Χαίρετε, στην ιστοσελίδα κατά διαστήματα δημοσιεύονται άρθρα κυρίως από έρευνες, γνώστες του αντικειμένου και ειδικευμένους σε θέματα διατροφής, ιατρικής, βοτανολογίας, γυμναστικής κ.α. αναφέροντας χαρακτηριστικά ευεξίας, ιδιότητες και όχι μόνο, που σκοπό έχουν την καλύτερη υγεία και ψυχολογία του ανθρώπου και ποιο ποιοτικό τρόπο ζωής!
Η δυσκολία ή η δυσχέρειακατάποσης αποκαλείται ιατρικώς δυσφαγία. Η διαδικασία της κατάποσης αρχίζει με την εκούσια στοματική φάση, κατά την διάρκεια της οποίας σχηματίζεται ο βλωμός (μπουκιά) στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας. Στη συνέχεια, καθώς ο βλωμός κατεβαίνει προς το στήθος και ωθείται προς τον φάρυγγα, κινητοποιείται το αντανακλαστικό της κατάποσης. Έτσι, κατά την διάρκεια της κατάποσης, ανοίγει ο άνω οισοφαγικός σφιγκτήρας και με περισταλτικές κινήσεις ο βλωμός εξωθείται προς τον οισοφάγο και το στομάχι.
Η δυσκολία κατάποσης μπορεί να εντοπίζεται στη στοματική φάση, οπότε υπάρχει δυσκολία στην έναρξη της κατάποσης, να παρουσιάζεται καθώς η τροφή κατεβαίνει από τον φάρυγγα στον οισοφάγο και στο στομάχι οπότε η δυσφαγία εντοπίζεται στο στήθος ή να έχει μεικτή εντόπιση. Βήχας με πνιγμονή κατά την κατάποση ενδέχεται να υπάρχουν.
Παθοφυσιολογικώς η δυσφαγία διακρίνεται σε δυσφαγία οφειλόμενη σε μηχανική απόφραξη της διόδου της τροφής και σε δυσφαγία που οφείλεται σε διαταραχή της κινητικότητας του στοματοφάρυγγα οισοφάγου σφιγκτήρων.
Α. ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΔΥΣΦΑΓΙΑ
Η μηχανική παρεμπόδιση της διόδου της τροφής προκύπτει λόγω στενώσεων της περιοχής του στοματοφάρυγγα ή του οισοφάγου μεμβρανών, δακτυλίων, ανωμαλιών του τοιχώματος, φλεγμονών.
Ιοί, μικρόβια, καυστικές ουσίες, ορισμένα φάρμακα, η ακτινοβολία, όγκοι αποτελούν κλασσικά την αιτία εσωτερικών κωλυμάτων. Εξωτερικά κωλύματα προκαλούν μηχανική παρεμπόδιση λόγω εξωγενούς συμπίεσης. Όγκοι ή διόγκωση παρακείμενων οργάνων προκαλούν εξωτερικώς συμπίεση του στοματοφάρυγγα (οστεόφυτα, ανεύρυσμα αορτής, θυρεοειδής, μεσοθωράκιο) και δυσφαγία.
Β. ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΔΥΣΦΑΓΙΑ
Η διαταραχή της κινητικότητας του στοματοφάρυγγα οισοφάγου σφιγκτήρων είναι απότοκος της βλάβης του εγκεφάλου, των νεύρων, των αντανακλαστικών της κατάποσης ή των μυών της περιοχής. Ο κατάλογος των παθολογικών καταστάσεων είναι μακρύς (π.χ. άνοια, εγκεφαλικά, σπασμός του οισοφάγου, αχαλασία, αγγειακά κολλαγονικά νοσήματα).
Ενίοτε το επίμονο stress και η κατάθλιψη μπορεί να είναι αιτία κινητικής δυσφαγίας.
Τα ευρήματα από τη σωστή παθολογική ιατρική εξέταση είναι ζωτικής σημασίας για την εκτίμηση της αναγκαιότητας διενέργειας ορισμένων ειδικών εργαστηριακών εξετάσεων, την ακριβή αξιολόγηση και θεραπεία.
Eκμεταλλευτείτε τις ημέρες των διακοπών σας για να δοκιμάσετε ή για να ξαναθυμηθείτε το αγαπημένο σας καλοκαιρινό σπορ. Παράλληλα με το παιχνίδι και την ψυχαγωγία που θα σας προσφέρει, μπορεί να σας γυμνάσει επαρκώς και να τονώσει τη φυσική σας κατάσταση. Είτε, λοιπόν, σας γοητεύουν το σερφ και το κανό μέσα στη θάλασσα, είτε οι ρακέτες και το βόλεϊ στην καυτή αμμουδιά, πριν επιδοθείτε... μετά μανίας στο άθλημα που σας αρέσει, θυμηθείτε πως κι εδώ υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες ασφάλειας που πρέπει να γνωρίζετε και να τηρείτε, τόσο για το δικό σας καλό όσο και για το καλό των συναθλητών σας. Εμείς σας παρουσιάζουμε τα δημοφιλέστερα καλοκαιρινά σπορ και σας δίνουμε τις απαραίτητες χρηστικές συμβουλές, έτσι ώστε να τα απολαύσετε χωρίς απρόοπτα.
Σταδιακή εισαγωγή: Αρχίστε συγκρατημένα, μην το παρακάνετε σε διάρκεια και μη δοκιμάζετε παρακινδυνευμένα πράγματα. Κάνετε πάντα ένα ζέσταμα πριν αφοσιωθείτε στο αγαπημένο σας σπορ. Το απλούστερο που μπορείτε να κάνετε είναι ένα χαλαρό τζόγκινγκ ή έντονο περπάτημα για να προετοιμάσετε το σώμα σας.
Όποιο κι αν είναι το άθλημα που κάνετε, φροντίστε να ξεκινάτε αργά, σε χαμηλή ένταση, και να αυξάνετε σταδιακά την ένταση και την πολυπλοκότητα των κινήσεων. Ξαναθυμηθείτε σιγά-σιγά την τεχνική και μη δοκιμάσετε από την αρχή τα πιο δύσκολα.
Αποφύγετε καταρχήν τα σπορ τις πιο ζεστές ώρες της ημέρας, δηλαδή μεταξύ 12.00 και 16.00. Επίσης, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στις καιρικές συνθήκες, κυρίως στα θαλάσσια σπορ. Αν όμως πρόκειται να απομακρυνθείτε από τη στεριά, εκτός από τα θαλάσσια ρεύματα της περιοχής, πρέπει να έχετε υπόψη σας και το τελευταίο δελτίο καιρού σχετικά με τους ανέμους, τον κυματισμό της θάλασσας κλπ.
Εφόσον θα εκτεθείτε στον ήλιο, είναι καλό να φοράτε πάντα κάποιο μπλουζάκι και σορτσάκι για προστασία, ακόμα κι αν βρίσκεστε στη θάλασσα.
● Επιλέξτε καλύτερα ανοιχτόχρωμα ρούχα που να «αναπνέουν» (υπάρχουν πολλά εξελιγμένα υφάσματα - supplex, cool max και άλλα που δεν απορροφούν την υγρασία όπως τα βαμβακερά).
• Επίσης, μην αμελείτε να φοράτε πάντα καπέλο και τα κατάλληλα αθλητικά παπούτσια, για να αποφύγετε μικροτραυματισμούς ή ενοχλήσεις (στο σερφ, για παράδειγμα, υπάρχουν ειδικά λαστιχένια παπούτσια για καλύτερη ισορροπία).
• Όσον αφορά τον ειδικό εξοπλισμό, συμβουλευτείτε για το κάθε άθλημα το δάσκαλό σας. Σίγουρα, πάντως, όταν πρόκειται για θαλάσσιο σπορ, πρέπει να έχετε πάντα μαζί σας το ειδικό σωσίβιο!
Το σημαντικότερο πράγμα είναι ο τακτικός και συνεχής ανεφοδιασμός σας με νερό. Πιείτε αρκετό νερό πριν ξεκινήσετε, κατά τη διάρκεια και φυσικά αφού τελειώσετε το αγαπημένο σας σπορ. Θυμηθείτε ότι η αφυδάτωση, εκτός των άλλων, μειώνει και την αθλητική απόδοση.
Φοράτε πάντα καπέλο και ρούχα ανοιχτόχρωμα και αντιηλιακό με δείκτη προστασίας τουλάχιστον 20. Ιδιαίτερα αν βρίσκεστε στη θάλασσα, προσέξτε περισσότερο, γιατί με την αντανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας στην επιφάνεια του νερού ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος. Σοβαρότερες επιπτώσεις, που έπονται της ηλίασης, είναι η θερμική εξάντληση και η θερμοπληξία. Μην αγνοείτε, λοιπόν, συμπτώματα όπως η ζάλη, η απώλεια προσανατολισμού, ο εμετός.
Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικές και θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί αν βρισκόμαστε στο νερό. O πρώτος λόγος που παθαίνουμε κράμπες είναι η έλλειψη υγρών στο σώμα μας, αλλά και ηλεκτρολυτών (νατρίου, καλίου). Επίσης, η μεγάλη διάρκεια του αθλήματος και η υψηλή ένταση. Αν πάθετε κράμπα, σταματήστε κάθε κίνηση και κάντε στρέτσινγκ ή/και μασάζ στην ευπαθή περιοχή.
Αν πρόκειται για σπορ με ιδιαίτερη τεχνική, όπως ιστιοπλοΐα, θαλάσσιο σκι ή σερφ, τότε αναζητήστε σίγουρα την καθοδήγηση του ειδικού, για να έχετε μεγαλύτερη ασφάλεια αλλά και καλύτερα αποτελέσματα – ιδιαίτερα αν ξεκινάτε τώρα, οπότε θα χρειαστείτε και κάποια μαθήματα.
!!!
• Κατεξοχήν τα πόδια και ιδιαίτερα τους μηρούς και μάλιστα τους τετρακέφαλους μυς, δηλαδή την πάνω πλευρά των μηρών.
• Ελέγξτε πριν ξεκινήσετε ότι τα πεντάλ και το πηδάλιο λειτουργούν κανονικά, για να μην έχετε προβλήματα αργότερα.
• Μην πάρετε πολλά άτομα μαζί σας.
• Φορέστε σωσίβιο.
• Οι κράμπες είναι ένα πρόβλημα που ενδέχεται να αντιμετωπίσετε λόγω κούρασης και ανεπάρκειας υγρών.
• Το κανό, δηλαδή η κωπηλασία, είναι μια πολύ καλή άσκηση, η οποία δεν γυμνάζει μόνο τα χέρια, που είναι το προφανές, αλλά και την πλάτη, στήθος και τους κοιλιακούς μυς.
• Φροντίστε να έχετε όσο μπορείτε ίσια την πλάτη και σφιχτούς τους κοιλιακούς.
•Μην απομακρύνεστε πολύ από τη στεριά, γιατί αν κουραστείτε, θα έχετε πρόβλημα να κωπηλατήσετε για να γυρίσετε στη βάση σας.
•Να έχετε επαρκή γνώση των ανέμων και των ρευμάτων, έτσι ώστε να μη βρεθείτε μακριά από τον προορισμό σας.
•Φορέστε σωσίβιο.
• Δεν υπάρχουν συνήθως τραυματισμοί στο κανό - εκτός ίσως από την κράμπα στους κοιλιακούς.
• Κατεξοχήν τα πόδια, αλλά και τα χέρια και τους κοιλιακούς που συμμετέχουν.
• Ξεκινήστε προσεκτικά και ακολουθήστε τις οδηγίες του εκπαιδευτή.
•Αν έχετε ξανακάνει στο παρελθόν, μην προσπαθήσετε να κάνετε αμέσως κινήσεις που κάνατε πριν από μερικά χρόνια. Εξοικειωθείτε πρώτα και μετά δοκιμάστε σταδιακά κάποια πιο δύσκολα πράγματα.
• Θλάσεις στα πόδια, όπως στους προσαγωγούς για παράδειγμα, μπορούν να συμβούν σε αγύμναστα άτομα.
Και...... Προσεκτικά...ε!
• Κατεξοχήν τα χέρια - ιδιαίτερα τους πήχεις, τα δάχτυλα των χεριών, αλλά βέβαια και τους κοιλιακούς και τα πόδια.
• Ακολουθήστε τις οδηγίες του εκπαιδευτή και δώστε ιδιαίτερη σημασία στην εκμάθηση των ανέμων και της τεχνικής.
•Προσέξτε τις πτώσεις, γιατί ως αρχάριοι θα πέσετε σίγουρα μερικές φορές στο νερό. Όταν πέφτετε, προσέξτε και τους γύρω λουόμενους, να μη τους χτυπήσετε είτε με τη σανίδα είτε με το πανί που πέφτει.
• Κράμπες στους πήχεις είναι κάτι που θα μπορούσε να συμβεί έπειτα από πολύωρη καταπόνηση των χεριών.
• Τα χέρια και τους κοιλιακούς περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος.
• Δώστε προσοχή στον εκπαιδευτή και έχετε υπομονή στο θεωρητικό κομμάτι της εκπαίδευσης, γιατί θα σας φανεί πολύ χρήσιμο.
•Προσέξτε τις αλλαγές κατεύθυνσης του ανέμου και το πανί, που στην «αλλαγή» μπορεί να σας χτυπήσει εάν δεν προσέχετε.
• Δεν έχει συνήθως τραυματισμούς.
• Τα πόδια, τα χέρια αλλά και το υπόλοιπο σώμα. Η άσκηση στην άμμο κάνει όλες τις κινήσεις πιο δύσκολες, κάτι που δυναμώνει τα πόδια και βελτιώνει τη φυσική κατάσταση.
• Αν δεν παίζετε σε κανονικό γήπεδο, τότε σιγουρευτείτε για την περιοχή που θα παίξετε. Προσοχή σε γυαλιά, πέτρες και άλλα αιχμηρά αντικείμενα, που μπορεί να βρίσκονται θαμμένα στην άμμο.
• Δεν πρόκειται για άθλημα επαφής -όπως το μπάσκετ- ούτε παρουσιάζει ιδιαίτερα απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, οπότε να παρατηρούνται έντονοι τραυματισμοί στις αρθρώσεις. Βέβαια, μπορεί να υπάρξουν μικροτραυματισμοί στα δάχτυλα.
• Τα χέρια και τα πόδια, εφόσον παίζετε στην άμμο, ενώ αποτελεί πολύ καλή μορφή άσκησης για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και των αντανακλαστικών σας.
• Αν παίξετε στην άμμο και ξυπόλυτοι, ελέγξτε το χώρο για αιχμηρά αντικείμενα.
• Δεν είναι μια αθλητική δραστηριότητα που «φημίζεται» για τους πολλούς τραυματισμούς. Ίσως σε αγύμναστα άτομα και έπειτα από αρκετή καταπόνηση να υπάρξει κόπωση ή ενόχληση στον αγκώνα - το λεγόμενο tennis elbow.
Αν θέλουμε να ορίσουμε τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση θα λέγαμε ότι όξινο γαστρικό περιεχόμενο παλινδρομεί στον οισοφάγο, προκαλώντας συμπτώματα και/ή βλάβη του οισοφαγικού βλεννογόνου. Από τον ορισμό αυτό γίνεται αμέσως φανερό ότι η παρουσία οισοφαγίτιδας (φλεγμονή του οισοφαγικού βλεννογόνου) δεν είναι προαπαιτούμενο για τη διάγνωση και ότι η εμφάνιση συμπτωμάτων και μόνο αρκεί για να χαρακτηρίσει τους παλινδρομικούς ασθενείς.
Πόσο συχνή είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα υγείας και σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, το 44% των ενηλίκων στις Η.Π.Α. εμφανίζουν αίσθημα οπισθοστερνικού καύσου, τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Αντίστοιχα δεδομένα στον Ελληνικό πληθυσμό καταδεικνύουν ότι το 38% των ατόμων αναφέρει συμπτώματα γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης κάθε εβδομάδα.
Πώς εκδηλώνεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου είναι ο οπισθοστερνικός καύσος, ένα υποκειμενικό σύμπτωμα πύρωσης (καύσου) που εντοπίζεται στο επιγάστριο, τη ξιφοειδή απόφυση και το στέρνο. Το 75% των ασθενών με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εμφανίζουν οπισθοστερνικό καύσο, ενώ και αντίστροφα το 75% των ασθενών με οπισθοστερνικό καύσο πάσχουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, επομένως το συγκεκριμένο σύμπτωμα είναι αρκετά ειδικό και θεωρείται ότι χαρακτηρίζει τη νόσο. Τυπικά ο οπισθοστερνικός καύσος γίνεται αντιπληπτός τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα και εμφανίζεται ή επιδεινώνεται μετά από τη λήψη λιπαρών γευμάτων ή την κατάκλιση. Παράλληλα, η παρουσία παχυσαρκίας, το κάπνισμα, αλλά και η κατανάλωση αλκοόλ αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες παλινδρόμησης. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν παλινδρόμηση είναι οι όξινες ερυγές και ο θωρακικός πόνος, ενώ και εξωοισοφαγικές εκδηλώσεις, όπως βράγχος φωνής ή χρόνιος βήχας μπορεί να παρατηρηθούν.
Τι προκαλεί τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η παροδική χάλαση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα, δηλαδή του σφιγκτήρα που δημιουργεί ο μυϊκός χιτώνας στο σημείο μετάπτωσης του οισοφάγου στο στομάχι θεωρείται, σήμερα, ο κυριότερος παθογενετικός μηχανισμός παλινδρόμησης. Η παρουσία διαφραγματοκήλης σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης παροδικών χαλάσεων, αλλά και με μειωμένη κάθαρση του παλινδρομούντος γαστρικού περιεχομένου.
Πώς διαγιγνώσκεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η διάγνωση τίθεται με την τυπική συμπτωματολογία, αν και η εξέταση εκλογής θεωρείται η 24ωρη pHμετρία. Η γαστροσκόπηση συνήθως δεν βοηθάει στη διάγνωση, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ασθενείς (σε ποσοστό πάνω από 50%) δεν εμφανίζουν οισοφαγίτιδα. Η διενέργεια της γαστροσκόπησης, όμως, είναι απαραίτητη όταν υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, όπως δυσκαταποσία, αιμορραγία, αναιμία ή απώλεια βάρους.
Πώς αντιμετωπίζεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης έχει σαν στόχο τόσο την εξάλειψη των συμπτωμάτων, όσο και την επούλωση της οισοφαγίτιδας, εφόσον αυτή υπάρχει. Στη συνέχεια, η θεραπευτική προσπάθεια επικεντρώνεται στην πρόληψη των υποτροπών, δεδομένου ότι η παλινδρόμηση, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, είναι μια χρόνια νόσος. Παράλληλα, η επιτυχής θεραπευτική μας παρέμβαση είναι απαραίτητη, προκειμένου να προλάβουμε την εμφάνιση επιπλοκών, όπως για παράδειγμα την εμφάνιση στενώσεων του οισοφάγου ή ακόμα και την εμφάνιση οισοφάγου Barrett, επιπλοκές οι οποίες μπορεί να παρατηρηθούν σε ασθενείς με μακροχρόνια γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Για την επίτευξη των στόχων αυτών έχουμε στη διάθεση μας φαρμακευτικά σκευάσματα, αντιπαλινδρομικές χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά και ενδοσκοπικές τεχνικές.
Φαρμακευτική Θεραπεία της Γαστροοισοφαγικής Παλινδρόμησης
Η φαρμακευτική αγωγή για την αρχική αντιμετώπιση των ασθενών με παλινδρόμηση συνίσταται στη χορήγηση αναστολέων της αντλίας πρωτονίων. Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (εσομεπραζόλη, ομεπραζόλη, λανσοπραζόλη, παντοπραζόλη, ραμπεπραζόλη) επιφέρουν συμπτωματική ανακούφιση στο 83% των ασθενών (διακύμανση: 71-96%) και επούλωση της οισοφαγίτιδας στο 78% των περιπτώσεων (διακύμανση: 62-94%), μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 4-8 εβδομάδων. Θεραπεία με ανταγωνιστές ισταμίνης τύπου 2 (ρανιτιδίνη, σιμετιδίνη, φαμοτιδίνη), οι οποίες προτείνονταν στο παρελθόν δε χρησιμοποιούνται πλέον, δεδομένου ότι τα ποσοστά επιτυχίας είναι σημαντικά χαμηλότερα (συμπτωματική ανακούφιση: 32-82%, επούλωση οισοφαγίτιδας: 0-82%).
Παρότι η χορήγηση ενός αναστολέα αντλίας πρωτονίων επιτυγχάνει τον έλεγχο της παλινδρόμησης στην πλειονότητα των ασθενών, σε 75-92% των περιπτώσεων τα συμπτώματα θα υποτροπιάσουν μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής. Για το λόγο αυτό στους περισσότερους ασθενείς συνιστάται συνέχιση της φαρμακευτικής αγωγής σε βάθος χρόνου. Ήδη υπάρχει εμπειρία χορήγησης αναστολέων της αντλίας πρωτονίων για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 15 ετών, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις Η.Π.Α. Οι αρχικές ανησυχίες για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η αύξηση της γαστρίνης και η ατροφία του βλεννογόνου δεν έχουν επιβεβαιωθεί και η μακροχρόνια χορήγηση των φαρμάκων αυτών θεωρείται απόλυτα ασφαλής.
Χειρουργική – Ενδοσκοπική Θεραπεία της Γαστροοισοφαγικής Παλινδρόμησης
Η χειρουργική θεραπεία της παλινδρόμησης προτείνεται σαν εναλλακτική λύση για τους ασθενείς εκείνους που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, για εκείνους που δεν πειθαρχούν στη φαρμακευτική αγωγή, καθώς και για εκείνους στους οποίους απαιτείται χορήγηση υψηλών δόσεων αναστολέων αντλίας πρωτονίων για μακρύ χρονικό διάστημα (π.χ. νέοι σε ηλικία ασθενείς).
Κυρίως εφαρμόζεται η θολοπλαστική Nissen, η οποία εκτελείται και λαπαροσκοπικά. Το ποσοστό αποτυχίας είναι γύρω στο 10%, ενώ και μετεγχειρητικά ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών (50-60%) χρειάζεται να λαμβάνει και πάλι αναστολείς αντλίας πρωτονίων. Η επιτυχία της επέμβασης εξαρτάται, άμεσα, από την ικανότητα του χειρουργού, όπως αποδεικνύεται και από τα διαφορετικά ποσοστά αποτελεσματικότητας που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία, ανάλογα με το κέντρο στο οποίο πραγματοποιήθηκε η μελέτη.
Τέλος, σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, έχουν τελευταία αναπτυχθεί και ενδοσκοπικές μέθοδοι αντιμετώπισης της παλινδρόμησης, οι οποίες, όμως, ακόμα δεν έχουν βρει ευρεία εφαρμογή στην κλινική πράξη
Συμπέρασμα
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι μια συχνή κλινική οντότητα, η οποία εκδηλώνεται συνήθως με αίσθημα οπισθοστερνικού καύσου. Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων αποτελούν τα φάρμακα εκλογής για την αντιμετώπιση της νόσου. Δεδομένου ότι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η νόσος είναι μακροχρόνια, οι περισσότεροι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν τα φάρμακα αυτά σε βάθος χρόνου.
