Πιπερόρριζα (Ginger)

Το ginger (Zingiber officinale Roscoe), είναι γνωστό στην Ελλάδα ως πιπερόρριζα, ανήκει στην οικογένεια των Zingiberaceae. Είναι ένα φυτό το οποίο μεγαλώνει καλά σε περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες και πολλές βροχές κατά την περίοδο ανάπτυξης, αλλά και με περίοδο ξηρασίας κατά την συγκομιδή. Δεν παράγει καρπούς και πολλαπλασιάζεται μέσω της ρίζας του. Άλλη ονομασία με την οποία είναι γνωστό το φυτό διεθνώς είναι Zingiber. 

Συστατικά του φυτού είναι υδατάνθρακες  με το άμυλο ως  κυριότερο συστατικό, διάφορα λιπίδια (π.χ. παλμιτικό,ελαϊκό,λινελαϊκό, καπρικό, στεατικό, λινολενικό, αραχιδικό, τριγλυκερίδια, φωσφατιδικό οξύ, λεκιθίνες, ginger-γλυκολιπίδια Α,Β και C), επίσης, περιέχει ελαιορητίνες, ομόλογα τζιντζερόλης, συμπεριλαμβανομένων των παραγώγων με πλάγια μεθυλική αλυσίδα, τα ομόλογα shogaol που είναι προϊόντα αφυδάτωσης των ελαίων της πιπερόριζας,  τζιντζερόνη (προϊόν υποβάθμισης των τζιντζερολών) κ.α. Τα αιθέρια έλαια που περιέχονται στην πιπερόριζα είναι β- βισαβολένιο και τζιντζιμπερένιο, τζιντζιβερόλη, τζιντζιβερενόλη,  α-κουρκουμένιο, β-σεσκιφελλανδρένιο, β-σεσκιφελλανδρόλη (cis και trans) και πολυάριθμοι μονοτερπενικοί υδρογονάνθρακες, αλκοόλες και αλδεϋδες.

Αλλα συστατικά του φυτού είναι διάφορα αμινοξέα (π.χ.αργινίνη, ασπαρτικό οξύ, κυστεϊνη, γλυκίνη, ισολευκίνη, λευκίνη, σερίνη, θρεονίνη και βαλίνη), πρωτεΐνες, ρητίνες, διτερπένια (γαλανολακτόνη), βιταμίνες, ειδικά νικοτινικό οξύ(νιασίνη)  και βιταμίνη Α και ανόργανα στοιχεία.
Το τμήμα του φυτού που χρησιμοποιείται είναι το υπόγειο διακλαδιζόμενο ρίζωμα, χρώματος γκρι με λευκοκίτρινη σάρκα. 

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

• Σαν αντιεμετικό
• Κονιοποιημένο  ρίζωμα: Εφάπαξ  δόση των 1-2 γραμ., 30 λεπτά πριν από το ταξίδι για την πρόληψη  συμπτωμάτων της ναυτίας, ή 0,5 γρ., δύο ως τέσσερις φορές  ημερησίως.

Άλλες χρήσεις

•  
  • Κονιοποιημένο ρίζωμα 0,25-1 γραμ., τρεις φορές ημερησίως                                       
  • Βάμμα (1 :5) 1.5-3mL τρεις φορές  ημερησίως, 1.7- 5 ml. ημερησίως

ΔΡΑΣΗ
Οι ελαιορητίνες που περιέχει θεωρείται ότι είναι οι βασικές δραστικές ουσίες  στην πιπερόρριζα. Διάφορες φαρμακολογικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων της αντιεμετικής, της αντιθρομβωτικής, της  αντιμικροβιακής, της  αντικαρκινικής, της αντιοξειδωτικής, της αντιφλεγμονώδους και  της καρδιοτονωτικής  δράσης, έχουν διαπιστωθεί σε  in vitro έρευνες και σε ζώα. Επίσης, αναφέρεται ότι έχει αγχολυτική, υπογλυκαιμική, αντιυπερχοληστερολαιμική, υποτασική και υπερτασική δράση, ότι παρεμποδίζει τη συσσώρευση προσταγλανδινών και αιμοπεταλίων και ότι κατέχει χολαγωγικές και ευστόμαχες ιδιότητες. Όσον αφορά την υπογλυκαιμική, την αντιυποχοληστερολαιμική, την αντιελκογονική δράση και την αναστολή σύνθεσης των προσταγλανδινών απαιτούνται περαιτέρω έρευνες. Οι κλινικές μελέτες έχουν στοχεύσει κυρίως στην επίδραση της  πιπερόρριζας στην πρόληψη της ναυτίας και του εμετού. Η χρήση της σαν μια προληπτική θεραπεία ενάντια στην ναυτία των μετακινήσεων είναι αμφισβητούμενη. Φαίνεται ότι είναι πιθανό να εμφανίζει μία τοπική δράση στον γαστρεντερικό σωλήνα, παρά να συμμετέχει σε έναν κεντρικά μεσολαβούντα μηχανισμό. 

ΧΡΗΣΕΙΣ
Η πιπερόρριζα  κατατάσσεται  από το συμβούλιο της  Ευρώπης  ως φυσική πηγή αρωματικής ουσίας  τροφίμων. Αυτή η κατηγορία υποδεικνύει ότι η πιπερόρριζα μπορεί να προστεθεί στα τρόφιμα σε μικρές ποσότητες, με έναν κάποιο περιορισμό, λόγω πιθανού δραστικού συστατικού (μέχρι στιγμής απροσδιόρισου)  στο τελικό προϊόν. Χρησιμοποιείται ευρέως στα τρόφιμα σαν καρύκευμα. Στις ΗΠΑ, η πιπερόρριζα κατατάσσεται  στη λίστα  GRAS (Gεnerally Recognized As Safety) (Γενικώς  αναγνωρισμένο σαν ασφαλές ). 

Όσον αφορά την χρήση της ως βότανο, η πιπερόρριζα θεωρείται ότι διαθέτει  σπασμολυτικές ιδιότητες. Κατά παράδοση, έχει χρησιμοποιηθεί για κολικούς ,  δυσπεψία και συγκεκριμένα για  εντερικούς  κολικούς. Τελευταία, το ενδιαφέρον για την πιπερόρριζα στρέφεται στη χρήση της στην πρόληψη της ναυτίας και του εμέτου, στην χρήση της ως χωνευτικό και ως συμπληρωματική θεραπεία για  φλεγμονώδεις καταστάσεις, όπως οστεοαρθρίτιδα και ρευματοειδή αρθρίτιδα  (Yoshikawa et al , 1992). 

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Η πιπερόρριζα  αναφέρεται ότι έχει καρδιοτονωτική  και  αντιαιμοπεταλική δράση in vitro και υπογλυκαιμική δράση σε μελέτες in vivo. Οι υπερβολικές δόσεις μπορούν επομένως να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική ή αντιπηκτική θεραπεία. Ένα πτητικό συστατικό, η σ-σογκόλη, αναφέρεται ότι έχει επιπτώσεις στην πίεση του αίματος (αρχικά μείωση και κατόπιν αύξηση) in vivo. 

Εγκυμοσύνη και θηλασμός  
Η πιπερόρριζα αναφέρεται ότι δρα ως αμβλωτικό και ότι εμφανίζει διεγερτική δράση στην μήτρα. Δόσεις πιπερόρριζας που υπερβαίνουν πολύ τα ποσά που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, δεν πρέπει να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ή του θηλασμού (Lawrence et al, 1984). 

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Καμία ανεπιθύμητη ενέργεια δεν έχει τεκμηριωθεί για την πιπερόρριζα. Το έλαιο της δε φαίνεται  να  είναι ερεθιστικό, ή να προκαλεί ευαισθησία, αν και μπορεί να εμφανιστεί δερματίτιδα σε υπερευαίσθητα άτομα. Η φωτοτοξικότητα από τα έλαια της πιπερόριζας  δεν θεωρείται σημαντική. Το έλαιο της φαίνεται να είναι χαμηλής τοξικότητας και αναφέρεται ότι  οι μέγιστη τιμές  LD50  (σε ποντίκια από το στόμα, σε κουνέλια από το δέρμα)  υπερβαίνουν τα 5 γ/kg ΣΒ. Η μεταλλαξιογόνος  δράση έχει αποδειχθεί για ένα αιθανολικό εκχύλισμα πιπερόριζας, με ζιγγερόλη και σογκόλη στη Salmonella typhimurium. Η ζιγγερόνη  βρέθηκε ότι δεν είναι μεταλλαξιογόνος. Ο χυμός της πιπερόρριζας αναφέρεται ότι επιδεικνύει αντιμεταλλαξιογόνο δράση, ενώ μεταλλαξιογόνος δράση έχει περιγραφεί για την 6-ζιγγερόλη, παρουσία γνωστών χημικών μεταλλαξιογόνων. Αναφέρθηκε ότι συγκεκριμένα μεταλλαξιογόνα μπορούν να ενεργοποιήσουν τη δραστηριότητα της 6- ζιγγερόλης με αποτέλεσμα να μην καταστέλλεται  από τα αντιμεταλλαξιογόνα συστατικά που υπάρχουν στον χυμό. 

ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ
Υπερβολικές δόσεις πιπερόρριζας μπορούν να επηρρεάσουν την υπάρχουσα καρδιακή, αντιδιαβητική, ή αντιπηκτική θεραπεία. 

Πιπερόρριζα/ Zingiber officinale

• τερπένια(zingiberine,phellandrene, curcumene)
• αλκοόλες (citronellol, linalol)

Όργανα: Πεπτικό σύστημα

Ιδιότητες:

• τονωτικό, διεγερτικό

• στομαχικό, άφυσο
• αναλγητικό
• αντιπυρετικό
• αντι-ιδρωτικό

Ενδείξεις:

• ανεπάρκειες του πεπτικού συστήματος(δυσπεψία, τυμπανισμός,ανορεξία, κ.λ.π.)
• ανικανότητα
• ρευματικοί πόνοι

Γράφουν η Σκουρολιάκου Μαρία, Λέκτορας Εντερικής και Παρεντερικής Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο,Κλινική Φαρμακοποιός, Επιστημονική Σύμβουλος Κέντρου Διατροφικής Υποστήριξης και Διαιτολογίας, μαιευτήριο ΙΑΣΩ - Φοντόρ Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου

Το σταφύλι της απόλαυσης αλλά και της αποτοξίνωσης.

Το σταφύλι είναι ο βρώσιμος καρπός του αμπελιού. Το αμπέλι ή κλίμα (Vita Vinifera)  είναι απείθαρχο αναρριχητικό τροπικό φυτό, του οποίου τα ίχνη βρέθηκαν σε απολιθώματα, στη Μέση Ανατολή, που χρονολογούνται στην αρχή της τριτογενούς περιόδου. Παράγωγα του ο μούστος, το κρασί, το ξύδι και οι σταφίδες. 

Στην Αγία Γραφή αναφέρεται για πρώτη φορά επί εποχής Νώε. Χρειαζόταν κλάδεμα και περιποίηση για να καρποφορήσει. Τα   σταφύλια τρώγονταν νωπά ή αποξηραμένα.

Όσον αφορά το χρώμα, υπάρχουν τα σταφύλια τα λευκά, τα κόκκινα και τα μαύρα(σκούρα κόκκινα). Υπάρχουν πολλές ποικιλίες σταφυλιών, οι οποίες  ταξινομούνται σε 3 μεγάλες ομάδες τις λευκές, τις ερυθρές και τις ροδόχρωμες. Παρ΄όλο  που επικρατεί η άποψη ότι τα κόκκινα σταφύλια είναι πιο ωφέλιμα για την υγεία μας, όλα τα είδη ασκούν ευεργετική επίδραση  στον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι τροφή πλούσια σε κάλιο και βιταμίνες Α, Β και C. Τα 100γρ σταφυλιών αποδίδουν 60Kcal. 

Το σταφύλι κυρίως λόγω του καλίου που περιέχει σε μεγάλες ποσότητες αυξάνει τη διούρηση και καταπολεμά την κατακράτηση των υγρών. Θεωρείται η κυριότερη τροφή αποτοξίνωσης. Τα έλαια που παράγονται από τα κουκούτσια των σταφυλιών είναι πλούσια σε λιπαρά οξέα τα οποία μειώνουν την χοληστερόλη. Η κατανάλωση σταφυλιού βοηθάει σε καταστάσεις ύπαρξης δυσπεψίας, δυσκοιλιότητας και αιμορροΐδων. 

Τα πιο πολύτιμα συστατικά του σταφυλιού είναι οι ουσίες με αντιοξειδωτική δράση.

Τα σταφύλια περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες της ομάδας των φλαβονοειδών που φαίνεται να συντελούν  στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου (του στήθους, του παχέος εντέρου, του δέρματος, του ήπατος) και των καρδιαγγειακών παθήσεων.

Τα σταφύλια περιέχουν ένα πολύτιμο φυτικό συστατικό, τη ρεσβερατρόλη. Η ρεσβερατρόλη βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών, στα μούρα, στο πεύκο, στα ρόδια, στα φιστίκια και τα φασόλια. Η ρεσβερατρόλη ανήκει στη κατηγορία των φυτοαλεξινών. Πρόκειται για ένα φυσικό αντιβιοτικό που παράγουν τα φυτά για την άμυνά τους.  Η φλούδα των σταφυλιών περιέχει κατά πολύ τις μεγαλύτερες ποσότητες ρεσβερατρόλης.  Κατά τη διάρκεια της σύνθλιψης των σταφυλιών ορισμένη ποσότητα από τη ρεσβερατρόλη διαλύεται μέσα στο μούστο έτσι μεταφέρονται οι ιδιότητες της και στο κρασί. 

Η ρεσβερατρόλη έχει αντικαρκινική δράση. Μέσω εργαστηριακών μελετών φαίνεται ότι μπορεί να καταστείλει τη σύνθεση ελευθέρων ριζών, να μειώσει τους δείκτες της φλεγμονής ακόμη και τον κίνδυνο εμφάνισης μεταλλάξεων. Η ουσία προστατεύει από τον καρκίνο του δέρματος που προκαλείται από υπεριώδη ακτινοβολία και ιδιαίτερα από τις ακτίνες UVB.

Όπως το σταφύλι έτσι και το παράγωγό του το κρασί έχουν ευεργετικές ιδιότητες. Έρευνες που εξέταζαν τη σχέση του κρασιού και της ρεσβερατρόλης έδειξαν  μείωση  του κινδύνου για Στεφανιαία Νόσο, μείωση της οξείδωσης της λιποπρωτείνης LDL και των λιπιδίων και  μείωση της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων.
Παρόμοια δράση με τη ρεσβερατρόλη επιτελούν οι τανίνες και η κερκετίνη που περιέχονται στα σταφύλια και στο κρασί.

Τελικά είναι πολύ ευχάριστο να μαθαίνουμε ότι κάτι που μας ευχαριστεί τη γεύση είναι και πολύ ωφέλιμο για την υγεία μας.

 

Επιλογή σταφυλιού - θα πρέπει οι ρώγες να έχουν μέτριο μέγεθος, και ζωηρό χρώμα, το τσαμπί να έχει κωνικό σχήμα και το κλαδί τους να είναι φρέσκο 

Συντήρηση -   διατηρούνται στο ψυγείο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Κατά τη συντήρηση τους μπορείτε να τα κόψετε από το τσαμπί τους και να αφαιρέσετε τις αλλοιωμένες ρώγες.

Γράφει ο/η Σταματάκη Αστερία, Διαιτολόγος - διατροφολόγος, M.Sc. στην Κλινική Διατροφή, Επιστημονική συνεργάτιδα της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του Γ. Κ. Νοσοκομείου Νίκαιας 

Στο μικροσκόπιο το σκόρδο

Το σκόρδο περιέχει ισχυρές θειούχες ενώσεις, με γνωστότερη και πιο δραστική την αλισίνη, στην οποία οφείλει και τη χαρακτηριστική μυρωδιά του. Η αλισίνη αποτελεί το φυσικό «προστάτη» του σκόρδου κατά των επιθέσεων από έντομα και μικροοργανισμούς. Επιπλέον, το σκόρδο είναι πλουσιότατο σε μαγγάνιο, βιταμίνη Β6 και βιταμίνη C, ενώ θεωρείται και καλή πηγή σεληνίου. Oι επιστημονικές έρευνες, αν και δεν συμφωνούν πάντα μεταξύ τους, συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι αυτές. Φιλικό με τα αγγεία Oι ερευνητές πιστεύουν ότι μια από τις πιο σημαντικές καρδιοπροστατευτικές δράσεις του σκόρδου είναι η ικανότητά του να παρεμποδίζει την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης - μια διαδικασία που θεωρείται η πλέον καθοριστική για τη δημιουργία της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία. Μάλιστα, υπάρχουν πολλές μελέτες που υποστηρίζουν την ευεργετική δράση του σκόρδου κατά της αθηρωμάτωσης. Σε σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Preventive Medicine» (2004) παρατηρήθηκε ότι οι ασθενείς που κατανάλωναν σκόρδο παρουσίασαν σημαντικά μικρότερο βαθμό εναπόθεσης ασβεστίου στις αρτηρίες τους (7,5%), συγκριτικά με εκείνους που έπαιρναν εικονικό φάρμακο, δηλαδή placebo (22,2%). Η εναπόθεση ασβεστίου αποτελεί έναν αξιόπιστο δείκτη μέτρησης της αρτηριοσκλήρυνσης. Επιπλέον, σε έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, που δημοσιεύτηκε το 2002 στην «JAMA» (Journal of the American Medical Association), παρατηρήθηκε ότι η κατανάλωση σκόρδου συμβάλλει στη μείωση του σχηματισμού της αθηρωματικής πλάκας σε ποσοστό που φτάνει το 40%, κατά τα πρώτα στάδια της δημιουργίας της. Κατά συνέπεια, το σκόρδο φαίνεται ότι προστατεύει την καρδιά μας, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ελαστικότητας των αγγείων μας. Καταπολεμά την πίεση και τη χοληστερίνη ● Πολλές εργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει ότι το σκόρδο συμβάλλει στη μείωση της υψηλής χοληστερίνης και της πίεσης, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Journal of Nutrition» (2006). Μάλιστα, οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης υπολόγισαν ότι από το 1993 το 44% των κλινικών ερευνών σε ανθρώπους έδειξαν ότι το σκόρδο μειώνει την ολική χοληστερίνη. Ωστόσο, υπάρχουν και έρευνες που δεν καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, όπως αυτή που δημοσιεύτηκε στην «British Journal of Nutrition» (2004), όπου παρατηρήθηκε ότι με την κατανάλωση σκόρδου η χοληστερίνη των συμμετεχόντων δεν διαφοροποιήθηκε, αλλά τα τριγλυκερίδιά τους μειώθηκαν κατά 12%. ● Αντιφατικά είναι και τα συμπεράσματα των κλινικών μελετών όσον αφορά την πίεση, γεγονός όμως που, σύμφωνα με τους συγγραφείς, αποδίδεται σε πιθανά ερευνητικά λάθη (όπως π.χ. η μικρή διάρκεια των ερευνών, αλλά και ο μικρός αριθμός των σχετικών μελετών, η λανθασμένη επιλογή των συμμετεχόντων και τα ακατάλληλα σκευάσματα σκόρδου). Για παράδειγμα, πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη σε 7.703 ασθενείς με υπέρταση, που δημοσιεύτηκε στην «International Journal of Cardiology» (2007), δεν κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση σκόρδου μειώνει σημαντικά την αρτηριακή πίεση. Εντούτοις, οι ερευνητές θεωρούν ότι το σκόρδο είναι πολλά υποσχόμενο όσον αφορά τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου που απειλούν την καρδιά -όπως η υψηλή πίεση και η χοληστερίνη- και θεωρούν ότι χρειάζονται περισσότερες κλινικές μελέτες. Ασπίδα κατά του καρκίνου Αρκετές επιδημιολογικές έρευνες συσχετίζουν την αυξημένη κατανάλωση σκόρδου με το μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συμπεριλαμβάνει το σκόρδο στις τροφές με πιθανές αντικαρκινικές ιδιότητες. Μάλιστα, σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «American Journal of Clinical Nutrition» (2006), διαπιστώθηκε ότι η συστηματική κατανάλωση σκόρδου, καθώς και κρεμμυδιού, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διάφορων μορφών καρκίνου (όπως του φάρυγγα, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του μαστού, των ωοθηκών, του προστάτη και των νεφρών). Τα ποσοστά μείωσης του κινδύνου εμφάνισης νεοπλασίας κυμαίνονταν από 19% (για τον καρκίνο του προστάτη) έως 57% (για τον καρκίνο στον οισοφάγο). Φυσικό αντιβιοτικό Η αλισίνη του σκόρδου θεωρείται ένας ισχυρός αντιμικροβιακός παράγοντας που, σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C που περιέχει, ενισχύει την αντιβακτηριακή του δράση. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition» (2001) παρατηρήθηκε ότι το σκόρδο παρουσίασε ισχυρή αντιμικροβιακή δράση κατά πολλών παθογόνων μικροοργανισμών, ακόμη και στελεχών μικροβίων που παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Μάλιστα, οι ερευνητές προτείνουν τη διεξαγωγή περισσότερων ερευνών, ούτως ώστε να διαπιστωθεί αν το σκόρδο μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση τόσο για τη συντήρηση των τροφίμων (σε αντιδιαστολή με τη χρήση χημικών συντηρητικών), όσο και για τη διατήρηση του ωμού κρέατος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στα ράφια των σουπερμάρκετ. Για γερό στομάχι Η ισχυρή αντιμικροβιακή δράση του σκόρδου φαίνεται ότι προστατεύει και από το έλκος του στομάχου. Στο πλαίσιο της μελέτης που αναφέρ- θηκε παραπάνω, για την αντιβακτηριδιακή δράση του σκόρδου, και η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition», παρατηρήθηκε ότι το σκόρδο καταπολεμά και το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Πρόκειται για ένα βακτήριο που διαβιοί στο στομάχι μας και, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, ενοχοποιείται για την πρόκληση έλκους του στομάχου. Oι ερευνητές παρατήρησαν ότι το σκόρδο καταπολεμά ακόμη και ορισμένα στελέχη του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Για το λόγο αυτό προτείνουν τη διεξαγωγή κλινικών μελετών για να διερευνηθεί η πιθανότητα το σκόρδο να αποτελεί μια οικονομική μέθοδο εκρίζωσης αυτού του βακτηρίου.

Λιώστε το! Αντί να φάτε τις σκελίδες του σκόρδου ολόκληρες, είναι προτιμότερο να τις ψιλοκόψετε ή να τις χτυπήσετε στο γουδί προτού τις καταναλώσετε, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρυσι στην επιθεώρηση «Journal of Agricultural and Food Chemistry». Με αυτό τον τρόπο, απελευθερώνονται και γίνονται πιο δραστικές οι ευεργετικές ουσίες του σκόρδου, όπως η αλισίνη. πηγή: vita.gr

8 super βότανα που εμπιστεύονται και οι γιατροί

Οι νέες έρευνες δείχνουν πώς μπορούν να ανακουφίσουν από το σωματικό πόνο, να προστατέψουν από τη νόσο του Alzheimer και να προλάβουν τον καρκίνο και τις καρδιακές παθήσεις.


Δεντρολίβανο 

 
 






Αποτρέπει την καρκινογένεση
Όταν το κρέας καίγεται δημιουργούνται κάποιες ουσίες που επιστημονικά ονομάζονται ετεροκυκλικές αμίνες (HCA). Οι HCA σχετίζονται με την πρόκληση διάφορων μορφών καρκίνου, όπως του μαστού, των πνευμόνων και του γαστρεντερικού συστήματος. Η προσθήκη εκχυλίσματος δεντρολίβανου στο κρέας κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος μπορεί να μειώσει σημαντικά τη δημιουργία τους. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, αυτή η δράση του οφείλεται στο γεγονός ότι περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά στοιχεία που καταστρέφουν τις HCA.
Πού αλλού βοηθά: Διεγείρει τη λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος. Ως αντιοξειδωτικό, ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό, βοηθά σε περιπτώσεις αρτηριοσκλήρυνσης και τονώνει τη λειτουργία της καρδιάς. Επιπλέον, είναι διεγερτικό της κυκλοφορίας του αίματος και ενδείκνυται για περιπτώσεις ατονίας, υπερκόπωσης και εξάντλησης.
Τρόπος χρήσης: Θα το βρείτε σε μορφή αιθέριου ελαίου, ενώ χρησιμοποιείται επίσης το βάμμα και το έγχυμά του. Μπορείτε ακόμη να το χρησιμοποιήσετε ως μυρωδικό στο φαγητό σας.
Τι να προσέξετε: Σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο και σπασμούς. Θα πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η εξωτερική χρήση του μπορεί να ερεθίσει μια ευαίσθητη επιδερμίδα.


Εχινάκεια 

Ενισχύει τις φυσικές άμυνες του οργανισμού
Αυτό το βότανο θεωρείται ο καλύτερος φυτικός σύμμαχος του ανοσοποιητικού. Γερμανικές έρευνες έχουν δείξει ότι διαθέτει αντιμικροβιακή δράση. Βοηθά στην πρόληψη και τη θεραπεία των κρυολογημάτων και κάθε είδους μόλυνσης, είτε αυτή προέρχεται από ιούς, βακτήρια ή μύκητες.
Πού αλλού βοηθά: Ανακουφίζει από τους πόνους των αρθρώσεων. Η εχινάκεια έχει επίσης αποδειχτεί ότι επιδρά θετικά σε προβλήματα των αρθρώσεων (μετριάζει τους πόνους), εμφανίζοντας σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση.
Τρόπος χρήσης: Θα τη βρείτε σε μορφή κάψουλας, ενώ χρησιμοποιείται και το βάμμα και το αφέψημά της.
Τι να προσέξετε: Σε γενικές γραμμές, η εχινάκεια είναι ασφαλής και δεν προκαλεί παρενέργειες. Παρ' όλα αυτά, το βότανο δεν πρέπει να λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, από παιδιά κάτω των 2 ετών και από άτομα που πάσχουν από φυματίωση ή αυτοάνοσα νοσήματα (ερυθηματώδη λύκο, ρευματοειδή αρθρίτιδα κ.λπ.).


Κανέλα 

 Μειώνει το σάκχαρο
Νέες μελέτες δείχνουν ότι μία κουταλιά κανέλα την ημέρα μπορεί να ελαττώσει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2. Το μπαχαρικό στηρίζει τη δράση του στην υδατοδιαλυτή πολυφαινόλη MHCP, μια ουσία που μιμείται τη δράση της ινσουλίνης.
Πού αλλού βοηθά: Ρίχνει τη χοληστερόλη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι περιέχει το έλαιο cinnamaldehyde, το οποίο -όπως έχουν δείξει οι επιστημονικές μελέτες- εμποδίζει τη συσσώρευση αιμοπεταλίων και μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, προφυλάγοντας τον οργανισμό από καρδιαγγειακά νοσήματα.
Τρόπος χρήσης: Κυρίως ως μυρωδικό σε φαγητά και γλυκά, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την παρασκευή αφεψήματος. Επιπλέον, στην αγορά διατίθεται και σε μορφή αιθέριου ελαίου.
Τι να προσέξετε: Αν πάσχετε από διαβήτη, μην το παρακάνετε. Η υπερκατανάλωση κανέλας ή προϊόντων που την περιέχουν μπορεί να επηρεάσει τη δράση της φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθείτε. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σε κάθε περίπτωση, συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό σας πριν κάνετε οποιαδήποτε αλλαγή στη διατροφή σας.


Σκόρδο 

Μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου
Σύμφωνα με νέες μελέτες, το σκόρδο έχει πολυάριθμες θεραπευτικές ιδιότητες. Μια από αυτές είναι η πρόληψη διάφορων μορφών καρκίνου. Για παράδειγμα, όσοι καταναλώνουν πάνω από 6 σκελίδες σκόρδο την εβδομάδα έχουν 30% λιγότερες πιθανότητες να νοσήσουν από καρκίνο του παχέος εντέρου και 50% να εκδηλώσουν καρκίνο στο στομάχι.
Πού αλλού βοηθά: Προστατεύει την καρδιά. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «British Medical Journal», 2 ωμές σκελίδες σκόρδο την εβδομάδα μπορούν να μειώσουν κατά 25% τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιακών νοσημάτων.
Τρόπος χρήσης: Σε σκόνη ή φρέσκο βολβό, καθώς και σε ταμπλέτες (στα φαρμακεία).
Τι να προσέξετε: Παρόλο που δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες από τη χρήση του σε ενηλίκους, συμβουλευτείτε το γιατρό σας προτού το χορηγήσετε για φαρμακευτικούς λόγους σε παιδιά μικρότερα των 12 ετών.


Τζίντζερ (πιπερόριζα)

Αποτρέπει τη ναυτία
Πολυάριθμες μελέτες επιβεβαιώνουν τη γνωστή «σπιτική» συνταγή της γιαγιάς: Το τζίντζερ (πιπερόριζα) πράγματι μπορεί να ηρεμήσει το στομάχι και να σταματήσει τη ναυτία, η οποία ενδεχομένως οφείλεται σε διάφορες αιτίες, όπως ένα ταξίδι, μια εγκυμοσύνη ή τη χημειοθεραπεία. Χάρη στις ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητές του, το τζίντζερ εμποδίζει την επίδραση της σεροτονίνης -χημική ουσία που παράγεται από τον εγκέφαλο και από το στομάχι κάθε φορά που εμφανίζεται ναυτία-, καθώς και την παραγωγή ελεύθερων ριζών.
Πού αλλού βοηθά: Ρίχνει την πίεση και μειώνει τον πόνο των αρθρώσεων. Η πιπερόριζα, καθώς βοηθά στην ομαλή κυκλοφορία του αίματος, μπορεί να ρίξει την αρτηριακή πίεση. Επιπλέον, νέα αμερικανική έρευνα έδειξε ότι το εκχύλισμα του τζίντζερ, χάρη στις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που έχει, ενδέχεται να ανακουφίζει από τα συμπτώματα της αρθρίτιδας. Και όχι μόνο. Άλλη μελέτη, που διεξάχθηκε από το Κέντρο Μελέτης Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, έδειξε ότι ανάμεσα στις ιδιότητές του συγκαταλέγεται και η ικανότητά του να εξουδετερώνει τα καρκινικά κύτταρα που οδηγούν σε καρκίνο των ωοθηκών (σε δοκιμαστικούς σωλήνες).
Τρόπος χρήσης: Σε κάψουλες, σκόνη, έγχυμα ή βάμμα.
Τι να προσέξετε: Αποφεύγετε τη χρήση του για φαρμακευτικούς σκοπούς, αν πάσχετε από πεπτικά έλκη. Μη χρησιμοποιείτε το έλαιό του εσωτερικά χωρίς ιατρική παρακολούθηση.


Τζίνσενγκ (κινέζικο)

Τονώνει τον οργανισμό
Το συγκεκριμένο κινέζικο βότανο έχει την ιδιότητα να μεταφέρει οξυγόνο στα κύτταρα και να απομακρύνει από το σώμα κάθε μορφής τοξίνες. Επιπλέον, αποτελεί καλό διεγερτικό διανοητικής και σωματικής ενέργειας.
Πού αλλού βοηθά: Μειώνει το στρες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το τζίνσενγκ είναι εξαιρετικό στην αντιμετώπιση πιεστικών καταστάσεων, οι οποίες προκαλούν έντονο βραχυχρόνιο άγχος. Παρ' όλα αυτά, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η λήψη του για διάστημα μεγαλύτερο των 6 εβδομάδων αντενδείκνυται.
Τρόπος χρήσης: Σε μορφή κάψουλας, ενώ χρησιμοποιείται και η ξηρή ρίζα του ή το εκχύλισμά του.
Τι να προσέξετε: Αποφύγετέ το αν έχετε υψηλή πίεση ή καρδιαγγειακές παθήσεις, αν λαμβάνετε κορτικοστεροειδή ή φάρμακα για διαβήτη, υψηλή πίεση ή καρδιακά νοσήματα.


Χαμομήλι 

Αποτρέπει τις «παθήσεις του γήρατος»
Είναι ήπιο ηρεμιστικό και περιέχει αντιφλεγμονώδη συστατικά, τα οποία βοηθούν στην αντιμετώπιση αρκετών προβλημάτων υγείας σχετικών με τη γήρανση, όπως η αρθρίτιδα.
Πού αλλού βοηθά: Ανακουφίζει από προβλήματα του πεπτικού. Το συγκεκριμένο βότανο είναι σωτήριο για τους πόνους στο στομάχι και την κοιλιά, τη δυσπεψία, τη γαστρίτιδα, τα αέρια και τους κολικούς. Ακόμη, χρησιμοποιείται για τα έλκη του πεπτικού, το φούσκωμα και την καούρα.
Τρόπος χρήσης: Θα το βρείτε σε κάψουλες, ενώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το αφέψημα ή το βάμμα του. Ακόμη, διατίθεται ως αιθέριο έλαιο.
Τι να προσέξετε: Στη νωπή μορφή του μπορεί να προκαλέσει δερματίτιδα. Στην εγκυμοσύνη αποφύγετε την εξωτερική χρήση του.


Χρυσόρριζα (κουρκούμη)

Ανακουφίζει από την αρθρίτιδα
Περιέχει κουρκουμίνη, μια αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη ουσία, που η δράση της μοιάζει με αυτήν των αναστολέων COX-2 (φάρμακο για την αρθρίτιδα). Τα συγκεκριμένα σκευάσματα μειώνουν το ένζυμο που προκαλεί την εμφάνιση και τον πόνο της αρθρίτιδας.
Πού αλλού βοηθά: Προλαμβάνει τον καρκίνο και τη νόσο του Alzheimer. Μελέτες έχουν δείξει ότι όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες χρυσόρριζας παρουσιάζουν μειωμένη συχνότητα καρκίνου του μαστού, του προστάτη, των πνευμόνων και του ορθού. Επιπλέον, η κουρκουμίνη βοηθάει στην πρόληψη της εμφάνισης όγκων. Μάλιστα, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτή η ουσία συμβάλλει στην απομάκρυνση των αμυλοειδών πλακών από τον εγκέφαλο - βασική ανωμαλία που παρατηρείται στη νόσο του Alzheimer.
Τρόπος χρήσης: Ως αφέψημα, σκόνη ή βάμμα.
Τι να προσέξετε: Μπορεί να προκαλέσει εξανθήματα στο δέρμα.


Από τη Μαρία Μυλωνά. Στο θέμα συνεργαστήκαν: * Αλεξάνδρα Κουμαντάκη, ιατρός-ομοιοπαθητικός * Ευφροσύνη Παπακωνσταντίνου, παθολόγος-ομοιοπαθητικός * Ναταλία Τζήμα, παθολόγος, υποψήφια διδάκτωρ στην έδρα Διαιτολογίας και Διατροφής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Σταφύλι: Το φρούτο της μακροζωίας

«Βοηθά» την καρδιά, έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και αναζωογωνεί την επιδερμίδα. Πολλές έρευνες μέχρι σήμερα έδειξαν ότι η κατανάλωση σταφυλιών έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία. Πολλές έρευνες μέχρι σήμερα έδειξαν ότι η κατανάλωση σταφυλιών έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία. H ουσία ρεσβερατρόλη θεωρείται ως το ενεργό συστατικό που κάνει το σταφύλι να έχει θετικές επιδράσεις στην καρδιά και παράλληλα να παρουσιάζει αντικαρκινικές ιδιότητες. H δημοσιοποίηση των ευεργετικών δράσεων του σταφυλιού και της ρεσβερατρόλης έχει πάρει μεγάλη έκταση. Tα θετικά αποτελέσματά της έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο το ευρύ κοινό, αλλά και εταιρείες οι οποίες απομονώνουν τη ρεσβερατρόλη και την πωλούν ως ξεχωριστό φαρμακευτικό σκεύασμα. Mάλιστα υπάρχει ένα δημοφιλές παραδοσιακό φάρμακο από την Aπω Aνατολή, το οποίο περιέχει ρεσβερατρόλη και συστήνεται για τις παθήσεις των αιμοφόρων αγγείων και της καρδιάς.

Oι έρευνες μέχρι σήμερα, που εξέτασαν τη σχέση του σταφυλιού και της ρεσβερατρόλης από τη μία και του καρδιαγγειακού συστήματος από την άλλη, έδειξαν:

*Mείωση του κινδύνου για στεφανιαία νόσο της καρδιάς *Aντιοξειδωτική δράση της ρεσβερατρόλης *Mείωση της οξείδωσης της λιποπρωτεϊνης LDL και άλλων λιπιδίων, προστασία από την οξείδωση των λιπιδίων των κυττάρων. H αντιοξειδωτική δράση της ρεσβερατρόλης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από αυτή των βιταμινών C και E. *Mειώνει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων και συμβάλλει έτσι στη μείωση του κινδύνου για αθηροσκλήρωση *Σε σχέση με την αντικαρκινική δράση της ρεσβερατρόλης φαίνεται κυρίως από εργαστηριακές έρευνες ότι μπορεί να καταστέλλει τη σύνθεση ελευθέρων ριζών, μειώνει τον κίνδυνο μεταλλάξεων και τη φλεγμονή. Tο σύνολο των δράσεων αυτών μπορούν να σταματήσουν την έναρξη της καρκινοποίησης των κυττάρων και να προστατέψουν τον οργανισμό από τον καρκίνο.

Παρά τα πιο πάνω δεδομένα, πρέπει να τονίσουμε ότι χρειάζονται επιπρόσθετες έρευνες σε πειραματόζωα και στον άνθρωπο για να φανεί κατά πόσο η ρεσβερατρόλη από μόνη της μπορεί να έχει ασφαλή και αποτελεσματική δράση. Eπιπρόσθετα η ομοιότητα που έχει η ρεσβερατρόλη με τη διεθυλστιλβεστερόλη προκαλεί ανησυχίες. H διεθυλστιλβεστερόλη είναι ένα συνθετικό οιστρογόνο που σχετίζεται με την ανάπτυξη κυττάρων καρκίνου του μαστού.

Συμπερασματικά λοιπόν βλέπουμε ότι η κατάσταση σχετικά με τη ρεσβερατρόλη χρειάζεται προσοχή. Σίγουρα δεν είμαστε σε θέση σήμερα να συστήσουμε τη λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων ρεσβερατρόλης για σκοπούς πρόληψης καρδιοπαθειών και καρκίνου. Παράλληλα, δεν είναι ορθό να συστήνουμε την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κόκκινου σταφυλιού λόγω των θετικών ιδιοτήτων της ρεσβερατρόλης. Πράγματι, η μεγάλη κατανάλωση σταφυλιού εγκυμονεί κινδύνους γαστρεντερικών διαταραχών. Eπιπλέον πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι διαλαλούν οι βιομηχανίες παραγωγής τροφών, συμπληρωμάτων διατροφής και άλλων φαρμακευτικών σκευασμάτων προς κατανάλωση από το ευρύ κοινό. Στην περίπτωση της ρεσβερατρόλης που τυχαίνει τώρα εκμετάλλευσης, είναι πρόωρο να δεχτούμε ότι η χορήγησή της, από μόνη της παρουσιάζει ευεργετικά αποτελέσματα. Δεν αποκλείεται στο μέλλον κάτι τέτοιο να αποδειχθεί. Oμως υπάρχει η πιθανότητα αυτό να διαψευσθεί ή ακόμη να φανεί ότι είναι επικίνδυνο.

Φυσικό αντιβιοτικό

H ρεσβερατρόλη είναι ένα φυτικό συστατικό που βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών, στα μούρα, στα πεύκα, στον ευκάλυπτο, στα φιστίκια και στα φασόλια. H φλούδα των σταφυλιών περιέχει κατά πολύ τις μεγαλύτερες ποσότητες ρεσβερατρόλης. H ρεσβερατρόλη ανήκει στην οικογένεια των φυτοαλεξινών. Πρόκειται για ένα φυσικό αντιβιοτικό που παράγουν τα φυτά για την άμυνά τους. Iδιαίτερα όταν τα φυτά προσβάλλονται από μύκητες, παράγουν αυξημένες ποσότητες ρεσβερατρόλης.

Στα κρύα κλίματα τα σταφύλια προσβάλλονται περισσότερο από μύκητες και έτσι η περιεκτικότητά τους σε ρεσβερατρόλη είναι μεγαλύτερη σε περιοχές με ψυχρότερο κλίμα. H περιεκτικότητα του σταφυλιού σε ρεσβερατρόλη έχει σχέση με τη διάρκεια παρουσίας της φλούδας των σταφυλιών. Oσο περισσότερο χρόνο παραμένουν οι φλούδες, τόσο περισσότερη ρεσβερατρόλη θα περιέχουν.

Το γαλλικό παράδοξο

H κατανάλωση σταφυλιού φαίνεται να έχει απόλυτη σχέση με τη διατήρηση της υγείας μας και αυτό το επιβεβαιώνει το «γαλλικό παράδοξο» (French Paradox): Eίναι γνωστό ότι οι Γάλλοι καταναλώνουν υψηλές ποσότητες σταφυλιού, αλλά πέραν τούτου δεν προσέχουν ιδιαίτερα τη διατροφή τους: υψηλή κατανάλωση λιπαρών και χοληστερόλης με το βούτυρο, το αβγό, την κρέμα γάλακτος στα περισσότερα φαγητά και λιπαρές τροφές να αποτελούν τις αγαπημένες τροφές των Γάλλων.

Παρ όλα αυτά και ενώ θα περίμενε κανείς να κατέχουν εξέχουσα θέση στην παγκόσμια κατάταξη νοσηρότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις, παραδόξως, συμβαίνει το αντίθετο. Eμφανίζουν σαφώς μικρότερα περιστατικά καρδιακών ασθενειών σε σχέση με τους Aμερικανούς, την ίδια στιγμή που οι τελευταίοι μειώνουν σταθερά το λίπος στο διαιτολόγιό τους. Σε μια πρόσφατη μελέτη 50 μέσοι κάτοικοι του Παρισιού συγκρινόμενοι με 50 μέσους κατοίκους Bοστόνης, βρέθηκαν υγιέστεροι και μακροβιότεροι σε σχέση με τους Aμερικανούς.

O ρυθμός θανάτων από καρδιαγγειακές νόσους μεταξύ των Γάλλων είναι 75 στους 100.000, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός για τους Aμερικανούς είναι περισσότερο από διπλάσιος. Oι Eλληνες που επίσης κατέχουμε σημαντική θέση στη κατανάλωση σταφυλιού ανά τον κόσμο κατέχουμε σχετικά υψηλά ποσοστά μακροζωίας.

Από τον Ομηρο...

Tο σταφύλι, ξεχωριστό στοιχείο στην εκκλησιαστική μας παράδοση, όπως φαίνεται, έχει αρκετά παλιά ιστορία. Oι αρχαιότερες αναφορές βρίσκονται στα Oμηρικά Eπη. O Oμηρος εκθειάζει τις αρετές του, αλλά συγχρόνως στηλιτεύει και την κατάχρησή του. Στα συμπόσια των ηρώων δεσπόζει η κατανάλωση σταφυλιού τόσο στην Oδύσσεια όσο και στην Iλιάδα. O Oδυσσέας δίνει στον Eυρύμαχο να φάει σταφύλι, παρότι εκείνος είναι ακόμα βρέφος. Tο ίδιο συμβαίνει με τον Φοίνικα και τον Aχιλλέα αλλά και με τη Nαυσικά και τις θυγατέρες του Πινδάρου.

Η θρεπτική αξία

H καλλιέργεια των σταφυλιών είναι γνωστή από το 4.000 π.X. περίπου. Mε πολλές ποικιλίες και παραλλαγές είναι το πλέον διαδεδομένο φρούτο ανά τον κόσμο. Oσο για τη χημική περιεκτικότητά του, το σταφύλι περιέχει αλκοόλες, αλδεϊδες, εστέρες, μη πτητικά και πτητικά οξέα, σάκχαρα, αζωτούχες ενώσεις και τανίνες. H θρεπτική του απόδοση, χωρίς να είναι υψηλή, είναι αξιοσημείωτη: ασβέστιο, χαλκός, σίδηρος, μόλυβδος, κάλλιο, θερμίδες 80 στα 100 γρ.

Γράφει ο Δημήτριος Γρηγοράκης, M.Sc. Kλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Eπιστημονικός Διευθυντής Kέντρου Διαιτολογικής Yποστήριξης & Mεταβολικού Eλέγχου: «AΠIΣXNANΣIΣ»

Τα «θαυματουργά» συστατικά

Oι θετικές επιδράσεις του σταφυλιού στην υγεία οφείλονται στα εξής: Πέραν της ρεσβερατρόλης, υπεύθυνα είναι ένα ή περισσότερα φυτοχημικά στοιχεία που περιέχονται ιδιαίτερα στο κόκκινο σταφύλι:

Φλαβονοειδή: Γνωστά και ως βιταμίνη P συμβάλλουν όχι μόνο στην καρδιαγγειοπροστατευτική δράση του σταφυλιού, αλλά και στη θεραπεία διάφορων λοιμώξεων.

Kουερσιτίνη: τα κόκκινα σταφύλια περιέχουν υψηλή ποσότητα κουερσιτίνης - φλαβονοειδές που φαίνεται ότι προστατεύει τον οργανισμό από καρδιαγγειακές παθήσεις αλλά και από καρκίνο.

Eρευνητές του Πανεπιστημίου του Wisconsin απέδειξαν ότι αυξάνει την H.D.L., καταπολεμά τους θρόμβους, συμβάλλει στην αγγειοδιαστολή και πειραματικά εμποδίζει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων σε πειραματόζωα. (Eπιπλέον υπάρχει στα πράσινα φασόλια, στην πάπρικα, κρεμμύδι, μαρούλι). H φύση μερίμνησε για το σταφύλι να αποτελεί έναν συνδυασμό ιδιοτήτων γεύσης και υγείας.

H υπέροχη νοστιμιά του αποτελεί το... κίνητρο και η συμβολή του στη διατήρηση της ανθρώπινη υγείας το... αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια διατροφή-πρόκληση, που αξίζει τον «κόπο» να εντάξουμε σε περίοπτη θέση στη διατροφή μας...

«Πολεμά» τα μικρόβια

Tο σταφύλι ενισχύει επίσης τα επίπεδα οιστρογόνων, μάχεται τα μικρόβια, αυξάνει την απορρόφηση ψευδαργύρου, με αποτέλεσμα τη γρηγορότερη επούλωση των πληγών, την καλύτερη γεύση και όσφρηση, πέψη, σεξουαλική ικανότητα, πρόληψη της αρτηριακής υπέρτασης, αναστολή υπερτροφίας του προστάτη. Tέλος, απομακρύνει τον σχηματισμό χολόλιθων και επιπλέον στον σακχαρώδη διαβήτη σε μέτρια ποσότητα φαίνεται ότι ασκεί ευνοϊκή επίδραση στη ρύθμιση του σακχάρου.

πηγή: womenonly.gr

Μισό ποτήρι κρασί την ημέρα αυξάνει το προσδόκιμο ζωής

Στην υγειά σας…

Λευκό ή κόκκινο , είναι το ίδιο ευεγερτικό για τον οργανισμό Κόκκινο εναντίον λευκού κρασιού. Το κόκκινο κρέας συνοδεύεται μόνο με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και το ψάρι με λευκό. Το λευκό έχει λιγότερες θερμίδες αλλά το κόκκινο κάνει καλό στην καρδιά. Το κόκκινο είναι η επιλογή της πλειονότητας των οινοχόων, αλλά οι Έλληνες προτιμούν το λευκό. Οι ειδικοί όμως τονίζουν ότι και τα δύο έχουν πλεονεκτήματα και όλα είναι θέμα γούστου. Η ευεργετική επίδραση του κρασιού - χωρίς υπερβολές στην κατανάλωση - στην υγεία είναι πλέον αδιαμφισβήτητη επιστημονικά. Πρόσφατη έρευνα Ολλανδών επιστημόνων υποστηρίζει ότι μισό ποτήρι κρασί την ημέρα αυξάνει το προσδόκιμο ζωής. Εξετάζοντας τα ιατρικά αρχεία 1.373 ανδρών, οι οποίοι από την ηλικία των 50 ετών επισκέπτονταν συστηματικά τον καρδιολόγο τους για την περίοδο 1960 με 200, βρήκαν ότι αυτοί που έπιναν μόνο κρασί ζούσαν 2,5 χρόνια παραπάνω από αυτούς που επέλεγαν μπίρα και πέντε χρόνια περισσότερα από όσους δεν έπιναν αλκοολούχα ποτά.

Σύμφωνα με τον διαιτολόγο - διατροφολόγο κ. Κωνσταντίνο Κούτσικα στη σύγκριση μεταξύ των δύο δεν ενδείκνυται νικητής όσον αφορά τη διατροφική αξία. Και αυτό γιατί αν και το κόκκινο έχει 12 φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά από το λευκό, τα αντιοξειδωτικά του λευκού απορροφώνται πιο γρήγορα από τον ανθρώπινο οργανισμό. Τα αντιοξειδωτικά του κόκκινου επιδρούν περισσότερο στην καλύτερη λειτουργία της καρδίας, του λευκού από την άλλη στο αναπνευστικό σύστημα. Γι’ αυτό και η συμβουλή που δίνουν οι διατροφολόγοι, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο διαιτολόγος- διατροφολόγος κ. Παρασκευάς Παπαχρήστος, είναι: «Εναλλαγή στην κατανάλωση μεταξύ λευκού και κόκκινου. Ακριβώς επειδή έχουν διαφορετικού είδους αντιοξειδωτικά, αν υπάρχει ποικιλία στην κατανάλωση που κάνουμε θα επωφελούμαστε περισσότερο. Επιπλέον, και τα δύο είναι πολύ καλές πηγές μηλικού οξέος, το οποίο βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό, πιο συγκεκριμένα την τριπλασιάζουν» . Οι Έλληνες πάντως φαίνεται ότι ψηφίζουν λευκό. «Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι είμαστε σε μια χώρα όπου κάνει ζέστη. Ειδικά τα δύο με τρία τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί αρκετά οι πωλήσεις λευκού», τονίζει ο σομελιέ κ. Σωτήρης Γεωργίου.

Λευκό VS κόκκινου

Γεύση

• Πιο ευχάριστη στις υψηλές θερμοκρασίες
• Αντέχει στον χρόνο και αποκτά πιο πολύπλοκη γεύση

Ευεργετικές ιδιότητες

Οι ευεργετικές ιδιότητες του κόκκινου θεωρούνται αδιαμφισβήτητες ενώ ως προς το λευκό οι επιστήμονες ακόμη διαφωνούν

Ο χυμός του λευκού σταφυλιού:

• Έχει αντικαρκινική δράση
• Βοηθά στην καλή λειτουργία της καρδιάς
• Περιέχει αντιοξειδωτικά που αυξάνουν κατά 1,5% την αναπνευστική λειτουργία

Η ρεσβερατρόλη που περιέχεται στη φλούδα του:

• Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος ( μέτρια κατανάλωση 1-2 ποτήρια ημερησίως)
• Έχει αντικαρκινική δράση
• Περιέχει αντιοξειδωτικά που επιδρούν περισσότερο στην καλή λειτουργία του κυκλοφορικού
• Έρευνες υποστηρίζουν ότι βοηθά στην πρόληψη ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας

Οι έρευνες Και το λευκό κρασί ευφραίνει καρδίαν! Η ρεσβερατρόλη που βρίσκεται στη φλούδα του σταφυλιού είναι η αντιοξειδωτική ουσία του κόκκινου κρασιού, στην οποία οφείλεται η ευεργετική επίδραση στο προσδόκιμο ζωής και τα αγγεία της καρδιάς. Γι’ αυτό μέχρι πρόσφατα τα εύσημα απονέμονταν μόνο στο κόκκινο, αφού το λευκό παρασκευάζεται από το χυμό και όχι τη φλούδα του σταφυλιού. Ωστόσο, ο μοριακός βιολόγος Ντίπακ Ντας, επικεφαλής μιας μελέτης της ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ των ΗΠΑ, υποστήριξε το 2008 ότι το λευκό κρασί έχει εξίσου ευεργετική επίδραση στην καρδιά. Στα πειράματα της έρευνας αρουραίοι που κατανάλωναν ένα με δύο ποτήρια λευκό κρασί ημερησίως υπέστησαν μικρότερες ζημιές στην καρδιά κατά τη διάρκεια καρδιακής προσβολής από αυτούς που λάμβαναν άλλο είδος αλκοόλ ή απλά νερό. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο χυμός μπορεί να επιφέρει ανάλογα με την φλούδα αποτελέσματα. Στη διατροφή. Εκτός όμως από το όφελος για την καρδιά φαίνεται να αναγνωρίζεται στο λευκό κρασί, όπως εδώ και καιρό στο κόκκινο, και αντικαρκινική δράση. Μεγάλες επιδημιολογικές έρευνες στη Γαλλία είχαν αποκαλύψει τη συμβολή του κόκκινου κρασιού στην προστασία από τον καρκίνο, από το 2004 όμως έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υποστήριξε ότι και το λευκό είναι πολύ πιθανόν να έχει τις ίδιες ιδιότητες. Να σημειωθεί βέβαια εδώ ότι ο όρος αντικαρκινική δράση δεν σημαίνει πως όσοι καταναλώνουν κρασί δεν κινδυνεύουν από τον καρκίνο ή ότι αυτός θεραπεύεται, απλά ότι αν ενταχθεί στην καθημερινή διατροφή και πρακτική μαζί με άλλες τροφές και δραστηριότητες πιθανόν να καθυστερεί ή να αναχαιτίζει την εμφάνιση νόσου.

Το ρεπορτάζ είναι της : Καρολίνας Παπακώστα, Δημοσιογράφος

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο 29-30 Αυγούστου 2009, 58

Τροφές για υψηλές επιδόσεις

Εννέα απαραίτητες συμβουλές για να βοηθήσετε το σώμα σας

Με ποιο τρόπο γυμναστικής κι αν ασχολείστε – είτε είναι τζόκινγκ, βάρη στο γυμναστήριο ή ποδηλασία – χρειάζεστε την κατάλληλη διατροφή για να τροφοδοτήσετε την προπόνηση σας αλλά και να βοηθήσετε το σώμα σας να συνέλθει από αυτήν.

Ποια είναι όμως η καλύτερη στιγμή για να φάτε, πριν και μετά την προπόνηση; Πρέπει να πίνετε μικρές γουλιές νερό στη διάρκεια της ή μεγάλες ποσότητες; Τις απαντήσεις σε αυτά και σε άλλα ερωτήματα δίνει η δρ. Λέσλι Μπόντσι, διευθύντρια του Τμήματος Αθλητικής Διατροφής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ.

1. Πόσο σημαντική είναι η χρονική συγκυρία αλλά και το είδος του φαγητού και των ροφημάτων για την άσκηση;

Το φαγητό αποτελεί ουσιαστικά μέρος του εξοπλισμού ενός ασκουμένου. Όπως δεν μπορεί να τρέξει κανείς καλά με ένα παπούτσι ή να κάνει ποδήλατο με σκασμένο λάστιχο, έτσι και χωρίς τη σωστή διατροφή δεν μπορεί να προπονηθεί σωστά.

2. Ποιο είναι το συνηθέστερο διατροφικό λάθος που κάνουν οι ασκούμενοι;

Δύο είναι τα λάθη που συχνά κάνουν. Πολλοί δεν τρώνε τίποτα ούτε πριν από την προπόνηση ούτε έπειτα από αυτήν, με αποτέλεσμα να μην αποδίδουν καλά όταν γυμνάζονται και να νιώθουν πολλοί κουρασμένοι και αδύναμοι όταν τελειώσουν τη γυμναστική. Το δεύτερο λάθος είναι η υπερκατανάλωση φαγητού πριν από την προπόνηση, κάτι που έχει ως συνέπεια να νιώθουν οι ασκούμενοι «βαρύ» το στομάχι τους. Υπάρχει μια πολύ λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο τρώω και στο τρώω σωστά για να προπονηθώ σωστά.

3. Πόση ώρα πριν από την άσκηση και πόσο πρέπει να φάει κανείς;

Το ιδανικό είναι μια ώρα πριν από την έναρξη της προπόνησης να καταναλώσει ποσότητα φαγητού ίση περίπου με μια γροθιά. Έτσι θα έχει το σώμα αρκετό φαγητό για να χρησιμοποιήσει για να το χρησιμοποιήσει ως πηγή ενέργειας αλλά όχι πάρα πολύ ώστε να πονάει το στομάχι του. Η γροθιά είναι μια καλή οπτική απεικόνιση για το πόσο φαγητό πρέπει να καταναλώσει. Ουσιαστικά μιλάμε για 150 – 200 θερμίδες, που θα προέρχονται κυρίως από υδατάνθρακες, αλλά και από λίγες πρωτεΐνες. Θα μπορούσε να είναι μια φέτα ψωμί με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα ή μια μπάρα δημητριακών – όχι όμως χαμηλών υδατανθράκων, διότι το σώμα τους χρειάζεται για να πάρει την ενέργεια που πρέπει.

4. Εάν κάποιος προγραμματίζει μια μεγάλης διάρκειας προπόνηση, μήπως πρέπει να φάει περισσότερο πριν αρχίσει;

Εάν παραγεμίσει το στομάχι του πριν από την προπόνηση, θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να γίνει η πέψη της τροφής και το όποιο προσδοκώμενο όφελος θα ακυρωθεί. Ο ασκούμενος χρειάζεται λίγο και σχετικά εύπεπτο φαγητό. Αν, συνεπώς, η προπόνηση πρόκειται να διαρκέσει περισσότερο από μια ώρα, θα πρέπει να επανατροφοδοτήσει τον οργανισμό του με υδατάνθρακες στη διάρκεια της. Λίγο μέλι, ένας κύβος ζάχαρη ή ένα αθλητικό ρόφημα είναι καλές επιλογές. Ο γενικός κανόνας είναι ότι χρειαζόμαστε 30 – 60 γραμμάρια υδατανθράκων ανά ώρα γυμναστικής.

5. Πόσο νερό χρειάζεται ο ασκούμενος πριν από την προπόνηση;

Περίπου μια ώρα νωρίτερα πρέπει να πιει μισό λίτρο υγρά. Χρειάζονται περίπου 60 λεπτά για να απομακρυνθεί αυτή η ποσότητα υγρών από το στομάχι και να βρει τον δρόμο της προς τους μυς, με αποτέλεσμα όταν αρχίσει η προπόνηση να είναι ο ασκούμενος καλά ενυδατωμένος.

6. Τι πρέπει να ξέρει για την αναπλήρωση των υγρών στη διάρκεια της άσκησης;

Ότι πρέπει να αναπληρώνει γρήγορα όσα χάνει. Η ακριβής ποσότητα εξαρτάται από τον βαθμό της εφίδρωσης. Οι περισσότεροι ασκούμενοι περιορίζονται σε ένα ποτήρι νερό όσο γυμνάζονται, όμως αυτό είναι ανεπαρκές για όλους ανεξαιρέτως. Η σωστή ποσότητα κυμαίνεται μεταξύ 0,5 έως και 1,5 λιτ. ανά ώρα, ανάλογα με την ένταση της εφίδρωσης. Όσοι ιδρώνουν πάρα πολύ πρέπει να πίνουν πάρα πολλά υγρά. Το ιδανικό είναι να έχουν μαζί τους ένα μεγάλο μπουκάλι με νερό για κάθε ώρα προπόνησης. Η ανεπαρκής κατανάλωση υγρών στη διάρκεια της προπόνησης όχι μόνο αυξάνει τον κίνδυνο αφυδάτωσης, θερμοπληξίας και τραυματισμού (λ.χ. των αρθρώσεων), αλλά ελαττώνει την αντοχή, την ταχύτητα και τη δύναμη, άρα υπονομεύει όλη την προπόνηση.

7. Έχει σημασία ο τρόπος κατανάλωσης των υγρών κατά την προπόνηση;

Μεγάλη. Το πώς θα καταναλωθούν τα υγρά μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ενυδάτωση του οργανισμού. Πολλοί άνθρωποι πίνουν με μικρές γουλιές, όμως το «μονορούφι» είναι πολύ καλύτερο, διότι οι μεγάλες ποσότητες υγρών απομακρύνονται πιο γρήγορα από το στομάχι και αυτό είναι σημαντικό. Ο κόσμος νομίζει ότι με τις μικρές γουλιές δεν θα πονέσει το στομάχι του, αλλά η αλήθεια είναι πως αυτές είναι που μπορεί να προκαλέσουν στομαχικές ενοχλήσεις επειδή οι μικρές ποσότητες υγρών παραμένουν επί περισσότερη ώρα σε στομάχι και έντερο. Αντίθετα, όταν το στομάχι γεμίζει με υγρά, διεγείρεται η δραστηριότητα ορισμένων υποδοχέων του στομάχου που αυξάνουν την ενδογαστρική πίεση και ευνοούν την ταχύτατη κένωση του. Γι’ αυτό είναι προτιμότερο να πίνει ο ασκούμενος τα υγρά μονορούφι.

8. Πόση ώρα μετά την προπόνηση πρέπει να καταναλωθεί φαγητό;

Το ιδανικό είναι να φάει ο ασκούμενος κάτι μέσα σε 15 λεπτά από το τέλος της προπόνησης, διότι κατ’ αυτό το χρονικό διάστημα είναι πιο ενεργά τα ένζυμα που βοηθούν το σώμα να ανασυνθέσει το γλυκογόνο των μυών το οποίο έχει καταναλωθεί κατά την άσκηση. Η ανασύνθεση του γλυκογόνου είναι απαραίτητη για να αναρρώσουν οι μύες από τις βλάβες που έχουν υποστεί κατά την προπόνηση – και όσο πιο αργά φάει κανείς, τόσο θα καθυστερήσει την ανάρρωση των μυών. Και πάλι, όμως, πρέπει να καταναλωθεί μικρή ποσότητα τροφής – ποσότητα ίση με μια γροθιά. Ένα σοκολατούχο γάλα με λίγα λιπαρά είναι πολύ καλή επιλογή. Ο στόχος δεν είναι να καταναλωθεί ένα γεύμα έπειτα από την άσκηση, αλλά ένα ορεκτικό. Μια πολύ καλή επιλογή για να καλυφθούν οι ανάγκες ενός ασκούμενου σε φαγητό τόσο πριν όσο και μετά την προπόνηση είναι να φτιάξει ένα καλό σάντουιτς και να φάει το μισό πριν και το άλλο μισό μετά.

9. Πόσα γεύματα πρέπει να έχει ένας ασκούμενος την ημέρα;

Εάν φάει πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό και καταναλώσει ένα σνακ πριν και μετά την προπόνηση του, θα έχει κάνει πέντε γεύματα. Όταν ένας άνθρωπος γυμνάζεται, οτιδήποτε κάτω από τρία γεύματα την ημέρα δεν είναι αρκετό – και αν περιοριστεί σε αυτά, θα πρέπει όλα να είναι κύρια και όχι σνακ.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009, 34

Καρδιοαναπνευστική αντοχή – Λειτουργική ικανότητα

Όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας αναφερόμαστε στον όρο «αντοχή» σε πολλές από τις καθημερινές μας συζητήσεις περί υγείας και ευεξίας.

Η αντοχή αποτελεί αναπόσπαστο μέρος κατά τις δραστηριότητες της καθημερινής μας ζωής, και είναι ένα αξιο-ζήλευτο προσόν των καλά γυμνασμένων ατόμων. Αναλύοντας τον όρο αντοχή από την οπτική γωνία της Αθλητικής Επιστήμης (ΑΕ) καταλήγουμε στον εξής ορισμό: Η ικανότητα της καρδιάς, του αναπνευστικού και αγγειακού συστήματος να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα της φυσικής άσκησης / έργου (όπως το τρέξιμο, ποδηλασία, χειρωνακτική εργασία, ανέβασμα σκάλων κτλ.) και να προσαρμόζεται σε αυτά, με αποτέλεσμα η χρονική διάρκεια που μπορεί να αντέξει ένα άτομο να αυξάνεται σταδιακά και σε κάποιο σημείο η ένταση του συγκεκριμένου «ερεθίσματος» να αντιλαμβάνεται ως πολύ εύκολη.

Η αντοχή ενός ατόμου είναι σημαντικό να βρίσκεται σε μέτρια προς ψηλά επίπεδα γιατί έτσι οι δραστηριότητες της καθημερινής μας ζωής αυτό-υπηρέτηση (περπάτημα, μεταφορά σακούλλων με ψώνια, σφουγγάρισμα, κτλ) μπορούν να γίνουν σχετικά πιο οικονομικά (σε ενεργειακή δαπάνη) και χωρίς να προκαλούν ένα αίσθημα κόπωσης και εξουθένωσης. Επίσης τα διάφορα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού δουλεύουν πιο αποτελεσματικά χωρίς επιπρόσθετη επιβάρυνση. Πως μπορούμε να μετρήσουμε την καρδιοαναπνευστική αντοχή (ΚΑ): η ΚΑ μπορεί να μετρηθεί σε εργαστήρια εργοφυσιολογιάς με τη βοήθεια ενός αναλυτή αερίων ( άμεση μέθοδος με μεγάλη ακρίβεια), η και με μαθηματικούς υπολογισμούς (έμμεση μέθοδος, πιο λίγη αλλά αποδεκτή ακρίβεια) κατά την διάρκεια έργου ( περπάτημα, ποδηλασία, και άλλων πολλών δραστηριοτήτων) ενός ατόμου . Η τιμή που δίνεται για την ΚΑ είναι η τιμή Μέγιστης Πρόσληψης Οξυγόνου (VO2Max), εκφράζεται είτε με την σχετική μονάδα - χιλιοστόλιτρα / χιλιόγραμμα σωματικού βάρους / λεπτό, (mL/kg-1/min-1), όπου λαμβάνεται υπόψη το σωματικό βάρος του ατόμου-, είτε με την απόλυτη μονάδα μέτρησης λίτρα/ οξυγόνου, (L/O2).

Η κατηγοριοποίηση ατόμων βάση της ΚΑ είναι εδώ και αρκετό καιρό μια από τις πιο αποδεκτές μεθόδους στην παγκόσμια Αθλητική Επιστήμη. Πολλοί οργανισμοί σε ολόκληρο το κόσμο όπου η φυσική κατάσταση είναι προϋπόθεση για τους υπάλληλους τους να εργάζονται εκεί έχουν σαν κριτήρια την Μέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου.

Ορισμένα παραδείγματα είναι τα Σώματα Πυροσβεστικής, ο Αμερικανικός Στρατός, βαριές βιομηχανίες, καταδύτες βιομηχανίας, και φυσικά επαγγελματίες αθλητές. Παραδείγματα τιμών αναφοράς οι οποίες είναι εκφρασμένες σε σχετική μονάδα (mL/kg-1/min-1) έχουν ως εξής : * Άνδρες ετών 30-39 Πολύ κάτω από το μέτριο – 32,5 Κάτω από το μέτριο - 37,4 Μέτριο - 41 Πάνω από το μέτριο - 44,6 Πολύ πάνω από το μέτριο - 50,4

Γυναίκες ετών 30-39 Πολύ κάτω από το μέτριο – 26,5 Κάτω από το μέτριο - 30,5 Μέτριο - 33,8 Πάνω από το μέτριο - 36,7 Πολύ πάνω από το μέτριο - 41 *Πάρθηκαν από το βιβλίο American College of Sports Medicine: Guidelines for Exercise Testing and Prescription, 6th Edition. Έχει σημειωθεί στην διεθνή βιβλιογραφία της ΑΕ ότι οι επαγγελματίες αθλητές αντοχής δρόμου, τριαθλητές, ποδηλάτες και χιονοδρόμοι τύπου cross-country κατέχουν τα πιο ψηλά επίπεδα καρδιοαναπνευστικής αντοχής με τιμές που ξεπερνούν τα 75 -80 (mL/kg-1/min-1). Τι χαρακτηρίζει τα άτομα όπου έχουν ψηλά επίπεδα καρδιοαναπνευστικής αντοχής: Η λειτουργική τους ικανότητα σε διάφορα αθλήματα είναι σε πολύ πιο ψηλά επίπεδα όταν συγκριθούν με άτομα της ίδιας ηλικίας μαζί τους που δεν αθλούνται. Για να μιλούμε πιο απλά και με εφαρμόσιμα στην καθημερινότητα παραδείγματα ο χρόνος που χρειάζεται για να καλύψουν μια συγκεκριμένη απόσταση είτε κολυμπώντας είτε τρέχοντας, ποδηλατώντας, κωπηλατώντας κτλ είναι πιο λίγος και ο μέσος όρος καρδιακής συχνότητας κατά την διάρκεια αυτή είναι πιο χαμηλός σε σύγκριση με άτομα της ίδιας ηλικίας και φύλου που δεν αθλούνται. Η αποκατάσταση και η επιστροφή της καρδιακής συχνότητας και άλλων σημαντικών παραμέτρων, σε επίπεδα ηρεμίας αμέσως μετά από άσκηση / παραγωγή έργου, είναι πολύ πιο γρήγορη. Ο όγκος αίματος - που με κάθε σφύξη της καρδιάς μεταφέρεται σε ολόκληρο το σώμα -, είναι πολύ μεγαλύτερος και επίσης το μέγεθος και πιο συγκεκριμένα η αριστερή κοιλιά της καρδιάς είναι πολύ πιο μεγάλη στα άτομα αυτά. Πως μπορούμε να αυξήσουμε την ΚΑ: Μια απλή απάντηση που δίνεται εξυπακούει επένδυση χρόνου και έναρξη αερόβιας (χαμηλής έντασης) άσκησης. Ο Επαγγελματίας Υγείας & Άσκησης που θα συμβουλευτείτε θα σας κατευθύνει με την σωστή συνταγή άσκησης βάση του φύλου, ηλικίας, προϋπηρεσίας στον χώρο της άσκησης, στόχο και ιατρικό ιστορικό. Η συνταγή που θα σας δώσει πρέπει να έχει πληροφορίες για τα εξής στοιχεία: χρονική διάρκεια άσκησης ανά ημέρα, συχνότητα άσκησης ανά εβδομάδα, ένταση εκφρασμένη σε καρδιακούς σφυγμούς ανά λεπτό η/και ταχύτητα και κλίση στο δαπεδοεργόμετρο η/και ποδήλατο, και προοδευτικότητα της συνταγής. Με λίγα λόγια η άσκηση είναι το χαμηλό σε κόστος και πολύ δυνατό ελιξίριο το οποίο μπορεί να μας καταπέλξει σε ένα πιο ψηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης, όπου είναι συνώνυμο με την βελτιωμένη ποιότητα ζωής. Κύπρος Νικολάου, ΜΑ,BSc, Exercise Physiologist / Trainer, ACSM, WWW.KYPROSNICOLAOU.COM

Καούρα, δυσπεψία, φούσκωμα…

Μήπως ήρθε η ώρα να αναλάβουμε δράση;

Αν οι καούρες και οι ξινίλες έχουν αρχίσει να κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους τότε μάλλον έχετε αρχίσει να υποφέρετε από γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση.

Δεν υπάρχει άτομο, το οποίο δεν έχει αισθανθεί ενοχλήσεις, κάποια στιγμή στη ζωή του, μετά από ένα πλούσιο και λιπαρό γεύμα κυρίως όταν αυτό συνοδεύεται από παράλληλη χρήση αλκοολούχων ποτών. Συνήθως πρόκειται για κάποια ήπια ενοχλήματα όπως δυσφορία, αίσθημα πύρωσης πίσω από το στέρνο ( οπισθοστερνικός καύσος) δηλαδή καούρα, και τα οποία εμφανίζονται παροδικά σε υγιείς ανθρώπους .

Όταν όμως τα ενοχλήματα αυτά γίνονται πολύ συχνά και επίμονα, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, τότε μιλάμε για μία παθολογική κατάσταση πού είναι γνωστή ως Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική Νόσος. Έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού παρουσιάζει συμπτώματα της νόσου μια φορά το μήνα, ενώ το ένα πέμπτο περισσότερες από μια φορές. Επίσης, 5-7% του πληθυσμού έχουν συμπτώματα σε καθημερινή βάση. Η νόσος προσβάλλει όλες τις ηλικίες, γίνεται όμως συχνότερη σε άτομα με ηλικία άνω των 50 ετών.

Η Γαστρο-οισοφαγική Παλινδρομική νόσος χαρακτηρίζεται από την αντίστροφη ροή του γαστρικού οξέος από το στομάχι προς τον οισοφάγο. Τα όξινα αυτά υγρά ερεθίζουν τον ευαίσθητο οισοφαγικό βλεννογόνο, με αποτέλεσμα να προκαλούν φλεγμονή που γίνεται αντιληπτή με την εμφάνιση συμπτωμάτων. Το πιο κοινό σύμπτωμα της πάθησης είναι ένα οδυνηρό και οξύ αίσθημα πύρωσης που εντοπίζεται πίσω από το στέρνο, και που καλείται οπισθοστερνικός καύσος ή καούρα. Το αίσθημα αυτό επεκτείνεται προς τα πάνω, μέχρι και κάτω από τον αυχένα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι οι όξινες ερυγές (ξινίλες), η δυσπεψία, ο πόνος κατά την κατάποση (οδυνοφαγία), καθώς και έντονη δυσφορία.

Στις ήπιες και μέτριες μορφές της παλινδρομικής νόσου, η θεραπεία προσανατολίζεται αποκλειστικά και μόνο στα συμπτώματα. Παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ( έως και 80%) η νόσος δεν οφείλεται στην περίσσεια οξέων αλλά στην διαφυγή τους προς στον οισοφάγο, εν τούτοις μέχρι και σήμερα, πολλά φάρμακα για την γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση επικεντρώνονται αποκλειστικά στην καταστολή της παραγωγής οξέων.

Μια νέα για τη χώρα μας φαρμακευτική ουσία, το Gaviscon, που είναι συνδυασμός αλγινικού νατρίου και διττανθρακικού άλατος, έρχεται να δώσει μια διαφορετική λύση στο πρόβλημα, αντιμετωπίζοντας το σε φυσιολογικό επίπεδο καταστέλλοντας το αίτιο, δηλαδή την παλινδρόμηση.

Το εναιώρημα Gaviscon ενδείκνυται σε περιπτώσεις ελαφριάς και μέσης μορφής ΓΟΠΝ ενώ ανακουφίζει από τα συμπτώματα το 84% των ασθενών. Προσφέρει άμεση (μέσα σε 5 λεπτά) αναστολή των συμπτωμάτων, και διαρκεί 4 ώρες, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν επηρεάζει τη φυσιολογική λειτουργία του στομάχου.

Οι μελέτες έδειξαν ότι το Gaviscon μπορεί να χορηγηθεί ακόμη και σε ηλικιωμένους ασθενείς, που λαμβάνουν πολλαπλή φαρμακευτική αγωγή, καθώς δεν επεμβαίνει στη δράση άλλων φαρμάκων, αλλά και σε εγκύους λόγω του μη συστηματικού τρόπου δράσης του.

Γράφουν: κα Καίτη Αντωνοπούλου, k.antonopoulou@apr.com.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε , κα Ρούλα Μητά, r.mita@apr.com.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε

Διατροφή στην υπέρταση: Οι νέες Οδηγίες

Όπως και σε άλλα χρόνια νοσήματα, ο γενικότερος τρόπος ζωής παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της υπέρτασης. Τον κυριότερο ρόλο στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, τουλάχιστον από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, τον παίζει το σωματικό βάρος. Πιο συγκεκριμένα, μια απώλεια βάρους της τάξεως των 5 κιλών μπορεί να μειώσει κατά 4,4mmHg τη συστολική (μεγάλη) και κατά 3,6mmHg τη διαστολική (μικρή) πίεση, αλλά και να προλάβει την εμφάνιση υπέρτασης σε υπέρβαρα άτομα, μολονότι προφανώς το σημαντικότερο είναι να προληφθεί η αύξηση του σωματικού βάρους και να μην φτάσει ποτέ σε μη φυσιολογικά επίπεδα. Τα μη φυσιολογικά επίπεδα για τον καθένα μας τα υπολογίζουμε από τον Δείκτη Σωματικής Μάζας. Αυτός ο δείκτης είναι ένας αριθμός ο οποίος προέρχεται αν διαιρέσουμε το βάρος μας σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους μας σε μέτρα. Έτσι, αν κάποιος ενήλικας έχει 2 μέτρα ύψος και ζυγίζει 80 κιλά τότε ο ΔΜΣ του είναι 80: (2Χ2)=20. Αν αυτός ο αριθμός είναι μεταξύ 18,5 και 25 τότε μιλάμε για φυσιολογικό ΔΣΜ, αν είναι μεταξύ 25 και 30 τότε μιλάμε για υπερβάλλον βάρος, και αν είναι πάνω από 30 τότε μιλάμε για παχυσαρκία. Αυτός ο υπολογισμός δεν ισχύει για παιδιά και εφήβους, εγκύους και θηλάζουσες, καθώς και για αθλητές. Αυτό, επίσης, που έχει παρατηρηθεί είναι ότι η μείωση του σωματικού βάρους μειώνει περισσότερο την πίεση σε έναν υπερτασικό συγκριτικά με έναν νορμοτασικό. Επίσης, η μείωση του σωματικού βάρους μπορεί να επιφέρει ευεργετικά αποτελέσματα και σε άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως η ινσουλινοαντοχή, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερλιπιδαιμία, η υπερτροφία της άριστης κοιλίας της καρδιάς, η υπνική άπνοια. Επομένως, και αν ακόμη αυτή η μείωση είναι μικρή, η επίδραση που θα έχει στη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου και στεφανιαίας νόσου είναι σημαντική για να μην το λαμβάνουμε ιδιαίτερα σοβαρά υπόψη. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να μειωθεί και η φαρμακευτική αγωγή, όπου αυτή είναι αναγκαία. Τέλος, επειδή τα άτομα μέσης ηλικίας αυξάνουν το σωματικό βάρος κατά 0,5 με 1 κιλό το χρόνο, ένας πολύ σημαντικός στόχος θα ήταν αρχικά η σταθεροποίησή του. Τα άλλα σημαντικά στοιχεία από τη διατροφή, πέρα από την ενεργειακή πρόσληψη, που επηρεάζει το σωματικό βάρος, είναι το νάτριο, το κάλιο, το αλκοόλ, τα κορεσμένα λίπη και το συνολικό λίπος της τροφής, καθώς και τα φρούτα και τα λαχανικά. Πιο συγκεκριμένα, η υψηλή πρόσληψη νατρίου επηρεάζει αρνητικά την αρτηριακή πίεση. Το νάτριο βρίσκεται στο αλάτι αλλά και σε άλλα τρόφιμα (κρυφές πηγές), όπως οι πίκλες, η μαγιονέζα, οι κονσέρβες σε άλμη, το ψωμί και άλλα. Έχει παρατηρηθεί ότι όταν μειωθεί η πρόσληψη αλατιού σε υπερτασικούς ασθενείς από 10,5gr την ημέρα σε περίπου 4,7 – 5,8gr την ημέρα, αυτό μπορεί να επιφέρει μια μείωση της αρτηριακής πίεσης κατά 4-6mmHg. Η συνιστώμενη επαρκής για τον οργανισμό πρόσληψη νατρίου άλλαξε πρόσφατα και οι νέες οδηγίες είναι από 100 στα 65mmol την ημέρα, που αντιστοιχούν σε περίπου 3,8gr αλάτι. Αυτό όμως, είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί και έτσι μια πιο ρεαλιστική σύσταση είναι τα 5gr την ημέρα (85mmol νατρίου). Το κάλιο, από την άλλη μεριά, φαίνεται ότι μπορεί να συμβάλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Η μέγιστη αποτελεσματικότητα παρατηρείται όταν επιτευχθεί παράλληλα η μείωση στην πρόληψη νατρίου (έως 2,4gr την ημέρα), και η αύξηση στην πρόσληψη καλίου. Πλούσιες πηγές καλίου είναι τα φρούτα και τα λαχανικά και αυτός είναι ένας από τους λόγους που πρέπει να αυξηθεί η κατανάλωση τους. Το κορεσμένο λίπος (ζωικά λιπαρά) επηρεάζει πολλούς παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων και γι’ αυτό πρέπει ο γενικός πληθυσμός να το μειώσει κάτω από το 10% της συνολικής ενέργειας, και τα άτομα υψηλού κινδύνου, όπως οι υπερτασικοί, κάτω από το 10% της συνολικής ενέργειας, και τα άτομα υψηλού κινδύνου, όπως οι υπερτασικοί, κάτω από το 7%. Υπάρχουν, επίσης, μελέτες που δείχνουν ότι τα ιχθυέλαια (ω-3λιπαρά οξέα) σε δόσεις μεγαλύτερες των 3gr την ημέρα μπορούν να μειώσουν την αρτηριακή πίεση σε υπερτασικούς κατά 4,0mmHg τη συστολική και κατά 2,5mmHg τη διαστολική, αλλά αυτή είναι μια σχετική μεγάλη δοσολογία για να χορηγείται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αφορούν στην επίδραση των φυτικών ινών στην αρτηριακή πίεση. Τέλος, η συμπληρωματική χορήγηση ασβεστίου ή μαγνησίου έχει υποδειχθεί από μερικές έρευνες ότι έχει αντι-υπερτασική δράση, αλλά υπάρχουν και άλλες που έδειξαν ότι δεν υπήρχαν ιδιαίτερα ευεργετικά αποτελέσματα στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Η κατανάλωση οινοπνεύματος σε άτομα με υπέρταση είναι προβληματική. Μια πρόσφατη έρευνα παρατήρησε ότι υπάρχει μια γραμμική σχέση μεταξύ κατανάλωσης οινοπνεύματος και αρτηριακής πίεσης, δηλαδή όσο περισσότερα οινοπνευματώδη ποτά πίνουμε τόσο αυξάνεται η αρτηριακή πίεση. Η υψηλή πρόσληψη οινοπνεύματος (πάνω από 5 ποτά την ημέρα) μειώνει και την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής. Επίσης, υπάρχουν μελέτες που έδειξαν ότι η αποχή από την κατανάλωση μειώνει την αρτηριακή πίεση. Επομένως, οι υπερτασικοί ασθενείς πρέπει να μειώσουν την κατανάλωση οινοπνεύματος σε λιγότερο από 20-30gr αιθανόλης την ημέρα οι άνδρες και σε λιγότερο από 10-20gr την ημέρα οι γυναίκες, ενώ πρέπει, επίσης, να τους επισημαίνεται ο αυξημένος κίνδυνος αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου που έχουν με τη συχνή, έστω και σχετικά μικρή κατανάλωση αλκοόλ. Τέλος, υπάρχουν μελέτες που έδειξαν ότι η αλλαγή συνολικά της διαιτητικής συμπεριφοράς μπορεί να έχει σημαντικά ευεργετικά αποτελέσματα στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Όμως, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Σε άλλους μπορεί να υπάρξουν ευεργετικά αποτελέσματα, κυρίως από τη μείωση του νατρίου (αλάτι) και άλλοι να μην αντιδρούν καθόλου σε αυτή την αλλαγή. Επομένως, ο διαιτολόγος ή ο ιατρός πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα την αποτελεσματικότητα της αλλαγής της διαιτητικής συμπεριφοράς αλλά και τη συμμόρφωση του ασθενούς ώστε να μην καθυστερήσει αδικαιολόγητα η έναρξη φαρμακευτικής αγωγής, αν αυτή κριθεί αναγκαία. Γράφει ο Αντώνης Ζαμπέλας, Αν. Καθηγητής Διατροφής Ανθρώπου Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Λιπιδιολογίας Αθηροσκλήρωσης και Αγγειακής Νόσου Μονάδα Δατροφής του Ανθρώπου Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων Γεωπονικό Παν/μιο Αθήνας Πηγή: CONGRESS Developments Report, 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αρτηριακής Υπέρτασης

Ευχάριστα νέα για του άντρες!

Ο χυμός του ροδιού είναι το φυσικό υποκατάστατο του Viagra, σύμφωνα με νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων...η οποία αναμένεται να χαροποιήσει χιλιάδες άνδρες σε όλο τον πλανήτη που αντιμετωπίζουν στυτικά προβλήματα.

Η κατανάλωση ενός ποτηριού χυμού σε καθημερινή βάση θεωρείται ότι έχει ακριβώς τις ίδιες ιδιότητες με το Viagra-και τα παρεμφερή χάπια- με τη διαφορά ότι μειώνεται ο κίνδυνος καρδιοπάθειας, καθώς ο χυμός ροδιού είναι φυσικό προϊόν.

Συνολικά 53 άνδρες με προβλήματα στύσης ηλικίας 21-70 ετών συμμετείχαν στην έρευνα, καταναλώνοντας καθημερινά επί ένα μήνα ένα ποτήρι χυμό ροδιού με το γεύμα τους. Περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών στο τέλος του μήνα είχαν καλύτερες σεξουαλικές επιδόσεις, ενισχύοντας τη θεωρεία των επιστημόνων.

Σημειώνεται ότι ήδη το ρόδι θεωρείται ικανό να μειώσει σε μεγάλο βαθμό τον κίνδυνο καρδιοπάθειας και καρκίνου του προστάτη, καθώς περιέχει περισσότερα αντιοξειδωτικά από οποιοδήποτε άλλο φρούτο, χυμό, τσάι ή κόκκινο κρασί.

πηγή: health.eportal.gr

Ξηροί Καρποί και Υγεία

Οι ξηροί καρποί είναι μια κατηγορία τροφίμων που ο άνθρωπος καταναλώνει από την αρχαιότητα. Προσφέρουν στον οργανισμό μας ενέργεια και απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.

Μικρή ποσότητα ξηρών καρπών τροφοδοτεί τον οργανισμό μας με μεγάλες ποσότητες ενέργειας, ακόρεστων λιπαρών οξέων, φυτικών πρωτεϊνών,αντιοξειδωτικών, βιταμινών, ανόργανων συστατικών(ασβέστιο,σίδηρο,κάλιο,μαγνήσιο και χαλκό) και φυτικών ινών. Πίσω από την ιδαίτερη γεύση που έχει η κάθε κατηγορία ξηρών καρπών κρύβονται τα ωφέλιμα ακόρεστα λιπαρά οξέα και μηδενική ποσότητα χοληστερόλης.

Η σωστή κατανάλωσή τους προσφέρει:

• Μείωση της "κακής" χοληστερόλης (LDL) και αύξηση της "καλής" χοληστερόλης (HDL)
• Βελτίωση λειτουργίας και φυσικής κατάστασης των αρτηριών της καρδιάς
• Προστασία από την εμφάνιση του διαβήτη
• Βελτίωση λειτουργίας του εντέρου και καλύτερη κάλυψη των διατροφικών αναγκών του ανθρώπου
• Καταπολέμηση του οξειδωτικού stress στον οργανισμό

ΚΑΡΥΔΙ

Τα καρύδια αποτελούν μια από τις καλύτερες πηγές ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων και αντιοξειδωτικών ουσιών στη φύση. Τα σκουρόχρωμα καρύδια περιέχουν περισσότερη βιταμίνη Α σε σχέση με τα αντίστοιχα ανοιχτόχρωμα ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις μολύνσεις.Μια χούφτα καθαρισμένα καρύδια περιέχουν 190 θερμίδες. Μελέτες έδειξαν πως 1 και 1/2 χούφτα καρύδια ημερησίως στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής οδηγεί σε βελτίωση της λειτουργίας των αγγείων και την ελάττωση της πιθανότητας εμφάνισης στεφανιαίας νόσου.

ΦΥΣΤΙΚΙ ΑΡΑΠΙΚΟ

Τα αράπικα φυστίκια είναι εξαιρετική πηγή των βιταμινών της νιασίνης και του φυλλικού οξέος. Περιέχουν φυτικές στερόλες, ουσίες που σε υψηλά ποσά συμβάλλουν στη μείωση της απορρόφησης της χοληστερόλης. Επίσης το φυλλικό οξύ βοηθά στην αναγέννηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και προστατεύει από την αναιμία και τη θρομβοπενία. Μια χούφτα αράπικα φυστικιά αποδίδουν 160 θερμίδες (kcal). Πρόσφατες μελέτες έδειξαν πως βελτιώνουν τα επίπεδα ολικής και HDL χοληστερόλης σε υγιείς ενήλικες ενώ προσδίδουν και σημαντικά αντιοξειδωτικά οφέλη.

ΑΜΥΓΔΑΛΟ

Τα αμύγδαλα θεωρούνται πλούσια πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, βιταμίνης Ε και βιταμίνης Β2. Η βιταμίνη Β2 είναι η καταλληλότερη για αντιμετώπιση προβλημάτων του δέρματος. Μια χούφτα αμύγδαλα περιέχει 160 θερμίδες (kcal). Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένο λίπος. Από έρευνες προέκυψε πως τα αμύγδαλα συμβάλλουν στη μείωση της "κακής" χοληστερόλης χωρίς να μείωνουν την "καλή" χοληστερόλη.

ΦΟΥΝΤΟΥΚΙ

Τα φουντούκια είναι καλή πηγή φυτικών ινών και μαγγανίου, ενός ιχνοστοιχείου που συμμετέχει σε αντιοξειδωτικά συστήματα του οργανισμού μας. Περιέχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Β6 η οποία είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Μια χούφτα φουντούκια αποδίδει 177 θερμίδες (kcal). Μελέτες έδειξαν πως τα φουντούκια συμβάλλουν στην αύξηση της αντιοξειδωτικής δυναμικής του πλάσματος του αίματος κατά 20%.

ΦΥΣΤΙΚΙ ΚΕΛΥΦΩΤΟ

Τα κελυφωτά φυστίκια είναι πλούσια σε λινελαϊκό και λινολενικό οξύ απαραίτητα για την ανθρώπινη διατοφή, και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Όπως είναι η νιασίνη και το φυλλικό οξύ. Η νιασίνη είναι η βιταμίνη που ελευθερώνει ενέργεια από τα κύτταρα και συμβάλλει στην καλή υγεία του δέρματος. Τα κελυφωτά φυστίκια έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νιασίνη απ' όλους τους ξηρούς καρπούς. Οι θερμίδες που αποδίδουν ανά χούφτα είναι 167(kcal) και βελτιώνουν τα επίπεδα ολικής και HDL χοληστερόλης σε υγιείς ενήλικες.

ΚΟΛΟΚΥΘΟΣΠΟΡΟΣ (ΠΑΣΑΤΕΜΠΟΣ)

Είναι φυσικό και πολύ θρεπτικό προϊόν. Το λίπος που περιέχουν μεταξύ 40-50% είναι πλούσιο σε ακόρεστα λιπαρά οξέα. Το ποσοστό των πρωτεϊνών τους κυμαίνεται στα 30-40% ενώ παρουσιάζουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε σίδηρο από οποιοδήποτε άλλο είδος σπόρων. Περιέχουν επίσης βιταμίνες E και C. Μια χούφτα κολοκυθόσπορων αποδίδει 154 θερμίδες (kcal). Μελέτες έδειξαν οι κολοκυθόσποροι επιδρούν καταπραϋντικά σε προβλήματα του προστάτη ενώ εξομαλύνουν τη λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος.

ΗΛΙΟΣΠΟΡΟΣ

Στην κατηγορία των ξηρών καρπών από τα πλέον θρεπτικά και υγιεινά προϊόντα είναι οι ηλιόσποροι. Αυτό οφείλεται στην υψηλή τους περιεκτικότητα σε ακόρεστα λιπαρά οξέα. Από τα συνολικά τους λιπαρά περίπου το 70% είναι πολυακόρεστα, το 20% μονοακόρεστα και μόνο το 10% είναι κορεσμένα. Τα ακόρεστα λιπαρά οξέα είναι ευεργετικά για τον ανθρώπινο οργανισμό και θεωρούνται απαραίτητα για τη σωστή διατροφή. Είναι πλούσια σε πρωτείνες και φυτικές ίνες. Μια χούφτα ηλιόσπορων αποδίδει 85 θερμίδες (kcal).

ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΑ

Τα ξηρά δαμάσκηνα προσφέρουν βιταμίνες και μέταλλα που είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία και τον μεταβολισμό μας.Αποτελούν πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών βιταμινών όπως η βιταμίνη Α που βοηθά στην όραση και στην υγεία του δέρματος και η βιταμίνη C που είναι απαραίτητη για την αναπλαση των ιστών. Εκτός από τις βιταμίνες τα ξηρά δαμάσκηνα περιέχουν σημαντικές ποσότητες μετάλλων και ιχνοστοιχείων δηλαδή σίδηρο, χαλκό, κάλιο και σελήνιο.Αποτελέσματα ερευνών έδειξαν ότι τα αποξηραμένα δαμάσκηνα προστατεύουν το καρδιαγγειακό σύστημα μειώνουν την κακή χοληστερόλη,την αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο εμφάνισης πολλών τύπων καρκίνου.

ΣΥΚΑ

Τα ξερά σύκα είναι καρπός αποξηραμένος στον ήλιο χωρίς κανένα χημικό πρόσθετο. Είναι εύγευστα, θρεπτικά και υγιεινά. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μέταλλα όπως ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο, και βιταμίνη Α καθώς και φυτικές ίνες. Περιέχουν μεγάλη ποσότητα σακχάρων γι αυτό και αποτελούν σημαντική πηγή ενέργειας για τον ανθρώπινο οργανισμό. Ένα μεγάλο ξερό συκό αποδίδει 60 θερμίδες.

ΠΡΟΣΟΧΗ

ΠΡΟΤΙΜΉΣΤΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΆ ΠΡΟΪΌΝΤΑ Ή ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΤΥΧΑΝ ΜΕΓΆΛΗΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΊΑΣ ΌΠΩΣ ΨΕΚΑΣΜΌ, ΚΆΛΟ ΘΑ ΉΤΑΝ ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΑΛΑΤΙΣΜΈΝΑ ΝΑ ΤΑ ΠΛΈΝΕΤΑΙ ΚΑΛΆ ΠΡΟΤΟΎ ΤΑ ΦΆΤΕ.

πηγή: ekfysews.gr

Τροφές «χρυσάφι» για την καρδιά

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις πολλών επιστημονικών ερευνών, κάποιες τροφές θεωρούνται «θαυματουργές», αφού...προστατεύουν την καρδιά μας. Την καρδιά μας δεν πρέπει ποτέ να την παίρνουμε ως δεδομένο, αλλά οφείλουμε να τη φροντίζουμε συνεχώς και να την κρατάμε σε φόρμα. Εκτός από την ικανότητά της να ερωτεύεται, είναι ένα μοναδικό όργανο για το σώμα μας, γιατί είναι ο μυς που μας κρατά στη ζωή. Οι τελευταίες έρευνες σε θέματα υγείας και διατροφής μάς υποδεικνύουν ότι τα όπλα για καταπολέμηση του καρκίνου, των καρδιοπαθειών κ.τ.λ. δεν είναι τα φάρμακα, αλλά οι τροφές που τρώμε! Γι' αυτό ρίξτε μια ματιά στα τρόφιμα που θα κάνουν την καρδιά σας να χτυπά για πολλά χρόνια και πάνω απ' όλα χωρίς προβλήματα και ενοχλήσεις.

Όσπρια Τα όσπρια περιέχουν ένα είδος φυτικών ινών - τις μη διαλυτές φυτικές ίνες - που μειώνουν την κακή (LDL) χοληστερόλη, ελαττώνοντας έτσι τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις. Ελαιόλαδο Χρησιμοποιείτε το ελαιόλαδο ως το κύριο λάδι στη διατροφή σας. Περιέχει μονοακόρεστα λιπαρά που μειώνουν την LDL (κακή χοληστερόλη). Το ελαιόλαδο έχει θετική επίδραση στα τοιχώματα των αγγείων εμποδίζοντας την αρτηριοσκλήρωση. Προσοχή όμως: είναι πλούσιο σε θερμίδες, γι' αυτό και πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο! (1 κουταλιά σούπας έχει 120-130 θερμίδες). Λιπαρά ψάρια Τα λιπαρά ψάρια είναι η καλύτερη πηγή των ω-3 λιπαρών οξέων που είναι απαραίτητα για τον οργανισμό. Τα ω-3 λιπαρά βοηθούν στη ρύθμιση της πίεσης και έχουν αντιθρομβωτικές ιδιότητες (δηλ. εμποδίζουν το πήξιμο του αίματος που μπορεί να οδηγήσει σε φράξιμο αρτηρίας και διακοπή στην κυκλοφορία). Επίσης έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Προστατεύουν τις αρτηρίες από τη φλεγμονή που οδηγεί στην αρτηριοσκλήρυνση. Να καταναλώνονται 2-3 φορές την βδομάδα. Λιπαρά ψάρια: σολομός, τσιπούρα, σκουμπρί, σαρδέλες, πέστροφα και ρέγγα. Επιλέξτε φρέσκα ή κατεψυγμένα, όχι όμως αλατισμένα. Ξηροί καρποί και σπόροι Οι ξηροί καρποί είναι μια πολύ καλή πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, καθώς επίσης και της βιταμίνης Ε. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι περιέχουν επίσης και ποικιλία άλλων φυτοθρεπτικών συστατικών, που έχουν δυνατή αντιοξειδωτική δράση. H κατανάλωσή τους σε μέτριες ποσότητες μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της κακής χοληστερόλης και στην προστασία της καρδιάς. Προτιμήστε αμύγδαλα, φιστίκια, καρύδια κ.τ.λ. χωρίς αλάτι. Οι σπόροι, όπως λιναρόσπορος, κολοκυθόσπορος και ηλιόσπορος μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σαλάτες, σε δημητριακά προγεύματος και μπορείτε να τους βρείτε σε πολύσπορα ψωμιά. Φρούτα & λαχανικά Οι αντιοξειδωτικές βιταμίνες που περιέχουν τα φρούτα, βοηθούν την κυκλοφορία του αίματος, αφού καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που σκληραίνουν τις αρτηρίες. Επιλέγετε περισσότερο τα φρούτα με έντονα χρώματα όπως φράουλες, μούρα, πεπόνι, καρπούζι, ροδάκινα κ.τ.λ. γιατί είναι πολύ πλούσια σε αντιοξειδωτικά στοιχεία. Τα εσπεριδοειδή και τα ακτινίδια είναι επίσης φρούτα που προστατεύουν την καρδιά γιατί είναι πλούσια σε βιταμίνη C. Επίσης τα λαχανικά είναι πολύτιμα για την υγεία του οργανισμού μας. Συνδυάστε λοιπόν, κάθε γεύμα σας με ποικιλία λαχανικών. Να προτιμάτε λαχανικά με ποικιλία χρωμάτων, π.χ. κόκκινη - κίτρινη πιπεριά, καρότο, μπρόκολο κ.τ.λ. Η ντομάτα ξεχωρίζει ανάμεσα στα λαχανικά, γιατί περιέχει τη λυκοπίνη, ένα αντιοξειδωτικό συστατικό με έντονες θεραπευτικές ιδιότητες. Όταν η ντομάτα είναι μαγειρεμένη, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με λίγο ελαιόλαδο, απορροφάται πολύ καλύτερα η λυκοπίνη (π.χ. οι σπιτικές σάλτσες ντομάτας για μακαρόνια, γιαχνί, ντοματοπολτός, κέτσαπ). Και μια συμβουλή: Αν δεν καταναλώνετε 5-7 μερίδες φρούτων ή λαχανικών καθημερινά (π.χ. δεν σας αρέσουν ή υπάρχει πρόβλημα στο παχύ έντερο), τότε είναι απαραίτητο να παίρνετε συμπλήρωμα διατροφής με τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες Α, C, Ε. Κρεμμύδι και σκόρδο Εμπλουτίστε τα γεύματα σας με κρεμμύδι (π.χ. φρέσκο, κόκκινο), σκόρδο ή πράσα, που είναι συνδεδεμένα με την υγεία της καρδιάς. Όλα αυτά εμποδίζουν την οξείδωση της LDL «κακής χοληστερόλης» και έτσι δεν επιτρέπουν να κολλήσει στα αρτηριακά τοιχώματα. Το σκόρδο περιέχει περίπου 200 ενεργά συστατικά, τα οποία μειώνουν τη χοληστερόλη, εμποδίζουν τη θρόμβωση και μειώνουν τον κίνδυνο για έμφραγμα.

Πράσινο τσάι Στο πράσινο τσάι έχουν βρεθεί έντονες αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που προστατεύουν την καρδιά.

Κόκκινο κρασί Βάλτε το κόκκινο κρασί στη ζωή σας! Με μέτρια κατανάλωση, 1-2 ποτήρια, μέχρι τέσσερις φορές την εβδομάδα, το κρασί μάς προσφέρει πολυφαινόλες, στοιχεία που προστατεύουν τις αρτηρίες.

πηγή: health.eportal.gr