Διακοπές στις Καλύτερες Τιμές!

Booking.com
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παχυσαρκία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παχυσαρκία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μάστιγα Καρκίνου - Ποία τα 17 συμπτώματα που συνήθως αγνοούμε

Ο καρκίνος πλέον έχει γίνει μία από τις πιο κοινές «σιωπηλές» ασθένειες. Ωστόσο, σύμφωνα με το reader’s digest, το σώμα στέλνει «οιωνούς» που εμείς συχνά αγνοούμε.

καρκινος μαστου  


Συριγμός ή δυσκολία στην αναπνοή
Ένα από τα πρώτα σημάδια στους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είναι η αναπνοή. Ο συριγμός ή η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να αποτελεί μία προειδοποίηση για καρκίνο. Ωστόσο, πολλές φορές οι ασθενείς το παρερμηνεύουν ως άσθμα, καθυστερώντας έτσι τη σωστή διάγνωση.

Χρόνιος βήχας ή πόνος στο στήθος
Διάφοροι τύποι καρκίνου, συμπεριλαμβανομένης της λευχαιμίας και των όγκων του πνεύμονα, μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα, που μιμούνται τον έντονο βήχα ή τη βρογχίτιδα. Ένας τρόπος για να δούμε τη διαφορά είναι, ότι τα πρόβλημα επιμένει ή επανέρχεται σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο. Μερικοί ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα αναφέρουν επιπλέον πόνο στο στήθος, που επεκτείνεται επάνω στο ώμο ή κάτω από το βραχίονα.

Συχνοί πυρετοί ή λοιμώξεις
Αυτά μπορεί να είναι συμπτώματα της λευχαιμίας, μιας μορφής καρκίνου των κυττάρων του αίματος, που ξεκινά από το μυελό των οστών. Η λευχαιμία προκαλεί το μυελό να παράγει μη φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία παραγκωνίζουν τα υγιή λευκά αιμοσφαίρια, υποσκάπτοντας την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις. Συχνά, οι γιατροί παρατηρούν ότι ασθενείς με λευχαιμία (ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες) διαμαρτύρονται για πυρετό, γενικευμένο πόνο και συμπτώματα γρίπης, για αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο.

Δυσκολία στην κατάποση
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η δυσκολία κατάποσης συνήθως συνδέεται με καρκίνο του οισοφάγου ή του λαιμού, ωστόσο αυτό μπορεί να αποτελεί ένα πρώτο σύμπτωμα για καρκίνο του πνεύμονα.

Διόγκωση των λεμφαδένων ή εξογκώματα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα
Η διόγκωση των λεμφαδένων δείχνει τις αλλαγές στο λεμφικό σύστημα, το οποίο μπορεί να είναι ένα σημάδι καρκίνου. Για παράδειγμα, ένα εξόγκωμα ή οι διευρυμένοι λεμφαδένες κάτω από το βραχίονα, μερικές φορές είναι ένα σημάδι του καρκίνου του μαστού. Ένα ανώδυνο εξόγκωμα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα μπορεί να είναι ένα πρώιμο σημάδι της λευχαιμίας.

Υπερβολικοί μώλωπες ή ακατάπαυστη αιμορραγία
Αυτό το σύμπτωμα υποδηλώνει συνήθως, ότι κάτι μη φυσιολογικό συμβαίνει με τα αιμοπετάλια και τα ερυθρά αιμοσφαίρια και ενδεχομένως να είναι ένα σημάδι λευχαιμίας.
Ασθενείς με λευχαιμία ανέφεραν, ότι είχαν μώλωπες σε παράξενα μέρη, όπως στα δάχτυλα και τα χέρια, καθώς και κόκκινες κηλίδες στο πρόσωπο, το λαιμό, ενώ άλλοι έκαναν λόγο για αιμορραγία των ούλων. Η εξήγηση ενδεχομένως βρίσκεται στο γεγονός, ότι με την πάροδο του χρόνου, τα κύτταρα «της λευχαιμίας» παραγκωνίζουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια, αλλοιώνοντας την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο.

Αδυναμία ή κόπωση
Η γενικευμένη κόπωση και η αδυναμία είναι ένα σύμπτωμα πολλών διαφορετικών μορφών καρκίνου, που θα πρέπει κανείς να το δει σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα. Στην περίπτωση που αισθάνεστε εξαντλημένοι χωρίς εξήγηση, καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.

Φούσκωμα στην κοιλιά ή αύξηση του σωματικού βάρους
Ενώ αυτό μπορεί να ακούγεται πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, ενδέχεται να είναι ένα ακόμα σύμπτωμα του καρκίνου. Στην περίπτωση μάλιστα των γυναικών με καρκίνο των ωοθηκών, το σώμα διογκώνεται και παρατηρείται ένα ανεξήγητο κοιλιακό φούσκωμα, το οποίο εμφανίζεται ξαφνικά και συνεχίζει να υπάρχει για αρκετό χρονικό διάστημα.

Αίσθημα κορεσμού ή ανορεξία
Αυτό το σύμπτωμα αφορά επίσης στις γυναίκες και συγκεκριμένα σε όσες πάσχουν από καρκίνο των ωοθηκών. Κάθε γυναίκα που βιώνει υπερβολικό φούσκωμα ή αύξηση του σωματικού βάρους (ειδικά μάλιστα αν συνοδεύεται από πυελικό άλγος ή αίσθημα υπερκορεσμού) θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον γυναικολόγο της και να ζητήσει ένα υπερηχογράφημα πυέλου.

Κοιλιακό άλγος
Ο πόνος στην κοιλιά ή την πύελο, από μόνος του μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα για τον γυναικείο καρκίνο. Στην πραγματικότητα, επειδή είναι ένα κοινό σύμπτωμα των ινομυωμάτων, κύστεων των ωοθηκών και άλλων αναπαραγωγικών διαταραχών του ουροποιητικού συστήματος, οι γιατροί δε μπορούν πάντα να υπολογίσουν τον καρκίνο ως πιθανότητα, όταν οι ασθενείς περιγράφουν πυελικό πόνο.

Βεβαιωθείτε, ότι ο γιατρός σας εξετάζει όλες τις πιθανές εξηγήσεις και κάνει μια πλήρη εξέταση, αφού ο πόνος και οι κράμπες στην πύελο και την κοιλιακή χώρα μπορεί να συνοδεύουν το φούσκωμα, που, όπως προαναφέρθηκε, ενδεχομένως να σηματοδοτεί καρκίνο των ωοθηκών. Η λευχαιμία μπορεί επίσης να προκαλέσει κοιλιακό πόνο που προκύπτει από μια διευρυμένη σπλήνα.

Αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα
Συχνά παρερμηνεύονται ως αιμορροΐδες, αλλά η αιμορραγία από το ορθό ή στα κόπρανα μπορεί να σημαίνει καρκίνος του παχέος εντέρου. Το αίμα στην τουαλέτα είναι ένας σοβαρός λόγος για να καλέσετε το γιατρό σας και να προγραμματίσετε μια κολονοσκόπηση.

Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Εάν παρατηρήσετε, ότι χάνετε κιλά χωρίς να έχετε κάνει αλλαγές στη διατροφή σας ή να ασκείστε, θα πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί συμβαίνει αυτό. Η απώλεια βάρους είναι ένα πρώιμο σημάδι καρκίνου του παχέος εντέρου και άλλων μορφών καρκίνου του πεπτικού συστήματος.
Είναι επίσης ένα σημάδι του καρκίνου, που έχει εξαπλωθεί στο ήπαρ, επηρεάζοντας την όρεξη και την ικανότητα του σώματός να απαλλαγεί από τα απόβλητα.

Στομαχικές διαταραχές ή στομαχόπονος
Όσο απλό και να ακούγεται, ένα συνηθισμένο κοιλιακό άλγος μπορεί να είναι ο οιωνός για καρκίνο και όχι έλκος, όπως πολλοί ασθενείς νομίζουν. Οι κράμπες στο στομάχι ή οι συχνοί στομαχόπονοι ενδέχεται να υποδηλώνουν καρκίνο του παχέος εντέρου.

Διόγκωση των χαρακτηριστικών του προσώπου
Μερικοί ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα παρουσιάζουν πρήξιμο ή ερυθρότητα στο πρόσωπο. Η εξήγηση για αυτό είναι, ότι οι μικροί όγκοι του πνεύμονα μπλοκάρουν συνήθως τα αιμοφόρα αγγεία στο στήθος, εμποδίζοντας το αίμα να κυκλοφορήσει ελεύθερα στο κεφάλι και το πρόσωπο.

Μια πληγή που δεν επουλώνεται ή αιμορραγεί εύκολα
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε, ότι πρέπει να παρακολουθούμε τις κρεατοελιές για αλλαγές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένδειξη καρκίνου του δέρματος. Υπάρχουν όμως και άλλα συμπτώματα, όπως μικρά κηρώδη εξογκώματα ή ξηρά φολιδωτά σημάδια, τα οποία δύσκολα παρατηρεί κάποιος. Άλλα συμπτώματα καρκίνου του δέρματος μπορούν να είναι το μελάνωμα και το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Αλλαγές στα νύχια
Οι ανεξήγητες αλλαγές στα νύχια μπορεί να είναι σημάδια διαφόρων τύπων καρκίνου. Μία καφέ ή μαύρη ράβδωση ή ακόμα και μία «τελεία» κάτω από το νύχι μπορούν να αποτελούν ένδειξη καρκίνου του δέρματος, ενώ πρόσφατα ανακαλύφθηκε, ότι ένα σημάδι καρκίνου του πνεύμονα είναι και η διεύρυνση των άκρων των δακτύλων, με τα νύχια να κάνουν καμπύλη πάνω από τις άκρες.
Τα ωχρά ή άσπρα νύχια μπορεί επίσης να είναι μια ένδειξη, ότι το συκώτι σας δεν λειτουργεί σωστά, γεγονός που ενδεχομένως προϊδεάζει για καρκίνο του ήπατος.

Πόνος στην πλάτη ή τα κάτω δεξιά πλευρά
Μπορεί να ακούγεται ασαφές ως σύμπτωμα, αλλά πολλοί ασθενείς με καρκίνο παρατήρησαν τον πόνο αυτό ως το πρώτο σημάδι του καρκίνου του ήπατος, γνωστή μορφή καρκίνου, που κοινά αναφέρεται και ως «σιωπηλός δολοφόνος».
Στην περίπτωση των γυναικών μάλιστα, ο καρκίνος του μαστού συχνά διαγιγνώσκεται με τον πόνο στην πλάτη, ο οποίος μπορεί να συμβαίνει όταν ο όγκος πιέζει πίσω στο στήθος ή όταν ο καρκίνος εξαπλώνεται στη σπονδυλική στήλη ή τις νευρώσεις.

Πηγή: clickatlife.gr

Γλυκιά ζωή... με επιπτώσεις!

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί την μάστιγα του αιώνα μας. Υπεύθυνος για αυτό είναι ο τρόπος που ζούμε. Βρισκόμαστε διαρκώς μέσα στο άγχος, σε έναν συνεχή αγώνα να τα προλάβουμε όλα, με αποτέλεσμα να καταφεύγουμε στο γρήγορο, το πρόχειρο, το κακό φαγητό, ενώ από την άλλη πλευρά η σχέση μας με τη σωματική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη, με πρόσχημα την έλλειψη χρόνου. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην παχυσαρκία,  όπου συνδέεται άμεσα με τον Σ.Δ και κυρίως τον Σ.Δ τύπου ΙΙ.

Τι είναι όμως ο Σακχαρώδης Διαβήτης; Είναι μια επικίνδυνη νόσος, που όποιος δεν γνωρίζει τις συνέπειες της, την αντιμετωπίζει με ελαφρότητα! Η λέξη «διαβήτης» προέρχεται από το ρήμα «διαβαίνω». Η ασθένεια που όλοι ξέρουμε ονομάστηκε έτσι εξαιτίας ενός χαρακτηριστικού συμπτώματός της: της πολυουρίας, δηλαδή της διάβασης (αποβολής) άφθονων υγρών από τον οργανισμό.

 Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία), είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη. Η διαταραχή αυτή έχει χρόνια πορεία και μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές σε όλους τους ιστούς και σε όλα τα όργανα, τα μάτια, τους νεφρούς, τα νευρά, τα αγγεία, τα πόδια, την καρδιά κ.ά.

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από το πάγκρεας και είναι απαραίτητη για την μεταφορά της γλυκόζης που λαμβάνεται από τις τροφές, μέσα στα κύτταρα.  Όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή η ινσουλίνη που παράγει δεν δρα σωστά, τότε η γλυκόζη που λαμβάνεται από τις τροφές δεν εισέρχεται στα κύτταρα ώστε να έχουν την απαραίτητη ενέργεια για τη λειτουργία τους και παραμένει στο αίμα, με αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων της και άρα την εκδήλωση της νόσου.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης δεν έχει ηλικία και φύλο. Μπορεί να εμφανιστεί στον καθένα, ανά πάσα στιγμή. Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι Σακχαρώδους Διαβήτη: ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1, ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 και ο Σακχαρώδης  Διαβήτης της κύησης. Αν θέλουμε όμως να συμπληρώσουμε την κατάταξη πρέπει να αναφέρουμε και άλλους «ειδικούς» τύπους όπως τύπου LADA, τύπου MODY και τον Άποιο Διαβήτη.

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου Ι: Είναι ο τύπος του παλαιότερα λεγόταν «ινσουλινοεξαρτώμενος» ή νεανικός Σ.Δ. Χαρακτηρίζεται από καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, τα οποία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή της ινσουλίνης, με αποτέλεσμα να υπάρχει ολική έλλειψη ή ελαχίστη έκκριση ινσουλίνης. Ο λόγος που καταστρέφονται τα β-κύτταρα είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων κάποια αυτοάνοση διαταραχή, που εμφανίζεται σε άτομα που έχουν κάποια γενετική προδιάθεση. Ασφαλώς και περιβαλλοντικοί παράγοντες συμμετέχουν.

 Στο αίμα αυτών των ασθενών βρίσκουμε  αυτοαντισώματα εναντίον των β-κυττάρων του παγκρέατος. Στους ασθενείς αυτούς συχνά συνυπάρχουν και άλλες αυτοάνοσες παθήσεις. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις διαβήτη τύπου Ι στις οποίες δεν ανιχνεύονται αυτοαντισώματα. Στις περιπτώσεις αυτές ο διαβήτης τύπου Ι θεωρείται ιδιοπαθής. Ο τύπος αυτός αποτελεί το 5-10% των περιπτώσεων διαβήτη και ήταν η κυριότερη αιτία διαβήτη σε παιδιά.  Σπάνια όμως μπορεί να προσβάλλει και τους ενήλικες. Αντιμετωπίζεται με χορήγηση εξωγενούς ινσουλίνης εφ’ όρου ζωής και συγκεκριμένο  θερμιδομετρημένο διαιτολόγιο για την σωστή ρύθμιση του σακχάρου.

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ
: Παλαιοτέρα λεγόταν «τύπου ενηλίκου». Είναι αποτέλεσμα δύο διαταραχών που συμμετέχουν σε άλλοτε άλλο βαθμό: Αφ’ ενός υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη, δηλαδή η ινσουλίνη που υπάρχει δεν καταφέρνει να δράσει φυσιολογικά και αφετέρου υπάρχει μειωμένη δυνατότητα του παγκρέατος να αυξήσει τη παραγωγή της ινσουλίνης, όσο απαιτούν οι ιστοί και τα όργανα.

Η κύρια αιτία για την εμφάνιση αυτού του τύπου διαβήτη είναι η παχυσαρκία. Ασφαλώς υπάρχουν και άλλοι λόγοι όπως η κληρονομικότητα, η φυλή, το φύλο κ.λπ. Η παχυσαρκία όμως είναι η κύρια υπεύθυνη για τη τεράστια αύξηση της νόσου.  Στην μορφή αυτή του διαβήτη, η ινσουλίνη υπάρχει, όμως δεν είναι δραστική.  Το λίπος είναι αυτό που την εμποδίζει να δράσει. 
 
Ο λιπώδης ιστός με τις ορμόνες που παράγει όπως η λεπτίνη, η ρεζιτίνη κ.ά, δημιουργεί την αντίσταση στην ινσουλίνη.  Έτσι, το πάγκρεας, το όργανο που παράγει την ινσουλίνη, εκκρίνει συνεχώς περισσότερη για να καλύψει ο οργανισμός τις ανάγκες του, αλλά στο τέλος δεν τα καταφέρνει να εξισορροπήσει κι έτσι σιγά σιγά αρχίζει ο προδιαβήτης ο οποίος εξελίσσεται σε διαβήτη.

Ο τύπος αυτός αποτελεί το 90-95% των περιπτώσεων διαβήτη. Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό ότι ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ εμφανιζόταν κυρίως στους ενήλικες και σε ηλικία μεγαλύτερη των 30 ετών. Δυστυχώς όμως η αλματώδης ανάπτυξη  της παιδικής παχυσαρκίας έχει ανατρέψει το ηλικιακό αυτό όριο με αποτέλεσμα ο τύπος αυτός του διαβήτη να εμφανίζεται και στα παιδιά. Στην διεθνή βιβλιογραφία αναφέρεται παιδί με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ σε ηλικία 4 χρονών.

Στο σημείο αυτό θα ήταν εύστοχο να αναφέρουμε τι είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου MODY διότι έχει άμεση συσχέτιση με τα παραπάνω.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου MODY είναι ο διαβήτης των ενηλίκων που παρουσιάζεται σε άτομα νεαρής ηλικίας. Είναι ένα είδος μονογονιδιακού διαβήτη που οφείλεται σε κάποια γενετική διαταραχή.

Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Άλτσουλερ, καθηγητή Ιατρικής και Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπίσει περίπου 35 γονίδια τα οποία επηρεάζουν τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη. Επίσης,  έχουν ανακαλύψει τις γενετικές αιτίες μιας σειράς σπάνιων μορφών διαβήτη που προκαλούνται από μεμονωμένες γενετικές μεταλλαγές, μέσω της γενετικής ανάλυσης.

Ένας κορυφαίος ερευνητής στον διαβήτη, ο  Άντριου Χάτερσλι, από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ, στην Αγγλία, πιστεύει ότι το 1% έως 2% των ασθενών με διαβήτη έχουν αυτή τη μορφή, αλλά οι περισσότεροι δεν το ξέρουν.

Ωστόσο, τώρα πια υπάρχουν γενετικές εξετάσεις για τον διαβήτη τύπου ΜΟDΥ και οι πάσχοντες από αυτόν μπορούν να έχουν την κατάλληλη  θεραπεία. Αυτός ο τύπος διαβήτη μπορεί να αντιμετωπιστεί με σουλφονυλουρίες, μια παλιά ομάδα αντιδιαβητικών φαρμάκων και κατάλληλη διατροφή αλλά και διατροφική εκπαίδευση έτσι ώστε να έχουμε μια πετυχημένη γλυκαιμική ρύθμιση.

Σακχαρώδης Διαβήτης της κύησης: Ο τύπος αυτός διαβήτη πρωτοεμφανίζεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε μια γυναίκα που πριν δεν είχε διαβήτη. Στον Σ.Δ της κύησης παρατηρείται ελαττωμένη έκκριση ινσουλίνης και ελαττωμένη ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη, όπως και στον Σ.Δ τύπου ΙΙ.

Σήμερα είναι γνωστό ότι ο διαβήτης της κύησης εμφανίζεται στο 3-5% των κυήσεων και συσχετίζεται με την παχυσαρκία, δηλαδή η παχύσαρκη γυναίκα έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσει διαβήτη της κύησης και επιπλέον έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει αργότερα στη ζωή της μόνιμα Σ.Δ τύπου ΙΙ.

Ο διαβήτης αυτός είναι αναστρέψιμος και υποχωρεί μετά τον τοκετό. Μπορεί όμως, αν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, να προκαλέσει επιπλοκές και προβλήματα στην υγεία της μητέρας και του νεογνού. Τα νεογνά από μητέρες με διαβήτη κύησης κινδυνεύουν στην μετέπειτα ζωή τους να αναπτύξουν παχυσαρκία ή ακόμα και Σακχαρώδη Διαβήτη.

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου LADA: Είναι μία ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ Σ.Δ τύπου Ι και Σ.Δ τύπου ΙΙ, ο οποίος μοιάζει με τον τύπου ΙΙ ως προς την εκδήλωση του, αλλά τελικά ο μηχανισμός που τον προκαλεί είναι αυτός του τύπου Ι, άπλα σε ηπιότερη μορφή ή με πιο αργή εξέλιξη.

Άποιος Σακχαρώδης Διαβήτης: Χαρακτηρίζεται από την μη ύπαρξη σακχάρου στο αίμα εν αντιθέσει με τον κοινό σακχαρώδη διαβήτη. Τόσο ο σακχαρώδης όσο και ο άποιος διαβήτης έχουν ως χαρακτηριστικά συμπτώματα την πολυουρία και την πολυδιψία- αφού ο οργανισμός αποβάλλει μεγάλες ποσότητες υγρών, ο πάσχων διψάει και πίνει άφθονα υγρά για να αναπληρώσει όσα χάνει.

Ωστόσο, οι επιστήμονες επισημαίνουν  ότι οι δύο ασθένειες είναι εντελώς διαφορετικές. Ο σακχαρώδης διαβήτης σχετίζεται με τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα και διαταραχές στην παραγωγή της ορμόνης ινσουλίνης που παράγεται από το πάγκρεας, ενώ ο άποιος διαβήτης σχετίζεται με μια άλλη ορμόνη που λέγεται βαζοπρεσίνη και εκκρίνεται από την υπόφυση (έναν αδένα του εγκεφάλου).
 
 
Επίπτωση - Επιπολασμός Σ.Δ.
 
Παγκοσμίως, η επίπτωση του Σακχαρώδους Διαβήτη στον γενικό πληθυσμό κυμαίνεται από 1,5-2,5%, με τον διαβήτη τύπου ΙΙ να είναι 7-8 φορές πιο συχνός. Υπολογίζεται ότι 5.500.000 άτομα στις ΗΠΑ είναι διαβητικοί, από τους οποίους οι 440.000 έχουν διαβήτη τύπου Ι.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μέχρι το 2030 περισσότερα από 300 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν εκδηλώσει Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ. Στη χώρα μας, το 6% του γενικού πληθυσμού πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη. Η νόσος έχει υψηλότερο επιπολασμό ( συχνότητα εμφάνισης) στο δυτικό κόσμο (ιδιαίτερα ο διαβήτης τύπου ΙΙ) και αυτό αποτελεί μια σαφή ένδειξη για την συσχέτιση της νόσου με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τις διατροφικές μας συνήθειες και την έλλειψη σωματικής άσκησης. 

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως καθώς συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια. Είναι γνωστό πως ο διαβήτης αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρδιαγγειακά  αίτια, από εγκεφαλικό επεισόδιο, από έμφραγμα μυοκαρδίου κ.λπ., έτσι ώστε σήμερα ένας διαβητικός να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται, ακόμα κι αν δεν έχει εμφανίσει συμπτώματα, σαν άτομο με στεφανιαία νόσο. Διαβήτης και στεφανιαία νόσος θεωρούνται οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Άλλες σοβαρές επιπλοκές αποτελούν η Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, η τύφλωση και οι ακρωτηριασμοί

Γι’ αυτό δεν πρέπει να  αντιμετωπίζουμε τον Σακχαρώδη Διαβήτη σαν κάτι περαστικό ή μικρής σημασίας. Το σημαντικό είναι ότι μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση, την εξέλιξη αλλά και τα επακόλουθα του. Με ποιο τρόπο; Ο τρόπος είναι απλός. Εκείνο που χρειάζεται είναι άμυνα προς κάθε καθημερινή συνήθεια και πειρασμό, πειθαρχία, αντίσταση προς κάθε πρόκληση και κακή τροφή.
 
Πρέπει να αντιδράσουμε στη αδράνεια και την απάθεια. Είναι καιρός να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας. Η μεσογειακή διατροφή και το καθημερινό ζωηρό περπάτημα για μισή ώρα είναι αρκετά για να προλάβουμε ή και να αναστρέψουμε την πορεία προς την παχυσαρκία και το διαβήτη τύπου ΙΙ.

Βέβαια σε αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε την στήριξη, την βοήθεια και την συμμέτοχη όλου του κοινωνικού συνόλου. Χρειάζεται μια μαζική, μια ομαδική προσπάθεια για να πετύχουμε τον στόχο μας!


Γράφουν οι Κατερίνα Παγκράτη, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος και  Αναστάσιος Παπανικήτας, ειδικός Παθολόγος

Ισορροπημένη διατροφή για υγιή μάτια

Διατροφή και έλεγχο βάρους για υγιή μάτια, προτείνει νέα έρευνα. 

Όσο περισσότερα ψάρια με μεγάλη περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά καταναλώνουμε, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εμφανίσουμε εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνεας τα αποτελέσματα των οποίων δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Archives of Ophthalmology» η κατανάλωση ψαριού μία φορά την εβδομάδα μειώνει την εμφάνιση της νόσου κατά 31%, δύο φορές την εβδομάδα, μείωση 35% κοκ. Την ίδια δράση κατά της εμφάνισης της νόσου έχουν και ουσίες (τα καροτενοειδή λουτεΐνη και ζεαξανθίνη) που υπάρχουν στα κόκκινα σταφύλια, στις πορτοκαλί και κόκκινες πιπεριές, στο λάχανο, στον μαϊντανό, στο σπανάκι, στα καρότα, στις ντομάτες, στο σέλινο, στα αβγά, στο καλαμπόκι, στο μπρόκολο, στα λαχανάκια Βρυξελλών, στα μπιζέλια, στον κάρδαμο και στον χυμό καρότου. Αντίθετα παράγοντας που ευνοεί την ανάπτυξη της νόσου και άλλων επιπλοκών της όρασης είναι η παχυσαρκία. Μην ξεχνάμε ότι η παχυσαρκία προκαλεί σαγχαρώδη διαβήτη, αρτηριοσκλήρυνση ή υπέρταση, παθήσεις που πλήττουν τους οφθαλμούς. 

Πηγή: www.enet.gr

Άσκηση από τα 5 για να μη γίνουν τα παιδιά παχύσαρκα

Η άσκηση ενός παιδιού από την προσχολική ηλικία μοιάζει σύμφωνα με τους ειδικούς με λογαριασμό… ταμιευτηρίου. Τα παιδιά που ασκούνται από την ηλικία των πέντε ετών, έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να παραμείνουν αδύνατα μεγαλώνοντας, ακόμη κι αν σταματήσουν να γυμνάζονται, σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου της Αϊόβα. Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 333 παιδιών, έδειξε εκείνα που ασκούνταν στα 5 τους, είχαν λιγότερο σωματικό λίπος όταν έγιναν 8 και 11 ετών.
Η πιθανή εξήγηση που δίνουν οι επιστήμονες είναι ότι τα 5χρονα που γυμνάζονται δεν ανέπτυξαν τόσο πολλά λιποκύτταρα όσο τα παιδιά που δεν ασκούνταν ή ότι είχαν βελτιωμένη απόκριση στην ινσουλίνη ή ότι συνέβη κάτι στο μεταβολισμό τους που παρείχε κάποια προστασία, ακόμη κι όταν δεν συνέχιζαν να ασκούνται.
«Η προστατευτική δράση της άσκησης είναι ανεξάρτητη από το τι συμβαίνει στο μεταξύ. Τα παιδιά θα πρέπει να ενθαρρύνονται και να ασκούνται ακόμη και από τα πέντε τους, γιατί τα ωφελεί όσο μεγαλώνουν», σημείωσε η επικεφαλής της μελέτης, καθηγήτρια αθλητικών σπουδών και σπουδών και σπουδών υγείας του Πανεπιστημίου, Καθλίν Γιαντζ.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος της Αμερικανικής Επιθεώρησης Προληπτικής Ιατρικής.
Γράφει η Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος

Η υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών. Απάντηση στην Παιδική Παχυσαρκία.

Οι διαστάσεις που έχει λάβει η παχυσαρκία σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο, οδηγούν όλους τους επίσημους φορείς και οργανισμούς υγείας να την κατατάξουν ως νόσο και να κρίνουν την σημερινή της κατάσταση ως ανησυχητική. 

Αν η σημερινή κατάσταση είναι ανησυχητική, η αυριανή αναμένεται πολύ χειρότερη, και αυτό επειδή η παιδική παχυσαρκία αποτελεί το μέγιστο πρόβλημα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Σε πολλές χώρες η συχνότητα της έχει τριπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία. Το 20% των παιδιών σχολικής ηλικίας έχουν σωματικό λίπος περισσότερο από το ιδανικό, εκ των οποίων το ένα τέταρτο είναι παχύσαρκα. Η Ελλάδα, σύμφωνα με τη Διεθνή Ομάδα Εργασίας Παχυσαρκίας (IOTF), κατατάσσεται μεταξύ των τριών πρώτων ευρωπαϊκών χωρών, όσον αφορά τη συχνότητα της παιδικής παχυσαρκίας. Μάλιστα, το 2004, το 32% των παιδιών ηλικίας 7 έως 11 ετών είχαν σωματικό βάρος μεγαλύτερο βάσει του ιδανικού βάρους, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην δεύτερη θέση στην Ευρώπη. 

Που οφείλεται όμως αυτή η αυξανόμενη τάση; 
Το μάρκετινγκ <ανθυγιεινών> τροφών (σύνδεση τους με κινούμενα σχέδια, ήρωες, περιπέτεια, χιούμορ, διασκέδαση) στα παιδιά είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που συνεισφέρουν στην παιδική παχυσαρκία. Μάλιστα, στην Ελλάδα, ο συνολικός προϋπολογισμός για το μάρκετινγκ παιδικών τροφών αυξήθηκε κατά 38% μεταξύ του 2002 και του 2003, από 1,3 εκατομμύρια σε 1,8 εκατομμύρια ευρώ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το 50% των διαφημίσεων στην παιδική τηλεοπτική ζώνη είναι <ανθυγιεινές> τροφές. Άλλες αιτίες, εξίσου σημαντικές, υπεύθυνες για την παιδική παχυσαρκία αποτελούν η αδυναμία απαγκίστρωσης των γονέων από το μετακατοχικό σύνδρομο, η έλλειψη χρόνου των γονέων για την διατροφική εκπαίδευση του παιδιού, η επιλογή fast food φαγητών, σνακ πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, αλάτι και ζάχαρη, και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας. 

Κρίσιμες περίοδοι για την εκδήλωση παχυσαρκίας στα παιδία-εφήβους είναι το βάρος του νεογνού, το οποίο επηρεάζεται από τις διατροφικές συνήθειες της μητέρας και από το βάρος της πριν την σύλληψη, παίζει ουσιαστικό ρόλο [αυξημένο βάρος νεογνού (πάνω από 4,5 kg) προδιαθέτει για εκδήλωση παχυσαρκίας μεταγενέστερα], η ηλικία των 6-7 χρόνων, που είναι μια περίοδος της απότομης αύξησης των λιποκυττάρων και τέλος η περίοδος της εφηβείας που απαιτεί επίσης προσοχή, διότι οι ορμονικές μεταβολές συμβάλλουν στην αύξηση των λιποκυττάρων και στην ανακατανομή του λίπους. 

Οι επιπτώσεις της παιδικής παχυσαρκίας στην ενήλικη ζωή είναι τεράστιες, αρκεί να λάβουμε υπόψη μας, ότι αυξάνει σε πολλαπλάσιο βαθμό τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, υπέρτασης, επιτάχυνσης της αρτηριοσκλήρυνσης, λιπώδους διήθησης του ήπατος, επιδείνωσης του άσθματος και κακής ποιότητας ζωής, κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής. Επιπρόσθετα, υπάρχουν και ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση, τάσεις απομόνωσης, διαταραχές διατροφικής συμπεριφοράς όπως νευρογενής ανορεξία ή βουλιμία και τέλος κατάθλιψη. 

Στα τέλη του 2006 διεξήχθη συνάντηση των υπουργών υγείας των ευρωπαϊκών χωρών μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και έγινε ειδική αναφορά στην παιδική παχυσαρκία, με σκοπό να υιοθετηθεί μια κοινή στρατηγική στην αντιμετώπιση της. Πλέον έχει γίνει σαφές ότι τα περιθώρια στενεύουν και πρέπει να χαραχθεί μια νέα εξειδικευμένη διατροφική πολιτική για τα παιδιά.
Στην Αμερική το πρόβλημα της παχυσαρκίας έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Γι΄ αυτό και ο Αμερικάνικος Διαιτολογικός Σύλλογος (ADA) προτείνει, πρώτη φορά εγγράφως, ότι οι παρεμβάσεις για το υπερβάλλον βάρος σε παιδική ηλικία απαιτούν ένα συνδυασμό πολυδιάστατων προγραμμάτων που θα βασίζονται στην οικογένεια και στο σχολείο, και θα περιλαμβάνουν την προώθηση της σωματικής δραστηριότητας, την εκπαίδευση των γονέων, συμβουλευτική καθοδήγηση για τη συμπεριφορά και εκπαίδευση σχετικά με τη διατροφή. 

Η σχολική ζωή είναι μία καίριας σημασίας περίοδος για την εκμάθηση και εφαρμογή υγιεινών συμπεριφορών. Ουσιαστικά, τα σχολικά γεύματα θα έπρεπε να αποτελούν τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο πλαίσιο της σχολικής ζωής. Η ποιότητα και η ποσότητα των τροφών και των ροφημάτων που καταναλώνονται στο σχολείο έχουν τεράστια δυνητική επίδραση στην υγεία και την ευζωία των παιδιών. Τα περισσότερα παιδιά περνούν σημαντικό μέρος της ζωής τους στο σχολείο. Επιπλέον, τα σχολικά γεύματα παρέχουν το 30-35% της ημερήσιας πρόσληψης ενέργειας και συμμετέχουν σημαντικά στην πρόσληψη θρεπτικών ουσιών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στην Νέα Ζηλανδία έχουν γίνει κινήσεις για την απομάκρυνση των ανθρακούχων αναψυκτικών που περιέχουν γλυκαντικές ουσίες από το σχολεία. Στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2006 καθορίσθηκαν εκ νέου τα προϊόντα που επιτρέπεται να πωλούνται στα κυλικεία δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων. Αυτή η απόφαση είναι προς την σωστή κατεύθυνση, καθότι θέτει όρια στην περιεκτικότητα των τροφών σε κορεσμένα λιπαρά, trans λιπαρά, ζάχαρη και αλάτι, ενώ συστήνει φρούτα, γάλα με χαμηλά λιπαρά κα.
Συμπερασματικά, η ενθάρρυνση των παιδιών να έχουν φυσική δραστηριότητα και η επιστροφή στην Μεσογειακή Διατροφή, αποτελούν αναγκαίες συνιστώσες για την αλλαγή της παρούσας κατάστασης, εάν πραγματικά θέλουμε να μην είμαστε στις πρώτες θέσεις στην Παχυσαρκία στην Ευρώπη.

Γράφει ο/η Παπαχρήστος Παρασκευάς, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Α.ΤΕ.Ι.Θ., M.Sc στην Διασφάλιση Ποιότητας

Το έτοιμο φαγητό «σκοτώνει τα παιδιά»

Κατά 956% έχει αυξηθεί η κατανάλωση έτοιμου φαγητού από το 1984. Θύματα τα Ελληνόπουλα. Ένα στα πέντε είναι παχύσαρκο. Επιστροφή στη μεσογειακή δίαιτα συμβουλεύουν οι γιατροί. Χοληστερίνη και τριγλυκερίδια εντοπίζονται στο αίμα παιδιών και εφήβων. Τα στοιχεία των ειδικών για τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας στην υγεία των νέων στην Ελλάδα είναι συγκλονιστικά. Σύμφωνα με τους καρδιολόγους, το παχύσαρκο παιδί έχει αυξημένη πιθανότητα ν’ αναπτύξει σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, να έχει αυξημένες τιμές χοληστερόλης και αρτηριακής πιέσεως. Η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη, καθώς από το 1984 η κατανάλωση έτοιμου φαγητού έχει αυξηθεί κατά 956% ! Οι γιατροί ολοένα και συχνότερα εντοπίζουν στα παιδιά ασθένειες που μέχρι πρότινος παρουσιάζονταν μόνο σε άτομα άνω των 50 ετών. Τα παχύσαρκα παιδιά παρουσιάζουν επίσης έντονα ψυχολογικά προβλήματα όπως, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη ενώ γίνονται και θύματα σχολικού εκφοβισμού, το λεγόμενο bulling, λόγω του βάρους τους. Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, ένα στα πέντε παιδιά στην Ελλάδα είναι παχύσαρκο, υπάρχει δηλαδή αύξηση 25% - 30% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό οφείλεται στο ότι ο τρόπος ζωής άλλαξε, η μητέρα δουλεύει και δεν έχει χρόνο να μαγειρεύει κι επομένως καταφεύγει στην λύση του πρόχειρου φαγητού. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στατιστικά δεδομένα που έδωσε στη δημοσιότητα η Ιατρική Μονάδα Παχυσαρκίας, περισσότεροι από 35.000 Έλληνες θα χάσουν την ζωή τους την επόμενη πενταετία από νόσους που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Σήμερα η παχυσαρκία είναι η Τρίτη αιτία θανάτων στη χώρα μας μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τον καρκίνο. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου 7 στους 10 Έλληνες και 5 στις 10 Ελληνίδες έχουν βάρος πάνω από το φυσιολογικό. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η επιστροφή στη μεσογειακή διατροφή και η τακτική σωματική άσκηση είναι το «κλειδί» στης επιτυχίας, σε αντίθεση με διάφορες δίαιτες που υπόσχονται απώλεια βάρους σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και οι οποίες συνήθως φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα, βάζοντας παράλληλα σε κίνδυνο την υγεία των ατόμων. Πηγή : Metropolis

Unique Visitor Counter