Να δεχτούμε κριτική χωρίς Θυμοό; Γιατί;

Ας παραδεχτούμε ότι σε κανένα από εμάς δεν αρέσει να τον κρίνουν, και δη, αρνητικά. Πώς μπορούμε όμως να επωφεληθούμε από την κριτική που μας ασκούν, και να μην νιώθουμε θυμό όταν την δεχόμαστε; Όπως αναφέρει η κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια Δρ. Ίλια Θεοτοκά, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να αποδεχτούμε την αρνητική κριτική, χωρίς να νιώσουμε και να εκφράσουμε τον θυμό μας, με ειλικρίνεια, ψυχραιμία και αυτοκριτική.

Η ψυχραιμία είναι απαραίτητη για να μας αποτρέψει από οποιαδήποτε αρνητική αντίδραση της πρώτης στιγμής. Η ψύχραιμη στάση είναι ικανή να μας βοηθήσει να αναλύσουμε το περιεχόμενο της κριτικής και να διαχωρίσουμε ποια από όλα αυτά που μας καταλογίζουν ισχύουν, και ποια όχι. Επίσης, η ψυχραιμία μας βοηθάει να δούμε αν η κριτική προέρχεται από επιφανειακή κρίση ή κακεντρεχή διάθεση, οπότε σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει είτε να την αγνοήσουμε είτε να επισημάνουμε το λάθος στο άτομο που την εξέφρασε.

Το δεύτερο στοιχείο το οποίο θα μας βοηθήσει να μην αντιδράσουμε με θυμό στην κριτική, είναι αυτό της ειλικρίνειας με τον εαυτό μας, ιδιαίτερα αν η κριτική μας ασκήθηκε από κάποιο καλοπροαίρετο άτομο ή από κάποιο που χαίρει της εκτίμησής μας. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όσα μας είπε ώστε να βελτιώσουμε στοιχεία του εαυτού μας και ενδεχομένως να αναπτύξουμε ικανότητες που δεν έχουμε. Με λίγα λόγια μπορούμε να εκμεταλλευτούμε οποιαδήποτε καλοπροαίρετη κριτική και να επωφεληθούμε από αυτή.

Το σημαντικότερο από όλα όμως, είναι να κάνουμε πάντα την αυτοκριτική μας. Να βάλουμε δηλαδή τον εαυτό μας απέναντι και να σκεφτούμε τι γνώμη θα είχαμε εμείς για αυτό που κάναμε αν το είχε κάνει κάποιος άλλος. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε κριτική μας ασκηθεί ψύχραιμα και χωρίς θυμό και, να την αξιοποιήσουμε προς όφελός μας.

Πηγή: offsite

ΟΔΗΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

ΑΓΧΟΣ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Χαμομήλι, Τζινσενγκ, Τίλιο, Μελισσόχορτο, Μέντα, Λυκίσκος, Ιξός, Ανεμώνη, Σκουτελάρια, Βάλσαμο.
ΑΔΥΝΑΜΙΑ (ΑΤΟΝΙΑ): Αγγελική, Τσουκνίδα, Φασκόμηλο.
ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ: Λουΐζα, Μάραθος, Αψιθιά
ΑΕΡΙΑ: Μαντζουράνα, Λουΐζα, Μάραθος, Θρούμπι
ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΕΣ: Αχιλλαία, Λάπαθο, Πολύκομπο, Τσουκνίδα.
ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ: Έφεδρα, Εκουΐζετο.
ΑΚΜΗ: Εχινάκια, Τίλιο, Φυτολάκα, Χαμομήλι
ΑΜΝΗΣΙΑ: Μελισσόχορτο, Τζινσενγκ, Θυμάρι, Μαντζουράνα.
ΑΜΟΙΒΑΔΕΣ: Σκόρδο, Απήγανος
ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΑ: Γάλιο, Μύρο, Εχινάκια, Ύδραστις, Φασκόμηλο, Φυτολάκα, Αγριμόνιο.
ΑΝΑΙΜΙΑ: Τριφύλλι, Τσουκνίδα, Αγγελική, Λάπαθο, Κρόκος.
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Δίκταμο, Κάρδαμο σπόρος.
ΑΝΟΡΕΞΙΑ: Αγκινάρα, Αγγελική, Αψιθιά, Γαϊδουράγκαθο, Γεντιανή.
ΑΡΘΡΙΤΙΚΑ: Φασκόμηλο, Τίλιο, Σημύδα, Σπειραία, Κριθάρι, Αγγελική.
ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ: Βίσκος, Κράταιγος, Σκόρδο.
ΑΡΤΗΡΙΟΣΚΛΗΡΩΣΗ: Ιξός, Τίλιο, Κράταιγος, Σκόρδο.
ΑΣΘΜΑ: Βάλσαμο, Ευκάλυπτος, Γλυ-κόριζα, Ρίγανη, Λεβάντα, Λομπέλια, Εφέδρα, Ινούλα
ΑΫΠΝΙΑ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Τίλιο, Λυκίσκος, Χαμομήλι.
ΑΦΘΕΣ: Αλταία, Βάτος, Τσουκνίδα, Τριαντάφυλλο.
ΒΗΧΑΣ: Βήχιο, Ρίγανη, Τσάϊ Βουνού, Βερμπάσκο, Νεπέτα, Γλυκάνισο, Μαρρούβιο, Πλάταγκο, Πριμούλα, Σύμφυτο, Ύδραστις, Ύσσωπος, Θυμάρι, Αλθαία, Ζαμπούκος, Φασκόμηλο, Πολυτρίχι.
ΒΡΟΓΧΙΤΙΔΑ: Αλθαία, Μολόχα, Βερμπάσκο, Μαρούβιο, Γλυκάνισο, Τουριλάγκο, Γλυκόριζα, Ευκάλυπτος, Θυμάρι, Κρόκος.
ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γαϊδουράγκαθο, Άνηθος, Μάραθος, Τριγωνέλλα.
ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ: Αλθαία, Μολόχα, Γερά-νιο, Φασκόμηλο, Σπειραία, Φτελιά, Σύμφυτο, Υδράστις, Χαμομήλι.
ΓΡΙΠΗ: Δυόσμος, Αχιλλαία, Εχινάκια, Καγιέν, Τσάι Βουνού, Ζαμπούκος, Σινάπι, Ύδραστις
ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ: Βασιλικός.
ΔΙΑΒΗΤΗΣ (ΣΑΚΧΑΡΟ): Αγκινάρα, Αγριμόνιο, Αμυγδαλιά, Καρυδόφυλλα, Αψιθιά, Λαγοκημιθιά, Τσουκνίδα, Μύρτιλλος, Φύλλα Ελιάς.
ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ: Αγριάδα, Σκορπίδι, Γένια Καλαμποκιού, Τσουκνίδα, Λουΐζα.
ΔΙΑΡΡΟΙΑ: Σπειραία, Αλχιμίλλα, Γόμα Αραβίας, Αψιθιά, Γεράνιο, Αγριμόνιο, Σύμφυτο, Τριαντάφυλλο.
ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΑ: Βασιλικός, Καρυδόφυλλα, Λάπαθο.
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ: Φύλλα Αιγύπτου, Αψιθιά, Κόλιανδρος, Χαμομήλι, Μέντα, Δίκταμο, Δυόσμος, Κάρδαμο, Φασκόμηλο, Μάραθος, Γαϊδουράγκαθο, Τριφύλλι, Μελισσόχορτο, Πιπερόριζα, Άκορος.
ΔΥΣΠΝΟΙΑ: Ευκάλυπτος, Ζαμπούκος, Βασιλικός.
ΕΛΚΗ (ΣΤΟΜΑΧΙΚΑ): Μύρο, Φασκόμηλο, Χαμομήλι.
ΕΛΚΗ (ΔΕΡΜΑΤΟΣ): Καλέντουλα, Εχινάκια, Ύδραστις.
ΕΛΚΗ (ΠΕΠΤΙΚΑ): Αλθαία, Σπειραία, Χαμομήλι, Δίκταμο, Λουΐζα.
ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: Αμυγδαλιά, Λυγαριά.
ΕΚΖΕΜΑ: Άρκτιο, Γάλιο, Τίλιο, Ίριδα, Στελάρια, Τριφύλλι, Τσουκνίδα, Ύδραστις, Χαμομήλι.
ΕΜΕΤΟΣ: Βαλλωτή, Γαρύφαλλο, Δυόσμος, Σπειραία.
ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ: Κρόκος, Τσιμιτσιφούγκα, Λυγαριά, Βάλσαμο.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΕΠΩΔΥΝΗ): Ανεμώνη, Βαλεριάνα, Τσιμιτσιφούγκα, Πετασίτης, Σκουτελάρια, Τζινσενγκ.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ): Απήγανος, Αχιλλαία, Λυγαριά, Φλισκούνι.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΡΟΗ): Αλχιμίλλη, Γεράνιο, Ύδραστις.
ΕΞΑΣΘΕΝΗΣΗ: Νταμιάνα, Τζίντζερ, Καγιέν, Ταραξάκο.
ΕΠΙΛΗΨΙΑ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Σκουτελλάρια, Ύσσωπος.
ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΑ: Ευφραγία, Καλέντουλα, Χαμομήλι.
ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡ: Αχιλλαία, Ζαμπούκος, Ιξός, Πασιφλώρα, Βάλσαμο.
ΕΦΙΔΡΩΣΗ: Φασκόμηλο.
ΖΑΛΑΔΕΣ: Αψιθιά, Τριαντάφυλλο.
ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ: Λεβάντα, Τίλιο, Χρυσάνθεμο.
ΗΠΑΤΟΣ (ΤΟΝΩΤΙΚΑ): Κενταύριο, Ταράξακο, Ίριδα, Αμυγδαλιά.
ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ: Γλυκάνισο, Γλυκόριζα.
ΘΡΟΜΒΩΣΕΙΣ: Αγγελική, Σκόρδο.
ΙΚΤΕΡΟΣ: Βερβένα, Βερβερίδα, Ταρά-ξακο, Λάπαθο, Γαϊδουράγκαθο, Λιναρόσπορος.
ΙΛΑΡΑ: Κολιτσίδα, Συκιά.
ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ: Ζαμπούκος, Σολιντανγκο, Φυτολάκα, Χαμομήλι.
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ: Τσιμιτσιφούγκα, Βάλσαμο, Αχιλλαία, Μέντα.
ΙΛΙΓΓΟΣ: Μελισσόχορτο, Μαντζουράνα, Θρύμπα, Φασκόμηλο, Λεβάντα.
ΚΑΚΟΣΜΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ: Άνηθος, Μοσχοκάρυδο, Μάραθος
ΚΑΟΥΡΕΣ: Αλθαία, Σπειραία, Μολόχα, Σύμφυτο.
ΚΑΡΔΙΑ: Κράταιγος, Σκόρδο, Μελισσόχορτο.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Βρώμη, Νταμιάνα, Σκουτελλάρια
ΚΙΡΣΟΙ: Κράταιγος, Καστανιά.
ΚΟΚΙΤΗΣ: Λομπέλια, Τουσιλάγκο, Τριφύλλι, Μάραθος, Ρίγανη.
ΚΟΛΙΚΟΙ: Αγγελική, Άνηθος, Βαλεριάνα, Πιπερόριζα, Μέντα, Κάρδαμο.
ΚΟΛΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο, Αλθαία, Σύμφυτο.
ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ: Τσάϊ Βουνού, Αχιλλαία, Αγγελική, Ζαμπούκος, Ύσσωπος, Πιπερόριζα, Μέντα, Κάρδαμο.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ: Πιπερόριζα, Καγιέν, Σινάπι.
ΚΥΣΤΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Αρκτοστάφυλλος, Αχιλλαία, Τσουκνίδα.
ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Μαϊντανός,
Κουμαριά.
ΛΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ: Μολόχα, Βελανιδιά, Θυμάρι, Εχινάκια, Φασκόμηλο, Χαμομήλι, Αλθαία.
ΛΕΙΧΗΝΕΣ: Αχιλλαία, Καρυδόφυλλα.
ΛΕΥΚΟΡΡΟΙΑ: Αλχημίλλη, Μύρο, Ξενέκιο, Ύδραστις, Θυμάρι, Τριαντάφυλλο.
ΜΗΤΡΟΡΡΑΓΙΑ: Αλχημίλλη, Γεράνιο, Ύδραστις.
ΜΥΚΗΤΩΣΕΙΣ: Καλέντουλα, Μύρο.
ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ: Χελιδόνιο, Θούγια.
ΜΑΤΙΑ: Μποράντζα.
ΝΑΥΤΙΑ: Βαλλωτή, Μέντα, Δυόσμος, Μάραθος, Μελισσόχορτο.
ΝΕΥΡΑΛΓΙΑ: Βαλεριάνα, Ιξός, Τσιμιτσιφούγκα, Πασιφλώρα, Δενδρολίβανο, Χρυσάνθεμο, Βάλσαμο.
ΝΕΦΡΟΛΙΘΟΙ (ΠΕΤΡΑ): Αγριάδα, Αρκτοστάφυλλο, Σκορπίδι, Γένια Καλαμποκιού, Αγριμόνιο, Πολυκόμπι, Αλθαία.
ΟΙΔΗΜΑ: Ζαμπούκος, Κανέλλα.
ΟΡΑΣΗ: Μάραθος, Καρότο.
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ: Καγιέν, Σενέκιο.
ΟΥΡΗΘΡΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Γένια Καλαμποκιού.
ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ: Αγριάδα, Βερμπάσκο, Γένια Καλαμποκιού, Τσουκνίδα.
ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ: Χαρούπια Σπόρος.
ΟΥΛΙΤΙΔΑ: Μύρο, Φασκόμηλο, Φυτολάκα, Εχινάκια.
ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ: Γαρύφαλλο, Δίκταμο, Γλυκάνισο.
ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ: Δενδρολίβανο, Ρί-γανη, Μέντα, Πράσινο Τσάϊ, Κολιανδρο, Σινάπι, Τριαντάφυλλο.
ΠΡΟΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ: Βαλεριάνα, Λυγαριά, Σκουτελάρια, Τίλιο.
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ: Αγριάδα, Νταμιάνα, Περδικάκι, Γένια Καλαμποκιού, Πολυτρίχι, Υδράγγεια, Σερενόα, Επιλάβιο, Αμυγδαλιά.
ΠΥΡΕΤΟΣ: Αγγελική, Πιπερόριζα, Νεπέτα, Αχιλλαία, Τριφύλλι, Αγριμόνιο, Χαμομήλι.
ΠΟΝΟΛΑΙΜΟΣ: Αγριμόνιο, Αχιλλαία, Ζαμπούκος.
ΠΙΤΥΡΙΔΑ: Δενδρολίβανο, Καρυδόφυλλα, Τσουκνίδα.
ΡΕΥΜΑΤΙΣΜΟΙ: Αγγελική, Άρκτιο, Άρνικα, Αχιλλαία, Ζαμπούκος, Σπειραία, Τίλιο, Τσουκνίδα, Τριφύλλι, Χρυσάνθεμα.
ΡΙΝΟΡΡΑΓΙΑ: Αλχιμίλλη, Καλέντουλα.
ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο, Γεράνιο.
ΣΤΗΘΑΓΧΗ: Κράταιγος, Λεόνουρος.
ΣΥΚΩΤΙ: Αγκινάρα, Γαϊδουράγκαθο, Αψιθιά.
ΣΤΟΜΑΧΙ: Δίκταμο, Χαμομήλι, Μέντα, Λουΐζα, Γλυκάνισο, Κόλιανδρος, Δυόσμος, Κρόκος, Λουΐζα, Μάραθος.
ΣΤΡΕΣ: Ιξός, Χαμομήλι, Τίλιο, Σκουτελάρια, Πράσινο Τσάι.
ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ: Βαλεριάνα, Λεόνουρος, Λεβάντα, Μελισσόχορτο.
ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ: Δάφνη, Δενδρολίβανο, Καρυδιά, Τσουκνίδα, Φασκόμηλο, Κρεμμύδι.
ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΙ: Γλυκάνισο, Δενδρολίβανο, Κάρδαμο, Κόλιανδρος, Μάραθος, Μέντα, Φλισκούνι.
ΤΡΑΥΜΑΤΑ: Καλέντουλα, Δίκταμο, Χαμομήλι, Ζαμπούκος, Σύμφυτο.
ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Θυμάρι, Δενδρολίβανο.
ΥΠΕΡΤΑΣΗ: Κράταιγος, Ιξός, Βαλεριάνα, Τίλιο, Φύλλα Ελιάς, Μελισσόχορτο, Σκόρδο.
ΥΠΟΤΑΣΗ: Κράταιγος, Πιπερόριζα, Κόκκινη Πιπεριά.
ΥΠΕΡΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ: Πράσινο Τσάϊ, Σκόρδο.
ΦΛΕΒΙΤΙΔΑ: Καστανιά, Ιξός, Κράταιγος, Τίλιο.
ΦΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο. Φασκόμηλο, Αλθαία, Ζαμπούκος
ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ: Καρυδόφυλλα, Λεβάντα, Ρίγανη, Λάπαθο.
ΧΟΛΗ: Γαϊδουράγκαθο, Αγκινάρα, Λινάρι, Βερβένα, Ταράξακο.
ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: Αγκινάρα, Ταράξακο, Φύλλα Ελιάς, Πράσινο Τσάϊ, Σκόρδο, Αντράκλα, Κιτρινόριζα.
ΨΩΡΑ: Γλυκάνισο, Λάπαθο, Κανέλα.
ΨΩΡΙΑΣΗ: Γαϊδουράγκαθο, Γάλιο, Ίριδα, Τριφύλλι, Άρκτιο, Λιναρόσπορος.
ΨΕΙΡΕΣ / ΨΥΛΛΟΙ: Σάσσαφρας.
ΩΤΙΤΙΔΑ: Αγκινάρα, Κισσός.
ΩΟΘΗΚΕΣ (ΠΟΝΟΙ): Ανεμώνη, Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Βάλσαμο.

Πηγή: cretanherbs

Άρχισα γυμναστήριο και... πάχυνα!

Γραφτήκατε στο γυμναστήριο μετά από πολλή σκέψη και..... Υπάρχουν, όμως, κάποιες παγίδες που πρέπει να αποφύγετε, ούτως ώστε η απόφασή σας να σας οδηγήσει στην απώλεια βάρους και όχι στο αντίθετο αποτέλεσμα.

 

Παγίδα 1
Συνεχίζω να «καίω» και μετά την άσκηση
Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Κολοράντο καταρρίπτει την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι μετά την άσκηση το σώμα συνεχίζει να καίει λίπος για τις επόμενες 24 ώρες. Αυτή η πεποίθηση συχνά οδηγεί στην υπερκατανάλωση φαγητού με το σκεπτικό ότι «υπάρχει περιθώριο». Η αλήθεια είναι ότι μετά την άσκηση το σώμα συνεχίζει να καίει μόνο λίγες «έξτρα» θερμίδες: Μετά από 20΄ έντονης άσκησης το σώμα θα κάψει 30-40 επιπλέον θερμίδες, κυρίως μέσα στην πρώτη ώρα, εκ των οποίων μόλις το 50% αντιστοιχεί σε καύση λίπους. Με άλλα λόγια, οι επιπλέον καύσεις είναι ελάχιστες και δεν αντιστοιχούν ούτε καν σε ένα σοκολατάκι!
• Τι να κάνετε «Βοηθήστε» τον οργανισμό σας να κάψει περισσότερο λίπος μετά την άσκηση, επιλέγοντας σνακ χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, τα οποία δεν προκαλούν απότομη αύξηση της ινσουλίνης, γεγονός που ενισχύει την καύση λίπους.

Προτιμήστε:  
• 1 ποτήρι γάλα με 1 μήλο  
• 1 γιαούρτι με φρούτα και καρύδια  
• 1 τοστ με ψωμί ολικής άλεσης και βραστή γαλοπούλα 
• 1 ρυζόγαλο  
• 1 χούφτα ξηρούς καρπούς.

 

Παγίδα 2
Η αεροβική άσκηση αρκεί
Η αεροβική γυμναστική (π.χ. το τρέξιμο, το αερόμπικ, η κολύμβηση) τονώνει το καρδιαγγειακό και το αναπνευστικό σύστημα. Από την άλλη μεριά, όμως, αν κάνετε αποκλειστικά αεροβική γυμναστική, εκτός από απώλεια «ανεπιθύμητης» λιπώδους μάζας, μπορεί να χάσετε και μέρος του πολύτιμου μυϊκού ιστού σας. Οι μύες, ωστόσο, είναι απαραίτητοι επειδή αυξάνουν τις καύσεις του οργανισμού. Με άλλα λόγια, όσο πιο ενδυναμωμένο είναι το μυϊκό σύστημα τόσο περισσότερες καύσεις γίνονται.
• Τι να κάνετε Η λύση για τη διατήρηση και την αύξηση του μυϊκού συστήματος είναι ο συνδυασμός της αεροβικής άσκησης με τις αντιστάσεις (βάρη). Οι ασκήσεις με βάρη βοηθούν το σώμα να διατηρήσει ή ακόμη και να αυξήσει τη μυϊκή του μάζα, γεγονός που επιδρά θετικά στο μεταβολισμό και κάνει το σώμα να φαίνεται σφριγηλό.

Παγίδα 3

Αφού «έκαψα» με την άσκηση, ας φάω τώρα πιο ελεύθερα

Πρόκειται για ένα πολύ συνηθισμένο λάθος. Με το σκεπτικό ότι έχετε ήδη κάψει θερμίδες, π.χ. κάνοντας μία ώρα πιλάτες ή αερόμπικ, μπορεί να θεωρήσετε «δικαίωμά» σας να φάτε παραπάνω. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, παραβλέπετε ότι οι θερμίδες που έχετε ήδη κάψει δεν είναι και τόσες πολλές ώστε να «δικαιολογούν» σοβαρές διατροφικές παρασπονδίες. Αναμφίβολα, οι θερμίδες που έχετε κάψει αποτελούν ένα πρόσθετο κέρδος, αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο φαντάζεστε. Για παράδειγμα, 30΄ τρέξιμο στο διάδρομο του γυμναστηρίου για ένα άτομο 70 κιλών αντιστοιχεί σε καύση 315 θερμίδων, δηλαδή όσες και 1 κομμάτι πίτσα σπέσιαλ - και όχι στην πίτσα ολόκληρη!

• Τι να κάνετε Αν πηγαίνετε στο γυμναστήριο με σκοπό να χάσετε βάρος, τότε επιλέξτε ορθά το γεύμα σας μετά την άσκηση. Προτιμήστε μια κανονική ποσότητα γεύματος (μερίδα εστιατορίου) και αποφύγετε τα λιπαρά σνακ, τις σάλτσες, τα γλυκά και τα παγωτά, γιατί τελικά θα πάρετε βάρος.

Παγίδα 4

Η άσκηση μου άνοιξε την όρεξη
Μήπως χρησιμοποιείτε συχνά αυτή τη δικαιολογία για να φάτε ένα λουκούλλειο γεύμα ακόμη και μετά από ένα σύντομο περίπατο ή το ανέβασμα μιας σκάλας; Από έρευνα του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Leeds διαπιστώθηκε ότι η «σφοδρή» επιθυμία για φαγητό μετά την άσκηση μπορεί να υπονομεύσει τα ευεργετικά οφέλη της. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ορισμένοι άνθρωποι μετά τη γυμναστική «ορμούν» στο φαγητό, ενώ κάποιοι άλλοι είναι πιο συγκρατημένοι. Οι δεύτεροι κατορθώνουν να αδυνατίσουν, ενώ οι πρώτοι τελικά παίρνουν βάρος. Πάντως, οι διαφορές αυτές είναι θέμα «χαρακτήρα», όπως εκτιμούν οι ειδικοί, και δεν έχουν οργανική βάση.

• Τι να κάνετε Αν έχετε τάση για πλούσια γεύματα μετά την άσκηση, εφαρμόστε την εξής πρακτική συμβουλή, που είναι πιθανό να σας βοηθήσει να κοπεί η όρεξή σας: Αυξήστε την ένταση με την οποία γυμνάζεστε! Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ήπια άσκηση, π.χ. ένας περίπατος, συνήθως ανοίγει την όρεξη. Αντιθέτως, μετά από π.χ. 45-60΄ έντονης άσκησης (πρακτικά, όταν λαχανιάζετε) η όρεξη συνήθως κόβεται, γεγονός που αποδίδεται σε αυξομειώσεις των ορμονών της όρεξης, όπως η γκρελίνη και το πεπτίδιο ΥΥ. 
Σύμφωνα, μάλιστα, με μελέτη του Πανεπιστημίου του Loughborough, παρατηρήθηκε ότι η έντονη αεροβική άσκηση οδηγεί σε μείωση των επιπέδων της γκρελίνης -της ορμόνης που ανοίγει την όρεξη- και σε αύξηση των επιπέδων του πεπτιδίου YY, που κόβει την όρεξη. Αυξάνοντας, λοιπόν, την ένταση της άσκησης είναι πιο πιθανό να «δαμάσετε» την όρεξή σας.

Τι να φάτε μετά το γυμναστήριο

Εάν κάνετε κυρίως αερoβική άσκηση (τρέξιμο, κολύμβηση, ποδηλασία, ποδόσφαιρο), τότε ένα από τα βασικά «καύσιμα» που καταναλώνει ο οργανισμός σας είναι οι υδατάνθρακες. Τα γεύματά σας, λοιπόν, πρέπει να περιλαμβάνουν υδατάνθρακες (ζυμαρικά, ρύζι, ψωμί ολικής άλεσης) και φρούτα. Επίσης, μην ξεχνάτε το νερό, ώστε να αναπληρώνετε τα υγρά που χάσατε κατά τη διάρκεια της άσκησης.

• Αν κάνετε κυρίως βάρη, τότε πρέπει να δώσετε έμφαση στις πρωτεΐνες (κρεατικά, τυρί, γαλακτοκομικά) για την ανάπλαση των μυϊκών ινών, αλλά και στους υδατάνθρακες, γιατί συμβάλλουν στην αναπλήρωση του μυϊκού γλυκογόνου που κατανάλωσε ο οργανισμός σας κατά τη διάρκεια της άσκησης.

• Αν συνδυάζετε την αεροβική με τα βάρη, τότε φροντίστε τα γεύματα σας να περιλαμβάνουν τα δύο βασικά συστατικά που χρησιμοποιεί ο οργανισμός σας κατά τη διάρκεια της άσκησης: πρωτεΐνες και υδατάνθρακες. Επίσης, να πίνετε άφθονα υγρά. 

 
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Γρηγόρη Μπογδάνη, MSc, PhD, εργοφυσιολόγο, και τον κ. Γιάννη Τσεκούρα, βιοχημικό άσκησης.

Η γυμναστική βελτιώνει την ψυχική διάθεση

Νέα Υόρκη: Τα οφέλη της καθημερινής γυμναστικής στη διατήρηση καλής φυσικής κατάστασης και στην καρδιά είναι γνωστά, αλλά μια νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων τονίζει ότι ακόμα και δέκα λεπτά γυμναστικής είναι σημαντικά για τη βελτίωση της ψυχικής διάθεσης και τη μείωση του αισθήματος κόπωσης.

Όπως μεταδίδει το Reuters, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Northern Arizona μελέτησαν την επίδραση που έχει η ελαφριά δεκάλεπτη γυμναστική στη διάθεση και στο αίσθημα κόπωσης σε 14 γυναίκες ηλικίας 20 έως 26 ετών. Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική ύφεση στα επίπεδα κόπωσης και αντίστοιχη αύξηση της ενέργειας, ενώ η γυμναστική δεν φαίνεται να επηρέασε την ένταση, τη θλίψη και το θυμό που ένιωθαν οι εξεταζόμενες, αλλά τα επίπεδα των συναισθημάτων αυτών ήταν ήδη χαμηλά, τόνισαν οι επιστήμονες.

Η επικεφαλής των ερευνών, Δρ Τσέριλ Χάνσεν, και οι συνεργάτες της επισημαίνουν ότι "η δεκάλεπτη αεροβική γυμναστική στο 60% του ανώτατου καρδιακού ρυθμού βελτιώνει την ενεργητικότητα και μειώνει γενικά την αρνητική διάθεση".

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο τεύχος Ιουλίου του επιστημονικού περιοδικού Health Psychology.

πηγή: health.in.gr

Συμβουλές για οικολογική οδήγηση

Οδηγώντας με το σωστό τρόπο μπορούμε να εξοικονομήσουμε καύσιμα και χρήματα βοηθώντας έτσι το περιβάλλον και την τσέπη μας.

Τα οφέλη της οικολογικής οδήγησης είναι πολλά, ενώ έχει υπολογιστεί ότι μέσα στην πόλη δεν επηρεάζεται ο τελικός χρόνος του ταξιδιού.

Πιο συγκεκριμένα, έχουμε:

•10-15% λιγότερη κατανάλωση καυσίμου και εκπομπών ρύπων.

•10-25% λιγότερα ατυχήματα και βελτίωση της οδικής ασφάλειας.

•Σημαντική μείωση της ηχορύπανσης.

•Μείωση κόστους για καύσιμα, συντήρηση οχήματος και ασφάλιση.

•Αύξηση της άνεσης μεταφοράς για τον οδηγό και τους επιβάτες.

•Ίσος χρόνος ταξιδιού σε σύγκριση με τον συνήθη τρόπο οδήγησης.



Πρακτικές συμβουλές για να οδηγείτε οικολογικά

•Οδηγείτε με υψηλή σχέση μετάδοσης (μεγάλη «ταχύτητα») στις χαμηλές στροφές του κινητήρα.

•Αποφεύγετε να πατάτε το γκάζι πολύ και προτιμήστε να το πιέζετε με το πόδι σας όσο πιο λίγο γίνεται:

όσο πιο βαθιά βυθίζεται το πετάλι τόσο περισσότερο καύσιμο καταναλώνεται, ανεξάρτητα από τις στροφές του κινητήρα.

•Προβλέψτε την απαιτούμενη επιτάχυνση ή επιβράδυνση ανάλογα με τις συνθήκες κυκλοφορίας. Αν για παράδειγμα καθώς κινείστε ο φωτεινός σηματοδότης μπροστά σας έχει ‘ανάψει’ κόκκινο, μην περιμένετε να φτάσετε μέχρι εκεί για να φρενάρετε. Αφήστε το αυτοκίνητο να επιβραδύνει νωρίς και σταδιακά με την ελάχιστη (ή και καθόλου) κατανάλωση καυσίμου.

•Επιταχύνετε γρήγορα το αυτοκίνητό σας.

•Κάντε γρήγορες αλλαγές ταχυτήτων προς τις υψηλές σχέσεις και καθυστερήστε τις αλλαγές προς τις μικρές σχέσεις μετάδοσης (με άλλα λόγια οδηγείτε όσο είναι δυνατό με τετάρτη ή πέμπτη).

•Αποφύγετε κάθε άσκοπη επιβράδυνση, φρενάρισμα ή αλλαγή ταχύτητας.

Αν το αυτοκίνητο σας διαθέτει υπολογιστή ταξιδίου, τότε έχετε έναν πρώτης τάξεως ‘δάσκαλο’ προκειμένου να τελειοποιήσετε την οικολογική οδήγηση. Απλώς επιλέξτε την ένδειξη με τη στιγμιαία κατανάλωση και προσπαθήστε να μειώσετε όσο δυνατόν περισσότερο την κατανάλωση καυσίμου σε αληθινό χρόνο, καθώς θα εφαρμόζετε τις παραπάνω συμβουλές.

Ελέγχουμε τακτικά τα λάστιχα του αυτοκινήτου μας

Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η σωστή πίεση των ελαστικών είναι σημαντικός παράγοντας για την εξοικονόμηση καυσίμου.

Μια μικρή απόκλιση από το κανονικό φούσκωμα, μπορεί να σας κοστίσει πολλά. Αν τα λάστιχά δεν είναι φουσκωμένα στη σωστή πίεση που προβλέπει ο κατασκευαστής, τότε καταναλώνετε 1,2-3,7% περισσότερο καύσιμο (ανάλογα με την ταχύτητα). Το σωστό φούσκωμα θα σας εξοικονομήσει κατά μέσο όρο 25 λίτρα καυσίμου το χρόνο.

πηγή:  www.econews.gr

Aπ' τους 4ΤΡΟΧΟΥΣ   Ιουλίου 2008 :  
  Σ ώ σ τ ε   τα  λίτρα  σας  (για όσους/όσες οδηγούν συχνά πυκνά και τα έξοδα βαραίνουν. ) :

1.   Γεμίστε το όχημά σας  νωρίς  το  πρωί .  Γιατί η θερμοκρασία εδάφους είναι χαμηλή.  Σ' όλα τα πρατήρια βενζίνας οι δεξαμενές είναι υπόγειες.  Άρα , όσο πιο κρύο είναι το έδαφος, τόσο μεγαλύτερη είναι η   π υ κ ν ό τ η τ α  του καυσίμου.

    Αν γεμίσετε απόγευμα, ή βράδυ, το λίτρο σας  δ ε ν   θα είναι ακριβώς 1 -ένα- λίτρο .

2.   Όταν γεμίζετε  ο ίδιος-ίδια σε self service-πρατήριο, μην βάζετε την αντλία στην υψηλή ταχύτητα.  Απ' τις τρείς ταχύτητες/στάδια, - χαμηλό στάδιο, μεσαίο κι υψηλό,- το  χ α μ η λ ό ελαχιστοποιεί τους ατμούς που δημιουργούνται απ' την βενζίνη. Σ' όλες οι μάνικες προκαλείται  μια επιστροφή  ατμού. Εάν γεμίζετε στο γ ρ ή γ ο ρ ο, ένα μέρος του καυσίμου, που πηγαίνει στο ρεζερβουάρ γίνεται ατμός βενζίνης. Αυτός ο ατμός απορροφάται επάνω, γυρίζει πίσω στην υπόγεια δεξαμενή του βενζινάδικου κι έτσι στην πραγματικότητα παραλαμβάνετε  λ ι γ ό τ ε ρ ο  καύσιμο.

3.   Ένα απ' τα σημαντικότερα είναι να κάνετε ανεφοδιασμό, όταν το απόθεμα βενζίνης σας είναι περίπου στη  μ έ σ η . Διότι, όσο περισσότερο καύσιμο έχετε στο ρεζερβουάρ, τόσο λιγότερος αέρας υπάρχει στο διαθέσιμο χώρο του. Η βενζίνη εξατμίζεται γρηγορότερα απ' ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

4.   Εάν την ώρα που εισέρχεστε, δείτε ότι γίνεται ανεφοδιασμός του βενζινάδικου από βυτιοφόρο, μ η ν   γεμίζετε. Είναι πολύ πιθανό το καύσιμο να έχει ανακατευτεί κατά τον ανεφοδιασμό και να πάρετε μαζί τα ακάθαρτα συστατικά, που συνήθως κάθονται στον πάτο της δεξαμενής. - 

Η γυμναστική "φάρμακο" κατά της κατάθλιψης

Λονδίνο: Η γυμναστική μπορεί να βελτιώσει τη νοητική ικανότητα των ηλικιωμένων, αλλά και να δράσει προληπτικά σε περιπτώσεις σταδιακής εξασθένησης των πνευματικών λειτουργιών.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι πνευματικές και οι γνωστικές ικανότητες βελτιώνονται με την άσκηση.

Η ακριβής σχέση της πνευματικής διαύγειας με την άσκηση παραμένει αδιευκρίνιστη. Οι ερευνητές όμως πιστεύουν ότι θα μπορούσε να συνδέεται με το γεγονός ότι η άσκηση βελτιώνει το κυκλοφορικό και την οξυγόνωση του αίματος.

Ο Τζέιμς Μπλουμένθαλ, ψυχολόγος στο Duke University Medical Center του Ντούρχαμ στη Βόρεια Καρολίνα, ανέφερε ότι ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα ήταν ότι η άσκηση έχει ευεργετικές επιδράσεις σε λειτουργίες που ελέγχονται από συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Η μνήμη, ο σχεδιασμός, η οργάνωση και ο ταυτόχρονος χειρισμός πολλών υποθέσεων βελτιώθηκαν σε όλους τους συμμετέχοντες κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Η προσοχή, όμως, η συγκέντρωση και οι ψυχοκινητικές ικανότητες ελέγχονται από διαφορετικό μέρος του εγκεφάλου, στο οποίο δεν υπήρξαν επιπτώσεις.

Στην έρευνα, που ονομάστηκε SMILE (Standard Medical Intervention and Long Term Exercise), συμμετείχαν 156 ασθενείς, ηλικίας 50 έως 70 ετών, οι οποίοι είχαν έντονη καταθλιπτική διαταραχή και χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις διαφορετικές ομάδες.

Η πρώτη έκανε 30 λεπτά αεροβικής γυμναστικής τρεις φορές την εβδομάδα, η δεύτερη πήρε αντικαταθλιπτικά φάρμακα και η τρίτη ακολούθησε ένα συνδυασμό και των δύο.
Έπειτα από 16 εβδομάδες, και οι τρεις ομάδες βελτίωσαν τη διάθεσή τους στον ίδιο βαθμό, γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι η άσκηση έδρασε εξίσου αποτελεσματικά με τα φάρμακα.

Εκτός από τον έλεγχο στα επίπεδα της κατάθλιψης, οι επιστήμονες μέτρησαν τις πνευματικές διεργασίες, συγκρίνοντας τους 42 ανθρώπους που μετείχαν στην ομάδα της άσκησης με αυτούς που έλαβαν τη φαρμακευτική αγωγή.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι εμφανίστηκαν πλεονεκτήματα στις περιοχές των γνωστικών λειτουργιών. Ασθενείς με ήπια μορφή κατάθλιψης παρουσίασαν τη μεγαλύτερη βελτίωση.

H έρευνα δημοσιεύθηκε στην Journal of Ageing and Physical Activity.
health.in.gr

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ: Οφέλη και Προβλεπόμενες Ημερήσιες Δόσεις

Τι είναι οι βιταμίνες;

 
Οι βιταμίνες είναι οργανικές ενώσεις που σε πολύ μικρές ποσότητες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη και την κανονική λειτουργία του οργανισμού.
Κάποιες από αυτές τις θαυματουργές ουσίες συντίθενται από τον οργανισμού αλλά σε ανεπαρκής ποσότητες. Κάποιες άλλες όμως δεν μπορούν να συντεθούν από τον οργανισμό, για αυτό το λόγο πρέπει να λαμβάνονται με την τροφή.

Για τις περισσότερες διαδικασίες του μεταβολισμού οι βιταμίνες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο. Χωρίς την παρουσία τους θα ήταν αδύνατες πολλές βιοχημικές αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμού. Ή κάποιες θα γίνονταν πολύ αργά και ακανόνιστα. Οι βιταμίνες είναι αναγκαίες για την αφομοίωση των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών. Είναι υπεύθυνες για την σύνθεση των ορμονών και των ενζύμων. Ενισχύουν το αμυντικό σύστημα του οργανισμού, ρυθμίζουν την ανάπτυξη, και τέλος σημαντικός είναι ο ρόλος τους στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.

Πόσες βιταμίνες υπάρχουν και πως ονομάζονται;
Σήμερα είναι γνωστές 16 βιταμίνες κάθε μια από τις οποίες έχει διαφορετική χημική δομή και εκτελεί διαφορετική εργασία στον οργανισμού. Οι βιταμίνες διακρίνονται σε λιποδιαλυτές οι οποίες διαλύονται στο λίπος και στις υδατοδιαλυτές που διαλύονται στο νερό.
Από χημική άποψη οι λιποδιαλυτές βιταμίνες περιέχουν άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο. Ενώ οι υδατοδιαλυτές περιέχουν και άζωτο.

Λιποδιαλυτές είναι οι βιταμίνες A, D, E και K. Έχουν την τάση να αποθηκεύονται στους ιστούς και ιδιαίτερα στο ήπαρ σε αντίθεση με τις υδατοδιαλυτές. Βραχυπρόθεσμη έλλειψη τους από τον οργανισμού μπορεί να αναπληρωθεί από την χρήση αυτών των αποθεμάτων. Η υπερδοσολογία όμως έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική συγκέντρωση, με πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στην υγεία. 

Υδατοδιαλυτές είναι οι βιταμίνες B1, B2, B5 (παντοθεικό οξύ), B6, Β9 (φολικό οξύ), B12, C, H (βιοτίνη), χολίνη, ινοσιτόλη και το παρα-αμινοβενζοικό οξύ (PABA). Τυχόν πλεονάζουσα ποσότητα δεν αποθηκεύεται στο οργανισμού, αλλά αποβάλλεται με τον ιδρώτα και τα ούρα. Εξαίρεση αυτού αποτελεί η βιταμίνης Β12. 

Παρόλα αυτά η υπερβολική δοσολογία τους μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες παρενέργειες τον οργανισμού.

Αναλυτικές πληροφορίες για τις βιταμίνες

Παρακάτω υπάρχει πλήρη ανάλυση με όλες τις πληροφορίες γύρω από τις βιταμίνες. Την χρησιμότητα τους στον οργανισμού, την ημερήσια δοσολογία που χρειαζόμαστε και τέλος σε ποιες τροφές μπορούμε να τις βρούμε.

Προβιταμίνη Α ή β-καροτένιο

Χρησιμότητα: Το β-καροτένιο είναι η προβιταμίνη της βιταμίνης Α. Βοηθάει στην προστασία των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες και μετατρέπεται στον οργανισμό σε βιταμίνη Α. Η βιταμίνη Α ενισχύει την όραση και βοηθάει την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Συντελεί στην ανάπτυξη και την διατήρηση γερών οστών και υγιούς δέρματος, μαλλιών, δοντιών και ούλων. Τέλος καταπολεμά την ξηρότητα του δέρματος και ισχυροποιεί την υγεία των βλεννογόνων.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση της Α πρέπει να είναι στις 4000-5000 διεθνείς μονάδες. Όταν η ημερήσια δόση ξεπερνά τις 50.000 διεθνείς μονάδες τότε εμφανίζονται προβλήματα υπερβιταμίνωσης. Τα συμπτώματα της κατάχρησης είναι πονοκέφαλος, εμετοί, τριχόπτωση και δερματικές παθήσεις.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Α: Μουρουνέλαιο, συκώτι, ραδίκια, καρότα, σπανάκι, τυρί, βούτυρο, γλυκοπατάτα, μαϊντανός, κόκκινες πιπεριές, βερίκοκα, μπρόκολο, αυγά. 

Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ζωικές πηγές βιταμίνης Α απορροφώνται καλύτερα και χρησιμοποιούνται πιο αποτελεσματικά από τον οργανισμό από ότι οι φυτικές πηγές. Ενώ οι φυτικές πηγές έχουν το πλεονέκτημα να μη μας επιβαρύνουν με λίπος.

Την βιταμίνη Α πρωτοανακάλυψαν οι Elmer V. McCollum και M. Davis κατά την διάρκεια ερευνών το 1912-14. Σύνθεση της βιταμίνης Α εργαστηριακά έγινε πρώτη φορά το 1947.

Βιταμίνη Β1 ή θειαμίνη

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Β1 είναι ο βασικός παράγοντας για τον μεταβολισμού των υδατανθράκων, του λίπους και των πρωτεϊνών για την απελευθέρωση ενέργειας. Εξάλλου όλες οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι υπεύθυνες για την παραπάνω διαδικασία. Η βιταμίνης Β1 βοηθάει στην ανάπτυξη, την καλή λειτουργία της καρδιάς και του νευρικού συστήματος. Παράλληλα αυξάνει την πνευματική δραστηριότητα, καθορίζει την όρεξη, τον μυϊκό τόνο και την φυσιολογική διανοητική κατάσταση.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση της θειαμίνης πρέπει να είναι στο 1,5 mg.
Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Β1: Μαγιά μπύρας, κόκκινο κρέας, βασιλικός πολτός, ξηροί καρποί, όσπρια, δημητριακά, μαύρο ψωμί, γάλα, αυγά, συκώτι.

Η υπόθεση για την ύπαρξη κάποιας ουσίας που υπάρχει σε κάποια τρόφιμα και καταπολεμάει την ασθένεια BERI BERI ή ασθένεια του "ύπνου" ανήκει στον Ιάπωνα Καθηγητή K. Takaki, γενικό διευθυντή των ιαπωνικών ναυτικών ιατρικών υπηρεσιών, την δεκαετία του 1880. Ο Takaki διέταξε μια αύξηση των λαχανικών, του κριθαριού, των ψαριών και του κρέατος εις βάρος του ρυζιού στο διατροφολόγιο του ιαπωνικού πολεμικού ναυτικού. Το αποτέλεσμα ήταν η εξάλειψη της BERI-BERI στο ιαπωνικό ναυτικό από 40% σε 0% μέσα σε μόλις 6 χρόνια.

Την βιταμίνη Β1 την ανακάλυψε ο Casimir Funk το 1912, αν και σε καθαρή κρυσταλλική μορφή την απομόνωσαν οι Δρ B. C. P. Jansen και ο Δρ W. Donath, το 1926. Όμως το σωστό τύπο και τη σύνθεση της βιταμίνης Β1 την δημοσίευσε ο Δρ Robert R. Williams, to 1937.

Βιταμίνη Β2 ή ριβοφλαβίνη

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Β2 βοηθαει στην ανάπτυξη και την αναπαραγωγή. Συμβάλλει στη δημιουργία υγιούς δέρματος, νυχιών, μαλλιών, βοηθαει στην όραση, καταπραΰνει οιδήματα στο στόμα, στα χείλη, στη γλώσσα και τέλος βελτιώνει τον μεταβολισμού.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση της ριβοφλαβίνης πρέπει να είναι μεταξύ 1,2 και 1,6 mg. Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Β2: Συκώτι, βασιλικός πολτός, γάλα, τυριά, αυγά, όσπρια, δημητριακά, μαγιά μπύρας, σουσάμι.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η βιταμίνη Β2 είναι απαραίτητη για να ενεργοποιήσει τη βιταμίνη B6 (pyridoxine) και το φολικό οξύ. Βοηθάει επίσης στην δημιουργία της Νιασίνης και στην λειτουργία των επινεφρίδιων αδένων.

Ο D. T. Smith και ο E. G. Hendrick, ανακάλυψαν την βιταμίνη Β2 το 1926. Οι εφευρέτες των συνθετικών βιταμινών, Max Tishler και ο Robert Williams ανακάλυψαν την μέθοδο για την σύνθεση της.

Βιταμίνη Β3 ή νιασίνη ή νικοτιναμίδιο

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Β3 είναι απαραίτητη για την σύνθεση των σεξουαλικών ορμονών, την υγεία του δέρματος και του πεπτικού συστήματος. Αυξάνει την ενέργειας αξιοποιώντας κατάλληλα τις τροφές ενώ μειώνει την ένταση των ημικρανιών, την χοληστερίνη, τα τριγλυκερίδια και την υψηλή πίεση του αίματος. Επίσης είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία του εγκεφάλου. Η έλλειψη της φαίνεται από την ένταση, την κατάθλιψη και την αστάθεια.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση της νιασίνης κυμαίνεται από 13 έως 16 mg.
Έχει τοξική δράση σε δόσεις μεγαλύτερες από 2 γραμμάρια ανάπτυξη ημέρα.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Β3: Κόκκινο κρέας, ψάρια, γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά, συκώτι, κοτόπουλο, όσπρια, μαγιά μπύρας, βασιλικός πολτός, ηλιόσποροι, κουνέλι, γαλόπουλα.

Ανεπάρκεια σε βιταμίνη Β3, εμφανίζεται σε πληθυσμούς που χρησιμοποιούν το καλαμπόκι σαν κύριο δημητριακό και η διατροφή τους είναι φτωχή σε ασβέστιο, καθώς το καλαμπόκι είναι το μοναδικό από τα σιτηρά που ειναι φτωχό σε βιταμίνη Β3. Επίσης ο αλκοολισμός είναι βασικός παράγοντας ανεπάρκειας βιταμίνης Β3 σε έναν οργανισμό. Η Κλασική ασθένεια από έλλειψη βιταμίνης Β3 στον άνθρωπο είναι η πελλάγρα.

Την βιταμίνη Β3 την ανακάλυψε ο Conrad Elvehjem το 1937.

Βιταμίνη Β5 ή παντοθενικό οξύ

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Β5 βοηθαει στην ομαλή ανάπτυξη του σώματος και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Είναι σημαντική για την καλή λειτουργία των επινεφριδίων και συμμετέχει στην μετατροπή του λίπους και της ζάχαρης σε ενέργειας. Τέλος μειώνει τα τοξικά αποτελέσματα πολλών αντιβιοτικών.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση του παντοθεικού οξέος πρέπει να είναι από 5 έως 10 mg. Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Β5: Βασιλικός πολτός, μαγιά μπύρας, ρύζι, ηλιόσποροι, σόγια, δημητριακά, ξηροί καρποί, όσπρια, κρόκος αυγού.

Δεν έχουν παρατηρηθεί κάποιες διαταραχές από έλλειψη βιταμίνης Β5, προφανώς επειδή υπάρχει σε επάρκεια σε μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων.Το όνομα της έχει προέρθει από τα ελληνικά (παντοθενικό οξύ) και σημαίνει ότι χρειάζεται παντού και ύπάρχει και παντού. Σύνθεση Βιταμίνης Β5 γίνεται και από κάποια βακτηρίδια στο έντερο, στον ανθρώπινο οργανισμό.

Την βιταμίνη Β5 την ανακάλυψε ο Richard Kuhn το 1939 και η σύνθεση της εργαστηρικά έγινε ένα χρόνο αργότερα από τον Roger John Williams.

Βιταμίνη Β6 ή πυριδοξίνη

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Β6 συμμετέχει στο μεταβολισμού των αμινοξέων, των λιπών και των πρωτεϊνών. Είναι απαραίτητη για την φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, του νευρικού και του μυϊκού συστήματος. Επίσης δημιουργεί ερυθρά αιμοσφαίρια και αντισώματα. Συγκεκριμένα στις γυναίκες παίζει σημαντικό ρόλο στην αναστολή της έκκρισης της προλακτίνης και καταπραΰνει τα προεμμηνορυσιακά συμπτώματα.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση της πυριδοξίνης πρέπει να είναι από 1,8 έως 2,2 mg. Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Β6: Μαγιά μπύρας, ρύζι, βασιλικός πολτός, σόγια, σιτάρι, ηλιόσπορους, μπανάνες, συκώτι, δημητριακά, κρόκος αυγού, ψάρια, μοσχάρι.

Η βιταμίνη Β6 μπορείνα ωφελήσει παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, καθώς και να βοηθήσει στην πρόληψη της πιτυρίασης, του εκζέματος και της ψωρίασης.

Την βιταμίνη Β6 την ανακάλυψε ο Paul Gyorgy το 1934.

Βιταμίνη Β9 ή φολικό οξύ ή φυλλικό οξύ

Χρησιμότητα: Το φολικό οξύ ανήκει στο συμπλέγματος των βιταμινών Β. Μειώνει την αρτηριοσκλήρυνση και προστατεύει το καρδιαγγειακό σύστημα. Είναι απαραίτητο για την αντιμετώπιση της αναιμίας, για την σύνθεση του DNA και του RNA του οργανισμού. Τέλος συμβάλλει στην υγεία του δέρματος και τονώνει την όρεξη.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση του φυλλικού οξέος πρέπει να είναι από 400 έως 600 mg. Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Β9: Αυγά, ψάρια, λαχανικά, συκώτι, όσπρια, δημητριακά, φλοιός σιταριού, μαγιά μπύρας, ακτινίδια, αβοκάντο, χουρμάδες, σόγια, αμύγδαλα, κάστανα.

Οι ζωικής προέλευσης τροφές, εκτός από το συκώτι είναι φτωχές σε βιταμίνη Ε9 και μια διατροφή χωρίς τις φυτικές πηγές της βιταμίνης μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε ανεπάρκεια. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται κατά την εγκυμοσύνη, καθώς οι ανάγκες του εμβρύου είναι αυξημένες, για να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στην μητέρα.

Την βιταμίνη Β9 την ανακάλυψε ο Lucy Wills το 1933 στην προσπάθεια του να αποτρέψει την αναιμία που πάθαιναν πολλές γυναίκες κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η βιταμίνη Β9 απομονώθηκε το 1941, από τα φύλλα του σπανακιού.

Βιταμίνη Β12 ή κοβαλαμίνη

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Β12 σχηματίζει και αναζωογονεί τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Διατηρεί υγιές το νευρικού σύστημα, επιταχύνει την πεπτική διαδικασία, αυξάνει την ενεργητικότητα, ελαττώνει τον εκνευρισμό, βελτιώνει την μνήμη, την συγκέντρωση και την ισορροπία. Τέλος συμβάλλει στον μεταβολισμού των πρωτεϊνών, του λίπους και των υδατανθράκων.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια δόση της κοβαλαμίνης πρέπει να είναι από 2,5 έως 3 mg. Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Β12: Συκώτι, ψάρια, γαλακτοκομικά προϊόντα, κοτόπουλο, αυγά, κόκκινο κρέας.

Την βιταμίνη Β12 την ανακάλυψε William Murphy. Η έλλειψη της βιταμίνης Β12 οδηγεί σε διαφόρων ειδών αναιμίες. Ο Murphy έκανε πειραματισμούς με σκυλιά τα οποία τα καταστούσε αναιμικά. Στην προσπάθεια να τα θεραπεύσει ανακάλυψε ότι η διατροφή με μεγάλες ποσότητες συκωτιού, τα ξανάκανε υγειή. Ο George Minot και ο George Whipple κατάφεραν να απομονώσουν χημικά τη θεραπευτική ουσία από το συκώτι. Και οι τρείς μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ ιατρικής το 1934.

Βιταμίνη C ή ασκορβικό οξύ

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη C παίρνει μέρος στο σχηματισμό του κολλαγόνου, στο μεταβολισμού των αμινοξέων τρυπτοφάνη και τυροσίνη, στην απορρόφηση του σιδήρου, στον μεταβολισμού των λιπών, στην ισχυροποίηση των τριχοειδών αγγείων και στην ενεργοποίηση του φυλλικού οξέος. Επίσης δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα προλαβαίνοντας αρκετές ιώσεις και κρυολογήματα. Σε συνδυασμό μάλιστα με τον ψευδάργυρο είναι πολύ πιθανό να μπορεί να αποτρέψει το κρυολογήματα. Τέλος διατηρεί υγιές το δέρμα, τα ούλα, έχει αντιοξειδωτικές ικανότητες και επιταχύνει την ανάρρωση.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια λήψη ασκορβικού οξέος πρέπει να είναι από 50 έως 60 mg. Σύμπτωμα της κατάχρησης είναι η νεφρική ανεπάρκεια.

Πηγές φυσικής βιταμίνης C: Πιπεριές, πορτοκάλια, λεμόνια, ντομάτες, πράσινα λαχανικά, μαύρες σταφίδες και γενικώς τα φρούτα.

Την εποχή των μεγάλων ανακαλύψεων τα ταξίδια στη θάλασσα κρατούσαν πολλούς μήνες. Η διατροφή των ναυτικών περιορισμένη σε συντηρημένες τροφές, χωρίς φρέσκα φρούτα, έκανε πολλούς από αυτούς να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν από σκορβούτο. Μια ασθένεια που οφείλεται στην έλλειψη βιταμίνης C. Ένας χειρούργος του αγγλικού ναυτικού ο σκωτσέζος James Lind, παρατήρησε το 1747, ότι η διατροφή με εσπεριδοειδή προλάμβανε το σκορβούτο. Αυτό που προλάμβανε το σκορβούτο είναι η βιταμίνη C. που την ανακάλυψαν ο Α. Hoist και ο Τ. Froelich το 1912. Η βιταμίνη C ήταν και η πρώτη βιταμίνη που μπόρεσαν οι επιστήμονες να τη συνθέσουν τεχνητά στο εργαστήριο και συγκεκριμένα ο Δρ. Tadeusz Reichstein το 1937.

Βιταμίνη D ή καλσιφερόλη

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη D ενεργοποιεί το ασβέστιο και το φώσφορο.
Είναι απαραίτητη για τον σχηματισμό και την διατήρηση της καλής κατάστασης των οστών και των δοντιών. Βοηθάει στην αφομοίωση της βιταμίνης Α, στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου και την πρόληψη των κρυολογημάτων σε συνδυασμό με τις βιταμίνες Α και C.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια πρόσληψη της καλσιφερόλης πρέπει να είναι στις 200 έως τις 400 διεθνείς μονάδες. Προβλήματα υπερβιταμίνωσης εμφανίζονται όταν η ημερήσια δόση ξεπερνά τις 2000 διεθνείς μονάδες. Με την κατάχρησης μπορεί να εμφανιστεί τοξικότητα, με συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι, ανορεξία, κράμπες, συχνοουρία, εμετοί, διάρροιες και υπερασβεσταιμία.

Πηγές φυσικής βιταμίνης D: Μουρουνέλαιο, σαρδέλες, σολομός, τόνος, μανιτάρια, συκώτι, γάλα, τυρί, γιαούρτι, αυγά, βούτυρο.

Φως = βιταμίνη D. Αυτό είναι ένα παλιό επιστημονικό ρητό και είναι μια μεγάλη αλήθεια γιατί η βιταμίνη D δημιουργείτε στον οργανισμό με την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας. Η βιταμίνη D ονομάζεται και αντιραχητική. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σε αρκετές χώρες που οι πληθυσμοί τους υπέφεραν απο υποσιτισμό και αβιταμίνωση, ανάμεσα τους και η ελλάδα, συχνή ήταν η χορήγηση μουρουνόλαδου, ειδικά στα παιδιά, ώστε να προληφθούν διάφορες ασθένειες όπως η ραχήτιδα. Η ραχήτιδα που είναι μια ασθένεια των οστών, οδήγησε στην ανακάλυψη της βιταμίνης D, που έγινε από τον Edward Mellanby το 1922.

Βιταμίνη Ε

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Ε προστατεύει τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες (υπεροξειδωτικές ενώσεις) αφού έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και τις βιταμίνες Α, C από την οξείδωση. Προστατεύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια από την πρόωρη ωρίμανση και θεωρείται απαραίτητο συστατικό για την κυτταρική αναπνοή. Επίσης προστατεύει τον πνευμονικό ιστό από την μόλυνση της ατμόσφαιρας. Προλαμβάνει και διαλύει τους θρόμβους, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει την κόπωση και επιταχύνει την επούλωση των πληγών. Τέλος η βιταμίνη E προστατεύει τα αγγεία από την αρτηριοσκλήρυνση, συμβάλλει στην μείωση της πίεσης και του κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας νόσου.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια πρόσληψη της βιταμίνης Ε πρέπει να είναι στις 15 διεθνείς μονάδες. Πάνω από 4000 διεθνείς μονάδες θεωρείται τοξική δόση με σύμπτωμα την δηλητηρίαση.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Ε: Ηλιόσποροι, καρύδια, φουντούκια, φιστίκια, μουρουνέλαιο, δημητριακά, καλαμποκέλαιο, ελαιόλαδο, σογιέλαιο, αμύγδαλα, συκώτι.

Την βιταμίνη Ε χάρη στην αντιοξειδωτική της δράση μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε ως υπερβιταμίνη καθώς όλο και περισσότερες έρευνες την υποδεικνύουν σαν το βασικό οπλοστάσιο του οργανισμού ενάντια σε πολλές αρρώστιες. Την βιταμίνη Ε την ανακάλυψαν ο Herbert Evans και η Katherine Bishop, ερευνητές στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας το 1922.

Βιταμίνη Κ

Χρησιμότητα: Η βιταμίνη Κ έχει αντιαιμορραγική δράση και θεωρείται απαραίτητη για τη σύνθεση της προθρομβίνης. Έχει σχέση με το ασβέστιο και είναι απαραίτητη για την πήξη του αίματος. Υπάρχουν 2 είδη βιταμίνης Κ: η Κ1 που βρίσκεται συνήθως στα λαχανικά και η Κ2 η οποία συντίθεται στην εντερική χλωρίδα. Υπάρχει και η συνθετική Κ3 η οποία χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια πρόσληψη της βιταμίνης Κ πρέπει να είναι στα 80 mg.
Συμπτώματα υπέρχρησης έχουμε μικρές ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Πηγές φυσικής βιταμίνης Κ: Γάλα, σόγια, γιαούρτι, ντομάτα, μέλι, κρόκος αυγού, σπανάκι, πράσινα φύλλα λαχανικών.

Η αντιαιμορραγική δράση της βιταμίνης Κ είναι που αδήγησε στην ανακάλυψη της. Τις πρώτες παρατηρήσεις έκανε ο δανός βιοχημικός Carl Dam το 1929 και έδωσε και το όνομα σε αυτή τη καινούργια βιταμίνη. Η ερευνητική ομάδα του Edward Doisy κατάφερε να απομονώσει τις δύο μορφές της βιταμίνης, την Κ1 και την Κ2. Έτσι οι δυο ερευνητές μοιράστηκαν το Νόμπελ ιατρικής το 1943 για αυτή την ανακάλυψη τους.

Χολίνη

Χρησιμότητα: Η χολίνη αποτελεί συστατικό της λεκιθίνης και χαρακτηρίζεται σαν λιποτροπική ουσία γιατί προφυλάσσει το συκώτι από την υπερβολική συσσώρευση λίπους. Η χολίνη μαζί με το οξικό οξύ σχηματίζει την ακετυλοχολίνη, μια ουσία που είναι απαραίτητη για την μεταβίβαση των νευρικών ερεθισμάτων.

Ημερήσια δόση: Η ημερήσια πρόσληψη της χολίνης πρέπει να είναι από 50 έως 70 mg. Είναι τοξική σε πολύ μεγάλες δόσεις. Συμπτώματα της κατάχρησης είναι ο ίλιγγος, η ναυτία και οι διαρροϊκές κενώσεις.

Πηγές φυσικής χολίνης: Κόκκινα κρέατα, γάλα, δημητριακά, σόγια, κρόκος αυγού, συκώτι, νεφρά, ρεβίθια, φακές, σιτάρι.

Η χολίνη είναι μια χημική ουσία που αποτελεί ένα από τα κύρια συστατικά της διατροφής. Χωρίς αυτή, κανένα από τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει . Τη Χολίνη τη συναντάμε σε μια χημική ένωση, την φωσφατιδιχολίνη, η οποία αποτελεί περίπου το 1/3 της λεκιθίνης. H Χολίνη ανακαλύφθηκε το 1962 από το Δρ. Andreas Strecker και μόλις πρόσφατα έχει συμπεριληφθεί στις βιταμίνες.

Ινοσιτόλη

Χρησιμότητα: Η ινοσιτόλη παίρνει μέρος στο μεταβολισμό του λίπους. Σε συνδυασμό με τη χολίνη προστατεύει τα αγγεία από την αρτηριοσκλήρυνση, μειώνοντας το ποσοστό της χοληστερίνης. Βρίσκεται παντού στο σώμα, στην καρδιά, στους ιστούς, στον εγκέφαλο και στα μάτια.

Ημερήσια δόση: Η ημερησία πρόσληψη της ινοσιτόλης πρέπει να είναι από 20 έως 60 mg.

Πηγές φυσικής ινισιτόλης: Δημητριακά, λαχανικά, κρέατα, λεκιθίνη, συκώτι, μαγιά μπύρας, μελάσα, γάλα.

Η ύπαρξη της ινοσιτόλης ήταν γνωστή για πολλές δεκαετίες, όμως το ενδιαφέρον των ερευνητών για αυτή τη χημική ουσία άρχισε να μεγαλώνει την δεκαετία του 1980, όταν άρχισαν να διερευνούν τις ιδιότητες της ινοσιτόλης σε σχέση με την προστασία από διάφορες μορφές καρκίνου. Ο Δρ. AbulKalam Shamsuddin δημοσιεύσε ένα βιβλίο το 1998 για την ινοσιτόλη. Οι έρευνες συνεχίζονται για τις ιδιότητες της Ινοσιτόλης, μέχρι τις μέρες μας.

Παρα-αμινοβενζοικό οξύ ή PABA

Χρησιμότητα: Το παρα-αμινοβενζοικό οξύ παίρνει μέρος στον σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και στον μεταβολισμό της πρωτεΐνης.

Ημερήσια δόση: Η ημερησία πρόσληψη του παρα-αμινοβενζοικού οξέος πρέπει να είναι από 25 έως 50 mg. Δεν είναι τοξικό, αλλά σε μεγάλες δόσεις που δίνονται για θεραπευτικούς σκοπούς προκαλούν λιποαλλαγές στο συκώτι, στην καρδιά και τα νεφρά.

Πηγές φυσικού παρα-αμινοβενζοικού οξέος: Δημητριακά, ηλιόσποροι, συκώτι, σιτάρι, μαγιά μπύρας.

Το παρα-αμινοβενζοικο οξύ έχει προταθεί για τη θεραπεία της αντρικής στειρότητας και για άλλες ασθένειες ή ότι μπορεί να ξαναδώσει το χρώμα τους στα γκρίζα μαλλιά. Όμως δεν έχουν γίνει σοβαρές κλινικές έρευνες σε αυτό το τομέα και έτσι τα περισσότερα είναι απλώς φήμες που απλά διαδίδονται αποδείξεις.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ . ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΥΓΕΙΑΣ Ή ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΕΓΚΥΡΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΦΟΡΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΟΥΣΙΕΣ ΝΑ ΤΙΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ.

ΠΗΓΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΔΟΥΚΟΣ IAFA COLLEGE
ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ – ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΖΑΙΟΣ
http://www.bestrong.org.gr/

Τελικά τί είναι σωστό να τρώω το βράδυ; Και τι ώρα;

Πόσες φορές δεν έχεις "κατηγορήσει" το βραδινό γεύμα για εκείνα τα παραπάνω κιλά που πήρες; Μήπως όμως δεν είναι η ώρα της ημέρας, αλλά το τι επιλέγεις να φας που κάνει την διαφορά;  

"Συχνά το βραδινό γεύμα αποτελεί μια συνήθεια που «φοβίζει». Πολλοί αποφεύγουν την κατανάλωσή του γιατί θεωρούν ότι τους οδηγεί σε πρόσληψη βάρους" επισημαίνει η Κλινική Διαιτολόγος Διατροφολόγος Χριστιάνα Παυλίδου. Φρόντισε λοιπόν, αντί να αποκλείσεις τελείως το βραδινό γεύμα από την καθημερινή σου διατροφή, να διορθώσεις τις διατροφικές σου συνήθειες. Ακολούθησε τις συμβουλές της Διατροφολόγου και σύντομα θα δεις αποτελέσματα, που σημαίνει ότι μπορείς να χάσεις ακόμη και κιλά. "Ένα σωστό, ισορροπημένο βραδινό γεύμα μπορεί ακόμη και να βοηθήσει στην απώλεια ή στην σταθεροποίηση του σωματικού βάρους, εάν καταναλώνεται την σωστή ώρα, στη σωστή ποσότητα.".

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΓΕΥΜΑΤΑ

Η πρώτος και χρυσός κανόνας τον οποίο συμβουλεύουν οι διαιτολόγοι είναι να μην αποκλείεις κάνενα γεύμα της ημέρας. Αντίθετα, όπως εξηγούν το μυστικό βρίσκεται στα μικρά και συχνά γεύματα καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. "Ο οργανισμός έχει ανάγκη από συνεχή μικρή προσφορά ενέργειας η οποία θα του προσφέρει όλα τα απαραίτητα για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της καθημερινότητας. Μην ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο και βαρύ γεύμα μόνο στο μεσημεριανό ή μόνο στο βραδινό θα έχει σίγουρα τα αντίθετα αποτελέσματα. Θα επιβαρύνει το γαστρεντερικό σύστημα, αφού συνήθως καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα φαγητού, θα έχει δυσκολία ο οργανισμός να το χωνέψει και φυσικά θα μας προκαλέσει αίσθημα «φουσκώματος»".


ΤΙ ΝΑ ΦΑΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΩ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΟΥ;
Όλοι γνωρίζουν την απάντηση στην ερώτηση "τι πρέπει να φάει κανείς το βράδυ"! Η σωστή απάντηση είναι ελαφρύ γεύμα, σίγουρα πιο ελαφρύ από το μεσημεριανό. Το πόσες θερμίδες βέβαια πρέπει να έχει ένα γεύμα, διαφέρει από άτομο σε άτομο. Εξαρτάται από την καθημερινότητά του, την φυσική δραστηριότητα κτλ.

"Το σωστό είναι το γεύμα αυτό, να περιλαμβάνει λιγότερες θερμίδες από τις θερμίδες του μεσημεριανού γεύματος , π.χ. ενδεικτικά περίπου τις μισές ή τα 2/3, προσφέροντας πάντα τα απαραίτητα συστατικά. Ένα πιάτο που προσφέρει και τις 3 βασικές ομάδες θρεπτικών συστατικών, όπως πρωτεΐνες, λιπαρά, υδατάνθρακες και παράλληλα εμπλουτίζεται με φυτικές ίνες παρέχει μια ιδανική σύσταση εφόσον είναι ισορροπημένη" εξηγεί η Κλινική Διαιτολόγος Διατροφολόγος Χριστιάνα Παυλίδου.

Κι αν οι... επιστημονικοί όροι δεν σε βοηθούν να επιλέξεις σωστά τα τρόφιμα για το βραδινό σου η Χριστιάνα Παυλίδου σου εξηγεί:

- Οι πρωτεΐνες περιέχονται στο κρέας, το κοτόπουλο, τα γαλακτοκομικά, τα τυροκομικά προϊόντα, το ψάρι κλπ.

- Τα λιπαρά περιέχονται κυρίως στα προστιθέμενα λίπη, όπως π.χ. το ελαιόλαδο , την μαργαρίνη αλλά και αυτά που υπάρχουν στα τρόφιμα.

- Οι υδατάνθρακες περιέχονται στο ψωμί, τα παξιμάδια, τις φρυγανιές, τα ζυμαρικά, το ρύζι, τα όσπρια, τις πατάτες κλπ.

- Οι φυτικές ίνες, περιέχονται στα λαχανικά, τα φρούτα, και τα υδατανθρακούχα τρόφιμα που αναφέρθηκαν παραπάνω με κύριες πηγές τα όσπρια, και τα προϊόντα ολικής άλεσης.



 
ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΩ;
Εκτός από την ισορροπημένη διατροφή, καλό είναι να φροντίσεις να μην πάρεις το βραδινό σου πολύ αργά. Υπολόγισε να υπάρχει ένα διάστημα τουλάχιστον 2-3 ώρες από την ώρα που έφαγες για να έχεις "όνειρα γλυκά!"

"Είναι προτιμότερο να μην αργούμε να καταναλώσουμε το βραδινό γεύμα, αλλά να φροντίσουμε να υπάρχει μια απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών από τον βραδινό ύπνο ώστε να μπορέσει το στομάχι αλλά και το γαστρεντερικό σύστημα, να το επεξεργαστεί" εξηγεί η Κλίνική Διαιτολόγος Διατροφολόγος Χριστιάνα Παυλίδου.


ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

Για να μην στίβεις το μυαλό σου για πιάτα που μπορείς να επιλέξεις τα καλοκαιρινά βράδια στο σπίτι ή ακόμη και κατά την βραδινή σου έξοδο, η Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος σου προτείνει:

-  Ελαφριά τονοσαλάτα!  Τόνος κονσέρβα σε νερό, παξιμάδια ολικής άλεσης νωτισμένα και διάφορα λαχανικά της επιλογής σου (π.χ. μαρούλι, ντομάτα και αγγούρι). Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ελαιόλαδο και ξύδι ή 1-2 κουταλιές της σούπας από ένα ελαφρύ dressing.

- Σάντουιτς με τυρί κρέμα! Τυρί κρέμα με χαμηλά λιπαρά, ζαμπόν γαλοπούλας και ψητά λαχανικά (πιπεριά, ντομάτα σε φέτες). Ράντισε το σάντουιτς με λίγο ελαιόλαδο ή άλειψε λίγη μαργαρίνη στο ψωμί.

- «Κρύα» σαλάτα με ζυμαρικά ολικής άλεσης!  Ζυμαρικά ολικής άλεσης, αυγό βραστό, λίγο τυρί με χαμηλά λιπαρά σε κυβάκια και διάφορα λαχανικά της επιλογής σου. Πρόσθεσε και 2 κ.σ. ελαιόλαδο.

- Σαλάτα ντομάτα. Ετοίμασε μια δροσερή σαλάτα ντομάτα με αγγούρι και λίγο ελαιόλαδο. Συνόδευσέ την με ένα τόστ.

- Κρητικό παξιμάδι με τυρί κρέμα.  Ένα μεσαίο κρητικό παξιμάδι ή 2-3 μικρά κρητικά παξιμαδάκια αλειμμένα με λίγο τυρί κρέμα και ελιές, το οποίο μπορεί να συνοδευθεί με μια σαλάτα ή με λίγη ντομάτα.

- 1 μπιφτέκι κοτόπουλου. Συνόδευσε το με λαχανικά ή ετοίμασε μια αραβική πίτα με σος γιαουρτιού.

και άλλα πολλά...

"Συνεπώς, βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλές επιλογές βραδινού γεύματος που δεν επιβαρύνουν τον οργανισμό αλλά προσφέρουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και μπορούν να βοηθήσουν στην αποφυγή της βραδινής πείνας που συχνά νιώθουμε ακόμη και κατά την διάρκεια του ύπνου".

Για να μην πέφτεις λοιπόν για ύπνο με άδειο στομάχι ή να δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς επιλέγοντας delivery που είναι βαριά αλλά και παχυντικά, επίλεξε κάποια από τα παραπάνω γεύματα.

Του Λευτέρη Σαββίδη
Με την πολύτιμη συνεργασία της Κλινικής Διαιτολόγου Διατροφολόγου Χριστιάνας Παυλίδου