Υποκατάστατα ζάχαρης. Αυτά που πρέπει να ξέρετε!!

Θέλουμε ή συχνά πρέπει να αποφύγουμε τη ζάχαρη γιατί νομίζουμε ότι μας παχαίνει (όμως, ένα κουταλάκι έχει μόνο 20 θερμίδες), επειδή βλάπτει τα δόντια μας προκαλώντας τερηδόνα, ενώ όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα πρέπει να τη χρησιμοποιούν με φειδώ, γιατί αυξάνει τις τιμές του σακχάρου. Για όποιο λόγο κι αν έχουμε αποφασίσει να την περιορίσουμε ή να απέχουμε από τη ζάχαρη, δεν χρειάζεται να ξεχάσουμε για πάντα τη γλυκιά της γεύση. Υπάρχουν στο εμπόριο, και βέβαια στη διάθεσή μας, πολλά φυσικά ή τεχνητά υποκατάστατα -ή αλλιώς γλυκαντικά- που κυκλοφορούν σε βαζάκια, φακελάκια, ταμπλέτες και χαπάκια. Για τα υποκατάστατα ζάχαρης έχουμε ακούσει πάρα πολλά σε σχέση με την ασφάλεια, τον τρόπο χρήσης, τις θερμίδες που περιέχουν κλπ. Λίγα, όμως, ξέρουμε στην πραγματικότητα. Θέλοντας να μάθουμε όσα περισσότερα γίνεται, συμβουλευτήκαμε τους ειδικούς.

Τεχνητά υποκατάστατα ζάχαρης

Ασπαρτάμη (E951): Είναι συνδυασμός δύο αμινοξέων, της φαινυναλαλίνης και του ασπαρτικού οξέος. Και τα δύο βρίσκονται σε φυσική μορφή στα τρόφιμα. Εγκρίθηκε η χρήση της σχετικά πρόσφατα (από την FDA στις ΗΠΑ το 1981). Χρησιμοποιείται κυρίως σε αναψυκτικά τύπου light και σε τρόφιμα, όπως γιαούρτια, τσίχλες, δημητριακά πρωινού, ζελέ και διάφορα σνακ. Κυκλοφορεί και σε μορφή ταμπλέτας (για ροφήματα και γλυκά). Είναι περίπου 200 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και δίνει 4 kcal/γρ.
● Πλεονεκτήματα: Δεν αφήνει γεύση μετά τη χρήση και δίνει γλυκαντικό προφίλ πολύ κοντινό με αυτό της ζάχαρης.
● Είναι ασφαλής; Λόγω της ποσότητας φαινυναλαλίνης που περιέχει, δεν είναι κατάλληλη για άτομα που πάσχουν από φαινυλκετονουρία. Ακόμη, είναι υπό έρευνα κατά πόσο είναι υγιεινή και έχουν παρατηρηθεί αρκετά ανησυχητικά συμπτώματα εξαιτίας της υπερκατανάλωσής της, όπως κοιλιακές διαταραχές, πονοκέφαλοι και δυσθυμία. Το 2006 πήρε μεγάλη δημοσιότητα μία μελέτη από την ερευνητική ομάδα Ramazzini του ιταλικού ινστιτούτου NIEHS (National Institute of Environmental and Health Prospectives), η οποία συσχέτιζε την κατανάλωση της ασπαρτάμης με καρκινογένεση στα ποντίκια. Στη συνέχεια, ανεξάρτητοι φορείς διεξήγαγαν επιπλέον έρευνες για το θέμα. Έτσι, τον Μάιο του 2006, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) εξέδωσε νέα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία η ασπαρτάμη θεωρείται ασφαλής, καθώς τα επιστημονικά στοιχεία που υπάρχουν έως τώρα δεν υποδεικνύουν συσχέτισή της με καρκινογένεση ή άλλα προβλήματα υγείας στον άνθρωπο.
Η αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη είναι 40 mg ανά κιλό σωματικού βάρους. Για να το καταλάβουμε: Σε έναν άνδρα 70 κιλών επιτρέπονται ημερησίως 2.800 mg ασπαρτάμης (40 mg x 70 κιλά) και η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε περισσότερα από 20 κουτάκια αναψυκτικού την ημέρα (ποσότητα που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί και δεν χρειάζεται να φτάσει ο μέσος άνθρωπος).

Ακεσουλφαμικό κάλιο (E950): Συνήθως δεν συναντάται μόνο του, αλλά ως συνεργός με άλλες γλυκαντικές ουσίες, μειώνοντας την ανάγκη της χρήσης μεγάλων ποσοτήτων από αυτές. Εγκρίθηκε σχετικά πρόσφατα (από την FDA το 1988), αλλά η εισαγωγή του στην αγορά ήταν αργή. Το ακεσουλφαμικό κάλιο είναι περίπου 150 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη και δεν δίνει καθόλου θερμίδες. Χρησιμοποιείται ως επιτραπέζιο γλυκαντικό σε επιδόρπια, σάλτσες, μπίρες, παγωτά, μαρμελάδες, τσίχλες, καραμέλες και, βέβαια, σε αναψυκτικά.
● Πλεονεκτήματα: Παραμένει σταθερό όταν θερμαίνεται, χρησιμοποιείται στη μαγειρική, δίνει καθαρή γεύση, είναι απόλυτα διαλυτό στο νερό, κρατά τη γλυκιά του γεύση για μεγάλο χρονικό διάστημα και συνδυάζεται με άλλες ουσίες.
● Μειονεκτήματα: Έχει υψηλό κόστος.
● Είναι ασφαλές; Μελέτες έχουν δείξει ότι σε μεγάλο ποσοστό αποβάλλεται αυτούσιο από τα ούρα. Δεν απορροφάται, δηλαδή, από τον οργανισμό, γι’ αυτό και δεν δίνει θερμίδες. Η αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη είναι 9 mg ανά κιλό σωματικού βάρους.

Σακχαρίνη (E954): Η σακχαρίνη είναι το πρώτο τεχνητό γλυκαντικό που ανακαλύφτηκε και κυκλοφορεί στην αγορά πάνω από 80 χρόνια. Ήταν πολύ διαδεδομένη σε ποτά τύπου light, ενώ τώρα σταδιακά αντικαθίσταται από ασπαρτάμη ή ακεσουλφαμικό κάλιο. Υπάρχει σε χυμούς φρούτων, αναψυκτικά, σάλτσες, αρτοσκευάσματα κ.ά. Είναι περίπου 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και δεν δίνει καθόλου θερμίδες.
● Πλεονεκτήματα: Είναι πολύ σταθερή κατά τις διάφορες επεξεργασίες τροφίμων, έχει ισχυρή γλυκιά γεύση και είναι φτηνή.
● Μειονεκτήματα: Μετά τη χρήση, και ιδίως υπό υψηλή θερμοκρασία, προσδίδει μια πικρή, αρκετά μεταλλική γεύση.
● Είναι ασφαλής; Τη δεκαετία του ’70, μετά από σχετικά πειράματα σε ποντίκια, δημιουργήθηκαν υπόνοιες για την ασφαλή χρήση της ζαχαρίνης. Μέχρι πρόσφατα υπήρξαν σχετικές έρευνες, αλλά δεν αποδείχτηκε ποτέ κάποια συσχέτιση της κατανάλωσής της με καρκινογένεση. Ωστόσο, σε πολλές χώρες έχει απαγορευτεί η κατανάλωσή της και στη χώρα μας χρησιμοποιείται ελάχιστα ή καθόλου. Η αποδεκτή καθημερινή πρόσληψη σακχαρίνης είναι 15 mg ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα.

Άλλες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες
Υπάρχουν και άλλες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, οι οποίες, όμως, δεν χρησιμοποιούνται ευρέως. Τέτοιες είναι: Το κυκλαμικό οξύ (Ε 952), που είναι 30-40 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη και χρησιμοποιείται σε αναψυκτικά, χυμούς, επιδόρπια, αρτοσκευάσματα, γλυκά κ.ά., η θαυματίνη (Ε 957), που είναι 2.000-2.500 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και υπάρχει σε διαιτητικά παρασκευάσματα, τσίχλες, ξηρούς καρπούς κ.ά., η νεοτάμη, που είναι 7.000-13.000 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και χρησιμοποιείται ήδη στο εξωτερικό σε αναψυκτικά, ζελέ, χυμούς κ.ά., ενώ αναμένεται να πάρει έγκριση για να κυκλοφορήσει στην Ευρώπη.





Φυσικά υποκατάστατα ζάχαρης

Φρουκτόζη: Τη βρίσκουμε σε βαζάκια, την προσθέτουμε στα διάφορα ροφήματα και, επειδή αντέχει στο ψήσιμο, μπορεί να μαγειρευτεί μπαίνοντας σε γλυκά. Έχει τις ίδιες θερμίδες με τη ζάχαρη (περίπου 4 kcal/γρ.), αλλά επειδή είναι πιο γλυκιά από αυτή, χρησιμοποιούμε τη μισή ποσότητα για το ίδιο αποτέλεσμα. Σύμφωνα με έρευνες, φαίνεται ότι η αυξημένη κατανάλωση της φρουκτόζης μπορεί να ανεβάσει τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων στο αίμα.

Άλλα φυσικά υποκατάστατα ζάχαρης , που έχουν άδεια για να κυκλοφορούν στην αγορά, περιέχονται σε τυποποιημένα προϊόντα. Όλα αυτά κοστίζουν περισσότερο από τη ζάχαρη, είναι λιγότερο γλυκά από αυτήν και, όταν υπερκαταναλώνονται, έχουν συχνά δυσμενείς επιπτώσεις στο γαστρεντερικό σύστημα (ειδικά στα παιδιά), προκαλώντας διάρροιες, φουσκώματα κ.ά. Στις ετικέτες των προϊόντων, όπου περιέχονται, οι ακόλουθες ουσίες αναγράφονται και ως Ε, επειδή είναι πρόσθετα που χρησιμοποιούνται είτε για να δώσουν γλυκιά γεύση είτε για συντήρηση. Δίνουν από 0,2 έως 2,4 kcal/γρ.

Τα πιο διαδεδομένα είναι:

Σορβιτόλη (E420): 
E420 (i) Σορβιτόλη
E420 (ii) Σιρόπι Σορβιτόλης
Προέλευση:
Φυσική σάκχαρο-αλκοόλη, βρίσκεται σε διάφορα φρούτα όπως τα μήλα, τα δαμάσκηνα, τα κεράσια και τα γκρέιπφρουτ. Εμπορικά παράγεται από τη δεξτρόζη (D - γλυκόζη) .
Λειτουργίες & χαρακτηριστικά:
Σταθεροποιητικό, γλυκαντική ουσία με λίγες θερμίδες, συστατικό διόγκωσης, συναντάται σε καρπούς δέντρων (κεράσια, αχλάδια, μήλα, δαμάσκηνα). κτλ.
Προϊόντα :
Χρησιμοποιείται σε πολλά προϊόντα αρτοποιίας και είδη ζαχαροπλαστικής κυρίως σε σιρόπια, επειδή ελαττώνει την τάση τους να κρυσταλλώνουν, καθώς επίσης και σε γαλακτοκομικά παρασκευάσματα.
Ανώτατο όριο καθημερινής λήψης:
Δεν έχει καθοριστεί για το E 420. 'Όμως η λήψη του δεν επιτρέπεται για βρέφη κάτω του 1 χρόνου, καθώς μπορεί να προκαλέσει έντονη διάρροια.
Παρενέργειες:
Η σορβιτόλη απορροφάται μερικώς και μεταβολίζεται ως φρουκτόζη από το ανθρώπινο οργανισμό. Το υπόλοιπο μέρος την ζυμώνεται στο παχύ έντερο . Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης παράγονται αέρια τα οποία μπορεί να προκαλέσουν φούσκωμα. Σε δυσανεκτικά άτομα μπορεί να λειτουργήσει ως καθαρτικό. Συνήθως δεν εμφανίζονται παρενέργειες στις συγκεντρώσεις που χρησιμοποιείται όμως μερικά δυσανεκτικά άτομα εμφανίζουν σχηματισμό αερίων με τη λήψη μόλις 5 γραμμαρίων σορβιτόλης. Κανονικά οι παρενέργειες εμφανίζονται μετά τη λήψη 25-30 γραμμαρίων σε μία μόνο δόση, που είναι πολύ παραπάνω από τη ποσότητα που μπορεί κανείς να λάβει από την κατανάλωση τροφίμων.
Διατροφικοί περιορισμοί:
Η σορβιτόλη μπορεί να καταναλωθεί από όλες τις θρησκευτικές ομάδες, καθώς και από ακραίους και μη, χορτοφάγους. Ο όρος σάκχαρο-αλκοόλη είναι χημικός ορισμός, η σορβιτόλη δεν περιέχει αλκοόλ (αιθανόλη) .


Ξυλιτόλη (E967):
Προέλευση:
Φυσική σάκχαρο-αλκοόλη, βρίσκεται σε διάφορα φυτά όπως κωνοφόρα δέντρα, φύκη και μανιτάρια. Εμπορικά παράγεται από τη δεξτρόζη (D - γλυκόζη) .
Λειτουργίες & χαρακτηριστικά:
Χρησιμοποιείται για την αποφυγή σχηματισμού κρούστας, ως γ λυκαντική ουσία με λίγες θερμίδες, συστατικό διόγκωσης κτλ.
Προϊόντα:
Χρησιμοποιείται σε προϊόντα αρτοποιίας και είδη ζαχαροπλαστικής (τσίχλες και οδοντόπαστες, καθώς επίσης και σε επιδόρπια, δημητριακά πρωινού, μαρμελάδες, ζελέ κτλ).
Ανώτατο όριο καθημερινής λήψης:
Έως 16 0 mg / kg σωματικού βάρους.
Παρενέργειες:
Η μαννιτόλη απορροφάται σε μεγάλο ποσοστό και μεταβολίζεται ως φρουκτόζη από το ανθρώπινο οργανισμό. Το υπόλοιπο μέρος την ζυμώνεται στο παχύ έντερο. Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης παράγονται αέρια τα οποία μπορεί να προκαλέσουν φούσκωμα. Κανονικά οι παρενέργειες εμφανίζονται μετά τη λήψη 25-30 γραμμαρίων σε μία μόνο δόση, που είναι πολύ παραπάνω από τη ποσότητα που μπορεί κανείς να λάβει από κατανάλωση τροφίμων.
Διατροφικοί περιορισμοί:
Η μαννιτόλη μπορεί να καταναλωθεί από όλες τις θρησκευτικές ομάδες, καθώς και από ακραίους και μη, χορτοφάγους. Ο όρος σάκχαρο-αλκοόλη είναι χημικός ορισμός, η μαννιτόλη δεν περιέχει αλκοόλ (αιθανόλη) .


Μαννιτόλη (E421): 
Προέλευση:
Φυσική σάκχαρο-αλκοόλη, βρίσκεται σε διάφορα φυτά όπως κωνοφόρα δέντρα, φύκη και μανιτάρια. Εμπορικά παράγεται από τη δεξτρόζη (D - γλυκόζη) .
Λειτουργίες & χαρακτηριστικά:
Χρησιμοποιείται για την αποφυγή σχηματισμού κρούστας, ως γ λυκαντική ουσία με λίγες θερμίδες, συστατικό διόγκωσης κτλ.
Προϊόντα:
Χρησιμοποιείται σε προϊόντα αρτοποιίας και είδη ζαχαροπλαστικής. Χρησιμοποιείται σε επιδόρπια με βάση τα φρούτα, καθώς και σε διάφορα κατεψυγμένα ψάρια και θαλασσινά (όχι για γλύκανση, αλλά για συντήρηση).
Ανώτατο όριο καθημερινής λήψης:
Έως 16 0 mg / kg σωματικού βάρους.
Παρενέργειες:
Η μαννιτόλη απορροφάται σε μεγάλο ποσοστό και μεταβολίζεται ως φρουκτόζη από το ανθρώπινο οργανισμό. Το υπόλοιπο μέρος την ζυμώνεται στο παχύ έντερο. Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης παράγονται αέρια τα οποία μπορεί να προκαλέσουν φούσκωμα. Κανονικά οι παρενέργειες εμφανίζονται μετά τη λήψη 25-30 γραμμαρίων σε μία μόνο δόση, που είναι πολύ παραπάνω από τη ποσότητα που μπορεί κανείς να λάβει από κατανάλωση τροφίμων.
Διατροφικοί περιορισμοί:
Η μαννιτόλη μπορεί να καταναλωθεί από όλες τις θρησκευτικές ομάδες, καθώς και από ακραίους και μη, χορτοφάγους. Ο όρος σάκχαρο-αλκοόλη είναι χημικός ορισμός, η μαννιτόλη δεν περιέχει αλκοόλ (αιθανόλη) .


Ισομαλτόζη (E953):
Η Ισομαλτόζη δεν ανεβάζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και είναι κατάλληλη για διαβητικούς τύπου 1 ή τύπου 2 (απαιτεί πολύ μικρές ποσότητες ινσουλίνης για να μεταβολισθεί αργά στον οργανισμό). Επίσης είναι ελεύθερη γλουτένης, ενώ έρευνες σε ζώα δεν δείχνουν σύνδεσή της με καρκινογενέσεις ή τοξικότητα. Φυσικά όπως και με την κατανάλωση άλλων ειδών ζάχαρης, «παν μέτρο άριστο». Συγκριτικά με την κοινή ζάχαρη έχει περίπου τις μισές θερμίδες. Ακόμα και κάποιες οδοντόκρεμες περιέχουν ισομαλτόζη για να γλυκάνουν λίγο την γεύση χωρίς να προξενούν ζημιά στα δόντια. Χρησιμοποιείται επίσης σε μικροποσότητες σε κατεψυγμένα θαλασσινά, δημητριακά, κράκερς, ζαχαρώδη ή προϊόντα φούρνου και δεν δημιουργεί προβλήματα στην πέψη, εκτός εάν καταναλωθεί σε υπερβολικές ποσότητες.


Λακτιτόλη (E966):
Προέλευση:
Μία συνθετική υδρογονανθρακική αλκοόλη, παράγεται από τη γαλακτόζη, που βρίσκεται στον ορό του γάλακτος .
Λειτουργίες & χαρακτηριστικά:
Γλυκαντικό μέσο χαμηλών θερμίδων.
Προϊόντα:
Πολλά προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής. Προστίθεται κυρίως σε επιδόρπια, δημητριακά πρωινού, μαρμελάδες, ζελέ και τσίχλες.
Ανώτατο όριο καθημερινής λήψης:
Δεν έχει καθοριστεί.
Παρενέργειες:
Η λακτιτόλη απορροφάται μερικώς και μεταβολίζεται ως γλυκόζη στο σώμα. Το υπόλοιπο μέρος ζυμώνεται στο παχύ έντερο. Κατά τη ζύμωση, παράγονται αέρια, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν πρήξιμο και φούσκωμα. Σε άτομα με δυσανεξία μπορεί να δράσει ως ηπακτικό (φάρμακο). Παρενέργειες συμβαίνουν συνήθως μετά από κατανάλωση 25-30 gr σε μία δόση, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από την κανονική συγκέντρωση στα τρόφιμα.
Διατροφικοί περιορισμοί:
Η λακτιτόλη μπορεί να καταναλωθεί από όλες τις θρησκευτικές ομάδες και χορτοφάγους, αλλά όχι από τους ακραίους χορτοφάγους γιατί η πηγή είναι σάκχαρα γάλακτος . Ο όρος υδρογονανθρακική αλκοόλη είναι χημικός ορισμός. Η λακτιτόλη δεν περιέχει αλκοόλ (αιθανόλη).


Στέβια!!!!!!!!
 Η Φυσική γλυκαντική ουσία του μέλλοντος!!!!
 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και, επιπλέον, δεν έχει θερμίδες!!!!

Η Στέβια (Steviarebaudiana) είναι ένα μικρό βότανο που ανακαλύφθηκε το 1887 στα υψίπεδα της Παραγουάης.

Για χρόνια καλλιεργούνταν και χρησιμοποιούνταν από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, ως γλυκαντικό και θεραπευτικό φυτό. Αποτελεί μια καινοτόμο και εναλλακτική καλλιέργεια – τρόφιμο που υποκαθιστά πλήρως τη ζάχαρη αφού είναι πιο γλυκιά και χωρίς καθόλου θερμίδες.
Σε ορισμένες χώρες (όπως ΗΠΑ κ.α.) επιτρέπεται μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα , ενώ σε άλλες (Ιαπωνία από το 1971, Βραζιλία κ.α.) ως υποκατάστατο ζάχαρης ή ως συμπλήρωμα διατροφής. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, Αντιθέτως έρευνες του Πανεπιστημίου της Ασουνσιόν στην Παραγουάη έχουν δείξει ότι η Στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες.

Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική γλυκιά ουσία της Στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200°, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη.Αποτελεί πηγή χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), ισοστεβιόλη, φυτοστερόλες, γιββερελλίνη (φυτοορμόνη) καιστεβιοσίδη (φυσική γλυκαντική ουσία) για την οποία καλλιεργείται κυρίως σήμερα η Στέβια. Είναι 150 έως και 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, το ίδιο γλυκιά με τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες αλλά με σχεδόν μηδέν θερμιδική περιεκτικότητα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων, ποτών, ζαχαροπλαστικής και η φαρμακευτική βιομηχανία, αφού η ουσία υποκαθιστά τη ζάχαρη για τους διαβητικούς. Η Στέβια έχει επιπλέον ιδιότητες όπως αντιυπερτασικές, αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές ενώ είναι προληπτικό της τερηδόνας, ρυθμιστής ζαχάρου στο αίμα, καρδιοτονωτικό, επουλωτικό, περιποιητικό δέρματος.

Περισσότερα για πρόσθετες ουσίες εδώ

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Χάρη Δημοσθενόπουλο, MSc, κλινικό διαιτολόγο, βιολόγο (απόφοιτο των Πανεπιστημίων Sheffield και Leeds Metropolitan UK), και την κ. Βίκυ Πυρογιάννη, διαιτολόγο-διατροφολόγο, MSc.

Γλυκό Δηλητήριο ! Αληθινή Ιστορία !

Τον Οκτώβριο του 2001, η αδελφή μου άρχισε να αρρωσταίνει πολύ . Είχε σπασμούς στο στομάχι και κινούταν με δυσκολία. Το περπάτημα γινόταν με μεγάλη δυσκολία... Και έπρεπε να βάζει όλα τα δυνατά της για να σηκωθεί από το κρεβάτι! Πονούσε αφόρητα.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2002, είχε υποστεί αρκετές βιοψίες ιστού και μυών και της είχαν δώσει 24 διαφορετικά φάρμακα. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν ποιο ήταν το πρόβλημα . Πονούσε τόσο πολύ και ήταν τόσο άρρωστη που απλά ήξερε ότι πέθαινε. 

 
Έβαλε το σπίτι της, τους τραπεζικούς λογαριασμούς, ασφάλεια ζωής, κ.λπ. .. στο όνομά της μεγαλύτερης κόρης της, και φρόντισε ώστε τα μικρότερα παιδιά της να είναι εξασφαλισμένα.

Ήθελε επίσης μια τελευταία χαρά, έτσι προγραμμάτισε ένα ταξίδι στην Φλόριντα (βασικά σε μια αναπηρική καρέκλα) για την 22η Μαρτίου.

Στις 19 Μαρτίου, την κάλεσα να ρωτήσω πώς πήγαν οι τελευταίες εξετάσεις της, και είπε ότι δεν βρέθηκε τίποτα, αλλά πίστευαν ότι είχε σκλήρυνση κατά πλάκας.
          
Θυμήθηκα ένα άρθρο ενός φίλου που μου έστειλε με e-mail και ρώτησα την αδελφή μου αν έπινε σόδα διαίτης; Μου είπε ότι το έκανε. Και πως μάλιστα  ετοιμαζόταν να ανοίξει μια εκείνη τη στιγμή.

Της είπα να μην την ανοίξει και να σταματήσει να πίνει το σόδα διαίτης! Της έστειλα στο e-mail της, το άρθρο που ο φίλος μου, ένας δικηγόρος, μου είχε στείλει. Η αδερφή μου μου τηλεφώνησε 32 ώρες μετά από την προηγούμενη τηλεφωνική συνομιλία μας και μου είπε ότι είχε σταματήσει να πίνει σόδα διαίτης και μπορούσε τώρα να περπατήσει!
    Οι μυϊκοί σπασμοί εξαφανίστηκαν. Είπε ότι δεν αισθανόταν 100%, αλλά σίγουρα πολύ καλύτερα. Μου είπε θα μιλήσει με τον γιατρό της για το σχετικό άρθρο και θα με πάρει τηλέφωνο όταν θα πάει στο σπίτι.

Ο γιατρός της έμεινε άφωνος! Θα μιλούσε με όλους τους ασθενείς του με ΣΚΠ για να ανακαλύψει εάν κατανάλωναν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες οποιουδήποτε είδους. Με λίγα λόγια, η αδελφή μου είχε δηλητηριαστεί από την ασπαρτάμη στην σόδα διαίτης .... και κυριολεκτικά πέθαινε με έναν αργό και άθλιο θάνατο.

Όταν έφτασε στη Φλόριντα 22 Μαρτίου, το μόνο που έπρεπε να πάρει ήταν ένα χάπι για τη δηλητηρίαση από την ασπαρτάμη! Τώρα είναι καλά και οδεύει προς μια πλήρη ανάκαμψη. Και περπατάει! Δεν είναι σε αναπηρική καρέκλα! Το άρθρο έσωσε τη ζωή της.

Αν το αναψυκτικό σας λέει «χωρίς ζάχαρη» στην ετικέτα? ΜΗΝ το σκέφτεσαι καν! Έχω περάσει αρκετές ημέρες δίνοντας διάλεξη στο Παγκόσμιο Περιβαλλοντικό Συνέδριο με θέμα "ασπαρτάμη"     στην αγορά ως "Nutra Sweet", "Equal" και "Spoonful".

Στην εναρκτήρια ομιλία από την EPA, ανακοινώθηκε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2001, υπήρξε μια επιδημία πολλαπλών σκληρύνσεων και ο συστηματικού ερυθηματώδους λύκου. Ήταν δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς ποια τοξίνη προκαλεί αυτή την καλπάζουσα αύξηση.
   
Σηκώθηκα και είπα ότι ήμουν εκεί για να μιλήσω σχετικά με αυτό ακριβώς το θέμα. Θα σας εξηγήσω γιατί η ασπαρτάμη είναι τόσο επικίνδυνη:
Όταν η θερμοκρασία του γλυκαντικού είναι μεγαλύτερη από 86 βαθμούς F, το ξυλο-οινόπνευμα της ΑΣΠΑΡΤΑΜΗΣ μετατρέπεται σε φορμαλδεΰδη και στη συνέχεια σε μυρμηκικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί μεταβολική οξέωση ... Μυρμηκικό οξύ είναι το δηλητήριο που βρίσκεται στο τσίμπημα των ερυθρών μυρμηγκιών. Η τοξική μεθανόλη μιμείται, μεταξύ άλλων προϋποθέσεων, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και το συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.

Πολλοί άνθρωποι είχαν διαγνωστεί κατά λάθος ότι πάσχουν από ΣΚΠ. Παρά το γεγονός ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι αιτία θανάτου, η τοξική μεθανόλη είναι!

Ο Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος έχει γίνει σχεδόν ανεξέλεγκτoς, όπως και η σκλήρυνση κατά πλάκας, ιδίως με την κατανάλωση Diet Coke και Pepsi .

Τα θύματα συνήθως δεν γνωρίζουν ότι η ασπαρτάμη είναι ο ένοχος. Συνεχίζουν τη χρήση της - ερεθίζουν το λύκο σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται η κατάσταση απειλητική για τη ζωή τους. Έχουμε δει ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο να γίνονται ασυμπτωτικοί αμέσως μόλις σταματήσουν την κατανάλωση διαιτητικής σόδας.

Σε αρκετές περιπτώσεις από αυτούς που διαγνώστηκαν με σκλήρυνση κατά πλάκας, τα περισσότερα από τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Έχουμε δει πολλές περιπτώσεις όπου η απώλεια όρασης εξαφανίστηκε και η απώλεια ακοής βελτιώθηκε αισθητά.

Αυτό ισχύει επίσης για τις περιπτώσεις των εμβοών και η ινομυαλγία.
   
Κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης, είπα, «Αν χρησιμοποιείτε ασπαρτάμη (Nutra Sweet, Equal, Spoonful κ.λπ.) και υποφέρετε από συμπτώματα ινομυαλγίας , σπασμούς, πόνους, μούδιασμα στα πόδια, κράμπες, ίλιγγο, ζάλη, πονοκέφαλο, πόνο στις αρθρώσεις, ανεξήγητη κατάθλιψη, κρίσεις άγχους, μπερδεύετε την ομιλία σας, έχετε θολή όραση ή απώλεια μνήμης, τότε έχετε πιθανώς δηλητηριαστεί από ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ! '
   
Οι άνθρωποι πηδούσαν επάνω κατά τη διάρκεια της διάλεξης λέγοντας, "έχω κάποια από αυτά τα συμπτώματα!!!"

Είναι αναστρέψιμη η κατάσταση; Ναι! Ναι! Ναι! STOP σόδες διαίτης και να επαγρύπνηση για την ασπαρτάμη στις ετικέτες των τροφίμων!
   
Πολλά προϊόντα είναι εμπλουτισμένα με αυτό! Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο Δρ Espart (ένας από τους ομιλητές μου) παρατήρησε ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι φαίνεται να έχουν συμπτώματα για ΣΚΠ και κατά την πρόσφατη επίσκεψή του σε ένα νοσοκομείο, μια νοσοκόμα δήλωσε ότι έξι από τους φίλους της, που ήταν συστηματικοί καταναλωτές Diet Coke, είχαν όλοι διαγνωστεί με ΣΚΠ. Αυτό είναι πέρα από κάθε σύμπτωση!

Η σόδα διαίτης ΔΕΝ είναι ένα προϊόν διατροφής! Είναι ένα χημικά   τροποποιημένο προϊόν που περιέχει πολλαπλά άλατα και ασπαρτάμη και που στην πραγματικότητα σε κάνει να επιθυμείς να καταναλώσεις υδατάνθρακες.

Είναι πολύ πιο πιθανό να κάνετε αύξηση σωματικού βάρους!

Τα προϊόντα αυτά περιέχουν επίσης τη φορμαλδεΰδη, η οποία αποθηκεύεται στο λιπώδη κύτταρα, ιδιαίτερα στα ισχία και τους μηρούς.
   
Η φορμαλδεΰδη είναι μια απόλυτη τοξίνη και χρησιμοποιείται κυρίως για τη διατήρηση «δειγμάτων ιστών"

Πολλά προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά περιέχουν αυτές τις χημικές ουσίες αλλά ΔΕΝ πρέπει να τα αποθηκεύσει το σώμα μας!

Ο Δρ. HJ Roberts δήλωσε στις διαλέξεις του, ότι από τη στιγμή που απελευθερώθηκαν από τα προϊόντα «διαίτης» και χωρίς αξιόλογη αύξηση της σωματικής άσκησης, οι ασθενείς του έχασαν κατά μέσο όρο 9 κιλά σε μια περίοδο δοκιμής.

Η ασπαρτάμη είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους διαβητικούς.
 
Βρήκαμε ότι ορισμένοι γιατροί, οι οποίοι πίστευαν ότι είχαν έναν ασθενή με αμφιβληστροειδοπάθεια, στην πραγματικότητα, είχε συμπτώματα που προκαλούνται από ασπαρτάμη.  
Η ασπαρτάμη αποσυντονίζει εντελώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Έτσι ένας διαβητικός μπορεί να υποστεί οξεία απώλεια μνήμης λόγω του γεγονότος ότι το ασπαρτικό οξύ και η φαινυλαλανίνη είναι νευροτοξικά όταν λαμβάνονται χωρίς τα άλλα αμινοξέα που απαιτούνται για μια καλή ισορροπία.

Η αντιμετώπιση του διαβήτη είναι σε όλα σχετική με την ισορροπία. Ειδικά με τους διαβητικούς, η ασπαρτάμη περνάει τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αίματος / εγκεφάλου και επιδεινώνει , στη συνέχεια, τους νευρώνες του εγκεφάλου προκαλώντας διάφορες βλάβες του εγκεφάλου, σπασμούς, κατάθλιψη, μανιοκατάθλιψη, κρίσεις πανικού, ανεξέλεγκτο θυμό και οργή.

Η κατανάλωση της ασπαρτάμης προκαλεί τα ίδια συμπτώματα και σε μη διαβητικούς επίσης. Σχετικά έγγραφα και μελέτες αποκαλύπτουν επίσης ότι χιλιάδες παιδιά στα οποία είχε διαγνωστεί ADD και ADHD είχαν πλήρη ανάκαμψη στη συμπεριφορά τους όταν αυτές οι χημικές ουσίες αφαιρέθηκαν από τη διατροφή τους.

Τα λεγόμενα «συνταγογραφούμενα φάρμακα τροποποίησης συμπεριφοράς» (Ritalin και άλλα) δεν χρειάζονται πλέον. Και για να πούμε την αλήθεια , δεν ήταν απαραίτητα εξ αρχής!

Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά «δηλητηριάζονταν» σε καθημερινή βάση με τα ίδια τα τρόφιμα που ήταν «καλύτερα γι 'αυτούς από τη ζάχαρη».

Υπάρχουν επίσης υπόνοιες ότι η ασπαρτάμη που καταναλώθηκε σε χιλιάδες παλέτες diet Coke και diet Pepsi από τους άνδρες και τις γυναίκες που πολεμούσαν στον πόλεμο του Κόλπου, μπορεί να είναι εν μέρει υπεύθυνη για το γνωστό σύνδρομο  του Πολέμου του Κόλπου.

Ο Δρ Roberts προειδοποιεί ότι μπορεί να προκαλέσει εκ γενετής ανωμαλίες, δηλαδή, διανοητική καθυστέρηση, εάν λαμβάνονται κατά την περίοδο της σύλληψης και κατά τη διάρκεια των πρώιμων σταδίων της κύησης. Τα παιδιά ιδιαίτερα κινδυνεύουν από νευρολογικές παθήσεις και δεν πρέπει ποτέ να τους δίδονται τεχνητά γλυκαντικά.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ιστορίες περιπτώσεων που αφορούν παιδιά που πάσχουν από νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες μιλάνε για τη μάστιγα των νευρολογικών παθήσεων που προκαλούνται άμεσα από τη χρήση του εν λόγω θανάσιμου δηλητηρίου».

Εδώ έγκειται το πρόβλημα:  

Υπήρχαν ακροάσεις του Κογκρέσου στις ΗΠΑ, όταν η ασπαρτάμη έχει συμπεριληφθεί σε 100 διαφορετικά προϊόντα και είχαν διατυπωθεί ισχυρές αντιρρήσεις όσον αφορά τη χρήση της. Μετά από αυτή την πρώτη ακρόαση, έχουν υπάρξει δύο επόμενες ακροάσεις, και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Το λόμπι των φαρμάκων και των χημικών προϊόντων έχουν πολύ βαθιές τσέπες.
Δυστυχώς, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Monsanto για την ασπαρτάμη έχει λήξει! Υπάρχουν τώρα πάνω από 5.000 προϊόντα στην αγορά που περιέχουν αυτή το θανάσιμο χημικό και θα υπάρξουν χιλιάδες περισσότερα. Καθένας θέλει ένα «κομμάτι από την πίτα της ασπαρτάμης».

Σας διαβεβαιώνω ότι η Monsanto, ο δημιουργός της ασπαρτάμης, ξέρει πόσο θανατηφόρα είναι.

Δεν είναι ειρωνικό το γεγονός ότι η Monsanto χρηματοδοτεί, μεταξύ άλλων, την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία, τη Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία και το Συμβούλιο του Αμερικανικού Κολεγίου Ιατρών;
 
Αυτό έχει πρόσφατα δημοσιευθεί στους New York Times. Οι οργανώσεις αυτές δεν μπορεί να ασκήσουν κριτική για τις πρόσθετες ύλες ή να σταματήσουν να σχετίζονται με την εταιρεία Monsanto, επειδή παίρνουν χρήματα από τη βιομηχανία τροφίμων και οφείλουν να εγκρίνουν τα προϊόντα τους.

O Αμερικανός Γερουσιαστής Howard Metzenbaum έγραψε και παρουσίασε ένα νομοσχέδιο με το οποίο θα απαιτούνται προειδοποιητικά σήματα στα προϊόντα που περιέχουν ασπαρτάμη, ιδίως όσον αφορά έγκυες γυναίκες, παιδιά και βρέφη.

ΣΤο νομοσχέδιο θα κατατίθονταν  επίσης ανεξάρτητες μελέτες σχετικά με τους γνωστους κινδύνους και τα προβλήματα που υπάρχουν στο γενικό πληθυσμό σχετικά με καρδιακές προσβολές, αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου, νευρολογικές αλλαγές και συμπτώματα συμπεριφοράς.

Το νομοσχέδιο θάφτηκε.

Είναι γνωστό ότι το ισχυρό λόμπι των φαρμάκων και χημικών είναι υπεύθυνοι γι 'αυτό, αφήνοντας χαλαρά τα κυνηγόσκυλα της νόσου και του θανάτου σε ένα ανυποψίαστο και ανενημέρωτο κοινό. Λοιπόν, ενημερωθήκατε τώρα!

Έχουν όλοι δικαίωμα να γνωρίζουν!

Παρακαλώ διαδώστε το σε συγγενείς και φίλους σας.

Έχουν κι αυτοί το δικαίωμα να γνωρίζουν! 

Πηγή:aegeanews

Φάτε γλυκά, χωρίς να πάρετε κιλά!!!

Τα Χριστούγεννα, τα γλυκά έχουν την τιμητική τους. Μελομακάρονα, κουραμπιέδες και δίπλες κυριαρχούν σε όλα τα γιορτινά τραπέζια και κάμπτουν τις αντιστάσεις μας. Ο Κλινικός Διαιτολογός-Σύμβουλος Διατροφής Ιωάννης Δήμκας σας συμβουλεύει πως να απολαύσετε τα χριστουγεννιάτικα γλυκά χωρίς ενοχές και χωρίς να επιβαρύνετε τη σιλουέτα σας.

Είναι βασική αρχή στην επιστήμη της Διαιτολογίας ότι δεν υπάρχουν 'καλά' και 'κακά' τρόφιμα, αλλά σωστή και λανθασμένη διατροφή. 'Η αλλιώς ότι τα τρόφιμα από μόνα τους δεν μπορούν να βλάψουν (εκτός και αν δεν έχουν συντηρηθεί ή παρασκευασθεί με τον σωστό τρόπο, ή αν υπάρχει κάποια τροφική αλλεργία σε αυτά) αλλά η διατροφή μας συνολικά (δηλαδή ο τρόπος χρήσης των τροφίμων) είναι αυτή που βλάπτει ή ωφελεί την υγεία μας.

Μέσα σε αυτό το λογικό πλαίσιο, είναι λάθος να περιορίζουμε την προσπάθειά μας για τον έλεγχο του βάρους μας μόνο στην αναζήτηση και κατανάλωση 'ελαφρών' (light) τροφίμων. Για παράδειγμα, σε μια βραδινή μας έξοδο για φαγητό, το ότι θα πιούμε ένα 'light' αναψυκτικό δεν σημαίνει ότι μπορούμε και να φάμε ότι υπάρχει στον κατάλογο...

Κάπως έτσι είναι και η πραγματικότητα των εορταστικών ημερών, κατά την οποία δεν έχει και τόση σημασία το πώς θα φτιάξουμε μελομακάρονα ή κουραμπιέδες με λίγες θερμίδες και λίγα λιπαρά (πιστέψτε με αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο, είναι σαν να προσπαθούμε να φτιάξουμε ομελέτα δίχως αβγά...), αλλά το πως θα απολαύσουμε τα χριστουγεννιάτικα αυτά γλυκά, χωρίς να το παρακάνουμε. Ας καταστρώσουμε λοιπόν το 'σχέδιο απόλαυσής' τους σε τέσσερα βήματα.


Βήμα 1ο : Γνωρίστε τον 'αντίπαλο'
Στον πίνακα 1 θα βρείτε την απόδοση σε ενέργεια (θερμίδες) και την περιεκτικότητα τους σε ορισμένα θρεπτικά συστατικά των μελομακάρονων, των κουραμπιέδων και των διπλών.
Στον πίνακα αυτό δίνεται η ανάλυση ενός μέτριου μελομακάρονου, ενός μεγάλου κουραμπιέ και μιας μεγάλης δίπλας (30 γραμμάρια το καθένα).
Για να κατανοήσετε καλύτερα την θερμιδική αξία τους, έχετε υπόψη ότι ένα μέτριο μήλο αποδίδει 60 θερμίδες, μία μικρή φέτα ψωμί 80 θερμίδες, ένα μέτριο αβγό 55 θερμίδες και μια κουταλιά του γλυκού ελαιόλαδο 45 θερμίδες.

Πίνακας 1. Θρεπτική ανάλυση χριστουγεννιάτικων γλυκών (γραμμάρια ανά 30 γραμμάρια προϊόντος)
	Μελομακάρονα	Κουραμπιέδες	Δίπλες
Ενέργεια (Θερμίδες)	108,3	156,0	84,3
Υδατάνθρακες	15,00	15,33	10,44
Πρωτεϊνες	1,20	1,86	1,26
Λίπη	5,13	9,96	4,44
Κορεσμένα	0,69	1,95	0,75
Μονοακόρεστα	3,15	4,11	2,46
Πολυακόρεστα	0,96	3,15	0,96
Χοληστερόλη (mg)	0,0	8,7	11,4
Φυτικές ίνες	0,42	0,93	0,30

Πλούσια σε θερμίδες λοιπόν τα χριστουγεννιάτικα γλυκά μας (λες και δεν το ξέραμε...), ενώ μια προσεκτικότερη ανάλυσή τους, μας δείχνει ότι είναι πλούσια σε απλά σάκχαρα (δεν φαίνεται από τον πίνακα) και λιπαρά.
Τα καλά νέα είναι ότι και τα τρία είναι πλουσιότερα σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά (ευεργετικά για την υγεία μας) από ότι σε κορεσμένα λίπη ('καταστροφικά' για την υγεία μας).
Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι τα παραπάνω γλυκά είναι πλούσια σε θερμίδες, ζάχαρη και λιπαρά, όπως τα περισότερα γλυκά άλλωστε, αλλά η μεγάλη περιεκτικότητά τους σε 'καλά' λιπαρά τους δίνει το πλεονέκτημα αν συγκριθούν με ένα γλυκό τύπου πάστας σοκολατίνας, από το οποίο και πρέπει να προτιμηθούν.


Βήμα 2ο : Θέστε το όριο της μέγιστης κατανάλωσης τους
Στον πίνακα 2 θα βρείτε πόσες θερμίδες θα πάρετε αν καταναλώσετε ένα έως 10 μελομακάρονα ή κουραμπιέδες ή δίπλες. Με βάση αυτόν τον πίνακα αποφασίστε εσείς πόσες θερμίδες θα 'αφιερώσετε' συνολικά σε γλυκά είτε κατά ημέρα είτε κατά εβδομάδα είτε για όλη τη διάρκεια των εορτών.
Έχετε πάντως κατά νου ότι αν παίρνετε 1.000 θερμίδες παραπάνω από όσες χρειάζεστε κάθε μέρα επί μία εβδομάδα, έχετε 'εξασφαλίσει' και ένα ολόκληρο παραπανίσιο κιλό βάρους σε αυτήν την εβδομάδα.

Πίνακας 2. Απόδοση σε ενέργεια (θερμίδες) χριστουγεννιάτικων γλυκών
	Μελομακάρονα	Κουραμπιέδες	Δίπλες
30 γρ. (1 τεμ.)	108	156	84
60 γρ. (2 τεμ.)	217	312	169
90 γρ. (3 τεμ.)	325	468	253
120 γρ. (4 τεμ.)	433	624	337
150 γρ. (5 τεμ.)	542	780	422
300 γρ. (10 τεμ.)	1083	1560	843

Βήμα 3ο : Εντάξετε την κατανάλωσή τους στη λογική ενός ισορροπημένου διαιτολογίου
Αν και δεν φαίνεται στις αναλύσεις του πίνακα 1, εντούτοις τα συγκεκριμένα γλυκά δεν αποδίδουν σημαντικές ποσότητες βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων.
Για παράδειγμα, ένας μεγάλος κουραμπιές 30 γραμμαρίων δίνει 156 θερμίδες και 27,6 mg ασβεστίου, ενώ ένα ποτήρι γάλα αγελάδος πλήρες (250 ml) δίνει περίπου την ίδια ενέργεια (160 θερμίδες) και υπερπολλαπλάσια ποσότητα ασβεστίου (300 mg).
Με βάση τη διαπίστωση αυτή δεν θα ήταν ορθόδοξο για την υγεία μας να αντικαταστήσουμε το γάλα με κάποιο από τα γλυκά αυτά στο πρωινό μας, τουλάχιστον για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Καλό θα ήταν λοιπόν η κατανάλωση των γλυκών αυτών να μη γίνεται εις βάρος άλλων πιο θρεπτικών τροφίμων, αλλά προσθετικά (ως επιπλέον) σε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο, που θα εξακολουθεί να καλύπτει τις ανάγκες σας και σε ενέργεια και σε θρεπτικά συστατικά.
Γι' αυτό από τη μια περιορίστε την κατανάλωσή τους, από την άλλη 'κλέψτε' θερμίδες και λιπαρά από τα υπόλοιπα τρόφιμα και γεύματα, αντικαθιστώντας π.χ. το πλήρες γάλα ή γιαούρτι με γάλα ή γιαούρτι άπαχο, το χοιρινό κρέας με γαλοπούλα ή κοτόπουλο, αποφεύγοντας σάλτσες και σως στα κύρια γεύματά σας κ.λ.π.


Βήμα 4ο : Μην μπείτε σε πειρασμό
Τις ημέρες αυτές, συνηθίζουμε να στολίζουμε τα τραπέζια μας με πιατέλες γεμάτες κουραμπιέδες, μελομακάρονα ή δίπλες. Αν είστε ισχυρός χαρακτήρας και δεν υποκείπτεται σε πειρασμούς συνεχίστε να το κάνετε.
Αν όμως δεν είστε, και κάθε φορά που περνάτε μπροστά από το τραπέζι το μάτι σας 'πέφτει' αχόρταγο στον μεγαλύτερο κουραμπιέ της πιατέλας (αυτόν με την έξτρα άχνη), τότε φροντίστε να βρείτε ένα πιο απόμερο μέρος στο σπίτι σας για αυτήν την λαχταριστή πιατέλα.
Με λίγα λόγια, κρύψτε τα γλυκά. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μην μπούμε στον πειρασμό να τα φάμε, είναι να μην τα βλέπουμε όλη την ώρα μπροστά μας.

Καλές και Γλυκές Γιορτές!

Δήμκας Ιωάννης, Κλινικός Διαιτολόγος - Σύμβουλος Διατροφής

Θρεπτικές Γλυκαντικές Ύλες. Είναι όλες ασφαλείς; Τι πρέπει να προσέχουμε;

H συχνότητα του Σακχαρώδη Διαβήτη αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς παγκοσμίως. Επιδημιολογικές μελέτες έδειξαν ότι ενώ το 1980 ο αριθμός των διαβητικών στην Ευρώπη αντιστοιχούσε στο 3% του γενικού πληθυσμού, το ποσοστό αυτό έχει ήδη σχεδόν διπλασιαστεί. Σήμερα, περισσότερα από 120 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη, προβλέπεται δε ο αριθμός αυτός να φθάσει τα 300 εκατομμύρια μέχρι το 2025 με κύρια αιτία την καθιστική ζωή, την κακή διατροφή και την παχυσαρκία. Σύμφωνα με τη μελέτη Diabetes Control and Complications Trial (DCCT) στόχος της διαιτητικής παρέμβασης στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, εκτός από την εξασφάλιση καλού γλυκαιμικού και μεταβολικού ελέγχου είναι η επίτευξη και διατήρηση σωματικού βάρους όσο γίνεται πιο κοντά στα φυσιολογικά επίπεδα, με παράλληλη εξασφάλιση επάρκειας θρεπτικών συστατικών. Οι γλυκαντικές ουσίες αποτελούν σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής του ανθρώπου. Παρακάτω, θα γίνει εκτενής αναφορά για τη σημασία αυτών των ουσιών στη δίαιτα του διαβητικού.

Τι είναι η σουκρόζη;

Η σουκρόζη είναι ένας κοινός, φυσικός δισακχαρίτης που προέρχεται από ένα μόριο γλυκόζης ενωμένο με ένα μόριο φρουκτόζης. Η μέση κατά κεφαλήν κατανάλωση σουκρόζης και άλλων σακχάρων στις Η.Π.Α. έχει εκτιμηθεί πως είναι 94 gr/ημέρα, που αντιστοιχεί στο 22% της ενεργειακής πρόσληψης. Ιστορικά, η πιο ευρέως διαδεδομένη δοξασία σε σχέση με την διατροφή και τον διαβήτη είναι ότι τα πρόσθετα σάκχαρα θα πρέπει να αποφεύγονται και τα υπόλοιπα φυσικά σάκχαρα να περιοριστούν. Αυτή η δοξασία ήταν βασισμένη στην υπόθεση ότι η σουκρόζη και άλλα σάκχαρα χωνεύονταν και απορροφούνταν γρηγορότερα, απ’ ότι οι τροφές που περιείχαν άμυλο και ως εκ τούτου επιδείνωναν την υπεργλυκαιμία. Ωστόσο, τα επιστημονικά δεδομένα δεν υποστηρίζουν την άποψη αυτή.

Τα διαθέσιμα στοιχεία από τις υπάρχουσες κλινικές μελέτες αποδεικνύουν ότι, η διαιτητική σουκρόζη δεν αυξάνει την γλυκαιμία περισσότερο από όσο θα την αύξανε μια ισοθερμιδική ποσότητα αμύλου. Συμπερασματικά, η πρόσληψη σουκρόζης και τροφίμων που περιέχουν σουκρόζη δεν θα πρέπει να απαγορεύονται κατηγορηματικά (ανάλογα πάντα με τις κάθε εξατομικευμένες περιπτώσεις διαβητικών), λόγω αυτής της υπόθεσης ότι αυξάνουν την γλυκαιμία. Εάν η σουκρόζη αποτελεί ένα κομμάτι στον σχεδιασμό φαγητού/γεύματος, αυτό θα πρέπει να αντικαθιστά άλλες υδατανθρακικές πηγές ή εάν έχει προστεθεί, θα πρέπει επαρκώς να καλυφθεί από ινσουλίνη ή από άλλο φάρμακο με ικανότητα μείωσης της συγκέντρωσης της γλυκόζης. Επιπρόσθετα, η πρόσληψη άλλων θρεπτικών συστατικών (όπως λιπών) που συχνά απορροφούνται μαζί με τις τροφές που περιέχουν σουκρόζη, θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν. Σε μια μελέτη, όταν οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 συμπεριέλαβαν σουκρόζη στον καθημερινό σχεδιασμό γευμάτων τους, δεν παρατηρήθηκε καμία αρνητική επίδραση στις διαιτητικές τους συνήθειες ή στον μεταβολικό τους έλεγχο.

Τι είναι η φρουκτόζη;

Η φρουκτόζη είναι ένας κοινός, φυσικός μονοσακχαρίτης, στον οποίο εκτιμάται ότι αντιστοιχούν ~9% της μέσης ενεργειακής πρόσληψης στις Η.Π.Α.. Η φρουκτόζη είναι ελαφρώς γλυκύτερη από την σουκρόζη. Έχει αναφερθεί ότι ~33% της διαιτητικής φρουκτόζης προέρχεται από φρούτα, λαχανικά και άλλες φυσικές πηγές του διαιτολογίου και ότι, ~67% προέρχεται από φαγητά και πόσιμα υγρά στα οποία έχει προστεθεί φρουκτόζη.

Σε πολλές μελέτες σε διαβητικά άτομα, η φρουκτόζη είχε ως αποτέλεσμα μια μείωση στην μεταγευματική γλυκαιμία, όταν αυτή αντικατέστησε την σουκρόζη ή το άμυλο ως υδατανθρακική πηγή. Λόγω αυτού, η φρουκτόζη πιθανόν να είναι ένας καλός γλυκαντικός παράγοντας στην διαβητική δίαιτα. Ωστόσο, αυτό το ενδεχόμενο όφελος συγκρατείται από την υπόθεση ότι η φρουκτόζη ίσως έχει αρνητικές επιπτώσεις στα λιπίδια του πλάσματος. Κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φρουκτόζης (15-20% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης [90η εκατοστιαία θέση της συνήθους πρόσληψης]) φαίνεται να αυξάνει κατά την νηστεία την ολική και την LDL χοληστερόλη σε διαβητικούς και την ολική χοληστερόλη, την LDL χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια σε μη διαβητικά άτομα. Το 2000 ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο, πειραματιζόμενοι με ποντικούς (χάμστερ) εφάρμοσαν διατροφή πλούσια σε φρουκτόζη. Σε χρονικό διάστημα λίγων εβδομάδων, τα ζώα αυτά -με παρεμφερή μεταβολισμό λιπών με αυτόν του ανθρώπου- παρουσίασαν ινσουλινοαντίσταση και υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα, δηλαδή σύνδρομο Χ.

Τι είναι οι γλυκαντικές αλκοόλες;

Οι γλυκαντικές αλκοόλες (sugar alcohols) ταξινομούνται στους υδρογονωμένους μονοσακχαρίτες (πχ. σορβιτόλη, μαννιτόλη, ξυλιτόλη), τους υδρογονωμένους δισακχαρίτες (πχ. ισομαλτόλη, μαλτιτόλη, λακτιτόλη) και μίγματα υδρογονωμένων μονοσακχαριτών (σορβιτόλη), δισακχαριτών (μαλτιτόλη) και ολιγοσακχαριτών (πχ. προϊόντα υδρόλυσης υδρογονωμένου αμύλου). Αυτές χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα ως γλυκαντικές ύλες ή ως παράγοντες για αύξηση του μεγέθους των προϊόντων. Οι γλυκαντικές αλκοόλες έχουν σχεδιαστεί από τον “U.S. Food and Drug Administration (FDA)” ο οποίος τις χαρακτηρίζει ως ασφαλείς σαν πρόσθετα τροφίμων ή «γενικά αναγνωρισμένες ως ασφαλείς» (“Generally Recognized as Safe” - GRAS), μετά από σειρά επίσημων αιτήσεων για τις απαιτούμενες βεβαιώσεις από τον FDA (ΠΙΝΑΚΑΣ 1). Ο FDA δεν υποδεικνύει ότι υπάρχει ανάγκη να προσδιοριστεί η αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (acceptable daily intake - ADI). Τα τρόφιμα που έχουν παρασκευαστεί με γλυκαντικές αλκοόλες πιθανόν να αναφέρουν στην διατροφική τους ετικέτα ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των γλυκαντικών αλκοολών και του κινδύνου εμφάνισης τερηδόνας στα δόντια. Για τον λόγο ότι οι γλυκαντικές αλκοόλες απορροφούνται μόνο εν μέρει από το λεπτό έντερο, η αξίωση ότι μειώνουν την ενεργειακή αξία ανά γραμμάριο είναι επιτρεπόμενη. Ωστόσο, όταν ορισμένες πολυόλες χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, είναι απαραίτητη μια προειδοποίηση στην διατροφική ετικέτα, που να αφορά την πιθανή προκαλούμενη ευκοίλια από την υπερβολική κατανάλωση (Πίνακας 1).

ΠΙΝΑΚΑΣ 1

Σε κάποιες έρευνες, η απορρόφηση των γλυκαντικών αλκοολών (~ 50 gr) από υγιή και από διαβητικά άτομα, είχε ως αποτέλεσμα την μειωμένη μεταγευματική γλυκαιμική απάντηση, σε σύγκριση μετά από την απορρόφηση φρουκτόζης, σουκρόζης ή γλυκόζης. Λόγω της μειωμένης διαθέσιμης ενέργειας των γλυκαντικών αλκοολών, υπάρχει η πιθανότητα ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να μειωθεί η ενεργειακή πρόσληψη (όπως συμβαίνει και με τα υποκατάστατα λίπους και τις μη θρεπτικές γλυκαντικές ουσίες). Ωστόσο, δεν υπάρχουν δημοσιευμένες μελέτες που να αποδεικνύουν τα προαναφερθέντα και αυτές οι μικρές ενεργειακές οικονομίες δεν φαίνεται να οδηγούν σε σημαντική μείωση της ολικής ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης. Η κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν γλυκαντικές αλκοόλες, όπως σορβιτόλη, έχει αναφερθεί ότι προκαλεί διάρροια στα διαβητικά παιδιά και στους ενήλικες.

Υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για την ορθότητα των κάτωθι ισχυρισμών:

- Η σουκρόζη δεν αυξάνει την γλυκαιμία περισσότερο απ’ όσο θα την αύξανε μια ισοθερμιδική ποσότητα αμύλου.

- Η σουκρόζη και οι τροφές που περιέχουν σουκρόζη δεν χρειάζεται να αποκλειστούν από τους διαβητικούς εξαιτίας του ότι υπάρχει η υπόθεση πως επιδεινώνουν την υπεργλυκαιμία. Εν τούτοις, εάν η σουκρόζη συμπεριληφθεί στον σχεδιασμό γευμάτων, θα πρέπει να αντικαθιστά άλλες υδατανθρακικές πηγές ή εάν προστίθεται, να καλύπτεται επαρκώς από ινσουλίνη ή άλλο φάρμακο μείωσης της γλυκόζης.

Υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις που υποστηρίζουν την ορθότητα των κάτωθι ισχυρισμών:

- Η φρουκτόζη μειώνει την μεταγευματική γλυκαιμία όταν αντικαθιστά την σουκρόζη ή το άμυλο στην διαβητική δίαιτα.

- Κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φρουκτόζης πιθανόν να επιδρά αρνητικά στα λιπίδια του πλάσματος.

- Η χρήση των γλυκαντικών αλκοολών ως γλυκαντικοί παράγοντες φαίνεται να είναι ασφαλής.

- Οι γλυκαντικές αλκοόλες πιθανόν να προκαλούν διάρροια, ειδικά στα παιδιά.

Υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία για την ορθότητα των κάτωθι ισχυρισμών:

- Η χρήση πρόσθετης φρουκτόζης ως γλυκαντική ύλη δεν συνίσταται.

Οι ακόλουθοι ισχυρισμοί είναι βασισμένοι στην ομοφωνία των εμπειρογνωμόνων:

- Η σουκρόζη και οι τροφές που περιέχουν σουκρόζη θα πρέπει να καταναλώνονται μέσα στα πλαίσια της υγιεινής διατροφής και η πρόσληψη άλλων θρεπτικών συστατικών που απορροφούνται μαζί με την σουκρόζη, όπως είναι τα λίπη, θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν.

- Δεν υπάρχει λόγος να συστήνουμε σε εξατομικευμένες περιπτώσεις διαβητικών να αποφεύγουν την φυσική φρουκτόζη που περιέχεται στα φρούτα, τα λαχανικά και άλλες τροφές.

- Είναι μάλλον απίθανο ότι οι γλυκαντικές αλκοόλες, στις ποσότητες που απορροφούνται από μεμονωμένες μερίδες ορισμένων τροφών, συνεισφέρουν σε σημαντική μείωση της ολικής ενέργειας ή της υδατανθρακικής πρόσληψης, αν και δεν έχουν διεξαχθεί έρευνες που να το υποστηρίζουν.

Ποιες είναι οι μη θρεπτικές γλυκαντικές ουσίες;

Επί του παρόντος υπάρχουν τέσσερις μη θρεπτικές γλυκαντικές ουσίες (επίσης αναφέρονται ως ισχυρά υποκατάστατα ζάχαρης, χαμηλοθερμιδικά ή υποκατάστατες γλυκαντικές ύλες) που επιτρέπεται η χρήση τους στις Η.Π.Α.: η ζαχαρίνη, η ασπαρτάμη, η ακεσουλφάμη Κ και η σουκραλόζη. Η ζαχαρίνη, που αρχικά συνδέθηκε με την καρκινογένεση μετά από μελέτες σε αρουραίους πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, τώρα έχει πλέον αποβληθεί από την λίστα του FDA με τα καρκινογόνα χημικά.

Το νεότερο προϊόν που εγκρίθηκε από τον FDA είναι η σουκραλόζη (κατασκευάζεται από την σουκρόζη μέσω μιας πολύπλοκης διαδοχικής επεξεργασίας, από την οποία 3 ομάδες υδρογονωμένων οξυγόνων αντικαθιστούνται από 3 άτομα χλωρίου). Έχει αποδειχθεί ότι η σουκραλόζη δεν επιδρά στην ομοιόσταση της γλυκόζης στους διαβητικούς. Την έγκριση του FDA επιδιώκουν και άλλα 3 μη θρεπτικά γλυκαντικά συστατικά: η αλιτάμη (προέρχεται από τα αμινοξέα ασπαραγινικό οξύ και αλανίνη), οι κυκλαμίνες (αποσύρθηκαν από την αγορά το 1970) και η νεοτάμη (παρεμφερή με την ασπαρτάμη αλλά 30-60 φορές γλυκύτερη, καθώς επίσης δεν απαιτεί ειδική ετικέτα για φαινυλκετονουρία). Μια πρόσφατη τάση στην βιομηχανία τροφίμων είναι η μίξη ισχυρης έντασης γλυκαντικών υλών. Αυτό μειώνει την συνολική ποσότητα των μεμονωμένων χρησιμοποιούμενων γλυκαντικών ουσιών και πιθανόν βελτιώνει την γεύση.

Τα μη θρεπτικά γλυκαντικά συστατικά που εγκρίνονται από τον FDA πρέπει να υποβληθούν σε αυστηρή και εξονυχιστική έρευνα και δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία τους στην αγορά, παρά μόνον εάν αποδειχθεί ότι είναι ασφαλής για το κοινό, συμπεριλαμβανομένων και των διαβητικών, η κατανάλωσή τους. Για όλα τα πρόσθετα τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων και των μη θρεπτικών γλυκαντικών ουσιών, ο FDA προσδιορίζει την αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ADI), που ορίζεται ως η ποσότητα του τροφικού πρόσθετου που μπορεί να καταναλωθεί με ασφάλεια σε καθημερινή βάση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής χωρίς να εγκυμονεί κινδύνους. Η πραγματική πρόσληψη θα πρέπει να είναι χαμηλότερη από το ADI. Παρόλο το γεγονός ότι το ημερήσιο ADI για την ασπαρτάμη είναι 50 mgr/kgr σωματικού βάρους, το εύρος της πραγματικής καθημερινής πρόσληψης ασπαρτάμης στην 90η εκατοστιαία γραμμή είναι 2-3 mgr/kgr σωματικού βάρους. Στον Πίνακα 2 παραθέτουμε τα ADI των μη θρεπτικών γλυκαντικών ουσιών.

ΠΙΝΑΚΑΣ 2

Έχουν διεξαχθεί μελέτες σε ζώα με στόχο να καθορίσουν τις επιδράσεις των μη θρεπτικών συστατικών κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Στις μελέτες αυτές δεν αναφέρονται αρνητικές επιδράσεις.

Υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για την ορθότητα του ακόλουθου ισχυρισμού:

- Οι μη θρεπτικές γλυκαντικές ουσίες είναι ασφαλείς για τους διαβητικούς όταν καταναλώνονται μέσα στα όρια του ADI, όπως αυτά έχουν καθοριστεί από τον FDA.

Ο ακόλουθος ισχυρισμός είναι βασισμένος στην ομοφωνία των εμπειρογνωμόνων:

- Είναι άγνωστο το εάν η χρήση των μη θρεπτικών γλυκαντικών ουσιών βελτιώνει μακροπρόθεσμα τον γλυκαιμικό έλεγχο ή υποβοηθά στην απώλεια σωματικού βάρους.

Βιβλιογραφία

1. Πρακτικά από το 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο Διατροφής Διαιτολογίας, 2003.

2. Bantle JP et al, Effects of dietary fructose on plasma lipids in healthy subjects. Am J Clin Nutr 2000;72:1128-34.

3. Bantle JP et al, Metabolic effects of dietary fructose in diabetic subjects. Diabetes Care 1992;15:1468-76.

4. Borzelleca JF et al, Sucralose safety assessment. Food Chem Toxicol 2000;38 (Suppl 2):S1-S129.

5. Marion J Franz et al, Evidence-Based Nutrition Principles and Recommendations for the Treatmant and Prevention of Diabetes and Related Complications. Diabetes Care 2002; 25(1):148-98.

6. Natah SS et al, Metabolic response to lactitol and xylitol in healthy men. Am J Clin Nutr 1997;65:947-50.

7. Payne ML et al, Sorbitol is a possible risk factor for diarrhea in young children. J Am Diet Assoc 1997;97:532-34.

8. Powers M, Sugar alternatives and fat replacers. J Am Diet Assoc 1999;25:148-64.

Γράφουν οι Κάζης Αβραάμ, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, MSc στην Κλινική Διατροφή, Παπαχρήστος Παρασκευάς, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Α.ΤΕ.Ι.Θ., M.Sc στην Διασφάλιση Ποιότητας, Παναγιωτοπούλου Ευαγγελία, Διαιτολόγος Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Α.ΤΕ.Ι.Θ.

Μέλι: Θεραπευτικό Φάρμακο ή Δηλητήριο; Έρευνα

Θεραπευτικό Φάρμακο

Το μέλι είναι ένας αληθινός θησαυρός υγείας και δύναμης και η αξία του έχει εκτιμηθεί από τα πανάρχαια χρόνια. Είναι ένα τρόφιμο που συλλέγουν οι μέλισσες από τα ζωντανά μέρη των φυτών ή από εκκρίσεις εντόμων, το μεταφέρουν στην κυψέλη τους, το μεταποιούν, το εμπλουτίζουν με δικές τους ουσίες και το αποθηκεύουν στις κηρύθρες τους μέχρι να ωριμάσει.

Το μέλι συνήθως λαμβάνει την ονομασία του φυτού από το οποίο προέρχεται. Έτσι έχουμε μέλι θυμαρίσιο, πορτοκαλιάς, πεύκου, ελάτης κ.λπ. Περιέχει περισσότερα από 180 διαφορετικά συστατικά και ουσίες που το καθιστούν μία άριστη τροφή. Βασικά συστατικά του είναι το νερό, σε ποσοστό 16%, και τα φυσικά σάκχαρα, όπως η φρουκτόζη, η σακχαρόζη και άλλα, σε ποσοστό 80%. Επιπλέον, στο μέλι βρίσκει κανείς πρωτεΐνες, ιχνοστοιχεία, ένζυμα και βιταμίνες σε μικρές ποσότητες, που αναδεικνύουν όμως την άριστη του θρεπτική αξία. Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι τόσο τα επιμέρους συστατικά του μελιού όσο η συνύπαρξη όλων αυτών των ουσιών σε μία μάζα με καθορισμένες βέλτιστες αναλογίες και ο τρόπος με τον οποίο δρουν στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το μέλι σε ό,τι αφορά τη συντήρησή του είναι η κρυστάλλωση. Πρόκειται για μία φυσική διεργασία κατά την οποία το μέλι μετατρέπεται σε παχύρρευστο προιόν. Η κρυστάλλωση παρατηρείται σε όλα τα είδη μελιού με διαφορετικούς χρόνους για την κάθε ποικιλία. Είναι ένα βιολογικό φαινόμενο του φυσικού ακατέργαστου μελιού, που δεν προξενεί καμία αλλαγή στις θρεπτικές και στις βιολογικές ιδιότητες. Το μέλι που έχει κρυσταλλωθεί δεν είναι χαλασμένο ούτε νοθευμένο. 

Το μέλι που αγοράζουμε στο σούπερ μάρκετ έχει υποστεί επεξεργασία, προκειμένου να μην κρυσταλλώνεται. Η επεξεργασία συνίσταται στη θέρμανση κάτω από ορισμένες συνθήκες, που οδηγεί στην καταστροφή της φυσικής δομής ορισμένων συστατικών του μελιού. Έτσι, δεν κρυσταλλώνεται. Αποτέλεσμα όμως αυτής της θέρμανσης είναι και η καταστροφή ορισμένων ωφέλιμων συστατικών του μελιού, σε μικρό ποσοστό. Σε πολλές χώρες που το καταναλωτικό κοινό είναι πιο ενημερωμένο, το μέλι διακινείται ευρέως χωρίς να έχει υποστεί επεξεργασία. Η τεχνολογία του μελιού στην Ελλάδα βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να δέχεται την ελάχιστη δυνατή επεξεργασία και να διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τη γεύση και τη θρεπτική του αξία. Το εισαγόμενο μέλι, πέρα από την κατώτερη γεύση του, υφίσταται μεγαλύτερη επεξεργασία, ώστε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της διακίνησης και της συντήρησης και είναι ποιοτικά κατώτερο. 

Ταυτόχρονα, οι παραγωγοί χρησιμοποιούν πολλούς τρόπους για να νοθεύσουν το μέλι. Τέτοια είναι η προσθήκη γλυκαντικών ουσιών ή και "βιομηχανικού" μελιού στο μέλι που λαμβάνεται από τις μέλισσες, ώστε να αυξάνεται η ποσότητά του. Επίσης μεγάλη έκταση έχει η νοθεία που γίνεται με την παραπλάνηση του καταναλωτή, όταν πωλείται μέλι κακής ποιότητας σαν μέλι από θυμάρι ή άλλο ποιοτικά ανώτερο φυτό. Ο τελικός καταναλωτής δεν έχει τον τρόπο να ξεχωρίσει αυτήν τη νοθεία, αφού δεν μπορεί να διακρίνει εύκολα την ποιότητά του από τη γεύση. Η αξία όμως του νοθευμένου μελιού, από την άποψη των θρεπτικών συστατικών και των γενικότερων ευεργετικών ιδιοτήτων, είναι πολύ χαμηλότερη. 

Οι καταναλωτές πρέπει να προτιμούν μέλι επώνυμο και συσκευασμένο σε γυάλινα δοχεία, αεροστεγή, που όμως είναι προστατευμένα από την έκθεση στο φως. Στην ετικέτα πρέπει να αναγράφονται η ημερομηνία τυποποίησης, το όνομα του παραγωγού με πλήρη στοιχεία, καθώς και το είδους του μελιού. Το μέλι πρέπει να συντηρείται σε αεροστεγώς κλεισμένα δοχεία, σε χώρο δροσερό, σκοτεινό και ξηρό. Καλό είναι να αποφεύγεται το μέλι που βρίσκεται σε βάζα εκτεθειμένα στον ήλιο.

Έχει αποδειχθεί ότι το μέλι έχει υψηλή ενεργειακή και θρεπτική αξία και για αυτό είναι η πιο κατάλληλη τροφή για αθλητές και παιδιά. Τα ανόργανα στοιχεία του μελιού, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία παίζουν σπουδαίο ρόλο στο μεταβολισμό και στη θρέψη και συμμετέχουν σε διάφορα ενζυμικά συστήματα του οργανισμού. Το μέλι είναι τονωτικό και βοηθά, χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε χολίνη, άτομα που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα. Εντυπωσιακή είναι και η γρηγορότερη αποκατάσταση της υγείας ατόμων που καταναλώνουν συχνά μέλι και πάσχουν από βαριές και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις ή αναιμία, πάντα σε συνδυασμό με τις οδηγίες του γιατρού.

Το μέλι έχει χρησιμοποιηθεί ευρύτατα μέχρι σήμερα για την επούλωση πληγών και χειρουργικών τραυμάτων με άριστα αποτελέσματα. Το ακατέργαστο μέλι έχει αποδειχθεί ότι επιτυγχάνει την ανάπτυξη του δερματικού επιθηλίου σε πειραματόζωα με τραύματα. Η αντιβακτηριδιακή δράση του (και ιδιαίτερα του ελληνικού) αποτέλεσε μέρος ερευνητικού προγράμματος του υπουργείου Υγείας, τα αποτελέσματα του οποίου ανακοινώθηκαν στα πλαίσια του 8ου Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συνεδρίου. Σύμφωνα με την επίκουρη καθηγήτρια Φαρμακογνωσίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννα Χήνου, ακατέργαστο μέλι χρησιμοποιήθηκε σε δεκαεπτά τουλάχιστον νοσοκομειακά στελέχη έξι διαφορετικών βακτηριδίων που ήταν ανθεκτικά σε αντιβιοτικά. Η δράση του εμφανίστηκε εξαιρετικά αξιόλογη και τώρα ερευνάται και η επίδρασή του σε μύκητες.

Πέρα από το μέλι, και η πρόπολη, που συλλέγουν οι μέλισσες από εκκρίματα δένδρων και στην οποία προσθέτουν μόνες τους άλλα υλικά, έχει άριστες αντιμικροβιακές και απολυμαντικές ιδιότητες και μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο φράγμα κατά των λοιμώξεων. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες οφείλονται κυρίως στα φλαβονοειδή, ουσίες με γνωστή βακτηριοστατικά, παρασιτοκτόνο και αντιική δράση. 

OI ΔYO KYPIEΣ KATHΓOPIEΣ
Oι διαφορές του ανθόμελου και του μελιού από δέντρα

Δύο είναι οι κυριότερες κατηγορίες μελιού. Στην πρώτη ανήκουν τα ανθόμελα που παράγονται από το νέκταρ των λουλουδιών και λαμβάνουν την ονομασία τους από το φυτό προέλευσής τους: ανάμεσά τους το μέλι θυμαριού, πορτοκαλιάς, ηλίανθου, ερείκης, καστανιάς, βαμβακιού, πολύκομβου.

Στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνεται το μέλι των μελιτωμάτων που παράγεται από τον χυμό δασικών φυτών, όπως του πεύκου και της ελάτης.

Περίπου το 65% της συνολικής παραγωγής στην Eλλάδα υπολογίζεται πως είναι πευκόμελο.

Tο μέλι αυτό δεν είναι ιδιαίτερα γλυκό, είναι πλουσιότερο από το ανθόμελο σε ιχνοστοιχεία, πρωτεϊνες και αμινοξέα ενώ έχει λιγότερες θερμίδες.

Eίναι από τις κατηγορίες του μελιού που δεν κρυσταλλώνουν.

Aντίθετα το θυμαρίσιο μέλι, το οποίο είναι έντονα αρωματικό με ανοιχτόχρωμα λαμπερή εμφάνιση, κρυσταλλώνει σε διάστημα 6 με 18 μήνες από την παραγωγή του.

Tο μέλι πορτοκαλιάς έχει δυνατό άρωμα και ανοιχτόχρωμη απόχρωση, η οποία γίνεται άσπρη μετά την κρυστάλλωση του μελιού που συντελείται περίπου μέσα σε 2 μήνες από την παραγωγή του.

Aξίζει, πάντως, να σημειωθεί πως τα σκουρόχρωμα μέλια είναι πλουσιότερα σε ιχνοστοιχεία (κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο) και συνεπώς έχουν μεγαλύτερη θρεπτική αξία, ενώ τα ανοιχτόχρωμα έχουν ευχάριστο άρωμα και γεύση.

ΘYMAPIΣIO
Iσχυρή δράση κατά των μικροοργανισμών

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Eθνικό Kαποδιστριακό Πανεπιστήμιο Aθηνών και το Πανεπιστήμιο Iωαννίνων, το θυμαρίσιο μέλι εμφανίζει ισχυρή δράση έναντι μικροοργανισμών.

Aντίστοιχα το μέλι πορτοκαλιού δρα κατά των βακτηρίων της στοματικής κοιλότητας.

H έρευνα απέδειξε, επίσης, ότι τα μέλια ελάτου Bυτίνας, ελάτου Kαρπενησίου, πεύκου Eυβοίας και πορτοκαλιού Λακωνίας διαθέτουν σημαντικό αντιοξειδωτικό προφίλ αποτρέποντας τον σχηματισμό ελεύθερων ριζών και προστατεύοντας το DNA των κυττάρων.

Στο πλαίσιο της ίδιας μελέτης, το Eργαστήριο Bιολογικής Xημείας της Iατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών υποστήριξε πως τα μέλια από θυμάρι και πεύκο εμφανίζουν αντι-οιστρογονικές ιδιότητες σε κύτταρα καρκίνου του μαστού, ενώ στο θυμαρίσιο μέλι αποδόθηκε επιπλέον η ικανότητα να αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό κυττάρων καρκίνου του προστάτη και καρκίνου ενδομητρίου.

ΠPOΠOΛH
Bοηθάει σε εγκαύματα και πληγές

H πρόπολη, με την οποία οι μέλισσες κατασκευάζουν τα κελιά τους και αποστειρώνουν την κυψέλη, έχει αντιβιοτικές ιδιότητες και λειτουργεί σε αρκετές περιπτώσεις θεραπευτικά. Θεωρείται ότι προσφέρει προστασία από τη ραδιενέργεια και ότι είναι αποτελεσματική για παθήσεις του ουροποιητικού.

H μελισσοθεραπεία, ανάμεσα σε άλλα, προτείνει μερικές σταγόνες πρόπολης σε εγκαύματα για γρήγορη επούλωση, λίγες σταγόνες σε μισό ποτήρι νερό για αντιμετώπιση πληγών των ούλων και μείγμα πρόπολης με μέλι ως αλοιφή για την εξαφάνιση μελανιών.

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΠΟΛΤΟΣ
Λίγα μόνο γραμμάρια κάνουν θαύματα

...Mια τροφή αποκλειστικά για βασίλισσες. H παχύρρευστη ουσία που παράγεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των εργατριών μελισσών χρησιμοποιείται ως μοναδική τροφή της βασίλισσας της κυψέλης σε όλη τη διάρκεια της ζωής της.

Πλούσιος σε βιταμίνες (A, B1, B2, B3, B5, B6, B12, Bιοτίνη, Φολικό οξύ, C, D, E), ανόργανα στοιχεία (ασβέστιο, σίδηρο, μαγγάνιο, μαγνήσιο, φθόριο, ψευδάργυρο, φώσφορο, κάλιο κ.ά.) και αμινοξέα, ο βασιλικός πολτός έχει εκπληκτικά αποτελέσματα στην υγεία όποιου την καταναλώνει.

Eίναι χαρακτηριστικό ότι η βασίλισσα αποκτά σχεδόν διπλάσιο μέγεθος από τις εργάτριες μέλισσες, η διάρκεια της ζωής της επιμηκύνεται κατά 30 φορές σε σχέση με τη δική τους, ενώ γεννά 2.000-3.000 αβγά την ημέρα, των οποίων το βάρος είναι πολλαπλάσιο του βάρους της.

Παρ ότι τα περισσότερα συστατικά του βασιλικού πολτού έχουν γίνει γνωστά, η επιστήμη δεν μπόρεσε ποτέ να τον παρασκευάσει στο εργαστήριο.

O μοναδικός πολτός που παράχθηκε απεδείχθη τελείως αδρανής και αυτό επειδή στο 3% των άγνωστων συστατικών του εκτιμάται πως περιέχονται, ανάμεσα σε άλλα, παράγωγα γενετικού υλικού, δηλαδή RNA και DNA.

H διατροφή με βασιλικό πολτό επιδρά στον μεταβολισμό, στην ανάπτυξη και τη μακροζωία.

Aνανεώνει τις σωματικές και πνευματικές δυνάμεις, βελτιώνει τη μνήμη, αυξάνει την αντοχή, ενισχύει τη σεξουαλική λειτουργία και τονώνει τη λίμπιντο καθώς και τη γονιμότητα.

Eιδικά τα αποτελέσματα ενάντια στα συμπτώματα του άγχους και της έντασης που προκαλούνται από τον εξαντλητικό τρόπο ζωής θεωρούνται εκπληκτικά.

O βασιλικός πολτός αλλοιώνεται από την υψηλή θερμοκρασία, το φως και τον ατμοσφαιρικό αέρα.

Πρέπει να είναι αεροστεγώς κλεισμένος και να φυλάσσεται στο ψυγείο και τη συντήρηση. Yπάρχουν δύο τρόποι λήψης του:

A) Mε ειδικό δοσομετρικό κουταλάκι τοποθετούμε τον πολτό κάθε πρωί κάτω από τη γλώσσα, καθώς από εκεί απορροφάται καλύτερα από τον βλεννογόνο του στόματος, ενώ κατά μεγάλο ποσοστό καταστρέφεται από τα υγρά του στομαχιού.

B) Aνακατεύουμε 10 ή 20 γραμμάρια βασιλικού πολτού με 500 γραμμάρια μέλι και παίρνουμε έως και δύο κουταλάκια του γλυκού το πρωί κατά προτίμηση με το πρόγευμα.

Tο μείγμα πρέπει να διατηρείται στο ψυγείο.

ΣHMANTIKH H ΠPΩTH YΛH
Tο μέλι, καθώς δεν είναι βιομηχανικό προϊόν, διαφοροποιείται ανάλογα με την πρώτη ύλη του, επηρεάζεται από τις συνθήκες συλλογής του και διαφέρει ανά είδος ως προς τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Eτσι έχουμε:

Mέλι από άνθη ακακίας. Aντιφλεγμονώδες για το ισοφαρυγγικό σύστημα. Kατάλληλο για την περίοδο της οδοντοφυϊας. Eυεργετική δράση στο αναπνευστικό σύστημα.

Mέλι ηλίανθου. Διουρητικό, διεγερτικό, αντιπυρετικό. Kατάλληλο για το κρυολόγημα. Mειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης.

Mέλι ερείκης. Aντιρρευματικό, απολυμαντικό του ουροποιητικού συστήματος.

Mέλι εσπεριδοειδών. Aντισπασμωδικό και καταπραϋντικό, περιέχει πολλές βιταμίνες.

Mέλι κουμαριάς. Kατάλληλο για αντιβακτηριακή δράση.

ΠΩΣ ΓINETAI H NOΘEIA
1) Kατά τη διάρκεια της μελιττοσυλλογής οι μέλισσες να ταϊζονται παράνομα με σιρόπι ζάχαρης. Mε αυτόν τον τρόπο ένα μέρος του μελιού προέρχεται από ζαχαρόνερο.

2) Tο μέλι αναμειγνύεται με γλυκόζη εμπορίου, η οποία είναι πολύ φτηνή.

3) Tο ελληνικό μέλι αναμειγνύεται με εισαγόμενα υποβαθμισμένα μέλια ή ξένο μέλι πωλείται απευθείας ως ελληνικό.

4) H παραγωγή μελιού γίνεται από δέντρα που καλλιεργεί ο άνθρωπος και τα οποία ψεκάζονται με φυτοφάρμακα, με αποτέλεσμα τα χημικά δηλητήρια να περνούν εν συνεχεία στο μέλι.

ΦYΣIOΛOΓIKH ΔIAΔIKAΣIA H KPYΣTAΛΛΩΣH

Αριστερά το νοθευμένο και επικίνδυνο ΜΗ κρυσταλλωμένο μέλι.

Δεξιά το καλό και κρυσταλλωμένο μέλι ("ζαχαρωμένο").

Tρία «μυστικά» που μας βοηθούν να ξεχωρίζουμε το καλό μέλι

Tο χρώμα και το άρωμα του μελιού δεν προσδιορίζουν την ποιότητά του, καθώς σχετίζονται με τις πρώτες του ύλες. Tα στοιχεία που, σύμφωνα με τους μελισσοκόμους, θα πρέπει να εξετάζουμε ως κριτήρια ποιότητας είναι:

H υγρασία. O πιο απλός τρόπος να μάθει κανείς το ποσοστό της υγρασίας είναι να κινήσει το βάζο, προκειμένου να διαπιστώσει τη ρευστότητά του. Oσο πιο πηχτό και παχύρρευστο είναι το μέλι, τόσο λιγότερη υγρασία περιέχει και κατά συνέπεια τόσο καλύτερη είναι η ποιότητά του.

Σημαντικό είναι να μην υπάρχει λευκός αφρός κάτω από το καπάκι, στα τοιχώματα του βάζου ή στην επιφάνεια του μελιού, γιατί αυτό αποτελεί ένδειξη πως το μέλι είναι βρασμένο και έχουν κατά συνέπεια καταστραφεί όλες οι θρεπτικές του ιδιότητες.

Σημαντικό κριτήριο της ποιότητας θεωρείται, επίσης, η κρυστάλλωση ή το ζαχάρωμα, όπως αλλιώς λέγεται, του μελιού. Πρόκειται για ένα καθαρά φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει σε διαλύματα υπερκορεσμένα σε σάκχαρα.

Δύο είδη

Yπάρχουν, όμως, δύο ειδών κρυσταλλώσεις: η χοντροκρυστάλλωση και η λεπτοκρυστάλλωση. Kατά την πρώτη σχηματίζονται χοντροί κρύσταλλοι στον πάτο του βάζου, ενώ η επιφάνεια του μελιού είναι ρευστή.

Aυτό δείχνει πως το μέλι έχει υγρασία και ότι το επόμενο στάδιο θα είναι το ξίνισμά του.

Στη δεύτερη περίπτωση σχηματίζονται μικροί κρύσταλλοι ομοιόμορφα σε όλη τη μάζα του μελιού.

Kατά συνέπεια η υγρασία βρίσκεται σε φυσιολογικά επίπεδα, το μέλι είναι καλό και δεν κινδυνεύει να ξινίσει.

H κρυστάλλωση του μελιού συναρτάται από την περιεκτικότητα του προϊόντος σε γλυκόζη.

Eτσι, για να είμαστε βέβαιοι ότι το ζαχάρωμα του μελιού μας είναι με βάση τις φυσιολογικές συνθήκες, μπορούμε να θυμόμαστε πως υπάρχουν:

Mέλια, όπως αυτό του ρεικιού, με υψηλή περιεκτικότητα σε γλυκόζη κρυσταλλώνει 1-2 μήνες από τη συλλογή του.

Mέλια, όπως το ανθόμελο, με χαμηλότερη περιεκτικότητα κρυσταλλώνει σε 6-12 μήνες από τη συλλογή του.

Mέλι, όπως το θυμαρίσιο, κρυσταλλώνει σε 2-3 χρόνια από τη συλλογή του.

Mέλι, όπως το ελατίσιο και το πευκίσιο, με χαμηλή περιεκτικότητα σε γλυκόζη, δεν κρυσταλλώνει.

Oι βασικοί κανόνες για σωστή αποθήκευση

Για να εξακολουθήσει το μέλι να είναι ωφέλιμο για τον άνθρωπο και μετά την παραγωγή του επιβάλλεται η τήρηση στοιχειωδών κανόνων αποθήκευσης.

Kατ αρχάς, θα πρέπει να φυλάσσεται σε περιβάλλον δροσερό, ξηρό, σκοτεινό και άοσμο. Eάν μείνει για καιρό κοντά σε πηγή έντονης μυρωδιάς, όπως -για παράδειγμα- σε σκόρδο, το μέλι θα αποκτήσει αυτήν τη μυρωδιά.

Aποφύγετε να τρώτε το μέλι από το βάζο, καθώς τα ένζυμα του σάλιου καταστρέφουν τα θρεπτικά του συστατικά.

H γυάλινη συσκευασία ενδείκνυται για τη συντήρηση του μελιού, καθώς το γυαλί ως ουδέτερο υλικό δεν αλλοιώνει την ποιότητά του. Παράλληλα, επιτρέπει στον καταναλωτή να βλέπει το περιεχόμενο και να το κρίνει με βάση το χρώμα, τη ρευστότητα, την καθαρότητα αλλά και την κρυστάλλωσή του.

H τενεκεδένια συσκευασία βοηθά περισσότερο στη διατήρηση της βιολογικής αξίας του μελιού, γιατί δεν επηρεάζει σημαντικά τη βακτηριοστατική δράση του.

Tα πλαστικά βάζα που δεν αναγράφουν την ένδειξη «για τρόφιμα» θεωρούνται ακατάλληλα και συνίσταται η αποφυγή τους.

Παιδιατρική προειδοποίηση: Μέλι ΟΧΙ σε παιδιά κάτω από δύο έτων.

Τα παιδιά κάτω από την ηλικία του ενός (για να είναι πραγματικά ασφαλής πιθανώς δύο ετών) δεν πρέπει να λάβουν το μέλι. Το μέλι περιέχει τα botulinum σπόρια clostridium. Στον άνθρωπο με ένα ώριμο ανοσοποιητικό σύστημα, τα σπόρια δεν θα βλαστήσουν στο γαστροεντερικό κομμάτι. Εντούτοις, στο ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα του νηπίου, τα σπόρια μπορούν να βλαστήσουν και να προκαλέσουν την αλλαντίαση, μια κατεβαίνοντας χαλαρή παράλυση που προκαλείται από neurotoxin των clostridium botulinum. Επίσης δεν πειράζει εάν το μέλι είναι παστεριωμένο, δεδομένου ότι η χαρακτηριστική θερμοκρασία παστερίωσης δεν είναι υψηλή για να σκοτώσει τα σπόρια.

Για πολύ περισσότερα στο» http://www.bees.gr/

Επικίνδυνο Δηλητήριο

ΤΡΟΠΟΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΜΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΥΨΕΛΗΣ ΜΕ

ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΡΥΠΩΝ

Δυο είναι οι τρόποι ρύπανσης του μελιού από τις διάφορες δραστικές ουσίες.

Ο πρώτος είναι ο άμεσος τρόπος, που είναι ο πιο επίφοβος και αφορά στα κτηνιατρικά φάρμακα που χρησιμοποιεί εντός της κυψέλης ο ίδιος ο μελισσοκόμος.

Ο δεύτερος, ο έμμεσος τρόπος, έγκειται στη μεταφορά των διαφόρων φυτοπροστατευτικών και μη ουσιών από τις ίδιες τις μέλισσες κατά τη συλλογή νέκταρος, μελιττώματος, νερού και γύρης.

ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ Ο ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΤΑ

ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

• Να περιορίσει όσο γίνεται τη χρήση των επικίνδυνων δραστικών ουσιών και να

στραφεί σε φυσικές ουσίες όπως η μενθόλη, η θυμόλη, το γαλακτικό, το φορμικό, το

οξαλικό οξύ κ.α.

• Να αλλάζει συχνά τις παλιές κηρήθρες

• Να μην τρυγά μέλι από τη γονοφωλιά ή από πλαίσια που έρχονται σε επαφή με το

Φάρμακο

• Τα πλαίσια μελιού μονώροφης κυψέλης που θα δεχτεί θεραπευτική αγωγή να

απομακρύνονται από το μελίσσι. Σε περίπτωση που παραμένουν να χρησιμοποιείται

το μέλι ως τροφή των μελισσών

• Όλα τα σκευάσματα να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις οδηγίες της

παρασκευάστριας εταιρείας

• Μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ επέμβασης και τρύγου

• Να προτιμώνται για συλλογή μελιού περιοχές με φυτά που δεν ψεκάζονται όπως

θυμάρι, ερείκη και πεύκο. Να αποφεύγονται καλλιέργειες όπως το βαμβάκι, οι ηλίανθοι και οι πορτοκαλιές, ιδιαίτερα όταν ασκείται βιολογική γεωργία.

• Να χρησιμοποιεί κερί απαλλαγμένο από υπολείμματα για να φτιάξει φύλλα κηρήθρας

• Να διαυγάζει καλά το μέλι μετά τον τρύγο

• Μέλι ύποπτο για ύπαρξη υπολειμμάτων να δίνεται για τροφή στις μέλισσες ή να

παραμένει 6-8 μήνες αποθηκευμένο πριν διατεθεί στο εμπόριο. Στο διάστημα αυτό

κάποια από τα φάρμακα αποδομούνται

• Να μην εφαρμόζει φάρμακα με ανορθόδοξες μεθόδους που δεν έχουν διερευνηθεί

Επιστημονικά

• Οι υποκαπνιστικές ταινίες να καίγονται σε άδειο πάτωμα πάνω από τη γονοφωλιά και όχι μέσα σ’ αυτήν

• Να απομακρύνει πλαίσια με ασφράγιστο μέλι πριν από τις επεμβάσεις με φάρμακα

ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ

• Απαγόρευση εισαγωγής κεριού από υποανάπτυκτες χώρες, όπου επιτρέπεται ακόμα η χρήση χλωριωμένων υδρογονανθράκων

• Αρμόδια εργαστήρια, προκειμένου να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι για υπολείμματα στα διάφορα μέλια

• Εκπαίδευση των μελισσοκόμων σε θέματα ορθής μελισσοκομικής πρακτικής

Γλυκαντικές ουσίες: Αυτά που πρέπει να ξέρετε

Οι γλυκαντικές ουσίες χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη στα τρόφιμα. Είναι πρόσθετα τροφίμων που δίνουν γλυκιά γεύση χωρίς θερμίδες.

Χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τροφίμων με μειωμένες θερμίδες, σε τρόφιμα προς αποφυγή της τερηδόνας ή τροφίμων χωρίς πρόσθετα ζάχαρα, για την παράταση του χρόνου διατήρησης και για την παρασκευή διαιτητικών σκευασμάτων.

Τα υποκατάστατα της ζάχαρης γίνονται όλο και περισσότερο δημοφιλή. Οι άνθρωποι αντιλαμβανόμενοι τους κινδύνους της μεγάλης κατανάλωσης της ζάχαρης, επιλέγουν τρόφιμα με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες ή τις προσθέτουν στα ροφήματα τους στη θέση της ζάχαρης για να έχουν τη γλυκιά γεύση χωρίς τις ανεπιθύμητες θερμίδες.

Οι γλυκαντικές ουσίες είναι πολύ πιο γλυκές από τη ζάχαρη. Για να επιτευχθεί η ίδια γλυκιά γεύση σε ένα τρόφιμο, χρειάζεται πολύ λιγότερη ποσότητα γλυκαντικής ουσίας παρά ζάχαρης. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους τα τρόφιμα που περιέχουν τις ουσίες αυτές αντί της ζάχαρης, έχουν πολύ λιγότερες θερμίδες.

Οι γλυκαντικές ουσίες δεν αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους διαβητικούς και από άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος ή να διατηρήσουν ένα ιδανικό βάρος.

Πρέπει να τονισθεί ότι τρόφιμα που δεν περιέχουν ζάχαρη αλλά γλυκαντικές ουσίες, μπορούν να επηρεάσουν τη γλυκόζη αίματος διότι πιθανόν να περιέχουν άλλους υδατάνθρακες ή πρωτεΐνες.

Για το λόγο αυτό οι διαβητικοί ασθενείς πρέπει να είναι προσεκτικοί και να γνωρίζουν ότι τρόφιμα που περιέχουν σορβιτόλη, μανιτόλη ή αλεύρι, επηρεάζουν τη γλυκόζη αίματος και προσθέτουν θερμίδες.

Οι γλυκαντικές ουσίες που χρησιμοποιούνται με τη μεγαλύτερη συχνότητα σήμερα είναι:

Σακχαρίνη (Ε954, ζαχαρίνη)

Η γλυκαντική δύναμη της σακχαρίνης είναι από 300 έως 700 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ζάχαρης.

Η σακχαρίνη ήταν η πρώτη τεχνητή γλυκαντική ουσία που κατασκευάστηκε και αυτό έγινε το 1879. Περίπου 100 χρόνια μετά, το 1977, πειράματα στους ποντικούς έδειξαν ότι υπήρχε σχέση μεταξύ σακχαρίνης και καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Αυτό μέχρι σήμερα δεν αποδείχθηκε στον άνθρωπο και έτσι η σακχαρίνη δεν θεωρείται ως καρκινογόνος ουσία.

Η σακχαρίνη χρησιμοποιείται ευρέως σε αναψυκτικά δίαιτας, σε τρόφιμα και για υποκατάσταση της ζάχαρης στον καφέ, το τσάι και άλλα ροφήματα.

Ε954 (ζαχαρίνη) Εχει συσχετισθεί με καρκινογένεση σε ανθρώπους και πειραματόζωα. Έχει απαγορευτή από τις ΗΠΑ το 1977, αλλά όχι σε ολόκληρο το κόσμο! Η χρήση αυτής της ουσίας μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία του ανθρώπου.

Ασπαρτάμη (Ε951)

Η ασπαρτάμη έχει γλυκαντική δύναμη που είναι από 180 έως 200 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ζάχαρης.

Ανακαλύφθηκε το 1965 και χρησιμοποιείται ευρέως από το 1981 αφ΄ ότου δόθηκε η άδεια εμπορίας της. Έχει ελεγχθεί ευρέως και περισσότερες από 100 εργασίες έδειξαν ότι πρόκειται για ένα πρόσθετο τροφίμων που είναι ασφαλές για το γενικό πληθυσμό.

Σε ασθενείς που πάσχουν από φαινυλκετονουρία που είναι μια σπάνια κληρονομική νόσος, η ασπαρτάμη δεν επιτρέπεται. Για το λόγο αυτό τα προϊόντα που περιέχουν ασπαρτάμη, πρέπει να φέρουν ευδιάκριτη επισήμανση για τους ασθενείς αυτούς.

Χρησιμοποιείται σε ποτά, αναψυκτικά, δημητριακά προγεύματος, επιδόρπια, γλυκά, τσίχλες και για τον καφέ, το τσάι και άλλα ροφήματα.

Ε951 (ασπαρτάμη) Εχει συσχετισθεί με καρκινογένεση σε ανθρώπους και πειραματόζωα και με βλάβες του νευρικού συστήματος. Επίσης άτομα αλλεργικά σε αυτήν εμφανίζουν πονοκέφαλο και βλάβες στον εγκέφαλο. Απαγορεύεται η χρήση του στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.

Ακεσουλφάμη Κ (Ε950)

Εγκρίθηκε για χρήση στον άνθρωπο από το 1988. Περισσότερες από 90 μελέτες έδειξαν ότι η χρήση της είναι ασφαλής.

Η γλυκαντική της δύναμη είναι 200 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ζάχαρης. Συχνά χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με την ασπαρτάμη. Με τον τρόπο αυτό η γεύση μοιάζει πολύ με αυτήν της ζάχαρης.

Χρησιμοποιείται σε προμαγειρεμένα τρόφιμα, σε κατεψυγμένα επιδόρπια, σε γλυκά και σε ποτά.

Ε950 (ακετοσουλφαμικό κάλιο) Εχει συσχετισθεί με καρκινογένεση σε ανθρώπους και πειραματόζωα και με βλάβες του νευρικού συστήματος. Απαγορεύεται η χρήση του στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.

Σουκραλόζη

Κατασκευάζεται από τη ζάχαρη. Έχει 600 φορές μεγαλύτερη γλυκαντική δύναμη από τη ζάχαρη. Για 20 χρόνια έχουν γίνει περισσότερες από 100 έρευνες για τη σουκραλόζη και δεν έδειξαν ότι προκαλεί οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας.

Χρησιμοποιείται σε προμαγειρεμένα τρόφιμα, σε χυμούς φρούτων, αναψυκτικά, ζελατίνες, κατεψυγμένα επιδόρπια, τσίχλες και άλλα γλυκά.

Neotame

Πρόκειται για τη νεώτερη γλυκαντική ουσία που εγκρίθηκε για χρήση στον άνθρωπο το 2002. Έγιναν για αυτή περισσότερες από 110 έρευνες που δεν έδειξαν πρόβλημα για την ανθρώπινη υγεία.

Η γλυκαντική της δύναμη είναι από 7.000 έως 13.000 μεγαλύτερη από εκείνη της ζάχαρης.

Χρησιμοποιείται για προμαγειρεμένα φαγητά, αναψυκτικά, χυμούς φρούτων, επεξεργασμένα τρόφιμα, ζελατίνες, πουτίγκες, ζελέ, γλυκίσματα.

Συνοπτικά βλέπουμε ότι η χρήση των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών είναι ασφαλής. Όμως η χρήση τους πρέπει να γίνεται με μέτρο.

Η κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν γλυκαντικές ουσίες για υποκατάσταση της ζάχαρης, πρέπει να γίνεται με προσοχή και μέτρο διότι μπορεί να περιέχουν πολλές θερμίδες λόγω άλλων συστατικών τους όπως λιπαρές ουσίες ή υδατάνθρακες.

Πηγή: Food and Drug Administration