Λουϊζα για υγιεινό αδυνάτισμα!

Λουϊζα ή Λιππία ή τρίφυλλη 

Η λουίζα (Lippia triphylla) ή αλλιώς λεμονόχορτο, είναι γνωστή κυρίως λόγω της χαρακτηριστικής μυρωδιάς λεμονιού που έχει. Αν και το φυτό κατάγεται από την Αμερική, έχει πλήρως εγκλιματιστεί στη χώρα μας. Το αφέψημά του έχει μια πολύ ευχάριστη γεύση και είναι πολύ υγιεινό. Θεωρείται βοηθητικό του αδυνατίσματος, αντιπυρετικό, στομαχικό, τονωτικό αλλά και καταπραϋντικό.

Όμως, χρησιμοποιούμε τα φύλλα της λουίζας για τις τονωτικές ιδιότητες στο πεπτικό σύστημα, καθώς το αφέψημα και το έγχυμα των φύλλων της βοηθούν στην δυσπεψία, το μετεωρισμό, τις νευραλγίες, τους κολικούς στομάχου, εντέρων κ.α. Τα φύλλα του θάμνου είναι λογχοειδή και σκούρα πράσινα, τα άνθη είναι μικρά και ωχροπράσινα. Τα φύλλα συλλέγονται νωρίς το καλοκαίρι, αφού το αιθέριο έλαιο βγαίνει τότε απ’ αυτά. Πέρα από διεγερτικό της λειτουργίας της πέψης και μαλακτικό για τις φλεγμονές του πεπτικού, θεωρείται επίσης καταπραϋντικό του νευρικού συστήματος και καταπολεμά την αϋπνία και την ένταση. 

Πλύσεις με αφέψημα λουίζας ανακουφίζουν πληγές, τραύματα, ερεθισμούς και μώλωπες. Η λουίζα λοιπόν είναι χωνευτική, αντισπασμωδική, ενδείκνυται για νεύρωση στομάχου και δυσπεψία, λιώνει τα λίπη του οργανισμού, καθαρίζει το πρόσωπο, καταπραϋνει τη νευραλγία των αυτιών, τον πονόματο, τις ξινίλες, τις αϋπνίες, είναι διουρητική και ευεργετική στην υδρωπικία. Στη Κρήτη τη λουΐζα τη λένε και «γοργογιάννη», ενώ υπάρχει και το λαϊκό δίστιχο «Εγώ ‘με χόρτο του Θεού, με λένε γοργογιάννη. Κι όποιος με βράσει και με πιει, όπου πονεί θα γιάνει».

Οι καραμέλες λουίζας, προσφέρουν όλες τις ευεργετικές ιδιότητες του βοτάνου και το σημαντικότερο, βοηθούν στο φυσικό υγιεινό αδυνάτισμα. 

ΛΟΥΙΖΑ (Aloysia triphylla, Lippia citriodora) Οικογένεια: Verbenaceae (Βερβενίδες)
Η λαϊκή ιατρική την χρησιμοποιεί ευρύτατα για νοσήματα του στομάχου. Το αφέψημά της πιστεύεται ότι σταματά την διάρροια και είναι τονωτικό, αντιπυρετικό και διουρητικό. Συνίσταται, μάλιστα, σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεως. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα άνθη. Πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε καμφορά. Λόγω της έντονης μυρωδιάς λεμονιού που αναδίδει χρησιμοποιείται στην μαγειρική. Ταιριάζει τέλεια με φρέσκα φρούτα, γι' αυτό και γαρνίρει φρουτοσαλάτες, χυμούς φρούτων ή επιδόρπια κυρίως με βάση τα φρούτα. Αποξηραμένη χρησιμοποιείται για την παρασκευή αφεψημάτων.  








Πηγή: Τα βότανα στην κουζίνα-Μαριά και Νίκος Ψιλάκης

Τουλάχιστον πασπάλισέ το με ρίγανη!

Αν σου αρέσει το κρέας, τουλάχιστον φρόντισε, όποτε το τρως, να έχει μπόλικη ρίγανη. Αυτό το υπέροχο μπαχαρικό, που αφθονεί στην ελληνική φύση, εκτός από την ιδιαίτερη γεύση και νοστιμιά που προσδίδει στο κρέας, βοηθά ώστε οι αρνητικές επιπτώσεις από την κατανάλωσή του να είναι οι λιγότερες δυνατές.

Γιατί πρέπει να συνδυάζονται
Το κρέας περιέχει νιτρικά οξέα, τα οποία συνδυασμένα με τις αμίνες του στομάχου δημιουργούν νιτροζαμίνες, ουσίες που είναι εν δυνάμει καρκινογόνες. Από την άλλη, η ρίγανη εμφανίζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Συγκεκριμένα δύο συστατικά της, το thymol και το carvacrol, εμποδίζουν τη δράση των ελευθέρων ριζών. Μάλιστα πειραματικά δεδομένα έδειξαν ότι η ρίγανη έχει πιο ισχυρή αντιοξειδωτική ικανότητα ακόμα και από δύο συνθετικά παρασκευασμένα αντιοξειδωτικά (BHT και BHA) που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα στα συσκευασμένα κρέατα, ενώ εμφανίζει 12 φορές πιο δυνατή αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 από την πατάτα και 42 από το μήλο.
Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι η ρίγανη αποτελεί πολύ καλή πηγή σιδήρου, β-καροτίνης και φυτικών ινών, οι οποίες μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων στο αίμα, καθιστώντας ακόμα ιδανικότερη τη σχέση της με το κρέας.

Ρολογία: Αναρριχητικό Φυτό αλλά και Βότανο!!

Το γένος της Πασσιφλόρας αποτελείται από 600 περίπου τρυφερά αναρριχητικά φυτά, αείφυλλα και φυλλοβόλα που είναι κυρίως ενδημικά της τροπικής Νότιας Αμερικής.

Η πασσιφλόρα ήρθε στην Ευρώπη από τη νότια Αμερική το δέκατο όγδοο αιώνα, κυρίως από τους Ισπανούς, και τώρα είναι διαδεδομένη σε πολλά μέρη του κόσμου, από την Αφρική και την Ασία μέχρι την Αυστραλία και τη βόρεια Αμερική. Οι περισσότερες πασσιφλόρες είναι περικοκλάδες που πιστεύεται ότι κατάγονται είτε από ψυχρότερα βουνά ή από θερμότερα τροπικά δάση με πολλές βροχές.

To "λουλουδιού του πάθους" (Passion flower), πήρε το όνομά του από περιγραφές των τμημάτων τού άνθους του, περιγραφές που διοχετεύτηκαν από ιερείς της Νότιας Αμερικής ('New Spain'). Το 1609 στη Ρώμη, ο Jacomo Bosio έδωσε ερμηνείες που αντιπροσώπευαν διάφορα στοιχεία της σταύρωσης, όπως τα πέντε πέταλα και τα πέντε σέπαλα (που ήταν οι δέκα απόστολοι, εκτός από τον Ιούδα και τον Πέτρο), τα εσωτερικά πέταλα σε σχήμα φράντζας (το αγκάθινο στεφάνι), οι πέντε στήμονες (οι πέντε πληγές του Χριστού) και το στίγμα τού ύπερου με το κωνικό σχήμα (τα καρφιά). Αυτός ο συμβολισμός δεν είναι παγκόσμια αποδεκτός, ενώ στην Ιαπωνία είναι γνωστό σαν "φυτό ρολόι", όπως και στην Ελλάδα που λέγεται "Ρολογιά".

Για να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν σε τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον, πολλά είδη αναπτύσσονται γρήγορα, χρησιμοποιώντας "έλικες" για να σκαρφαλώνουν στα δέντρα (πολύ λιγότερα έχουν την ικανότητα να αναπτύσσονται σαν δέντρα) και να φτάσουν τα ψηλότερα φυλλώματα του δάσους και τον ήλιο ώστε τα ανεπτυγμένα κλαδιά να αρχίσουν να ανθίζουν. Για να προσελκύσουν τους επικονιαστές, όπως μέλισσες, σκόρους, πεταλούδες και άλλα έντομα, τις νυχτερίδες και τα κολίμπρια, οι πασσιφλόρες έχουν αναπτύξει μια μεγάλη ποικιλία εκθαμβωτικών χρωματισμών στα άνθη τους, συχνά αρωματικά, με επιπλέον γλυκό νέκταρ που εκκρίνεται από τα φύλλα, τους μίσχους και μερικές φορές από τα βράκτια. Ακόμη οι καρποί, που πρέπει να φαγωθούν για να διασπαρθεί το φυτό σε μεγάλη ακτίνα, περιέχουν ένα χυμό με μοναδική αρωματική γεύση και μυρωδιά.

Η κατάταξη της πασσιφλόρας έγινε για πρώτη φορά από το βοτανολόγο Λινναίο, το 1745, όταν αναγνώρισε 22 είδη. Σήμερα πιστεύεται ότι υπάρχουν πάνω από 600 είδη, αλλά πολλά από αυτά απειλούνται στο φυσικό τους βροχερό, δασώδες περιβάλλον. Τα πρώτα υβρίδια εμφανίστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1820 - με πρωταρχικό το είδος P. x violacea, και παρ' όλο που το ακριβές όνομά του είναι αμφισβητούμενο, το φυτό υπάρχει ακόμα. Η πασσιφλόρα ήταν αρκετά δημοφιλής στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά την Βικτοριανή εποχή, και λιγότερο στον 20ο αιώνα. Σήμερα όμως, υπάρχει παγκόσμιο ενδιαφέρον γι' αυτό και σαν εμπορικό προϊόν με συνεχώς νέες ποικιλίες να γίνονται γνωστές, αλλά και σαν ένα εξωτικό διακοσμητικό για τους κήπους και τα θερμοκήπια. Επίσης η ποικιλία P. incarnata χρησιμοποιείται από βοτανολόγους σαν ήπιο καταπραϋντικό και ίσως υπάρχουν περαιτέρω ιατρικές χρησιμότητες σε άλλες ποικιλίες.

Η πασσιφλόρα (passiflora incarnata) χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή ιατρική σαν "ηρεμιστικό" βότανο για την ανησυχία, την αϋπνία, τις κρίσεις και την υστερία. Στη διάρκεια του εικοστού αιώνα, το βότανο αυτό συμπεριλαμβανόταν σε πολλά ηρεμιστικά και υπνωτικά, για να ενισχύσει τη δραστικότητά τους. Το 1978, το υπουργείο τροφίμων και φαρμάκων Αμερικής (FDA) απαγόρευσε αυτά τα φαρμακευτικά σκευάσματα, λόγω απουσίας αποδεικτικών στοιχείων της αποτελεσματικότητας τής πασσιφλόρας. Στη Γερμανία όμως, η πασσιφλόρα είναι διαθέσιμη σαν ενισχυτικό συστατικό πολλών ηρεμιστικών (σε συνδυασμό με άλλα ηρεμιστικά βότανα, όπως βαλεριάνα και βάλσαμο λεμονιού), και τη Χρησιμοποιούν επίσης στην ομοιοπαθητική ιατρική για να αντιμετωπίσουν πόνους, αϋπνία και νευρικές ανησυχίες. Σήμερα, οι επαγγελματίες βοτανολόγοι χρησιμοποιούν την πασσιφλόρα (συχνά σε συνδυασμό με άλλα ηρεμιστικά βότανα) για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, της υπερέντασης και άλλων προβλημάτων υγείας σχετικών με την ανησυχία και τη νευρικότητα.

Η πασσιφλόρα, (που λέγεται και "granadillas" επειδή τα φρούτα της μοιάζουν με εκείνα του ροδιού - στα ισπανικά "granada"), παράγει εδώδιμους καρπούς, με την προϋπόθεση ότι καταναλώνονται ωμοί, ώστε να μην αποκτήσουν τοξικότητα. Όλα τα είδη αυτού του γένους είναι βρώσιμα, αν και υπάρχουν μερικά που είναι πιο κατάλληλα σαν τρόφιμα από άλλα.

Η πασσιφλόρα incarnata παράγει καρπούς που φθάνουν μερικές φορές το μέγεθος ενός πεπονιού. Γενικά καταναλώνεται σε μορφή μαρμελάδας, σε μερικές περιοχές της Νότιας Αμερικής. Χρησιμοποιούνταν ήδη από τους παλιούς Αζτέκους για να αντιμετωπίσουν δαγκώματα φιδιών, και για το λόγο αυτό είναι γνωστή με το όνομα "Η γλώσσα του φιδιού". Επίσης οι πρώτοι αυτόχθονες Ινδιάνοι τη χρησιμοποιούσαν για τροφή και σαν απολυμαντικό.

Πηγή:
http://www.passionflow.co.uk/history.htm
http://www.umm.edu/altmed/ConsHerbs/Passionflowerch.html
http://www.botanical-online.com/texascastellaflora.htm

Οι ιδιότητες της τσουκνίδας

Τσουκνίδα

Το φαρμακευτικό σκεύασμα αποτελείται από τα στεγνωμένα φύλλα, τα άνθη και τις ρίζες της Τσουκνίδας, η οποία είναι ένα πολυετές φυτό, ευρέως διαδεδομένο κοντά στις κατοικίες των ανθρώπων και στα νιτρώδη εδάφη. Όπως γράφει ο άγγλος βοτανολόγος του 17-αιώνα, Κουλπεπέρ στο πιο δημοφιλές βοτανολογικό βιβλίο όλων των εποχών, “οι τρίχες τις που κεντρίζουν και φέρνουν φαγούρα δεν χρειάζονται περιγραφή,- αυτές μπορεί να τις βρούμε και στο πιο βαθύ σκοτάδι, μέσων της αφής”. Η Τσουκνίδα έχει ίσιο κορμό που φτάνει μέχρι 1 μ. ύψος, φύλλα ωοειδή με πριονωτά χείλη που βγαίνουν αντίθετα το ένα από το άλλο στον κορμό. Τα φύλλα και ο κορμός της είναι σκεπασμένα με καυτερές τρίχες,- τα άνθη της είναι μικροσκοπικά πράσινα χωρισμένα σ΄ αρσενικά και θηλυκά σε ξεχωριστά φυτά, και βγαίνουν το καλοκαίρι σε τσαμπιά που κρέμονται μεγαλύτερα από την ουρά των φύλλων. Είναι γνωστή και με τα ονόματα: ακαληφή, ούρτικη, ατσικνίδα κ.ά.

Ο Ιπποκράτης (460 – 375 π.Χ.) αριθμεί την Τσουκνίδα ανάμεσα στα φυτά “πανάκεια” (που κάνουν για όλες τις ασθένειες) και σήμερα ύστερα από 2 500 χρόνια κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει γι αυτό, η Τσουκνίδα είναι από τα πιο θαυματουργά και χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά, που δεν χρειάζεται να ψάξουμε στην άκρη του κόσμου για να τα βρούμε και η χρήση της πέρα από την ευεργετική δράση δεν παρουσιάζει καμιά παρενέργεια, ανεξάρτητα από την δόση χρήσεως της.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Τα φύλλα τις Τσουκνίδας περιέχουν αμμωνία, οξικό οξύ, φορμικό οξύ, γλουκονικές και αντιβιοτικές ουσίες, χλωροφύλλη, καροτίνες, βιταμίνες Β-2, προβιταμίνη Α (πιο πολύ από το Καρότο), βιταμίνη C (πιο πολύ από το Φραγκοστάφυλλο) και βιταμίνη Κ, πατοτενικό οξύ, ποτασικά άλατα, σίδηρο, πυρίτιο κ.ά. Περιέχει επίσης ασετιλκολίνη, ισταμίνη και σεροτονίνη (η επιρροή της ασετιλκολίνης και ισταμίνης στη δράση του σκευάσματος είναι μικρή). Έχει στυπτικές, διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες, ελέγχει τις αιμορραγίες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες, αυξάνει την αιμογλομπίνη, τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τις πηκτικές ουσίες του αίματος και ολίγον κατεβάζει την πίεση και το σάκχαρο του αίματος.

Χάρη σ΄αυτές τις ιδιότητες χρησιμοποιείται εσωτερικά για τις αναιμίες, τις αιμορραγίες (ειδικά της ουρήθρας), την διάρροια (ακόμα και αυτής της χολέρας), τα υπερβολικά έμμηνα, αιμορροΐδες, ρευματισμό, ποδάγρα και ασθένειες του δέρματος (ειδικά στο έκζεμα), επίσης αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες. Συνιστάται σαν ελαφρύ διουρητικό στα οιδήματα (πρηξίματα), στους ερεθισμούς των ουροφόρων οδών (νεφρών και ουρήθρας), και στο ρευματισμό. Είναι χρήσιμη επίσης και στις ασθένειες του συκωτιού και της χολής, φυματίωση, αρτηριοσκλήρυνση και δυσλειτουργίες του μεταβολισμού. Το αφέψημα σπόρων της Τσουκνίδας είναι ένα καλό καθαρτικό μέσο ενάντια στην δυσκιλιότητα ωφειλώμενη σε δυσλειτουργία του συκωτιού και της χολής, συνδιάζεται καλά για αυτό το σκοπό με μουστάκια Καλαμποκιού.

Το έγχυμα ή αφέψημα του φυτού παίρνεται στην γαστρίτιδα με υπερέκκριση πεπτικών υγρών. Είναι γνωστή σαν φυτό με πολλές βιταμίνες, γ΄ αυτό συνιστάται υπό μορφή τσαγιού όταν ο οργανισμός έχει ανάγκη για βιταμίνες.

 Τα φύλλα τις Τσουκνίδας περιέχουν αμμωνία, οξικό οξύ, φορμικό οξύ, γλουκονικές και αντιβιοτικές ουσίες, χλωροφύλλη, καροτίνες, βιταμίνες Β-2, προβιταμίνη Α (πιο πολύ από το Καρότο), βιταμίνη C (πιο πολύ από το Φραγκοστάφυλλο) και βιταμίνη Κ, πατοτενικό οξύ, ποτασικά άλατα, σίδηρο, πυρίτιο κ.ά. Περιέχει επίσης ασετιλκολίνη, ισταμίνη και σεροτονίνη (η επιρροή της ασετιλκολίνης και ισταμίνης στη δράση του σκευάσματος είναι μικρή). Έχει στυπτικές, διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες, ελέγχει τις αιμορραγίες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες, αυξάνει την αιμογλομπίνη, τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τις πηκτικές ουσίες του αίματος και ολίγον κατεβάζει την πίεση και το σάκχαρο του αίματος.

Οι τρυφερές Τσουκνίδες μπορεί να χρησιμοποιηθούν σαν ζαρζαβατικά στις σαλάτες για την αύξηση και ρύθμιση της λειτουργίας των εντέρων, και στις αναιμίες λόγω του σιδήρου που περιέχει. Στα αδύνατα παιδιά με καθυστέρηση ανάπτυξης συνιστάται να πίνουν χυμό Τσουκνίδας ανεμιγμένο με χυμό Καρότου σε ποσοστό 1 : 3. Το έγχυμα και ο χυμός του φυτού βελτιώνουν την λειτουργία των νεφρών και δρα σαν διουρητικό και αντιφλεγμονώδες μέσο στις παθήσεις των νεφρών και τις ουρήθρας και σε περιπτώσεις κατακράτησης ούρων. Για τις πέτρες στα νεφρά συνιστάται να πίνεται έγχυμα σπόρων, ενώ σε περιπτώσεις κατακράτησης ούρων συνιστάται να πίνεται αφέψημα ριζών Τσουκνίδας. Σε περιπτώσεις αιματουρίας συνιστάται έγχυμα φύλλων από ½ ποτηριού πρωί και βράδυ και φρέσκος χυμός από 1 κουταλάκι του καφέ, 3 φορές την ημέρα.

Το τσάι των φύλλων και τα φρέσκα φύλλα με μέλι παρουσιάζουν καλή αποχρεμπτική δράση στο βήχα, βρογχίτιδα, δύσπνοια, πνευμονία, φυματίωση και σε περιπτώσεις αιμοπτησίας. Κρασί φύλλων Τσουκνίδας (1:3) παίρνεται από 1 κουτάλι φαγ. για τον βήχα, βρογχίτιδα και πλευρίτιδα.

Έγχυμα και χυμός του φυτού δρα σαν ηρεμιστικό μέσο στις νευρικές διαταραχές, επιληψία, υστερία και σπασμούς. Στις αιμορραγίες από την μύτη τοποθετείται στην μύτη μια γάζα μουσκεμένη με τον φρέσκο χυμό του φυτού.

Σε περιπτώσεις κατακράτησης ούρων σαν ισχυρό διουρητικό μέσο συνιστάται να πίνεται αφέψημα φύλλων με μέλι. Σε περιπτώσεις κακοηθών εξογκωμάτων συνιστάται να γίνονται πλύσεις με το αφέψημα των φύλλων, ρίζας, φρέσκου χυμού και να παίρνεται εσωτερικά. Συνδυάζεται πιο καλά γι αυτό το σκοπό αφέψημα ριζών Τσουκνίδας με έγχυμα Χελιδονιού, 3 φορές την ημέρα μετά από το φαγητό. Στην Τσουκνίδα έχουν ανακαλυφθεί δραστικές βιολογικές ουσίες παρόμοιες με τις θηλυκές ορμόνες των γυναικών, γι αυτό η Τσουκνίδα αποδεικνύεται ένα από τα καλύτερα φυσικά μέσα για τις γυναικολογικές ασθένειες, όπως: διαταραχές των έμμηνων, αιμορραγίες μετά τον τοκετό, λευκόρροια κ.ά. Σε περιπτώσεις αδενωμάτων της μήτρας δεν συνιστάται να παίρνονται σκευάσματα Τσουκνίδας.

Ο φρέσκος χυμός της Τσουκνίδας κατεβάζει το σάκχαρο του αίματος, χάρη στο περιεχόμενο της σε “σεκρετίνη”, η οποία διεγείρει την λειτουργία του πάνκρεας.

Η χρήση της Τσουκνίδας αντενδείκνειται σε περιπτώσεις αυξημένης πηκτικότητας του αίματος, αρτηριοσκλήρυνση και υπέρταση, στους υπερήλικες πρέπει να περιορίζεται για αποφυγή δημιουργίας θρομβώσεων στα αιμοφόρα αγγεία.

Εξωτερικά χρησιμοποιείται ο χυμός, αφέψημα και έγχυμα για τους αρθριτικούς πόνους, ποδάγρα, ισχιαλγία, παράλυση, φλεγμονές του μυελού των οστών, νευραλγίες, αιμορροΐδες, για το δυνάμωμα των μαλλιών και ενάντια στην πιτυρίδα, τα καψίματα, πληγές (βοηθάει την επούλωση), τσιμπήματα των εντόμων, ρινορραγίες, μόλωπες κ.ά. Για τις ασθένειες του δέρματος φαγούρα, έκζεμα και σπυριά με αφέψημα των ριζών γίνονται κομπρέσες και μπάνια. Με το αφέψημα και τον χυμό του φυτού γίνονται πλυσίματα και τοποθετούνται κομπρέσες στο δαγκώματα των σκύλων. Συνδυάζεται καλά με την Κολλιτσίδα (Arctium lapa) για την αντιμετώπιση του εκζέματος.

Σημείωση
Οι καυστικές ιδιότητες της Τσουκνίδας οφείλονται σ΄ένα συνθετικό της χωρίς άζωτο (φορμικό οξύ), το οποίο είναι μη εξατμιστέο και ρετσινώδες, το οποίο προκαλεί κάψιμο και φαγούρα και όταν βρίσκεται σε πολύ μικρές ποσότητες. Το στεγνό σκεύασμα, όπως και τα υγρά παρασκευάσματα που φτιάχνονται από το χλωρό φυτό αλλά με ζέσταμα δεν έχουν καυστικές ιδιότητες. Αυτές τις ιδιότητες τις διατηρούν τα αλκοολούχα παρασκευάσματα που φτιάχνονται από το φρέσκο φυτό (όταν αυτό μουσκεύει για αρκετό χρόνο σε οινόπνευμα). Η Τσουκνίδα εκμεταλλεύεται οικονομικά για την παραγωγή της χλωροφύλλης, από την οποία παρασκευάζεται η φητόλη, η οποία είναι η πρώτη ύλη για την σύνθεση των βιταμινών Ε και Κ.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ
Αφέψημα: 2 κουτάλια φαγ. με θρυμματισμένο σκεύασμα βουτιέται σ΄ ένα ποτήρι (200 γρ.) νερό, βράζεται για 1 λεπτό, μετά το υγρό στραγγίζεται και πίνεται. Παίρνονται 2 – 3 τέτοιες δόσεις την ημέρα, γλυκαίνοντας κατά προτίμηση με μέλι ή ζάχαρη.

Για εξωτερική χρήση προετοιμάζεται με τον παραπάνω τρόπο πιο συμπυκνωμένο αφέψημα (2-4 κουτάλια φαγ. σε 200 γρ. νερό) και κατά των ρευματισμών και νευραλγιών, για εντριβές και κατάπλασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλκολάτ (οινοπνευματώδες διάλυμα χλωρών φύλλων της Τσουκνίδας σε οινόπνευμα), μία χούφτα χλωρά φύλλα σε 500 γρ. οινόπνευμα (40 % συμπυκνωμένο), ή στη θέση του τσίπουρου, ούζο ή βότκα,- να μουλιάσουν για 24 ώρες.

Για το σταμάτημα των εσωτερικών αιμορραγιών συστήνεται ο φρέσκος χυμός, ο οποίος πίνεται αμέσως.

Προσεκτικά γιατί φρέσκα τσιμπάει και πονάει λίγο, χρησιμοποιήστε γάντια για την περισυλλογή της. 

ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ

Άρθρο απο την Εγκυκλοπαίδεια των Βοτάνων!

Το τσάι κάνει το μυαλό «ξυράφι»

Την επόμενη φορά που θα έχετε να κάνετε κάτι που απαιτεί να δουλέψει το μυαλό σας στο φουλ, φροντίστε να πιείτε πρώτα ένα φλιτζάνι τσάι. Μια νέα μελέτη δείχνει πως μπορεί να τονώσει την ταχύτητα της σκέψης και της κρίσης, καθώς και την εγρήγορση.

Επιστήμονες από την Ολλανδία εξέτασαν τις επιδράσεις δύο βασικών συστατικών του μαύρου τσαγιού στις νοητικές λειτουργίες 44 εθελοντών ηλικίας κάτω των 40 ετών.

Τα συστατικά που εξετάστηκαν είναι ένα αμινοξύ που λέγεται L-θειανίνη (υπάρχει και στο πράσινο τσάι) και η καφεΐνη. Η δράση τους συγκρίθηκε με αυτήν μια ανενεργού ουσίας.

Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nutritional Neuroscience», τα δύο συστατικά βελτίωσαν σημαντικά τις επιδόσεις των εθελοντών σε μια σειρά από τεστ, μέσα σε 20 έως 70 λεπτά έπειτα από την κατανάλωση ενός φλιτζανιού τσαγιού.

Οι εθελοντές που είχαν πιει τσάι, παρουσίασαν επίσης αυξημένη πνευματική εγρήγορση και μειωμένη νοητική κόπωση.

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι ένα φλιτζάνι τσάι πριν από μια απαιτητική νοητική εργασία θα μπορούσε να βελτιώσει την διεκπεραίωσή της, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Ενισχύουν, επίσης, εκείνα προγενέστερης μελέτης που έδειξε ότι δύο φλιτζάνια μαύρο τσάι την ημέρα βελτιώνουν την ταχύτητα αντίδρασης και την εστίαση της προσοχής σε ό,τι κάνουμε.

Κι αν σας αρέσει να πίνετε το τσάι σας με γάλα, μην ανησυχείτε. Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως η προσθήκη αυτή δεν επηρεάζει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών του ούτε διαταράσσει τα οφέλη που αυτά παρέχουν στον οργανισμό.

Σημειώνεται πως η συστηματική κατανάλωση τσαγιού έχει σχετιστεί με πολυάριθμα οφέλη στην υγεία – μεταξύ αυτών η μείωση του κινδύνου αναπτύξεως καρδιοπάθειας, καρκίνου και νόσου του Πάρκινσον.

Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις πως όσοι πίνουν καθημερινά και επί 10 ή περισσότερα χρόνια τσάι, μπορεί να βελτιώνουν την οστική πυκνότητά τους, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο να αναπτύξουν οστεοπόρωση αργότερα στη ζωή.

Ας πάμε για τσάι τώρα και να μην ξεχνάμε να κάνουμε εναλλαγές των γεύσεων παίρνοντας όλες της θεραπευτικές ουσίες που έχει να μας προσφέρει ξεχωριστά το κάθε βότανο μέσα από την Φύση του Θεού.

ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ - ΧΡΗΣΕΙΣ

Μέσα απ' αυτή τη σελίδα γίνεται μια προσπάθεια προσέγγισης μερικών από τα πιο γνωστά βότανα και αρωματικά φυτά της Ελληνοκυπριακής Χώρας. Η αναφορά μας σ' αυτά δεν είναι επιστημονική και δεν φιλοδοξεί να εξαντλήσει το θέμα της χρησιμότητας και χρήσης των βοτάνων μέσα από αυτή τη σελίδα. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε το ερέθισμα στον αναγνώστη να ψάξει να γνωρίσει και να εκμεταλλευθεί σωστά τις χρήσιμες ιδιότητες των φυτών αυτών τόσο στην μαγειρική όσο και στην αντιμετώπιση ήπιων προβλημάτων υγείας.

Οι πληροφορίες που δίδονται για τα βότανα, έχουν αντληθεί από βιβλία και συγγράμματα βοτανολογίας, η δε αναφορά στις ιδιότητες των, είναι καθαρά ενδεικτική και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ιατρική συμβουλή ή συνταγή. Ο χρήστης αυτών πρέπει να έχει υπόψη ότι τα βότανα δεν αποτελούν πανάκεια ούτε μπορούν να θεραπεύσουν όλες τις αρρώστιες και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν ολοσχερώς τα κλασσικά φάρμακα. Η χρήση τους πρέπει να γίνεται με μέτρο ή κατόπιν ιατρικής συμβουλής, αφού αλόγιστη χρήση μπορεί να επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα για την υγεία μας.


Βασιλικός

Το όνομά του προέρχεται από την Ελληνική λέξη βασιλιάς. Χρησιμοποιείται στην μαγειρική για αρωματισμό σαλτσών. Το εκχύλισμα του βασιλικού προλαμβάνει τις άφτρες, τους πονοκεφάλους, βοηθά στην πέψη και καταπραΰνει νεύρα και σπασμούς.


Δάφνη

Γνωστό φυτό της Μεσογείου, τα φύλλα του οποίου νοστιμίζουν σάλτσες, ψαρικά, κρέατα και όσπρια. Με δάφνινα στεφάνια αντάμοιβαν τους Ολυμπιονίκες στην αρχαιότητα. Το εκχύλισμα της δάφνης καταπολεμά τα φουσκώματα, ανοίγει την όρεξη και τονώνει τα τεμπέλικα στομάχια. Αντισηπτική, είναι πολύτιμη για το συνάχι και τη βρογχίτιδα. Το δαφνέλαιο είναι κατάλληλο για τους ρευματισμούς.



Δενδρολίβανο

Το δεντρολίβανο θεωρείται τονωτικό και βοηθητικό της σεξουαλικής λειτουργίας. Τονώνει τη λειτουργία του ήπατος, βοηθά στη μείωση της χοληστερίνης και αναζωογονεί τον κουρασμένο οργανισμό. Σαν προσθετικό σε διάφορα παρασκευάσματα ανακουφίζει τον πονόδοντο. Κατά της τριχόπτωση και της πιτυρίδας. Στην μαγειρική θεωρείται εξαιρετικό αρωματικό για ψητά και τηγανητά ψάρια.


Δίκταμος

Από τα χαρακτηριστικά φυτά της Κρήτης και από τα αγαπημένα βότανα των Κρητικών, οι οποίοι το χρησιμοποιούν για να καταπολεμήσουν το συνάχι, τη γρίπη, τους πονοκεφάλους, τις πεπτικές διαταραχές, τους ρευματισμούς κλπ. Σε εξωτερική χρήση βοηθά στην επούλωση τραυμάτων και εξάλειψη των μωλώπων. Στη Μινωϊκή εποχή είχε τιμητική θέση αφού θεωρούνταν το πολυτιμότερο βότανο.



Δυόσμος

Στον δυόσμο αποδίδονται πολλές ευεργετικές ιδιότητες, όπως καταπολέμηση των πόνων του στομάχου, της ναυτίας, του λόξυγκα και υποβοήθηση στην πέψη. Επίσης προσφέρει πολλά κατά της νευρώσεων και τις διάφορες εκδηλώσεις της: αϋπνίες, σπασμοί, τρεμούλες, ημικρανίες, ταχυπαλμίες. Στη μαγειρική χρησιμοποιείται αρκετά ως μυρωδικό σε κεφτέδες, καλλιτσούνια, μυζηθρόπιτες, σάλτσες κλπ.



Θυμάρι (Δεν συνιστάται η χρήση του από υπερτασικούς γιατί ανεβάζει την αρτηριακή πίεση)

Εξαιρετικό φυτό και από τα καλύτερα αντισηπτικά και τονωτικά βότανα. Το εκχύλισμά του μπορεί να προλάβει το κρύωμα, ρίχνει τον πυρετό, καταπολεμά τη γρίπη, τις εντερικές διαταραχές και δερματικές λοιμώξεις. Αντισπασμωδικό των πεπτικών οδών, διευκολύνει την πέψη, ηρεμεί τις νευρικές συσπάσεις του στομάχου και του εντέρου. Δεν συνιστάται η χρήση του από υπερτασικούς γιατί ανεβάζει την αρτηριακή πίεση. Στην μαγειρική θεωρείται από τα καλύτερα μυρωδικά για το ψητό κρέας.



Μέντα 


Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες. Περιέχει μια δροσιστική ουσία, τη μενθόλη. Είναι εξαιρετικά αντισηπτική, καταπολεμά το συνάχι τη γρίπη και τον πονόλαιμο. Είναι επίσης χωνευτική, ηρεμιστική σε μικρή δόση και αφροδισιακή σε μεγάλες δόσεις. Τα αιθέρια έλαια από από αυτά τα φυτά έχουν εξαιρετική αξία στον αρωματισμό αρκετών προϊόντων (οδοντόπαστες, τσίχλες κ.λπ.)



Μαϊντανός

Από τα πιο αγαπημένα για την κουζίνα μας αρωματικά φυτά, γνωστό από την αρχαιότητα οπότε και χρησιμοποιούνταν σαν καρύκευμα και σαν φάρμακο. Ισχυρό διουρητικό, πολύτιμο σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών, πρηξίματος ποδιών και χεριών. Χρήσιμος κατά της κυτταρίτιδας. Φυτό, εξαιρετικό ως τονωτικό και αντιφλεγμονώδες. Τα φύλλα οι μίσχοι και η ρίζα, σε πολτοποιημένη κατάσταση και σε τοπική χρήση καταπραΰνουν τον πόνο και τη φαγούρα από τσιμπήματα εντόμων. Έχει τη φήμη ότι δίνει πιο φωτεινό δέρμα και εξαλείφει τους σκούρους λεκέδες του δέρματος.


Πράσο

Ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε τις πολυάριθμες ευεργετικές ιδιότητες του φυτού αυτού. Σήμερα το πράσο είναι γνωστό διουρητικό, χρησιμοποιείται κατά του πρηξίματος ποδιών και χεριών και της κυτταρίτιδας. Πολύτιμο κατά της κατακράτησης υγρών της κόπωσης και της κομμάρας. Το πράσο μπορεί να μαγειρευτεί με διάφορους τρόπους. Επίσης προστίθεται με άλλα χορταρικά στις χορτόπιτες.


Ρίγανη

Η ρίγανη διευκολύνει την πέψη και καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα. Καλό δυναμωτικό και φίλος για τους πνεύμονες βοηθά στις χρόνιες βρογχίτιδες. Εχει διεργετικές ιδιότητες και βοηθά άτομα που υποφέρουν από κόπωση. Εξαιρετικό μυρωδικό χρησιμοποιείται σε πολλές σάλτσες και σαλάτες – ιδίως στη χωριάτικη-. Αρωματίζει ευχάριστα κρέατα, ψάρια, τηγανητές πατάτες, φέτα.



Σέλινο

Στην αρχαιότητα σαν στεφάνι αντάμειβε τους νικητές της Νεμέας. Το σέλινο είναι πολύτιμο στις δίαιτες αδυνατίσματος. Ευεργετικό στο συκώτι, νεφρά και καρδιά. Μπορούμε να το καταναλώνουμε καθημερινά υπό μορφή αφεψήματος. Η φήμη του είναι μεγάλη ως άριστο αφροδισιακό. Χρησιμοποιούμενο στη μαγειρική ανοίγει την όρεξη και προσδίδει ευχάριστη γεύση στα ψάρια, σούπες, φρικασέ.


Σκόρδο

Ο βολβός του σκόρδου αποτελείται από σκελίδες και περιέχει αιθέριο έλαιο με έντονη οσμή και καυτερή γεύση. Χρησιμοποιείται ευρέως σε όλη τη μεσογειακή μαγειρική και γαστρονομία. Αντισηπτικό, καταπολεμά τις μολύνσεις και τα παράσιτα των εντέρων. Ορεκτικό, βοηθά στη χώνεψη και στη δυσκοιλιότητα. Ευεργετικό στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερίνης. Σε εξωτερική χρήση, καταπραΰνει τις φλεγμονές των αρθρώσεων και τους ρευματισμούς.


Ταραξάκο (έχει αρκετό κάλιο)

Πικρόχορτο, το οποίο διεγείρει της εκκρίσεις της χολής, τονώνει τη λειτουργία του ήπατος και καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα το ζαχαροδιαβήτη και τη χοληστερίνη. Διουρητικό, καταπολεμά την κατακράτηση υγρών, τις πέτρες στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη. Θεωρείται εξαιρετικό για την πρόληψη και ήπια αντιμετώπιση των ρευματισμών και της κόπωσης του οργανισμού. Στη γαστρονομία χρησιμοποιείται ως σαλάτα ωμό ή βρασμένο, με λίγο λεμόνι και ελαιόλαδο.



Τσουκνίδα (έχει αρκετό σίδερο)

Γνωστό σε όλους μας - κυρίως λόγω της φαγούρας που μας προκαλεί το δηλητήριό της - φυτό των αγρών και των εγκαταλειμμένων κήπων. Όμως αυτό το ανεπιθύμητο χόρτο είναι στην ουσία από τα πολυτιμότερα στον άνθρωπο, γνωστό από την αρχαιότητα. Το αφέψημα από φύλα τσουκνίδας συνίσταται ως διουρητικό και καθαρτικό. Πολύ αναζωογονητική, διαθέτει ιδιότητες κατά της κόπωσης και του άγχους. Το κατάπλασμα από πολτοποιημένα φύλλα τσουκνίδας χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των τραυμάτων.



Φασκόμηλο (Δεν συνιστάται η χρήση του από υπερτασικούς γιατί ανεβάζει την αρτηριακή πίεση)

Το φασκόμηλο είναι εξαίρετο τονωτικό, καταπολεμά την κούραση, βοηθά άτομα που βρίσκονται σε ανάρρωση και διευκολύνει την πέψη. Συνιστάται σε άτομα που υποφέρουν από υψηλή εφίδρωση. Ισορροπεί ήπια τον οργανισμό των γυναικών που πάσχουν από σπάνια έμμηνα ή πρόωρη εμμηνόπαυση. (θα πρέπει να αποφεύγεται σε συχνή χρήση από γυναίκες που εκκρίνουν πολλά οιστρογόνα). Στη γαστρονομία πολλοί το χρησιμοποιούν ως συνοδευτικό λαχανικών και λευκών κρεάτων.



Χαμόμηλο (με μέτρο γιατί προκαλεί αλλεργίες)

Ένα φλιτζάνι χαμομηλιού πριν το γεύμα ανοίγει την όρεξη. Βοηθά στον ύπνο και ηρεμεί τους πονοκεφάλους, τους πόνους των δοντιών και τις νευρώσεις. Καταπολεμά το συνάχι. Το εκχύλισμα του χαμομηλιού κάνει μια τέλεια λοσιόν για τον καθαρισμό του προσώπου και του ευαίσθητου δέρματος των βρεφών, ενώ δίνει ζωηρές ανταύγειες στα ξανθά μαλλιά. Επίσης τα οφθαλμόλουτρα με χαμομήλι καταπραΰνουν τις φλεγμονές των βλεφάρων.

Έχετε Πονόλαιμο; δοκιμάστε Εναλλακτικές Θεραπείες

Oι παστίλιες, τα σπρέΪ και τα διαλύματα για τον πονόλαιμο σταμάτησαν να διατίθενται στη γαλλική αγορά, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Γαλλικής Yπηρεσίας γειονομικής Aσφάλειας των Προϊόντων Yγείας. O λόγος της απόσυρσης τους; Διαπιστώθηκε ότι η τοπική αντιβιοτική δράση που παρέχουν αυτά τα σκευάσματα είναι αναποτελεσματική για την αντιμετώπιση της φαρυγγίτιδας, του πόνου και της φλεγμονής στο λαιμό σε αρκετές περιπτώσεις. Επιπλέον, η κατάχρησή τους ευνοεί την ανάπτυξη μικροβίων ανθεκτικών στην αντιβίωση. H απόφαση των γαλλικών αρχών ελήφθη στο πλαίσιο του γαλλικού και του ευρωπαϊκού προγράμματος για την ορθή χρήση των αντιβιοτικών! Eν αναμονή των αλλαγών που μπορεί να επιφέρει μια τέτοια κίνηση και στην Eλλάδα, σας προτείνουμε εναλλακτικούς τρόπους για να καταπολεμήσετε τον πονόλαιμο, που συνήθως «χτυπά» αυτούς τους μήνες και είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός.

O πονόλαιμος του χειμώνα
O πονόλαιμος παρουσιάζεται συχνά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, ιδιαίτερα εάν οι άμυνες του οργανισμού σας είναι εξασθενημένες και δεν προστατεύετε το σώμα σας από την εισβολή του κρύου. Tα συμπτώματα που θα παρατηρήσετε είναι ένα αίσθημα φαγούρας στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση, μια μικρή ενόχληση στις αμυγδαλές (χωρίς όμως να υπάρχει έντονη διόγκωση των αμυγδαλών, ούτε συσσώρευση πύου) και καταρροή. Όπως μας εξήγησε ο γιατρός και βοτανοθεραπευτής, κ. Aλέξανδρος Tηλικίδης, τα βότανα που ενδείκνυνται για τον πονόλαιμο που προκαλείται από το κρύο είναι τα λεγόμενα θερμά βότανα.

Σιρόπι γλυκόριζας. H γλυκόριζα είναι μια ρίζα με γλυκιά γεύση και μαλακτικές ιδιότητες. Δημιουργεί μια γλυκιά αίσθηση που μαλακώνει την ενοχλητική φαγούρα του ερεθισμένου λαιμού. Για να ετοιμάσετε το σιρόπι, πρέπει να βράσετε 15 γρ. γλυκόριζας (λίγο περισσότερο από μία κουταλιά της σούπας) σε 5 κούπες νερό για 45-60 λεπτά, μέχρις ότου η ρίζα να απελευθερώσει όλη της τη γλύκα και να γίνει σιρόπι. Στη συνέχεια, θα κάνετε γαργάρες και μετά θα το πιείτε.
Προσοχή: Eάν έχετε υπέρταση, μην πάρετε γλυκόριζα.


Pόφημα φασκόμηλο.Tο φασκόμηλο είναι ένα βότανο με αντισηπτική δράση, που μαλακώνει τον ερεθισμένο λαιμό. Θα το ετοιμάσετε όπως φτιάχνετε το τσάι του βουνού. Θα βράσετε μία κούπα νερό, θα ρίξετε μία κουταλιά της σούπας φασκόμηλο και θα το αφήσετε για 2-3 λεπτά. Aφού σουρώσετε το ρόφημα, θα κάνετε γαργάρες. Aν θέλετε, μπορείτε να το καταπιείτε. Tο ζητούμενο, πάντως, είναι να βραχεί επαρκώς η ερεθισμένη περιοχή του λαιμού, γι’ αυτό και γίνονται οι γαργάρες.



Pακί με μέλι και βότανα.Tο ρακόμελο είναι ένα πολύ καλό γιατροσόφι για τον πονόλαιμο. Γεμίζετε μισό φλιτζάνι του τσαγιού με ρακί και διαλύετε σε αυτό μία κουταλιά της σούπας μέλι. Στη συνέχεια, ρίχνετε το μείγμα σε ένα μπρίκι και το ζεσταίνετε. Aν θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε στο μείγμα γαρύφαλο, κανέλα, γλυκάνισο ή και δεντρολίβανο, που ανήκουν στα θερμά βότανα. Μόλις ετοιμάσετε το μείγμα, θα κάνετε γαργάρες και μετά θα το πιείτε.



Ρόφημα με σκόρδο και τζίντζερ. Πρόκειται για ένα ρόφημα με αντισηπτική και μαλακτική δράση. Ρίξτε σε ένα φλιτζάνι του τσαγιού νερό, δύο σκελίδες σκόρδο και δύο λεπτές φέτες φρέσκιας ρίζας τζίντζερ (πιπερόριζας). Σιγοβράστε το μείγμα για 10 λεπτά. Μπορείτε να προσθέσετε λεμόνι και μέλι για γεύση και άρωμα. Πιείτε το ρόφημα, αφού προηγουμένως κάνετε οπωσδήποτε μερικές γαργάρες.


Ρόφημα με εχινάκεια. H εχινάκεια είναι ένα άνθος που βοηθά στην τόνωση του αμυντικού συστήματος και μέσω αυτής της συνολικής της δράσης μπορεί να έχει καταπραϋντικά αποτελέσματα και στον πονόλαιμο. Για να ετοιμάσετε το ρόφημα, ρίξτε σε ένα φλιτζάνι νερό 2 κουταλιές της σούπας εχινάκεια. Βράστε τον ανθό για 2-3 λεπτά. Κάντε γαργάρες και στη συνέχεια πιείτε το ρόφημα.


Βρείτε το βότανο που σας ταιριάζει

Τα ροφήματα που σας προτείνουμε δεν είναι πανάκεια. Όπως ακριβώς κάποια παυσίπονα μπορεί να μη σας «πιάνουν», έτσι και κάποια βότανα μπορεί σε κάποιους να ταιριάζουν και σε άλλους όχι. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων ο βοτανοθεραπευτής. Το ίδιο σας το σώμα είναι αυτό που θα σας δείξει κατά πόσο «δέχεται» ένα γιατροσόφι και ωφελείται από αυτό. Γι’ αυτό, μην παραξενευτείτε αν ο δικός σας πονόλαιμος περάσει με σκόρδο και τζίντζερ, ενώ ένα φλιτζάνι φασκόμηλο είναι καλύτερο και αποτελεσματικότερο για το σύντροφό σας. Μπορείτε, λοιπόν, να δοκιμάζετε ακόμη και καθημερινά διαφορετικά βότανα, για να δείτε ποιο είναι το καταλληλότερο για εσάς. Σε γενικές γραμμές, μην πίνετε περισσότερα από τρία ροφήματα (του ίδιου βοτάνου) την ημέρα.



Όταν έχουν πρηστεί οι αμυγδαλές

Όταν ο πονόλαιμος συνδυάζεται με έντονο πρήξιμο και πύον στις αμυγδαλές, συστήνονται τα λεγόμενα ψυχρά βότανα, σύμφωνα με το γιατρό και βοτανοθεραπευτή κ. Τηλικίδη. Οι περισσότεροι είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε αν έχουμε ένα κοινό κρυολόγημα που συνοδεύεται με πονόλαιμο και καταρροή ή αν έχουν πρηστεί οι αμυγδαλές μας, ιδιαίτερα εάν ταλαιπωρούμαστε συχνά από αμυγδαλίτιδα. Ωστόσο, καλό είναι να σας εξετάσει ένας γιατρός, ώστε να είστε σίγουροι σε ποια από τις δύο περιπτώσεις ανήκει ο πονόλαιμός σας. Θα πρέπει να θυμάστε ότι ορισμένα βότανα, εάν δεν χρησιμοποιηθούν σωστά, π.χ. ενώ ενδείκνυνται για τον πονόλαιμο του κοινού κρυολογήματος, να χρησιμοποιηθούν για τον πονόλαιμο της αμυγδαλίτιδας, τότε μπορεί να επιδεινώσουν τον πόνο αντί να τον καταπραΰνουν.



Ρόφημα από αγιόκλημα.Το αγιόκλημα έχει αντιφλεγμονώδη δράση και βοηθά στην αποβολή του πύου από τις αμυγδαλές. Για να ετοιμάσετε το ρόφημα, θα ρίξετε σε ένα φλιτζάνι νερό 15 γρ. ανθό από αγιόκλημα και θα το βράσετε για 5 λεπτά. Πιείτε το με άδειο στομάχι, μισή ώρα πριν το φαγητό.


Ρόφημα rhizoma-coptides (huang lian). Πρόκειται για ένα κινέζικο βότανο που χρησιμοποιείται ευρύτατα στις ασιατικές χώρες και θεωρείται πολύ αποτελεσματικό. Θα το βρείτε στα καταστήματα με βότανα. Για να ετοιμάσετε το ρόφημα, θα βράσετε 9 γρ. huang lian σε δύο κούπες νερό για 20 λεπτά. Πίνετε το ρόφημα μισή ώρα πριν φάτε. Οι βοτανοθεραπευτές δεν γνωρίζουν ποια ακριβώς κινέζικα βότανα φύονται και στην ελληνική γη. Πιθανώς να υπάρχει το αντίστοιχο του huang lian, αλλά να μην έχει εντοπιστεί ακόμη.)


Ψυχρά βότανα

Για να κατανοήσετε την έννοια της ψυχρής φύσης ενός βοτάνου, θα σας βοηθήσει το παράδειγμα του κάκτου. Ο κάκτος αναπτύσσεται σε ξηρό και θερμό περιβάλλον. Για να αντεπεξέλθει σε αυτές τις συνθήκες, αναπτύσσει ψυχρή και υγρή φύση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κάκτοι της ερήμου μπορούν να σας ξεδιψάσουν! Και οι κάκτοι αυτοί δεν είναι μεμονωμένο παράδειγμα. Το ίδιο ισχύει με το καρπούζι, που είναι πιο γλυκό και δροσερό όσο πιο ξηρό και θερμό είναι το περιβάλλον στο οποίο φύεται.
Ψυχρά βότανα όπως: Αλόη, αγγούρι, ανθός αγιοκλήματος, λυγαριά, παιωνία, πεντάνευρο, δυόσμος, χαμομήλι, χρυσάνθεμο.


Θερμά βότανα

Το τζίντζερ είναι ένα καλό παράδειγμα για να κατανοήσετε τη θερμή φύση ενός βοτάνου. Το τζίντζερ, είδος καλαμιού που αναπτύσσεται σε υγρό περιβάλλον (λίμνες, βάλτους, έλη), στο εσωτερικό του έχει κενό, δηλαδή εσωτερικά είναι ξηρό και θερμό, γι’ αυτό και είναι καυτερό. Με άλλα λόγια, πολλά βότανα αναπτύσσουν αντίθετη ενεργειακή φύση από αυτήν που επικρατεί στο χώρο που ευδοκιμούν. Ωστόσο, κάποια άλλα αναπτύσσουν όμοια ενεργειακή φύση, όπως π.χ. η καυτερή πιπεριά, που αναπτύσσεται σε θερμό περιβάλλον και ευδοκιμεί το καλοκαίρι.

Θερμά βότανα όπως: Γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο, κανέλα, θυμάρι, σαλέπι, τζίντζερ, καυτερή πιπεριά, κύμινο, μάραθο.

ΟΙ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΙΚΝΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ

Άγχος: βερίκοκο, βρώμη, παντζάρι, λάχανο, μαρούλι, μαντζουράνα, ρίγανη, ροδάκινο, μαϊντανός, σόγια.

Αεροφαγία: φρέσκο γλυκάνισο, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη.

Αιμορραγία: πορτοκάλι, καρότο, λεμόνι, πρόπολη.

Αιμορροΐδες: παντζάρι, κάστανο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, πεπόνι, πατάτα, πράσο, φασκόμηλο, ταραξάκο, γιαούρτι.

Ακμή: καρότο, λάχανο, μαρούλι, μαγιά μπίρας, τομάτα, γογγύλι, ταραξάκο, γιαούρτι.

Αμυγδαλίτιδα: σκόρδο, λάχανο, καρότο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, μέλι, πρόπολη, γογγύλι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι, γιαούρτι.

Αναιμία: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, παντζάρι, καρότο, κάστανο, λάχανο, ραδίκι, νεροκάρδαμο, φύτρα, σιτάρι, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, καρύδι, ελιά, πρόπολη, πράσο, μαϊντανός, δαμάσκηνο, σπανάκι, ταραξάκο, σταφύλι.

Ανορεξία: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, ραδίκι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, λεμόνι, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, βασιλικός πολτός, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, σέλινο.

Απασβέστωση: (βλέπε Αφαλάτωση).

Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια: σκόρδο, σπαράγγι, αγκινάρα, λάχανο, αγγούρι, ραδίκι, κρεμμύδι, κεράσι, φράουλα, λεμόνι, μήλο, τομάτα, γκρέιπ φρουτ, πράσο, μαυροράπανο, ραπάνι, σταφύλι.

Αρτηριακή υπέρταση: σκόρδο, φράουλα, λεμόνι, μαντζουράνα, μήλο, ελιά, ρύζι, σίκαλη, σόγια, σταφύλι.

Αρτηριοσκλήρυνση: σκόρδο, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, κεράσι, φράουλα, σιτάρι, μαγιά μπίρας, μήλο, καρύδι, τομάτα, πράσο, δαμάσκηνο, σίκαλη, σόγια.

Αρτηριακή υπόταση: βρώμη, κριθάρι, βασιλικός πολτός, πρόπολη, δενδρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι.

Αφαλάτωση (έλλειψη μεταλλικών αλάτων): πορτοκάλι, σπαράγγι, παντζάρι, καρότο, λάχανο, κεράσι, φράουλα, σιτάρι, φύτρα, μαγιά μπίρας, λεμόνι, αμύγδαλο, μήλο, κριθάρι, πρόπολη, μαυροράπανο, σέλινο, σταφύλι, γιαούρτι.

Αϋπνία: βερίκοκο, βρώμη, βασιλικός, λάχανο, μαρούλι, μαντζουράνα, μήλο, ρίγανη, ροδάκινο, κολοκύθα

Βήχας: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, σύκο, μαρούλι, αμύγδαλο, μέλι, ρίγανη, κουκουνάρι, πρόπολη, μαυροράπανο, γογγύλι, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι.

Βρογχίτιδα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, σύκο, φύτρα, μαρούλι, μήλο, μέντα, μέλι, ρίγανη, κριθάρι, κουκουνάρι, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, θυμάρι.

Γαστρίτιδα: καρότο, λάχανο, μάραθο (φινόκιο), σύκο, μαρούλι, λεμόνι, πιπεριά, μέλι, πατάτα, φασκόμηλο, γιαούρτι, κολοκύθι.

Γήρας: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, καρότο, κάστανο, λάχανο, κεράσι, κρεμμύδι, σύκο, φύτρα, λεμόνι, μήλο, φουντούκι, βασιλικός πολτός, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, σίκαλη, σόγια, γιαούρτι.

Γρίπη: σκόρδο, πορτοκάλι, κανέλλα, λάχανο, κρεμμύδι, φύτρα, λεμόνι, μέντα, μέλι, κουκουνάρι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, γιαούρτι.

Δερματίτιδα: πορτοκάλι, σπαράγγι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, αγγούρι, νεροκάρδαμο, φράουλα, μαγιά μπίρας, λεμόνι, αμύγδαλο, καρύδι, ελιά, πρόπολη, μαυροραπανο, ρύζι, φασκόμηλο, ταραξάκο, σταφύλι, γιαούρτι.

Διαβήτης: σπαράγγι, βρώμη, αγκινάρα, λάχανο, ρεβίθι, ραδίκι, νεροκάρδαμο, φασόλι, κέδρος, μαγιά μπίρας, μήλο, φουντούκι, ελιά, ρύζι, φασκόμηλο.

Διάρροια: σκόρδο, βερίκοκο, κανέλλα, καρότο, κάστανο, λάχανο, γαρύφαλλο, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, μέντα, μοσχοκάρυδο, πρόπολη, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, γιαούρτι.

Δυσκοιλιότητα: βερίκοκο, πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, κρεμμύδι, σύκο, φράουλα, σιτάρι, μαρούλι, μαγιά μπίρας, αμύγδαλο, μήλο, μελιτζάνα, πεπόνι, ελιά, πατάτα, ροδάκινο, πρόπολη, τομάτα, πράσο, δαμάσκηνο, ρύζι, σίκαλη, ταραξάκο, σταφύλι, γιαούρτι, κολοκύθα, κολοκυθάκι.

Δυσμηνόρροια: φρέσκο γλυκάνισο, λάχανο, μαρούλι, μέντα, μαϊντανός, δεντρολίβανο, φασκόμηλο.

Δυσπεψία: σκόρδο, δάφνη, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, γαρύφαλλο, ραδίκι, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μελιτζάνα, μέντα, μοσχοκάρυδο, κόκκινη πιπεριά, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, σέλινο, ταραξάκο, θυμάρι, γιαούρτι, κολοκύθα.

Έκζεμα: (βλέπε Δερματίτιδα).

Έλκος στομάχου και δωδεκαδάκτυλου: καρότο, λάχανο, λεμόνι, μήλο, πατάτα, μυζήθρα, φασκόμηλο, γιαούρτι.

Εμετός: γλυκάνισο, μάραθο, μελισσόχορτο, μέντα.

Εντερικά παράσιτα: σκόρδο, κανέλλα, καρότο, λάχανο, ρεβίθι, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μήλο, μέντα, φουντούκι, καρύδι, πράσο, μαϊντανός, θρούμπι, θυμάρι, σπόροι κολοκύθας.

Εντερικές σήψεις (αέρια): (βλέπε Ζυμώσεις του εντέρου).

Εντερίτιδα: (βλέπε Κολίτιδα).

Ευθραυστότητα των τριχοειδών: πορτοκάλι, λάχανο, μαυροσίταρο, λεμόνι, πιπεριά, κόκκινη πιπεριά, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός.

Ζυμώσεις του εντέρου: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, καρότο, γαρύφαλλο, κεράσι, κρεμμύδι, μάραθο, μαρούλι, μέντα, κόκκινη πιπεριά, πρόπολη, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, θρούμπι, ταραξάκο, θυμάρι, γιαούρτι.

Ημικρανία: (βλέπε Πονοκέφαλος).

Ηπατική ανεπάρκεια: πορτοκάλι, σπαράγγι, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, νεροκάρδαμο, φράουλα, μαρούλι, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, μελιτζάνα, μέντα, καρύδι, ελιά, κριθάρι, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, δαμάσκηνο, μαυροράπανο, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι.

Ιγμορίτιδα: σκόρδο, λάχανο, λεμόνι, μέντα, πρόπολη, κουκουνάρι, θυμάρι, γιαούρτι.

Ίκτερος: (βλέπε Ηπατική ανεπάρκεια).

Ισχιαλγία: (βλέπε Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια).

Καρδιακό έμφραγμα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, μήλο, σίκαλη, σόγια γιαούρτι.

Καρκίνος: σκόρδο, παντζάρι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φύτρα, μήλο, πρόπολη, μαϊντανός, σέλινο.

Κίρρωση του ήπατος: κρεμμύδι, λάχανο, κέδρος, πρόπολη, δεντρολίβανο.

Κιρσοί: σκόρδο, λάχανο, λεμόνι, ταραξάκο.

Κοκίτης: σκόρδο, βασιλικός, λάχανο, μαρούλι, ρίγανη, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, θυμάρι.

Κολικοί του ήπατος: (βλέπε Πέτρες της χολής).

Κολίτιδα: σκόρδο, βασιλικός, κανέλλα, καρότο, αγκινάρα, λάχανο, ραδίκι, κρεμμύδι, μαγιά μπίρας, μήλο, μέντα, μέλι, κριθάρι, τομάτα, ρύζι, δεντρολίβανο, ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι, γιαούρτι, κολοκύθα, κολοκυθάκι.

Κόπωση: (βλέπε Υπερκόπωση).

Κρυολόγημα: (βλέπε Βρογχίτιδα και Γρίπη).

Κυστίτιδα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, κριθάρι, πράσο, γογγύλι, θυμάρι, γιαούρτι.

Λαρυγγίτιδα: σκόρδο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, μέλι, φασκόμηλο, σέλινο (σέλερι).

Λοιμώδη νοσήματα: (βλέπε Πυρετός).

Μετεωρισμός: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), μαρούλι, λεμόνι, μαντζουράνα, μέντα, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, κόκκινη πιπεριά, μαϊντανός, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, θυμάρι, γιαούρτι.

Νευρωτική κατάθλιψη: βερίκοκο, κανέλλα, λάχανο, μήλο, μέντα, μοσχοκάρυδο, πρόπολη, βασιλικός πολτός, δαμάσκηνο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι.

Νεφρική ανεπάρκεια: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, αγκινάρα, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), μήλο, πεπόνι, κριθάρι, αχλάδι, γκρέιπ φρουτ, ροδάκινο, πράσο, μαϊντανός, γογγύλι, ρύζι, φασκόμηλο, ταραξάκο, κολοκυθάκι.

Όγκοι: (βλέπε Καρκίνος).

Οίδημα: σκόρδο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, μαϊντανός, γογγύλι, σταφύλι.

Οξύτητα στομάχου: λεμόνι, μέντα.

Ολιγουρία: (βλέπε Νεφρική ανεπάρκεια).

Οστεοπόρωση: (βλέπε Αφαλάτωση).

Ουλίτιδα: πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, σέλινο (σέλερι).

Παχυσαρκία: κεράσι, κρεμμύδι, φράουλα, μαρούλι, λεμόνι, μήλο, πατάτα, γκρέιπ φρουτ, πράσο, μαϊντανός, γογγύλι, ρύζι, σέλινο (σέλερι), ταραξάκο.

Πέτρες ουροδόχου κύστης (ουρολιθίαση): σκόρδο, βρώμη, καρό­το, λάχανο, κεράσι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), φράουλα, λεμόνι, μήλο, πράσο, μαϊντανός, μαυροράπανο, γογγύλι, ραπάνι, σέλινο, ταραξάκο.

Πέτρες χολής( χολολιθίαση): αγκινάρα, καρότο, κεράσι, κρεμμύδι, φράουλα, λεμόνι, μήλο, μελιτζάνα, καρύδι, ελιά, μαυροράπανο, ραπάνι, δεντρολίβανο, ταραξάκο, σταφύλι.

Ποδάγρα: σκόρδο, σπαράγγι, βασιλικός, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, μάραθο, φράουλα, κέδρος, μαρούλι, λεμόνι, πεπόνι, ελιά. αχλάδι, τομάτα, πράσο, μαϊντανός, δαμάσκηνο, μαυροράπανο, γογγύλι. δεντρολίβανο, ταραξάκο, σταφύλι.

Πονοκέφαλος: βασιλικός, λάχανο, κεράσι, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μαντζουράνα, μήλο, μέντα, μαυροράπανο, δεντρολίβανο.

Πυρετός: σκόρδο, πορτοκάλι, κανέλλα, καρότο, λάχανο, αγγούρι, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, φύτρα, λεμόνι, μέντα, μήλο, μέλι, κριθάρι, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, θυμάρι, σταφύλι.

Ραχιτισμός: σκόρδο, βερίκοκο, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, τυρί, σιτάρι, φύτρα, μαγιά μπίρας, καρύδι, ελιά, κουκουνάρι, πρόπολη, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, σπανάκι, γιαούρτι.

Ρευματισμοί: (βλέπε Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια).

Σαλμονέλωοη (προσβολή από σαλμονέλα): σκόρδο, κανέλλα, καρότο, κρεμμύδι, μαγιά μπίρας, μέντα, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, γιαούρτι.

Σκορβούτο: πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φύτρα, λεμόνι, πατάτα, πρόπολη, μαυροράπανο, ραπάνι, ταραξάκο.

Σμηγματόρροια: λάχανο, λεμόνι, μαυροράπανο, δεντρολίβανο.

Στηθάγχη: σκόρδο, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, μαγιά μπίρας, μήλο, καρύδι, σίκαλη, σόγια, γιαούρτι.

Στοματίτιδα: (βλέπε Ουλίτιδα).

Ταινία: (βλέπε Εντερικά παράσιτα).

Ταχυπαλμίες: φρέσκο γλυκάνισο, μαρούλι, αμύγδαλο, μέντα, δενδρολίβανο.

Τραχίτιδα: (βλέπε Βήχας).

Υπεργλυκαιμία: (βλέπε Διαβήτης).

Υπερθυρεοειδισμός: καλαμπόκι.

Υπερκόπωση: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, σπαράγγι, βρώμη, κανέλλα, καρότο, κάστανο, λάχανο, γαρύφαλλο (μπαχαρικό), ραδίκι, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φασόλι, σύκο, φράουλα, σιτάρι, φύτρα, κέδρος, μαυροσίταρο, λεμόνι, μαντζουράνα, αμύγδαλο, μήλο, μέντα, μέλι, κεχρί, μοσχοκάρυδο, βασιλικός πολτός, κουκουνάρι, πρόπολη, μαϊντανός, δαμάσκηνο, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, σέλινο (σέλερι), ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι.

Υπερουρικαιμία: (βλέπε Ποδάγρα).

Υπερχοληστερηναιμία: σκόρδο, αγκινάρα, ρεβίθι, λεμόνι, καλαμπόκι, μήλο, μελιτζάνα, καρύδι, σόγια, ταραξάκο, γιαούρτι.

Φαρυγγίτιδα: σκόρδο, λάχανο, κρεμμύδι, λεμόνι, μέλι, πρόπολη.

Φλεβίτιδα: λάχανο, λεμόνι.

Χειλικός έρπης: λεμόνι.

Χιονίστρες: καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, λεμόνι, σέλινο (σέλερι).

Πηγή: Το πράσινο κουτάλι εκδόσεις Παπαδόπουλος

Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία θέτει τα θεραπευτικά βότανα σε κίνδυνο!?!

Με αυστηρή Ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία θα τεθεί σε ισχύ τον ερχόμενο Απρίλιο, κάποια παλιά φυτικά θεραπευτικά συμπλέγματα που πωλούνται ακόμα και σήμερα στα καταστήματα υγιεινής διατροφής, θα αποτελούν κυριολεκτικά παρελθόν;

Επαγγελματίες του κλάδου συναντήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα στην Μπολόνια της Ιταλίας για ένα συνέδριο της SANA, της διεθνούς έκθεσης φυσικών προϊόντων ώστε να συζητήσουν το μέλλον του κλάδου τους. Από τον Απρίλιο του 2011 όλα τα κράτη μέλη  θα πρέπει να συμμορφωθούν με τη οδηγία της ΕΕ που αναφέρει ότι όλα τα βότανα που παράγονται, κατασκευάζονται και πωλούνται στην ΕΕ πρέπει να  ταξινομούνται είτε στην κατηγορία των τροφίμων, είτε στην κατηγορία των φαρμάκων.

Φαρμακευτικές άδειες για βότανα.
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:  Hyssopus officinalis is a herb used to treat respiratory disorders
 
Αυτοί που εργάζονται στον κλάδο υποστηρίζουν εδώ και καιρό την ανάγκη για νομικό πλαίσιο και μεγαλύτερο έλεγχο, αλλά οι νέες προϋποθέσεις για χορήγηση αδειών έχουν τεράστιες επιπτώσεις για τον κλάδο των θεραπευτικών βοτάνων σε όλη την ΕΕ. Η Marinella Trovato, πρόεδρος του S.I.S.T.E., του Ιταλικού Οργανισμού για την Βοτανική Επιστήμη και Τεχνολογία στο Μιλάνο, είπε ότι υπάρχει τεράστια ανησυχία για τα παρακλάδια της αγοράς «Πολλές εταιρείες ανησυχούν για την πιθανότητα ότι στο μέλλον δεν θα μπορούν να χρησιμοποιούν πολλά φυτά ως τρόφιμα / συμπληρώματα».
Πολλοί μικροί παραγωγοί και κατασκευαστές δεν θα μπορούν να συνεχίσουν,  καθώς θα αδυνατούν να επωμιστούν το κόστος αδειας χρήσης θεραπευτικών  βοτάνων πρόσθεσε η  Trovato.

Ο εκπαιδευμένος στο Ηνωμένο Βασίλειο βοτανολόγος, Marco Valussi,σε ομιλία του στο συνέδριο, προειδοποίησε ότι οι όροι της οδηγίας θα μετατοπίσουν την κατασκευή των βοτανικών θεραπειών στα χέρια των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών πράγμα που πιθανώς θα μειώσει την ποικιλία των θεραπευτικών βοτάνων που κυκλοφορούν στην αγορά.
Δεν έχουν όλα τα θεραπευτικά βότανα οικονομικό ενδιαφέρον για τις μεγάλες εταιρείες είπε ο Marco Valussi, που δουλεύει στην Ιταλία ως σύμβουλος στον τομέα των θεραπευτικών βοτάνων και φυτικών προϊόντων. «Αυτές οι εταιρείες μπορεί να αποφασίσουν να αφοσιωθούν σε πέντε – δέκα σημαντικά βότανα και να παραμερίσουν τα άλλα. Έτσι οι καταναλωτές θα έχουν μειωμένο εύρος επιλογής» 

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:  Manufacturers will need an expensive medical licence 

Loss of business
Στην Ιταλία το επάγγελμα των βοτανολόγων θεραπευτών που κουράρουν ασθενείς δεν είναι νομικά αναγνωρισμένο και οι βοτανολόγοι επιτρέπεται μόνο να φτιάχνουν και να πωλούν τα προϊόντα τους σε καταστήματα που ονομάζονται erboristerie, τα αντίστοιχα καταστήματα υγιεινής διατροφής του Ηνωμένου Βασιλείου και τα Reformhäuser ή Bioläden της Γερμανίας. Αλλά η νέα ταξινόμηση θα σηματοδοτήσει τεράστια απώλεια εργασιών αυτών των καταστημάτων, καθώς δεν θα μπορούν να πωλούν πολλά από τα πιο δημοφιλή προϊόντα τους όπως  τα passiflora, ginseng και βαλεριάνα,  που θα διατίθενται μόνο από τα φαρμακεία.

Ο Marco Valussi έδειξε ανησυχία ότι κάποιες από τις λιγότερο κοινές θεραπείες βοτάνων μπορεί να εξαφανιστούν τελείως από την ευρωπαϊκή αγορά. «Προφανώς όλοι θέλουμε την καλύτερη ποιότητα με το λιγότερο ρίσκο για τους καταναλωτές αλλά θέλουμε και ο καταναλωτής να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί βότανα». Πρόσθεσε ότι η ευρωπαϊκή οδηγία δημιουργεί οικονομικό μειονέκτημα για τους καταναλωτές. «Αγοράζοντας από το φαρμακείο συνήθως σημαίνει ότι αγοράζεις ακριβότερα από ότι από το erboristeria.»

Οι Βρετανοί βοτανολόγοι θεραπευτές σε κίνδυνο
Ο Michael McIntyre, καθηγητής του τμήματος Θεραπευτικών Βοτάνων του πανεπιστημίου του  Middlesex και πρόεδρος της Ευρωπαικής Ομοσπονδίας Βοτανολόγων Θεραπευτών είπε ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρόλο που οι βοτανολόγοι θεραπευτές επειτρέπεται να κουράρουν ασθενείς, οι συνέπειες για τον κλάδο είναι εξίσου σημαντικές.

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:  McIntyre is worried herbal practitioners will lose access to a large range of medicines

Ως θεραπευτής λέει ότι θα χάσει την πρόσβαση του σε πολλά φαρμακευτικά σκευάσματα που κατασκεύαζαν γι αυτόν κατασκευαστές ειδικά για τους ασθενείς του. «Οι ασθενείς μου ανησυχούν πολύ μόλις τους λέω ότι αυτό το σκεύασμα που χρησιμοποιούν και τους οφελεί τόσο πολύ, μπορεί να μην είναι διαθέσιμο του χρόνου».
Πολλά συχνώς χρησιμοποιούμενα φυτικά σκευάσματα (αγιουρβεδικά, κινέζικα, θιβετιανά) που πιθανόν δεν είναι είναι αναγνωρισμένα ως βότανα στην ΕΕ μπορεί να μην είναι πλέον νόμιμα. Η οδηγία στοχεύει στην προστασία των καταναλωτών και στην εξασφάλιση της ποιότητας πολλών σκευασμάτων, αλλά ο Michael McIntyre πιστεύει ότι θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. « Οι ασθενείς ή το κοινό που θέλουν να χρησιμοποιούν θεραπευτικά βότανα θα αναγκαστούν να τα προμηθεύονται μέσω ιντερνετ από αναξιόπιστες πηγές ή να επισκέπτονται τσαρλατάνους χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση.

Νομικό πλαίσιο
Ο Michael McIntyre λεέι ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα νομικό πλαίσιο για τους βοτανολόγους θεραπευτές που θα τους δίνει πανευρωπαική αναγνώριση και θα τους πιστοποιεί ως επαγγελματίες. Λέει, ότι σύμφωνα με κρατικές έρευνες  το ¼ του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποίησε θεραπευτικά βότανα τα τελευταία δυο χρόνια. «Είναι σημαντικό οι χρήστες των βοτάνων, να ξέρουν ότι αυτοί που θα επισκευτούν είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι και αξιόπιστοι, πράγμα που θα επιτευχθεί μέσω του νομικού πλαισίου».

Σαν θεραπευτής με εμπειρία δεκαετιών ο Michael McIntyre πιστεύει ότι ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο δεν συμφέρει μόνο τον κλαδο και τους καταναλωτές αλλά και το ευρωπαικό σύστημα δημόσιας υγείας. Ασφαλείς, ήπιες, βοτανικές θεραπείες μπορούν να θεραπεύσουν διάφορες καταστάσεις από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου έως πονοκεφάλους και αυπνία, χωρίς χρήση συνταγογραφούμενων φαρμάκων. 

«Τα φάρμακα κοστίζουν άπειρα χρήματα και οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος τους. Πιστεύω ότι τα θεραπευτικά βότανα μπορούν να σώσουν και τον προυπολογισμό για την υγεία πολλών κρατών μελών» λέει ο Michael McIntyre.

Author: Dany Mitzman
Editor: John Blau

Πηγή: olympia.gr

Καλέντουλα: Ανακούφιση από τους ερεθισμούς

Aπό τα πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια του φυτού καλέντουλα, που προς το τέλος του χειμώνα συχνά στολίζουν τα βάζα μας, παρασκευάζεται ένα από τα πιο καταπραϋντικά και επουλωτικά έλαια βάσης για το δέρμα. Tο όνομα του φυτού στα λατινικά, συμβολικά, σημαίνει την αρχή κάθε ρωμαϊκού μήνα, γιατί το φυτό ανθίζει τις πρώτες μέρες του κάθε μήνα. H καλέντουλα χρησιμοποιούνταν στον αρχαίο ελληνικό, ρωμαϊκό, αραβικό και ινδικό πολιτισμό ως θεραπευτικό βότανο, αλλά και ως συστατικό σε φαγητά και καλλυντικά, ακόμη και σε υφάσματα. Tο λάδι της είναι γνωστό για τις αντιφλογιστικές, αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητιασικές και κυρίως για τις επουλωτικές του ιδιότητες.

Βιταμίνες - Ιχνοστοιχεία

Περιέχει φλαβονοειδή, αλκαλοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια, και βιταμίνης Α.

Xρήσιμα μέρη
Tο λάδι καλέντουλας εξάγεται με εκχύλιση από τα άνθη του φυτού, που είναι πλούσια σε φλαβονοειδή και καροτενοειδή, ουσίες με ευεργετικές για το δέρμα ιδιότητες.

Iδιότητες
Tο λάδι της καλέντουλας βοηθά ιδιαίτερα στη θεραπεία ήπιων δερματικών ερεθισμών που οφείλονται στον κρύο αέρα και στις απότομες εναλλαγές της θερμοκρασίας. Bοηθάει, επίσης, στην καταπράυνση του ερεθισμένου δέρματος, επουλώνει τσιμπήματα, κοψίματα και πληγές. Aποτελεί εξαιρετική βάση για κρέμες, φυτικές αλοιφές, λοσιόν και πολλά άλλα φυσικά καλλυντικά. Mπορεί να εφαρμοστεί απευθείας στο δέρμα και θεωρείται ιδανικό λάδι για όλα τα μασάζ αρωματοθεραπείας, καθώς αποτελεί άριστο φορέα που επιδέχεται την προσθήκη αιθέριων ελαίων. Eίναι κατάλληλο για όλους τους τύπους δέρματος, αλλά ιδιαίτερα ενδείκνυται για ξηρές, πολύ ξηρές και ευαίσθητες επιδερμίδες. Tέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως βρεφικό λάδι.



Πως χρησιμοποιείται

Σκασμένο δέρμα
Φτιάξτε τη δική σας κρέμα για σκασμένο και πολύ ξηρό δέρμα:
•50 γρ. καθαρή κρέμα αλόης
•15 σταγόνες λάδι καλέντουλας
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο σανδαλόξυλου
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε σε ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).

Eνυδατικό τζελ προσώπου
• 50 γρ. τζελ αλόης
•10 σταγόνες λάδι καλέντουλας
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο λιβανιού
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο γερανιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το κάθε βράδυ στην επιδερμίδα.

Για μεικτό και αφυδατωμένο δέρμα
Στην basic face cream της «Apivita»(ή σε άλλη κρέμα βάσης 50 ml) προσθέστε:
• 20 σταγόνες λάδι καλέντουλας
• 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε στον ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).

Για στρεσαρισμένες και ευαίσθητες επιδερμίδες
Στην basic face cream της «Apivita» (ή άλλη κρέμα βάσης 50 ml) προσθέστε:
• 20 σταγόνες λάδι καλέντουλας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο γερανιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε στον ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).

Κηπουρική Άποψης:

Καλέντουλα - Calendula officinalis

Αυτό το όμορφο, ετήσιο φυτό είναι ενδημικό της νότιας Ευρώπης. Το ύψος του φθάνει τα 50 με 70 εκατοστά. Οι διακλαδώσεις των μίσχων του καλύπτονται με απλά, εναλλασσόμενα φύλλα και το καλοκαίρι παράγουν μεγάλα λουλούδια σε διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί. Τα φυτά της καλέντουλας αναπτύσσονται πολύ εύκολα. Το κύριο είδος τους είναι η Calendula officinalis, η κοινή καλέντουλα των κήπων), έχει φύλλα με ανοιχτό πράσινο χρώμα και κοντούς μίσχους, όπου αναπτύσσονται μονά ή διπλά άνθη με χρώμα πορτοκαλί, κίτρινο, κρεμ ή άσπρο και διάμετρο 5 με 7 εκατοστά. Αυτά τα φυτά είναι πολύτιμα για πολλούς περισσότερους λόγους εκτός από την όμορφη παρουσία τους. 

Η καλέντουλα έχει καλλιεργηθεί σαν φυτό κήπου για πολλά χρόνια σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Τα λουλούδια της καλέντουλας C. officinalis έχουν χρησιμοποιηθεί σαν φάρμακο για αιώνες, και βοτανικά ιάματα που βασίζονται στην καλέντουλα ήταν γνωστά επί γενεές.

Οι πρώτοι Χριστιανοί αποκαλούσαν την καλέντουλα "Mary's Gold" - χρυσάφι της Μαρίας - και την τοποθετούσαν δίπλα στα αγάλματα της Παρθένου Μαρίας. Η καλέντουλα ήταν επίσης ένα από τα πιο ιερά λουλούδια της αρχαίας Ινδίας. Σχημάτιζαν γιρλάντες δένοντας με σπάγγο μίσχους καλέντουλας και κεφάλια λουλουδιών και τα τοποθετούσαν γύρω από το λαιμό των ιερών αγαλμάτων. Το λουλούδι της καλέντουλας στρέφει το κεφάλι προς τον ήλιο ακολουθώντας την πορεία του, γι' αυτό μερικές φορές αποκαλείται "νύφη του καλοκαιριού". Στη γλώσσα των λουλουδιών, το λουλούδι της καλέντουλας συμβολίζει τη λαμπρότητα της νίκης.

Το όνομα αυτού του φυτού προέρχεται από τους αρχαίους Ρωμαίους, που πρόσεξαν ότι τα λουλούδια του φυτού ήταν ανθισμένα την πρώτη μέρα στις καλένδες (ή calends) κάθε μήνα και έτσι το θεώρησαν ένα χρήσιμο ίαμα για τις ανωμαλίες της εμμηνόρροιας. Η καλέντουλα θεωρήθηκε φυτό με μαγικές δυνάμεις, που επιτρέπει στους ανθρώπους να δουν τις νεράιδες και τις γυναίκες να επιλέξουν τον κατάλληλο σύντροφο. Πιο πρακτική ήταν η χρήση του στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου στις ΗΠΑ: τα φυτά εφαρμόστηκαν σε πληγές για να τις σταματήσουν και να τις θεραπεύσουν.

Στην αρχαιότητα έφτιαχναν ένα ποτό, αναμιγνύοντας άνθη καλέντουλας μέσα σε κρασί, που το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία της δυσπεψίας. Τα πέταλα της καλέντουλας χρησιμοποιήθηκαν συχνά για την παρασκευή αλοιφών που θεράπευαν ερεθισμούς του δέρματος, ίκτερο, πόνους στα μάτια και πονόδοντους. Έχει χρησιμοποιηθεί επίσης για να θεραπεύσει κράμπες, βήχα και δαγκώματα από φίδια.

Τα άνθη της καλέντουλας έχουν θεωρηθεί ευεργετικά για τη μείωση των φλεγμονών, τη γρήγορη αποθεραπεία πληγών και τις αντισηπτικές τους δυνατότητες. Έχουν χρησιμοποιηθεί για να θεραπεύσουν ποικίλες δερματικές ασθένειες και είναι αποτελεσματικά ενάντια στα δερματικά έλκη. Όταν λαμβάνονται εσωτερικά ως τσάι, μπορούν να αντιμετωπίσουν έλκη του στομάχου φλογώσεις - φλεγμονές. Η καλέντουλα ερευνάται σήμερα για τις αντικαρκινικές της ιδιότητες.

Η καλέντουλα εκτιμήθηκε ιστορικά και για τις και μαγειρικές της χρήσεις. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν μίγμα καλέντουλας με ξίδι για να καρυκέψουν κρεατικά και σαλάτες. Τα πέταλα με την ελαφριά αρωματική και κάπως πικρή γεύση τους, νοστιμίζουν σούπες ψαριών και κρεατικών, πιάτα με ρύζι, σαλάτες και δίνουν κίτρινο χρώμα σε τυριά και βούτυρα. Ολόκληρο το λουλούδι χρησιμοποιήθηκε σαν γαρνιτούρα σε πιάτα της μεσαιωνικής εποχής.

Εκχύλισμα των πετάλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μαλακτικό των μαλλιών για να τα κάνει ανάλαφρα και φωτεινά. Τα πέταλα κάνουν επίσης μια θρεπτική κρέμα για το δέρμα. Οι καλέντουλες σε γλάστρα παράγουν ένα γοητευτικό κοπτόμενο άνθος και αν φυτευτούν στον λαχανόκηπο, βοηθούν στον έλεγχο των εντόμων.

Πηγές:
http://www.botany.com/calendula.html
http://www.gardenseeker.com/calendula.htm
http://www.hole.gs.rl.no/engl/garden/frame.htm
http://www.gardenguides.com/herbs/marigold.htm
http://www.hudsonvalleyweddings.com/guide/flowers.htm

ΟΔΗΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

ΑΓΧΟΣ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Χαμομήλι, Τζινσενγκ, Τίλιο, Μελισσόχορτο, Μέντα, Λυκίσκος, Ιξός, Ανεμώνη, Σκουτελάρια, Βάλσαμο.
ΑΔΥΝΑΜΙΑ (ΑΤΟΝΙΑ): Αγγελική, Τσουκνίδα, Φασκόμηλο.
ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ: Λουΐζα, Μάραθος, Αψιθιά
ΑΕΡΙΑ: Μαντζουράνα, Λουΐζα, Μάραθος, Θρούμπι
ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΕΣ: Αχιλλαία, Λάπαθο, Πολύκομπο, Τσουκνίδα.
ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ: Έφεδρα, Εκουΐζετο.
ΑΚΜΗ: Εχινάκια, Τίλιο, Φυτολάκα, Χαμομήλι
ΑΜΝΗΣΙΑ: Μελισσόχορτο, Τζινσενγκ, Θυμάρι, Μαντζουράνα.
ΑΜΟΙΒΑΔΕΣ: Σκόρδο, Απήγανος
ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΑ: Γάλιο, Μύρο, Εχινάκια, Ύδραστις, Φασκόμηλο, Φυτολάκα, Αγριμόνιο.
ΑΝΑΙΜΙΑ: Τριφύλλι, Τσουκνίδα, Αγγελική, Λάπαθο, Κρόκος.
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Δίκταμο, Κάρδαμο σπόρος.
ΑΝΟΡΕΞΙΑ: Αγκινάρα, Αγγελική, Αψιθιά, Γαϊδουράγκαθο, Γεντιανή.
ΑΡΘΡΙΤΙΚΑ: Φασκόμηλο, Τίλιο, Σημύδα, Σπειραία, Κριθάρι, Αγγελική.
ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ: Βίσκος, Κράταιγος, Σκόρδο.
ΑΡΤΗΡΙΟΣΚΛΗΡΩΣΗ: Ιξός, Τίλιο, Κράταιγος, Σκόρδο.
ΑΣΘΜΑ: Βάλσαμο, Ευκάλυπτος, Γλυ-κόριζα, Ρίγανη, Λεβάντα, Λομπέλια, Εφέδρα, Ινούλα
ΑΫΠΝΙΑ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Τίλιο, Λυκίσκος, Χαμομήλι.
ΑΦΘΕΣ: Αλταία, Βάτος, Τσουκνίδα, Τριαντάφυλλο.
ΒΗΧΑΣ: Βήχιο, Ρίγανη, Τσάϊ Βουνού, Βερμπάσκο, Νεπέτα, Γλυκάνισο, Μαρρούβιο, Πλάταγκο, Πριμούλα, Σύμφυτο, Ύδραστις, Ύσσωπος, Θυμάρι, Αλθαία, Ζαμπούκος, Φασκόμηλο, Πολυτρίχι.
ΒΡΟΓΧΙΤΙΔΑ: Αλθαία, Μολόχα, Βερμπάσκο, Μαρούβιο, Γλυκάνισο, Τουριλάγκο, Γλυκόριζα, Ευκάλυπτος, Θυμάρι, Κρόκος.
ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γαϊδουράγκαθο, Άνηθος, Μάραθος, Τριγωνέλλα.
ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ: Αλθαία, Μολόχα, Γερά-νιο, Φασκόμηλο, Σπειραία, Φτελιά, Σύμφυτο, Υδράστις, Χαμομήλι.
ΓΡΙΠΗ: Δυόσμος, Αχιλλαία, Εχινάκια, Καγιέν, Τσάι Βουνού, Ζαμπούκος, Σινάπι, Ύδραστις
ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ: Βασιλικός.
ΔΙΑΒΗΤΗΣ (ΣΑΚΧΑΡΟ): Αγκινάρα, Αγριμόνιο, Αμυγδαλιά, Καρυδόφυλλα, Αψιθιά, Λαγοκημιθιά, Τσουκνίδα, Μύρτιλλος, Φύλλα Ελιάς.
ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ: Αγριάδα, Σκορπίδι, Γένια Καλαμποκιού, Τσουκνίδα, Λουΐζα.
ΔΙΑΡΡΟΙΑ: Σπειραία, Αλχιμίλλα, Γόμα Αραβίας, Αψιθιά, Γεράνιο, Αγριμόνιο, Σύμφυτο, Τριαντάφυλλο.
ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΑ: Βασιλικός, Καρυδόφυλλα, Λάπαθο.
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ: Φύλλα Αιγύπτου, Αψιθιά, Κόλιανδρος, Χαμομήλι, Μέντα, Δίκταμο, Δυόσμος, Κάρδαμο, Φασκόμηλο, Μάραθος, Γαϊδουράγκαθο, Τριφύλλι, Μελισσόχορτο, Πιπερόριζα, Άκορος.
ΔΥΣΠΝΟΙΑ: Ευκάλυπτος, Ζαμπούκος, Βασιλικός.
ΕΛΚΗ (ΣΤΟΜΑΧΙΚΑ): Μύρο, Φασκόμηλο, Χαμομήλι.
ΕΛΚΗ (ΔΕΡΜΑΤΟΣ): Καλέντουλα, Εχινάκια, Ύδραστις.
ΕΛΚΗ (ΠΕΠΤΙΚΑ): Αλθαία, Σπειραία, Χαμομήλι, Δίκταμο, Λουΐζα.
ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: Αμυγδαλιά, Λυγαριά.
ΕΚΖΕΜΑ: Άρκτιο, Γάλιο, Τίλιο, Ίριδα, Στελάρια, Τριφύλλι, Τσουκνίδα, Ύδραστις, Χαμομήλι.
ΕΜΕΤΟΣ: Βαλλωτή, Γαρύφαλλο, Δυόσμος, Σπειραία.
ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ: Κρόκος, Τσιμιτσιφούγκα, Λυγαριά, Βάλσαμο.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΕΠΩΔΥΝΗ): Ανεμώνη, Βαλεριάνα, Τσιμιτσιφούγκα, Πετασίτης, Σκουτελάρια, Τζινσενγκ.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ): Απήγανος, Αχιλλαία, Λυγαριά, Φλισκούνι.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΡΟΗ): Αλχιμίλλη, Γεράνιο, Ύδραστις.
ΕΞΑΣΘΕΝΗΣΗ: Νταμιάνα, Τζίντζερ, Καγιέν, Ταραξάκο.
ΕΠΙΛΗΨΙΑ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Σκουτελλάρια, Ύσσωπος.
ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΑ: Ευφραγία, Καλέντουλα, Χαμομήλι.
ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡ: Αχιλλαία, Ζαμπούκος, Ιξός, Πασιφλώρα, Βάλσαμο.
ΕΦΙΔΡΩΣΗ: Φασκόμηλο.
ΖΑΛΑΔΕΣ: Αψιθιά, Τριαντάφυλλο.
ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ: Λεβάντα, Τίλιο, Χρυσάνθεμο.
ΗΠΑΤΟΣ (ΤΟΝΩΤΙΚΑ): Κενταύριο, Ταράξακο, Ίριδα, Αμυγδαλιά.
ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ: Γλυκάνισο, Γλυκόριζα.
ΘΡΟΜΒΩΣΕΙΣ: Αγγελική, Σκόρδο.
ΙΚΤΕΡΟΣ: Βερβένα, Βερβερίδα, Ταρά-ξακο, Λάπαθο, Γαϊδουράγκαθο, Λιναρόσπορος.
ΙΛΑΡΑ: Κολιτσίδα, Συκιά.
ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ: Ζαμπούκος, Σολιντανγκο, Φυτολάκα, Χαμομήλι.
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ: Τσιμιτσιφούγκα, Βάλσαμο, Αχιλλαία, Μέντα.
ΙΛΙΓΓΟΣ: Μελισσόχορτο, Μαντζουράνα, Θρύμπα, Φασκόμηλο, Λεβάντα.
ΚΑΚΟΣΜΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ: Άνηθος, Μοσχοκάρυδο, Μάραθος
ΚΑΟΥΡΕΣ: Αλθαία, Σπειραία, Μολόχα, Σύμφυτο.
ΚΑΡΔΙΑ: Κράταιγος, Σκόρδο, Μελισσόχορτο.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Βρώμη, Νταμιάνα, Σκουτελλάρια
ΚΙΡΣΟΙ: Κράταιγος, Καστανιά.
ΚΟΚΙΤΗΣ: Λομπέλια, Τουσιλάγκο, Τριφύλλι, Μάραθος, Ρίγανη.
ΚΟΛΙΚΟΙ: Αγγελική, Άνηθος, Βαλεριάνα, Πιπερόριζα, Μέντα, Κάρδαμο.
ΚΟΛΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο, Αλθαία, Σύμφυτο.
ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ: Τσάϊ Βουνού, Αχιλλαία, Αγγελική, Ζαμπούκος, Ύσσωπος, Πιπερόριζα, Μέντα, Κάρδαμο.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ: Πιπερόριζα, Καγιέν, Σινάπι.
ΚΥΣΤΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Αρκτοστάφυλλος, Αχιλλαία, Τσουκνίδα.
ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Μαϊντανός,
Κουμαριά.
ΛΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ: Μολόχα, Βελανιδιά, Θυμάρι, Εχινάκια, Φασκόμηλο, Χαμομήλι, Αλθαία.
ΛΕΙΧΗΝΕΣ: Αχιλλαία, Καρυδόφυλλα.
ΛΕΥΚΟΡΡΟΙΑ: Αλχημίλλη, Μύρο, Ξενέκιο, Ύδραστις, Θυμάρι, Τριαντάφυλλο.
ΜΗΤΡΟΡΡΑΓΙΑ: Αλχημίλλη, Γεράνιο, Ύδραστις.
ΜΥΚΗΤΩΣΕΙΣ: Καλέντουλα, Μύρο.
ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ: Χελιδόνιο, Θούγια.
ΜΑΤΙΑ: Μποράντζα.
ΝΑΥΤΙΑ: Βαλλωτή, Μέντα, Δυόσμος, Μάραθος, Μελισσόχορτο.
ΝΕΥΡΑΛΓΙΑ: Βαλεριάνα, Ιξός, Τσιμιτσιφούγκα, Πασιφλώρα, Δενδρολίβανο, Χρυσάνθεμο, Βάλσαμο.
ΝΕΦΡΟΛΙΘΟΙ (ΠΕΤΡΑ): Αγριάδα, Αρκτοστάφυλλο, Σκορπίδι, Γένια Καλαμποκιού, Αγριμόνιο, Πολυκόμπι, Αλθαία.
ΟΙΔΗΜΑ: Ζαμπούκος, Κανέλλα.
ΟΡΑΣΗ: Μάραθος, Καρότο.
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ: Καγιέν, Σενέκιο.
ΟΥΡΗΘΡΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Γένια Καλαμποκιού.
ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ: Αγριάδα, Βερμπάσκο, Γένια Καλαμποκιού, Τσουκνίδα.
ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ: Χαρούπια Σπόρος.
ΟΥΛΙΤΙΔΑ: Μύρο, Φασκόμηλο, Φυτολάκα, Εχινάκια.
ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ: Γαρύφαλλο, Δίκταμο, Γλυκάνισο.
ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ: Δενδρολίβανο, Ρί-γανη, Μέντα, Πράσινο Τσάϊ, Κολιανδρο, Σινάπι, Τριαντάφυλλο.
ΠΡΟΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ: Βαλεριάνα, Λυγαριά, Σκουτελάρια, Τίλιο.
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ: Αγριάδα, Νταμιάνα, Περδικάκι, Γένια Καλαμποκιού, Πολυτρίχι, Υδράγγεια, Σερενόα, Επιλάβιο, Αμυγδαλιά.
ΠΥΡΕΤΟΣ: Αγγελική, Πιπερόριζα, Νεπέτα, Αχιλλαία, Τριφύλλι, Αγριμόνιο, Χαμομήλι.
ΠΟΝΟΛΑΙΜΟΣ: Αγριμόνιο, Αχιλλαία, Ζαμπούκος.
ΠΙΤΥΡΙΔΑ: Δενδρολίβανο, Καρυδόφυλλα, Τσουκνίδα.
ΡΕΥΜΑΤΙΣΜΟΙ: Αγγελική, Άρκτιο, Άρνικα, Αχιλλαία, Ζαμπούκος, Σπειραία, Τίλιο, Τσουκνίδα, Τριφύλλι, Χρυσάνθεμα.
ΡΙΝΟΡΡΑΓΙΑ: Αλχιμίλλη, Καλέντουλα.
ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο, Γεράνιο.
ΣΤΗΘΑΓΧΗ: Κράταιγος, Λεόνουρος.
ΣΥΚΩΤΙ: Αγκινάρα, Γαϊδουράγκαθο, Αψιθιά.
ΣΤΟΜΑΧΙ: Δίκταμο, Χαμομήλι, Μέντα, Λουΐζα, Γλυκάνισο, Κόλιανδρος, Δυόσμος, Κρόκος, Λουΐζα, Μάραθος.
ΣΤΡΕΣ: Ιξός, Χαμομήλι, Τίλιο, Σκουτελάρια, Πράσινο Τσάι.
ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ: Βαλεριάνα, Λεόνουρος, Λεβάντα, Μελισσόχορτο.
ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ: Δάφνη, Δενδρολίβανο, Καρυδιά, Τσουκνίδα, Φασκόμηλο, Κρεμμύδι.
ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΙ: Γλυκάνισο, Δενδρολίβανο, Κάρδαμο, Κόλιανδρος, Μάραθος, Μέντα, Φλισκούνι.
ΤΡΑΥΜΑΤΑ: Καλέντουλα, Δίκταμο, Χαμομήλι, Ζαμπούκος, Σύμφυτο.
ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Θυμάρι, Δενδρολίβανο.
ΥΠΕΡΤΑΣΗ: Κράταιγος, Ιξός, Βαλεριάνα, Τίλιο, Φύλλα Ελιάς, Μελισσόχορτο, Σκόρδο.
ΥΠΟΤΑΣΗ: Κράταιγος, Πιπερόριζα, Κόκκινη Πιπεριά.
ΥΠΕΡΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ: Πράσινο Τσάϊ, Σκόρδο.
ΦΛΕΒΙΤΙΔΑ: Καστανιά, Ιξός, Κράταιγος, Τίλιο.
ΦΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο. Φασκόμηλο, Αλθαία, Ζαμπούκος
ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ: Καρυδόφυλλα, Λεβάντα, Ρίγανη, Λάπαθο.
ΧΟΛΗ: Γαϊδουράγκαθο, Αγκινάρα, Λινάρι, Βερβένα, Ταράξακο.
ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: Αγκινάρα, Ταράξακο, Φύλλα Ελιάς, Πράσινο Τσάϊ, Σκόρδο, Αντράκλα, Κιτρινόριζα.
ΨΩΡΑ: Γλυκάνισο, Λάπαθο, Κανέλα.
ΨΩΡΙΑΣΗ: Γαϊδουράγκαθο, Γάλιο, Ίριδα, Τριφύλλι, Άρκτιο, Λιναρόσπορος.
ΨΕΙΡΕΣ / ΨΥΛΛΟΙ: Σάσσαφρας.
ΩΤΙΤΙΔΑ: Αγκινάρα, Κισσός.
ΩΟΘΗΚΕΣ (ΠΟΝΟΙ): Ανεμώνη, Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Βάλσαμο.

Πηγή: cretanherbs