Ψευδάργυρος για το κρυολόγημα;

Αποτελεσματική θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα μπορεί να αποτελέσει ο ψευδάργυρος, σε μορφή σιροπιού, χαπιών ή παστίλιας, μειώνοντας τόσο τη διάρκεια, όσο και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.

Ο ψευδάργυρος φαίνεται να δρα τόσο προληπτικά, απομακρύνοντας την πιθανότητα εκδήλωσης κρυολογήματος, όσο και θεραπευτικά, αν ληφθεί από την πρώτη μέρα εκδήλωσης των συμπτωμάτων.

Σε συγκριτική αξιολόγηση15 μελετών και κλινικών δοκιμών που αφορούσαν 1.360 άτομα, οι  ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παιδιατρικής Μινού Σινγκ του Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου Ιατρικής Εκπαίδευσης και Έρευνας της Ινδίας, επιβεβαιώθηκε στους περισσότερους ασθενείς το κρυολόγημα σταμάτησε νωρίτερα, σε σχέση με όσους είχαν πάρει εικονικό φάρμακο (πλασέμπο), ενώ στους τελευταίους τα συμπτώματα ήταν και πιο έντονα. Οι καθημερινές δόσεις ψευδαργύρου κυμαίνονταν από 30 έως 160 mg την μέρα.

Τα παιδιά που έπαιρναν σιρόπι ή παστίλιες ψευδαργύρου (15 mg κάθε μέρα) προληπτικά επί πέντε μήνες ή περισσότερο, κρυολόγησαν λιγότερο συχνά και έχασαν λιγότερες ώρες μαθημάτων. Επίσης, ο ψευδάργυρος μείωσε την χρήση αντιβιοτικών στα παιδιά.

«Προς το παρόν είναι δύσκολο να γίνει μια γενική σύσταση, επειδή δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για την άριστη δόση, την μορφή ή τη χρονική διάρκεια της θεραπείας με ψευδάργυρο», σημείωσε ο επικεφαλής της έρευνας, υπερθεματίζοντας ότι «για το λόγο αυτό, όπως είπε, πρέπει να γίνουν περαιτέρω έρευνες, ιδίως σε ασθενείς που πάσχουν από άσθμα και των οποίων η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω του κρυολογήματος, για να διαπιστωθεί αν στην περίπτωσή τους μπορεί να βοηθήσει ο ψευδάργυρος».

Βέβαια, τα εν λόγω πορίσματα, δεν χαιρέτησε με την ίδια θέρμη ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα, με τον καθηγητής Ρόναλντ Έκλες, διευθυντή του Κέντρου Κοινού Κρυολογήματος του πανεπιστημίου Κάρντιφ, να εκφράζει αμφιβολίες για τα οφέλη του ψευδάργυρου και παράλληλα να επισημαίνει  ότι η τοξικότητά του μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε μακροχρόνια χρήση.

 
Γράφει η Λώρα Σπυροπούλου, δημοσιογράφος

Ψευδάργυρος – ένα «σούπερ» θρεπτικό συστατικό;

Ο ψευδάργυρος είναι πανταχού παρόν στο σώμα μας. Όντας απαραίτητος για κύριες λειτουργίες, όπως η πέψη, η αναπαραγωγή και η ανάπτυξη, ο ψευδάργυρος σχετίζεται με την απόδοση πολλών συστημάτων του σώματος. Η λίστα με τα πλεονεκτήματά του είναι εκτενής και πολλές φορές «φιλόδοξη» - μπορεί όντως ο ψευδάργυρος να καταπολεμήσει τις μολύνσεις και να επουλώσει τις πληγές;

Παρών σε κάθε κύτταρο
Ο ψευδάργυρος βρίσκεται σε όλα τα φυτικά και ζωικά κύτταρα. Η απαίτηση ψευδαργύρου για τη σύνθεση του DNA (γενετικό υλικό) και των νέων ιστών, τον καθιστούν ζωτικής σημασίας στοιχείο για την ομαλή αύξηση και ανάπτυξη στην παιδική ηλικία. Ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητο συστατικό για περισσότερα από 100 ένζυμα που εμπλέκονται στην πέψη και τη χρησιμοποίηση του λίπους, των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων, ενώ είναι στενά συνδεδεμένος με τη διαδικασία παραγωγής ενέργειας. Ο ψευδάργυρος ενισχύει, επίσης, το ανοσοποιητικό σύστημα»∙ γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει έντονο ενδιαφέρον σχετικά με τη δυνητική του ικανότητα να καταπολεμά τις μολύνσεις και να θεραπεύει τα τραύματα.

ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ;
Ο ψευδάργυρος απαιτείται για τη δημιουργία των Τ-λεμφοκυττάρων, των λευκών κυττάρων του σώματος που επιτίθενται στους ιούς και τα παθογόνα βακτήρια, βοηθώντας μας να καταπολεμήσουμε τις λοιμώξεις. Μελέτες δείχνουν ότι σε κακοσιτισμένα παιδιά με χαμηλά επίπεδα ψευδαργύρου, η συμπληρωματική χορήγηση ψευδαργύρου ενισχύει τον αριθμό των Τ-λεμφοκυττάρων και μειώνει τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της λοίμωξης.¹ Βασισμένες σε αυτήν τη διαπίστωση, υπάρχουν εδώ και κάποια έτη έρευνες σε εξέλιξη, που μελετούν εάν η θεραπεία με ψευδάργυρο σε μορφή παστίλιας ή ρινικού σπρέι είναι μια αποτελεσματική εναλλακτική θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα. Μια πρόσφατη ανασκόπηση τεσσάρων μεγάλων, καλά σχεδιασμένων, μελετών δεν βρήκε κάποιο θεραπευτικό αποτέλεσμα από τις παστίλιες ή τις ρινικές αλοιφές ψευδαργύρου.²
Επούλωση τραυμάτων
Τα συμπληρώματα ψευδαργύρου χρησιμοποιούνται βοηθητικά στη θεραπεία δερματολογικών προβλημάτων, όπως τα έλκη στα πόδια, αλλά μόνο στα άτομα τα οποία είχαν αρχικά χαμηλά επίπεδα ψευδαργύρου. Οι κρέμες ψευδαργύρου που εφαρμόζονται άμεσα στην πληγή είναι πιο αποτελεσματικές στη μείωση της μόλυσης και την προαγωγή της επούλωσης απ’ ό,τι τα συμπληρώματα. Επιπλέον, ο ψευδάργυρος περιέχεται πια συχνά σε κρέμες κατά της ακμής και σε σαμπουάν για διάφορες καταστάσεις του τριχωτού της κεφαλής, με σκοπό να ενισχύσει την επούλωση.³
Ο ψευδάργυρος στη δίαιτα
Ο ψευδάργυρος βρίσκεται σε ένα μεγάλο εύρος τροφίμων∙ συνεπώς μια δίαιτα με ποικιλία τροφίμων πιθανότατα παρέχει μια επαρκή πρόσληψη ψευδαργύρου. Η τελευταία συνίσταται γύρω στα 7 mg την ημέρα για τις γυναίκες και 9 mg την ημέρα για τους άνδρες. Παρ’ όλα αυτά, καθώς το κόκκινο κρέας αποτελεί μία από τις καλύτερες πηγές ψευδαργύρου, ενώ τα φυτικά οξέα που βρίσκονται σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης μειώνουν την απορρόφησή του, τα άτομα που ακολουθούν φυτοφαγική δίαιτα πρέπει να προσέχουν, ώστε να συμπεριλαμβάνουν στη δίαιτά τους τρόφιμα όπως τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα αβγά, τα ολικής αλέσεως δημητριακά, οι ξηροί καρποί και τα όσπρια. Οι έγκυες και οι θηλάζουσες χρειάζονται επιπλέον 2 mg την ημέρα, για να εξασφαλίσουν επαρκή διαθέσιμη ποσότητα για το αναπτυσσόμενο έμβρυο ή βρέφος, αντίστοιχα αν και το ποσό αυτό καλύπτεται εύκολα από την αύξηση στην κατανάλωση της τροφής.

 Ενδεικτικές Διαιτητικές Πηγές Ψευδαργύρου

Τρόφιμο	Ψευδάργυρος (mg/100 g)
Στρείδια, φρέσκα	45-75
Μύδια, αχηβάδες	21
Φύτρο σιταριού, πίτουρο	13-16
Βραζιλιάνικο φυστίκι	7
Κρέας, μύες	4.5-8.5
Παρμεζάνα	4
Αρακάς	4
Φουντούκια	3.5
Αβγό, κρόκος	3.5
Σαρδέλες	3.5
Φιστίκι, αράπικο	3
Κοτόπουλο, σκούρο κρέας	2.85
Καρύδια	2.25
Ψωμί, ολικής αλέσεως	1.65
Ρεβίθια	1.4
Γαρίδες	1.15
Αβγό, ολόκληρο	1.1
Γάλα	0.75

Υπερβολή σε ένα «καλό» συστατικό
Πρόσληψη ψευδαργύρου μεγαλύτερη από 200 mg είναι πολύ τοξική και προκαλεί έμετο και ναυτία, ενώ η μακροχρόνια συμπληρωματική χρήση του μπορεί να αλληλεπιδράσει με την απορρόφηση του χαλκού και του σιδήρου. Αυτό συμβαίνει, διότι ο χαλκός, ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος ανταγωνίζονται για το ίδιο μονοπάτι εισόδου από το έντερο στην κυκλοφορία του αίματος, οπότε μια υπερβολική πρόσληψη ενός μετάλλου θα ταράξει την απορρόφηση των άλλων.
Ιδανικές προσλήψεις
Στην Ευρώπη τα περισσότερα άτομα λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες ψευδαργύρου από μια ισορροπημένη δίαιτα με ποικιλία τροφίμων, ενώ η ανάγκη για συμπληρωματική χορήγηση είναι σπάνια.⁴ Καταφανή συμπτώματα έλλειψης ψευδαργύρου, όπως μειωμένη ανάπτυξη στα παιδιά, αδυναμία και δερματικές κακώσεις, εμφανίζονται πολύ σπάνια, αλλά, αν υπάρχει υποψία έλλειψης, είναι σημαντικό να αναζητηθεί ιατρική βοήθεια. Ως γενικός κανόνας, μια ισορροπημένη δίαιτα είναι επαρκής για να παρέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά, ενώ τα συμπληρώματα είναι χρήσιμα, μόνο όταν δεν λαμβάνουμε αρκετά θρεπτικά συστατικά από τη δίαιτα (για παράδειγμα, σε ανεπαρκή θερμιδική πρόσληψη, αλκοολισμό, νόσημα του πεπτικού συστήματος).
Βιβλιογραφικές πηγές

1. Black R.E. (1998). Therapeutic and preventive effects of zinc on serious childhood infectious diseases in developing countries. American Journal of Clinical Nutrition 68:476S-479S
2. Caruso T.J. et al. (2007). Treatment of naturally acquired common colds with zinc: a structured review. Clinical Infectious Diseases 45:569-574
3. Lansdown A.B. et al. (2007). Zinc in wound healing: theoretical, experimental and clinical aspects. Wound Repair and Regeneration 15:2-16
4. Wuehler S.E. et al. (2005). Use of national food balance data to estimate the adequacy of zinc in national food supplies: methodology and regional estimates. Public Health Nutrition 8:812-819
5. UK Food Standard Agency, Eat Well Be Well section.

Γλυκό Δηλητήριο ! Αληθινή Ιστορία !

Τον Οκτώβριο του 2001, η αδελφή μου άρχισε να αρρωσταίνει πολύ . Είχε σπασμούς στο στομάχι και κινούταν με δυσκολία. Το περπάτημα γινόταν με μεγάλη δυσκολία... Και έπρεπε να βάζει όλα τα δυνατά της για να σηκωθεί από το κρεβάτι! Πονούσε αφόρητα.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2002, είχε υποστεί αρκετές βιοψίες ιστού και μυών και της είχαν δώσει 24 διαφορετικά φάρμακα. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν ποιο ήταν το πρόβλημα . Πονούσε τόσο πολύ και ήταν τόσο άρρωστη που απλά ήξερε ότι πέθαινε. 

 
Έβαλε το σπίτι της, τους τραπεζικούς λογαριασμούς, ασφάλεια ζωής, κ.λπ. .. στο όνομά της μεγαλύτερης κόρης της, και φρόντισε ώστε τα μικρότερα παιδιά της να είναι εξασφαλισμένα.

Ήθελε επίσης μια τελευταία χαρά, έτσι προγραμμάτισε ένα ταξίδι στην Φλόριντα (βασικά σε μια αναπηρική καρέκλα) για την 22η Μαρτίου.

Στις 19 Μαρτίου, την κάλεσα να ρωτήσω πώς πήγαν οι τελευταίες εξετάσεις της, και είπε ότι δεν βρέθηκε τίποτα, αλλά πίστευαν ότι είχε σκλήρυνση κατά πλάκας.
          
Θυμήθηκα ένα άρθρο ενός φίλου που μου έστειλε με e-mail και ρώτησα την αδελφή μου αν έπινε σόδα διαίτης; Μου είπε ότι το έκανε. Και πως μάλιστα  ετοιμαζόταν να ανοίξει μια εκείνη τη στιγμή.

Της είπα να μην την ανοίξει και να σταματήσει να πίνει το σόδα διαίτης! Της έστειλα στο e-mail της, το άρθρο που ο φίλος μου, ένας δικηγόρος, μου είχε στείλει. Η αδερφή μου μου τηλεφώνησε 32 ώρες μετά από την προηγούμενη τηλεφωνική συνομιλία μας και μου είπε ότι είχε σταματήσει να πίνει σόδα διαίτης και μπορούσε τώρα να περπατήσει!
    Οι μυϊκοί σπασμοί εξαφανίστηκαν. Είπε ότι δεν αισθανόταν 100%, αλλά σίγουρα πολύ καλύτερα. Μου είπε θα μιλήσει με τον γιατρό της για το σχετικό άρθρο και θα με πάρει τηλέφωνο όταν θα πάει στο σπίτι.

Ο γιατρός της έμεινε άφωνος! Θα μιλούσε με όλους τους ασθενείς του με ΣΚΠ για να ανακαλύψει εάν κατανάλωναν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες οποιουδήποτε είδους. Με λίγα λόγια, η αδελφή μου είχε δηλητηριαστεί από την ασπαρτάμη στην σόδα διαίτης .... και κυριολεκτικά πέθαινε με έναν αργό και άθλιο θάνατο.

Όταν έφτασε στη Φλόριντα 22 Μαρτίου, το μόνο που έπρεπε να πάρει ήταν ένα χάπι για τη δηλητηρίαση από την ασπαρτάμη! Τώρα είναι καλά και οδεύει προς μια πλήρη ανάκαμψη. Και περπατάει! Δεν είναι σε αναπηρική καρέκλα! Το άρθρο έσωσε τη ζωή της.

Αν το αναψυκτικό σας λέει «χωρίς ζάχαρη» στην ετικέτα? ΜΗΝ το σκέφτεσαι καν! Έχω περάσει αρκετές ημέρες δίνοντας διάλεξη στο Παγκόσμιο Περιβαλλοντικό Συνέδριο με θέμα "ασπαρτάμη"     στην αγορά ως "Nutra Sweet", "Equal" και "Spoonful".

Στην εναρκτήρια ομιλία από την EPA, ανακοινώθηκε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2001, υπήρξε μια επιδημία πολλαπλών σκληρύνσεων και ο συστηματικού ερυθηματώδους λύκου. Ήταν δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς ποια τοξίνη προκαλεί αυτή την καλπάζουσα αύξηση.
   
Σηκώθηκα και είπα ότι ήμουν εκεί για να μιλήσω σχετικά με αυτό ακριβώς το θέμα. Θα σας εξηγήσω γιατί η ασπαρτάμη είναι τόσο επικίνδυνη:
Όταν η θερμοκρασία του γλυκαντικού είναι μεγαλύτερη από 86 βαθμούς F, το ξυλο-οινόπνευμα της ΑΣΠΑΡΤΑΜΗΣ μετατρέπεται σε φορμαλδεΰδη και στη συνέχεια σε μυρμηκικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί μεταβολική οξέωση ... Μυρμηκικό οξύ είναι το δηλητήριο που βρίσκεται στο τσίμπημα των ερυθρών μυρμηγκιών. Η τοξική μεθανόλη μιμείται, μεταξύ άλλων προϋποθέσεων, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και το συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.

Πολλοί άνθρωποι είχαν διαγνωστεί κατά λάθος ότι πάσχουν από ΣΚΠ. Παρά το γεγονός ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι αιτία θανάτου, η τοξική μεθανόλη είναι!

Ο Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος έχει γίνει σχεδόν ανεξέλεγκτoς, όπως και η σκλήρυνση κατά πλάκας, ιδίως με την κατανάλωση Diet Coke και Pepsi .

Τα θύματα συνήθως δεν γνωρίζουν ότι η ασπαρτάμη είναι ο ένοχος. Συνεχίζουν τη χρήση της - ερεθίζουν το λύκο σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται η κατάσταση απειλητική για τη ζωή τους. Έχουμε δει ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο να γίνονται ασυμπτωτικοί αμέσως μόλις σταματήσουν την κατανάλωση διαιτητικής σόδας.

Σε αρκετές περιπτώσεις από αυτούς που διαγνώστηκαν με σκλήρυνση κατά πλάκας, τα περισσότερα από τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Έχουμε δει πολλές περιπτώσεις όπου η απώλεια όρασης εξαφανίστηκε και η απώλεια ακοής βελτιώθηκε αισθητά.

Αυτό ισχύει επίσης για τις περιπτώσεις των εμβοών και η ινομυαλγία.
   
Κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης, είπα, «Αν χρησιμοποιείτε ασπαρτάμη (Nutra Sweet, Equal, Spoonful κ.λπ.) και υποφέρετε από συμπτώματα ινομυαλγίας , σπασμούς, πόνους, μούδιασμα στα πόδια, κράμπες, ίλιγγο, ζάλη, πονοκέφαλο, πόνο στις αρθρώσεις, ανεξήγητη κατάθλιψη, κρίσεις άγχους, μπερδεύετε την ομιλία σας, έχετε θολή όραση ή απώλεια μνήμης, τότε έχετε πιθανώς δηλητηριαστεί από ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ! '
   
Οι άνθρωποι πηδούσαν επάνω κατά τη διάρκεια της διάλεξης λέγοντας, "έχω κάποια από αυτά τα συμπτώματα!!!"

Είναι αναστρέψιμη η κατάσταση; Ναι! Ναι! Ναι! STOP σόδες διαίτης και να επαγρύπνηση για την ασπαρτάμη στις ετικέτες των τροφίμων!
   
Πολλά προϊόντα είναι εμπλουτισμένα με αυτό! Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο Δρ Espart (ένας από τους ομιλητές μου) παρατήρησε ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι φαίνεται να έχουν συμπτώματα για ΣΚΠ και κατά την πρόσφατη επίσκεψή του σε ένα νοσοκομείο, μια νοσοκόμα δήλωσε ότι έξι από τους φίλους της, που ήταν συστηματικοί καταναλωτές Diet Coke, είχαν όλοι διαγνωστεί με ΣΚΠ. Αυτό είναι πέρα από κάθε σύμπτωση!

Η σόδα διαίτης ΔΕΝ είναι ένα προϊόν διατροφής! Είναι ένα χημικά   τροποποιημένο προϊόν που περιέχει πολλαπλά άλατα και ασπαρτάμη και που στην πραγματικότητα σε κάνει να επιθυμείς να καταναλώσεις υδατάνθρακες.

Είναι πολύ πιο πιθανό να κάνετε αύξηση σωματικού βάρους!

Τα προϊόντα αυτά περιέχουν επίσης τη φορμαλδεΰδη, η οποία αποθηκεύεται στο λιπώδη κύτταρα, ιδιαίτερα στα ισχία και τους μηρούς.
   
Η φορμαλδεΰδη είναι μια απόλυτη τοξίνη και χρησιμοποιείται κυρίως για τη διατήρηση «δειγμάτων ιστών"

Πολλά προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά περιέχουν αυτές τις χημικές ουσίες αλλά ΔΕΝ πρέπει να τα αποθηκεύσει το σώμα μας!

Ο Δρ. HJ Roberts δήλωσε στις διαλέξεις του, ότι από τη στιγμή που απελευθερώθηκαν από τα προϊόντα «διαίτης» και χωρίς αξιόλογη αύξηση της σωματικής άσκησης, οι ασθενείς του έχασαν κατά μέσο όρο 9 κιλά σε μια περίοδο δοκιμής.

Η ασπαρτάμη είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους διαβητικούς.
 
Βρήκαμε ότι ορισμένοι γιατροί, οι οποίοι πίστευαν ότι είχαν έναν ασθενή με αμφιβληστροειδοπάθεια, στην πραγματικότητα, είχε συμπτώματα που προκαλούνται από ασπαρτάμη.  
Η ασπαρτάμη αποσυντονίζει εντελώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Έτσι ένας διαβητικός μπορεί να υποστεί οξεία απώλεια μνήμης λόγω του γεγονότος ότι το ασπαρτικό οξύ και η φαινυλαλανίνη είναι νευροτοξικά όταν λαμβάνονται χωρίς τα άλλα αμινοξέα που απαιτούνται για μια καλή ισορροπία.

Η αντιμετώπιση του διαβήτη είναι σε όλα σχετική με την ισορροπία. Ειδικά με τους διαβητικούς, η ασπαρτάμη περνάει τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αίματος / εγκεφάλου και επιδεινώνει , στη συνέχεια, τους νευρώνες του εγκεφάλου προκαλώντας διάφορες βλάβες του εγκεφάλου, σπασμούς, κατάθλιψη, μανιοκατάθλιψη, κρίσεις πανικού, ανεξέλεγκτο θυμό και οργή.

Η κατανάλωση της ασπαρτάμης προκαλεί τα ίδια συμπτώματα και σε μη διαβητικούς επίσης. Σχετικά έγγραφα και μελέτες αποκαλύπτουν επίσης ότι χιλιάδες παιδιά στα οποία είχε διαγνωστεί ADD και ADHD είχαν πλήρη ανάκαμψη στη συμπεριφορά τους όταν αυτές οι χημικές ουσίες αφαιρέθηκαν από τη διατροφή τους.

Τα λεγόμενα «συνταγογραφούμενα φάρμακα τροποποίησης συμπεριφοράς» (Ritalin και άλλα) δεν χρειάζονται πλέον. Και για να πούμε την αλήθεια , δεν ήταν απαραίτητα εξ αρχής!

Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά «δηλητηριάζονταν» σε καθημερινή βάση με τα ίδια τα τρόφιμα που ήταν «καλύτερα γι 'αυτούς από τη ζάχαρη».

Υπάρχουν επίσης υπόνοιες ότι η ασπαρτάμη που καταναλώθηκε σε χιλιάδες παλέτες diet Coke και diet Pepsi από τους άνδρες και τις γυναίκες που πολεμούσαν στον πόλεμο του Κόλπου, μπορεί να είναι εν μέρει υπεύθυνη για το γνωστό σύνδρομο  του Πολέμου του Κόλπου.

Ο Δρ Roberts προειδοποιεί ότι μπορεί να προκαλέσει εκ γενετής ανωμαλίες, δηλαδή, διανοητική καθυστέρηση, εάν λαμβάνονται κατά την περίοδο της σύλληψης και κατά τη διάρκεια των πρώιμων σταδίων της κύησης. Τα παιδιά ιδιαίτερα κινδυνεύουν από νευρολογικές παθήσεις και δεν πρέπει ποτέ να τους δίδονται τεχνητά γλυκαντικά.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ιστορίες περιπτώσεων που αφορούν παιδιά που πάσχουν από νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες μιλάνε για τη μάστιγα των νευρολογικών παθήσεων που προκαλούνται άμεσα από τη χρήση του εν λόγω θανάσιμου δηλητηρίου».

Εδώ έγκειται το πρόβλημα:  

Υπήρχαν ακροάσεις του Κογκρέσου στις ΗΠΑ, όταν η ασπαρτάμη έχει συμπεριληφθεί σε 100 διαφορετικά προϊόντα και είχαν διατυπωθεί ισχυρές αντιρρήσεις όσον αφορά τη χρήση της. Μετά από αυτή την πρώτη ακρόαση, έχουν υπάρξει δύο επόμενες ακροάσεις, και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Το λόμπι των φαρμάκων και των χημικών προϊόντων έχουν πολύ βαθιές τσέπες.
Δυστυχώς, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Monsanto για την ασπαρτάμη έχει λήξει! Υπάρχουν τώρα πάνω από 5.000 προϊόντα στην αγορά που περιέχουν αυτή το θανάσιμο χημικό και θα υπάρξουν χιλιάδες περισσότερα. Καθένας θέλει ένα «κομμάτι από την πίτα της ασπαρτάμης».

Σας διαβεβαιώνω ότι η Monsanto, ο δημιουργός της ασπαρτάμης, ξέρει πόσο θανατηφόρα είναι.

Δεν είναι ειρωνικό το γεγονός ότι η Monsanto χρηματοδοτεί, μεταξύ άλλων, την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία, τη Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία και το Συμβούλιο του Αμερικανικού Κολεγίου Ιατρών;
 
Αυτό έχει πρόσφατα δημοσιευθεί στους New York Times. Οι οργανώσεις αυτές δεν μπορεί να ασκήσουν κριτική για τις πρόσθετες ύλες ή να σταματήσουν να σχετίζονται με την εταιρεία Monsanto, επειδή παίρνουν χρήματα από τη βιομηχανία τροφίμων και οφείλουν να εγκρίνουν τα προϊόντα τους.

O Αμερικανός Γερουσιαστής Howard Metzenbaum έγραψε και παρουσίασε ένα νομοσχέδιο με το οποίο θα απαιτούνται προειδοποιητικά σήματα στα προϊόντα που περιέχουν ασπαρτάμη, ιδίως όσον αφορά έγκυες γυναίκες, παιδιά και βρέφη.

ΣΤο νομοσχέδιο θα κατατίθονταν  επίσης ανεξάρτητες μελέτες σχετικά με τους γνωστους κινδύνους και τα προβλήματα που υπάρχουν στο γενικό πληθυσμό σχετικά με καρδιακές προσβολές, αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου, νευρολογικές αλλαγές και συμπτώματα συμπεριφοράς.

Το νομοσχέδιο θάφτηκε.

Είναι γνωστό ότι το ισχυρό λόμπι των φαρμάκων και χημικών είναι υπεύθυνοι γι 'αυτό, αφήνοντας χαλαρά τα κυνηγόσκυλα της νόσου και του θανάτου σε ένα ανυποψίαστο και ανενημέρωτο κοινό. Λοιπόν, ενημερωθήκατε τώρα!

Έχουν όλοι δικαίωμα να γνωρίζουν!

Παρακαλώ διαδώστε το σε συγγενείς και φίλους σας.

Έχουν κι αυτοί το δικαίωμα να γνωρίζουν! 

Πηγή:aegeanews

Αιρετική άποψη: Η ραδιενέργεια δε βλάπτει!

Η ραδιενέργεια προκαλεί τρόμο στους ανθρώπους, ιδίως μετά την εξαφάνιση της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι από τις ατομικές βόμβες, αλλά και τα κατά καιρούς πυρηνικά ατυχήματα.

Όμως ένας βρετανός γιατρός έρχεται τώρα να υποστηρίξει την ανατρεπτική άποψη ότι η ανθρωπότητα σφάλει που έχει υιοθετήσει αυτή τη φοβική στάση, καθώς, σε κατάλληλη δοσολογία, η ραδιενέργεια μπορεί να φέρει όχι καρκίνο και θάνατο, αλλά μακροβιότητα και πιο γρήγορη θεραπεία από τις αρρώστιες.

Ο Δρ Μπομπ Μπέρι, ακτινολόγος στο νοσοκομείο του Λιντς, σε ομιλία του στη Βασιλική Εταιρία Ιατρικής του Λονδίνου, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», τόνισε ότι η κοινή γνώμη αντιμετωπίζει την ακτινοβολία της ατομικής ενέργειας ως δολοφόνο, γι’ αυτό προσπαθεί να την αποφύγει με κάθε τρόπο. «Είναι ώρα πια να σταματήσουμε να ανησυχούμε και να μάθουμε να αγαπάμε τη ραδιενέργεια», δήλωσε. Φαίνεται μάλιστα πως δεν πιστεύει μόνο αυτός κάτι τέτοιο, αλλά και μερικοί ακόμα επιστήμονες, οι οποίοι επικαλούνται νέα στοιχεία υπέρ αυτής της άποψης.

Ο Μπέρι, που δεν είναι τυχαίος, καθώς υπήρξε εκπρόσωπος του Βασιλικού Κολλεγίου Ακτινολόγων, αλλά και συγγραφέας φυλλαδίων για την προστασία του κοινού από την ατομική ενέργεια, υπογράμμισε ότι είναι ανάγκη να διαχωρίσουν οι άνθρωποι στο μυαλό τους τούς κινδύνους για όλους τους ζώντες οργανισμούς που προκαλεί η ακτινοβολία σε υψηλά επίπεδα, από τα οφέλη που φέρνει η ακτινοβολία σε χαμηλά επίπεδα.

Ο Μπέρι και μερικοί άλλοι ερευνητές αρνούνται ότι η ακτινοβολία είναι γενικά πάντα επικίνδυνη, απλώς αλλά βλάπτει σε μικρότερο βαθμό σε χαμηλότερη ποσότητα. Αντίθετα, επιμένουν ότι σε μικρές ποσότητες είναι ωφέλιμη και μόνο μετά από ένα επίπεδο αρχίζει να γίνεται βλαβερή. Μεταξύ άλλων, όπως υποστηρίζει, οι ακτινολόγοι που περνάνε την επαγγελματική ζωή τους μέσα στην ακτινοβολία, παθαίνουν λιγότερα συχνά καρκίνο και μάλιστα ζουν γενικά περισσότερα χρόνια από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Η πραγματική δόση που παίρνουν οι ακτινολόγοι είναι ελαφρά μεγαλύτερη από το γενικό πληθυσμό και αυτό φαίνεται να τους ωφελεί, κατά τον βρετανό γιατρό.

Μια αμερικανική μελέτη, εξάλλου, διαπίστωσε ότι οι ναυτικοί που υπηρετούν σε πυρηνοκίνητα πλοία έχουν μικρότερη θνησιμότητα σε σχέση με τους συναδέλφους τους σε συμβατικά πλοία.

Σύμφωνα με τον Μπέρι, υπάρχουν πλέον ικανά επιστημονικά στοιχεία που δείχνουν ότι ενώ οι υψηλές δόσεις ακτινοβολίας καταστρέφουν τα κύτταρα, οι χαμηλές δόσεις ενεργοποιούν το DNA για να επιδιορθώσει τυχόν κυτταρικές βλάβες, πράγμα που βοηθά στην υγεία του οργανισμού μακροπρόθεσμα, γι' αυτό η ραδιενέργεια μπορεί τελικά να χαρίσει περισσότερα χρόνια ζωής. Η χαμηλή ακτινοβολία επίσης πιστεύεται ότι μειώνει τον αριθμό των ελεύθερων ριζών στα κύτταρα, ουσιών που κάνουν ζημιά στο DNA. Επιπλέον, φαίνεται πως διευκολύνει την απόπτωση, δηλαδή την αυτό-καταστροφή των κυττάρων, πριν γίνουν καρκινικά.

Ένας πρωτοπόρος υπέρ αυτής της αιρετικής άποψης ήταν ο καθηγητής Τζον Κάμερον του πανεπιστημίου της Φλόριντα, ο οποίος το 2005 (λίγο πριν πεθάνει) δημοσίευσε σχετική εργασία στο βρετανικό περιοδικό ακτινολογίας “British Journal of Radiology”.

Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι κάθε μέρα δισεκατομμύρια κύτταρά μας βομβαρδίζονται από τη φυσική ραδιενέργεια, παρόλα αυτά ο καρκίνος παραμένει μια ασθένεια κυρίως για ηλικιωμένους. Έτσι, υποστήριξε ότι η ραδιενέργεια σε χαμηλή δόση βοηθά την υγεία παρά την βλάπτει. Ο Κάμερον μάλιστα τόλμησε να ζητήσει να γίνει η πρώτη κλινική δοκιμή σε ανθρώπους με την χρήση χαμηλής ραδιενέργειας, με τη συμμετοχή εθελοντών συνταξιούχων. Προς το παρόν δεν έχουν βρεθεί εθελοντές, ούτε έχει δοθεί έγκριση από τις αρμόδιες Αρχές.

Σήμερα, η μεγαλύτερη πηγή (γύρω στο 50% της συνολικής) έκθεσης των ανθρώπων σε ατομική ακτινοβολία προέρχεται από τις ιατρικές εξετάσεις με ακτίνες-Χ και τομογραφίες.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Τα όρια της ραδιενέργειας για τον ανθρώπινο οργανισμό

Η μονάδα μέτρησης λέγεται μιλισιβερτ. Συμφωνα με την Παγκόσμια Ενωση Πυρηνικής Ενέργειας τα αποδεκτά και μη αποδεκτά επίπεδα είναι τα εξής:


2 mSv/yr (millisieverts τον χρόνο) Είναι η ποσότητα που θεωρείται αμελητέα για κάθε άνθρωπο.

9 mSv/yr Σε αυτή την ποσότητα εκτίθενται τα πληρώματα αεροπλάνων που κάνουν την πτήση Νέα Υόρκη - Τόκυο

20 mSv/y r Ο μέσος αποδεκτός όρος για όσους εργάζονται σε πυρηνικά εργοστάσια.

50 mSv/yr Αυτό ήταν το προηγούμενο όριο για όσους εργάζονται σε πυρηνικά εργοστάσια.

100 mSv/yr Από αυτή την ποσότητα και πάνω αυξάνονται τα κρούσματα καρκίνου

350 mSv Σε αυτή την ποσότητα εκτέθηκαν όλοι όσοι βρίσκονταν στο Τσερνομπιλ.

1,000 mSv Με μια μόνο έκθεση σε αυτή την ποσότητα προκαλείται προσωρινή αδιαθεσία με συμπτώματα όπως ναυτία, χαμηλά λευκά αιμοσφαίρια, αλλά όχι θάνατος. Από εκεί και πέρα, τα συμπτώματα της διαθεσίας γίνονται πιο έντονα ανάλογα με το πόση ώρα είναι κάποιος εκεθειμένος.

5,000 mSv Με μια μόνο έκθεση σε αυτή την ποσότητα θα πεθάνουν όλοι όσοι εκτέθηκαν μέσα σε έναν μήνα.

ΠΗΓΗ: World Nuclear Association

Οι επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην ανθρώπινη υγεία 

Καίσιο-137 και ιώδιο-131 είναι τα ραδιενεργά υλικά που έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής από το ατύχημα του πυρηνικού εργοστασίου στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, αναφέρει Το Βήμα.

Ανεξάρτητα πάντως από το είδος του ραδιενεργού στοιχείου, η έκθεση στην ιονίζουσα ακτινοβολία έχει σοβαρές επιδράσεις στην ανθρώπινη φυσιολογία. Ειδικότερα, η ιονίζουσα ακτινοβολία διασπά τους χημικούς δεσμούς σε μόρια (DNA, πρωτεΐνες) των κυττάρων μας. Ο οργανισμός μας ανταποκρίνεται στην πρόκληση θέτοντας σε λειτουργία τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης που διαθέτει. Ωστόσο, όταν η επίθεση που έχει δεχθεί είναι ισχυρή (μεγάλη δόση ακτινοβολίας) και διασκορπισμένη σε ολόκληρο το σώμα (σε αντίθεση με την θεραπευτική ακτινοβολία που είναι πάντοτε εντοπισμένη), οι μηχανισμοί επιδιόρθωσης δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.

Ιστοί και κυτταρικοί τύποι που πολλαπλασιάζονται έντονα, είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την ιονίζουσα ακτινοβολία. Μεταξύ αυτών είναι τα αιμοποιητικά κύτταρα του μυελού των οστών, αλλά και τα επιθηλιακά κύτταρα του γαστρεντερικού συστήματος. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η ναυτία και οι εμετοί είναι τα πρώτα συμπτώματα της έκθεσης σε ραδιενέργεια, ακολουθούμενα από διάρροιες πυρετό και πονοκεφάλους. Ισχυρές δόσεις ακτινοβολίας οδηγούν σε πολυοργανική ανεπάρκεια και θάνατο.

Εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις, η ιονίζουσα ακτινοβολία έχει και μακροπρόθεσμες συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι μεταλλάξεις που υφίσταται το DNA από την ακτινοβολία, οδηγούν σε εμφάνιση καρκίνου. Καθώς το DNA είναι το υλικό που κληροδοτείται από τη μια γενιά στην επόμενη, οι επιπτώσεις της έκθεσης σε ραδιενέργεια συχνά διαπιστώνονται και σε απογόνους των θυμάτων.

Τα ισότοπα της Φουκουσίμα

Το καίσιο-137 είναι διαλυτό στο νερό και ιδιαίτερα τοξικό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Πειράματα σε σκύλους έδειξαν ότι μια δόση της τάξεως των 44 μικρογραμμαρίων ραδιενεργού καισίου ανά κιλό επέφερε τον θάνατο σε διάστημα 3 εβδομάδων. Αντίδοτο στο ραδιενεργό καίσιο, το οποίο κατανέμεται ομοιόμορφα στον οργανισμό με κάπως αυξημένες συγκεντρώσεις στο μυϊκό σύστημα, είναι το κυανούν της Πρωσσίας ή Πρωσσικό μπλέ. Πρόκειται για μια συνθετική χρωστική η οποία συνδέεται μαζί του και επιταχύνει την αποβολή του από τον οργανισμό. H Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration, FDA) έχει εγκρίνει κάψουλες των 500 χιλιοστογραμμαρίων υψηλής καθαρότητας της χρωστικής για τη συγκεκριμένη χρήση

Το ιώδιο-131 έχει πολύ μικρό χρόνο ημιζωής (μια εβδομάδα) αλλά είναι ιδιαίτερα τοξικό καθώς ο οργανισμός το συγκεντρώνει όλο στον θυρεοειδή. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς αυξήθηκαν δραματικά μεταξύ των ατόμων που εκτέθηκαν στην ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ. Προκειμένου να προστατευτεί κανείς από το ραδιενεργό ιώδιο θα πρέπει να λάβει προληπτικά ιωδιούχο κάλιο (υπάρχει σε μορφή χαπιού ή σε διάλυμα). Το σκεπτικό αυτής της πρακτικής είναι πως ένας θυρεοειδής κορεσμένος σε ιώδιο δεν θα απορροφήσει το ραδιενεργό ισότοπο. Η πείρα έδειξε ότι η εν λόγω πρακτική δουλεύει: η προληπτική χορήγηση ιωδιούχου καλίου στην Πολωνία μετά το ατύχημα του Τσέρνομπιλ, κράτησε τα κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς στα φυσιολογικά επίπεδα.

Σύμφωνα με τις ιαπωνικές αρχές, δεν έχει υπάρξει διαρροή άλλων ραδιενεργών ισοτόπων και τα χειρότερα έχουν προς το παρόν αποφευχθεί. Παραδείγματος χάριν , μια διαρροή πλουτωνίου-239 δεν θα αύξανε απλώς τους καρκίνους του πνεύμονα στο άμεσο σχετικά μέλλον αλλά οι επιπτώσεις του θα ήταν ανυπολόγιστες καθώς έχει χρόνο ημιζωής 24.000 χρόνια…

Η σημασία της σωστής διατροφής στον πρωταθλητισμό των ομαδικών αθλημάτων κατά την εφηβική ηλικία

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η έννοια της διατροφής τελειώνει λίγο μετά την κατανάλωση ενός γευστικού γεύματος. Για τους αθλητές, η ίδια αυτή έννοια πρέπει να πάρει ευρύτερες και πιο ουσιαστικές διαστάσεις, και, να ξεπεράσει τα όρια της απλής κάλυψης μιας φυσιολογικής ανάγκης του οργανισμού.

Η προπόνηση σε επίπεδο πρωταθλητισμού είναι πολύ απαιτητική. Επιπλέον, η συχνότητα, η ένταση των προπονήσεων και η γενικότερη φύση του κάθε αθλήματος τοποθετούν τα ομαδικά αθλήματα μεταξύ των πιο απαιτητικών σπορ. Η προσωπική προσπάθεια του αθλητή και η σωστή καθοδήγηση του προπονητή αποκτούν αξία, όταν ο οργανισμός του αθλούμενου είναι δυνατός και έτοιμος να αντιμετωπίσει αυτήν την επιβάρυνση. Παράγοντες, όπως, η διατροφή και η υγεία κρίνονται απαραίτητοι. Η υιοθέτηση ενός καλού διαιτολογίου αυξάνει τις πιθανότητες για νίκη, βελτιώνοντας την δυνατότητα των αθλητών να φτάσουν σε ένα μέγιστο επίπεδο φυσικής απόδοσης.

Στα ομαδικά αθλήματα, οι αθλητές εκτελούν πολλά διαφορετικά είδη άσκησης, όπου η ένταση αλλάζει ανά πάσα στιγμή. Αυτή η ασυνεχής άσκηση καθιστά την εμφάνιση της κούρασης τελείως απρόβλεπτη χρονικά, αλλά και διαφορετική για τον κάθε παίκτη. Για να επιβραδύνουμε την εμφάνιση της κούρασης πρέπει να κατανοήσουμε τις πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούνται στα ομαδικά αθλήματα. Οι κύριες πηγές ενέργειας είναι οι υδατάνθρακες και τα λίπη. Σύμφωνα με την ενέργεια που απαιτείται στα ομαδικά αθλήματα, λοιπόν, μία δίαιτα πλούσια σε υδατάνθρακες πρέπει να αποτελεί την βάση της διατροφής των αθλητών των ομάδων. 

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν, είναι οι αυξημένες ανάγκες του οργανισμού των εφήβων, λόγω της σωματικής ανάπτυξης, η οποία πρέπει να συνεχιστεί απρόσκοπτα μέχρι την ενηλικίωση. Οι στόχοι των διαιτητικών χειρισμών στους νεαρούς αθλητές πρέπει να είναι η ρύθμιση του βάρους, η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών και η κάλυψη αναγκών σε βιταμίνες και ανόργανα συστατικά. Ακόμη, ο νεαρός αθλητής κινδυνεύει από απώλεια νερού και ηλεκτρολυτών από την έντονη εφίδρωση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει μεταξύ άλλων και σε μείωση των αποθεμάτων ενέργειας και επώδυνες κράμπες. 

Συμπερασματικά, οι έφηβοι αθλητές εμφανίζουν αυξημένες ενεργειακές ανάγκες αφ’ ενός λόγω των απαιτήσεων της προπόνησης και των αγώνων, και αφ’ ετέρου λόγω της συνεχιζόμενης σωματικής ανάπτυξης. 

Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να ακολουθούν ένα διατροφικό πλάνο σύμφωνα με το οποίο:

* Θα πρέπει να προσλαμβάνουν πολλές θερμίδες σε πολλά και μικρά γεύματα.

* Τα γεύματα πρέπει να είναι ελαφρά, μικρά και συχνά, με άφθονους υδατάνθρακες.

* Συνίσταται η πρόσληψη υγρών πλούσιων σε υδατάνθρακες μαζί με τα κανονικά γεύματα.

Ενεργειακές ανάγκες

Οι ενεργειακές ανάγκες εφήβων αθλητών κυμαίνονται μεταξύ 3000 – 3500 kcal.

Οι ενεργειακές ανάγκες καλύπτονται από τους υδατάνθρακες, τα λίπη, και τις πρωτεΐνες, ενώ σημαντικό ρόλο σε διάφορες λειτουργίες του οργανισμού κατά την διάρκεια της άσκησης παίζουν οι βιταμίνες, τα ιχνοστοιχεία και το νερό.

Που θα τα βρω όλα αυτά ;

Υδατάνθρακες	Ψωμί, δημητριακά, όσπρια, ζυμαρικά, φρούτα, λαχανικά, γάλα, γαλακτοκομικά
Λίπη	Ελαιόλαδο, βούτυρο, κρέας, ψάρια, αυγά, γάλα, γαλακτοκομικά, αμύγδαλα, καρύδια
Πρωτεΐνες	Αυγά ,κρέας, ψάρια, όσπρια, δημητριακά. Μικρή ποσότητα στα λαχανικά
Βιταμίνες	Κρέας, αυγά συκώτι, ψάρια, γάλα, φρέσκα λαχανικά και φρούτα, όσπρια
Ανόργανα συστατικά	Νερό, κρέας, ψάρια, αυγά, όσπρια, γάλα, δημητριακά, φρούτα, λαχανικά
Νερό	Βρίσκεται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο ποσοστό σε όλα τα τρόφιμα

Υδατάνθρακες

Η εντατική, καθημερινή προπόνηση απαιτεί μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Αν η διατροφή σας είναι περιορισμένη σε ποσότητα και είδος, ο οργανισμός δεν καταφέρνει να αναπληρώσει τις «αποθήκες» ενέργειας, από την στιγμή που τελειώνει η προπόνηση της μιας ημέρας, μέχρι την στιγμή που αρχίζει η επόμενη.

Οι υδατάνθρακες :

* αποτελούν την κύρια πηγή ενέργειας για τον οργανισμό,

* την βασική πηγή ενέργειας για το κεντρικό νευρικό σύστημα που αφορά άμεσα τον αθλητισμό, και,

* προστατεύουν τις πρωτεΐνες από τις οποίες δομούνται οι μύες, που είναι απαραίτητοι σε κάθε αθλητική κίνηση

Εφόσον την περισσότερη ενέργεια την παίρνει ένας αθλητής από τους υδατάνθρακες, θα πρέπει αυτοί να αποτελούν την βάση της διατροφής του. Κατά την προαγωνιστική περίοδο η πρόσληψη των υδατανθράκων αποτελεί το 50 –55 % της ημερήσιας διατροφής. Αυτό το ποσοστό μπορείτε να το υπολογίσετε αν πολλαπλασιάσετε το βάρος σας με το 8 (γραμμάρια υδατανθράκων). Έτσι για έναν αθλητή 70 κιλών η πρόσληψη υδατανθράκων θα ανέρχεται στα 560 γραμμάρια / ημέρα. 

Όσο πλησιάζετε προς τους αγώνες, αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξάνεται για να φορτώνονται οι αποθήκες σας με ενέργεια. Την τελευταία εβδομάδα θα πρέπει να φτάσει στο 70 % (πολλαπλασιάζουμε το βάρος με το 10, δηλαδή σε αθλητή 70 κιλών θα ανέρχεται στα 700 γρ. υδατανθράκων / ημέρα). Η τήρηση αυτού του ποσοστού είναι σημαντική, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα κρατήσετε τις «αποθήκες» σας γεμάτες.

Σημαντική κρίνεται και η πρόσληψη υδατανθράκων μετά την προπόνηση ή τον αγώνα, ώστε να αναπληρώσετε την ενέργεια που ξοδέψατε και να «φορτώσετε» τις αποθήκες σας για την επόμενη αθλητική προσπάθεια.

Λίπη

Τα λίπη λειτουργούν σαν αποθήκες ενέργειας για τον αθλητή. Η μεγαλύτερη σημασία τους για τους αθλητές είναι, ότι εξοικονομούν ενέργεια από τους υδατάνθρακες, γιατί πρόκειται για μια πιο συμπυκνωμένη πηγή ενέργειας. Δηλαδή, όσο περισσότερο βασίζεται ο αθλητής στα λίπη σαν πρωταρχική πηγή ενέργειας, τόσο περισσότερο συντηρεί και προστατεύει τους υδατάνθρακες και κατά συνέπεια διατηρεί τις ενεργειακές αποθήκες του γεμάτες. Η ικανότητα να εξασφαλίζει ο αθλητής ενέργεια από τα λίπη είναι ένδειξη αυξημένης αντοχής. Αυτό είναι κάτι που καλλιεργείται με την σωστά δομημένη προπόνηση. Για τον λόγο αυτό, διατροφή και προπόνηση πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται. Επειδή, όμως η αυξημένη πρόσληψη λιπών οδηγεί σε αύξηση βάρους, θα πρέπει η ημερήσια πρόσληψή τους με την διατροφή να μην ξεπερνά το 20 %, την περίοδο που η πρόσληψη των υδατανθράκων ανέρχεται στο 70 %. 

Πρωτεΐνες

Η βασικότερη λειτουργία των πρωτεϊνών είναι η διατήρηση της ακεραιότητας του μυϊκού ιστού. Με την προπόνηση οι μύες των αθλητών φθείρονται και για τον λόγο αυτό η πρόσληψη των πρωτεϊνών είναι απαραίτητη, ώστε να αντικαθίστανται οι βλάβες αυτών των ιστών και να παραμένει το μυϊκό σύστημα δυνατό και έτοιμο να αντεπεξέλθει στην επόμενη αθλητική προσπάθεια. Επίσης, οι πρωτεΐνες συμμετέχουν και στην παραγωγή ενέργειας, όμως όχι τόσο άμεσα όσο οι υδατάνθρακες. 

Σημαντικός παράγοντας στην πρόσληψη των πρωτεϊνών είναι και η ποιότητά της που καθορίζεται από το είδος και την ποσότητα των αμινοξέων από τα οποία αποτελείται. Οι ζωικές πρωτεΐνες είναι πιο πλήρεις από τις φυτικές, οι οποίες στερούνται κάποιων αμινοξέων.

Η πρόσληψη των πρωτεϊνών για τους αθλητές χειροσφαίρισης ανέρχεται στα 1,2 – 1,4 γρ. / κιλό σωματικού βάρους. Δηλαδή για ένα αθλητή 70 κιλών κυμαίνεται μεταξύ 84 και 98 γρ. / ημέρα. 

Βιταμίνες

Οι βιταμίνες είναι οργανικές ουσίες απαραίτητες για την σωστή λειτουργία του οργανισμού. Τις συναντάμε σε ζωικά και φυτικά τρόφιμα και είναι υπεύθυνες για την όραση, την ανάπτυξη, την θωράκιση του ανοσοποιητικού συστήματος, την καλή κατάσταση του αίματος, των δοντιών, των οστών ακόμα και των κυττάρων. Κάθε βιταμίνη κρίνεται απαραίτητη για έναν αθλητή και η εξασφάλισή τους επιτυγχάνεται μόνο μέσα από ένα σωστό και ισορροπημένο διαιτολόγιο.

Ανόργανα συστατικά

Απ’ όλα τα ανόργανα συστατικά ιδιαίτερης σημασίας για την χειροσφαίριση κρίνονται ο σίδηρος και οι ηλεκτρολύτες. Ο σίδηρος είναι μέταλλο, το οποίο υπάρχει σε όλα σχεδόν τα κύτταρα του οργανισμού και κατέχει θέση «κλειδί» σε πολλές λειτουργίες. Η βασικότερη απ’ όλες είναι η μεταφορά οξυγόνου στους μύες κατά την αθλητική προσπάθεια . Η έλλειψη του μπορεί να επηρεάσει πολλές λειτουργίες του μεταβολισμού που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας και να μειώσει την απόδοση. Οι ημερήσιες ανάγκες σιδήρου σε αγόρια εφηβικής ηλικίας ανέρχονται στα 12 mg. Πηγές σιδήρου είναι : συκώτι, χαβιάρι, οστρακοειδή, κακάο σε σκόνη, μύδια, ξηρά φρούτα, αυγό, ξηροί καρποί, χοιρινό, αρνί, βοδινό, μαρούλι, σπανάκι, όσπρια, δημητριακά.

Οι αθλητές κατά την διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα χάνουν μέσω του ιδρώτα σημαντικές ποσότητες ηλεκτρολυτών. Οι σημαντικότεροι είναι το νάτριο που επιδρά στην λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος και το κάλιο που επιδρά στο μυϊκό σύστημα. Η έλλειψη των ηλεκτρολυτών οδηγεί στην εμφάνιση της μυϊκής κράμπας. Η αναπλήρωσή τους γίνεται με την κατανάλωση των ισοτονικών ποτών, για τα οποία αναφερόμαστε στην συνέχεια.

Νερό

Το νερό είναι βασικό συστατικό για όλες τις λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα. Επιτρέπει την μεταφορά ουσιών για την ανάπτυξη του οργανισμού και την παραγωγή ενέργειας. Επιπλέον, αναλαμβάνει το ρόλο του θερμορυθμιστή αφού διατηρεί την θερμοκρασία του σώματος σε χαμηλό επίπεδο. Έτσι, είναι αυτονόητη η αξία του στους έφηβους αθλητές, που χρειάζονται τεράστια ποσά ενέργειας και θρεπτικών συστατικών για την ανάπτυξή τους και την προπόνηση, ιδιαίτερα κατά τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού.

Το νερό αποβάλλεται από το σώμα με τα ούρα και τον ιδρώτα. Όταν το νερό που αποβάλλεται είναι περισσότερο από το νερό που προσλαμβάνεται, οδηγούμαστε σε αφυδάτωση. 
Η κατάσταση αυτή :

* Αλλάζει τον μεταβολισμό και την παραγωγή ενέργειας,

* Οδηγεί σε συγκέντρωση γαλακτικού οξέος στους μύες (πρόκειται για μία ουσία που οδηγεί σε κόπωση),

Η καθημερινή πρόσληψη νερού για τους αθλητές πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 2 λίτρα.

Ισοτονικά ποτά

Η κατανάλωση υγρών, όπως προαναφέρθηκε πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα των αθλητών πριν, κατά την διάρκεια και μετά την άσκηση. 
Η προτίμηση του ισοτονικού ποτού γίνεται γιατί :

Α) είναι πλούσιο σε ηλεκτρολύτες και ανόργανα στοιχεία

Β) είναι εμπλουτισμένο με την κατάλληλη ποσότητα και μορφή υδατανθράκων για την αναπλήρωση της ενέργειας

Η χρήση ενός ισοτονικού ποτού δεν σημαίνει την κατάργηση της κατανάλωσης νερού. Μάλιστα, η χρήση του πρέπει να είναι ρυθμισμένη στις ανάγκες του αθλητή γιατί μπορεί να επιφέρει σοβαρές Γαστρεντερικές διαταραχές.

Επιλογή του σωστού ποτού; 

Ένα σωστό ισοτονικό ποτό θα πρέπει :

* Να είναι εύγεστο

* Να μην περιέχει ουσίες που προκαλούν κατακράτηση υγρών

* Να μην περιέχει απαγορευμένες ουσίες

* Να μην προκαλεί Γαστρεντερικές διαταραχές

* Να μπορεί να βελτιώσει την αθλητική απόδοση

* Να απορροφάται γρήγορα

Απόδειξη ότι τα συστατικά των αθλητικών διαλυμάτων που καταναλώνονται έχουν φτάσει στους μύες αποτελεί η γαστρική κένωση. Γρήγορη γαστρική κένωση, συνεπάγεται γρήγορη χρησιμοποίηση των θρεπτικών συστατικών, καυσίμων και υγρών από τους μύες.

Η κατανάλωση των ισοτονικών ποτών δεν πρέπει να γίνεται ανεξέλεγκτα. Η ευεργετική επίδραση ενός υδατανθρακούχου ποτού εξαρτάται από τον τρόπο και τον ρυθμό χορήγησης, αλλά και από την διάρκεια της άσκησης. Συγκεκριμένα προτείνεται:

Άφθονη κατανάλωση ποτού πριν την προπόνηση ή τον αγώνα, ακόμη και αν έχει ικανοποιηθεί το αίσθημα της δίψας.

Η προτεινόμενη δοσολογία πόσης είναι 300 ml / 15 min υδατανθρακούχου διαλύματος θερμοκρασίας 5 – 15^ο C (κρύα)

Προσοχή !!! η ποσότητα των προσλαμβανομένων ποτών πρέπει να είναι ανεκτή από τον οργανισμό των αθλητών και να έχει δοκιμαστεί κατά την προπόνηση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις ατομικές διαφορές των αθλητών στην ανοχή αυτών των ποτών. 

 

Γενικές οδηγίες αθλητικής διατροφής

Η αθλητική απόδοση θα αυξηθεί με την αύξηση της κατανάλωσης υδατανθράκων.

Η αναπλήρωση των υδατανθράκων μετά το τέλος της άσκησης κρίνεται απαραίτητη. Πρέπει να γίνεται άμεσα (30 λεπτά μετά την άσκηση) με τρόφιμα και υγρά όπως δημητριακά, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, γαλακτοκομικά.

Μισή ώρα πριν την προπόνηση ή τον αγώνα επιβάλλεται η κατανάλωση 300 ml υδατανθρακούχου ποτού. Θα δώσει στο σώμα το νερό και την ποσότητα ενέργειας που χρειάζεται.

Την ημέρα του αγώνα έχετε μαζί σας ισοτονικά ποτά αθλητών και φρυγανιές κράκερς ή απλά σάντουιτς, ώστε να αποτρέψετε την πείνα σε περίπτωση που καθυστερήσει ο αγώνας. Προσοχή όμως, δεν πρέπει να επιβαρύνετε το στομάχι σας. 

Προσοχή χρειάζεται και τις 2-3 ημέρες μετά το τέλος των αγώνων. Ιδανική περίπτωση είναι και πάλι η κατανάλωση υδατανθράκων σε σύνθετη μορφή (ζυμαρικά, πατάτες, φρούτα, χυμούς, σαλάτες).

Τρώτε ποικιλία τροφίμων καθημερινά και σε τέτοιες ποσότητες που μπορούν να διατηρούν το βάρος σας σε σταθερό επιθυμητό επίπεδο.

Αποφύγετε τα τηγανιτά τρόφιμα, τα σνακς, τα αναψυκτικά και τα γλυκά.

Προτιμήστε βρασμένα ή ψητά τρόφιμα, φρούτα, γάλα και χυμούς.

* * * * *

Δεν υπάρχει μαγικό φαγητό ή γεύμα που μπορεί να διορθώσει ελλιπή προπόνηση ή ικανότητα, αλλά μεταξύ ίσων αθλητών, η γνώση και η εφαρμογή μιας ποιοτικής και ισορροπημένης διατροφής μπορεί να καθορίσει τον νικητή...

Σαββατιανού Πελαγία

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και διατροφή

Με τον όρο πολυκυστικές ωοθήκες περιγράφουμε εκείνες τις ωοθήκες που περιέχουν πολλές μικρές κύστεις, οι οποίες συνήθως δεν ξεπερνούν τα 8 mm σε μέγεθος και εντοπίζονται τις πιο πολλές φορές ακριβώς κάτω από την επιφάνεια της ωοθήκης. Οι μικρές αυτές κύστεις είναι ωοθυλάκια που περιέχουν ωάρια, αλλά, λόγω ορμονικών διαταραχών, τα ωοθυλάκια αυτά δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως και παρουσιάζουν στασιμότητα στην πορεία εξέλιξής τους. Οι πολυκυστικές ωοθήκες είναι συχνές στις γυναίκες και απαντώνται περίπου στο 20-30% των γυναικών. Πρόκειται για συχνή διαταραχή που απαντάται στο 10-15% των γυναικών.

Τα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλωθούν στο πλαίσιο του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών είναι τα εξής:
• Διαταραχές περιόδου
• Διαταραχές ωοθυλακιορρηξίας και προβλήματα γονιμότητας
• Αυξημένη τριχοφυΐα και προβλήματα ακμής
• Πρόσληψη βάρους και δυσκολία στην απώλεια βάρους
• Κατάθλιψη και εναλλαγές διάθεσης

Περίπου το 50% των γυναικών που πάσχουν από το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών είναι παχύσαρκες και, μάλιστα, η συσσώρευση λίπους εμφανίζεται στην περιφέρεια της κοιλιάς. Η παρουσία αυξημένης ινσουλίνης στο αίμα (υπερινσουλιναιμία) καθιστά ευκολότερη την αποθήκευση του λίπους, ενώ δυσκολεύει την καύση του (λιπόλυση). Ακόμα και όταν το βάρος της γυναίκας είναι φυσιολογικό, παρατηρείται περίσσεια λιπώδους ιστού στην κοιλιακή χώρα. Η αύξηση του βάρους αρχικά γίνεται σταδιακά και, αρκετές φορές, συνεχίζεται ραγδαία, χωρίς να έχουν μεσολαβήσει αλλαγές στη διατροφή της γυναίκας ή στη δραστηριότητά της. Οι παχύσαρκες γυναίκες που πάσχουν από το σύνδρομο αυτό, παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσκολία στην απώλεια βάρους. Ωστόσο, η μείωση του βάρους συνιστάται, ακόμα και όταν αυτή είναι της τάξης του 5%, ιδιαιτέρως αν υπάρχει πρόβλημα γονιμότητας, ακριβώς επειδή η μείωση του βάρους βελτιώνει σημαντικά τις αναπαραγωγικές αλλά και τις ενδοκρινικές ανωμαλίες. Επίσης, φαίνεται ότι βελτιώνει τα επίπεδα της ινσουλίνης και της τεστοστερόνης στο αίμα, και αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την υπερτρίχωση, την εμμηνορρυσία και την ακμή.

Υπάρχει σύμπνοια απόψεων στο ότι θα πρέπει να βελτιωθεί η ινσουλινοαντίσταση, όπου αυτή υπάρχει, καθώς και να αποτραπεί η περαιτέρω αύξηση του βάρους. Αρχικά, στόχος είναι η ανακοπή της περαιτέρω αύξησης του βάρους. Δεύτερον, θεωρείται σημαντικό να γίνουν διατροφικές αλλαγές αλλά και αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η ινσουλινοαντίσταση και η κοιλιακή παχυσαρκία αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση στεφανιαίας νόσου και υπερλιπιδαιμίας. Η σωστή διατροφή, παράλληλα με κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής, βοηθάει στη μείωση της υπερινσουλιναιμίας αλλά και στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

Μελέτες έχουν δείξει ότι στην απώλεια βάρους αυτών των γυναικών βοηθάει περισσότερο η μειωμένη ενεργειακή πρόσληψη, παρά η θρεπτική σύσταση της διατροφής τους. Υπάρχουν ενδείξεις ότι διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε κορεσμένα λιπαρά οξέα (γαλακτοκομικά και τυριά με πλήρη λιπαρά, παχιά κρέατα, τσιγαρισμένα και τηγανητά τρόφιμα, γλυκά κ.λπ.) και πλούσια σε φυτικές ίνες και κυρίως σε υδατάνθρακες με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (πολύσπορο ψωμί, σαλάτες, λαχανικά, ολικής άλεσης ζυμαρικά και δημητριακά, όσπρια και ξηροί καρποί), βελτιώνει όχι μόνο τα συμπτώματα του συνδρόμου αλλά βοηθάει και στην πρόληψη ασθενειών που συνδέονται με την ινσουλινοαντίσταση, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2.

Μια ισορροπημένη διατροφή, λοιπόν, μπορεί να μειώσει ακόμα και τα συμπτώματα. Η διατροφή θα πρέπει να περιλαμβάνει μικρά και συχνά γεύματα, τρία κύρια (πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό) και δύο με τρία ενδιάμεσα (δεκατιανό, απογευματινό, προ του ύπνου) με ισοκατανομή υδατανθράκων.
• Αποφεύγουμε τη ζάχαρη και τα προϊόντα που την περιέχουν.
• Περιορίζουμε την κατανάλωση ζωικών λιπαρών (βούτυρο, κρέμες γάλακτος) και τηγανητών.
• Δίνουμε μεγάλη προσοχή στην ποσότητα των φυτικών λιπαρών (ελαιόλαδο).
• Αυξάνουμε την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.
• Εμπλουτίζουμε τη διατροφή μας με τρόφιμα πλούσια σε ω 3 λιπαρά οξέα (ψάρια).
• Προτιμάμε την κατανάλωση λευκών κρεάτων, όπως κοτόπουλο, γαλοπούλα, ψάρι, και αποφεύγουμε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος (μοσχάρι, αρνί, χοιρινό).
• Καταναλώνουμε επαρκείς ποσότητες νερού σε καθημερινή βάση, περίπου 8-10 ποτήρια.

Πολύ σημαντικό είναι οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών να αλλάξουν τρόπο ζωής όσον αφορά τη διατροφή και τη φυσική δραστηριότητά τους.
Συνιστάται μέτριας έντασης άσκηση σε καθημερινή βάση για περίπου 30-45 λεπτά, όπως γρήγορο περπάτημα, ποδήλατο, κολύμπι, χορός, η οποία βοηθάει στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και στην καλύτερη απορρόφηση της γλυκόζης (σημαντικό σε ασθενείς με ινσουλινοαντίσταση).

Τέλος, όσον αφορά στη φαρμακευτική αντιμετώπιση του συνδρόμου, ως πρώτο φάρμακο επιλογής χρησιμοποιείται η κιτρική κλομιφαίνη. Ένα πρόβλημα που υπάρχει στις ασθενείς που χορηγείται φαρμακευτική αγωγή, είναι η υπερδιέγερση των ωοθηκών λόγω ανάπτυξης μεγάλου αριθμού ωοθυλακίων. Τα τελευταία χρόνια, ένα νέο σκεύασμα που χορηγείται στους διαβητικούς, η μετφορμίνη, χορηγείται και στις γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών που εμφανίζουν αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη. Έρευνες έχουν δείξει ότι το συγκεκριμένο σκεύασμα μπορεί να βοηθήσει τη γονιμότητα, διορθώνοντας την ενδοκρινολογική διαταραχή. 

Ασημένια-Ειρήνη Κούσουλα, κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, asim_irini@yahoo.gr 

Ραδιενέργεια: Κίνδυνοι και τρόποι προστασίας

Αθήνα

Η επιδείνωση της κατάστασης στους πυρηνικούς σταθμούς της Ιαπωνίας έχει φέρει ξανά στο προσκήνιο το φάσμα της ραδιενέργειας.

Με βάση τα ενημερωτικά κείμενα της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ), η ραδιενέργεια είναι μια μορφή ιοντίζουσας ακτινοβολίας, δηλαδή μια μορφή ενέργειας που εκπέμπεται από κάποια πηγή και διαδίδεται στο χώρο.

Ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του δέχεται συνεχώς ενέργεια με τη μορφή ακτινοβολίας, τόσο από το φυσικό του περιβάλλον (γήινο και διαστημικό) όσο και από τεχνητές πηγές, τις οποίες εφηύρε ο ίδιος.

Στις φυσικές πηγές ακτινοβολίας συγκαταλέγονται τα συστατικά του φλοιού της γης και η κοσμική ακτινοβολία. Το έδαφος, το νερό και ο αέρας περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, και φυσικά ραδιενεργά στοιχεία, ενώ η επιφάνεια της γης προσβάλλεται συνεχώς από την κοσμική ακτινοβολία, με πηγές εκπομπής τον ήλιο και άλλες μακρινές αστρικές περιοχές.

Η κυριότερη φυσική ραδιενέργεια, από άποψη επιπτώσεων στον άνθρωπο, είναι το φυσικό ραδιενεργό άχρωμο, άοσμο και άγευστο αέριο ραδόνιο, το οποίο προέρχεται από το ουράνιο που υπάρχει στο υπέδαφος και τα πετρώματα της γης και στο οποίο οφείλεται το μεγαλύτερο μέρος της ετήσιας δόσης ακτινοβολίας που λαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι με φυσικό τρόπο.

Από την άλλη, ο άνθρωπος ανακάλυψε τις τεχνητές πηγές παραγωγής ακτινοβολιών κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, πράγμα που σταδιακά οδήγησε στην εκτεταμένη χρήση τους.

Οι ακτινοβολίες χρησιμοποιούνται σήμερα στην ιατρική (διάγνωση και θεραπεία ασθενειών όπως ο καρκίνος), στη βιομηχανία (ραδιογραφήσεις, ακτινοβολητές για αποστείρωση υλικών, συσκευές για έλεγχο ποιοτικών παραμέτρων, διάφορα καταναλωτικά αγαθά κλπ.), στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (από πυρηνικούς σταθμούς όπως αυτοί που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην Ιαπωνία μετά το σεισμό και το τσουνάμι), στην έρευνα κ.α.

Στις τεχνητές πηγές ακτινοβόλησης του ανθρώπου συμπεριλαμβάνεται και η ραδιορύπανση του περιβάλλοντος από αλλεπάλληλες πυρηνικές δοκιμές στην ατμόσφαιρα, που έγιναν από τις μεγάλες δυνάμεις στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου πριν από το 1962, καθώς και από ορισμένα σοβαρά πυρηνικά ατυχήματα, με κυριότερο αυτό στον αντιδραστήρα του Τσερνόμπιλ το 1986.

Ιοντίζουσες και μη ακτινοβολίες

Οι ακτινοβολίες διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: τις ιοντίζουσες και τις μη ιοντίζουσες. Ιοντίζουσες (όπως η ραδιενέργεια) είναι οι ακτινοβολίες που μεταφέρουν ενέργεια ικανή να εισχωρήσει στην ύλη, να προκαλέσει ιοντισμό των ατόμων της, να διασπάσει βίαια τους χημικούς δεσμούς των στοιχείων και να προκαλέσει βιολογικές βλάβες σε ζώντες οργανισμούς.

Οι γνωστότερες ιοντίζουσες ακτινοβολίες είναι οι ακτίνες Χ που παράγονται στις λυχνίες των ακτινολογικών μηχανημάτων και χρησιμοποιούνται ευρέως στην ιατρική, καθώς και οι ακτινοβολίες α, β, και γ που εκπέμπονται από τους ασταθείς πυρήνες ατόμων. Οι ιοντίζουσες ακτινοβολίες είναι διεισδυτικές.

Η ποσότητα ενέργειας που μεταφέρεται από την ακτινοβολία στην ύλη ανά χιλιόγραμμο μάζας, καλείται δόση ακτινοβολίας. Η πιθανότητα βλάβης της υγείας σχετίζεται άμεσα με το ύψος της δόσης ακτινοβολίας.

Μη ιοντίζουσες ακτινοβολίες είναι αυτές που μεταφέρουν σχετικά μικρή ενέργεια, ανίκανη να προκαλέσει ιοντισμό, ικανή όμως να προκαλέσει ηλεκτρικές, χημικές και θερμικές επιδράσεις στα κύτταρα, που μπορούν να αποβούν άλλοτε επιβλαβείς και άλλοτε ευεργετικές για τη λειτουργία τους.

Σε αυτές ανήκουν οι ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, όπως τα στατικά και χαμηλόσυχνα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, τα ραδιοκύματα, τα μικροκύματα των κεραιών επικοινωνιών και
ραδιοτηλεόρασης, η ορατή ακτινοβολία, η υπέρυθρη κ.α.

Ο ιοντισμός του ατόμου είναι ένα φυσικό φαινόμενο που ακολουθεί την αλληλεπίδραση της ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας με την ύλη. Είναι η βίαιη εκδίωξη ενός ηλεκτρονίου από το άτομο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ζεύγους αντίθετα φορτισμένων ιόντων.

Οι πυρήνες των ατόμων αποτελούνται από θετικά φορτισμένα σωματίδια, τα πρωτόνια, και από ουδέτερα φορτισμένα σωματίδια, τα νετρόνια. Ορισμένα άτομα είναι ασταθή, δηλαδή οι πυρήνες τους έχουν την τάση να αλλάζουν αυθόρμητα τη δομή τους, έως ότου προκύψει ένας πυρήνας με σταθερή δομή. Κατά τη διάρκεια αυτής της αλλαγής εκπέμπουν ακτινοβολία. Aπό τις ακτινοβολίες αυτές, οι πιο γνωστές είναι:

• η ακτινοβολία α (εκπομπή θετικά φορτισμένου σωματιδίου μεγάλης μάζας),
• η ακτινοβολία β (εκπομπή φορτισμένου σωματιδίου μικρής μάζας),
• η ακτινοβολία γ (εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας).

Η ιδιότητα των ασταθών πυρήνων να αποβάλλουν μάζα και ενέργεια, καλείται ραδιενέργεια ή, εναλλακτικά, ραδιενέργεια ενός υλικού είναι το φυσικό μέγεθος που χαρακτηρίζει το ρυθμό διάσπασης των ασταθών πυρήνων του.

Τα ισότοπα γνωστών σταθερών χημικών στοιχείων, που χαρακτηρίζονται από ασταθείς πυρήνες, ονομάζονται ραδιενεργά ισότοπα ή ραδιοϊσότοπα. Τα ραδιοϊσότοπα μπορούν να ταξινομηθούν σε:

• Φυσικά ραδιοϊσότοπα (που είναι συστατικά του φλοιού της γης από τη στιγμή της δημιουργίας της). Τα κυριότερα είναι το ουράνιο-238 (U-238), το ουράνιο-235 (U-235), το θόριο-232 (Th-232), το κάλιο-40 (K-40). Τα φυσικά ραδιενεργά στοιχεία-ραδιοϊσότοπα, εκτός από το έδαφος και τα ορυκτά (κυρίως το ραδιενεργό κάλλιο-40), ανιχνεύονται στο νερό, στον αέρα, στους ζώντες οργανισμούς, στις τροφές και στα οικοδομικά υλικά. Ειδικά η τροφική αλυσίδα αποτελεί πηγή πρόσληψης φυσικών ραδιενεργών στοιχείων.
• Κοσμογενή ραδιοϊσότοπα (που παράγονται από την αλληλεπίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας με την ατμόσφαιρα).
• Τεχνητά παραγόμενα ραδιοϊσότοπα (που παράγονται τεχνητά σε εγκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας, όπως σε πυρηνικούς αντιδραστήρες και επιταχυντές σωματιδίων). Η έκλυσή τους στο φυσικό περιβάλλον -και η διείσδυσή τους στον οργανισμό αρχικά άμεσα και έπειτα έμμεσα μέσω της τροφικής αλυσίδας- είναι πιθανό να επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στον πληθυσμό και στο περιβάλλον.

Τι είναι η ραδιενέργεια και πιθανές επιπτώσεις στην υγεία

 

Η έκθεση σε ιοντίζουσα ακτινοβολία

Η έκθεση μπορεί να έχει είτε άμεσα, είτε πιο μακροπρόθεσμα βλαπτικά αποτελέσματα για την υγεία. Οι άνθρωποι μπορούν να εισπνεύσουν τα ραδιενεργά σωματίδια, να τα καταπιούν ή αυτά να κάτσουν στο δέρμα τους.

Η δόση και η διάρκεια της έκθεσης παίζουν καθοριστικό ρόλο για τις μετέπειτα συνέπειες, καθώς επίσης το είδος των ραδιενεργών σωματιδίων, καθώς μερικά είναι πιο επικίνδυνα ή πιο ανθεκτικά από άλλα.

Η έκθεση σε πολύ μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας μπορεί να ακολουθηθεί από άμεση καταστροφή κυττάρων, οργάνων και συστημάτων και να οδηγήσει στο θάνατο του ανθρώπου.

Τέτοιες δόσεις που οδηγούν σε άμεσα αποτελέσματα, παρατηρήθηκαν μόνο σε μεγάλα ραδιολογικά ή πυρηνικά ατυχήματα και είναι μια πιθανή απειλή και για την περίπτωση της Ιαπωνίας, αν η κατάσταση στους αντιδραστήρες της Φουκουσίμα επιδεινωθεί περαιτέρω.

Για σχετικά χαμηλές δόσεις, μικρότερες από αυτές που οδηγούν σε άμεσα αποτελέσματα, υπάρχει στατιστικά η πιθανότητα μελλοντικής εμφάνισης καρκίνου, που είναι τόσο πιθανότερη όσο μεγαλύτερη είναι η δόση της ακτινοβολίας.

Σημαντικές είναι οι βλάβες που μπορεί να προκληθούν στο γενετικό του υλικό του κυττάρου (στο DNA), διότι αυτές συνδέονται τόσο με τη μεταβίβαση κληρονομικών ανωμαλιών στους απογόνους, όσο και με τη διαδικασία της καρκινογένεσης.

Οι ακτινοβολίες περιλαμβάνονται στους περίπου 4.000 γνωστούς καρκινογόνους παράγοντες, σύμφωνα με την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ). Πιο ευαίσθητοι στη ραδιενέργεια είναι ο θυρεοειδής (καρκίνος του συγκεκριμένου αδένα) και ο μυελός των οστών (λευχαιμία).

Ο κίνδυνος για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της ακτινοβολίας εξαρτάται από τη λεγόμενη ενεργό δόση, η οποία, με τη σειρά της, εξαρτάται από την απορροφούμενη στο ανθρώπινο σώμα ενέργεια, το είδος της ακτινοβολίας και το είδος του ακτινοβολούμενου ιστού.

Μονάδα μέτρησης της ενεργού δόσης είναι το Sievert (Sv-Σιβέρτ) και τα υποπολλαπλάσιά του mSv (μιλισιβέρτ) και μSv (μικροσιβέρτ).

Η μέση ενεργός δόση ενός ατόμου που οφείλεται στις τεχνητές και στις φυσικές πηγές ραδιενέργειας του γήινου περιβάλλοντος, είναι 0,31 mSv και 2,4 mSv για κάθε χρόνο αντίστοιχα, ενώ η ενεργός δόση που αντιστοιχεί σε μια τυπική ακτινογραφία θώρακος, είναι περίπου 0,02 mSv, σύμφωνα με την ΕΕΑΕ.

Το όριο ασφαλούς έκθεσης ενός ατόμου σε ακτινοβολία είναι 1 mSv ετησίως, ενώ για τους επαγγελματικά εκτιθέμενους αυξάνει στα 20 mSv. Η ένταση της ραδιενέργειας είναι αντιστρόφως ανάλογη με το τετράγωνο της απόστασης από την πηγή της ακτινοβολίας (π.χ. από ένα πυρηνικό αντιδραστήρα με διαρροή).

Σύμφωνα με ειδικούς, ο κίνδυνος για καρκίνο αυξάνεται όταν η έκθεση στην ακτινοβολία ξεπεράσει τα 100 mSv το χρόνο και γίνεται θανατηφόρα αν φτάσει στα 5.000 mSv (5 Sv) σε διάστημα μερικών ωρών. Η έκθεση σε 1 Sv ακτινοβολίας εκτιμάται ότι αυξάνει τον κίνδυνο θανατηφόρου καρκίνου κατά περίπου 5%.

Οι μέχρι τώρα μετρήσεις στην Ιαπωνία γύρω από τους κατεστραμμένους αντιδραστήρες είναι γύρω στα 400 mSv, δηλαδή δείχνουν τετραπλάσια επίπεδα σε σχέση με αυτά που αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο.

Οι μέχρι τώρα επιστημονικές μελέτες έχουν εστιάσει κυρίως στον κίνδυνο καρκίνου λόγω μεγάλων δόσεων ακτινοβολίας και υπάρχει μικρότερη επιστημονική συμφωνία σχετικά με τις συνέπειες της έκθεσης σε μικρές δόσεις. Οι μεγάλες δόσεις προκαλούν ναυτία, εμετό, αδυναμία, διάρροια, πονοκεφάλους, πυρετό, πτώση μαλλιών, δερματικά εγκαύματα, δυσλειτουργία οργάνων, πρόωρη γήρανση και πιθανώς πρόωρο θάνατο.

Τα καρκινογόνα ραδιοϊσότοπα καίσιο-137 και ιώδιο-131 είναι οι κυριότερες απειλές μέχρι στιγμής από τη διαρροή ραδιενέργειας στην Ιαπωνία.

Το καίσιο-137, που είναι πιο επικίνδυνο, μπορεί να μολύνει την τροφή και το νερό, συσσωρευόμενο στους μαλακούς ιστούς του οργανισμού, όπως στους μυς. Έχει ημι-ζωή περίπου 30 ετών και αποβάλλεται σταδιακά μέσω των ούρων.

Το ιώδιο-131, που αναπνέεται ή καταπίνεται, έχει πιο σύντομη ημι-ζωή οκτώ ετών. Συγκεντρώνεται στον θυρεοειδή και μπορεί να προκαλέσει καρκίνο σε λίγα χρόνια, ενώ σε χαμηλές δόσεις μειώνει την παραγωγή των ορμονών του αδένα.

Τρόποι προστασίας

Η εκκένωση μιας περιοχής ώστε να απομακρυνθεί ο πληθυσμός, η καταφυγή σε ένα αεροστεγώς κλεισμένο χώρο, κατά προτίμηση σε ένα υπόγειο ή ειδικό καταφύγιο, καθώς και η λήψη χαπιών ιωδίου, είναι οι τρεις κυριότεροι μέθοδοι προστασίας των πολιτών σε περίπτωση διαρροής ραδιενέργειας.

Η σφράγιση του χώρου διαμονής, αν πρόκειται για σπίτι, πρέπει να γίνεται σε όλα τα παράθυρα και τις πόρτες με κολλητικές ταινίες και κάθε άλλο μέσο, ώστε να μην εισχωρήσει η ραδιενεργός σκόνη στο χώρο, την εισπνεύσουν οι άνθρωποι και επικαθήσει στους πνεύμονές ή το δέρμα τους.

Βοηθάνε επίσης τα συχνά ντους, ώστε να απομακρυνθούν τυχόν ραδιενεργά σωματίδια που έχουν εναποτεθεί στο δέρμα, αλλά δεν πρέπει κανείς να τρίβει το δέρμα του για να μην διευκολύνει την είσοδο των σωματιδίων στον οργανισμό.

Το κάπνισμα, το φάγωμα των νυχιών, η επαφή των δαχτύλων με το στόμα κ.λπ. πρέπει να αποφεύγονται επίσης, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ραδιοπροστασίας και Πυρηνικής Ασφάλειας (IRSN) της Γαλλίας.

Τα χάπια ιωδίου, που μοιράζουν οι αρμόδιες Αρχές, όταν κρίνουν ότι πρέπει, πλημμυρίζουν με ιώδιο τον θυρεοειδή, ώστε να μην μπορεί να απορροφήσει πια το ραδιενεργό ιώδιο. Έτσι, εμποδίζουν τον καρκίνο του θυρεοειδούς, ένα κίνδυνο που αφορά πρωτίστως τα μωρά, τα παιδιά, τους εφήβους, τις έγκυες και τις μητέρες που θηλάζουν.

Κατά προτίμηση, το ιώδιο λαμβάνεται μια ώρα πριν την έκλυση της ραδιενέργειας, ενώ μπορεί να ληφθεί και 24 ώρες μετά το πυρηνικό ατύχημα, αλλά η προστασία του που παρέχει τότε, είναι μειωμένη πια κατά 25%, σύμφωνα με τον διευθυντή του IRSN Πατρίκ Γκουρμελόν.

Η ιαπωνική κρίση, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, έχει πυροδοτήσει ένα πανικό στην Ιαπωνία και σε γύρω χώρες για την αγορά χαπιών ιωδίου, κυρίως μέσω Ίντερνετ, όπου πωλούνται πλέον πάνω και από 500 δολάρια το κουτί των 14 χαπιών. Τα αποθέματα αμερικανικών εταιριών που πουλάνε ιωδιούχο κάλιο, έχουν ήδη εξαντληθεί.

Το ιωδιούχο κάλιο είναι ένα άλας που μπλοκάρει την είσοδο στον οργανισμό του καρκινογόνου ραδιενεργού ιωδίου. Σε περιοχές της Ασίας πολλοί άνθρωποι έχουν αδειάσει τα φαρμακεία ακόμα και από τα μπουκαλάκια του αντισηπτικού υγρού ιωδίου, για να το αλείψουν γύρω από το λαιμό τους, μια πρακτική όμως που δεν έχει αποτέλεσμα.

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι είναι περιττή αυτή η υστερία και ότι τα χάπια ιωδίου έχουν περιορισμένη χρησιμότητα, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, με ανακοίνωσή του, ζητά από τους ανθρώπους να συμβουλεύονται το γιατρό τους και να μην παίρνουν μόνοι τους χάπια, καθώς δεν αποτελούν «αντίδοτο κατά της ραδιενέργειας» και δεν προσφέρουν προστασία από ισχυρότερα ραδιενεργά στοιχεία όπως το καίσιο, ενώ μπορεί να έχουν παρενέργειες σε μερικούς ανθρώπους, ειδικά σε εγκύους.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Λέμε «ΟΧΙ» στα αναβολικά…… απόσπασμα διαλόγου ανάμεσα σε αθλητή – προπονητή

Το παρακάτω απόσπασμα διαλόγου είναι μεταξύ ενός προπονητή και ενός αθλητή γυμναστικής, ηλικίας 22 ετών, ο οποίος έκανε κατά το παρελθόν χρήση αναβολικών ουσιών:

Ερώτηση: Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το αγώνισμα αυτο;
Απάντηση: Περισσότερο από δώδεκα χρόνια.


Ερώτηση: Πόσες ώρες προπόνηση έκανες την ημέρα;
Απάντηση: Σχεδόν όλη την ημέρα, 6-8 ώρες.

Ερώτηση: Στην διάρκεια αυτών των δώδεκα ετών διαπίστωσες, έμαθες αν άλλοι αθλητές στο χώρο σου έκαναν χρήση φαρμακευτικών ουσιών;
Απάντηση: Ακούγονταν διάφορα, αλλά πολύ αόριστα και γενικά, πιο πολύ έμοιαζαν με κουτσομπολιό.

Ερώτηση: Δηλαδή δεν έβλεπες αν κάποιος προοδεύει τόσο ώστε να σου προκαλέσει την απορία;
Απάντηση: Μέσα από την καθημερινή επαφή δεν μπορείς εύκολα να καταλάβεις τις διαφορές. Όταν όμως πήγα να δω διεθνείς αγώνες, δεν πίστευα στα μάτια μου. Μερικοί αθλητές είχαν αλλάξει τόσο πολύ μορφολογικά. Ρώτησα μάλιστα και άλλους συναθλητές μου, για να επιβεβαιώσω ότι δεν έκανα λάθος ως προς τα πρόσωπα αυτά. Η απάντηση τους ήταν καταφατική.


Ερώτηση: Εσύ πως κατέληξες στην απόφαση να κάνεις χρήση;
Απάντηση: (χαμογελώντας και ταυτόχρονα σκεφτόμενος). Όταν έφτασε η ώρα να πάρω μέρος σε αγώνες, ο προπονητής μου  ξεκαθάρισε την κατάσταση:
- «είσαι πολύ καλός, άριστος, αλλά συγκρινόμενος με τους άλλους δεν έχεις καμία τύχη».
- Δηλαδή τι πρέπει να κάνω;
- «ότι κάνουν και αυτοί».
- και ποιος θα με βοηθήσει σε αυτό;
- «θα το κουβεντιάσουμε και θα σου πω».
- και αν δεν θέλω τι πρέπει να κάνω να σταματήσω;
- «όχι, μπορείς να συνεχίσεις όπως είσαι τώρα, αλλά μην ονειρεύεσαι κάτι σπουδαίο ή μια μεγάλη νίκη».

Ερώτηση: Τελικά τι έκανες;
Απάντηση: Μπήκα στην διαδικασία, είχα όνειρα, πίστευα ότι θα γινόμουνα ο πρώτος με όλα όσα προσφέρει αυτή η θέση. Κατ’αρχήν, είσαι ο μοναδικός, αυτός που θα θαυμάζουν όλοι, που θα σε σέβονται και γιατί στο κάτω-κάτω να μην πάρω και εγώ τα χρήματα και bonus;

Ερώτηση: Δεν φοβήθηκες για την υγεία σου;
Απάντηση: Μήπως είχα μυαλό τότε, το μόνο που με ενδιέφερε ήταν μετά από τόσα χρόνια προπόνηση να είμαι ο καλύτερος.

Ερώτηση: Από τότε που άρχισες τι διαπίστωσες πάνω στον ευατό σου;
Απάντηση: Φοβερά πράγματα, θαύματα.

Ερώτηση: Δηλαδη;
Απάντηση: Θα στο πώ με δύο λέξεις, σε μία προπόνηση μπορούσα να παράγω το έργο των προπονήσεων μιας ολόκληρης εβδομάδας και να μην έκανα τίποτα την υπόλοιπη εβδομάδα.


Ερώτηση: Σχετικά με την υγεία σου διαπίστωσες κάτι που να σου έκανε εντύπωση;
Απάντηση: Το σώμα μου έγινε αγαλμάτινο πολύ γρήγορα. Με κοίταζαν οι άλλοι και ζήλευαν. Με ρώταγαν πώς έγινε αυτό. Τους απαντούσα με την προπόνηση. Αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να σταματήσω, για να μπορέσω να λάβω μέρος στους αγώνες. Τότε άρχισα να διαπιστώνω κάποια περίεργα πράγματα στον εαυτό μου. Είχα γίνει λίγο πιο επιθετικός, άρχισα να έχω που και που κάποιες ζαλάδες. Μερικές φορές με έπιανε κατάθλιψη. Χώρια που είχα γεμίσει σπυράκια παντού. Τώρα το βλέπω στους άλλους και γελάω.


Ερώτηση: Παρόλα αυτά όμως συνέχισες;
Απάντηση: Ναι!!!
 
Ερώτηση: Οι γονείς σου τι είπαν για αυτήν την αλλαγή;
Απάντηση: Ποτέ δεν είδαν, ούτε έμαθαν. Δεν κατάλαβαν τίποτα, νόμιζαν ότι έπαιρνα συμπληρώματα διατροφής, σε συνδυασμό με διαφορετικό τρόπο διατροφής. Όλη την ημέρα κουβαλούσα «δοχεία» με συγκεκριμένο είδος διατροφής. Όλοι νόμιζαν ότι η διατροφή μου ήταν εξ αιτίας του τρόπου της διατροφής μου. Αλλά δεν ήταν αυτή όλη η αλήθεια. Πάντως την μέθοδο της διατροφής εξακολουθώ να την χρησιμοποιώ και σήμερα και έτσι όπως βλέπεις έχω σώμα ζηλευτό. Την χρήση όμως του ντόπινγκ την έχω σταματήσει από καιρό.

Ερώτηση: Γιατί σταμάτησες να κάνεις χρήση του ντόπινγκ;
Απάντηση: Διαπίστωσα ότι δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ με άλλα πράγματα πιο σημαντικά για εμένα, όπως π.χ να σπουδάσω, να δουλέψω και να κερδίσω χρήματα, να κάνω διακοπές, να έχω μία σχέση με ένα κορίτσι.

Ερώτηση: Τώρα που σπουδάζεις, που έχεις μία σχέση θα ξαναέκανες χρήση για να πετύχεις ένα μεγάλο αποτέλεσμα;
Απάντηση: Τώρα ΟΧΙ.. Έχω διαβάσει, έχω δει, ξέρω τις συνέπειες.

Ερώτηση: Μια και είπες συνέπειες κατάταξε, σε παρακαλώ, κατά σειρά σημαντικότητας τα παρακάτω: «ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ», «ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ», «ΤΙΜΩΡΙΕΣ – ΚΥΡΩΣΕΙΣ».
Απάντηση: Βάλε το πρώτο τελευταίο και έχεις την απάντηση «ΥΓΕΙΑ», «ΤΙΜΩΡΙΑ», «ΗΘΙΚΗ».


Μαστρογιάννη Σεβίνα, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος.

Οι 10 πιό υγιεινές εθνικές κουζίνες

Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από Αμερικανούς διαιτολόγους που ασχολούνται με την προαγωγή της υγείας (Health Promotion), βαθμολογήθηκαν οι 10 πιο υγιεινές κουζίνες. Φυσικά πρώτη βγήκε η ελληνική κουζίνα! 

Ελληνική κουζίνα 

Υπάρχει ένας καλός λόγος που οι περισσότεροι ειδικοί προτιμούν τη μεσογειακή διατροφή: Παραδοσιακά ελληνικά τρόφιμα, όπως τα σκούρα φυλλώδη λαχανικά, φρέσκα φρούτα, φασόλια που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, φακές, δημητριακά, ελαιόλαδο, και τα ω3- λιπαρά οξέα που βρίσκονται σε πολλά ψάρια ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνουν την εμφάνιση καρκίνου, τον κίνδυνο για καρδιακές νόσους, την εμφάνιση διαβήτη και άλλες παθήσεις που σχετίζονται και με τη διατροφή. 

Στην πραγματικότητα, η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή σχετίζεται με 25% μείωση του κινδύνου θανάτου από καρδιακές παθήσεις και κάποιων μορφών καρκίνου, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Harvard. Επίσης η απώλεια βάρους είναι μεγαλύτερη και οι άνθρωποι αισθάνονται περισσότερο ικανοποιημένοι για αυτό το είδος της διατροφής, η οποία είναι πιο πλούσια σε 'υγιεινά' λιπαρά, από οποιαδήποτε άλλη 'παραδοσιακή' διατροφή χαμηλή σε λιπαρά. 

Η Miller, αναπληρώτρια καθηγήτρια από το Πανεπιστήμιο της California στο San Francisco, δήλωσε: 'οι μικρές ποσότητες κρέατος, τα φρέσκα θαλασσινά, οι σύνθετοι υδατάνθρακες (φασόλια, μελιτζάνες, ή ολικής αλέσεως ψωμιά - σιτηρά), οι ελιές και οι ξηροί καρποί πχ: τα καρύδια, είναι οι βασικοί κανόνες τις υγιεινής ελληνικής κουζίνας, και για αυτό βρίσκεται στην κορυφή της λίστας.'

Καλιφόρνια Fresh

Η Καλιφόρνια Fresh βασίζεται στην απόλαυση κάθε εποχής με τοπικά φαγητά εύκολα στην προετοιμασία. Αυτός είναι ένα υγιεινός τρόπος διατροφής που μπορεί να υιοθετήσει ο καθένας ανεξάρτητα από το πού ζει. Η συγκεκριμένη κουζίνα, χρησιμοποιεί τρόφιμα που καλλιεργούνται σε τοπικό επίπεδο, και είναι ανάλογα με την εποχή τους και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά.

Βιετναμέζικη κουζίνα 

Φρέσκα βότανα και καρυκεύματα, πολλά λαχανικά και θαλασσινά, καθώς και τεχνικές μαγειρέματος που χρησιμοποιούν νερό ή ζωμό, αντί των ελαίων - αυτά είναι μερικά από τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά του Βιετναμέζικου τρόπου μαγειρέματος.

Αυτή η κουζίνα, προετοιμάζεται με τον παραδοσιακό τρόπο, βασίζεται λιγότερο στο τηγάνισμα και στις βαριές σάλτσες και περισσότερο στα βότανα. Οι παραδοσιακές βιετναμέζικες αρωματικές ουσίες (μέντα, βασιλικός Ταϊλάνδης, γλυκάνισος, κόκκινο τσίλι και κολίανδρο), εδώ και πολύ καιρό χρησιμοποιούνται και ως εναλλακτικές θεραπείες για κάποιες ασθένειες. Πχ: το κόλιανδρο και ο γλυκάνισος έχουν δράση στην ενίσχυση της πέψης.

Ένα από τα πιο υγιή και πιο εύγευστα βιετναμέζικα πιάτα είναι το Pho, μια αρωματική σούπα με βάση το noodle γεμάτη αντιοξειδωτικά. 

Ιαπωνική κουζίνα 

Η παραδοσιακή Ιαπωνική κουζίνα είναι πάρα πολύ υγιεινή. Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Miller, εξηγεί ότι: 'Δεν είναι μόνο μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά που καταπολεμούν τον καρκίνο, αλλά σημαντικό ρόλο παίζει και η προετοιμασία του φαγητού που γίνεται με ένα πιο υγιεινό τρόπο, όπως στον ατμό ή με ένα πολύ 'γρήγορο ανακάτεμα', το stir-fry.

Επίσης προσπαθούν να εφαρμόσουν το 'Hara Hachi Bu' που σημαίνει: 'φάτε έως ότου είστε κατά 80% πλήρεις'. Αυτοί οι απλοί κανόνες διατροφής μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι άνθρωποι στην Ιαπωνία έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο του μαστού ή του παχέος εντέρου. 

Ινδική κουζίνα

Λέγοντας 'ινδική - κουζίνα', ίσως να σκέφτεστε αρωματικά καρυκεύματα, όπως πιπερόριζα, κόκκινο τσίλι, και το masala garam (ένα μείγμα από κύμινο, κάρδαμο, μαύρο πιπέρι, κανέλα, κολίανδρο, και άλλα μπαχαρικά).

Τα παραπάνω μπορούν πράγματι να προάγουν την υγεία. Η κουρκούμη και το τζίντζερ βοηθούν στην καταπολέμηση της νόσου του Alzheimer, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες. Οι ερευνητές επισημαίνουν το γεγονός ότι τα ποσοστά της νόσου του Alzheimer στην Ινδία είναι τέσσερις φορές μικρότερα από ότι, στην Αμερική ή στην Ευρώπη, ίσως επειδή οι άνθρωποι εκεί τρώνε κάρυ καθημερινά.
Η κουρκούμη, το κύριο συστατικό του κάρι, μπορεί να έχει αντιφλεγμονώδεις και θεραπευτικές ιδιότητες. Τα οφέλη της εξετάζονται αυτή τη στιγμή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες.

Ιταλική κουζίνα 

Αυτό που κάνει πραγματικά να ξεχωρίζει την ιταλική κουζίνα είναι τα πολύ καλά συστατικά της: ντομάτα, ελαιόλαδο, σκόρδο, ρίγανη, μαϊντανός και βασιλικός.
Μελέτες έχουν δείξει ότι το λυκοπένιο στις ντομάτες μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των γυναικών από καρκίνο του μαστού.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να προσλάβετε το λυκοπένιο είναι τα μαγειρεμένα προϊόντα ντομάτας: μισό φλιτζάνι σάλτσα ντομάτας έχει περισσότερα από 20 χιλιοστόγραμμα. Επιπλέον, το σκόρδο και τα παραδοσιακά ιταλικά βότανα παρέχουν βιταμίνες Α και C. Το ελαιόλαδο βοηθά στη μείωση της χοληστερόλης και την καταπολέμηση των ασθενειών που σχετίζονται με την καρδιά.




Ισπανική κουζίνα 

Οι κριτικοί χειροκροτούν την ισπανική παράδοση του φαγητού τάπας (μικρά πιάτα για το φαγητό. Οι Ισπανοί τρώνε τόνους από φρέσκα θαλασσινά, λαχανικά και ελαιόλαδο - όλα εξαιρετικές επιλογές, όταν πρόκειται για τον έλεγχο του βάρους σας. Η λίστα των πολύ υγιεινών πιάτων που θα παραγγείλετε: gazpacho (πλούσιο σε λυκοπένιο και αντιοξειδωτικά) και παέλια (πλούσια σε φρέσκα θαλασσινά, ρύζι και λαχανικά).
Προσοχή: Αποφύγετε τα λιπαρά λουκάνικα και τα τηγανητά, τα οποία μπορεί να τα συναντήσετε σε τάπας μενού.







Μεξικάνικη κουζίνα 

Ξεχάστε αυτές τις υψηλής περιεκτικότητας, σε λιπαρά και θερμίδες, επιλογές που συναντάτε σε πολλά δημοφιλή εστιατόρια του Μεξικού. Η αυθεντική μεξικάνικη κουζίνα μπορεί να ωφελεί, στην υγεία της καρδιάς αλλα και στο αδυνάτισμα. Από μια μελέτη στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα βρέθηκε ότι στην πραγματικότητα, μια μεξικάνικη διατροφή από φασόλια, σούπες, και σάλτσες βασισμένες σε ντομάτα, βοήθησε στη μείωση του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες. Η μεξικάνικη κουζίνα δίνει έμφαση στα τρόφιμα που αφομοιώνονται αργά από τον οργανισμό, όπως τα φασόλια και το καλαμπόκι.


Κουζίνα της Νότιας Αμερικής 

Με 12 χώρες, εντός των συνόρων της, η Νότια Αμερική έχει πολύ διαφορετικές γαστρονομικές συνήθειες. Η παραδοσιακή διατροφή της ηπείρου περιλαμβάνει κατανάλωση φρούτων και λαχανικών (συμπεριλαμβανομένων των οσπρίων) μαζί με δημητριακά. Στην πραγματικότητα, ένα τυπικό γεύμα της Νότιας Αμερικής που αποτελείτε από ρύζι και φασόλια δημιουργεί ένα τέλειο γεύμα πλούσιο σε πρωτεΐνη. Ενώ ορισμένα μέρη της Νότιας Αμερικής είναι διάσημα για την τεράστια μπριζόλα τους, μια πιο υγιεινή επιλογή είναι το ceviche. Αυτό το μίγμα φρέσκων θαλασσινών παρέχει μια ποικιλία υγιεινών συστατικών και μπαχαρικών, όπως το κόλιαντρο, τα καυτερά πιπέρια τη ντομάτα και το κρεμμύδι.
Προσοχή: Τα Βραζιλιάνικα ή τα Αργεντίνικα εστιατόρια έχουν συχνά τηγανιτά τρόφιμα όπως τηγανιτές γλυκοπατάτες, τηγανιτό λουκάνικο, και τηγανιτή μπανάνα. Αν προσπαθείτε να χάσετε κιλά, αποστασιοποιηθεί ή μοιράστε την παραγγελία σας στο τραπέζι.


Ταϊλάνδέζικη κουζίνα 

Μπορεί μια σούπα να προλαμβάνει τον καρκίνο; Εάν είναι η αγαπημένη της Ταϊλάνδης που ονομάζεται Tom Yung Gung, η απάντηση μπορεί να είναι ναι.
Φτιαγμένη με γαρίδες, κόλιανδρο, λεμονόχορτο, πιπερόριζα, και άλλα βότανα και καρυκεύματα που χρησιμοποιούνται στην ταϊλανδέζικη κουζίνα, η σούπα διαπιστώθηκε ότι διαθέτει ιδιότητες 100 φορές πιο αποτελεσματικές από άλλα αντιοξειδωτικά στην καταστολή της ανάπτυξης καρκινικών όγκων.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Kasetsart της Ταϊλάνδης και το Japan's Kyoto αλλά και το Πανεπιστήμιο Kinki άρχισαν να ενδιαφέρονται για την επίδραση της σούπας στο ανοσοποιητικό σύστημα μετά από την παρατήρηση ότι η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του πεπτικού σωλήνα και άλλων μορφών καρκίνου ήταν χαμηλότερη στην Ταϊλάνδη από ό, τι σε άλλες χώρες.
Πολλά Ταιλανδέζικα μπαχαρικά παρουσιάζουν μεγάλα οφέλη. Η πιπερόριζα ενισχύει την πέψη, ο κουρκουμάς είναι αντιφλεγμονώδες, και το λεμονόχορτο χρησιμοποιείται από καιρό στην ασιατική ιατρική για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος και στα κοιλιακά προβλήματα.

Προσοχή: Όταν τρώτε έξω, αποφύγετε σούπες με γάλα καρύδας επειδή είναι πλούσια σε κορεσμένο λίπος και θερμίδες.

πηγή: medchannel