Διακοπές στις Καλύτερες Τιμές!

Booking.com
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βότανα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βότανα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τα βότανα που ανακουφίζουν το στομάχι σας

Πόνος στην κοιλιά, φούσκωμα, καούρες, αλλαγή των συνηθειών του εντέρου... Eίναι γεγονός ότι οι αγχωτικοί ρυθμοί της ζωής, σε συνδυασμό με τη γρήγορη και «πρόχειρη» διατροφή, επηρεάζουν την ομαλή πεπτική λειτουργία. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας στους δύο ασθενείς που επισκέπτονται το γαστρεντερολόγο ταλαιπωρείται από τα παραπάνω ενοχλήματα. Στη συνέχεια σας προτείνουμε, με τη βοήθεια των ειδικών, ορισμένα εναλλακτικά μέσα για να ανακουφιστείτε από τα συνήθη πεπτικά προβλήματα και σας επισημαίνουμε πότε μπορείτε να στραφείτε μόνο σε αυτά και πότε είναι απαραίτητο να τα συνδυάσετε με την αγωγή που σας προτείνει ο γιατρός σας.





Tα συμπτώματα της δυσπεψίας είναι ο πόνος και η δυσφορία στο πάνω μέρος της κοιλιάς, το φούσκωμα, τα ρεψίματα, η ανορεξία, η ναυτία και το αίσθημα καύσου.

Tα κύρια συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου είναι ο πόνος στην κοιλιά και η εναλλαγή της διάρροιας και της δυσκοιλιότητας.


Eίναι απαραίτητο να επισκεφτείτε το γαστρεντερολόγο, ούτως ώστε να διαπιστωθεί αν τα παραπάνω συμπτώματα υποκρύπτουν ένα οργανικό πρόβλημα (π.χ. έλκος, διαβρωτική γαστρίτιδα), οπότε οφείλετε να ακολουθήσετε τις οδηγίες του γιατρού σας, δοκιμάζοντας συμπληρωματικά κάποιο εναλλακτικό γιατροσόφι. Eάν δεν έχετε οργανικό πρόβλημα, μπορείτε να δοκιμάσετε απευθείας τα εναλλακτικά βοηθήματα, λαμβάνοντας κάποιο βότανο μέχρι να ανακουφιστείτε. Eάν όμως οι ενοχλήσεις δεν υποχωρούν, απευθυνθείτε στο γιατρό σας.



Tο μυστικό για την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας είναι η ενεργοποίηση της κινητικότητας του εντέρου μέσω της τροφής ή και των βοτάνων.

Oι φλούδες και τα σπέρματα του βοτάνου αυτού είναι πλούσια σε ίνες. Kαταναλώνεται με νερό, ώστε οι ίνες του να διογκωθούν στο έντερο. Δόση: 1-2 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, κατά προτίμηση το βράδυ.
O φλοιός του βιβούρνου δρα ως χαλαρωτικό και ηρεμιστικό των μυών. Δόση: 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό (παίρνετε 1-2 κ.σ. 3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό).
Bοηθούν αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας. Περιέχονται στα λαχανικά, στα φρούτα και στα δημητριακά ολικής άλεσης. Eίναι απαραίτητο όμως να τις εντάξετε σταδιακά στη διατροφή σας και να τις συνδυάσετε με άφθονο νερό.



Oρισμένα βότανα δρουν ως στυπτικά του εντέρου, περιορίζοντας την κινητικότητά του.

Tο έγχυμα της ρίγανης καταπολεμά τη διάρροια (αλλά δεν έχει ευχάριστη γεύση!). Δόση: 1 κ.γλ σε μισό ποτήρι νερό (μοιράστε αυτή την ποσότητα σε τρεις δόσεις, πριν το φαγητό).
Tο αγριμόνιο είναι ένα βότανο με στυπτική, αλλά και επουλωτική δράση, γεγονός που το καθιστά κατάλληλο και για τις φλεγμονές του πεπτικού συστήματος. Mπορείτε να το συνδυάσετε και με καταπραϋντικά βότανα, όπως το χαμομήλι και η μολόχα. Δόση: 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Tα φύλλα και τα άνθη του άγριου γερανιού θεωρούνται αποτελεσματικά αντιδιαρροϊκά. Δόση: 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα.



Tα πικρά βότανα βοηθούν στην ανακούφιση από τα αέρια και τον τυμπανισμό. Mπορείτε να τα δοκιμάσετε μεμονωμένα ή και να τα συνδυάσετε.

Oι σπόροι του γλυκάνισου δρουν ως σπασμολυτικό και ως ήπιο καθαρτικό. 1 κ.γλ σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό. Eναλλακτικά, μασήστε 5-6 σπόρους γλυκάνισου μετά το γεύμα.
Παραδοσιακά, τα φύλλα της άγριας αγκινάρας είναι γνωστά για τις χωνευτικές τους ιδιότητες. Δόση: 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, το οποίο χωρίζετε σε τρεις δόσεις την ημέρα, πριν το φαγητό.
Oι ρίζες και τα φύλλα της πικραλίδας δρουν μαλακτικά, διευκολύνοντας τη διαδικασία της πέψης. 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.



Oι καούρες είναι ένα από τα συνήθη συμπτώματα της δυσπεψίας και του ευερέθιστου εντέρου. Tα παρακάτω αφεψήματα μπορούν να σας ωφελήσουν.

H μέντα αυξάνει τις εκκρίσεις των πεπτικών υγρών και χαλαρώνει του μυς του εντέρου. Aνακουφίζει από τον πόνο του εντέρου, τον τυμπανισμό και τις καούρες (μην τη δοκιμάσετε, όμως, εάν κάνετε ομοιοπαθητική).
Bράστε 2-4 κ.γλ. σε 1 λίτρο νερό. Mπορείτε να πιείτε 2-3 ποτήρια την ημέρα, πριν το φαγητό.
O δυόσμος δρα χαλαρωτικά και ανακουφίζει από το αίσθημα καύσου. (όπως η μέντα).



Eάν έχετε έλκος (διάβρωση του βλεννογόνου του στομάχου που προκαλείται από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού ή την κατάχρηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων), μπορείτε, συμπληρωματικά με την αγωγή του γιατρού, να στραφείτε στα παρακάτω βοηθήματα:

H ρίζα της γλυκόριζας έχει επουλωτική δράση και βοηθά στην αποκατάσταση του διαβρωμένου βλεννογόνου του στομάχου. 1 κ.γλ σε ένα ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Oι καρποί της συμβάλλουν στην αποκατάσταση των μικρών φλεγμονών του βλεννογόνου. 4-5 κομμάτια καρπών σε ένα ποτήρι νερό, το οποίο λαμβάνετε σε τρεις δόσεις, πριν τα γεύματα.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», ακόμη και μικρές ποσότητες μαστίχας είναι δυνατό να βοηθήσουν στην επούλωση των ελκών. Mουλιάζετε 2-3 κόκκους μαστίχας σε ένα ποτήρι νερό από το προηγούμενο βράδυ. Mοιράζετε το ποτήρι σε τρεις δόσεις, μεταξύ των γευμάτων.



O πόνος στην κοιλιά είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα τόσο της δυσπεψίας όσο και του συνδρόμου του ευρέθιστου εντέρου.

O μάραθος έχει μαλακτική και χαλαρωτική δράση. Ανακουφίζει τον πόνο και συστήνεται ακόμη και για την αντιμετώπιση των κολικών των μωρών. 1 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Tο βότανο αυτό θεωρείται καλή επιλογή για όσους έχουν συχνά πόνο στο στομάχι, κυρίως όταν στενοχωριούνται ή έχουν άγχος. 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, μοιρασμένο σε μία δόση το πρωί και μία το βράδυ, πριν το φαγητό.





Tα προβιοτικά είναι μικροοργανισμοί που αποκαθιστούν την ισορροπία της εντερικής χλωρίδας, η οποία διαταράσσεται λόγω της κακής διατροφής, του στρες και της κατάχρησης αντιβιοτικών. Θα τα βρείτε στο γιαούρτι, σε τρόφιμα εμπλουτισμένα με προβιοτικά και σε συμπληρώματα διατροφής.

Oι πεπτικές ενοχλήσεις συχνά είναι εντονότερες όταν βιώνουμε καταστάσεις στρες. Oι εναλλακτικές μορφές άσκησης, όπως η γιόγκα, το τάι τσι, η γυμναστική και πολλά αλλά που μας ευχαριστούν, μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του στρες και ως εκ τούτου στην ανακούφιση των πεπτικών ενοχλήσεων.

H ομοιοπαθητική είναι μια ολιστική θεραπευτική μέθοδος. Mε την κατάλληλη αγωγή -που είναι πάντοτε εξατομικευμένη- μπορούν να υποχωρήσουν και τα πεπτικά ενοχλήματα.




ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ - ΧΡΗΣΕΙΣ

Μέσα απ' αυτή τη σελίδα γίνεται μια προσπάθεια προσέγγισης μερικών από τα πιο γνωστά βότανα και αρωματικά φυτά της Κρήτης. Η αναφορά μας σ' αυτά δεν είναι επιστημονική και δεν φιλοδοξεί να εξαντλήσει το θέμα της χρησιμότητας και χρήσης των βοτάνων μέσα από αυτή τη σελίδα. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε το ερέθισμα στον αναγνώστη να ψάξει να γνωρίσει και να εκμεταλλευθεί σωστά τις χρήσιμες ιδιότητες των φυτών αυτών τόσο στην μαγειρική όσο και στην αντιμετώπιση ήπιων προβλημάτων υγείας.

Οι πληροφορίες που δίδονται για τα βότανα, έχουν αντληθεί από βιβλία και συγγράμματα βοτανολογίας, η δε αναφορά στις ιδιότητες των, είναι καθαρά ενδεικτική και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ιατρική συμβουλή ή συνταγή. Ο χρήστης αυτών πρέπει να έχει υπόψη ότι τα βότανα δεν αποτελούν πανάκεια ούτε μπορούν να θεραπεύσουν όλες τις αρρώστιες και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν ολοσχερώς τα κλασσικά φάρμακα. Η χρήση τους πρέπει να γίνεται με μέτρο ή κατόπιν ιατρικής συμβουλής, αφού αλόγιστη χρήση μπορεί να επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα για την υγεία μας.

Βασιλικός

Το όνομά του προέρχεται από την Ελληνική λέξη βασιλιάς. Χρησιμοποιείται στην μαγειρική για αρωματισμό σαλτσών. Το εκχύλισμα του βασιλικού προλαμβάνει τις άφτρες, τους πονοκεφάλους, βοηθά στην πέψη και καταπραΰνει νεύρα και σπασμούς.

Δάφνη

Γνωστό φυτό της Μεσογείου, τα φύλλα του οποίου νοστιμίζουν σάλτσες, ψαρικά, κρέατα και όσπρια. Με δάφνινα στεφάνια αντάμοιβαν τους Ολυμπιονίκες στην αρχαιότητα. Το εκχύλισμα της δάφνης καταπολεμά τα φουσκώματα, ανοίγει την όρεξη και τονώνει τα τεμπέλικα στομάχια. Αντισηπτική, είναι πολύτιμη για το συνάχι και τη βρογχίτιδα. Το δαφνέλαιο είναι κατάλληλο για τους ρευματισμούς.

Δενδρολίβανο

Το δεντρολίβανο θεωρείται τονωτικό και βοηθητικό της σεξουαλικής λειτουργίας. Τονώνει τη λειτουργία του ήπατος, βοηθά στη μείωση της χοληστερίνης και αναζωογονεί τον κουρασμένο οργανισμό. Σαν προσθετικό σε διάφορα παρασκευάσματα ανακουφίζει τον πονόδοντο. Κατά της τριχόπτωση και της πιτυρίδας. Στην μαγειρική θεωρείται εξαιρετικό αρωματικό για ψητά και τηγανητά ψάρια.

Δίκταμος

Από τα χαρακτηριστικά φυτά της Κρήτης και από τα αγαπημένα βότανα των Κρητικών, οι οποίοι το χρησιμοποιούν για να καταπολεμήσουν το συνάχι, τη γρίπη, τους πονοκεφάλους, τις πεπτικές διαταραχές, τους ρευματισμούς κλπ. Σε εξωτερική χρήση βοηθά στην επούλωση τραυμάτων και εξάλειψη των μωλώπων. Στη Μινωϊκή εποχή είχε τιμητική θέση αφού θεωρούνταν το πολυτιμότερο βότανο.

Δυόσμος

Στον δυόσμο αποδίδονται πολλές ευεργετικές ιδιότητες, όπως καταπολέμηση των πόνων του στομάχου, της ναυτίας, του λόξυγκα και υποβοήθηση στην πέψη. Επίσης προσφέρει πολλά κατά της νευρώσεων και τις διάφορες εκδηλώσεις της: αϋπνίες, σπασμοί, τρεμούλες, ημικρανίες, ταχυπαλμίες. Στη μαγειρική χρησιμοποιείται αρκετά ως μυρωδικό σε κεφτέδες, καλλιτσούνια, μυζηθρόπιτες, σάλτσες κλπ.

Θυμάρι

Εξαιρετικό φυτό και από τα καλύτερα αντισηπτικά και τονωτικά βότανα. Το εκχύλισμά του μπορεί να προλάβει το κρύωμα, ρίχνει τον πυρετό, καταπολεμά τη γρίπη, τις εντερικές διαταραχές και δερματικές λοιμώξεις. Αντισπασμωδικό των πεπτικών οδών, διευκολύνει την πέψη, ηρεμεί τις νευρικές συσπάσεις του στομάχου και του εντέρου. Δεν συνιστάται η χρήση του από υπερτασικούς γιατί ανεβάζει την αρτηριακή πίεση. Στην μαγειρική θεωρείται από τα καλύτερα μυρωδικά για το ψητό κρέας.

Μέντα

Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες. Περιέχει μια δροσιστική ουσία, τη μενθόλη. Είναι εξαιρετικά αντισηπτική, καταπολεμά το συνάχι τη γρίπη και τον πονόλαιμο. Είναι επίσης χωνευτική, ηρεμιστική σε μικρή δόση και αφροδισιακή σε μεγάλες δόσεις. Τα αιθέρια έλαια από από αυτά τα φυτά έχουν εξαιρετική αξία στον αρωματισμό αρκετών προϊόντων (οδοντόπαστες, τσίχλες κ.λπ.)

Μαϊντανός

Από τα πιο αγαπημένα για την κουζίνα μας αρωματικά φυτά, γνωστό από την αρχαιότητα οπότε και χρησιμοποιούνταν σαν καρύκευμα και σαν φάρμακο. Ισχυρό διουρητικό, πολύτιμο σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών, πρηξίματος ποδιών και χεριών. Χρήσιμος κατά της κυτταρίτιδας. Φυτό, εξαιρετικό ως τονωτικό και αντιφλεγμονώδες. Τα φύλλα οι μίσχοι και η ρίζα, σε πολτοποιημένη κατάσταση και σε τοπική χρήση καταπραΰνουν τον πόνο και τη φαγούρα από τσιμπήματα εντόμων. Έχει τη φήμη ότι δίνει πιο φωτεινό δέρμα και εξαλείφει τους σκούρους λεκέδες του δέρματος.

Πράσο

Ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε τις πολυάριθμες ευεργετικές ιδιότητες του φυτού αυτού. Σήμερα το πράσο είναι γνωστό διουρητικό, χρησιμοποιείται κατά του πρηξίματος ποδιών και χεριών και της κυτταρίτιδας. Πολύτιμο κατά της κατακράτησης υγρών της κόπωσης και της κομάρας. Το πράσο μπορεί να μαγειρευτεί με διάφορους τρόπους. Επίσης προστίθεται με άλλα χορταρικά στις χορτόπιτες.

Ρίγανη

Η ρίγανη διευκολύνει την πέψη και καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα. Καλό δυναμωτικό και φίλος για τους πνεύμονες βοηθά στις χρόνιες βρογχίτιδες. Εχει διεργετικές ιδιότητες και βοηθά άτομα που υποφέρουν από κόπωση. Εξαιρετικό μυρωδικό χρησιμοποιείται σε πολλές σάλτσες και σαλάτες – ιδίως στη χωριάτικη-. Αρωματίζει ευχάριστα κρέατα, ψάρια, τηγανητές πατάτες, φέτα.

Σέλινο

Στην αρχαιότητα σαν στεφάνι αντάμειβε τους νικητές της Νεμέας. Το σέλινο είναι πολύτιμο στις δίαιτες αδυνατίσματος. Ευεργετικό στο συκώτι, νεφρά και καρδιά. Μπορούμε να το καταναλώνουμε καθημερινά υπό μορφή αφεψήματος. Η φήμη του είναι μεγάλη ως άριστο αφροδισιακό. Χρησιμοποιούμενο στη μαγειρική ανοίγει την όρεξη και προσδίδει ευχάριστη γεύση στα ψάρια, σούπες, φρικασέ.

Σκόρδο

Ο βολβός του σκόρδου αποτελείται από σκελίδες και περιέχει αιθέριο έλαιο με έντονη οσμή και καυτερή γεύση. Χρησιμοποιείται ευρέως σε όλη τη μεσογειακή μαγειρική και γαστρονομία. Αντισηπτικό, καταπολεμά τις μολύνσεις και τα παράσιτα των εντέρων. Ορεκτικό, βοηθά στη χώνεψη και στη δυσκοιλιότητα. Ευεργετικό στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερίνης. Σε εξωτερική χρήση, καταπραΰνει τις φλεγμονές των αρθρώσεων και τους ρευματισμούς.

Ταραξάκο

Πικρόχορτο, το οποίο διεγείρει της εκκρίσεις της χολής, τονώνει τη λειτουργία του ήπατος και καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα το ζαχαροδιαβήτη και τη χοληστερίνη. Διουρητικό, καταπολεμά την κατακράτηση υγρών, τις πέτρες στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη. Θεωρείται εξαιρετικό για την πρόληψη και ήπια αντιμετώπιση των ρευματισμών και της κόπωσης του οργανισμού. Στη γαστρονομία χρησιμοποιείται ως σαλάτα ωμό ή βρασμένο, με λίγο λεμόνι και ελαιόλαδο.

Τσουκνίδα

Γνωστό σε όλους μας - κυρίως λόγω της φαγούρας που μας προκαλεί το δηλητήριό της - φυτό των αγρών και των εγκαταλειμμένων κήπων. Όμως αυτό το ανεπιθύμητο χόρτο είναι στην ουσία από τα πολυτιμότερα στον άνθρωπο, γνωστό από την αρχαιότητα. Το αφέψημα από φύλα τσουκνίδας συνίσταται ως διουρητικό και καθαρτικό. Πολύ αναζωογονητική, διαθέτει ιδιότητες κατά της κόπωσης και του άγχους. Το κατάπλασμα από πολτοποιημένα φύλλα τσουκνίδας χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των τραυμάτων.

Φασκόμηλο

Το φασκόμηλο είναι εξαίρετο τονωτικό, καταπολεμά την κούραση, βοηθά άτομα που βρίσκονται σε ανάρρωση και διευκολύνει την πέψη. Συνιστάται σε άτομα που υποφέρουν από υψηλή εφίδρωση. Ισορροπεί ήπια τον οργανισμό των γυναικών που πάσχουν από σπάνια έμμηνα ή πρόωρη εμμηνόπαυση. (θα πρέπει να αποφεύγεται σε συχνή χρήση από γυναίκες που εκκρίνουν πολλά οιστρογόνα). Στη γαστρονομία πολλοί το χρησιμοποιούν ως συνοδευτικό λαχανικών και λευκών κρεάτων.

Χαμόμηλο

Ένα φλιτζάνι χαμομηλιού πριν το γεύμα ανοίγει την όρεξη. Βοηθά στον ύπνο και ηρεμεί τους πονοκεφάλους, τους πόνους των δοντιών και τις νευρώσεις. Καταπολεμά το συνάχι. Το εκχύλισμα του χαμομηλιού κάνει μια τέλεια λοσιόν για τον καθαρισμό του προσώπου και του ευαίσθητου δέρματος των βρεφών, ενώ δίνει ζωηρές ανταύγειες στα ξανθά μαλλιά. Επίσης τα οφθαλμόλουτρα με χαμομήλι καταπραΰνουν τις φλεγμονές των βλεφάρων.


Ενδεικτικές χρήσεις βοτάνων και αρωματικών φυτών

Αλόη βέρα: για έκζεμα, ζάχαρο, δυνάμωμα μαλλιών. Αρχαγγελική: τονωτική αναιμία, ευστόμαχη, συκώτι, εντερίτιδα, ρευματισμούς, αρθριτικά. Αγριάδα: πέτρες νεφρών, προστάτη, χολή, πολύ διουρητική. Άγριο τριαντάφυλλο: χοληστερίνη, ζάχαρο, άμυνα οργανισμού, περιέχει βιταμίνη C. Αγριμόνιο: ζαχαροδιαβήτη, φαρυγγίτιδα, πόνοι λαιμού, διάρροια. Αλεξανδρινά φύλλα: δυσκοιλιότητα. Αλθαία: μαλακτική, λαρυγγίτιδα, βήχα, φαρυγγίτιδα. Αχιλλέα: Αιμορροΐδες, κιρσούς, γρίπη, άσθμα, λιποδιάλυση, κυτταρίτιδα. Αψιθιά: ζάχαρο, διαταραχές έμμηνων, χωνευτική, εμετούς. Βασιλικός: για καλή μνήμη, πονoκεφάλους, στομαχόπονους. Βαλεριάνα: ηρεμιστική, νεύρα, αϋπνίες, υστερία. Βάτος: ζαχαροδιαβήτη, διάρροια, πέτρες στα νεφρά, αρθριτικά, ρευματισμούς. Γλυκάνισο: κολικούς, αεροφαγία, χώνεψη, λιποδιάλυση, κοιλόπονους. Γλυκόριζα: αντιφλεγμονώδης, βήχα, κρυολόγημα, άσθμα, γαστρικά έλκη. Γκίνσενγκ: αφροδισιακό, τονωτικό, δίνει μακροζωία. Δάφνη: διαλύει τα άλατα του σώματος, για πυρετό. Δενδρολίβανο: Ελιξίριο νεότητας, τριχόπτωση, πιτυρίδα, καρδιά, συκώτι. Δίκταμο Κρήτης: στομαχοπαθήσεις, αφροδισιακό, τονωτικό, ζάχαρο. Εκουιζέτο: προστάτης, κυστίτιδα, πέτρες στα νεφρά, ρευματικά. Ευκάλυπτος: βήχα, άσθμα, καλή λειτουργία αναπνευστικού, βακτηριοκτόνο. Εχινάτσεα: άμυνα οργανισμού, διεγερτικό του ανοσοποιητικού, αντιαλλεργικό. Θυμάρι: Συκώτι, τονωτικό, χωνευ-τικό, στομάχι, καρδιά, ρευματισμούς. Καλαμπόκι (φούντα): πέτρες νεφρών, κύστη χολής, ουρικό οξύ, προστάτη. Καλέντουλα: εμμηναγωγική, κατά εκζέματος και ακμής. Κάρδαμο/κακουλέ: αφαιρεί φακίδες και πανάδες, καρδιοτονωτικό, περιέχει βιταμίνη C. Κύμινο: αεροφαγία, ορχίτιδα, χιονίστρες, δυσπεψία. Κυπαρισσάκι: προστάτη, κυστίτιδα, πέτρες νεφρών, ζάχαρο, διουρητικό. Λεβάντα: γενικό παυσίπονο, καρδιά, πονοκέφαλο, ιλίγγους, αϋπνία, σκόρο. Λιναρόσπορος: βήχα, δυσκοιλιότητα, αιμορροΐδες, πέτρες χολής. Λουΐζα: αδυνάτισμα, αέρια εντέρου, δυσκοιλιότητα, τυμπανισμούς, καλή διάθεση. Λυκίσκος: ζάχαρο, χοληστερίνη, ηρεμιστικό, αναφροδισιακό. Μάραθο: πέτρες νεφρών, αδυνάτισμα, λιποδιαλύτης. Μαντζουράνα: στομαχόπονους, αέρια, αϋπνίες, κοιλόπονο. Μαστίχα Χίου: ζάχαρο, χοληστερίνη, διουρητική, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική. Μελισσόχορτο: ηρεμιστικό, αϋπνίες, διαλύει ουρικό οξύ, ταχυκαρδίες, υπέρταση. Μέντα: Στομαχικές διαταραχές, γρίπη, ξηρόβηχα. Μολόχα: μαλακτική για το λαιμό, βήχα, λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, γαστρίτιδα, άσθμα. Πράσινο τσάι Κίνας: χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, συκώτι, χολή, καρκίνο στομάχου. Πικρόξυλο: ζάχαρο, χοληστερίνη. Πασιφλώρα: ηρεμιστική, αϋπνίες, στρες, νεύρα. Πιπερόριζα: τονωτική, αφροδισιακή. Πολυκόμπι: πέτρες νεφρών, προστάτη, κύστη, ζάχαρο, αιμορροΐδες, σκώλικες εντέρου. Πολυτρίχι: βρογχίτιδες, τραχειίτιδες, κρυολόγημα, φλεγμονές ουρικών οδών, άσθμα. Σαπουνόχορτο: χολαγωγικό, καθαρτικό, έκζεμα, δερματίτιδα, νεφρά. Σαλέπι: πονόλαιμο, γρίπη. Σιναμική: δυσκοιλιότητα. Σινάπι: βρογχίτιδα, ρευματισμούς, πλευρίτιδα, νευραλγίες, καρδιά. Σπαθόχορτο: στομαχόπονους, ρευματισμούς, πληγές και κρεατοελιές (λάδι με σπαθόχορτο). Σαμπούκο: γρίπη, φαρυγγίτιδα, κρυολόγημα, βρογχικά, αλλεργικό άσθμα, βήχα. Σκορπιδόχορτο: πέτρες νεφρών, προστάτη, κυστίτιδα. Τανατσέτο: παράσιτα, χαλαρώνει αιμοφόρα αγγεία, ανακουφίζει πόνους περιόδου. Ταραξάκο: ίκτερο, ρευματισμούς, αιμορροΐδες, ζαχαροδιαβήτη. Τσάι βουνού: θερμαντικό, γρίπη, βήχα, ηρεμιστικό, αϋπνίες, αναιμία. Τσουκνίδα: αιμοκαθαρτικό, συκώτι, πέτρες νεφρών, διαλύει ουρικό οξύ, αφροδισιακό, περιέχει βιταμίνες A, B, C και μέταλλα. Ύσσωπος: ζάχαρο, άσθμα, χοληστερίνη, βρογχικά, υπέρταση. Φασκόμηλο: ζάχαρο, υπόταση, αναιμία, δυναμωτικό, στομάχι, μυϊκούς πόνους, γρίπη. Χαμομήλι: Ηρεμιστικό, αϋπνίες, χωνευτικό, διουρητικό, ρευματισμούς.

Βότανα και μπαχαρικά της ελληνικής κουζίνας

Η παράδοσή μας είναι πλημμυρισμένη από γεύσεις εξαιρετικές, γεύσεις που σε ένα μεγάλο βαθμό, οφείλονται στα βότανα και τα μπαχαρικά της ελληνικής φύσης. Ρίγανη, βασιλικός και δυόσμος είναι μερικά μόνο από αυτά που κυριαρχούν στην καθημερινή κουζίνα μας, προσδίδοντας, ξεχωριστή και ιδιαίτερη γεύση ακόμα και χωρίς τη χρήση αλατιού. Ακολουθώντας λοιπόν τις παραδοσιακές συνταγές της πατρίδας μας, μπορούμε να προσδώσουμε στην καθημερινότητά μας μία ιδιαίτερα ευχάριστη και γευστική νότα. Βασιλικός:
  • Συνδυάζεται με: σάλτσες ντομάτας συνοδεύοντας τα μακαρόνια μας και ψητά ενώ χρησιμοποιείται και για τον αρωματισμό ελαιολάδου
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: πλούσιος σε ευγενόλη, εστραγόλη, λιναλούνη και άλλες ουσίες με σημαντική αντιμικροβιακή και ανιφλεγμονώδη δράση. Έχει αντισπασμωδικές ιδιότητες και καταπραΰνει τις ημικρανίες νευρικής φύσης. Δρα εναντίον του κρυολογήματος, του πονοκέφαλου και θεωρείται άριστο γαλακτογόνο για τις θηλάζουσες γυναίκες.
Γαρίφαλο:
  • Συνδυάζεται με: γλυκά και σάλτσες
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: πλούσιο σε ευγενόλη, η οποία ανακουφίζει από τον πόνο, τον τυμπανισμό, τη δυσπεψία, τη ναυτία, και έχει ήπια αντισηπτική δράση. Έχει τανίνες και φλαβονοειδή, ουσίες στις οποίες αποδίδονται ευεργετικές ιδιότητες για την καρδιά.
Δάφνη:
  • Συνδυάζεται με: τις φακές, τα διάφορα ψητά και κοκκινιστά, το στιφάδο και τις σουπιές δίνοντας ιδιαίτερα πικάντικη γεύση
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: κύριο συστατικό της είναι η κινεόλη. Είναι τονωτικό της πέψης, αντιασθματικό και χρησιμοποιείται και για την καταπολέμηση της τριχοφυΐας. Το αφέψημα των φύλλων της διώχνει τα έντομα από τα αποθηκευμένα σύκα, δαμάσκηνα, σταφίδες.
Δεντρολίβανο:
  • Συνδυάζεται με: μοσχάρι, αρνί, κυνήγι, πουλερικά και ψάρια μειώνοντας την έντονη οσμή τους ενώ, αποτελεί και το κύριο αρωματικό φυτό των παραδοσιακών τηγανητών σαλιγκαριών της Κρήτης
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: περιέχει σημαντικά ποσά βιταμίνης Α και C, 2 οξέων (carnosic και rosmarinic acid) με εξαιρετικά αντιοξειδωτική δράση, ουσιών με αντιμικροβιακή δράση και θεωρείται διουρητικό και ενισχυτικό της μνήμης.
Δυόσμος:
  • Συνδυάζεται με: ντολμαδάκια, γεμιστά, μπιφτέκια, σούπες, καλιτσούνια και μυζηθρόπιτες
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: κύριο συστατικό του είναι η μενθόλη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να συμβάλει στη μείωση της χοληστερίνης. Έχει απολυμαντικές ιδιότητες και σε συνδυασμό με γλυκάνισο δρα εναντίον των κολικών, της κράμπας και της κόπωσης.
Θρούμπι:
  • Συνδυάζεται με: σαλάτες και ομελέτες ενώ, χρησιμοποιείται και για να δώσει ιδιαίτερο άρωμα και γεύση στις ελιές
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: κύρια συστατικά του είναι η καρβακρόλη και η θυμόλη οι οποίες του προσδίδουν μικροβιοκτόνο δράση. Χρησιμοποιείται στον πονόλαιμο και σε εντερικά προβλήματα ενώ, θεωρείται αφροδισιακό βότανο.
Θυμάρι:
  • Συνδυάζεται με: ψάρια, κεφτέδες, γεμιστά, κοτόπουλο, σάλτσες, σούπες, λαχανικά, σαλάτες και ζυμαρικά ενώ, χρησιμοποιείται και για τον αρωματισμό ελαιολάδου
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: εξαιρετικό αντιμικροβιακό έναντι του βακτηρίου Λιστέρια, το οποίο αναπτύσσεται σε νωπά και κατεψυγμένα κρέατα και πουλερικά, μη παστεριωμένα γαλακτοκομικά αλλά και σε ωμά λαχανικά. Τα κυριότερα συστατικά του είναι οι φαινόλες, θυμόλη και καρβακρόλη. Έχει επίσης καρυοφυλλένιο, λιναόλη, βορνεόλη και τερπινεόλη σε μικρότερες ποσότητες. Έχει ισχυρές αντισηπτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται σε πονόλαιμο, κρυολογήματα, αναπνευστικά προβλήματα και στομαχολογικά. Συμμετέχει σε αλοιφές, οδοντόκρεμες για το άρωμά του και τις αντιμικροβιακές ιδιότητές του. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι μπορεί να καταπολεμήσει τη γαστρίτιδα, τη δυσπεψία και τη διάρροια.
Κανέλα:
  • Συνδυάζεται με: φρούτα, όπως μήλο και μπανάνα, γλυκά, κρέας και ψάρια
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: καλή πηγή μαγνησίου και σιδήρου, οι κινναμικές αλδεΰδες της βοηθούν στην ελάττωση της πίεσης και του πυρετού έχοντας ηρεμιστική και αναλγητική δράση, ενδείκνυται σε καταστάσεις τυμπανισμού, δυσπεψίας και γαστροπεπτικών κολικών με μετεωρισμό και λόγω της ουσίας MHCP που ανήκει στις πολυφαινόλες ενδέχεται να μπορεί να μειώσει τη γλυκόζη του αίματος, τα τριγλυκερίδια και LDL- χοληστερόλη σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Κρόκος (σαφράν):
  • Συνδυάζεται με: ζυμαρικά, ρύζι, σούπες, σάλτσες, λευκό και κόκκινο κρέας, ψάρι, καφέ κα τσάι
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνες Β1 και Β2 και σε αντιοξειδωτικές ουσίες, χρησιμοποιείται σε πεπτικές διαταραχές, όπως η δυσπεψία και η δυσκοιλιότητα, στον πονοκέφαλο, στη ναυτία, στις κρίσεις άσθματος, στην ενίσχυση της μνήμης και τη βελτίωση της όρασης. Έχει αντισπασμωδική δράση, τονώνει την κυκλοφορία του αίματος και βοηθά στη μείωση της χοληστερίνης. Κάποιες μελέτες υποστηρίζουν την αντικαταθλιπτική του δράση.
Ρίγανη:
  • Συνδυάζεται με: χωριάτικη σαλάτα, ψητά κρέατα, μπιφτέκια, πατάτες φούρνου, σάλτσες και ομελέτες
  • Ευεργετικές ουσίες – Ιδιότητες: κύρια συστατικά του αιθέριου ελαίου της είναι οι φαινόλες κραβακρόλη και θυμόλη. Έχει ισχυρές μικροβιοκτόνες ιδιότητες και υψηλή αντιοξειδωτική δράση. Είναι σπασμολυτικό, αντιφυσητικό, εφιδρωτικό, αντιβηχικό σε έντονο βήχα και ανακουφίζει το αναπνευστικό σύστημα. Επίσης δρα εναντίον του πονόδοντου και των κολικών.
Αναδηυμοσίευση από το περιοδικό Ευεξία & Διατροφη. Τεύχος 37 Μάιος - Ιούνιος 2009, 14 Γράφει η Παρασκευή Κουστουράκη, M.Sc., Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Bότανα κατά του Άγχους και της Νευρικότητας

Η ποιότητα ζωής ως έννοια είναι πολύ της μόδας. Μια ολόκληρη βιομηχανία στημένη πάνω της μας έχει σχεδόν πείσει ότι καλύτερη ποιότητα είναι το καλύτερο αυτοκίνητο, το καλύτερο διαμέρισμα, η καλύτερη tv. Για κάποιο μάλιστα λόγο η έννοια του καλύτερου μοιάζει να ταυτίζεται με εκείνη του μεγαλύτερου ή ακόμα και του ακριβότερου…

Όμως, παρ όλο που –κι αυτό δε το λέω εγώ- το μέγεθος δεν είναι το παν… και το ακριβότερο προδιαθέτει ή να έχει ο μπαμπάς χωράφια (λένε στη Λάρισα, στο Βόλο τι λένε; Καράβια;) ή να τρέχουμε μέρα νύχτα σε τρεις δουλειές για να ξεχρεώσουμε, εμείς δε το βάζουμε κάτω! Ουφ, άγχος!!! Αλλά για καλό, για καλύτερη ποιότητα ζωής… και κάπως έτσι το έμφραγμα αρχίζει στα σαράντα! Το άγχος προέρχεται -όπως και η αγχόνη- από το ρήμα άγχω, σφίγγω δηλαδή πιεστικά στο λαιμό. Όλοι μας έχουμε βιώσει άγχος: μια διάχυτη, δυσάρεστη και ακαθόριστη αίσθηση ανησυχίας, που συνήθως συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα: εφίδρωση, ζάλη, ταχυκαρδία, αίσθημα πνιγμού, αστάθεια, βάρος στο στήθος, μυς που τρέμουν κ.λπ. Μακροχρόνια είναι γνωστό ότι μπορεί να φέρει διάφορα κακά, όπως κατάθλιψη, υπέρταση, καρδιακές και γαστρεντερικές διαταραχές, εθισμούς και -ω, τι άγχος!!!- επιταχύνει τη διαδικασία της γήρανσης. Επίσης φαίνεται πως κάνει συχνότερη την εμφάνιση ημικρανιών, ασθματικών επεισοδίων και αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα να πέφτουμε εύκολα θύματα των ιώσεων. Η επανάληψη συμπτωμάτων εύκολα κάνει κάποιον να πάει στο γιατρό, ο οποίος το πιο πιθανό είναι να του γράψει φάρμακα. Για χιλιάδες χρόνια τα φάρμακα και τα καταπλάσματα γίνονταν από φυτά. Οι κλασσικοί Έλληνες συγγραφείς και οι γιατροί της αρχαιότητας, όπως ο Ιπποκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός έγραψαν διάφορα συγγράμματα για τις θεραπευτικές ιδιότητες και τον τρόπο χρήσης των φυτών, βασισμένοι στις λαϊκές παραδόσεις του καιρού τους. Από τις αρχές του αιώνα μας, τα φυτά αντικαταστάθηκαν κατά μεγάλο μέρος από διάφορα χημικά παρασκευάσματα. Οι φαρμακοβιομηχανίες, μαζί με τις βιομηχανίες όπλων, είναι πια οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις όλων των εποχών!!! Στην περίπτωση της αντιμετώπισης του άγχους χρησιμοποιούνται τριών ειδών φάρμακα: Βενζοδιαζεπίνες, Αντικαταθλιπτικά, και Β-Αναστολείς. Όλα έχουν μια πλούσια λίστα παρενεργειών γραμμένη στο χαρτί με τις οδηγίες μες στο κουτάκι τους. Ο οδηγός επιβίωσης σας προτείνει 4 φυτά/βότανα σε συνεργασία με τον βιοχημικό Μανώλη Γκουντουβά. Οι πληροφορίες σχετικά με τις ιδιότητες και τη χρήση των βοτάνων είναι καθαρά ενδεικτικές και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ιατρική συμβουλή. Εάν ήδη παίρνετε φάρμακα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για την αποφυγή πιθανών αλληλεπιδράσεων!

Βάλσαμο, σπαθόχορτο
(Hyperici herba, St. John’s wort) Το υπερικό ή βαλσαμόχορτο απασχόλησε τη θεραπευτική από την αρχαιότητα. Ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν σαν διουρητικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό, αιμοστατικό. Στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν σαν επουλωτικό στις πληγές που γινόντουσαν από τα σπαθιά (σπαθόχορτο). Είναι το πιο δημοφιλές φυτό, το εναλλακτικό «prozaκ», για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη. Χρησιμοποιείται επίσης σαν αντισπασμωδικό και βελτιωτικό της ποιότητας του ύπνου σε αϋπνίες. Στη Γερμανία, συνταγογραφείται.
Βαλεριάνα (Valeriana Officinalis)
Η βαλεριάνα χρησιμοποιείται κυρίως σαν κατευναστικό στην αϋπνία, το άγχος την ανησυχία, δυσκολία στο ξεκίνημα του ύπνου και τη νευρική υπερένταση. Κατευναστικά σε κατάσταση αναστάτωσης, διεγερτικά σε συνθήκες ακραίας κούρασης. Πρόσφατες φαρμακολογικές μελέτες έδειξαν ότι τα ενεργά συστατικά του φυτού “χρησιμοποιούν” τους ίδιους υποδοχείς με τα βαρβιτουρικά και τις βενζοδιαζεπίνες στον εγκέφαλο, αλλά σίγουρα με διαφορετικό τρόπο, αφού δεν παρουσιάζουν παρενέργειες, δηλαδή πρωινή υπνηλία και έλλειψη συγκέντρωσης.
Μελισσόχορτο (Melissa Officinalis)
“Είναι δραστικό για τον εγκέφαλο, δυναμώνοντας τη μνήμη και διώχνοντας εντελώς τη μελαγχολία», John Evelyn, Άγγλος ημερολογιογράφος του 17ου αιώνα. Καταπραΰνει την ένταση, ανεβάζει τη διάθεση και αποκαθιστά την ενέργεια, όταν είστε πολύ κουρασμένοι. Οι χαλαρωτικές ιδιότητες του βοτάνου το καθιστούν μια καλή εναλλακτική θεραπεία για ενοχλήσεις που οφείλονται στο άγχος, όπως τον πονοκέφαλο και την ημικρανία την ανορεξία, τη ναυτία, τον κολικό, τη κολίτιδα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και τη γαστρίτιδα. Επί περισσότερο από 2000 χρόνια, το μελισσόχορτο ήταν πολύτιμο συστατικό πολλών ελιξιρίων της ζωής, ενώ ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στον Αβικέννα, Άραβα γιατρό του 11ου αιώνα. Επί αιώνες ήταν δημοφιλές ως αποτελεσματική θεραπεία για τη μελαγχολία, το λήθαργο, την κακή μνήμη, αλλά και ως βοήθημα για την αποκατάσταση της νεανικής “ζωτικότητας”.
Λυκίσκος (Humulus Lupulus)
Είναι ο ίδιος που χρησιμοποιείται στην Παρασκευή μπύρας. Έχει τονωτικές και διουρητικές ιδιότητες, είναι καθησυχαστικό και χαλαρωτικό βότανο, βοηθά στην κολίτιδα, τη νευρική δυσπεψία, ενώ καταπραΰνει από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Η έντονη χαλαρωτική του δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα το κάνει ωφέλιμο στη θεραπεία της αϋπνίας. Αποξηραμένοι κώνοι του φυτού χρησιμοποιούνται και ως γέμισμα σε μαξιλάρια. Για τη δοσολογία και τον τρόπο χρήσης των παραπάνω φυτών, ενημερωθείτε από το φαρμακείο η το κατάστημα φυσικών τροφών όπου θα τα προμηθευτείτε! Πηγή: your-city.gr

Μήπως βοηθούν τα βότανα; Μελέτες

Πολυετείς έρευνες φανερώνουν ότι τα βότανα αποτελούν σημαντικό όπλο στην παραδοσιακή θεραπευτική φαρέτρα, καθώς εδώ και αιώνες βοηθούν στην αντιμετώπιση μιας πληθώρας παθήσεων, όπως το προ-εμμηνορυσιακό σύνδρομο, η εμμηνόπαυση, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η δυσπεψία, η υπέρταση, η υψηλή χοληστερόλη, οι διαταραχές της μνήμης, η κατάθλιψη, η αϋπνία, η ρευματοπάθεια, η ηπατοπάθεια, η υπερπλασία του προστάτη, η δυσκοιλιότητα και οι πνευμονικές ασθένειες. Ωστόσο, επειδή τα βότανα έχουν την ιδιότητα να αλληλεπιδρούν με τα συγχορηγούμενα φάρμακα, ενώ ορισμένα παρουσιάζουν και σοβαρές παρενέργειες, η χρήση τους δεν πρέπει να γίνεται ανεξέλεγκτα, αλλά μόνο κατόπιν ιατρικής συμβουλής και αφού ληφθεί υπόψη το πλήρες ατομικό ιστορικό. Στην αντίθετη περίπτωση ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι για την υγεία, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται και από την πρόσφατη έρευνα των Βρετανών επιστημόνων Peter Canter και Edzard Ernst της Ιατρικής Σχολής Πενίνσουλα, του Eξετερ, η οποία απέδειξε ότι οι κάψουλες με αυτοσχέδια μίγματα βοτάνων όπως αυτές που πωλούνται σωρηδόν μέσω του Ιντερνετ- μπορούν να αποβούν βλαβερές για τον οργανισμό. Διεθνώς υπάρχουν 40 εκατομμύρια ιστοσελίδες που πωλούν τέτοιου είδους προϊόντα, των οποίων η σύσταση, ο τρόπος παρασκευής και η συντήρηση παραμένουν εντελώς ανεξέλεγκτα. Στην καθημερινή ζωή τα βότανα χρησιμοποιούνται σαν κάψουλα, αφέψημα, έγχυμα, κατάπλασμα (κομπρέσα) και βάμμα, ενώ κάποια από αυτά μπορούν να προστεθούν χλωρά ή ξερά στο φαγητό, σαν μυρωδικά. Για την παρασκευή αφεψήματος τα σκληρότερα μέρη του φυτού (ρίζα, στέλεχος, καρποί) βράζονται σε νερό για 5-10 λεπτά και στη συνέχεια το υγρό σουρώνεται. Αντίθετα, το έγχυμα συστήνεται για τα μαλακά και τρυφερά μέρη του φυτού (φύλλα, άνθη, σπόροι) και φτιάχνεται όπως το τσάι: Το βότανο προστίθεται σε βραστό νερό που έχει κατέβει από τη φωτιά και αφού μουλιάσει για λίγα λεπτά, ακολουθεί σούρωμα. Για να φτιάξουμε κατάπλασμα, μουσκεύουμε ένα κομμάτι από γάζα ή βαμβάκι σε καυτό αφέψημα ή έγχυμα και το απλώνουμε στην πάσχουσα περιοχή. Τέλος, το βάμμα φτιάχνεται με προσθήκη του βοτάνου σε μίγμα αλκοόλ και νερού. Στον οδηγό που ακολουθεί, η κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος Χριστίνα Φοντόρ αποκαλύπτει τις ευεργετικές ιδιότητες, αλλά και τους κινδύνους που κρύβουν τα πιο διαδεδομένα βότανα. Δενδρολίβανο Τα φύλλα του προστίθεντο στη μαγειρική σαν συντηρητικό και σαν αντίδοτο κατά της δυσπεψίας από την αρχαιότητα. Στην εποχή μας χρησιμοποιούνται αποξηραμένα σαν μυρωδικά στη μαγειρική, αλλά και για την αναστολή δημιουργίας επικίνδυνων καρκινικών ενώσεων, που σχηματίζονται στα κρεατικά όταν ψήνονται στη σχάρα. Επίσης με τα φύλλα του παρασκευάζονται εγχύματα και αφεψήματα που προστίθενται στο νερό της μπανιέρας για την τόνωση της κυκλοφορίας του αίματος και της επιδερμίδας ή χρησιμοποιούνται καυτά για εισπνοές στο κρυολόγημα και τις ιώσεις, καθώς αποσυμφορούν το ρινικό βλεννογόνο, ενώ παράλληλα τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, διεγείροντας την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων. Πέρα από τα φύλλα του δενδρολίβανου, φαρμακευτικές εφαρμογές έχει και το αιθέριο έλαιό του, το οποίο χαρακτηρίζεται από πληθώρα θεραπευτικών ιδιοτήτων, όπως το ότι τονώνει την καρδιακή λειτουργία και γι’ αυτό ενδείκνυται στην αντιμετώπιση της ατονίας. Εχινάκεα Πρόσφατες έρευνες φανερώνουν ότι τα πολυένια που περιέχονται στην εχινάκεα έχουν ανοσοδιεγερτικές ιδιότητες, καθώς ενεργοποιούν τα φαγοκύτταρα και τα Τ-λεμφοκύτταρα. Παράλληλα, το συγκεκριμένο βότανο παρουσιάζει αντιική δράση ενάντια στους ιούς της γρίπης και του έρπητα, σε συνδυασμό με αντιφλεγμονώδεις, αντιβακτηριδιακές, αντισπασμωδικές, επουλωτικές και αγγειοδιασταλτικές ιδιότητες. Στον ανθρώπινο οργανισμό δρα όπως η κορτιζόνη και εμπλέκεται σε θεραπείες ανοσοκαταστολής, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις προκαλεί δερματική αλλεργία. Επίσης, δεν πρέπει να λαμβάνεται κατά την εγκυμοσύνη. Στα φαρμακεία διατίθεται ως διατροφικό συμπλήρωμα (κάψουλα) για την πρόληψη των ιώσεων και του κρυολογήματος, ενώ η αποξηραμένη ρίζα του φυτού (κομμάτι μήκους ενός cm) μπορεί να προστεθεί σε 200 ml βραστό νερό για την παρασκευή αφεψήματος ή εγχύματος που τονώνει τις άμυνες του οργανισμού και προστατεύει από την εποχική γρίπη. Η συνιστώμενη δόση είναι τρία φλυτζάνια την ημέρα. Βαλεριάνα Είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων για την ηρεμιστική και υπνωτική της δράση. Το εκχύλισμά της έχει επίσης αντισπασμωδικές και αγχολυτικές ιδιότητες, ενώ εμφανίζει σπασμολυτική δράση στους λείους μυς του γαστρεντερικού συστήματος και προκαλεί διαστολή στις στεφανιαίες αρτηρίες. Πρόσφατες έρευνες της αποδίδουν επιπλέον αντιαρρυθμική και υποτασική δράση. Δεν είναι ωστόσο ξεκάθαρο ποια συστατικά ευθύνονται για όλες αυτές τις ιδιότητες, ούτε καν για τις ηρεμιστικές που είναι οι πιο μελετημένες. Ως σκεύασμα χορηγείται για την αντιμετώπιση υστερικών καταστάσεων υπερδιέγερσης, αϋπνίας, ημικρανίας, κολικών του εντέρου, ρευματικών παθήσεων και δυσμηνόρροιας. Δεν πρέπει να δίνεται σε άτομα με υπερευαισθησία και ηπατική δυσλειτουργία ή που λαμβάνουν άλλη ηρεμιστική αγωγή. Επίσης δεν συνδυάζεται με αλκοόλ και μετά τη χορήγηση απαγορεύεται η οδήγηση. Οι παρενέργειες της βαλεριάνας περιλαμβάνουν κεφαλαλγία, θόλωση της όρασης, ηπατοτοξικότητα, ναυτία και καρδιακή δυσλειτουργία. Τζίνσενγκ Διατίθεται σε δισκία, κάψουλες, σκόνη και βάμματα. Παρουσιάζει αναλγητική, αντιπυρετική, αντιφλεγμονώδη, υπογλυκαιμική και ερυθροποιητική δράση, ενώ παράλληλα καταστέλλει το νευρικό σύστημα. Το τζίνσενγκ διαθέτει και μια ενδιαφέρουσα ιδιομορφία: Εχει αντίρροπες ιδιότητες, δηλαδή εμφανίζει ταυτόχρονα υπερτασική και υποτασική δράση ή ισταμινική και αντιισταμινική. Για το φαινόμενο αυτό ευθύνονται κάποιες ουσίες του, οι «γυνσενοσίδες» που επιδρούν στον άξονα του υποθαλάμου, της υπόφυσης και των επινεφριδίων. Εδώ και αιώνες πάντως χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της αντοχής, την ανακούφιση από κούραση και πονοκεφάλους, την αμνησία, τις νοητικές δυσλειτουργίες, τη μειωμένη λίμπιντο, τη παράταση της νεότητας, τη ρύθμιση της πίεσης και την τόνωση του ανοσοποιητικού. Σε υψηλές δόσεις προκαλεί αϋπνία, ευερεθιστότητα, ναυτία και πρωινή διάρροια. Δεν πρέπει να λαμβάνεται στην εγκυμοσύνη, από τους ασθματικούς, τα παιδιά και όσους παίρνουν ηρεμιστικά ή υπνωτικά, γιατί αντιστρέφει τις επιδράσεις τους. Τζίντζερ ή πιπερόριζα Οι ελαιορητίνες που περιέχει είναι οι δραστικές ουσίες που του εξασφαλίζουν τη χαρακτηριστική του ιδιότητα: την πρόληψη της ναυτίας του ταξιδιώτη. Για την αντιμετώπισή της συνιστάται η κατανάλωση εγχύματος η αφεψήματος που παρασκευάζεται με ένα έως δύο γραμμάρια ρίζας τζίντζερ μισή ώρα πριν από το ταξίδι ή το απευθείας μάσημα ενός μικρού κομματιού. Το τζίντζερ έχει επίσης αντιεμετική, αντιθρομβωτική, αντικαρκινική, σπασμολυτική, καρδιοτονωτική, αντιαιμοπεταλιακή και υπογλυκαιμική δράση. Βάσει πρόσφατων ερευνών δίνεται για την αντιμετώπιση των κολικών του εντέρου, σαν χωνευτικό και σαν συμπληρωματική θεραπεία για την αντιμετώπιση φλεγμονωδών καταστάσεων, όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα. Δεν πρέπει όμως να χορηγείται στην εγκυμοσύνη γιατί δρα σαν αμβλωτικό προκαλώντας συσπάσεις στη μήτρα. Επίσης δεν ενδείκνυται χωρίς τη συμβουλή γιατρού σε άτομα που παίρνουν φάρμακα για την αντιμετώπιση καρδιοπαθειών και διαβήτη ή που ακολουθούν αντιπηκτική αγωγή. Φασκόμηλο Αποτελεί εξαιρετικό τονωτικό για τον οργανισμό, ενώ βοηθά στην ατονία του στομάχου και το κρυολόγημα. Προστίθεται στο φαγητό κυρίως σε κρέατα σαν μυρωδικό ή καταναλώνεται σαν αφέψημα σε αναλογία μια κουταλιά αποξηραμένα φύλλα σε ένα φλυτζάνι νερό. Η κατανάλωσή του συστήνεται επίσης για την άστατη περίοδο, τις αιμορραγίες και τη ρύθμιση της παραγωγής του ιδρώτα, ειδικά σε καταστάσεις υπεριδρωσίας. Παράλληλα, το φασκόμηλο χρησιμοποιείται και εξωτερικά. Ετσι με τη μορφή κομπρέσας ανακουφίζει από τον πόνο τα τσιμπήματα εντόμων και τις πληγές με πύο, ενώ σαν γαργάρα καταπραΰνει τον ερεθισμό των ούλων και του λαιμού. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στο λούσιμο, για την τόνωση των μαλλιών και σε μάσκες ομορφιάς για το δέρμα. Δεν πρέπει να καταναλώνεται από τις θηλάζουσες γιατί πικρίζει το γάλα, ενώ το αιθέριο έλαιό του είναι πιο τοξικό και από το αψέντι. Χαμομήλι Η αντιφλεγμονώδης και αντι-αλλεργική δράση του οφείλεται στα «αζουλένια» που περιέχει το αιθέριο έλαιο του χαμομηλιού. Ερευνες φανερώνουν ότι αυτές οι ουσίες παρεμποδίζουν την παραγωγή ισταμίνης στα πειραματόζωα. Επίσης το χαμομήλι διαθέτει αντιοξειδωτική δράση χάρη στα φλαβονοειδή του και ηρεμιστικές ιδιότητες που οφείλονται σε ένα συστατικό του, το οποίο ανταγωνίζεται ένα νευροδιαβιβαστή του νευρικού συστήματος. Πρόσφατες μελέτες του αποδίδουν επιπλέον αντισπασμωδική και ανασταλτική δράση στην ανάπτυξη ελκών που οφείλονται στο άγχος και την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Στην καθημερινή ζωή χρησιμοποιείται σαν έγχυμα ή αφέψημα, σε κομπρέσες και σαν έλαιο. Το τελευταίο, εκτός από «αζουλένια» περιέχει και «κουμαρίνες», ουσίες με αντιμικροβιακή αντιμυκητιακή και αντιική δράση. Το χαμομήλι χρησιμοποιείται ευρέως σαν αντισηπτικό σε πληγές και σαν καταπραϋντικό για τις στομαχικές ενοχλήσεις. Οι ανεπιθύμητες ενέργειές του είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις, οίδημα της γλώσσας και πόνους στην κοιλιά". Από τη ΣΒΩΛΟΥ ΑΛΕΞΙΑ / Ελεύθερος Τύπος

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ VS ΔΙΑΤΡΟΦΗ

ΟΙ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΙΚΝΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ


Άγχος: βερίκοκο, βρώμη, παντζάρι, λάχανο, μαρούλι, μαντζουράνα, ρίγανη, ροδάκινο, μαϊντανός, σόγια.

Αεροφαγία: φρέσκο γλυκάνισο, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη.

Αιμορραγία: πορτοκάλι, καρότο, λεμόνι, πρόπολη.

Αιμορροΐδες: παντζάρι, κάστανο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, πεπόνι, πατάτα, πράσο, φασκόμηλο, ταραξάκο, γιαούρτι.

Ακμή: καρότο, λάχανο, μαρούλι, μαγιά μπίρας, τομάτα, γογγύλι, ταραξάκο, γιαούρτι.

Αμυγδαλίτιδα: σκόρδο, λάχανο, καρότο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, μέλι, πρόπολη, γογγύλι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι, γιαούρτι.

Αναιμία: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, παντζάρι, καρότο, κάστανο, λάχανο, ραδίκι, νεροκάρδαμο, φύτρα, σιτάρι, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, καρύδι, ελιά, πρόπολη, πράσο, μαϊντανός, δαμάσκηνο, σπανάκι, ταραξάκο, σταφύλι.

Ανορεξία: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, ραδίκι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, λεμόνι, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, βασιλικός πολτός, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, σέλινο.

Απασβέστωση: (βλέπε Αφαλάτωση).

Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια: σκόρδο, σπαράγγι, αγκινάρα, λάχανο, αγγούρι, ραδίκι, κρεμμύδι, κεράσι, φράουλα, λεμόνι, μήλο, τομάτα, γκρέιπ φρουτ, πράσο, μαυροράπανο, ραπάνι, σταφύλι.

Αρτηριακή υπέρταση: σκόρδο, φράουλα, λεμόνι, μαντζουράνα, μήλο, ελιά, ρύζι, σίκαλη, σόγια, σταφύλι.

Αρτηριοσκλήρυνση: σκόρδο, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, κεράσι, φράουλα, σιτάρι, μαγιά μπίρας, μήλο, καρύδι, τομάτα, πράσο, δαμάσκηνο, σίκαλη, σόγια.

Αρτηριακή υπόταση: βρώμη, κριθάρι, βασιλικός πολτός, πρόπολη, δενδρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι.

Αφαλάτωση (έλλειψη μεταλλικών αλάτων): πορτοκάλι, σπαράγγι, παντζάρι, καρότο, λάχανο, κεράσι, φράουλα, σιτάρι, φύτρα, μαγιά μπίρας, λεμόνι, αμύγδαλο, μήλο, κριθάρι, πρόπολη, μαυροράπανο, σέλινο, σταφύλι, γιαούρτι.

Αϋπνία: βερίκοκο, βρώμη, βασιλικός, λάχανο, μαρούλι, μαντζουράνα, μήλο, ρίγανη, ροδάκινο, κολοκύθα

Βήχας: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, σύκο, μαρούλι, αμύγδαλο, μέλι, ρίγανη, κουκουνάρι, πρόπολη, μαυροράπανο, γογγύλι, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι.

Βρογχίτιδα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, σύκο, φύτρα, μαρούλι, μήλο, μέντα, μέλι, ρίγανη, κριθάρι, κουκουνάρι, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, θυμάρι.

Γαστρίτιδα: καρότο, λάχανο, μάραθο (φινόκιο), σύκο, μαρούλι, λεμόνι, πιπεριά, μέλι, πατάτα, φασκόμηλο, γιαούρτι, κολοκύθι.

Γήρας: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, καρότο, κάστανο, λάχανο, κεράσι, κρεμμύδι, σύκο, φύτρα, λεμόνι, μήλο, φουντούκι, βασιλικός πολτός, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, σίκαλη, σόγια, γιαούρτι.

Γρίπη: σκόρδο, πορτοκάλι, κανέλλα, λάχανο, κρεμμύδι, φύτρα, λεμόνι, μέντα, μέλι, κουκουνάρι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, γιαούρτι.

Δερματίτιδα: πορτοκάλι, σπαράγγι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, αγγούρι, νεροκάρδαμο, φράουλα, μαγιά μπίρας, λεμόνι, αμύγδαλο, καρύδι, ελιά, πρόπολη, μαυροραπανο, ρύζι, φασκόμηλο, ταραξάκο, σταφύλι, γιαούρτι.

Διαβήτης: σπαράγγι, βρώμη, αγκινάρα, λάχανο, ρεβίθι, ραδίκι, νεροκάρδαμο, φασόλι, κέδρος, μαγιά μπίρας, μήλο, φουντούκι, ελιά, ρύζι, φασκόμηλο.

Διάρροια: σκόρδο, βερίκοκο, κανέλλα, καρότο, κάστανο, λάχανο, γαρύφαλλο, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, μέντα, μοσχοκάρυδο, πρόπολη, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, γιαούρτι.

Δυσκοιλιότητα: βερίκοκο, πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, κρεμμύδι, σύκο, φράουλα, σιτάρι, μαρούλι, μαγιά μπίρας, αμύγδαλο, μήλο, μελιτζάνα, πεπόνι, ελιά, πατάτα, ροδάκινο, πρόπολη, τομάτα, πράσο, δαμάσκηνο, ρύζι, σίκαλη, ταραξάκο, σταφύλι, γιαούρτι, κολοκύθα, κολοκυθάκι.

Δυσμηνόρροια: φρέσκο γλυκάνισο, λάχανο, μαρούλι, μέντα, μαϊντανός, δεντρολίβανο, φασκόμηλο.

Δυσπεψία: σκόρδο, δάφνη, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, γαρύφαλλο, ραδίκι, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μελιτζάνα, μέντα, μοσχοκάρυδο, κόκκινη πιπεριά, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, σέλινο, ταραξάκο, θυμάρι, γιαούρτι, κολοκύθα.

Έκζεμα: (βλέπε Δερματίτιδα).

Έλκος στομάχου και δωδεκαδάκτυλου: καρότο, λάχανο, λεμόνι, μήλο, πατάτα, μυζήθρα, φασκόμηλο, γιαούρτι.

Εμετός: γλυκάνισο, μάραθο, μελισσόχορτο, μέντα.

Εντερικά παράσιτα: σκόρδο, κανέλλα, καρότο, λάχανο, ρεβίθι, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μήλο, μέντα, φουντούκι, καρύδι, πράσο, μαϊντανός, θρούμπι, θυμάρι, σπόροι κολοκύθας.

Εντερικές σήψεις (αέρια): (βλέπε Ζυμώσεις του εντέρου).

Εντερίτιδα: (βλέπε Κολίτιδα).

Ευθραυστότητα των τριχοειδών: πορτοκάλι, λάχανο, μαυροσίταρο, λεμόνι, πιπεριά, κόκκινη πιπεριά, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός.

Ζυμώσεις του εντέρου: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, καρότο, γαρύφαλλο, κεράσι, κρεμμύδι, μάραθο, μαρούλι, μέντα, κόκκινη πιπεριά, πρόπολη, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, θρούμπι, ταραξάκο, θυμάρι, γιαούρτι.

Ημικρανία: (βλέπε Πονοκέφαλος).

Ηπατική ανεπάρκεια: πορτοκάλι, σπαράγγι, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, νεροκάρδαμο, φράουλα, μαρούλι, μαγιά μπίρας, λεμόνι, μήλο, μελιτζάνα, μέντα, καρύδι, ελιά, κριθάρι, πρόπολη, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, δαμάσκηνο, μαυροράπανο, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι.

Ιγμορίτιδα: σκόρδο, λάχανο, λεμόνι, μέντα, πρόπολη, κουκουνάρι, θυμάρι, γιαούρτι.

Ίκτερος: (βλέπε Ηπατική ανεπάρκεια).

Ισχιαλγία: (βλέπε Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια).

Καρδιακό έμφραγμα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, μήλο, σίκαλη, σόγια γιαούρτι.

Καρκίνος: σκόρδο, παντζάρι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φύτρα, μήλο, πρόπολη, μαϊντανός, σέλινο.

Κίρρωση του ήπατος: κρεμμύδι, λάχανο, κέδρος, πρόπολη, δεντρολίβανο.

Κιρσοί: σκόρδο, λάχανο, λεμόνι, ταραξάκο.

Κοκίτης: σκόρδο, βασιλικός, λάχανο, μαρούλι, ρίγανη, μαυροράπανο, δεντρολίβανο, θυμάρι.

Κολικοί του ήπατος: (βλέπε Πέτρες της χολής).

Κολίτιδα: σκόρδο, βασιλικός, κανέλλα, καρότο, αγκινάρα, λάχανο, ραδίκι, κρεμμύδι, μαγιά μπίρας, μήλο, μέντα, μέλι, κριθάρι, τομάτα, ρύζι, δεντρολίβανο, ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι, γιαούρτι, κολοκύθα, κολοκυθάκι.

Κόπωση: (βλέπε Υπερκόπωση).

Κρυολόγημα: (βλέπε Βρογχίτιδα και Γρίπη).

Κυστίτιδα: σκόρδο, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), κέδρος, κριθάρι, πράσο, γογγύλι, θυμάρι, γιαούρτι.

Λαρυγγίτιδα: σκόρδο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, μέλι, φασκόμηλο, σέλινο (σέλερι).

Λοιμώδη νοσήματα: (βλέπε Πυρετός).

Μετεωρισμός: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, βασιλικός, κανέλλα, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, μάραθο (φινόκιο), μαρούλι, λεμόνι, μαντζουράνα, μέντα, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, κόκκινη πιπεριά, μαϊντανός, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, θυμάρι, γιαούρτι.

Νευρωτική κατάθλιψη: βερίκοκο, κανέλλα, λάχανο, μήλο, μέντα, μοσχοκάρυδο, πρόπολη, βασιλικός πολτός, δαμάσκηνο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, σέλινο, θυμάρι.

Νεφρική ανεπάρκεια: σκόρδο, φρέσκο γλυκάνισο, αγκινάρα, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), μήλο, πεπόνι, κριθάρι, αχλάδι, γκρέιπ φρουτ, ροδάκινο, πράσο, μαϊντανός, γογγύλι, ρύζι, φασκόμηλο, ταραξάκο, κολοκυθάκι.

Όγκοι: (βλέπε Καρκίνος).

Οίδημα: σκόρδο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, μαϊντανός, γογγύλι, σταφύλι.

Οξύτητα στομάχου: λεμόνι, μέντα.

Ολιγουρία: (βλέπε Νεφρική ανεπάρκεια).

Οστεοπόρωση: (βλέπε Αφαλάτωση).

Ουλίτιδα: πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, σύκο, λεμόνι, σέλινο (σέλερι).

Παχυσαρκία: κεράσι, κρεμμύδι, φράουλα, μαρούλι, λεμόνι, μήλο, πατάτα, γκρέιπ φρουτ, πράσο, μαϊντανός, γογγύλι, ρύζι, σέλινο (σέλερι), ταραξάκο.

Πέτρες ουροδόχου κύστης (ουρολιθίαση): σκόρδο, βρώμη, καρό­το, λάχανο, κεράσι, νεροκάρδαμο, μάραθο (φινόκιο), φράουλα, λεμόνι, μήλο, πράσο, μαϊντανός, μαυροράπανο, γογγύλι, ραπάνι, σέλινο, ταραξάκο.

Πέτρες χολής( χολολιθίαση): αγκινάρα, καρότο, κεράσι, κρεμμύδι, φράουλα, λεμόνι, μήλο, μελιτζάνα, καρύδι, ελιά, μαυροράπανο, ραπάνι, δεντρολίβανο, ταραξάκο, σταφύλι.

Ποδάγρα: σκόρδο, σπαράγγι, βασιλικός, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, ραδίκι, κεράσι, μάραθο, φράουλα, κέδρος, μαρούλι, λεμόνι, πεπόνι, ελιά. αχλάδι, τομάτα, πράσο, μαϊντανός, δαμάσκηνο, μαυροράπανο, γογγύλι. δεντρολίβανο, ταραξάκο, σταφύλι.

Πονοκέφαλος: βασιλικός, λάχανο, κεράσι, μάραθο (φινόκιο), λεμόνι, μαντζουράνα, μήλο, μέντα, μαυροράπανο, δεντρολίβανο.

Πυρετός: σκόρδο, πορτοκάλι, κανέλλα, καρότο, λάχανο, αγγούρι, γαρύφαλλο, κρεμμύδι, φύτρα, λεμόνι, μέντα, μήλο, μέλι, κριθάρι, γκρέιπ φρουτ, μαϊντανός, θυμάρι, σταφύλι.

Ραχιτισμός: σκόρδο, βερίκοκο, καρότο, λάχανο, κρεμμύδι, τυρί, σιτάρι, φύτρα, μαγιά μπίρας, καρύδι, ελιά, κουκουνάρι, πρόπολη, μαϊντανός, μαυροράπανο, φασκόμηλο, σπανάκι, γιαούρτι.

Ρευματισμοί: (βλέπε Αρθρίτιδα και Αρθροπάθεια).

Σαλμονέλωοη (προσβολή από σαλμονέλα): σκόρδο, κανέλλα, καρότο, κρεμμύδι, μαγιά μπίρας, μέντα, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, γιαούρτι.

Σκορβούτο: πορτοκάλι, καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φύτρα, λεμόνι, πατάτα, πρόπολη, μαυροράπανο, ραπάνι, ταραξάκο.

Σμηγματόρροια: λάχανο, λεμόνι, μαυροράπανο, δεντρολίβανο.

Στηθάγχη: σκόρδο, αγκινάρα, καρότο, λάχανο, μαγιά μπίρας, μήλο, καρύδι, σίκαλη, σόγια, γιαούρτι.

Στοματίτιδα: (βλέπε Ουλίτιδα).

Ταινία: (βλέπε Εντερικά παράσιτα).

Ταχυπαλμίες: φρέσκο γλυκάνισο, μαρούλι, αμύγδαλο, μέντα, δενδρολίβανο.

Τραχίτιδα: (βλέπε Βήχας).

Υπεργλυκαιμία: (βλέπε Διαβήτης).

Υπερθυρεοειδισμός: καλαμπόκι.

Υπερκόπωση: σκόρδο, βερίκοκο, πορτοκάλι, σπαράγγι, βρώμη, κανέλλα, καρότο, κάστανο, λάχανο, γαρύφαλλο (μπαχαρικό), ραδίκι, κρεμμύδι, νεροκάρδαμο, φασόλι, σύκο, φράουλα, σιτάρι, φύτρα, κέδρος, μαυροσίταρο, λεμόνι, μαντζουράνα, αμύγδαλο, μήλο, μέντα, μέλι, κεχρί, μοσχοκάρυδο, βασιλικός πολτός, κουκουνάρι, πρόπολη, μαϊντανός, δαμάσκηνο, ρύζι, δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θρούμπι, σέλινο (σέλερι), ταραξάκο, θυμάρι, σταφύλι.

Υπερουρικαιμία: (βλέπε Ποδάγρα).

Υπερχοληστερηναιμία: σκόρδο, αγκινάρα, ρεβίθι, λεμόνι, καλαμπόκι, μήλο, μελιτζάνα, καρύδι, σόγια, ταραξάκο, γιαούρτι.

Φαρυγγίτιδα: σκόρδο, λάχανο, κρεμμύδι, λεμόνι, μέλι, πρόπολη.

Φλεβίτιδα: λάχανο, λεμόνι.

Χειλικός έρπης: λεμόνι.

Χιονίστρες: καρότο, λάχανο, χαιρέφυλλο, κρεμμύδι, λεμόνι, σέλινο (σέλερι).


Πηγή: Το πράσινο κουτάλι εκδόσεις Παπαδόπουλος

Έρευνες με ενδιαφέρον για το τσάι

Οι έρευνες που διεξάγονται, σχετικά με την ύπαρξη και δράση των συστατικών που περιέχει το τσάι, σε παγκόσμιο επίπεδο, αυξάνονται συνεχώς. Αυτό σημαίνει ότι ολοένα και περισσότερες ερευνητικές ομάδες πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλά ακόμη να ανακαλυφθούν σε αυτό το φυσικό αφέψημα.
Στην περίπτωση του τσαγιού, οι κατεχίνες, είναι η πλέον ενδιαφέρουσα ομάδα φυσικών αντιοξειδωτικών συστατικών. Η βιοδραστικότητα των κατεχινών αφορά κυρίως το καρδιαγγειακό σύστημα, την εγκεφαλική λειτουργία και την ενεργοποίηση του μεταβολισμού. Η αντιοξειδωτική δράση είναι ένας δείκτης βιοδραστικότητας, στον οποίο πολλές μελέτες αποδίδουν τουλάχιστον μέρος των ευεργετικών ιδιοτήτων του στην υγεία γενικότερα. 



Για να δούμε ένα μέρος αυτών των ερευνών που αφορούν το τσάι.
Κατανάλωση τσαγιού και καρδιαγγειακές παθήσεις:
  • Μια έρευνα, που ονομάστηκε '' Zutphen Elderly Study '', σε 805 ενήλικες Ολλανδούς, έδειξε ότι τα άτομα που κατανάλωναν υψηλές συγκεντρώσεις φλαβονοειδών στη δίαιτά τους είχαν 60% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν στεφανιαία νόσο, σε σχέση με αυτά που κατανάλωναν μικρές συγκεντρώσεις αντίστοιχα.
  • Το τσάι φαίνεται να ενισχύει τη λειτουργία του ενδοθηλίου, του εσωτερικού χιτώνα των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό υποδεικνύεται από τέσσερις πρόσφατες κλινικές μελέτες από τις οποίες προκύπτει σχέση μεταξύ της κατανάλωσης 2-5 φλιτζανιών τσάι και της βελτίωσης κατά 16-77% της λειτουργίας του ενδοθηλίου.
  • Έρευνα στην Μ. Βρετανία απέδειξε ότι για ίση πρόσληψη καφεΐνης – τεΐνης, το τσάι προκαλεί μεγαλύτερη αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος, σε σχέση με τον καφέ ή το νερό. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει μια αγγειοχαλαρωτική δράση στα τριχοειδή του δέρματος, πιθανώς εξαιτίας της παρουσίας φλαβονοειδών, γεγονός που επιφέρει ένα τελικό χαλαρωτικό αποτέλεσμα. Άλλο ένα πόρισμα που εξήχθηκε από την ίδια έρευνα, ήταν ότι βρέθηκε συσχέτιση της κατανάλωσης τσαγιού με την γρήγορη ανάπτυξη προσοχής.
  • Πίνοντας 3 φλιτζάνια τσάι την ημέρα, μειώνεται κατά 11% ο κίνδυνος εμφράγματος του μυοκαρδίου. Στο συμπέρασμα αυτό συνηγορούν δύο βασικές έρευνες: α] Η πρώτη μελέτησε την επίδραση της κατανάλωσης τσαγιού σε καρδιαγγειακά νοσήματα βάσει στοιχείων από πληθυσμιακές μελέτες σε επτά χώρες -μεταξύ των οποίων η Αμερική, η Ιταλία και η Ολλανδία- που δημοσιεύτηκαν την περίοδο 1996-2000. Δεκατρείς από τις δεκαεπτά μελέτες έδειξαν την ύπαρξη σχέσης μεταξύ της κατανάλωσης 3 φλιτζανιών τσάι ημερησίως και της μείωσης κατά 1-75% των καρδιαγγειακών νοσημάτων. β] Η δεύτερη έρευνα αφορά την αντιστοιχία μεταξύ φλαβονόλων και φλαβόνων με θανάτους από καρδιαγγειακά νοσήματα σε επτά επιδημιολογικές μελέτες. Σε έξι από αυτές υπήρχε σαφής σχέση μεταξύ της υψηλής πρόσληψης φλαβονόλων, με κύρια πηγή το τσάι, και της κατά 20% μείωσης του κινδύνου προσβολής από καρδιαγγειακά νοσήματα. 
Καρκίνος και κατανάλωση του τσαγιού
  • Μία επιδημιολογική έρευνα σε 35.000 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, έδειξε ότι το ποσοστό καρκίνου του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος είναι χαμηλότερο κατά 40% έως 70% σε γυναίκες που πίνουν περισσότερο από 2 φλιτζάνια πράσινο τσάι την ημέρα, συγκρινόμενες με εκείνες που δεν πίνουν ποτέ ή που καταναλώνουν πολύ σπάνια αυτό το αφέψημα.
  • Μία μεγάλη έρευνα για τη σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση τσαγιού και τη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του οισοφάγου υποστηρίζει ότι υπάρχει μείωση κατά 20% στους άνδρες και κατά 50% στις γυναίκες στους καταναλωτές τσαγιού.
  • Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα σε εξέλιξη εστιάζει στην πιθανή δράση του μαύρου τσαγιού ως χημοπροληπτικής ουσίας σε περιπτώσεις στοματικής λευκοπλακίας. Επίσης, προκαταρκτική έρευνα για πιθανή σχέση του τσαγιού στη θεραπεία στοματικού καρκίνου διαπίστωσε μείωση των μεταλλαγμένων στοματικών κυττάρων σε καπνιστές που κατανάλωναν 5 φλιτζάνια πράσινο τσάι ημερησίως.
  • Οι κατεχίνες που περιέχονται στο τσάι αναστέλλουν τις οξειδωτικές βλάβες που έχουν συνδεθεί με κάποιες μορφές καρκίνου. Το συμπέρασμα που ερευνούν οι επιστήμονες σήμερα προέκυψε από τα αποτελέσματα μιας κλινικής έρευνας σύμφωνα με τα οποία καπνιστές που έπιναν τέσσερα φλιτζάνια πράσινο τσάι ημερησίως επί τέσσερις μήνες εμφάνισαν στα ούρα τους μείωση 31% στους δείκτες οξειδωτικής επιβάρυνσης.
Έλεγχος βάρους:
  • Στα υπέρβαρα άτομα, που καταναλώνουν καθημερινά εκχύλισμα πράσινου τσαγιού πλούσιου σε κατεχίνες, παρατηρείται μείωση του βάρους και της περιμέτρου της περιφέρειας. Επιπλέον, η κατανάλωση τσαγιού στο πλαίσιο ενός διαιτολογίου με περιορισμένες θερμίδες, ευνοεί την γρηγορότερη απώλεια βάρους. (Diepvens et Coll, 2005).
  • Εξίσου ενδιαφέρον είναι να σημειώσουμε ότι η κατανάλωση πράσινου τσαγιού μπορεί να περιορίσει με επιτυχία την επανάκτηση βάρους μετά από μια δίαιτα (Kovacs et Coll., 2004.; Westerterp – Plantega et Coll., 2005).
  • Στη μελέτη της Ιατρικής Σχολής της Σαγκάης , με την πρόσληψη κατεχινών μειώθηκε η ποσότητα του σπλαγχνικού λίπους και το αποτέλεσμα ήταν δοσοεξαρτώμενο.
  • Τα αποτελέσματα της κατανάλωσης τσαγιού πλούσιου σε κατεχίνες δείχνουν βελτίωση της ενεργειακή κατανάλωση (θερμογένεση), οξείδωση των λιπών και της κατανομής τους στο σώμα (Wolfram et Coll., 2006 ; Murase et Coll., 2006) (Moon et Coll., 2007).
Διαβήτης τύπου ΙΙ:
  • Βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη σε άτομα που πίνουν συστηματικά πάνω από 6 φλιτζάνια την ημέρα (Fukino et Coll., 2005) και σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 (Iso et Coll., 2006). Η κατανάλωση ικανοποιητικής ποσότητας κατεχινών είναι αναγκαία και η παρατήρηση αυτή τονίζει το ενδιαφέρον που έχει ένα τσάι εμπλουτισμένο σε κατεχίνες.
  • Τα αποτελέσματα της κατανάλωσης τσαγιού πλούσιου σε κατεχίνες φαίνονται στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, στην πρόληψη του κινδύνου για μεταβολικό σύνδρομο και για διαβήτη. (Wolfram et Coll., 2006 ; Murase et Coll., 2006) (Moon et Coll., 2007).
Άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το πράσινο τσάι:
  • Κλινική έρευνα υποδεικνύει ότι η γαλλική επιγαλλοκατεχίνη (EGCG) στο πράσινο τσάι εμποδίζει το βακτήριο H. Pylori, το οποίο αναπτύσσεται στο στομάχι.
  • Σύμφωνα με πληθυσμιακές έρευνες, οι Βρετανοί προσλαμβάνουν περίπου το 40% των υγρών που καταναλώνουν από το τσάι, πίνοντας κατά μέσο όρο τρία φλιτζάνια την ημέρα.
  • Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της συνάντησης του Αμερικανικού Συνδέσμου Διαιτολογίου το Μάιο του 2005, το τσάι αναδείχθηκε ως η σημαντικότερη διατροφική πηγή φλαβονοειδών των Αμερικανών. Μελέτη του Πανεπιστημίου Μίσιγκαν Στέιτ εκτιμά ότι ο μέσος Αμερικανός προσλαμβάνει 24 είδη φλαβονοειδών από τη διατροφή του - φλαβανόλες, φλαβονόλες, φλαβόνες, ανθοκυάνες και ισοφλαβόνες.
  • Από in vitro έρευνες έχουν γίνει μετρήσεις της ανποξειδωτικής ικανότητας χρησιμοποιώντας τις μεθόδους TEAC (Trolox Antoxidant Capacity) και ORAC (Oxygen Radical Absorbance Capacity), οι οποίες αναπτύχθηκαν ειδικά για να προσδιορίσουν την αντιοξειδωτική δραστηριότητα βιολογικών δειγμάτων. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι η αντιοξειδωτική ικανότητα ενός φλιτζανιού τσάι -μαύρο ή πράσινο- είναι τρεις φορές υψηλότερη από μία μερίδα από τα πιο συνηθισμένα σε κατανάλωση λαχανικά -για παράδειγμα, την ντομάτα- και δύο φορές υψηλότερη από μία μερίδα από τα πιο συνηθισμένα φρούτα - όπως το μήλο ή το πορτοκάλι.
  • Έρευνες σε ανθρώπους για τη δραστηριότητα βιολογικών δειγμάτων αντιοξειδωτικών ουσιών -και συγκεκριμένα τις ιδιότητες των πολυφαινόλων που περιέχει το τσάι- έδειξαν μια αύξηση στην αντιοξειδωτική ικανότητα του πλάσματος μετά από την κατανάλωση μαύρου ή πράσινου τσαγιού. Το ίδιο παρατηρήθηκε σε ανεξάρτητες έρευνες που έγιναν με διάφορες μεθόδους μετρήσεων, οδηγώντας στο γενικό συμπέρασμα ότι τα φλαβονοειδή έχουν βραχυπρόθεσμη αντιοξειδωτική δράση. Τα αποτελέσματα αυτά παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα.
Επίδραση κατανάλωσης τσαγιού στην αντιοξειδωτική ικανότητα του πλάσματος













ΜΤ = μαύρο τσάι ΠΤ = πράσινο τσάι μ = μηδαμινή * άνευ ομάδας ελέγχου ** με πρόληψη καφέ σαν ομάδα ελέγχου
Συμπερασματικά, μια συστηματική και ικανοποιητική κατανάλωση κατεχινών του τσαγιού έχουν συνδεθεί με πολλά ευεργετικά οφέλη για την υγεία. (Gardner et Coll., 2007 ; Cabrera et Coll., 2006). Τα οφέλη αυτά αποδίδονται κυρίως, στην αντιοξειδωτική ικανότητα των πολυφαινολικών συστατικών του. (Rietveld et Wiseman, 2003 ; Toshi et Coll., 2000).

Γράφει ο Παπαχρήστος Παρασκευάς, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, M.Sc στη Διασφάλιση Ποιότητας - Φοντόρ Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Καθηγήτρια στο Ι.Δ.ΕΚ.Ε Ηλιούπολη

Κρόκος Κοζάνης - Το λουλούδι της Μεσογειακής Κουζίνας!

Ένα πολύτιμο μπαχαρικό προέρχεται από τους στήμονες του λουλουδιού Κρόκος (Κρόκος Sativus), το οποίο είναι βολβός που ανθίζει κάθε φθινόπωρο. Καλλιεργείται σε ελάχιστα μέρη στον κόσμο, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται και η Κοζάνη. Το ελληνικό σαφράν θεωρείται μάλιστα κορυφαίας ποιότητας σε σχέση με το ιρανικό ή το ισπανικό (οι άλλες δύο χώρες μεγάλης παραγωγής).

Από την αρχαιότητα ήταν γνωστές οι χρωστικές του ιδιότητες αλλά και οι φαρμακευτικές. Στην αρxαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν στις τοιχογραφίες, το γνωστό κροκί χρώμα με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις τοιχογραφίες της Σαντορίνης. Το λέμε και ζαφορά και οι δύο ονομασίες του - σαφράν και ζαφορά-έχουν τις ρίζες τους στην αραβική λέξη ζαφαράν, που σημαίνει κίτρινο.

Για ένα κιλό σαφράν απαιτούνται 150.000 με 200.000 λουλούδια, από τα οποία πρέπει να συλλεχθούν τα στίγματα, να αποξηρανθούν, να διαχωριστούν ανάλογα με την ποιότητά τους και να συσκευασθούν για να φτάσουν στην αγορά. Οι συσκευασίες του είναι πάντα μικρές, 1 με 4 γραμμάρια, αφού έχει εξαιρετικά έντονη γεύση και άρωμα. Για να αρωματίσουμε 4 μερίδες φαγητού με καλής ποιότητας σαφράν, είναι αρκετό το 1 /4 του γραμμαρίου!

O μόνος τρόπος για να το χρησιμοποιήσουμε σωστά είναι να μουσκέψομε μια μικρή ποσότητα, 10-20 στίγματα, σε 3-4 κ. σούπας χλιαρό νερό και να το αφήσουμε για λίγη ώρα ώστε να απελευθερώσει όλο το χρώμα και το άρωμα και φυσικά τη γεύση του. Προσέχουμε όμως να μην το ρίξουμε σε καυτό νερό ή ζεστό λάδι, γιατί αυτά λειτουργούν ως μονωτικά και δεν αφήνουν το σαφράν να βγάλει το χρώμα και τη γεύση του.

Για να το αναδείξουμε, χρειαζόμαστε ουδέτερη βάση, έτσι λοιπόν το σαφράν ταιριάζει πολύ με ρύζι, πατάτες, ζυμαρικά, λευκά κρέατα και θαλασσινά, ενώ συνδυάζεται σχεδόν με όλα τα μπαχαρικά, αλλά σε προσεκτική δοσολογία. Στην αγορά υπάρχει σε ίνες ή τριμμένο σε σκόνη και συσκευασμένο σε μεγαλύτερες ποσότητες για επαγγελματική χρήση.

Στην Ελλάδα το συναντάμε σε πολλές τοπικές κουζίνες: το βάζουν σε τσίπουρο, σε κουλουράκια, σε κρέμες και σε σούπες με Θαλασσινά. Στην Ισπανία το βάζουν στην παέγια, στην Ιταλία στο ριζότο μιλανέζε, που είναι ρύζι με σαφράν, και στη Γαλλία στην μπουγιαμπές (ψαρόσουπα).

O κρόκος (ή σαφράν) είναι ένα βότανο με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες που ωφελούν την καρδιά: Τονώνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί διούρηση, μειώνει την υψηλή πίεση καθώς και τη χοληστερίνη. Επίσης, έχει αντιθρομβωτική δράση. Είναι κατάλληλη επιλογή για τους υπερτασικούς που ταλαιπωρούνται από προβλήματα στο συκώτι και στο μεταβολισμό του λίπους (π.χ. έχουν υψηλή χοληστερίνη).

Ρίχνετε 3-4 στήμονες κρόκου σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και τους αφήνετε για 6-8’. Σουρώνετε και πίνετε το ρόφημα.

Πηγές: vital, Βαγγέλης Δρίσκας, Εκδόσεις Πατάκης

Ρίγανη: Η νόστιμη και υγιεινή πινελιά στο πιάτο μας

Αναφορές από την Αρχαία Ελλάδα το καθιστούν σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς συνήθιζαν το στεφάνι στους γάμους να περιέχει και κλαδιά ρίγανης. Η ρίγανη περιέχει πλήθος αιθέριων ελαίων προεξαρχόντων των thymol και carvacrol, που έχει βρεθεί ότι εμποδίζουν τη δράση διαφόρων μικροοργανισμών προφυλάσσοντας τον οργανισμό από διάφορες ασθένειες.

Παράλληλα η ρίγανη εμφανίζει και ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Συγκεκριμένα δύο συστατικά της, τα thymol και carvacrol, εμποδίζουν τη δράση των ελευθέρων ριζών και μάλιστα πειραματικά δεδομένα δείχνουν εντονότερη αντιοξειδωτική ικανότητα ακόμα και από δύο συνθετικά παρασκευασμένα αντιοξειδωτικά (BHT και BHA) που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα στα συσκευασμένα κρέατα.

Είμαι σίγουρος ότι η γιαγιά μου δεν γνώριζε ότι το κρέας που έτρωγε περιείχε νιτρικά που συνδυαζόμενα με τις αμίνες του στομάχου δημιουργούσαν νιτροζαμίνες που είναι εν δυνάμει καρκινογόνες ουσίες, ενώ παράλληλα βάζοντας ρίγανη στο κρέας της, προστάτευε τον οργανισμό της από την παραπάνω συμπαιγνία. 'Ριγανίζοντας' λοιπόν το κρέας όχι μόνο του δίνουμε γεύση, αλλά τονώνουμε και τη θρεπτική του αξία. Μάλιστα, έχει βρεθεί ότι η ρίγανη έχει 12 φορές ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 από την πατάτα και 42 από το μήλο.

Παράλληλα, η ρίγανη αποτελεί πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, σιδήρου και β-καροτίνης. Οι φυτικές ίνες μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων στο αίμα καθιστώντας ακόμα αρμονικότερη έως και ιδανική τη σχέση ρίγανης-κρέατος.

Η ποσότητα φυτικών ινών που παίρνουμε βάζοντας ρίγανη στη μερίδα της μπριζόλας που τρώμε είναι περίπου 1 γρ, ποσότητα σχετικά μεγάλη αν αναλογιστούμε ότι ο μέσος άνθρωπος δύσκολα ξεπερνά τα 8-12 γρ/μέρα όταν η συνιστώμενη πρόσληψη φτάνει τα 30 γρ. Γράφει: Παπαλαζάρου Αναστάσιος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, MSc

Τα βότανα που ρίχνουν την πίεση

Η υπέρταση ανήκει στις σύγχρονες παθήσεις της εποχής και κατά κανόνα αντιμετωπίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής (αποφυγή αλατιού, διακοπή καπνίσματος, άσκηση, δίαιτα), καθώς και με φαρμακευτική αγωγή, αν αυτό κριθεί απαραίτητο από το γιατρό. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα βότανα που έχουν την ιδιότητα να μειώνουν την πίεση του αίματος και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη ρύθμιση της υπέρτασης. Καλό είναι, όμως, να μην υπερβαίνετε τα 1-2 ροφήματα την ημέρα, ιδιαίτερα αν ακολουθείτε αγωγή με αντιυπερτασικά φάρμακα, γιατί η συνδυαστική τους δράση μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο άκρο, μειώνοντας σημαντικά την πίεση του αίματος.



• Εάν έχετε σκοπό να ακολουθήσετε συστηματική αντιυπερτασική αγωγή με βότανα (δηλαδή να πίνετε τρία ροφήματα την ημέρα),
τότε πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας, ειδικά αν ακολουθείτε και φαρμακευτική αγωγή για τη ρύθμιση της υπέρτασης.
• Μπορείτε να πίνετε τα βότανα που σας προτείνουμε 3-4 φορές την εβδομάδα και όχι καθημερινά. Εάν τα πίνετε καθημερινά, τότε μετά τις τρεις εβδομάδες λήψης τους, καλό είναι να κάνετε ένα διάλειμμα μίας εβδομάδας.
• Αποφύγετε να συνδυάζετε πολλά βότανα μαζί. O συνδυασμός 1-2 βοτάνων είναι αρκετός.





Oι κόκκινοι καρποί του κράταιγου θεωρούνται από τα καλύτερα τονωτικά του κυκλοφορικού και χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, της αρτηριοσκλήρωσης και της στηθάγχης. O κράταιγος είναι καλή επιλογή για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, κυρίως εξαιτίας προβλημάτων στα αγγεία τους. Έχει την ιδιότητα να εξισορροπεί με ήπιο τρόπο την πίεση του αίματος. Πίνετε το αφέψημα του κράταιγου 1-2 φορές την ημέρα (το πρωί και το απόγευμα), μεταξύ των γευμάτων.

Ρίχνετε 2 κουταλάκια καρπούς κράταιγου σε 1 φλιτζάνι του τσαγιού με βρασμένο νερό, τους αφήνετε για 20’ και σουρώνετε.



Τα φύλλα της ελιάς -για τα οποία έχει χυθεί πολύ μελάνι μερικούς μήνες πριν- έχουν αποδεδειγμένα θεραπευτικές ιδιότητες. Συμβάλλουν στη ρύθμιση της πίεσης, στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς, καθώς και στη μείωση των υψηλών επιπέδων του σακχάρου. Τα φύλλα της ελιάς περιέχουν πολλές δραστικές ουσίες που δρουν αντιυπερτασικά (τους ολεοευρωποσίδες, την ολεοζίνη και το γλυκολικό οξύ) και ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της υψηλής πίεσης, όπως είναι οι πονοκέφαλοι και οι ίλιγγοι. Το ρόφημα αυτό ενδείκνυται για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, καθώς και από πεπτικά προβλήματα (π.χ. δυσπεψία, φουσκώματα, πέτρες στη χολή). Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα μετά τα γεύματα.
Ρίχνετε σε 300 ml νερό (όσο δύο ποτήρια) 20 γρ. ξηρά φύλλα ελιάς και τα αφήνετε να βράσουν μαζί για 15’. Πίνετε το ρόφημα ζεστό (μισό το πρωί και μισό το βράδυ).


Το τίλιο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες (ηρεμιστικό, διουρητικό, ήπιο στυπτικό) και θεωρείται ότι προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση. Το βότανο αυτό ενδείκνυται για όσους έχουν υψηλή πίεση και παράλληλα είναι νευρικοί, με αποτέλεσμα η πίεσή τους να ανεβαίνει όταν εκνευρίζονται. Το τίλιο έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία και να επουλώνει τα τοιχώματά τους. Μπορείτε να πίνετε 1-2 φορές την ημέρα ρόφημα τίλιου μεταξύ των γευμάτων ή όταν νιώθετε ότι είστε σε ένταση.
Ρίχνετε 1 κουταλιά τίλιο σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό για 10’ και μετά σουρώνετε. Το τίλιο μπορεί να συνδυαστεί με τον κράταιγο.



Το μελισσόχορτο είναι ένα βότανο που ενδείκνυται για τους υπερτασικούς που τείνουν να ανεβάζουν... πίεση κυρίως όταν στρεσάρονται. Το μελισσόχορτο δρα τονωτικά στην καρδιά και στο κυκλοφορικό, προκαλώντας διαστολή των αγγείων, με αποτέλεσμα να μειώνεται η πίεση του αίματος. Η γεύση του είναι ωραία (μοιάζει με του λεμονιού), γι’ αυτό μην παρασυρθείτε πίνοντας πολλά φλιτζάνια. Αρκεστείτε σε 1-2 ροφήματα την ημέρα ή κάθε δεύτερη μέρα.
Ρίχνετε 1-2 κουταλιές ξηρό μελισσόχορτο (ή 4 φρέσκα φύλλα) σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και το αφήνετε για 10-15’. Σουρώνετε και πίνετε. Το μελισσόχορτο μπορεί να συνδυαστεί με το τίλιο.

(Σαφράν)
O κρόκος (ή σαφράν) είναι ένα βότανο με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες που ωφελούν την καρδιά: Τονώνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί διούρηση, μειώνει την υψηλή πίεση καθώς και τη χοληστερίνη. Επίσης, έχει αντιθρομβωτική δράση. Είναι κατάλληλη επιλογή για τους υπερτασικούς που ταλαιπωρούνται από προβλήματα στο συκώτι και στο μεταβολισμό του λίπους (π.χ. έχουν υψηλή χοληστερίνη).
Ρίχνετε 3-4 στήμονες κρόκου σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και τους αφήνετε για 6-8’. Σουρώνετε και πίνετε το ρόφημα.


(
παναγιόχορτο)
Το βότανο αυτό είναι γνωστό και ως «Λεόνουρος ο καρδιακός», γεγονός που αποκαλύπτει την ευεργετική του δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Το δεσποινόχορτο είναι ηρεμιστικό και καρδιοτονωτικό βότανο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, κυρίως όταν αυτή επιτείνεται από το στρες. Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα.
Ρίχνετε 1-2 κουταλάκια ξηρού βοτάνου σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, τα αφήνετε για 10-15’ και σουρώνετε.




Το σκόρδο έχει αντιυπερτασική δράση, επειδή επιτρέπει τη διαστολή των αγγείων και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στις αρτηρίες. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι όταν λαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα (3-4 μήνες), εκτός του ότι μειώνει την πίεση του αίματος, ελαττώνει και την υψηλή χοληστερίνη. Εάν ταλαιπωρείστε από υπέρταση, λοιπόν, καλό είναι να εντάξετε στην καθημερινή σας διατροφή 1-2 σκελίδες σκόρδο. Για να αποκομίσετε τα ευεργετικά αποτελέσματα της αλισίνης, που περιέχει το σκόρδο, είναι προτιμότερο να ψιλοκόψετε τις σκελίδες και να τις αφήσετε για 10’ στο πιάτο πριν τις φάτε ή τις ρίξετε στο φαγητό (έτσι το σκόρδο γίνεται πιο δραστικό). Για να είναι, ωστόσο, αποτελεσματική η δράση του σκόρδου, πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής, που περιλαμβάνει οπωσδήποτε περιορισμό του αλατιού.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Βότανα που δεν είμαστε σίγουροι τι είναι καλύτερα να μην τα χρησιμοποιήσουμε αν δεν συμβουλευτούμε πρώτα ειδικό βοτανολόγο.
ΥΠΟΨΗ ΌΤΙ: Υπερδοσολογίες ή μίγματα βοτάνων που δεν ταιριάζουν, μπορεί να επηρεάσουν την όραση αλλά και να έχουν αρνητικά αποτελέσματα στην υγειά μας, οτιδήποτε παίρνουμε με μέτρο.

Πηγή: vital

Unique Visitor Counter