Για τους πάσχοντες από καούρες, η αποφυγή της γυμναστικής συχνά μοιάζει ως αυτονόητη, αφού αν αρχίσουν να τρέχουν, να κάνουν άλματα ή απλές ασκήσεις όπως οι επικύψεις, τα οξέα του στομάχου τους παλινδρομούν ταχύτερα στον οισοφάγο και οι καούρες τους εντείνονται.
Οι ασθενείς έχουν δίκιο και άδικο, καθώς η κατάλληλη γυμναστική, σε συνδυασμό με ορισμένες προφυλάξεις, μπορεί να λειτουργήσει καταπραϋντικά στην κατάστασή τους. Μελέτες έχουν δείξει πως λίγη σχετικά ήπια γυμναστική, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, μπορεί να ελαττώσει την εκδήλωση γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης- εν μέρει διότι βοηθά τους πάσχοντες να χάσουν κάποια κιλά, τα οποία αποτελούν βασικό παράγοντα κινδύνου για παλινδρόμηση. Σε μία από τις μελέτες, που δημοσιεύτηκε το 2004, συμμετείχαν περισσότεροι από 3.000 εθελοντές με καούρες.
Οπως έδειξε, μισή ώρα γυμναστική μία φορά την εβδομάδα (σε συνδυασμό με μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες) μειώνει τις καούρες κατά το ήμισυ. Πολύ σημαντικό είναι όμως να μένουν οι ασθενείς νηστικοί τις 2 ώρες πριν από τη γυμναστική και να αποφεύγουν τα πλούσια σε υδατάνθρακες ισοτονικά ροφήματα.
Το ποια γυμναστική θα επιλέξουν, όμως, είναι εξίσου σημαντικό: μελέτη του 2009 έδειξε πως οι υψηλής πρόσκρουσης αεροβικές ασκήσεις (όπως το τρέξιμο) και όσες απαιτούν οριζόντια στάση του σώματος (όπως οι πιέσεις πάγκου) επιδεινώνουν τις καούρες. Αντιθέτως, οι ηπιότερες ασκήσεις (όπως η ποδηλασία) και όσες γίνονται σε όρθια ή καθιστή θέση, τις περιορίζουν.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παλινδρόμηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παλινδρόμηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τί είναι Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Αν οι ξινίλες και οι καούρες έχουν αρχίσει να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους τότε μάλλον έχετε αρχίσει να υποφέρετε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Είναι μια ιδιαίτερα έντονη και επίπονη παθολογική κατάσταση με ενοχλητικά συμπτώματα. Ο οισοφάγος είναι ένας μυϊκός σωλήνας, που ενώνει το στόμα με το στομάχι. Οι μύες του οισοφάγου, με τις περισταλτικές κινήσεις, προωθούν τα υγρά και τις στερεές τροφές από το στόμα προς το στομάχι.
Ορισμός
Η γαστροοισοφαγικής παλινδρόμηση είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία τα όξινα γαστρικά υγρά προχωρούν από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Τα όξινα αυτά γαστρικά υγρά προκαλούν βλάβες στο βλεννογόνο του οισοφάγου. Η πιο συχνή από αυτές είναι η φλεγμονή του οισοφάγου, η οποία ονομάζεται οισοφαγίτιδα.
Οι βλάβες του οισοφάγου που προκαλούνται από τα όξινα γαστρικά υγρά, ανάλογα με τη βαρύτητα ταξινομούνται σε τέσσερις βαθμούς οισοφαγίτιδας (1ου, 2ου, 3ου, 4ου). Αυτές είναι υπεύθυνες για τα συμπτώματα του ασθενούς.
Οι βλαπτικές συνέπειες και τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης επιδεινώνονται προοδευτικά, όταν δεν γίνεται η σωστή αντιμετώπιση. Για την αποφυγή των καταστρεπτικών επιπλοκών και την ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματα, είναι αναγκαία αρχικά η θεραπεία με τα κατάλληλα φάρμακα. Μετά το τέλος της θεραπείας ο ασθενής πρέπει να ακολουθήσει ορισμένες οδηγίες, διαφορετικά τα συμπτώματα θα επανεμφανιστούν.
Τα τυπικά συμπτώματα
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και η οισοφαγίτιδα χαρακτηρίζονται από τα πιο κάτω κύρια συμπτώματα:
Κάθε ασθενής παραπονείται για ένα τουλάχιστον από τα τρία παραπάνω συμπτώματα.
Οπισθοστερνικό κάψιμο ("καούρες")
Το οπισθοστερνικό κάψιμο αποτελεί το πιο συχνό και τυπικό σύμπτωμα της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας. Το σύμπτωμα αυτό οφείλεται στην παλινδρόμηση του υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Το αίσθημα του καψίματος εντοπίζεται στο πάνω μέρος της κοιλιάς και πίσω από το στέρνο (οπισθοστερνικά). Επεκτείνεται δε προς τον τράχηλο και ακτινοβολεί προς τη ράχη.
Το αίσθημα του καψίματος μπορεί να διαρκέσει για πολλές ώρες και συνήθως εμφανίζεται μετά το φαγητό. Τα συμπτώματα έχουν τη μεγαλύτερη ένταση μια ώρα μετά το φαγητό και επιδεινώνονται με το κάπνισμα, με ορισμένα φαγητά και ποτά. Τα συμπτώματα επίσης χειροτερεύουν όταν ο ασθενής σκύβει, όταν σηκώνει βάρος, μετά από κούραση και όταν ξαπλώνει.
Δεν υπάρχει άτομο το οποίο δεν έχει αισθανθεί στη "ζωή του το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος. Συνήθως πρόκειται για ήπια ενοχλήματα, τα οποία εμφανίζονται παροδικά σε υγιείς ανθρώπους μετά από ένα πλούσιο και λιπαρό γεύμα, με παράλληλη χρήση αλκοολούχων ποτών.
Μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχουν το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος πολύ συχνά, οπότε τότε γίνεται σοβαρό πρόβλημα. Έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει μια φορά το μήνα οπισθοστερνικό κάψιμο, ενώ το ένα πέμπτο περισσότερες από μια φορές. Επίσης, 5-7% του πληθυσμού έχουν το αίσθημα του καψίματος σε καθημερινή βάση. Η νόσος προσβάλλει όλες τις ομάδες ηλικιών και συχνότερα τα άτομα με ηλικία πάνω από 50 έτη.
Όξινες ερυγές ("ξινίλες")
Ο λαός λέει: "Μου ανέβηκε κάτι ξινό προς τα επάνω". Ο καθένας από μας γνωρίζει το δυσάρεστο συναίσθημα, όταν ξαφνικά το όξινο γαστρικό υγρό ή και ακόμα τροφές που βρίσκονται στο στομάχι παλινδρομούν μέχρι το στόμα. Το φαινόμενο αυτό λέγεται: "αναγωγή γαστρικού περιεχομένου" και αποτελεί ένα άλλο τυπικό σύμπτωμα της νόσου της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
Πόνος κατά την κατάποση ('Όδυνοφαγία")
Ο πόνος κατά την κατάποση μπορεί να οφείλεται είτε σε διαταραχές της λειτουργίας της κατάποσης, είτε σε ένα μηχανικό κώλυμα κατά το πέρασμα των υγρών και των στερεών τροφών δια του οισοφάγου. Η αιτία μπορεί να είναι μια στένωση του οισοφάγου, ως αποτέλεσμα της φλεγμονής (οισοφαγίτιδα). Από το ιστορικό του ασθενούς αναφέρονται τότε συχνές αναγωγές και εμετοί.
Οι διαταραχές της κατάποσης και ειδικότερα ο πόνος θεωρούνται ως ένα σοβαρό σύμπτωμα, το οποίο απαιτεί την επείγουσα ιατρική διερεύνηση, ακόμα και στην πιο ελαφριά μορφή.
Άλλα συμπτώματα
Οι κλινικές εκδηλώσεις της παλινδρομικής νόσου είναι πολυποίκιλες. Παράλληλα με τα τρία κύρια συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, μπορεί να υπάρχουν και άλλες άτυπες εκδηλώσεις.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών παραπονείται για πόνο στο θώρακα, βραχνάδα, ναυτία και συμπτώματα από το αναπνευστικό όπως το άσθμα, νυχτερινό ξηρό βήχα, δύσπνοια, φαρυγγίτιδα και λαρυγγίτιδα. Πραγματικά, η παλινδρομική νόσος προκαλεί συχνά ενοχλήματα από το αναπνευστικό σύστημα και την περιοχή του λαιμού, της μύτης και των αυτιών. Οι μικροεισροφήσεις γαστρικού περιεχομένου κατά την εισπνοή, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας, μπορεί να είναι η αιτία της χρόνιας βρογχίτιδας.
Πολύ συχνά, οι όξινες ερυγές είναι η αιτία της κακοσμίας του στόματος. Κάθε άτομο που ακολουθεί τους κανόνες της στοματικής υγιεινής και παραταύτα παρουσιάζει κακοσμία του στόματος, πρέπει να υποβάλλεται σε ιατρικό έλεγχο, ειδικότερα όταν αυτή παρουσιάζεται "από τη μια στιγμή στην άλλη".
Οι πιο συχνές αιτίες
Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν παλινδρόμηση του γαστρικού υγρού προς τον οισοφάγο. Η πιο συχνή αιτία είναι η υπερβολική παραγωγή υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι (υπεροξύτητα). Το stress, η ένταση, η στενοχώρια, οι λιπαρές τροφές, τα γλυκά, και το αλκοόλ συμβάλλουν στην υπέρμετρη παραγωγή του οξέος.
Όταν κανείς νοιώθει το αίσθημα του καψίματος πίσω από το στέρνο, τότε σημαίνει ότι το όξινο γαστρικό υγρό παλινδρομεί προς τον οισοφάγο. Η παλινδρόμηση αυτή συμβαίνει επειδή ο κάτω οισοφαγικός σφιγκτήρας είναι χαλαρός και δεν κλείνει στεγανά την περιοχή που συνδέεται ο οισοφάγος με το στομάχι.
Ορισμένα φάρμακα, τροφές και ουσίες (όπως πχ νικοτίνη, αλκοόλ, καφεΐνη, Cola) προκαλούν χαλάρωση του σφιγκτήρα. Επίσης διάφορες παθολογικές ανατομικές καταστάσεις όπως για παράδειγμα είναι η διαφραγματοκήλη, καταργούν τη λειτουργία του οισοφαγικού σφιγκτήρα και προάγουν την παλινδρόμηση, η οποία οδηγεί σε οισοφαγίτιδα.
Τα στενά ρούχα και η σφιχτή ζώνη πιέζουν το στομάχι και εξαναγκάζουν τα γαστρικά υγρά να παλινδρομήσουν προς τον οισοφάγο.
Στους παχύσαρκους ανθρώπους συγκεντρώνεται λίπος μέσα στην κοιλιά, το οποίο, αφενός πιέζει το στομάχι και αφετέρου περιορίζει τον ελεύθερο χώρο, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να εκπτυχθεί το στομάχι κατά τη λήψη φαγητού. Ως αποτέλεσμα το γαστρικό περιεχόμενο βρίσκεται υπό συνεχή πίεση και εξαναγκάζεται να παλινδρομήσει προς τον οισοφάγο.
Διάγνωση
Επειδή το αίσθημα του καψίματος πίσω από το στέρνο, τις πιο πολλές φορές οφείλεται στην παλινδρόμηση των γαστρικών υγρών προς τον οισοφάγο, συνήθως αποφεύγουμε τις εξειδικευμένες και δαπανηρές εξετάσεις στους ασθενείς στους οποίους τα συμπτώματα είναι ήπια και τυπικά.
Όταν με τη φαρμακευτική αγωγή και τις άλλες οδηγίες, ο ασθενής δεν απαλλάσσεται πλήρως από τα συμπτώματα, είναι αναγκαίο να γίνει ένας ακριβής έλεγχος του οισοφάγου και του στομάχου.
Η ενδοσκόπηση είναι η καλύτερη εξέταση να ελέγξουμε τον οισοφάγο και το στομάχι. Με την εξέταση αυτή εκτιμάται ο βαθμός της παλινδρομικής νόσου, η έκταση και η βαρύτητα της οισοφαγίτιδας.
Επίσης διαγιγνώσκονται οι παράγοντες που τη δημιουργούν π.χ. διαφραγματοκήλη. Όταν υπάρχει. υπόνοια κακοήθους εξαλλαγής λαμβάνονται τεμαχίδια για βιοψία και γίνεται ιστολογική εξέταση,
Θεραπεία με φάρμακα
Στις ελαφρές μορφές της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας, η θεραπεία προσανατολίζεται αποκλειστικά και μόνο στα συμπτώματα. Απλές οδηγίες όπως αναφέρονται πιο κάτω, μπορεί να ανακουφίσουν προσωρινά από τα συμπτώματα.
Τα πιο συνήθη και αποτελεσματικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της παλινδρομικής νόσου και τη θεραπεία της οισοφαγίτιδας είναι τα παρακάτω:
Η αυστηρότητα στην τήρηση των παραπάνω διαιτητικών οδηγιών σχετίζεται με τη βαρύτητα της παλινδρομικής νόσου. Οι προσωπικές σας παρατηρήσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία για το ποιες τροφές είναι ιδιαίτερα ενοχλητικές για σας.
Ορισμός
Η γαστροοισοφαγικής παλινδρόμηση είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία τα όξινα γαστρικά υγρά προχωρούν από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Τα όξινα αυτά γαστρικά υγρά προκαλούν βλάβες στο βλεννογόνο του οισοφάγου. Η πιο συχνή από αυτές είναι η φλεγμονή του οισοφάγου, η οποία ονομάζεται οισοφαγίτιδα.
Οι βλάβες του οισοφάγου που προκαλούνται από τα όξινα γαστρικά υγρά, ανάλογα με τη βαρύτητα ταξινομούνται σε τέσσερις βαθμούς οισοφαγίτιδας (1ου, 2ου, 3ου, 4ου). Αυτές είναι υπεύθυνες για τα συμπτώματα του ασθενούς.
Οι βλαπτικές συνέπειες και τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης επιδεινώνονται προοδευτικά, όταν δεν γίνεται η σωστή αντιμετώπιση. Για την αποφυγή των καταστρεπτικών επιπλοκών και την ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματα, είναι αναγκαία αρχικά η θεραπεία με τα κατάλληλα φάρμακα. Μετά το τέλος της θεραπείας ο ασθενής πρέπει να ακολουθήσει ορισμένες οδηγίες, διαφορετικά τα συμπτώματα θα επανεμφανιστούν.
Τα τυπικά συμπτώματα
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και η οισοφαγίτιδα χαρακτηρίζονται από τα πιο κάτω κύρια συμπτώματα:
- το οπισθοστερνικό κάψιμο (καούρες),
- τις όξινες ερυγές (ξινίλες),
- τον πόνο κατά την κατάποση (οδυνοφαγία)
Κάθε ασθενής παραπονείται για ένα τουλάχιστον από τα τρία παραπάνω συμπτώματα.
Οπισθοστερνικό κάψιμο ("καούρες")
Το οπισθοστερνικό κάψιμο αποτελεί το πιο συχνό και τυπικό σύμπτωμα της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας. Το σύμπτωμα αυτό οφείλεται στην παλινδρόμηση του υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Το αίσθημα του καψίματος εντοπίζεται στο πάνω μέρος της κοιλιάς και πίσω από το στέρνο (οπισθοστερνικά). Επεκτείνεται δε προς τον τράχηλο και ακτινοβολεί προς τη ράχη.
Το αίσθημα του καψίματος μπορεί να διαρκέσει για πολλές ώρες και συνήθως εμφανίζεται μετά το φαγητό. Τα συμπτώματα έχουν τη μεγαλύτερη ένταση μια ώρα μετά το φαγητό και επιδεινώνονται με το κάπνισμα, με ορισμένα φαγητά και ποτά. Τα συμπτώματα επίσης χειροτερεύουν όταν ο ασθενής σκύβει, όταν σηκώνει βάρος, μετά από κούραση και όταν ξαπλώνει.
Δεν υπάρχει άτομο το οποίο δεν έχει αισθανθεί στη "ζωή του το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος. Συνήθως πρόκειται για ήπια ενοχλήματα, τα οποία εμφανίζονται παροδικά σε υγιείς ανθρώπους μετά από ένα πλούσιο και λιπαρό γεύμα, με παράλληλη χρήση αλκοολούχων ποτών.
Μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχουν το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος πολύ συχνά, οπότε τότε γίνεται σοβαρό πρόβλημα. Έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει μια φορά το μήνα οπισθοστερνικό κάψιμο, ενώ το ένα πέμπτο περισσότερες από μια φορές. Επίσης, 5-7% του πληθυσμού έχουν το αίσθημα του καψίματος σε καθημερινή βάση. Η νόσος προσβάλλει όλες τις ομάδες ηλικιών και συχνότερα τα άτομα με ηλικία πάνω από 50 έτη.
Όξινες ερυγές ("ξινίλες")
Ο λαός λέει: "Μου ανέβηκε κάτι ξινό προς τα επάνω". Ο καθένας από μας γνωρίζει το δυσάρεστο συναίσθημα, όταν ξαφνικά το όξινο γαστρικό υγρό ή και ακόμα τροφές που βρίσκονται στο στομάχι παλινδρομούν μέχρι το στόμα. Το φαινόμενο αυτό λέγεται: "αναγωγή γαστρικού περιεχομένου" και αποτελεί ένα άλλο τυπικό σύμπτωμα της νόσου της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
Πόνος κατά την κατάποση ('Όδυνοφαγία")
Ο πόνος κατά την κατάποση μπορεί να οφείλεται είτε σε διαταραχές της λειτουργίας της κατάποσης, είτε σε ένα μηχανικό κώλυμα κατά το πέρασμα των υγρών και των στερεών τροφών δια του οισοφάγου. Η αιτία μπορεί να είναι μια στένωση του οισοφάγου, ως αποτέλεσμα της φλεγμονής (οισοφαγίτιδα). Από το ιστορικό του ασθενούς αναφέρονται τότε συχνές αναγωγές και εμετοί.
Οι διαταραχές της κατάποσης και ειδικότερα ο πόνος θεωρούνται ως ένα σοβαρό σύμπτωμα, το οποίο απαιτεί την επείγουσα ιατρική διερεύνηση, ακόμα και στην πιο ελαφριά μορφή.
Άλλα συμπτώματα
Οι κλινικές εκδηλώσεις της παλινδρομικής νόσου είναι πολυποίκιλες. Παράλληλα με τα τρία κύρια συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, μπορεί να υπάρχουν και άλλες άτυπες εκδηλώσεις.
Ένας μεγάλος αριθμός ασθενών παραπονείται για πόνο στο θώρακα, βραχνάδα, ναυτία και συμπτώματα από το αναπνευστικό όπως το άσθμα, νυχτερινό ξηρό βήχα, δύσπνοια, φαρυγγίτιδα και λαρυγγίτιδα. Πραγματικά, η παλινδρομική νόσος προκαλεί συχνά ενοχλήματα από το αναπνευστικό σύστημα και την περιοχή του λαιμού, της μύτης και των αυτιών. Οι μικροεισροφήσεις γαστρικού περιεχομένου κατά την εισπνοή, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας, μπορεί να είναι η αιτία της χρόνιας βρογχίτιδας.
Πολύ συχνά, οι όξινες ερυγές είναι η αιτία της κακοσμίας του στόματος. Κάθε άτομο που ακολουθεί τους κανόνες της στοματικής υγιεινής και παραταύτα παρουσιάζει κακοσμία του στόματος, πρέπει να υποβάλλεται σε ιατρικό έλεγχο, ειδικότερα όταν αυτή παρουσιάζεται "από τη μια στιγμή στην άλλη".
Οι πιο συχνές αιτίες
Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν παλινδρόμηση του γαστρικού υγρού προς τον οισοφάγο. Η πιο συχνή αιτία είναι η υπερβολική παραγωγή υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι (υπεροξύτητα). Το stress, η ένταση, η στενοχώρια, οι λιπαρές τροφές, τα γλυκά, και το αλκοόλ συμβάλλουν στην υπέρμετρη παραγωγή του οξέος.
Όταν κανείς νοιώθει το αίσθημα του καψίματος πίσω από το στέρνο, τότε σημαίνει ότι το όξινο γαστρικό υγρό παλινδρομεί προς τον οισοφάγο. Η παλινδρόμηση αυτή συμβαίνει επειδή ο κάτω οισοφαγικός σφιγκτήρας είναι χαλαρός και δεν κλείνει στεγανά την περιοχή που συνδέεται ο οισοφάγος με το στομάχι.
Ορισμένα φάρμακα, τροφές και ουσίες (όπως πχ νικοτίνη, αλκοόλ, καφεΐνη, Cola) προκαλούν χαλάρωση του σφιγκτήρα. Επίσης διάφορες παθολογικές ανατομικές καταστάσεις όπως για παράδειγμα είναι η διαφραγματοκήλη, καταργούν τη λειτουργία του οισοφαγικού σφιγκτήρα και προάγουν την παλινδρόμηση, η οποία οδηγεί σε οισοφαγίτιδα.
Τα στενά ρούχα και η σφιχτή ζώνη πιέζουν το στομάχι και εξαναγκάζουν τα γαστρικά υγρά να παλινδρομήσουν προς τον οισοφάγο.
Στους παχύσαρκους ανθρώπους συγκεντρώνεται λίπος μέσα στην κοιλιά, το οποίο, αφενός πιέζει το στομάχι και αφετέρου περιορίζει τον ελεύθερο χώρο, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να εκπτυχθεί το στομάχι κατά τη λήψη φαγητού. Ως αποτέλεσμα το γαστρικό περιεχόμενο βρίσκεται υπό συνεχή πίεση και εξαναγκάζεται να παλινδρομήσει προς τον οισοφάγο.
Διάγνωση
Επειδή το αίσθημα του καψίματος πίσω από το στέρνο, τις πιο πολλές φορές οφείλεται στην παλινδρόμηση των γαστρικών υγρών προς τον οισοφάγο, συνήθως αποφεύγουμε τις εξειδικευμένες και δαπανηρές εξετάσεις στους ασθενείς στους οποίους τα συμπτώματα είναι ήπια και τυπικά.
Όταν με τη φαρμακευτική αγωγή και τις άλλες οδηγίες, ο ασθενής δεν απαλλάσσεται πλήρως από τα συμπτώματα, είναι αναγκαίο να γίνει ένας ακριβής έλεγχος του οισοφάγου και του στομάχου.
Η ενδοσκόπηση είναι η καλύτερη εξέταση να ελέγξουμε τον οισοφάγο και το στομάχι. Με την εξέταση αυτή εκτιμάται ο βαθμός της παλινδρομικής νόσου, η έκταση και η βαρύτητα της οισοφαγίτιδας.
Επίσης διαγιγνώσκονται οι παράγοντες που τη δημιουργούν π.χ. διαφραγματοκήλη. Όταν υπάρχει. υπόνοια κακοήθους εξαλλαγής λαμβάνονται τεμαχίδια για βιοψία και γίνεται ιστολογική εξέταση,
Θεραπεία με φάρμακα
Στις ελαφρές μορφές της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας, η θεραπεία προσανατολίζεται αποκλειστικά και μόνο στα συμπτώματα. Απλές οδηγίες όπως αναφέρονται πιο κάτω, μπορεί να ανακουφίσουν προσωρινά από τα συμπτώματα.
Τα πιο συνήθη και αποτελεσματικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της παλινδρομικής νόσου και τη θεραπεία της οισοφαγίτιδας είναι τα παρακάτω:
- Αντιόξινα Τα φάρμακα που εξουδετερώνουν τα γαστρικά οξέα ονομάζονται αvτιόξιvα. Ανακουφίζουν προσωρινά από το σύμπτωμα του οπισθοστερνικού καψίματος, αλλά δεν έχουν καμία δράση στην ελάττωση της παραγωγής του υδροχλωρικού οξέος από το στομάχι. Τα ανrιόξινα αγοράζονται από τα φαρμακεία χωρίς ιατρική συνταγή και από πολλούς ανθρώπους λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επειδή η δράση τους είναι παροδική καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες. Ωστόσο, η αλόγιστη χρήση τους μπορεί να προκαλέσει ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες.Τα πιο γνωστά αντιόξινα φάρμακα που κυκλοφορούν στα φαρμακεία, με τις εμπορικές ονομασίες είναι: Aludrox, Simeco, Milk of Magnesia, Maalox, Riopan κ.ά.
- Φάρμακα που βελτιώνουν την κινητικότητα του οισοφάγου και τη λειτουργία του κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα.Το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος συχνά συνδυάζεται με διαταραχές στην κινητικότητα του οισοφάγου και με μια ανεπάρκεια στη λειτουργία του κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα. Για το λόγο αυτό η χορήγηση φαρμάκων που προάγουν την ομαλή κινητικότητα του οισοφάγου είναι ωφέλιμη. Τα φάρμακα αυτά, τα οποία ονομάζονται και προκιvητικά, επιταχύνουν επιπλέον την κένωση του στομάχου και έτσι απαλλάσσουν τον ασθενή από το μετεωρισμό. Τα πιο γνωστά φάρμακα της κατηγορίας αυτής είναι: Alimix, Ibutin, Cilroton, Primperan.
- Φάρμακα που ελαττώνουν την παραγωγή οξέος στο στομάχι. Με τα σύγχρονα φάρμακα αναστέλλεται αποτελεσματικά η υπέρμετρη παραγωγή υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι. Με την ελάττωση της γαστρικής οξύτητας απαλλάσσεται ο ασθενής από το αίσθημα του οπισθοστερνικού καψίματος, τις όξινες ερυγές και τον πόνο κατά την κατάποση. Η δράση τους είναι πάρα πολύ γρήγορη και θεωρούνται ως τα καλύτερα φάρμακα για την παλινδρομική νόσο και την οισοφαγίτιδα. Η χορήγησή τους ενδείκνυται τόσο για τις βαριές μορφές, όσο και για τις ήπιες μορφές της νόσου. Η δόση τους καθορίζεται από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και αποφασίζεται από τον θεράποντα ιατρό. Τα φάρμακα αυτά δεν έχουν σοβαρές παρενέργειες και είναι αρκετά ασφαλή. Λαμβάνονται συνήθως μία φορά την ημέρα και έτσι βοηθούν στη συμμόρφωση του ασθενούς να ακολουθήσει πιστά τη θεραπεία.Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα συμπτώματα της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας θεραπεύονται με ένα από αυτά τα φάρμακα, μέσα σε τέσσερις εβδομάδες. Τα πιο γνωστά φάρμακα της κατηγορίας αυτής, με τα εμπορικά τους ονόματα, είναι: Losec, Laprazol, Zurcazol, Controloc.
- Αποφεύγετε να κοιμόσασθε σε εντελώς οριζόντια θέση. Κατά την κατάκλιση ανασηκώστε το πάνω μέρος του σώματος (πχ με μαξιλάρια κάτω από την πλάτη) ή ανασηκώστε το πάνω μέρος του κρεβατιού με τάκους κατά 15-20 εκατοστά.
- Αποφεύγετε την κατάκλιση μετά το γεύμα γιατί έτσι παλινδρομεί πιο εύκολα το γαστρικό περιεχόμενο προς τον οισοφάγο. Ένας σύντομος περίπατος είναι η καλύτερη λύση. Μην ξαπλώνετε πριν περάσουν 2-3 ώρες από το τελευταίο γεύμα και μην κάθεστε σε βαθιές πολυθρόνες.
- Αποφεύγετε το υπερβολικό βάρος, επειδή αυξάνει την πίεση στο στομάχι, που προάγει την παλινδρόμηση.
- Αποφεύγετε τα στενά ρούχα, τις σφιχτές ζώνες, να σηκώνετε βάρη, τις ασκήσεις κοιλιακών και το σκύψιμο για να μην πιέζεται το στομάχι σας.
- Μετά το βραδινό δείπνο πηγαίνετε για ύπνο αφού έχουν περάσει 2-3 ώρες.
- Διακόψτε το κάπνισμα
- Μια προσεγμένη επιλογή των τροφών και η υιοθέτηση σωστών κανόνων διατροφής μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματα της παλινδρομικής νόσου και της οισοφαγίτιδας. Ορισμένες τροφές και ποτά ασκούν βλαπτική δράση και επιδεινώνουν τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και της οισοφαγίτιδας.
- Τρώτε μικρά, ελαφριά και συχνά γεύματα.
- Αποφεύγεται τα μεγάλα γεύματα.
- Περιορίστε ή/και αποφύγετε:
- Τα λιπαρά γεύματα (κρέας μικρών ζώων, ζαμπόν, μπέικον, αλλαντικά, κονσέρβες, λιπαρά ψάρια, λιπαρές σάλτσες, πχ μαγιονέζα, λιπαρά τυριά, τηγανιτό βούτυρο, λάδι ή μαργαρίνη), τα τηγανητά, τη σοκολάτα, τον καφέ, τη μέντα, τα μπαχαρικά, τα αλκοολούχα ποτά, τους όξινους χυμούς φρούτων (πορτοκαλιού, λεμονιού, ντομάτας) , τα αεριούχα ποτά, τη σόδα, τα γλυκά με σιρόπι (Kouταλιoύ, ταψιού, λουκουμάδες, σαντιγί, μεγάλη ποσότητα μελιού ή μαρμελάδας), τις πίπες με φύλλο, τις σούπες και τα υγρά το βράδυ, άγουρα ή ξηρά φρούτα, αγγούρια, μανιτάρια, ραπανάκια, λάχανο, κάστανα, τουρσιά, ξύδι, σκόρδο, λεμόνι, πικάντικες σάλτσες, κέτσαπ, μουστάρδα, πιπέρι, πάπρικα.
- Τα λιπαρά γεύματα (κρέας μικρών ζώων, ζαμπόν, μπέικον, αλλαντικά, κονσέρβες, λιπαρά ψάρια, λιπαρές σάλτσες, πχ μαγιονέζα, λιπαρά τυριά, τηγανιτό βούτυρο, λάδι ή μαργαρίνη), τα τηγανητά, τη σοκολάτα, τον καφέ, τη μέντα, τα μπαχαρικά, τα αλκοολούχα ποτά, τους όξινους χυμούς φρούτων (πορτοκαλιού, λεμονιού, ντομάτας) , τα αεριούχα ποτά, τη σόδα, τα γλυκά με σιρόπι (Kouταλιoύ, ταψιού, λουκουμάδες, σαντιγί, μεγάλη ποσότητα μελιού ή μαρμελάδας), τις πίπες με φύλλο, τις σούπες και τα υγρά το βράδυ, άγουρα ή ξηρά φρούτα, αγγούρια, μανιτάρια, ραπανάκια, λάχανο, κάστανα, τουρσιά, ξύδι, σκόρδο, λεμόνι, πικάντικες σάλτσες, κέτσαπ, μουστάρδα, πιπέρι, πάπρικα.
Η αυστηρότητα στην τήρηση των παραπάνω διαιτητικών οδηγιών σχετίζεται με τη βαρύτητα της παλινδρομικής νόσου. Οι προσωπικές σας παρατηρήσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία για το ποιες τροφές είναι ιδιαίτερα ενοχλητικές για σας.
Πιπερόρριζα (Ginger)
Το ginger (Zingiber officinale Roscoe), είναι γνωστό στην Ελλάδα ως πιπερόρριζα, ανήκει στην οικογένεια των Zingiberaceae. Είναι ένα φυτό το οποίο μεγαλώνει καλά σε περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες και πολλές βροχές κατά την περίοδο ανάπτυξης, αλλά και με περίοδο ξηρασίας κατά την συγκομιδή. Δεν παράγει καρπούς και πολλαπλασιάζεται μέσω της ρίζας του. Άλλη ονομασία με την οποία είναι γνωστό το φυτό διεθνώς είναι Zingiber.
Συστατικά του φυτού είναι υδατάνθρακες με το άμυλο ως κυριότερο συστατικό, διάφορα λιπίδια (π.χ. παλμιτικό,ελαϊκό,λινελαϊκό, καπρικό, στεατικό, λινολενικό, αραχιδικό, τριγλυκερίδια, φωσφατιδικό οξύ, λεκιθίνες, ginger-γλυκολιπίδια Α,Β και C), επίσης, περιέχει ελαιορητίνες, ομόλογα τζιντζερόλης, συμπεριλαμβανομένων των παραγώγων με πλάγια μεθυλική αλυσίδα, τα ομόλογα shogaol που είναι προϊόντα αφυδάτωσης των ελαίων της πιπερόριζας, τζιντζερόνη (προϊόν υποβάθμισης των τζιντζερολών) κ.α. Τα αιθέρια έλαια που περιέχονται στην πιπερόριζα είναι β- βισαβολένιο και τζιντζιμπερένιο, τζιντζιβερόλη, τζιντζιβερενόλη, α-κουρκουμένιο, β-σεσκιφελλανδρένιο, β-σεσκιφελλανδρόλη (cis και trans) και πολυάριθμοι μονοτερπενικοί υδρογονάνθρακες, αλκοόλες και αλδεϋδες.
Αλλα συστατικά του φυτού είναι διάφορα αμινοξέα (π.χ.αργινίνη, ασπαρτικό οξύ, κυστεϊνη, γλυκίνη, ισολευκίνη, λευκίνη, σερίνη, θρεονίνη και βαλίνη), πρωτεΐνες, ρητίνες, διτερπένια (γαλανολακτόνη), βιταμίνες, ειδικά νικοτινικό οξύ(νιασίνη) και βιταμίνη Α και ανόργανα στοιχεία.
Το τμήμα του φυτού που χρησιμοποιείται είναι το υπόγειο διακλαδιζόμενο ρίζωμα, χρώματος γκρι με λευκοκίτρινη σάρκα.
Το τμήμα του φυτού που χρησιμοποιείται είναι το υπόγειο διακλαδιζόμενο ρίζωμα, χρώματος γκρι με λευκοκίτρινη σάρκα.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
- Σαν αντιεμετικό
- Κονιοποιημένο ρίζωμα: Εφάπαξ δόση των 1-2 γραμ., 30 λεπτά πριν από το ταξίδι για την πρόληψη συμπτωμάτων της ναυτίας, ή 0,5 γρ., δύο ως τέσσερις φορές ημερησίως.
Άλλες χρήσεις
-
- Κονιοποιημένο ρίζωμα 0,25-1 γραμ., τρεις φορές ημερησίως
- Βάμμα (1 :5) 1.5-3mL τρεις φορές ημερησίως, 1.7- 5 ml. ημερησίως
-
ΔΡΑΣΗ
Οι ελαιορητίνες που περιέχει θεωρείται ότι είναι οι βασικές δραστικές ουσίες στην πιπερόρριζα. Διάφορες φαρμακολογικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων της αντιεμετικής, της αντιθρομβωτικής, της αντιμικροβιακής, της αντικαρκινικής, της αντιοξειδωτικής, της αντιφλεγμονώδους και της καρδιοτονωτικής δράσης, έχουν διαπιστωθεί σε in vitro έρευνες και σε ζώα. Επίσης, αναφέρεται ότι έχει αγχολυτική, υπογλυκαιμική, αντιυπερχοληστερολαιμική, υποτασική και υπερτασική δράση, ότι παρεμποδίζει τη συσσώρευση προσταγλανδινών και αιμοπεταλίων και ότι κατέχει χολαγωγικές και ευστόμαχες ιδιότητες. Όσον αφορά την υπογλυκαιμική, την αντιυποχοληστερολαιμική, την αντιελκογονική δράση και την αναστολή σύνθεσης των προσταγλανδινών απαιτούνται περαιτέρω έρευνες. Οι κλινικές μελέτες έχουν στοχεύσει κυρίως στην επίδραση της πιπερόρριζας στην πρόληψη της ναυτίας και του εμετού. Η χρήση της σαν μια προληπτική θεραπεία ενάντια στην ναυτία των μετακινήσεων είναι αμφισβητούμενη. Φαίνεται ότι είναι πιθανό να εμφανίζει μία τοπική δράση στον γαστρεντερικό σωλήνα, παρά να συμμετέχει σε έναν κεντρικά μεσολαβούντα μηχανισμό.
Οι ελαιορητίνες που περιέχει θεωρείται ότι είναι οι βασικές δραστικές ουσίες στην πιπερόρριζα. Διάφορες φαρμακολογικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων της αντιεμετικής, της αντιθρομβωτικής, της αντιμικροβιακής, της αντικαρκινικής, της αντιοξειδωτικής, της αντιφλεγμονώδους και της καρδιοτονωτικής δράσης, έχουν διαπιστωθεί σε in vitro έρευνες και σε ζώα. Επίσης, αναφέρεται ότι έχει αγχολυτική, υπογλυκαιμική, αντιυπερχοληστερολαιμική, υποτασική και υπερτασική δράση, ότι παρεμποδίζει τη συσσώρευση προσταγλανδινών και αιμοπεταλίων και ότι κατέχει χολαγωγικές και ευστόμαχες ιδιότητες. Όσον αφορά την υπογλυκαιμική, την αντιυποχοληστερολαιμική, την αντιελκογονική δράση και την αναστολή σύνθεσης των προσταγλανδινών απαιτούνται περαιτέρω έρευνες. Οι κλινικές μελέτες έχουν στοχεύσει κυρίως στην επίδραση της πιπερόρριζας στην πρόληψη της ναυτίας και του εμετού. Η χρήση της σαν μια προληπτική θεραπεία ενάντια στην ναυτία των μετακινήσεων είναι αμφισβητούμενη. Φαίνεται ότι είναι πιθανό να εμφανίζει μία τοπική δράση στον γαστρεντερικό σωλήνα, παρά να συμμετέχει σε έναν κεντρικά μεσολαβούντα μηχανισμό.
ΧΡΗΣΕΙΣ
Η πιπερόρριζα κατατάσσεται από το συμβούλιο της Ευρώπης ως φυσική πηγή αρωματικής ουσίας τροφίμων. Αυτή η κατηγορία υποδεικνύει ότι η πιπερόρριζα μπορεί να προστεθεί στα τρόφιμα σε μικρές ποσότητες, με έναν κάποιο περιορισμό, λόγω πιθανού δραστικού συστατικού (μέχρι στιγμής απροσδιόρισου) στο τελικό προϊόν. Χρησιμοποιείται ευρέως στα τρόφιμα σαν καρύκευμα. Στις ΗΠΑ, η πιπερόρριζα κατατάσσεται στη λίστα GRAS (Gεnerally Recognized As Safety) (Γενικώς αναγνωρισμένο σαν ασφαλές ).
Η πιπερόρριζα κατατάσσεται από το συμβούλιο της Ευρώπης ως φυσική πηγή αρωματικής ουσίας τροφίμων. Αυτή η κατηγορία υποδεικνύει ότι η πιπερόρριζα μπορεί να προστεθεί στα τρόφιμα σε μικρές ποσότητες, με έναν κάποιο περιορισμό, λόγω πιθανού δραστικού συστατικού (μέχρι στιγμής απροσδιόρισου) στο τελικό προϊόν. Χρησιμοποιείται ευρέως στα τρόφιμα σαν καρύκευμα. Στις ΗΠΑ, η πιπερόρριζα κατατάσσεται στη λίστα GRAS (Gεnerally Recognized As Safety) (Γενικώς αναγνωρισμένο σαν ασφαλές ).
Όσον αφορά την χρήση της ως βότανο, η πιπερόρριζα θεωρείται ότι διαθέτει σπασμολυτικές ιδιότητες. Κατά παράδοση, έχει χρησιμοποιηθεί για κολικούς , δυσπεψία και συγκεκριμένα για εντερικούς κολικούς. Τελευταία, το ενδιαφέρον για την πιπερόρριζα στρέφεται στη χρήση της στην πρόληψη της ναυτίας και του εμέτου, στην χρήση της ως χωνευτικό και ως συμπληρωματική θεραπεία για φλεγμονώδεις καταστάσεις, όπως οστεοαρθρίτιδα και ρευματοειδή αρθρίτιδα (Yoshikawa et al , 1992).
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Η πιπερόρριζα αναφέρεται ότι έχει καρδιοτονωτική και αντιαιμοπεταλική δράση in vitro και υπογλυκαιμική δράση σε μελέτες in vivo. Οι υπερβολικές δόσεις μπορούν επομένως να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική ή αντιπηκτική θεραπεία. Ένα πτητικό συστατικό, η σ-σογκόλη, αναφέρεται ότι έχει επιπτώσεις στην πίεση του αίματος (αρχικά μείωση και κατόπιν αύξηση) in vivo.
Η πιπερόρριζα αναφέρεται ότι έχει καρδιοτονωτική και αντιαιμοπεταλική δράση in vitro και υπογλυκαιμική δράση σε μελέτες in vivo. Οι υπερβολικές δόσεις μπορούν επομένως να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική ή αντιπηκτική θεραπεία. Ένα πτητικό συστατικό, η σ-σογκόλη, αναφέρεται ότι έχει επιπτώσεις στην πίεση του αίματος (αρχικά μείωση και κατόπιν αύξηση) in vivo.
Εγκυμοσύνη και θηλασμός
Η πιπερόρριζα αναφέρεται ότι δρα ως αμβλωτικό και ότι εμφανίζει διεγερτική δράση στην μήτρα. Δόσεις πιπερόρριζας που υπερβαίνουν πολύ τα ποσά που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, δεν πρέπει να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ή του θηλασμού (Lawrence et al, 1984).
Η πιπερόρριζα αναφέρεται ότι δρα ως αμβλωτικό και ότι εμφανίζει διεγερτική δράση στην μήτρα. Δόσεις πιπερόρριζας που υπερβαίνουν πολύ τα ποσά που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, δεν πρέπει να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ή του θηλασμού (Lawrence et al, 1984).
ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Καμία ανεπιθύμητη ενέργεια δεν έχει τεκμηριωθεί για την πιπερόρριζα. Το έλαιο της δε φαίνεται να είναι ερεθιστικό, ή να προκαλεί ευαισθησία, αν και μπορεί να εμφανιστεί δερματίτιδα σε υπερευαίσθητα άτομα. Η φωτοτοξικότητα από τα έλαια της πιπερόριζας δεν θεωρείται σημαντική. Το έλαιο της φαίνεται να είναι χαμηλής τοξικότητας και αναφέρεται ότι οι μέγιστη τιμές LD50 (σε ποντίκια από το στόμα, σε κουνέλια από το δέρμα) υπερβαίνουν τα 5 γ/kg ΣΒ. Η μεταλλαξιογόνος δράση έχει αποδειχθεί για ένα αιθανολικό εκχύλισμα πιπερόριζας, με ζιγγερόλη και σογκόλη στη Salmonella typhimurium. Η ζιγγερόνη βρέθηκε ότι δεν είναι μεταλλαξιογόνος. Ο χυμός της πιπερόρριζας αναφέρεται ότι επιδεικνύει αντιμεταλλαξιογόνο δράση, ενώ μεταλλαξιογόνος δράση έχει περιγραφεί για την 6-ζιγγερόλη, παρουσία γνωστών χημικών μεταλλαξιογόνων. Αναφέρθηκε ότι συγκεκριμένα μεταλλαξιογόνα μπορούν να ενεργοποιήσουν τη δραστηριότητα της 6- ζιγγερόλης με αποτέλεσμα να μην καταστέλλεται από τα αντιμεταλλαξιογόνα συστατικά που υπάρχουν στον χυμό.
Καμία ανεπιθύμητη ενέργεια δεν έχει τεκμηριωθεί για την πιπερόρριζα. Το έλαιο της δε φαίνεται να είναι ερεθιστικό, ή να προκαλεί ευαισθησία, αν και μπορεί να εμφανιστεί δερματίτιδα σε υπερευαίσθητα άτομα. Η φωτοτοξικότητα από τα έλαια της πιπερόριζας δεν θεωρείται σημαντική. Το έλαιο της φαίνεται να είναι χαμηλής τοξικότητας και αναφέρεται ότι οι μέγιστη τιμές LD50 (σε ποντίκια από το στόμα, σε κουνέλια από το δέρμα) υπερβαίνουν τα 5 γ/kg ΣΒ. Η μεταλλαξιογόνος δράση έχει αποδειχθεί για ένα αιθανολικό εκχύλισμα πιπερόριζας, με ζιγγερόλη και σογκόλη στη Salmonella typhimurium. Η ζιγγερόνη βρέθηκε ότι δεν είναι μεταλλαξιογόνος. Ο χυμός της πιπερόρριζας αναφέρεται ότι επιδεικνύει αντιμεταλλαξιογόνο δράση, ενώ μεταλλαξιογόνος δράση έχει περιγραφεί για την 6-ζιγγερόλη, παρουσία γνωστών χημικών μεταλλαξιογόνων. Αναφέρθηκε ότι συγκεκριμένα μεταλλαξιογόνα μπορούν να ενεργοποιήσουν τη δραστηριότητα της 6- ζιγγερόλης με αποτέλεσμα να μην καταστέλλεται από τα αντιμεταλλαξιογόνα συστατικά που υπάρχουν στον χυμό.
ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ
Υπερβολικές δόσεις πιπερόρριζας μπορούν να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική, ή αντιπηκτική θεραπεία.
Υπερβολικές δόσεις πιπερόρριζας μπορούν να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική, ή αντιπηκτική θεραπεία.
Πιπερόρριζα/ Zingiber officinale
- τερπένια(zingiberine,phellandrene, curcumene)
- αλκοόλες (citronellol, linalol)
Όργανα: Πεπτικό σύστημα
Ιδιότητες:
- τονωτικό, διεγερτικό
- στομαχικό, άφυσο
- αναλγητικό
- αντιπυρετικό
- αντι-ιδρωτικό
Ενδείξεις:
- ανεπάρκειες του πεπτικού συστήματος(δυσπεψία, τυμπανισμός,ανορεξία, κ.λ.π.)
- ανικανότητα
- ρευματικοί πόνοι
Γράφουν η Σκουρολιάκου Μαρία, Λέκτορας Εντερικής και Παρεντερικής Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο,Κλινική Φαρμακοποιός, Επιστημονική Σύμβουλος Κέντρου Διατροφικής Υποστήριξης και Διαιτολογίας, μαιευτήριο ΙΑΣΩ - Φοντόρ Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου
Καούρες: Όταν το φαγητό παύει να είναι απόλαυση
Έχει τύχει σίγουρα σε πολλούς από εμάς, να νιώσουμε κάψιμο στο στήθος που συχνά ανεβαίνει ως το λαιμό, μετά από την κατανάλωση κάποιων φαγητών (π.χ. ένα κομμάτι πίτσα, αλκοόλ…) ή μετά από ένα μεγάλο γεύμα. Το κάψιμο αυτό οφείλεται στην παλινδρόμηση του οξέος, που φυσιολογικά παράγεται στο στομάχι, προς τον οισοφάγο μας και συνιστά ένα εξαιρετικά συχνό φαινόμενο.
Ανάμεσα στον οισοφάγο και στο στομάχι υπάρχει μια βαλβίδα (γαστροοισοφαγική βαλβίδα) που ανοίγει όταν τρώμε, έτσι ώστε το φαγητό να κατέβει στο στομάχι. Έπειτα κλείνει, έτσι ώστε το οξύ που παράγει το στομάχι να μην γυρίσει πίσω στον οισοφάγο. Όταν η βαλβίδα δεν δουλεύει καλά, το οξύ (αλλά και άλλες ουσίες όπως η χολή) ανεβαίνουν και ερεθίζουν τον οισοφάγο και προκαλούν συμπτώματα όπως κάψιμο ή πόνος.
Οι καούρες ή ο πόνος παρουσιάζονται μετά τα γεύματα και μπορεί ναι διαρκέσουν πολλές ώρες, ενώ είναι πιο έντονα όταν ο ασθενής ξαπλώσει ή σκύψει. Κάποιοι μπορεί να μην εμφανίζουν καούρες αλλά να υπάρχει η αίσθηση ξένου σώματος ή όξινων υγρών στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση ή και βήχας που χειροτερεύει την νύχτα. Αξίζει να αναφέρουμε πως σε ένα ποσοστό ασθενών με βήχα ασθματικής αιτιολογίας (ιδίως από αυτούς που ξεκίνησε μετά την παιδική ηλικία), η αιτία του βήχα είναι η παλινδρόμηση και όχι το άσθμα.
Όλοι μας μπορεί κατά καιρούς να παρουσιάσουμε καούρες. Πιο συχνά όμως εμφανίζονται σε υπέρβαρους, σε αυτούς που τρώνε μεγάλα ή λιπαρά γεύματα, καπνίζουν και φοράνε στενά ρούχα και ζώνες, καθώς αυτοί οι παράγοντες είτε χαλαρώνουν την βαλβίδα ή αυξάνουν την ποσότητα του οξέος που παράγεται στο στομάχι. Οι «καούρες» συνήθως δεν αποτελούν σημαντικό πρόβλημα για την υγεία μας. Όμως, αν εμφανίζονται πιο συχνά από 2-3 φορές την εβδομάδα, μπορεί να πάσχουμε από μια κατάσταση που ονομάζεται γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος (ΓΟΠΝ) και είναι απαραίτητο να δούμε τον γαστρεντερολόγο μας, γιατί, χωρίς θεραπεία, μπορεί να αναπτυχθούν έλκη στον οισοφάγο (οισοφαγίτιδα) ή και προκαρκινικές αλλοιώσεις (οισοφάγος Barrett’s).
Περίπου 5% των ασθενών με χρόνιες καούρες έχουν οισοφάγο Barrett’s. Από αυτούς 1-1,5% ανά έτος θα εμφανίσουν καρκίνο οισοφάγου. Για να γίνει διάγνωση των καταστάσεων αυτών πρέπει να γίνει ενδοσκόπηση (γαστροσκόπηση) και να ληφθούν βιοψίες. Το ευτύχημα είναι πως σήμερα υπάρχουν πολύ επιτυχημένες ενδοσκοπικές μέθοδοι που καταστρέφουν τις προκαρκινικές περιοχές (δηλαδή τον οισοφάγο Barrett’s) μέσω ραδιοκυμάτων με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Πως θα μπορέσουμε όμως να αποφύγουμε ή να αντιμετωπίσουμε τις καούρες; Αυτό είναι εφικτό με αλλαγές κάποιων συνηθειών του lifestyle μας και με φαρμακευτική αγωγή. Πιο αναλυτικά πρέπει:
- Να μεσολαβούν τουλάχιστον 2 ώρες ανάμεσα στο τελευταίο γεύμα μας και την κατάκλιση, ούτως ώστε να μην ξαπλώνουμε με γεμάτο στομάχι.
- Να τρώμε μικρά και συχνά γεύματα
- Να αποφεύγουμε τα φαγητά που είτε αυξάνουν το οξύ που παράγει το στομάχι είτε χαλαρώνουν την γαστρο-οισοφαγική βαλβίδα. Τέτοια φαγητά είναι: η ντομάτα, το κρεμμύδι, η σοκολάτα, η μέντα, τα λιπαρά και πικάντικα φαγητά, τα εσπεριδοειδή, ο καφές, το αλκοόλ, το τσάι και τα ανθρακούχα.
- Να αποφεύγουμε συγκεκριμένες ασκήσεις στο γυμναστήριο (σε συνεννόηση με τον γαστρεντερολόγο), όπως π.χ. οι κοιλιακοί, που ευνοούν την παλινδρόμηση αυξάνοντας την ενδοκοιλιακή πίεση.
- Να ανυψώσουμε τα πόδια του κρεβατιού που αντιστοιχούν στο προσκέφαλο κατά 15 εκ (2-3 βιβλία). Απαγορεύεται η τοποθέτηση μαξιλαριών γιατί και οι καούρες θα επιδεινωθούν και ο αυχένας μας θα τραυματιστεί.
- Να διακόψουμε το κάπνισμα
- Τα αντιόξινα. Εξουδετερώνουν το οξύ που παράγεται στο στομάχι, η δράση τους όμως διαρκεί λίγο και δεν θεραπεύει (αν υπάρχει) τη φλεγμονή ή τα έλκη που ίσως υπάρχουν στον οισοφάγο.
- Οι Η2 ανταγωνιστές (πχ ρανιτιδίνη). Λαμβάνονται πριν το γεύμα και εμποδίζουν την παραγωγή οξέος.
- Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (ομεπραζόλη, εσομεπραζόλη, παντοπραζόλη, ραμπεπραζόλη). Είναι τα πιο ισχυρά φάρμακα που καταστέλλουν την παραγωγή οξέος, λαμβανόμενα 20 λεπτά πριν το πρωινό.
Καούρα, δυσπεψία, φούσκωμα…
Μήπως ήρθε η ώρα να αναλάβουμε δράση;
Δεν υπάρχει άτομο, το οποίο δεν έχει αισθανθεί ενοχλήσεις, κάποια στιγμή στη ζωή του, μετά από ένα πλούσιο και λιπαρό γεύμα κυρίως όταν αυτό συνοδεύεται από παράλληλη χρήση αλκοολούχων ποτών. Συνήθως πρόκειται για κάποια ήπια ενοχλήματα όπως δυσφορία, αίσθημα πύρωσης πίσω από το στέρνο ( οπισθοστερνικός καύσος) δηλαδή καούρα, και τα οποία εμφανίζονται παροδικά σε υγιείς ανθρώπους .
Όταν όμως τα ενοχλήματα αυτά γίνονται πολύ συχνά και επίμονα, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, τότε μιλάμε για μία παθολογική κατάσταση πού είναι γνωστή ως Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική Νόσος. Έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει συμπτώματα της νόσου μια φορά το μήνα, ενώ το ένα πέμπτο περισσότερες από μια φορές. Επίσης, 5-7% του πληθυσμού έχουν συμπτώματα σε καθημερινή βάση. Η νόσος προσβάλλει όλες τις ηλικίες, γίνεται όμως συχνότερη σε άτομα με ηλικία άνω των 50 ετών.
Η Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική νόσος χαρακτηρίζεται από την αντίστροφη ροή του γαστρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Τα όξινα αυτά υγρά ερεθίζουν τον ευαίσθητο οισοφαγικό βλεννογόνο, με αποτέλεσμα να προκαλούν φλεγμονή που γίνεται αντιληπτή με την εμφάνιση συμπτωμάτων. Το πιο κοινό σύμπτωμα της πάθησης είναι ένα οδυνηρό και οξύ αίσθημα πύρωσης που εντοπίζεται πίσω από το στέρνο, και που καλείται οπισθοστερνικός καύσος ή καούρα. Το αίσθημα αυτό επεκτείνεται προς τα πάνω, μέχρι και κάτω από τον αυχένα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι οι όξινες ερυγές (ξινίλες), η δυσπεψία, ο πόνος κατά την κατάποση (οδυνοφαγία), καθώς και έντονη δυσφορία.
Στις ήπιες και μέτριες μορφές της παλινδρομικής νόσου, η θεραπεία προσανατολίζεται αποκλειστικά και μόνο στα συμπτώματα. Παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ( έως και 80%) η νόσος δεν οφείλεται στην περίσσεια οξέων αλλά στην διαφυγή τους προς στον οισοφάγο, εν τούτοις μέχρι και σήμερα, πολλά φάρμακα για την γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση επικεντρώνονται αποκλειστικά στην καταστολή της παραγωγής οξέων.
Μια νέα για τη χώρα μας φαρμακευτική ουσία, το Gaviscon, που είναι συνδυασμός αλγινικού νατρίου και διττανθρακικού άλατος, έρχεται να δώσει μια διαφορετική λύση στο πρόβλημα, αντιμετωπίζοντας το σε φυσιολογικό επίπεδο καταστέλλοντας το αίτιο, δηλαδή την παλινδρόμηση.
Το εναιώρημα Gaviscon ενδείκνυται σε περιπτώσεις ελαφριάς και μέσης μορφής ΓΟΠΝ ενώ ανακουφίζει από τα συμπτώματα το 84% των ασθενών. Προσφέρει άμεση (μέσα σε 5 λεπτά) αναστολή των συμπτωμάτων, και διαρκεί 4 ώρες, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν επηρεάζει τη φυσιολογική λειτουργία του στομάχου.
Οι μελέτες έδειξαν ότι το Gaviscon μπορεί να χορηγηθεί ακόμη και σε ηλικιωμένους ασθενείς, που λαμβάνουν πολλαπλή φαρμακευτική αγωγή, καθώς δεν επεμβαίνει στη δράση άλλων φαρμάκων, αλλά και σε εγκύους λόγω του μη συστηματικού τρόπου δράσης του.
Αν οι καούρες και οι ξινίλες έχουν αρχίσει να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους τότε μάλλον έχετε αρχίσει να υποφέρετε από γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση.
Δεν υπάρχει άτομο, το οποίο δεν έχει αισθανθεί ενοχλήσεις, κάποια στιγμή στη ζωή του, μετά από ένα πλούσιο και λιπαρό γεύμα κυρίως όταν αυτό συνοδεύεται από παράλληλη χρήση αλκοολούχων ποτών. Συνήθως πρόκειται για κάποια ήπια ενοχλήματα όπως δυσφορία, αίσθημα πύρωσης πίσω από το στέρνο ( οπισθοστερνικός καύσος) δηλαδή καούρα, και τα οποία εμφανίζονται παροδικά σε υγιείς ανθρώπους .
Όταν όμως τα ενοχλήματα αυτά γίνονται πολύ συχνά και επίμονα, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, τότε μιλάμε για μία παθολογική κατάσταση πού είναι γνωστή ως Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική Νόσος. Έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει συμπτώματα της νόσου μια φορά το μήνα, ενώ το ένα πέμπτο περισσότερες από μια φορές. Επίσης, 5-7% του πληθυσμού έχουν συμπτώματα σε καθημερινή βάση. Η νόσος προσβάλλει όλες τις ηλικίες, γίνεται όμως συχνότερη σε άτομα με ηλικία άνω των 50 ετών.
Η Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική νόσος χαρακτηρίζεται από την αντίστροφη ροή του γαστρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Τα όξινα αυτά υγρά ερεθίζουν τον ευαίσθητο οισοφαγικό βλεννογόνο, με αποτέλεσμα να προκαλούν φλεγμονή που γίνεται αντιληπτή με την εμφάνιση συμπτωμάτων. Το πιο κοινό σύμπτωμα της πάθησης είναι ένα οδυνηρό και οξύ αίσθημα πύρωσης που εντοπίζεται πίσω από το στέρνο, και που καλείται οπισθοστερνικός καύσος ή καούρα. Το αίσθημα αυτό επεκτείνεται προς τα πάνω, μέχρι και κάτω από τον αυχένα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι οι όξινες ερυγές (ξινίλες), η δυσπεψία, ο πόνος κατά την κατάποση (οδυνοφαγία), καθώς και έντονη δυσφορία.
Στις ήπιες και μέτριες μορφές της παλινδρομικής νόσου, η θεραπεία προσανατολίζεται αποκλειστικά και μόνο στα συμπτώματα. Παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ( έως και 80%) η νόσος δεν οφείλεται στην περίσσεια οξέων αλλά στην διαφυγή τους προς στον οισοφάγο, εν τούτοις μέχρι και σήμερα, πολλά φάρμακα για την γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση επικεντρώνονται αποκλειστικά στην καταστολή της παραγωγής οξέων.
Μια νέα για τη χώρα μας φαρμακευτική ουσία, το Gaviscon, που είναι συνδυασμός αλγινικού νατρίου και διττανθρακικού άλατος, έρχεται να δώσει μια διαφορετική λύση στο πρόβλημα, αντιμετωπίζοντας το σε φυσιολογικό επίπεδο καταστέλλοντας το αίτιο, δηλαδή την παλινδρόμηση.
Το εναιώρημα Gaviscon ενδείκνυται σε περιπτώσεις ελαφριάς και μέσης μορφής ΓΟΠΝ ενώ ανακουφίζει από τα συμπτώματα το 84% των ασθενών. Προσφέρει άμεση (μέσα σε 5 λεπτά) αναστολή των συμπτωμάτων, και διαρκεί 4 ώρες, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν επηρεάζει τη φυσιολογική λειτουργία του στομάχου.
Οι μελέτες έδειξαν ότι το Gaviscon μπορεί να χορηγηθεί ακόμη και σε ηλικιωμένους ασθενείς, που λαμβάνουν πολλαπλή φαρμακευτική αγωγή, καθώς δεν επεμβαίνει στη δράση άλλων φαρμάκων, αλλά και σε εγκύους λόγω του μη συστηματικού τρόπου δράσης του.
Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση: Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται;
Τι είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Αν θέλουμε να ορίσουμε τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση θα λέγαμε ότι όξινο γαστρικό περιεχόμενο παλινδρομεί στον οισοφάγο, προκαλώντας συμπτώματα και/ή βλάβη του οισοφαγικού βλεννογόνου. Από τον ορισμό αυτό γίνεται αμέσως φανερό ότι η παρουσία οισοφαγίτιδας (φλεγμονή του οισοφαγικού βλεννογόνου) δεν είναι προαπαιτούμενο για τη διάγνωση και ότι η εμφάνιση συμπτωμάτων και μόνο αρκεί για να χαρακτηρίσει τους παλινδρομικούς ασθενείς.
Πόσο συχνή είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα υγείας και σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, το 44% των ενηλίκων στις Η.Π.Α. εμφανίζουν αίσθημα οπισθοστερνικού καύσου, τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Αντίστοιχα δεδομένα στον Ελληνικό πληθυσμό καταδεικνύουν ότι το 38% των ατόμων αναφέρει συμπτώματα γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης κάθε εβδομάδα.
Πώς εκδηλώνεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου είναι ο οπισθοστερνικός καύσος, ένα υποκειμενικό σύμπτωμα πύρωσης (καύσου) που εντοπίζεται στο επιγάστριο, τη ξιφοειδή απόφυση και το στέρνο. Το 75% των ασθενών με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εμφανίζουν οπισθοστερνικό καύσο, ενώ και αντίστροφα το 75% των ασθενών με οπισθοστερνικό καύσο πάσχουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, επομένως το συγκεκριμένο σύμπτωμα είναι αρκετά ειδικό και θεωρείται ότι χαρακτηρίζει τη νόσο. Τυπικά ο οπισθοστερνικός καύσος γίνεται αντιπληπτός τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα και εμφανίζεται ή επιδεινώνεται μετά από τη λήψη λιπαρών γευμάτων ή την κατάκλιση. Παράλληλα, η παρουσία παχυσαρκίας, το κάπνισμα, αλλά και η κατανάλωση αλκοόλ αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες παλινδρόμησης. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν παλινδρόμηση είναι οι όξινες ερυγές και ο θωρακικός πόνος, ενώ και εξωοισοφαγικές εκδηλώσεις, όπως βράγχος φωνής ή χρόνιος βήχας μπορεί να παρατηρηθούν.
Τι προκαλεί τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η παροδική χάλαση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα, δηλαδή του σφιγκτήρα που δημιουργεί ο μυϊκός χιτώνας στο σημείο μετάπτωσης του οισοφάγου στο στομάχι θεωρείται, σήμερα, ο κυριότερος παθογενετικός μηχανισμός παλινδρόμησης. Η παρουσία διαφραγματοκήλης σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης παροδικών χαλάσεων, αλλά και με μειωμένη κάθαρση του παλινδρομούντος γαστρικού περιεχομένου.
Πώς διαγιγνώσκεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η διάγνωση τίθεται με την τυπική συμπτωματολογία, αν και η εξέταση εκλογής θεωρείται η 24ωρη pHμετρία. Η γαστροσκόπηση συνήθως δεν βοηθάει στη διάγνωση, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ασθενείς (σε ποσοστό πάνω από 50%) δεν εμφανίζουν οισοφαγίτιδα. Η διενέργεια της γαστροσκόπησης, όμως, είναι απαραίτητη όταν υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, όπως δυσκαταποσία, αιμορραγία, αναιμία ή απώλεια βάρους.
Πώς αντιμετωπίζεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
Η θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης έχει σαν στόχο τόσο την εξάλειψη των συμπτωμάτων, όσο και την επούλωση της οισοφαγίτιδας, εφόσον αυτή υπάρχει. Στη συνέχεια, η θεραπευτική προσπάθεια επικεντρώνεται στην πρόληψη των υποτροπών, δεδομένου ότι η παλινδρόμηση, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, είναι μια χρόνια νόσος. Παράλληλα, η επιτυχής θεραπευτική μας παρέμβαση είναι απαραίτητη, προκειμένου να προλάβουμε την εμφάνιση επιπλοκών, όπως για παράδειγμα την εμφάνιση στενώσεων του οισοφάγου ή ακόμα και την εμφάνιση οισοφάγου Barrett, επιπλοκές οι οποίες μπορεί να παρατηρηθούν σε ασθενείς με μακροχρόνια γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Για την επίτευξη των στόχων αυτών έχουμε στη διάθεση μας φαρμακευτικά σκευάσματα, αντιπαλινδρομικές χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά και ενδοσκοπικές τεχνικές.
Φαρμακευτική Θεραπεία της Γαστροοισοφαγικής Παλινδρόμησης
Η φαρμακευτική αγωγή για την αρχική αντιμετώπιση των ασθενών με παλινδρόμηση συνίσταται στη χορήγηση αναστολέων της αντλίας πρωτονίων. Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (εσομεπραζόλη, ομεπραζόλη, λανσοπραζόλη, παντοπραζόλη, ραμπεπραζόλη) επιφέρουν συμπτωματική ανακούφιση στο 83% των ασθενών (διακύμανση: 71-96%) και επούλωση της οισοφαγίτιδας στο 78% των περιπτώσεων (διακύμανση: 62-94%), μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 4-8 εβδομάδων. Θεραπεία με ανταγωνιστές ισταμίνης τύπου 2 (ρανιτιδίνη, σιμετιδίνη, φαμοτιδίνη), οι οποίες προτείνονταν στο παρελθόν δε χρησιμοποιούνται πλέον, δεδομένου ότι τα ποσοστά επιτυχίας είναι σημαντικά χαμηλότερα (συμπτωματική ανακούφιση: 32-82%, επούλωση οισοφαγίτιδας: 0-82%).
Παρότι η χορήγηση ενός αναστολέα αντλίας πρωτονίων επιτυγχάνει τον έλεγχο της παλινδρόμησης στην πλειονότητα των ασθενών, σε 75-92% των περιπτώσεων τα συμπτώματα θα υποτροπιάσουν μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής. Για το λόγο αυτό στους περισσότερους ασθενείς συνιστάται συνέχιση της φαρμακευτικής αγωγής σε βάθος χρόνου. Ήδη υπάρχει εμπειρία χορήγησης αναστολέων της αντλίας πρωτονίων για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 15 ετών, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις Η.Π.Α. Οι αρχικές ανησυχίες για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η αύξηση της γαστρίνης και η ατροφία του βλεννογόνου δεν έχουν επιβεβαιωθεί και η μακροχρόνια χορήγηση των φαρμάκων αυτών θεωρείται απόλυτα ασφαλής.
Χειρουργική – Ενδοσκοπική Θεραπεία της Γαστροοισοφαγικής Παλινδρόμησης
Η χειρουργική θεραπεία της παλινδρόμησης προτείνεται σαν εναλλακτική λύση για τους ασθενείς εκείνους που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, για εκείνους που δεν πειθαρχούν στη φαρμακευτική αγωγή, καθώς και για εκείνους στους οποίους απαιτείται χορήγηση υψηλών δόσεων αναστολέων αντλίας πρωτονίων για μακρύ χρονικό διάστημα (π.χ. νέοι σε ηλικία ασθενείς).
Κυρίως εφαρμόζεται η θολοπλαστική Nissen, η οποία εκτελείται και λαπαροσκοπικά. Το ποσοστό αποτυχίας είναι γύρω στο 10%, ενώ και μετεγχειρητικά ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών (50-60%) χρειάζεται να λαμβάνει και πάλι αναστολείς αντλίας πρωτονίων. Η επιτυχία της επέμβασης εξαρτάται, άμεσα, από την ικανότητα του χειρουργού, όπως αποδεικνύεται και από τα διαφορετικά ποσοστά αποτελεσματικότητας που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία, ανάλογα με το κέντρο στο οποίο πραγματοποιήθηκε η μελέτη.
Τέλος, σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, έχουν τελευταία αναπτυχθεί και ενδοσκοπικές μέθοδοι αντιμετώπισης της παλινδρόμησης, οι οποίες, όμως, ακόμα δεν έχουν βρει ευρεία εφαρμογή στην κλινική πράξη
Συμπέρασμα
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι μια συχνή κλινική οντότητα, η οποία εκδηλώνεται συνήθως με αίσθημα οπισθοστερνικού καύσου. Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων αποτελούν τα φάρμακα εκλογής για την αντιμετώπιση της νόσου. Δεδομένου ότι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η νόσος είναι μακροχρόνια, οι περισσότεροι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν τα φάρμακα αυτά σε βάθος χρόνου.
Γράφει ο Βιάζης Νίκος, Γαστρεντερολόγος
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ)
Αν οι ξινίλες και οι καούρες έχουν αρχίσει να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους τότε μάλλον έχετε αρχίσει να υποφέρετε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι μία συχνή πάθηση του πεπτικού συστήματος. Αυτό που συμβαίνει είναι παλινδρόμηση οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο.
Το τοίχωμα του στομαχιού είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε να μη διαβρώνεται από το οξύ αυτό (που χρησιμεύει στη διάσπαση των τροφών). Όμως ο οισοφάγος δεν έχει προστασία γιά αυτό το οξύ και έτσι ερεθίζεται όταν έρχεται σε επαφή μ' αυτό. Γιά να αποφεύγεται αυτή η επαφή υπάρχει ένας μυς, ο γαστροοισοφαγικός σφιγκτήρας, ο οποίος λειτουργεί σαν βαλβίδα: επιτρέπει τη ροή των τροφών προς το στομάχι αλλά απαγορεύει την παλινδρόμηση γαστρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Στους ασθενείς που έχουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ο σφιγκτήρας αυτός δεν λειτουργεί σωστά και έτσι το οξύ του στομαχιού παλινδρομεί προς τον οισοφάγο και τον ερεθίζει.
Συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης
Τα συνηθέστερα συμπτώματα αυτής της πάθησης είναι κάψιμο στο στήθος και αναγωγές τροφής. Το κάψιμο στο στήθος συνήθως εκδηλώνεται στο κέντρο του θώρακα και μερικές φορές ανεβαίνει μέχρι το λαιμό. Κατά την αναγωγή τροφής, περιεχόμενα του στομάχου μαζί με οξύ ανεβαίνουν στο στόμα και δημιουργούν μία άσχημη, ξινή και καυστική γεύση. Μερικές φορές οι άνθρωποι που έχουν ΓΟΠ έχουν την αίσθηση ότι έχουν πολύ σάλιο στο στόμα τους. Άλλες φορές έχουν την αίσθηση ενός κόμπου στο πίσω μέρος του λαιμού. Τέλος άλλοι άνθρωποι έχουν ένα συνεχή βήχα, πόνο στο λαιμό, βραχνάδα ή και άσθμα (δύσπνοια).
Πώς γίνεται η διάγνωση της ΓΟΠ;
Συνήθως ο γιατρός σας μπορεί να σας πει αν έχετε ΓΟΠ μετά από μερικές ερωτήσεις και τη φυσική εξέταση. Μπορεί όμως να χρειασθεί να υποβληθείτε σε ορισμένες εξετάσεις γιά την επιβεβαίωση της διάγνωσης.Θεραπεία της ΓΟΠ
Ορισμένες τροποποιήσεις των συνηθειών σας έχουν μεγάλη σημασία γιά την θεραπεία:- Αποφύγετε τροφές που επιδεινώνουν τα συμπτώματα της ΓΟΠ, όπως τα όξινα φαγητά (τροφές από κίτρο ή τομάτα), το οινόπνευμα, τη σοκολάτα, τα καφεϊνούχα ποτά, τις λιπαρές τροφές, το σκόρδο, τα κρεμμύδια και τη μέντα.
- Αποφύγετε τα μεγάλα γεύματα και μην τρώτε τίποτε 3-4 ώρες πριν να ξαπλώσετε.
- Χάσετε βάρος εάν είστε υπέρβαρος(η).
- Ανυψώστε το κεφάλι του κρεβατιού κατά μερικά εκατοστά (αυτό συνήθως επιτυγχάνεται τοποθετώντας ένα βιβλίο κάτω από τα πόδια του κρεβατιού που βρίσκονται προς το κεφάλι).
- Σταματείστε το κάπνισμα.
Πόσο διαρκεί η ΓΟΠ;
Η σωστή θεραπεία συνήθως ανακουφίζει από τα συμπτώματα σε λίγες ημέρες. Όμως υπάρχουν άνθρωποι που αργούν να παρουσιάσουν βελτίωση. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, μετά το τέλος της θεραπείας, η ΓΟΠ να επανεμφανίζεται.Πηγή: medweb
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
