Χαίρετε, στην ιστοσελίδα κατά διαστήματα δημοσιεύονται άρθρα κυρίως από έρευνες, γνώστες του αντικειμένου και ειδικευμένους σε θέματα διατροφής, ιατρικής, βοτανολογίας, γυμναστικής κ.α. αναφέροντας χαρακτηριστικά ευεξίας, ιδιότητες και όχι μόνο, που σκοπό έχουν την καλύτερη υγεία και ψυχολογία του ανθρώπου και ποιο ποιοτικό τρόπο ζωής!
Οι καυτερές πιπεριές έχουν χρησιμοποιηθεί στην ιατρική εδώ και αιώνες.
Θεωρούνταν ανέκαθεν χρήσιμες για τις διάφορες ασθένειες του
γαστρεντερικού τμήματος, συμπεριλαμβανομένων των στομαχόπονων. Η μελέτη
της καυτερής πιπεριάς (τσίλι) μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να
δημιουργήσουν μια νέα κατηγορία αναλγητικών φαρμάκων που θα σταματούν
τον πόνο στην πηγή του.
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας βρήκε ότι ουσία παρόμοια
με την καψαϊκίνη, που καθιστά καυτερές τις πιπεριές, βρίσκεται στον
ανθρώπινο οργανισμό στις περιοχές του πόνου. Το μπλοκάρισμα της
παραγωγής της ουσίας μπορεί να σταματήσει τον χρόνιο πόνο.
Στο περιοδικό Journal of Clinical Investigation, ερευνητές εξηγούν ότι η
καψαϊκίνη είναι πρωταρχική ουσία στις καυτερές πιπεριές, που προκαλεί
αίσθηση καψίματος δεσμευόμενη σε κάποιους υποδοχείς των κυττάρων στο
εσωτερικό του σώματος.
Η επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου Τέξας δήλωσε ότι ο εντοπισμός
των ενδογενών μορίων που μοιάζουν με την καψαϊκίνη και εκκρίνονται από
το σώμα, όταν υφίσταται βλάβη, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας
νέας κατηγορίας φαρμάκων για την αντιμετώπιση διαφόρων τύπων χρόνιου
πόνου, συμπεριλαμβανομένου του πόνου που συνδέεται με τον καρκίνο και
τις φλεγμονώδεις νόσους, όπως η αρθρίτιδα και η ινομυαλγία.
Η καψαϊκίνη δρα και σαν τοπικό αναισθητικό, γι’ αυτό και
χρησιμοποιείται και σε πολλά έμπλαστρα και αλοιφές για την ανακούφιση
των πόνων. Πειράματα στα εργαστήρια, έδειξαν επίσης ότι καταπολεμά τους
καρκίνους στο πάγκρεας και στον προστάτη. Οι καυτερές πιπεριές μπορούν
επίσης να βοηθήσουν στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, μπορούν να ρίξουν
την χοληστερίνη, να εμποδίσουν την αρτηριοσκλήρυνση και να σταματήσουν
την αιμορραγία. Ακόμη, μπορούν να ανακουφίσουν και να βοηθήσουν, σε
πόνους στη πλάτη ή σε εξαρθρώματα, στον πονοκέφαλο και σε κρυολογήματα.
Επίσης, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος σε όλο το σώμα. Είναι πολύ
σημαντικό να έχουμε καλή κυκλοφορία, γιατί οι περισσότερες ασθένειες
μπορούν να θεραπευτούν, εάν στην περιοχή που πάσχει, υπάρχει
ικανοποιητική παροχή αρτηριακού αίματος (το οποίο φέρνει μαζί του
οξυγόνο και όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για τα κύτταρα), καθώς
και ικανοποιητική απομάκρυνση μέσω των φλεβών, όλων των τοξικών και των
παραπροϊόντων του μεταβολισμού. Η μεγάλη περιεκτικότητα της καυτερής
πιπεριάς σε βιταμίνη Α και C, αναζωογονεί τον οργανισμό, περιορίζει την
πείνα και δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, διευκολύνει στην
πέψη, βοηθά στην ισορροπία του μεταβολισμού και στην απώλεια βάρους.
Η καψαϊκίνη μπορεί να αυξήσει σε μικρό βαθμό το μεταβολισμό, ενώ
παράλληλα μπορεί να αυξήσει και το αίσθημα κορεσμού, μειώνοντας την
όρεξη. Μια έρευνα που είχε γίνει τη δεκαετία του 1980, είχε δείξει ότι
ένα πικάντικο γεύμα μπορεί να αυξήσει το μεταβολισμό μέχρι και 25%,
διατηρώντας τον σε αυτό το επίπεδο έως 3 ώρες μετά το γεύμα. Επιπλέον,
μια πρόσφατη μελέτη έδειξε, ότι μια κουταλιά της σούπας με ψιλοκομμένη
πράσινη καυτερή πιπεριά, είχε σαν αποτέλεσμα την προσωρινή αύξηση του
μεταβολισμού κατά 23%.
Μια πρακτική συμβουλή, θα ήταν να προσθέσουμε λίγο μπούκοβο (νιφάδες
κόκκινης πιπεριάς) στις σούπες, στα λαδερά, ακόμη και στην πίτσα.
Επίσης, μπορούμε να κόψουμε φρέσκια καυτερή πιπεριά και να την
προσθέσουμε σε σαλάτες ή και σε ντιπ.
Στην κουζίνα, η καυτερή πιπεριά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ωμή αλλά και
αποξηραμένη σε σκόνη, για να νοστιμέψει πολτούς και σάλτσες, αλλά και
κρέατα, τυριά διαφόρων ειδών και αλλαντικά. Σήμερα, η καυτερή πιπεριά
έχει γίνει ένα από τα βασικά συστατικά της μεσογειακής κουζίνας και σε
πολλές περιοχές αποτελεί τη βάση για μια σειρά από τοπικά προϊόντα.
Η καλλιέργεια του φυτού μπορεί να γίνει άνετα και σε μια γλάστρα στο
μπαλκόνι μας και έτσι μπορεί ο οποιοσδήποτε να έχει τις δικές του
φρέσκες καυτερές πιπεριές για κάθε χρήση. Υπάρχουν περίπου διακόσιες
παραλλαγές πιπεριάς ανάλογα με το μέγεθος και το χρώμα, αλλά και ανάλογα
με τον βαθμό καυτερής γεύσης.
Γράφει η Κωνσταντίνα Αποστολοπούλου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Αθλητικός Διατροφολόγος
Το θεραπευτικό τρόφιμο: Νιφάδες βρόμης Πώς δρουν
Περιέχουν φυτικές ίνες, που αποκτούν ζελατινοειδή μορφή στο νερό,
δημιουργώντας ένα προστατευτικό στρώμα πάνω στο δέρμα. Είναι πλούσιες σε
πολυακόρεστα λιπαρά, τα οποία ενυδατώνουν το δέρμα, και σε φυσικά
καθαριστικά συστατικά, που βοηθούν στην απομάκρυνση του σμήγματος και
των μικροβίων από τους πόρους του δέρματος. Στην πράξη
Χτυπάμε 1 φλιτζάνι με νιφάδες βρόμης στο μπλέντερ, ύστερα προσθέτουμε 1/2 φλιτζάνι ζεστό νερό και αλείφουμε την περιοχή. Προσοχή! Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι δεν είμαστε αλλεργικοί στη βρόμη.
Ναυτία
Το θεραπευτικό τρόφιμο: Τζίντζερ
Πώς δρα
Συνήθως συστήνεται στις εγκύους για τις πρωινές ναυτίες, θεωρείται όμως
αποτελεσματικό και στην περίπτωση που ταλαιπωρούμαστε από ναυτία στα
ταξίδια. Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι επιδρά στο πεπτικό σύστημα,
βοηθώντας μας να απαλλαγούμε από τη ναυτία. Θεωρείται ότι οι θετικές
του επιδράσεις οφείλονται στο πτητικό έλαιο και τις ελαιορητίνες που
περιέχει - υπεύθυνα για τη χαρακτηριστική μυρωδιά και την καυτερή του
γεύση. Στην πράξη
Γεμίζουμε ένα θερμός με ζεστό νερό μαζί με λίγες φέτες τζίντζερ, για να πίνουμε όσο ταξιδεύουμε.
Κυστίτιδα
Το θεραπευτικό τρόφιμο: Μύρτιλα
Πώς δρουν
Πέρα από τα κράνμπερι, που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι
μειώνουν τον κίνδυνο μολύνσεων του ουροποιητικού, οι ειδικοί θεωρούν
βοηθητικά σε περιπτώσεις κυστίτιδας και τα μύρτιλα, χάρη στις
αντισηπτικές τους ιδιότητες. Στην πράξη Μπορούμε να
αναζητήσουμε τρόπους να τα εντάξουμε στο καθημερινό μας διαιτολόγιο. Μια
καλή ιδέα για πρωινό π.χ. είναι να προσθέσουμε μια χούφτα μύρτιλα στα
δημητριακά μας. Tip
Θα τα βρούμε σε μεγάλα σουπερμάρκετ και καταστήματα υγιεινής
διατροφής.
Διαβήτης
Το θεραπευτικό τρόφιμο:Πράσινα φυλλώδη λαχανικά
Πώς δρουν Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά βοηθούν στον έλεγχο των επιπέδων
της γλυκόζης του αίματος, εμποδίζουν τη γρήγορη απορρόφηση των
υδατανθράκων από το έντερο και έτσι αποτελούν ιδανική τροφή για τους
διαβητικούς. Βρετανική έρευνα έδειξε ότι όσοι καταναλώνουν καθημερινά 1½
μερίδα πράσινων λαχανικών (γύρω στα 106 γρ.) παρουσιάζουν μειωμένη
πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε ποσοστό 14%. Στην πράξη
Μπορούμε να τα ψήσουμε στον ατμό, το φούρνο, τη σχάρα, να τα βράσουμε, να τα σοτάρουμε ή να τα φάμε ωμά.
Πονοκέφαλος
Το θεραπευτικό τρόφιμο:Κάρι
Πώς δρα
Το κάρι είναι ένα μείγμα μπαχαρικών με οφέλη στην υγεία μας, κυρίως λόγω
της κουρκουμίνης και του σαλικυλικού οξέος που περιέχει. Το σαλικυλικό
οξύ -ενεργό συστατικό της ασπιρίνης- βρίσκεται σε μπαχαρικά όπως το
κύμινο, ο κουρκουμάς και η πάπρικα, τα οποία περιέχονται στο κάρι.
Μελετητές από το ερευνητικό ινστιτούτο Rowett στο Αμπερντίν βρήκαν ότι
το κάρι δεν προκαλεί παρενέργειες (π.χ. εσωτερική αιμορραγία και έλκη),
όπως συμβαίνει με τη μακροχρόνια χρήση της ασπιρίνης. Στην πράξη Μπορούμε να το εντάξουμε στη διατροφή μας πασπαλίζοντας τις σαλάτες και τις σάλτσες μας.
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
Το θεραπευτικό τρόφιμο:«Αγκινάρα της Ιερουσαλήμ»
Πώς δρα
Είναι ένας βολβός πλούσιος σε πρεβιοτικές ίνες και συγκεκριμένα σε
ινουλίνη, έναν υδατάνθρακα που συνδέεται με την καλή υγεία του εντέρου.
Θεωρείται ότι μπορεί να μειώσει τα γαστρεντερικά προβλήματα που
προέρχονται από μειωμένη έκκριση χολής. Επειδή τονώνει το συκώτι και
παράγει αυτή τη σημαντική για την πέψη γαστρική ουσία, ανακουφίζει από
τις στομαχικές διαταραχές (π.χ. ναυτία, τυμπανισμός). Στην πράξη
Μπορούμε να τη μαγειρέψουμε ψητή, βραστή ή στον ατμό, ή να την προσθέσουμε στις σούπες μας.
Πονόδοντος
Το θεραπευτικό τρόφιμο:Γαριφαλέλαιο
Πώς δρα
Οι οδοντίατροι γνωρίζουν εδώ και χρόνια την αναλγητική, αντιφλεγμονώδη
και αντιμικροβιακή δράση της ευγενόλης, του αιθέριου, δηλαδή, ελαίου του
γαρίφαλου. Στην πράξη Το
γαριφαλέλαιο θα μας βοηθήσει να ανακουφιστούμε από τον έντονο πόνο,
μέχρι να επισκεφτούμε τον οδοντίατρο. Βουτάμε την άκρη μιας μπατονέτας
στο γαριφαλέλαιο και κάνουμε μια μικρή επάλειψη στο πονεμένο μας δόντι ή
βάζουμε σε 1/2 ποτήρι χλιαρό νερό 5-6 σταγόνες αιθέριο έλαιο γαρίφαλο
και κάνουμε πλύσεις.
Άφθες
Το θεραπευτικό τρόφιμο:Κρέας
Πώς δρα Το να
παρουσιάζουμε συχνά άφθες ίσως να υποδεικνύει την έλλειψη του οργανισμού
μας σε σίδηρο. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε σίδηρο μπορεί να
προλάβει την εμφάνισή τους. Στην πράξη
Εξαιρετικά πλούσια πηγή σιδήρου είναι το κόκκινο κρέας. Ανάλογες
ποσότητες σιδήρου, αλλά λιγότερο απορροφήσιμες από τον οργανισμό,
περιέχουν και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά. Για να αυξήσουμε την
απορρόφηση σιδήρου, μπορούμε μετά το γεύμα να πιούμε ένα φυσικό χυμό
πορτοκαλιού ή να προσθέσουμε λεμόνι στη σαλάτα μας. Η βιταμίνη C βοηθά
το σώμα μας να απορροφήσει μεγαλύτερη ποσότητα σιδήρου.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΝ κ. ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΛΦΑ, κλινικό διατροφολόγο-διαιτολόγο, και την κ. ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΟΥΤΑΦΗ, ειδική επιστήμονα ορθής διατροφής και ευεξίας.
Τον Ιούνιο του 2007 η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία ανανέωσε τις οδηγίες για την αντιμετώπιση της υπέρτασης. Ιδιαίτερη αναφορά χρήζουν οι συστάσεις για την αλλαγή του συνολικότερου τρόπου ζωής μιας και ο στόχος των καινούργιων οδηγιών είναι η μείωση της αρτηριακής υπέρτασης, ο έλεγχος των άλλων παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου και το κυριότερο: η μείωση του αριθμού και των δόσεων των αντιυπερτασικών φαρμάκων που ίσως να χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν.
Επτά απλές θεωρητικά οδηγίες είναι αυτές που πρέπει να έχουν κατά νου οι ασθενείς και ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΓΙΕΣ ΑΤΟΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ:
διακοπή του καπνίσματος
μείωση του βάρους αν είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι
μετριασμός στην κατανάλωση του αλκοόλ
στροφή προς τη φυσική δραστηριότητα
μείωση της πρόσληψης του διαιτητικού άλατος (προσοχή εδώ στις κρυφές πηγές αλατιού, όπως ξηροί καρποί με αλάτι, κατεψυγμένα προϊόντα, κονσερβοποιημένα, κύβοι λαχανικών κ.α να αποφεύγονται ) και αύξηση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών με ταυτόχρονη μείωση στην πρόσληψη ολικού και κορεσμένου διατροφικού λίπους.
Ας εξετάσουμε όμως τις συστάσεις πιο αναλυτικά:
Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ έχει δειχθεί από πολλές μελέτες πως σχετίζεται με μειωμένη θνησιμότητα σε σχέση με εκείνους που δεν έπιναν καθόλου. Τα υψηλά επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ και ιδιαίτερα οι 'αιφνίδιες εκρήξεις κατανάλωσης αλκοόλ' έχουν σχετιστεί με αυξημένη πιθανότητα εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ως μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ νοείται η καθημερινή κατανάλωση άνω των 5 ποτών. Σημαντική παρατήρηση αποτελεί το γεγονός πως το αλκοόλ ελαττώνει την επίδραση της φαρμακευτικής αγωγής κάτι όμως που ευτυχώς είναι αναστρέψιμο με την ελάττωση της κατανάλωσής του. Οι υπερτασικοί ασθενείς παροτρύνονται να μειώσουν την κατανάλωση αλκοόλ στα 20-30 γρ. αιθανόλης οι άντρες και στα 10-20 γρ. οι γυναίκες.
Ακολουθεί η κατανάλωση άλατος η οποία συμβάλλει στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Οι πολυάριθμες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές καταδεικνύουν πως η μείωση του άλατος από αρχική κατανάλωση 10 γρ. χλωριούχου νατρίου (μαγειρικό αλάτι) την ημέρα στη μισή ποσότητα μπορούν να ελαττώσουν κατά μέσο όρο την αρτηριακή πίεση κατά 4 – 6 mm της στήλης υδραργύρου.
Χαρακτηριστικό όμως είναι πως η μείωση του διαιτητικού άλατος μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα όταν συνδυάζεται με έναν γενικότερα υγιεινό τρόπο διατροφής. Τα ευεργετικά αποτελέσματά της δε μπορεί να είναι τέτοια που μπορούν να μειωθούν ο αριθμός και οι δόσεις των αντιυπερτασικών φαρμάκων που χορηγούνται στον ασθενή. Προσοχή λοιπόν στο προστιθέμενο αλάτι στο φαγητό και στα επεξεργασμένα τρόφιμα που είναι πλούσια σε αλάτι (π.χ παστά ψάρια και κρέατα, αλλαντικά, φαγητό από ταχυφαγεία, κύβοι μαγειρέματος, γαριδάκια, πατατάκια, αλατισμένοι ξηροί καρποί).
Στο σημείο αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί πως η αυξημένη πρόσληψη άλατος μπορεί να αποτελέσει αιτία ανθεκτικής σε φαρμακευτική αγωγή υπέρτασης και πως είναι τελικά προτιμότερο τα φαγητά να μαγειρεύονται από αγνά υλικά πλούσια σε κάλιο όπως τα λαχανικά, τα φασολάκια, οι μπάμιες. Η πρόσληψη φρούτων πρέπει επίσης να είναι επαρκής δηλαδή 2-3 διαφορετικά φρούτα την ημέρα. Η γενική οδηγία για το αλάτι λοιπόν είναι γύρω στα 4 γρ. την ημέρα ή καλύτερα μικρότερη των 5 γρ. την ημέρα.
Οι διατροφικές συστάσεις όμως δε σταματούν εδώ. Ο ρόλος του προαναφερόμενου καλίου είναι σημαντικός και η δίαιτα DASH (διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και σε γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλών λιπαρών με ταυτόχρονα χαμηλά επίπεδα διαιτητικής χοληστερόλης, κορεσμένων και συνολικών λιπαρών) αποτελεί τον καλύτερο τρόπο διατροφής για μια πλούσια πρόσληψη καλίου.
Οι μελέτες έχουν δείξει πως ο συγκεκριμένος τρόπος διατροφής έχει αντιυπερτασική δράση. Λόγος επίσης γίνεται για τη χορήγηση συμπληρωμάτων ω-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, αλλά αυτά φαίνεται πως έχουν αντιυπερτασική δράση μόνο όταν χορηγούνται σε δόσεις μεγαλύτερες των 3 γρ. την ημέρα. Οι ενδείξεις για τις διαιτητικές φυτικές ίνες και για τα συμπληρώματα ασβεστίου και μαγνήσιου ακόμα δεν είναι επαρκείς για να συστηθούν αυτά στους υπερτασικούς ασθενείς.
Συνοπτικά, οι υπερτασικοί παροτρύνονται να καταναλώνουν 4-5 μερίδες φρούτων και λαχανικών καθημερινά, να καταναλώνουν συχνά ψάρι και να μειώσουν τη διαιτητική πρόσληψη χοληστερόλης και κορεσμένων λιπαρών. Η εκπαίδευσή τους από εξειδικευμένους διαιτολόγους κρίνεται χρήσιμη με βάση τις καινούριες οδηγίες της ευρωπαϊκής καρδιολογικής εταιρείας.
Η επίσης συνιστώμενη απώλεια βάρους για υπέρβαρους ή παχύσαρκους υπερτασικούς ασθενείς έρχεται να ενισχύσει τον καθοριστικό ρόλο του διαιτολόγου στην αντιμετώπιση του υπερτασικού ασθενή. Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα. Το σωματικό βάρος σχετίζεται άμεσα με την αρτηριακή πίεση. Η περίσσεια σωματικού λίπους προδιαθέτει για αυξημένη πίεση και υπέρταση.
Αντίστροφα, η μείωση του σωματικού βάρους σε παχύσαρκους ασθενείς μείωσε την αρτηριακή τους πίεση και είχε ευεργετική δράση στα επίπεδα σακχάρου τους, στην ινσουλινοαντίσταση, στην υπερλιπιδαιμία και στην αποφρακτική υπνική άπνοια. Για κάθε 5 κιλά απώλειας βάρους αναμένεται περίπου μείωση της συστολικής και διαστολικής πίεσης κατά 4,4 και 3,6 mm της στήλης υδραργύρου αντίστοιχα.
Όσο μεγαλύτερη η απώλεια βάρους τόσο μεγαλύτερη και η πτώση της πίεσης, ενώ η μέτρια απώλεια βάρους, με ή χωρίς περιορισμό άλατος, μπορεί ακόμα και να προλάβει την εμφάνιση της υπέρτασης σε υπέρβαρα άτομα με επίπεδα πίεσης στα ανώτατα φυσιολογικά όρια. Κάτι τέτοιο μπορεί να μειώσει ή ακόμα και να εξαλείψει την φαρμακευτική αγωγή σε τέτοιες περιπτώσεις. Τέλος, επειδή οι μεσήλικες εμφανίζουν αυξητική τάση του σωματικού βάρους, ακόμα και η σταθεροποίησή του αποτελεί στόχο προς επιδίωξη.
Τέλος, από τις οδηγίες της ευρωπαϊκής καρδιολογικής εταιρείας δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η φυσική δραστηριότητα. Η έλλειψή της αποτελεί ισχυρό προγνωστικό δείκτη καρδιαγγειακής θνησιμότητας ανεξάρτητα από την ύπαρξη υπέρτασης ή άλλων παραγόντων κινδύνου. Φαίνεται λοιπόν πως η έντονη αεροβική άσκηση μειώνει τη συστολική και διαστολική πίεση ηρεμίας κατά 3 και 2,4 mm της στήλης υδραργύρου αντίστοιχα με μεγαλύτερες μειώσεις να παρατηρούνται στους υπερτασικούς ασθενείς.
Ακόμα και μέτριου βαθμού σωματική άσκηση φαίνεται να μειώνει την πίεση, το σωματικό βάρος και λίπος, την περιφέρεια μέσης (δείκτης συσσώρευσης ενδοκοιλιακού λίπους) και να αυξάνει την καλή χοληστερίνη και την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Από την άλλη πλευρά, η άσκηση αντίστασης φαίνεται να μειώνει τη συστολική και διαστολική πίεση ηρεμίας κατά 3,5 και 3,2 mm της στήλης υδραργύρου αντίστοιχα.
Έτσι, όσοι δεν ασκούνται και διάγουν βίο καθιστικό παροτρύνονται να ασκούνται 30-45 λεπτά ημερησίως. Το είδος της άσκησης πρέπει να είναι πρωτευόντως άσκηση αύξησης αντοχής δηλαδή περπάτημα, τζόκινγκ, κολύμβηση η οποία θα συμπληρώνεται από ασκήσεις αντίστασης. Ιδιαίτερη προσοχή όμως και εκτίμηση θα πρέπει να γίνει στο ποιος και πόσο μπορεί να ασκηθεί. Η μεγάλης έντασης ανύψωση βαρών δεν ενδείκνυται, ενώ οι υπερτασικοί ασθενείς καλό είναι να αποφεύγουν τις ακραίες ασκήσεις φυσικής δραστηριότητας. Περισσότερες λεπτομέρειες θα πρέπει να αναζητηθούν από τον εξειδικευμένο εκπαιδευτή.
Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, οι καινούριες υγιεινοδιαιτητικές οδηγίες της καρδιολογικής εταιρείας για την υπέρταση προσπαθούν να λάβουν υπόψη τους όλα τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα και να ωθήσουν τον πληθυσμό σε έναν υγιεινότερο τρόπο ζωής.
Προτρέπουν όλους μας να μην καπνίζουμε, να τρώμε περισσότερα φρούτα, λαχανικά, ψάρια και λιγότερο αλάτι, ζωικά και κορεσμένα λίπη. Όλα αυτά πάντα μέσα στο πλαίσιο ενός δραστήριου τρόπου ζωής με μισή ώρα ελεγχόμενης άσκησης κάθε μέρα. Έτσι, θα πετύχουμε ένα όσο το δυνατόν καλύτερο σωματικό βάρος και ποσοστό λίπους και αρτηρίες που δεν θα καταπονούνται από την υψηλή πίεση του αίματος που κυκλοφορεί μέσα τους.
Ο όρος αυχενικό σύνδρομο χρησιμοποιείται για να περιγράψει δυσλειτουργίες στην περιοχή του ινίου, του αυχένα και της ωμικής ζώνης. Η αιτία ή οι αιτίες μπορεί να προέρχονται από την ίδια την περιοχή της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αλλά και από οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος.
Εκδηλώνεται με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα: πόνο, μυϊκό σπασμό, μυοπεριτοναϊκό πόνο (trigger points), πονοκέφαλο, οπτικές ή ακουστικές διαταραχές, αιμωδίες στα άκρα ή και περιφερικά άλγη, περιορισμό κινητικότητας του αυχένα, διαταραχές ψυχοσύνθεσης (άγχος, κατάθλιψη κ.ά.), ζάλη, ίλιγγο, ναυτία και εμετό, πόνο στον τράχηλο, δυσκαμψία.
Aιτίες
Οι αιτίες πρόκλησης πόνου στον αυχένα και στην ευρύτερη περιοχή ορισμένες φορές είναι πολλές και όχι πάντα ευδιάκριτες. Συχνά δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ ακτινολογικών ευρημάτων και συμπτωμάτων. Έντονες εκφυλιστικές αλλοιώσεις μπορεί να προκαλούν ελάχιστο ή και καθόλου πόνο ενώ αντίθετα να υπάρχουν πόνοι ή και νευρολογικά συμπτώματα με ελάχιστα ή και καθόλου ακτινολογικά ευρήματα.
Κυριότερες αιτίες του αυχενικού συνδρόμου θα μπορούσαμε να αναφέρουμε: οστεόφυτα, κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, οστικές κακώσεις, συγγενείς ανωμαλίες (π.χ. υπεράριθμη πλευρά), πίεση από αγγεία, μετατραυματικές συμφύσεις, ακραίες κινήσεις (π.χ. Whiplash), υπερβολική διάταση νεύρου, εκφυλιστικές αλλοιώσεις, οστεοπορωτικά κατάγματα, νόσοι του κολλαγόνου, χωροκατακτητικές εξεργασίες, μυϊκή δυσλειτουργία ή ακόμα η πολλές ώρες εργασίας στο γραφείο, η ακινησία και λανθασμένη στάση στη καρέκλα μπορεί να προκαλέσει αυχενικό σύνδρομο.
Αναλύοντας το μηχανισμό της μυϊκής δυσλειτουργίας, ο οποίος είναι συνυπεύθυνος μαζί με τη δυσλειτουργία των τριών άνω αυχενικών σπονδύλων για τον αυχενογενή πονοκέφαλο (tension type headache), διαπιστώνουμε ότι η μυϊκή δυσλειτουργία (tension neck) έχει σαν αποτέλεσμα την αλλαγή στη στάση της κεφαλής, του αυχένα και τη δυσλειτουργία των αρθρώσεων.
Συνέπεια των τελευταίων είναι η καταπόνηση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων (facet’s), των συνδέσμων και οι πιέσεις νεύρων που εάν παραμείνουν, δευτερογενώς θα προκαλέσουν τον εκφυλισμό τους. Η μυϊκή δυσλειτουργία οφείλεται στους ακόλουθους σφιχτούς μύες: τον άνω τραπεζοειδή, ανελκτήρα της ωμοπλάτης, στερνοκλειδομαστοειδή, σκαληνούς, μεγάλο και μικρό θωρακικό, υπινιακούς μύες καθώς επίσης και στην αδυναμία των εν τω βάθει καμπτήρων της κεφαλής και του αυχένα, μέσου και κάτω τραπεζοειδή.
Ο πόνος εντοπίζεται στην αυχενική και ινιακή περιοχή με επέκταση στους κροτάφους, το μέτωπο, πίσω από τις κόγχες των ματιών, στη κορυφή του κρανίου, το αυτί, τις ωμοπλάτες και το πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και επιδεινώνεται μετά από έντονες κινήσεις του αυχένα ή από παρατεταμένη κακή στάση. Συνυπάρχουν επίσης άγχος, εύκολη κόπωση, οφθαλμοκινητικές διαταραχές, φωνοφοβία και φωτοφοβία και μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης στο πλάσμα.
Μύες του αυχένα
Εξωαυχενικοί παράγοντες ενοχοποιούνται επίσης, όπως παθήσεις των οφθαλμών (βλάβες του κερατοειδή, γλαύκωμα, οπτική νευρίτιδα κ.α.) και οι διάφορες κρανιακές νευραλγίες. Ο ψυχοσυναισθηματικός παράγοντας, όπως το άγχος και η κατάθλιψη, επιδεινώνουν επίσης την αίσθηση του πόνου (θεωρία του πόνου). Σημαντικοί επίσης μύες στη πρόκληση πονοκεφάλου θεωρούνται και οι μασητήριοι, κυρίως σε δυσλειτουργίες της κροταφογναθικής άρθρωσης.
Διάγνωση
Η διαγνωστική προσέγγιση ξεκινά με τη λήψη του ατομικού και στη συνέχεια του οικογενειακού ιστορικού. Ο εξεταστής προσπαθεί με ειδικές ερωτήσεις να προσεγγίσει το πρόβλημα.
Ο ασθενής απαντά σε ερωτήσεις για την ηλικία του, το επάγγελμα, τα ενδιαφέροντά του, πόσο καιρό πονάει, πότε πονάει, πώς ξεκίνησε ο πόνος, αν οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν τα συμπτώματα του, πως είναι ο πόνος κατά τη διάρκεια του ύπνου, τι αισθάνεται και σε ποιο μέρος του σώματος, τι κάνει για να ανακουφιστεί, τι φάρμακα παίρνει, τι άλλα προβλήματα υγείας έχει, πόσο τον επηρεάζει στις καθημερινές του δραστηριότητες, για τυχόν προβλήματα υγείας συγγενικών προσώπων και οτιδήποτε άλλο κρίνει ο εξεταστής σημαντικό για να έχει μια όσο το δυνατό πλήρη εικόνα του προβλήματος.
Η εξέταση συνεχίζεται με το νευρολογικό έλεγχο. Αυτός περιλαμβάνει τον έλεγχο της μυϊκής ισχύος, της αισθητικότητας, των αντανακλαστικών, της στάσης και βάδισης, της ισορροπίας και, τέλος, τον ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο.
Επόμενο στάδιο είναι ο ακτινολογικός έλεγχος, που περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
κλασική ακτινογραφία
αξονική ή μαγνητική
μυελογραφία
θερμογραφία
σπινθηρογράφημα οστών
αγγειογραφία
Το τελικό στάδιο της εξέτασης περιλαμβάνει την κλινική αξιολόγηση. Επιβάλλεται η παρατήρηση του ασθενούς σε όλο το σώμα, από όλες τις πλευρές, διότι η αιτία του πόνου πολλές φορές είναι μακριά από τη περιοχή των συμπτωμάτων. Παρατηρείται το πώς κινείται, αν έχει ασυμμετρίες, ατροφίες ή υπερτροφίες, προβλήματα στο δέρμα. Ψηλαφάται το δέρμα για επώδυνα σημεία, θερμοκρασία, μυϊκούς σπασμούς κ.α. Τέλος, αξιολογούνται η ελαστικότητα των μυών, οι ενεργητικές και παθητικές κινήσεις, όπως και οι επικουρικές παθητικές κινήσεις.
Υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στη διαγνωστική προσέγγιση. Για παράδειγμα, το σύμπτωμα του ξαφνικού έντονου πονοκεφάλου μπορεί να σημαίνει:
μηνιγγίτιδα
ανεύρυσμα
υπαραχνοειδή αιμορραγία
Ο πονοκέφαλος που επηρεάζεται από τη θέση του σώματος μπορεί να σημαίνει:
χαμηλή ενδοκρανιακή πίεση
Ο πονοκέφαλος πρώτη φορά σε ηλικία > 55 ετών μπορεί να σημαίνει:
κροταφική αρτηρίτιδα
Επιπλέον, η προοδευτικά αυξανόμενη ένταση πόνου με αλλαγές στη συνείδηση, νευρολογικά συμπτώματα ή αυχενική ακαμψία μπορεί να σημαίνει:
εξωμηνιγγικό/ενδομινιγγικό καρκίνο
Θεραπεία
Η θεραπεία στο οξύ στάδιο περιλαμβάνει ξεκούραση και τη χρήση κολάρου. Το κολάρο περιορίζει τις κινήσεις που προκαλούν ερεθισμό στις διάφορες κατασκευές του αυχένα, αποφορτίζει τις ενεργητικές και παθητικές δομές και δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας.
Πρέπει όμως να χρησιμοποιείται για σύντομο χρονικό διάστημα προς αποφυγή μυϊκών ατροφιών και να συνδυάζεται με ήπιες ασκήσεις για διατήρηση της αντοχής και τροφικότητας των κατασκευών της περιοχής. Στο στάδιο αυτό, αν κρίνει ο γιατρός, χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει άμεσα με θερμοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία και μάλαξη με σκοπό τη μείωση του πόνου, ελάττωση του σπασμού, αύξηση της αιμάτωσης και προώθηση της φλεγμονής. Ακόμη στο στάδιο αυτό ο ασθενής ενημερώνεται για το πώς θα χρησιμοποιεί εργονομικά το σώμα του ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής.
Όταν μειωθούν τα συμπτώματα ξεκινά το σημαντικότερο τμήμα της αποκατάστασης, η κινησιοθεραπεία. Περιλαμβάνει τη διάταση των βραχυμένων κατασκευών και την ενδυνάμωση των εν τω βάθει καμπτήρων μυών του αυχένα και των σταθεροποιών της ωμοπλάτης. Σημαντικό στο στάδιο αυτό είναι η εκγύμναση των αυτόχθονων μυών της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Το λάθος γίνεται στην πρόωρη εκγύμναση του τραπεζοειδούς, σκαληνών, στερνοκλειδομαστοειδή και ανελκτήρα της ωμοπλάτης. Οι μύες αυτοί δημιουργούν μεγάλα φορτία (ροπή στρέψης) στον αυχένα αν δεν προηγείται η ενεργοποίηση των αυτόχθονων μυών του αυχένα. Οι τελευταίοι, λόγω της άμεσης πρόσφυσης σε κάθε ένα σπονδυλικό επίπεδο αυξάνουν τη σταθερότητα (ακαμψία) των σπονδυλικών επιπέδων.
Ο ασθενής εκπαιδεύεται στην ενεργοποίηση των μυών με τη σωστή σειρά και στο σωστό χρόνο. Γίνεται εκμάθηση της σωστής στάσης και διορθώνονται τα λανθασμένα κινητικά πρότυπα, ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική καταπόνηση των μυών και των αρθρώσεων.
Σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση κατέχει η χειροπρακτική παρέμβαση (manual therapy). Ο εξειδικευμένος φυσικοθεραπευτής στη χειροπρακτική μπορεί να εντοπίσει το υποκινητικό ή υπερκινητικό επίπεδο, το ακριβές επίπεδο του πόνου και να αποκαταστήσει τη φυσιολογική σπονδυλική λειτουργία. Η αποκατάσταση περιλαμβάνει τεχνικές αρθρικής κινητοποίησης, κινητοποίηση νευρικού ιστού, τεχνικές μαλακών μορίων και εξειδικευμένη άσκηση.
Σε περίπτωση αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής το επόμενο στάδιο είναι η χειρουργική θεραπεία. Η συντηρητική θεραπεία πρέπει να διατηρείται 6-12 εβδομάδες πριν αποφασιστεί η χειρουργική θεραπεία. Απόλυτες ενδείξεις άμεσης χειρουργικής αποσυμπίεσης είναι τα σοβαρά νευρολογικά ελλείμματα λόγω πίεσης νωτιαίου μυελού ή ρίζας.
Αναγνωρίστε το
Το συνηθέστερο σύµπτωµα είναι ο πόνος κυρίως στον αυχένα, ο οποίος επιδεινώνεται µε τις κινήσεις του κεφαλιού. Συχνά αντανακλά και σε περιοχές του άνω κορµού, όπως ανάµεσα στις ωµοπλάτες, τον ώµο, το βραχίονα, τον πήχη ή τα δάχτυλα, ενώ µπορεί να συνοδεύεται από µουδιάσµατα, µυϊκή αδυναµία και πονοκέφαλο.
Γιατί συμβαίνει;
Ρευµατικές και εκφυλιστικές παθήσεις και τραυµατισµοί µπορούν να προκαλέσουν βλάβες στον αυχένα, όπως φλεγµονή των σπονδυλικών αρθρώσεων, µυϊκούς σπασµούς κ.ά. Ρόλο όµως παίζει και η στάση του σώµατος. Γι’ αυτό πρέπει να κρατάµε το κεφάλι µας όσο µπορούµε όρθιο, σε ευθεία µε τη σπονδυλική µας στήλη. Αντιμετωπίζεται µε…
Ανάπαυση και κολάρο: Είναι απαραίτητα σε οξείες καταστάσεις πόνου ώστε να αποσυµφορηθούν οι σπόνδυλοι, να µειωθούν τα συµπτώµατα και να γίνει θεραπεία. Συνήθως η χρήση κολάρου δεν υπερβαίνει τις δύο µέρες (αν και φοριέται ανάλογα µε την περίπτωση) ώστε ο αυχένας να µην συνηθίσει την υποστήριξη.
Φαρµακευτική αγωγή: Αποτελείται συνήθως από παυσίπονα, αντιφλεγµονώδη και µυοχαλαρωτικά.
Φυσικοθεραπεία: Στοχεύει στη µείωση του πόνου, την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αυχένα και την εκπαίδευση του ασθενούς µε σκοπό την πρόληψη. Διατάσεις αυχένα
Εκτελέστε τες τακτικά µέσα στην ηµέρα και προλάβετε το αυχενικό.
A. Καθίστε άνετα, µε τους ώµους πίσω κοιτώντας µπροστά. Σκύψτε αργά το κεφάλι, µείνετε για 15’’ και επιστρέψτε πάλι αργά. Κάντε 3 επαναλήψεις.
Β. Καθίστε όπως προηγουµένως. Φέρτε αργά το κεφάλι προς τον ένα ώµο και µείνετε για 15’’. Επιστρέψτε και επαναλάβετε απ’ την άλλη. Κάντε 3 επαναλήψεις για κάθε πλευρά.
Γ. Πάρτε την ίδια αρχική θέση και στρίψτε αργά το κεφάλι προς τη µία πλευρά. Μείνετε για 15’’. Επιστρέψτε αργά και κάντε το ίδιο από την άλλη. Επαναλάβετε 3 φορές για κάθε πλευρά.
Tip: Αν ο πόνος δεν µειώνεται όταν κοιµάστε ή συνοδεύεται από πυρετό, ναυτία και διαταραχή της βάδισης ή της όρασης, συµβουλευτείτε αµέσως τον γιατρό σας.
Της ΧΡΥΣΑΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ, ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ
Aντιµετωπίστε την ψύξη
Η απότοµη εναλλαγή θερµοκρασίας, όταν περνάµε από τη ζέστη στο κρύο, µπορεί να προκαλέσει ενοχλητικά συµπτώµατα, κυρίως στον αυχένα, την πλάτη αλλά και το πρόσωπο, γνωστά ως «ψύξη» ή επιστηµονικά «µυϊκό σπασµό». Τι συστήνουν οι ειδικοί;
Ορθοπεδικός*
1. Επάλειψη µε θερµαντική αλοιφή ή χρήση πάγου ανάλογα µε τη γνωµάτευση.
2. Λήψη φαρµάκων (συνήθως µυοχαλαρωτικών και αναλγητικών).
3. Χρήση κολλάρου αν το πρόβληµα είναι στον αυχένα και τα συµπτώµατα έντονα.
4. Φυσικοθεραπεία, που
συνήθως περιλαµβάνει διαθερµίες, υπέρηχους και χειροµαλάξεις
µε κινησιοθεραπεία.
5. Χρήση θερµοφόρας ή ζεστής κοµπρέσας αν η ψύξη είναι στο πρόσωπο.
6. Προφύλαξη µε το κατάλληλο ντύσιµο από τις απότοµες εναλλαγές θερµοκρασίας.
* Είναι ο πρώτος γιατρός στον οποίο πρέπει να απευθυνθείτε σε µια τέτοια περίπτωση.
Φυσικοθεραπευτής
1. Αν η ψύξη είναι στον αυχένα, συστήνονται ειδικές ασκήσεις που βοηθούν να διατηρείται η κινητικότητα στην περιοχή και εργονοµία για σωστή στάση του σώµατος ώστε ο αυχένας να είναι ευθυτενής. Επίσης, καλό είναι να µην στηρίζετε το ακουστικό του τηλεφώνου στον ώµο όταν µιλάτε.
2. Αν δουλεύετε µε υπολογιστή,
η οθόνη πρέπει να είναι ακριβώς µπροστά σας σε ευθεία µε το κεφάλι και η καρέκλα σας να έχει µπράτσα για να ακουµπούν
οι αγκώνες.
3. Μην γυµνάζεστε χωρίς να έχετε πρώτα κάνει προθέρµανση και µετά αποθέρµανση.
Εναλλακτικός θεραπευτής
1. Ρεφλεξολογία, ινδικό κεφαλής (τεχνική µάλαξης που εστιάζει κυρίως στο κεφάλι και στον αυχένα), θιβετιανή µάλαξη (είδος µάλαξης µε έλαια και βεντούζες).
2. Μασάζ µε αιθέρια έλαια πεύκου, ευκάλυπτου και καµφοράς (5 σταγόνες σε 100 ml αµυγδαλέλαιο ή θερµαντικό λάδι βαλσάµικο).
3. Ένα ζεστό µπάνιο µε τα ίδια έλαια. Πρέπει ωστόσο να αποφεύγετε να κάνετε ντους ή µπάνιο λίγο πριν βγείτε έξω. Επίσης δεν πρέπει να αφήνετε τα µαλλιά σας βρεγµένα όταν λούζεστε.
Η ποιότητα ζωής ως έννοια είναι πολύ της μόδας. Μια ολόκληρη βιομηχανία στημένη πάνω της μας έχει σχεδόν πείσει ότι καλύτερη ποιότητα είναι το καλύτερο αυτοκίνητο, το καλύτερο διαμέρισμα, η καλύτερη tv. Για κάποιο μάλιστα λόγο η έννοια του καλύτερου μοιάζει να ταυτίζεται με εκείνη του μεγαλύτερου ή ακόμα και του ακριβότερου…
Όμως, παρ όλο που –κι αυτό δε το λέω εγώ- το μέγεθος δεν είναι το παν… και το ακριβότερο προδιαθέτει ή να έχει ο μπαμπάς χωράφια (λένε στη Λάρισα, στο Βόλο τι λένε; Καράβια;) ή να τρέχουμε μέρα νύχτα σε τρεις δουλειές για να ξεχρεώσουμε, εμείς δε το βάζουμε κάτω! Ουφ, άγχος!!! Αλλά για καλό, για καλύτερη ποιότητα ζωής… και κάπως έτσι το έμφραγμα αρχίζει στα σαράντα!
Το άγχος προέρχεται -όπως και η αγχόνη- από το ρήμα άγχω, σφίγγω δηλαδή πιεστικά στο λαιμό. Όλοι μας έχουμε βιώσει άγχος: μια διάχυτη, δυσάρεστη και ακαθόριστη αίσθηση ανησυχίας, που συνήθως συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα: εφίδρωση, ζάλη, ταχυκαρδία, αίσθημα πνιγμού, αστάθεια, βάρος στο στήθος, μυς που τρέμουν κ.λπ. Μακροχρόνια είναι γνωστό ότι μπορεί να φέρει διάφορα κακά, όπως κατάθλιψη, υπέρταση, καρδιακές και γαστρεντερικές διαταραχές, εθισμούς και -ω, τι άγχος!!!- επιταχύνει τη διαδικασία της γήρανσης.
Επίσης φαίνεται πως κάνει συχνότερη την εμφάνιση ημικρανιών, ασθματικών επεισοδίων και αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα να πέφτουμε εύκολα θύματα των ιώσεων. Η επανάληψη συμπτωμάτων εύκολα κάνει κάποιον να πάει στο γιατρό, ο οποίος το πιο πιθανό είναι να του γράψει φάρμακα.
Για χιλιάδες χρόνια τα φάρμακα και τα καταπλάσματα γίνονταν από φυτά. Οι κλασσικοί Έλληνες συγγραφείς και οι γιατροί της αρχαιότητας, όπως ο Ιπποκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός έγραψαν διάφορα συγγράμματα για τις θεραπευτικές ιδιότητες και τον τρόπο χρήσης των φυτών, βασισμένοι στις λαϊκές παραδόσεις του καιρού τους.
Από τις αρχές του αιώνα μας, τα φυτά αντικαταστάθηκαν κατά μεγάλο μέρος από διάφορα χημικά παρασκευάσματα. Οι φαρμακοβιομηχανίες, μαζί με τις βιομηχανίες όπλων, είναι πια οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις όλων των εποχών!!!
Στην περίπτωση της αντιμετώπισης του άγχους χρησιμοποιούνται τριών ειδών φάρμακα: Βενζοδιαζεπίνες, Αντικαταθλιπτικά, και Β-Αναστολείς. Όλα έχουν μια πλούσια λίστα παρενεργειών γραμμένη στο χαρτί με τις οδηγίες μες στο κουτάκι τους.
Ο οδηγός επιβίωσης σας προτείνει 4 φυτά/βότανα σε συνεργασία με τον βιοχημικό Μανώλη Γκουντουβά. Οι πληροφορίες σχετικά με τις ιδιότητες και τη χρήση των βοτάνων είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ιατρική συμβουλή.
Εάν ήδη παίρνετε φάρμακα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για την αποφυγή πιθανών αλληλεπιδράσεων!
Βάλσαμο, σπαθόχορτο
(Hyperici herba, St. John’s wort)
Το υπερικό ή βαλσαμόχορτο απασχόλησε τη θεραπευτική από την αρχαιότητα. Ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν σαν διουρητικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό, αιμοστατικό. Στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν σαν επουλωτικό στις πληγές που γινόντουσαν από τα σπαθιά (σπαθόχορτο). Είναι το πιο δημοφιλές φυτό, το εναλλακτικό «prozaκ», για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη. Χρησιμοποιείται επίσης σαν αντισπασμωδικό και βελτιωτικό της ποιότητας του ύπνου σε αϋπνίες. Στη Γερμανία, συνταγογραφείται.
Βαλεριάνα (Valeriana Officinalis)
Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται κυρίως σαν κατευναστικό στην αϋπνία, το άγχος την ανησυχία, δυσκολία στο ξεκίνημα του ύπνου και τη νευρική υπερένταση. Κατευναστικά σε κατάσταση αναστάτωσης, διεγερτικά σε συνθήκες ακραίας κούρασης. Πρόσφατες φαρμακολογικές μελέτες έδειξαν ότι τα ενεργά συστατικά του φυτού “χρησιμοποιούν” τους ίδιους υποδοχείς με τα βαρβιτουρικά και τις βενζοδιαζεπίνες στον εγκέφαλο, αλλά σίγουρα με διαφορετικό τρόπο, αφού δεν παρουσιάζουν παρενέργειες, δηλαδή πρωινή υπνηλία και έλλειψη συγκέντρωσης.
Μελισσόχορτο (Melissa Officinalis)
“Είναι δραστικό για τον εγκέφαλο, δυναμώνοντας τη μνήμη και διώχνοντας εντελώς τη μελαγχολία», John Evelyn, Άγγλος ημερολογιογράφος του 17ου αιώνα. Καταπραΰνει την ένταση, ανεβάζει τη διάθεση και αποκαθιστά την ενέργεια, όταν είστε πολύ κουρασμένοι. Οι χαλαρωτικές ιδιότητες του βοτάνου το καθιστούν μια καλή εναλλακτική θεραπεία για ενοχλήσεις που οφείλονται στο άγχος, όπως τον πονοκέφαλο και την ημικρανία την ανορεξία, τη ναυτία, τον κολικό, τη κολίτιδα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και τη γαστρίτιδα. Επί περισσότερο από 2000 χρόνια, το μελισσόχορτο ήταν πολύτιμο συστατικό πολλών ελιξιρίων της ζωής, ενώ ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στον Αβικέννα, Άραβα γιατρό του 11ου αιώνα. Επί αιώνες ήταν δημοφιλές ως αποτελεσματική θεραπεία για τη μελαγχολία, το λήθαργο, την κακή μνήμη, αλλά και ως βοήθημα για την αποκατάσταση της νεανικής “ζωτικότητας”.
Λυκίσκος (Humulus Lupulus)
Είναι ο ίδιος που χρησιμοποιείται στην Παρασκευή μπύρας. Έχει τονωτικές και διουρητικές ιδιότητες, είναι καθησυχαστικό και χαλαρωτικό βότανο, βοηθά στην κολίτιδα, τη νευρική δυσπεψία, ενώ καταπραΰνει από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Η έντονη χαλαρωτική του δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα το κάνει ωφέλιμο στη θεραπεία της αϋπνίας. Αποξηραμένοι κώνοι του φυτού χρησιμοποιούνται και ως γέμισμα σε μαξιλάρια.
Για τη δοσολογία και τον τρόπο χρήσης των παραπάνω φυτών, ενημερωθείτε από το φαρμακείο η το κατάστημα φυσικών τροφών όπου θα τα προμηθευτείτε!
Πηγή: your-city.gr
