Φυτικές ίνες: Σύμμαχος κατά του καρκίνου παχέος εντέρου

Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη σχέση ανάμεσα στις φυτικές ίνες και την βελτίωση της υγείας. Επιπρόσθετα με την πρόληψη κατά της δυσκοιλιότητας, την μείωση των υψηλών επιπέδων χοληστερόλης  και τη διατήρηση σταθερών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε διαβητικά άτομα, έρευνες δείχνουν ότι οι φυτικές ίνες ίσως ακόμα και να προστατεύουν από ορισμένες μορφές καρκίνου με κυριότερο τον καρκίνο του παχέος εντέρου(ΚΠΕ).

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος πιο συχνά απαντώμενος καρκίνος σε άνδρες και τέταρτος σε γυναίκες παγκοσμίως. Επιδημιολογικές μελέτες σχετίζουν άμεσα τις διατροφικές συνήθειες με τον ΚΠΕ, αποδεικνύοντας ότι η θνησιμότητα αυξάνει σε πληθυσμούς που καταναλώνουν πολλές θερμίδες, πολλές πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης και κορεσμένα λίπη και μειωμένες φυτικές ίνες. Περίπου το 50-75% των περιπτώσεων του ΚΠΕ μπορούν να προληφθούν, μέσω της διατροφής.

Η «υπόθεση των φυτικών ινών» ξεκίνησε το 1971, όταν ο David Burkitt ανακάλυψε την σπανιότητα εμφάνισης του ΚΠΕ στους Αφρικανικούς πληθυσμούς και εντυπωσιάστηκε από την υψηλή πρόσληψη των φυτικών ινών και την χαμηλή κατανάλωση υδρογονωμένων υδατανθράκων (όπως η ζάχαρη), στην Αφρική και σε άλλες υποανάπτυκτες περιοχές του κόσμου. Από τότε ξεκίνησε μια οδύσσεια επιδημιολογικών μελετών σε ολόκληρο τον κόσμο για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων. Το 1992, μετά από αξιολόγηση 13 επιδημιολογικών μελετών, επιβεβαιώθηκε ο προστατευτικός ρόλος των φυτικών ινών έναντι του ΚΠΕ. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο ΚΠΕ ήταν κυρίως φαινόμενο του δυτικού κόσμου.

Διαχωρισμός φυτικών ινών
Οι φυτικές ίνες βρίσκονται μόνο στις τροφές φυτικής προέλευσης. Διαχωρίζονται σε διαλυτές και αδιάλυτες, ανάλογα με την διαλυτότητά τους στο νερό.

Οι διαλυτές ίνες έχουν την ιδιότητα να απορροφούν νερό και να σχηματίζουν ένα τζελ.

Καλές πηγές διαλυτών φυτικών ινών είναι:
Τα φρούτα (φρέσκα και αποξηραμένα), τα λαχανικά, τα όσπρια, τα σιτηρά, όπως το κριθάρι και η βρώμη

Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες δεν διαλύονται στο νερό και βρίσκονται κυρίως στα δημητριακά, στα προϊόντα ολικής άλεσης και στο μαύρο ψωμί.

Μηχανισμοί προστασίας φυτικών ινών από τον ΚΠΕ
Ένας από τους μηχανισμούς που οδηγούν στην μείωση εμφάνισης του ΚΠΕ είναι ότι οι φυτικές ίνες, λόγω του ότι δεν πέπτονται από τον οργανισμό, αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων, ο οποίος στην συνέχεια δεσμεύει τις καρκινογόνες ουσίες των τροφών,  μειώνοντας παράλληλα το χρόνο παραμονής τους στο γαστρεντερικό σωλήνα. Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες συμβάλλουν περισσότερο σ’ αυτόν τον μηχανισμό, επειδή μετακινούν την τροφή γρηγορότερα έξω από το σώμα.

Τελευταία, οι έρευνες που αφορούν στις φυτικές ίνες έχουν στοχεύσει σε ένα γκρουπ μεταβολικών υποπροϊόντων που παράγονται κατά την ζύμωση των φυτικών ινών στο παχύ έντερο που είναι γνωστά ως λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου. Αυτά τα λιπαρά οξέα, με βασικότερο το βουτυρικό οξύ, αποτελούν πηγή ενέργειας των κυττάρων του παχέος εντέρου, εμποδίζοντας την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό καρκινικών κυττάρων.

Η ζύμωση των διαλυτών φυτικών ινών πιστεύεται ότι δημιουργεί όξινο περιβάλλον στο έντερο. Με τη σειρά του, το όξινο περιβάλλον εμποδίζει τη δημιουργία καρκινογόνων ουσιών.

Επίσης, σύμφωνα με τους McKeown-Eyssen και Giovanucci, ενδέχεται ο διαβήτης να αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης του ΚΠΕ. Η πρώτη έρευνα πρόληψης του καρκίνου της Αμερικανικής  Αντικαρκινικής Εταιρίας (American Cancer Society), με περισσότερους από 1.000.000 συμμετέχοντες, έδειξε ότι οι διαβητικοί άντρες  έχουν 30% αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν ΚΠΕ, σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς άντρες.

Οι φυτικές ίνες γνωρίζουμε ότι επηρεάζουν θετικά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και την ινσουλιναιμία (υψηλή συγκέντρωση ινσουλίνης στο αίμα) και ιδιαίτερα οι διαλυτές ίνες. Άρα με την κατανάλωση φυτικών ινών, μπορεί να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης  του ΚΠΕ σε διαβητικά άτομα.

Παρά το γεγονός ότι, οι διαλυτές και οι αδιάλυτες φυτικές ίνες διαδραματίζουν διαφορετικούς ρόλους στον οργανισμό, μπορούν και οι δυο να συμβάλουν στην προστασία κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου. Σύμφωνα με τους HPFS, ομάδα έρευνας του τμήματος δημόσιας υγείας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, όλες οι πηγές φυτικών ινών οδήγησαν σε μείωση εμφάνισης του πολύποδα του παχέος εντέρου (πρόδρομος του ΚΠΕ) σε ενήλικους άνδρες.

Καταναλώνοντας  περισσότερες φυτικές ίνες
Το 2008 το υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α συστήνει για τους άντρες ηλικίας 14- 50 ετών να προσλαμβάνουν 38γρ φυτικών ινών καθημερινά και για τους άντρες άνω των 50 ετών, 30γρ. Όσον αφορά στις γυναίκες, η συνιστώμενη ποσότητα είναι 25γρ/ημέρα στις ηλικίες από 19 έως 50 ετών και 21γρ/ημέρα στις ηλικίες από 51 ετών και πάνω.

Για να μπορέσουν να καλυφθούν οι ημερήσιες ανάγκες σε  φυτικές ίνες, θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο καθημερινό διαιτολόγιο 5-7 μερίδες φρούτων και λαχανικών και ικανοποιητική ποσότητα προϊόντων ολικής αλέσεως.


Για παράδειγμα για να προσληφθούν 3-4 γραμμάρια φυτικών ινών, θα πρέπει να καταναλωθούν:
• 1 πορτοκάλι ή
• 24 καρύδια ή
• 1 φλιτζάνι φασολάκια πράσινα ή
• 5 ξερά δαμάσκηνα ή
• 1 φλιτζάνι φράουλες

• ρόφημα από δαμάσκηνο, αχλάδι και κολοκάσι

Για να προσληφθούν 10-15γρ φυτικών ινών θα πρέπει να καταναλωθούν:
• 1 φλιτζάνι μπιζέλια ή
• ½ φλιτζάνι δημητριακά τύπου all bran ή
• 1 φλιτζάνι φακές μαγειρεμένες

Ένα διαιτολόγιο με τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες όλων των πηγών  σε συνδυασμό με συστηματική άσκηση μπορούν να αποτελέσουν προληπτικά μέτρα για την μείωση εμφάνισης του ΚΠΕ.

Επίσης, ο συστηματικός έλεγχος αποτελεί το κυριότερο προληπτικό μέτρο για την ανίχνευση του ΚΠΕ. Όσο νωρίτερα ανιχνευτεί, τόσες περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για να θεραπευθεί.

Γράφει η: Φωτεινή Χανιωτάκη, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, MSc Διασφάλιση Ποιότητας

Βιβλιογραφία
1.    http://www.hsph.harvard.edu/nutritionsource/what-should-you-eat/fiber-full-story/index.html
2.    http://www.ajcn.org/cgi/content/full/85/5/1353
3.    http://www.eufic.org/article/en/page/FTARCHIVE/artid/dietary-fibre-role-healthy-diet/
4.    http://www.medicainfo.com/healthy-diet/dietary-fiber-food-soluble-insoluble-fibre-healthy-diet.html
5.    http://www.gastrojournal.org/article/S0016-5085%2800%2970377-5/fulltext
6.    http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed
7.    Park Y, Hunter DJ, Spiegelman D, et al. Dietary Fiber Intake and Risk of Colorectal Cancer: A Pooled Analysis of Prospective Cohort Studies. JAMA. 2005; 294:2849–2857.

Γιατί δεν μπορούμε να φάμε μόνο ένα…

Ανακάλυψαν γιατί δεν μπορούμε να φάμε μόνο ένα…και τι προκαλεί αν το αποφεύγουμε..

Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί γιατί δεν μπορούμε να φάμε μόνον ένα πατατάκι! Η αιτία του κακού βρίσκεται σε κάποιες χημικές ουσίες, τα ενδοκαναβινοειδή, που προκαλούν εθισμό!

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια φαρμακολογίας Ντανιέλε Πιομέλι της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Ιρβάιν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), συμπέραναν πως αμέσως μόλις η γλώσσα γεύεται το λίπος από το πατατάκι στέλνεται ένα σήμα στον εγκέφαλο και από εκεί, μέσω του πνευμονογαστρικού νεύρου, στο έντερο, όπου "πυροδοτείται" η παραγωγή των καναβινοειδών. Αυτό, με τη σειρά του, έχει ως συνέπεια την αποστολή νέων μηνυμάτων στον εγκέφαλο με το ίδιο μήνυμα: "φάε κι άλλο!"

Η Ντανιέλε Πιομέλι εκτιμά ότι ένα τέτοιο μήνυμα έχει την ρίζα του στην εξελικτική ιστορία των θηλαστικών, όταν τα λίπη -που σπάνιζαν στη φύση- ήταν ζωτικής σημασίας  για την επιβίωση του ζώου, οπότε ο οργανισμός χρειαζόταν "ενθάρρυνση" για την κατανάλωση κι άλλων ποσοτήτων. Σήμερα, βέβαια, που τα λίπη υπεραφθονούν, ο ίδιος αυτός βιολογικός μηχανισμός, ο οποίος ενθαρρύνει το "μια από τα ίδια!", κάνει κακό, ιδίως όταν σχετίζεται με πρόχειρο ταχυφαγητό, οδηγώντας σε παχυσαρκία, διαβήτη, καρκίνο κ.α.

Η μελέτη δείχνει ότι, μπλοκάροντας τα μηνύματα των ενδοκαναβινοειδών, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να σπάσουν τον φαύλο κύκλο της απόλαυσης, που ωθεί τους ανθρώπους να τρώνε ανεξέλεγκτες ποσότητες ανθυγιεινού φαγητού με λίπη. Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, τα τσιπς και οι τηγανητές πατάτες, από όλα τα φαγητά, είναι αυτά που αυξάνουν περισσότερο το πάχος.

Όμως η καταστολή της παραγωγής ενδοκαναβινοειδών στον εγκέφαλο μπορεί να έχει ως παρενέργεια την πρόκληση άγχους και κατάθλιψης. Γι αυτό οι ερευνητές ευελπιστούν ότι θα μπορέσουν να βρουν ένα φάρμακο, το οποίο θα στοχεύει στους υποδοχείς καναβινοειδών στο έντερο και δεν θα έχει ανάλογες παρενέργειες.

πηγή: newsbomb.gr

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ - H Ιπποκράτειος Αντικαρκινική Άμυνα

Θα θυμάστε φαντάζομαι την ανάρτηση σχετικά με την αντικαρκινική δράση των κουκουτσιών από βερίκοκα... Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης!!!


Λάβαμε και το παρακάτω μήνυμα που αναλύει ακόμη περισσότερο το θέμα αυτό και εξηγεί τις δυνατότητες της βιταμίνης Β17 ή αλλιώς αμυγδαλίνης.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ

Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία.

Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης.

Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.

Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό,. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με ην ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης: 

«Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.

Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη». 

Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης: 

« Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη .

Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και Ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.

Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης..

Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος , βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.

Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος. 

Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών, 

1) δυναμώνει το συκώτι.

Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά;

Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή. 

2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. 

Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης. 

Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;

Η περίπτωση του βερίκοκου. 

Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι.

Να το διατυπώσω διαφορετικά.

Το συκώτι είναι για τον καρκίνο , ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο.

Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.

Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;

Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης ( επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου. Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο. 

Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg: 

1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 

2) έλλειψη οξυγόνου, 

3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ. 

Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων. 

Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία καταστρέφει τα εντελώς . Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.

Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.

Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;

Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα, αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο. Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει. 

Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.

Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα,

τα οποία δεν προστατεύονται.:

Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία. Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π. Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ. Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή. 

Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν. Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.

• Κλείστε τα αυτιά σας στα παπαγαλάκια των φαρμακευτικών εταιριών.
• Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από Λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.
• Πίνετε χυμό σιταρόχορτου που είναι πλούσιο σε αμυγδαλίνη.

Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ). 

Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ. . Φρούτα , ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο) καρότα, λαχανίδες ( τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).

Κανόνας 4ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης. 

H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία.

Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.

Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς , σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του. Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π.

Κανόνας 5ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού».

Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.

Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας. Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό.

Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι. Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. 

Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Ευάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).

Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου.

Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης. Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες). Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec. Πείτε μου!

Είχε άδικο ο Ιπποκράτης , όταν έγραφε: 

«Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο , από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα. Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες». 

Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;

Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC). Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού.

Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων.

Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. ΣΕ υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η ( IGF1) είναι υψηλή. Ο όγκος έχει καταναλώσει, όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο.Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης. Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων.

Ας δούμε μερικές έρευνες. 

Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού( ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει [παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π.

Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.

Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.

Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.


ΠΗΓΗ

ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΑΝΑ ΗΜΕΡΑ

Μια μερίδα (περίπου 20 αμύγδαλα, όσα δηλαδή χωράνε σε 2 χούφτες) είναι άριστη πηγή βιταμίνης Ε και μαγνησίου, καλή πηγή πρωτεΐνης και φυτικών ινών και προσφέρουν κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και πολυακόρεστα λιπαρά. 

Σύμφωνα με τον Αμερικάνικο Σύλλογο Διαιτολόγων η κατανάλωση μιας χούφτας αμυγδάλων την ημέρα συμβάλλει στη μείωση της κατανάλωσης κορεσμένων λιπαρών και στην αύξηση της κατανάλωσης απαραίτητων θρεπτικών συστατικών όπως οι φυτικές ίνες, η πρωτεΐνη και η βιταμίνη Ε.

ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΛΗΨΗ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ

Ωμά αμύγδαλα: Το μυστικό για καλύτερη σιλουέτα & υγεία

Καλό είναι η κατανάλωση τους να γίνεται με μέτρο και όλοι να συμβουλεύονται το γιατρό τους για να ενημερώνονται υπεύθυνα για την ημερήσια ποσότητα που πρέπει να λαμβάνουν».

ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ 

Καταπολεμώντας τις καρδιοπάθειες χωρίς φάρμακα!!

Στην Ελλάδα θα εκδηλώσουν κάποιο πρόβλημα από την καρδιά ή τον εγκέφαλο 90.000 άνδρες και 50.000 γυναίκες. Αυτό δεν αποτελεί νέο. Το νέο είναι πως μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι οι παθήσεις αυτές μπορούν να καταπολεμηθούν. Υπάρχουν χώρες όπου αυτό έγινε πράξη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες για παράδειγμα οι θανάτοι από στεφανιαία νόσο μειώθηκαν κατά 40% μέσα σε μια εικοσαετία (περίπου 300.00 λιγότεροι θανάτοι το 2000).

Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε πως αυτή η μείωση οφειλόταν στο μεγαλύτερο ποσοστό στην καταπολέμηση των παραγόντων κινδύνου της χοληστερόλης, του καπνίσματος και της αρτηριακής υπέρτασης. Και οι άλλες θεραπείες, όπως η αγγειοπλαστική και των μπαϊπάς; Οφέλησαν και αυτά αλλά σε μικρότερο βαθμό. Τα ίδια συμπεράσματα προκύπτουν και από τις άλλες χώρες όπου μειώθηκαν οι θανάτοι από την στεφανιαία καρδιοπάθεια. Και το μήνυμα γλινεται περισσότερο αισιόδοξο, αν αναλογιστεί κανείς πως η αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων κινδύνου μπορεί να επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό χωρίς φαρμακευτικά αγωγή. Κατάλληλη διατροφή και στοιχειώδης καθημερινή άσκηση μπορεί να επιφέρουν θαυματουργά αποτελέσματα. Μειώνουν την αρτηριακή πίεση, την κακή χοληστερόλη, ενώ η καλή χοληστερόλη αυξάνεται.

Αν αλλάξουμε την διατροφή μας μπορούμε να μειώσουμε την χοληστερόλη μας μέχρι και 30%. Αυτό σημαίνει πως μια τιμή ολικλης χοληστερόλης 260 mg% μπορεί να κατέβει μέχρι και στα 190mg%. Από στοιχεία κατοίκων της Αττικής διαπιστώσαμε πως όποιοι έτρωγαν περισσότερο απο 3 φορές την εβδομάδα όσπρια είχαν 20% χαμηλότερη χοληστερόλη. Σαν να  έπαιρναν δηλαδή υπολιπιδαιμικό φάρμακο. Το ίδιο και με τα φρούτα και τα λαχανικά, των οποίων η κατανάλωση συνδεόταν με μείωση της κακής και αύξηση της καλής χοληστερόλης, ενώ ήταν σαφώς μειωμένος ο κίνδυνος να παρουσιάσουν καρδιακό επεισόδιο στο μέλλον. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο : η στεφανιαία νόσος μπορεί να νικηθεί, αυτό δεν είναι ουτοπία. Στην Ελλάδα βρισκόμαστε ακόμα στην απέναντι όχθη, με τα καρδιαγγειακά να  πέρνουν την ανηφόρα. Κι όμως η χώρα μας προσφέρει όλες τις δυνατότητες από πλευράς διατροφικών αγαθών για μια ζωή χωρίς καρδιοπάθειες.

Γράφει ο Χρήστος Πίτσαβος αναπληρωτής καθηγητής καρδιολογίας

Ποίες είναι η σωστές επιλογές για υγιεινή διατροφή άρα και απώλεια βάρους;

Οι περισσότεροι καταναλωτές είναι πολύ συγχυσμένοι για το ποια επιτέλους είναι η σωστή διατροφή για τη διατήρηση καλής υγείας και για απώλεια βάρους. Σε καθημερινή βάση βλέπουμε διαφημίσεις στα διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης για διάφορες δίαιτες, τόσες πολλές που ακόμη και οι διαιτολόγοι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Δίαιτες που υπόσχονται γρήγορη και εύκολη απώλεια βάρους, και άλλες τόσες διαφημίσεις για διάφορα σκευάσματα (ταμπλέτες ή ποτά) που υπόσχονται το ίδιο. Διαβάστε τη συνέχεια.

Πολλοί τρέχουν να τα δοκιμάσουν αλλά δυστυχώς σπάνια βλέπουν ικανοποιητικά και μακροχρόνια αποτελέσματα, και πολλές φορές όλα αυτά εις βάρος της υγείας τους, λόγω πολύ στερητικών σχεδίων διατροφής ή/και σκευασμάτων χωρίς καλή επιστημονική τεκμηρίωση για την ασφάλειά τους. Ένα πολύ καλά τεκμηριωμένο σχέδιο διατροφής είναι η Μεσογειακή Διατροφή (ΜΔ), που δυστυχώς δεν της δίνουν πολλοί την ευκαιρία που αξίζει.

Τι είναι λοιπόν η ΜΔ;

Είναι η διατροφή των προγόνων μας που συνεχώς εκτοπίζεται από την καθημερινότητά μας. Το έντονο ενδιαφέρον για τη ΜΔ στον επιστημονικό κόσμο ξεκίνησε από το 1950 όταν μια περίφημη μελέτη, «η μελέτη των επτά χωρών», εκ των οποίων η μία χώρα ήταν η Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα η Κρήτη, ανακάλυψε τη συσχέτιση της ΜΔ με την καλή υγεία και μακροζωία των ατόμων. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής έδειξαν ότι οι Κρητικοί είχαν τα πρωτεία για τον μεγαλύτερο όρο ζωής και τον μικρότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων, καρκίνου, διαβήτη και θνησιμότητας. Αυτό ήταν ξεκάθαρο ότι οφειλόταν στη διατροφή τους, δηλαδή τη ΜΔ, και στην καθημερινή σωματική δραστηριότητα (που τότε ήταν η σκληρή δουλειά στην ύπαιθρο).

Η πυραμίδα της ΜΔ δημιουργήθηκε στη συνέχεια ως ένα εργαλείο που απεικονίζει τα διάφορα τρόφιμα της ΜΔ και τη συχνότητα που πρέπει να καταναλώνονται.  Οι ποσότητες των τροφίμων που πρέπει να καταναλώνει ο κάθε ένας προσδιορίζεται όμως από τον/την διαιτολόγο ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου για απώλεια ή διατήρηση βάρους και βάση συγκεκριμένων στόχων υγείας.

ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

 

Καθημερινά

Σωματική άσκηση (περπάτημα, ποδήλατο, κολύμπι, χορό κτλ)

Δημητριακά ολικής αλέσεως (υδατάνθρακες, πρωτεΐνη, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες) – προτιμάτε τα λιγότερο επεξεργασμένα προϊόντα

Φρούτα, Λαχανικά (βιταμίνες π.χ. Α, Γ, Κ…, ιχνοστοιχεία π.χ. σίδηρο, κάλιο, φυτικές ίνες) – προτιμάτε της εποχής και ντόπια

Όσπρια (πρωτεΐνη, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες)

Ξηροί καρποί (μονοακόρεστα λιπαρά, φυτικές ίνες, πρωτεΐνη, ω-3 λιπαρά οξέα ιδίως στα καρύδια) – προτιμάτε τα στη φυσική τους μορφή

Ελαιόλαδο (μονοακόρεστα λιπαρά, βιταμίνη Ε)

Γαλακτοκομικά π.χ. γιαούρτι, τυρί (πρωτεΐνη, υδατάνθρακες, κορεσμένα λιπαρά, ασβέστιο, φωσφόρο, κ.α.) – προτιμάτε χαμηλά λιπαρά

Υγρά τουλάχιστο 6 ποτήρια νερό μαζί με άλλα υγρά όπως τσάι από βότανα. Κόκκινο κρασί με μέτρο.

Εβδομαδιαία

Ψάρια, πουλερικά, αυγά (πρωτεΐνες ψηλής βιολογικής αξίας, ω-3 λιπαρά οξέα στα ψάρια, σίδηρο) – καταναλώνετε περίπου 3 αυγά εβδομαδιαίως

Γλυκά – πλούσια σε θερμίδες που δεν προσφέρουν θρεπτικά συστατικά – καταναλώνετε περίπου 2-3 μικρομερίδες την εβδομάδα όπως μία μπάλα παγωτό, ή 1 γλυκό του κουταλιού

Μηνιαία

Κόκκινο κρέας - βοδινό, αρνί, μερικά μέρη χοιρινού κρέατος (πρωτεΐνη ψηλής βιολογικής αξίας, σίδηρο, ψηλό σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη)

Η μεσογειακή διατροφή λοιπόν είναι πρότυπο υγιεινής διατροφής το οποίο όλο και πιο πολλοί λαοί προσπαθούν να το εντάξουν στη ζωή τους για τη διατήρηση υγιεινού βάρους, για την απώλεια βάρους όταν χρειάζεται, και τη διατήρηση καλής κατάστασης υγείας. Ας προσπαθήσουμε και εμείς να επαναφέρουμε τη μεσογειακή διατροφή στη ζωή μας.

Ξένια Αβερκίου, MS, RD, Κλινική Διαιτολόγος

  xenia.ave@cytanet.com.cy

Γιατροσόφια που όντως βοηθούν

Μεταδίδονται από γενιά σε γενιά και, αν τα χρειαστείς, κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Ιατρικές θεραπείες για να σκίζουν οι γιατροί τα πτυχία τους!

Τα έμαθες από τη γιαγιά και τον παππού και αν ανατρέξεις πιο πίσω θα δεις ότι κρατάνε αιώνες πίσω οι ρίζες τους. Πρακτικές εφαρμογές για να κατορθώνεις να ξεπερνάς λιγότερο ή περισσότερο μεγάλα προβλήματα του οργανισμού σου και να κάνεις τη ζωή σου πιο ήρεμη και χωρίς πολλούς μπελάδες.
Η επόμενη λίστα θα σε κάνει να αντιληφθείς γιατί ο βήχας είναι κάποιες φορές χρήσιμος και πού αλλού μπορεί να βοηθήσει η ζάχαρη, πέρα από το να κάνει πιο γλυκό τον καφέ. Επίσης θα καταλάβεις την πρακτική αξία που έχουν οι κάλτσες και γιατί είναι απαραίτητο το μαύρο πιπέρι.

Βήχας πριν από την ένεση
Ο βήχας πριν και μετά από μια ένεση μειώνει τον πόνο. Ο λόγος είναι ότι απορροφάται ο οργανισμός από την ένεση και νιώθει λιγότερο πόνο. Όπως έχουν ανακαλύψει βρετανοί γιατροί από το Λίβερπουλ, ο βήχας ανεβάζει στιγμιαία την πίεση, γεγονός που επίσης μειώνει τον πόνο.

Πάγος για τον πονόδοντο
Λειτουργεί σε συγκεκριμένες μορφές πονόδοντου. Σε κάθε περίπτωση το δόντι δεν έχει θεραπευτεί. Όταν ο πόνος υποχωρεί με πάγο, σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο δόντι αλλά στα νεύρα που υπάρχουν μέσα του. Η επίσκεψη σε έναν οδοντίατρο δεν πρέπει να καθυστερήσει, όπως και να έχει. Μην βάλετε ασπιρίνη ή λάδι ανάμεσα στα ούλα. Θα προκληθεί μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που ήδη υπάρχει. Επίσης, μη διανοηθείτε να χρησιμοποιήσετε υγρά μπαταρίας! Όσο και αν υπάρχουν κάποιοι που το συνιστούν, η πραγματικότητα είναι πως σταματούν άμεσα τον πόνο, αφού καταστρέφουν οριστικά το δόντι. Άρα δεν έχει νόημα.

Ζάχαρη κατά του λόξυγκα
Το γιατροσόφι αυτό κρατάει από γενιά σε γενιά, από γιαγιά σε μαμά και από μαμά σε κόρη. Ο λόξυγκας προκύπτει από δυσλειτουργία στο διάφραγμα του οργανισμού. Εκεί εστιάζει η ζάχαρη ώστε να πάψουν οι μυς στο διάφραγμα να προκαλούν το πρόβλημα. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι η επιστημονική κοινότητα δεν έχει ακόμα βρει γιατί η ζάχαρη κάνει τόσο καλό στο λόξυγκα! Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι αποδοτικό.

Κάλτσες στον πόλεμο κατά της αϋπνίας
Τα ζεστά κάτω άκρα βοηθούν στον ύπνο. Η εσωτερική θερμοκρασία του σώματος βοηθιέται σε σημαντικό βαθμό από τα πόδια. Πρέπει να βρίσκεται σε συγκεκριμένο επίπεδο, ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να κοιμηθεί. Έτσι εξηγείται που όταν θέλεις να πέσεις για ύπνο, αν κρυώνεις διαπιστώνεις ότι τα πόδια σου είναι παγωμένα.

Ντους για να αντιμετωπιστούν οι κιρσώδεις φλέβες
Το πρόβλημα είναι πιο έντονο όταν κάνει ζέστη. Οι φλέβες διαστέλλονται και γίνονται μεγαλύτερες με τη ζέστη. Ένα γρήγορο, κρύο ντους βοηθάει ώστε να ηρεμήσουν οι φλέβες. Ένα κρύο μπάνιο θα βοηθήσει πολύ περισσότερο, παρά το γεγονός ότι είναι δύσκολο να το αντέξεις. Μια άλλη λύση είναι να μένουν τα πόδια ψηλά, έτσι ώστε με τη βοήθεια της βαρύτητας να μειώνεται η πίεση στις πληγωμένες φλέβες.

Πίεση στο ρινικό οστό για να σταματήσει η αιμορραγία από τη μύτη
Πιέζοντας την περιοχή περιμετρικά της μύτης, καταφέρνεις να μπλοκάρεις μια αρτηρία που τροφοδοτεί με αίμα τη μύτη. Επίσης, αρτηρία που τροφοδοτεί τη μύτη με αίμα, βρίσκεται ανάμεσα στα μάτια.

Οι αντίχειρες ρυθμίζουν τους καρδιακούς παλμούς
Όταν ανασηκώνεις τους αντίχειρες καταφέρνεις να περιορίσεις τους παλμούς της καρδιάς. Λειτουργεί όπως το κρύο ντους που μειώνει επίσης τους παλμούς. Το οξυγόνο, ως το κύριο αντίδοτο στην αδρεναλίνη που εκκρίνει ο οργανισμός βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς μετά από καταστάσεις έντασης. Γι’ αυτό, όταν είσαι αγχωμένος είναι καλό, εκτός από το να ανασηκώνεις τους αντίχειρες, να παίρνεις βαθιές εισπνοές για εφτά δεύτερα, να κρατάς την αναπνοή για τρία δεύτερα και μετά εκπνοή για εφτά δεύτερα.

Δάχτυλα στ’ αφτιά για προβλήματα με το λαιμό
Τα αφτιά είναι γεμάτα νεύρα που συνδέονται με το λαιμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο στο λαιμό, αρχικά νιώθουν έντονους πόνους στα αφτιά. Έτσι εξηγείται πώς ο πονόδοντος κάποιες φορές φαίνεται να χτυπάει και στα αφτιά. Το πρόβλημα στο λαιμό δεν θα ξεπεραστεί αλλά θα περιοριστεί σημαντικά.

Το κάψιμο θέλει πίεση
Έτσι αποτρέπεται το ξεφλούδισμα. Καλύπτοντας το κάψιμο και κρατώντας το καθαρό, μακριά από μικρόβια, καταφέρνεις αρχικά να αποφύγεις τη μόλυνση, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όμως τα πιο βαθιά καψίματα πολλές φορές χρειάζονται πίεση κατά την κάλυψή τους για να θεραπευτούν. Η πίεση που ασκείται στο κάψιμο έχει ως αποτέλεσμα να επαναφέρει το δέρμα στη φυσιολογική του θερμοκρασία και να γίνεται δυσκολότερο ένα ξεφλούδισμα.

Πιπέρι για τα κοψίματα
Σταματάει την αιμορραγία και βοηθάει να θεραπευτεί πιο γρήγορα το κόψιμο. Το μαύρο πιπέρι έχει βρεθεί ότι διαθέτει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, που βοηθούν σημαντικά σε καταστάσεις που χρειάζεται άμεση παρέμβαση, όπως κοψίματα. Επιπρόσθετα, δημιουργεί ασπίδα προστασίας στον οργανισμό κατά πιθανών μολύνσεων στο σημείο.

Πηγή: menslounge.gr

Οι 7 τροφές που θα σε αδυνατίσουν! Βάλτες στο πρόγραμμα

Μπορεί να μην υπάρχουν μαγικές λύσεις στο αδυνάτισμα, μπορείς όμως να επιλέξεις κάποιες τροφές που θα αποδειχθούν πολύτιμα όπλα στην προσπάθειά σου να χάσεις κιλά

Πρόκειται για τροφές που θα βρεις εύκολα και θα μπορέσεις να τα εντάξεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο καθημερινό σου πρόγραμμα διατροφής. Ο διαιτολόγος διατροφολόγος Νικόλαος Κριαράς μας εξηγεί τι είναι ακριβώς αυτό που κάνει τα 7 "θαυμαστά" τρόφιμα ιδανικά για την δίαιτα!

1.Η Βρώμη



Η βρώμη περιέχει πολλές φυτικές ίνες, οι οποίες απορροφούν υγρά όταν βρίσκονται στο στομάχι με αποτέλεσμα να επιφέρουν ταχύτερα το αίσθημα κορεσμού της πείνας. Επιπλέον, εμποδίζουν την απορρόφηση υδατανθράκων από το τοίχωμα του εντέρου, διατηρώντας σταθερά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και αποτρέποντας έτσι τη λαχτάρα για τσιμπολόγημα. Η βρώμη είναι επίσης πλούσια σε πρωτεΐνες που διεγείρουν τον μεταβολισμό, βιταμίνη Ε, ασβέστιο, ψευδάργυρο και μαγγάνιο, ενώ είναι ό,τι πρέπει για καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.


Στο εμπόριο διατίθενται νιφάδες βρώμης, τις οποίες μπορείτε να τρώτε για πρωινό ή να τις χρησιμοποιείτε για την παρασκευή διαφόρων διαιτητικών γλυκισμάτων.

2. Ο Άγριος σολομός


Ο άγριος σολομός περιέχει λίγες θερμίδες και κεκορεσμένα λίπη, ενώ είναι πλούσιος σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (ένα είδος «καλού» λίπους). Επιπλέον, περιέχει καλής ποιότητας πρωτεΐνες και αντιοξειδωτικές ουσίες που, μεταξύ άλλων, συμβάλλουν στην προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος και βοηθούν το δέρμα να δείχνει πιο υγιές.


Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως ο άγριος σολομός και, γενικότερα, τα ψάρια πρέπει να κατέχουν εξέχουσα θέση στη διατροφή, διότι ελαττώνουν τον κίνδυνο αναπτύξεως εμφράγματος και καρκίνου του παχέος εντέρου. Να τρώτε σολομό ή άλλο ψάρι τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, συνοδεύοντάς το με πράσινη σαλάτα από ωμά ή βρασμένα λαχανικά.

3.Οι Γλυκοπατάτες


Οι γλυκοπατάτες αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης Β6, η οποία φαίνεται να καταπραΰνει τα συμπτώματα του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου, ενώ βοηθεί τον οργανισμό να παράγει περισσότερη ενέργεια από τα τρόφιμα. Οι γλυκοπατάτες αποτελούνται ουσιαστικά από σύνθετους υδατάνθρακες, οι οποίοι απελευθερώνουν αργά την ενέργειά τους. Είναι επίσης πλούσιες σε φυτικές ίνες, με αποτέλεσμα να είναι πολύ χορταστικές δίχως να παχαίνουν.


Ετοίμασε τες ψητές ή βραστές μαζί με διάφορα λαχανικά όπως μάραθο, κρεμμύδια, μανιτάρια κλπ.

4.Το Σπανάκι



Δεν περιέχει σχεδόν καθόλου λίπη ή θερμίδες, ενώ αντιθέτως περιέχει φολικό (ή φυλλικό) οξύ και άλλες πολύτιμες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Το φολικό οξύ, που ανήκει στο σύμπλεγμα των βιταμινών Β, είναι απαραίτητο για ορισμένες λειτουργίες του οργανισμού, όπως ο μεταβολισμός των σακχάρων.

Οι πάσχοντες από ανεπάρκεια φολικού οξέος αναπτύσσουν έντονο αίσθημα κόπωσης.Στόχος είναι η πρόσληψη από τα τρόφιμα 200 mcg (μικρογραμμάρια) φολικού οξέος την ημέρα (400 mcg αν προσπαθείς να μείνεις έγκυος). Τα 100 γραμμάρια ωμό σπανάκι περιέχουν περίπου τα τρία τέταρτα της καθημερινώς συνιστώμενης δόσης των 200 mcg.



Επιλεξε συνταγές με σπανάκι στον ατμό ως συνοδευτικό του κυρίως γεύματος.

5.Τα Αμύγδαλα

Για να διατηρούνται σταθερά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και να αποφύγεις την λιγούρα και το τσιμπολόγημα, πρέπει να καταναλώνεις τρόφιμα που περιέχουν φυτικές ίνες, πρωτεΐνες και «καλά» λίπη - και τα αμύγδαλα περιέχουν όλα τα προαναφερθέντα.

Πιο συγκεκριμένα, τα αμύγδαλα είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη, τα οποία συμβάλλουν στην ελάττωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα, ιδίως των επιπέδων της «κακής» (LDL) χοληστερόλης. Επιπλέον, περιέχουν ολεϊκό οξύ, το οποίο πιστεύεται πως προστατεύει από τη στεφανιαία νόσο, ενώ είναι πλούσια στα ιχνοστοιχεία μαγνήσιο, κάλιο, φώσφορος και ασβέστιο.

Για να ετοιμάσεις ένα υγιεινό, χορταστικό σνακ ανάμειξε γιαούρτι με ψιλοκομμένα αμύγδαλα και μήλα ή αποξηραμένα φρούτα.

6.Το Αβοκάντο

Πολύς κόσμος νομίζει ότι τα αβοκάντο είναι παχυντικά (μισό αβοκάντο την μέρα δεν παχαίνει). , αλλά στην πραγματικότητα είναι πλούσια σε ωφέλιμα για την υγεία βασικά λιπαρά οξέα (EFAs). Τα οξέα αυτά συμβάλλουν στην ρύθμιση του σωματικού βάρους και του μεταβολισμού, την ορμονική ισορροπία, καθώς και την ποιότητα των μαλλιών, του δέρματος και των νυχιών.

Τα αβοκάντο έχουν επίσης αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχουν επιβραδύνουν την διαδικασία του γήρατος και προστατεύουν από το έμφραγμα και τον καρκίνο, ενώ έχουν και βιταμίνες του συμπλέγματος Β, οι οποίες συμβάλλουν στην καταπολέμηση του στρες. Ειδικά η βιταμίνη Β6 βοηθεί και στην καταπράυνση των συμπτωμάτων του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου.

7.Οι Φράουλες

Οι φράουλες έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (είναι ένας δείκτης που δείχνει πόσο γρήγορα αυξάνονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα έπειτα από την κατανάλωση ενός γεύματος) και έτσι απελευθερώνουν αργά τα σάκχαρά τους στο αίμα. Αυτό οδηγεί σε σταθερή παραγωγή ενέργειας προς τον οργανισμό, με αποτέλεσμα να αισθάνεται κανείς χορτάτος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Περιέχουν επίσης μικρές ποσότητες σιδήρου (είναι απαραίτητος για την καταπολέμηση της αναιμίας και της κόπωσης), καθώς και μεγάλες ποσότητες από την φυτική ίνα πεκτίνη, που βοηθεί στην ελάττωση των επιπέδων χοληστερόλης και στην αποβολή τοξινών από τον οργανισμό. Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει πως οι φράουλες κάνουν καλό και στην καρδιολογική υγεία διεγείροντας τα επίπεδα φολικού οξέος, είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικές ουσίες και τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Να τρως τις φράουλες σκέτες - αν τις αφήσεις να ωριμάσουν καλά, θα είναι πιο γλυκές κι από τη ζάχαρη. 

Η σημασία της σωστής ενυδάτωσης

Το νερό αποτελεί το βασικό συστατικό του ανθρώπινου σώματος και απαραίτητο συστατικό για τη ζωή, όπως το οξυγόνο. Φυσιολογικά, το 60% του βάρους στους ενήλικες άντρες και 50-55% στις γυναίκες αποτελείται από νερό. Οι μυς και ο εγκέφαλος περιέχουν 75% νερό, το αίμα και τα νεφρά 81%, το συκώτι 71%, τα κόκκαλα 22% και ο λιπώδης ιστός περίπου 20%. Το μεγαλύτερο μέρος του νερού βρίσκεται ενδοκυττάρια (τα 2/3), ενώ το υπόλοιπο βρίσκεται εξωκυττάρια. Η ολική ενυδάτωση του σώματος και η ισορροπία μεταξύ πρόσληψης και αποβολής νερού ρυθμίζεται ομοιοστατικά, με μηχανισμούς που τροποποιούν τις εκκριτικές οδούς και διεγείρουν την πρόσληψη, με τη δίψα. Το σώμα χρειάζεται το νερό για να επιβιώσει και να λειτουργήσει φυσιολογικά. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς νερό περισσότερο από λίγες μέρες, ενώ χωρίς τροφή μπορούν να επιβιώσουν εβδομάδες ή μήνες.

 

Η καλή ενυδάτωση είναι αναγκαία για την καλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού και επομένως την υγεία και την ευεξία. Κάθε κύτταρο του ανθρώπινου σώματος απαιτεί νερό. Η επίδραση του νερού σε μερικά από τα πιο σημαντικά μέρη του σώματος αναφέρεται παρακάτω:

 

Εγκέφαλος: Η επαρκής ενυδάτωση του εγκεφάλου είναι πολύ σημαντική για την ομαλή λειτουργία του, γιατί εξασφαλίζει την καλή οξυγόνωσή του. Ήπια αφυδάτωση από 1% - 2% του σωματικού βάρους μπορεί να διαταράξει την ικανότητα συγκέντρωσης. Απώλεια πάνω από 2% του σωματικού βάρους λόγω αφυδάτωσης, μπορεί να επηρεάσει τις λειτουργικές ικανότητες του εγκεφάλου, καθώς και τη βραχυπρόθεσμη μνήμη. 

 

Κύτταρα: Η ενυδάτωση του σώματος είναι πολύ σημαντική για τη μεταφορά υδατανθράκων, βιταμινών, μετάλλων και άλλων θρεπτικών συστατικών και οξυγόνου στα κύτταρα. Επίσης η ενέργεια που παράγεται από τα κύτταρα, για τις λειτουργίες του σώματος και η ισορροπημένη απομάκρυνση των προϊόντων μεταβολισμού συντελείται στο νερό, επιτρέποντας την ομαλή κυτταρική βιοχημική λειτουργία. 

 

Πεπτικό σύστημα: Η ενυδάτωση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην πέψη των τροφών και στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από τον πεπτικό σωλήνα. Το νερό είναι απαραίτητο για να διαλυθούν τα θρεπτικά συστατικά, προκειμένου να μεταφερθούν στα κύτταρα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Η ανεπαρκής ενυδάτωση επιβραδύνει την πεπτική διαδικασία και η χρόνια ελλιπής ενυδάτωση μπορεί να οδηγήσει σε δυσκοιλιότητα. 

 

Καρδιά: Τα υγρά είναι σημαντικά για τη φυσιολογική λειτουργία της καρδιάς και η σωστή ρύθμιση της ισορροπίας του νερού είναι αναγκαία για να διατηρήσει την πίεση του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα. Η αφυδάτωση μειώνει την καρδιακή παροχή, που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του καρδιακού ρυθμού και μείωση της πίεσης, επηρεάζοντας τη λειτουργία του εγκεφάλου, των μυών και των υπόλοιπων ιστών. 

 

Νεφρά: Η επαρκής πρόσληψη νερού είναι ζωτικής σημασίας για τη φυσιολογική λειτουργία των νεφρών, βοηθώντας τα να απομακρύνουν τα υπολείμματα του μεταβολισμού και την περίσσεια των θρεπτικών συστατικών κυρίως μέσω των ούρων. Τα νεφρά επίσης ελέγχουν τα φυσιολογικά επίπεδα του νατρίου και των άλλων ηλεκτρολυτών. Τα νεφρά ενός καλά ενυδατωμένου ανθρώπου φιλτράρουν περίπου 180 λίτρα νερού καθημερινά, τα οποία βέβαια αναρροφώνται, για να προλάβουν την υπερβολική απώλεια υγρών από το σώμα. 

 

Μύες και αρθρώσεις: Το νερό δρα ως λιπαντικό στους μύες και στις αρθρώσεις, καλύπτει τις αρθρώσεις και επιτρέπει την ομαλή λειτουργία των μυών. Το νερό αποτελεί το 70 – 75% των μυών και γι΄ αυτό η διατήρηση της σωστής υδατικής ισορροπίας είναι βασική για τη βέλτιστη μυϊκή λειτουργία. 

 

Δέρμα: Η καλή ενυδάτωση βοηθάει στην καλή υγρασία των ιστών του σώματος και στη διατήρηση της ελαστικότητας του δέρματος, της απαλότητας και του χρωματισμού του. Το καλά ενυδατωμένο δέρμα είναι πιο ανθεκτικό σε μολύνσεις και αλλεργικές αντιδράσεις. 

 

Θερμοκρασία: Το νερό του σώματος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο ως ρυθμιστής της θερμοκρασίας του. Αν το σώμα υπερθερμανθεί, το νερό μέσω της εφίδρωσης ρίχνει τη θερμοκρασία του. 

 

Απώλεια νερού από το σώμα, που ισοδυναμεί με 1% του σωματικού βάρους, μπορεί να αναπληρωθεί μέσα σε 24 ώρες. Αυξημένα επίπεδα αφυδάτωσης πάνω από 1%, οδηγούν σταδιακά σε μειωμένη ικανότητα αθλητικής απόδοσης και θερμορρύθμισης. Απώλειες πάνω από 4% προκαλούν σοβαρή απώλεια απόδοσης μαζί με δυσκολίες συγκέντρωσης, πονοκεφάλους, ευερεθιστότητα και υπνηλία, ενώ απώλεια μεγαλύτερη από 10% μπορεί να επιφέρει το θάνατο. 

 

Η χρόνια αφυδάτωση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μολύνσεων, ιδιαίτερα του ουροποιητικού. Τα νεφρά και άλλα ζωτικά όργανα, που δέχονται μειωμένη αιματική ροή, αρχίζουν να υπολειτουργούν. Συνήθως η νεφρική ανεπάρκεια που προκαλείται είναι αναστρέψιμη, αν οφείλεται στην αφυδάτωση. Η μειωμένη αιματική παροχή στον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, διαταραγμένη νοητική λειτουργία και συντονισμό. 

 

Η ήπια αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως δίψα, πονοκέφαλο, αδυναμία, ζάλη και κόπωση και γενικότερα κάνει τον άνθρωπο να αισθάνεται κουρασμένος και ληθαργικός. Τα συμπτώματα της μέτριας αφυδάτωσης μπορεί να περιλαμβάνουν ξηροστομία, λίγα ή καθόλου ούρα, νωθρότητα, ταχυπαλμία και μειωμένη ελαστικότητα δέρματος. Η σοβαρή αφυδάτωση χαρακτηρίζεται από ακατάσχετη δίψα, καθόλου ούρα, γρήγορη αναπνοή, διαταραγμένη νοητική λειτουργία, κρύο δέρμα και χρήζει επείγουσας ιατρικής φροντίδας, γιατί είναι απειλητική για τη ζωή. 

 

Πώς προκαλείται η αφυδάτωση;

Η ήπια αφυδάτωση είναι σύνηθες φαινόμενο και προκαλείται από την ανεπαρκή πρόσληψη υγρών κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στα παιδιά η πιο συνηθισμένη αιτία είναι η διάρροια. 

 

Στους ενήλικες τα συνηθισμένα αίτια αφυδάτωσης συμπεριλαμβάνουν γαστρεντερικές απώλειες υγρών από εμέτους και διάρροια, υπερβολική διούρηση, αυξημένη απώλεια υγρών από το δέρμα (εφίδρωση) και τους πνεύμονες (αναπνοή), λόγω ζέστης ή / και υγρασίας, φυσικής δραστηριότητας, πυρετού ή εγκαυμάτων.

 

Τύποι αφυδάτωσης: Συνήθως η αφυδάτωση συνοδεύεται από διαταραχές στους ηλεκτρολύτες και στην οξεοβασική ισορροπία του σώματος, λόγω των αλλαγών που συντελούνται κυρίως στις συγκεντρώσεις νατρίου και καλίου. Ανάλογα με το λόγο νερού προς τις ηλεκτρολυτικές απώλειες, η αφυδάτωση διακρίνεται σε ισοτονική, υπερτονική ή υποτονική. Η ισοτονική αφυδάτωση προκαλείται από ίσες απώλειες νερού και ηλεκτρολυτών από το εξωκυττάριο υγρό, που συνήθως προέρχονται από έμετο, διάρροια ή ανεπαρκή πρόσληψή τους. Στην υπερτονική αφυδάτωση, οι απώλειες του νερού υπερβαίνουν τις απώλειες μετάλλων και συνήθως προκαλείται από ανεπαρκή πρόσληψη νερού, έντονη εφίδρωση, ωσμωτική διούρηση και με τη χρήση διουρητικών. Είναι πολύ κοινή στα άτομα που έχουν διαβήτη. Στην υποτονική αφυδάτωση, οι απώλειες νατρίου είναι μεγαλύτερες από του νερού και συνήθως προκαλείται από την έντονη εφίδρωση ή από γαστρεντερικές απώλειες νερού και μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για την υγεία. 

 

Ένας μέσος ενήλικας που ζει σε εύκρατο κλίμα χάνει περίπου 2 – 2.5 λίτρα νερό την ημέρα. Οι συνολικές απώλειες εξαρτώνται από το φύλο, το μέγεθος του σώματος, τον καιρό, την ένδυση, τα επίπεδα δραστηριότητας και πολλούς άλλους παράγοντες. Ένας μέσος άνδρας 80 κιλών υπολογίζεται ότι χάνει περίπου 300mL / ώρα, ενώ μία μέση γυναίκα 65 κιλών χάνει 250mL / ώρα. Εάν αποδεχτούμε ότι αφυδάτωση της τάξεως του 1% του σωματικού βάρους είναι ανεκτή και μπορεί να επέλθει μέσα σε 2 με 3 ώρες, αρκεί να καταναλώνουμε επαρκείς ποσότητες υγρών μέσω των γευμάτων και των ροφημάτων, κατά τη διάρκεια της ημέρας, για να διατηρείται ο οργανισμός επαρκώς ενυδατωμένος. Ένας καλός δείκτης της ενυδάτωσης ή αφυδάτωσης του οργανισμού είναι το χρώμα των ούρων. Όσο πιο σκούρα είναι τα ούρα τόσο πιο πολύ νερό χρειάζεται ο οργανισμός. Γι΄ αυτό καλό είναι να «ρίχνουμε μια ματιά» στα ούρα μας. 

 

Ανάγκες σε νερό: Οι κυριότερες απώλειες υγρών από το σώμα προέρχονται από τα νεφρά ως ούρα και από το δέρμα ως ιδρώτας. Αυτές οι απώλειες ποικίλλουν ανάλογα με τη συνολική πρόσληψη υγρών, τη διατροφή, τα επίπεδα δραστηριότητας, τη θερμοκρασία και την ένδυση. Η ισορροπία νερού επιτυγχάνεται, όταν οι απώλειες αναπληρώνονται από την πρόσληψη τροφής και υγρών, συν τη μεταβολική παραγωγή νερού. Κατά τη διάρκεια της ημέρας το ισοζύγιο νερού μεταβάλλεται, αλλά ρυθμίζεται σε ένα εύρος περίπου 0.2% του σωματικού βάρους καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου, ανεξάρτητα από την πρόσληψη υγρών και τροφής. Οι ανάγκες σε νερό ποικίλλουν στα διάφορα άτομα, γι΄ αυτό και μπορεί να προσδιοριστεί μόνο η επαρκής πρόσληψη για τις διάφορες ηλικιακές ομάδες. Σύμφωνα με τον EFSA (European Food Safety Authority), έχουν διατυπωθεί οι τιμές αναφοράς για τις απαιτήσεις συνολικά σε νερό, που προέρχεται από το πόσιμο νερό, τα ροφήματα κάθε είδους, καθώς και από την υγρασία των τροφίμων σε συνθήκες ήπιου κλίματος και θερμοκρασίας και μέτριας φυσικής δραστηριότητας. 

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΝΕΡΟΥ

Εύρος ηλικίας Ημερήσια επαρκής πρόσληψη νερού

Βρέφη και νήπια

0 – 6 μηνών 680mL/ημέρα ή 100-190mL/κιλό/ημέρα (από μητρικό θηλασμό)

6 – 12 μηνών 0.8-1.0 L/ημέρα (από μητρικό θηλασμό και συμπληρωματικά τρόφιμα και ροφήματα)

1 – 2 ετών 1.1-1.2 L/ημέρα

Παιδιά

2-3 ετών 1.3 L/ημέρα

4-8 ετών 1.6 L/ημέρα

Έφηβοι

9-13 ετών – Αγόρια 2.1 L/ημέρα

9-13 ετών – Κορίτσια 1.9 L/ημέρα

14-18 ετών – Αγόρια 2.5 L/ημέρα

14-18 ετών – Κορίτσια 2.0 L/ημέρα

Ενήλικες

19-70 ετών – Άντρες 2.5 L/ημέρα

19-70 ετών – Γυναίκες 2.0 L/ημέρα 

Ειδικές περιπτώσεις

Εγκυμοσύνη 2.3 L/ημέρα

Θηλασμός 2.7 L/ημέρα

Προσαρμοσμένο από EFSA Panel on Dietetic Products, Nutrition and Allergies (NDA); Scientific Opinion on Dietary reference values for water. EFSA Journal 2010; 8(3):1459.[48pp].

Η συνολική πρόσληψη νερού αποτελεί το άθροισμα του περιεχόμενου νερού από κάθε τύπου ρόφημα και τρόφιμο. Στον επόμενο πίνακα παρουσιάζεται η περιεκτικότητα νερού στα πιο κοινά τρόφιμα.

 

Περιεκτικότητα νερού σε τρόφιμα και υγρά

Τύπος τροφίμου Περιεκτικότητα νερού

Μη αλκοολούχα πόσιμα υγρά

Νερό, τσάι, καφές, ενεργειακά ποτά, αναψυκτικά, λεμονάδα, χυμοί λαχανικών 90-100%

Γάλα, χυμοί φρούτων, ροφήματα φρούτων 85-90%

Αλκοολούχα ποτά

Μπύρα και κρασί 85-95%

Απεσταγμένα 60-70%

Σούπες: κονσομέ, βελουτέ, λαχανικών, κρεατικών 80-95%

Φρούτα και λαχανικά

Φράουλα, πεπόνι, εσπεριδοειδή, σταφύλι, ροδάκινο, μήλο, μαρούλι, αγγούρι, ντομάτα, μπρόκολο, καρότο, σέλινο 80-95%

Μπανάνα, πατάτα, καλαμπόκι 70-80%

Γαλακτοκομικά προϊόντα

Φρέσκο πλήρες γάλα 87-90%

Γιαούρτι 75-85%

Παγωτά 60-65%

Τυρί 40-60%

Δημητριακά

Ρύζι (βρασμένο) 65-70%

Ζυμαρικά (σπαγγέτι, νουντλς) 75-85%*

Ψωμί, μπισκότα 30-40%

Δημητριακά πρωινού 2-5%

Κρέας, ψάρι, αυγά

Ψάρι και θαλασσινά 65-80%

Αυγά (scrambled, τηγανητά, ποσέ), ομελέτα 65-75%

Μοσχάρι, κοτόπουλο, αρνί, χοιρινό, βοδινό 40-65%

Παστό κρέας, μπέικον 15-40%

 

*Αυτές οι τιμές είναι προσεγγιστικές και εξαρτώνται κατά πολύ και από την προέλευση του τροφίμου, τον τρόπο μαγειρέματος κ.ά. 

Πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό και πόσιμο νερό. Παρ’ όλα αυτά στον αναπτυγμένο κυρίως κόσμο, οι έρευνες τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι τόσο οι ενήλικες, όσο και τα παιδιά, δεν πίνουν αρκετό νερό, γι’ αυτό και παρακάτω προτείνουμε κάποιες συμβουλές για να αυξήστε την πρόσληψη υγρών:

1. Πιείτε ένα ποτήρι νερό (κατά προτίμηση) ή χυμό, όταν ξυπνάτε το πρωί, μιας και ο οργανισμός δεν έχει προσλάβει υγρά για κάποιες ώρες κατά τη διάρκεια της νύχτας.
2. Καταναλώνετε υγρά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και όχι λίγες φορές, αλλά μεγάλη ποσότητα. Με τον τρόπο αυτόν καλύπτονται πολύ καλύτερα οι ανάγκες του οργανισμού. 
3. Τα υγρά μπορούν να απορροφηθούν καλύτερα από το σώμα, όταν είναι ελαφρώς δροσερά. Διατηρείτε νερό στο ψυγείο σας και πιείτε το «μισό – μισό» (ζεστό – κρύο). 
4. Χρησιμοποιήστε το χρώμα των ούρων σας, ως δείκτη της ενυδάτωσής σας. Αν τα ούρα σας είναι συχνά και ανοιχτού κίτρινου χρώματος, πίνετε επαρκή ποσότητα νερού, αλλιώς αυξήστε την.
5. Να έχετε πάντα δίπλα ή μαζί σας ένα μπουκαλάκι νερό και να πίνετε τακτικά μεταξύ των γευμάτων. Αν εξυπηρετεί, γεμίζετε καθημερινά, μπουκάλια με το νερό που πρέπει να πιείτε και εξασφαλίστε ότι θα τα αδειάστε κατά τη διάρκεια της ημέρας, έστω και με το... ζόρι.
6. Όσοι πάσχουν από αλλεργίες και όσοι παίρνουν φάρμακα, πρέπει να πίνουν επαρκή ποσότητα υγρών, γιατί το χρειάζεται το συκώτι και τα νεφρά.
7. Προσέξτε πολύ την κατανάλωση αναψυκτικών, χυμών και γλυκών ροφημάτων, γιατί έχουν θερμίδες, που δεν πρέπει να υπερφορτώνουν τον οργανισμό, ιδιαίτερα όσων θέλουν να χάσουν βάρος.

Γράφει η Σταυρούλα Τσατραφίλη, Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, αM.Sc. στην Κλινική Διατροφή 

10 τοπ τροφές ενάντια στη τριχόπτωση

Συνδέεται η διατροφή με την τριχόπτωση; Σύμφωνα με τους ειδικούς, ναι. Από την άλλη πλευρά όμως, σε περιπτώσεις που η τριχόπτωση είναι κληρονομική, λίγες είναι οι εναλλακτικές που υπάρχουν και καμία από αυτές δεν μπορεί να υποσχεθεί πλήρη επαναφορά των χαμένων μαλλιών.
Όπως και να’ χει, μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε ευεργετικά συστατικά που θρέφουν τις ρίζες, μπορεί να δυναμώσει την τρίχα και να της χαρίσει την… επιβίωση αρχικά, αλλά και την υγιή όψη που όλοι επιζητούμε. Σε αντίθεση, μια κακή διατροφή, πλούσια σε ζωικά λίπη, φτωχή σε υδατάνθρακες και σίδηρο, κατά πάσα πιθανότητα θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Ποιες είναι λοιπόν, οι τροφές – βάλσαμο για τα μαλλιά μας;


Σολομός: Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «τροφή ομορφιάς» αφού είναι πλούσιος σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, πρωτεΐνη, βιταμίνη Β12 και σίδηρο. Τα ωμέγα -3 είναι απαραίτητα για την υγεία της επιδερμίδας του κεφαλιού, η οποία αποτελεί «βάση» για την υγιή ανάπτυξη της τρίχας. Έλλειψη των λιπαρών αυτών από τον οργανισμό συνδέεται με ξηροδερμία και αρκετές φορές με έντονη τριχόπτωση. Αν είστε χορτοφάγος, τότε υπάρχει και η εναλλακτική του συμπληρώματος ωμέγα -3 σε κάψουλες.

Σπανάκι: Μπορεί ο Popeye να μην το έτρωγε επειδή κάνει καλό στα μαλλιά, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να το κάνει – αν είχε διαβάσει τις έρευνες. Το σπανάκι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και C, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για την καλή υγεία του επιθηλίου της τρίχας, ενώ έλλειψη τους καθιστά τα μαλλιά εύθραυστα και αδύναμα. Η βιταμίνη C συγκεκριμένα, είναι απαραίτητη για τη σύνθεση του κολλαγόνου και επιπρόσθετα προλαμβάνει την πρόωρη γήρανση της τρίχας, λόγω της γνωστής αντιοξειδωτικής της δράσης. Μεγάλες ποσότητες των δύο βιταμινών έχουν επίσης το μπρόκολο και τα λαχανάκια Βρυξελλών.

Φασόλια: Και όμως, τα μαυρομάτικα και τα κόκκινα φασόλια παρέχουν σημαντικές ποσότητες αμινοξέων στον οργανισμό που είναι απαραίτητα για την καλή υγεία των μαλλιών, καθώς επίσης και σίδηρο, ψευδάργυρο και βιοτίνη. Ο σίδηρος είναι στοιχείο ζωτικής σημασίας για την καλή υγεία των μαλλιών, ενώ ο ψευδάργυρος βοηθά στην σωστή ανακύκλωση των τριχών.

Πουλερικά: Η μεγάλη περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνη καθιστά τροφές όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα, άκρως ευεργετικές για την γενική υγεία της τρίχας. Όπως σημειώνουν αρκετοί δερματολόγοι, χωρίς την απαραίτητη ποσότητα πρωτεΐνης ή με πρωτεΐνη χαμηλής βιολογικής αξίας, οι τρίχες δείχνουν αδύναμες και παρατηρείται έντονη τριχόπτωση.

Αυγά: Όπως και αν τα καταναλώσετε, τα αυγά είναι εξαιρετική τροφή για τα μαλλιά, αφού είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά όπως πρωτεΐνη, βιοτίνη και βιταμίνη Β12.

Προϊόντα ολικής άλεσης: Τα συγκεκριμένα προϊόντα έχουν δύο σημαντικά οφέλη: αφ’ ενός αποτελούν «καλές» πηγές υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (δεν ανεβάζουν το ζάχαρο στο αίμα), αφετέρου παρέχουν «γενναίες» δόσεις ψευδάργυρου, σιδήρου και βιταμινών του συμπλέγματος Β. Προτιμήστε δημητριακά ολικής άλεσης, μαύρο ψωμί, νιφάδες βρώμης και καστανό ρύζι.

Μοσχαρίσιο κρέας: Τα έχει όλα και… συμφέρει. Γενναίες ποσότητες ψευδάργυρου, σιδήρου, χαλκού και φυσικά υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης, η οποία έχει υψηλότερη βιολογική αξία, γεγονός που την καθιστά απαραίτητη για άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα τριχόπτωση. Εν ολίγοις το ιδανικό cocktail για την ενδυνάμωση της τρίχας και την υγεία της επιδερμίδας του κεφαλιού μας.

Καρότα: Αποτελούν εξαιρετικής ποιότητα πηγές βιταμίνης Α, η οποία είναι πολύ σημαντική για το φυσιολογικό κύκλο ζωής των κυττάρων που βρίσκονται στο τριχωτό της κεφαλής. Kύρια λειτουργία της είναι η διατήρηση της υγείας του επιθηλίου, της βάσης δηλαδή της τρίχας, ενώ η έλλειψή της μπορεί να προκαλέσει ξηρότητα στα μαλλιά και να τα κάνει εύθραυστα.

Light γαλακτοκομικά: Προϊόντα όπως το γιαούρτι και το γάλα είναι πλούσια σε ασβέστιο, το απαραίτητο μέταλλο για την υγεία του τριχωτού της κεφαλής. Επίσης περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες πρωτεΐνης whey και καζεΐνης, υψηλής βιολογικής αξίας.

Πηγή: in2life.gr

Κατανοώντας τα συστατικά των τροφίμων

Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν τα συστατικά που περιέχονται στα τρόφιμα τους. Στην Ευρώπη, σχεδόν όλα τα συσκευασμένα τρόφιμα πρέπει να φέρουν ετικέτα σύμφωνα με νόμο της ΕΕ.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία (Directive 2003/89/EC of the European Parliament and of the Council of 10 November 2003 on ingredients present in foodstuffs), είναι υποχρεωτικό να απαριθμούνται, κατά φθίνουσα σειρά βάρους, όλα τα συστατικά που περιλαμβάνονται σε ένα τρόφιμο, συμπεριλαμβανομένων του νερού και των πρόσθετων.

Καθετί που περιέχεται σε «σύνθετο συστατικό» πρέπει επίσης να αναγράφεται, εκτός αν αυτή η ουσία έχει καταγραφεί ήδη ως αυτούσιο συστατικό ή υπάρχει σε ποσότητα μικρότερη ενός ορίου, υπό την προϋπόθεση ότι δεν είναι πιθανό αλλεργιογόνο.

Δώδεκα (12) αλλεργιογόνα συστατικά τροφίμων έχουν καθιερωθεί, τα οποία πρέπει πάντα να ονομάζονται με ακρίβεια.

Κατάλογος της ΕΕ πιθανών αλλεργιογόνων που πρέπει να αναγράφονται στις ετικέτες των τροφίμων:

• Δημητριακά που περιέχουν γλουτένη (δηλ. οι σπόροι του σιταριού, της σίκαλης, του κριθαριού, της βρώμης, του kamut ή των υβριδίων τους) και τα παράγωγά τους

• Οστρακοειδή και τα παράγωγά τους

• Αβγά και τα παράγωγά τους

• Ψάρια και τα παράγωγά τους

• Φιστίκια και τα παράγωγά τους

• Σόγια και τα παράγωγά της

• Γάλα και τα παράγωγά του (συμπεριλαμβανομένης της λακτόζης)

• Ξηροί καρποί, π.χ. αμύγδαλα (Amygdalus communis L..), φουντούκια (Corylus avellana), καρύδια (Jaglans regia), κάσιους (Anacardium occidentale), καρύδι πεκάν (Carya illinoiesis (Wangenh.) Κ. Koch), φιστίκι Βραζιλίας (Bertholletia excelsa), φιστίκια Αιγίνης (Pistacia vera), macadamia και καρύδι του Queensland (Macadamia ternifolia) και τα παράγωγά τους

• Σέλινο και τα παράγωγά του

• Μουστάρδα και τα παράγωγά της

• Σπόροι σουσαμιού και τα παράγωγά του

• Διοξείδιο του θείου και θειώδη άλατα σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 10 mg/kg ή 10 mg/l εκφρασμένα ως SO2.

Ακόμη, υπάρχουν οδηγίες για την παρουσίαση των πρόσθετων, των γλυκαντικών υλών, των αρωματικών ουσιών και των συστατικών τροφίμων που παράγονται από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Επιπροσθέτως, τα συστατικά που έχουν ακτινοβοληθεί πρέπει να σημαίνονται καταλλήλως.

Η ποσότητα των κύριων ή χαρακτηριστικών συστατικών ενός προϊόντος πρέπει να δηλώνεται, συνήθως ως ποσοστό στις εξής περιπτώσεις: όταν το συστατικό (ή η κατηγορία συστατικού) εμφανίζεται στην ονομασία του τροφίμου, συνδέεται φυσιολογικά με αυτό το τρόφιμο, ή του δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ετικέτα.


Επεξήγηση των συστατικών
Παρακάτω δίνεται μια επεξήγηση ορισμένων συστατικών: 

• Το χαρούπι (carob) φτιάχνεται από τους εδώδιμους λοβούς του σπόρου της χαρουπιάς. Η γλυκιά σάρκα του χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενός υποκατάστατου της σοκολάτας ενώ οι σπόροι του χρησιμοποιούνται για να εξαχθεί το «κόμμι του χαρουπιού», που χρησιμοποιείται ως γαλακτωματοποιητής, σταθεροποιητής, και ως πηκτική ουσία τροφίμων (E410) στη βιομηχανία ζαχαρωδών προϊόντων, ποτών και ψημένων προϊόντων.

• Η καραγεννίνη (carrageenan) είναι ένας φυσικός υδατάνθρακας που εξάγεται από το κόκκινο φύκι. Χρησιμοποιείται ως πρόσθετη ουσία πήξης, πύκνωσης ή σταθεροποίησης (E407) και μπορεί να βρεθεί σε επιδόρπια, σάλτσες και στο επεξεργασμένο κρέας.

• Το κόμμι guar (guar gum) είναι ένας πολυσακχαρίτης που εξάγεται από το φασόλι guar. Το ιδιαίτερα κατεργασμένο κόμμι guar χρησιμοποιείται στα τρόφιμα ως πυκνωτική και σταθεροποιητική πρόσθετη ουσία (E412), ιδιαίτερα στα «ζελέ», το παγωτό και τις σάλτσες σαλάτας.

• Υδρογονωμένο φυτικό έλαιο (hydrogenated vegetable oil) είναι ένα γενικό όνομα κατηγοριοποίησης που αναφέρεται στο φυτικό έλαιο, το οποίο έχει μετατραπεί σε στερεό ή ημιστερεό, μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται υδρογόνωση. Όλα τα υδρογονωμένα φυτικά έλαια (π.χ. ηλιέλαιο, σόγια, granola) καλύπτονται από αυτόν τον όρο.

Η υδρογόνωση παράγει μια πιο επιθυμητή δομή (π.χ. στα ψημένα προϊόντα), αλλά μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό trans λιπαρών οξέων, τα οποία εμπλέκονται ως παράγοντας κινδύνου στα καρδιακά προβλήματα. Οι καταναλωτές ενθαρρύνονται χαρακτηριστικά να αναζητούν τις λέξεις «υδρογονωμένο» και «μερικώς υδρογονωμένο» στον κατάλογο συστατικών για να συμπεράνουν αν ένα προϊόν περιέχει trans λίπος.

Οι εναλλακτικές μέθοδοι (π.χ. εστεροποίηση, κλασμάτωση) χρησιμοποιούνται τώρα ευρύτερα για να παράγουν στέρεες μαργαρίνες, καθώς και άλλα λίπη και έλαια με σκληρή δομή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σχετική νομοθεσία (Directive 2000/13/EC of the European Parliament and of the Council of 20 March 2000 relating to the labelling, presentation and advertising of foodstuffs) για τις επιγραφές των τροφίμων καθοδηγεί τον καταναλωτή ότι ένα τρόφιμο θεωρείται χωρίς κορεσμένα λιπαρά  αν περιέχει λιγότερο από 0.1 γραμμάρια κορεσμένα και τρανς λιπαρά ανά 100 γραμμάρια ή 100ml.


• Η υδρολυμένη φυτική πρωτεΐνη (hydrolysed vegetable protein) είναι μια πρωτεΐνη που προέρχεται από φυτική πηγή, όπως το καλαμπόκι, τη σόγια ή το σιτάρι, και η οποία έχει διασπαστεί  σε αμινοξέα, μέσω μιας διαδικασίας όξινης ή ενζυματικής υδρόλυσης. Έχει γεύση κρέατος και χρησιμοποιείται ευρέως ως μυρωδικό στα προϊόντα με καρυκεύματα.

• Η λεκιθίνη (lecithin) είναι μια λιπαρή ουσία που βρίσκεται στα φασόλια σόγιας, στους κρόκους αβγών και στο ηλιέλαιο. Χρησιμοποιείται κυρίως ως γαλακτωματοποιητής (E322) και μπορεί να βρεθεί στη σοκολάτα, τις σάλτσες σαλάτας και τα παγωμένα επιδόρπια. Η λεκιθίνη είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για να έχουμε καλή υγεία, ζωντάνια και είναι απαραίτητη για την αναζωογόνηση.

Η λεκιθίνη είναι ένα από τα κύρια θρεπτικά συστατικά στα κύτταρα των εγκεφαλικών νεύρων και στο σπέρμα και είναι απαραίτητη για τη δομή των κυτταρικών μεμβρανών. Είναι φυσικός γαλακτωματοποιητής του λίπους και ως εκ τούτου προλαμβάνει τη συσσώρευση χοληστερίνης και επιβραδύνει την αρτηριοσκλήρυνση.

Είναι επίσης και καλή πηγή της αναζωογονητικής βιταμίνης Ε και δύο βιταμινών Β (χολίνη και ινοσιτόλη), οι οποίες επιβραδύνουν τη διαδικασία της γήρανσης.

Η λεκιθίνη παράγεται στον οργανισμό από τη χολίνη, το φωσφορικό οξύ και τα λιπαρά οξέα και βρίσκεται σε διάφορες τροφές (π.χ φασόλια, αυγά, φύτρο σιταριού).

Μεγάλες ποσότητες λεκιθίνης μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα ακετυλοχολίνης, ουσία που επηρεάζει άτομα με ψυχικές ασθένειες.

Δεν έχουν αναφερθεί αντενδείξεις ή προφυλάξεις στην λήψη της λεκιθίνης.

• Το άμυλο (starch)  είναι ένας υδατάνθρακας που συναντάται στη φύση και που προέρχεται από φυτικές πηγές (σπόρους, ρίζες, όσπρια).

Προϊόντα που παράγονται από τα φυσικά άμυλα είναι:

• Η δεξτρίνη (dextrin) είναι ελαφρύς υδατάνθρακας και η μαλτοδεξτρίνη (maltodextrin) πολυσακχαρίτης που παράγονται από την κατατομή του αμύλου κατά τη διαδικασία της υδρόλυσης. Οι δεξτρίνες παράγονται γενικά από το άμυλο (από καλαμπόκι, σιτάρι ή πατάτα) και χρησιμοποιούνται ως υλικά πληρώσεως και πύκνωσης σε γλυκά, στα εύκολα τρόφιμα (π.χ. στιγμιαίες σούπες) για διαιτητική χρήση, καθώς και ως μεταφορείς γεύσης. H δεξτρίνη ανήκει στην κατηγορία των επιπρόσθετων χημικών (Additional chemicals) των πρόσθετων τροφίμων με Ε 1400.

• Τα σιρόπια γλυκόζης (glucose syrups)  είναι γλυκά υδατικά διαλύματα σακχαριτών, που γίνονται από τη μερική υδρόλυση του αμύλου από τα οξέα ή/ και τα ένζυμα των τροφίμων. Ανάλογα με το βαθμό υδρόλυσης, περιέχουν διάφορα ποσά γλυκόζης. Το σιρόπι γλυκόζης χρησιμοποιείται ιδιαίτερα ως γλυκαντική ουσία για τα προϊόντα ζαχαροπλαστικής και τα μη αλκοολούχα ποτά και είναι επίσης ένα φυσικό υπόστρωμα για την παραγωγή οινοπνεύματος.

• Τα τροποποιημένα άμυλα τροφίμων είναι προϊόντα που παράγονται από άμυλα (π.χ. από τον αραβόσιτο, το σίτο και την πατάτα), τα οποία έχουν υποστεί κατεργασία με χημικά, φυσικά ή βιολογικά μέσα (π.χ. με προμαγείρεμα), για να παραχθούν οι επιθυμητές ιδιότητες. Χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία τροφίμων ως πυκνωτικές, σταθεροποιητικές, πηκτικές ουσίες, ως σύνδεσμοι ή γαλακτωματοποιητές, π.χ. στις σάλτσες, τον ζωμό, τις σούπες, τα κατεψυγμένα πιάτα και τα ζαχαρώδη προϊόντα. Μια άλλη μορφή τροποποίησης είναι η «προζελατινοποίηση» του αμύλου, που του επιτρέπει να διαμορφώσει ένα πήκτωμα σε κρύο νερό, όπως συμβαίνει σε πολλά στιγμιαία επιδόρπια.

• Οι πολυόλες (polyols) είναι σακχαρο-αλκοόλες ή υδρογονωμένοι υδατάνθρακες. Είναι επίσης γνωστές ως υποκαταστάτες της ζάχαρης, διογκωτικές γλυκαντικές ουσίες ή γλυκαντικές ουσίες χωρίς ζάχαρη. Μερικές πολυόλες βρίσκονται φυσικά σε διάφορα φρούτα και λαχανικά, π.χ. η σορβιτόλη βρίσκεται στο μήλο και το αχλάδι.

Ο συνηθέστερα χρησιμοποιούμενες πολυόλες είναι η  σορβιτόλη, η μαννιτόλη, η μαλτιτόλη, η ισομαλτίνη, η λακτιτόλη, η ξυλιτόλη και η ερυθριτόλη. Στα τρόφιμα, οι πολυόλες χρησιμοποιούνται κυρίως ως γλυκαντική ουσία που υποκαθιστά τη ζάχαρη∙ εκπληρώνουν και άλλες τεχνολογικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων των δράσεών τους ως διογκωτικοί, γαλακτωματοποιητικοί, πηκτικοί, γυαλιστικοί και αντισυγκολλητικοί παράγοντες.

Αντίθετα από άλλους υδατάνθρακες, δεν προωθούν την τερηδόνα στα δόντια και δεν προκαλούν αιφνίδιες αυξήσεις στα επίπεδα γλυκόζης αίματος∙ παρέχουν λιγότερες θερμίδες έναντι άλλων υδατανθράκων. Οι πολυόλες βρίσκονται στα προϊόντα χωρίς ζάχαρη, στα light προϊόντα χωρίς προστιθέμενα ή με μειωμένα σάκχαρα, τα γλυκά χωρίς ζάχαρη και τις τσίχλες.


Οι κατηγορίες των προσθέτων των τροφίμων
Παρουσιάζονται οι κωδικοί αριθμοί Ε για κάθε κατηγορία προσθετικών/συντηρητικών ουσιών

Χρωστικές ουσίες: Ε100-180
Συντηρητικές ουσίες: Ε200-297
Αντιοξειδωτικές ουσίες: Ε300-321
Ομοιογενοποιητές, σταθεροποιητές, πηκτικές ουσίες: Ε322-495
Βοηθητικές ουσίες επεξεργασίας: Ε500-585
Ουσίες ενισχυτικές της γεύσης: Ε620-640
Παράγοντες που βελτιώνουν την εξωτερική όψη (glazing agents): Ε900-948
Αέρια συσκευασίας: Ε941-948
Γλυκαντικές ουσίες: Ε950-967
Διάφορες άλλες προσθετικές ουσίες: Ε999-1518

Πηγή: Απόδοση από EUFIC
Γράφει η: Ελένη Π. Ανδρέου, RD, LD, DProf Cand., Κλινική Διαιτολόγος