6 τροφές φιλικές για το στομάχι

Μπορεί να σας εκπλήξει το γεγονός ότι οι γαστρεντερικές παθήσεις, όπως φούσκωμα, διάρροια και κράμπες στο στομάχι, συμβαίνουν έως και έξι φορές πιο συχνά στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Αποφύγετε τον πόνο στο στομάχι σας κόβοντας τα τρόφιμα που προκαλούν αυτές τις δυσάρεστες αντιδράσεις και ξεκινήστε να συμπεριλαμβάνετε στη διατροφή σας τρόφιμα που είναι καλά για το σώμα σας.

Από τις θεραπευτικές ιδιότητες για το πεπτικό του πίτουρο βρώμης στις χαλαρωτικές δράσεις της κανέλας, τα τρόφιμα αυτά θα σας δώσουν την ανακούφιση που θέλετε και που χρειάζεστε περισσότερο.

Παπάγια

Παραδοσιακά χρησιμοποιείται για τα έλκος, τις στομαχικές διαταραχές, τη διάρροια και το αίσθημα καύσου. Η παπάγια περιέχει παπαΐνη, ένα φυσικό ένζυμο του πεπτικού που βοηθά στη διάλυση των τροφίμων που μπορεί να ερεθίσουν το στομάχι.

Πίτουρο βρώμης

Είναι μια σημαντική πηγή τόσο διαλυτών όσο και αδιάλυτων φυτικών ινών (διαλυτές διαλύονται στο νερό, οι αδιάλυτες όχι).

Χρειάζεστε και τους δύο τύπους ινών για την καλή υγεία του πεπτικού σας συστήματος. Επιπλέον, το πίτουρο βρώμης μειώνει τη χοληστερόλη.

Μήλα

Όχι μόνο είναι πλούσια σε αδιάλυτες φυτικές ίνες, είναι επίσης πλούσια σε πηκτίνη και άλλα ένζυμα που βοηθούν το σώμα να απελευθερώσει τα μόρια των τροφίμων που μπορεί να ερεθίσουν το στομάχι. Ευαίσθητο στομάχι; Δοκιμάστε τα ψητά και όχι ωμά.

Κανέλα

Παραδοσιακά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία τόσο της πρωινής ναυτίας όσο και της διάρροιας. Πασπαλίστε την σε αλμυρά τρόφιμα (όπως το κοτόπουλο) καθώς και στα γλυκά (μηλόπιτα).

Μάραθος

Αυτό το βότανο είναι ένα φυσικό θεραπευτικό για το στομάχι, που είναι ένας από τους λόγους που το βλέπετε συχνά να προσφέρεται στο τέλος ενός γεύματος σε ινδικά εστιατόρια. Μισό κουταλάκι του γλυκού σπόρους μάραθου μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Αβοκάντο

Εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο, φυτικές ίνες και φιλικά για το στομάχι (αλλά και την καρδιά) έλαια, τα αβοκάντο βοηθούν στην καλή λειτουργία του πεπτικού. Δοκιμάστε μερικές λεπτές φέτες σε σάντουιτς αντί της συνηθισμένης μαγιονέζας.

Πηγή

Καρκίνος Και Χημειοθεραπεία!

ΑΦΟΥ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ Η ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ (ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ») ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ, ΤΟ JOHN HOPKINS ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ.

Ενημέρωση για τον καρκίνο από το νοσοκομείο John Hopkins - USA:
1. Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια. Όταν ο γιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις τους, επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στο ανιχνεύσιμο ποσό.

2. Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 έως και περισσότερες από 10 φορές στη ζωή ενός ανθρώπου.

3. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και έτσι αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων.

4. Όταν κάποιος έχει καρκίνο αυτό υποδεικνύει ότι παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες, καθώς και στον τρόπο ζωής του ατόμου.

5. Για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις, πρέπει να αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα, τα οποία θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

6. Η χημειοθεραπεία έχει να κάνει με τη δηλητηρίαση των ραγδαία αναπτυσσόμενων καρκινικών κυττάρων, αλλά και με την καταστροφή των ραγδαία αναπτυσσόμενων υγειών κυττάρων στο μυελό των οστών, τηνγαστρεντερική οδό κ.λπ. και μπορεί να προκαλέσει οργανικές βλάβες, στο ήπαρ, τους νεφρούς, την καρδιά, τους πνεύμονες κ.λπ.

7. Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και παράλληλα, καυτηριάζει, σημαδεύει και καταστρέφει υγιή κύτταρα, ιστούς και όργανα.

8. Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά μειώνει το μέγεθος ενός όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή ενός όγκου.

9. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό τοξικό φορτίο από χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει είτε κατασταλεί είτε καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη μολύνσεων και επιπλοκών.

10. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία μπορούν να προκαλέσουν τη μετάλλαξη των καρκινικών κυττάρων, ούτως ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικά με αποτέλεσμα να καταστρέφονται πιο δύσκολα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων και σε άλλες περιοχές.

11. Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων, με το να μην τους παρέχεται η τροφή που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.

Τα Καρκινικά Κύτταρα Τρέφονται Με:

• Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα καρκινικά κύτταρα. Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel, NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που είναι βλαβερή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το λευκό του χρώμα. Καλύτερη εναλλακτική είναι μπαχαρικά τύπου Bragg's aminos ή θαλασσινό αλάτι.
• Το γάλα κάνει το σώμα μας να παράγει βλέννα, ιδίως στη γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας χωρίς προσθήκη γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.
• Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς.
• Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα σας. Το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα στα οποία να περιλαμβάνονται τα φασόλια. Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και φτάνουν στα κύτταρα μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη υγιών κυττάρων.Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών (από τα περισσότερα λαχανικά, συμπεριλαμβανομένων των βλαστών από τα φασόλια) και να φάτε ωμά λαχανικά 2 ή 3 φορές την ημέρα. Τα ένζυμα καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου.
• Αποφεύγετε καφέ, τσάι και σοκολάτα, τα οποία περιέχουν μεγάλη ποσότητα καφεΐνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και έχει ιδιότητες κατά του καρκίνου. Νερό, καλύτερα καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο, για την αποφυγή γνωστών τοξινών και βαρέων μετάλλων που περιέχονται στο νερό της βρύσης. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο και καλύτερα να αποφεύγεται.

12. Η πρωτεΐνη του κρέατος είναι δύσπεπτη και απαιτεί πολλά πεπτικά ένζυμα. Το άπεπτο κρέας που παραμένει στα έντερα αποσυντίθεται και έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών.

13. Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία σκληρή πρωτεϊνική στιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση κρέατοςαπελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα πρωτεϊνικά τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων με αποτέλεσμα τα λευκά κύτταρα να μπορούν να τα καταστρέψουν.

14. Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα (IP6, Flor essence, Essiac, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, λιπαρά οξέα κ.λπ.). Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε είναι γνωστό ότι προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει τα κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα.

15. Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και της ψυχής. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα θα βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός, η πικρία και τα δυσάρεστα συναισθήματα θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον. Μάθετε το πνεύμα σας να αγαπά και να συγχωρεί. Μάθετε να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή.

16. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.

Ενημέρωση Καρκίνου Από Το Νοσοκομείο John Hopkins, Η.Π.Α.:
1. Μην τοποθετείτε πλαστικά δοχεία σε φούρνο μικροκυμάτων.
2. Μην τοποθετείτε δοχεία με νερό στην κατάψυξη.
3. Μην τοποθετείτε πλαστικές μεμβράνες σε φούρνο μικροκυμάτων.

Το John Hopkins έστειλε πρόσφατα αυτό το μήνυμα σε ένα από τα ενημερωτικά του δελτία. Οι πληροφορίες αυτές κυκλοφόρησαν και στο Walter Reed Army Medical Center.
Οι διοξίνες προκαλούν καρκίνο και ειδικά καρκίνο του μαστού.Είναι ιδιαίτερα δηλητηριώδεις για τα κύτταρα του σώματός μας.

Μην ψύχετε πλαστικά μπουκάλια με νερό, καθώς η διαδικασία αυτή απελευθερώνει διοξίνες από το πλαστικό. Πρόσφατα ο Δρ. Edward Fujimoto, Διευθυντής του προγράμματος ευεξίας στο Castle Hospital εμφανίστηκε σε μία τηλεοπτική εκπομπή για να εξηγήσει αυτόν τον κίνδυνο για την υγεία μας.

Μίλησε για τις διοξίνες και για το πόσο μας βλάπτουν. Τόνισε ότι δεν πρέπει να θερμαίνουμε τρόφιμα στο φούρνο μικροκυμάτων μέσα σε πλαστικά δοχεία.

Αυτό ισχύει κυρίως για τρόφιμα που περιέχουν λιπαρά. Πρόσθεσε ότι ο συνδυασμός λίπους, υψηλής θερμοκρασίας και πλαστικού, απελευθερώνει διοξίνη στο φαγητό και στη συνέχεια στα κύτταρα του σώματος.

Αντ' αυτού συνέστησε τη χρήση γυαλιού, όπως Pyrex ή κεραμικών δοχείων για τη θέρμανση τροφίμων. Το αποτέλεσμα είναι ίδιο, αλλά χωρίς διοξίνες.
Έτσι, στιγμιαία τρόφιμα και σούπες που θερμαίνονται σε φούρνο μικροκυμάτων πρέπει να αφαιρούνται από τις πλαστικές τους συσκευασίες και να θερμαίνονται σε άλλο δοχείο.
Το χαρτί δεν είναι κακό αλλά δεν ξέρεις ποτέ τι περιέχει. Ασφαλέστερη λύση είναι η χρήση σκευών από πυρίμαχο γυαλί.

Το πρόβλημα της διοξίνης είναι ένας από τους λόγους.Επίσης επεσήμανε ότι πλαστικές μεμβράνες όπως εκείνες τύπου Sanitas, είναι το ίδιο επικίνδυνες όταν τοποθετούνται πάνω από τρόφιμα που μαγειρεύονται στο φούρνο μικροκυμάτων.
Καθώς θερμαίνεται το φαγητό, η υψηλή θερμοκρασία προκαλεί ουσιαστικά την τήξη δηλητηριωδών τοξινών.

Πηγές:
www.hoax-slayer.com/plastic-cancer-link-hoax.html
www.snopes.com/medical/disease/cancerupdate.asp
www.snopes.com/medical/toxins/cookplastic.asp

Το πράσο και η διατροφική του αξία

Το πράσο ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κρεμμύδι και το σκόρδο. Είναι ψηλό και λεπτό φυτό, με μακρύ κυλινδρικό στέλεχος που αποτελείται από επικαλυπτόμενα φύλλα. Έχει γλυκιά και ήπια γεύση, λιγότερο πικάντικη από το κρεμμύδι και προέρχεται από την Ασία και τη Μεσόγειο.
Το πράσο αποτελείται από νερό σε ποσοστό 90% και είναι σημαντικό στοιχείο μιας υγιούς διατροφής, καθώς περιέχει πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία.


Τα διατροφικά οφέλη του πράσου
Τα πράσα περιέχουν σημαντικά φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες που έχουν αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία.
Έχουν λίγες θερμίδες (100 γρ. φρέσκα κοτσάνια περιέχουν 61 θερμίδες) και τα επιμήκη κοτσάνια τους παρέχουν καλές ποσότητες διαλυτών και αδιάλυτων ινών.
Αν και τα πράσα περιέχουν αναλογικά λιγότερες φυτικές θειούχες χημικές ουσίες από το σκόρδο, εξακολουθούν να έχουν σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών. Οι ενώσεις μετατρέπονται σε αλλισίνη με ενζυματική αντίδραση, όταν το πράσο κόβεται.
Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η αλλισίνη μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι έχει αντιβακτηριακή, αντιική και αντιμυκητιακή δράση. Επίσης, η αλλισίνη μειώνει τη μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος, αναστέλλει το σχηματισμό θρόμβων και βοηθά στη μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Χάρη στην περιεκτικότητά του σε σίδηρο, το πράσο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αναιμίας.
Τα πράσα αποτελούν πλούσια πηγή βιταμινών και ανόργανων συστατικών που είναι απαραίτητα για την υγεία μας. Ο φυλλώδης μίσχος τους περιέχει αρκετές ζωτικής σημασίας βιταμίνες όπως πυριδοξίνη, φολικό οξύ, νιασίνη, ριβοφλαβίνη και θειαμίνη, σε υγιείς αναλογίες. 100 γρ. φρέσκα στελέχη παρέχουν 64 mg φυλλικού οξέος που είναι ουσιώδες για τη σύνθεση του DNA και την κυτταρική διαίρεση.
Επιπλέον, τα πράσα είναι καλές πηγές βιταμίνης Α και άλλων αντιοξειδωτικών όπως τα καροτενοειδή, η ξανθίνη και η λουτεΐνη. Έχουν επίσης ορισμένες άλλες βασικές βιταμίνες, όπως οι C, Κ και Ε. Η βιταμίνη C βοηθά το ανθρώπινο σώμα να αναπτύσσει αντίσταση εναντίον μολυσματικών παραγόντων και να καταστρέφει τις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες.
Τέλος, οι μίσχοι του πράσου έχουν μικρές ποσότητες μετάλλων όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο.
Η κατανάλωση πράσων έχει σχετιστεί και με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων τύπων καρκίνου, κυρίως του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Η ιδιότητά τους αυτή αποδίδεται τόσο στην κερκετίνη, όσο και σε άλλες περιεχόμενες σε αυτά ουσίες που αναστέλλουν τους καρκινικούς όγκους.
Επιλογή και αποθήκευση
Όταν αγοράζετε πράσα, επιλέξτε φρέσκα και βιολογικά, καθώς είναι πιο πλούσια σε γεύση και θρεπτικά συστατικά. Προτιμήστε τα μακριά και σκληρά λευκά και πράσινα κομμάτια, όχι πολύ μεγάλα σε μέγεθος και με υγιή ρίζα.
Αποφύγετε τα μαραμένα, με κίτρινες κορυφές. Στο σπίτι, τυλίξτε τα σε ένα χαρτί και τοποθετήστε τα μέσα στο ψυγείο, όπου θα μείνουν φρέσκα μέχρι και μια εβδομάδα μετά. Αν τα καθαρίσετε και τα κόψετε σε μικρά κομμάτια, μπορείτε να τα διατηρήσετε στην κατάψυξη για 3 μήνες.
Προετοιμασία
Τα πράσα έχουν γλυκιά, ελαφρώς πικάντικη γεύση, λιγότερο όμως από το σκόρδο ή το κρεμμύδι. Για να τα ετοιμάσετε, αφαιρέσετε την παχιά κορυφή του και κόψτε το μακρύ κάτω άκρο της ρίζας. Σε ένα μεγάλο μπολ με νερό, κουνήστε τα κοτσάνια απαλά για να αφαιρέσετε υπολείμματα από χώματα και στη συνέχεια σκουπίστε τα. Στη συνέχεια κόψτε τα σε ροδέλες ή κατά μήκος, ανάλογα με τη συνταγή.
Μπορείτε να το συμπεριλάβετε σε πιάτα όπως το πρασόρυζο και οι πρασόπιτες ή να συνοδεύσετε με αυτό, κυρίως πιάτα.

Συνταγή για Πρασόρυζο απο
www.sintagespareas.gr/

Τι χρειαζόμαστε:

• 4-5 πρασα σε ροδέλες
• λάδι
• σέλερυ κομμένο
• 2 καρότα ροδέλες
• κύκνος ψιλο/μένα ντοματάκια
• μια κούπα ρυζι
• αλάτι πιπέρι

Πώς το κάνουμε:

1. Σωτάρω στο λάδι τα πράσα
2. Προσθέτω καρότα, σέλερυ την ντομάτα, λίγο νερό
3. Αφήνω το φαγητό να βράσει
4. Οταν είναι σχεδόν έτοιμα τα πράσα,
5. Προσθέτω περίπου 3 ποτήρια νερό και μόλις βράσει ρίχνω το ρύζι
6. Γύρω στα 6' σβήνω και αφήνω το ρύζι να φουσκώσει

Λίγα μυστικά ακόμα

Αν θέλετε να 'κρατάει' το ρύζι χρησιμοποιήστε ρύζι για πιλάφι [το πράσινο αγκρίνο]. Αλλιώς ρύζι καρολίνα

πηγή

Μάθετε πώς να αποκωδικοποιείτε τις ετικέτες στα light προϊόντα

Καλωσήλθατε στον κόσμο των light, των προϊόντων που μπαίνουν στο καλάθι για να καθησυχάσουν συνειδήσεις, να ξεπλύνουν διατροφικές ενοχές, αλλά και να αδυνατίσουν_ όχι πάντα, με επιτυχία. Αναψυκτικά, παγωτά, αλλαντικά, μαγιονέζες, μπισκότα, σάλτσες, ακόμη και μπίρες απαρτίζουν τον μακρύ κατάλογο των light προϊόντων. Χρειάζεται ωστόσο προσοχή, καθώς κάποια έχουν όντως λίγες έως και μηδενικές θερμίδες, άλλα όμως αποτελούν μόνον κατ΄ ευφημισμόν ελαφρότερες εκδοχές των κυρίων προϊόντων, παρέχοντας σχεδόν τις ίδιες θερμίδες με τα τελευταία.

Ο ορισμός του light

Τα light διακρίνονται σε δυο κατηγορίες: σ' εκείνα, από τα οποία έχει αφαιρεθεί ολόκληρο το λίπος τους (ή έστω ένα ποσοστό του), π.χ. το άπαχο γάλα και γιαούρτι, και σ' εκείνα από τα οποία έχει αφαιρεθεί ένα ποσοστό ή το σύνολο των σακχάρων τους και έχει αντικατασταθεί από άλλες ουσίες με ισχυρότατη γλυκαντική δράση και ελάχιστες θερμίδες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα αναψυκτικά light, που αντί ζάχαρης εμπεριέχουν ασπαρτάμη.

Εκτός από το χαρακτηρισμό light - που είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην ελληνική αγορά τροφίμων - , τα «ελαφριά» τρόφιμα χαρακτηρίζονται και ως «μειωμένων θερμίδων», σύμφωνα με σχετικό κανονισμό του ΕΦΕΤ. Σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, όμως, δεν αρκεί να αναγράφεται στη συσκευασία ενός προϊόντος η ένδειξη «light». Πρέπει και να διευκρινίζεται σε ποια από τα συστατικά του έχει γίνει μείωση (π.χ. στα λιπαρά, στα σάκχαρα).

Light μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί, σύμφωνα με τον κώδικα τροφίμων και ποτών, ένα προϊόν που έχει:

- τουλάχιστον 50% λιγότερο νάτριο (αλάτι) από το αντίστοιχο «κανονικό» τρόφιμο, στοιχείο που πρέπει να διευκρινίζεται στην ετικέτα. Στο εξωτερικό, διατίθενται αρκετά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο (π.χ. τυριά όπως το τσένταρ, η παρμεζάνα, το τυρί του τοστ), αλλά στην ελληνική αγορά αυτή η κατηγορία των light δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη (εκτός από ελάχιστα τυριά και μαργαρίνες χωρίς αλάτι).

- Το κύριο χαρακτηριστικό συστατικό του, μειωμένο τουλάχιστον κατά 50%, σε σχέση με το αντίστοιχο κανονικό προϊόν. Επομένως, η ένδειξη «light» μπορεί να αφορά μόνο το χρώμα, το άρωμα ή τη γεύση ενός τροφίμου και όχι τις θερμίδες του, κάτι που πρέπει να αναγράφεται στην ετικέτα.

Αποκωδικοποιήστε τις ετικέτες!

Χαμηλά λιπαρά : δεν περιέχει περισσότερα από 3 γρ. λιπαρά ανά 100 γρ. για στερεές τροφές ή 1,5 γρ. λιπαρά ανά 100 ml για υγρές τροφές. Ειδικά για το αποβουτυρωμένο γάλα, ισχύει το όριο του 1,8 γρ. λιπαρά ανά 100 ml.

Χωρίς λιπαρά: δεν ξεπερνά τα 0,5 γρ. λιπαρά ανά 100 γρ. ή ανά 100 ml. Απαγορεύεται, όμως, να αναγράφονται ποσοστά πάνω στην ετικέτα, π.χ. «30% χωρίς λιπαρά», επειδή θεωρούνται παραπλανητικά.

Χαμηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα: έχει ανώτατο επιτρεπόμενο όριο σακχάρων τα 5 γρ. ανά 100 γρ. για στερεές τροφές ή τα 2,5 γρ. ανά 100 ml για υγρές τροφές.

Χωρίς σάκχαρα: δεν περιέχει περισσότερα από 0,5 γρ. σακχάρων ανά 100 γρ. ή 100 ml.

Χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο: δεν περιέχει περισσότερα από 0,12 γρ. νάτριο ανά 100 γρ. ή 100 ml.

Πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο: δεν περιέχει περισσότερα από 0,04 γρ. νάτριο ανά 100 γρ. ή 100 ml.

Χωρίς νάτριο ή αλάτι: δεν περιέχει περισσότερα από 0,005 γρ. νάτριο ανά 100 γρ.

Βάρος και light

Στις Η,Π.Α., βασίλειο των light προϊόντων, με φανατική κατανάλωση την τελευταία 20ετία, τα ποσοστά παχυσαρκίας του πληθυσμού σημειώνουν διαρκή άνοδο. Πού οφείλεται αυτό το αντιφατικό φαινόμενο; Στην παγίδα της υπερκατανάλωσης light προϊόντων, με το σκεπτικό ότι δεν παχαίνουν… Αποτέλεσμα, δεν είναι μόνον η πρόσληψη περισσότερων θερμίδων, σε σχέση με αυτές που θα λαμβάνονταν αν είχε προτιμηθεί εξαρχής το κανονικό προϊόν, αλλά και η αύξηση των ποσοτήτων άλλων τροφίμων κατά τη διάρκεια της ημέρας, με βασικό επιχείρημα ότι υπάρχει περιθώριο!

Light δεν σημαίνει εξάλλου, προϊόν χωρίς θερμίδες. Ο ισχυρισμός αυτός ισχύει μόνον για τα αναψυκτικά, καθώς και για μερικά κρύα ροφήματα. Όλα τα υπόλοιπα στερεά ή υγρά «ελαφριά» τρόφιμα έχουν θερμίδες, που σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι διόλου αμελητέες.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η light εκδοχή ορισμένων κρύων καφέδων πλούσιων σε σαντιγί και σιρόπι. Η «κανονική» εκδοχή τους σας φορτώνει με περισσότερες από 500 θερμίδες - όσες και μια πάστα - ενώ η light σχεδόν με 300!

Γάλα και γιαούρτι

Πρόκειται για μερικώς ή πλήρως αποβουτυρωμένο γάλα και γιαούρτι, που προκύπτουν από την αφαίρεση των ζωικών λιπαρών του γάλακτος. Το light γάλα θα το βρείτε ως ημίπαχο (1 ή 1,5% λιπαρά) ή άπαχο (0% λιπαρά), ενώ το γιαούρτι light κυκλοφορεί με 0%, 1% και 2% περιεκτικότητα σε λιπαρά. Συγκριτικά, το πλήρες γάλα και το αγελαδινό γιαούρτι έχουν 3,5% λιπαρά και το στραγγιστό γιαούρτι 10%.

Όσον αφορά τη διατροφική αξία τους, τα light γαλακτοκομικά μπορεί να έχουν λιγότερο λίπος σε σύγκριση με τα πλήρη, αλλά η περιεκτικότητά τους ως προς το ασβέστιο και τα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά του γάλακτος (φώσφορο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β) παραμένουν ίδιες.

Μάλιστα, το αποβουτυρωμένο γάλα έχει και ελάχιστα περισσότερο ασβέστιο σε σύγκριση με το πλήρες. Η βιταμίνη που «χάνεται» στο άπαχο γάλα και γιαούρτι (δηλαδή στα γαλακτοκομικά με 0% λίπος) είναι η λιποδιαλυτή βιταμίνη D, που είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου.

Οι ειδικοί εξηγούν βεβαίως ότι η κύρια πηγή της βιταμίνης D είναι η ηλιακή ακτινοβολία και όχι το γάλα (που περιέχει μόλις 0,16 mg βιταμίνης D ανά 100 ml). Οι ανάγκες σε βιταμίνη D, λοιπόν, καλύπτονται τόσο από την έκθεση στον ήλιο, ακόμη και κατά το περπάτημα, όσο και από τις υπόλοιπες τροφές της καθημερινής διατροφής (αυγό, τυρί, κρέας, ψάρια, κοτόπουλο, ξηροί καρποί).

Οι ειδικοί συστήνουν την κατανάλωση light γαλακτοκομικών στους ενηλίκους με μεταβολικά νοσήματα (π.χ. με αυξημένη χοληστερίνη, διαβήτη), οι οποίοι οφείλουν να μειώσουν την πρόσληψη ζωικών λιπαρών στη διατροφή τους. Επιπλέον, οι διαιτολόγοι τα εντάσσουν στις δίαιτες αδυνατίσματος. Το ενδιαφέρον είναι ότι, σύμφωνα με τις τελευταίες διατροφικές συστάσεις, τα light γαλακτοκομικά προϊόντα μερικές φορές συστήνονται και για τα παιδιά, μετά την ηλικία των 2 ετών και εφόσον έχουν πρόβλημα αυξημένης χοληστερίνης ή είναι υπέρβαρα.

Δεδομένης, πάντως, της σχέσης των κορεσμένων λιπών με τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η αντικατάσταση των γαλακτοκομικών που είναι πλήρη σε λιπαρά (και τα οποία προέρχονται κατά βάση από κορεσμένα λιπαρά), με ημίπαχα γαλακτοκομικά (ή με άπαχα σε ορισμένες κλινικές περιπτώσεις) ενδείκνυται για όλους τους ενηλίκους, είτε έχουν ήδη πρόβλημα υγείας είτε προληπτικά.

Τα light γαλακτοκομικά αδυνατίζουν

Αρκετές έρευνες τείνουν στο συμπέρασμα ότι το άπαχο γάλα και γιαούρτι συμβάλλουν στο αδυνάτισμα τόσο έμμεσα - λόγω της γενικότερης μείωσης των λιπαρών και των θερμίδων - όσο και άμεσα. Η ιδιότητά τους αυτή αποδίδεται στη συνδυαστική δράση του ασβεστίου με ορισμένα πεπτίδια του γάλακτος, αν και ο ακριβής μηχανισμός βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση (οι έρευνες δεν αφορούν το τυρί light). Εικάζεται, πάντως, ότι το ασβέστιο βοηθά στην καύση ή στη μειωμένη απορρόφηση του λίπους.

Τυριά

Ένα τυρί light έχει λιγότερο κορεσμένο λίπος, κατά συνέπεια και λιγότερες θερμίδες από το αντίστοιχο «κανονικό» τυρί. Το κίτρινο ημίσκληρο τυρί, λόγου χάρη, περιέχει 25 - 30% λιπαρά, ενώ οι light εκδοχές του περιέχουν 10 - 18% λιπαρά.

Η συγκεκριμένη ελάττωση του λίπους δεν ισοδυναμεί ωστόσο και με αντίστοιχη μείωση των θερμίδων. Ένα τυποποιημένο ημίσκληρο κίτρινο τυρί, για παράδειγμα, έχει 321 θερμίδες και 25 γρ. λίπους (ανά 100 γρ.). Η light εκδοχή του έχει 234 θερμίδες και 10 γρ. λίπους. Μπορεί, λοιπόν, η περιεκτικότητά του σε λίπος να έχει μειωθεί περισσότερο από 50%, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με την περιεκτικότητά του σε θερμίδες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, κατά την επεξεργασία της αφαίρεσης μέρους των λιπαρών, οι πρωτεΐνες του light τυριού αυξήθηκαν σε 36 γρ. από 24 γρ. που περιείχε το κανονικό.

Αναμφίβολα, καταναλώνοντας ένα «ελαφρύ» τυρί, κάνετε μια πιο φιλική επιλογή για το καρδιαγγειακό σας σύστημα. Το βασικό κριτήριό σας όμως πρέπει να είναι η περιεκτικότητά τους σε λίπος και θερμίδες, και όχι το αν αναγράφεται η ένδειξη «light» στη συσκευασία τους. Άλλωστε, η ένδειξη αυτή αφορά τα τυριά που έχουν υποστεί βιομηχανική επεξεργασία αφαίρεσης του λίπους τους.

Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο γεγονός ότι κάποια άλλα τυριά μπορεί να είναι εκ φύσεως «ελαφριά», όπως πχ. το ανθότυρο, που περιέχει 14 - 18% λιπαρά. Επίσης, ορισμένα τυριά, όπως το κότατζ, έχουν ελάχιστη περιεκτικότητα σε λίπος (4%), χωρίς να έχουν την ένδειξη «light» στη συσκευασία τους, επειδή δεν αποτελούν τη light εκδοχή ενός «κανονικού» τυριού.

Όσον αφορά την περιεκτικότητα σε ασβέστιο, κάθε τυρί πρέπει να ελέγχεται ξεχωριστά, ανεξαρτήτως της όποιας ένδειξης αναγράφεται στη συσκευασία του. Ορισμένα τυριά, όπως το κότατζ, είναι από τη φύση τους φτωχά σε ασβέστιο (100 mg ασβεστίου/100 γρ.).

● Η φέτα και τα εισαγόμενα λευκά τυριά έχουν λιγότερο ασβέστιο σε σύγκριση με τα κίτρινα (περιέχουν περίπου 500 mg ασβεστίου/100 γρ.).

● Τα κίτρινα τυριά είναι από τα πλουσιότερα σε ασβέστιο (έως και 1.000 mg ασβεστίου/100 γρ.).

● Ορισμένα τυποποιημένα light κίτρινα τυριά είναι εξίσου πλούσια σε ασβέστιο συγκριτικά με τα αντίστοιχα κανονικά τυριά, πληροφορία που αναγράφεται στην ετικέτα τους.

● Οι «πρωταθλητές», όσον αφορά την περιεκτικότητά τους σε ασβέστιο, είναι το κεφαλοτύρι (1.400 mg ασβεστίου/100 γρ.) και η παρμεζάνα (1.200-1.500 mg ασβεστίου/100 γρ.).

Αλλαντικά

Τα αλλαντικά είναι από τα πιο πλούσια σε κορεσμένα λίπη και αλάτι τρόφιμα και από τα φτωχότερα σε θρεπτική αξία. Τα αλλαντικά light (π.χ. παριζάκι light, σαλάμι καπνιστό light) έχουν υποστεί επεξεργασία μερικής αφαίρεσης των κορεσμένων λιπαρών που περιέχουν. Το κανονικό παριζάκι, λόγου χάρη, έχει 12% περιεκτικότητα σε λιπαρά και το light μόλις 2%, ενώ -όσον αφορά τις θερμίδες- το light έχει σχεδόν τις μισές του κανονικού.

Κατά συνέπεια, αν ανήκετε σε αυτούς που αγαπούν τα αλλαντικά, είναι προτιμότερο να επιλέξετε τα light, αλλά και αυτά που εκ φύσεως έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε λίπος, όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα. Αποφύγετε το μπέικον, τη μορταδέλα και το σαλάμι, και γενικώς, καταναλώστε με φειδώ.

ΠΗΓΗ: tovima.gr

6 τροφές που αντικαθιστούν το γάλα

Δεν αγαπούν όλοι τα γαλακτοκομικά προϊόντα και είναι πολλοί εκείνοι που απεχθάνονται ή που έχουν δυσανεξία στο γάλα.

Υπάρχουν όμως ορισμένες τροφές, που είναι εξίσου πλούσιες σε ασβέστιο και μπορούν να ενταχθούν εύκολα στην καθημερινή διατροφή μας.

Ένα ποτήρι γάλα περιέχει 240 mg ασβέστιο.

Δείτε αναλυτικά τις έξι τροφές – αντικαταστέτες του γάλατος.

- Σαρδέλες: 100 γραμμάρια περιέχουν 500 mg ασβέστιο.

- Αμύγδαλα: 100 γραμμάρια περιέχουν 248 mg ασβέστιο (άψητα και ανάλατα, 10-20 την μέρα).

- Γαρίδες: 80 γραμμάρια περιέχουν 125 mg ασβέστιο (καθαρίζετε πάντα το έντερο... Πώς καθαρίζουμε γαρίδες; )

- Μπρόκολο: 80 γραμμάρια περιέχουν 80 mg ασβέστιο.

Σας αρέσει; εδώ  η συνταγή!


- Κόκκινα φασόλια: 100 γραμμάρια περιέχουν 71 mg ασβέστιο.

Συνταγή;



- Σπόροι σουσαμιού: ένα κουταλάκι του γλυκού περιέχει 67 mg ασβέστιο.

Συνταγή για νόστιμα Κουλούρια Θεσσαλονίκης με σουσάμι!



πηγή

Η θρεπτική αξία των μακαρονιών

Ιδανικό φαγητό για φοιτητές, εργένηδες και αθλητές. Σύνηθες και απαραίτητο συνοδευτικό των πρωτεϊνούχων γευμάτων, τα μακαρόνια φαίνεται να διατηρούν διαχρονικά σταθερή την υψηλή θέση τους στις διατροφικές προτιμήσεις των Ελλήνων, και όχι μόνο. Είναι ένα αγνό και φυσικό προϊόν, ενώ θεωρείται βασικό κομμάτι της Μεσογειακής Διατροφής. Μέσα από ποικίλους μαγειρικούς συνδυασμούς αναδεικνύεται η θρεπτικότητα, η γευστικότητα και η νοστιμιά τους, κάνοντας τους λάτρεις της υγιεινής διατροφής να αδυνατούν να αποχωριστούν την αγαπημένη τους λιχουδιά. Μάλιστα στις μέρες μας, οι βιομηχανίες ζυμαρικών, ανταποκρινόμενες στην έκκληση των καταναλωτών για ακόμη πιο υγιεινά ζυμαρικά, δημιούργησαν ζυμαρικά ολικής άλεσης, τα οποία είναι ιδιαίτερα πλούσια σε φυτικές ίνες και φτωχά σε θερμίδες, ενώ παράλληλα βοηθούν σημαντικά το μεταβολισμό αλλά και την ομαλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα εύπεπτη και γρήγορη ως προς την παρασκευή της, τροφή, η οποία εντάσσεται στη λίστα των πιο διαδεδομένων και αγαπημένων φαγητών παγκοσμίως. Γι’ αυτό και η διεκδίκηση του τίτλου της γενέτειράς των ζυμαρικών αποτελεί μια μακροχρόνια υπόθεση, καθώς 4 περιοχές διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την καταγωγή τους: η Ελλάδα, η Ιταλία, η Κίνα και ο Αραβικός κόσμος διαθέτουν τις αντίστοιχες ενδείξεις η καθεμία, για την κατοχύρωση της πατρότητας των ζυμαρικών. Όπου και να βρίσκεται η αλήθεια, τα μακαρόνια αποτελούν το εθνικό φαγητό της Ιταλίας, η οποία στην πραγματικότητα τα εξέλιξε και σε εμπορική βάση, κάνοντας τα να γνωρίσουν μεγάλη άνθηση το 18ο αιώνα. Τα πρώτα μικρά εργαστήρια παραγωγής ζυμαρικών εμφανίστηκαν στη Νάπολι, και ονομάζονταν ‘La Pasteria’. Σήμερα, η Ιταλία προηγείται και στην ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση ζυμαρικών με 28 κιλά, ενώ η αντίστοιχη στη χώρα μας κυμαίνεται στα 9 κιλά.

Πως γίνονται τα μακαρόνια:

Τα μακαρόνια παρασκευάζονται από σιμιγδάλι (σκληρό σιτάρι), και νερό, χωρίς την προσθήκη συντηρητικών ή χρωστικών ουσιών, με το καλό ζύμωμα να αποτελεί βασικό μυστικό για την παραγωγή τους. Συνάμα, υπάρχουν μακαρόνια, στα οποία προστίθεται αλεύρι, αλάτι, αυγά, ντομάτα, σπανάκι, γάλα κλπ, αν και τα πιο συνηθισμένα μακαρόνια είναι αυτά από σιμιγδάλι, που είναι πλούσια σε γλουτένη (πρωτεΐνη). Ο χρωματισμός τους επιτυγχάνεται μόνο με τη προσθήκη λαχανικών (καρότο, σπανάκι), αυγών ή άλλων παρόμοιων υλικών. Το γεγονός ότι τα μακαρόνια θεωρούνται σύνθετοι υδατάνθρακες, εκ των οποίων ορισμένοι σύμφωνα με μερικούς διαβητολόγους δεν έχουν και τόσο αργή απορρόφηση (μεταξύ αυτών και τα μακαρόνια), οδήγησε πολλούς παρασκευαστές στην προθήκη επιπλέον ξηρής γλουτένης για να μειώσουν τα επίπεδα του αμύλου, αλλά και φυτικών ινών σταριού, καθώς βοηθούν στην δυσκοιλιότητα. Σε συνδυασμό με την προσθήκη σημαντικών ποσοτήτων μαγιάς, ο συγκεκριμένος τύπος μακαρονιών έχει αργή απορρόφηση από τον οργανισμό. Επομένως όλα τα μακαρόνια δεν είναι ίδια και πιθανόν να έχουν τεράστια διαφορά μεταξύ τους. Οι περισσότεροι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι τα συνιστούν ανεπιφύλακτα σε αθλητές ορισμένων αγωνισμάτων όπως είναι η κολύμβηση, αθλήματα στίβου και αντοχής.

Θρεπτικά συστατικά και οφέλη για την υγεία:
Τα μακαρόνια, λοιπόν, είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, σίδηρο (βοηθά στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης), σελήνιο (ισχυρότατο αντιοξειδωτικό), ασβέστιο (ενδυνάμωση οστών), φώσφορο, πρωτεΐνες και βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Θιαμίνη, Ριβοφλαβίνη, Νιασίνη, φολικό οξύ), ενώ περιέχουν ελάχιστα λιπαρά, χοληστερόλη και νάτριο. Πιο συγκεκριμένα, οι πρωτεΐνες που περιέχονται είναι υψηλής ποιότητας και εύπεπτες, γεγονός ιδιαίτερα ελκυστικό για βρέφη, παιδιά που βρίσκονται σε ανάπτυξη, ασθενείς με χρόνιες παθήσεις και ηλικιωμένους που έχουν ανάγκη για υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες. Επίσης, οι φυτοστερόλες που περιέχονται βοηθούν στη μείωση της χοληστερίνης του αίματος, με φυσικό τρόπο, ενώ το μεγάλο ποσοστό τρυπτοφάνης που περιέχεται, παίζει σημαντικό ρόλο στη ψυχολογική διάθεση. 

Σύμφωνα μάλιστα με τελευταίες μελέτες, φαίνεται ότι τα ζυμαρικά και τα δημητριακά ολικής άλεσης μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου, της ουροδόχου κύστης, του στόματος και των ωοθηκών, ενώ δρουν ευεργετικά στο καρδιαγγειακό σύστημα. Αυτό οφείλεται κυρίως λόγω των φυτοοιστρογόνων και του φυλικού οξέος που περιέχονται, σε συνδυασμό με τις φυτικές ίνες (Nutr Rev, 2003).

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ
Θερμίδες 221 kcal/100gr

ΠΡΩΤΕΪΝΗ 8 gr - 20%
(ΤΡΥΠΤΟΦΑΝΗ) 0,11 gr - 40%
ΛΙΠΟΣ 1 gr - 2%
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ 43 gr -14%
ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ 0 mg - 0%
ΝΑΤΡΙΟ 1 mg - 0%
ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ 0,7 mg - 5%
ΝΙΑΣΙΝΗ 0,6 mg - 3%
ΘΕΙΑΜΙΝΗ 0,1 mg - 2%
ΡΙΒΟΦΛΑΒΙΝΗ 0,1 mg - 2%
BITAMINH B6 0,1 mg - 3%
ΦΟΛΙΚΟ ΟΞΥ 9,8 mcg - 2%
ΣΕΛΗΝΙΟ 37 mcg - 53%
ΣΙΔΗΡΟΣ 1,2mg - 10 %
ΜΑΓΓΑΝΙΟ 0,5mg - 23%
ΜΑΓΝΗΣΙΟ 25,2mg - 6 %
ΑΣΒΕΣΤΙΟ 9,8mg - 1 %
ΦΩΣΦΟΡΟΣ 81,2mg - 8 %

Τα ποσοστά είναι σύμφωνα με τις US συνιστώμενες ημερήσιες συστάσεις για ενήλικες.

ΠΗΓΗ: nutritiondata.com

Στην ουσία τα μακαρόνια αποτελούν μια αγνή τροφή, φυτικής προέλευσης που προσφέρει δύναμη, ενέργεια αργής απελευθέρωσης και σημαντικές θρεπτικές ουσίες στον οργανισμό. Το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι αφενός αν μπορούμε να εντάξουμε τα μακαρόνια στην διατροφή μας, αφετέρου με ποια συχνότητα.
Ας δούμε όμως τα δεδομένα μας από την αρχή. Μία μικρή μερίδα μακαρόνια (140 γρ) περιέχει λιγότερο από 1 γρ λίπους και μόνο 220 θερμίδες, περίπου 15% των ημερήσιων θερμιδικών απαιτήσεων, ενώ περιέχει 43 γρ υδατάνθρακες και 8γρ πρωτεΐνες. Συνδυάζοντας τα με απλές σάλτσες με λαχανικά, κόκκινο κρέας, πουλερικά ή ψάρια, και γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά μπορούν να αποτελέσουν ένα υγιεινό, πλούσιο σε γεύση και χαμηλό σε θερμίδες, γεύμα.
Επιπλέον, οι σύνθετοι υδατάνθρακες που περιέχονται αποτελούν την καλύτερη πηγή ενέργειας που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός. Ο χαμηλός γλυκαιμικός δείκτης των σύνθετων υδατάνθρακων, (απορροφώνται σιγά και σταδιακά από τον οργανισμό), σε αντίθεση με τους απλούς υδατάνθρακες (απορροφώνται άμεσα) που αυξάνουν απότομα τη γλυκόζη στο αίμα, δρα ευεργετικά στη διατήρηση της ευγλυκαιμίας στο αίμα αλλά και στο επίπεδο κορεσμού (Eur J Clin Nutr, 2000). Αυτή η αργή καύση των σύνθετων υδατανθράκων διατηρεί την ενέργεια στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα για αυτό και τα ζυμαρικά συστήνονται ιδιαίτερα σε αθλητές, αλλά και στα παιδιά. Τα ζυμαρικά είναι εξίσου ιδανική τροφή και για την τρίτη ηλικία, λόγω του ότι είναι από τα πιο εύπεπτα, αλλά και πιο εύκολα στην προετοιμασία φαγητά.

Αν και είναι πλέον διαδεδομένο, ότι τα μακαρόνια ‘παχαίνουν’ , στην πραγματικότητα δεν φαίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο. Πιο συγκεκριμένα, τα ζυμαρικά βρίσκονται στη βάση της διατροφικής Μεσογειακής πυραμίδας, και μια κατανάλωση με μέτρο δεν δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα ούτε στην υγεία ούτε στην επιβάρυνση της σιλουέτα σας. Αυτό σημαίνει πως 2-3 φορές ανά εβδομάδα, ως συνοδευτικό κάποιας πρωτεϊνούχας τροφής, τα ζυμαρικά αυτής της μορφής, εντάσσονται πλήρως σε ένα υγιεινό διατροφικό πλάνο. Καλύπτουν εξαιρετικά τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε υδατάνθρακες (50-55%), ενώ δεν τον επιβαρύνουν με λιπαρά, χοληστερίνη και νάτριο. Ίσως μεγαλύτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στο γαρνίρισμα του πιάτου (σάλτες, κρέμα γάλακτος, βούτυρο) διότι αυτό μπορεί να το απογειώσει θερμιδικά, όπως άλλωστε σε λιπαρά και αλάτι.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς:
Τα θετικά των ζυμαρικών: διατηρούνται εύκολα και για μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα, μαγειρεύονται γρήγορα, είναι εύπεπτα και τέλος είναι προσιτά σε τιμή. Διατίθενται σε πολλά διαφορετικά σχέδια: σπαγγέτι (μακριά), τριβέλι, αχιβαδάκι (κοντά), κοράλι, λαζάνια, κανελόνια, χυλοπίτες και γεμιστά (τορτελίνια). Σήμερα στο εμπόριο υπάρχουν ζυμαρικά ειδικά για διαβητικούς, βιολογικά ζυμαρικά αλλά και ζυμαρικά ολικής άλεσης.
Τέλος, τα ζυμαρικά πρέπει να είναι καθαρά χωρίς μαύρα στίγματα, να έχουν υαλώδη τομή και να μην υπάρχουν λευκές κηλίδες. Καλό θα είναι να τα προμηθεύεστε κοντά στην ημερομηνία παραγωγής τους για να έχουν τη μέγιστη θρεπτική τους αξία.

Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος:
Η εμφάνιση, η γεύση, η υφή και η οσμή πρέπει να είναι ‘κανονικά’ και να μην έχουν ενδείξεις ότι χρησιμοποιήθηκαν ελαττωματικές πρώτες ύλες. Μετά το τέλος του βρασμού να διπλασιάζεται τουλάχιστον ο όγκος τους και να μην εμφανίζουν πολτώδη μορφή. Επίσης, το νερό του βρασμού πρέπει να είναι αρκετό, διαυγές, όχι θολό και χωρίς δυσάρεστη οσμή και γεύση. Ένα κοφτό κουταλάκι αλάτι για κάθε λίτρο νερού είναι αρκετό. Αν το νερό του βρασμού είναι θολό δείχνει κατώτερης ποιότητας προϊόν ή πολυκαιρισμένο. Τα μακαρόνια που γίνονται από καλής ποιότητας σιμιγδάλι έχουν φωτεινό υποκίτρινο χρώμα, ενώ τα κακής ποιότητας μακαρόνια γίνονται γκρι ή σκούρα. Επίσης πρέπει να γνωρίζετε ότι τα ζυμαρικά σε μακριά σχήματα βράζουν ομοιόμορφα, ενώ αυτά που έχουν προεξοχές, όπως οι βίδες, βράζουν γρηγορότερα από έξω. Ένα μικρό μυστικό για να βράσουν τέλεια τα ζυμαρικά σας είναι να τα ρίχνετε όλα μαζί, την ίδια στιγμή χωρίς να τα κόψετε. Ενώ τα μικρά σε μέγεθος ζυμαρικά θα πρέπει να τα ρίχνετε στην κατσαρόλα λίγα - λίγα. Τέλος, όταν βράζετε τα ζυμαρικά σας θα πρέπει να σκεπάζετε την κατσαρόλα κατά τα 2/3. Με αυτό τον τρόπο τα ζυμαρικά θα βράσουν σωστά και ομοιόμορφα. Τα ‘al dente’ ζυμαρικά χωνεύονται πιο εύκολα από τα παραβρασμένα ζυμαρικά.

Σήμερα, τα ζυμαρικά αποτελούν ένα από τα πιο βασικά διατροφικά προϊόντα πολλών χωρών, παγκοσμίως, και άνθρωποι με διαφορετικό πολιτισμό απολαμβάνουν τις πασίγνωστες παραδοσιακές Ιταλικές συνταγές αλλά και χιλιάδες παραλλαγές, προσαρμοσμένες στις ιδιομορφίες και τα γούστα τους. Μια σάλτσα με φρέσκα ντομάτα, κρεμμύδι, πιπεριά, διάφορα μυρωδικά και ελαιόλαδο αποτελεί μια γευστική και ταυτόχρονα υγιεινή πρόταση.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α. ΒΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ MMedSc
ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ -ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ
Γενικός Γραμματέας Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων-Διατροφολόγων

Πρωτόγαλα (Colostrum) - Τροφή γεμάτη Υγεία

Τι είναι το πρωτόγαλα (Colostrum);
Το Colostrum είναι η τροφή που παρέχει προστασία και ανοσία στα νεογνά στο πρώτο εξαιρετικά ευάλωτο στάδιο της ζωής τους. Περιέχει πολλά σημαντικά συστατικά που το καθιστούν την πρώτη και σημαντικότερη διατροφική πηγή για το ανοσοποιητικό σύστημα του νεογνού (δηλαδή μεταφέρει έτοιμα αντισώματα από την μητέρα στο νεογνό). Το πρωτόγαλα (στα λατινικά: Colostrum, ενώ στα αρχαία: πύαρ) είναι το "γάλα" των πρώτων ωρών και ημερών, που τα θηλαστικά παρέχουν στα νεογνά τους και είναι η σχεδόν η μόνη οδός για την απόκτηση της παθητικής ανοσίας που τους χρειάζεται για την βιωσιμότητα τους (τα μηρυκαστικά γεννιούνται χωρίς καμία μητρική ανοσία).


Γιατί το αγελαδινό (bovine) Colostrum;
Το αγελαδινό Colostrum περιέχει πολύ περισσότερους διατροφικούς παράγοντες και αντισώματα σε σχέση με το ανθρώπινο Colostrum και λόγω των μοναδικών συστατικών και των χαρακτηριστικών που διαθέτει είναι κατάλληλο και για τον άνθρωπο και ιδανικό για όλες τις ηλικίες.
Οι αγελάδες παράγουν τις 2 πρώτες ημέρες 36 λίτρα πρωτόγαλα εκ των οποίων το νεογέννητο θα πάρει μόνο 16 λίτρα.


Ποια είναι τα σημαντικότερα συστατικά του Colostrum και τι είναι αυτό που το κάνει τόσο πολύτιμο;
Τα σημαντικότερα συστατικά του colostrum μπορούν βασικά να χωριστούν σε τρείς σημαντικές κατηγορίες: θρεπτικά συστατικά, παράγοντες ανοσοποιητικού συστήματος και παράγοντες ανάπτυξης και βιοενεργών συστατικών.

Θρεπτική αξία του Colostrum.
Το πρωτόγαλα αποτελεί πλούσια πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας (46.7%), υδατανθράκων (27.2%) και λιγότερο λίπος (18%). Οι σημαντικότερες βιταμίνες και μέταλλα που περιέχει είναι οι βιταμίνες Α, Β12 και Ε και το Θείο (S, μέταλλο που έχει πολλαπλάσιες χρήσεις στο μεταβολισμό και ως τμήμα πολλών δομικών πρωτεϊνών σωμάτων) ενώ σε μικρότερη ποσότητα βρίσκονται οι υπόλοιπες βιταμίνες και μέταλλα.


Παράγοντες ανοσοποιητικού συστήματος.
Ανοσοσφαιρίνες (αντισώματα). Είναι αμυντικοί παράγοντες ευρέως φάσματος, οι οποίοι δρουν ενάντια στα βακτήρια και στους ιούς. Υπάρχουν 5 είδη ανοσοσφαιρινών σε όλα τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένου και των ανθρώπων. Στο colostrum περιέχονται όλα.
Λακτοφερίνη. Είναι ένα πολύ δυνατό αντιβιοτικό και αντιβακτηριακο συστατικό.
Κυτοκίνες. Βοηθούν σημαντικά στην επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων και στην ρύθμιση της λεμφικής δραστηριότητας, στην αύξηση της ενέργειας των Τ- κυττάρων και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ρύθμιση της ευαισθησίας και την διάρκεια των αντιδράσεων ανοσοποίησης.
Ιντερλουκίνη-10. Είναι ένας εξαιρετικός καταστολέας φλεγμονών.


Παράγοντες ανάπτυξης και βιοενεργών συστατικών.
Ορμόνη αύξησης (GH), ινσουλίνη-όπως την αύξηση παράγοντας-I και ΙΙ ( Igf-1 και Igf-2), παράγοντας αύξησης (EgF), παράγοντας αύξησης ινοβλάστεων (FgF), αιμοπετάλιο-παραγόμενος παράγοντας αύξησης (PDGF), που μετασχηματίζει τους παράγοντες Α & B αύξησης (TgA και Β).
PRP- Proline-rich Polypeptide( Προλήνε- πλούσιο- πολυπεπτίδες). Είναι ορμόνη που εκκρίνεται από τον θύμο αδένα (κεντρική εντολή οργανισμών για το ανοσοποιητικό σύστημα) και μετατρέπει τα λευκά κύτταρα του αίματος σε λειτουργικά ενεργά κύτταρα T. Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στη θεραπεία των αυτοάνοσων διαταραχών και του καρκίνου.
Ολίγο - πολυσακχαρίτες and Glycoconjugates.Είναι σάκχαρα τα οποία προσκολλώνται στα παθογόνα βακτήρια (εισβολείς), με αποτέλεσμα να τα αποτρέπει από το να διαπεράσουν το εντερικό τοίχωμα Egf και lgf-1.Βοηθούν την ανάπτυξη των οστών, μυών, νεύρων και ιστών, όπως επίσης και στην εξισορρόπηση των σακχάρων του αίματος.

Πιο συγκεκριμένα, τα οφέλη για την υγεία είναι.

• Προωθεί την σύνθεση και την αποκατάσταση του DNA και RNA
• Βελτιώνει την άμυνα του οργανισμού: καταστρέφει ιούς – βακτήρια – μύκητες (όπως ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, η σαλμονέλα, η esherichia coli, η candida και τα κρυπτοσπορίδια), βοηθά στην άμεση επούλωση των τραυμάτων
• Δρά κατασταλτικά σε φλεγμονές που το όνομά τους τελειώνει σε: "-ίτις" (π.χ.: Ωτίτις, Δερματίτις κλπ.)
• Ανοσοενισχυτικό σε χημειοθεραπείες και σε αυτοάνοσες ασθένειες
• Έχει σημαντική αντιγηραντική δράση, μειώνει τις ρυτίδες
• Μειώνει την υπερπλασία του προστάτη και βελτιώνει την υγεία του προστάτη
• Μειώνει τα συμπτώματα των αλλεργιών
• Οξύνει τις εγκεφαλικές λειτουργίες – ενισχύει την μνήμη
• Εξισορροπεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, βοηθώντας τους διαβητικούς ή τους υπογλυκαιμικούς
• Αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας του οργανισμού, ενισχύει τις καύσεις, βελτιώνει τη μυϊκή σύσταση του σώματος και κατά συνέπεια τις αθλητικές επιδώσεις
• Αυξάνει την σεξουαλική διάθεση
• Βοηθά στον σωστό σχηματισμό των οστών
• Προσφέρει αυξημένη προστασία έναντι Αλτσχάιμερ, AIDS και παρόμοιων ασθενειών
• Βελτιώνει την ποιότητα και το χρώμα του δέρματος και βοηθά στην ποιότητα των μαλλιών
• Έχει αντιοξειδωτική δράση
• Έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς στα συμπτώματα των εξής ασθενειών.
• Αναιμία, αρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, άσθμα, κολίτιδα, χρόνια κόπωση, γρίπη, βήχας, χρόνιοι πόνοι, πόνοι αρθρώσεων, κατάθλιψη, διαβήτης, καρδιακό φύσημα, νευρικές διαταραχές, ψυχικές διαταραχές, έλκος, έρπης, αιμορροΐδες, στρες, προβλήματα θειροειδούς, αυτοάνοσες ασθένειες.

Προφυλάξεις.
Δεν έχουν αναφερθεί αρνητικές επιδράσεις από τη χρήση του Colostrum αγελάδας στον άνθρωπο.
Πριν την κατανάλωση του πρέπει να βεβαιωθούμε ότι το πρωτόγαλα έχει περάσει τη διαδικασία της παστερίωσης και ότι η αγελάδα είναι υγιέστατη. Να έχει ελεγχθεί ότι δεν περιέχει βαριά μέταλλα, ούτε φυτοφάρμακα ή άλλα είδη φαρμάκων και ότι το προϊόν είναι βιολογικά ενεργό.

Εξ΄ αιτίας της λακτόζης που περιέχει, χρειάζεται προσοχή στα άτομα ευαίσθητα στη λακτόζη.

Γράφει η Φοντόρ Χριστίνα, Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος 

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Για αγορά του προϊόντος συστήνουμε το πιο κάτω:

Βιολογικό Πρωτόγαλα

--------------------------------------------------------------------------------------------------- 

AΜΥΓΔΑΛΑ: ΠΟΣΟ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ;

Είναι πλέον γνωστό και αποδεκτό από όλους ότι η ένταξη των ξηρών καρπών στην καθημερινή μας διατροφή, είναι μία συνήθεια που όλοι μας πρέπει να αποκτήσουμε. Οι ξηροί καρποί μπορούν πραγματικά να αποτελέσουν μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής, εάν καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες, ως ενδιάμεσο γεύμα. Μεταξύ των ξηρών καρπών, δεσπόζουσα θέση κατέχουν τα αμύγδαλα.

Τα αμύγδαλα, αν και πρόκειται για υψηλής θερμιδικής αξίας τροφή (μία χούφτα, δηλ. 30 γρ. αμύγδαλα αποδίδουν 165 θερμίδες) αποτελούν σημαντική πηγή βιταμίνης Ε, μαγνησίου, ασβεστίου, φυτικών ινών, πρωτεΐνης, καλίου, φωσφόρου, σιδήρου και μονοακόρεστων λιπαρών οξέων.
Σύμφωνα με τον Αμερικάνικο Σύλλογο Διαιτολόγων, η κατανάλωση μιας χούφτας αμυγδάλων την ημέρα, συμβάλλει στη μείωση της κατανάλωσης των κορεσμένων λιπαρών και στην αύξηση της κατανάλωσης των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, όπως οι φυτικές ίνες, η πρωτεΐνη και η βιταμίνη Ε. 

Η βιταμίνη Ε είναι ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό, που προστατεύει τον οργανισμό από διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες και συμβάλλει στην ελάττωση του ρυθμού γήρανσης των κυττάρων. Από έρευνες, έχει φανεί ότι μια χούφτα αμύγδαλα παρέχει 35% της συνιστώμενης ημερησίας πρόσληψης σε βιταμίνη Ε. Το μαγνήσιο συντελεί στη διατήρηση της καλής υγείας των οστών ενώ οι φυτικές ίνες συμβάλλουν στην καλή υγεία της καρδιάς και του γαστρεντερικού συστήματος. Η πρωτεΐνη αποτελεί δομικό συστατικό των μυών, των τριχών και των νυχιών, ενώ τα μονοακόρεστα λιπαρά συμβάλλουν στη μείωση της ολικής χοληστερίνης αν αντικαταστήσουν τα κορεσμένα λιπαρά.
Τα αμύγδαλα μειώνουν επίσης τα επίπεδα της λεγόμενης "κακής" χοληστερίνης (LDL), η οποία θεωρείται υπεύθυνη για την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν την "καλή" χοληστερίνη (HDL). 

Σύμφωνα με μελέτη που διεξάχθηκε από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, τα αμύγδαλα μπορούν να καταναλωθούν στα πλαίσια μιας διατροφής για τη μείωση της χοληστερίνης μαζί με άλλες τροφές όπως το ψάρι, τα άπαχα κρέατα και η βρώμη. Τα άτομα που ακολούθησαν αυτή τη διατροφή κατάφεραν να ελαττώσουν την ολική τους χοληστερίνη κατά 20%. 

Σε μία μελέτη του Πανεπιστημίου Queens, όπου ζητήθηκε από τα άτομα που συμμετείχαν, να καταναλώνουν 60 γραμμάρια αμύγδαλα ημερησίως, χωρίς να αλλάξουν τις υπόλοιπες διατροφικές τους συνήθειες, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα άτομα όχι μόνο δεν πήραν βάρος, αλλά μείωσαν τις ποσότητες από τις άλλες τροφές που κατανάλωναν και αύξησαν την πρόσληψή τους σε μαγνήσιο και βιταμίνη E. Tα αμύγδαλα, με το συνδυασμό πρωτεΐνης και φυτικών ινών που περιέχουν, κράτησαν τα άτομα της μελέτης περισσότερη ώρα σε κορεσμό από ότι πριν. 

Συμπερασματικά, η κατανάλωση 10-20 αμυγδάλων ημερησίως ως ενδιάμεσο σνακ ή ακόμα με γιαούρτι ή θρυμματισμένα σε μια σαλάτα αποτελούν ιδανική τροφή ρύθμισης βάρους αλλά και πρόληψης των καρδιαγγειακών παθήσεων. 

Η κατανάλωση αμυγδάλων έχει ευεργετική επίδραση στον οργανισμό και ειδικότερα στην πρόληψη σοβαρών παθήσεων, όπως ο διαβήτης, σύμφωνα με αμερικανούς ειδικούς.
Σε έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Ιατρικής και Οδοντιατρικής του Νιου Τζέρσι, οι οποίοι μελέτησαν τις επιπτώσεις της στον οργανισμό 65 ενηλίκων ατόμων με προδιαβήτη, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια διατροφή πλούσια σε αμύγδαλα βοηθάει τόσο στη βελτίωση των επίπεδων της ινσουλίνης όσο και στη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ του ατόμου. 
Σύμφωνα με μια νέα βρετανο-ιταλική επιστημονική έρευνα, η κατανάλωση αμυγδάλων βοηθά τον ανθρώπινο οργανισμό να καταπολεμήσει τις μολύνσεις από ιούς, όπως του κοινού κρυολογήματος και της γρίπης. 

Η μελέτη ανακάλυψε ότι οι χημικές ουσίες που με φυσικό τρόπο βρίσκονται στον φλοιό των συγκεκριμένων ξηρών καρπών, ενισχύουν την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος κατά των ιών. Αυξάνουν έτσι την φυσική ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να παρεμποδίζει τον πολλαπλασιασμό και την εξάπλωση των παθογόνων μικροοργανισμών. Όταν όμως αφαιρεθεί από τα αμύγδαλα η φλούδα τους, τότε η προστατευτική δράση τους μειώνεται δραστικά. 

Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα εντοπίσει ποιες ουσίες, ακριβώς, στον φλοιό των ξηρών καρπών είναι αυτές που έχουν την αντι-ιική δράση, υποπτεύονται όμως ότι πρόκειται για τις πολυφαινόλες.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, είναι επιτακτική η ένταξη των αμύγδαλων στην καθημερινό μας διαιτολόγιο, αν θέλουμε να είμαστε αλλά και να νιώθουμε υγιείς. Σε μικρή ποσότητα στα ενδιάμεσα γεύματα αποτελεί μια καλή και χορταστική επιλογή. Ξεκινήστε από σήμερα κιόλας! 

Γράφει η Κατερίνα Παγκράτη, διαιτολόγος – διατροφολόγος 

Βιολογικά Προϊόντα με Αμύγδαλα

Φαγητό και συναισθήματα

Η σχέση της διατροφής με τα συναισθήματα είναι αμφίδρομη.
Η λήψη τροφής επιδρά σε επίπεδα ουσιών, όπως η σεροτονίνη, η ντομαμίνη και ενδορφίνες του οργανισμού, οι οποίες επηρεάζουν την ψυχική διάθεση. Αντίστοιχα, πολύ συχνά τα «μηνύματα» που ωθούν στην πρόσληψη τροφής, δεν σχετίζονται με την ικανοποίηση της βιολογικής πείνας, αλλά με την ανάγκη του ατόμου να διαχειριστεί τα συναισθήματα που βιώνει. 
Όταν όμως το φαγητό μετατρέπεται σε υποκατάστατο ευτυχίας ή αγχολυτικό, αρχίζει ένας φαύλος κύκλος: η ποσότητα της τροφής που καταναλώνεται είναι μεγάλη, το σωματικό βάρος αυξάνεται, προκαλούνται ενοχές και το άτομο συνεχίζει την υπερκατανάλωση τροφής στην προσπάθειά του να ανταπεξέλθει στα αρνητικά συναισθήματα.

Φαγητό και συναισθήματα
Στη βρεφική ηλικία, τρώμε μόνο όταν πεινάμε και σταματούμε όταν η πρόσληψη τροφής οδηγήσει σε ικανοποίηση και κορεσμό. Κανονικά λοιπόν, η κατανάλωση και η ανάγκη για λήψη τροφής είναι ενδογενώς ρυθμιζόμενες. Οι επιστήμονες ψυχικής υγείας υποστηρίζουν πως, στο νεογέννητο μωρό, οι πρώτες εμπειρίες με το φαγητό καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που θα σχετιστεί με αυτό αργότερα.
Ο ρυθμός και ο τρόπος πρόσληψης τροφής στο βρεφικό στάδιο, καθώς και η σχέση του μωρού με την τροφό του, επηρεάζουν τον τρόπο που το βρέφος βιώνει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τις πρωταρχικές του εμπειρίες επιβίωσης.
Πολύ συχνά στα επόμενα χρόνια της ζωής ενός παιδίού, η αγάπη και η φροντίδα από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και του περιβάλλοντος, εκφράζονται κατά κύριο λόγο μέσω της προσφοράς τροφής, και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις όταν η αγάπη δεν μπορεί να εκφραστεί με άλλο τρόπο, το φαγητό γίνεται το αποκλειστικό μέσο. Ως επακόλουθο, η λήψη τροφής συνδέεται στενά με τον ψυχικό κόσμο του παιδίού.
Όταν το άτομο μεγαλώνει, το φαγητό αναπόφευκτα καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του. Έτσι, εκτός από βιολογική ανάγκη, λειτουργεί και σαν μια συνήθεια που πλαισιώνει την καθημερινότητα, ακόμη και σαν διασκέδαση ή μέσο κοινωνικοποίησης, αλλά και σαν τρόπος διαχείρισης συναισθημάτων.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου μέσα από τη σχέση με το φαγητό εκφράζεται η συναισθηματική κατάσταση του ατόμου και εκτονώνονται εντάσεις στις σχέσεις του με άλλους ή με τον εαυτό του. Δημιουργείται έτσι μια σχέση όπου το φαγητό «χρησιμοποιείται» ως καταφύγιο, διέξοδος, αποφόρτιση ή και «σύντροφος» στις δύσκολες στιγμές, στα προβλήματα με άλλους ανθρώπους και στις εσωτερικές συγκρούσεις.

Συναισθηματική ή βιολογική πείνα;
Η συναισθηματική πείνα αναφέρεται στην κατάσταση εκείνη κατά την οποία η τροφή λαμβάνεται για την κάλυψη συναισθηματικών αναγκών. Όταν το άτομο δυσκολεύεται να εντοπίσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του και τις ανάγκες του με κατάλληλους τρόπους, η συναισθηματική πείνα εκδηλώνεται ως προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασής του. Αρνητικά συναισθήματα που προκαλούν την ανάγκη πρόσληψης τροφής είναι το άγχος, ο εκνευρισμός, η μοναξιά, η απογοήτευση, η θλίψη, η απόρριψη, η ανία, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και, σπανιότερα, θετικά συναισθήματα, όπως η χαρά.
Η συναισθηματική πείνα διακρίνεται δύσκολα από τη βιολογική και ιδιαίτερα από το ίδιο το άτομο που την βιώνει.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά που μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώρισή της.

Η συναισθηματική πείνα:
-Εμφανίζεται ξαφνικά, ως ακατάσχετη επιθυμία λήψης τροφής, με άμεση και επιτακτική ανάγκη ικανοποίησης, αφού το σώμα αναζητά άμεση ανακούφιση από τη δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση. Αντίθετα, η βιολογική πείνα εμφανίζεται σταδιακά, μέσω μηνυμάτων που στέλνει ο οργανισμός πως χρειάζεται τροφή, και η ανάγκη ικανοποίησης παρουσιάζει μεγαλύτερη δυνατότητα αναμονής.
-Ξεκινάει σαν αίσθηση από το λαιμό και το στόμα. Αντίθετα, η βιολογική πείνα ξεκινάει από το στομάχι το οποίο αισθανόμαστε άδειο.
-Αφορά στη λήψη συγκεκριμένων τροφών, συνήθως πλούσιων σε θερμίδες και λιπαρά, ενώ υποκατάστατα δεν αποφέρουν την ίδια αίσθηση ικανοποίησης. Στην βιολογική πείνα, οι επιλογές των τροφών είναι συνήθως πολλαπλές.
-Η κατάποση φαγητού γίνεται αυτόματα και μηχανικά, χωρίς συνειδητοποίηση του «τι» και του «πόσο» τρώμε. Αντίθετα, η βιολογική πείνα οδηγεί σε επιλεκτική κατανάλωση φαγητού, με επίγνωση των τροφίμων και ποσοτήτων.
-Η λήψη τροφής υπό την επήρεια συναισθηματικής πείνας συνεχίζεται πέρα από τον κορεσμό, σαν να μην χορταίνουμε ποτέ, ενώ στην βιολογική πείνα σταματάμε όταν ικανοποιηθεί η πείνα και επέλθει το αίσθημα του κορεσμού.
-Η κατανάλωση τροφής λόγω συναισθηματικής πείνας, οδηγεί το άτομο σε αισθήματα ενοχής, ντροπής και τύψεων. Αντίθετα, η ικανοποίηση της βιολογικής πείνας δεν επιφέρει αρνητικά αισθήματα.

Συναισθηματική υπερφαγία
Η συναισθηματική πείνα χαρακτηρίζεται από την ακατανίκητη ανάγκη για φαγητό, συνήθως για τροφές με χαμηλή θρεπτική αξία και υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη, αλάτι, ζάχαρη και άμυλο. γλυκά, προϊόντα ζύμης και αλατισμένα σνακ τύπου πατατάκια και γαριδάκια φαίνεται να είναι οι πιο δημοφιλείς επιλογές σε καταστάσεις έντασης.
Κάποια άτομα που βιώνουν συναισθηματική πείνα καταναλώνουν φυσιολογικές ποσότητες φαγητού, στην προσπάθειά τους να ανταπεξέλθουν στην ψυχική τους διάθεση ή να καλύψουν κάποιο συναισθηματικό κενό, χρησιμοποιώντας το φαγητό σαν ένα είδος παρηγοριάς.
Ωστόσο, σταδιακά ο συσχετισμός της τροφής με την παρηγοριά γίνεται τρόπος ζωής και τα περισσότερα άτομα καταλήγουν να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες, οδηγούμενα τελικά σε επεισόδια «συναισθηματικής υπερφαγίας».
Κατά τη διάρκεια ενός τυπικού επεισοδίου υπερφαγίας, το άτομο έχει έντονη την αίσθηση της απώλειας ελέγχου, και καταναλώνει με μεγάλη ταχύτητα μεγάλη ποσότητα ανθυγιεινών και παχυντικών τροφίμων. Η συναισθηματική κατανάλωση τροφής έχει ως αποτέλεσμα την υπέρμετρη κατανάλωση θερμίδων, η οποία οδηγεί σταδιακά στην απόκτηση παραπανίσιων κιλών και πιθανώς σε επιδεινούμενη παχυσαρκία.
Στο άτομο που πάσχει από συναισθηματική υπερφαγία, η λήψη της τροφής προκαλεί μια παροδική αίσθηση ευχαρίστησης, ικανοποίησης και παρηγοριάς. Ωστόσο, μετά τη λήψη τροφής, το άτομο κατακλύζεται από έντονα συναισθήματα ενοχής και τύψεων. Συνειδητοποιεί τις συνέπειες της συμπεριφοράς του αλλά αδυνατεί να την αλλάξει, και βιώνει συναισθήματα απογοήτευσης, ματαίωσης και μελαγχολίας, αλλά και θυμού απέναντι στην αδυναμία του.
Ως αποτέλεσμα, οδηγείται σε ένα αίσθημα προσωπικής δυσαρέσκειας, μειώνεται η αυτοεκτίμησή του, νιώθει απελπισία και απόγνωση και καταλήγει ξανά στον φαύλο κύκλο της υπερκατανάλωσης.

Μερικές συμβουλές για τον έλεγχο της συναισθηματικής πείνας και υπερφαγίας:

• Αναγνωρίστε το πρόβλημα και μάθετε τι προκαλεί αυτήν τη συμπεριφορά σας.
• Κάντε μια λίστα με πράγματα που πρέπει να κάνετε όταν έχετε την ανάγκη να φάτε και δεν είστε πεινασμένοι. Όταν αισθάνεστε έντονη επιθυμία για φαγητό, κάντε μια άλλη ευχάριστη δραστηριότητα.
• Δοκιμάστε να κάνετε έναν περίπατο, καλώντας έναν φίλο, παίξτε μπιρίμπα,  καθαρίστε το δωμάτιό σας, κάνετε άλλες δουλειές και αν νυστάζετε μπορείτε ακόμη και να κοιμηθείτε.
• Αν παρόλα αυτά δεν μπορείτε να νικήσετε την επιθυμία για φαγητό, φάτε κάτι υγιεινό. 
• Ένα άλλο κόλπο είναι και το μοίρασμα του φαγητού σε μικρότερες μερίδες, που μπορεί να βοηθήσει στην υπερκατανάλωση.
• Το τσίμπημα της τροφής και η όχι ολοκληρωτική κατανάλωσή του μπορεί να προσφέρει βοήθεια.
• Τέλος, να θυμάστε ότι η συναισθηματική διατροφή είναι κάτι που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι όταν  βαριούνται, είναι χαρούμενοι, ή λυπημένοι, γι' αυτό αποφύγετε τα έντονα συναισθήματα.

Βιβλιογραφία
eufic.org

Το βλαβερό φθόριο

Γνωρίζετε πόσο βλαβερό είναι το Φθόριο στον οργανισμό μας;

ΤΟ ΦΘΟΡΙΟΥΧΟ ΝΑΤΡΙΟ ΣΤΙΣ ΟΔΟΝΤΟΠΑΣΤΕΣ

Το Φθόριο (fluoride) το γνώριζαν οι γιαγιάδες μας για τη χρήση του σαν ποντικοφάρμακο.
Οι Ναζί γνωρίζοντας τις «ευεργετικές» του ιδιότητες το χρησιμοποιούσαν ως κατευναστικό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Επετύγχαναν έτσι, νωθρότητα, απώλεια μνήμης, μειωμένη αντίληψη και σκέψη. Σας θυμίζουν κάτι αυτά τα συμπτώματα;

Το Φθόριο καταστρέφει μια ουσία που είναι υπεύθυνη για την ορθή λειτουργία του νευρικού συστήματος, την ακετυλοχολίνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αδράνεια στη μεταβίβαση εντολών προς τον εγκέφαλο, την αποδυνάμωση της μνήμης ενώ η έλλειψη της ευθύνεται και για τη νόσο Alzheimer. Συν τοις άλλοις, ευθύνεται για μια σειρά καρκινογενέσεις ιδιαίτερα στα οστά καθώς και για οστεοπόρωση και αρθρίτιδα.

Από το 1990 το φθόριο έχει συγκαταλεγεί στις καρκινογόνες ουσίες από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ με ένδειξη καρκίνου των οστών και οστεοσαρκώματος. Η Διεθνής Ακαδημία Στοματικής Ιατρικής και Τοξικολογίας κατέταξε το φθόριο ως μη αποδεκτό οδοντικό φάρμακο, λόγω της υψηλής τοξικότητάς του.

 Έρευνες έδειξαν ότι αν ένα παιδί καταναλώσει 50ml οδοντόκρεμας που περιέχει φθόριο μπορεί να πεθάνει. Θα αναρωτηθείτε γιατί ένα τέτοιο δηλητήριο να κυκλοφορεί σε τέτοιο εύρος και μάλιστα να εμπεριέχετε σε προϊόντα που απευθύνονται σε παιδιά ή ακόμα και βρέφη!

Η ιστορία ξεκίνησε το 1945 όταν ένα πείραμα στην Αμερική έδειξε ότι η πρόσληψη φθορίου μπορεί να προστατεύσει από την Τερηδόνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εκτεταμένη φθορίωση του πόσιμου νερού σε πολλές Αμερικανικές μεγαλουπόλεις.

Το πείραμα αυτό παρ’ ότι έχει καταρριφθεί από νεώτερες (και ποιό εμπεριστατωμένες) μελέτες, συνεχίζει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο αυτής της πρακτικής ακόμα και στον 21ο αιώνα. Με προφανή σπουδή, Δυτικές κυβερνήσεις ακόμα και σήμερα προσπαθούν να επιβάλλουν φθορίωση νερού σε μεγαλουπόλεις παρ’ όλη την αντίδραση των τοπικών κοινωνιών.

Η περιβόητη έρευνα είχε ενισχυθεί από βιομηχανίες χημικών με σκοπό να μπορέσουν να ξεφορτωθούν τα τοξικά τους απόβλητα αμειβόμενες! Γι’ αυτό, το φθόριο που χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται δεν είναι κάποιο επεξεργασμένο ή εξευγενισμένο προϊόν αλλά κοινό, τοξικό απόβλητο.

Ιδιαίτερα για την υγεία των είναι επιβλαβές καθώς καταστρέφει τους ιστούς τόσο των αναπτυσσόμενων δοντιών όσο και των οστών. Το πονηρό σημείο βεβαίως είναι η αρχική διαπίστωση ότι το φθόριο έχει άμεση σχέση με την ικανότητα μνήμης και σκέψης...






Επιδράσεις του φθορίου στον άνθρωπο:


1) Δηλητηρίαση από φθόριο.

Το 1/10 της ουγγιάς είναι ικανό να σκοτώσει άνθρωπο 50 κιλών.

2) Οδοντική φθοριοχρωμάτωση

Η ποσότητα του φθορίου που μπορεί να προκαλέσει μόνιμα στίγματα στα δόντια είναι σχεδόν η ίδια με την ποσότητα που οι οδοντίατροι προτείνουν για την πρόληψη της τερηδόνας και των σφραγισμάτων.

3) Σκελετική φθορίωση. 

 Η πλειοψηφία των άρθρων που δημοσιεύθηκαν τελευταία σε επιστημονικά περιοδικά δείχνουν πως η χορήγηση φθορίου οδηγεί σε μεγαλύτερη συχνότητα καταγμάτων. Κάνει τα οστά πιο σκληρά και λιγότερο ελαστικά, ενώ παράλληλα επιταχύνει τη φυσιολογική διαδικασία της οστεοπόρωσης.

4) Φθόριο και θυρεοειδής αδένας.

Η γενική τοποθέτηση είναι πως το φθόριο αναστέλλει σημαντικά τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Αν δούμε τις τιμές που όρισε το Institute of **** των ΗΠΑ το 1997 ως αποδεκτή ημερήσια ποσότητα για το φθόριο θα διαπιστώσουμε πως η δόση φθορίου που προτείνεται για την πρόληψη της τερηδόνας είναι μέσα στα όρια της δόσης που το φθόριο χορηγούνταν ως φάρμακο σε όσους είχαν υπερθυρεοειδισμό.

Οι συνέπειες της χορήγησης αυτής της ποσότητας είναι να αναστείλουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς με αποτέλεσμα την εμφάνιση υποθυρεοειδισμού, τα συμπτώματα του οποίου είναι κατάθλιψη, χρόνια κόπωση, αδυναμία, αύξηση του βάρους, άτυποι πόνοι στις αρθρώσεις και τα οστά, αύξηση των επιπέδων της χοληστερίνης, διάφορα καρδιακά προβλήματα.

Τι να φταίει άραγε για το ότι ο υποθυρεοειδισμός τείνει να λάβει διαστάσεις επιδημίας στις κοινωνίες δυτικού τύπου; Λέτε να έχει καμία σχέση η αυξημένη έκθεση στο φθόριο και τα φθοριούχα;

5) Η δράση του φθορίου στο Ανοσολογικό σύστημα.

 Το φθόριο επιδρά στο ανοσολογικό σύστημα με διάφορους τρόπους με αποτέλεσμα την ελάττωση της λειτουργικότητάς του. Η συνέπεια αυτής της δράσης είναι η μεγαλύτερη ευπάθεια του οργανισμού σε μικρόβια και ιούς και η εκδήλωση διαφόρων αυτοάνοσων παθήσεων. Αυτή η διαταραχή του ανοσολογικού συστήματος έχει προταθεί ως ένας από τους τρόπους με τους οποίους η χρόνια έκθεση σε φθόριο επάγει την καρκινογένεση.

 6) Φθόριο και πρόωρη γήρανση.

Ένας από τους μηχανισμούς της δράσης του φθορίου ως πρωτοπλασματικού δηλητηρίου είναι η αύξηση του οξειδωτικού stress μέσα στα κύτταρα.

7) Φθόριο και καρκίνος.

Η χρόνια έκθεση και συσσώρευση φθορίου στον οργανισμό έχει συσχετιστεί με τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου. Η φθορίωση του νερού στις ΗΠΑ ευθύνεται για 10.000 περίπου επιπλέον θανάτους από καρκίνο κάθε χρόνο. Η σχετική έρευνα διεξήχθη το 1980 αλλά τα αποτελέσματά της δεν δόθηκαν στο κοινό παρά μόνο το 1990. Η χρόνια έκθεση σε φθόριο έχει ως αποτέλεσμα τόσο την αύξηση της συχνότητας των επιθηλιακών καρκίνων εν γένει, όσο και την εμφάνιση μιας σπάνιας μορφής καρκίνου των οστών. Στο Journal of carcinogenesis σημειώνεται πως “το φθόριο δεν έχει μόνο την ιδιότητα να εξαλλάσσει τα φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά, αλλά και την ιδιότητα να αυξάνει τις ικανότητες καρκινογένεσης άλλων χημικών ουσιών”.

8) Φθόριο και γονιμότητα.

Τα αποτελέσματα της έρευνας του S.C. Freni για την έκδοση του Public Health Service Review το 1991 για την τοξικότητα του φθορίου, έδειξαν ότι η έκθεση σε φθόριο προκαλούσε ελάττωση της ικανότητας αναπαραγωγής και γενετικές βλάβες που μεταδίδονταν από γενιά σε γενιά.

 9) Φθόριο και εγκέφαλος.

Το φθόριο αναστέλλει τη δράση του ενζύμου ακετυλοχολινεστεράση που συμμετέχει στη μετάδοση του νευρικού συστήματος. Η χρόνια έκθεση στο φθόριο ενδέχεται να σχετίζεται με εγκεφαλικές δυσλειτουργίες που αφορούν κυρίως στη συγκέντρωση της προσοχής και στη μνήμη. Η αυξημένη πρόσληψη φθορίου έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του δείκτη νοημοσύνης.

Η επίδραση της υψηλής συγκέντρωσης φθορίου στον εγκέφαλο ενδέχεται να ξεκινάει ακόμα και από το στάδιο του εμβρύου ή του νεογέννητου, όταν η ανάπτυξη του εγκεφάλου είναι περισσότερο έντονη.

Το φθόριο προκαλεί μία γενικευμένη διαταραχή της συμπεριφοράς με έναν τρόπο που θα μπορούσε να περιγραφεί, κατ' αντιστοιχία , στους ανθρώπους ως κινητικές διαταραχές, μείωση του IQ και μαθησιακές δυσκολίες.

πηγές: www.apocalypsejohn.com , thesecretrealtruth.blogspot.com