών – σε  απόσταση 40 χιλ.”

Effects of bovine colostrum supplementation on serum IGF-I, IgG, hormone, and saliva IgA during training.

Mero A, Miikkulainen H, Riski J, Pakkanen R, Aalto J, Takala T.
Department of Biology of Physical Activity, University of Jyväskylä, 40351 Jyväskylä, Finland.

The purpose of this study was to examine the effects of bovine colostrum supplementation (Bioenervi) on serum insulin-like growth factor I (IGF-I), immunoglobulin G, hormone, and amino acid and saliva immunoglobulin A concentrations during a strength and speed training period. Nine male sprinters and jumpers underwent three randomized experimental training treatments of 8 days separated by 13 days. The only difference in the treatments was the drink of 125 ml consumed per day. Posttraining increases were noticed for serum IGF-I in the 25-ml Bioenervi treatment (125 ml contained 25 ml Bioenervi) and especially in the 125-ml Bioenervi treatment (125 ml contained 125 ml Bioenervi) compared with the placebo (normal milk whey) treatment (P < 0.05). The change in IGF-I concentration during the 8-day periods correlated positively with the change in insulin concentration during the same periods with 25-ml Bioenervi treatment (r = 0.68; P = 0.045) and with 125-ml Bioenervi treatment (r = 0.69; P = 0.038). Serum immunoglobulin G, hormone, and amino acid and saliva immunoglobulin A responses were similar during the three treatments.

It appears that a bovine colostrum supplement may increase serum IGF-I concentration in athletes during strength and speed training. PMID: 9338422 [PubMed - indexed for MEDLINE]

Η επιρροή του βοοειδούς colostrum ως συμπλήρωμα, στους αυξητικούς παράγοντες IGF-I, Ανοσοσφαιρίνες IgG και στις ορμόνες κατά τη διάρκεια της άσκησης.

“Φαίνεται ότι το αγελαδινό Colostrum αυξάνει τον δείκτη αυξητικών παραγόντων (IGF) των αθλητών κατά τη διάρκεια της άσκησης ”

Colostrinin: a proline-rich polypeptide (PRP) complex isolated from ovine colostrum for treatment of Alzheimer’s disease. A double-blind, placebo-controlled study.

Leszek J, Inglot AD, Janusz M, Lisowski J, Krukowska K, Georgiades JA.
The Psychiatric Unit, University Medical School, Wroclaw, Poland.

A proline-rich polypeptide (PRP) complex, subsequently called Colostrinin, was isolated from ovine colostrum. The complex showed immunomodulatory properties in mice, rats, and chickens, inducing maturation and differentiation of thymocytes. It was recently found that Colostrinin is a cytokine-like factor that acts as an inducer of interferon gamma (IFN-gamma) and other cytokines in human peripheral blood and cord blood leukocyte cultures and has psycho-immuno-enhancing activity in volunteers. These observations prompted us to study the effect of Colostrinin on patients with Alzheimer’s disease (AD). Forty six AD patients were divided into 3 groups and randomly assigned to receive orally either Colostrinin (100 microg per tablet, every second day), commercially available bioorganic selenium (100 microg selenium per tablet, every second day) or placebo tablets. One cycle of the treatment lasted 3 weeks and was separated from the next cycle by a 2 week hiatus. Each patient received 10 cycles of treatment during the year of the clinical trial. Outcomes were assessed by psychiatrists blinded to the treatment assignment. Eight of the 15 AD patients treated with Colostrinin improved and in the 7 others the disease had stabilized. In contrast, none of the 31 patients from the selenium or placebo groups with similar mild or moderate AD improved. The administration of selenium promoted stabilization in 13 of the 15 patients, whereas in the placebo group only 8 of the 16 patients were stabilized at the 12 month trials end-evaluation. Colostrinin was found to be a remarkably safe drug. Mild and transient effects were anxiety, stimulation, insomnia, and  tiredness. The results are very encouraging and deserve further research. PMID: 10608295 [PubMed - indexed for MEDLINE]complex in AD patients.

Colostrinin: μια προλίνη –σύμπλεγμα πλούσιο σε πολυπεπτίδια (PRP) που απομονώνεται από το βοοειδές πρωτόγαλα, για τη θεραπεία της ασθένειας του Alzheimer. Μια ελεγχόμενη μελέτη με ψευδοφάρμακο σε 46 ασθενείς.

“Οκτώ από τους 15 ασθενείς πάσχοντες από Alzheimer έδειξαν βελτίωση με το Colostrum ενώ οι υπόλοιποι 7 έδειξαν σταθεροποίηση της κατάστασης της υγείας τους. Αντίθετα κανένας από τους 31 ασθενείς από την ομάδα με ψευδοφάρμακο, δεν έδειξε καμία βελτίωση…”

Πολύ σημαντικές πληροφορίες περιέχονται στο ακόλουθο mini video:

http://www.youtube.com/watch?v=IceDF_jBxaI

Το προιόν μπορείτε να βρείτε στο πιο κάτω ηλεκτρονικό κατάστημα:

Συστήνουμε τα δύο πιο κάτω προιόντα: 

Now Foods Super Colostrum 500 mg - 90 Veg Capsules

VitaMelia Bio Colostrum (120caps/400mg)

πηγή

Πρωτόγαλα (Colostrum) - Τροφή γεμάτη Υγεία

Τι είναι το πρωτόγαλα (Colostrum);
Το Colostrum είναι η τροφή που παρέχει προστασία και ανοσία στα νεογνά στο πρώτο εξαιρετικά ευάλωτο στάδιο της ζωής τους. Περιέχει πολλά σημαντικά συστατικά που το καθιστούν την πρώτη και σημαντικότερη διατροφική πηγή για το ανοσοποιητικό σύστημα του νεογνού (δηλαδή μεταφέρει έτοιμα αντισώματα από την μητέρα στο νεογνό). Το πρωτόγαλα (στα λατινικά: Colostrum, ενώ στα αρχαία: πύαρ) είναι το "γάλα" των πρώτων ωρών και ημερών, που τα θηλαστικά παρέχουν στα νεογνά τους και είναι η σχεδόν η μόνη οδός για την απόκτηση της παθητικής ανοσίας που τους χρειάζεται για την βιωσιμότητα τους (τα μηρυκαστικά γεννιούνται χωρίς καμία μητρική ανοσία).


Γιατί το αγελαδινό (bovine) Colostrum;
Το αγελαδινό Colostrum περιέχει πολύ περισσότερους διατροφικούς παράγοντες και αντισώματα σε σχέση με το ανθρώπινο Colostrum και λόγω των μοναδικών συστατικών και των χαρακτηριστικών που διαθέτει είναι κατάλληλο και για τον άνθρωπο και ιδανικό για όλες τις ηλικίες.
Οι αγελάδες παράγουν τις 2 πρώτες ημέρες 36 λίτρα πρωτόγαλα εκ των οποίων το νεογέννητο θα πάρει μόνο 16 λίτρα.


Ποια είναι τα σημαντικότερα συστατικά του Colostrum και τι είναι αυτό που το κάνει τόσο πολύτιμο;
Τα σημαντικότερα συστατικά του colostrum μπορούν βασικά να χωριστούν σε τρείς σημαντικές κατηγορίες: θρεπτικά συστατικά, παράγοντες ανοσοποιητικού συστήματος και παράγοντες ανάπτυξης και βιοενεργών συστατικών.

Θρεπτική αξία του Colostrum.
Το πρωτόγαλα αποτελεί πλούσια πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας (46.7%), υδατανθράκων (27.2%) και λιγότερο λίπος (18%). Οι σημαντικότερες βιταμίνες και μέταλλα που περιέχει είναι οι βιταμίνες Α, Β12 και Ε και το Θείο (S, μέταλλο που έχει πολλαπλάσιες χρήσεις στο μεταβολισμό και ως τμήμα πολλών δομικών πρωτεϊνών σωμάτων) ενώ σε μικρότερη ποσότητα βρίσκονται οι υπόλοιπες βιταμίνες και μέταλλα.


Παράγοντες ανοσοποιητικού συστήματος.
Ανοσοσφαιρίνες (αντισώματα). Είναι αμυντικοί παράγοντες ευρέως φάσματος, οι οποίοι δρουν ενάντια στα βακτήρια και στους ιούς. Υπάρχουν 5 είδη ανοσοσφαιρινών σε όλα τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένου και των ανθρώπων. Στο colostrum περιέχονται όλα.
Λακτοφερίνη. Είναι ένα πολύ δυνατό αντιβιοτικό και αντιβακτηριακο συστατικό.
Κυτοκίνες. Βοηθούν σημαντικά στην επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων και στην ρύθμιση της λεμφικής δραστηριότητας, στην αύξηση της ενέργειας των Τ- κυττάρων και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ρύθμιση της ευαισθησίας και την διάρκεια των αντιδράσεων ανοσοποίησης.
Ιντερλουκίνη-10. Είναι ένας εξαιρετικός καταστολέας φλεγμονών.


Παράγοντες ανάπτυξης και βιοενεργών συστατικών.
Ορμόνη αύξησης (GH), ινσουλίνη-όπως την αύξηση παράγοντας-I και ΙΙ ( Igf-1 και Igf-2), παράγοντας αύξησης (EgF), παράγοντας αύξησης ινοβλάστεων (FgF), αιμοπετάλιο-παραγόμενος παράγοντας αύξησης (PDGF), που μετασχηματίζει τους παράγοντες Α & B αύξησης (TgA και Β).
PRP- Proline-rich Polypeptide( Προλήνε- πλούσιο- πολυπεπτίδες). Είναι ορμόνη που εκκρίνεται από τον θύμο αδένα (κεντρική εντολή οργανισμών για το ανοσοποιητικό σύστημα) και μετατρέπει τα λευκά κύτταρα του αίματος σε λειτουργικά ενεργά κύτταρα T. Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στη θεραπεία των αυτοάνοσων διαταραχών και του καρκίνου.
Ολίγο - πολυσακχαρίτες and Glycoconjugates.Είναι σάκχαρα τα οποία προσκολλώνται στα παθογόνα βακτήρια (εισβολείς), με αποτέλεσμα να τα αποτρέπει από το να διαπεράσουν το εντερικό τοίχωμα Egf και lgf-1.Βοηθούν την ανάπτυξη των οστών, μυών, νεύρων και ιστών, όπως επίσης και στην εξισορρόπηση των σακχάρων του αίματος.

Πιο συγκεκριμένα, τα οφέλη για την υγεία είναι.

• Προωθεί την σύνθεση και την αποκατάσταση του DNA και RNA
• Βελτιώνει την άμυνα του οργανισμού: καταστρέφει ιούς – βακτήρια – μύκητες (όπως ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, η σαλμονέλα, η esherichia coli, η candida και τα κρυπτοσπορίδια), βοηθά στην άμεση επούλωση των τραυμάτων
• Δρά κατασταλτικά σε φλεγμονές που το όνομά τους τελειώνει σε: "-ίτις" (π.χ.: Ωτίτις, Δερματίτις κλπ.)
• Ανοσοενισχυτικό σε χημειοθεραπείες και σε αυτοάνοσες ασθένειες
• Έχει σημαντική αντιγηραντική δράση, μειώνει τις ρυτίδες
• Μειώνει την υπερπλασία του προστάτη και βελτιώνει την υγεία του προστάτη
• Μειώνει τα συμπτώματα των αλλεργιών
• Οξύνει τις εγκεφαλικές λειτουργίες – ενισχύει την μνήμη
• Εξισορροπεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, βοηθώντας τους διαβητικούς ή τους υπογλυκαιμικούς
• Αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας του οργανισμού, ενισχύει τις καύσεις, βελτιώνει τη μυϊκή σύσταση του σώματος και κατά συνέπεια τις αθλητικές επιδώσεις
• Αυξάνει την σεξουαλική διάθεση
• Βοηθά στον σωστό σχηματισμό των οστών
• Προσφέρει αυξημένη προστασία έναντι Αλτσχάιμερ, AIDS και παρόμοιων ασθενειών
• Βελτιώνει την ποιότητα και το χρώμα του δέρματος και βοηθά στην ποιότητα των μαλλιών
• Έχει αντιοξειδωτική δράση
• Έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς στα συμπτώματα των εξής ασθενειών.
• Αναιμία, αρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, άσθμα, κολίτιδα, χρόνια κόπωση, γρίπη, βήχας, χρόνιοι πόνοι, πόνοι αρθρώσεων, κατάθλιψη, διαβήτης, καρδιακό φύσημα, νευρικές διαταραχές, ψυχικές διαταραχές, έλκος, έρπης, αιμορροΐδες, στρες, προβλήματα θειροειδούς, αυτοάνοσες ασθένειες.

Προφυλάξεις.
Δεν έχουν αναφερθεί αρνητικές επιδράσεις από τη χρήση του Colostrum αγελάδας στον άνθρωπο.
Πριν την κατανάλωση του πρέπει να βεβαιωθούμε ότι το πρωτόγαλα έχει περάσει τη διαδικασία της παστερίωσης και ότι η αγελάδα είναι υγιέστατη. Να έχει ελεγχθεί ότι δεν περιέχει βαριά μέταλλα, ούτε φυτοφάρμακα ή άλλα είδη φαρμάκων και ότι το προϊόν είναι βιολογικά ενεργό.

Εξ΄ αιτίας της λακτόζης που περιέχει, χρειάζεται προσοχή στα άτομα ευαίσθητα στη λακτόζη.

Γράφει η Φοντόρ Χριστίνα, Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος 

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Για αγορά του προϊόντος συστήνουμε το πιο κάτω:

Βιολογικό Πρωτόγαλα

--------------------------------------------------------------------------------------------------- 

Όταν τα γαλακτοκομικά γίνονται... εφιάλτης

Τι είναι;

Αδυναμία πλήρους ή μερικής πέψης τροφών που περιέχουν λακτόζη, δηλαδή κυρίως γαλακτοκομικών  προϊόντων. Η λακτόζη είναι μία δισακχαρίδη, μοναδική για το γάλα των θηλαστικών.

Που οφείλεται;

Η δυσανεξία στη λακτόζη οφείλεται στα μειωμένα επίπεδα του ενζύμου λακτάση, το οποίο υπάρχει στο επιθήλιο του λεπτού εντέρου. Το ένζυμο λακτάση (β-δέλτα γαλακτοσιδάση) υδρολύει τις μονοσακχαρίδες, γλυκόζη και γαλακτόζη, στο επιφανειακό επιθήλιο των κυττάρων του εντέρου. Η ανεπάρκεια της λακτάσης είναι ο πιο γνωστός τύπος ανεπάρκειας δισακχαριδασών και είναι η μόνη διαταραχή απορρόφησης υδατανθράκων που έχει κλινική σημασία.

Η λακτάση είναι παρούσα σε όλα τα είδη των θηλαστικών μετά τη γέννηση, αλλά εξαφανίζεται με την ενηλικίωση από όλα τα είδη των θηλαστικών, εκτός από τον άνθρωπο.

Το γονίδιο της λακτάσης ευρίσκεται στο χρωμόσωμα 2. Μελέτες σε ανθρώπους και ζώα έχουν δείξει πως η υδροκορτιζόνη και η θυροξίνη στις διάφορες ηλικίες, λειτουργώντας σαν ρυθμιστές, αυξάνουν ή μειώνουν την έκφραση της λακτάσης, αντίστοιχα.

Τα πρόωρα βρέφη έχουν μερική έλλειψη λακτάσης λόγω ανωριμότητας του εντέρου. Τα επίπεδα του ενζύμου μπορεί να αυξηθούν με προσθήκη λακτόζης στη διατροφή τους. Ωστόσο, η βελτίωση στην πέψη της λακτόζης στα βρέφη οφείλεται μάλλον στην ανάπτυξη βακτηριδίων που την πέπτουν, επειδή η λακτάση δεν είναι ένζυμο που υπόκειται σε ρυθμιστικές αυξομειώσεις.

Τα συμπτώματα σε άτομα με ανεπάρκεια λακτάσης οφείλονται στη μη διάσπαση της λακτόζης στις μονοσακχαρίδες που την αποτελούν, ώστε να μπορούν να απορροφηθούν από τον εντερικό βλεννογόνο. Έτσι, η μη διασπασμένη λακτόζη δημιουργεί ωσμωτικό φορτίο στο έντερο, που προκαλεί αυξημένη έκκριση ύδατος και ηλεκτρολυτών ώστε να επιτευχθεί ωσμωτική ισορροπία.

Αυτό προκαλεί διάταση του εντέρου, αύξηση της κινητικότητας του και δυσαπορρόφηση. Το 75% της λακτόζης που δεν απορροφάται στο λεπτό περνάει ταχέως στο παχύ έντερο. Εκεί μετατρέπεται σε λιπαρά οξέα με βραχείες αλύσεις και υδρογόνο από τα βακτηρίδια της χλωρίδας. Τα λιπαρά οξέα απορροφώνται από το βλεννογόνο του παχέος και έτσι η μη απορροφηθείσα λακτόζη διασώζεται και χρησιμοποιείται σαν ενέργεια.

Η παραγωγή υδρογόνου από τα βακτήρια του εντέρου είναι η βάση στην οποία στηρίζεται η δοκιμασία αναπνοής για τη διάγνωση της ανεπάρκειας της λακτόζης.


Πόσο συχνή είναι η ανεπάρκεια λακτάσης;

Αν και το 20%-25% των λευκών θεωρείται πως παρουσιάζει ανεπάρκεια λακτάσης, η πραγματική συχνότητα δεν είναι γνωστή. Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ η συχνότητα στους λευκούς είναι 7-20%  με τα χαμηλότερα ποσοστά να αφορούν στους κατοίκους της Βόρειας Ευρώπης. Στους αυτόχθονες Αμερικανούς και μερικούς πληθυσμούς της Ανατολικής Ασίας φθάνει το 85-95%, στους Αφρικανούς και Αφροαμερικανούς το 60-65% και στους  Λατίνους το 50%.

Οι συμπτωματικοί ασθενείς αντιπροσωπεύουν το 50% όλων των περιπτώσεων με ανεπάρκεια λακτάσης


Υπάρχει νοσηρότητα ή θνησιμότητα;

Η δυσανεξία στη λακτόζη δεν αποτελεί επικίνδυνη πάθηση αλλά τα  συμπτώματά της προκαλούν έντονη δυσφορία στους πάσχοντες. Δεν αποτελεί θανατηφόρο νόσο  και δεν επηρεάζει καθόλου το προσδόκιμο επιβίωσης. Γενικώς, δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη νοσηρότητα. Αφορά  κυρίως παιδιά μετά από βαριά γαστρεντερίτιδα. Τα συμπτώματα διαρκούν 5-7 ημέρες.

Ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί υπεύθυνη για οστεοπενία.

Προσβάλει εξίσου τα δύο φύλα.

Ηλικία

Η δραστικότητα της λακτάσης συσχετίζεται σημαντικά με την ηλικία ανεξαρτήτως συμπτωμάτων. Τα επίπεδά της αυξάνουν  προοδευτικά στο εμβρυϊκό έντερο κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου φθάνοντας τα υψηλότερα επίπεδα στη γέννηση.

Σε νεογνά που εμφανίζουν συμπτώματα δυσανεξίας σε γάλα ή σκευάσματα που βασίζονται σε γάλα, επειδή η συγγενής έλλειψη της λακτάσης είναι εξαιρετικά σπάνια, θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η πιθανότητα δυσαπορρόφησης γλυκόζης ή γαλακτόζης, διότι αυτές οι πρωτεΐνες του γάλακτος είναι οι συχνότερα ευθυνόμενες για αλλεργία. 

Η μείωση της δραστικότητας της λακτάσης είναι γενετικά προκαθορισμένη να αρχίζει μετά το δεύτερο έτος της ηλικίας. Η συχνότητα εμφάνισης δυσανεξίας στη λακτόζη αυξάνει με την ηλικία και συσχετίζεται με τη φυλετική προδιάθεση. Η συμπτωματολογία εμφανίζεται μετά την ηλικία των 6-7 ετών και είναι αρκετά συχνά μετά την ηλικία των 20.

Η διαπίστωση μεγαλύτερης συχνότητας σε ηλικιακές ομάδες άνω των 74 ετών σε σχέση με ομάδες κάτω των 65 ετών ανεξαρτήτως εθνικότητας, θέτει σοβαρά ερωτήματα ως προς την ύπαρξη κινητικών προβλημάτων του εντέρου και υπερανάπτυξη βακτηριδίων σε αυτές τις ηλικίες.

Η δευτεροπαθής ανεπάρκεια λακτάσης από βλάβη του βλεννογόνου του εντέρου συμβαίνει σε οποιαδήποτε ηλικία.
Τι συμβαίνει με την πρόσληψη της λακτόζης στην διάρκεια της ζωής μας

Στις διάφορες ηλικίες η πρόσληψη της λακτόζης διαφέρει ποσοτικά.

Αποτελεί το 35-55% των προσλαμβανομένων θερμίδων στη βρεφική ηλικία και μειώνεται καθώς άλλες τροφές συμπληρώνουν το διαιτολόγιο των παιδιών και τελικά τα επίπεδα φθάνουν αυτά των ενηλίκων (περίπου 5%).

Τα αίτια της δυσανεξίας στην λακτόζη είναι

Συγγενή: κληρονομούμενα με αυτοσωματικό υπολειπόμενο  χαρακτήρα. Είναι πολύ σπάνια.

Πρωτοπαθή: οφείλονται σε ανεπάρκεια της λακτάσης που αναπτύσσεται μετά την παιδική ηλικία.
Τα πρωτοπαθή αίτια είναι φυλετικά ή εθνικά, εξελικτικά (ανωριμότητα εντερικού βλεννογόνου προώρων νεογνών) , ή συγγενή.

Δευτεροπαθή ή επίκτητα: Η ανεπάρκεια της λακτάσης αναπτύσσεται  μετά από επεισόδια οξείας λοίμωξης ή νόσου, σε ένα κατά τα άλλα φυσιολογικό εντερικό βλεννογόνο, ή λόγω βλάβης του από φάρμακα. Τέτοιες λοιμώξεις είναι: οξεία γαστρεντερίτιδα, λαμβλίαση,  ασκαριδίαση, υπερανάπτυξη μικροβίων. Άλλες καταστάσεις είναι: κοιλιοκάκη, φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, φαρμακευτική ή ακτινική εντερίτις, διαβητική γαστροπάθεια, καρκινοειδές, χημειοθεραπεία, νόσος Whipple, HIV εντεροπάθεια Κλπ.

Ένα ποσοστό (44%) γυναικών που παρουσιάζουν ανεπάρκεια λακτάσης ανακτούν την ικανότητα πέψης της λακτόζης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω μειωμένης κινητικότητας του εντέρου και προσαρμοστικότητας της χλωρίδας.


Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι κλινικές εκδηλώσεις της είναι: διάρροια, κοιλιακό άλγος, ναυτία μετεωρισμός, τεινεσμός και βορβορυγμοί (γουργουρητά). Αρχίζουν μία ως πολλές ώρες μετά από τη λήψη γάλακτος ή γαλακτοκομικών προϊόντων.

Παρόμοια συμπτώματα προκαλούν και άλλες διαταραχές, όπως η αλλεργία σε πρωτεΐνες του γάλακτος ή η δυσανεξία σε άλλα σάκχαρα καθώς και το ευερέθιστο έντερο με το οποίο και συχνά συγχέεται. Επίσης, φλεγμονή του εντερικού βλεννογόνου που οφείλεται σε εντερίτιδα από ευαισθησία σε πρωτεΐνες ή σε φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου προκαλεί δευτεροπαθή δυσανεξία στη λακτόζη, που βελτιώνεται με τον περιορισμό της πρόσληψης γαλακτοκομικών προϊόντων.

Υπολογίζεται ότι 50 γραμμάρια λακτόζης, αν ληφθούν εφάπαξ και εκτός γεύματος, συνήθως προκαλούν συμπτώματα στους πάσχοντες. Όμως, έφηβοι και ενήλικες με δυσανεξία στη λακτόζη μπορούν να ανεχθούν 12 γραμμάρια λακτόζης (περίπου ένα φλιτζάνι γάλα) σε μία δόση ή και περισσότερα γραμμάρια αν ληφθούν σε μοιρασμένες δόσεις μέσα στην ημέρα και εντός των γευμάτων.

Ο ρυθμός κένωσης του στομάχου παίζει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία συμπτωμάτων. Τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες  οι οποίοι αυξάνουν την ταχύτητα κένωσης του στομάχου, αν ληφθούν με λακτόζη προκαλούν πολύ συχνότερα συμπτώματα δεδομένου ότι αναγκάζουν τη λακτόζη να κινηθεί ταχύτατα σε ένα έντερο που έχει μειωμένη λακτάση.

Έχει βρεθεί  ότι προϊόντα γάλακτος πλούσια σε ασβέστιο  είναι καλύτερα ανεκτά και ελαχιστοποιούν τη συμπτωματολογία. Μερικοί πάσχοντες πιστεύουν ότι μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα ακόμη και μετά από λήψη φαρμάκων που περιέχουν λακτόζη, γεγονός που δεν έχει αποδειχθεί σε μελέτες.

Τα συμπτώματα οδηγούν τους πάσχοντες στην αποφυγή τέτοιων τροφών, ή στην κατανάλωση ειδικά επεξεργασμένων προϊόντων, που δεν περιέχουν λακτόζη, αλλά  αυξάνουν το κόστος της υγείας.

Κλινική εξέταση

Η κλινική εξέταση είναι συνήθως χωρίς αντικειμενικά ευρήματα, εκτός ίσως από την παρουσία βορβορυγμών και ελαφρού πόνου στην ψηλάφηση.

Διαφορική διάγνωση

Γίνεται από: διαρροϊκά σύνδρομα, σύνδρομα δυσαπορρόφησης και δυσανεξία σε πρωτεΐνες.

Διάγνωση

Επί δευτεροπαθούς ανεπάρκειας λακτάσης πρέπει να διερευνάται το υποκείμενο νόσημα. Η διάγνωση της πρωτοπαθούς ανεπάρκειας της λακτάσης των ενηλίκων μπορεί να γίνει με τια παρακάτω δοκιμασίες.

α. Δοκιμασία ανοχής λακτόζης
Χορηγούνται  50 γρ. λακτόζης, ή 2 γρ/χιλιόγραμμο βάρους σε παιδιά, από το στόμα σε νηστικό ασθενή, και μετράται η γλυκόζη αίματος στο 0, 60 και 120 λεπτά. Αύξηση γλυκόζης αίματος κάτω από 20 mg/dL μαζί με την παρουσία συμπτωμάτων είναι διαγνωστική. Προϋπόθεση είναι η απουσία σακχαρώδη διαβήτη ή κινητικών διαταραχών του εντέρου.
Η δοκιμασία έχει 75% ευαισθησία και 96% ειδικότητα στους ενήλικες, αλλά είναι χρονοβόρα.

β. Δοκιμασία υδρογόνου αναπνοής
Στηρίζεται στην αποβολή υδρογόνου από τον πνεύμονα, το οποίο  παράγεται από την διάσπαση των μη απορροφούμενων υδατανθράκων  Χορηγούνται 2 γρ/χιλιόγραμμο βάρους λακτόζης, όχι περισσότερο από 25 γραμ., από το στόμα σε νηστικό ασθενή. Το υδρογόνο της αναπνοής συλλέγεται σε χρόνο 0 και ανά 30 λεπτά για 3 ώρες. Συγκρίνεται το υδρογόνο πριν και μετά τη χορήγηση λακτόζης. Τιμές άνω των 20 ppm θεωρούνται διαγνωστικές. Τιμές μεταξύ 10 και 20 ppm, παρότι ενδιάμεσες, αν συνοδεύονται με συμπτώματα μπορεί να είναι συνηγορητικές.

Η δοκιμασία είναι απλή, μη επεμβατική και έχει μεγαλύτερη ευαισθησία και ειδικότητα από τη δοκιμασία της ανοχής της λακτόζης. Ψευδώς θετικά αποτελέσματα διαπιστώνονται επί ανεπαρκούς νηστείας και πρόσφατου καπνίσματος, ενώ ψευδώς αρνητικά προκύπτουν μετά από πρόσφατη λήψη αντιβιοτικών και σε ασθενείς με αναπνευστικά προβλήματα.

Χρειάζεται λεπτομερές διαιτητικό ιστορικό για τη διαφοροποίηση συμπτωμάτων από άλλες διαταραχές απορρόφησης υδατανθράκων σε εκείνους τους ασθενείς, που ενώ έχουν παρόμοια κλινική εικόνα έχουν αρνητική δοκιμασία αναπνοής. Ακόμη πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η  ψυχολογική κατάσταση των ασθενών.

γ. Βιοψία λεπτού εντέρου
Δεν είναι πάντοτε διαγνωστική και τα ευρήματα πρέπει να συσχετίζονται με τα κλινικά και εργαστηριακά δεδομένα.

δ. Γενετική μελέτη
Έχει παρόμοια ειδικότητα και ευαισθησία με τη δοκιμασία αναπνοής και σπάνια διενεργείται.

ε. Εξέταση κοπράνων
Είναι μάλλον αναξιόπιστη και δίδει έμμεσα αποτελέσματα.

Θεραπεία

Η θεραπεία βασίζεται σε τέσσερις κύριους άξονες.

1ον. Αποφυγή ή μείωση τροφών που περιέχουν λακτόζη. Υπάρχουν προϊόντα στο εμπόριο.
2ον. Χρήση εναλλακτικών θρεπτικών πηγών, ώστε να διατηρείται η πρόσληψη πρωτεϊνών και ενέργειας. Γιαούρτια που περιέχουν ενδογενή βήτα γαλακτοσιδάση (ζωντανά). Η χρήση προβιοτικών  έχει αμφίβολα αποτελέσματα.
3ον. Χορήγηση του ενζύμου που παρασκευάζεται στο εμπόριο, με μέτρια αποτελέσματα.
4ον. Πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D (απαραίτητα για κάθε ασθενή που περιορίζει την πρόσληψη γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων). 

Γράφει η Ροδέσσα Ζαφειροπούλου, Παθολόγος
email: rodza@mycosmos.gr

Ποια τρόφιμα μας προκαλούν αλλεργία;

Οι αλλεργίες επηρεάζουν περισσότερο από το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού ενώ οι τροφικές αλλεργίες περίπου το 6% των παιδιών και 2-3% των ενηλίκων. Τα τελευταία 20 χρόνια μάλιστα  έχει αυξηθεί η επικράτηση των αλλεργιών στα πιο ανεπτυγμένα κράτη, ενώ παρουσιάζεται αντίστοιχη αύξηση και στα περιστατικά άσθματος. Κατά πόσο ένα άτομο θα εμφανίσει συμπτώματα αλλεργίας εξαρτάται από τις συνδυασμένες επιδράσεις γενετικών, περιβαλλοντικών, λοιμογόνων, φυσικών ή και ορμονικών παραγόντων. Η συνέργεια και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των παραγόντων δεν είναι πλήρως κατανοητές ενώ πρόσφατες πληροφορίες οδηγούν στην ανάπτυξη νέων υποθέσεων όπως η υπόθεση υγιεινής.

Η γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση αλλεργιών καλείται ατοπία. Αν ένας γονέας είναι αλλεργικός τότε ο απόγονος έχει 48% πιθανότητα να εμφανίσει αλλεργίες ενώ το ποσοστό φτάνει στο 70% εάν και οι δυο γονείς είναι αλλεργικοί.

Τα κλινικά σημεία των αλλεργιών συνήθως εμφανίζονται σε περιοχές του σώματος οι οποίες είναι άμεσα εκτεθειμένες στο περιβάλλον όπως είναι το δέρμα, το γαστρεντερικό σύστημα καθώς οι ανώτερες και κατώτερες αναπνευστικοί οδοί. Εξωγενείς εκκινητές αλλεργικών αντιδράσεων μπορεί να είναι είτε περιβαντολλογικοί παράγοντες είτε ουσίες που περιέχονται στα τρόφιμα. Στα βρέφη, για παράδειγμα, το πρώτο και μεγαλύτερο αλλεργικό φορτίο προέρχεται από την τροφή, η οποία γενικά μπορεί να προκαλέσει δερματικές  και γαστρεντερικές εκδηλώσεις.

Ο επιπολασμός των ανεπιθύμητων αντιδράσεων από τρόφιμα και των τροφικών αλλεργιών είναι δύσκολο να εκτιμηθεί εξαιτίας της φύσης των διαταραχών που προκαλούν.

Σχεδόν όλα τα συστατικά των τροφών μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες σε ασθενείς με τροφική υπερευαισθησία αλλά το 90% αυτών προκαλούνται από οκτώ τρόφιμα. Τα περισσότερα τροφικά αλλεργιογόνα είναι πρωτεΐνες ή γλυκοπρωτεΐνες, ενώ πολλά τρόφιμα περιέχουν πολλαπλές πρωτεΐνες που προκαλούν αλλεργία. Τα αλλεργιογόνα μπορούν να ταξινομηθούν σε ανωτέρα και κατώτερα αλλεργιογόνα. Για παράδειγμα μια πρωτεΐνη που προκαλεί αλλεργίες στο 50% ή στους περισσότερους από τους αλλεργικούς ασθενείς, αποτελεί ένα ανώτερο αλλεργιογόνο.

Οι 8 μεγαλύτερες ομάδες τροφίμων που προκαλούν συχνά αλλεργία  είναι:

• Αυγό 73%
• Ψάρι 55%
• Γάλα 50%
• Φιστίκια 49%
• Σόγια 28%
• Σιτάρι 22%
• Καρποί δένδρων
• Οστρακοειδή

Άλλα τρόφιμα που μπορούν να προκαλέσουν τροφική αλλεργία είναι :

• Ρύζι
• Ακτινίδιο
• Μπανάνα
• Μήλο
• Καρυκεύματα
• Τεχνητά γλυκαντικά
• Σέλινο

Πιο αναλυτικά:

Αυγά

 

Η αλλεργία από αυγά είναι η πιο συνήθης σε άτομα που πάσχουν από τροφικές αλλεργίες (73%) (Sampson and Ho, 1997 j. Allergy Clin Immun). Ο κρόκος του αυγού δεν είναι γενικά τόσο αλλεργιογόνος όσο είναι το ασπράδι.

Φιστίκια
Μέχρι πρόσφατα η αλλεργία στα φιστίκια θεωρούνταν ως μια από τις λίγες τροφικές αλλεργίες που παραμένουν καθ'όλη την διάρκεια της ζωής. Παρόλα αυτά, μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι περισσότερα από το 20% των αλλεργικών ατόμων στα φιστίκια ξεπερνούν την αλλεργία μετά από μερικά χρόνια (Hurrihane 2002  Curr Opin Allergy Clini Immunol). H αλλεργία στα φιστίκια πιθανόν να εξελιχτεί σε πολύ επικίνδυνη, με εκδηλώσεις όπως το αγγειοοίδημα και η κνίδωση καθώς και δυσκολία στην κατάποση. Οι αλλεργίες στα φιστίκια αυξάνονται στο δυτικό κόσμο, αφού η εμφάνιση τους έχει σχεδόν διπλασιαστεί, γεγονός που έχει αποδοθεί στην αύξηση του αριθμού των  χορτοφάγων  ατόμων και επομένως στην αύξηση της κατανάλωσης των φιστικιών).

Σίτος

 
Η αλλεργία στα δημητριακά είναι αρκετά συνήθης. Το σιτάρι αποτελεί το συχνότερο αλλεργιογόνο στην ομάδα των δημητριακών. Το κύριο αλλεργιογόνο συστατικό του σίτου φαίνεται πως είναι ένας αναστολέας της α-αμυλάσης, πρωτεΐνη που ίσως είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση μιας επαγγελματικής μορφής άσθματος: το άσθμα του αρτοποιού.

Ψάρι

Τα αλλεργικά άτομα στο ψάρι παρουσιάζουν συνήθως αλλεργία σε πολλαπλά είδη ψαριών. Το αλλεργιογόνο του ψαριού φαίνεται πως είναι πιο ευπαθές στις διαφορές ομάδες επεξεργασίας: κάποια άτομα αλλεργικά στο μαγειρεμένο ψάρι μπορούν να ανεχθούν κονσερβοποιημένο ψάρι του ίδιου είδους. Κάποια άτομα είναι αλλεργικά σε ένα μόνο είδος ψαριού. Για τα άτομα αυτά οι τρέχουσες διατροφικές συστάσεις δεν απαιτούν τον πλήρη αποκλεισμό όλων των ειδών ψαριού.

Σόγια

Η σόγια αποτελεί ένα τρόφιμο εναλλακτικό του αγελαδινού γάλακτος για τα βρέφη και τα παιδιά που εμφανίζουν  αλλεργία σε αυτό. Η αλλεργία στη σόγια είναι αρκετά συχνή. Περισσότερο από 15 πρωτεϊνικά συστατικά της σόγιας είναι αλλεργιογόνα.

 

Άλλα τρόφιμα
Άλλες συχνά προκαλούμενες από τρόφιμα, αλλεργίες σχετίζονται με τα φρούτα, τα λαχανικά, τις γαρίδες και αλλά οστρακοειδή, καθώς και με πρόσθετα τροφίμων. Οι αλλεργιογόνες πρωτεΐνες μπορεί να είναι δομικές, αποθηκευτικές, μεταφορικές πρωτεΐνες ή ενζυμα. Η έκθεση σε μεγάλες ποσότητες ενός συγκεκριμένου τροφίμου, όπως το ρύζι στις χώρες της Ασίας, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα ποσοστά ευαισθητοποίησης.
 

Διασταυρούμενες τροφικές και περιβαλλοντικές αλλεργίες
Η ομολογία στη δομή των πρωτεϊνών που υπάρχουν στην φύση μπορεί να προκαλέσουν διασταυρούμενες αντιδράσεις ανάμεσα σε ποικίλα τρόφιμα και αλλεργιογόνα της γύρης. Για παράδειγμα οι αλλεργικοί στη σημύδα, μπορεί να εμφανίζουν αλλεργία και στις ωμές πατάτες, στα καρότα, στα μήλα, στα φουντούκια και στο σέλινο ενώ οι αλλεργικοί στη γύρη της αμβροσίας μπορεί να εμφανίζουν σημάδια αλλεργίας στο πεπόνι και στην μπανάνα. Αυτές οι κατηγορίες διασταυρούμενων αντιδράσεων σχετίζονται με την εκδήλωση πολλών συνδρόμων όπως το σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας, το σύνδρομο latex-φρούτων και το σύνδρομο tree-nut

• Το σύνδρομο της στοματικής αλλεργίας προσβάλλει τα χείλη, την γλώσσα, τον ουρανίσκο οδηγώντας σε κνησμό, εξάνθημα και αγγείο-οίδημα. Το σύνδρομο είναι συχνότερο σε άτομα με αλλεργίες στη γύρη, κυρίως της σημύδας ή της αμβροσίας.
• Το σύνδρομο latex-φρούτων. Έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη διασταυρούμενης ευαισθητοποίησης μεταξύ φρούτων και φυσικού λάστιχου. Στα φρούτα αυτά περιλαμβάνονται η παπάγια, το αβοκάντο, η μπανάνα, το κάστανο, το ροδάκινο κλπ.
• Σύνδρομο tree-nut. Oι ασθενείς οι όποιοι είναι αλλεργικοί στα φιστίκια μπορεί να παρουσιάσουν διασταυρούμενη αντίδραση σε αλλά όσπρια ή καρπούς δέντρων. Για παράδειγμα τα αλλεργικά άτομα στα φιστίκια μπορεί να εμφανίζουν αλλεργία στα φουντούκια και στα αμερικάνικα καρύδια.

Οι επιδράσεις της προετοιμασίας της τροφής στην εμφάνιση αλλεργίας

Τα περισσότερα τροφικά αλλεργιογόνα τείνουν να παραμένουν σταθερά στη διάρκεια της προετοιμασίας και της επεξεργασίας της τροφής. Κάποια είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στην θερμότητα, για παράδειγμα οι γαρίδες, ενώ αλλά μετουσιώνονται κατά το μαγείρεμα. Για να καταστούν αλλεργιογόνα, τα τρόφιμα θα πρέπει επίσης να επιβιώσουν στη διαδικασία πέψης. Η απορρόφηση της τροφής επηρεάζεται και από αλλά συστατικά, όπως h αιθανόλη και το κάπνισμα. Η άσκηση επίσης οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.

Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τις τροφικές αλλεργίες από τις μη αλλεργικές τροφικές δυσανεξίες που μπορεί να προκύψουν είτε από ενζυμικές ελλείψεις, όπως για παράδειγμα η δυσανεξία στο γάλα λόγω έλλειψης δισακχαριδάσης, είτε από φαρμακολογική αντίδραση από συστατικά της τροφής, για παράδειγμα η τυραμίνη στο τυρί, το αλκοόλ αλλά και από απελευθέρωση ισταμίνης που πυροδοτείται από ορισμένα τρόφιμα όπως το κρασί και το τυρί. 

Για τη διάγνωση περίπλοκων περιπτώσεων  είναι απαραίτητες κάποιες δοκιμές όπως:

• Η διπλά- τυφλή ελεγχόμενη από ψευδοτρόφιμο τροφική πρόκληση, που αποτελεί και πρότυπη δοκιμασία για τις τροφικές αλλεργίες με δόσεις τροφίμου και ψευδοτροφίμου σε ίσο αριθμό και ποσότητες.
• Πρόκληση ανοικτής επισήμανσης, που πραγματοποιείται μόνο σε κλινικές εγκαταστάσεις για τυχόν συστηματικές παρενέργειες
• Ραδιοανοσολογικός προσδιορισμός και ραδιοαλλεργιοπροσροφητική δοκιμασία RAST όπου προσδιορίζει την ειδική ανοσοσφαιρίνη IgE στον ορό.  

Όλες οι δοκιμές βέβαια, θα πρέπει να πραγματοποιούνται μόνο υπό την κατάλληλη ιατρική και διαιτολογική επιτήρηση για την αντιμετώπιση ενδεχομένων σοβαρών συστηματικών αναφυλακτικών αντιδράσεων.

Η θεραπεία των τροφικών αλλεργιών βασίζεται πρωτίστως στην αποφυγή και επαγρύπνηση πάντα με παρακολούθηση ιατρού αλλεργιολόγου. Σε περίπτωση που χρειαστεί δίαιτα αποκλεισμού η  παρακολούθηση  από διαιτολόγο με ανάλογη εξειδίκευση είναι απαραίτητη, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος για δυσμενείς επιδράσεις στην διατροφική πρόσληψη.

Οι μελλοντικές εξελίξεις στη θεραπεία των τροφικών αλλεργιών αφορούν τόσο στην ανοσοθεραπεία όσο και στην γενετική τροποποίηση των τροφίμων με σκοπό να τα καταστήσει μη αλλεργιογόνα.

Γράφει η Δέσποινα Μαρσέλου, Διαιτολόγος /Διατροφολόγος (Bsc), Ειδίκευση στην κλινική διατροφή και ανοσολογία (Msc) dmarselou@hotmail.comΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε

Πηγές:

• Εγχειρίδιο διατροφής και ανοσίας, 2008
• Τμήμα ανοσολογίας του πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Newcastle, Προϊσταμένη διαιτολόγος 2005:Δέσποινα Μαρσέλου

Μπούκωμα: Ενα συχνό πρόβλημα της άνοιξης vs. Διατροφή

Το μπούκωμα χαρακτηρίζεται από ρινική απόφραξη, φτέρνισμα, ή ρινική έκκριση. Η μύτη έχει χαρακτηριστεί ως το ‘φυσικό air condition’ του ανθρώπινου σώματος. Συντελεί στην ύγρανση του εισπνεόμενου αέρα, ενώ κατακρατά άχρηστα στοιχεία, μικροοργανισμούς και ρύπους που θα δρούσαν διαφορετικά, βλαπτικά στους βρόγχους. Η μύτη έχει πλούσια συμπαθητική και παρασυμπαθητική νεύρωση. Οι συμπαθητικές ίνες κυριαρχούν σταθεροποιώντας έτσι την υγιή μύτη.
Αδένες και εκκριτικά κύτταρα εκκρίνουν τη ζωτική για την απομάκρυνση των άχρηστων σωματιδίων βλέννα. Οι παραρρίνιοι κόλποι συντελούν στην παραγωγή υψηλών ποσοτήτων τοξικών ουσιών για μία πλειάδα ιών, βακτηρίων, μυκήτων και καρκινικών κυττάρων. Κάθε κατάσταση που προκαλεί σοβαρή διαταραχή της αρχιτεκτονικής της μύτης, υπερέκκριση βλέννας, απώλεια της υπάρχουσας ισορροπίας του ρινικού συμπαθητικού παρασυμπαθητικού συστήματος προκαλεί τα τόσο συνήθη συμπτώματα της ρινικής απόφραξης, του φταρνίσματος, ή της ρινικής έκκρισης.

Τα παθολογικά προβλήματα και τα νοσήματα που υποκρύπτονται πίσω από το μπούκωμα είναι πολλά και περιλαμβάνουν τα μικρόβια, τους ιούς, τους μύκητες, την αλλεργία, την ηωσινοφιλική μη αλλεργική ρινίτιδα, τη μη αλλεργική μη ηωσινοφιλική ρινίτιδα, τις ανατομικές ανωμαλίες, τους πολύποδες της μύτης, ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα, ορισμένα καρκινώματα και όγκους, ενδοκρινολογικές διαταραχές, παρενέργειες φαρμάκων.

Ορισμένα από τα αίτια του ‘μπουκώματος’ έχουν συχνά ή κυρίως εποχικό εαρινό χαρακτήρα και αποτελούν την αιτία που το μπούκωμα αποτελεί ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα, που φέρνει τους ασθενείς στο ιατρείο κατά τη διάρκεια της άνοιξης. Πολλές φορές όταν μέσα από τη σωστή ιατρική εξέταση και αξιολόγηση αναδύεται μία σαφής εποχική αιτία του προβλήματος, είναι απαραίτητο να γίνει μία σωστή εποχική διερεύνηση και να ληφθούν ορισμένα εποχικά προληπτικά μέτρα.

Το σύνηθες μπούκωμα της άνοιξης οφείλεται κυρίως στα παρακάτω αίτια:

Συνήθεις λοιμώξεις του αναπνευστικού και ιογενείς λοιμώξεις
Σύμφωνα με μελέτες, οι ιοί είναι το πιο κοινό αίτιο ρινικής συμφόρησης. Έχουν περιγραφεί ήδη πάνω από διακόσιοι αντιγονικά διαφορετικά ιοί ικανοί να προκαλέσουν ‘μπούκωμα’ στον άνθρωπο και καθημερινώς καινούργιοι ιοί ανακαλύπτονται συνεχώς. Οι ιοί αυτοί δύνανται να προκαλέσουν απλά μπούκωμα, αλλά και μία ευρεία γκάμα συνδρόμων όπως φαρυγγίτιδα, απλό κρυολόγημα, τραχειίτιδα, βρογχιολίτιδα, λαρυγγίτιδα, βρογχίτιδα, πνευμονία, μυοκαρδίτιδα.

Άτομα με πτώση του ανοσοποιητικού αναπτύσσουν σοβαρότερα σύνδρομα ή μπορεί να αναπτύξουν μικροβιακές επιμολύνσεις και σοβαρή εξασθένηση στην πορεία μιας ιογενούς λοίμωξης που μπορεί να οδηγήσει ενίοτε στο θάνατο. Έτσι το ιογενές μπούκωμα που δεν λύεται μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων (παραρρινοκολπίτιδα), ωτίτιδα, μηνιγγίτιδα, μικροβιακή πνευμονία, καρδιακή ανεπάρκεια κ.λπ. Οι ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού ενδημούν κυρίως τον χειμώνα, αρκετοί από αυτούς ωστόσο παρουσιάζουν σημαντικότατες εξάρσεις κατά την άνοιξη.
Οι ρινοιοί, αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά αίτια ρινικής συμφόρησης ιογενούς αιτιολογίας, παρουσιάζουν σημαντική έξαρση κατά την άνοιξη, με μπούκωμα που διαρκεί γενικώς σε μη επιπεπλεγμένες περιπτώσεις τέσσερις με εννέα ημέρες.
Οι κορονοιοί, ορισμένοι από τους οποίους εμφανίζουν σημαντική έξαρση κατά την άνοιξη εμφανίζουν μπούκωμα που διαρκεί κατά μέσο όρο σε μη επιπεπλεγμένες περιπτώσεις έξι έως επτά ημέρες. Στην κατηγορία των κορονοιών ανήκε και ένας θανατηφόρος κορονοιός, ο ιός SARS, ο οποίος προκάλεσε θανατηφόρες επιδημίες το 2003-2004 κυρίως στην Κίνα και το Χονγκ Κογκ και είχε θέσει σε συναγερμό την παγκόσμια κοινότητα.
Ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός, επίσης εμφανίζει εξάρσεις την άνοιξη και στα μεν παιδιά προκαλεί συχνά νόσο της κατώτερης αναπνευστικής οδού στους δε ενηλίκους μπούκωμα και κοινό κρυολόγημα σε μη επιπεπλεγμένες περιπτώσεις.
Οι αδενοιοί επίσης εμφανίζουν εξάρσεις την άνοιξη και μπορεί να προκαλέσουν σε μη επιπεπλεγμένες περιπτώσεις, μπούκωμα, διαρροϊκά σύνδρομα, επιπεφυκίτιδα.
Ο επικίνδυνος ιός της γρίπης τύπου Α έχει έξαρση κυρίως κατά τον χειμώνα. Ωστόσο στους τροπικούς παρουσιάζει έξαρση όλο το χρόνο. Οι μεγάλες μετακινήσεις των ταξιδιωτών που κλασσικά αρχίζουν κατά την άνοιξη σε πολλές χώρες, οδηγούν αρκετές φορές σε μία αυξημένη μέσω των ταξιδιωτών διασπορά του ιού της γρίπης και ορισμένων ιών κατά την άνοιξη, από ενδημικές περιοχές του πλανήτη σε μη ενδημικές.
Τα διεθνή ταξίδια αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα διακίνησης θανατηφόρων ιών, όπως ανέδειξε η παγκόσμια εμπειρία με τον SARS το 2003, τον ιό της γρίπης των πουλερικών και της γρίπης των χοίρων.

Η πρόληψη των λοιμώδους ρινίτιδας της άνοιξης επιτυγχάνεται με γενικά και ειδικά μέτρα αποφυγής των λοιμώξεων. Συνιστάται:

• Ενίσχυση του ανοσοποιητικού με αποφυγή καπνού και καλή διατροφή που να περιλαμβάνει σε σωστή περιεκτικότητα υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λίπη, ζωτικές βιταμίνες, άλατα, αντιοξειδωτικά, αποφυγή κατάχρησης τοξικών ουσιών όπως καφέ και αλκοόλ
• Αποφυγή χώρων με συνωστισμό και καλό αερισμό τους
• Καλό πλύσιμο χεριών
• Άριστη αποκατάσταση νοσημάτων που προκαλούν αυξημένη ευπάθεια όπως είναι ο διαβήτης, αιματολογικά νοσήματα
• Εμβολιασμός ομάδων υψηλού κινδύνου με ειδικά εμβόλια
• Αποφυγή λήψης άσκοπης αντιβίωσης η οποία αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης ανθεκτικών μικροβίων και σοβαρών επιπλοκών.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με το αίτιο και το κλινικό σύνδρομο.
Αλλεργική ρινίτιδα
To μπούκωμα στην αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται στην υπερβολική ανοσολογική απάντηση του οργανισμού σε ουσίες του περιβάλλοντος που καλούνται αλλεργιογόνα.
Τα αλλεργιογόνα που προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα, μπορεί να είναι μη εποχικά ή εποχικά. Τα μη εποχικά αλλεργιογόνα επιδρούν όλο τον χρόνο και προκαλούν κλασσικά χρόνια ή υποτροπιάζουσα αλλεργική ρινίτιδα ή οξεία μη εποχική αλλεργική ρινίτιδα. Τέτοια αλλεργιογόνα είναι χαρακτηριστικά η μούχλα, τα επαγγελματικά αλλεργιογόνα (π.χ. κόλλα, isocyanates), τα τροφικά αλλεργιογόνα, το latex. Τα εποχικά αλλεργιογόνα προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα εποχικού χαρακτήρα και είναι πολύ συνήθη την άνοιξη. Χαρακτηριστικό είναι το εποχικό μπούκωμα από αλλεργία στη γύρη, λόγω της σχετικής ανθοφορίας των φυτών.
Ο οργανισμός κατά την αλλεργία παράγει υψηλή αναλογικά ποσότητα μιας ειδικής ανοσοσφαιρίνης, της IgE. Η μελέτη των αλλεργιών γίνεται με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις και μελέτες των εκκρίσεων της μύτης. Η πρόληψη επιτυγχάνεται με την εφαρμογή γενικών και ειδικών μέτρων πρόληψης. Έτσι στην περίπτωση της ρινίτιδας της άνοιξης λόγω γύρης:

• Συνιστάται αποφυγή καπνού και έκθεσης στη γύρη
• Τα παράθυρα στο αυτοκίνητο και στο σπίτι πρέπει να διατηρούνται κλειστά
• Τα διπλά τζάμια συχνά βοηθούν
• Τα κλιματιστικά πρέπει να συντηρούνται επαρκώς
• Ειδικά κλιματιστικά συστήματα για αλλεργικούς διασφαλίζουν επαρκή αερισμό του χώρου κατακρατώντας τη γύρη
• Η γούνα των κατοικίδιων ζώων όταν εκτίθενται στο εξωτερικό περιβάλλον πρέπει να πλένεται και να καθαρίζεται
• Αρκετές περιπτώσεις χρειάζονται ιατρική προφυλακτική αγωγή, πριν την έναρξη της ανθοφορίας από τον Φεβρουάριο.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με το αίτιο και το κλινικό σύνδρομο, ενώ ορισμένες ανθεκτικές περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με ειδικά ‘εμβόλια’ απευαισθητοποίησης (ανοσοθεραπεία).

Μη αλλεργική μη λοιμώδης αυτόνομη ρινίτιδα
Η μη αλλεργική μη λοιμώδης αυτόνομη ρινίτιδα χαρακτηρίζεται από ρινική συμφόρηση (μπούκωμα) που δεν οφείλεται σε λοιμώδη ή αλλεργικά αίτια που προκαλούν την ανοσολογική απάντηση που αναφέρθηκε παραπάνω.
Η ρινική συμφόρηση στην περίπτωση αυτή είναι πολλές φορές το αποτέλεσμα απώλειας της υπάρχουσας ισορροπίας του ρινικού συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού αυτόνομου συστήματος. Τα συμπτώματα αρκετές φορές πυροδοτούνται από μη αλλεργικούς παράγοντες που προκαλούν τη ρήξη σε αυτή την ισορροπία. Τέτοιοι παράγοντες είναι οι μεταβολές θερμοκρασίας, οι ρύποι, τα αρώματα, το stress, τα λευκαντικά.
Οι απότομες διαταραχές της θερμοκρασίας που παρατηρούνται την άνοιξη έχουν ως αποτέλεσμα αυτή η μορφή της ρινίτιδας να επιδεινώνεται πολλές φορές επίσης κατά την εποχή αυτή. Η μελέτη της ρινίτιδας αυτής περιλαμβάνει τη μελέτη των εκκρίσεων και η θεραπεία γίνεται με ειδικά spray.

Ρινίτιδα από κατάχρηση τοπικών αποσυμφορητικών
Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες, η κατάχρηση τοπικών ρινικών αποσυμφορητικών από τον πληθυσμό αυξάνει κατά την άνοιξη. Η κατάχρησή τους οδηγεί σε φαρμακογενή ρινίτιδα, λόγω αγγειδιαστολής του ρινικού βλεννογόνου.
Αρκετές φορές η ρινική συμφόρηση της άνοιξης έχει μεικτή αιτιολογία. Το μπούκωμα λόγω μικροβιακής παραρρινοκολπίτιδας για παράδειγμα, πολλές φορές είναι αποτέλεσμα εξασθένησης της λειτουργικότητας του βλεννογόνου, λόγω αλλεργικής ή ιογενούς ρινίτιδας.

Γράφει: Μοσχοβάκη Αναστασία, Ειδική παθολόγος 

Αντίδοτο στις αλλεργίες η σωστή διατροφή

Τρώγοντας δεν έρχεται μόνο η όρεξη -κατά τη γνωστή λαϊκή ρήση- αλλά κόβεται και ο βήχας ή καλύτερα το φτάρνισμα στις αλλεργίες, που αυτή την εποχή παρουσιάζουν έξαρση λόγω της πρόωρης έλευσης της άνοιξης. Την επιδείνωση των ενοχλητικών αλλεργικών συμπτωμάτων, που εκτός από φτάρνισμα, περιλαμβάνουν ρινική συμφόρηση, δακρύρροια και καταρροή, καθώς και την παρθενική τους εμφάνιση σε άτομα τα οποία στο παρελθόν δεν αντιμετώπιζαν ανάλογα προβλήματα, επιβεβαιώνει πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Γένοβα, στη γειτονική Ιταλία. «Η σταδιακή αύξηση της μέσης θερμοκρασίας που επιφέρουν οι κλιματικές αλλαγές παρατείνει τη διάρκεια της γυρεοφορίας των περισσότερων φυτών, λουλουδιών και δέντρων, καθώς και την αιωρούμενη ποσότητα γύρης στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται κυρίως η εκδήλωση της αλλεργικής ρινίτιδας», εξηγεί ο δρ Ουόλτερ Κανονίκα, ένας εκ των βασικών ερευνητών. Είτε ανήκετε στα παραδοσιακά «θύματα» των ανοιξιάτικων αλλεργιών είτε στους «πρωτάρηδες», προκειμένου να αποφύγετε τον εφιάλτη των ασταμάτητων φταρνισμάτων, του μπουκώματος της μύτης και της καταρροής, δεν αρκεί να αποφεύγετε να περπατάτε κάτω από πεύκα, να αερίζετε καθημερινά το σπίτι σας και να ξεπλένετε με άφθονο νερό τις βεράντες, όταν κιτρινίζουν από τη γύρη. Ενα πολύτιμο μυστικό για να… κόψετε το βήχα και το φτάρνισμα στις αλλεργίες κρύβεται εκεί που δεν θα το περιμένατε και συγκεκριμένα στο πιάτο σας.

Ενίσχυση
  Όπωςεξηγεί ο κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος, Χαράλαμπος Γεωργακάκης, πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής, υπάρχουν τροφές που ενισχύουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και συνεπώς βοηθούν στο να υποχωρήσουν τα αλλεργικά συμπτώματα που δεν είναι τίποτα άλλο παρά υπερβολική ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού σε αλλεργιογόνα, όπως οι γύρεις, τα ακάρεα και οι πτητικές ερεθιστικές ουσίες. Σύμφωνα, μάλιστα, με πρόσφατες μελέτες, η υιοθέτηση του μεσογειακού διατροφικού μοντέλου εκτός από το να προστατεύει από τα καρδιαγγειακά προβλήματα, το διαβήτη και την παχυσαρκία, συμβάλλει και στη μείωση των αναπνευστικών κυρίως προβλημάτων που δημιουργούν στα ευαισθητοποιημένα άτομα τα αλλεργιογόνα της ατμόσφαιρας. Μεταξύ των τροφών που θεωρούνται κατ’ εξοχήν αντίδοτο των εποχικών αλλεργιών, είναι εκείνα τα οποία περιέχουν βιταμίνη Ε, όπως το ελαιόλαδο, οι σπόροι και οι ξηροί καρποί. Από τους τελευταίους, πιο πλούσια σε βιταμίνη E είναι τα καρύδια, αλλά η κατανάλωσή τους συνιστάται με την προϋπόθεση ότι δεν έχετε κάποια τροφική αλλεργία σε αυτά, καθώς η αύξηση των αλλεργιογόνων στη ατμόσφαιρα και κυρίως της γύρης λόγω της άνοιξης εντείνει και πυροδοτεί και τις τροφικές αλλεργικές αντιδράσεις, πέραν των εποχικών.
Γι’ αυτό άλλωστε ο οδηγός επιβίωσης των ανοιξιάτικων αλλεργιών ξεκινά καταρχήν από τη συμβουλή να αποφεύγετε τρόφιμα που είναι πιθανό να σας προκαλέσουν τροφική αλλεργία ή έστω δυσανεξία. Η δεύτερη χρυσή συμβουλή είναι να μαγειρεύετε με ελαιόλαδο, το οποίο πρέπει να προστίθεται στο τέλος, στο φαγητό, ώστε να μένει ωμό και εν συνεχεία να εμπλουτίσετε το καθημερινό σας μενού με φρούτα και λαχανικά, που περιέχουν πληθώρα αντιοξειδωτικών ουσιών, οι οποίες συμβάλλουν στη θωράκιση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Στην κατηγορία αυτή περιέχονται ουσίες όπως η β-καροτίνη, η βιταμίνη C, τα καροτενοειδή, το ελλαγικό οξύ, οι ανθοκυανιδίνες, οι σαπωνίνες και οι κατεχίνες. Ένας απλός τρόπος για να προσλαμβάνετε επαρκή ποσότητα αλλά και μεγάλη ποικιλία αντιοξειδωτικών -που σύμφωνα με την καθηγήτρια Διατροφής και Προληπτικής Ιατρικής, Αντωνία Τριχοπούλου, δρουν συνεργιστικά μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αντιοξειδωτική τους δύναμη- είναι να γεμίζετε το πιάτο σας με κηπευτικά διαφορετικών χρωμάτων. Τα βασικότερα χρώματα τα οποία δεν πρέπει να λείπουν από τα καθημερινά γεύματα περιλαμβάνουν το πράσινο, το κόκκινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί και το μοβ-μπορντό (ήτοι την απόχρωση των μούρων και των δαμάσκηνων).

Τα πιο αντι-αλλεργικά φρούτα και λαχανικά ανά χρώμα
• Πράσινα: κολοκύθια, μπρόκολο, φυλλώδη λαχανικά (ρόκα, μαρούλι, σπανάκι, νεροκάρδαμο, αντίβ, μαϊντανός, άνηθος), λάχανο, λαχανάκια Βρυξελλών, ακτινίδια, πιπεριά, άγρια χόρτα (βλίτα, αντίδια, ζοχοί, αρμυρίκια, αντράκλα, σταμναγκάθι, τα φύλλα του παντζαριού) σπαράγγια, πράσο, σέλινο, σέλερι, ξινόμηλο, αβοκάντο. Επίσης, στα πράσινα αντιοξειδωτικά ανήκει και το πράσινο τσάι.

• Κίτρινα: πιπεριές, κολοκύθα, σταφύλι ποικιλίας, σταφίδα, βερίκοκα, ροδάκινα, πεπόνι, λεμόνι, μάνγκο, κουνουπίδι, γκρέιπ φρουτ.

• Πορτοκαλί: Καρότα, πορτοκάλια, μανταρίνια, πιπεριές, παπάγια, γλυκοπατάτα.

• Κόκκινα: ρόδι, παντζάρια, μήλο, σταφύλια, φράουλες, σμέουρα, καρπούζι, κεράσια, cranberries (διάσημη ποικιλία μούρων).

• Μοβ-μπορντό: μούρα, βατόμουρα, bilberries (διάσημη ποικιλία μούρων), δαμάσκηνα, μαύρη σταφίδα, σύκο (χλωρό και ξερό).

Αλλες πηγές αντιοξειδωτικών
Σπόροι, όπως το σουσάμι, ο λιναρόσπορος, ο κολοκυθόσπορος, ο ηλιόσπορος, το ταχίνι, τα δημητριακά ολικής άλεσης, το μέλι, τα επεξεργασμένα προϊόντα τομάτας όπως η κέτσαπ, η μαγιά, η μπύρα και το κρασί (κυρίως το κόκκινο)

Τι πρέπει να γνωρίζεται
Εκτός από τις εποχικές αλλεργίες και οι τροφικές αλλεργίες παρουσιάζουν έξαρση τα τελευταία χρόνια. Από τις τελευταίες, εννέα στα δέκα περιστατικά οφείλονται στα κατ’ εξοχήν ύποπτα για αλλεργική αντίδραση τρόφιμα, που περιλαμβάνουν το ασπράδι των αβγών, τα φιστίκια, το γάλα, το σιτάρι, τη σόγια, τα ψάρια και τα όστρακα. Ακολουθούν, τα φασόλια, το καλαμπόκι και τα καρύδια.

Τα συμπτώματα της τροφικής αλλεργίας ποικίλλουν και ξεκινούν από μια απλή φαγούρα, κοκκίνισμα των χειλιών ή του προσώπου, δύσπνοια, μπούκωμα στη μύτη, πόνο στην κοιλιά και ζαλάδα ή πονοκέφαλο, ενώ αν επιδεινωθούν μπορούν να φτάσουν σε συστολή των αναπνευστικών οδών, πρήξιμο στο λαιμό, ταχυκαρδία και σοκ από πτώση της αρτηριακής πίεσης ή απώλεια των αισθήσεων. Από τις πλέον σοβαρές τροφικές αλλεργίες, καθώς δημιουργεί προβλήματα στην αναπνοή, τα οποία μπορούν να αποβούν ακόμα και θανατηφόρα σε πολύ αλλεργικά άτομα, αν προκληθεί αναφυλαξία είναι η αλλεργία στα φιστίκια.

Το ευχάριστο νέο από το ερευνητικό μέτωπο είναι ότι γι αυτή βρίσκεται ήδη στα σκαριά μια επαναστατική πειραματική θεραπευτική μέθοδος. Η σχετική μελέτη που εκπονείται στο νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Cambridge της Μ. Βρετανίας στηρίζεται στην πρόληψη των αλλεργιογόνων ουσιών των φιστικιών σε μικροποσότητες, ώστε κατ’ αυτόν το τρόπο να απευαισθητοποιηθούν τα αλλεργικά άτομα και να καταφέρουν να τις ανεχθούν μακροπρόθεσμα. Η διαδικασία απευαισθητοποίησης γίνεται σε παιδιά με σοβαρή τροφική αλλεργία στα φιστίκια, με την προσθήκη φιστικάλευρου στο φαγητό τους.

πηγή: e-typos.com

Σκόνη Περιβάλλοντος - Αλλεργική καταρροή και αλλεργική ρινίτιδα

Σκόνη Περιβάλλοντος - Συμπληρώματα και βότανα που βοηθούν για αποτοξίνωση του οργανισμού

Η αλλεργική καταρροή και η αλλεργική ρινίτιδα είναι παθήσεις που προκαλούνται από συγκεκριμένους εισπνεόμενους παράγοντες. Η αλλεργική καταρροή εμφανίζεται με μεγάλη συχνότητα κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας της ατμόσφαιρας σε γύρη. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι το φτέρνισμα, η εμφάνιση φλεγμονών στα ιγμόρεια και η επιπεφυκίτιδα στα μάτια. Οι εποχιακοί παράγοντες, όπως η γύρη από τα φυτά κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού και τα σπόρια κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, είναι προφανείς παράγοντες εμφάνισης αλλεργικής καταρροής. Αντιθέτως η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να εμφανιστεί καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου και τα συμπτώματα της εντείνονται από παράγοντες όπως, η σκόνη, το τρίχωμα των ζώων, ο καπνός του τσιγάρου και άλλα αιωρούμενα σωματίδια. Οι τροφικές αλλεργίες ή δυσανεξίες μπορεί να επιδεινώσουν και τις δύο καταστάσεις, ενώ είναι πιθανό να υπάρχει ιστορικό άσθματος ή εκζέματος.

Αν και οι δύο παραπάνω καταστάσεις δεν θεωρούνται σοβαρές, ταλαιπωρούν ιδιαιτέρα τα άτομα που εμφανίζουν έξαρση των συμπτωμάτων τους. Άτομα ηλικίας από 10 έως 40 ετών είναι πολύ πιθανό να προσβληθούν από αλλεργική καταρροή, κυρίως κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών ( από Μάιο έως Σεπτέμβρη), με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σε άτομα που δίνουν εξετάσεις, οδηγούς ή άτομα που βρίσκονται συνεχώς σε εξωτερικούς χώρους ή στην ύπαιθρο.

Πολλοί παράγοντες συμβάλουν στην αύξηση κρουσμάτων αλλεργικής καταρροής και πιο συγκεκριμένα:

1) η αύξηση της ατμοσφαιρικής μόλυνσης, κυρίως από τα καυσαέρια των κινητήρων,
2) οι γονείς που κρατούν τα παιδιά μακριά από κάθε είδους μόλυνση, με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών να μην μπορεί να αναπτύξει άμυνα ενάντια σε κοινούς αλλεργιογόνους παράγοντες,
3) η έλλειψη φρέσκων φρούτων και λαχανικών από την καθημερινή διατροφή. Πέντε μερίδες την ημέρα είναι η ελάχιστη ποσότητα για να εφοδιαστεί ο οργανισμός με τα απαραίτητα αντιοξειδωτικά ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει διάφορους εξωγενείς παράγοντες,
4) η αύξηση της υγρασίας στην ατμόσφαιρα που εγκλωβίζει τη γύρη και τα αιωρούμενα σωματίδια.

Η αντίδραση του οργανισμού στις παραπάνω καταστάσεις περιλαμβάνει την παραγωγή ισταμίνης στο άνω αναπνευστικό σύστημα, με αποτέλεσμα να υπάρχει παραγωγή υγρών στην περιοχή και η παρουσία συμπτωμάτων όπως φτέρνισμα, καταρροή και η επιπεφυκίτιδα. Χαρακτηριστικά συμπτώματα της αλλεργικής καταρροής είναι το αίσθημα κνησμού στη μύτη, τα μάτια και τον λαιμό. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει θεραπεία για την αλλεργική καταρροή ή την αλλεργική ρινίτιδα, ενώ οι θεραπείες που εφαρμόζονται έχουν στόχο τα συμπτώματα. Οι θεραπείες συνήθως περιλαμβάνουν την αναγνώριση των αλλεργιογόνων ουσιών και την αποφυγή όσο γίνεται αυτών, και τη χορήγηση αντισταμινικών φαρμάκων ή κορτικοστεροειδών για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων συμπτωμάτων.

Συμπληρώματα & Βότανα που μπορούν να βοηθήσουν

Έχει βρεθεί ότι αλλεργικά άτομα έχουν έλλειψη βιταμινών Β12 και Β6. Η επίδραση της βιταμίνης C ως φυσικού αναστολέα της ινσταμίνης έχει δείξει σε ερευνητικό επίπεδο ότι βοηθά σημαντικά. Επιπλέον, η δράση των βιοφλαβονοειδών μπορεί να βοηθήσει την απορρόφηση και τη δράση της βιταμίνης C, συνεπώς είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο αυτοί που πάσχουν συχνά από αλλεργία να λαμβάνουν σε συνδυασμό βιοφλαβονοειδή και βιταμίνη C καθ' όλη τη διάρκεια των περιόδων που η εμφάνιση αλλεργιών είναι σε έξαρση.

Τα ιχθυέλαια και το λάδι νυχτολούλουδου μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και να εξουδετερώσουν την φλεγμονώδη δράση των λιπών από ζωικές πηγές.

Οι πολυβιταμίνες που περιέχουν καλές ποσότητες αντιοξειδωτικών μπορούν να βοηθήσουν ώστε να μην υπάρχουν κενά στη διατροφή, κυρίως στα άτομα που δεν καταναλώνουν καθημερινά πέντε μερίδες φρέσκων φρούτων και λαχανικών.

Ένα από τα βότανα που βοηθά το ανοσοποιητικό να καταπολεμήσει τους αλλεργιογόνους εισβολείς είναι η Echinacea. Το εκχύλισμα σκόρδου ψυχρής ωρίμανσης ενισχύει τη δράση των κυττάρων που λειτουργούν ως «φυσικοί δολοφόνοι» στον οργανισμό, ενώ παράλληλα υποστηρίζει πολύπλευρα το ανοσοποιητικό, γεγονός που το κάνει ιδιαιτέρα ωφέλιμο για την υγεία του αναπνευστικού και των βλεννογόνων υμένων.

Τέλος, έχει αποδειχθεί ότι η έλλειψη ψευδαργύρου δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Βιβλιογραφία:

1. "The Natural Pharmacy", Prima Health 1998.
2. "The Family Guide to Homoeopathy". Dr A Lockie. Hamish Hamilton 1998.
3. "BMA Complete Family Health Encyclopedia", Ed. Dr. T. Smith. 1996. DK.
4. "Nutritional Influences of Illness", Dr. Melvyn Werbach. Thorsons. 1987.
5. "Human Nutrition & Dietetics", Garrow, James and Ralph. Churchill
Livingstone. 2000.
6. "Bartram's Encyclopedia of Herbal Medicine". Thomas Bartram FIMH.
Robinson. 1998.
7. Altern Med Rev. 2002 Apr;7(2):138-49.
8. Lau et al. Mol. Biother.3:103. 1991.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Oι συγκεκριμένες προτάσεις δεν υποκαθιστούν τη θεραπευτική αγωγή του ιατρού, απλά επιδιώκουν να ενισχύσουν με την έγκρισή του, την προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος.

ΑΝΔΡΕΑΣ Κ ΚΑΛΛΙΒΩΚΑΣ
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ
sxesiygeias@kallivokas.gr

Αλλεργίες τροφών

Μέχρι 2 εκατομμύρια πληθυσμού, ή 8% των παιδιών και 2% των ενήλικων, στις Ηνωμένες Πολιτείες υπολογίζεται οτι υποφέρουν απο αλλεργίες τροφών.

Σε ένα επεισόδιο αλλεργίας σε τροφή, το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου αντιδρά σε υπερβολικό βαθμό σε συνήθως αβλαβείς τροφές. Αυτό προκαλείται από ένα αλλεργικό αντίσωμα, ανοσοσφαιρίνη Ε (IgE), το οποίο βρίσκεται σε αυξημένα ποσοστά στους ανθρώπους με αλλεργίες. Το ΙgE αντίσωμα μπορεί να αναπτυχθεί όταν ο αλλεργικός συνηθίζει να τρώει τη συγκεκριμένη τροφή επανειλημμένα στο παρελθόν, αλλά χωρίς την ύπαρξη προβλημάτων. Η αλλεργία τροφών μπορεί να εμφανιστεί συχνότερα σε κάποιον που έχει οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών, και τα κλινικά συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν αφότου το αλλεργικό άτομο καταναλώσει ακόμη και ένα μικροσκοπικό ποσό των τροφών.

Η δυσανεξία τροφών μερικές φορές μπερδεύεται με την αλλεργία τροφών. Η δυσανεξία τροφών αναφέρεται σε μια ανώμαλη απάντηση του οργανισμού σε τροφές ή πρόσθετα συστατικά τους χωρίς όμως να είναι αλλεργική αντίδραση. Διαφέρει από την αλλεργία ως προς το ότι δεν περιλαμβάνει αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο αλλεργιολόγος μπορεί να σας βοηθήσει να καθορίσετε τη διαφορά μεταξύ της δυσανεξίας και της αλλεργίας όπως επίσης και να σας βοηθήσετε στην καθιέρωση ενός διοικητικού σχεδίου γιά την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Τα αλλεργιογόνα τροφών - εκείνα τα μέρη των τροφών που προκαλούν αλλεργική αντίδραση-είναι συνήθως πρωτεϊνες. Τα περισσότερα από αυτά τα αλλεργιογόνα μπορούν να προκαλέσουν τις αντιδράσεις ακόμα και αφού μαγειρευθούν ή έχουν υποβληθεί σε πέψη στα έντερα. Πολυάριθμες πρωτεϊνες τροφών έχουν μελετηθεί για να καθιερώσουν την περιεκτικότητα τους στα διάφορα αλλεργιογόνα. Μερικά αλλεργιογόνα (συχνότερα τα φρούτα και τα λαχανικά) προκαλούν τις αλλεργικές αντιδράσεις μόνο εάν τρώγονται πριν μαγειρευθούν. Οι περισσότερες τέτοιες αντιδράσεις περιορίζονται στο στόμα και το λαιμό.

Τα πιο κοινά αλλεργιογόνα τροφών είναι οι πρωτεϊνες στο γάλα της αγελάδας, τα αυγά, τα φυστίκια και άλλους ξηρούς καρπούς, το σίταρι, τη σόγια, το ψάρι, και τα οστρακοειδή.

Όλα τα τρόφιμα προέρχονται είτε από μιά φυτική ή μια ζωική πηγή και ομαδοποιούνται στις διατροφικές οικογένειες σύμφωνα με την προέλευσή τους. Τα φυστίκια, τα μπιζέλια, οι φακές, τα φασόλια, και η σόγια είναι μέλη της οικογένειας οσπρίων, ενώ το σπαράγγι, τα φρέσκα πράσινα κρεμμύδια, το σκόρδο και το κρεμμύδι (βολβός) είναι, προς έκπληξη, μέλη της οικογένειας των κρίνων.

Σε κάποια ομάδες τροφίμων, ειδικά καρύδια και θαλασσινά, μια αλλεργία σε ένα μέλος μιας οικογένειας τροφίμων μπορεί να οδηγήσει το αλλεργικό άτομο να είναι αλλεργικό σε όλα τα μέλη της ίδιας ομάδας. Αυτό είναι γνωστό και ως διασταυρούμενη αντίδραση. Μερικοί άνθρωποι, όμως, μπορεί να είναι αλλεργικοί και στα φυστίκια και στα καρύδια, τα οποία είναι από τις διαφορετικές οικογένειες τροφίμων - αυτές οι αλλεργίες καλούνται αλλεργίες κατά σύμπτωση, επειδή δεν συσχετίζονται.

Μέσα στις ζωικές ομάδες τροφίμων, η διασταυρούμενη αντίδραση δεν είναι τόσο κοινή. Παραδείγματος χάριν, οι άνθρωποι αλλεργικοί στο γάλα της αγελάδας μπορούν συνήθως να φάνε το βοδινό κρέας, και οι ασθενείς αλλεργικοί στα αυγά μπορούν συνήθως να φάνε το κοτόπουλο.
Όσον αφορά στα θαλασσινά, τα οστρακοειδή (γαρίδες, καβούρι και αστακός) είναι πλέον πιθανά να προκαλέσουν μια αλλεργική αντίδραση. Τα μαλάκια (όπως μύδια, στρείδια) μπορεί να είναι αλλεργιογόνα, αλλά οι αντιδράσεις σε αυτό το είδος είναι λιγότερο κοινές. Περιστασιακά, οι άνθρωποι είναι αλλεργικοί και στους δύο τύπους οστρακόδερμων.

Συμπτώματα των αλλεργικών αντιδράσεων στα τρόφιμα.

Η πιο κοινή αλλεργική αντίδραση δερμάτων σε τροφές είναι η κνίδωση. Τα συμπτώματα είναι κόκκινες, πολύ κνιδωτικές, πρησμένες περιοχές του δέρματος που μπορούν να εμφανιστούν ξαφνικά και να εξαφανιστούν γρήγορα.

Η ατοπική δερματίτιδα, ή έκζεμα, μια δερματοπάθεια που χαρακτηρίζεται από το κνησμώδες, φολιδωτό και κόκκινο ερεθισμένο δέρμα, μπορεί να προκληθεί από την αλλεργία τροφίμων. Αυτή η αντίδραση είναι συχνά χρόνια και εμφανίζεται σε άτομα με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών ή άσθματος.

Τα συμπτώματα του άσθματος, όπως ο βήχας και η δυσκολία αναπνοής λόγω των στενεμένων αεραγωγών, μπορούν να προκληθούν από την αλλεργία τροφίμων, ειδικά στα νήπια και τα παιδιά.

Τα γαστρεντερικά συμπτώματα της αλλεργίας τροφίμων περιλαμβάνουν τον εμετό, τη διάρροια και τον κοιλιακό πόνο, και μερικές φορές ένα κόκκινο ερύθημα γύρω από το στόμα, το πρήξιμο του στόματος και του λαιμού, τις κοιλιακές κράμπες, τη διόγκωση του στομαχιού και την παραγωγή αερίων.

Στα νήπια, οι μη-αλλεργικές, προσωρινές αντιδράσεις σε ορισμένα τρόφιμα, ειδικά φρούτα, είναι κοινές. Παραδείγματος χάριν, ένα ερύθημα γύρω από το στόμα, λόγω των φυσικών οξέων στα τρόφιμα όπως τις ντομάτες και τα πορτοκάλια, ή διάρροια λόγω της υπερβολικής ζάχαρης στο χυμό φρούτων ή άλλα ποτά, εμφανίζεται συχνά. Εντούτοις, άλλες αντιδράσεις είναι αλλεργικές και μπορούν να προκληθούν από τα ίχνη των προσβαλλόμενων τροφίμων όταν τρώγονται σε επανάληψη. Με την ηλικία, μερικά παιδιά μπορούν να ανεχτούν τα τρόφιμα που προκάλεσαν αρχικά τις αλλεργικές αντιδράσεις.

Λιγότερο από 21% των ασθενών με την αλλεργία φυστικιών θα ξεπεράσουν αυτές τις αλλεργίες. Οι περιοδικές εξετάσεις αλλεργίας τροφίμων με τις κατάλληλες προκλήσεις τροφίμων πρέπει να πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψη ενός αλλεργιολόγου.

Σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις

Σε βαριές περιπτώσεις, η κατανάλωση τροφίμων στα οποία κάποιος είναι αλλεργικός μπορεί να προκαλέσει μια απειλητική για τη ζωή αντίδραση, αποκαλούμενη αναφυλαξία. Η αναφυλαξία είναι μια συστημική αλλεργική αντίδραση που μπορεί να είναι σοβαρή και μερικές φορές μοιραία. Τα πρώτα σημάδια της αναφυλαξίας μπορούν να είναι ένα αίσθημα καύσου, πονοκέφαλος, μούδιασμα στο στόμα ή ένα κόκκινο, κνισμώδες εξάνθημα. Άλλα συμπτώματα μπορούν να περιλαμβάνουν τα αισθήματα της ζαλάδας, δύσπνοιας, σοβαρού φτερνίσματος, της αναστάτωσης του στομαχιού, συσπάσεων της μήτρας ή/και του εμετού και της διάρροιας. Σε βαριές περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορούν να πάθουν μια πτώση στην πίεση αίματος που οδηγεί σε απώλεια συνείδησης και σοκ. Χωρίς άμεση θεραπεία, η αναφυλαξία μπορεί να προκαλέσει το θάνατο.

Τα συμπτώματα της αναφυλαξίας αντιστρέφονται με θεραπεία με την ενέσιμη αδρεναλίνη, τα αντιισταμινικά, και άλλα μέτρα επείγουσας ιατρικής. Είναι πολύ σημαντικό κάθε ασθενής με συμπτώματα πιθανής αναφυλαξίας να λαμβάνει αμέσα θεραπεία.

Διάγνωση

Οι δερματικές δοκιμές αλλεργίας μπορούν να είναι χρήσιμες για να καθορίσουν ποια τρόφιμα ή άλλα αντιγόνα προκαλούν τα αλλεργικά συμπτώματα ενός ασθενή. Στη δερματική δοκιμασία, ένα μικρό ποσό υγρού διαλύματος που παρασκευάζεται από τα τρόφιμα τοποθετείται στην πλάτη ή το βραχίονα. Σε αυτό το τεστ αποκαλούμενο «prick test», μιά βελόνα τρυπά το κορυφαίο στρώμα του δέρματος, μέσω σταγόνας υγρού που τοποθετείται πανω στο δέρμα. Σε μερικές περιπτώσεις, φρέσκα τρόφιμα μπορούν να απαιτηθούν για τη δερματική δοκιμασία.

Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει τις εξετάσεις αίματος για IgE αντίσωμα σε συγκεκριμένα τρόφιμα, δηλαδή την αποκαλούμενη δοκιμασία RAST ή CAP-RAST, για να εντοπίσει τις αλλεργίες τροφίμων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως το εκτεταμένο βαριάς μορφής έκζεμα, μια δερματική δοκιμασία αλλεργίας δεν μπορεί να γίνει. Ο γιατρός σας τότε μπορεί να συστήσει μια εξέταση αίματος τροφίμων RAST για να λάβει τις ίδιες πληροφορίες που μπορούν να ληφθούν με μια δερματική δοκιμασία. Για τη διάγνωση της αλλεργίας γάλακτος, αυγών, φυστικιών ή ψαριών, το επίπεδο της δοκιμής RAST ή CAP-RAST μπορεί να βοηθήσει να προβλέψει τις μελλοντικές αντιδράσεις αλλεργίας τροφίμων σε αυτά τα τρόφιμα. Ψευδώς θετικά αποτελέσματα μπορούν να εμφανιστούν με τη δερματική δοκιμασία αλλεργίας τροφίμων αλλά και με τη δοκιμή αίματος. Οι προκλήσεις τροφίμων, που περιγράφονται κατωτέρω, απαιτούνται συχνά για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.

Ό αλλεργιολόγος μπορεί να προτείνει ότι ασθενής κρατά ένα ημερολόγιο τροφίμων, το οποίο είναι ένα λεπτομερές αρχείο με ημερομηνία, χρόνο πρόσληψης και οποιαδήποτε άλλα συμπτώματα εμφανίστηκαν μετά το φαγητό. Όταν υπάρχει υποψία για αλλεργία σε μια συγκεκριμένη τροφή, συστήνεται αποφυγή της για ένα χρονικό διάστημα. Εάν τα συμπτώματα δεν ξαναπαρουσιαστούν, μπορεί να προστεθεί το τρόφιμο στη διατροφή άλλη μια φορά για να καθορισθεί με μεγαλύτερη βεβαιότητα η αλλεργική αντίδραση στο τρόφιμο (αυτό δεν γίνεται ποτέ όταν έχει ο ασθενής ιστορικό αναφυλαξίας).

Θεραπεία

1.Αποφύγετε τα τρόφιμα. Ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστεί η αλλεργία τροφίμων είναι να αποφευχθούν τα συγκεκριμένα τρόφιμα που προκαλούν την αλλεργία.

2.Ρωτήστε για τα συστατικά. Για να αποφύγουν ένα «κρυμμένο» αλλεργιογόνο τροφίμων μακρυά από το σπίτι (εστιατόριο), τα τρόφιμο-αλλεργικά άτομα πρέπει πάντα να ερευνούν για τα συστατικά κατά κατανάλωση στα εστιατόρια ή άλλα εξωτερικά μέρη και να κάνουν τη σοβαρότητα της αλλεργίας τους γνωστή στους υπόλοιπους.

3.Διαβάστε τις ετικέτες τροφίμων. Είναι σημαντικό για τους τρόφιμο-αλλεργικούς ανθρώπους να διαβάσουν προσεκτικά τις ετικέτες τροφίμων. Πολλές χώρες έχουν θεσπίσει κανόνες επιβολής ετικέτας σε τρόφιμα που εξασφαλίζουν οτι τα αλλεργιογόνα των τροφίμων παρατίθενται στην κοινή γλώσσα, όπως «το γάλα» παρά έναν επιστημονικό ή τεχνικό όρο, όπως «την καζεϊνη.»

4.Προετοιμάζεται για τις έκτακτες ανάγκες. Οι αναφυλακτικές αντιδράσεις που προκαλούνται από τις αλλεργίες τροφίμων μπορούν να είναι ενδεχομένως απειλητικές για τη ζωή. Εκείνοι που έχουν δοκιμάσει μια αναφυλακτική αντίδραση σε τρόφιμα πρέπει αυστηρά να αποφύγουν εκείνα τα τρόφιμα. Μπορεί να πρέπει να φέρουν και να ξέρουν πώς να χρησιμοποιήσουν την ενέσιμη αδρεναλίνη και τα αντισταμινικά για να θεραπεύσουν τις αλλεργικές αντιδράσεις λόγω της τυχαίας κατάποσης.

Πότε να δείτε εναν ειδικό αλλεργίας/άσθματος
Άτομα με τροφικές αλλεργίες πρέπει να συμβουλευθούν αλλεργιολόγο όταν:

• Έχουν μια διαγνωσθείσα αλλεργία τροφίμων.

• Έχουν περιορίσει την διατροφή τους βασιζόμενοι στις αντιληπτές δυσμενείς αντιδράσεις στα τρόφιμα ή τις πρόσθετες ουσίες.

• Έχουν ένα οικογενειακό ιστορικό των αλλεργιών και αναμένουν έναν νεογέννητο και ενδιαφέρονται για τον προσδιορισμό στρατηγικών για την πρόληψη αλλεργίας στο νήπιο.

• Έχουν αναπτύξει αλλεργικά συμπτώματα (κνίδωση, αγγειοοίδημα, άσθμα, γαστροεντερικές επιπλοκές) σε συνδυασμό με την έκθεση σε τροφές.

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Ευεξία & Διατροφή. Τεύχος 26 ΙΟΥΛ - ΑΥΓ 2007, 18

Γράφει ο Ιωάννης Μωυσίδης, Αλλεργιολόγος