Διακοπές στις Καλύτερες Τιμές!

Booking.com
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αναπνευστικό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αναπνευστικό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μάνγκο: ένα φρούτο με μεγάλη θρεπτική αξία

Κατά πολλούς το μάνγκο αποτελεί τον «βασιλιά των φρούτων», λόγω της μεγάλης του θρεπτικής αξίας, αλλά και της εκπληκτικής του γεύσης.

 

Το μάνγκο είναι ένα φρούτο με μεγάλη θρεπτική αξία, πλούσιο σε φυτικές ίνες και ιδιαίτερα χορταστικό, χωρίς να μας φορτώνει με πολλές θερμίδες. Το «φρούτο της Ινδίας», όπως ονομάζεται μερικές φορές, έχει γλυκόξινη γεύση και συναντάται σε εκατοντάδες ποικιλίες στις τροπικές περιοχές της Ασίας όπου ευδοκιμεί (Ινδία, Κίνα, Ταϊλάνδη κ.ά.). Είναι συνήθως καμπυλωτό, στενόμακρο, με πράσινη, ροζέ κίτρινη ή κόκκινη φλούδα και σάρκα πολύ αρωματική σε έντονο πορτοκαλί χρώμα και έχει ένα πολύ μεγάλο, επίπεδο κουκούτσι που δεν τρώγεται.

Ευεργετικές ιδιότητες
Αν κάνετε δίαιτα, θα πρέπει να φροντίσετε να καταναλώνετε προϊόντα με λίγες θερμίδες και πολλά θρεπτικά συστατικά. Όπως το μάνγκο. Πρόκειται για ένα φρούτο- πλούσια πηγή βήτα καροτένιου. Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αυτού του αντιοξειδωτικού, λειτουγεί ως «ασπίδα» ενάντια σε ορισμένες μορφές καρκίνου.
Το μάνγκο είναι επίσης πλούσιο σε ένα άλλο καροτενοειδές που ονομάζεται λυκοπένιο, το οποίο είναι επίσης ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό και απαραίτητο για την προστασία των κυττάρων και την καταστολή της ανάπτυξης όγκων.
Μόνο ένα μάνγκο παρέχει σχεδόν τις συνολικές ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνη C, αλλά και βιταμίνη Α (αναγκαία για την υγεία των ματιών). Σε αντίθεση με πολλά άλλα φρούτα, τα μάνγκο είναι πλούσια σε πολλές βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ασβέστιο και μαγνήσιο.
Οι σύνθετοι υδατάνθρακες όπως το μάνγκο, συμβάλλουν στην τόνωση του μεταβολισμού κι έτσι το σώμα καίει περισσότερες θερμίδες. Προτιμήστε το από ένα πλούσιο σε θερμίδες γλυκό και δε θα χάσετε.
Επίσης το μάνγκο ανακουφίζει τους φραγμένους πόρους του δέρματος και είναι κατάλληλο για άτομα που υποφέρουν από ακμή. Απλώστε πολτό από μάνγκο στο δέρμα σας για περίπου 10 λεπτά και ξεπλύνετε. Επίσης η κατανάλωση μάνγκο κάνει το δέρμα απαλό και λαμπερό.
Επιλογή και συντήρηση
Υπάρχουν εκατοντάδες ποικιλίες μάνγκο σε πολλά σχήματα, μεγέθη και χρώματα. Το χρώμα του μάνγκο κυμαίνεται από κίτρινο σε κόκκινο και γίνεται πιο σκούρο καθώς ο καρπός ωριμάζει, εκτός από μερικά που αν και ώριμα παραμένουν πράσινα. Όταν ωριμάσει, έχει μια γλυκιά, αρωματισμένη μυρωδιά.
Επιλέξτε τα μάνγκο που είναι «σφιχτά», αλλά μαλακώνουν όταν τα πιέζετε. Η φλούδα τους θα πρέπει να είναι λεία και το χρώμα θα πρέπει να έχει αρχίσει να αλλάζει από πράσινο σε κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο. Αν και είναι φυσιολογικό για τα μάνγκο να έχουν κάποια μαύρα στίγματα, αποφύγετε εκείνα που έχουν πάρα πολλά τέτοια σημάδια, καθώς αυτό δείχνει ότι είναι υπερώριμα. Απορρίψτε τα χαλαρά ή με ζαρωμένη φλούδα φρούτα. Αν αγοράσετε ένα μάνγκο που δεν είναι ώριμο, μπορείτε να επιταχύνετε τη διαδικασία, τοποθετώντας το σε μία χάρτινη σακούλα με ένα ώριμο μάνγκο.

Ετοιμασία και σερβίρισμα
Τα μάνγκο είναι πολύ ζουμερά. Τα ξεφλουδίζετε και τα καταναλώνετε όπως θα κάνατε με ένα ροδάκινο, απλά να ξέρετε ότι έχουν πλούσιο χυμό. Ξεκινήστε από τα σημεία στη μέση του φρούτου, αφού αφαιρέσετε το κουκούτσι και κόψτε τα σε μικρά κυβάκια.
Προτιμήστε το παγωμένο ως επιδόρπιο ή ως φρούτο για πρωινό. Μπορείτε επίσης να το χρησιμοποιήσετε ως συστατικό σε σάλτσες.

πηγή: clickatlife.gr

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της κάπαρης

Η Κάπαρη ανήκει στην οικογένεια των Καπαριδών (Capparaceae) και είναι πολύ γνωστή. Είναι τρυφερός, πολυετής θάμνος, που μπορεί να φτάσει το 1μ. ύψος και το 1,5μ. πλάτος. Οι ρίζες της δεν προχωρούν βαθιά στο έδαφος, διακλαδίζονται όμως πολύ. Φυτρώνει σε πετρώδη, παραθαλάσσια ακαλλιέργητα μέρη και σε βράχους που συγκρατούν υγρασία.



Τα πολλά είδη και οι ποικιλίες της είναι εξαπλωμένες σε όλο σχεδόν τον κόσμο, από το Αφγανιστάν και τη Βόρεια Ινδία μέχρι τη Νοτιοδυτική Μεσόγειο και την Αμερική. Στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, η κάπαρη κάνει την εμφάνισή της σε όλα τα ελληνικά νησιά, αλλά συναντάται κατά κύριο λόγο στα διάσπαρτα, ξερά νησιά των Κυκλάδων. Μπορεί κανείς να τις δει παντού να ξεφυτρώνουν από βράχους και τοίχους, να ανθίζουν κατά μήκος του δρόμου, περιμένοντας κάποιον να τις μαζέψει. Μετά τη συλλογή, είναι δυνατόν να δει κανείς να τη στεγνώνουν στις χαμηλές σκεπές παλιών σπιτιών σε νησιά.

Η κάπαρη αποτελεί μία από τις γαστριμαργικές απολαύσεις της Μεσογείου, που συναντάται από την Τουρκία μέχρι την Ισπανία και καταναλώνεται με μεγάλη ευχαρίστηση σε όλες τις χώρες που βρίσκονται στον ενδιάμεσο χώρο. Η ελληνική κάπαρη είναι σχεδόν πάντα αυτή που μεγαλώνει αυτοφυώς στη φύση, ενώ οι ποικιλίες που προέρχονται από άλλες περιοχές της Μεσογείου, δηλαδή την Ισπανία, τη νότια Γαλλία και την Τουρκία, είναι κατά κανόνα προϊόν καλλιέργειας. Όποια και αν είναι η προέλευση της κάπαρης δεν καταναλώνεται ποτέ νωπή.

Η πικάντικη, αψιά (αυτό οφείλεται στην ύπαρξη του σιναπέλαιου που απελευθερώνεται απο τους ιστούς του φυτού) και υπέροχα πικρή γεύση της κάπαρης αναδεικνύεται μόνο αφού γίνει τουρσί, γιατί μόνο κάτω από την επίδραση της άρμης σχηματίζεται το καπρικό οξύ, που της δίνει τη χαρακτηριστική της γεύση.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην οποία η διατήρηση της κάπαρης εξασφαλίζεται με διαφορετικό τρόπο, μέσω δηλαδή του στεγνώματος της στον ήλιο μέχρι να σκληρύνει τελείως και να αποκτήσει ένα ελαφρώς ξανθό χρώμα. Η κάπαρη που έχει υποστεί τέτοια επεξεργασία αποτελεί σπεσιαλιτέ της Σαντορίνης. Όταν πρόκειται να καταναλωθεί, τη μουσκεύουν και τη συνδυάζουν κατά κανόνα με μια σάλτσα ντομάτας, ως συνοδευτικό της φάβας.

Η κάπαρη συλλέγεται σε διάφορα στάδια της ανάπτυξής της. Το πλέον αγαπητό τμήμα του φυτού είναι τα μπουμπούκια, τα οποία πρέπει να συλλεχθούν πριν αρχίσουν να ανοίγουν. Η εργασία που απαιτείται είναι κοπιαστική, αφού η συγκομιδή πρέπει να γίνει με γρήγορους ρυθμούς, συνήθως κατά τη διάρκεια της ημέρας την εποχή της ανθοφορίας, γιατί τα μπουμπούκια ανθίζουν γρήγορα.

Ποιότητα
Η ποιότητα κρίνεται συνήθως από το μέγεθος: όσο πιο μικρά τα στελέχη, τόσο το καλύτερο. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι η μικροσκοπική γαλλική κάπαρη, που δεν έχει όμοιά της, είναι από τις πιο αγαπητές της Μεσογείου.
Στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν γεύονται μόνο τα μπουμπούκια. Οι Έλληνες αρέσκονται και στα φύλλα του φυτού, τα οποία βράζουν, όπως άλλωστε κάνουν και με άλλα είδη χόρτων, και τα περιχύνουν με λάδι και ξύδι ή χυμό λεμονιού ή ακόμα τα κάνουν τουρσί και τα σερβίρουν πάλι ως σαλατικό, στο οποίο συχνά προσθέτουν ντομάτες, ελαιόλαδο και κατσικίσια τυριά από τα νησιά.
Εκτιμούν ακόμα τον καρπό της κάπαρης, που προκύπτει μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας. Ο καρπός αυτός είναι μακρόστενος και παχύς και θυμίζει κάπως σταφύλι, ενώ η υφή του είναι τραχιά και ελαφρώς ινώδης. Τουρσί γίνονται και οι καρποί. Η κάπαρη θεωρείται ορεκτικό και διουρητικό βότανο. Με την κάπαρη αρωματίζεται το λάδι, ξίδι ή βούτυρο, προστίθεται σε τυριά, γαρνιτούρες ή γίνονται τουρσιά και πίκλες.

Οι Έλληνες χρησιμοποιούμε την κάππαρη για να γαρνίρουμε σαλάτες, από μια κλασική χωριάτικη μέχρι κρητικούς ντάκους. Η μεγαλύτερη ποικιλία εδεσμάτων που περιλαμβάνουν κάπαρη συναντάται αναμφίβολα στις Κυκλάδες.

Οι μικροί καρποί μαγειρεύονται με ψάρι και κυρίως παστό μπακαλιάρο, φτιάχνονται ακόμα με κροκέτες, χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα στη μελιτζανοσαλάτα, ενώ είναι δυνατόν να τους βράσουν για να τους σερβίρουν συνήθως με φάβα, φαγητό που αποτελεί τοπική σπεσιαλιτέ της Σαντορίνης.


Θεραπευτικές Ιδιότητες
Ο φλοιός της ρίζας χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων όπως αρθρίτιδες, ρευματισμοί, πονόδοντοι και σε παθήσεις του δέρματος. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι το φυτό έχει θεραπευτικές αλλά και μαγικές ιδιότητες. Ο αρχαίος γιατρός Διοσκουρίδης συνιστούσε τα φύλλα και τη ρίζα του φυτού για να εξαφανίζονται τα πρηξίματα. Στη φαρμακευτική χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αδυναμίας, ως διεγερτικό της κυκλοφορίας και των αναπνευστικών λειτουργιών. Δίνεται στις έγκυες πριν από τη γέννα για να προκαλέσει συσπάσεις στη μήτρα. Σταματά τη διάρροια και τους σπασμούς στο στομάχι και το έντερο, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της ανικανότητας. Τέλος, χρησιμοποιείται στα τσιμπήματα από σφήκες και στα δαγκώματα φιδιών.

Πηγή: nutrimed.gr

Τροφές για καλό αναπνευστικό

Αντιοξειδωτικά
Μπορούμε να καταπολεμήσουμε τη ζημιά που προκαλείται στον οργανισμό μας από τα οξειδωτικό στρες καταναλώνοντας τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά. Τα αντιοξειδωτικά «καθαρίζουν» αποτελεσματικά τις ελεύθερες ρίζες και έτσι αποτρέπουν την πρόκληση βλάβης από αυτές.
Αντιοξειδωτικές ουσίες είναι η βιταμίνη C (εσπεριδοειδή, ακτινίδιο, μπρόκολο, πράσινες πιπεριές), το β-καροτένιο (βερίκοκα, μάνγκο, καρότα, πιπεριές, σπανάκι), η βιταμίνη Ε (σπόροι, τα φύτρα του σταριού, αμύγδαλα, φιστίκια), το λυκοπένιο (ντομάτες) και το σελήνιο (σπόροι, θαλασσινά).

Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα
Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι απαραίτητα για την υγεία μας αλλά δεν περιλαμβάνονται επαρκώς στη διατροφή των περισσότερων. Τα ωμέγα-6 λιπαρά οξέα είναι εξίσου απαραίτητα αλλά καταναλώνονται κατά κόρον. Η ιδανική αναλογία σε ωμέγα-6 και ωμέγα-3 στη διατροφή μας είναι 4 προς 1. Ωστόσο η μέση αναλογία στη σύγχρονη διατροφή πλησιάζει το 20 προς 1. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βοηθούν στον έλεγχο της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.
Επίσης παρουσιάζουν αντιφλεγμονώδη δράση με μείωση της παραγωγής κυττάρων που συμμετέχουν στις ασθματικές και αλλεργικές αντιδράσεις. Πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων αποτελούν τα λιπαρά ψάρια, τα οστρακόδερμα, η σόγια και τα φυλλώδη λαχανικά.

Μαγνήσιο
Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για την υγεία. Το μαγνήσιο συμβάλλει στη λειτουργία των ενζύμων. Μπορεί επίσης να βοηθήσει τους μύες στις αναπνευστικές μας οδούς να χαλαρώσουν και βοηθά στον έλεγχο της αντίδρασης του σώματός μας κατά την καταπολέμηση των λοιμώξεων.
Πηγές μαγνησίου αποτελούν οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά, οι σπόροι, τα καρότα, το σπανάκι και τα θαλασσινά.

Ισορροπημένη διατροφή
Η ισορροπημένη διατροφή με υψηλή πρόσληψη φρούτων, λαχανικών και ψαριών μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης πνευμονικών νόσων, ιδιαίτερα του άσθματος και της ΧΑΠ. Παρά το γεγονός ότι η διατροφή και οι επιπτώσεις της στους πνεύμονές μας αποτελούν ακόμα αντικείμενο μελέτης, είναι σαφές ότι μπορούμε να βοηθήσουμε την υγεία των πνευμόνων μας κάνοντας τα εξής:
  • Να έχουμε ισορροπημένη διατροφή με πολλά φρούτα, λαχανικά, ψάρια
  • Να μειώσουμε την πρόσληψη αλατιού
  • Να περιορίσουμε την ποσότητα των τρανς και των ωμέγα-6 λιπαρών οξέων στη διατροφή μας
  • Να διατηρούμε το βάρος μας σε υγιές επίπεδο
  • Να ασκούμαστε με μέτρο 
Γράφει: Μαρκάτος Μιλτιάδης, Πνευμονολόγος

To «αντιβηχικό» εγχειρίδιο

Αποτελεί την ασπίδα του αναπνευστικού μας συστή­ματος απέναντι στα βλαβερά σωματίδια και τους μι­κροοργανισμούς που προσπαθούν να διεισ­δύσουν στους πνεύμονες. Συχνά, όμως, γίνεται ένα ­ιδιαίτερα ενοχλητικό σύμπτωμα, που δυσχεραίνει την καθημερινότητά μας και συχνά απειλεί τον ύπνο μας. Ο λόγος για το βήχα, που καιροφυλακτεί αυτή την εποχή. Για να μην έχετε, λοιπόν, καμία απορία όταν πιάσετε τον εαυτό σας να βήχει, διαβάστε τις απαντήσεις στις έξι πιο συνηθισμένες ερωτήσεις για το βήχα, ώστε να μπορέσετε να τον αποκωδικοποιήσετε.



Αν η μύτη σας είναι «μπουκωμένη» και έχετε φλέματα, τότε είναι πολύ πιθανό οι εκκρίσεις να κατεβαίνουν από το πίσω μέρος της μύτης στο λαιμό (τον οποίο ερεθίζουν), με αποτέλεσμα να προκαλείται αντανακλα­στικός βήχας. Όταν, λοιπόν, είστε ξαπλωμένοι, διευκολύνεται η οπισθορ­ρινική έκκριση (σύμφωνα με την επιστημονική ονομασία της) και επιδεινώνεται ο βήχας. Για να γλιτώσετε την ταλαιπωρία και να μη χάσετε τον ύπνο σας, αρκεί να «συμπεριφερθείτε καλά» στη μύτη σας! Πρέπει να την καθαρίζετε συχνά και να βάζετε φυσιολογικό ορό ή σπρέι με θαλασσινό νερό. Αν δεν έχετε άλλα συμπτώματα κρυολογήματος, ελέγξτε αν το πρόβλημα προέρχεται από το… στομάχι σας: Ο βήχας είναι πιθανό να οφείλεται σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Το υγρό που παλινδρομεί από το στο­μάχι προς τον οισοφάγο ερεθίζει κάποιους νευρικούς υποδοχείς στην περιοχή του γαστροοισοφαγικού στομίου, οι οποίοι με τη σειρά τους προκαλούν αντανακλαστικό βήχα. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να μην ξαπλώνετε για τουλάχιστον 2 ώρες μετά το φαγητό και να προτιμάτε πολλά και μικρά γεύματα.



Αν και τα φλέματα, ιδίως όταν έχουν πρασινοκίτρινο χρώμα, πρέπει να σας οδηγήσουν στον πνευμονολόγο, δεν είναι το μόνο κριτήριο για τη σοβαρότητα ενός βήχα. Ένας «παραγωγικός» βήχας (δηλαδή, με φλέματα) μπορεί να οφείλεται σε μια ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, οπότε και απαιτείται καλή υγιεινή της μύτης, ενώ δεν αποκλείε­ται να πρόκειται για μικροβιακή λοίμωξη (πνευμονία), αν συνοδεύεται μάλιστα και από υψηλό πυρετό για 2-3 ημέρες και αδυναμία. Είναι πιθανό, ωστόσο, να αποτελεί μια πρώτη εκδήλωση κάποιας σοβαρότερης κατάστασης στους πνεύμονες, ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο πάσχων είναι καπνιστής.



Το κατά πόσο χρειάζεται να πάρετε αντιβηχικό σιρόπι, αλλά και το είδος του, είναι κάτι που αποφασίζει ο γιατρός και δεν πρέπει να γίνεται με δική σας πρωτοβουλία. Επειδή τα αντιβηχικά καλύπτουν ουσιαστικά την αιτία του βήχα, δεν συνιστώνται στη χρόνια βρογχίτιδα και το άσθμα. Γι’ αυτό και ο γιατρός είναι ο μόνος αρμόδιος για τη χορήγησή τους, εφόσον αποκλείσει το ενδεχόμενο ο βήχας να σχετίζεται με αυτές τις δύο νόσους. Το αντιβηχικό σιρόπι συμβάλλει στην ανακούφιση από τον ξερόβηχα (μη παραγωγικό βήχα) και το αποχρεμπτικό ή βλεννολυτικό βοηθά όταν ο βήχας είναι παραγωγικός (με φλέματα). Στην πραγματικότητα, τα αποχρεμπτικά-βρογχοδιασταλτικά σιρόπια βοηθούν στη ρευστοποίηση των εκκρίσεων και, επομένως, στην απομάκρυνσή τους από τους πνεύμονες. Το ίδιο αποτέλεσμα, όμως, μπορεί να πετύχει ο ασθενής αν καταναλώνει αρκετή ποσότητα υγρών (νερό, χυμό, καφέ, τσάι κλπ.). Γι’ αυτό και ο γιατρός συστήνει τέτοιου ­είδους σιρόπι επικουρικά, όταν ο ασθενής, παρόλο που πίνει υγρά, συνεχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα.




Ένας ξερόβηχας ίσως αποτελεί μια πρώιμη ­εικόνα άσθματος, που μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε παιδική ηλικία. Παρατηρήστε αν το παιδί σας βήχει ενώ παίζει ή τρέχει και ­ρωτήστε το αν το «πιάνει» βήχας στο σχολείο. Ενδεχομένως, ο βήχας να οφείλεται σε κάποια ήπια ρινική αλλεργία ή να πρόκειται ακόμα και για βήχα ψυχογενούς αιτιολογίας (ορισμένα παιδιά βήχουν όταν δεν τους κάνουν το χατίρι, όταν αγχώνονται ή στενοχωριούνται). Επισκεφτείτε παιδίατρο, αν ο βήχας του παιδιού σας παρατείνεται για 4-5 ημέρες, αν φεύγει και έρχεται (π.χ. έβηχε 3 ημέρες την προηγούμενη εβδομάδα, σταμάτησε και τώρα άρχισε να βήχει πάλι) ή αν βήχει κάθε φορά που τρέχει (οπότε και υπάρχει υποψία «άσθματος άσκησης»).



Αντιβίωση δεν παίρνει κανείς μόνο και μόνο επειδή έχει έντονο βήχα. Αυτό που μετρά είναι η «συνολική» εικόνα του, π.χ. ο πυρετός, η «μπουκωμένη» μύτη, τα ακροαστικά ευρήματα, αλλά και τυχόν επιβαρυντικοί παράγοντες, όπως το κάπνισμα. Όλα αυτά εκτιμώνται από το γιατρό, ο οποίος καταφεύγει στη λύση της αντιβίωσης μόνο όταν το κρίνει απαραίτητο, π.χ. όταν πλέον η πιθανότητα της μικροβιακής λοίμωξης είναι υψηλότερη από εκείνη της ίωσης. Ένας ασθενής, για παράδειγμα, που είναι καπνιστής, είναι κακοδιάθετος, εμφανίζει ανορεξία και καταβολή, ενώ έχει και πυρετό για περισσότερο από 3-4 ημέρες, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί αντιβίωση. Αντίθετα, κάποιος με συμπτώματα όπως βήχα, χαμηλό πυρετό (δέκατα), ρινική συμφόρηση, πονόλαιμο και κακοδιαθεσία ταλαιπωρείται κατά πάσα πιθανότητα από μια ίωση και επομένως τα συμπτώματα μπορούν να μειω­θούν με συντηρητική θεραπευτική αγωγή, δηλαδή αντιπυρετικά, αντιβηχικό σιρόπι, αποσυμφορητικό μύτης, και να αποφευχθεί η αντιβίωση, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού!




Δεν αποκλείεται να μην πρόλαβε να σας περάσει η μία ίωση και να κολλήσατε κάποια άλλη. Ο ιός της γρίπης δεν είναι ο μοναδικός, υπάρχουν πολλοί ακόμη τύποι ιών που προκαλούν κοινές ιώσεις στο ανώτερο ανα­πνευστικό σύστημα, που συνήθως τις ­ονομάζουμε «κρύωμα», «συνάχι» ή «γρίπη». Ένας ευαίσθητος, λοιπόν, οργανισμός (π.χ. ένας καπνιστής ή ένας ασθενής με άσθμα) μπορεί να «κολλήσει» έναν ή και περισσότερους ιούς. Μια άλλη πιθανή αιτία είναι η ιγμορίτιδα, η οποία, όταν δεν θεραπεύεται σωστά, υποτροπιάζει και αποτελεί αιτία ενός βήχα που επιμένει. Αν, για παράδειγμα, δεν πάρετε αντιβίωση όσες ημέρες σας πει ο γιατρός και η ιγμορίτιδα δεν αντιμετωπιστεί καλά, παραμένει μια φλεγμονώδης εστία, που θα υποτροπιάζει κάθε φορά που θα παθαίνετε μια απλή ίωση. Αν ο βήχας σας ξεπεράσει τους 2 μήνες, πρέπει, εκτός από την κλινική εξέταση από τον πνευμονολόγο, να κάνετε μία ακτινογραφία θώρακος και ένα λειτουργικό έλεγχο της αναπνοής (σπιρομέτρηση), ίσως και βρογχοσκόπηση.




Αν ο βήχας αποτελεί σύμπτωμα κρυο­λογήματος, πρέπει να γνωρίζετε ότι η ίωση θα κάνει έτσι κι αλλιώς «τον κύκλο της» και, επομένως, οτιδήποτε «πάρετε» (είτε φαρμακευτική αγωγή είτε κάποιο γιατροσόφι) ενδέχεται απλώς να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων ή τη διάρκειά τους. Αν και δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των ζεστών ροφημάτων, η εμπειρία δείχνει ότι ένα χλιαρό τσάι ή ένα φλιτζάνι γάλα με 1 κουταλιά μέλι (πλούσιο σε αντιοξειδωτικά) είναι ιδανικά για το λαιμό σας. Μάλιστα, στην ιστοσελίδα του Vita (www.vita.gr) μπορείτε να αναζητήσετε τη νέα ενότητα με τον τίτλο «Γιατροσόφια», όπου θα ανακαλύψετε φυσικές λύσεις σε καθημερινά μικροπροβλήματα. Ως προς τις καρα­μέλες, θεωρείται ότι καταπολεμούν ό,τι ερεθίζει ή επιτείνει τη φλεγμονή.




Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι η εχινάκεια συμβάλλει σε ένα βαθμό στη μείωση της διάρκειας του κρυολογήματος και στην ανακούφιση από τα συμπτώματά του, όπως ο βήχας, ο πονόλαιμος και ο πυρετός, ενώ ίσως να έχει και προληπτική δράση, αφού θεωρείται ότι τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Για την ανακούφιση του πονόλαιμου, κάντε γαργάρες με αφέψημα εχινάκειας 3 φορές την ημέρα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα ­συνδυάστε το βότανο με βιταμίνη C, πρόπολη και ψευδάργυρο.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Αναστάσιο Τσάτσο, ­πνευμονολόγο.

Κάνει καλό η εισπνοή ατμού στο κρυολόγημα;


Η χρήση θερμότητας για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος μοιάζει σχεδόν αυτονόητη. Λίγες εισπνοές θερμού ατμού ή η τοποθέτηση ενός υγραντήρα πιστεύεται ότι καταπραΰνουν το μπούκωμα, βελτιώνουν την αναπνοή και σκοτώνουν τους ιούς που προκαλούν τη νόσο και οι οποίοι είναι ευαίσθητοι στη θερμότητα.

Οντως, μελέτες στο εργαστήριο δείχνουν ότι ο ρινοϊός (η πιο συνηθισμένη αιτία του κρυολογήματος) απενεργοποιείται σε θερμοκρασίες πάνω από 42 βαθμούς Κελσίου.

Ωστόσο, τα στοιχεία από τις έως τώρα κλινικές (σε ανθρώπους) μελέτες είναι αντιφατικά, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».

Στην ηλεκτρονική επιθεώρηση «The Cochrane Database of Systematic Reviews» έχει δημοσιευτεί ανάλυση έξι προγενέστερων μελετών, στις οποίες πάσχοντες από κρυολόγημα εκτέθηκαν σε θερμούς ατμούς νερού.

Τρεις από αυτές έδειξαν πως υπήρχε όφελος, αλλά στις υπόλοιπες είτε επιδεινώθηκε η κατάσταση των ασθενών είτε δεν υπήρξε διαφορά.

Τελικά, η ανάλυση του Cochrane κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν μπορεί να συνιστάται εισπνοή θερμού και υγρού αέρα ως θεραπεία για το κρυολόγημα, εάν δεν εξακριβωθεί η αξία της μέσα από νέες μελέτες.


Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Unique Visitor Counter