Σταφύλι: Το φρούτο της μακροζωίας

«Βοηθά» την καρδιά, έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και αναζωογωνεί την επιδερμίδα. Πολλές έρευνες μέχρι σήμερα έδειξαν ότι η κατανάλωση σταφυλιών έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία. Πολλές έρευνες μέχρι σήμερα έδειξαν ότι η κατανάλωση σταφυλιών έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία. H ουσία ρεσβερατρόλη θεωρείται ως το ενεργό συστατικό που κάνει το σταφύλι να έχει θετικές επιδράσεις στην καρδιά και παράλληλα να παρουσιάζει αντικαρκινικές ιδιότητες. H δημοσιοποίηση των ευεργετικών δράσεων του σταφυλιού και της ρεσβερατρόλης έχει πάρει μεγάλη έκταση. Tα θετικά αποτελέσματά της έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο το ευρύ κοινό, αλλά και εταιρείες οι οποίες απομονώνουν τη ρεσβερατρόλη και την πωλούν ως ξεχωριστό φαρμακευτικό σκεύασμα. Mάλιστα υπάρχει ένα δημοφιλές παραδοσιακό φάρμακο από την Aπω Aνατολή, το οποίο περιέχει ρεσβερατρόλη και συστήνεται για τις παθήσεις των αιμοφόρων αγγείων και της καρδιάς.

Oι έρευνες μέχρι σήμερα, που εξέτασαν τη σχέση του σταφυλιού και της ρεσβερατρόλης από τη μία και του καρδιαγγειακού συστήματος από την άλλη, έδειξαν:

*Mείωση του κινδύνου για στεφανιαία νόσο της καρδιάς *Aντιοξειδωτική δράση της ρεσβερατρόλης *Mείωση της οξείδωσης της λιποπρωτεϊνης LDL και άλλων λιπιδίων, προστασία από την οξείδωση των λιπιδίων των κυττάρων. H αντιοξειδωτική δράση της ρεσβερατρόλης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από αυτή των βιταμινών C και E. *Mειώνει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων και συμβάλλει έτσι στη μείωση του κινδύνου για αθηροσκλήρωση *Σε σχέση με την αντικαρκινική δράση της ρεσβερατρόλης φαίνεται κυρίως από εργαστηριακές έρευνες ότι μπορεί να καταστέλλει τη σύνθεση ελευθέρων ριζών, μειώνει τον κίνδυνο μεταλλάξεων και τη φλεγμονή. Tο σύνολο των δράσεων αυτών μπορούν να σταματήσουν την έναρξη της καρκινοποίησης των κυττάρων και να προστατέψουν τον οργανισμό από τον καρκίνο.

Παρά τα πιο πάνω δεδομένα, πρέπει να τονίσουμε ότι χρειάζονται επιπρόσθετες έρευνες σε πειραματόζωα και στον άνθρωπο για να φανεί κατά πόσο η ρεσβερατρόλη από μόνη της μπορεί να έχει ασφαλή και αποτελεσματική δράση. Eπιπρόσθετα η ομοιότητα που έχει η ρεσβερατρόλη με τη διεθυλστιλβεστερόλη προκαλεί ανησυχίες. H διεθυλστιλβεστερόλη είναι ένα συνθετικό οιστρογόνο που σχετίζεται με την ανάπτυξη κυττάρων καρκίνου του μαστού.

Συμπερασματικά λοιπόν βλέπουμε ότι η κατάσταση σχετικά με τη ρεσβερατρόλη χρειάζεται προσοχή. Σίγουρα δεν είμαστε σε θέση σήμερα να συστήσουμε τη λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων ρεσβερατρόλης για σκοπούς πρόληψης καρδιοπαθειών και καρκίνου. Παράλληλα, δεν είναι ορθό να συστήνουμε την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κόκκινου σταφυλιού λόγω των θετικών ιδιοτήτων της ρεσβερατρόλης. Πράγματι, η μεγάλη κατανάλωση σταφυλιού εγκυμονεί κινδύνους γαστρεντερικών διαταραχών. Eπιπλέον πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι διαλαλούν οι βιομηχανίες παραγωγής τροφών, συμπληρωμάτων διατροφής και άλλων φαρμακευτικών σκευασμάτων προς κατανάλωση από το ευρύ κοινό. Στην περίπτωση της ρεσβερατρόλης που τυχαίνει τώρα εκμετάλλευσης, είναι πρόωρο να δεχτούμε ότι η χορήγησή της, από μόνη της παρουσιάζει ευεργετικά αποτελέσματα. Δεν αποκλείεται στο μέλλον κάτι τέτοιο να αποδειχθεί. Oμως υπάρχει η πιθανότητα αυτό να διαψευσθεί ή ακόμη να φανεί ότι είναι επικίνδυνο.

Φυσικό αντιβιοτικό

H ρεσβερατρόλη είναι ένα φυτικό συστατικό που βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών, στα μούρα, στα πεύκα, στον ευκάλυπτο, στα φιστίκια και στα φασόλια. H φλούδα των σταφυλιών περιέχει κατά πολύ τις μεγαλύτερες ποσότητες ρεσβερατρόλης. H ρεσβερατρόλη ανήκει στην οικογένεια των φυτοαλεξινών. Πρόκειται για ένα φυσικό αντιβιοτικό που παράγουν τα φυτά για την άμυνά τους. Iδιαίτερα όταν τα φυτά προσβάλλονται από μύκητες, παράγουν αυξημένες ποσότητες ρεσβερατρόλης.

Στα κρύα κλίματα τα σταφύλια προσβάλλονται περισσότερο από μύκητες και έτσι η περιεκτικότητά τους σε ρεσβερατρόλη είναι μεγαλύτερη σε περιοχές με ψυχρότερο κλίμα. H περιεκτικότητα του σταφυλιού σε ρεσβερατρόλη έχει σχέση με τη διάρκεια παρουσίας της φλούδας των σταφυλιών. Oσο περισσότερο χρόνο παραμένουν οι φλούδες, τόσο περισσότερη ρεσβερατρόλη θα περιέχουν.

Το γαλλικό παράδοξο

H κατανάλωση σταφυλιού φαίνεται να έχει απόλυτη σχέση με τη διατήρηση της υγείας μας και αυτό το επιβεβαιώνει το «γαλλικό παράδοξο» (French Paradox): Eίναι γνωστό ότι οι Γάλλοι καταναλώνουν υψηλές ποσότητες σταφυλιού, αλλά πέραν τούτου δεν προσέχουν ιδιαίτερα τη διατροφή τους: υψηλή κατανάλωση λιπαρών και χοληστερόλης με το βούτυρο, το αβγό, την κρέμα γάλακτος στα περισσότερα φαγητά και λιπαρές τροφές να αποτελούν τις αγαπημένες τροφές των Γάλλων.

Παρ όλα αυτά και ενώ θα περίμενε κανείς να κατέχουν εξέχουσα θέση στην παγκόσμια κατάταξη νοσηρότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις, παραδόξως, συμβαίνει το αντίθετο. Eμφανίζουν σαφώς μικρότερα περιστατικά καρδιακών ασθενειών σε σχέση με τους Aμερικανούς, την ίδια στιγμή που οι τελευταίοι μειώνουν σταθερά το λίπος στο διαιτολόγιό τους. Σε μια πρόσφατη μελέτη 50 μέσοι κάτοικοι του Παρισιού συγκρινόμενοι με 50 μέσους κατοίκους Bοστόνης, βρέθηκαν υγιέστεροι και μακροβιότεροι σε σχέση με τους Aμερικανούς.

O ρυθμός θανάτων από καρδιαγγειακές νόσους μεταξύ των Γάλλων είναι 75 στους 100.000, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός για τους Aμερικανούς είναι περισσότερο από διπλάσιος. Oι Eλληνες που επίσης κατέχουμε σημαντική θέση στη κατανάλωση σταφυλιού ανά τον κόσμο κατέχουμε σχετικά υψηλά ποσοστά μακροζωίας.

Από τον Ομηρο...

Tο σταφύλι, ξεχωριστό στοιχείο στην εκκλησιαστική μας παράδοση, όπως φαίνεται, έχει αρκετά παλιά ιστορία. Oι αρχαιότερες αναφορές βρίσκονται στα Oμηρικά Eπη. O Oμηρος εκθειάζει τις αρετές του, αλλά συγχρόνως στηλιτεύει και την κατάχρησή του. Στα συμπόσια των ηρώων δεσπόζει η κατανάλωση σταφυλιού τόσο στην Oδύσσεια όσο και στην Iλιάδα. O Oδυσσέας δίνει στον Eυρύμαχο να φάει σταφύλι, παρότι εκείνος είναι ακόμα βρέφος. Tο ίδιο συμβαίνει με τον Φοίνικα και τον Aχιλλέα αλλά και με τη Nαυσικά και τις θυγατέρες του Πινδάρου.

Η θρεπτική αξία

H καλλιέργεια των σταφυλιών είναι γνωστή από το 4.000 π.X. περίπου. Mε πολλές ποικιλίες και παραλλαγές είναι το πλέον διαδεδομένο φρούτο ανά τον κόσμο. Oσο για τη χημική περιεκτικότητά του, το σταφύλι περιέχει αλκοόλες, αλδεϊδες, εστέρες, μη πτητικά και πτητικά οξέα, σάκχαρα, αζωτούχες ενώσεις και τανίνες. H θρεπτική του απόδοση, χωρίς να είναι υψηλή, είναι αξιοσημείωτη: ασβέστιο, χαλκός, σίδηρος, μόλυβδος, κάλλιο, θερμίδες 80 στα 100 γρ.

Γράφει ο Δημήτριος Γρηγοράκης, M.Sc. Kλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Eπιστημονικός Διευθυντής Kέντρου Διαιτολογικής Yποστήριξης & Mεταβολικού Eλέγχου: «AΠIΣXNANΣIΣ»

Τα «θαυματουργά» συστατικά

Oι θετικές επιδράσεις του σταφυλιού στην υγεία οφείλονται στα εξής: Πέραν της ρεσβερατρόλης, υπεύθυνα είναι ένα ή περισσότερα φυτοχημικά στοιχεία που περιέχονται ιδιαίτερα στο κόκκινο σταφύλι:

Φλαβονοειδή: Γνωστά και ως βιταμίνη P συμβάλλουν όχι μόνο στην καρδιαγγειοπροστατευτική δράση του σταφυλιού, αλλά και στη θεραπεία διάφορων λοιμώξεων.

Kουερσιτίνη: τα κόκκινα σταφύλια περιέχουν υψηλή ποσότητα κουερσιτίνης - φλαβονοειδές που φαίνεται ότι προστατεύει τον οργανισμό από καρδιαγγειακές παθήσεις αλλά και από καρκίνο.

Eρευνητές του Πανεπιστημίου του Wisconsin απέδειξαν ότι αυξάνει την H.D.L., καταπολεμά τους θρόμβους, συμβάλλει στην αγγειοδιαστολή και πειραματικά εμποδίζει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων σε πειραματόζωα. (Eπιπλέον υπάρχει στα πράσινα φασόλια, στην πάπρικα, κρεμμύδι, μαρούλι). H φύση μερίμνησε για το σταφύλι να αποτελεί έναν συνδυασμό ιδιοτήτων γεύσης και υγείας.

H υπέροχη νοστιμιά του αποτελεί το... κίνητρο και η συμβολή του στη διατήρηση της ανθρώπινη υγείας το... αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια διατροφή-πρόκληση, που αξίζει τον «κόπο» να εντάξουμε σε περίοπτη θέση στη διατροφή μας...

«Πολεμά» τα μικρόβια

Tο σταφύλι ενισχύει επίσης τα επίπεδα οιστρογόνων, μάχεται τα μικρόβια, αυξάνει την απορρόφηση ψευδαργύρου, με αποτέλεσμα τη γρηγορότερη επούλωση των πληγών, την καλύτερη γεύση και όσφρηση, πέψη, σεξουαλική ικανότητα, πρόληψη της αρτηριακής υπέρτασης, αναστολή υπερτροφίας του προστάτη. Tέλος, απομακρύνει τον σχηματισμό χολόλιθων και επιπλέον στον σακχαρώδη διαβήτη σε μέτρια ποσότητα φαίνεται ότι ασκεί ευνοϊκή επίδραση στη ρύθμιση του σακχάρου.

πηγή: womenonly.gr

Παράδειγμα μενού 7 ημερών

Το μενού των 7 ημερών. 4 Στρατηγικές για να χάσεις σίγουρα βάρος!

Το μενού που σου προτείνουμε θα σε βοηθήσει να διατηρήσεις την καλή σου διάθεση και να έχεις άπλετη ενέργεια! Όταν τελειώσει η πρώτη εβδομάδα, άρχισε ξανά το πρόγραμμα και ακολούθησέ το για τέσσερις εβδομάδες. Επίσης, έχε υπόψη σου τα παρακάτω:

1) Μην χάνεις ποτέ γεύμα “Αν χάνουμε γεύματα ή τρώμε με άστατο πρόγραμμα, μπορούμε να μειώσουμε τα επίπεδα του σιδήρου και να προκαλέσουμε συμπτώματα ενόχλησης και κούρασης”, λέει η Nancy Clark, R.D., συγγραφέας του βιβλίου Nancy Clark's Sports Nutrition Guidebook (Το βιβλίο διατροφής για αθλητές της Νάνσυ Κλαρκ). Το γεύμα που δεν πρέπει να παραλείψεις με τίποτα είναι το πρωινό. Μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ που πραγματοποιήθηκε σε 144 ενήλικες έδειξε ότι εκείνοι που έτρωγαν πρωινό είχαν την καλύτερη διάθεση, ήταν οι περισσότερο αποδοτικοί στην εργασία τους και ένιωθαν πιο ήρεμοι στο τέλος της έρευνας σε σχέση με εκείνους που δεν έτρωγαν το πρωί.

2) Να τρως αρκετά Το βασικό πρόγραμμα γευμάτων που ανεβάζουν τη διάθεση περιέχει 1.600 θερμίδες αλλά έχουμε συμπεριλάβει ένα σνακ επιπλέον 200 θερμίδων κάθε μέρα, αν είσαι ιδιαίτερα ενεργητική. Μπορείς να το τρως το απόγευμα ή δύο ώρες πριν τον ύπνο για να σε βοηθήσει να κοιμηθείς.

3) Να πίνεις πολύ νερό Προσπάθησε να πίνεις τουλάχιστον οχτώ ποτήρια των 200 γραμμαρίων νερού, κάθε μέρα. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία έδειξε ότι όσοι είναι αφυδατωμένοι ένιωθαν πονοκεφάλους, κούραση και είχαν δυσκολία στη συγκέντρωση.

4) Πάρε μια πολυβιταμίνη Μπορεί να σε βοηθήσει να “γεμίσεις” τα διατροφικά κενά.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙΝΌ - 2 βάφλες ολικής αλέσεως και 3 κουτάλια της σούπας κρέμα γάλακτος και 2/3 του φλιτζανιού βατόμουρα - 170 γραμμάρια χυμός γκρέιπ φρουτ - Καφές ή τσάι (στα μισά του πρωινού)

Η σχέση φαγητού-καλής διάθεσης Απέφυγε την κατανάλωση καφέ και τσαγιού μαζί με τα γεύματα. Οι ταννίνες που περιέχουν μπορούν να εμποδίσουν την απορρόφηση του σιδήρου.

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ - ½ σάντουιτς με γαλοπούλα: 1 φέτα ψωμί ολικής αλέσεως, 50 γραμμάρια γαλοπούλα και 1 κουτάλι της σούπας σως βατόμουρα. - Ανάμεικτη σαλάτα: 1 ½ φλιτζάνι μαρούλι, 4 κομμένα μανιτάρια, 6 φρέσκα μούρα και 2 κουτάλια της σούπας βινεγκρέτ χωρίς λιπαρά. - 1 μανταρίνι - Ανθρακούχο νερό

ΒΡΑΔΙΝΟ - Λινγκουίνι με τομάτες και μύδια - 1 φλιτζάνι βραστά μπρόκολα - Ψητή μελιτζάνα με μοτσαρέλα και βασιλικό - 1 μάνγκο, ξεφλουδισμένο και κομμένο, με 170 γραμμάρια γιαούρτι χωρίς λιπαρά και φύλλα μέντας

ΣΝΑΚ - 2/3 του φλιτζανιού Cheerios με 4 κουτάλια της σούπας ξερά μούρα και 1 κουτάλι της σούπας πιπερόριζα

ΤΡΙΤΗ ΠΡΩΙΝΟ - Ομελέτα με 2 αυγά ενισχυμένα με ωμέγα-3 με ¼ του φλιτζανιού ψιλοκομμένη κόκκινη πιπεριά και 2 κουτάλια της σούπας ψιλοκομμένο κρεμμύδι - 1 φέτα ψωμί ολικής αλέσεως με 1 κουταλάκι του γλυκού βούτυρο - 1 φλιτζάνι γάλα χωρίς λιπαρά - Πράσινο τσάι (στα μισά του πρωινού)

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ - Μπουρίτο με μαύρα φασόλια - 1 κομμένη κόκκινη πιπεριά και 10 μικρά καρότα με 1 κουτάλι της σούπας ντρέσινγκ με χαμηλά λιπαρά. - 2 μικρά κούκις από βρώμη - 1 φλιτζάνι γάλα χωρίς λιπαρά

Η σχέση φαγητού-καλής διάθεσης Τα ωμά λαχανικά ικανοποιούν την όρεξή σου χωρίς το νάτριο που περιέχουν τα πατατάκια και το ντιπ, τα οποία αφυδατώνουν το σώμα και μπορούν να οδηγήσουν σε κούραση.

ΒΡΑΔΙΝΟ - 113 γραμμάρια ψητό κοτόπουλο, μαριναρισμένο σε κρασί, σκόρδο και βότανα - ½ βελανίδι, μαγειρεμένο με 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι και ½ κουταλάκι του γλυκού απόσταγμα ρούμι - Ανάμεικτη σαλάτα: 2 φλιτζάνια μαρούλι, ½ κομμένο αχλάδι και 2 κουτάλια της σούπας βινεγκρέτ χωρίς λιπαρά. - 2/3 του φλιτζανιού καρότα και μπιζέλια στον ατμό - Φοντύ σοκολάτας: ρίξε 1 φλιτζάνι φράουλες και ένα κομμένο kiwi σε ¼ του φλιτζανιού σιρόπι σοκολάτας χωρίς λιπαρά.

ΣΝΑΚ - ½ ψωμάκι ολικής αλέσεως με ένα κουτάλι της σούπας κρέμα γάλακτος χωρίς λιπαρά κι ένα κουταλάκι του γλυκού μαρμελάδα φρούτων

ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΙΝΟ - 1 φλιτζάνι δημητριακά, σε ένα φλιτζάνι γάλα χωρίς λιπαρά με γαρνίρισμα 2 κουτάλια της σούπας σπόρους σιταριού και 1 κουτάλι της σούπας μαύρη ζάχαρη - 1 μπανάνα, κομμένη και πασπαλισμένη με κανέλλα - 170 γραμμάρια χυμός πορτοκάλι (από πορτοκάλια ενισχυμένα με ασβέστιο) - Πράσινο τσάι ή καφές (στα μισά του πρωινού)

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ - Ένα σάντουιτς - 1 πορτοκάλι μεσαίου μεγέθους - 1 φλιτζάνι σταφύλια - Παγωμένο τσάι από βότανα

ΒΡΑΔΙΝΟ - 113 γραμμάρια σολομός στο γκριλ, με χυμό λεμόνι και φρέσκο άνηθο - 15 βλαστοί από σπαράγγια, ελαφρώς μαγειρεμένα στον ατμό και πασπαλισμένα με κόκκινη πιπεριά - 1 φλιτζάνι κίτρινη κολοκύθα, ελαφρώς μαγειρεμένη στον ατμό - ½ φλιτζάνι κους κους ολικής αλέσεως

Η σχέση φαγητού-καλής διάθεσης Ο σολομός έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε λιπαρά ωμέγα-3, τα οποία βοηθούν στο να διατηρείται η διάθεσή σου σε σταθερά επίπεδα, ενώ το φολικό οξύ στα σπαράγγια είναι βασικής σημασίας για την παραγωγή σεροτονίνης.

ΣΝΑΚ 2/3 του φλιτζανιού σορμπέ βατόμουρων με γαρνίρισμα 1 φλιτζάνι ανάμεικτα βατόμουρα.

ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΩΙΝΟ - 1 μάφιν 85 γραμμαρίων ολικής αλέσεως με 1 κουτάλι της σούπας φυστικοβούτυρο - ½ φλιτζάνι κομμάτια ανανά - 1 φλιτζάνι γάλα με χαμηλά λιπαρά, ζεστό και πασπαλισμένο με κανέλα

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ - Σάντουιτς με τυρί* - 1 ½ φλιτζάνι σούπα τομάτας από κονσέρβα με γάλα με χαμηλά λιπαρά* - Σαλάτα με καρότο* - Νερό ή αναψυκτικό διαίτης χωρίς καφεϊνη

ΒΡΑΔΙΝΟ - Κοτόπουλο με μάνγκο* - ½ φλιτζάνι φρέσκα πράσινα φασόλια στον ατμό - 1 φλιτζάνι μαρούλι με 1 κουτάλι ντρέσινγκ με χαμηλά λιπαρά - 1 μικρή φέτα κέικ με ½ φλιτζάνι φρέσκα μούρα

Η σχέση φαγητού – καλής διάθεσης Κάτι γλυκό στο τέλος της ημέρας μπορεί να τονώσει τα επίπεδα της ενδορφίνης, της χημικής ουσίας του εγκεφάλου που επηρεάζει την καλή διάθεση.

ΣΝΑΚ Ένα φλιτζάνι ποπ κορν πασπαλισμένα με κανέλα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΙΝΟ 1 φλιτζ γάλα 1,5%, 1 φέτα μαύρο ψωμί με μέλι ή μαρμελάδα σπιτική 6-12 αμύγδαλα ή καρύδια

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ - Σάντουιτς με τονοσαλάτα: ανακάτεψε 85 γραμμάρια τόνο σε νερό με ¼ φλιτζάνι ψιλοκομμένο σέλερι, 1 κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα, 1 κουτάλια της σούπας μαγιονέζα με χαμηλά λιπαρά και προσέθεσε μαύρο πιπέρι για τη γεύση. Σέρβιρε με μαρούλι σε δύο φέτες ψωμί ολικής αλέσεως. - Σαλάτα με τομάτα και καλαμπόκι* - 1 φλιτζάνι άνθη μπρόκολου με 2 κουτάλια της σούπας ντρέσινγκ με χαμηλά λιπαρά - Ανθρακούχο νερό

Η σχέση φαγητού – καλής διάθεσης Τα μπρόκολα είναι πλούσια σε φυλλικό οξύ βιταμίνης Β, το οποίο βελτιώνει τη διάθεση και τη συγκέντρωση.

ΒΡΑΔΙΝΟ - 85 γραμμάρια μπριζόλα ψητή - 113 γραμμάρια ψητή πατάτα με πράσα και 2 κουτάλια της σούπας κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά - Ψητά λαχανικά*

Η σχέση φαγητού – καλής διάθεσης Το σώμα μπορεί να απορροφήσει 25 τοις εκατό του σιδήρου που περιέχεται στο κρέας, τα πουλερικά και το ψάρι, αλλά μόνο το 15 τοις εκατό του σιδήρου που υπάρχει στα λαχανικά.

ΣΝΑΚ 2 μπάρες δημητριακών με σύκα και ένα ποτήρι χυμός ροδάκινο

ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΙΝΟ 1 κουλούρι στρογγυλό με σησάμι, 1 φλιτζ γάλα 1,5% ή 1 φέτα ψωμί ολικής με ταχίνι και 1 ποτήρι φυσικό χυμό πορτοκάλι

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ - 1 ψωμάκι ολικής αλέσεως με 85 γραμμάρια καπνιστό σολομό, 2 κουτάλια της σούπας τυρί κρέμα με χαμηλά λιπαρά, 1 φέτα κόκκινο κρεμμύδι, 1 φέτα τομάτα και 2 κουτάλια της σούπας λαχανάκια - 10 μικρά καρότα - 1 φλιτζάνι χυμό λαχανικών με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο

ΒΡΑΔΙΝΟ - Τσιζ μπέργκερ με γαλοπούλα: 85 γραμμάρια ψητό στήθος γαλοπούλας, 28 γραμμάρια τσένταρ, μαρούλι, τομάτα και κόκκινο κρεμμύδι, σε ψωμάκι ολικής αλέσεως. - Τηγανητές γλυκοπατάτες*. - Πράσινη σαλάτα: 2 ½ φλιτζάνια σαλάτα mesclun, 1 κουτάλι της σούπας κομμένο κόκκινο κρεμμύδι, ¼ φλιτζανιού μούρα και 2 κουτάλια της σούπας βινεγκρέτ μούρων χωρίς λιπαρά.

ΣΝΑΚ 1 ψητό μήλο με κανέλλα ή 1 ρυζόγαλο με γάλα 1,5%

Η σχέση φαγητού-καλής διάθεσης Ένα μείγμα υδατανθράκων υψηλής ποιότητας (το ψωμάκι ολικής αλέσεως) και πρωτεϊνών (γαλοπούλα) τονώνει τη χημική ουσία ντοπαμίνη, η οποία σε βοηθά να παραμένεις σε εγρήγορση όλη μέρα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙΝΟ - Ομελέτα λαχανικών* - 1 φέτα ψωμί ολικής αλέσεως με 1 κουταλάκι του γλυκού βούτυρο ½ βραστό γκρέιπ φρουτ: κόψε το γκρέιπ φρουτ στη μέση, ρίξε λίγη ζάχαρη, κανέλα και μοσχοκάρυδο και βράσε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. - Καπουτσίνο: ζεστό καπουτσίνο με αφρόγαλα από γάλα με χαμηλά λιπαρά

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ - Wrap με σπανάκι και κοτόπουλο* - 1 φλιτζάνι κομμένα ροδάκινα ή βερίκοκα από κονσέρβα, πασπαλισμένα με μοσχοκάρυδα - 1 φλιτζάνι γάλα με 1% λιπαρά

ΒΡΑΔΙΝΟ - 85 γραμμάρια ψητός ιππόγλωσσος με χυμό λεμονιού και φρέσκο βασιλικό - Πράσινος πουρές: Ψήσε και κάνε πουρέ με 170 γραμμάρια πατάτες. Ανακάτεψε 2/3 του φλιτζανιού ψιλοκομμένο τεύτλο, 1 κουταλάκια του γλυκού βούτυρο και ½ φλιτζάνι γάλα με χαμηλά λιπαρά μισό και μισό. Προσέθεσε αλάτι και πιπέρι για τη γεύση. - ΣΑΛΑΤΑ – μαρούλι-ρόκα-καλαμπόκι βραστό με μοτσαρέλα ή παρμεζάνα, μανιτάρια ψητά και παξιμαδάκια ολικής

ΣΝΑΚ 1 γιαούρτι 2% με μέλι και 6 καρύδια ή 1 φέτα ψωμί ολικής με 1 φέτα καπνιστού σολομού και μαρούλι

Η σχέση φαγητού – καλής διάθεσης Τα λαχανικά που προσθέτεις στον πουρέ σε βοηθούν να λάβεις περισσότερο φυλλικό οξύ.

Χρησιμοποίησε το ίδιο κόλπο σε σούπες, μαγειρευτά και λαζάνια.

Επιμέλεια ο Κάζης Αβραάμ, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, M.Sc στην κλινική διατροφή - [Περιοδικό SHAPE]

Σχόλιο Ιστοσελίδας

ΠΡΟΣΟΧΗ

Ο καθένας φυσικά ξέρει ποια τρόφιμα των ενοχλούν και ποια όχι, αναλόγως με την βαθμίδα υγείας που κατέχει και της συμβουλές που μπορει να του έδωσε ο γιατρός, έτσι μπορείτε αναλόγως να αντικαταστήσετε κάποιες τροφές με άλλες ίδιας διατροφικής αξίας π.χ. αντί για πατάτα, ένα ποτήρι ρύζι ή αντί για 1 ποτήρι γάλα, 1 ποτήρι νερό με μια κουταλιά χαρουπόμελο (πηγή ασβεστίου) κ.τ.λ

Τα Πάντα για το Γιαούρτι

Η Ιστορία του Γιαουρτιού

Η δημοτικότητα του γιαουρτιού είναι μία εντελώς πρόσφατη εξέλιξη στην Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη. Πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες τροφές που γνωρίζει ο άνθρωπος, και που υπήρξε βασικό τρόφιμο προϊόν στη νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και τμήματα της Άπω Ανατολής, για χιλιάδες χρόνια. Οι αναφορές στο γιαούρτι αφθονούν στα γραπτά ντοκουμέντα των Αιγυπτίων Φαραώ και το προτιμούσαν ιδιαίτερα οι Ισραηλίτες. Οι Έλληνες γνώριζαν το γιαούρτι και ήταν ενημερωμένοι για τις υγιεινές του ιδιότητες. Ο ιστορικός Ηρόδοτος, που έζησε στον 5ο αιώνα π.Χ. μνημονεύει το γιαούρτι, καθώς και ο περίφημος γιατρός του 1ου, 2ου π.Χ. αιώνα Γαληνός, που εκθείαζε τη μαλακτική και καθαρτική επίδραση στα έντερα. Το γιαούρτι απολάμβαναν επίσης και οι Ρωμαίοι. Ο λόγιος και φυσιοδίφης Πλίνιος ο πρεσβύτερος, που έζησε στον 1ο μ.Χ. αιώνα, ήταν ένας από τους ενθουσιώδεις καταναλωτές του. Το γιαούρτι εκτιμούνταν πάρα πολύ και από τον μεσαιωνικό αραβικό κόσμο.

Ένα επιστημονικό βιβλίο που είδε το φως στη Δαμασκό, το 633, εξυμνεί τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Χωρίς αμφιβολία, το γιαούρτι, υπήρχε πολλά χρόνια πριν οι άνθρωποι γράψουν γι' αυτό. Είναι πολύ πιθανό ότι η ανακάλυψη του έγινε τυχαία. Γενικά πιστεύεται ότι πρωτοεμφανίστηκε στη Μέση Ανατολή, κάπου στην περιοχή της σημερινής Τουρκίας, ή ίσως στη γειτονική Περσία. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το πως πρωτοδημιουργήθηκε. Μια από αυτές τοποθετεί την αρχή της ανακάλυψης του γιαουρτιού κάπου στη νεολιθική εποχή (στο 10.000 π.Χ. περίπου), όταν ο άνθρωπος πρωτοέμαθε το άρμεγμα των ζώων. Κάποιο πήλινο δοχείο γεμάτο γάλα που έτυχε να ζεσταθεί τυχαία για κάμποσες ώρες σε μια γωνία, μετατράπηκε, σε "κεσέ" με γιαούρτι. Ο συνδυασμός του θερμού κλίματος της Μέσης Ανατολής και η απουσία υγιεινών συνθηκών προσφέρουν ένα γόνιμο περιβάλλον στους βακίλους του γιαουρτιού για να υπάρξουν και να πολλαπλασιαστούν με φυσικό τρόπο. Οποιεσδήποτε όμως και αν υπήρξαν οι περιστάσεις μέσα στις οποίες ανακαλύφθηκε, γρήγορα διαπιστώθηκε πως το γιαούρτι, εκτός από την ευχάριστη γεύση του, ήταν ένας υπέροχος τρόπος διατήρησης του γάλατος. Είναι πιθανό οι πρώτοι βοσκοί να έμαθαν να βράζουν το γάλα, να το μπολιάζουν έπειτα με λίγο γιαούρτι από την προηγούμενη πηξιά και να το διατηρούν ζεστό σκεπάζοντάς το ίσως με δέρματα ζώων. Με τον τρόπο αυτό, σύντομα η τροφή αυτή θα πρέπει να έγινε βασικό στοιχείο της δίαιτάς τους. 

Πιστεύεται ότι η χρήση του γιαουρτιού εξαπλώθηκε από τη Μέση Ανατολή σε πιο μακρινές περιοχές με την εξέλιξη του εμπορίου και τη διεξαγωγή πολέμων, ενώ άλλα προϊόντα, συγγενή του γιαουρτιού, θα πρέπει επίσης να ανακαλύφθηκαν, ανεξάρτητα από άλλους λαούς, που χρησιμοποιούσαν το γάλα των ζώων στη διατροφή τους. Μια Περσική εισβολή χρησίμευσε στην εισαγωγή του γιαουρτιού στην Ινδία, όπου πολύ γρήγορα έγινε δημοφιλές. Αναμιγμένη με μέλι, θεωρείτο ως τροφή των Θεών από τους γιόγκι, οι οποίοι, από το 500 ακόμη π.Χ. είχαν αναπτύξει αυστηρούς κανόνες για την κατανάλωση της τροφής και του ποτού. Στον 7ο αιώνα μ.Χ. οι Βούλγαροι, ασιατικοί νομάδες, εγκαταστάθηκαν στα Βαλκάνια, φέρνοντας μαζί τους το γιαούρτι. Ο τεράστιος στρατός του Μογγόλου κατακτητή Τζένκινς Χαν χρησιμοποιούσε γιαούρτι για να διατηρεί το κρέας και τρεφόταν αποκλειστικά μ' αυτήν, όπου δεν υπήρχε διαθέσιμη άλλη τροφή. Η εισαγωγή του γιαουρτιού στη Δυτική Ευρώπη λέγεται ότι έγινε στο δέκατο έκτο αιώνα. Ο Γάλλος βασιλιάς Φραγκίσκος Α', καταπονημένος σοβαρά από μια εντερική αρρώστια, ξαναβρήκε την υγεία του από έναν Κωσταντινοπολίτη Θεραπευτή, που κατέφθασε πεζός μ' ένα κοπάδι πρόβατα και γίδια. Ο πρωτότυπος αυτός γιατρός παρασκεύασε γιαούρτι, που όταν το έφαγε ο μονάρχης δεν άργησε να θεραπευτεί. Φαίνεται πως αυτό το γεγονός στάθηκε η αιτία να ονομάζουν οι Γάλλοι το γιαούρτι "το γάλα της αιώνιας ζωής". Στην πραγματικότητα, το γιαούρτι υπήρχε στα μοναστήρια της Δυτικής Ευρώπης πριν από τον 16ο αιώνα αλλά μπορεί να μην ήταν γνωστό στον πολύ κόσμο. Ωστόσο ο γιαούρτι ελάχιστα ήταν γνωστό στη δύση έως ακόμη στις δεκαετίες του 1920 και 1930. Η προετοιμασία του εδάφους για την εμπορική παραγωγή του γιαουρτιού άρχισε από έναν διακεκριμένο Γάλλο ρωσικής καταγωγής, βακτηριολόγο τον Δρα Μέτσνικοφ (1844 - 1916), διευθυντή του Ινστιτούτου Παστέρ, στο Παρίσι, και βραβευμένο με το βραβείο Νόμπελ της φυσιολογίας και της ιατρικής του 1908, για το έργο του πάνω στις ιδιότητες των λευκών αιμοσφαιρίων να καταπολεμούν τις μολύνσεις. Οι έρευνες του Μέτσνικοφ πάνω στο πρόβλημα του πρώιμου γήρατος στους ανθρώπους τον οδήγησαν στη μελέτη του τρόπου ζωής και της δίαιτας των Βούλγαρων. Στις αρχές του αιώνα μας οι Βούλγαροι ήταν από τους φτωχότερους λαούς στον κόσμο, αλλά ο μέσος όρος ζωής τους, σύμφωνα με μια έκθεση της εποχής, ήταν ογδόντα επτά χρόνια (έναντι σαράντα οχτώ στις ΗΠΑ). Επιπλέον η Βουλγαρία ξεπερνούσε κατά πολύ τα άλλα έθνη του πλανήτη στον αριθμό αιωνόβιων, σε σχέση με τον πληθυσμό της, περιλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών, που ακολουθούσαν πολύ πίσω απ' αυτήν. Παρόλο που από τη δίαιτα τους έλειπαν μερικές τροφές που θεωρούνται ουσιώδεις από θρεπτική άποψη, οι τραχείς κάτοικοι αυτής της αγροτικής χώρας κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες γιαουρτιού μαζί με λαχανικά, καρύδια και σκόρδα. Οι παρατηρήσεις του Μέτσνικοφ σε ότι αφορά τη ζωή των Βουλγάρων, τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η ρωμαλεότητα και μακροβιότητα τους οφειλόταν στο γιαούρτι. Στο εργαστήριό του πέτυχε να απομονώσει δύο τύπους βακίλων που είναι υπεύθυνοι για τη μετατροπή του γάλακτος σε γιαούρτι, κάνοντας έτσι δυνατή την παραγωγή του γιαουρτιού για εμπορικούς σκοπούς. 

Με το πέρασμα των αιώνων, αποδόθηκε στο γιαούρτι ένας σημαντικός αριθμός ευεργετικών χαρακτηριστικών. Φημίζεται λ.χ. ότι παρατείνει τη ζωή, αυξάνει τη σεξουαλική ικανότητα, καλμάρει τα ταραγμένα νεύρα και θεραπεύει ένα πλήθος ακόμη σημαντικές αρρώστιες, από δερματοπάθειες μέχρι γαστρεντερικές παθήσεις. Η σύγχρονη ιατρική επιστήμη απέδειξε ότι μερικοί απ' αυτούς τους ισχυρισμούς είναι αβάσιμοι. Άλλοι αμφισβητούνται από διάφορους ερευνητές με αποτέλεσμα να δημιουργούνται έντονες συζητήσεις στον κόσμο των ιατρικών ερευνητών. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η πίστη πως όταν τρώμε γιαούρτι, αποκαθιστούμε τους χρήσιμους γαλακτοβάκιλους του εντέρου, που έχουν καταστραφεί από τη λήψη αντιβιοτικών, τα οποία, όπως είναι γνωστό, δεν σκοτώνουν μόνο τα βλαβερά μικρόβια αλλά και την ευεργετική χλωρίδα του εντέρου. Ένα άλλο είναι ότι οι βάκιλοι του γιαουρτιού μπορούν να κατασκευάσουν βιταμίνη Β, όταν το γιαούρτι βρίσκεται μέσα στο έντερο. Το γιαούρτι είναι πραγματικά μια εξαίρετη τροφή. Παρασκευασμένη από γάλα, διαθέτει ιδεώδη σχεδόν θρεπτικά συστατικά, αλλά το τι ακριβώς περιέχει εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες. 

Συνήθως, στην Παρασκευή γιαουρτιού για το εμπόριο χρησιμοποιείται το γάλα της αγελάδας, αλλά το γάλα αυτό μπορεί να είναι πλήρες, λίγο ή πολύ αποβουτυρωμένο κτλ. με αποτέλεσμα να ποικίλλει όχι μόνο στην περιεκτικότητα λιπαρών και θερμίδων αλλά και στην ποσότητα μερικών θρεπτικών στοιχείων. Επιπλέον, αν το γιαούρτι είναι καμωμένο από γάλα άλλων ζώων (προβάτων, αγελάδων, κατσίκας κλπ.) ή ακόμα και από το γάλα της σόγιας, οι θρεπτικές του ιδιότητες μπορεί να διαφέρουν πάρα πολύ. Επίσης ένας σημαντικός παράγοντας που κάνει το γιαούρτι να διαφέρει είναι η δίαιτα των ζώων από τα οποία προέρχεται το γάλα, καθώς και το περιβάλλον. Όταν το γιαούρτι - όπως και το γάλα - στερείται ορισμένων ουσιωδών θρεπτικών στοιχείων, δεν μπορεί να θεωρείται από μόνη της πλήρης τροφή, αλλά μάλλον ένα συστατικό μιας καλά ισορροπημένης δίαιτας. Αυτή η σπουδαιότητα της αναγνωρίσθηκε στις αρχές του αιώνα μας από τον Ινδό πολιτικό και πνευματικό ηγέτη Μαχάτμα Γκάντι, που επιδίωξε να βελτιώσει τις αξιοθρήνητες συνθήκες υποσιτισμού και πείνας του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού της χώρας του. Στο βιβλίο του "Διαιτητική Μεταρρύθμιση", υπόδειχνε τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν οι φτωχοί να βελτιώσουν το επίπεδο της διατροφής και της υγείας τους. Ανάμεσα στις τροφές που συνιστούσε με θέρμη ήταν και το γιαούρτι, στις ιδιότητες του οποίου αφιέρωσε ένα ολόκληρο δοκίμιο. 

Ένα από τα πιο ευεργετικά χαρακτηριστικά του γιαουρτιού είναι το ότι χωνεύεται ευκολότατα, πράγμα που το κάνει επιθυμητό από τους ανθρώπους με ευαίσθητο στομάχι, που δυστυχώς είναι πάμπολλοι, και από τους αρρώστους ή τους αναρρωνύοντες. Έχει αποδειχθεί ότι η λακτόζη, το ζάχαρο που περιέχει το γάλα, δεν μπορεί να χωνευτεί από κάποια άτομα. Όταν όμως το γάλα ξινίσει, η λακτόζη υφίσταται μια χημική αλλαγή που έχει σαν αποτέλεσμα να μπορεί να τρώγεται σαν γιαούρτι χωρίς καμιά δυσκολία από άτομα με ευαισθησία στο γάλα. Κάτω από ομαλές συνθήκες, χρειάζονται 4 ώρες να χωνευτεί το γάλα, ενώ χρειάζεται μόνο μια ώρα για να απορροφηθούν οι βιταμίνες, τα μέταλλα και οι πρωτεΐνες του γιαουρτιού. Η υψηλή περιεκτικότητα του γιαουρτιού σε ασβέστιο - όπως του γάλατος - μπορεί να είναι ευεργετική στους ηλικιωμένους που οι ιστοί των οστών τους έχουν γίνει λεπτοί, με αποτέλεσμα να σπάζουν εύκολα, να κυρτώνεται η σπονδυλική στήλη και να πέφτουν τα δόντια τους. Ακόμη, το ασβέστιο, πιστεύεται ότι ανακουφίζει τη νευρική υπερένταση. Έρευνες έδειξαν επίσης ότι το γιαούρτι, μόλο που θεωρείται ότι περιέχει υψηλά ποσοστά χοληστερίνης, όταν είναι παρασκευασμένο από πλήρες γάλα, περιέχει εξάλλου και ένα στοιχείο που εμποδίζει την παραγωγή χοληστερίνης και πραγματικά ελαττώνει το επίπεδό της στο αίμα. Παρά την αμφισβήτηση που περιλαμβάνουν πολλά από τα ευεργετήματα που απορρέουν από το βακτηριακό του περιεχόμενο, το γιαούρτι είναι σίγουρα μια υγιεινή θρεπτική και εύπεπτη τροφή με ευχάριστη γεύση. Η τρέχουσα δημοτικότητα του γιαουρτιού στη Δύση περιορίζεται ακόμη σε αυτό που ονομάζουμε υγιεινή τροφή. Μια τεράστια ποικιλία τροφίμων παρασκευασμάτων τα φαγητά, ορεκτικά, λιχουδιές, γλυκίσματα, ποτά, γίνονται και συνοδεύονται από γιαούρτι στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο, την Ινδία και πολλές χώρες της Δύσης.

Τι Είναι το Γιαούρτι Το γιαούρτι είναι γάλα πηγμένο και ζυμωμένο από δύο τύπους καλοηθών βακτηρίων. Η πήξη οφείλεται στη δράση του Λακτομπάκιλλους Μπουλκάρικους, ενώ ο Στρεπτόκκοκους Τερμόφιλους προκαλεί τη ζύμωση του γαλακτοσακχάρου και το μετατρέπει σε γαλακτικό οξύ. Αυτό το ήπιο οξύ μετατρέπει την πρωτεΐνη σε γιαούρτι και δρα ως συντηρητικό. Μερικές φορές στο γιαούρτι περιέχεται και ένας τρίτος τύπος βακτηρίου, ο Λακτομπάκιλλους Ασιντόφιλους. Ανάλογα με τη χώρα ή την περιοχή προέλευσης, το γιαούρτι παρασκευάζεται από το γάλα διαφόρων ζώων και με διάφορες μεθόδους, με αποτέλεσμα να ποικίλλει στη γεύση και τη σύσταση. Για παράδειγμα, γιαούρτι φτιαγμένο από το γάλα βούβαλου είναι πλουσιότερο και γλυκύτερο από αυτό του αγελαδινού γάλατος. Από το άλλο μέρος, το γάλα της κατσίκας και της φοράδας περιέχει υψηλότερο ποσοστό βουτύρου από ότι το γάλα της αγελάδας, ενώ το γάλα της καμήλας δεν περιέχει καθόλου λίπος βουτύρου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το γιαούρτι παρασκευάζεται σχεδόν αποκλειστικά από γάλα αγελάδας. Στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη το γιαούρτι γίνεται από αγελαδινό επίσης γάλα, αλλά και από κατσικίσιο, σε μικρότερη όμως έκταση. Στην Τουρκία και στην Ν.Α. Ευρώπη, και βέβαια στην Ελλάδα, η προτίμηση στρέφεται στο "πρόβειο γιαούρτι", που πράγματι είναι πλουσιότερο σε συστατικά, γευστικότατο και γι' αυτό περιζήτητο. Στη Μέση Ανατολή, στις Καυκασιανές δημοκρατίες, στην Ινδία και στη Μούρμπα, χρησιμοποιούν για την Παρασκευή του γιαουρτιού γάλα από αγελάδες, κατσίκες και βούβαλους. Γάλα από βούβαλο επίσης χρησιμοποιείται πολύ στην Αίγυπτο. Με το γάλα φοράδας κάνουν γιαούρτι στην Κεντρική Ασία και Σιβηρία.  


Τo Εμπορικό Γιαούρτι Το εμπορικό γιαούρτι παρασκευάζεται γενικά από παστεριωμένο και ομοιογενοποιημένο γάλα αγελάδας, κάτω από προσεκτικά ελεγχόμενες θερμοκρασίες και συνθήκες ζύμωσης. Οι πολυάριθμοι τύποι που διοχετεύονται στο εμπόριο διαφέρουν πολύ στη γεύση και στη σύνθεση. Αν διαβάσουμε προσεκτικά τις ετικέτες τους, θα δούμε ότι το γάλα από το οποίο παρασκευάζονται ποικίλλει σε περιεκτικότητα βουτύρου, είναι εμπλουτισμένο με άπαχα στερεά συστατικά του γάλατος και σταθεροποιημένο με ζελατίνη.
 
Τo Σπιτικό Γιαούρτι Μολονότι είναι χρήσιμο να μπορούμε να γνωρίζουμε την ποιότητα του γιαουρτιού που αγοράζουμε, είτε για άμεση κατανάλωση, είτε για χρήση του στη μαγειρική, καλό είναι να μπορούμε επίσης να το φτιάχνουμε μόνοι μας στο σπίτι. Αντίθετα από ότι συμβαίνει με την Παρασκευή γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως είναι το βούτυρο, το τυρί και το παγωτό, ο τρόπος που γίνεται το γιαούρτι είναι πολύ λιγότερο περίπλοκος. Είναι επίσης σημαντικά φθηνότερος και κοστίζει κάτω από το μισό της τιμής του γιαουρτιού του εμπορίου. Επιπλέον, μπορείτε σίγουρα να ξέρετε πόσο φρέσκο είναι, τι ποιότητα υλικών χρησιμοποιήθηκαν, πόσες θερμίδες περιέχει κλπ. Στο σπιτικό γιαούρτι δεν έχετε να προσθέσετε συντηρητικά, σταθεροποιητικές ουσίες για να είναι πολύ πηχτό, τεχνητό χρωματισμό και αρώματα για να είναι ευχάριστο στο μάτι και ελκυστικό στη γεύση ή ζάχαρη για να γλυκάνει. Το να φτιάχνει κανείς γιαούρτι είναι μια δημιουργική δραστηριότητα που δίνει ικανοποίηση ανάλογη με εκείνη που δοκιμάζουμε όταν ψήνουμε ψωμί ή φυτεύουμε ένα σπόρο και τον παρατηρούμε να αναπτύσσεται και να γίνεται φυτό με άνθη και καρπούς.  


Γιαούρτι και Δίαιτα Με το γιαούρτι σαν διαιτητικό βοήθημα, δεν είστε αναγκασμένοι να παραιτηθείτε από όλες τις τέρψεις του τραπεζιού προκειμένου να αποβάλετε τα παραπανίσια κιλά. Ένα κύπελλο σκέτο γιαούρτι, φτιαγμένο από μισοαποβουτυρωμένο γάλα, περιείχε 100 - 120 περίπου θερμίδες, έναντι 165 που περιέχει με το πλήρες γάλα, 454 θερμίδες η ξινή κρέμα (αφρόγαλα), 838 η βαριά κρέμα και 1616 η μαγιονέζα. Ακόμα και το αρωματισμένο γιαούρτι με φρούτα κομπόστας που μπορεί να περιέχει διπλάσιες και πλέον θερμίδες από το σκέτο άπαχο γιαούρτι (η ακριβής ποσότητα θερμίδων ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο και το είδος), είναι πολύ λιγότερο παχυντικό από ίση ποσότητα μηλόπιτας, ή κέικ σοκολάτας, αν και οι άνθρωποι που πραγματικά θέλουν να χάσουν βάρος θα πρέπει να τα αποφεύγουν αυτά.
Ενώ είναι αλήθεια ότι τόσο το σκέτο γιαούρτι όσο και το γάλα έχουν την ίδια θρεπτική αξία και την ίδια ποσότητα θερμίδων, το γιαούρτι είναι περισσότερο ικανοποιητική και χορταστική τροφή - νιώθεις δηλαδή ότι "τρως φαΐ", πράγμα που δε συμβαίνει με το γάλα. Κρίνοντας από τα παραπάνω, η υποκατάσταση των τροφών που έχουν υψηλότερο ποσοστό θερμίδων με γιαούρτι μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό τη διατήρηση του βάρους υπό έλεγχο. Πολλά φαγητά, σερβιρισμένα με γιαούρτι, είναι πραγματικά νοστιμότερα παρά όταν συνοδεύονται από τα παραδοσιακά τους αρτύματα που περιέχουν πάρα πολλές θερμίδες. Για παράδειγμα, δοκιμάστε ψητή πατάτα με γιαούρτι και κρεμμυδάκι, αντί βούτυρο. Ή μήπως δεν είναι πιο δροσιστική η κομπόστα φρούτων όταν την περιχύσετε με γιαούρτι και την πασπαλίσετε με κανέλλα, αντί κρέμας; Επίσης, δεν πρέπει να παραβλέπετε την υγιεινή αξία που έχει το γιαούρτι, που μπορεί να βοηθήσει τόσο στη διατήρηση της υγείας και της ζωτικότητας σας όσο και στη διατήρηση της γραμμής σας.


Μαγειρική με Γιαούρτι

Να φυλάτε το γιαούρτι στο ψυγείο. Μη το βάζετε όμως ποτέ στην κατάψυξη, γιατί στις θερμοκρασίες κατάψυξης σκοτώνονται οι βάκιλοί του. Πριν ζεστάνετε γιαούρτι, αφήστε το να πάρει τη θερμοκρασία δωματίου. Όταν μαγειρεύετε κάποιο φαγητό με γιαούρτι, θα πρέπει να προτιμάτε χαμηλές θερμοκρασίες και το μαγείρεμά σας να είναι σύντομο. Όταν είναι δυνατό, προσθέτετε το γιαούρτι προς το τέλος του ψησίματος, λίγο πριν κατεβάσετε το φαγητό από τη φωτιά, για να προλάβετε το "κόψιμο". Αν όμως το γιαούρτι πρέπει να προστεθεί στην αρχή, θα πρέπει να το σταθεροποιήσετε προηγούμενα ώστε να αποφύγετε το "κόψιμο" και την τυροποίηση. Όταν ψήνετε ψωμί, κέικ και γλυκίσματα, αυτό το διάβημα δεν είναι απαραίτητο, αφού στη συνταγή περιέχεται ήδη αλεύρι. Όταν μαγειρεύετε με γιαούρτι, να θυμάστε πως αν η θερμοκρασία δεν διατηρηθεί κάτω από τους 45° Κ, οι βάκιλοι, θα νεκρωθούν. Φυσικά, το φαγητό, το κέικ, το ψωμί σας ή οτιδήποτε άλλο θα διατηρήσει το ξεχωριστό άρωμα και τη γεύση του γιαουρτιού, αλλά οι ευεργετικές ιατρικές του ιδιότητες θα καταστραφούν. 
 
Το ανακάτεμα του γιαουρτιού μέσα σε άλλα συστατικά θα βοηθήσει στη διατήρηση της σύστασής του. Μπορείτε να κάνετε το γιαούρτι σας πιο πηχτό, προσθέτοντας λίγη σκόνη γάλατος. Ή αν πρόκειται να το ζεστάνετε - πράγμα που θα το κάνει νερουλό - προσθέστε λίγο αλεύρι, ή κορν φλάουερ διαλυμένο σε λίγο κρύο νερό. Αν το γιαούρτι σας φαίνεται να έχει νερουλιάσει πολύ από υπερβολικό ανακάτεμα ή κούνημα, δοκιμάστε να το ψήξετε λίγο ώστε να ξαναβρεί την προηγούμενη πυκνότητά του. Εξάλλου, αν χρειασθείτε γιαούρτι, με πιο ρευστή σύσταση δεν έχετε παρά να το χτυπήσετε γερά. Όταν αντικαθιστάτε στα κέικ κλπ. το γάλα ή την κρέμα με γιαούρτι, προσθέστε μισή κουταλιά της σούπας μπέικιν πάουντερ για κάθε κύπελλο γιαουρτιού. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε γιαούρτι ή μείγμα γιαουρτιού και μαγιονέζα, αντί σκέτη μαγιονέζα σε πολλές συνταγές. Περάστε το γιαούρτι από τρυπητό αν θέλετε να φτιάξετε σάλτσα. Χρησιμοποιήστε το σαν λαδολέμονο σε κρέατα και πουλερικά.

Συνταγή για Τυρόψωμο με γιαούρτι

Σταθεροποίηση Γιαουρτιού
Το παρατεταμένο ψήσιμο κάνει το γιαούρτι από αγελαδινό γάλα να τυροποιείται. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, μπορείτε να καταφύγετε στη χρήση σταθεροποιητικών, όπως είναι το ασπράδι αυγού ή το κορν φλάουερ π.χ. 1 κιλό σκέτο γιαούρτι. 1 ασπράδι αυγού, χτυπημένο ελαφρά ή μια κουταλιά σούπας κορν φλάουερ ή αλεύρι διαλυμένο σε λίγο κρύο νερό. 1 / 2 κουταλάκι γλυκού αλάτι. Σε εμαγιέ ή ανοξείδωτη κατσαρόλα χτυπάτε δυνατά το γιαούρτι μέχρι να αποκτήσει μια ρευστή σχεδόν σύσταση. Προσθέτετε το ασπράδι του αυγού, ή το κορν φλάουερ, ή το αλεύρι διαλυμένα στο νερό με αλάτι. Ανακατεύετε καλά με ξύλινο κουτάλι. Τα βάζετε να πάρουν βράση, ανακατεύοντας συνεχώς προς τη μία κατεύθυνση μόνο να πάρουν βράση, (παραδοσιακή μεσανατολίτικη τεχνική, που πιθανώς αποτρέπει το "κόψιμο"). Ελαττώνετε τη θερμοκρασία τόσο ώστε μόλις σιγοβράσει, ξεσκέπαστο, για δέκα περίπου λεπτά, η ωσότου το μείγμα αποκτήσει μια πυκνή σύσταση κρέμας. Το γιαούρτι τώρα είναι έτοιμο να συνδυαστεί και να μαγειρευτεί με κρέας ή λαχανικά (ή και με τα δύο μαζί), χωρίς τον κίνδυνο να τυροποιηθεί.


ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ ΓΙΑΟΥΡΤΙΟΥ
Συστατικά που Aπαιτούνται για την Παρασκευή Γιαουρτιού
Για την Παρασκευή γιαουρτιού δεν απαιτούνται παρά μόνο δύο συστατικά: γάλα και μαγιά (γιαουρτοπυτιά). Το γάλα της αγελάδας, του προβάτου, της κατσίκας, της φοράδας, της γαϊδούρας, της καμήλας, του βούβαλου κλπ. ακόμη και της σόγιας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη κατασκευή γιαουρτιού. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φρέσκο πλήρες ή αποβουτυρωμένο γάλα, γάλα κονσερβοποιημένο ή γάλα - σκόνη, σε συνδυασμό των παραπάνω μορφών γάλατος. Προσωπικά προτιμούμε τη γεύση του γιαουρτιού από φρέσκο γάλα και το συνιστούμε, γιατί δίνει καλύτερα αποτελέσματα. Ένα κιλό γάλα θα δώσει ένα κιλό γιαούρτι. Το άρωμα και η σύσταση θα διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο του γάλατος που θα χρησιμοποιηθεί. Το πλήρες γάλα θα δώσει ένα λείο, ομοιογενές και εύγεστο γιαούρτι, ενώ το αποβουτυρωμένο θα δώσει πενιχρότερο αποτέλεσμα. Για ένα πυκνότερο και γλυκύτερο γιαούρτι χρησιμοποιήστε μισό και μισό από τους προηγούμενους τύπους. Η προσθήκη άπαχης γαλακτόσκονης και (1 / 3 κυπέλλου σε 1 κιλό γάλα) στο πλήρες ή το αποβουτυρωμένο γάλα θα δώσει επίσης ένα πιο πηχτό και πιο θρεπτικό γιαούρτι.  

Η Μαγιά του Γιαουρτιού ή Γιαουρτοπητιά Η γιαουρτοπητιά, που θα βάλετε στο γάλα για να μετατραπεί σε γιαούρτι, μπορεί να είναι μια μικρή ποσότητα σπιτικού γιαουρτιού ή γιαουρτιού του εμπορίου, ή και στεγνή μαγιά. Αν χρησιμοποιήσετε την τελευταία, θα πρέπει να είναι "ζωντανή" (μη παστεριωμένη) φρέσκια και μη αρωματισμένη. Η στεγνή ή "ξηρή" μαγιά, που κοστίζει λίγο περισσότερο, πωλείται στα καταστήματα υγιεινών τροφών και σε ορισμένα φαρμακεία. Μπορεί να διατηρηθεί για πολλούς μήνες σε ψυχρό μέρος και να χρησιμοποιηθεί για το πήξιμο του φρέσκου γιαουρτιού. Η γεύση του γιαουρτιού θα εξαρτηθεί τόσο από την εκλογή της μαγιάς, όσο και από τον τύπο του γάλατος που θα διαλέξετε. Μια παλιότερη, πιο ξινισμένη γιαουρτοπυτιά θα δώσει ξινό γιαούρτι (και θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να ζυμωθεί), ενώ μια πιο φρέσκια πυτιά, θα δώσει ένα πιο γλυκόγευστο προϊόν. Αφού διαλέξετε τον τύπο του γάλατος και τη μαγιά, θα μπορέσετε να προχωρήσετε στην Παρασκευή του γιαουρτιού της αρεσκείας σας.  

Το Ζέσταμα και το Kρύωμα του Γάλατος Σε μια εμαγιέ ή ανοξείδωτη κατσαρόλα - ή και σε πυρέξ - ζεσταίνετε 1 κιλό γάλα μέχρι που να αρχίσει να βράζει. Με τον τρόπο αυτό θα σκοτώσετε τα βακτήρια που υπάρχουν στο γάλα γιατί αλλιώς τα καλοήθη βακτήρια της μαγιάς θα καταστούν αναποτελεσματικά. Καθώς το γάλα θα θερμαίνεται, πρέπει να το ανακατεύετε συχνά με ξύλινο κουτάλι, για να μην πιάσει πέτσα στην επιφάνεια. Αν όμως σχηματιστεί πέτσα αφαιρέστε την. Στη συνέχεια, κατεβάστε την κατσαρόλα από τη φωτιά, ανακατεύοντας πότε - πότε μέχρι η θερμοκρασία να κατέβει στους 45° Κ (Χρησιμοποιήστε θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής). Αυτή είναι η ιδεώδης θερμοκρασία για τον πολλαπλασιασμό των βακίλων του γιαουρτιού (τα βακτήρια πεθαίνουν αν η θερμοκρασία του γάλατος ξεπεράσει τους 45° Κ και παραμένουν ανενεργά όταν είναι κάτω από τους 35° Κ). Αν δεν έχετε θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής μπορείτε να δοκιμάσετε τη θερμοκρασία του γάλατος βουτώντας σ' αυτό το μικρό σας δάχτυλο: αν μετρήσετε αργά ως το δέκα, η θερμοκρασία είναι περίπου κατάλληλη. Φυσικά θα φροντίσετε το δάχτυλό σας - θερμόμετρο να είναι πολύ καθαρό για να αποφευχθεί αναμόλυνση του γάλατος.  

Η Προσθήκη της Μαγιάς στο Γιαούρτι Χωρίς αργοπορία - για να μην κρυώσει περισσότερο το γάλα - τοποθετήστε δύο κουταλιές της σούπας φρέσκο γιαούρτι (θερμοκρασία δωματίου) ή ένα σακουλάκι ξερής μαγιάς του εμπορίου σε ένα μικρό μπολ. Αν χρησιμοποιήσετε φρέσκο γιαούρτι, χτυπήστε με το με πιρούνι, ώστε να γίνει σχεδόν ρευστό. Προσθέτετε μερικές κουταλιές χλιαρό γάλα κατά διαστήματα, συνεχίζοντας να χτυπάτε το μείγμα δυνατά ώσπου να γίνει ομοιογενές. Ρίξτε το έπειτα στο υπόλοιπο γάλα της κατσαρόλας και ανακατέψτε το καλά μέχρι να αναμιχθεί εντελώς. Αν χρησιμοποιήσετε ξερή μαγιά, προσθέστε την στο χλιαρό γάλα και ανακατέψτε καλά μέχρι να ανακατευτεί εντελώς με το γάλα. Αν θέλετε να αυξήσετε ή να ελαττώσετε την ποσότητα του γάλατος, προσαρμόστε ανάλογα και την ποσότητα της μαγιάς. Φροντίστε ώστε να μην βάζετε πάρα πολύ μαγιά, γιατί το γιαούρτι σας θα γίνει υπερβολικά ξινό. Για να γίνει πηχτό το γιαούρτι, ορισμένοι προσθέτουν στο γάλα λίγη ζελατίνη. Αν θέλετε να κάνετε και εσείς το ίδιο, λιώστε μια κουταλιά της σούπας ζελατίνη σε μια κουταλιά νερό. (Για περισσότερο πηχτό γιαούρτι, διπλασιάστε την ποσότητα της ζελατίνης και του νερού). Ανακατέψτε ζεσταίνοντας σε χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να διαλυθεί η ζελατίνη εντελώς και μετά ρίξτε το διάλυμα στο ζεστό γάλα. Κρυώστε το μείγμα του γάλατος και της ζελατίνης στους 45° Κ και προσθέστε τη μαγιά όπως υποδείξαμε πιο πάνω.  

Επώαση του Γιαουρτιού (Μέθοδοι Πήξης) και Eξοπλισμός. Για την Παρασκευή του γιαουρτιού συνιστάται κάθε λογής εξοπλισμός, από δοχεία ντουμπλαρισμένα με το ξερό χόρτο μέχρι ηλεκτρικές συσκευές. Στην πραγματικότητα, το γιαούρτι μπορεί να γίνει πολύ εύκολα και με επιτυχία στο σπίτι, χωρίς ειδικά σκεύη. Το σημαντικό όμως είναι η διατήρηση σωστής και σταθερής θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της ζύμωσης ή επώασης (πραγματικά πρόκειται για ένα είδος επώασης των καλοηθών βακτηρίων του γιαουρτιού). Όπως συμβαίνει με την μαγιά του ψωμιού (προζύμι) έτσι και οι βάκιλοι του γιαουρτιού είναι πάρα πολύ ευαίσθητοι στις αλλαγές της θερμοκρασίας. Μην ξεχνάτε ότι τα βακτήρια είναι ανενεργά κάτω από τους 35° Κ και ότι σκοτώνονται σε θερμοκρασίες πάνω από τους 50° Κ. Πρέπει συνεπώς να βρείτε την κατάλληλη θερμοκρασία για να αναπτυχθούν τα βακτήρια και να πήξουν το γάλα, ώστε να αποκτήσει ημιστερεή σύσταση. Η θερμοκρασία των 45° Κ είναι η ιδεώδης γι' αυτό το σκοπό.
Ο ευκολότερος τρόπος για να διατηρήσετε σταθερή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της ζύμωσης είναι να χρησιμοποιήσετε μια ηλεκτρική συσκευή. Οι συσκευές αυτές πωλούνται σε καταστήματα ηλεκτρικών ειδών ή εκεί που πωλούνται υγιεινές τροφές. Η καθεμία περιέχει θερμαντικό στοιχείο και ένα σετ από δοχεία με καπάκι. Από τη στιγμή που θα ελέγξετε τη θερμοκρασία και θα ακολουθήσετε τις οδηγίες του παρασκευαστή, μπορείτε να είστε βέβαιοι πως δεν θα αποτύχετε. Ένας άλλος τρόπος παρασκευής γιαουρτιού είναι να χρησιμοποιήσετε ένα πλατύστομο θερμός, που το προθερμαίνεται ξεπλένοντας το με ζεστό νερό. Ρίχνετε μέσα το χλιαρό μείγμα του γάλατος, ανακατεμένο καλά με τη μαγιά και το σφραγίζετε αμέσως. Το αφήνετε χωρίς να το κουνήσετε 4 - 6 ώρες, μέχρι να πήξει. Έπειτα αφαιρείτε το σκέπασμα και το βάζετε στο ψυγείο να κρυώσει. Αφού κρυώσει καλά μεταφέρετε το γιαούρτι σε γυάλινο ή άλλο κατάλληλο σκεύος. Το θερμός, χάρη στη μονωτική του ιδιότητα θα διατηρήσει το μείγμα στη θερμοκρασία που είχε όταν το ρίξατε μέσα. Η μέθοδος αυτή είναι πράγματι σίγουρη. Υπάρχει και ο τρίτος τρόπος, που ίσως δεν είναι τόσο σίγουρος όσο της ηλεκτρικής συσκευής ή του θερμός. Αυτός βασίζεται στη μέθοδο που με επιτυχία χρησιμοποιήθηκε στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία επί χιλιάδες χρόνια. Χύνετε το χλιαρό γάλα και το μείγμα της μαγιάς σε ένα καθαρό πήλινο τσουκάλι ή σε γυάλινο δοχείο (πυρέξ). Το σκεπάζετε με ένα μεγάλο πιάτο ή αλουμινόχαρτο. Σκεπάζετε έπειτα καλά το δοχείο με μάλλινο σάλι ή μικρή κουβέρτα και το αφήνετε να σταθεί, χωρίς να το κουνήσετε, σε ζεστό μέρος 45° απαλλαγμένο από ρεύματα, όπως είναι π.χ. ο θερμοθάλαμος της ηλεκτρικής κουζίνας, ο φούρνος, που έχετε θερμάνει στους 45° και έπειτα τον έχετε σβήσει. Σημειώνεται ότι το γιαούρτι δεν πρέπει να ταραχθεί - δεν επιδέχεται τάραγμα κατά τη διάρκεια της πήξης. Ακολουθείστε οποιαδήποτε μέθοδο σας φαίνεται καλύτερη. Βεβαιωθείτε μόνο ότι η θερμοκρασία θα είναι γύρω στους 45° Κ. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Πόσο θα Kρατήσει η Πήξη του Γιαουρτιού Σε θερμός το πήξιμο θα πάρει από 4 (το ελάχιστο) έως έξι ώρες. Με την ξερή μαγιά του εμπορίου, ο χρόνος συντομεύεται κάπως. Από καιρό σε καιρό πρέπει να ελέγχετε για να δείτε αν το μείγμα έχει αποκτήσει την κατάλληλη πυκνότητα. Αρχίσετε τον έλεγχο μετά από έξι περίπου ώρες, και μετά ελέγχετε κάθε μία ώρα περίπου. Αμέσως μετά την πήξη βάλτε το στο ψυγείο για να μην πάρει το γιαούρτι σας δυσάρεστη ξινή γεύση. Αφήστε το στο ψυγείο, κατά προτίμηση 24 ώρες, πριν το σερβίρετε. Μερικές φορές μπορεί να παρατηρήσετε λίγη υδαρή ουσία (ορρός - τυρόγαλα) στην επιφάνεια. Πρόκειται για κάτι φυσικό που συμβαίνει σε όλα τα γιαούρτια είτε σπιτικά, είτε του εμπορίου. Μη το ανακατέψετε και μη το πετάξετε γιατί περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Β12 και μεταλλικά στοιχεία. Για να εξασφαλίσετε μια συνεχή προμήθεια γιαουρτιού, θυμηθείτε να κρατάτε από κάθε πηξιά μια μικρή ποσότητα, που θα σας χρησιμεύσει για μαγιά. Αφού τοποθετήσετε τη μαγιά σε βάζο, το κλείνετε καλά και το διατηρείτε σε ψυγείο για μια περίπου εβδομάδα. Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να φτιάχνετε γιαούρτι με δική σας σπιτική μαγιά, σχεδόν επάπειρον. Αν, ωστόσο, το γιαούρτι σας γίνει πολύ λεπτό στη δομή (νερουλό) ή πολύ άγευστο, ξαναρχίστε μια καινούργια μαγιά από καλό γιαούρτι με ξερή μαγιά του εμπορίου. Στην απίθανη περίπτωση που δεν θα επιτύχουν οι προσπάθειές σας να φτιάξετε γιαούρτι, οι αιτίες θα πρέπει να είναι οι εξής: 1. Τα σκευή σας δεν ήταν απόλυτα καθαρά. 2. Τα βακτήρια της μαγιάς θα είχαν προηγούμενα σκοτωθεί με παστερίωση (φροντίστε να χρησιμοποιήσετε "ζωντανή" γιαουρτοπυτιά). 3. Το γάλα θα περιείχε αντιβιοτικά που είχαν ίσως δοθεί στο ζώο που το παρήγαγε (είναι παράνομο να πουλούν τέτοιο γάλα). 4. Η μαγιά θα ήταν πολύ παλιά. 5. Το γάλα δεν θα είχε βραστεί προηγούμενα για να σκοτωθούν τα βακτήρια που υπήρχαν σε αυτό. 6. Το γάλα θα ήταν πάρα πολύ καυτό, ή πάρα πολύ κρύο όταν προστέθηκε η μαγιά. 7. Η μαγιά δεν θα είχε αναμιχθεί εντελώς στο γάλα. 8. Το γάλα του μείγματος θα ταράχτηκε κατά τη διάρκεια της πήξης. 9. Δεν θα αφήσατε αρκετό χρόνο για να πήξει.
 
Το Αρωμάτισμα του Γιαουρτιού Μπορείτε να αρωματίσετε το γιαούρτι σας είτε πριν είτε μετά την πήξη. Για να το αρωματίσετε πριν, προσθέστε απλώς 1 / 4 - 1 / 3 του κυπέλλου μέλι ή άλλα αρωματικά συστατικά (όπως π.χ. καφέ στιγμής σκόνη ανάμεικτο με ζάχαρη, η βανίλια), στο γάλα πριν το ζέσταμα και έπειτα ενεργήστε όπως υποδείξαμε παραπάνω. Ωστόσο, με το αρωμάτισμα του γιαουρτιού από πριν θα περιορίσετε τις χρήσεις του & επιπλέον, μπορεί να αργήσει το πήξιμο ή ακόμα και να εμποδιστεί εντελώς. Εξάλλου, αν φτιάξετε σκέτο γιαούρτι, θα έχετε την επιλογή να το σερβίρετε με πολλούς τρόπους.
Μπορείτε να το απολαύσετε σαν πρόχειρο φαγητό ή ως συνοδευτικό σε άλλα φαγητά, ή ως επιδόρπιο (γλυκαμένο ή όχι ανάλογα με τις προτιμήσεις σας), και ακόμη να έχετε μια προμήθεια αυτούσιου γιαουρτιού για να το χρησιμοποιήσετε στο μαγείρεμα κάποιου φαγητού ή στην Παρασκευή ενός γλυκίσματος. Έτσι, μια μόνο πηξιά από γιαούρτι, θα πληρώσει διάφορες λειτουργίες και θα προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία γευστικών εμπειριών.
πηγή: yogurt.gr


 Φυσικό αντιβιοτικό για μακροζωία

 



Το γιαούρτι, τροφή εκπληκτικά ωφέλιμη για το πεπτικό σύστημα, βελτιώνει την υγεία και χαρίζει μακροζωία, όταν καταναλώνεται τακτικά.
Το γιαούρτι είναι ξινό, πηγμένο γάλα που έχει υποστεί ζύμωση λόγω της δράσης των βακτηρίων που παράγουν γαλακτικό οξύ. Το φρέσκο, ζωντανό γιαούρτι περιέχει ορισμένα σημαντικά βακτήρια, και συγκεκριμένα τα είδη Lactobacillus bulgaricus και Lactobacillus acidophilus, τα οποία επιζούν κατά τη διαδικασία της πέψης. Όταν φτάσουν στο έντερο, αποκαθιστούν τη φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα και καταπολεμούν τον υπερπληθυσμό των βλαβερών βακτηρίων, που μπορεί να οφείλεται σε κακή διατροφή, την εξάντληση ή τη χρήση αντιβιοτικών. Το γαλακτικό οξύ του γιαουρτιού διαθέτει επιπλέον πλεονεκτήματα συμβάλλει στη σύνθεση των βιταμινών του συμπλέγματος Β και αυξάνει την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, όπως το ασβέστιο και ο σίδηρος. Ακόμα, ρυθμίζει τη λειτουργία των εντέρων και καταστέλλει τις λοιμώξεις. Λέγεται στη Βίβλο ότι ένας άγγελος αποκάλυψε στον Αβραάμ τις θαυματουργές ιδιότητες του γιαουρτιού, στις οποίες οφειλόταν η μακροζωία του. Οι εκπληκτικές αυτές ιδιότητες ανακαλύφθηκαν ξανά στις αρχές της δεκαετίας του 1900 από το Ρώσο Νομπελίστα επιστήμονα Dr Elias Metchinikoff. Στις εισηγήσεις του υποστήριζε ότι πολλές ασθένειες σχετίζονται με τα σηπτικά βακτήρια των εντέρων. Με δεδομένο ότι τα αυτά τα καταστρεπτικά μικρόβια μπορούν να ελεγχθούν από τους μικροοργανισμούς του γιαουρτιού, ξεκίνησε να αποδείξει τη σχέση του γιαουρτιού και της μακροζωίας. Η θεωρία του ενισχύθηκε από ιστορίες καταπληκτικής μακροημέρευσης από την Αφρική, την Αμερική και τη Βουλγαρία, όπου λαοί των οποίων η βασική τροφή ήταν το γιαούρτι, ζούσαν περισσότερο από άλλους λαούς της Ευρώπης. Από τότε, το γιαούρτι έγινε το αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας. Οι μελέτες δείχνουν ότι η καλλιέργεια του L. acidophilus - ένα από τα φυσικά αντιβιοτικά που περιέχονται στο γιαούρτι - μπορεί να περιορίσει τη δραστηριότητα των ενζύμων του κόλου εντέρου που μετατρέπουν ορισμένες χημικές ουσίες σε καρκινογόνες, γεγονός που υποδηλώνει τη χρησιμότητα του γιαουρτιού στην πρόληψη του καρκίνου. Το γιαούρτι από αγελαδινό, πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα δίνει στα ποτά κρεμώδη υφή και η γεύση του ταιριάζει με βότανα όπως η μέντα και ο άνηθος. Οι δροσιστικές του ιδιότητες είναι χαρά όταν κάνει ζέστη ή όταν τρώμε καυτερές τροφές.

Θεραπευτικές ιδιότητες του γιαουρτιού  

•Ανακουφίζει τα αέρια, τον πόνο των εντέρων, τη δυσκοιλιότητα και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Καταπολεμά τις αλλεργίες και τις στοματίτιδες. 

•Ρυθμίζει τη λειτουργία των εντέρων και καταστέλλει τις μολύνσεις, όπως το Ε. coli. Βοηθά στην πρόληψη της προσβολής των ταξιδιωτών από τα ξένα μικρόβια. Επίσης, προλαμβάνει τις μολύνσεις της ουροδόχου κύστης και την κυστίτιδα. 

•Δρα ως βελτιωτικό της άμυνας του οργανισμού και αυξάνει την αντίσταση στις μολύνσεις. 

•Η καταπραϋντική του δράση στο πεπτικό σύστημα βοηθά στην ανακούφιση της καούρας στο στομάχι. 

•Περιέχει προσταγλανδίνες που προστατεύουν τα τοιχώματα του στομάχου από ερεθιστικές ουσίες όπως το αλκοόλ και ο καπνός, ενώ μειώνει τη συχνότητα του έλκους στομάχου. 

•Προστατεύει ενάντια στις καρδιοπάθειες αυξάνοντας την λιποπρωτεϊνική χοληστερόλη υψηλής πυκνότητας και μειώνοντας την κακή χοληστερόλη. 

•Φημίζεται ότι διατηρεί το νου σε εγρήγορση και αποτρέπει το γήρας.

Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος ΠΗΓΗ: healing drinks - Anne McIntyre

Τα βότανα που ανακουφίζουν το στομάχι σας

Πόνος στην κοιλιά, φούσκωμα, καούρες, αλλαγή των συνηθειών του εντέρου... Eίναι γεγονός ότι οι αγχωτικοί ρυθμοί της ζωής, σε συνδυασμό με τη γρήγορη και «πρόχειρη» διατροφή, επηρεάζουν την ομαλή πεπτική λειτουργία. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας στους δύο ασθενείς που επισκέπτονται το γαστρεντερολόγο ταλαιπωρείται από τα παραπάνω ενοχλήματα. Στη συνέχεια σας προτείνουμε, με τη βοήθεια των ειδικών, ορισμένα εναλλακτικά μέσα για να ανακουφιστείτε από τα συνήθη πεπτικά προβλήματα και σας επισημαίνουμε πότε μπορείτε να στραφείτε μόνο σε αυτά και πότε είναι απαραίτητο να τα συνδυάσετε με την αγωγή που σας προτείνει ο γιατρός σας.




Tα πεπτικά προβλήματα με μια ματιά
Δυσπεψία. Tα συμπτώματα της δυσπεψίας είναι ο πόνος και η δυσφορία στο πάνω μέρος της κοιλιάς, το φούσκωμα, τα ρεψίματα, η ανορεξία, η ναυτία και το αίσθημα καύσου.

Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Tα κύρια συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου είναι ο πόνος στην κοιλιά και η εναλλαγή της διάρροιας και της δυσκοιλιότητας.

Aντιμετώπιση.
Eίναι απαραίτητο να επισκεφτείτε το γαστρεντερολόγο, ούτως ώστε να διαπιστωθεί αν τα παραπάνω συμπτώματα υποκρύπτουν ένα οργανικό πρόβλημα (π.χ. έλκος, διαβρωτική γαστρίτιδα), οπότε οφείλετε να ακολουθήσετε τις οδηγίες του γιατρού σας, δοκιμάζοντας συμπληρωματικά κάποιο εναλλακτικό γιατροσόφι. Eάν δεν έχετε οργανικό πρόβλημα, μπορείτε να δοκιμάσετε απευθείας τα εναλλακτικά βοηθήματα, λαμβάνοντας κάποιο βότανο μέχρι να ανακουφιστείτε. Eάν όμως οι ενοχλήσεις δεν υποχωρούν, απευθυνθείτε στο γιατρό σας.


Aντιμετωπίστε τη δυσκοιλιότητα
Tο μυστικό για την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας είναι η ενεργοποίηση της κινητικότητας του εντέρου μέσω της τροφής ή και των βοτάνων.

Psyllium. Oι φλούδες και τα σπέρματα του βοτάνου αυτού είναι πλούσια σε ίνες. Kαταναλώνεται με νερό, ώστε οι ίνες του να διογκωθούν στο έντερο. Δόση: 1-2 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, κατά προτίμηση το βράδυ.
Bιβούρνο (αφέψημα). O φλοιός του βιβούρνου δρα ως χαλαρωτικό και ηρεμιστικό των μυών. Δόση: 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό (παίρνετε 1-2 κ.σ. 3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό).
Oι φυτικές ίνες. Bοηθούν αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας. Περιέχονται στα λαχανικά, στα φρούτα και στα δημητριακά ολικής άλεσης. Eίναι απαραίτητο όμως να τις εντάξετε σταδιακά στη διατροφή σας και να τις συνδυάσετε με άφθονο νερό.


Kαταπολεμήστε τη διάρροια
Oρισμένα βότανα δρουν ως στυπτικά του εντέρου, περιορίζοντας την κινητικότητά του.

Pίγανη (έγχυμα). Tο έγχυμα της ρίγανης καταπολεμά τη διάρροια (αλλά δεν έχει ευχάριστη γεύση!). Δόση: 1 κ.γλ σε μισό ποτήρι νερό (μοιράστε αυτή την ποσότητα σε τρεις δόσεις, πριν το φαγητό).
Aγριμόνιο (αφέψημα). Tο αγριμόνιο είναι ένα βότανο με στυπτική, αλλά και επουλωτική δράση, γεγονός που το καθιστά κατάλληλο και για τις φλεγμονές του πεπτικού συστήματος. Mπορείτε να το συνδυάσετε και με καταπραϋντικά βότανα, όπως το χαμομήλι και η μολόχα. Δόση: 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Γεράνι (έγχυμα). Tα φύλλα και τα άνθη του άγριου γερανιού θεωρούνται αποτελεσματικά αντιδιαρροϊκά. Δόση: 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα.


Διώξτε το φούσκωμα
Tα πικρά βότανα βοηθούν στην ανακούφιση από τα αέρια και τον τυμπανισμό. Mπορείτε να τα δοκιμάσετε μεμονωμένα ή και να τα συνδυάσετε.

Γλυκάνισο (έγχυμα). Oι σπόροι του γλυκάνισου δρουν ως σπασμολυτικό και ως ήπιο καθαρτικό. Δόση: 1 κ.γλ σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό. Eναλλακτικά, μασήστε 5-6 σπόρους γλυκάνισου μετά το γεύμα.
Aγκινάρα (αφέψημα). Παραδοσιακά, τα φύλλα της άγριας αγκινάρας είναι γνωστά για τις χωνευτικές τους ιδιότητες. Δόση: 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, το οποίο χωρίζετε σε τρεις δόσεις την ημέρα, πριν το φαγητό.
Πικραλίδα (αφέψημα). Oι ρίζες και τα φύλλα της πικραλίδας δρουν μαλακτικά, διευκολύνοντας τη διαδικασία της πέψης. Δόση: 1/2 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.


Aπαλλαγείτε από τις καούρες
Oι καούρες είναι ένα από τα συνήθη συμπτώματα της δυσπεψίας και του ευερέθιστου εντέρου. Tα παρακάτω αφεψήματα μπορούν να σας ωφελήσουν.

Mέντα (έγχυμα). H μέντα αυξάνει τις εκκρίσεις των πεπτικών υγρών και χαλαρώνει του μυς του εντέρου. Aνακουφίζει από τον πόνο του εντέρου, τον τυμπανισμό και τις καούρες (μην τη δοκιμάσετε, όμως, εάν κάνετε ομοιοπαθητική).
Δόση: Bράστε 2-4 κ.γλ. σε 1 λίτρο νερό. Mπορείτε να πιείτε 2-3 ποτήρια την ημέρα, πριν το φαγητό.
Δυόσμος (αφέψημα). O δυόσμος δρα χαλαρωτικά και ανακουφίζει από το αίσθημα καύσου. Δόση: (όπως η μέντα).


Kαταπραΰνετε το έλκος
Eάν έχετε έλκος (διάβρωση του βλεννογόνου του στομάχου που προκαλείται από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού ή την κατάχρηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων), μπορείτε, συμπληρωματικά με την αγωγή του γιατρού, να στραφείτε στα παρακάτω βοηθήματα:

Γλυκόριζα (έγχυμα). H ρίζα της γλυκόριζας έχει επουλωτική δράση και βοηθά στην αποκατάσταση του διαβρωμένου βλεννογόνου του στομάχου. Δόση: 1 κ.γλ σε ένα ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Aγριοτριανταφυλλιά (αφέψημα). Oι καρποί της συμβάλλουν στην αποκατάσταση των μικρών φλεγμονών του βλεννογόνου. Δόση: 4-5 κομμάτια καρπών σε ένα ποτήρι νερό, το οποίο λαμβάνετε σε τρεις δόσεις, πριν τα γεύματα.
Mαστίχα Xίου. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», ακόμη και μικρές ποσότητες μαστίχας είναι δυνατό να βοηθήσουν στην επούλωση των ελκών. Δόση: Mουλιάζετε 2-3 κόκκους μαστίχας σε ένα ποτήρι νερό από το προηγούμενο βράδυ. Mοιράζετε το ποτήρι σε τρεις δόσεις, μεταξύ των γευμάτων.


Aνακουφιστείτε από τον πόνο
O πόνος στην κοιλιά είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα τόσο της δυσπεψίας όσο και του συνδρόμου του ευρέθιστου εντέρου.

Mάραθος (έγχυμα). O μάραθος έχει μαλακτική και χαλαρωτική δράση. Ανακουφίζει τον πόνο και συστήνεται ακόμη και για την αντιμετώπιση των κολικών των μωρών. Δόση: 1 κ.γλ. σε μισό ποτήρι νερό, 2-3 φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.
Mελισσόχορτο (αφέψημα). Tο βότανο αυτό θεωρείται καλή επιλογή για όσους έχουν συχνά πόνο στο στομάχι, κυρίως όταν στενοχωριούνται ή έχουν άγχος. Δόση: 1 κ.γλ. σε ένα ποτήρι νερό, μοιρασμένο σε μία δόση το πρωί και μία το βράδυ, πριν το φαγητό.



3 κινήσεις για ομαλήπεπτική λειτουργία

Tα προβιοτικά . Tα προβιοτικά είναι μικροοργανισμοί που αποκαθιστούν την ισορροπία της εντερικής χλωρίδας, η οποία διαταράσσεται λόγω της κακής διατροφής, του στρες και της κατάχρησης αντιβιοτικών. Θα τα βρείτε στο γιαούρτι, σε τρόφιμα εμπλουτισμένα με προβιοτικά και σε συμπληρώματα διατροφής.

Kαταπολεμήστε το στρες . Oι πεπτικές ενοχλήσεις συχνά είναι εντονότερες όταν βιώνουμε καταστάσεις στρες. Oι εναλλακτικές μορφές άσκησης, όπως η γιόγκα, το τάι τσι, η γυμναστική και πολλά αλλά που μας ευχαριστούν, μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του στρες και ως εκ τούτου στην ανακούφιση των πεπτικών ενοχλήσεων.

H ομοιοπαθητική. H ομοιοπαθητική είναι μια ολιστική θεραπευτική μέθοδος. Mε την κατάλληλη αγωγή -που είναι πάντοτε εξατομικευμένη- μπορούν να υποχωρήσουν και τα πεπτικά ενοχλήματα.


Oδηγίες χρήσης των βοτάνων

Aφέψημα : Bράζετε το βότανο μαζί με το νερό.
Έγχυμα : Mουλιάζετε το βότανο σε βραστό νερό.
K.γλ : Kουταλάκι του γλυκού
K.σ. : Kουταλιά της σούπας

vita.gr

Μισό ποτήρι κρασί την ημέρα αυξάνει το προσδόκιμο ζωής

Στην υγειά σας…

Λευκό ή κόκκινο , είναι το ίδιο ευεγερτικό για τον οργανισμό Κόκκινο εναντίον λευκού κρασιού. Το κόκκινο κρέας συνοδεύεται μόνο με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και το ψάρι με λευκό. Το λευκό έχει λιγότερες θερμίδες αλλά το κόκκινο κάνει καλό στην καρδιά. Το κόκκινο είναι η επιλογή της πλειονότητας των οινοχόων, αλλά οι Έλληνες προτιμούν το λευκό. Οι ειδικοί όμως τονίζουν ότι και τα δύο έχουν πλεονεκτήματα και όλα είναι θέμα γούστου. Η ευεργετική επίδραση του κρασιού - χωρίς υπερβολές στην κατανάλωση - στην υγεία είναι πλέον αδιαμφισβήτητη επιστημονικά. Πρόσφατη έρευνα Ολλανδών επιστημόνων υποστηρίζει ότι μισό ποτήρι κρασί την ημέρα αυξάνει το προσδόκιμο ζωής. Εξετάζοντας τα ιατρικά αρχεία 1.373 ανδρών, οι οποίοι από την ηλικία των 50 ετών επισκέπτονταν συστηματικά τον καρδιολόγο τους για την περίοδο 1960 με 200, βρήκαν ότι αυτοί που έπιναν μόνο κρασί ζούσαν 2,5 χρόνια παραπάνω από αυτούς που επέλεγαν μπίρα και πέντε χρόνια περισσότερα από όσους δεν έπιναν αλκοολούχα ποτά.

Σύμφωνα με τον διαιτολόγο - διατροφολόγο κ. Κωνσταντίνο Κούτσικα στη σύγκριση μεταξύ των δύο δεν ενδείκνυται νικητής όσον αφορά τη διατροφική αξία. Και αυτό γιατί αν και το κόκκινο έχει 12 φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά από το λευκό, τα αντιοξειδωτικά του λευκού απορροφώνται πιο γρήγορα από τον ανθρώπινο οργανισμό. Τα αντιοξειδωτικά του κόκκινου επιδρούν περισσότερο στην καλύτερη λειτουργία της καρδίας, του λευκού από την άλλη στο αναπνευστικό σύστημα. Γι’ αυτό και η συμβουλή που δίνουν οι διατροφολόγοι, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο διαιτολόγος- διατροφολόγος κ. Παρασκευάς Παπαχρήστος, είναι: «Εναλλαγή στην κατανάλωση μεταξύ λευκού και κόκκινου. Ακριβώς επειδή έχουν διαφορετικού είδους αντιοξειδωτικά, αν υπάρχει ποικιλία στην κατανάλωση που κάνουμε θα επωφελούμαστε περισσότερο. Επιπλέον, και τα δύο είναι πολύ καλές πηγές μηλικού οξέος, το οποίο βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό, πιο συγκεκριμένα την τριπλασιάζουν» . Οι Έλληνες πάντως φαίνεται ότι ψηφίζουν λευκό. «Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι είμαστε σε μια χώρα όπου κάνει ζέστη. Ειδικά τα δύο με τρία τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί αρκετά οι πωλήσεις λευκού», τονίζει ο σομελιέ κ. Σωτήρης Γεωργίου.

Λευκό VS κόκκινου

Γεύση

• Πιο ευχάριστη στις υψηλές θερμοκρασίες
• Αντέχει στον χρόνο και αποκτά πιο πολύπλοκη γεύση

Ευεργετικές ιδιότητες

Οι ευεργετικές ιδιότητες του κόκκινου θεωρούνται αδιαμφισβήτητες ενώ ως προς το λευκό οι επιστήμονες ακόμη διαφωνούν

Ο χυμός του λευκού σταφυλιού:

• Έχει αντικαρκινική δράση
• Βοηθά στην καλή λειτουργία της καρδιάς
• Περιέχει αντιοξειδωτικά που αυξάνουν κατά 1,5% την αναπνευστική λειτουργία

Η ρεσβερατρόλη που περιέχεται στη φλούδα του:

• Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος ( μέτρια κατανάλωση 1-2 ποτήρια ημερησίως)
• Έχει αντικαρκινική δράση
• Περιέχει αντιοξειδωτικά που επιδρούν περισσότερο στην καλή λειτουργία του κυκλοφορικού
• Έρευνες υποστηρίζουν ότι βοηθά στην πρόληψη ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας

Οι έρευνες Και το λευκό κρασί ευφραίνει καρδίαν! Η ρεσβερατρόλη που βρίσκεται στη φλούδα του σταφυλιού είναι η αντιοξειδωτική ουσία του κόκκινου κρασιού, στην οποία οφείλεται η ευεργετική επίδραση στο προσδόκιμο ζωής και τα αγγεία της καρδιάς. Γι’ αυτό μέχρι πρόσφατα τα εύσημα απονέμονταν μόνο στο κόκκινο, αφού το λευκό παρασκευάζεται από το χυμό και όχι τη φλούδα του σταφυλιού. Ωστόσο, ο μοριακός βιολόγος Ντίπακ Ντας, επικεφαλής μιας μελέτης της ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ των ΗΠΑ, υποστήριξε το 2008 ότι το λευκό κρασί έχει εξίσου ευεργετική επίδραση στην καρδιά. Στα πειράματα της έρευνας αρουραίοι που κατανάλωναν ένα με δύο ποτήρια λευκό κρασί ημερησίως υπέστησαν μικρότερες ζημιές στην καρδιά κατά τη διάρκεια καρδιακής προσβολής από αυτούς που λάμβαναν άλλο είδος αλκοόλ ή απλά νερό. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο χυμός μπορεί να επιφέρει ανάλογα με την φλούδα αποτελέσματα. Στη διατροφή. Εκτός όμως από το όφελος για την καρδιά φαίνεται να αναγνωρίζεται στο λευκό κρασί, όπως εδώ και καιρό στο κόκκινο, και αντικαρκινική δράση. Μεγάλες επιδημιολογικές έρευνες στη Γαλλία είχαν αποκαλύψει τη συμβολή του κόκκινου κρασιού στην προστασία από τον καρκίνο, από το 2004 όμως έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υποστήριξε ότι και το λευκό είναι πολύ πιθανόν να έχει τις ίδιες ιδιότητες. Να σημειωθεί βέβαια εδώ ότι ο όρος αντικαρκινική δράση δεν σημαίνει πως όσοι καταναλώνουν κρασί δεν κινδυνεύουν από τον καρκίνο ή ότι αυτός θεραπεύεται, απλά ότι αν ενταχθεί στην καθημερινή διατροφή και πρακτική μαζί με άλλες τροφές και δραστηριότητες πιθανόν να καθυστερεί ή να αναχαιτίζει την εμφάνιση νόσου.

Το ρεπορτάζ είναι της : Καρολίνας Παπακώστα, Δημοσιογράφος

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο 29-30 Αυγούστου 2009, 58

Φυσικές τοξίνες και παθογόνα που έχουν σχέση με τα θαλασσινά

Τα παρακάτω παθογόνα και φυσικές τοξίνες συνδέονται με τα θαλασσινά και την ασφάλειά τους:

Παθογόνα βακτήρια που συνδέονται με ωμά και κατεργασμένα θαλασσινά :
Σαλμονέλα
Κλοστρίδιο botulinum
Λιστέρια monocytogenes
Δονάκιο της χολέρας O 1
Δονάκιο της χολέρας μη- O 1
Vibrio parahaemolyticus και άλλα βακτήρια του ίδιου γένους
Vibrio vulnificus

Παράσιτα τα οποία ορισμένες φορές βρίσκονται στα ωμά θαλασσινά :
Anisakis spp . και συγγενικά παράσιτα
Diphyllobothrium spp .
Nanophyetus spp .
Eustrongylides spp .
Acanthamoeba και άλλες ελεύθερες αμοιβάδες
Ascaris lumbricoides and Trichuris trichiura
Ιοί που ορισμένες φορές μολύνουν τα ωμά θαλασσινά:
Ιός της ηπατίτιδας A
Ιός της ηπατίτιδας Ε
Ιοί r otavirus
Ιοί n orwalk
Άλλοι ιοί

Φυσικές τοξίνες που μπορεί να βρεθούν στα θαλασσινά :
Δηλητήριο από c iguatera
Τοξίνες από οστρακοειδή (PSP, DSP, NSP, ASP)
Σκομβροειδείς τοξίνες
Τετροδοτοξίνη (Ψάρι της τάξης των plectognathi )

Αυτό δε σημαίνει πάντως ότι τα θαλασσινά δεν είναι ποτέ ασφαλή. Τα περισσότερα από τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα σπάνια στην Ευρώπη και μπορούν να απενεργοποιηθούν κατά την κατάψυξη ή το μαγείρεμα/τηγάνισμα των θαλασσινών.

Βασισμένο στο : http://iastatefoodservice.custhelp.com

Τα 5 πιο επικίνδυνα θαλασσινά στο πιάτο μας

Το ξέρουμε, ο τίτλος και μόνο μπορεί να σε κάνει να χάσεις το διατροφικό σου προσανατολισμό. Μέχρι τώρα πίστευες πως το ψάρι και τα θαλασσινά αποτελούν το υγιές υποκατάστατο του κόκινου κρέατος και νόμιζες πως είχες απαλλαγεί από τους κινδύνους τους (χοληστερίνη, καρδιοπάθειες, καρκίνος) μια και καλή, έχοντας ανακαλύψεις το Holy Grail της πρωτεϊνης. Δυστυχώς οφείλουμε να σε προσγειώσουμε στην πραγματικότητα, καθώς η μόλυνση του περιβάλλοντος και η βιομηχανοποίηση έχουν βάλει τη σφραγίδα τους κι εδώ. Ερευνες από έγκυρα πανεπιστημιακά ιδρύματα (όπως το Darwin στην Αυστραλία) και μελέτες που έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς η Greenpeace δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια διαπραγματεύσεων. Αρκετές τροφές της θάλασσας που θεωρούμε «καθαρές» ενδέχεται να περιέχουν επικίνδυνες ουσίες. Από την άλλη, πολλά θαλασσινά, ενώ ωφελούν σε κάποιους τομείς, βλάπτουν ιδιαίτερα σε άλλους, όπως τα επίπεδα χοληστερίνης – γι αυτό καλό είναι να έχεις μια ιδέα τι συμβαίνει, προτού αρχίσεις να γεμίζεις το πιάτο σου άκριτα με οτιδήποτε κολυμπάει.

Τόνος

Όλοι μας έχουμε πια μια-δυο κονσέρβες τόνου στο ντουλάπι για ώρα ανάγκης. Μια τονοσαλάτα είναι ό,τι καλύτερο: Διαιτητική (ανάλογα βέβαια αν τρως τόνο σε νερό κι όχι σε λάδι), φτωχή σε λιπαρά και πλούσια σε πρωτεΐνη. Τα 100 γραμμάρια καθαρού φιλέτου αναλογούν σε 18.5 γρμ. πρωτεΐνης, περισσότερης απ’ όση περιέχει μια μοσχαρίσια μπριζόλα. Οι περισσότεροι από εμάς αρκούμαστε στον κιτρινόπτερο τόνο, καθώς ο γαλαζόπτερος τόνος είναι σπανιότερος, πολύ ακριβότερος (καταναλώνεται με απληστία στην Ιαπωνία ως σούσι) και τείνει προς εξαφάνιση λόγω υπεραλίευσης. Καλό είναι λοιπόν να τον αφήσουμε στην ησυχία του, καθώς έρευνες που δημοσιεύτηκαν προ τριετίας στον Τύπο αναφέρουν πως το κρέας του περιέχει αυξημένα ποσοστά υδραργύρου, μετάλλου εξαιρετικά επικίνδυνου για την υγεία.

Σολομός

Ξαφνικά, όλοι ανακαλύψαμε το σολομό. Οι δε διατροφολόγοι πίνουν νερό στο όνομά του, λόγω των Ω-3 λιπαρών που περιέχει η σάρκα του – η μεγαλύτερη ποσότητα από οποιοδήποτε άλλο ψάρι. Ως γνωστόν, τα Ω-3 λιπαρά είναι το νέο trend για την καταπολέμηση της κακής χοληστερόλης και των καρδιοπαθειών γενικότερα. Ωραία. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πού τους βρίσκουν όλους τους σολομούς που ζητά η ανθρωπότητα για τα καναπεδάκια της; Ο γρίφος έχει μια πολύ απλή λύση: Η πλειοψηφία πλέον των σολομών που φτάνουν στο πιάτο μας είναι από ιχθυοκαλλιέργειες και σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιεύσει τόσο η Greenpeace όσο και αμερικανικά ινστιτούτα (Environmental Defense Fund) το κρέας τους –ή για την ακρίβεια το λίπος τους- «φυλακίζει» πλήθος χημικών που κυκλοφορούν στις θάλασσες. Το σημαντικότερο από αυτά είναι το PCB (γνωστό και ως κλοφέν από ένα παλιό σκάνδαλο με μετασχηματιστές της ΔΕΗ), ένωση που χρησιμοποιείται σε ηλεκτρικές συσκευές και ψυκτικά, όπως επίσης και αντιβιοτικά. Τα επίπεδα PCB στο κρέας του σολομού έχουν μετρηθεί έως και 3 ½ φορές πάνω από οποιαδήποτε άλλη τροφή προέρχεται από τη θάλασσα. Κι επειδή ο σολομός «της φάρμας» είναι πιο παχύς από τον σολομό «ελευθέρας βοσκής», τα χημικά που απορροφά στο λίπος του είναι πολύ περισσότερα σε ποσότητα. Ένα από αυτά είναι και η γνωστή μας διοξίνη: Μετρήσεις αποδεικνύουν πως τα επίπεδα διοξίνης στους σολομούς καλλιέργειας είναι 11 φορές μεγαλύτερα από τους ελευθέρας βοσκής (www.sprig.com).

Όστρακα

Τα τσακίζουμε την Καθαρή Δευτέρα και τα θεωρούμε εξαιρετικό μεζέ γενικώς – αν και όσοι έχουν υψηλά ποσόστά «κακής» χοληστερόλη στο αίμα τους καλό είναι να τα αποφεύγουν. Όσοι πάντως δεν το κάνουν, καλό θα είναι να γνωρίζουν πολύ καλά την προέλευσή τους. Τα όστρακα περιέχουν μεγάλες ποσότητες ψευδαργύρου, στοιχείου ιδιαίτερα χρήσιμου για τον οργανισμό (από την τριχόπτωση έως την καλή λειτουργία του προστάτη), όμως με την μόλυνση των θαλασσών να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, οι βλαβερές συνέπειες υπερτερούν. Τα όστρακα «φιλτράρουν» το περιβάλλον που ζουν, κι ανάμεσά στις ουσίες που συγκρατούν είναι και οι τοξίνες. Μεγάλες ποσότητες από επικίνδυνα μύδια γεμάτα τοξίνες λόγω λιπασμάτων που καταλήγουν στη θάλασσα έχουν αλιευτεί σε περιοχές της Ελλάδας, όπως ο Αμβρακικός κόλπος (Εφημερίδα «Καθημερινή», φύλλο της 13-2-2008).

Γαρίδες

Το θαλασσινό με τη μεγαλύτερη κατανάλωση παγκοσμίως. Πολύ καλή πηγή πρωτεϊνης, χαμηλά λιπαρά, υψηλή όμως χοληστερόλη. Το κακό είναι ότι δεν γνωρίζουμε την προέλευσή τους – φρέσκες γαρίδες μάλλον απίθανο να συναντήσεις κι όλες οι σπεσιαλιτέ που τρως σε εστιατόρια είναι πιθανό να περιέχουν γαρίδες «καλλιέργειας», από περίεργες περιοχές του πλανήτη που φημίζονται για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την νομοθεσία τους περί ποιοτικού ελέγχου. Μια από αυτές είναι και το Βιετνάμ, από το οποίο προερχόταν το φορτίο που κατασχέθηκε στην Ελλάδα τον περασμένο Μάιο. Περιείχαν χλωραμφενικόλης, ισχυρό αντιβιοτικό, το οποίο έχει απαγορευτεί, καθώς θεωρείται τοξικό για το γενετικό υλικό. Όπως καταλαβαίνεις, το λιγότερο που έχεις να πάθεις αν πέσεις σε «περίπτωση» είναι σαλμονέλλα. Στην χειρότερη θα έχεις καταπιεί μια γερή δόση αντιβιοτικών και χημικών που χρησιμοποιούνται για την εκτροφή τους. Τέτοια χημικά ευθύνονται (εκτός όσων προαναφέραμε) και για βλάβες στο νευρικό σύστημα, δημιουργία ανθεκτικών μικροβίων στον οργανισμό και αλλεργικές αντιδράσεις.

Puffer fish

Γνωστό στην Ασία (κυρίως στην Ιαπωνία όπου θεωρείται υψηλή σπεσιαλιτέ) και ως fugu, είναι έτσι κι αλλιώς κίνδυνος θάνατος όπως και να το φας. Είτε μολυσμένο είτε καθαρό, σκοτώνει περίπου 100 καλοφαγάδες κάθε χρόνο. Κι αυτό γιατί διαθέτει ειδικούς αδένες που περιέχουν το δηλητήριο τετραδοτοξίνη, ουσία που παραλύει το αναπνευστικό σύστημα προκαλώντας επώδυνο θάνατο μέσα σε 5 λεπτά. Πριν δυο περίπου χρόνια, ψαράδες στην Μπανγκόγκ έβαφαν ροζ τέτοια ψάρια και τα πουλούσαν για σολομό (!), στέλνοντας στα εστιατόρια του άλλου κόσμου 15 άτομα. Για να μπορέσει να το φάει κανείς απαιτείται εξειδικευμένος μάγειρας, ο οποίος είναι ικανός να αφαιρέσει τους αδένες χωρίς να σπάσουν και να το σερβίρει ο ίδιος – συχνά δοκιμάζοντας το μπροστά στον πελάτη! Παρ’ όλους τους κινδύνους το Fugu κυκλοφορεί μέσα από το Διαδίκτυο ή σε delicatessen.

Πηγή: menslounge

Αλήθειες-φωτιά για τις θαλασσινές λιχουδιές! 

Τα θαλασσινά έχουν υψηλή θρεπτική αξία

Αλήθεια! Όλα τα θαλασσινά είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, περιέχουν αξιοσημείωτες ποσότητες βιταμινών (Α, Β, D), ιχνοστοιχείων και μετάλλων (ασβέστιο, κάλιο, σίδηρο, ψευδάργυρο, χαλκό, ιώδιο, σελήνιο κ.ά.), ενώ η περιεκτικότητά τους σε λίπη είναι χαμηλή και σε υδατάνθρακες ελάχιστη ή μηδενική. Όσο για την ποσότητα χοληστερίνης τους, κάποια έχουν σχετικά υψηλή (στρείδια, σουπιές, καλαμάρια, γαρίδες) και κάποια πολύ χαμηλή (μύδια, καβούρια, χταπόδι). Για παράδειγμα, μια μερίδα (110 γραμμ.) μύδια βρασμένα στον ατμό περιέχουν περίπου 56 mg χοληστερίνης, δηλαδή πολύ λιγότερη ποσότητα από μια μερίδα ψαχνό κοτόπουλου.



Είναι εξαιρετική πηγή ω-3 λιπαρών
Μύθος! Όντως τα θαλασσινά περιέχουν τα ω-3 λιπαρά EPA και DHA, που αποδεδειγμένα έχουν θετική επίδραση στην υγεία. Όμως, η συνολική περιεκτικότητά τους σε αυτά είναι σχετικά μικρή σε σύγκριση με τα ψάρια, αφού το συνολικό λίπος των θαλασσινών είναι ελάχιστο. Για παράδειγμα, οι γαρίδες και τα καβούρια περιέχουν κατά μέσο όρο από 400 mg ωμέγα-3 ανά 100 γραμμάρια, το καλαμάρι 300 mg, ο αστακός, τα χτένια και τα μύδια από 200 mg, ενώ οι σουπιές και τα στρείδια σχεδόν καθόλου. Οι καθημερινές μας ανάγκες σε ω-3 λιπαρά ανέρχονται σε 1.000-3.000 mg.
Τα θαλασσινά συνεισφέρουν στην πρόσληψη ω-3 λιπαρών, δεν είναι όμως καλύτερη πηγή τους από τα ψάρια.


Υποκαθιστούν το κρέας
Αλήθεια! Σε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο η πρόσληψη πρωτεΐνης είναι απαραίτητη. Τα θαλασσινά περιέχουν υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνες, με όλα τα αμινοξέα που δεν μπορεί να συνθέσει μόνος του ο οργανισμός, και μάλιστα σε ποσότητες που σε κάποια είδη υπερβαίνουν αυτές του κρέατος. Για παράδειγμα, στην ποσότητα των 100 γραμμαρίων το βραστό χταπόδι έχει περίπου 34 γραμμάρια πρωτεϊνών, ενώ το βραστό μοσχαρίσιο κρέας περίπου 30 γραμμάρια. Επιπλέον, σε σχέση με το κρέας, έχουν πολύ χαμηλότερη περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και επαρκή σε σίδηρο και βιταμίνη Β12, συστατικά απαραίτητα για την αποφυγή αναιμίας.
Τα θαλασσινά είναι άριστες πηγές πρωτεϊνών και βιταμίνης Β12, υποκαθιστούν άριστα το κρέας.



Μπορεί να είναι επιβαρυμένα με βαρέα μέταλλα
Αλήθεια! Εξαιτίας της ρύπανσης των θαλασσών από τα βιομηχανικά απόβλητα, ορισμένα θαλασσινά μπορεί να περιέχουν βαρέα μέταλλα (υδράργυρο, νικέλιο, αρσενικό, κάδμιο κ.ά.). Ο κίνδυνος αυτός αφορά τα εισαγόμενα που προέρχονται από θάλασσες με υψηλά ποσοστά ρύπων αλλά και όσα αλιεύονται στη χώρα μας σε περιοχές με ρύπους. Γυναίκες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή που σκοπεύουν να κυοφορήσουν, θηλάζουσες, βρέφη, παιδιά και έφηβοι καθώς και ευπαθή άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα, να επιλέγουν θαλασσινά με μικρό μέγεθος και να μην τα υπερκαταναλώνουν.
Οι μολυσμένες θάλασσες «παράγουν» μολυσμένα με τοξικά θαλασσινά και ψάρια.


Είναι «αλλεργιογόνες» τροφές
Αλήθεια! Τα θαλασσινά ανήκουν στα τρόφιμα που προκαλούν πιο συχνά αντιδράσεις υπερευαισθησίας και αλλεργίες, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αλλεργικοί. Επομένως, εάν υποπτεύεστε ότι είστε αλλεργικοί στα θαλασσινά, υποβληθείτε σε διαγνωστικά τεστ από αλλεργιολόγο, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν ισχύει ή όχι και να εντοπιστεί η ομάδα των θαλασσινών που πρέπει να αποφεύγετε. Αν, για παράδειγμα, παρουσιάζετε αλλεργία στον αστακό, θα πρέπει επίσης να μην τρώτε γαρίδες, καβούρια και καραβίδες.
Οι αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να προκληθούν ανεξαρτήτως ποσότητας κατανάλωσης. Συνεπώς, άτομα με αλλεργία σε συγκεκριμένα θαλασσινά πρέπει να τα αποφεύγουν εντελώς.


Παχαίνουν
Μύθος! Τα βρασμένα ή ψημένα θαλασσινά έχουν σχετικά λίγες θερμίδες, λιγότερες από 150 θερμίδες ανά συνήθη μερίδα εστιατορίου! Όταν μάλιστα συνοδεύονται με απλές σαλάτες λαχανικών, βραστά λαχανικά ή χόρτα, αποτελούν κατεξοχήν γεύμα διαίτης. Στον αντίποδα, όταν τα θαλασσινά τηγανίζονται ή συνδυάζονται με πατάτες, ζυμαρικά και λιπαρές σάλτσες, οι θερμίδες υπερβαίνουν τις 500 ανά μερίδα (π.χ. αστακομακαρονάδα). Και φυσικά, οι συνολικές θερμίδες του γεύματος από τριψήφιες μπορεί να γίνουν... τετραψήφιες, εάν το γεύμα περιλαμβάνει επιπλέον ορεκτικά, μεζεδάκια και άλλα φαγητά ή αν πιούμε πολύ αλκοόλ.


Αυξάνουν τη χοληστερίνη
Μύθος! Τα επίπεδα της χοληστερίνης του αίματος επηρεάζονται περισσότερο από τη συνολική πρόσληψη λιπαρών, ιδιαιτέρως δε των κορεσμένων, παρά από τη χοληστερίνη που προσλαμβάνουμε από τις τροφές. Επομένως, ακόμα και τα θαλασσινά που περιέχουν σχετικά υψηλή χοληστερίνη δεν αυξάνουν από μόνα τους τη χοληστερίνη του αίματος, διότι τα λιπαρά τους είναι λίγα, κι από αυτά τα κορεσμένα τους ελάχιστα. Αυτό που μπορεί να εκτινάξει τη χοληστερίνη στα ύψη είναι τα συνήθη συνοδευτικά τους !
Παρότι τα θαλασσινά περιέχουν αρκετή χοληστερίνη, δεν ανεβάζουν τη χοληστερίνη.


Αυξάνουν την πίεση
Εξαρτάται! Οτιδήποτε προέρχεται από τη θάλασσα περιέχει αρκετό νάτριο, το οποίο, όταν προσλαμβάνεται σε μεγάλες ποσότητες, μπορεί να προκαλέσει κατακρατήσεις υγρών και να αυξήσει την αρτηριακή πίεση. Γι' αυτό τα άτομα με αρρύθμιστη πίεση πρέπει να επιλέγουν πιάτα με θαλασσινά που έχουν όσο το δυνατόν λιγότερο ή καθόλου επιπρόσθετο αλάτι και να τα καταναλώνουν με μέτρο. Οι υπερτασικοί καλό είναι να αποφεύγουν το χταπόδι, γιατί περιέχει περισσότερο νάτριο και είναι πιο δύσπεπτο.
Το τηγάνισμα, ιδίως με κακής ποιότητας λάδια, καθιστά τα θαλασσινά πιο «βαριά» και λιγότερο υγιεινά, αυξάνει τη θερμιδική τους επιβάρυνση και παρέχει στον οργανισμό επιπλέον λίπη και αλάτι.


Προκαλούν ημικρανίες
Και πάλι εξαρτάται! Τα θαλασσινά «ενοχοποιούνται» για το 6-10% των ημικρανιών που οφείλονται σε τροφές, δηλαδή σε ποσοστό πολύ μικρότερο απ' ό,τι τα τυριά, η σοκολάτα, τα εσπεριδοειδή ή το κρασί. Οι πιθανότητες εκδήλωσης ημικρανίας αυξάνονται όταν τα θαλασσινά είναι τηγανισμένα ή περιχυμένα με λιπαρές σάλτσες, εάν περιέχουν γλουταμινικό μονονάτριο (συντηρητικό το οποίο χρησιμοποιείται σε πιάτα της κινέζικης κουζίνας), όταν συνδυάζονται με τυρί και αλκοόλ ή όταν τρώμε αμέσως μετά γλυκό, παγωτό ή φρούτα.


Βελτιώνουν την πνευματική απόδοση
Αλήθεια! Τα θαλασσινά διατηρούν υψηλή την πνευματική απόδοση και σε ορισμένες περιπτώσεις τη βελτιώνουν αισθητά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παρέχουν στον εγκέφαλο μεγάλες ποσότητες τυροσίνης, ενός αμινοξέος το οποίο μετατρέπεται σε ντοπαμίνη και νοραδρελανίνη, που αυξάνουν την εγρήγορση και την πνευματική διαύγεια. Εάν όμως θέλετε γρήγορο αποτέλεσμα, πρέπει να τα τρώτε σκέτα ή μόνο με λίγη σαλάτα, ώστε να μην παρεμποδίζεται η τυροσίνη από ανταγωνιστικά συστατικά άλλων τροφών.


Είναι αφροδισιακά
Αλήθεια! Τα θαλασσινά είναι πλούσια σε αμινοξέα, βιταμίνες Β και ψευδάργυρο, στοιχεία απαραίτητα για την καλή αιμάτωση και τη διαστολή των γεννητικών οργάνων, την ενδογενή παραγωγή νευροδιαβιβαστών και τη σύνθεση διαφόρων ορμονών, όπως η τεστοστερόνη, η έλλειψη των οποίων συσχετίζεται με στυτικές δυσλειτουργίες και μειωμένη ερωτική διάθεση. Επομένως, σε επίπεδο βιοχημείας, η τακτική κατανάλωση θαλασσινών δρα αφροδισιακά, εφόσον αποκαθιστά τυχόν θρεπτικές ελλείψεις. Επιπρόσθετα, σε επίπεδο ψυχολογίας της λίμπιντο, οτιδήποτε χαλαρώνει, «φτιάχνει ατμόσφαιρα» και παραπέμπει σε... περαιτέρω.
Απολαύστε τα βραστά ή ψητά, στο φούρνο ή τη σχάρα.


Τα κατεψυγμένα είναι υποβαθμισμένα
Μύθος! Η κατάψυξη είναι φυσική μέθοδος συντήρησης των τροφίμων, που δεν υποβαθμίζει τα θρεπτικά τους συστατικά. Επομένως, τα κατεψυγμένα θαλασσινά είναι εφάμιλλα των φρέσκων, με την προϋπόθεση ότι έχουν καταψυχθεί άμεσα και σωστά και δεν έχουν αποψυχθεί καθόλου στα ενδιάμεσα στάδια της διακίνησής τους και μέχρι να φτάσει η ώρα να τα προετοιμάσουμε για το μαγείρεμα.
Προτιμάμε νωπά θαλασσινά όταν εμπιστευόμαστε τον ιχθυοπώλη μας και ξέρουμε να τα ξεχωρίζουμε. Όταν δεν είμαστε 100% σίγουροι, επιλέγουμε κατεψυγμένα - όχι «χύμα», αλλά επώνυμα συσκευασμένα!


Μπορεί να προκαλέσουν δηλητηριάσεις
Αλήθεια! Ιδιαίτερα τα οστρακοειδή φιλτράρουν καθημερινά τεράστιες ποσότητες νερού που μπορεί να φέρει χημικές ουσίες, τοξίνες, βακτήρια και ιούς από το θαλάσσιο περιβάλλον. Αυτό μεγιστοποιείται κατά τους θερινούς μήνες, οπότε το καλοκαίρι είναι η εποχή που γενικά η «ψίχα» των θαλασσινών έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι μολυσμένη. Όσα οστρακοειδή προέρχονται από ελεγχόμενες «καλλιέργειες» είναι περισσότερο ασφαλή από τα «άγρια».
Η κατανάλωση ωμών ή/και αλλοιωμένων θαλασσινών αυξάνει τον κίνδυνο για τροφικές δηλητηριάσεις. Επομένως, προσέχουμε τι επιλέγουμε και δεν τα τρώμε ποτέ ωμά.


Τελικά, τα τρώμε ή δεν τα τρώμε;
Τα μόνα άτομα που πρέπει να αποφεύγουν τα θαλασσινά, εφόσον υπάρχει η σχετική ιατρική σύσταση, είναι όσα πάσχουν από συγκεκριμένες ασθένειες, όπως ηπατίτιδα, αιμοχρωμάτωση, υπερθυρεοειδισμό, χαμηλή γαστρική οξύτητα ή πολύ υψηλό ουρικό οξύ ή έχουν διαπιστωμένες αλλεργίες σε αυτά. Για όλους τους υπόλοιπους τα αναμενόμενα οφέλη από τη συνετή και με μέτρο κατανάλωσή τους υπερισχύουν των ενδεχόμενων κινδύνων. Η ένταξη στη διατροφή μας βραστών ή ψητών θαλασσινών 1-2 φορές εβδομαδιαίως συμβάλλει στο «χτίσιμο» ενός ποιοτικότερου διαιτολογίου, που ενισχύει τον οργανισμό και προάγει την υγεία.

Πηγή: womenonly

Μπορούν τα συμπτώματα της τροφικής ασθένειας να μπερδευτούν με αυτά της γρίπης;

Ναι λένε οι ειδικοί.

Η τροφική ασθένεια φαίνεται συχνά ως γρίπη-έχει συμπτώματα όπως η ναυτία, ο εμετός, η διάρροια, ή ο πυρετός. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ότι η ασθένεια προκαλείται από τα βακτηρίδια ή άλλα παθογόνα στα τρόφιμα.

Οι εμπειρογνώμονες αναφέρουν ότι πολλές από τις εντερικές ασθένειες αποκαλούμενες συνήθως γρίπη του στομαχιού προκαλούνται πραγματικά από παθογόνα στα τρόφιμα.

Οι άνθρωποι δεν συνδέουν αυτές τις ασθένειες με τα τρόφιμα επειδή η αρχή των συμπτωμάτων εμφανίζεται συχνά 2 ή περισσότερες ημέρες αφότου έχουν φαγωθεί τα μολυσμένα τρόφιμα!

πηγή: greenmarkets.gr