Χαίρετε, στην ιστοσελίδα κατά διαστήματα δημοσιεύονται άρθρα κυρίως από έρευνες, γνώστες του αντικειμένου και ειδικευμένους σε θέματα διατροφής, ιατρικής, βοτανολογίας, γυμναστικής κ.α. αναφέροντας χαρακτηριστικά ευεξίας, ιδιότητες και όχι μόνο, που σκοπό έχουν την καλύτερη υγεία και ψυχολογία του ανθρώπου και ποιο ποιοτικό τρόπο ζωής!
Σήμερα είναι πλέον ξεκάθαρη η συμβολή της σωστής διατροφής στην υγεία του ανθρώπου, καθώς αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς παράγοντες πρόληψης διαφόρων ασθενειών όπως υπερλιπιδαιμίες, καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη, καρκίνο, υπέρταση και οστεοπόρωση, οι οποίες αποτελούν τα κυριότερα αίτια νοσηρότητας και θνησιμότητας στον ανεπτυγμένο κόσμο. Ωστόσο, οι γρήγοροι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής δεν μας παρέχουν τον απαραίτητο χρόνο για να ασχοληθούμε επαρκώς με τη διατροφή μας. Ιδιαιτέρως όσοι εργάζονται σκληρά είναι αρκετά επιρρεπείς σε διατροφικές «κακοτοπιές».
Ο σημαντικότερος παράγοντας που μπορεί να διαμορφώσει λανθασμένες διατροφικές συμπεριφορές σε έναν εργαζόμενο είναι η ελλιπής ενημέρωσή του πάνω σε θέματα διατροφής αλλά και οι κακές συνθήκες σίτισης στους εργασιακούς χώρους. Δεδομένου ότι κάθε εργαζόμενος περνά αρκετές ώρες της ημέρας στον χώρο εργασίας, η ποιότητα της διατροφής του στην εργασία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην επίτευξη μίας συνολικά ισορροπημένης διατροφής. Αποτελέσματα πρόσφατων επιδημιολογικών ερευνών δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι συχνά υιοθετούν λανθασμένες διατροφικές συνήθειες τόσο σε επίπεδο ποιότητας τροφίμων όσο και σε επίπεδο θερμιδικού περιεχομένου των επιλογών τους.
Η αλήθεια είναι ότι το εργασιακό ωράριο αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην τήρηση των αρχών ενός ισορροπημένου διαιτολογίου, ωστόσο, εφ’ όσον κάποιος έχει τη καλή θέληση και τη διάθεση μπορεί να ακολουθήσει μία σειρά εναλλακτικών επιλογών έτσι ώστε να εντάξει στην καθημερινότητά του πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες.
Οι συνηθέστερες λανθασμένες συμπεριφορές σχετικά με τη διατροφή που παρατηρούνται σε εργαζόμενους είναι οι εξής:
• Παράλειψη πρωινού
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι και κυρίως όσοι δουλεύουν πολύ πρωινές ώρες φεύγουν βιαστικά από το σπίτι και αμελούν να καταναλώσουν πρωινό. Η συνήθεια αυτή αποτελεί μέγα διατροφικό σφάλμα, αφού το πρωινό είναι ίσως το βασικότερο γεύμα της ημέρας, καθώς παρέχει την ενέργεια αλλά και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται κανείς για να ξεκινήσει δυναμικά την ημέρα του. Δεδομένου του ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας μένουμε νηστικοί, η κατανάλωση πρωινού είναι απαραίτητη για τη σωστή ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Ένα πλούσιο πρωινό βοηθά επιπλέον στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού.
• Παράλειψη κατανάλωσης ενδιάμεσων γευμάτων
Δε θα πρέπει να παρερμηνεύουμε τον όρο «κύρια γεύματα» και να θεωρούμε ότι αυτά θα πρέπει να είναι και τα μοναδικά της ημέρας. Μεταξύ αυτών θα πρέπει να κάνουμε μικρότερα γεύματα (σνακ) τόσο για να ρυθμίζουμε τη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα μας όσο και για να κρατάμε τον μεταβολισμό μας σε εγρήγορση. Παρατηρείται ότι, είτε λόγω αμέλειας είτε λόγω «φόβου» πάχυνσης, οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν συνηθίζουν να καταναλώνουν ενδιάμεσα γεύματα.
Η τακτική αυτή, το να μην τρώμε δηλαδή τίποτα μέχρι το απόγευμα που επιστρέφουμε σπίτι, αντί να μας βοηθά να ρυθμίσουμε το βάρος μας αντιθέτως μας επιβαρύνει καθώς αυτή η κατάσταση «νηστείας» μας οδηγεί σε υπερκατανάλωση φαγητού στα επόμενά μας γεύματα. Δηλαδή στην ουσία, αντί να αποφεύγουμε την υπερκατανάλωση θερμίδων, απλά την μετατοπίζουμε αργότερα μέσα στην ημέρα. Και, όταν αντί να ισοκατανήμουμε την ενέργεια που προσλαμβάνουμε ημερησίως, αντιθέτως την καταναλώσουμε συγκεντρωμένη σε ένα ή δύο γεύματα, είναι στην ουσία σαν να ρίχνουμε στον οργανισμό μας μία ενεργειακή «βόμβα» την οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί. Έτσι, οδηγούμαστε αναπόφευκτα σε αυξημένη αποθήκευση λίπους και συνεπώς αύξηση του σωματικού μας βάρους. Αρχίστε λοιπόν να εντάσσετε στη διατροφή σας την τακτική «μικρά και συχνά γεύματα». Μην ξεχνάτε ότι το «καύσιμο» του εγκεφάλου είναι η γλυκόζη, την οποία τα σνακ μπορούν να μας παρέχουν, αυξάνοντας έτσι την απόδοσή μας στη δουλειά.
• Επιλογή ακατάλληλων τροφίμων στα καθημερινά μικρογεύματα
Είναι αρκετοί οι εργαζόμενοι οι οποίοι δεν ανήκουν στην προηγούμενη κατηγορία, εκείνοι δηλαδή που κατανοούν τη σημασία της κατανάλωσης σνακ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτό είναι δώρο άδωρο καθώς οι περισσότεροι δεν κάνουν τις καταλληλότερες διατροφικές επιλογές, καταφεύγοντας σε ενεργειακά πυκνές επιλογές και στο λεγόμενο «τσιμπολόγημα». Υπάρχουν όμως εναλλακτικές λύσεις. Αντί για σοκολάτες, πατατάκια και έτοιμα αρτοσκευάσματα που είναι τρόφιμα πλούσια σε λιπαρά και ζάχαρη, προτιμήστε φρούτα, χυμούς, ξηρούς καρπούς, κρακεράκια, σπιτικές πίτες ή ένα τοστ με γαλοπούλα και τυρί light.
• Ελλιπής ενυδάτωση
Η θεωρία περί κατανάλωσης 8-10 ποτηριών νερού την ημέρα αρχίζει να καταρρίπτεται. Κάθε οργανισμός είναι ξεχωριστός και κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές απώλειες υγρών καθημερινά, συνεπώς και διαφορετικές ανάγκες. Στην ουσία η καθημερινή πρόσληψη υγρών θα πρέπει να αναπληρώνει τις καθημερινές απώλειες. Επιπλέον, η πρόσληψη υγρών δεν συνεπάγεται αποκλειστικά πρόσληψη νερού καθώς καλές πηγές ενυδάτωσης είναι και οι χυμοί, το γάλα χαμηλό σε λιπαρά, τα light αναψυκτικά, το τσάι και ο καφές. Προσοχή: να θυμάστε ότι η δίψα δεν είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος.
• Τα γεύματα δεν καταναλώνονται σε ένα ευχάριστο περιβάλλον και σε κατάσταση ψυχικής ηρεμίας.Σίγουρα δεν είναι εύκολο για κάποιον να τραφεί σωστά στον εργασιακό χώρο, καθώς πρόκειται για ένα περιβάλλον ιδιαίτερα στρεσογόνο. Ωστόσο, ακόμα και σε ένα πολύ απαιτητικό εργασιακό χώρο, μπορείτε να βρείτε τον χρόνο και να καθιερώστε καθημερινά ένα μικρό διάλειμμα για να καταναλώνετε το σνακ σας.
Αναδημοσίευση απο ΕΝΘΕΤΟ ΜΒΑ της εφημεριδας ΤΑ ΝΕΑ
Τα στατιστικά δεδομένα παγκοσμίως είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά. Πάνω από 150 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο πάσχουν από κατάθλιψη, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει πως ως το 2020 η κατάθλιψη θα γίνει η δεύτερη αιτία θανάτου. Στη χώρα μας, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, τουλάχιστον το 10-12% του πληθυσμού πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια ενώ ένα ανησυχητικά μικρό ποσοστό αυτού καταφεύγει σε επιστημονική βοήθεια.
Μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο υπάρχει μια αναπόφευκτη διαπίστωση: η κατάθλιψη δεν είναι μόνο ασθένεια των ενηλίκων. Η παιδική κατάθλιψη αποτελεί μια σύγχρονη πραγματικότητα και γι’ αυτό πρέπει να αναγνωρίζεται και να αντιμετωπίζεται άμεσα, καθώς επηρεάζει καθοριστικά τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού ή του εφήβου.
Καταστάσεις που περιέχουν αυξημένα ποσοστά εκδήλωσης κατάθλιψης είναι όταν τα παιδιά :
·βρίσκονται σε αγχογόνες καταστάσεις και αισθάνονται ψυχολογική πίεση και στρες,
·βιώνουν την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή το διαζύγιο των γονιών τους,
·αντιμετωπίζουν μαθησιακά προβλήματα και διαταραχές συμπεριφοράς και
·έχουν οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης.
Σημάδια που δηλώνουν την παιδική κατάθλιψη είναι όταν το παιδί:
1. νιώθει λύπη και κλαίει συχνά δείχνοντας αισθήματα απελπισίας και εσωστρέφειας, πλήττει, βαριέται, είναι παθητικό στη συμπεριφορά του και έχει μειωμένη δυνατότητα αυτοσυγκέντρωσης,
2. παρουσιάζει μειωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες που παλαιότερα το ευχαριστούσαν, δεν έχει ενέργεια για κίνηση και εξερεύνηση του περιβάλλοντός του,
3.απομονώνεται κοινωνικά και επικοινωνεί ελάχιστα με το περιβάλλον του δυσκολεύοντας έτσι σημαντικά τις διαπροσωπικές του σχέσεις,
4. έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, παρουσιάζει συχνά αισθήματα ενοχής, είναι υπερβολικά ευαίσθητο στη γνώμη των άλλων επειδή φοβάται την απόρριψη και την αποτυχία,
5. παρουσιάζει ιδιαίτερη ερεθιστικότητα και μια τάση θυμού προς τους γύρω του και συχνά παραπονιέται για σωματικές ενοχλήσεις, καθώς παρουσιάζει ψυχοσωματικές διαταραχές,
6. εκδηλώνει αλλαγές στις καθημερινές του συνήθειες όπως στη διατροφή και στον ύπνο, οι οποίες όμως γενικά δεν δικαιολογούνται από τις συνθήκες.
Η παιδική κατάθλιψη απαιτεί έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη ιατρική αντιμετώπιση από ειδικούς ψυχολόγους. Οι γονείς οφείλουν να έχουν ανεπτυγμένη αντίληψη για την πιθανότητα εκδήλωσης κατάθλιψης στο παιδί τους, καθώς είναι μια ψυχική νόσος που εμποδίζει την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.
Σίγουρα είναι πολύ σημαντικό και δύσκολο να μεγαλώνεις σήμερα ένα παιδί, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να διαμορφώνεις τις προϋποθέσεις ώστε το παιδί να είναι ένας υγιής συναισθηματικά άνθρωπος!
Η καλύτερη άσκηση, η περισσότερο φιλική για τον άνθρωπο και με ελάχιστο κόστος είναι το περπάτημα. Πρωί ή βράδυ, με κρύο ή ζέστη, με παρέα ή χωρίς, στην πόλη ή στο χωριό, έχετε πάντα τη δυνατότητα να αποφασίζετε εσείς. Για να φτάσετε στη σωστή ένταση μπορείτε να κάνετε συνδυασμούς με την ταχύτητα ή την ελαφρά κλίση, όταν βρίσκετε. Να θυμάστε ότι πάντα ξεκινάτε σιγά – σιγά ώστε να προθερμάνετε το σώμα σας.
Πάρτε τις προφυλάξεις σας
Ο κρύος καιρός δεν χρειάζεται να εμποδίζει την άσκησή σας. Η προσπάθειά σας να διατηρήσετε την φυσική κατάσταση και την υγεία σας σε υψηλά επίπεδα δεν σταματά ποτέ. Γενικά, να αποφεύγετε τις πολύ ψυχρές ημέρες.
Για να ασκείστε στο κρύο, πρέπει να έχετε υπόψη σας τα εξής:
Ντυθείτε κατάλληλα, ντυθείτε σα κρεμμύδι…
Το πρώτο στρώμα πρέπει να φοράτε ένα μπλουζάκι. Υπάρχουν κάποια εξελιγμένα υφάσματα που χρησιμοποιούνται στην αθλητική ένδυση. Έχουν την ιδιότητα να απορροφούν τον ιδρώτα και στεγνώνουν πιο γρήγορα. Σας προτείνουμε εσωτερικά να φοράτε ένα τέτοιο μπλουζάκι.
Το δεύτερο στρώμα πρέπει να είναι από μαλλί ή βαμβάκι για να απορροφάται την υγρασία.
Το τρίτο στρώμα που σας προτείνουμε να φοράτε είναι ένα αντιανεμικό. Εάν είναι και αδιάβροχο, ακόμα καλύτερα. Επιλέξτε το ώστε να κρατάτε έξω τον κρύο αέρα και να κρατάτε ζεστό το σώμα σας.
Προστατέψτε το κεφάλι σας
Από το κεφάλι σας μπορείτε να χάσετε ένα τεράστιο ποσοστό θερμότητας, γι΄ αυτό να φοράτε πάντα καπέλο ή σκούφο. Κάποιες ημέρες του χειμώνα είναι ιδιαίτερα ψυχρές. Καλό είναι να αποφεύγετε να γυμνάζεστε. Εάν όμως, τελικά βγείτε έξω, τότε είναι απαραίτητο να προστατέψετε και τον λαιμό σας από τον κρύο αέρα που εισπνέετε. Φορέστε ένα κασκόλ και σηκώστε το έως το ύψος της μύτης σας, ώστε κατά κάποιο τρόπο να φιλτράρετε τον αέρα.
Τα πόδια σας
Κρατήστε τα ζεστά και μονώστε τα με ζεστές κάλτσες, προσπαθώντας να τα διατηρείτε στεγνά. Τα παπούτσια να είναι αθλητικά (μαλακά και εύκαμπτα) με καλά δεμένα τα κορδόνια, κατά προτίμηση δερμάτινα.
Τα χέρια σας
Έχοντας ζεστά χέρια νιώθετε καλύτερα σε κρύο περιβάλλον. Προστατέψτε λοιπόν τα χέρια σας με γάντια. Μερικοί δρομείς και σκιέρ φορούν δύο ζευγάρια γάντια. Εσωτερικά διαλέγουν λεπτά ισοθερμικά και σαν δεύτερα μάλλινα ή δερμάτινα ή τα ειδικά για σκι που είναι λίγο χοντροκομμένα όμως.
Νερό
Ακόμα και τον χειμώνα χρειάζεστε αρκετές ποσότητες νερού. Γι΄ αυτό…
Να πίνετε πριν αισθάνεστε διψασμένοι. Τη στιγμή που θα αισθανθείτε διψασμένοι, είστε ήδη αφυδατωμένα.
Το νερό είναι εύκολα διαθέσιμο, έχει χαμηλό κόστος και είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται το σώμα σας.
Πίνετε νερό πριν βγείτε έξω και γιατί όχι, πάρτε και ένα μπουκαλάκι μαζί σας.
Μην το παρακάνετε
Το ψύχος είναι μια πιεστική κατάσταση για το σώμα. Το ίδιο και η άσκηση. Ο συνδυασμός των δύο μαζί με την υπερβολή, στρεσάρουν επικίνδυνα τον οργανισμό μας. Ξεκινήστε αργά και προσεκτικά…
Πώς βρίσκω τη σωστή ένταση της άσκησης
Η ένταση είναι αυτή που καθορίζει την ποιότητα της άσκησης που κάνετε. Η σωστή και ενδεδειγμένη κλίμακα της έντασης είναι μεταξύ 65% έως 85% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας. Τη μέγιστη καρδιακή συχνότητα τη βρίσκετε: ΜΚΣ=220 – ΗΛΙΚΙΑ.
Στη συνέχεια την πολλαπλασιάζετε με το 0,65 και 0,85 και βρίσκετε το εύρος που πρέπει να βρίσκονται οι σφυγμοί σας ώστε να κάνετε σωστή και αποτελεσματική άσκηση.
Ο όρος αυχενικό σύνδρομο χρησιμοποιείται για να περιγράψει δυσλειτουργίες στην περιοχή του ινίου, του αυχένα και της ωμικής ζώνης. Η αιτία ή οι αιτίες μπορεί να προέρχονται από την ίδια την περιοχή της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αλλά και από οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος.
Εκδηλώνεται με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα: πόνο, μυϊκό σπασμό, μυοπεριτοναϊκό πόνο (trigger points), πονοκέφαλο, οπτικές ή ακουστικές διαταραχές, αιμωδίες στα άκρα ή και περιφερικά άλγη, περιορισμό κινητικότητας του αυχένα, διαταραχές ψυχοσύνθεσης (άγχος, κατάθλιψη κ.ά.), ζάλη, ίλιγγο, ναυτία και εμετό, πόνο στον τράχηλο, δυσκαμψία.
Aιτίες
Οι αιτίες πρόκλησης πόνου στον αυχένα και στην ευρύτερη περιοχή ορισμένες φορές είναι πολλές και όχι πάντα ευδιάκριτες. Συχνά δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ ακτινολογικών ευρημάτων και συμπτωμάτων. Έντονες εκφυλιστικές αλλοιώσεις μπορεί να προκαλούν ελάχιστο ή και καθόλου πόνο ενώ αντίθετα να υπάρχουν πόνοι ή και νευρολογικά συμπτώματα με ελάχιστα ή και καθόλου ακτινολογικά ευρήματα.
Κυριότερες αιτίες του αυχενικού συνδρόμου θα μπορούσαμε να αναφέρουμε: οστεόφυτα, κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, οστικές κακώσεις, συγγενείς ανωμαλίες (π.χ. υπεράριθμη πλευρά), πίεση από αγγεία, μετατραυματικές συμφύσεις, ακραίες κινήσεις (π.χ. Whiplash), υπερβολική διάταση νεύρου, εκφυλιστικές αλλοιώσεις, οστεοπορωτικά κατάγματα, νόσοι του κολλαγόνου, χωροκατακτητικές εξεργασίες, μυϊκή δυσλειτουργία ή ακόμα η πολλές ώρες εργασίας στο γραφείο, η ακινησία και λανθασμένη στάση στη καρέκλα μπορεί να προκαλέσει αυχενικό σύνδρομο.
Αναλύοντας το μηχανισμό της μυϊκής δυσλειτουργίας, ο οποίος είναι συνυπεύθυνος μαζί με τη δυσλειτουργία των τριών άνω αυχενικών σπονδύλων για τον αυχενογενή πονοκέφαλο (tension type headache), διαπιστώνουμε ότι η μυϊκή δυσλειτουργία (tension neck) έχει σαν αποτέλεσμα την αλλαγή στη στάση της κεφαλής, του αυχένα και τη δυσλειτουργία των αρθρώσεων.
Συνέπεια των τελευταίων είναι η καταπόνηση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων (facet’s), των συνδέσμων και οι πιέσεις νεύρων που εάν παραμείνουν, δευτερογενώς θα προκαλέσουν τον εκφυλισμό τους. Η μυϊκή δυσλειτουργία οφείλεται στους ακόλουθους σφιχτούς μύες: τον άνω τραπεζοειδή, ανελκτήρα της ωμοπλάτης, στερνοκλειδομαστοειδή, σκαληνούς, μεγάλο και μικρό θωρακικό, υπινιακούς μύες καθώς επίσης και στην αδυναμία των εν τω βάθει καμπτήρων της κεφαλής και του αυχένα, μέσου και κάτω τραπεζοειδή.
Ο πόνος εντοπίζεται στην αυχενική και ινιακή περιοχή με επέκταση στους κροτάφους, το μέτωπο, πίσω από τις κόγχες των ματιών, στη κορυφή του κρανίου, το αυτί, τις ωμοπλάτες και το πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και επιδεινώνεται μετά από έντονες κινήσεις του αυχένα ή από παρατεταμένη κακή στάση. Συνυπάρχουν επίσης άγχος, εύκολη κόπωση, οφθαλμοκινητικές διαταραχές, φωνοφοβία και φωτοφοβία και μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης στο πλάσμα.
Μύες του αυχένα
Εξωαυχενικοί παράγοντες ενοχοποιούνται επίσης, όπως παθήσεις των οφθαλμών (βλάβες του κερατοειδή, γλαύκωμα, οπτική νευρίτιδα κ.α.) και οι διάφορες κρανιακές νευραλγίες. Ο ψυχοσυναισθηματικός παράγοντας, όπως το άγχος και η κατάθλιψη, επιδεινώνουν επίσης την αίσθηση του πόνου (θεωρία του πόνου). Σημαντικοί επίσης μύες στη πρόκληση πονοκεφάλου θεωρούνται και οι μασητήριοι, κυρίως σε δυσλειτουργίες της κροταφογναθικής άρθρωσης.
Διάγνωση
Η διαγνωστική προσέγγιση ξεκινά με τη λήψη του ατομικού και στη συνέχεια του οικογενειακού ιστορικού. Ο εξεταστής προσπαθεί με ειδικές ερωτήσεις να προσεγγίσει το πρόβλημα.
Ο ασθενής απαντά σε ερωτήσεις για την ηλικία του, το επάγγελμα, τα ενδιαφέροντά του, πόσο καιρό πονάει, πότε πονάει, πώς ξεκίνησε ο πόνος, αν οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν τα συμπτώματα του, πως είναι ο πόνος κατά τη διάρκεια του ύπνου, τι αισθάνεται και σε ποιο μέρος του σώματος, τι κάνει για να ανακουφιστεί, τι φάρμακα παίρνει, τι άλλα προβλήματα υγείας έχει, πόσο τον επηρεάζει στις καθημερινές του δραστηριότητες, για τυχόν προβλήματα υγείας συγγενικών προσώπων και οτιδήποτε άλλο κρίνει ο εξεταστής σημαντικό για να έχει μια όσο το δυνατό πλήρη εικόνα του προβλήματος.
Η εξέταση συνεχίζεται με το νευρολογικό έλεγχο. Αυτός περιλαμβάνει τον έλεγχο της μυϊκής ισχύος, της αισθητικότητας, των αντανακλαστικών, της στάσης και βάδισης, της ισορροπίας και, τέλος, τον ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο.
Επόμενο στάδιο είναι ο ακτινολογικός έλεγχος, που περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
κλασική ακτινογραφία
αξονική ή μαγνητική
μυελογραφία
θερμογραφία
σπινθηρογράφημα οστών
αγγειογραφία
Το τελικό στάδιο της εξέτασης περιλαμβάνει την κλινική αξιολόγηση. Επιβάλλεται η παρατήρηση του ασθενούς σε όλο το σώμα, από όλες τις πλευρές, διότι η αιτία του πόνου πολλές φορές είναι μακριά από τη περιοχή των συμπτωμάτων. Παρατηρείται το πώς κινείται, αν έχει ασυμμετρίες, ατροφίες ή υπερτροφίες, προβλήματα στο δέρμα. Ψηλαφάται το δέρμα για επώδυνα σημεία, θερμοκρασία, μυϊκούς σπασμούς κ.α. Τέλος, αξιολογούνται η ελαστικότητα των μυών, οι ενεργητικές και παθητικές κινήσεις, όπως και οι επικουρικές παθητικές κινήσεις.
Υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στη διαγνωστική προσέγγιση. Για παράδειγμα, το σύμπτωμα του ξαφνικού έντονου πονοκεφάλου μπορεί να σημαίνει:
μηνιγγίτιδα
ανεύρυσμα
υπαραχνοειδή αιμορραγία
Ο πονοκέφαλος που επηρεάζεται από τη θέση του σώματος μπορεί να σημαίνει:
χαμηλή ενδοκρανιακή πίεση
Ο πονοκέφαλος πρώτη φορά σε ηλικία > 55 ετών μπορεί να σημαίνει:
κροταφική αρτηρίτιδα
Επιπλέον, η προοδευτικά αυξανόμενη ένταση πόνου με αλλαγές στη συνείδηση, νευρολογικά συμπτώματα ή αυχενική ακαμψία μπορεί να σημαίνει:
εξωμηνιγγικό/ενδομινιγγικό καρκίνο
Θεραπεία
Η θεραπεία στο οξύ στάδιο περιλαμβάνει ξεκούραση και τη χρήση κολάρου. Το κολάρο περιορίζει τις κινήσεις που προκαλούν ερεθισμό στις διάφορες κατασκευές του αυχένα, αποφορτίζει τις ενεργητικές και παθητικές δομές και δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας.
Πρέπει όμως να χρησιμοποιείται για σύντομο χρονικό διάστημα προς αποφυγή μυϊκών ατροφιών και να συνδυάζεται με ήπιες ασκήσεις για διατήρηση της αντοχής και τροφικότητας των κατασκευών της περιοχής. Στο στάδιο αυτό, αν κρίνει ο γιατρός, χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει άμεσα με θερμοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία και μάλαξη με σκοπό τη μείωση του πόνου, ελάττωση του σπασμού, αύξηση της αιμάτωσης και προώθηση της φλεγμονής. Ακόμη στο στάδιο αυτό ο ασθενής ενημερώνεται για το πώς θα χρησιμοποιεί εργονομικά το σώμα του ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής.
Όταν μειωθούν τα συμπτώματα ξεκινά το σημαντικότερο τμήμα της αποκατάστασης, η κινησιοθεραπεία. Περιλαμβάνει τη διάταση των βραχυμένων κατασκευών και την ενδυνάμωση των εν τω βάθει καμπτήρων μυών του αυχένα και των σταθεροποιών της ωμοπλάτης. Σημαντικό στο στάδιο αυτό είναι η εκγύμναση των αυτόχθονων μυών της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Το λάθος γίνεται στην πρόωρη εκγύμναση του τραπεζοειδούς, σκαληνών, στερνοκλειδομαστοειδή και ανελκτήρα της ωμοπλάτης. Οι μύες αυτοί δημιουργούν μεγάλα φορτία (ροπή στρέψης) στον αυχένα αν δεν προηγείται η ενεργοποίηση των αυτόχθονων μυών του αυχένα. Οι τελευταίοι, λόγω της άμεσης πρόσφυσης σε κάθε ένα σπονδυλικό επίπεδο αυξάνουν τη σταθερότητα (ακαμψία) των σπονδυλικών επιπέδων.
Ο ασθενής εκπαιδεύεται στην ενεργοποίηση των μυών με τη σωστή σειρά και στο σωστό χρόνο. Γίνεται εκμάθηση της σωστής στάσης και διορθώνονται τα λανθασμένα κινητικά πρότυπα, ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική καταπόνηση των μυών και των αρθρώσεων.
Σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση κατέχει η χειροπρακτική παρέμβαση (manual therapy). Ο εξειδικευμένος φυσικοθεραπευτής στη χειροπρακτική μπορεί να εντοπίσει το υποκινητικό ή υπερκινητικό επίπεδο, το ακριβές επίπεδο του πόνου και να αποκαταστήσει τη φυσιολογική σπονδυλική λειτουργία. Η αποκατάσταση περιλαμβάνει τεχνικές αρθρικής κινητοποίησης, κινητοποίηση νευρικού ιστού, τεχνικές μαλακών μορίων και εξειδικευμένη άσκηση.
Σε περίπτωση αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής το επόμενο στάδιο είναι η χειρουργική θεραπεία. Η συντηρητική θεραπεία πρέπει να διατηρείται 6-12 εβδομάδες πριν αποφασιστεί η χειρουργική θεραπεία. Απόλυτες ενδείξεις άμεσης χειρουργικής αποσυμπίεσης είναι τα σοβαρά νευρολογικά ελλείμματα λόγω πίεσης νωτιαίου μυελού ή ρίζας.
Αναγνωρίστε το
Το συνηθέστερο σύµπτωµα είναι ο πόνος κυρίως στον αυχένα, ο οποίος επιδεινώνεται µε τις κινήσεις του κεφαλιού. Συχνά αντανακλά και σε περιοχές του άνω κορµού, όπως ανάµεσα στις ωµοπλάτες, τον ώµο, το βραχίονα, τον πήχη ή τα δάχτυλα, ενώ µπορεί να συνοδεύεται από µουδιάσµατα, µυϊκή αδυναµία και πονοκέφαλο.
Γιατί συμβαίνει;
Ρευµατικές και εκφυλιστικές παθήσεις και τραυµατισµοί µπορούν να προκαλέσουν βλάβες στον αυχένα, όπως φλεγµονή των σπονδυλικών αρθρώσεων, µυϊκούς σπασµούς κ.ά. Ρόλο όµως παίζει και η στάση του σώµατος. Γι’ αυτό πρέπει να κρατάµε το κεφάλι µας όσο µπορούµε όρθιο, σε ευθεία µε τη σπονδυλική µας στήλη. Αντιμετωπίζεται µε…
Ανάπαυση και κολάρο: Είναι απαραίτητα σε οξείες καταστάσεις πόνου ώστε να αποσυµφορηθούν οι σπόνδυλοι, να µειωθούν τα συµπτώµατα και να γίνει θεραπεία. Συνήθως η χρήση κολάρου δεν υπερβαίνει τις δύο µέρες (αν και φοριέται ανάλογα µε την περίπτωση) ώστε ο αυχένας να µην συνηθίσει την υποστήριξη.
Φαρµακευτική αγωγή: Αποτελείται συνήθως από παυσίπονα, αντιφλεγµονώδη και µυοχαλαρωτικά.
Φυσικοθεραπεία: Στοχεύει στη µείωση του πόνου, την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αυχένα και την εκπαίδευση του ασθενούς µε σκοπό την πρόληψη. Διατάσεις αυχένα
Εκτελέστε τες τακτικά µέσα στην ηµέρα και προλάβετε το αυχενικό.
A. Καθίστε άνετα, µε τους ώµους πίσω κοιτώντας µπροστά. Σκύψτε αργά το κεφάλι, µείνετε για 15’’ και επιστρέψτε πάλι αργά. Κάντε 3 επαναλήψεις.
Β. Καθίστε όπως προηγουµένως. Φέρτε αργά το κεφάλι προς τον ένα ώµο και µείνετε για 15’’. Επιστρέψτε και επαναλάβετε απ’ την άλλη. Κάντε 3 επαναλήψεις για κάθε πλευρά.
Γ. Πάρτε την ίδια αρχική θέση και στρίψτε αργά το κεφάλι προς τη µία πλευρά. Μείνετε για 15’’. Επιστρέψτε αργά και κάντε το ίδιο από την άλλη. Επαναλάβετε 3 φορές για κάθε πλευρά.
Tip: Αν ο πόνος δεν µειώνεται όταν κοιµάστε ή συνοδεύεται από πυρετό, ναυτία και διαταραχή της βάδισης ή της όρασης, συµβουλευτείτε αµέσως τον γιατρό σας.
Της ΧΡΥΣΑΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ, ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ
Aντιµετωπίστε την ψύξη
Η απότοµη εναλλαγή θερµοκρασίας, όταν περνάµε από τη ζέστη στο κρύο, µπορεί να προκαλέσει ενοχλητικά συµπτώµατα, κυρίως στον αυχένα, την πλάτη αλλά και το πρόσωπο, γνωστά ως «ψύξη» ή επιστηµονικά «µυϊκό σπασµό». Τι συστήνουν οι ειδικοί;
Ορθοπεδικός*
1. Επάλειψη µε θερµαντική αλοιφή ή χρήση πάγου ανάλογα µε τη γνωµάτευση.
2. Λήψη φαρµάκων (συνήθως µυοχαλαρωτικών και αναλγητικών).
3. Χρήση κολλάρου αν το πρόβληµα είναι στον αυχένα και τα συµπτώµατα έντονα.
4. Φυσικοθεραπεία, που
συνήθως περιλαµβάνει διαθερµίες, υπέρηχους και χειροµαλάξεις
µε κινησιοθεραπεία.
5. Χρήση θερµοφόρας ή ζεστής κοµπρέσας αν η ψύξη είναι στο πρόσωπο.
6. Προφύλαξη µε το κατάλληλο ντύσιµο από τις απότοµες εναλλαγές θερµοκρασίας.
* Είναι ο πρώτος γιατρός στον οποίο πρέπει να απευθυνθείτε σε µια τέτοια περίπτωση.
Φυσικοθεραπευτής
1. Αν η ψύξη είναι στον αυχένα, συστήνονται ειδικές ασκήσεις που βοηθούν να διατηρείται η κινητικότητα στην περιοχή και εργονοµία για σωστή στάση του σώµατος ώστε ο αυχένας να είναι ευθυτενής. Επίσης, καλό είναι να µην στηρίζετε το ακουστικό του τηλεφώνου στον ώµο όταν µιλάτε.
2. Αν δουλεύετε µε υπολογιστή,
η οθόνη πρέπει να είναι ακριβώς µπροστά σας σε ευθεία µε το κεφάλι και η καρέκλα σας να έχει µπράτσα για να ακουµπούν
οι αγκώνες.
3. Μην γυµνάζεστε χωρίς να έχετε πρώτα κάνει προθέρµανση και µετά αποθέρµανση.
Εναλλακτικός θεραπευτής
1. Ρεφλεξολογία, ινδικό κεφαλής (τεχνική µάλαξης που εστιάζει κυρίως στο κεφάλι και στον αυχένα), θιβετιανή µάλαξη (είδος µάλαξης µε έλαια και βεντούζες).
2. Μασάζ µε αιθέρια έλαια πεύκου, ευκάλυπτου και καµφοράς (5 σταγόνες σε 100 ml αµυγδαλέλαιο ή θερµαντικό λάδι βαλσάµικο).
3. Ένα ζεστό µπάνιο µε τα ίδια έλαια. Πρέπει ωστόσο να αποφεύγετε να κάνετε ντους ή µπάνιο λίγο πριν βγείτε έξω. Επίσης δεν πρέπει να αφήνετε τα µαλλιά σας βρεγµένα όταν λούζεστε.
Aπό τα πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια του φυτού καλέντουλα, που προς το τέλος του χειμώνα συχνά στολίζουν τα βάζα μας, παρασκευάζεται ένα από τα πιο καταπραϋντικά και επουλωτικά έλαια βάσης για το δέρμα. Tο όνομα του φυτού στα λατινικά, συμβολικά, σημαίνει την αρχή κάθε ρωμαϊκού μήνα, γιατί το φυτό ανθίζει τις πρώτες μέρες του κάθε μήνα. H καλέντουλα χρησιμοποιούνταν στον αρχαίο ελληνικό, ρωμαϊκό, αραβικό και ινδικό πολιτισμό ως θεραπευτικό βότανο, αλλά και ως συστατικό σε φαγητά και καλλυντικά, ακόμη και σε υφάσματα. Tο λάδι της είναι γνωστό για τις αντιφλογιστικές, αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητιασικές και κυρίως για τις επουλωτικές του ιδιότητες.
Βιταμίνες - Ιχνοστοιχεία
Περιέχει φλαβονοειδή, αλκαλοειδή, βιταμίνη C, ασβέστιο, καροτένια, και βιταμίνης Α.
Tο λάδι καλέντουλας εξάγεται με εκχύλιση από τα άνθη του φυτού, που είναι πλούσια σε φλαβονοειδή και καροτενοειδή, ουσίες με ευεργετικές για το δέρμα ιδιότητες.
Tο λάδι της καλέντουλας βοηθά ιδιαίτερα στη θεραπεία ήπιων δερματικών ερεθισμών που οφείλονται στον κρύο αέρα και στις απότομες εναλλαγές της θερμοκρασίας. Bοηθάει, επίσης, στην καταπράυνση του ερεθισμένου δέρματος, επουλώνει τσιμπήματα, κοψίματα και πληγές. Aποτελεί εξαιρετική βάση για κρέμες, φυτικές αλοιφές, λοσιόν και πολλά άλλα φυσικά καλλυντικά. Mπορεί να εφαρμοστεί απευθείας στο δέρμα και θεωρείται ιδανικό λάδι για όλα τα μασάζ αρωματοθεραπείας, καθώς αποτελεί άριστο φορέα που επιδέχεται την προσθήκη αιθέριων ελαίων. Eίναι κατάλληλο για όλους τους τύπους δέρματος, αλλά ιδιαίτερα ενδείκνυται για ξηρές, πολύ ξηρές και ευαίσθητες επιδερμίδες. Tέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως βρεφικό λάδι.
Φτιάξτε τη δική σας κρέμα για σκασμένο και πολύ ξηρό δέρμα:
•50 γρ. καθαρή κρέμα αλόης
•15 σταγόνες λάδι καλέντουλας
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο σανδαλόξυλου
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε σε ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).
• 50 γρ. τζελ αλόης
•10 σταγόνες λάδι καλέντουλας
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο λιβανιού
•10 σταγόνες αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο γερανιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το κάθε βράδυ στην επιδερμίδα.
Στην basic face cream της «Apivita»(ή σε άλλη κρέμα βάσης 50 ml) προσθέστε:
• 20 σταγόνες λάδι καλέντουλας
• 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε στον ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).
Στην basic face cream της «Apivita» (ή άλλη κρέμα βάσης 50 ml) προσθέστε:
• 20 σταγόνες λάδι καλέντουλας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
• 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο γερανιού
Αναμείξτε τα συστατικά με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Eφαρμόστε το 2 φορές την ημέρα στην επιδερμίδα (εφόσον δεν εκτίθεστε στον ήλιο, αλλιώς κάθε βράδυ).
Κηπουρική Άποψης:
Καλέντουλα - Calendula officinalis
Αυτό το όμορφο, ετήσιο φυτό είναι ενδημικό της νότιας Ευρώπης. Το ύψος του φθάνει τα 50 με 70 εκατοστά. Οι διακλαδώσεις των μίσχων του καλύπτονται με απλά, εναλλασσόμενα φύλλα και το καλοκαίρι παράγουν μεγάλα λουλούδια σε διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί. Τα φυτά της καλέντουλας αναπτύσσονται πολύ εύκολα. Το κύριο είδος τους είναι η Calendula officinalis, η κοινή καλέντουλα των κήπων), έχει φύλλα με ανοιχτό πράσινο χρώμα και κοντούς μίσχους, όπου αναπτύσσονται μονά ή διπλά άνθη με χρώμα πορτοκαλί, κίτρινο, κρεμ ή άσπρο και διάμετρο 5 με 7 εκατοστά. Αυτά τα φυτά είναι πολύτιμα για πολλούς περισσότερους λόγους εκτός από την όμορφη παρουσία τους.
Η καλέντουλα έχει καλλιεργηθεί σαν φυτό κήπου για πολλά χρόνια σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Τα λουλούδια της καλέντουλας C. officinalis έχουν χρησιμοποιηθεί σαν φάρμακο για αιώνες, και βοτανικά ιάματα που βασίζονται στην καλέντουλα ήταν γνωστά επί γενεές.
Οι πρώτοι Χριστιανοί αποκαλούσαν την καλέντουλα "Mary's Gold" - χρυσάφι της Μαρίας - και την τοποθετούσαν δίπλα στα αγάλματα της Παρθένου Μαρίας. Η καλέντουλα ήταν επίσης ένα από τα πιο ιερά λουλούδια της αρχαίας Ινδίας. Σχημάτιζαν γιρλάντες δένοντας με σπάγγο μίσχους καλέντουλας και κεφάλια λουλουδιών και τα τοποθετούσαν γύρω από το λαιμό των ιερών αγαλμάτων. Το λουλούδι της καλέντουλας στρέφει το κεφάλι προς τον ήλιο ακολουθώντας την πορεία του, γι' αυτό μερικές φορές αποκαλείται "νύφη του καλοκαιριού". Στη γλώσσα των λουλουδιών, το λουλούδι της καλέντουλας συμβολίζει τη λαμπρότητα της νίκης.
Το όνομα αυτού του φυτού προέρχεται από τους αρχαίους Ρωμαίους, που πρόσεξαν ότι τα λουλούδια του φυτού ήταν ανθισμένα την πρώτη μέρα στις καλένδες (ή calends) κάθε μήνα και έτσι το θεώρησαν ένα χρήσιμο ίαμα για τις ανωμαλίες της εμμηνόρροιας. Η καλέντουλα θεωρήθηκε φυτό με μαγικές δυνάμεις, που επιτρέπει στους ανθρώπους να δουν τις νεράιδες και τις γυναίκες να επιλέξουν τον κατάλληλο σύντροφο. Πιο πρακτική ήταν η χρήση του στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου στις ΗΠΑ: τα φυτά εφαρμόστηκαν σε πληγές για να τις σταματήσουν και να τις θεραπεύσουν.
Στην αρχαιότητα έφτιαχναν ένα ποτό, αναμιγνύοντας άνθη καλέντουλας μέσα σε κρασί, που το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία της δυσπεψίας. Τα πέταλα της καλέντουλας χρησιμοποιήθηκαν συχνά για την παρασκευή αλοιφών που θεράπευαν ερεθισμούς του δέρματος, ίκτερο, πόνους στα μάτια και πονόδοντους. Έχει χρησιμοποιηθεί επίσης για να θεραπεύσει κράμπες, βήχα και δαγκώματα από φίδια.
Τα άνθη της καλέντουλας έχουν θεωρηθεί ευεργετικά για τη μείωση των φλεγμονών, τη γρήγορη αποθεραπεία πληγών και τις αντισηπτικές τους δυνατότητες. Έχουν χρησιμοποιηθεί για να θεραπεύσουν ποικίλες δερματικές ασθένειες και είναι αποτελεσματικά ενάντια στα δερματικά έλκη. Όταν λαμβάνονται εσωτερικά ως τσάι, μπορούν να αντιμετωπίσουν έλκη του στομάχου φλογώσεις - φλεγμονές. Η καλέντουλα ερευνάται σήμερα για τις αντικαρκινικές της ιδιότητες.
Η καλέντουλα εκτιμήθηκε ιστορικά και για τις και μαγειρικές της χρήσεις. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν μίγμα καλέντουλας με ξίδι για να καρυκέψουν κρεατικά και σαλάτες. Τα πέταλα με την ελαφριά αρωματική και κάπως πικρή γεύση τους, νοστιμίζουν σούπες ψαριών και κρεατικών, πιάτα με ρύζι, σαλάτες και δίνουν κίτρινο χρώμα σε τυριά και βούτυρα. Ολόκληρο το λουλούδι χρησιμοποιήθηκε σαν γαρνιτούρα σε πιάτα της μεσαιωνικής εποχής.
Εκχύλισμα των πετάλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μαλακτικό των μαλλιών για να τα κάνει ανάλαφρα και φωτεινά. Τα πέταλα κάνουν επίσης μια θρεπτική κρέμα για το δέρμα. Οι καλέντουλες σε γλάστρα παράγουν ένα γοητευτικό κοπτόμενο άνθος και αν φυτευτούν στον λαχανόκηπο, βοηθούν στον έλεγχο των εντόμων.
Πόσα γκρέιπφρουτ πρέπει -με το ζόρι- να φάτε ακόμα για να πειστείτε ότι δεν αδυνατίζουν; Πόσες μακαρονάδες να στερηθείτε για να συνειδητοποιήσετε πως το πρόβλημα δεν κρύβεται εκεί; Ξεχάστε τους μύθους και μάθετε όλη την αλήθεια: Δεν παχαίνουμε αν φάμε πριν κοιμηθούμε. Αρκεί να φάμε ελαφρά.
Μύθος:Το γκρέιπφρουτ, το λεμόνι και το σέλινο είναι λιποδιαλυτικά. Πραγματικότητα: Δεν υπάρχουν λιποδιαλυτικά τρόφιμα. Τα παραπάνω τρόφιμα είναι χαμηλά σε θερμίδες, ωστόσο αν καταναλώσετε αρκετή ποσότητα από αυτά μπορεί ακόμη και να αυξήσετε το βάρος σας.
Μύθος:Σε κάθε γεύμα πρέπει να καταναλώνουμε συγκεκριμένους συνδυασμούς τροφίμων, π.χ. κρέας με λαχανικά και όχι με πατάτες ή ρύζι, γιατί το σώμα μας δεν μπορεί να επεξεργαστεί σωστά διαφορετικά είδη τροφίμων ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να παχαίνουμε. Πραγματικότητα: Το πεπτικό μας σύστημα είναι απολύτως ικανό, ανά πάσα στιγμή, να επεξεργαστεί, να απορροφήσει και να αποθηκεύσει όλα τα τρόφιμα. Δεν υπάρχουν συνδυασμοί τροφίμων που μας ‘παχαίνουν’. Αυτό που μας ‘παχαίνει’ είναι η κατανάλωση περισσότερων θερμίδων από όσες χρειαζόμαστε. Σίγουρα ένα γεύμα με κρέας και σαλάτα έχει λιγότερες θερμίδες από την ίδια ποσότητα κρέατος συνοδευόμενη από πατάτες. Όταν καταναλώνουμε όμως ένα γεύμα που περιέχει όλες τις ομάδες τροφίμων στην κατάλληλη για τις ανάγκες μας ποσότητα (και θερμίδες) δεν υπάρχει κίνδυνος να αυξήσουμε το βάρος μας.
Μύθος:Αν θέλεις να ‘αδυνατίσει’ η κοιλιά σου, κάνε κοιλιακούς. Πραγματικότητα: Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ελέγξουμε από πού θα χάσουμε βάρος. Οι κοιλιακοί θα μας βοηθήσουν να γυμνάσουμε τους κοιλιακούς μας μύες, όμως αν δεν μειώσουμε τις θερμίδες παράλληλα, το λίπος στην περιοχή της κοιλιάς δεν θα μειωθεί και έτσι οι γραμμωμένοι κοιλιακοί μας δεν θα φαίνονται. Τα καλά νέα είναι ότι ο συνδυασμός δίαιτας και φυσικής δραστηριότητας (αεροβική άσκηση και ασκήσεις για μυϊκή ενδυνάμωση) επιταχύνει τη διαδικασία απώλειας βάρους και έχει ως αποτέλεσμα ένα σφιχτό όμορφο σώμα. Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι το συστηματικό περπάτημα κινητοποιεί (‘καίει’) το λίπος που συσσωρεύεται στην κοιλιακή χώρα, ενώ παράλληλα μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη.
Μύθος:Οι υδατάνθρακες ‘παχαίνουν’.
Πραγματικότητα: Η αυξημένη κατανάλωση θερμίδων, απ’ όπου κι αν προέρχονται, προκαλεί αύξηση του βάρους. Σε αντίθεση με ότι υποστηρίζεται για τις χαμηλές σε υδατάνθρακες δίαιτες (low-carb diets), οι υδατάνθρακες δεν προωθούν την αποθήκευση λίπους, ενώ δεν προκαλούν αντίσταση στην ινσουλίνη. Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι όσοι ακολουθούν δίαιτες χαμηλές σε υδατάνθρακες χάνουν βάρος προσωρινά, αλλά ένα χρόνο μετά έχουν επαναπροσλάβει το χαμένο βάρος, ενώ συχνά ζυγίζουν ακόμη περισσότερο.
Μύθος: Όσοι τρώνε πριν κοιμηθούν, παχαίνουν.
Πραγματικότητα: Σημασία έχει τι τρως και όχι πότε τρως. Οι θερμίδες έχουν την ίδια επίδραση στο σώμα ανεξαρτήτως της ώρας που καταναλώνονται. Έχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωση κανονικών γευμάτων, κυρίως πρωινού, βοηθά στην απώλεια βάρους όταν τα γεύματα είναι χαμηλά σε λίπος και αποφεύγεται το τσιμπολόγημα μεταξύ των γευμάτων.
Η κ. Κουνάρη - Μαυριδάκη είναι M.S., R.D. Κλινικός Διαιτολόγος
Τα τυριά αποτελούν από τα αρχαία χρόνια ως σήμερα μια άριστη λύση για τη μακρά συντήρηση του γάλακτος. Ταυτόχρονα αποτελούν απολαυστική και χορταστική πρόταση για κάθε γεύμα όλες τις ώρες της ημέρας.
Αν και υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες διαθέσιμες ποικιλίες τυριών με διαφορετική υφή, γεύση και άρωμα, όλα τα είδη διατηρούν κάποια βασικά χαρακτηριστικά που τα καθιστούν πολύτιμα στη διατροφή του ανθρώπου.
Το γνωστότερο ίσως συστατικό των τυριών και όλων των γαλακτοκομικών προϊόντων είναι το ασβέστιο. Το ασβέστιο που προσλαμβάνουμε καθημερινά από τη διατροφή μας αποτελεί το κυριότερο 'δομικό υλικό' των οστών μας, καθώς συμβάλλει στη διαμόρφωση πυκνών και δυνατών οστών σχηματίζοντας με το φώσφορο τους κρυστάλλους υδροξυαπατίτη.
Επίσης έχει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία πήξης του αίματος, στη λειτουργία του νευρικού και μυϊκού συστήματος, στη ρύθμιση πολλών ενζυμικών συστημάτων του μεταβολισμού και στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.
Η ανεπαρκής πρόσληψη ασβεστίου είναι ο σημαντικότερος διατροφικός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση οστεοπόρωσης. Της νόσου που επιστημονικά δεδομένα δείχνουν οτι πλήττει μία στις τρεις γυναίκες και έναν στους πέντε άντρες, κυρίως μετά την ηλικία των πενήντα ετών.
Αν και η περιεκτικότητα των τυριών σε ασβέστιο ποικίλει ανάλογα με το είδος, στις περισσότερες περιπτώσεις τα 60 γρ. τυριού μας παρέχουν το 30-60% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Πρόσληψης του ασβεστίου.
Μάλιστα η υψηλή περιεκτικότητα των τυριών σε ασβέστιο συνδυάζεται με το γεγονός οτι απορροφάται σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από το εντερικό μας σύστημα σε σχέση με άλλα τρόφιμα όπως το σπανάκι ή το μπρόκολο, που αν και περιέχουν σημαντικές ποσότητες ασβεστίου, εντούτοις δεν είναι εύκολα αφομοιώσιμο από το πεπτικό μας σύστημα.
Το εξαιρετικά ευεργετικό προφίλ των τυριών ως προς τα οστά μας, συμπληρώνεται από την υψηλή περιεκτικότητά τους σε φώσφορο. Έτσι λοιπόν αποτελούν μια ιδανική τροφή που παρέχει στον οργανισμό μας όλα εκείνα τα δομικά υλικά για τον σχηματισμό των κρυστάλλων υδροξυαπατίτη, εξασφαλίζοντας τη διατήρηση της καλής υγείας των οστών.
Η διατροφική αξία του τυριού όμως δεν περιορίζεται μόνο στα παραπάνω, καθώς περιέχει και σημαντικές ποσότητες βιταμινών του συμπλέγματος Β, που είναι απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος και τη διατήρηση ισχυρής μνήμης.
Επίσης αποτελεί εξαιρετική πηγή σεληνίου, ενός συστατικού με πολύ ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, που ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα και επιπλέον έχει φανεί οτι ασκεί προστατευτική δράση έναντι κάποιον μορφών καρκίνου.
Πρόσφατες έρευνες αποδίδουν στα γαλακτοκομικά προϊόντα και κατά συνέπεια και στα τυριά προστατευτική δράση απέναντι σε συγκεκριμένες μορφές καρκίνων, κυρίως λόγω της μεγάλης τους περιεκτικότητας σε ασβέστιο.
Συγκεκριμένα, το ασβέστιο φαίνεται οτι προστατεύει τα κύτταρα του παχέως εντέρου από τη βλαπτική επίδραση τοξικών ουσιών που πυροδοτούν τα πρώτα στάδια δημιουργίας καρκινικών κυττάρων. Ενώ σε πολύ πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη φάνηκε οτι η αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού στις γυναίκες έως και 50%.
Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα των τυριών σε σχέση με τα υπόλοιπα γαλακτοκομικά προϊόντα, είναι το οτι περιέχουν πολύ μικρότερες ποσότητες λακτόζης. Η έλλειψη του ενζύμου που πέπτει τη λακτόζη (δυσανοχή στη λακτόζη) είναι ένα σύνηθες πρόβλημα για μεγάλο μέρος του πληθυσμού και προκαλεί έντονη δυσπεψία και φούσκωμα όταν καταναλώνονται γαλακτοκομικά προϊόντα που περιέχουν λακτόζη.
Λόγω της ζύμωσης που υφίσταται η λακτόζη κατά την παρασκευή του τυριού, η ποσότητα που περιέχεται στα τυριά μειώνεται σημαντικά, κάνοντάς τα πιο φιλικά στο πεπτικό σύστημα. Είναι χαρακτηριστικό οτι τα μαλακά τυριά έχουν κατά κανόνα 50% λιγότερη λακτόζη από το γάλα, ενώ στα σκληρά τυριά η περιεκτικότητα σε λακτόζη μειώνεται ακόμα περισσότερο.
Το θέμα με την τριχόπτωση είναι ότι τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζεται ως ασθένεια, ασχέτως αν τα άτομα με τριχόπτωση μπορούν να ζήσουν φυσιολογικά και χωρίς τα χαμένα τους μαλλιά. Από την άλλη όμως, όσοι την βιώνουν, έχουν μειωμένη αυτοπεποίθηση. Έχοντας αυτό σαν δεδομένο, οι προσπάθειες των ειδικών έχουν στραφεί στην αντιμετώπιση τρόπων που θα λύσουν το πρόβλημα από την ρίζα του. Τα μαλλιά μπορεί να πέφτουν για διάφορους λόγους τόσο στον άντρα όσο και στη γυναίκα. Το στρες, η χρήση φαρμάκων, η κακή διατροφή, κάποιες φλεγμονώδεις παθήσεις του δέρματος αλλά και ορισμένες ενδοκρινολογικές διαταραχές προκαλούν συνήθως τριχόπτωση. Αν αντιμετωπίζετε και εσείς πρόβλημα τριχόπτωσης ή αν θέλετε να προλάβετε τυχόν εμφάνισή της, μην το παίρνετε κατάκαρδα. Σήμερα η επιστήμη διαθέτει αρκετούς θεραπευτικούς τρόπους που σταματούν την τριχόπτωση και αποκαθιστούν τα χαμένα μαλλιά.
Πότε υπάρχει πρόβλημα; Σύμφωνα με τους ειδικούς της Ελληνικής Δερματολογικής Εταιρείας, όλοι χάνουμε 50-100 τρίχες καθημερινά. Αυτός ο αριθμός όμως είναι απόλυτα φυσιολογικός και δεν δημιουργεί πρόβλημα τριχόπτωσης. Τα πράγματα γίνονται ανησυχητικά όταν μετά το λούσιμο πέφτουν ολόκληρες τούφες μαλλιών ή όταν πλέον η αραίωση των μαλλιών είναι εμφανής. Σε αυτή την περίπτωση απευθυνθείτε αρχικά σε ενδοκρινολόγο, ο οποίος θα σας καθοδηγήσει για τις απαραίτητες εξετάσεις, και στην συνέχεια, εφόσον χρειαστεί, σε δερματολόγο.
Μέθοδοι αντιμετώπισης του προβλήματος
Στις περισσότερες περιπτώσεις θα πρέπει να ακολουθήσετε φαρμακευτική αγωγή για την ενίσχυση των μαλλιών σας, που μπορεί να περιορίζεται στη χρήση καθαρά φαρμακευτικών ουσιών. Στη θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνονται και ειδικές φόρμουλες βιταμινών, τροφοτονωτικές λοσιόν και προϊόντα που έχουν στόχο να δυναμώσουν τις αδύναμες τρίχες και να ενεργοποιήσουν την τριχοφυΐα.
Βέβαια, όπως τονίζουν οι ειδικοί, όλες οι θεραπείες βοηθούν στην αποκατάσταση του προβλήματος στο τριχωτό του κεφαλιού ανάλογα με το μέγεθος και τα αίτια της τριχόπτωσης. Για παράδειγμα, αν το πρόβλημα οφείλεται σε ανδρογενετική αλωπεκία (φαλάκρα), οι ρίζες είναι ήδη νεκρές και δεν υπάρχει πιθανότητα να ενεργοποιηθούν με φαρμακευτική θεραπεία. Σήμερα ωστόσο, η ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία μπορεί να αντιμετωπιστεί με αναίμακτες επεμβάσεις αισθητικής χειρουργικής (μικρομεταμοσχεύσεις). Απαραίτητη προϋπόθεση για μια τέτοια θεραπεία είναι η διάγνωση με τη βοήθεια του τριχογράμματος (εξέταση της τρίχας με το μικροσκόπιο), με το οποίο διαπιστώνεται αν η αλωπεκία είναι σε εξέλιξη ή έχει σταθεροποιηθεί. Η εξέταση αυτή, μαζί με κάποιες άλλες, θα δείξει επίσης αν επιτρέπεται το άτομο που αντιμετωπίζει το πρόβλημα να προχωρήσει σε μικρομεταμόσχευση ή όχι.
Τα «ναι» και τα «όχι» για υγιή μαλλιά
Τα «Ναι»
-Στο συχνό λούσιμο, γιατί η εφίδρωση, η έκκριση λίπους και η ατμοσφαιρική ρύπανση επιβαρύνουν την τρίχα και ευνοούν την τριχόπτωση.
-Στο προσεκτικό ξέβγαλμα με άφθονο χλιαρό νερό ώστε να αναπνέει το τριχωτό της κεφαλής.
-Στο συχνό μασάζ στο τριχωτό της κεφαλής με τις άκρες των δακτύλων ώστε να ενεργοποιείται η κυκλοφορία του αίματος, που μεταφέρει στις τρίχες τα ιχνοστοιχεία και τις βιταμίνες που είναι απαραίτητα για την τροφή των μαλλιών.
-Στα φυτικά τονωτικά σαμπουάν και λοσιόν και στα προϊόντα που βοηθούν στην αντιμετώπιση της περιστασιακής ή μόνιμης τριχόπτωσης.
-Στις μικρές δόσεις ήλιου, που ευεργετεί και βοηθά στην ανάπτυξη γερών μαλλιών.
-Στη χρήση κάποιου θεραπευτικού ή ενυδατικού προϊόντος ύστερα από κάθε λούσιμο.
-Στις μαλακές βούρτσες μαλλιών με στρογγυλεμένες φυσικές τρίχες.
Τα «Όχι»
-Στις πολύ σφιχτές αλογοουρές και τους κότσους, που ταλαιπωρούν και αδυνατίζουν τις ρίζες των μαλλιών.
-Στις σκληρές βούρτσες και στα μεταλλικά ή πλαστικά ρόλεϊ (μπικουτί),που καταστρέφουν και σπάνε την τρίχα.
-Στα συστήματα κλιματισμού, διότι ο σκληρός αέρας συμβάλλει συχνά στην καταστροφή των θυλάκων των τριχών (χώρος μέσα στον οποίο ζει και αναπτύσσεται η τρίχα)
-Στο καθημερινό στέγνωμα των μαλλιών με πιστολάκι, που τους στερεί την απαραίτητη για την ελαστικότητα και τη λάμψη τους φυσική υγρασία.
Η τακτική σωματική άσκηση, όπως το τζόκινγκ, η αεροβική γυμναστική, τα βάρη, αλλά και τα διάφορα αθλήματα συμβάλλουν στη διάπλαση του μυϊκού συστήματος, στην ενδυνάμωση των οστών και, γενικά, στην καλή φυσική κατάσταση και υγεία του οργανισμού. Ωστόσο, όπως ακριβώς κάποιοι αθλητές πιέζουν διαρκώς τον εαυτό τους πιστεύοντας ότι έτσι θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα, εξουθενώνοντας τελικά τον οργανισμό τους από υπερπροπόνηση, ορισμένοι από εμάς δεν προγραμματίζουμε σωστά τις αθλητικές μας δραστηριότητες και διακινδυνεύουμε να μείνουμε για πάντα στον "πάγκο". Μάθετε, για να μην πάθετε...
Η καταπόνηση του οργανισμού από τη γυμναστική, που τελικά οδηγεί σε συρρίκνωση του μυϊκού συστήματος, μπορεί να οφείλεται σε:
- Υπερβολική άσκηση, πέρα από τα όρια του οργανισμού.
- Ανεπαρκή ανάπαυση. Μην ξεχνάτε ότι η ξεκούραση σε ένα πρόγραμμα γυμναστικής είναι εξίσου σημαντική με τις ίδιες τις ασκήσεις.
- Κακή εκτέλεση των ασκήσεων. Υπερβολική ένταση και έλλειψη προγραμματισμού μπορούν να οδηγήσουν σε καταπόνηση των μυών και τραυματισμούς. Ειδικά για τους αρχάριους, είναι προτιμότερη η συστηματική και απλή γυμναστική, παρά η ένταση σε ακατάστατα χρονικά διαστήματα.
Η υπερπροπόνηση μπορεί να μην οφείλεται μόνο στην άσκηση αλλά και σε άλλους παράγοντες, όπως:
- Κακή διατροφή. Η σωστή επιλογή τροφών προσδίδει στον οργανισμό τις απαραίτητες θερμίδες για να αντεπεξέλθει στις ενεργειακές απαιτήσεις της γυμναστικής.
- Προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας, τα οποία μπορεί κάποιος να εκλάβει ως ασήμαντα, όπως αλλεργίες ή κάποιο κρυολόγημα.
- Η επανάληψη των ίδιων ασκήσεων ενδέχεται να καταπονήσει συγκεκριμένους μυς. - Περιβαλλοντικοί παράγοντες (θερμοκρασία, υγρασία, υψόμετρο κ.ά.).
- Ψυχολογικοί παράγοντες.
Συμπτώματα
Το κυριότερο σύμπτωμα είναι η αναπάντεχη απώλεια της καλής φυσικής κατάστασης, χωρίς να συντρέχουν άλλοι λόγοι, όπως ασθένεια ή τραυματισμός. Ένας αθλητής που έχει καταπονήσει τον οργανισμό του θα αθλείται το ίδιο ή περισσότερο από ό,τι συνήθως, έχοντας όμως μειωμένα αποτελέσματα.
Επίσης, θα αντιμετωπίζει μυϊκούς πόνους αλλά και ψυχολογικά προβλήματα, όπως κατάθλιψη και έντονες αλλαγές διάθεσης. Ακόμα, εάν κατά την άσκηση δεν νιώθει τους μυς να ζεσταίνονται και να αντιδρούν, είναι πιθανόν να απαιτείται μεγαλύτερο διάστημα ξεκούρασης. Όταν πάλι οι μύες είναι ελαφρώς πιασμένοι και πονούν, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι ο οργανισμός δεν έχει αναλάβει από την προηγούμενη προπόνηση και, επομένως, δεν συνιστάται η γυμναστική.
Γενικά, υπάρχει μία σειρά από συμπτώματα, τα οποία όμως δεν είναι χαρακτηριστικά του κορεσμού από προπόνηση, καθώς εμφανίζονται και σε πολλές άλλες παθήσεις. Η εμφάνιση των παρακάτω συμπτωμάτων πρέπει να αξιολογείται ανάλογα με τον οργανισμό και τις συνήθειες κάθε αθλητή.
Δεν υπάρχει ιατρικό τεστ που να επιβεβαιώνει ότι κάποιος έχει καταπονηθεί από την προπόνηση. Οι περισσότεροι αθλητές δεν το αντιλαμβάνονται, καθώς τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά. Πάντως, κάθε αθλητής θα πρέπει να ελέγχει τον εαυτό του με τρεις απλές ερωτήσεις, σύμφωνα με τον Δρ Σκοτ Τραπ, καθηγητή Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ball State στην Ιντιάνα των ΗΠΑ:
1. Πώς είναι ο καρδιακός μου ρυθμός υπό συνθήκες ηρεμίας; Μετρήστε τους σφυγμούς σας κάθε πρωί και, αν καταγράψετε ασυνήθιστες διακυμάνσεις, είναι πιθανόν να οφείλονται σε καταπόνηση του οργανισμού από την προπόνηση.
2. Πώς είναι η όρεξη μου; Μήπως τρώω λιγότερο από ό,τι συνήθως;
3. Νιώθω σωματική καταβολή; Χρειάζομαι συνέχεια ξεκούραση; Δεν κοιμάμαι αρκετά το βράδυ και νιώθω αδυναμία όλη την ημέρα;
Συνήθως, ο οργανισμός σας να δίνει μηνύματα ότι έχει καταπονηθεί και απαιτείται αλλαγή του προπονητικού προγράμματος ή ακόμα και διακοπή του.
Αποθεραπεία
Ανάλογα με το στάδιο του κορεσμού από την προπόνηση, συστήνονται η κατάλληλη αποθεραπεία και ανάπαυση των μυών. Έτσι, αν η καταπόνηση δεν είναι μεγάλη, μία απλή μείωση της έντασης και του χρόνου άσκησης μπορεί να είναι αρκετή για να αναρρώσει κανείς. Σε περίπτωση όμως που υφίσταται σημαντικό πρόβλημα λόγω της υπερπροπόνησης, απαιτείται πλήρης διακοπή του προπονητικού προγράμματος. Ο χρόνος αποθεραπείας εξαρτάται από τον οργανισμό του κάθε αθλητή και μπορεί να διαρκεί από λίγες ημέρες έως και μήνες, σε σοβαρές καταστάσεις.
Ο ρόλος της διατροφής είναι και εδώ σημαντικός, καθώς συντελεί στην αποθεραπεία και την καλή φυσική κατάσταση του οργανισμού.
Όπως συμβαίνει με όλες τις παθήσεις, έτσι και σε αυτή την περίπτωση η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Σας παρουσιάζουμε ορισμένες συμβουλές για να αποφύγετε την καταπόνηση από την προπόνηση:
- Ρυθμίστε το γυμναστικό σας πρόγραμμα, ώστε να περιλαμβάνει και την απαιτούμενη ξεκούραση. Μη φοβάστε να ξεκουράζεστε. Κάποιοι αθλητές πιστεύουν -λανθασμένα- ότι λίγες ημέρες αποχής από την προπόνηση θα έχει αρνητικά αποτελέσματα. Ένας αθλητής που ακολουθεί σωστό πρόγραμμα εκγύμνασης δεν χάνει τη φυσική του κατάσταση μέσα σε λίγες ημέρες.
- Κρατήστε αρχείο με τις επιδόσεις σας συγκριτικά με το βαθμό προπόνησης, ώστε να είστε σε θέση να παρατηρήσετε πότε αυτές μειώνονται, ενώ παράλληλα διατηρείτε ή και αυξάνετε τους ρυθμούς σας.
- Φροντίστε τη διατροφή σας. Οι πρωτεΐνες και οι υδατάνθρακες είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση του μυϊκού ιστού και για την παροχή ενέργειας στον οργανισμό αντίστοιχα.
Τα όρια αντοχής σας στην προπόνηση και το χρόνο της απαιτούμενης προπόνησης τα καθορίζετε μόνοι σας αφουγκραζόμενοι τον οργανισμό σας. Οι αθλητές, ακόμα και αυτοί που έχουν παρόμοια σωματική κατασκευή και επιδόσεις, ανταποκρίνονται διαφορετικά στο ίδιο προπονητικό πρόγραμμα. Η ανάπαυση είναι εξίσου σημαντική με τη γυμναστική για τη διατήρηση της καλής υγείας του οργανισμού, αλλά και για την επίτευξη των στόχων κάθε αθλητή. Εσείς πρέπει πρώτοι από όλους να φροντίσετε τον εαυτό σας. Η γυμναστική είναι απαραίτητη για τον καθένα, αλλά μην το παρακάνετε. Παν μέτρο άριστον...
Πίνετε γάλα για να διατηρείτε γερά τα οστά σας, ενώ γνωρίζετε ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών συμβάλλει στην καλή λειτουργία του οργανισμού σας. Tι κάνετε, όμως, για το αίμα σας; Kρυώνουν τα πόδια σας ή αισθάνεστε εξάντληση τον τελευταίο καιρό; H αιτία «κρύβεται» σε διαφορετικές διαταραχές της κυκλοφορίας του αίματος. Για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας, δεν έχετε παρά... να το ρίξετε στο φαγητό!
Aν την ώρα που ξαπλώνετε στο κρεβάτι, ο σύντροφός σας παραπονιέται ότι τα πόδια σας είναι παγωμένα, πριν αντιδράσετε, σκεφτείτε ότι τα κρύα άκρα μπορεί να αποτελούν ένδειξη κακής κυκλοφορίας του αίματος. Σε αυτή την περίπτωση, το αίμα δεν επιστρέφει, όπως θα έπρεπε στην καρδιά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία φλεβικής ανεπάρκειας των κάτω άκρων και συνήθως την ανάπτυξη κιρσών και ευρυαγγειών. Μια χούφτα ξηροί καρποί ΧΩΡΙΣ άλας την μέρα (κυρίως τα αμύγδαλα, τα καρύδια και οι σπόροι κουκουναριού) είναι πλούσιοι σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, απαραίτητα για την καλή κυκλοφορία και τη ρευστότητα του αίματος. Eπίσης, το ελαιόλαδο, όπως και το αβοκάντο, αποτελούν καλή πηγή μονοακόρεστων λιπαρών και φυτικών ινών, που συμβάλλουν στην αύξηση της καλής χοληστερίνης και επομένως καθαρίζουν τα αγγεία. Oι ειδικοί συστήνουν να καταναλώνουμε φρούτα (όπως μπανάνα ή φράουλα), καρότα, σπαράγγια, φασόλια και αρακά, τροφές δηλαδή πλούσιες σε αντιοξειδωτικά στοιχεία, σε βιταμίνη C και κάλιο. Pυθμίζουν την πίεση, εξισορροπούν τα υγρά του σώματος και επομένως βοηθούν στην καλή κυκλοφορία. Yπάρχουν, επίσης, ενδείξεις ότι το σκόρδο ελαττώνει τη συσσώρευση αιμοπεταλίων και άρα βοηθάει και αυτό με τη σειρά του.
Ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί συστήνουν επίσης οι ειδικοί. Aποτελεί καλή πηγή ριβοστερόλης, που δρα αντιοξειδωτικά, βελτιώνοντας την κυκλοφορία του αίματος. Συνοδεύστε το με ένα... καυτερό γεύμα! Προσθέστε τσίλι ή κάρι στο φαγητό και ανεβάστε τη θερμοκρασία του σώματός σας! H υπεραιμία που θα δημιουργηθεί, θα εντείνει την κυκλοφορία του αίματος. Προσοχή, όμως! H κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με το στομάχι. Πλούσιες σε αντιοξειδωτικά και άρα ευεργετικές για την κυκλοφορία του αίματος θεωρούνται και ορισμένες «ιδιαίτερες» τροφές, όπως το τζίντζερ, το μοσχοκάρυδο, ο κρόκος (σαφράν), αλλά και ο βασιλικός πολτός.
(ΠΡΟΤΙΜΗΣΤΕ ΦΑΚΕΣ/ΣΠΑΝΑΧΙ.. ΓΙΑΤΙ ΜΑΖΕΥΕΙ ΤΟΞΙΝΕΣ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ)
Nιώθετε ότι κουράζεστε εύκολα τον τελευταίο καιρό; Mια πιθανή αιτία είναι η σιδηροπενική αναιμία, η οποία εκδηλώνεται όταν οι αποθήκες σιδήρου του οργανισμού αδειάσουν. H σταδιακή μείωση των αποθεμάτων μπορεί να οφείλεται σε στερητικές δίαιτες, στην ελλιπή απορρόφηση σιδήρου, στην κατάχρηση φαρμάκων, σε έντονη έμμηνο ρύση ή σε ασθένειες του πεπτικού συστήματος. Για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας, χρειάζεται να καταναλώνετε περισσότερο σίδηρο, τον οποίο θα βρείτε κυρίως σε ζωικές τροφές (κρέας, ψάρι, πουλερικά), αλλά και σε φυτικές (φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, όσπρια, σιτηρά). O ζωικός, όμως, είναι προτιμότερος, επειδή απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό. Mάλιστα, το συκώτι αποτελεί την πλουσιότερη πηγή σιδήρου, αφού το ήπαρ είναι το όργανο όπου αποθηκεύεται κατά κύριο λόγο ο σίδηρος. Προσοχή! Tο συκώτι, εκτός από σίδηρο, είναι πλούσιο και σε βιταμίνη A. H κατανάλωση, λοιπόν, μεγάλων ποσοτήτων συκωτιού μπορεί να οδηγήσει σε υπερβιταμίνωση.
• Tα κορεσμένα και τα trans λιπαρά θεωρούνται οι βασικοί «εχθροί» του αίματος. Επικάθονται στα αγγεία και μειώνουν τη διάμετρό τους, εμποδίζοντας έτσι την καλή κυκλοφορία του αίματος. Άνθρωποι, λοιπόν, που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες τέτοιου είδους λιπαρών, κινδυνεύουν να αναπτύξουν αθηροσκλήρωση.
• Tο αλάτι, όταν υπερβαίνει τη συνιστώμενη ποσότητα, συμβάλλει στην αύξηση της πίεσης. Ένας υγιής άνθρωπος θα πρέπει να καταναλώνει 6 γρ. αλάτι (1 κουταλάκι) τη μέρα. Επειδή, όμως, το νάτριο υπάρχει σε πολλές από τις τροφές που βάζουμε καθημερινά στο τραπέζι μας (π.χ. στο γάλα, το κρέας, το ψωμί), καλό είναι να υπολογίζουμε 1/2 κουταλάκι τη μέρα.
Mια πληγή κλείνει συνήθως μετά την πάροδο 8-10 ημερών. O χρόνος επούλωσης, όμως, πέρα από το μέγεθος της πληγής ή τις τυχόν επιπλοκές που μπορεί να υπάρξουν, εξαρτάται και από τον οργανισμό του κάθε ατόμου. Για να συντελεστεί η διαδικασία της επούλωσης, χρειάζεται η μεταφορά όλων των συστατικών του αίματος στο σημείο που έχει τραυματιστεί. Oι πρωτεΐνες είναι από τα πιο απαραίτητα συστατικά που μεταφέρονται με τα αιμοφόρα αγγεία. O οργανισμός ενός ανθρώπου, με π.χ. χαμηλές πρωτεΐνες στο αίμα του, που δεν τρέφεται καλά επειδή ακολουθεί στερητική δίαιτα, δεν είναι σε θέση να επουλώσει καλά τα τραύματά του. Mεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη έχει το ασπράδι του αυγού, το κρέας και τα ψάρια. Mε μειωμένη επούλωση των πληγών, όμως, συσχετίζεται και η έλλειψη της βιταμίνης C. Για να καλύψετε τις ανάγκες του οργανισμού σας, καταναλώστε κόκκινη πιπεριά, ντομάτα ή φράουλες.
H πήξη του αίματος είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός που επηρεάζει την αιμορραγία και οφείλεται κυρίως στα συστατικά του αίματος και στο αγγειακό τοίχωμα. Πρέπει να βρίσκεται πάντα μέσα σε συγκεκριμένα φυσιολογικά επίπεδα, αφού οποιαδήποτε απόκλιση συνδέεται με νοσογόνους καταστάσεις. Aν υπάρχει αναστολή του μηχανισμού πήξης, οι ασθενείς αιμορραγούν πολύ εύκολα, ενώ στην περίπτωση αυξημένης πηκτικότητας του αίματος είναι πιθανό να δημιουργηθούν θρομβώσεις. Tροφές που περιέχουν βιταμίνη K συμβάλλουν όχι μόνο στην καλύτερη πήξη του αίματος, αλλά και στην αποφυγή εσωτερικών αιμορραγιών. Eπιλέξτε, λοιπόν, πράσινα λαχανικά, χόρτα, ραδίκια, αρακά, σπανάκι, μπρόκολο, λαχανάκια Bρυξελλών, μπάμιες, λάχανο ή αγγούρι με τη φλούδα του.
Δεν υπάρχει ιατρικό τεστ που να επιβεβαιώνει ότι κάποιος έχει καταπονηθεί από την προπόνηση. Οι περισσότεροι αθλητές δεν το αντιλαμβάνονται, καθώς τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά. Πάντως, κάθε αθλητής θα πρέπει να ελέγχει τον εαυτό του με τρεις απλές ερωτήσεις, σύμφωνα με τον Δρ Σκοτ Τραπ, καθηγητή Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ball State στην Ιντιάνα των ΗΠΑ: