Πρόεδρος ΕΦΕΤ: “Αυτά είναι τα ύποπτα τρόφιμα για καρκινογενέσεις”

Σύμφωνα με μελέτες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και του Διεθνούς Ινστιτούτου Καρκίνου οι αιτίες που προκαλούν καρκίνο είναι περίπου γνωστές…
30% οφείλεται στο κάπνισμα, 33% στα τρόφιμα, 5% στην κληρονομικότητα και το υπόλοιπο 32% στις ακτινοβολίες, τους ιούς και τις ορμόνες. Στα τρόφιμα οφείλεται το 1/3 των καρκίνων του πεπτικού συστήματος. Μερικές απο τις ουσίες που προστίθενται στα τρόφιμα είτε από το περιβάλλον , είτε κατά την παρασκευή τους και θεωρούνται καρκινογόνες ή μεταλλαξιογόνες περιγράφονται παρακάτω:

Σολωμός, ξιφίας, γαλέος, τόνος: τα ψάρια αυτά περιέχουν υδράργυρο σε πολλές περιπτώσεις πάνω από τα επιτρεπτά όρια .Στην διάρκεια της θητείας μου στον ΕΦΕΤ τέσσερις φορές αποσύραμε από την αγορά ψάρια της κατηγορίας αυτής λόγω αυξημένης ποσότητας υδραργύρου .Ο υδράργυρος προέρχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό κυρίως που είναι μολυσμένος με υδράργυρο. Ο υδράργυρος συσσωρεύεται στον οργανισμό και προκαλεί βλάβες στον εγκέφαλο ,το κεντρικό νευρικό σύστημα και είναι ύποπτος για καρκινογένεση. Μάλιστα ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων συνιστά στις έγκυες γυναίκες να μην καταναλώνουν αυτήν την κατηγορία ψαριών κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και για τον υπόλοιπο πληθυσμό μια φορά τον μήνα .Παρόμοιες συστάσεις έχουν γίνει και από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων και από τους αντίστοιχους οργανισμούς Αυστραλίας και Καναδά. Επισημαίνεται σε κάθε περίπτωση ότι τα αναφερόμενα αφορούν μόνο αυτήν την κατηγορία ψαριών και όχι τα άλλα είδη τα οποία θεωρούνται απαραίτητα για μια υγιεινή διατροφή και ιδιαίτερα τα ψάρια του Αιγαίου.
Επιπλέον ο σολομός ιχθυοτροφείων αλλά και ξιφίας, γαλέος και τόνος περιέχουν πολυχλωριομένα διφαινύλια (κλοφέν,.PCBs) τα οποία συσσωρεύονται στον οργανισμό, δρουν αθροιστικά και προκαλούν βλάβες στο ορμονικό σύστημα του οργανισμού και είναι ύποπτα για καρκινογενέσεις. Τα πολυχλωριομένα διφαινύλια προέρχονται από τους μολυσμένους ωκεανούς. Επισημαίνεται ότι τα ψάρια του Αιγαίου είναι απολύτως ασφαλή απο μετρήσεις που έχουν γίνει και είναι απαραίτητα για την υγιεινή διατροφή. Περαιτέρω η Πολιτεία πρέπει να κάνει περισσότερους και συστηματικότερους ελέγχους για τα εισαγόμενα ψάρια αυτής της κατηγορίας, που δυστυχώς δεν γίνονται.

Χρωστικές: Πριν λίγο καιρό αποσύρθηκε η ερυθρά χρωστική Ε120 ή καρμίνες ή οποία ήταν ύποπτη για καρκινογενέσεις και προστίθεται σε τρόφιμα και αναψυκτικά για να τους δώσει εντονότερο κόκκινο χρώμα. Η χρωστική Ε120 ή Red 2G παράγεται απο ψήσιμο είδους σκαθαριών σε 400 βαθμούς Κελσίου και απομόνωσης απο την σκόνη της χρωστικής. Στην διάρκεια της θητείας στον ΕΦΕΤ αποσύρθηκε η χρωστική Ε129 ως ύποπτη για καρκινογενέσεις που έμπαινε σε λουκάνικα, έτοιμα μπιφτέκια για να γίνονται πιο κόκκινα, σε πτηνοτροφές για να γίνεται ο κρόκος του αυγού πιο κίτρινος όπως και το χρώμα του κρέατος …πιο αλανιάρικο, επίσης στις ιχθυοτροφές σολομού για να γίνεται το κρέας του σολομού πιο κόκκινο και σε μαρμελάδες για πιο έντονο κόκκινο χρώμα.. Παρατηρούμαι τις ετικέτες των τροφίμων και ιδιαίτερα των αναψυκτικών και δεν καταναλώνουμε εκείνες που περιέχουν πολλά Ε. Προτιμούμε φρέσκους χυμούς και φρέσκα φρούτα και λαχανικά εποχής.

Νιτρώδη, Νιτρικά: Τα νιτρώδη και νιτρικά άλατα που προστίθενται για συντήρηση σε καπνιστά ψάρια, κρέατα, αλλαντικά κλπ. μπορεί να αντιδράσουν με αζωτούχες ενώσεις των τροφών αυτών και να σχηματίσουν νιτροζαμίνες που είναι καρκινογόνες Οι νιτροζαμίνες προκαλούν καρκίνο του οισοφάγου και του ήπατος. Επίσης σε καπνιστά και ψεροξημένα τρόφιμα είναι πιθανόν να υπάρχουν κυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες όπως το βενζοπυρένιο, που είναι καρκινογόνοι. Περιορίζουμε την κατανάλωση αυτών των τροφών επίσης λόγω του οτι περιέχουν αυξημένες ποσότητες αλατιού και μπαχαρικών. Κηπευτικά προϊόντα που αρδεύονται απο περιοχές που η γεώτρηση περιέχει νιτρικά ή είναι προϊόντα θερμοκηπίου που έχουν χρησιμοποιηθεί νιτρικά λιπάσματα, τότε είναι πιθανόν να περιέχουν νιτρικά που είναι ύποπτα για καρκίνους στο πεπτικό σύστημα .Επίσης το νερό γεωτρήσεων που περιέχει πάνω από 50mg/lt σε νιτρικά δεν πρέπει να καταναλώνεται ως πόσιμο.

Κονσέρβες: Στίς κονσέρβες υπάρχει ένα εσωτερικό επίχρισμα (επάλειψη) γι α να μην έρχεται σε επαφή το μέταλλο με το τρόφιμο.Το επίχρισμα αυτό είναι μία πλαστική ουσία που ονομάζεται ΔιςΦαινόλη Α( ΒΡΑ) που σταδιακά μεταφέρεται στο τρόφιμο Η ΒΡΑ είναι ύποπτη για βλάβες στο συκώτι, στα νεφρά, το αμυντικό σύστημα του οργανισμού,διαβήτη τύπου ΙΙ και καρκινογενέσεις. Έχουν αποσυρθεί απο την ΕΕ, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και Αυστραλία τα πλαστικά μπιμπερό από ΒΡΑ .

Κρεατικά στα κάρβουνα : Κρέατα και προϊόντα κρέατος που υπερψήνωνται στα κάρβουνα το λίπος στην υψηλή θερμοκρασία της φλόγας λιώνει αντιδρά με ανθρακούχες ενώσεις και σχηματίζει καρκινογόνες ουσίες που απορροφώνται από το κρέας. Το ίδιο συμβαίνει και για το καρβουνιασμένο κρεας. Τα τμήματα του καρβουνιασμένου κρέατος πρέπει να αφαιρούνται και το κρέας πρέπει να ψήνεται σε απόσταση απο την φλόγα ή χρήση ηλεκτρικής συσκευής.

Αφλατοξίνες: Γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα, τυρί κλπ, σπόροι, ξηροί καρποί εάν δεν παστεριοποιηθούν κατάλληλα ή οι ξηροί καρποί και σπόροι αποθηκευτούν σε χώρους υγρούς και θερμούς αναπτύσσονται μύκητες που παράγουν μυκοτοξίνες τις αφλατοξίνες που ενοχοποιούνται για καρκίνο του ήπατος. Δυστυχώς εδώ ο καταναλωτής είναι εντελώς απροστάτευτος και επιτείνεται με την απουσία συστηματικών ελέγχων.

Υπολείμματα φυτοφαρμάκων: Τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων αποτελούν πρόβλημα λόγω της μη συμμόρφωσης των αγροτών και της απουσίας ελέγχων από την πολιτεία. Τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων είναι ύποπτα για βλάβες στο ορμονικό σύστημα του οργανισμού ,το κεντρικό νευρικό σύστημα και για καρκινογενέσεις. Τα αυξημένα ποσοστά καρκινογένεσης τα τελευταία χρόνια μεταξύ των αγροτών οφείλεται στην χρήση φυτοφαρμάκων χωρίς προφυλάξεις (γάντια, στολές, μάσκες κλπ). Η απουσία ελέγχων από την πολιτεία καθιστά τους καταναλωτές απροστάτευτους απο τους κινδύνους που εγκυμονούν τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων των οποίων οι επιπτώσεις εμφανίζονται αργότερα.Μια συμβουλή προς καταναλωτές είναι να πλένουν καλά τα τρόφιμα αυτά, να ξεφλουδίζουν όσα ξεφλουδίζονται, να καταναλώνουν προϊόντα εποχής οχι θερμοκηπίου και σε περιπτώσεις βιολογικά προϊόντα.

Ακρυλαμίδη: Περισσότερο από δέκα χρόνια πριν στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Σουηδίας ανακοίνωσαν Σουηδοί επιστήμονες οτι αμυλούχα τρόφιμα που θερμαίνονταν σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 150 βαθμών Κελσίου σχηματίζονταν μια ουσία την ακρυλαμίδη και μάλιστα όσο υψηλότερη ήταν η θερμοκρασία τόσο μεγαλύτερη η ποσότητα της παραγόμενης ακρυλαμίδης. Έτσι παξιμάδια, δημητριακά πρωινού, κουραμπιέδες, τηγανητές πατάτες, φρυγανιές, τσίπς κάθε κατηγορίας, ποπ κόρν, κλπ κατά το ψήσιμο σχηματίζεται ακρυλαμίδη, η οποία θεωρείται ύποπτη καρκινογενέσεων. Η ακρυλαμίδη δεν υπάρχει στα τρόφιμα που αναφέρθηκαν, αλλά σχηματίζεται κατά το ψήσιμο από αντίδραση αμυλούχων συστατικών με το αμινοξύ ασπαραγίνη. Οι βιομηχανίες τροφίμων προσπαθούν να περιορίσουν το ποσοστό ακρυλαμίδης στα τρόφιμα είτε μειώνοντας την θερμοκρασία είτε με διάφορες άλλες μεθόδους.
Το φαινόμενο παρακολουθείται από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων.
Οι επιπτώσεις στον οργανισμό από τα τρόφιμα αυτά, δεν εμφανίζονται άμεσα αλλά χρόνια αργότερα, καλό θα είναι όμως να περιορίζουμε την κατανάλωση των προϊόντων αυτών ,να καταναλώνουμε τρόφιμα με αντικαρκινική δράση ,και να καταναλώνουμε τρόφιμα με πολλές φυτικές ίνες διότι διευκολύνουν τις εκκενώσεις και έτσι αποβάλλονται οι καρκινογόνες ουσίες πριν απορροφηθούν από το παχύ έντερο. Η αντικαρκινική δράση κατηγοριών τροφίμων θα δημοσιευθεί σε επόμενο κείμενο.

Νίκος Κατσαρός
Π. Πρόεδρος ΕΦΕΤ
Επιστημονικός Συνεργάτης ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

πηγή

Μάστιγα Καρκίνου - Ποία τα 17 συμπτώματα που συνήθως αγνοούμε

Ο καρκίνος πλέον έχει γίνει μία από τις πιο κοινές «σιωπηλές» ασθένειες. Ωστόσο, σύμφωνα με το reader’s digest, το σώμα στέλνει «οιωνούς» που εμείς συχνά αγνοούμε.

 

Συριγμός ή δυσκολία στην αναπνοή
Ένα από τα πρώτα σημάδια στους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είναι η αναπνοή. Ο συριγμός ή η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να αποτελεί μία προειδοποίηση για καρκίνο. Ωστόσο, πολλές φορές οι ασθενείς το παρερμηνεύουν ως άσθμα, καθυστερώντας έτσι τη σωστή διάγνωση.

Χρόνιος βήχας ή πόνος στο στήθος
Διάφοροι τύποι καρκίνου, συμπεριλαμβανομένης της λευχαιμίας και των όγκων του πνεύμονα, μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα, που μιμούνται τον έντονο βήχα ή τη βρογχίτιδα. Ένας τρόπος για να δούμε τη διαφορά είναι, ότι τα πρόβλημα επιμένει ή επανέρχεται σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο. Μερικοί ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα αναφέρουν επιπλέον πόνο στο στήθος, που επεκτείνεται επάνω στο ώμο ή κάτω από το βραχίονα.

Συχνοί πυρετοί ή λοιμώξεις
Αυτά μπορεί να είναι συμπτώματα της λευχαιμίας, μιας μορφής καρκίνου των κυττάρων του αίματος, που ξεκινά από το μυελό των οστών. Η λευχαιμία προκαλεί το μυελό να παράγει μη φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία παραγκωνίζουν τα υγιή λευκά αιμοσφαίρια, υποσκάπτοντας την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις. Συχνά, οι γιατροί παρατηρούν ότι ασθενείς με λευχαιμία (ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες) διαμαρτύρονται για πυρετό, γενικευμένο πόνο και συμπτώματα γρίπης, για αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο.

Δυσκολία στην κατάποση
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η δυσκολία κατάποσης συνήθως συνδέεται με καρκίνο του οισοφάγου ή του λαιμού, ωστόσο αυτό μπορεί να αποτελεί ένα πρώτο σύμπτωμα για καρκίνο του πνεύμονα.

Διόγκωση των λεμφαδένων ή εξογκώματα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα
Η διόγκωση των λεμφαδένων δείχνει τις αλλαγές στο λεμφικό σύστημα, το οποίο μπορεί να είναι ένα σημάδι καρκίνου. Για παράδειγμα, ένα εξόγκωμα ή οι διευρυμένοι λεμφαδένες κάτω από το βραχίονα, μερικές φορές είναι ένα σημάδι του καρκίνου του μαστού. Ένα ανώδυνο εξόγκωμα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα μπορεί να είναι ένα πρώιμο σημάδι της λευχαιμίας.

Υπερβολικοί μώλωπες ή ακατάπαυστη αιμορραγία
Αυτό το σύμπτωμα υποδηλώνει συνήθως, ότι κάτι μη φυσιολογικό συμβαίνει με τα αιμοπετάλια και τα ερυθρά αιμοσφαίρια και ενδεχομένως να είναι ένα σημάδι λευχαιμίας.
Ασθενείς με λευχαιμία ανέφεραν, ότι είχαν μώλωπες σε παράξενα μέρη, όπως στα δάχτυλα και τα χέρια, καθώς και κόκκινες κηλίδες στο πρόσωπο, το λαιμό, ενώ άλλοι έκαναν λόγο για αιμορραγία των ούλων. Η εξήγηση ενδεχομένως βρίσκεται στο γεγονός, ότι με την πάροδο του χρόνου, τα κύτταρα «της λευχαιμίας» παραγκωνίζουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια, αλλοιώνοντας την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο.

Αδυναμία ή κόπωση
Η γενικευμένη κόπωση και η αδυναμία είναι ένα σύμπτωμα πολλών διαφορετικών μορφών καρκίνου, που θα πρέπει κανείς να το δει σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα. Στην περίπτωση που αισθάνεστε εξαντλημένοι χωρίς εξήγηση, καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.

Φούσκωμα στην κοιλιά ή αύξηση του σωματικού βάρους
Ενώ αυτό μπορεί να ακούγεται πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, ενδέχεται να είναι ένα ακόμα σύμπτωμα του καρκίνου. Στην περίπτωση μάλιστα των γυναικών με καρκίνο των ωοθηκών, το σώμα διογκώνεται και παρατηρείται ένα ανεξήγητο κοιλιακό φούσκωμα, το οποίο εμφανίζεται ξαφνικά και συνεχίζει να υπάρχει για αρκετό χρονικό διάστημα.

Αίσθημα κορεσμού ή ανορεξία
Αυτό το σύμπτωμα αφορά επίσης στις γυναίκες και συγκεκριμένα σε όσες πάσχουν από καρκίνο των ωοθηκών. Κάθε γυναίκα που βιώνει υπερβολικό φούσκωμα ή αύξηση του σωματικού βάρους (ειδικά μάλιστα αν συνοδεύεται από πυελικό άλγος ή αίσθημα υπερκορεσμού) θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον γυναικολόγο της και να ζητήσει ένα υπερηχογράφημα πυέλου.

Κοιλιακό άλγος
Ο πόνος στην κοιλιά ή την πύελο, από μόνος του μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα για τον γυναικείο καρκίνο. Στην πραγματικότητα, επειδή είναι ένα κοινό σύμπτωμα των ινομυωμάτων, κύστεων των ωοθηκών και άλλων αναπαραγωγικών διαταραχών του ουροποιητικού συστήματος, οι γιατροί δε μπορούν πάντα να υπολογίσουν τον καρκίνο ως πιθανότητα, όταν οι ασθενείς περιγράφουν πυελικό πόνο.

Βεβαιωθείτε, ότι ο γιατρός σας εξετάζει όλες τις πιθανές εξηγήσεις και κάνει μια πλήρη εξέταση, αφού ο πόνος και οι κράμπες στην πύελο και την κοιλιακή χώρα μπορεί να συνοδεύουν το φούσκωμα, που, όπως προαναφέρθηκε, ενδεχομένως να σηματοδοτεί καρκίνο των ωοθηκών. Η λευχαιμία μπορεί επίσης να προκαλέσει κοιλιακό πόνο που προκύπτει από μια διευρυμένη σπλήνα.

Αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα
Συχνά παρερμηνεύονται ως αιμορροΐδες, αλλά η αιμορραγία από το ορθό ή στα κόπρανα μπορεί να σημαίνει καρκίνος του παχέος εντέρου. Το αίμα στην τουαλέτα είναι ένας σοβαρός λόγος για να καλέσετε το γιατρό σας και να προγραμματίσετε μια κολονοσκόπηση.

Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Εάν παρατηρήσετε, ότι χάνετε κιλά χωρίς να έχετε κάνει αλλαγές στη διατροφή σας ή να ασκείστε, θα πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί συμβαίνει αυτό. Η απώλεια βάρους είναι ένα πρώιμο σημάδι καρκίνου του παχέος εντέρου και άλλων μορφών καρκίνου του πεπτικού συστήματος.
Είναι επίσης ένα σημάδι του καρκίνου, που έχει εξαπλωθεί στο ήπαρ, επηρεάζοντας την όρεξη και την ικανότητα του σώματός να απαλλαγεί από τα απόβλητα.

Στομαχικές διαταραχές ή στομαχόπονος
Όσο απλό και να ακούγεται, ένα συνηθισμένο κοιλιακό άλγος μπορεί να είναι ο οιωνός για καρκίνο και όχι έλκος, όπως πολλοί ασθενείς νομίζουν. Οι κράμπες στο στομάχι ή οι συχνοί στομαχόπονοι ενδέχεται να υποδηλώνουν καρκίνο του παχέος εντέρου.

Διόγκωση των χαρακτηριστικών του προσώπου
Μερικοί ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα παρουσιάζουν πρήξιμο ή ερυθρότητα στο πρόσωπο. Η εξήγηση για αυτό είναι, ότι οι μικροί όγκοι του πνεύμονα μπλοκάρουν συνήθως τα αιμοφόρα αγγεία στο στήθος, εμποδίζοντας το αίμα να κυκλοφορήσει ελεύθερα στο κεφάλι και το πρόσωπο.

Μια πληγή που δεν επουλώνεται ή αιμορραγεί εύκολα
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε, ότι πρέπει να παρακολουθούμε τις κρεατοελιές για αλλαγές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένδειξη καρκίνου του δέρματος. Υπάρχουν όμως και άλλα συμπτώματα, όπως μικρά κηρώδη εξογκώματα ή ξηρά φολιδωτά σημάδια, τα οποία δύσκολα παρατηρεί κάποιος. Άλλα συμπτώματα καρκίνου του δέρματος μπορούν να είναι το μελάνωμα και το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Αλλαγές στα νύχια
Οι ανεξήγητες αλλαγές στα νύχια μπορεί να είναι σημάδια διαφόρων τύπων καρκίνου. Μία καφέ ή μαύρη ράβδωση ή ακόμα και μία «τελεία» κάτω από το νύχι μπορούν να αποτελούν ένδειξη καρκίνου του δέρματος, ενώ πρόσφατα ανακαλύφθηκε, ότι ένα σημάδι καρκίνου του πνεύμονα είναι και η διεύρυνση των άκρων των δακτύλων, με τα νύχια να κάνουν καμπύλη πάνω από τις άκρες.
Τα ωχρά ή άσπρα νύχια μπορεί επίσης να είναι μια ένδειξη, ότι το συκώτι σας δεν λειτουργεί σωστά, γεγονός που ενδεχομένως προϊδεάζει για καρκίνο του ήπατος.

Πόνος στην πλάτη ή τα κάτω δεξιά πλευρά
Μπορεί να ακούγεται ασαφές ως σύμπτωμα, αλλά πολλοί ασθενείς με καρκίνο παρατήρησαν τον πόνο αυτό ως το πρώτο σημάδι του καρκίνου του ήπατος, γνωστή μορφή καρκίνου, που κοινά αναφέρεται και ως «σιωπηλός δολοφόνος».
Στην περίπτωση των γυναικών μάλιστα, ο καρκίνος του μαστού συχνά διαγιγνώσκεται με τον πόνο στην πλάτη, ο οποίος μπορεί να συμβαίνει όταν ο όγκος πιέζει πίσω στο στήθος ή όταν ο καρκίνος εξαπλώνεται στη σπονδυλική στήλη ή τις νευρώσεις.

Πηγή: clickatlife.gr

Καρκίνος Και Χημειοθεραπεία!

ΑΦΟΥ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ Η ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ (ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ») ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ, ΤΟ JOHN HOPKINS ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ.

Ενημέρωση για τον καρκίνο από το νοσοκομείο John Hopkins - USA:
1. Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια. Όταν ο γιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις τους, επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στο ανιχνεύσιμο ποσό.

2. Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 έως και περισσότερες από 10 φορές στη ζωή ενός ανθρώπου.

3. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και έτσι αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων.

4. Όταν κάποιος έχει καρκίνο αυτό υποδεικνύει ότι παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες, καθώς και στον τρόπο ζωής του ατόμου.

5. Για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις, πρέπει να αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα, τα οποία θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

6. Η χημειοθεραπεία έχει να κάνει με τη δηλητηρίαση των ραγδαία αναπτυσσόμενων καρκινικών κυττάρων, αλλά και με την καταστροφή των ραγδαία αναπτυσσόμενων υγειών κυττάρων στο μυελό των οστών, τηνγαστρεντερική οδό κ.λπ. και μπορεί να προκαλέσει οργανικές βλάβες, στο ήπαρ, τους νεφρούς, την καρδιά, τους πνεύμονες κ.λπ.

7. Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και παράλληλα, καυτηριάζει, σημαδεύει και καταστρέφει υγιή κύτταρα, ιστούς και όργανα.

8. Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά μειώνει το μέγεθος ενός όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή ενός όγκου.

9. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό τοξικό φορτίο από χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει είτε κατασταλεί είτε καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη μολύνσεων και επιπλοκών.

10. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία μπορούν να προκαλέσουν τη μετάλλαξη των καρκινικών κυττάρων, ούτως ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικά με αποτέλεσμα να καταστρέφονται πιο δύσκολα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων και σε άλλες περιοχές.

11. Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων, με το να μην τους παρέχεται η τροφή που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.

Τα Καρκινικά Κύτταρα Τρέφονται Με:

• Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα καρκινικά κύτταρα. Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel, NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που είναι βλαβερή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το λευκό του χρώμα. Καλύτερη εναλλακτική είναι μπαχαρικά τύπου Bragg's aminos ή θαλασσινό αλάτι.
• Το γάλα κάνει το σώμα μας να παράγει βλέννα, ιδίως στη γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας χωρίς προσθήκη γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.
• Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς.
• Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα σας. Το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα στα οποία να περιλαμβάνονται τα φασόλια. Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και φτάνουν στα κύτταρα μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη υγιών κυττάρων.Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών (από τα περισσότερα λαχανικά, συμπεριλαμβανομένων των βλαστών από τα φασόλια) και να φάτε ωμά λαχανικά 2 ή 3 φορές την ημέρα. Τα ένζυμα καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου.
• Αποφεύγετε καφέ, τσάι και σοκολάτα, τα οποία περιέχουν μεγάλη ποσότητα καφεΐνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και έχει ιδιότητες κατά του καρκίνου. Νερό, καλύτερα καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο, για την αποφυγή γνωστών τοξινών και βαρέων μετάλλων που περιέχονται στο νερό της βρύσης. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο και καλύτερα να αποφεύγεται.

12. Η πρωτεΐνη του κρέατος είναι δύσπεπτη και απαιτεί πολλά πεπτικά ένζυμα. Το άπεπτο κρέας που παραμένει στα έντερα αποσυντίθεται και έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών.

13. Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία σκληρή πρωτεϊνική στιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση κρέατοςαπελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα πρωτεϊνικά τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων με αποτέλεσμα τα λευκά κύτταρα να μπορούν να τα καταστρέψουν.

14. Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα (IP6, Flor essence, Essiac, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, λιπαρά οξέα κ.λπ.). Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε είναι γνωστό ότι προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει τα κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα.

15. Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και της ψυχής. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα θα βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός, η πικρία και τα δυσάρεστα συναισθήματα θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον. Μάθετε το πνεύμα σας να αγαπά και να συγχωρεί. Μάθετε να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή.

16. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.

Ενημέρωση Καρκίνου Από Το Νοσοκομείο John Hopkins, Η.Π.Α.:
1. Μην τοποθετείτε πλαστικά δοχεία σε φούρνο μικροκυμάτων.
2. Μην τοποθετείτε δοχεία με νερό στην κατάψυξη.
3. Μην τοποθετείτε πλαστικές μεμβράνες σε φούρνο μικροκυμάτων.

Το John Hopkins έστειλε πρόσφατα αυτό το μήνυμα σε ένα από τα ενημερωτικά του δελτία. Οι πληροφορίες αυτές κυκλοφόρησαν και στο Walter Reed Army Medical Center.
Οι διοξίνες προκαλούν καρκίνο και ειδικά καρκίνο του μαστού.Είναι ιδιαίτερα δηλητηριώδεις για τα κύτταρα του σώματός μας.

Μην ψύχετε πλαστικά μπουκάλια με νερό, καθώς η διαδικασία αυτή απελευθερώνει διοξίνες από το πλαστικό. Πρόσφατα ο Δρ. Edward Fujimoto, Διευθυντής του προγράμματος ευεξίας στο Castle Hospital εμφανίστηκε σε μία τηλεοπτική εκπομπή για να εξηγήσει αυτόν τον κίνδυνο για την υγεία μας.

Μίλησε για τις διοξίνες και για το πόσο μας βλάπτουν. Τόνισε ότι δεν πρέπει να θερμαίνουμε τρόφιμα στο φούρνο μικροκυμάτων μέσα σε πλαστικά δοχεία.

Αυτό ισχύει κυρίως για τρόφιμα που περιέχουν λιπαρά. Πρόσθεσε ότι ο συνδυασμός λίπους, υψηλής θερμοκρασίας και πλαστικού, απελευθερώνει διοξίνη στο φαγητό και στη συνέχεια στα κύτταρα του σώματος.

Αντ' αυτού συνέστησε τη χρήση γυαλιού, όπως Pyrex ή κεραμικών δοχείων για τη θέρμανση τροφίμων. Το αποτέλεσμα είναι ίδιο, αλλά χωρίς διοξίνες.
Έτσι, στιγμιαία τρόφιμα και σούπες που θερμαίνονται σε φούρνο μικροκυμάτων πρέπει να αφαιρούνται από τις πλαστικές τους συσκευασίες και να θερμαίνονται σε άλλο δοχείο.
Το χαρτί δεν είναι κακό αλλά δεν ξέρεις ποτέ τι περιέχει. Ασφαλέστερη λύση είναι η χρήση σκευών από πυρίμαχο γυαλί.

Το πρόβλημα της διοξίνης είναι ένας από τους λόγους.Επίσης επεσήμανε ότι πλαστικές μεμβράνες όπως εκείνες τύπου Sanitas, είναι το ίδιο επικίνδυνες όταν τοποθετούνται πάνω από τρόφιμα που μαγειρεύονται στο φούρνο μικροκυμάτων.
Καθώς θερμαίνεται το φαγητό, η υψηλή θερμοκρασία προκαλεί ουσιαστικά την τήξη δηλητηριωδών τοξινών.

Πηγές:
www.hoax-slayer.com/plastic-cancer-link-hoax.html
www.snopes.com/medical/disease/cancerupdate.asp
www.snopes.com/medical/toxins/cookplastic.asp

Η ιδιότητες της Σίκαλης

Η σίκαλη είναι σιτηρό και πιστεύεται ότι προέρχεται απο την κεντρική Ασία απο άγρια χόρτα ή απο μια άγρια σίκαλη που βρέθηκε στη Συρία, την Αρμενία και το Ιράν. Η σίκαλη έχει θεωρηθεί ως ένα κατώτερο σιτηρό και εξετάσθηκε απο τον ρωμαίο συγγραφέα και φιλόσοφο Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, ο οποίος ισχυριζόταν ότι ήταν τρόφιμο που απλά απότρεπε την πείνα.

Οι σπόροι σικάλεως έχουν το ίδιο σχήμα, δηλαδή επίμηκες ως σπόροι σιταριού. Οι σπόροι μπορούν να χρησιμοποιούνται ολόκληρα, σπασμένα ή αλεσμένα όπως η βρώμη, αλλά γενικά μοιάζει με το αλεύρι. Το αλεύρι σίκαλης έρχεται σε διάφορες ποικιλίες. Η ανοικτόχρωμη σίκαλη έχει υποστεί επεξεργασία και της αφαιρείται το πίτουρο.

Η σκουρόχρωμη σίκαλη διατηρεί τα περισσότερα απο τα πίτουρα και τα φύτρα. Είναι μια καλή πήγη μαγνησίου, ιχνοστοιχείων, φολικού οξέος, θειαμίνης και νιασίνης. Αλεύρι σίκαλης διατηρεί περισσότερο τα θρεπτικά του συστατικά απο το αλεύρι σιταριού, λόγω της δυσκολίας που χωρίζει το φύτρο και το πίτουρο απο το ενδοσπέρμιο της σικαλης.Η σίκαλη ήταν ευαίσθητη στον μύκητα ερυσίβη σύμφωνα με τις παλιές γεωργικές τεχνικές ενώ με τις σύγχρονες γεωργικές τεχνικές εξακολουθεί να είναι ευαίσθητη απο το μύκητα που συνθέτει το παραισθησιογόνο φάρμακο LSD.Η σίκαλη είναι μια πολύ καλή πηγή διαιτητικών ινών, φωσφόρου, μαγνησίου, μαγγανίου, πρωτεϊνών και βιταμίνης Β1. Είναι επίσης πλούσια πηγη φυτοοιστρογόνων, τα οποία δρούν ως αντιοξειδωτικά.

 Σίκαλη  για τη Μείωση  της Χοληστερόλης:Σε μια μελέτη διάρκειας 4 εβδομάδων από 18 άνδρες και 22 γυναίκες που κατανάλωναν τυχαία ψωμί απο σίκαλη και σιτάρι, βγήκε το συμπέρασμα ότι το ψωμί σικάλεως στις καθημερινές διατροφικές συνήθειες είναι μια αποτελεσματική και πρακτική μέθοδος για τη μείωση των επιπέδων της LDL χοληστερόλης στους άνδρες. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι τα επίπεδα χοληστερόλης ήταν σημαντικά υψηλότερα μετά από μια δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες από ό, τι μετά από μια δίαιτα υψηλή σε φυτικές ίνες.

Σίκαλη για πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων :Η κατανάλωση ψωμιού, όπως η σίκαλη ή ψωμί σικάλεως σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής  νόσου και η υψηλότερη πρόσληψη δημητριακών για πρωινό συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας. Έχει επίσης προταθεί, ότι οι ηλικιωμένοι  αυξάνοντας τη κατανάλωση διαιτητικών ινών στα  δημητριακά πρωινού  έχουν χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου.

Σίκαλη για πρόληψη του καρκίνου.: Η σίκαλη στα τρόφιμα σχετίζεται με αυξημένη εντερολακτόνη πλάσματος, το οποίο αποτελεί εντερολιγνάνη (λιγνάνες θηλαστικών) που σχηματίζεται από την εντερική μικροχλωρίδα μετά την κατανάλωση λιγνάνων φυτών. Οι λιγνάνες (lignans) είναι φυσικά συστατικά των φυτών που βρέθηκαν σε σίκαλη και άλλα τρόφιμα, όπως λιναρόσπορος. Η εντερολακτόνη μπορεί δυνητικά να μειώσεί τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου. Η εντερολακτόνη και η εντεροδιόλη, μιά άλλη λιγνάνη που προέρχεται από τη σίκαλη και άλλα τρόφιμα και έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τους μαστικούς όγκους του παχέος εντέρου και αναστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Οι φυτικές ίνες στη σίκαλη μπορούν επίσης να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου λόγω της βελτίωσης της λειτουργίας του εντέρου.

Σίκαλη για το διαβήτη: Τα προϊόντα σικάλεως παράγουν, κατά κανόνα, θετικό προφίλ της γλυκόζης του αίματος μετά από ένα γεύμα, με χαμηλή και σταθερή την ανταπόκριση της γλυκόζης του αίματος. Τα προϊόντα σικάλεως επίσης  μπορούν να προκαλέσουν μείωση της  ανταπόκρισης στην ινσουλίνη σε σύγκριση με το λευκό σιτάρι, προκαλούν υψηλό κορεσμό μετά το γεύμα, και μείωση της ενεργειακής πρόσληψης σε μεταγενέστερο  γεύμα.

 Σε μια μελέτη στο Τμήμα Κλινικής Διατροφής στη Φινλανδία, μεταγευματικά (ο χρόνος μετά από κάθε γεύμα) η ανταπόκριση της ινσουλίνης στην κατανάλωση ψωμιού σικάλεως ήταν σημαντικά χαμηλότερη από την ανταπόκριση στο εξευγενισμένο ψωμί ολικής αλέσεως. Το πλάσμα της γλυκόζης και της ινσουλίνης είναι χαμηλότερο μετά από μια υψηλή διατροφή ινών σε σύγκριση με μια δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες. Οι μελέτες στο πλαίσιο του έργου HEALTHGRAIN δείχνουν ότι τα προϊόντα που παράγουν σίκαλη γενικά έχουν θετικό προφίλ γλυκόζης του αίματος μετά από ένα γεύμα, με χαμηλή και σταθερή την ανταπόκριση της γλυκόζης του αίματος. Η σίκαλη προκάλεσε επίσης μείωση της ανταπόκρισης στην ινσουλίνη σε σύγκριση με το λευκό σιτάρι.

 Σίκαλη για την εμμηνόπαυση :Οι λιγνάνες ενεργούν ως φυτοοιστρογόνα  (χημικές ουσίες των φυτών που μιμούνται τα οιστρογόνα), καθώς επίσης και ως αντιοξειδωτικά. Λόγω της οιστρογονικής ιδιότητας των λιγνίνων, βοηθούν στη μείωση έξαψης και κολπικής ξηρότητας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και σε κάποιο βαθμό μπορεί να αναστείλουν την οστεοπόρωση. Ανώτατη διατροφική πρόσληψη φυτικών ινών  στα δημητριακά και ολικής αλέσεως προϊόντα συνδέονται επίσης με λιγότερη ανάπτυξη της στεφανιαίας αθηροσκλήρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με στεφανιαία νόσο.

Σίκαλη για την υγεία του πεπτικού συστήματος :Τρόφιμα ολικής αλέσεως, όπως προϊοντα με σίκαλη παρέχει σημαντικά οφέλη για την υγεία του πεπτικού. Οι φυτικές ίνες από τη σίκαλη φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικές από ότι το σιτάρι,  στη γενική βελτίωση της υγείας του πεπτικού συστήματος. Μια μελέτη σε ζώα έχει δείξει "υγρά περιττώματα  και σημαντική ενίσχυση της παραγωγής του εντέρου" με μια δίαιτα πλούσια σε σίκαλη, σε αντίθεση με μια διατροφή σιταριού. Πλήρες γεύμα με ψωμί σικάλεως έχει αποδειχθεί να αυξάνει σημαντικά την παραγωγή κοπράνων και τη συχνότητα περιττωμάτων σε σύγκριση με ψωμί ολικής αλέσεως και στις γυναίκες και τους άνδρες.

 Σίκαλη για την απώλεια βάρους: Οι μελέτες στο πλαίσιο του έργου HEALTHGRAIN δείχνουν ότι τα προϊόντα σικάλεως προωθούν υψηλότερο αίσθημα κορεσμού μετά το γεύμα, και προκαλούν μείωση της εθελοντικής ενεργειακής πρόσληψης σε μεταγενέστερο γεύμα. 

πηγή : mednutrition.gr

«Όπλο» κατά του καρκίνου η σωστή διατροφή

Ο καρκίνος αποτελεί μια νόσο με ραγδαία αύξηση, που σε παγκόσμιο επίπεδο μετρά πάνω από 12.7 εκατομμύρια κρούσματα ετησίως και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου. Οι πιο συνηθισμένες μορφές καρκίνου είναι ο καρκίνος του πνεύμονα, του μαστού και του παχέος εντέρου / ορθού.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο καρκίνος μπορεί να προληφθεί σε ποσοστό 30%-40%. Εκτός από τη διακοπή του καπνίσματος και την έγκαιρη διάγνωση, δύο βασικές τροποποιήσιμες παράμετροι που συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου είναι η υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής και η τακτική άσκηση.

Διατροφή

Η ισορροπημένη διατροφή και ιδιαίτερα η απόκτηση και διατήρηση ενός υγιούς βάρους έχουν ιδιαίτερη σημασία για την πρόληψη διαφόρων μορφών καρκίνου. Μερικές βασικές διατροφικές συμβουλές, που βοηθούν στην προστασία του οργανισμού από τον καρκίνο είναι οι εξής:

1) Η κατανάλωση ποικιλίας τροφών από όλες τις ομάδες, σε ποσότητες που προάγουν την απόκτηση και διατήρηση ενός υγιούς βάρους.

2) Η κατανάλωση τουλάχιστον 5 μερίδων φρούτων και λαχανικών ημερησίως, και η ένταξη οσπρίων και δημητριακών ολικής άλεσης στο διαιτολόγιο. Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες που δρουν προστατευτικά κατά του καρκίνου.

3) Ο περιορισμός κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφίμων και ποτών πλούσιων σε λιπαρά και σάκχαρα. Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε θερμίδες και φτωχά σε θρεπτικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να οδηγούν σε αυξημένο σωματικό βάρος και διατροφικές ελλείψεις, αυξάνοντας κατ’ επέκταση και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

4) Ο περιορισμός κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφίμων που περιέχουν αλάτι. Το αλάτι αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του στομάχου.

5) Ο περιορισμός κατανάλωσης κόκκινου κρέατος (μοσχάρι, χοιρινό, αρνί κλπ) και επεξεργασμένων κρεατοσκευασμάτων (αλλαντικά, λουκάνικα κλπ).

6) Ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ (μέχρι 1 ποτό ημερησίως για τις γυναίκες, μέχρι 2 για τους άντρες). Μελέτες έχουν δείξει ότι το αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου, του στόματος, του οισοφάγου, του στομάχου και του ήπατος.

7) Αποφυγή λήψης συμπληρωμάτων διατροφής κατά του καρκίνου. Η υπερπρόσληψη βιταμινών και αντιοξειδωτικών μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο αντίθετο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα σε μια πρόσφατη μελέτη η λήψη συμπληρώματος β-καροτενίου από καπνιστές, αντί να δράσει προστατευτικά, οδήγησε σε αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα.


Άσκηση

Η τακτική άσκηση φαίνεται να προστατεύει από διάφορες μορφές καρκίνου, όπως του μαστού και του παχέος εντέρου, κυρίως μέσω της συμβολής της στη διατήρηση ενός υγιούς βάρους. Σύμφωνα με τις παγκόσμιες συστάσεις, οι ενήλικες θα πρέπει να κάνουν μέτρια / έντονη άσκηση για τουλάχιστον 30 λεπτά 5 ή περισσότερες ημέρες της εβδομάδας (45-60 λεπτά οργανωμένης άσκησης είναι ακόμα καλύτερα).

Συμπέρασμα

Υπάρχουν πλέον επαρκή δεδομένα που υποδεικνύουν πως η ισορροπημένη διατροφή και η τακτική άσκηση αποτελούν ασπίδα ενάντια σε διάφορες μορφές καρκίνου, συμβάλλοντας έτσι στον περιορισμό της νέας αυτής μάστιγας.

ΠΗΓΗ: iatronet.gr

Τα τηγανητά φαγητά προκαλούν καρκίνο;

Οι ουσίες που περιέχονται μέσα στα φαγητά μας και οι οποίες πιθανόν να προκαλούν καρκίνο αποτελούν μια σημαντική πηγή...ανησυχίας. Η αύξηση των περιστατικών καρκίνου οδηγεί σε μια έντονη αναζήτηση των παραγόντων που προκαλούν τις σοβαρές αυτές παθήσεις. Οι έρευνες για την αναζήτηση νοσηρών παραγόντων που περιέχονται μέσα στη διατροφή, έχουν εντατικοποιηθεί. Πρόσφατα μια βαρυσήμαντη ανακάλυψη, δημιούργησε ένα βαθύ προβληματισμό σε πολλές χώρες και διεθνείς οργανισμούς που μεριμνούν για τη διασφάλιση της υγείας παγκοσμίως.

Η Σουηδική Διεύθυνση Τροφίμων σε ελέγχους που διενήργησε, διαπίστωσε ότι σε μερικά πολύ δημοφιλή φαγητά, όπως οι τηγανητές πατάτες, τα τσιπς και άλλα σνακ, περιέχεται σε πολύ ψηλές συγκεντρώσεις, η χημική ουσία ακρυλαμίδη, η οποία σχετίζεται με την πρόκληση καρκίνων.
Η ακρυλαμίδη δημιουργείται όταν τρόφιμα που περιέχουν άμυλο όπως για παράδειγμα οι πατάτες, υποβληθούν σε πολύ ψηλές θερμοκρασίες, ψηλότερες από 120 οC.

Τέτοιες θερμοκρασίες υπάρχουν κατά το τηγάνισμα, όπως και κατά τη διάρκεια άλλων τρόπων ψησίματος. Το ψήσιμο των φαγητών με βράσιμο δεν δημιουργεί την ακρυλαμίδη. Η ακρυλαμίδη προκύπτει από τη χημική αντίδραση, σε ψηλές θερμοκρασίες, μεταξύ της ασπαραγίνης (που είναι ένα φυσικό αμινοξύ) και ορισμένων ζαχάρων όπως η γλυκόζη. Το άμυλο, το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στη διατροφή μας και για τη βιομηχανική κατασκευή πολλών σνακ, περιέχει σημαντικές ποσότητες γλυκόζης. Το άμυλο αποτελεί σημαντικό συστατικό της ανθρώπινης διατροφής. Περιέχεται σε μεγάλες ποσότητες σε τρόφιμα όπως στο ψωμί, το ρύζι, το καλαμπόκι, τα φασόλια, τις πατάτες κ.ά.

Από χημικής απόψεως, πρόκειται για ένα υδατάνθρακα που απαντά με τη μορφή λεπτών κόκκων ή σκόνης στα σπέρματα, τους ξυλώδεις βλαστούς, τις ρίζες, τους υπόγειους βλαστούς και τους βολβούς των φυτών. Η ανθρωπότητα για αιώνες χρησιμοποιεί το άμυλο για την προετοιμασία φαγητών με τρόπο τέτοιο που δημιουργείται η ακρυλαμίδη. Μέχρι σήμερα ήταν άγνωστες οι συγκεντρώσεις της μέσα στη διατροφή και οι επιδράσεις της όσον αφορά τη πρόκληση καρκίνου.Η ακρυλαμίδη σε ψηλές συγκεντρώσεις προκαλεί καρκίνο στα ζώα. Οι Σουηδοί επιστήμονες βρήκαν μέσα στα τρόφιμα, συγκεντρώσεις της ακρυλαμίδης, που κυμαίνονταν από 30 ppb έως 2.300 ppb. Στον άνθρωπο, η ακρυλαμίδη είναι τοξική για το νευρικό σύστημα και θεωρείται ως ένα πιθανό καρκινογόνο στοιχείο. Να σημειωθεί ότι η ακρυλαμίδη χρησιμοποιείται και στη βιομηχανία, μέσα στις βαφές, για την επεξεργασία δερμάτων και στη μεταλλευτική. Υπάρχει επίσης μέσα στον καπνό του τσιγάρου.

Τα ευρήματα των Σουηδών επιστημόνων ανησύχησαν ιδιαίτερα την Παγκόσμιο Οργάνωση Υγείας (WHO), την Οργάνωση για τα Τρόφιμα και Γεωργία των Ηνωμένων Εθνών (FAO) όπως επίσης και τη Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών (FDA). Και οι δύο αρμόδιες αρχές συγκάλεσαν άμεσα, ειδικές επιτροπές από εμπειρογνώμονες για να μελετήσουν γρήγορα και επισταμένα τις πραγματικές διαστάσεις των κινδύνων που προκύπτουν από την ύπαρξη ψηλών ποσοτήτων ακρυλαμίδης μέσα στη διατροφή μας. Δεν είναι εύκολο σήμερα, με βάση τα υφιστάμενα στοιχεία, να υποστηριχθεί με βεβαιότητα ότι προκαλούν καρκίνο τα τηγανητά φαγητά και σνακ, που περιέχουν ψηλές ποσότητες ακρυλαμίδης.

Επιπρόσθετα πρέπει να γίνει κατανοητό από το πλατύ κοινό ότι ίχνη καρκινογόνων ουσιών, μπορούν να βρεθούν σε πολλά από τα είδη που περιλαμβάνονται στη διατροφή μας.
Το γεγονός αυτό από μόνο του, δεν σημαίνει ότι υποχρεωτικά θα πρέπει να εξαλείψουμε ένα τέτοιο είδος από τη διατροφή μας. Εκείνο που έχει σημασία είναι οι ποσότητες, δηλαδή η συγκέντρωση του στοιχείου αυτού μέσα σε ένα συγκεκριμένο τρόφιμο. Είναι γεγονός ότι μικρές δόσεις ενός καρκινογόνου στοιχείου, μπορεί να μην προκαλούν βλάβες. Εναπόκειται στους ειδικούς και στους τοξικολόγους να διευκρινίσουν από πιο επίπεδο και μετά μια καρκινογόνος ουσία γίνεται πραγματικά επικίνδυνη.

Επίσης δεν είναι ακόμη γνωστό σε ποιο βαθμό η ακρυλαμίδη προκαλεί καρκίνο στον άνθρωπο. Επιπρόσθετα απαιτούνται στοιχεία για το πώς ο ανθρώπινος οργανισμός επεξεργάζεται την ουσία αυτή και σε ποιο βαθμό την απορροφά και την εξουδετερώνει. Δεν είναι λοιπόν ορθό, με βάση τα πιο πάνω δεδομένα να δηλώσουμε ότι θα πρέπει να αποφεύγονται εώς και καθόλου τα τηγανητά φαγητά και ιδιαίτερα τα αμυλούχα που τυγχάνουν επεξεργασίας σε ψηλές θερμοκρασίες.

Ευαισθησίες στο στομάχι ?
Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται γερο στομάχι να χωνέψει τα τηγανιτά φαγητά, αν είναι ευαίσθητο το στομάχι σας αποκλείστε τα απο την διατροφή σας, γιατί σε αυτήν την περίπτωση ειναι αποδεδειγμένο ότι ενοχλούν.

Παρά το γεγονός αυτό, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε την τεράστια σημασία που έχει για την υγεία της ανθρωπότητας, η διερεύνηση του ρόλου της ακρυλαμίδης στον ανθρώπινο οργανισμό.

Περιμένοντας τα συμπεράσματα των ειδικών επιτροπών από εμπειρογνώμονες που έχουν συσταθεί από την Παγκόσμιο Οργάνωση Υγείας, από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών και από την Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών, η σύσταση είναι να μη ψήνονται υπερβολικά τα φαγητά.

πηγή: www.typos.com.cy , έρευνα 2006

Φυτικές ίνες: Σύμμαχος κατά του καρκίνου παχέος εντέρου

Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη σχέση ανάμεσα στις φυτικές ίνες και την βελτίωση της υγείας. Επιπρόσθετα με την πρόληψη κατά της δυσκοιλιότητας, την μείωση των υψηλών επιπέδων χοληστερόλης  και τη διατήρηση σταθερών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε διαβητικά άτομα, έρευνες δείχνουν ότι οι φυτικές ίνες ίσως ακόμα και να προστατεύουν από ορισμένες μορφές καρκίνου με κυριότερο τον καρκίνο του παχέος εντέρου(ΚΠΕ).

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος πιο συχνά απαντώμενος καρκίνος σε άνδρες και τέταρτος σε γυναίκες παγκοσμίως. Επιδημιολογικές μελέτες σχετίζουν άμεσα τις διατροφικές συνήθειες με τον ΚΠΕ, αποδεικνύοντας ότι η θνησιμότητα αυξάνει σε πληθυσμούς που καταναλώνουν πολλές θερμίδες, πολλές πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης και κορεσμένα λίπη και μειωμένες φυτικές ίνες. Περίπου το 50-75% των περιπτώσεων του ΚΠΕ μπορούν να προληφθούν, μέσω της διατροφής.

Η «υπόθεση των φυτικών ινών» ξεκίνησε το 1971, όταν ο David Burkitt ανακάλυψε την σπανιότητα εμφάνισης του ΚΠΕ στους Αφρικανικούς πληθυσμούς και εντυπωσιάστηκε από την υψηλή πρόσληψη των φυτικών ινών και την χαμηλή κατανάλωση υδρογονωμένων υδατανθράκων (όπως η ζάχαρη), στην Αφρική και σε άλλες υποανάπτυκτες περιοχές του κόσμου. Από τότε ξεκίνησε μια οδύσσεια επιδημιολογικών μελετών σε ολόκληρο τον κόσμο για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων. Το 1992, μετά από αξιολόγηση 13 επιδημιολογικών μελετών, επιβεβαιώθηκε ο προστατευτικός ρόλος των φυτικών ινών έναντι του ΚΠΕ. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο ΚΠΕ ήταν κυρίως φαινόμενο του δυτικού κόσμου.

Διαχωρισμός φυτικών ινών
Οι φυτικές ίνες βρίσκονται μόνο στις τροφές φυτικής προέλευσης. Διαχωρίζονται σε διαλυτές και αδιάλυτες, ανάλογα με την διαλυτότητά τους στο νερό.

Οι διαλυτές ίνες έχουν την ιδιότητα να απορροφούν νερό και να σχηματίζουν ένα τζελ.

Καλές πηγές διαλυτών φυτικών ινών είναι:
Τα φρούτα (φρέσκα και αποξηραμένα), τα λαχανικά, τα όσπρια, τα σιτηρά, όπως το κριθάρι και η βρώμη

Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες δεν διαλύονται στο νερό και βρίσκονται κυρίως στα δημητριακά, στα προϊόντα ολικής άλεσης και στο μαύρο ψωμί.

Μηχανισμοί προστασίας φυτικών ινών από τον ΚΠΕ
Ένας από τους μηχανισμούς που οδηγούν στην μείωση εμφάνισης του ΚΠΕ είναι ότι οι φυτικές ίνες, λόγω του ότι δεν πέπτονται από τον οργανισμό, αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων, ο οποίος στην συνέχεια δεσμεύει τις καρκινογόνες ουσίες των τροφών,  μειώνοντας παράλληλα το χρόνο παραμονής τους στο γαστρεντερικό σωλήνα. Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες συμβάλλουν περισσότερο σ’ αυτόν τον μηχανισμό, επειδή μετακινούν την τροφή γρηγορότερα έξω από το σώμα.

Τελευταία, οι έρευνες που αφορούν στις φυτικές ίνες έχουν στοχεύσει σε ένα γκρουπ μεταβολικών υποπροϊόντων που παράγονται κατά την ζύμωση των φυτικών ινών στο παχύ έντερο που είναι γνωστά ως λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου. Αυτά τα λιπαρά οξέα, με βασικότερο το βουτυρικό οξύ, αποτελούν πηγή ενέργειας των κυττάρων του παχέος εντέρου, εμποδίζοντας την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό καρκινικών κυττάρων.

Η ζύμωση των διαλυτών φυτικών ινών πιστεύεται ότι δημιουργεί όξινο περιβάλλον στο έντερο. Με τη σειρά του, το όξινο περιβάλλον εμποδίζει τη δημιουργία καρκινογόνων ουσιών.

Επίσης, σύμφωνα με τους McKeown-Eyssen και Giovanucci, ενδέχεται ο διαβήτης να αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης του ΚΠΕ. Η πρώτη έρευνα πρόληψης του καρκίνου της Αμερικανικής  Αντικαρκινικής Εταιρίας (American Cancer Society), με περισσότερους από 1.000.000 συμμετέχοντες, έδειξε ότι οι διαβητικοί άντρες  έχουν 30% αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν ΚΠΕ, σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς άντρες.

Οι φυτικές ίνες γνωρίζουμε ότι επηρεάζουν θετικά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και την ινσουλιναιμία (υψηλή συγκέντρωση ινσουλίνης στο αίμα) και ιδιαίτερα οι διαλυτές ίνες. Άρα με την κατανάλωση φυτικών ινών, μπορεί να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης  του ΚΠΕ σε διαβητικά άτομα.

Παρά το γεγονός ότι, οι διαλυτές και οι αδιάλυτες φυτικές ίνες διαδραματίζουν διαφορετικούς ρόλους στον οργανισμό, μπορούν και οι δυο να συμβάλουν στην προστασία κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου. Σύμφωνα με τους HPFS, ομάδα έρευνας του τμήματος δημόσιας υγείας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, όλες οι πηγές φυτικών ινών οδήγησαν σε μείωση εμφάνισης του πολύποδα του παχέος εντέρου (πρόδρομος του ΚΠΕ) σε ενήλικους άνδρες.

Καταναλώνοντας  περισσότερες φυτικές ίνες
Το 2008 το υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α συστήνει για τους άντρες ηλικίας 14- 50 ετών να προσλαμβάνουν 38γρ φυτικών ινών καθημερινά και για τους άντρες άνω των 50 ετών, 30γρ. Όσον αφορά στις γυναίκες, η συνιστώμενη ποσότητα είναι 25γρ/ημέρα στις ηλικίες από 19 έως 50 ετών και 21γρ/ημέρα στις ηλικίες από 51 ετών και πάνω.

Για να μπορέσουν να καλυφθούν οι ημερήσιες ανάγκες σε  φυτικές ίνες, θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο καθημερινό διαιτολόγιο 5-7 μερίδες φρούτων και λαχανικών και ικανοποιητική ποσότητα προϊόντων ολικής αλέσεως.


Για παράδειγμα για να προσληφθούν 3-4 γραμμάρια φυτικών ινών, θα πρέπει να καταναλωθούν:
• 1 πορτοκάλι ή
• 24 καρύδια ή
• 1 φλιτζάνι φασολάκια πράσινα ή
• 5 ξερά δαμάσκηνα ή
• 1 φλιτζάνι φράουλες

• ρόφημα από δαμάσκηνο, αχλάδι και κολοκάσι

Για να προσληφθούν 10-15γρ φυτικών ινών θα πρέπει να καταναλωθούν:
• 1 φλιτζάνι μπιζέλια ή
• ½ φλιτζάνι δημητριακά τύπου all bran ή
• 1 φλιτζάνι φακές μαγειρεμένες

Ένα διαιτολόγιο με τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες όλων των πηγών  σε συνδυασμό με συστηματική άσκηση μπορούν να αποτελέσουν προληπτικά μέτρα για την μείωση εμφάνισης του ΚΠΕ.

Επίσης, ο συστηματικός έλεγχος αποτελεί το κυριότερο προληπτικό μέτρο για την ανίχνευση του ΚΠΕ. Όσο νωρίτερα ανιχνευτεί, τόσες περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για να θεραπευθεί.

Γράφει η: Φωτεινή Χανιωτάκη, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, MSc Διασφάλιση Ποιότητας

Βιβλιογραφία
1.    http://www.hsph.harvard.edu/nutritionsource/what-should-you-eat/fiber-full-story/index.html
2.    http://www.ajcn.org/cgi/content/full/85/5/1353
3.    http://www.eufic.org/article/en/page/FTARCHIVE/artid/dietary-fibre-role-healthy-diet/
4.    http://www.medicainfo.com/healthy-diet/dietary-fiber-food-soluble-insoluble-fibre-healthy-diet.html
5.    http://www.gastrojournal.org/article/S0016-5085%2800%2970377-5/fulltext
6.    http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed
7.    Park Y, Hunter DJ, Spiegelman D, et al. Dietary Fiber Intake and Risk of Colorectal Cancer: A Pooled Analysis of Prospective Cohort Studies. JAMA. 2005; 294:2849–2857.

Νόμπελ στην έρευνα για τη γήρανση και τον καρκίνο

Σε τρεις Αμερικανούς ερευνητές απονέμεται το φετινό Νόμπελ ιατρικής και φυσιολογίας, για την ανακάλυψη ενός μηχανισμού που προστατεύει τα χρωμοσώματα κατά τη διαίρεσή τους - ένα εύρημα που ρίχνει φως στη διαδικασία της γήρανσης και μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του καρκίνου.

Όπως ανακοίνωσε το σουηδικό Ινστιτούτο Karolinska, οι Elizabeth Blackburn, Carol Greider και Jack Szostak μοιράζονται το βραβείο των 10 εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών (1,42 εκ. δολαρίων).
Η εργασία τους αποκάλυψε πώς προστατεύονται τα χρωμοσώματα από τη διάσπαση στη διάρκεια της αντιγραφής τους και βοήθησε να κατανοήσουμε καλύτερα την ανθρώπινη γήρανση, τον καρκίνο και τα βλαστοκύτταρα.
Η απάντηση βρίσκεται στα άκρα των χρωμοσωμάτων, τα τελομερή, και σε ένα ένζυμο που τα σχηματίζει, την τελομεράση.
Τα 46 χρωμοσώματα περιέχουν το γονιδίωμά μας, γραμμένο σε κώδικα DNA. Όταν ένα κύτταρο πρόκειται να διαιρεθεί, τα μόρια DNA, τα οποία έχουν τη μορφή δύο αλυσίδων, αντιγράφονται (διπλασιάζονται), έτσι ώστε μετά τη διαίρεση του κυττάρου, τα δύο νέα κύτταρα να εξακολουθούν να έχουν 46 χρωμοσώματα το καθένα.
Στη μία από τις δύο αλυσίδες DNA, το ένα άκρο της αλυσίδας δεν μπορεί να αντιγραφεί. Έτσι, αν δεν υπήρχε κάποιος προστατευτικός μηχανισμός, τα χρωμοσώματα θα «κόνταιναν» μετά από κάθε κυτταρική διαίρεση - κάτι το οποίο δεν συμβαίνει. Αν τα τελομερή κόβονταν συνέχεια, τα κύτταρα θα γερνούσαν πολύ γρήγορα.

Αντιστρόφως, αν το μήκος των τελομερών διατηρούνταν επ' άπειρον, το κύτταρο θα είχε αιώνια ζωή. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στην περίπτωση των καρκινικών κυττάρων, τα οποία πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα.
Οι φετινοί νικητές έλυσαν αυτό το αίνιγμα, όταν ανακάλυψαν πώς λειτουργούν τα τελομερή και βρήκαν το ένζυμο που τα αντιγράφει.
Η Elizabeth Blackburn, από το University of California, και ο Jack Szostak, από την Ιατρική Σχολή του Harvard, ανακάλυψαν ότι τα τελομερή διαθέτουν μια μοναδική αλληλουχία DNA, η οποία προστατεύει τα χρωμοσώματα από τη διάσπαση.
Μαζί με την Carol Greider από το Johns Hopkins University, τότε τελειόφοιτη, η Elizabeth Blackburn άρχισε να μελετά τη δομή των τελομερών. Οι δυο ερευνήτριες ανακάλυψαν την τελομεράση, το ένζυμο που επιτρέπει στις πολυμεράσες του DNA να αντιγράφουν ολόκληρο το μήκος του χρωμοσώματος, χωρίς να χάνουν το τελικό τμήμα.

Η έρευνά τους οδήγησε άλλους να εξετάσουν νέους τρόπους για τη θεραπεία του καρκίνου, καθώς αναπτύχθηκαν ελπίδες ότι ο καρκίνος μπορεί να καταπολεμηθεί με την απομάκρυνση της τελομεράσης. Αρκετές μελέτες βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται κλινικές μελέτες που αξιολογούν εμβόλια τα οποία δρουν κατά των κυττάρων που εμφανίζουν αυξημένη δραστηριότητα τελομεράσης.

Πηγή:
BBC news
Reuters

Cell Phones and Cancer Risk - Questions and Answers

1. Why is there concern that cell phones may cause cancer or other health problems?
   There are three main reasons why people are concerned that cell phones (also known as "wireless" or "mobile" telephones) may cause certain types of cancer or other health problems:
   
   
   • Cell phones emit radiofrequency (RF) energy (radio waves), which is a form of radiation that has been under study for many years for its effects on the human body (1).
     
   • Cell phone use began in Europe in the 1980s but did not come into widespread use in the United States until the 1990s. The technology is constantly evolving. The recent Interphone study is one of the few large studies of the effects of RF energy from cell phones on the human body.
     
   • The number of cell phone users has increased rapidly. As of 2009, there were more than 285 million subscribers to cell phone service in the United States, according to the Cellular Telecommunications and Internet Association. This is an increase from 110 million users in 2000 and 208 million users in 2005.
   For these reasons, it is important to learn whether RF energy from cell phones affects human health.
2. What is RF energy and how can it affect the body?
   RF energy is a form of electromagnetic radiation.
   
   Electromagnetic radiation can be divided into two types: Ionizing (high-frequency) and non-ionizing (low-frequency) (2). RF energy is a type of non-ionizing electromagnetic radiation. Ionizing radiation, such as that produced by x-ray machines, can pose a cancer risk. There is currently no conclusive evidence that non-ionizing radiation emitted by cell phones is associated with cancer risk (2).
   
   Studies suggest that the amount of RF energy produced by cell phones is too low to cause significant tissue heating or an increase in body temperature. However, more research is needed to determine what effects, if any, low-level non-ionizing RF energy has on the body and whether it poses a health danger (2).
3. How is a cell phone user exposed to RF energy?
   A cell phone's main source of RF energy is produced through its antenna. The antenna of newer hand-held cell phones is in the handset, which is typically held against the side of the head when the telephone is in use. The closer the antenna is to the head, the greater a person's expected exposure to RF energy. The amount of RF energy absorbed by a person decreases significantly with increasing distance between the antenna and the user. The intensity of RF energy emitted by a cell phone depends on the level of the signal (1).
   
   When a call is placed from a cell phone, a signal is sent from the antenna of the phone to the nearest base station antenna. The base station routes the call through a switching center, where the call can be transferred to another cell phone, another base station, or the local land-line telephone system. The farther a cell phone is from the base station antenna, the higher the power level needed to maintain the connection. This distance determines, in part, the amount of RF energy exposure to the user.
   
4. What determines how much RF energy a cell phone user experiences?
   A cell phone user’s level of exposure to RF energy depends on several factors, including:
   
   
   • The number and duration of calls.
   • The amount of cell phone traffic at a given time.
   • The distance from the nearest cellular base station.
   • The quality of the cellular transmission.
   • The size of the handset.
   • For older phones, how far the antenna is extended.
   • Whether or not a hands-free device is used.
     
5. What parts of the body may be affected during cell phone use?
   There is concern that RF energy produced by cell phones may affect the brain and other tissues in the head because hand-held cell phones are usually held close to the head. Researchers have focused on whether RF energy can cause malignant (cancerous) brain tumors, such as gliomas (cancers of the brain that begin in glial cells, which surround and support the nerve cells), as well as benign (noncancerous) tumors, such as acoustic neuromas (tumors that arise in the cells of the nerve that supplies the ear) and meningiomas (tumors that occur in the meninges , which are the membranes that cover and protect the brain and spinal cord) (1). The salivary glands also may be exposed to RF energy from cell phones held close to the head.
   
6. What studies have been done, and what do they show? Numerous studies have investigated the relationship between cell phone use and the risk of developing malignant and benign brain tumors.
   The most significant study of long-term use is the 13-country Interphone study, which is a multinational consortium of case-control studies. Interphone was coordinated by the International Agency for Research on Cancer (IARC) (3). The primary objective of the Interphone study was to assess whether RF energy exposure from cell phones is associated with an increased risk of malignant or benign brain tumors and other head and neck tumors. Participating countries included Australia, Canada, Denmark, Finland, France, Germany, Israel, Italy, Japan, New Zealand, Norway, Sweden, and the United Kingdom (4).
   Interphone researchers reported that, overall, cell phone users have no increased risk for two of the most common types of brain tumor―glioma and meningioma. In addition, they found no evidence of increasing risk with progressively increasing number of calls, longer call time, or years since beginning cell phone use. For the small proportion of study participants who reported spending the most total time on cell phone calls, there was some increased risk of glioma, but the researchers considered this finding inconclusive. The study was published online May 17, 2010, in the International Journal of Epidemiology (5).
   Additional studies have investigated the risk of developing glioma, meningioma, and acoustic neuroma. Results from the majority of these studies have found no association between hand-held cell phone use and the risk of brain cancer (6–11); however, some, but not all, studies have suggested slightly increased risks for certain types of brain tumors (12, 13).
   Two reports published in November 2004 by researchers from individual countries that participated in the Interphone study described the results of assessments of cell phone use and the risk of acoustic neuroma. One report described a Danish case-control study that showed no increased risk of acoustic neuroma in long-term (10 years or more) cell phone users compared with short-term users, and there was no increase in the incidence of tumors on the side of the head where the phone was usually held (14). The other report described a Swedish study that examined similar populations and found a slightly elevated risk of acoustic neuroma in long-term cell phone users but not in short-term users (15).
   A pooled analysis of data from Denmark, Finland, Norway, Sweden, and the United Kingdom did not find relationships between the risk of acoustic neuroma and the duration of cell phone use, cumulative hours of use, or number of calls; however, the risk of a tumor on the same side of the head as the reported phone use was higher among persons who had used a cell phone for 10 years or more. Some other studies have reported similar findings (16). However, there is concern that people with a tumor on one side of their head might be more likely to report phone use on that side (12).
   Other reports from the Danish and Swedish researchers who collaborated in the Interphone study investigated whether a relationship exists between cell phone use and the risk of meningioma or glioma. These studies compared individuals with meningioma or glioma with a control group of disease-free individuals and found no link between these conditions and cell phone use (17, 18).
   In addition, pooled analyses of data from four Nordic countries and the United Kingdom did not show overall associations between the risk of glioma or meningioma and the cumulative hours of cell phone use or the number of calls (19, 20). There was a slightly increased risk of glioma occurring on the same side of the head as the reported phone use among persons who used a cell phone for at least 10 years (19).
   In an attempt to avoid the issue of biases associated with case-control studies, researchers defined a cohort of 420,095 persons in Denmark with cell phone subscriptions and linked this roster with the Danish Cancer Registry to identify brain tumors occurring in this population (10, 11). Cell phone use was not associated with glioma, meningioma, or acoustic neuroma, even among persons who had been subscribers for 10 or more years. Cell phone service subscription does not necessarily relate directly to cell phone use, duration, and frequency of use. A listed subscriber may not be the primary user of the phone. However, this type of prospective study has the advantage of not having to rely on people’s ability to remember past cell phone use.
   Incidence data from the Surveillance, Epidemiology and End Results (SEER) Program of the National Cancer Institute (NCI), which is part of the National Institutes of Health (NIH), show no increase in the age-adjusted incidence of brain and other nervous system cancers between 1987 and 2007, despite the dramatic increase in the use of cell phones (21). NCI continues to monitor cancer incidence data to detect any change in the rates of new cases of brain cancer. If cell phones play a role in the risk of brain cancer, one would expect to see an increase in rates because average monthly hours of cell phone use have increased regularly for the past decade in the United States.
   There are very few studies of the possible relationship between cell phone use and tumors other than those of the brain and central nervous system (22–25).
7. What large studies has NCI conducted on cell phones and what have they found? NCI began a comprehensive study of possible environmental and genetic causes of malignant and benign brain tumors in 1994. The findings were published in 2001 (http://www.cancer.gov/newscenter/cellphassoc) and were part of a comprehensive study to address a variety of possible risk factors for brain tumors. The study included 782 brain tumor cases and 799 controls from three medical institutions: St. Joseph’s Hospital and Medical Center in Phoenix, Brigham and Women’s Hospital in Boston, and Western Pennsylvania Hospital in Pittsburgh. The study included brain tumor patients diagnosed with glioma (489 cases), meningioma (197 cases), or acoustic neuroma (96 cases). The control subjects were people who were admitted for a variety of non-cancerous conditions to the same hospitals as the brain tumor patients. The control subjects were matched with the case subjects by hospital, sex, race, age, and distance of residence from the hospital. The study was restricted to adults who were 18 or older who received care at one of the participating hospitals, resided within 50 miles of the hospital, and could understand English or Spanish. Data collection began in 1994 and was completed in 1998.
   The study found no indication of higher brain tumor risk among persons who had used hand-held cell phones compared with those who had not used them. More importantly, there was no evidence of increasing risk with increasing years of use or average minutes of use per day, nor did brain tumors among cell phone users tend to occur more often than expected on the side of the head on which the person reported using their phone. Specifically, there was no indication of increased risk associated with use of a cell phone for 1 hour or more per day, for 5 or more years, or for cumulative use of more than 100 hours. These findings pertain to all three tumor types considered (glioma, meningioma, and acoustic neuroma).
   The results of this study pertain primarily to patterns of cell phone use in the United States during the early to mid-1990s. During the period of this study, there was no evidence that use of hand-held cell phones caused tumors of the brain and central nervous system. The findings suggest that, if there was any increase in risk, it was small, particularly for malignant tumors (glioma).
   
8. What studies are being done to help understand whether there is a biologic basis for cell phone radiation exposure to cause cancer?
   Another part of the NIH, the National Institute of Environmental Health Sciences (NIEHS), is carrying out a study of risks related to exposure to RF radiation (the type used in cell phones) in highly specialized labs that can specify and control sources of radiation and measure their effects on rodents.
   
9. Gliomas are the most common brain cancers being studied. What other brain tumors are being studied?
   NCI’s Division of Cancer Control and Population Sciences (DCCPS) is funding a population-based, case-control study of meningioma (which accounts for up to 25 percent of all primary brain tumors) in Connecticut, Massachusetts, North Carolina, Texas, and the San Francisco Bay area of California. This study represents the first concentrated effort to examine environmental and genetic risk factors for meningioma. The researchers are collecting information from 1,520 adults diagnosed with meningioma (case subjects) and 1,520 individuals without the disease (control subjects) matched by sex, age, and other characteristics to amass information on two main categories of risk—exposure to ionizing radiation and hormones—as well as on family history of the disease and other tumors, cell phone use, head trauma, outcome, and quality of life.
   
10. Why are the results of some, but not most, studies inconsistent?
    The Interphone study suggests that overall there is no cancer risk from cell phones.
    
    There are several reasons for the discrepancies between other studies:
    
    • Information about cell phone use, including the frequency of use and the duration of calls, has largely been assessed through questionnaires. The completeness and accuracy of the data collected during such interviews is dependent on the memory of the responding individuals. In case-control studies, individuals with brain tumors may remember cell phone use differently from healthy individuals, which can result in a problem known as recall bias.
    • Digital cell phones have been in common use for less than a decade in the United States, and cellular technology continues to change (1). What was called 2G, or second-generation technology, was introduced in the United States in the 1990s. It was not until 3G, or third-generation technology, was introduced in 2001 that cell phone use became widely accepted in this country. Although older studies evaluated RF energy exposure from analog telephones, most cell phones today use digital technology, which operates at a different frequency and a lower power level than analog phones.
    • The interval between exposure to a carcinogen and the clinical onset of a tumor may be many years or decades. Scientists have been unable to monitor large numbers of cell phone users for the length of time it might take for brain tumors to develop (1).
    • Epidemiologic studies of cell phone use and brain cancer risk lack verifiable data about cumulative RF energy exposure over time (the total amount of RF energy individuals have encountered). These studies are also vulnerable to errors in the reporting of RF exposure by study participants (26, 27). In addition, study participation rates are frequently different between those with cancer and those without cancer in brain tumor studies, a problem known as participation bias. Some studies have indicated greater participation by individuals diagnosed with brain tumors compared with control subjects, and participation rates may be related to cell phone use.
    • The use of “hands-free” wireless technology is increasing and may alter cell phone RF energy exposure.
    With the publication of the Interphone study, research has fairly consistently demonstrated that there is not a link between cell phone use and cancer, but scientists caution that further surveillance, especially of heavy users and children and adolescents, is needed before definite conclusions can be drawn (1, 28).
11. Are any prospective studies or other types of studies that don’t involve recall bias being conducted? A large, prospective cohort study of cell phone use and its possible long-term health effects was launched in Europe in March 2010. This study, known as COSMOS, will enroll approximately 250,000 cell phone users age 18 or older and will follow them for 20 to 30 years. Participants in COSMOS will complete a questionnaire about their health, lifestyle, and current and past cell phone use. This information will be supplemented with information from health records and cell phone records. More information about the COSMOS study is available at http://www.ukcosmos.org/index.html on the Internet.
    Although recall bias is minimized in studies that link to cell phone records, such studies face other problems. For example, it is impossible to know who is using the cell phone or whether they are using multiple phones and, to a lesser extent, if multiple users of a single phone are represented on one bill.
12. Do children have a higher risk of developing cancer due to cell phone use than adults?
    There are currently no data on cell phone use and risk of cancer in children. No published studies to date have included children. Cell phone use by children and adolescents is increasing rapidly, and they are likely to accumulate many years of exposure during their lives (1). In addition, children may be at greater risk because their nervous systems are still developing at the time of exposure. A large case-control study of childhood brain cancer in several Northern European countries is in progress. Researchers from the Centre for Research in Environmental Epidemiology in Spain are conducting an international study—Mobi-Kids—to evaluate risk from new communications technologies (including cell phones) and other environmental factors in young people ages 10 to 24. More information about the Mobi-Kids study is available at http://www.mbkds.com on the Internet.
13. What can cell phone users do to reduce their exposure to RF energy?
    The Food and Drug Administration and the Federal Communications Commission (FCC) have suggested some steps that cell phone users can take if they are concerned about potential health risks (2, 29):
    
    • Reserve the use of cell phones for shorter conversations, or for times when a conventional phone is not available.
    • Switch to a type of cell phone with a hands-free device that will place more distance between the phone and the head of the user.
    Hands-free kits reduce the amount of RF energy exposure to the head because the antenna, which is the source of RF energy, is not placed against the head.
14. Where can I find more information about RF energy from my cell phone?
    The FCC provides information about the specific absorption rate (SAR) of cell phones produced and marketed within the last 1 to 2 years. The SAR corresponds to the relative amount of RF energy absorbed into the head of a cell phone user (30). Consumers can access this information using the phone’s FCC ID number, which is usually located on the case of the phone, and the FCC’s ID search form, which is located at http://www.fcc.gov/oet/ea/fccid on the Internet.
15. What are other sources of RF energy?
    The most common use of RF energy is for telecommunications (2). In the United States, cell phones currently operate in a frequency range of about 1,800 to 2,200 megahertz (MHz) (1). In this range, the electromagnetic radiation produced is in the form of non-ionizing RF energy. Cordless phones (phones that have a base unit connected to the telephone wiring in a house) often operate at radio frequencies similar to those of cell phones; however, since cordless phones have a limited range and require a nearby base, their signals are generally much less powerful than those of cell phones. Among other RF energy sources, AM/FM radios and VHF/UHF televisions operate at lower radio frequencies than cell phones, whereas sources such as radar, satellite stations, magnetic resonance imaging (MRI) devices, industrial equipment, and microwave ovens operate at somewhat higher radio frequencies (2).
16. How common is brain cancer and has the incidence of brain cancer changed over time?
    Brain cancer incidence and mortality (death) rates have changed little in the past decade. In the United States, 22,070 new diagnoses and 12,920 deaths from brain cancer were estimated for 2009.
    The 5-year survival rate for brain cancers diagnosed from 1999 to 2006 was 36.3 percent (21). This means that 36.3 out of every 100 persons diagnosed with brain cancer today will survive at least 5 years.
    The risk of developing brain cancer increases with age; the incidence rate from 2003 to 2007 for people under age 65 was 4.6 for every 100,000 persons in the U.S. population, compared with 19.4 for every 100,000 persons age 65 or older (21).
    

Selected References

1. Ahlbom A, Green A, Kheifets L, Savitz D, Swerdlow A. Epidemiology of health effects on radiofrequency exposure. Environmental Health Perspectives 2004; 112(17):1741-1754.
   
2. U.S. Food and Drug Administration (2009). Radiation-Emitting Products: Reducing Exposure: Hands-free Kits and Other Accessories. Silver Spring, MD. Retrieved May 17, 2010, from: http://www.fda.gov/Radiation-EmittingProducts/RadiationEmittingProductsandProcedures/
   HomeBusinessandEntertainment/CellPhones/ucm116293.htm.
   
3. Cardis E, Richardson L, Deltour I, et al. The INTERPHONE study: Design, epidemiological methods, and description of the study population. European Journal of Epidemiology 2007; 22(9):647–664.
   
4. International Agency for Research on Cancer (2008). INTERPHONE Study: Latest results update—8 October 2008. Lyon, France. Retrieved September 8, 2009, from: http://www.iarc.fr/en/research-groups/RAD/Interphone8oct08.pdf.
   
5. The INTERPHONE Study Group. Brain tumour risk in relation to mobile telephone use: Results of the INTERPHONE international case-control study. International Journal of Epidemiology 2010; published online ahead of print May 17, 2010.
   
6. Inskip PD, Tarone RE, Hatch EE, et al. Cellular-telephone use and brain tumors. New England Journal of Medicine 2001; 344(2):79-86.
   
7. Hepworth SJ, Schoemaker MJ, Muir KR, et al. Mobile phone use and risk of glioma in adults: Case-control study. British Medical Journal 2006; 332(7546):883-887.
   
8. Klaeboe L, Blaasaas KG, Tynes T. Use of mobile phones in Norway and risk of intracranial tumours. European Journal of Cancer Prevention 2007; 16(2):158-164.
   
9. Takebayashi T, Varsier N, Kikuchi Y, et al. Mobile phone use, exposure to radiofrequency electromagnetic field, and brain tumour: A case-control study. British Journal of Cancer 2008; 98(3):652-659.
   
10. Johansen C, Boice Jr. JD, McLaughlin JK, Olsen JH. Cellular telephones and cancer: A nationwide cohort study in Denmark. Journal of the National Cancer Institute 2001; 93(3):203-207.
    
11. Schuz J, Jacobsen R, Olsen JH, et al. Cellular telephone use and cancer risk: Update of a nationwide Danish cohort. Journal of the National Cancer Institute 2006; 98(23):1707-1713.
    
12. Schoemaker MJ, Swerdlow AJ, Ahlbom A, et al. Mobile phone use and risk of acoustic neuroma: Results of the Interphone case-control study in five North European countries. British Journal of Cancer 2005; 93(7):842-848.
    
13. Hours M, Bernard M, Montestrucq L, et al. [Cell phones and risk of brain and acoustic nerve tumours: The French INTERPHONE case-control study.] Revue d'Epidemiologie et de Sante Publique 2007; 55(5):321-332.
    
14. Christensen HC, Schuz J, Kosteljanetz M, et al. Cellular telephone use and risk of acoustic neuroma. American Journal of Epidemiology 2004; 159(3):277–283.
    
15. Lonn S, Ahlbom A, Hall P, Feychting M. Mobile phone use and the risk of acoustic neuroma. Epidemiology  2004; 15(6):653–659.
    
16. Hardell L, Carlberg M. Mobile phones, cordless phones and the risk for brain tumours. International Journal of Oncology 2009; 35:5–17.
    
17. Christensen HC, Schuz J, Kosteljanetz M, et al. Cellular telephones and risk for brain tumors: A population-based, incident case-control study. Neurology 2005; 64(7):1189–1195.
    
18. Lonn S, Ahlbom A, Hall P, Feychting M, Swedish Interphone Study Group. Long-term mobile phone use and brain tumor risk. American Journal of Epidemiology 2005; 161(6):526–535.
    
19. Lahkola A, Auvinen A, Raitanen J, et al. Mobile phone use and risk of glioma in five North European countries. International Journal of Cancer 2007; 120(8):1769–1775.
    
20. Lahkola A, Salminen T, Raitanen J, et al. Meningioma and mobile phone use—a collaborative case-control study in five North European countries. International Journal of Epidemiology 2008; 37(6):1304–1313.
    
21. Altekruse SF, Kosary CL, Krapcho M, et al. SEER Cancer Statistics Review, 1975–2007. Bethesda, MD: National Cancer Institute. Retrieved May 14, 2010, from: http://seer.cancer.gov/csr/1975_2007.
    
22. Stang A, Anastassiou G, Ahrens W, et al. The possible role of radiofrequency radiation in the development of uveal melanoma. Epidemiology 2001; 12(1):7–12.
    
23. Linet MS, Taggart T, Severson RK, et al. Cellular telephones and non-Hodgkin lymphoma. International Journal of Cancer 2006; 119(10):2382–2388.
    
24. Lonn S, Ahlbom A, Christensen HC, et al. Mobile phone use and risk of parotid gland tumor. American Journal of Epidemiology 2006; 164(7):637–643.
    
25. Sadetzki S, Chetrit A, Jarus-Hakak A, et al. Cellular phone use and risk of benign and malignant parotid gland tumors—a nationwide case-control study. American Journal of Epidemiology 2008; 167(4):457–467.
    
26. Lahkola A, Salminen T, Auvinen A. Selection bias due to differential participation in a case-control study of mobile phone use and brain tumors. Annals of Epidemiology 2005; 15(5):321–325.
    
27. Vrijheid M, Deltour I, Krewski D, Sanchez M, Cardis E. The effects of recall errors and of selection bias in epidemiologic studies of mobile phone use and cancer risk. Journal of Exposure Science and Environmental Epidemiology 2006; 16(4):371–384.
    
28. Ahlbom A, Feychting M, Green A, et al. Epidemiologic evidence on mobile phones and tumor risk: A review. Epidemiology 2009; 20(5):639–652.
    
29. U.S. Federal Communications Commission (2009). Wireless. Washington, D.C. Retrieved May 17, 2010, from: http://www.fcc.gov/cgb/cellular.html.
    
30. U.S. Federal Communications Commission (2009). Cellular Telephone Specific Absorption Rate (SAR). Retrieved May 17, 2010, from: http://www.fcc.gov/cgb/sar.

# # #

Related NCI materials and Web pages:

• National Cancer Institute Fact Sheet 3.46, Magnetic Field Exposure and Cancer: Questions and Answers
  (http://www.cancer.gov/cancertopics/factsheet/Risk/magnetic-fields)
• Cancer Causes and Risk Factors Home Page
  (http://www.cancer.gov/cancertopics/prevention-genetics-causes/causes)

How can we help?
We offer comprehensive research-based information for patients and their families, health professionals, cancer researchers, advocates, and the public.

• Call NCI’s Cancer Information Service at 1–800–4–CANCER (1–800–422–6237)
• Visit us at http://www.cancer.gov or http://www.cancer.gov/espanol
• Chat using LiveHelp, NCI’s instant messaging service, at http://www.cancer.gov/livehelp
• E-mail us at cancergovstaff@mail.nih.gov
• Order publications at http://www.cancer.gov/publications or by calling 1–800–4–CANCER
• Get help with quitting smoking at 1–877–44U–QUIT (1–877–448–7848)

Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης!!!

Πριν λίγους μήνες άκουσα από πολύ δικό μου άνθρωπο για τη θεραπεία του καρκίνου με κουκούτσια από βερίκοκα (προσοχή 'όμως γιατί κάποιους με χαμηλά ένζυμα μπορεί να βλάπτει π.χ. low G6PD), τα οποία στο εξωτερικό τουλάχιστον πωλούνται και σε ειδική συσκευασία. Τη μέθοδο αυτή ανακάλυψε αναζητώντας εναλλακτική θεραπευτική μέθοδο, μελετώντας ένα σχετικό βιβλίο-οδηγό. Σήμερα μου εστάλη ένα κείμενο, το οποίο διαφωτίζει ακόμη περισσότερο το θέμα αυτό.

Για πολλούς ίσως μοιάζει "τρελό" ή απίθανο, καθώς πέρα από τις κλασσικές (έως και αυτοκτονικές) μεθόδους "αποκατάστασης" του καρκίνου, (ακτινοβολίες, χημειοθεραπείες ή εγχειρήσεις) δεν τους είναι γνωστή η απέραντη σοφία της φύσης...
τόσο του σώματος μας, όσο και της Φύσης που μας περιβάλει. Και πως να τους είναι γνωστό όταν ζούμε την εποχή της επίσημης παραπληροφόρησης και της κερδοσκοπίας των φαρμακευτικών καρτέλ... Ας μην ξεχνάμε πως κατά τον Δρ. Χάμερ ο καρκίνος δεν είναι καν ασθένεια, αλλά ένας βιολογικός μηχανισμός επιβίωσης του σώματος σε ισχυρά ψυχο-λογικά "σοκ"... (δείτε σχετικά κείμενα στην ετικέτα Δρ Χάμερ)
Παραθέτω λοιπόν το αξιόλογο αυτό κείμενο.

Φενάκη τα φάρμακα κατά του Καρκίνου;

ΣΑΒΒΑΤΟ, 28 ΜΑΡΤΙΟΣ 2009

Υπάρχει ένας λαός, ο μακροβιότερος στον κόσμο, όπου ο καρκίνος είναι εντελώς άγνωστος. Πρόκειται για την φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το φαινόμενο αυτό δεν άφησε αδιάφορους τους επιστήμονες. Κλιμάκιο από το Μεμόριαλ πήγε στην περιοχή και μελέτησε τη διατροφή των Χούνζα. Με έκπληξη διαπίστωσαν, ότι οι Χούνζα τρώνε πολλά βερίκοκα και τα κουκούτσια επίσης από τα βερίκοκα. Μάλιστα όσο περισσότερα βερίκοκα παράγει και καταναλώνει ένας Χούνζα, τόσο περισσότερο ανεβασμένη είναι η κοινωνική του θέση. Όταν ένας δυτικός γιατρός επισκέφθηκε τους Χούνζα, του προσέφεραν βερίκοκα και αυτός έφτυνε τα κουκούτσια. Έτσι του είχανε μάθει. Οι Χούνζα έκαναν όλοι έναν μορφασμό αηδίας. Πέταγε το καλύτερο.

Θυμηθείτε. Το κουκούτσι από το βερίκοκο είναι πάρα πολύ πικρό.


Θυμηθείτε! Το πικρό είναι αναγκαίο για τον καρκίνο.


Θυμηθείτε! Το πικρό ανοίγει την όρεξη και πολλοί καρκινοπαθείς δεν έχουν όρεξη και πεθαίνουν από καχεξία (υπερβολικό αδυνάτισμα).


Θυμηθείτε! Το κουκούτσι από το βερίκοκο έχει βιταμίνη Β17.


Θυμηθείτε! τα παλικάρια των φαρμακευτικών έθαψαν την εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης στο πεδίο του καρκίνου και εκ. άνθρωποι θα πεθάνουν άδικα (Otto Warburg).

Τι έγινε μετά; Ο Διευθυντής ερευνών του Μεμόριαλ (δεν μιλάμε για οποιοδήποτε νοσοκομείο - είναι η Μέκκα του καρκίνου) ο περίφημος επιστήμονας Κανεμάτσου Σιγκουίρα, έκανε πειράματα με ποντικούς. Η ουσία που ανακάλυψε ο βιοχημικός Ernst Krebs έκανε τα πειράματα πάνω σε ποντικούς. Η ουσία που ανεκάλυψε ο βιοχημικός Ernst Krebs μέσα στα βερίκοκα, ονομάστηκε Λεατρίλη ή βιταμίνη Β17. Ο Σιγκουίρα έμεινε έκπληκτος. Ήταν η δυνατότερη αντικαρκινική ουσία του κόσμου που είχε δοκιμάσει ποτέ, όπως δήλωσε. Τι θα κάνατε εσείς και εγώ αν ακούγατε τέτοια καλό νέο; Δεν θα πηδάγατε από τη χαρά σας; Ο καρκίνος ήταν τελειωμένος. Αμ δε. Το χρήμα βασιλεύει. Πήγε λοιπόν στους ανωτέρους του και τους είπε τα ευχάριστα νέα. Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης: Β17 η οποία βρίσκεται στα κουκούτσια από βερίκοκα. Τι θα κέρδιζαν αυτοί με την αντικαρκινική αυτή ουσία προσβάσιμη στον καθένα; Θα έχαναν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Αν τα κέρδη τους ανέρχονται σε πολλά δις μόνο από την Ελλάδα, φανταστείτε τι γίνεται σε όλο τον πλανήτη. Άλλωστε τα μέλη του Δ.Σ. του Μεμόριαλ ήταν όλοι αντιπρόσωποι φαρμακευτικών εταιρειών[3].

Του είπαν λοιπόν να συνεχίσει τα πειράματα και να αποδείξει πως ήταν λάθος. Το ακούτε ΛΑΘΟΣ. Οι διαδικασίες τροποποιήθηκαν και σχεδιάστηκαν με σκοπό να αποτύχουν και τελικά απέτυχαν. Αντικατέστησαν τον Σιγκουίρα με έναν κτηνίατρο, ο οποίος χορήγησε στα πειραματόζωα διαφορετική δόση από αυτή που χορηγούσε ο Ιάπωνας επιστήμονας και τα πειραματόζωα πέθαναν. Τα αποτελέσματα αυτού του ψευδοπειράματος δόθηκαν στη δημοσιότητα. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν τα παπαγαλάκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Φυσικά από το 1980 που συνέβη οι αποδείξεις ακόμη αναμένονται. Δεν αποδείχθηκε! Ήταν απάτη η Β17, έλεγαν οι γιατροί που δεν γνώριζαν τις λεπτομέρειες. Κανένας δεν θα μάθαινε την πραγματικότητα αν δεν επαναστατούσε η συνείδηση ενός θαρραλέου δημοσιογράφου που ως υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Μεμόριαλ γνώριζε την απάτη.

Ο Ράλφ Μος, δεν άντεξε το βάρος της συγκάλυψης ενός τόσο μεγάλου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Εδώ παίζονταν οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Βγήκε και κατήγγειλε ευθαρσώς τη μεγάλη απάτη. Τιμή στον θαρραλέο δημοσιογράφο. Τιμή στο Σιγκουίρα. Τιμή στον Κρεμπς που βρήκε έναν πολύτιμο σύμμαχο στη μάχη κατά του για τον καρκίνου. Από τις ελληνικές εφημερίδες μόνο «Το Βήμα» ανέφερε στις 23/5/1980 ακροθιγώς το θέμα, χωρίς να εισέλθει στην ουσία του θέματος. Ποιος Έλληνας γνωρίζει αυτή την μεγάλη απάτη (σύμφωνα με τον Μοςς);


Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα σύμφωνα με τον Δρ. Σιγκουίρα:

α) σταμάτησαν τις μεταστάσεις,


β) βελτίωσαν την γενική υγεία,


γ) εμπόδισαν την ανάπτυξη μικρών όγκων,


δ) παρείχαν ανακούφιση από τον πόνο,


ε) ενεργούν πολύ σημαντικά στην πρόληψη του καρκίνου.

Επίσης η πρώτη επίσημη τονίζω επίσημη αναφορά του Μεμόριαλ υπογράμμιζε με ιδιαίτερη έμφαση τα θετικά πλεονεκτήματα της Β17. Μετά έπεσε γραμμή[4]. Ξέρετε εσείς. Γραμμή και την ακολούθησαν άπαντες. Χρειάζονται περισσότερες αποδείξεις!. Δεν αποδείχθηκε! Απορώ! Γιατί να μην βάζουμε ένα ερωτηματικό όταν ακούμε αυτό το μονότονα επαναλαμβανόμενο μότο των φαρμακευτικών.

Θυμηθείτε! Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα στο μανάβη της γειτονιά σας έχουν την ίδια αξία με τα κουκούτσια από τα βερίκοκα των Χούνζα.

Αν λοιπόν αυτοί οι «κύριοι» έσβησαν έναν ερευνητή του κύρους του Κανεμάτσου Σιγκουίρα, που γι΄αυτόν είχε ειπωθεί από τον αντιπρόεδρο του Μεμόριαλ, ότι είναι ευρέως γνωστός στον κόσμο της έρευνας και ότι οι συνάδελφοί του ερευνητές τον εκτιμούν απεριόριστα. Αν αυτοί οι κύριοι δολοφονούν τους γιατρούς στη Χιλή κ΄αλλού, καταλαβαίνουμε όλοι πως ο πραγματικός καρκίνος για την υγεία της ανθρωπότητας βρίσκεται στα διοικητικά συμβούλια των φαρμακευτικών εταιριών.

Δεν μιλάμε βέβαια για ελληνικές μικρές εταιρίες, αλλά για σύγχρονα πολυεθνικά θηρία., που επιβάλλουν την άποψή τους με χημειοθεραπείες. Όποιος ασθενήσει από καρκίνο, θα υποστεί από τις Φαρμακοβιομηχανίες τα μαρτύρια της κόλαση: Γραμμικούς επιταχυντές κοβάλτια, χημειοθεραπείες, εξορκισμούς, για να φύγει ο δαίμονας καρκίνος, διαρκείς εξετάσεις που κρατούν τον άρρωστο σε διαρκή αγωνία, ανασφάλεια, φόβο πανικό, - σωστό θρίλερ. Τώρα το νικήσαμε το εξωαποδώ - δεν αναφέρουμε ούτε το όνομά του και χτυπάμε ξύλο, όταν ακούμε τη λέξη καρκίνος.

Βέβαια τα κυτταροτοξικά φάρμακα, ακτινοβολίες κ.λ.π., είναι γνωστό - και κανείς δεν το αρνείται-, ότι προκαλούν καρκίνο. Είναι δηλαδή βασικές αιτίες ανάπτυξης καρκίνου. Ο άρρωστος όμως, έκανε ότι ορίζουν η φαρμακοβιομηχανίες: Καλό για την τσέπη τους, κακό για τον άρρωστο. Μην ξεχνάτε: Τα όρια της τσέπης τους, είναι τα όρια της σκέψης τους. Κουβέντα αυτοί για τη διατροφή. Ρωτείστε ένα γιατρό αν έχει κάτι διδαχτεί για τη διατροφή στις Ιατρική Σχολές. Οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν τον ιατρικό κόσμο στο σκότος της άγνοιας για τη διατροφή και υπερήφανο για τις φαρμακευτικές του γνώσεις σε σημείο, που να υποτιμά τη διατροφή, όπως στην περίπτωση του μυλωνά.


Κανόνας Νο1:

. Τρώτε πικρά, τρώτε βερίκοκα και τα κουκούτσια τους.


. Πίνετε χυμό από φύλλα ελιάς.


. Τρώτε ραδίκια και πίνετε το ζουμί τους με λεμόνι κάθε μέρα.


. Τρώτε αγκινάρες (πικρές).


. Πίνετε ζουμί από άγριες αγκινάρες (πολύ πικρό), Βολβούς (πικρό) ή Γαϊδουράγκαθο (silybuns marianum), αυξάνει την παραγόμενη γλουταθειόνη υπεροξειδάση: Εξαιρετικό τονωτικό - αποτοξινωτικό για όλες τις παθήσεις του συκωτιού.

Ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή των καλύτερων γερμανών γιατρών, της περίφημης Επιτροπής Ε. Η Επιτροπή Ε, κατατάσει τα πικρά βότανα ως εξής:

(1) κάσσια (quassia amara)


(2) γεντιανή


(3) άγρια αψιθιά.


(4) Φλοιός Gonolobus cocdurango,


(5) Centantium pulchellum,


(6) cot αρπαγόφυτο (από την έρημο Καλαχάρη της Αφρικής (τόβρίσκετε στα φαρμακεία).


7) φλούδα νερατζιού.


8) γαϊδουράγκαθο (cnicus benediktus).


9) Ραδίκι.


10) κανέλα.


11) κόλιανδρος.

Οι πικρές αυτές τροφές ανοίγουν την όρεξη. Ο καρκινοπαθής συνήθως δεν έχει όρεξη και πεθαίνει από καχεξία. Διεγείρουν την ορμόνη γαστρίνη, που με τη σειρά της διεγείρει την παραγωγή και την απελευθέρωση υδροχλωρικού οξέως. Όλοι το γνωρίζουν: Τα πικρά βοηθούν στην όρεξη.

Αν το σώμα μας έχει μετατραπεί σε ζαχαροπλαστείο, από τα πολλά γλυκά, ποτά, πατάτες κ.λ.π., {όλα αυτά μετατρέπονται σε γλυκόζη) και συγχρόνως έχουμε απορρίψει την πικρή γεύση, δεν θα πάθουμε καρκίνο; Το κλειδί είναι η ισορροπία (ομοιόσταση στην ιατρική γλώσσα).


[1] What to eat if you have cancer, Maureen Keane, Daniella Chace, Mc Graw Hill 2007.
[2] Η χαρά της ανακάλυψης, Pichard Feynman, Εκδόσεις Κάτοπτρο, σελ. 211
[3] Εφημερίδα «Το Βήμα», 23/5/1980
[4] A summary of the effect of amygdalin upon spontaneous mammary Tamors in mice, Sloan Kettering, report June 13, 1973