Χαίρετε, στην ιστοσελίδα κατά διαστήματα δημοσιεύονται άρθρα κυρίως από έρευνες, γνώστες του αντικειμένου και ειδικευμένους σε θέματα διατροφής, ιατρικής, βοτανολογίας, γυμναστικής κ.α. αναφέροντας χαρακτηριστικά ευεξίας, ιδιότητες και όχι μόνο, που σκοπό έχουν την καλύτερη υγεία και ψυχολογία του ανθρώπου και ποιο ποιοτικό τρόπο ζωής!
Εκμεταλλεύσου τους θησαυρούς του καλοκαιριού κι αδυνάτισε εύκολα και γρήγορα.
1. Καρπούζι
Το καρπούζι σε ξεδιψάει, αφού στο μεγαλύτερο ποσοστό του είναι νερό. Είναι τροφή που ικανοποιεί την ανάγκη σου για γλυκό. Σου δημιουργεί κορεσμό και σε χορταίνει.
2. Λαχανικά στη σχάρα
Μπορείς να ψήσεις διάφορα λαχανικά, όπως κρεμμύδι, πιπεριές, κολοκυθάκια, καρότα, μελιτζάνες, σπαράγγια και σκόρδο. Μετά μπορείς να τα κρατάς στο ψυγείο και να τα χρησιμοποιήσεις σε διάφορους συνδυασμούς όπως:
* Σαλάτα με λαχανικά στη σχάρα με τριμμένη φέτα ή κατσικίσιο τυρί.
* Πίτα με λαχανικά στη σχάρα.
3. Σαλάτες
Μπορείς να τις φτιάξεις γρήγορα χωρίς να χρειάζεσαι συνταγές. Απλώς, πλύνε τα λαχανικά, κόψε τα κι ανακάτεψέ τα με φρούτα, τυρί με χαμηλά λιπαρά, μία χούφτα ξηρούς καρπούς μαζί με λίγο ξίδι και λάδι. Συνόδευσέ το με μία φέτα ψωμί ολικής αλέσεως κι έχεις έτοιμο ένα γεύμα.
4. Ροφήματα χωρίς ζάχαρη
Τεράστιοι ανάμεικτοι χυμοί, σέικ φρούτων, καφέδες, παγωμένο τσάι κι αναψυκτικά με ζάχαρη μπορείς να τα πιεις εύκολα, ειδικά όταν κάνει ζέστη. Οι θερμίδες, όμως, αυξάνονται εύκολα. Συχνά τέτοιου είδους ροφήματα είναι η παγίδα του καλοκαιριού. Συνήθως το παρακάνεις και πίνεις πολλά υγρά, τα οποία ικανοποιούν τη δίψα, αλλά όχι την πείνα, και συγχρόνως σε φορτώνουν με μπόλικες θερμίδες.
Γλίτωσε θερμίδες δοκιμάζοντας αυτές τις light επιλογές:
* Εναν παγωμένο καφέ με άπαχο γάλα.
* Ενα κοκτέιλ κρασιού ανακατεύοντας ένα ποτήρι κρασιού λευκό με 1/2 φλιτζάνι ανθρακούχο νερό και μερικές σταγόνες λεμόνι.
5. Επιδόρπια με φρούτα
Δεν χρειάζεται να τρως μόνο γλυκά με μπόλικες κρέμες και σιρόπια. Τα φρουτώδη γλυκά είναι εξίσου ικανοποιητικά:
* Μπανάνα στο γκριλ με λίγο παγωτό.
* Ανανά στη σχάρα με λίγο ρούμι και καρύδια.
* Κατεψυγμένα κεράσια.
* Κατεψυγμένα σταφύλια.
Οι διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων αλλάζουν με την πρόοδο των δεκαετιών, αλλά γεγονός παραμένει ότι υπάρχουν διατροφικές συνήθειες οι οποίες παραμένουν σταθερές μέσα στην πορεία των δεκαετιών σε ότι αφορά την δράση τους ενάντια στην στοματική υγεία.
Έτσι π.χ. η αποφυγή του καπνίσματος καθώς και ο περιορισμός των γλυκών κάνουν καλό τόσο στη στοματική υγεία όσο και στην γενικότερη υγεία του οργανισμού.
Υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ ασθενειών του οργανισμού και των οδοντιατρικών προβλημάτων και πολλές φορές προδιαθεσικός παράγοντας για κάποια νοσήματα σας καθιστά πιο ευαίσθητους στα οδοντιατρικά προβλήματα.
Για να υπάρχει υγιές όμως στόμα σημαίνει έλλειψη τερηδόνων ή πολύ καλά θεραπευμένες τερηδόνες, έλλειψη φλεγμονών των ούλων, περιοδοντίτιδας, ελκών, έλλειψη συμπτωματολογίας κακής υγείας στόματος λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών κάποιων φαρμάκων όπως π.χ. ξηροστομία.
Ξεκινώντας λοιπόν από τη διατροφή πρέπει να τονίσουμε ότι συνεχής διατροφή με ζάχαρη επιτρέπει στον βακτηριακό πληθυσμό να πολλαπλασιάζεται και να παράγει οξύ το οποίο διαλύει την αδαμαντίνη.
Τροφές λοιπόν με ζάχαρη πάνω από 20% καθώς και γλυκά όπως σταφίδες, λουκούμια, γλυφιντζούρια, καραμέλες και τα οποία είναι κολλώδη παραμένουν περισσότερες ώρες πάνω στα δόντια ιδιαίτερα αν είναι βράδυ και δεν τα βουρτσίζουμε με αποτέλεσμα τον ευκολότερο τερηδονισμό των δοντιών.
Επίσης κάκιστος είναι ο συνδυασμός αμύλου και ζάχαρης. Γενικά τροφές οι οποίες μειώνουν το όξινο ph του στόματος, όπως π.χ. τα φιστίκια, έχουν σαν αποτέλεσμα την μείωση των πιθανοτήτων για τερηδονισμό των δοντιών.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια θεραπείας ενός οδοντιατρικού ασθενούς στον οποίο βλέπουμε εκτεταμένες τερηδόνες και οδοντιατρικά προβλήματα εάν συνδυάζεται με όξινο ph του στόματος, αλλάζουμε το ph σε βασικό μέσω αλλαγής των διατροφικών συνηθειών του για να μπορέσουμε να ελέγξουμε τον προδιαθεσικό του παράγοντα για τερηδονισμό.
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα επίσης αποτελούν ένα σοβαρό διατροφικό παράγοντα υπέρ της υγείας του σώματος και του στόματος. Το Ca το οποίο περιέχουν είναι απαραίτητο τόσο για την ανάπτυξη των οστών από νεαρές ηλικίες όσο και για τη στήριξη των δοντιών και τα ίδια τα δόντια.
Έλλειψη Ca στον οργανισμό μπορεί να συμβάλλει στην περιοδοντική νόσο.
Απαραίτητη κρίνεται η βιταμίνη A και D καθώς και η βιταμίνη B που συμβάλουν στην δημιουργία υγιούς συνδετικού ιστού, ο οποίος στηρίζει το δόντι και μειώνει τις πιθανότητες φλεγμονών των ούλων.
Ο σίδηρος, η βιταμίνη C, το φυλλικό και το ασκορβικό οξύ, ιδιαίτερα μετά την θεραπεία των ούλων βοηθάνε στην γρηγορότερη θεραπεία και ενίσχυση του οργανισμού, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν αναιμίες και ο οδοντιατρικός ασθενής είναι καπνιστής. Το κάπνισμα δεν δημιουργεί προβλήματα μόνο στην σωματική υγεία αλλά και στην στοματική υγεία.
Εκτός από τις χρωστικές και δυσχρωμίες που δημιουργεί στα δόντια με αποτέλεσμα να θέλουν οπωσδήποτε καθαρισμό χρωστικών και λευκάνσεις δημιουργεί επιπλέον κακοσμία. Λαμβάνεται υπ’ όψιν σοβαρότατα στην αξιολόγηση του περιστατικού για εμφυτεύματα εάν ο ασθενής είναι καπνιστής πολλών τσιγάρων.
Στην περίπτωση περιοδοντικών ασθενών που βρίσκονται υπό θεραπεία, το κάπνισμα λειτουργεί επιβραδυντικά στο ρυθμό επούλωσης των ιστών. Θεωρείται ότι οι καπνιστές έχουν 7 φορές περισσότερο κίνδυνο απ’ ότι οι μη καπνιστές στην εμφάνιση περιοδοντικών νόσων.
Τα φάρμακα έχουν πολλές φορές κλινική συμπτωματολογία στο στόμα από ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ξηροστομία, έλκη, κακή γεύση και αποτελούν οι ανεπιθύμητες αυτές ενέργειες σημαντικό πρόβλημα για την τρίτη ηλικία, η οποία στατιστικά λαμβάνει τα περισσότερα φάρμακα.
Η θέση λοιπόν του ατόμου απέναντι στην υγεία του στόματός του και σώματός του πρέπει να είναι με διάκριση στη διατροφή και στα φάρμακα, ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού που γίνεται με σωστή διατροφή, άσκηση σωματική και πνευματική.
Τι συνέβηκε στο σώμα μας όταν νιώθουμε τους μυς μας “πιασμένους”; Γιατί νιώθουμε μυϊκό πόνο ώρες μετά από την άσκηση; Είναι φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό το φαινόμενο ακόμα και όταν είμαστε καλά γυμνασμένοι;
Σχεδόν όλοι γνωρίζουμε και έχουμε νιώσει την αίσθηση του “πιασίματος” των μυών μας, το όποιο είναι συνυφασμένο με την άσκηση. Είναι εκείνο το γνωστό, άβολο και επίπονο αίσθημα της ακαμψίας, το οποίο εμφανίζεται 12- 48 ώρες μετά από την άσκηση και ιδιαίτερα όταν ξεκινάμε ένα νέο πρόγραμμα εκγύμνασης, όταν υπάρχει αλλαγή στις αθλητικές δραστηριότητες ή ασκήσεις ή όταν έχουμε αυξήσει τη διάρκεια ή την ένταση της προπόνησης. Είναι αυτή η κατάσταση που μας έχει προκαλέσει αρκετές φορές στη ζωή μας δυσκολία στο περπάτημα ή στο να κατέβουμε τις σκάλες ή ακόμα και στο να γελάσουμε δυνατά. Και όλα αυτά επειδή οι μυς που καλούνταν να εκτελέσουν αυτές τις ενέργειες πονούσαν εξαιτίας της εκγύμνασης της προηγούμενης μέρας.
Το φαινόμενο αυτό και η επακόλουθη κατάσταση επιστημονικά ονομάζεται Μυϊκός Πόνος με Καθυστερημένη Έναρξη. Ο πόνος αυτός είναι η φυσιολογική αντίδραση των μυών όταν αυτοί κάνουν έργο στο οποίο δεν είναι συνηθισμένοι και είναι μέρος της διαδικασίας προσαρμογής η οποία οδηγεί σε ψηλότερα επίπεδα αντοχής και δύναμης όταν οι μυς αναρρώσουν. Το χαρακτηριστικό αυτό είδος πόνου είναι διαφορετικό από τους πόνους που αισθανόμαστε κατά τη διάρκεια της άσκησης οι οποίοι μοιάζουν με “κάψιμο” (λόγω παραγωγής γαλακτικού οξέως) ή με “φούσκωμα” (λόγο υπεραιμάτωσης).
Ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος είναι ένα πολύ κοινό και αρκετά ενοχλητικό φαινόμενο, ιδιαίτερα στους αρχάριους στην άσκηση. Γενικά, η κορύφωση του πόνου είναι κατά τη διάρκεια των 2 πρώτων ημερών από την έναρξη του και υποχωρεί τις επόμενες μέρες.
Αντίθετα με το τι λεγόταν ευρέως, ο καθυστερημένες μυϊκός πόνος δεν προκαλείται από το γαλακτικό οξύ, το οποίο είναι μεταβολικό παράγωγο των μυών όταν κάνουν έργο. Το γαλακτικό οξύ διασκορπίζεται πολύ γρήγορα από τους μυς και έτσι δεν μπορεί να δικαιολογήσει το γιατί ο πόνος έχει καθυστερημένη έναρξη.
Παρόλο που ο ακριβής μηχανισμός δεν είναι ακόμα γνωστός και κατανοητός, ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος αποδίδεται στα μικροτραύματα προσαρμογής. Όταν ο μυς συσπάται κατά τη διάρκεια της άσκησης, είτε ενάντια σε αντίσταση, είτε για να μεταφέρει το σωματικό βάρος, δημιουργείται φθορά και μικροσκοπικοί τραυματισμοί στα μυϊκά κύτταρα και ίνες. Υπογραμμίζεται πως τα μικροτραύματα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τους μυϊκούς τραυματισμούς, δηλαδή τις θλάσεις και τα τραβήγματα. Στη συνεχεία, τα μικροτραύματα αυτά, προκαλούν κυτταρικές ανισορροπίες οι οποίες επηρεάζουν τις νευρικές απολήξεις με αποτέλεσμα να υπάρχει τοπικός πόνος και ακαμψία.
Συχνά, ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος θεωρείται απαραίτητο και επιθυμητό συστατικό της άσκησης. Για πολλούς το “πιάσιμο” δίνει την εντύπωση ότι κάτι γίνεται μέσα στο σώμα – ότι κάτι έχουν καταφέρει κατά τη διάρκεια της άσκησης. Η αλήθεια είναι ότι ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος δεν είναι απαραίτητη ένδειξη για τα επιθυμητά αποτελέσματα.. Πιστεύεται όμως, ότι παίζει κάποιο ρόλο στη δημιουργία προπονητικού αποτελέσματος και ότι ακόμη μέσω της διαδικασίας επούλωσης των μικροτραυμάτων, επιφέρει μυϊκή ανάπτυξη. Πιο απλά, όταν δοθούν στους μυς νέα ερεθίσματα από ασκήσεις, τότε το νευρομυϊκό σύστημα σοκάρεται. Ακολούθως το σώμα δεν ξέρει πώς να ανταποκριθεί στα ερεθίσματα και οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που ακολουθούν προκαλούν τον καθυστερημένο μυϊκό πόνο. Καθώς το ανθρώπινο σώμα είναι ικανότατο στην προσαρμογή θα καταφέρει πολύ σύντομα να προσαρμοστεί και σταδιακά, αν υπάρχει συχνή άσκηση, θα γίνεται πιο ανθεκτικό στον καθυστερημένο μυϊκό πόνο.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για να αποφύγουμε τον καθυστερημένο μυϊκό πόνο (εκτός από το να αλλάξουμε τη διάρκεια και την ένταση της άσκησης).
Η προθέρμανση (η οποία είναι απαραίτητη) λίγα μπορεί να κάνει όσον αφόρα το αν θα “πιαστούμε” ή όχι. Το ίδιο συμβαίνει και με τις διατάσεις. Μπορούμε ωστόσο να ανακουφιστούμε από τον καθυστερημένο μυϊκό πόνο κάνοντας ενεργή αποκατάσταση. Η ενστικτώδης τάση είναι να παραμείνουμε αδρανείς όταν είμαστε “πιασμένοι”, αλλά αυτό δε φέρνει καμία ανακούφιση και μάλλον παρατείνει τον πόνο. Η καλύτερη λύση είναι ελαφριά άσκηση η οποία θα βοηθήσει τους μυς να αιματωθούν και να πάρουν τα απαραίτητα στοιχεία για να αναρρώσουν. Τέλος, πρέπει να λεχτεί πως με την πάροδο του χρόνου και με τη συνεχή άσκηση, ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος μειώνεται αισθητά και αυξάνεται η ανεκτικότητα στο αίσθημα του πόνου, το οποίο πρακτικά σημαίνει λιγότερη δυσφορία και ταλαιπωρία.
*Αντώνης Αλεξόπουλος/Διδάκτωρ κοινωνιολογίας του αθλητισμού/Καθηγητής φυσικής αγωγής.
Οι διακοπές αποτελούν μια περίοδο χαλάρωσης και ξεκούρασης. Ιδιαίτερα τις καλοκαιρινές διακοπές λίγο πριν από την εξόρμηση στις παραλίες οι περισσότεροι άνθρωποι και κυρίως οι γυναίκες ακολουθούν κάποιο αυστηρό και στερητικό πρόγραμμα διατροφής προκειμένου να χάσουν κάποια περιττά κιλά και να εμφανιστούν χωρίς ατέλειες στην παραλία. Οι περισσότερες καταφεύγουν σε μονοφαγικές ή πολύ στερητικές δίαιτες με αποτέλεσμα να αποδυναμώνουν τον οργανισμό και να τον οδηγούν σε ελλείψεις θρεπτικών συστατικών αν ακολουθηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα είναι να καταλήγουν να ξεκινούν τις διακοπές με εμφανή τα σημάδια της κόπωσης και να καταλήγουν στο άλλο άκρο καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες φαγητού. Η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων παίρνουν βάρος στις διακοπές, και τις περισσότερες φορές το χάνουν δύσκολά.
Τελικά είναι σωστό να εξαντλούμε τον οργανισμό μας λίγο πριν τις διακοπές προκειμένου να αρχίσουμε τις διακοπές με λιγότερα κιλά;
Η απάντηση είναι πως όχι. Οι διακοπές είναι μια περίοδος που όλοι θέλουμε να περάσουμε ξένοιαστα και ξεκούραστα. Προκειμένου να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχουμε προετοιμαστεί σωστά προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στην κούραση των διακοπών και την πολύωρη έκθεση στον ήλιο με ότι αυτό συνεπάγεται. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να ενισχύσουμε τον οργανισμό με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Καταρχήν θα πρέπει να υιοθετήσουμε τα πολλά μικρά και συχνά γεύματα μέσα στην ημέρα. Ο οργανισμός μας χρειάζεται πρόγραμμα και ισορροπία στη διατροφή του προκειμένου να είναι υγιής και να λειτουργεί σωστά. Λίγο πριν τις διακοπές η προσπάθεια για απώλεια βάρους θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής. Η απώλεια βάρους θα πρέπει να γίνεται σταδιακά δίνοντας στον οργανισμό όλα τα απαραίτητα συστατικά για τη συντήρηση και την επιβίωσή του. Επίσης θα πρέπει να καταναλώνουμε αρκετά φρούτα και λαχανικά, εφοδιάζοντας έτσι τον οργανισμό μας με φυτικές ίνες για την καλή λειτουργία του εντέρου. Τα φρούτα και τα λαχανικά μας ενισχύουν σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, τα οποία συμμετέχουν σε διάφορες μεταβολικές διεργασίες στον οργανισμό.
Η κατανάλωση του νερού και υγρών είναι σημαντική τόσο κατά τη διάρκεια όσο και πριν τις διακοπές. Η έκθεση στον ήλιο αφυδατώνει το δέρμα και οδηγεί σ την πρόωρη γήρανση. Το σώμα μας αποβάλει νερό ακόμη και όταν δεν κάνουμε καμιά δραστηριότητα. Καθημερινά χάνουμε σχεδόν 1 λίτρο νερό από τα ούρα, τον ιδρώτα και το δέρμα. Ακόμη και με την αναπνοή μας χάνουμε λίγη ποσότητα νερού. Συνήθως αποβάλουμε καθημερινά 2,5 λίτρα νερού. Η λήψη του πρέπει να αρχίζει από το πρωινό ξύπνημα, να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και σε μικρές ποσότητες, σ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Για την Ελλάδα και ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, που υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, τα 12 ποτήρια νερό θεωρούνται λογική ποσότητα.
Με την απώλεια υγρών από το σώμα αποβάλλονται ταυτόχρονα, κυρίως με τον ιδρώτα και σημαντικοί ηλεκτρολύτες, όπως Ασβέστιο, Κάλιο και Νάτριο. Εάν δεν γίνει αντικατάσταση αυτών των ποσοτήτων μέσω διατροφής τότε προκαλείται διαταραχή των ηλεκτρολυτών και της οξεοβασικής ισορροπίας και προκαλούνται μυϊκές κράμπες μετά από έντονη φυσική δραστηριότητα.
Πλούσιες πηγές καλίου είναι η μπανάνα, οι πατάτες, οι σταφίδες και το σπανάκι. Ασβεστίου το γάλα και το γιαούρτι, ενώ η αποκατάσταση νατρίου γίνεται πιο εύκολα καθώς περιέχεται σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα ακόμη και αν δεν είναι επεξεργασμένα.
Λόγω της πιο αυξημένης φυσικής δραστηριότητας (κολύμπι, ρακέτες) το καλοκαίρι η κατανάλωση της ελάχιστης απαραίτητης ποσότητας πρωτεΐνης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για την αποκατάσταση του μυϊκού ιστού. Προτιμάμε ως πηγή πρωτεΐνης τα ψάρια (2-3 φορές την βδομάδα) ή το λευκό κρέας, όπως κοτόπουλο και γαλοπούλα (1-2 φορές την εβδομάδα) και προσπαθούμε να αποφεύγουμε το κόκκινο κρέας όπως μοσχάρι και χοιρινό (1 φορά την εβδομάδα).
Προσοχή κατά την καλοκαιρινή περίοδο θα πρέπει να δοθεί και στις πηγές πρόσληψης λίπους. Προτιμούμε ως πηγή λίπους το ελαιόλαδο και αποφεύγουμε τα κορεσμένα λίπη, όπως βούτυρο, λιπαρά τυριά, κόκκινο κρέας. Η αυξημένη κατανάλωση λίπους προκαλεί αίσθημα δυσπεψίας που είναι αρκετά δυσάρεστο σε συνδυασμό με την υψηλή θερμοκρασία. Επίσης αποφεύγουμε τα πικάντικα φαγητά γιατί δημιουργούν ένα αίσθημα δυσφορίας σε συνδυασμό με τη ζεστή.
Τέλος, όσο αφορά τα γλυκά, συνιστάται η κατανάλωση παγωτού σε ποσότητα 1-2 μπάλες, 1-2 φορές την εβδομάδα. Θα πρέπει να προτιμάμε παγωτά με γεύσεις φρούτων που έχουν λιγότερες θερμίδες από παγωτά καϊμάκι ή με σοκολάτα. Η αντικατάσταση γλυκών με πολλές θερμίδες και πλούσιων σε λίπος όπως πάστες και τούρτες θα ήταν προτιμότερο να γίνει από ζελέ ή γιαούρτι με φρούτα ή γλυκά του κουταλιού.
Εάν βέβαια δεν ακολουθήστε τις προηγούμενες συμβουλές και καταφύγετε σε μη ενδεδειγμένες δίαιτες συμπληρώστε την διατροφή σας οπωσδήποτε με ένα πολυβιταμινούχο. Τα πολυβιταμινούχα συμπληρώματα βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων αποτελούν χρήσιμα εργαλεία, που θα βοηθήσουν στην περαιτέρω ενίσχυση της καθημερινής διατροφής και την επίτευξη καλύτερου αποτελέσματος όσον αφορά την απώλεια βάρους. Είναι όμως όλα τα συμπληρώματα βιταμινών ασφαλή για όλους; Φυσικά και όχι. Όταν μιλάμε για ασφαλή συμπληρώματα μιλάμε πάντα για πολυβιταμινούχα, που περιέχουν χαμηλές δόσεις βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων και είναι εγκεκριμένα από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς και διατίθενται αποκλειστικά από το Φαρμακείο. Επιλέξτε πολυβιταμινούχο ειδικά σχεδιασμένο για εσάς ηλικία, ανάγκες, παιδί και μια εταιρία την οποία εμπιστεύεστε. Καλό θα ήταν ζητήστε στοιχεία που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα του ή και την συμβουλή του Διαιτολόγου σας.
Οι καινούριες υγιεινοδιαιτητικές οδηγίες της αμερικάνικης αντικαρκινικής εταιρείας για την πρόληψη του καρκίνου: Τι πρέπει να γνωρίζει ο έλληνας καταναλωτής
Η φυσική δραστηριότητα και οι υγιεινές διατροφικές επιλογές αποτελούν προστατευτική ασπίδα κατά του καρκίνου: Οι νέες διατροφικές οδηγίες της Αμερικάνικης Αντικαρκινικής Εταιρείας (AΑΕ), για την πρόληψη της νόσου.
Στις Η.Π.Α. ετησίως καταγράφονται 500.000 θάνατοι από καρκίνο. Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Αντικαρκινική Εταιρεία (AΑΕ), το ένα τρίτο από αυτούς συνδέονται με τις διατροφικές συνήθειες και τη φυσική δραστηριότητα, παράγοντες που μπορεί να τροποποιηθούν. Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της τελευταίων ερευνητικών μελετών έγκειται στο ότι διαπιστώνουν πως παρότι ο καρκίνος οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε κληρονομούμενες μεταλλάξεις, δηλαδή αλλαγές στο DNA, οι μεγαλύτεροι παράγοντες κινδύνου, όπως η φυσική δραστηριότητα, η διατροφή και το κάπνισμα, φαίνεται να μην είναι κληρονομήσιμοι. Στα τέλη του 2006 και λίγο πριν αρχίσει στην Ελλάδα η προσωρινή «αναστάτωση» με τη φραπελιά, η Αμερικάνικη Αντικαρκινική εταιρεία (AΑΕ) δημοσίευσε τις τελευταίες υγιεινοδιαιτητικές οδηγίες για την πρόληψη του καρκίνου.
Συστάσεις για αλλαγές σε επίπεδο ατομικής συμπεριφοράς:
Διατηρήστε φυσιολογικό βάρος καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής σας. Πιο συγκεκριμένα:
Υιοθετήστε ένα τρόπο ζωής που να περιλαμβάνει αυξημένη φυσική δραστηριότητα, δηλαδή:
Εφαρμόστε υγιεινή δίαιτα με έμφαση στην κατανάλωση τροφίμων φυτικής προέλευσης:
Να επιλέγετε στερεά και υγρά τρόφιμα σε ποσότητες που βοηθούν στην επίτευξη και διατήρηση του φυσιολογικού βάρους
Να τρώτε καθημερινά 5 τουλάχιστον ισοδύναμα από ποικιλία φρούτων και λαχανικών. Για περισσότερες λεπτομέρειες ρωτήστε το διαιτολόγο που σας παρακολουθεί.
Να επιλέγετε δημητριακά ολικής αλέσεως
Να περιορίσετε την κατανάλωση επεξεργασμένων και κόκκινων κρεάτων
Σε περίπτωση που πίνετε αλκοολούχα ποτά να περιορίσετε την κατανάλωσή τους
Συνίσταται κατανάλωση μέχρι 2 ποτηριών καθημερινά για τους άντρες και 1 για τις γυναίκες Συστάσεις για δράσεις σε επίπεδο κοινότητας:
Οι δημόσιες, ιδιωτικές και άλλες οργανώσεις οφείλουν να δημιουργήσουν το κατάλληλο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον προκειμένου να υποστηρίξουν την υιοθέτηση και διατήρηση υγιεινών επιλογών στη διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα.
Αναλυτικότερες συστάσεις για ατομικές επιλογές
Διατηρήστε το φυσιολογικό σωματικό βάρος εφ’ όρου ζωής Σε περίπτωση που είστε υπέρβαρος ή παχύσαρκος, να φτάσετε και να διατηρήσετε το φυσιολογικό σωματικό βάρος.
Σωματικό βάρος και αυξημένος κίνδυνος για καρκίνο
Στις Η.Π.Α. το 14 - 20% της θνησιμότητας λόγω καρκίνου συνδέεται με την παχυσαρκία και το αυξημένο σωματικό βάρος. Συγκεκριμένα, η παχυσαρκία και το αυξημένο σωματικό βάρος συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διάφορων τύπων καρκίνου, όπως π.χ. καρκίνο του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, καρκίνο του εντέρου, του ενδομήτριου, των νεφρών και αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου. Επίσης υπάρχουν αρκετές ενδείξεις που συνδέουν το αυξημένο σωματικό βάρος και την παχυσαρκία με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο της χοληδόχου κύστης, του παγκρέατος, του τράχηλου της μήτρας, του θυρεοειδή, ων ωοθηκών, καθώς επίσης και με πολλαπλό μυέλωμα, λέμφωμα Hodgkin και επιθετικό καρκίνο του προστάτη. Τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνονται τόσο από επιδημιολογικές μελέτες στον άνθρωπο, όσο και από άλλες έρευνες.
Διατήρηση και προσέγγιση του φυσιολογικού σωματικού βάρους.
Υιοθέτηση τρόπου ζωής με αυξημένη φυσική δραστηριότητα.
Οφέλη από τη σωματική δραστηριότητα
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα πολλών ερευνών, η φυσική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για την εμφάνιση αρκετών μορφών καρκίνου, όπως του μαστού, του παχέος εντέρου, του προστάτη και του ενδομητρίου. Αν και δεν υπάρχουν αντίστοιχα δεδομένα ενδέχεται να συμβαίνει το ίδιο και για άλλους τύπους καρκίνου.
Μερικές εύκολα εφαρμόσιμες ιδέες για να αποφύγετε την καθιστική ζωή:
Χρησιμοποιήστε τις σκάλες αντί να πάρετε το ασανσέρ
Να πηγαίνετε με τα πόδια ή με το ποδήλατο στον προορισμό σας εφόσον είναι εφικτό
Κάνετε ένα μικρό διάλειμμα στη δουλειά για να κάνετε διατάσεις ή μια μικρή βόλτα
Να προτιμήσετε να πάτε και να μιλήσετε αυτοπροσώπως στους συναδέλφους σας αντί να τους στείλετε e-mail
Πηγαίνετε για χορό στις εξόδους σας
Να κάνετε διακοπές που περιλαμβάνουν αυξημένη φυσική δραστηριότητα και όχι απλώς ταξίδι με το αυτοκίνητο
Να κάνετε στατικό ποδήλατο ενώ παρακολουθείτε τηλεόραση
Να αυξάνετε σταδιακά από μέρα σε μέρα τη διάρκεια και την ένταση της φυσικής δραστηριότητας
Να παίζετε περισσότερη ώρα με τα παιδιά σας
Συνιστώμενη Συνολική και Σκόπιμη Δραστηριότητα
Τα αποτελέσματα των ερευνών δείχνουν ότι τουλάχιστον 30 λεπτά μέτριας ή έντονης καθημερινής δραστηριότητας σε συνδυασμό με τις συνήθεις δραστηριότητες μπορούν να ελαττώσουν τον κίνδυνο για καρκίνο. Σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες πάντως, 45 – 60 λεπτά τουλάχιστον 5 ημέρες την εβδομάδα είναι η βέλτιστη συχνότητα προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος του παχέος εντέρου και του μαστού, ενώ μελέτες δείχνουν ότι ακόμα και αν η φυσική δραστηριότητα διακόπτεται από μια ηλικία και μετά, ο κίνδυνος για καρκίνο εξακολουθεί να είναι ελαττωμένος.
Για όσους ξεκινάνε ένα πρόγραμμα βελτίωσης της φυσικής τους κατάστασης μια σταδιακή αύξηση σε 30 λεπτά άσκησης μέτριας έντασης ημερησίως τουλάχιστον 5 φορές την εβδομάδα θα τους προσφέρει σημαντικά οφέλη στην καρδιαγγειακή λειτουργία.
Τέλος, άντρες μεγαλύτεροι των 40 και γυναίκες μεγαλύτερες των 50 ετών καθώς και άτομα που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες ή/και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους προτού εμπλακούν σε μεγάλης έντασης φυσική δραστηριότητα.
Ακολουθεί πίνακας (πίνακας 3) που προτείνει ιδέες για δραστηριότητες που αυξάνουν τη φυσική δραστηριότητα.
Πίνακας 3: Παραδείγματα φυσικών δραστηριοτήτων Μέτριας και Αυξημένης έντασης
Μέτριας Έντασης δραστηριότητες
Μεγάλης έντασης δραστηριότητες
Άσκηση και ελεύθερος χρόνος
Περπάτημα, χορός, ποδήλατο για λόγους αναψυχής, γιόγκα, ιππασία
Τρέξιμο, αεροβική, πολεμικές τέχνες, κολύμπι, προπόνηση με βάρη
Σπορ
Βόλεϊ, γκολφ, διπλό στο τένις, σκι
Ποδόσφαιρο, τένις (απλό), σκι αντοχής, μπάσκετ,
Δραστηριότητες στο σπίτι
Κούρεμα του γρασιδιού, ενασχόληση με τον κήπο
Σκάψιμο, ξυλουργική, χτίσιμο
Δραστηριότητες στην εργασία
Περπάτημα και ανύψωση βάρους στα πλαίσια της εργασίας
Βαρέα εργασία (πυρόσβεση, κατασκευές κ.λπ.)
Πηγή: Αμερικάνικη Αντικαρκινική Εταιρεία
Υγιεινή διατροφή με έμφαση σε φυτικής προέλευσης τρόφιμα
Να διαλέγετε στερεά και υγρά τρόφιμα με κριτήριο τη διατήρηση του φυσιολογικού βάρους.
Να τρώτε 5 τουλάχιστον ισοδύναμα φρούτου ημερησίως
Να επιλέγετε δημητριακά ολικής αλέσεως και όχι επεξεργασμένα
Να περιορίσετε την κατανάλωση επεξεργασμένου και κόκκινου κρέατος
Αν πίνετε αλκοολούχα ποτά, ελαττώστε την κατανάλωση
Η κατανάλωση αλκοόλ αποδεδειγμένα εμπλέκεται στην εμφάνιση καρκίνου του στόματος, λάρυγγα, φάρυγγα, οισοφάγου και ήπατος, ενώ έχει ενοχοποιηθεί για καρκίνο του παχέος εντέρου και του μαστού. Σε συνδυασμό με το κάπνισμα, ο κίνδυνος αυξάνεται πολύ περισσότερο. Συνεπώς η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών πρέπει αν περιορίζεται σε δύο ποτήρια την ημέρα για τους άντρες και ένα για τις γυναίκες.
Πολύς λόγος έχει γίνει για την ευεργετική επίδραση του αλκοόλ στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Στην πραγματικότητα, καλό είναι να περιορίζεται κανείς στις παραπάνω συστάσεις, ενώ σε καμία περίπτωση δε συνίσταται να αρχίσουν την κατανάλωση αλκοόλ άτομα που δεν το συνηθίζουν.
Γράφουν: Παπαμίκος Βασίλειος, Νοσοκομειακός Διαιτολόγος ΓΝΑ – Κοργιαλένειο Μπενάκειο - Λαζαρίδης Κωνσταντίνος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Έχετε διερωτηθεί ποτέ πως σχεδιάζεται μια προπόνηση η ένα πρόγραμμα εκγύμνασης; Σίγουρα ο σχεδιασμός, οι ασκήσεις η ένταση, η διάρκεια και οι ημέρες της προπόνησης δεν επιλέγονται τυχαία και οι επιλογές προσφέρονται από την επιστήμη της προπονητικής θεωρίας.Μελετώντας την επιστήμη αυτή και σαν αποτέλεσμα επιστημονικών ερευνών, διαπιστώνεται πως υπάρχουν κάποιες γενικώς αποδεκτές αρχές προπόνησης, οι οποίες πρέπει να ακολουθούνται για να έχουμε προπονητικά προγράμματα τα οποία να μπορούν να βελτιώσουν τη φυσική κατάσταση και την αθλητική απόδοση με ασφάλεια.
Στο σημερινό άρθρο θα παρατεθούν οι πιο σημαντικές προπονητικές αρχές που πρέπει να διέπουν την ανάπτυξη και το σχεδιασμό των προγραμμάτων εκγύμνασης.
Η αρχή της ατομικότητας
Το σώμα του καθενός από εμάς είναι διαφορετικό και όλοι έχουμε διαφορετικές ανάγκες ανάλογα με τις παραμέτρους της ζωής μας. Κανείς από εμάς δεν αντιδρά με τον ίδιο τρόπο σε ένα πρόγραμμα προπόνησης , συνεπώς δε μπορεί να υπάρξει ένα “πρόσραμμα-συνταγή” το οποίο να ταιριάζει σε όλους. Τα καλά σχεδιασμένα προγράμματα εκγύμνασης πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ατομικές διαφορές και τις διαφορετικές αντιδράσεις στο προπονητικό ερέθισμα.
Μερικές από τις διαφορές αυτές έχουν να κάνουν με το σωματότυπο, τη γενετική προδιάθεση, τη προηγούμενη πείρα στην άσκηση, τις χρόνιες παθήσεις και τραυματισμούς (αν υπάρχουν), και ακόμα το φύλο και την ηλικία. Για παράδειγμα, οι γυναίκες και τα άτομα σε πιο μεγάλες ηλικίες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για ξεκούραση και ανάρρωση μεταξύ των προπονήσεων τους.
Έχοντας αυτό κατά νου, ίσως να μην είναι καλή ιδέα να ακολουθήσετε ένα τυποποιημένο πρόγραμμα, προερχόμενο από ένα βιβλίο ή περιοδικό ή την προπόνηση ενός φίλου σας και μάλλον θα ήταν καλή ιδέα να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ειδικού.
Η αρχή της υπερφόρτωσης
Η αρχή αυτή λέει πως για να υπάρξει προσαρμογή στην προπόνηση, πρέπει να ασκείται στο σώμα φορτίο μεγαλύτερο του κανονικού. Πιο απλά, αυτό σημαίνει πως για να βελτιώσουμε τη φυσική κατάσταση, τη δύναμη και την αντοχή πρέπει να αυξάνουμε το προπονητικό φορτίο αναλόγως.
Για να βελτιωθεί η δύναμη, είναι αναγκαίο να γυμνάζονται οι μύες με αντιστάσεις, οι οποίες να είναι μεγαλύτερες από αυτές που είναι συνηθισμένοι. Για να αυξηθεί η αντοχή πρέπει η καρδιά και οι πνεύμονες να δουλεύουν σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που έχουν συνηθίσει και σε πιο ψηλές εντάσεις.
Η αρχή της προοδευτικότητας
Η αρχή αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αρχή της υπερφόρτωσης. Η αρχή αυτή υποδηλώνει πως δεν είναι μόνο σημαντικό να υπάρχει ιδανικό επίπεδο υπερφόρτωσης, αλλά η υπερφόρτωσης πρέπει να γίνεται σε ένα ιδανικό χρονικό πλαίσιο βαθμιαία. Η βαθμιαία και συστηματική υπερφόρτωση κατά τη διάρκεια μιας λογικής χρονικής περιόδου, θα έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση στη φυσική κατάσταση χωρίς το ρίσκο τραυματισμών και υπερκόπωσης. Αν η υπερφόρτωση γίνεται πολύ αργά τότε οι αλλαγές και η βελτίωση ίσως να μην έρθουν ποτέ. Από την άλλη αν η υπερφόρτωση γίνει πολύ γρήγορα τότε ενδέχεται ο κίνδυνος τραυματισμών και ζημιών στους μύες.
Επιπλέον, η αρχή αυτή υπογραμμίζει την ανάγκη για ξεκούραση και ανάρρωση. Η συνεχόμενη πίεση και υπερφόρτωση στο σώμα θα επιφέρουν υπερκόπωση και το σύνδρομο της υπερπροπόνησης τα οποία μειώνουν την απόδοση και κάνουν τη βελτίωση πολύ αργή.
Η αρχή της προσαρμογής
Η προσαρμογή αναφέρεται στην ικανότητα τους σώματος να προσαρμόζεται σε αυξημένες φυσικές απαιτήσεις. Είναι επίσης ένας τρόπος με τον οποίο μαθαίνουμε περιπλοκές κινήσεις οι οποίες απαιτούν μυϊκό συγχρονισμό, μέσω των οποίων μαθαίνουμε ειδικές αθλητικές ικανότητες όπως τα διάφορα στυλ κολύμβησης, οι κινήσεις της πυγμαχίας, το σουτ στο ποδόσφαιρο κτλ. Η αρχή αυτή μπορεί να εξηγήσει γιατί όταν ξεκινούμε ένα πρόγραμμα προπόνησης έχουμε αυξημένο μυϊκό πόνο, ενώ μετά από μερικές εβδομάδες το φαινόμενο αυτό δεν εμφανίζεται. Η προσαρμογή στην άσκηση είναι ο λόγος που κάνει τους αθλούμενους να γίνονται αποδοτικοί και τους επιτρέπει να αναλώνουν λιγότερη ενέργεια για κινήσεις που έκαναν συχνά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα εξάσκησης.*Αντώνης Αλεξόπουλος/Διδάκτωρ κοινονιολογίας του αθλητισμου/Καθηγητής φυσικής αγωγής Τηλ.99524645.
Ορισμένα προβλήματα υγείας και ανεπιθύμητες παρενέργειες φαρμάκων μπορούν να προκαλέσουν ή να συντελέσουν στην κούραση. Όταν συμβεί αυτό, η καθημερινή προσπάθεια που απαιτείται για να παρέχουμε στον οργανισμό μας τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται μπορεί να φαντάζει αγγαρεία.
Επιπλέον, η ενέργεια που απαιτείται από την εργασία, τα ψώνια, και τα οικιακά καθήκοντα - και το στρες που δημιουργούν αυτές οι καθημερινές δραστηριότητες- μπορεί να συμβάλει ακόμη περισσότερο στην κούραση. Ένα άτομο που αντιμετωπίζει αυτό το είδος της διαρκούς κόπωσης είναι πιθανό να αντιμετωπίσει δυσκολίες στη διατήρηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών.
Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα κούρασης, οι ακόλουθες διατροφικές κατευθυντήριες συμβουλές και οδηγίες συμπεριφοράς μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε τις στιγμές κούρασης, διατηρώντας παράλληλα σωστή, καθημερινή και υγιεινή διατροφή:
Τρώτε τουλάχιστον πρωινό κάθε μέρα, ειδικά αν έχετε την τάση να βιώνετε περιόδους χαμηλής ενέργειας το απόγευμα. Οι τροφές που βοηθούν είναι μπάρες δημητριακών, τάρτες, τοστ με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα, τοστ με γαλοπούλα και τυρί χαμηλών λιπαρών και τοστ με μέλι.
Πίνετε milkshakes ή προϊόντα υψηλής θρεπτικής αξίας για να βοηθήσετε το σώμα σας να ανταποκριθεί στις καθημερινές διατροφικές ανάγκες και να έχετε ενέργεια. Υψηλής θρεπτικής αξίας προϊόντα είναι διαθέσιμα σε ποικιλία γεύσεων και μορφών (μπάρες, ποτά, πουτίγκες, σούπες), και τα περισσότερα παρέχουν τις θερμίδες, πρωτεΐνες, λιπαρά, βιταμίνες και μεταλικά στοιχεία τα οποία κανονικά λαμβάνονται μέσω μιας διατροφής με φυσικά τρόφιμα. Μπορείτε να βρείτε υψηλής θρεπτική αξίας προϊόντα σε φαρμακεία (πάντοτε με τη συμβουλή του διαιτολόγου ή του ιατρού σας).
Έχετε μαζί σας έτοιμα για κατανάλωση σνακ, όπως κράκερ και τυρί, μπάρα δημητριακών ή και φυστικοβούτυρο. Όταν τα επίπεδα ενέργειάς σας είναι χαμηλά, τα μικρά σνακ που απαιτούν ελάχιστο χρόνο και κόπο για την προετοιμασία τους, είναι ένας εύκολος τρόπος για να προμηθεύσετε τον οργανισμό σας με ενέργεια και με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Εκμεταλλευτείτε τις στιγμές που νιώθετε γεμάτοι ενέργεια και προετοιμάστε μεγάλες ποσότητες φαγητών που μπορείτε να καταψύξετε σε ατομικές μερίδες. Κατά τις ημέρες που νιώθετε υπερβολικά κουρασμένοι για να μαγειρέψετε, ξεπαγώστε και ζεστάνετε τις ήδη προετοιμασμένες μερίδες. (Χρησιμοποιήστε φούρνο μικροκυμάτων, εάν υπάρχει, για να προετοιμάσετε όλα τα γεύματά σας.)
Δοκιμάστε τα κατεψυγμένα / προμαγειρευμένα γεύματα που διατίθενται στα σούπερ μάρκετ. Βεβαιωθείτε ότι κάθε γεύμα περιλαμβάνει μία μερίδα κρέας ή πηγή πρωτεΐνης, μία μερίδα λαχανικών και μία μερίδα φρούτο, για πλήρη διατροφή.
Παραγγείλετε φαγητό από delivery ή από εστιατόρια που φέρνουν φαγητό στο σπίτι.
Αποδεχτείτε την καλοσύνη φίλων και οικογενειακών μελών που προσφέρονται να μαγειρέψουν για εσάς.
Χρησιμοποιήστε πιάτα, ποτήρια, σκεύη μιας χρήσης για εύκολο καθαρισμό.
Βεβαιωθείτε ότι έχετε κοιμηθεί αρκετά. Εάν έχετε προβλήματα στον ύπνο, ρωτήστε τον γιατρό σας για βοήθεια.
5 μικρές διατροφικές συμβουλές για τη χρόνια κόπωση
Μειώστε την πρόσληψη συμπυκνωμένων σακχάρων.
Προσπαθήστε να μην εξαρτάται από την καφεΐνη.
Μειώστε την πρόσληψη λιπαρών.
Αυξήστε την πρόσληψη Ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (τροφές όπως το σκουμπρί, ο σολομός, ο τόνος, ο γαύρος, και η ρέγκα είναι πλούσιες στα ανωτέρω λιπαρά οξέα). Μπορείτε επίσης να πάρετε κάποιο συμπλήρωμα διατροφής: ένα γραμμάριο λιπαρών οξέων ημερησίως είναι η προτεινόμενη δόση.
Κάντε τέστ για τις αλλεργίες - τα τρία πιο κοινά αλλεργιογόνα στοιχεία υπεύθυνα για τη χρόνια κόπωση είναι το σιτάρι, το γάλα, και καλαμπόκι.
Ολοι, κάποια στιγμή στη ζωή μας, έχουμε παραπονεθεί για ορισμένα ενοχλήματα στο στομάχι. Πότε κάτι που φάγαμε και μας έπεσε βαρύ, πότε κάποια καούρα, πότε ένα φούσκωμα, μια κράμπα, ένα ενοχλητικό σφίξιμο ή ένας πόνος. Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που μας ειδοποιούν ότι κάτι δεν πάει καλά, ειδικά αν παρουσιάζονται συχνά. Οι διαταραχές του πεπτικού συστήματος είναι από τις πιο συνηθισμένες ενοχλήσεις και τις περισσότερες φορές σχετίζονται με την κακή διατροφή και τον τρόπο ζωής. Γι’ αυτό, το Vita σάς δίνει τις πιο αποτελεσματικές συμβουλές για γερό στομάχι, αλλά και σας ενημερώνει για τα συμπτώματα που θα πρέπει να σας κινητοποιήσουν, ώστε να απευθυνθείτε στον ειδικό.
Πριν βγάλετε μόνοι σας διάγνωση, επιβάλλεται πρώτα από όλα να επισκεφτείτε ένα γαστρεντερολόγο, για να σιγουρευτείτε ότι δεν υποφέρετε από κάποια πάθηση του πεπτικού συστήματος.
Τα συμπτώματα, λοιπόν, που χρήζουν διερεύνησης είναι:
(άνω κοιλιά), που συνοδεύονται από εμετούς, μπορεί να σημαίνουν πεπτικό έλκος ή χολολιθίαση.
κοιλιακό άλγος και διαταραχές των κενώσεων (διάρροια, δυσκοιλιότητα) αποτελούν συνήθη συμπτώματα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου.
που ενδεχομένως συνοδεύονται από εμετούς, μπορεί να οφείλονται σε γαστρεντερίτιδα.
κοντά στο στήθος, που αντανακλούν και πίσω. Σε αυτή την περίπτωση, εκτός από το στομάχι σας, επιβάλλεται να ελέγξετε και την καρδιά σας.
κάψιμο δηλαδή στο στήθος που μερικές φορές ανεβαίνει και στο λαιμό ή στο στόμα, μπορεί να σημαίνουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (το οξύ του στομάχου παλινδρομεί προς τον οισοφάγο και τον ερεθίζει).
απότομη απώλεια βάρους (χωρίς δίαιτα), εμετοί, αίσθημα πνιγμού, δυσκολία κατάποσης της τροφής είναι τα πλέον ανησυχητικά συμπτώματα που πρέπει να σας οδηγήσουν άμεσα στο γιατρό. Ο γιατρός, αφού πάρει το ιστορικό σας και του περιγράψετε τα συμπτώματα που έχετε, θα σας υποβάλει στις κατάλληλες εξετάσεις (αιματολογικό και βιοχημικό έλεγχο, γαστροσκόπηση, υπερηχογράφημα, κολονοσκόπηση, ανάλογα με την περίπτωση), ώστε να γίνει διάγνωση, και θα σας συστήσει την κατάλληλη θεραπεία, εφόσον χρειάζεται.
Τις περισσότερες φορές, πάντως, επειδή πίσω από τις ενοχλήσεις στο στομάχι δεν κρύβεται κάποια σοβαρή πάθηση, αλλά ορισμένες κακές συνήθειες, είναι απαραίτητο να λάβετε τα μέτρα σας, ώστε να απαλλαγείτε από τα δυσάρεστα συμπτώματα, που επιδρούν αρνητικά στην ποιότητα ζωής σας.
Την εύρυθμη λειτουργία του πεπτικού συστήματος επηρεάζουν, σε σημαντικό βαθμό, αυτά που τρώτε. Αποφεύγετε, λοιπόν, τις τροφές που ερεθίζουν το στομάχι, ιδιαίτερα τις περιόδους που έχετε έντονα πεπτικά ενοχλήματα. Τέτοιες είναι:
● που περιέχουν πολλά χημικά πρόσθετα. Φροντίστε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής σας διατροφής να στηρίζεται σε μη επεξεργασμένα τρόφιμα.
● (π.χ. τουρσιά κλπ.), γιατί το ξίδι ερεθίζει το στομάχι και προκαλεί φούσκωμα.
● , γιατί ερεθίζουν το στομάχι.
● με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, γιατί καίνε τον οισοφάγο, όταν φυσικά γίνεται κατάχρηση.
● γεύματα, γιατί συχνά προκαλούν καούρες, δυσκολεύουν την πέψη και χαλαρώνουν το σφιγκτήρα του οισοφάγου.
● ειδικά όταν πίνονται με άδειο στομάχι, αυξάνουν την έκκριση γαστρικών υγρών. Συνήθως, συνιστάται ένας καφές την ημέρα.
● , γιατί συνήθως διεγείρουν τη γαστρική έκκριση.
● (σπανακόπιτες, τυρόπιτες, λουκανικόπιτες), γιατί το φύλλο τους είναι δύσπεπτο και ερεθιστικό για το στομάχι, ειδικά σε συνδυασμό με τις λιπαρές ύλες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τους.
● γιατί μπορεί προσωρινά να σας δίνουν την αίσθηση ότι ανακουφίζουν, στην πραγματικότητα όμως προκαλούν φούσκωμα και η υπερκατανάλωσή τους διαταράσσει τη φυσιολογική έκκριση του στομάχου.
Υιοθετήστε μικρά και συχνά γεύματα, γιατί ηρεμούν το στομάχι. Είναι σημαντικό να κρατάτε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα σταθερά κατά τη διάρκεια της ημέρας και αυτό θα το πετύχετε με 5 μικρά γεύματα (πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό, απογευματινό, βραδινό). Επίσης, η τροφή στο στομάχι βοηθά γιατί απορροφά τα οξέα.
Αν είστε υπέρβαροι, χάστε βάρος. Σίγουρα θα μειωθούν και τα συμπτώματα.
Από τη μια, το στρες του σύγχρονου τρόπου ζωής μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει πολλές ασθένειες του πεπτικού, ενώ, από την άλλη, δεν υπάρχει πάθηση που να μην είναι στρεσογόνος. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να βρείτε τρόπους να διαχειρίζεστε το στρες σας, μεταξύ άλλων με τεχνικές για σωματική και ψυχική χαλάρωση.
Μην το παρακάνετε και τρώτε μεγάλες ποσότητες φαγητού. Μάθετε να αρκείστε σε κανονικές μερίδες. Όταν υπερφορτώνετε το στομάχι σας, δεν γλιτώνετε τη δυσπεψία.
Το φαγητό «στο πόδι» είναι από τους χειρότερους εχθρούς της καλής λειτουργίας του πεπτικού συστήματος. Γι’ αυτό, φροντίστε να αφιερώνετε λίγο χρόνο στην ώρα του φαγητού: Είναι σημαντικό να μην τρώτε λαίμαργα και βιαστικά και να μασάτε καλά την τροφή σας. Οι μπουκιές πρέπει να είναι μικρές και καλά μασημένες, ώστε να διευκολύνεται η πέψη.
Μία από τις πιο κακές συνήθειες είναι να τρώτε και να πέφτετε αμέσως για ύπνο. Αφήστε να περάσουν τουλάχιστον 2 ώρες, ώστε να έχετε χωνέψει. Η στάση που έχει το σώμα σας, όταν είναι ξαπλωμένο, δεν βοηθά καθόλου την καλή λειτουργία της πέψης. Αντίθετα, το χαλαρό περπάτημα μετά το φαγητό βοηθά να χωνέψετε πιο γρήγορα.
Το κάπνισμα ενοχοποιείται, μεταξύ άλλων, και για την εμφάνιση, αλλά και την επιδείνωση του στομαχικού έλκους. Επιπλέον, χαλαρώνει τον οισοφαγικό σφιγκτήρα. Άλλος ένας, λοιπόν, λόγος για να το κόψετε.
Η ασπιρίνη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και ειδικά τα φάρμακα που χορηγούνται για εκφυλιστικές παθήσεις ερεθίζουν το στομάχι. Αν δεν μπορείτε να τα διακόψετε, συνοδεύστε τη λήψη τους με ειδικά φάρμακα για γαστροπροστασία, σε συνεννόηση πάντα με το γιατρό σας.
Όταν τρώτε, μη φοράτε πολύ σφιχτά ρούχα, γιατί επηρεάζουν τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος και δημιουργούν δυσφορία, τόσο κατά τη διάρκεια του φαγητού όσο και κατά τη διάρκεια της πέψης.
Τελευταία, διερευνάται και η δράση της ρητίνης που περιέχει η μαστίχα Χίου έναντι του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού. Ωστόσο, παρόλο που δεν είναι απόλυτα διευκρινισμένος ο ρόλος της στη θεραπεία του πεπτικού έλκους, το σίγουρο είναι ότι ανακουφίζει από τα συμπτώματά του. Και η απλή μάσηση της ρητίνης ως τσίχλας μπορεί να μας παρέχει σε μεγάλο βαθμό τα ευεργετικά συστατικά της μαστίχας.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον δρ Ηλία Νάστο, γαστρεντερολόγο, διευθυντή της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών.
Υπάρχουν ορισμένες τροφές που σύμφωνα με έρευνες προστατεύουν από τα γηρατειά και από παθήσεις που σχετίζονται με το πέρασμα των χρόνων και τη διαδικασία γήρανσης. Ποιές είναι όμως αυτές οι τροφές;
Eλαιόλαδο
Τέσσερις δεκαετίες πριν, ερευνητές κατέληξαν ότι τα μονοακόρεστα λιπαρά στο ελαιόλαδο ευθύνονταν σε μεγάλο ποσοστό για τα χαμηλά ποσοστά καρδιαγγειακών νόσων και καρκίνου στους κατοίκους της Κρήτης. Τώρα οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το ελαιόλαδο περιέχει και πολυφαινόλες, ισχυρά αντιοξειδωτικά που μπορούν να εμποδίζουν ασθένειες που σχετίζονται με το πέρασμα των χρόνων.
Γιαούρτι
Το 1970, στη Γεωργία υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ξεπερνούσαν τα εκατό. Μελέτες εκείνης της εποχής θεωρούσαν ότι η μακροζωία οφειλόταν στο γιαούρτι, συστατικό της διατροφής τους. Αν και δεν έχουν αποδειχτεί άμεσες ιδιότητες του γιαουρτιού όσον αφορά την αντιγηραντική του ικανότητα, το γιαούρτι είναι πλούσιο σε ασβέστιο, που βοηθά στην απομάκρυνση της οστεοπόρωσης και περιέχει καλά βακτήρια που βοηθούν στη διατήρηση της υγείας των εντέρων, ενώ παράλληλα περιορίζουν τα περιστατικά ασθενειών των εντέρων που σχετίζονται με την προχωρημένη ηλικία.
Ψάρι
Τριάντα χρόνια πριν, οι ερευνητές άρχισαν να αναζητούν την αιτία που ιθαγενείς της Αλάσκα δεν παρουσίαζαν καρδιοπάθειες. Όπως τώρα εκτιμούν οι επιστήμονες, ο λόγος είναι η διατροφή με ψάρια, τα οποία κατανάλωναν σε μεγάλο βαθμό. Το ψάρι είναι πηγή ω-3 λιπαρών που βοηθούν στην πρόληψη της συσσώρευσης χοληστερόλης στις αρτηρίες και προστατεύουν από αρρυθμίες.
Σοκολάτα
Οι κάτοικοι των νησιών San Blas κοντά στον Παναμά, εμφανίζουν ποσοστά καρδιοπαθειών εννέα φορές χαμηλότερα σε σχέση με τους κατοίκους του Παναμά. Η αιτία; Πίνουν ένα ρόφημα που είναι φτιαγμένο από μεγάλη ποσότητα σοκολάτας, η οποία είναι πλούσια σε φλαβονοειδή που βοηθούν στην διατήρηση της καλής λειτουργίας των αγγείων. Η διατήρηση των αγγείων σε ‘νεανικά’ επίπεδα μειώνει τον κίνδυνο υπέρτασης, διαβήτη τύπου ΙΙ, παθήσεων των νεφρών και άνοιας.
Ξηροί καρποί
Έρευνες σε συγκεκριμένους πληθυσμούς έχουν δείξει ότι τρώγοντας ξηρούς καρπούς κερδίζουν 2,5 περίπου παραπάνω χρόνια ζωής. Οι ξηροί καρποί είναι πλούσιες πηγές μη κορεσμένων λιπαρών και προσφέρουν οφέλη παρόμοια με αυτά που σχετίζονται με το ελαιόλαδο. Αποτελούν επίσης πηγές βιταμινών, μετάλλων και άλλων φυτοχημικών, στα οποία περιλαμβάνονται τα αντιοξειδωτικά.
Κρασί
Η κατανάλωση αλκοόλ σε μέτριες ποσότητες προστατεύει από τις καρδιαγγειακές νόσους, τον διαβήτη και την απώλεια μνήμης λόγω ηλικίας. Οποιοδήποτε είδος αλκοολούχου ποτού φαίνεται να έχει τέτοια οφέλη αλλά το κόκκινο κρασί αποτελεί το επίκεντρο των ερευνών. Περιέχει ρεσβερατρόλη, συστατικό που συμβάλλει στα οφέλη και σύμφωνα με έρευνες σε ζώα, μπορεί να ενεργοποιήσει γονίδια που επιβραδύνουν το κυτταρικό γήρας.
Βατόμουρα
Σε έρευνες που έγιναν σε ποντίκια, όσα ταΐστηκαν με βατόμουρα έζησαν παραπάνω χρόνια, που αν υπολογιστούν με τα ανθρώπινα μέτρα φτάνουν τα δέκα. Συστατικά στα βατόμουρα περιορίζουν τη φλεγμονή και τη βλάβη από την οξείδωση που σχετίζεται με προβλήματα μνήμης λόγω ηλικίας και με την κινητική λειτουργικότητα. Επίσης τα ποντίκια που ταίστηκαν με βατόμουρα είχαν καλύτερη απόδοση όσον αφορά την ισορροπία και τον συντονισμό.
Η αξία του μαυροπίπερου
Από την αρχαία Ελλάδα έρχονται οι πρώτες αναφορές για την αξία του μαυροπίπερου. Συγκεκριμένα, το χρησιμοποιούσαν για να τιμήσουν τους θεούς, ενώ παράλληλη χρήση είχε και ως νόμισμα και για πληρώνονται οι φόροι. Όμως και στην αρχαία Ρώμη, αλλά και αργότερα, ως αναγνώριση της αξίας του ή/και ως πολύτιμο και σπάνιο υλικό αποτελούσε αγαθό για την επιβράβευση κάποιας προσπάθειας. Είναι πολλές οι φορές που συγκρίνοντας παραδοσιακές συνταγές, μυστικά και γιατροσόφια με επιστημονικά δεδομένα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία έκπληξη: ή ο παππούς μου είχε καλύτερη επιστημονική κατάρτιση από τον καθηγητή μου στο πανεπιστήμιο ή κάτι άλλο συμβαίνει.
Και βέβαια αυτό το άλλο είναι η φύση του ανθρώπου, το ένστικτο ίσως που μας ωθεί σε συμπεριφορές και συνδυασμούς που δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι είναι μία απλή σύμπτωση. Σε αυτό τον νόμο εντάσσεται και η χρησιμοποίηση του μαυροπίπερου στο κρέας.
Ας δούμε τι κάνει το μαυροπίπερο και ας προσπαθήσουμε να πειστούμε ότι η χρήση του από τους προπαπούδες μας ήταν συμπτωματικά σωστή. Το μαυροπίπερο ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς κάλυκες, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντας το να δεχτεί την τροφή (κρέας) που έρχεται.
Παράλληλα αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα και κυρίως η χυμοθρυψίνη (ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών) καθώς η λιπάση και τα χολικά οξέα (απαραίτητα για την πέψη τους λίπους). Μάλιστα πρόσφατη έρευνα έδειξε αύξηση κατά 40% περίπου των ενζύμων αυτών μετά από κατανάλωση μαυροπίπερου.
Ξέρετε τι συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου το υδροχλωρικό οξύ δεν παράγεται σωστά στο στομάχι μας; Η τροφή δεν μπορεί να διασπασθεί, με αποτέλεσμα να παραμένει για πολύ ώρα εκεί και να γίνεται το υπόβαθρο (η τροφή) για διάφορους μικροοργανισμούς. Αυτοί δημιουργούν αέρια κατά τη διαδικασία που καλείται ζύμωση, με συνέπεια εμείς να νιώθουμε έντονο φούσκωμα, δυσφορία και πολλές φορές δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
Αυτό λοιπόν που ταίριαζε γευστικά στους ανθρώπους αυτούς, ουσιαστικά καθρέπτιζε μία εσωτερική ανάγκη του οργανισμού για μία έξωθεν βοήθεια στην πέψη της πρωτεΐνης και του λίπους του κρέατος. Και αν θέλουμε να το προχωρήσουμε κι ακόμα περισσότερο, μπορούμε να πούμε ότι η κατανάλωση κρέατος, που πιθανώς να σχετίζεται με την καρκινογένεση, αντισταθμίζεται με την κατανάλωση μπαχαρικών, που επιδημιολογικές μελέτες τα συσχετίζουν με μείωση του καρκίνου του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Με άλλα λόγια, σαν να δίνει μία μυστική εντολή το σώμα μας στον εγκέφαλό μας να εξισορροπήσει το ένα αρνητικό (κρέας) με ένα θετικό (μπαχαρικά).
Η κύρια ουσία του μαυροπίπερου ονομάζεται πιπερίνη και σε αυτήν κατά βάση οφείλεται η ευεργετική δράση του μαυροπίπερου στο πεπτικό μας σύστημα. Προσοχή όμως, σε άτομα που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή. Η πιπερίνη έχει βρεθεί ότι παρεμποδίζει τους μεταβολικούς δρόμους διαφόρων χημικών στοιχείων των φαρμάκων, γι’ αυτό θα πρέπει και η χρήση του να είναι προσεκτική.
Παράλληλα, το μαυροπίπερο αποτελεί εξαιρετική πηγή σιδήρου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 1/10 της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως. Η υγιεινή πινελιά στη μαγειρική
Για αιώνες οι άνθρωποι εκμεταλλεύονταν κυρίως τις θεραπευτικές τους ιδιότητες συνδυάζοντάς τα με βότανα, μέχρι που ανακάλυψαν τις πικάντικες και εξωτικές γεύσεις που μπορούν να δώσουν στα φαγητά. Τα περισσότερα καυτερά μπαχαρικά κατάγονται από την Ινδία και από εκεί η καλλιέργειά τους εξαπλώθηκε σε χώρες όπως η Ινδονησία, το Βιετνάμ, η Βραζιλία για να φτάσουν σήμερα να καταναλώνονται από όλο τον κόσμο και να έχουν μια μόνιμη θέση στις περισσότερες συνταγές. Μαυροπίπερο
Το κλασσικό μαύρο πιπέρι είναι αυτό που χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην Ελλάδα. Προέρχεται από τους καρπούς των φυτών της οικογένειας Piperaceae και η καυτερή του γεύση οφείλεται στο αλκαλοειδές πιπερίνη. Το μαυροπίπερο ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντάς το να δεχτεί την τροφή που καταπίνουμε.
Παράλληλα, αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα, και κυρίως η χυμοθρυψίνη (ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών) καθώς και η λιπάση και τα χολικά οξέα (απαραίτητα για την πέψη τους λίπους). Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα έδειξε αύξηση κατά 40% περίπου των ενζύμων αυτών μετά από κατανάλωση μαυροπίπερου.
Σε περίπτωση που το υδροχλωρικό οξύ δεν εκκρίνεται σε αρκετές ποσότητες στο στομάχι μας, η τροφή δεν μπορεί να διασπασθεί, με αποτέλεσμα να παραμένει για πολύ ώρα εκεί και να γίνεται το υπόβαθρο (η τροφή) για διάφορους μικροοργανισμούς. Αυτοί δημιουργούν αέρια κατά τη διαδικασία που καλείται ζύμωση, με συνέπεια να νιώθουμε έντονο φούσκωμα, δυσφορία και πολλές φορές καούρες (καψίματα). Έτσι λοιπόν ο κλασσικός συνδυασμός του κρέατος με το μαύρο πιπέρι είναι ενδεδειγμένος καθώς διευκολύνεται η πέψη του λίπους και των πρωτεϊνών του.
Το μαύρο πιπέρι έχει πολύ σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που οφείλονται στο στην πιπερίνη αλλά και σε ένα φυτοχημικό που περιέχει, την κουρκουμίνη. Η κουρκουμίνη έχει επίσης και αντιβακτηριακές ιδιότητες, γεγονός που το καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό για τη διατήρηση της καλής υγείας του γαστρεντερικού συστήματος. Το μαυροπίπερο, όπως και τα περισσότερα μπαχαρικά, σχετίζεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου του παχέως εντέρου και του προστάτη. Είναι χαρακτηριστικό οτι στην Ινδία, τη χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση μπαχαρικών, παρατηρούνται τα χαμηλότερα ποσοστά καρκίνων αυτού του τύπου. Μάλιστα, η κατανάλωση κρέατος, που πιθανώς να σχετίζεται με την καρκινογένεση, αντισταθμίζεται με την παράλληλη κατανάλωση μπαχαρικών.
Διατροφικό προφίλ
Το μαύρο πιπέρι παράλληλα αποτελεί εξαιρετική πηγή:
Σιδήρου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως και
Μαγγανίου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 8% της απαραίτητης ημερήσιας ποσότητας.
Πιπέρι Καγιέν
Προέρχεται από ποικιλία της πιπεριάς chili και η καυτερή του γεύση οφείλεται στην ουσία καπσαϊκίνη. Το πιπέρι καγιέν αποτελεί εξαιρετική πηγή β-καροτενίου. Ενός αντιοξειδωτικού που προστατεύει τα κύτταρα από την καταστροφική δράση των ελεύθερων ριζών και η επαρκής πρόσληψή του σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επίσης, το πιπέρι καγιέν, λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε β-καροτένιο, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Το καγιέν, όπως και όλες οι πιπεριές τσίλι έχουν αντιθρομβωτική δράση, ενώ φαίνεται ότι λειτουργούν και ως φυσικά αναλγητικά.
Λανθασμένα το τσίλι, όπως και το πιπέρι καγιέν έχει τη φήμη ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης πεπτικού έλκους. Αντίθετα, όχι μόνο δεν αυξάνουν τον κίνδυνο αλλά τον μειώνουν, αδρανοποιώντας βακτήρια που είναι υπεύθυνα για την πρόκληση του πεπτικού έλκους. Επίσης, διεγείρουν το βλεννογόνο του στομάχου να εκκρίνει προστατευτικά υγρά που εμποδίζουν τη δημιουργία έλκους. Ωστόσο, σε περιπτώσεις ατόμων που έχουν ήδη παρουσιάσει πεπτικό έλκος, η κατανάλωσή του πρέπει να γίνεται με προσοχή.
Διατροφικό προφίλ
Το πιπέρι καγιέν αποτελεί καλή πηγή:
Βιταμίνης Α, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 15% της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως και
Βιταμίνης C, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% της απαραίτητης ποσότητας.
Πιπεριές τσίλι
Η καυτερή του γεύση οφείλεται στην ουσία καπσαϊκίνη. Όσο περισσότερη καπσαϊκίνη περιέχει η πιπεριά, τόσο πιο καυτερή είναι. Όπως το πιπέρι καγιέν, έτσι και το τσίλι περιέχει σημαντικές ποσότητες β-καροτενίου, γεγονός που του προσδίδει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη, έδειξε ότι η κατανάλωση τσίλι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη μέσω μιας σειράς προστατευτικών επιδράσεων στα συγκεκριμένα κύτταρα. Ωστόσο η υπερβολική του κατανάλωση μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες και συγκεκριμένα αύξηση του κινδύνου για καρκίνο του στομάχου.
Όπως και το πιπέρι καγιέν, έτσι και το τσίλι, βοηθά στη διατήρηση της καλής υγείας του καρδιαγγειακού συστήματος. Από επιδημιολογικές μελέτες έχει φανεί ότι οι λαοί που καταναλώνουν συχνά τσίλι, παρουσιάζουν μικρότερα ποσοστά εμφραγμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Ο προστατευτικός μηχανισμός περιλαμβάνει τη μειώση της οξείδωσης της χοληστερόλης, μειώνοντας έτσι τη βλαπτική της επίδραση στα αγγεία.
Επίσης, το τσίλι όπως και όλα τα καυτερά μπαχαρικά ανακουφίζουν το αναπνευστικό σύστημα μειώνοντας την έκκριση της βλέννας ή βοηθώντας να την απομακρύνουμε όταν είμαστε κρυωμένοι.
Το τσίλι τέλος, όπως και όλα τα καυτερά μπαχαρικά, αυξάνουν τη θερμογένεση (παραγωγή θερμότητας) του σώματος, ανεβάζοντας τις καύσεις του σώματός μας για περίπου 20 λεπτά μετά την κατανάλωσή τους. Επομένως, μπορούν να συμβάλουν μακροπρόθεσμα και στη ρύθμιση του βάρους μας.
Διατροφικό προφίλ
Το τσίλι αποτελεί καλή πηγή: Βιταμίνης Α και βιταμίνης C, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% και το 4%, αντίστοιχα, της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως.
