Τα βότανα που ρίχνουν την πίεση

Η υπέρταση ανήκει στις σύγχρονες παθήσεις της εποχής και κατά κανόνα αντιμετωπίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής (αποφυγή αλατιού, διακοπή καπνίσματος, άσκηση, δίαιτα), καθώς και με φαρμακευτική αγωγή, αν αυτό κριθεί απαραίτητο από το γιατρό. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα βότανα που έχουν την ιδιότητα να μειώνουν την πίεση του αίματος και θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη ρύθμιση της υπέρτασης. Καλό είναι, όμως, να μην υπερβαίνετε τα 1-2 ροφήματα την ημέρα, ιδιαίτερα αν ακολουθείτε αγωγή με αντιυπερτασικά φάρμακα, γιατί η συνδυαστική τους δράση μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο άκρο, μειώνοντας σημαντικά την πίεση του αίματος.


Τι να προσέξετε
• Εάν έχετε σκοπό να ακολουθήσετε συστηματική αντιυπερτασική αγωγή με βότανα (δηλαδή να πίνετε τρία ροφήματα την ημέρα),
τότε πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας, ειδικά αν ακολουθείτε και φαρμακευτική αγωγή για τη ρύθμιση της υπέρτασης.
• Μπορείτε να πίνετε τα βότανα που σας προτείνουμε 3-4 φορές την εβδομάδα και όχι καθημερινά. Εάν τα πίνετε καθημερινά, τότε μετά τις τρεις εβδομάδες λήψης τους, καλό είναι να κάνετε ένα διάλειμμα μίας εβδομάδας.
• Αποφύγετε να συνδυάζετε πολλά βότανα μαζί. O συνδυασμός 1-2 βοτάνων είναι αρκετός.


Κράταιγος 

 

Oι κόκκινοι καρποί του κράταιγου θεωρούνται από τα καλύτερα τονωτικά του κυκλοφορικού και χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, της αρτηριοσκλήρωσης και της στηθάγχης. O κράταιγος είναι καλή επιλογή για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, κυρίως εξαιτίας προβλημάτων στα αγγεία τους. Έχει την ιδιότητα να εξισορροπεί με ήπιο τρόπο την πίεση του αίματος. Πίνετε το αφέψημα του κράταιγου 1-2 φορές την ημέρα (το πρωί και το απόγευμα), μεταξύ των γευμάτων.

Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 2 κουταλάκια καρπούς κράταιγου σε 1 φλιτζάνι του τσαγιού με βρασμένο νερό, τους αφήνετε για 20’ και σουρώνετε.

Φύλλα ελιάς
Τα φύλλα της ελιάς -για τα οποία έχει χυθεί πολύ μελάνι μερικούς μήνες πριν- έχουν αποδεδειγμένα θεραπευτικές ιδιότητες. Συμβάλλουν στη ρύθμιση της πίεσης, στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς, καθώς και στη μείωση των υψηλών επιπέδων του σακχάρου. Τα φύλλα της ελιάς περιέχουν πολλές δραστικές ουσίες που δρουν αντιυπερτασικά (τους ολεοευρωποσίδες, την ολεοζίνη και το γλυκολικό οξύ) και ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της υψηλής πίεσης, όπως είναι οι πονοκέφαλοι και οι ίλιγγοι. Το ρόφημα αυτό ενδείκνυται για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, καθώς και από πεπτικά προβλήματα (π.χ. δυσπεψία, φουσκώματα, πέτρες στη χολή). Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα μετά τα γεύματα.

Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε σε 300 ml νερό (όσο δύο ποτήρια) 20 γρ. ξηρά φύλλα ελιάς και τα αφήνετε να βράσουν μαζί για 15’. Πίνετε το ρόφημα ζεστό (μισό το πρωί και μισό το βράδυ).

Τίλιο
Το τίλιο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες (ηρεμιστικό, διουρητικό, ήπιο στυπτικό) και θεωρείται ότι προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση. Το βότανο αυτό ενδείκνυται για όσους έχουν υψηλή πίεση και παράλληλα είναι νευρικοί, με αποτέλεσμα η πίεσή τους να ανεβαίνει όταν εκνευρίζονται. Το τίλιο έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία και να επουλώνει τα τοιχώματά τους. Μπορείτε να πίνετε 1-2 φορές την ημέρα ρόφημα τίλιου μεταξύ των γευμάτων ή όταν νιώθετε ότι είστε σε ένταση.

Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 1 κουταλιά τίλιο σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό για 10’ και μετά σουρώνετε. Το τίλιο μπορεί να συνδυαστεί με τον κράταιγο.


Μελισσόχορτο
Το μελισσόχορτο είναι ένα βότανο που ενδείκνυται για τους υπερτασικούς που τείνουν να ανεβάζουν... πίεση κυρίως όταν στρεσάρονται. Το μελισσόχορτο δρα τονωτικά στην καρδιά και στο κυκλοφορικό, προκαλώντας διαστολή των αγγείων, με αποτέλεσμα να μειώνεται η πίεση του αίματος. Η γεύση του είναι ωραία (μοιάζει με του λεμονιού), γι’ αυτό μην παρασυρθείτε πίνοντας πολλά φλιτζάνια. Αρκεστείτε σε 1-2 ροφήματα την ημέρα ή κάθε δεύτερη μέρα.

Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 1-2 κουταλιές ξηρό μελισσόχορτο (ή 4 φρέσκα φύλλα) σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και το αφήνετε για 10-15’. Σουρώνετε και πίνετε. Το μελισσόχορτο μπορεί να συνδυαστεί με το τίλιο.

Κρόκος (Σαφράν)
O κρόκος (ή σαφράν) είναι ένα βότανο με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες που ωφελούν την καρδιά: Τονώνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί διούρηση, μειώνει την υψηλή πίεση καθώς και τη χοληστερίνη. Επίσης, έχει αντιθρομβωτική δράση. Είναι κατάλληλη επιλογή για τους υπερτασικούς που ταλαιπωρούνται από προβλήματα στο συκώτι και στο μεταβολισμό του λίπους (π.χ. έχουν υψηλή χοληστερίνη).

Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 3-4 στήμονες κρόκου σε 1 φλιτζάνι βρασμένο νερό και τους αφήνετε για 6-8’. Σουρώνετε και πίνετε το ρόφημα.

Δεσποινόχορτο (παναγιόχορτο)
Το βότανο αυτό είναι γνωστό και ως «Λεόνουρος ο καρδιακός», γεγονός που αποκαλύπτει την ευεργετική του δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Το δεσποινόχορτο είναι ηρεμιστικό και καρδιοτονωτικό βότανο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, κυρίως όταν αυτή επιτείνεται από το στρες. Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα.

Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε 1-2 κουταλάκια ξηρού βοτάνου σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, τα αφήνετε για 10-15’ και σουρώνετε.

Τρώτε σκόρδο!
Το σκόρδο έχει αντιυπερτασική δράση, επειδή επιτρέπει τη διαστολή των αγγείων και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στις αρτηρίες. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι όταν λαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα (3-4 μήνες), εκτός του ότι μειώνει την πίεση του αίματος, ελαττώνει και την υψηλή χοληστερίνη. Εάν ταλαιπωρείστε από υπέρταση, λοιπόν, καλό είναι να εντάξετε στην καθημερινή σας διατροφή 1-2 σκελίδες σκόρδο. Για να αποκομίσετε τα ευεργετικά αποτελέσματα της αλισίνης, που περιέχει το σκόρδο, είναι προτιμότερο να ψιλοκόψετε τις σκελίδες και να τις αφήσετε για 10’ στο πιάτο πριν τις φάτε ή τις ρίξετε στο φαγητό (έτσι το σκόρδο γίνεται πιο δραστικό). Για να είναι, ωστόσο, αποτελεσματική η δράση του σκόρδου, πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής, που περιλαμβάνει οπωσδήποτε περιορισμό του αλατιού.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Βότανα που δεν είμαστε σίγουροι τι είναι καλύτερα να μην τα χρησιμοποιήσουμε αν δεν συμβουλευτούμε πρώτα ειδικό βοτανολόγο.

ΥΠΟΨΗ ΌΤΙ: Υπερδοσολογίες ή μίγματα βοτάνων που δεν ταιριάζουν, μπορεί να επηρεάσουν την όραση αλλά και να έχουν αρνητικά αποτελέσματα στην υγειά μας, οτιδήποτε παίρνουμε με μέτρο.

Πηγή: vital

Αντιμετωπίστε τη συναισθηματική λαιμαργία

Ο άνθρωπος γεννιέται με τους ιδανικούς ρυθμιστικούς μηχανισμούς. Το βρέφος τρώει μόνο όταν πεινάει και σταματάει να τρώει μόλις νιώσει ικανοποίηση και κορεσμό. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται ενστικτώδης ή ενδογενώς ρυθμιζόμενη κατανάλωση τροφής. Σε αυτή τη βάση πρέπει να επαναπροσανατολιστεί η κατανάλωση φαγητού για τον καθέναν που επιδιώκει ένα υγιές και σταθερό βάρος.

Στην πραγματικότητα, το στοίχημα αυτό είναι δύσκολο, καθώς σήμερα η κατανάλωση φαγητού έχει συνδεθεί σχεδόν με όλα τα συναισθήματα του ανθρώπου. Τρώμε για να αντιμετωπίσουμε το άγχος και τη νευρικότητα, τρώμε για να απαλύνουμε τη στεναχώρια μας και να νιώσουμε καλύτερα, τρώμε για να γιορτάσουμε όταν είμαστε χαρούμενοι. Η κατανάλωση φαγητού συχνά συνδέεται και με την ανία ή το θυμό καθώς και με τη χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμιση.

Η πρόσληψη τροφής σε απάντηση των διαφόρων ψυχολογικών καταστάσεων που αναφέρονται παραπάνω ονομάζεται συναισθηματικό φαγητό ή κατανάλωση φαγητού συσχετιζόμενη με συναισθήματα και αποτελεί την κυριότερη διαταραχή διατροφικής συμπεριφοράς στον ανεπτυγμένο κόσμο.

Η καθαρή σκέψη και η λογική είναι τα βασικότερα όπλα στην καταπολέμιση του 'συναισθηματικού φαγητού', ενώ οι παρακάτω στρατηγικές μπορούν να σας βοηθήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση.

Αναγνωρίστε την πείνα σας

Καταρχήν, μάθετε να αναγνωρίζετε και να μπορείτε να αξιολογήσετε την πείνα σας. Πριν ξεκινήσετε να τρώτε αψυχολόγητα, βαθμολογείστε το αίσθημα πείνας που νιώθετε χρησιμοποιώντας τους αριθμούς από 1 έως 5. Ο αριθμός 1 ανιστοιχεί στo ασθενέστερο αίσθημα πείνας, ενώ το 5 στο ισχυρότερο. Επειδή πολύ συχνά τρώμε χωρίς πραγματικά να πεινάμε η βαθμολόγιση αυτή θα σας βοηθήσει να αποφεύγετε υπερκατανάλωση φαγητού όταν δεν υπάρχει οργανική ανάγκη.

Φτιάξτε λίστα καθημερινών ασχολιών

Σαν δεύτερο βήμα κατασκευάστε μία λίστα καθημερινών δραστηριοτήτων που μπορείτε να κάνετε ώστε να αποφύγετε το φαγητό. Για παράδειγμα, κάντε έναν περίπατο, ακούστε μουσική, κάντε τηλέφωνο σε έναν φίλο, κάντε ένα ντους, κάντε δουλειές στο σπίτι, ασχοληθείτε με τον κήπο, διαβάστε ένα βιβλίο. Σε αυτές τις δραστηριότητες μπορείτε να καταφεύγετε όταν νιώθετε ότι θέλετε να φάτε. Αποφύγετε το να παρακολουθήσετε τηλεόραση, καθώς η ανία και τα ερεθίσματα από τις διαφημίσεις μπορεί να σας αυξήσουν τη διάθεση για κατανάλωση φαγητού.

Κρατήστε ημερολόγιο καταγραφής τροφίμων

Η τήρηση ενός ημερολογίου κατανάλωσης τροφίμων θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των ωρών της ημέρας αλλά και των συνθηκών που σας οδηγούν στη συναισθηματική κατανάλωση του φαγητού.

Συνεπώς, θα μπορούσατε να αποφύγετε να είστε σπίτι εκείνες τις χρονικές στιγμές της ημέρας, καθώς και να αποφεύγετε τις καταστάσεις που συνδέονται με υπερφαγία.

Άμεση πρόσβαση σε υγιεινά σνακς

Φτιάξτε μια λίστα με 3-4 υγιεινά σνακς που σας ικανοποιούν και φροντίστε να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε αυτά, ώστε μόλις νιώθετε ότι θέλετε να τσιμπολογήσετε κάτι να τρώτε πάντα αυτά τα προϊόντα. Για παράδειγμα, κάποια φρούτα, γιαούρτι ή γάλα χαμηλά σε λιπαρά, κάποια λαχανικά, κάποια κράκερς σικάλεως.

Ο ρόλος της άσκησης

Η φυσική δραστηριότητα είναι μια πολύ ποιοτική καθημερινή συνήθεια, η οποία μας κρατάει πάντα μακριά από τη συναισθηματική κατανάλωση φαγητού. Μέσω της φυσικής δραστηριότητας, συναισθήματα όπως η οργή, η νευρικότητα, το άγχος διοχετεύονται και μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτά. Επιπρόσθετα, η φυσική δραστηριότητα μας απασχολεί για κάποια ώρα, με αποτέλεσμα εκ των πραγμάτων να αποφεύγεται η συναισθηματική κατανάλωση του φαγητού, ενώ το ίδιο ισχύει και για το χρονικό διάστημα πριν και μετά την άσκηση.

Επαρκής ύπνος

Τέλος, έχει φανεί από επιστημονικές μελέτες ότι στα άτομα που τείνουν να μην κοιμούνται επαρκώς, τα φαινόμενα συναισθηματικής υπερφαγίας πολλαπλασιάζονται. Αυτό συμβαίνει καθώς η αποχή από τον ύπνο μείωνει τα επίπεδα της λεπτίνης στον ανθρώπινο οργανισμό, μιας ορμόνης που ρυθμίζει την όρεξη και συμμετέχει στο μηχανισμό του κορεσμού μετά από γεύματα. Εξάλλου, ο υγιής ύπνος παρέχει πνευματική διαύγεια και καλύτερο έλεγχο των συναισθημάτων του ανθρώπου.

Βασική αρχή μιας ισορροπημένης διατροφής είναι η αποδέσμευση των συναισθηματικών μεταπτώσεων από την κατανάλωση φαγητού, που οφείλει να είναι στόχος όλων μας. Οι παραπάνω στρατηγικές μπορούν να βρουν εφαρμογή στην καθημερινή μας ζωή και να μας βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού του δύσκολου στόχου. Γράφει: Δημητρούλης Εμμανουήλ MSc, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Aνθοϊάματα Mπαχ. Πώς να περνάτε το χειμώνα καλύτερα

Το Φθινόπωρο είναι μια μεταβατική εποχή, από τη ραστώνη του καλοκαιριού στις ευθύνες του χειμώνα. H δουλειά έχει γίνει πιο απαιτητική, οι υποχρεώσεις έχουν αυξηθεί - τα παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο, φροντιστήριο, αγγλικά, γαλλικά, μπαλέτο. Tαυτόχρονα, η μέρα μικραίνει, ο καιρός έχει γίνει ψυχρός και οι ευκαιρίες για αποδράσεις αναπόφευκτα λιγότερες. Διαλέξαμε και σας προτείνουμε «πέντε συν ένα» ανθοϊάματα Mπαχ, που υπόσχονται να σας βοηθήσουν να φέρετε σε πέρας την αποστολή σας: Nα φτάσετε ανώδυνα και χωρίς παράπλευρες απώλειες στο χειμώνα. 

1 . Aν έχετε υπερβολικές ευθύνες Aν νιώθετε πως οι υπερβολικές ευθύνες έχουν κάμψει τις αντιστάσεις σας και έχετε χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και στις ικανότητές του, ο δρ. Mπαχ θα σας συνιστούσε να δοκιμάσετε το Elm (Ulmus Procera - φτελιά). Tο Elm χορηγείται σε άτομα που, αν και γενικά δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα, κάποιες φορές αισθάνονται ότι έχουν αναλάβει περισσότερες ευθύνες από όσες μπορούν να επωμιστούν. Aυτό μπορεί να συμβεί αν, για παράδειγμα, σας αναθέσουν πολύ μεγαλύτερο όγκο δουλειάς στο γραφείο την εποχή που εσείς ανακαινίζετε το σπίτι σας και η μικρή σας κόρη ψήνεται στον πυρετό λόγω ίωσης. Tα συμπτώματα που συνοδεύουν αυτή την κατάσταση κυμαίνονται από αίσθημα κούρασης, αδυναμίας και ελαφριάς κατάθλιψης μέχρι κρίσεις πανικού και εξάντληση. Ωστόσο, δεν μιλάμε για μια χρόνια κατάσταση, αλλά για συμπτώματα που εξαφανίζονται τόσο γρήγορα όσο εμφανίζονται. Eυτυχώς, χάρη στην αισιόδοξη και επίμονη φύση τους, οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία αντιδρούν θετικά στη χορήγηση του ανθοϊάματος Elm γιατί, αισιόδοξοι από τη φύση τους, πιστεύουν πραγματικά πως με λίγη βοήθεια η κατάστασή τους θα βελτιωθεί. Eξάλλου, η βασική ιδιότητα του εν λόγω ανθοϊάματος είναι πως βοηθά στην ανάκτηση της χαμένης αυτοπεποίθησης - και μάλιστα γρήγορα.

 2 . Aν έχετε διαρκή υπερένταση Aν βασανίζεστε από έμμονες σκέψεις, έχετε υπερένταση, αϋπνίες ή ακόμα και πονοκεφάλους, δοκιμάστε το White Chestnut (Aesculus Hippocastanum - άσπρη αγριοκαστανιά). Συστήνεται για τις περιπτώσεις εκείνες που οι σκέψεις για ένα συγκεκριμένο θέμα σάς κρατούν άυπνους τη νύχτα, ενώ στη διάρκεια της ημέρας εισβάλλουν στο μυαλό σας και σας εμποδίζουν να συγκεντρωθείτε σε οτιδήποτε άλλο. Aν είστε αφηρημένοι, απρόσεκτοι και επιρρεπείς στα μικροατυχήματα, επειδή κάτι σας απασχολεί, δοκιμάστε το White Chestnut, το οποίο βοηθά το μυαλό να ξαναβρεί τη γαλήνη του. 

 3 . Aν χάνετε εύκολα το ηθικό σας Aν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα σας έχει πτοήσει, αν νιώθετε να σας κυκλώνει η απαισιοδοξία, δοκιμάστε το Gentian (Gentianella Amarella - γεντιανή). Προτείνεται σε ανθρώπους που χάνουν εύκολα την πίστη τους, που βυθίζονται στη μελαγχολία μόλις κάτι πάει στραβά. Aξίζει να σημειωθεί πως οι άνθρωποι αυτοί απελπίζονται εύκολα, ακόμα κι αν δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Aρκεί μια μικρή αναποδιά για να «χάσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους» και να ρίξουν το φταίξιμο αλλού. H γεντιανή υπόσχεται ότι θα μπορέσουν να αποβάλουν την τάση να βλέπουν μόνο την κακή πλευρά των πραγμάτων και θα ανακτήσουν τη χαμένη τους πίστη. 4 . Aν νιώθετε εξάντληση Aν νιώθετε νοητικά ή σωματικά εξαντλημένοι, δοκιμάστε τις ευεργετικές ιδιότητες του ανθοϊάματος Olive (Olea Europea - ελιά). H ελιά είναι το αντίδοτο στην απόλυτη εξάντληση. Aν, για παράδειγμα, ξενυχτάτε πολύ και συχνά επειδή έχετε πολλή δουλειά, η διατροφή σας είναι φτωχή σε θρεπτικά συστατικά -λόγω έλλειψης χρόνου- και γενικά προσπαθείτε να χωρέσετε πάρα πολλά πράγματα σε ένα 24ωρο χωρίς να μένει χρόνος για τον εαυτό σας, η εξάντληση δεν θα αργήσει να σας χτυπήσει την πόρτα. Kαμιά φορά η εξάντληση μπορεί να είναι ταυτόχρονα σωματική και νοητική. Nα νιώθετε πως η παραμικρή δραστηριότητα είναι ένας άθλος, να έχετε χάσει το ενδιαφέρον σας ακόμα και για τις αγαπημένες σας ασχολίες, τον ενθουσιασμό σας για τη δουλειά ή τις κοινωνικές σας δραστηριότητες. Aν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, δοκιμάστε το Olive, που υπόσχεται να επαναφέρει τη χαμένη σας ενεργητικότητα και να σας βγάλει από το λήθαργο. 

 5 . Aν βρίσκεστε στα πρόθυρα της κατάρρευσης Aν νιώθετε πως όλα είναι μάταια και η απελπισία που σας κυριεύει είναι εκτός ελέγχου, δοκιμάστε το Sweet Chestnut (Castanea Sativa - ήμερη καστανιά) για να βγείτε από την κατάσταση που ο δρ. Mπαχ ονόμαζε «μαύρη νύχτα της ψυχής». Tο Sweet Chestnut συστήνεται όταν έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της απλής απογοήτευσης (βλ. ανθοΐαμα γεντιανή) και της απαισιοδοξίας και νιώθουμε πως έχουμε φτάσει στα όριά μας, ενώ το μέλλον μοιάζει ζοφερό και η ελπίδα χαμένη. Συνήθως, αυτή η ψυχική κατάσταση μπορεί να μας κυριεύσει μετά από μια μεγάλη απώλεια, όπως π.χ. η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Kαι αυτοί, που χρειάζονται συνήθως το Sweet Chestnut είναι άνθρωποι που προσπαθούσαν για πολύ καιρό να φαίνονται δυνατοί, δεν μοιράστηκαν τα προβλήματά τους με τους γύρω τους και όταν δεν άντεξαν πια άλλο, κατέρρευσαν με τον πιο δραματικό τρόπο. Tο Sweet Chestnut φαίνεται πως αμβλύνει το αίσθημα της απελπισίας ώστε, όσο άσχημα και να είναι τα πράγματα σήμερα, να διατηρείται ζωντανή η ελπίδα πως αύριο μπορεί να είναι μια καλύτερη μέρα. 

 Πότε θα δείτε αποτελέσματα Tα ανθοϊάματα φυλάσσονται σε γυάλινα, σκουρόχρωμα μπουκαλάκια με σταγονόμετρο, όπου αναμειγνύονται με μπράντι για να διατηρηθούν - συνήθως έχουν ημερομηνία λήξης που φτάνει έως τα 5 χρόνια. Aν ξεκινήσετε μια θεραπεία με ανθοϊάματα, θα πρέπει να περιμένετε περίπου 2 εβδομάδες για να δείτε αποτελέσματα - μπορεί, ωστόσο, να χρειαστεί περισσότερος ή λιγότερος χρόνος, ανάλογα με την περίπτωση. Tο Rescue Remedy είναι το μόνο που δρα αμέσως. Mπορείτε, επίσης, να συνδυάζετε περισσότερα από ένα ανθοϊάματα, όχι όμως περισσότερα από πέντε-έξι.

 Πώς να χρησιμοποιήσετε τα ανθοϊάματα O τρόπος χρήσης τους είναι απλός: Διαλύετε σε ένα μπουκάλι με νερό δύο σταγόνες (από ένα ή από καθένα) και πίνετε με μικρές γουλιές, σταδιακά, μέχρι να τελειώσει το νερό - μπορεί να σας πάρει ολόκληρες ώρες. Aν λαμβάνετε το Rescue Remedy, θα χρειαστεί να διαλύσετε 4 σταγόνες από αυτό σε νερό. Oρισμένοι θεραπευτές προτείνουν μια πιο οικονομική λύση: Γεμίστε ένα αποστειρωμένο μπουκάλι των 30 ml έως επάνω με αποσταγμένο νερό και προσθέστε 2 σταγόνες από ένα ή περισσότερα από τα ανθοϊάματα -που θα αγοράσετε έτοιμα- καθώς και λίγο μπράντι για να διατηρηθεί το μείγμα. Πίνετε 4 σταγόνες από το μπουκάλι -μπορείτε να τις βάζετε κατευθείαν στη γλώσσα ή να τις διαλύετε σε νερό- 2-4 φορές την ημέρα (καλό είναι η πρώτη λήψη να γίνεται μόλις ξυπνάτε και η τελευταία πριν κοιμηθείτε). Aυτός ο τρόπος χορήγησης συστήνεται κυρίως σε μακροχρόνιες θεραπείες. Aν, πάντως, υπερβείτε τη συνιστώμενη δοσολογία, μην ανησυχείτε: τα ανθοϊάματα δεν έχουν παρενέργειες και επιπλέον είναι συμβατά με οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή.

Rescue Remedy Tο δημοφιλέστερο όλων των ανθοϊαμάτων είναι στην ουσία ένας συνδυασμός πέντε διαφορετικών: των Star of Bethlehem, Cherry Plum, Rock Rose, Impatiens, Clematis. Tο Rescue Remedy συνιστάται σε περιπτώσεις που θέλουμε άμεσα αποτελέσματα, όπως πριν από μια συνέντευξη για δουλειά, ένα σημαντικό meeting, μια αεροπορική πτήση - εάν φυσικά φοβόμαστε τα αεροπλάνα. Γενικά, χορηγείται σε έκτακτες περιπτώσεις, σε κρίσεις πανικού ή μεγάλου άγχους, όταν μας κυριεύει ο θυμός ή νιώθουμε τάσεις λιποθυμίας. Διαλυμένο, το Rescue Remedy μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και ως επουλωτικό σε πληγές, καψίματα και γενικά σε περιπτώσεις μικροατυχημάτων, ενώ κυκλοφορεί και σε μορφή κρέμας. Όμως, προσοχή: Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια φαρμακευτική αγωγή.

Τα Aνθοϊάματα μπορούν να προμηθευτούν από βιολογικά καταστήματα και Φαρμακεία βιολογικής υποστήριξης.

Κατανάλωση καφείνης και αθλητισμός

Η καφεΐνη είναι μια φυσική ένωση που βρίσκεται σε πολλές από τις τροφές και ποτά που καταναλώνουμε καθημερινά (καφές, τσάι, αναψυκτικά τύπου cola, σοκολάτα, χυμοί με καφεΐνη). Θεωρείται τοξική ουσία και έχει ισχυρές επιδράσεις στην ανθρώπινη φυσιολογία. Είναι διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος και ενισχύει τις ψυχολογικές διεργασίες. Έχει έντονες συνέπειες στις μεταβολικές διεργασίες και διεγείρει τη λειτουργία της καρδιάς, την κυκλοφορία του αίματος και την έκκριση της επινεφρίνης (αδρεναλίνης).


Η επινεφρίνη σε συνδυασμό με την καφεΐνη μπορούν να επιφέρουν μυϊκή συστολή, αυξάνουν το ρυθμό διάσπασης μυϊκού και ηπατικού γλυκογόνου, αυξάνουν την απελευθέρωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων από το λιπώδη ιστό και αυξάνουν τη χρήση μυϊκών τριγλυκεριδίων. Η κύρια επίδραση που παρατηρείται κατά την ηρεμία είναι η αύξηση της συγκέντρωσης των ελεύθερων λιπαρών οξέων στο αίμα.


Η καφεΐνη χρησιμοποιείται ευρέως από αθλητές, καθώς έχει υποστηριχθεί ότι βελτιώνει την αθλητικά απόδοση. Η εύκολη πρόσβαση, η χαμηλή τιμή και η απουσία σοβαρών παρενεργειών καθιστά την καφείνη ένα από τα δημοφιλέστερα συμπληρώματα στον τομέα της αθλητικής διατροφής. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή επιτρέπει κατανάλωση μικρής ποσότητας καφεΐνης, ενώ υπέρβαση του νόμιμου ορίου απέκκρισης καφεΐνης στα ούρα αποτελεί αιτία αποκλεισμού.

Η δοσολογία και ο χρόνος λήψης της καφεΐνης πριν τη δραστηριότητα, ώστε να υπάρχει βελτίωση της απόδοσης, ποικίλλουν σημαντικά και φαίνεται να υπάρχουν σημαντικές διατομικές διαφορές. Πρόσληψη 3-8 mg καφεΐνης ανα κιλό σωματικού βάρους του αθλούμενου προτείνεται έτσι ώστε και η απέκκριση μέσω των ούρων να μην υπερβαίνει τα νόμιμα όρια. Επιπλέον, οι μελέτες δείχνουν ότι η μέγιστη συγκέντρωση καφεΐνης στο πλάσμα ανιχνεύονται σε 15-60 λεπτά μετά τη λήψη. Συνεπώς, ο ιδανικός χρονισμός πρόσληψης του συμπληρώματος καθορίζεται σε 60-90 λεπτά πριν την έναρξη της δραστηριότητας.

Ο όγκος των επιστημονικών μελετών φανερώνει ότι η πρόσληψη καφεΐνης βελτιώνει την αερόβια αντοχή και αυξάνει το χρόνο εξάντλησης σε δραστηριότητα διάρκειας 30-60 λεπτών. Η ταχύτητα και η δύναμη σε αυτές τις δραστηριότητες μπορεί επίσης να είναι αυξημένη λόγω της καφεΐνης, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο για δραστηριότητες υψηλής αντοχής και διάρκειας άνω των 90 λεπτών, ενώ το ίδιο αναποτελεσματική φαίνεται και σε έντονη δραστηριότητα μικρής διάρκειας.

Ο συνδυασμός καφεΐνης και εφεδρίνης φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικός στην αύξηση της απόδοσης σε δραστηριότητες ποικίλης διάρκειας, όμως οι παρενέργειες της συνδυασμένης χρήσης καφεΐνης και εφεδρίνης είναι πολύ σοβαρές, ενώ έχουν αναφερθεί ακόμα και θάνατοι αθλητών.

Γράφει: Δημητρούλης Εμμανουήλ MSc, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Τα οφέλη της χορτοφαγίας

Η χορτοφαγία είναι μια διατροφική συμπεριφορά, μια στάση ζωής για πολλούς, που χαρακτηρίζεται από τη μη κατανάλωση κρέατος, πουλερικών και των υποπροϊόντων τους, ενώ πιο αυστηρές μορφές αποκλείουν τα θαλασσινά, τα γαλακτοκομικά, τα αυγά και το μέλι. Στοιχεία από την Αμερική δείχνουν ότι περίπου το 2.5% του πληθυσμού είναι χορτοφάγοι, στον Καναδά το 4%, ενώ στην Αγγλία το ποσοστό φαίνεται να είναι λίγο μεγαλύτερο (περίπου 5%). Το ενδιαφέρον του κόσμου φαίνεται ολοένα να μεγαλώνει και αυτό αποτυπώνεται στην τάση πολλών εστιατορίων που τα τελευταία χρόνια αυξάνουν τις χορτοφαγικές επιλογές των καταλόγων τους.

Είναι αδιαμφισβήτητο πια σήμερα ότι η μεγάλη κατανάλωση κόκκινου κυρίως κρέατος σχετίζεται με αύξηση καρδιοαγγειακών παθήσεων, καρκίνου και μείωση του προσδοκίμου επιβίωσης. Μάλιστα, ο Peter Cheeke καθηγητής Ζωολογίας και συγγραφέας πολλών βιβλίων στο πρόσφατο εγχειρίδιό του (Contemporary Issues in Animal Agriculture) αναφέρει 'Όσα λιγότερα γνωρίζει ο καταναλωτής για το κρέας που έχει στο πιάτο του, τόσο το καλύτερο γι’αυτόν …'

Κατηγορίες χορτοφαγίας

• Γαλακτο-χορτοφαγία. Οι γαλακτο-χορτοφάγοι δεν τρώνε κρέας ή αυγά αλλά καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα. Οι περισσότεροι χορτοφάγοι στην Ινδία (περίπου το 70% των χορτοφάγων παγκοσμίως) αλλά καί οι αρχαίοι Πυθαγόρειοι, είναι ή ήταν γαλακτο-χορτοφάγοι.
• Γαλακτο-αυγο-χορτοφαγία. Οι γαλακτο-αυγο-χορτοφάγοι δεν τρώνε κρέας αλλά καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά. Αυτή αποτελεί προς το παρόν την πιο κοινή κατηγορία χορτοφάγων στο δυτικό κόσμο.
• Γαλακτο/αυγο/θαλασσινο χορτοφαγία. Αυτή αναφέρεται σε ανθρώπους που καταναλώνουν γαλακτοκομικά, αυγά, ψάρια και ενδεχομένως οστρακόδερμα, αλλά κανέναν άλλο τύπο κρέατος. Αυτή η διατροφή είναι δημοφιλής στην Ιαπωνία όπου αναφέρεται ως διατροφή Οκινάουα (Okinawa).
• Αυγο-χορτοφαγία. Οι αυγο-χορτοφάγοι δεν τρώνε κρέας ή γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά καταναλώνουν αυγά.
• Αυστηρή χορτοφαγία. Οι αυστηρά χορτοφάγοι (γνωστοί ως vegans στην αγγλική γλώσσα) δεν καταναλώνουν κανένα ζωϊκό προϊόν (όπως είναι τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, το μέλι κλπ), δεν φορούν γούνες, δέρμα και μαλλί και δεν χρησιμοποιούν προϊόντα που κάνουν τεστ σε ζώα.
• Η Φρουτοφαγία είναι διατροφή που αποτελείται μόνο από φρούτα, καρύδια, σπόρους, και άλλων φυτικών προϊόντων που μπορούν να μαζευτούν χωρίς βλάβη των φυτών. Μερικοί φρουτοφάγοι τρώνε μόνο φυτικά προϊόντα που έχουν ήδη 'πέσει' από φυτά. Κατά συνέπεια, ένας φρουτοφάγος μπορεί να φάει φασόλια, ντομάτες, αγγούρια, κολοκύθες, και παρόμοια, αλλά θα αρνηθεί να φάει πατάτες ή σπανάκι.
• Φυσική υγιεινή στην κλασική μορφή της περιλαμβάνει μια διατροφή κυρίως ακατέργαστων τροφίμων αυστηρής χορτοφαγίας

Τι συμβαίνει με τα παιδιά και τις εγκύους;

Δυστυχώς στη σημερινή εποχή υπάρχει ακόμα το στίγμα της μιζέριας και της ασιτίας όταν γίνεται η αναφορά στους χορτοφάγους. Αυτό συμβαίνει κυρίως στη χώρα μας και η αντίληψη αυτή ίσως να σχετίζεται περισσότερο με τα πρόσφατα μεταπολεμικά χρόνια, όπου η μη κατανάλωση κρέατος (λόγω φτώχιας) συνδυάστηκε με ασιτία και πολλούς θανάτους. Συνειρμικά λοιπόν, γίνεται η συσχέτιση με τη χορτοφαγία.

Αν και αυτό αρχίζει να αλλάζει, εξακολουθεί να παραμένει η εντύπωση ότι μία χορτοφαγική δίαιτα είναι ελλιπής σε θρεπτικά συστατικά, καθώς δεν περιέχει κρέας και, συνεπώς, ευαίσθητες ομάδες με αυξημένες απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά, όπως εγκυμονούσες, θηλάζουσες, παιδιά και έφηβοι δεν πρέπει να ακολουθούν.

Στην επίσημη κοινή θέση του Αμερικανικού και Καναδικού Συλλόγου Διαιτολόγων, δηλώνεται απερίφραστα ότι μία σωστά σχεδιασμένη χορτοφαγική δίαιτα (συμπεριλαμβανομένης και της αυστηρής χορτοφαγίας) 'είναι υγιεινή, διατροφικά επαρκής και προσφέρει πλεονεκτήματα υγείας τόσο για την πρόληψη, όσο και την θεραπεία διαφόρων ασθενειών'. Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα των ερευνών που έχουν γίνει σε αυτό το χώρο αναφέρεται ότι μια καλή σχεδιασμένη χορτοφαγική δίαιτα 'μπορεί να καλύψει τις διατροφικές απαιτήσεις σε όλα τα στάδια της ζωής, εγκυμοσύνης, θηλασμού, παιδικής και εφηβικής ηλικίας'.

Γίνεται δηλαδή αντιληπτό ότι οι ιδιαίτερες ανάγκες αυτών των πληθυσμών κυρίως σε πρωτεΐνη, σίδηρο, ασβέστιο, Β12, φυλλικό, ψευδάργυρο μπορεί να καλυφθεί, όχι τόσο εύκολα όσο σε έναν άλλο ενήλικα, αλλά με σωστό σχεδιασμό και συνδυασμό τροφών στο διαιτολόγιό του.

Οφέλη υγείας

Πολλές μελέτες εκθειάζουν τη μη κατανάλωση κρέατος στο διαιτολόγιό μας. Έτσι, σε μελέτες που έγιναν σε χορτοφάγους βρέθηκε ότι αυτοί καταναλώνουν λιγότερο κορεσμένο λίπος και χοληστερόλη, περισσότερους υδατάνθρακες και διαιτητικές ίνες, καθώς φυσικά και πολύ περισσότερη βιταμίνη C, E και πολλά άλλα αντιοξειδωτικά συστατικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι χορτοφάγοι να έχουν χαμηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος και συνεπώς να κινδυνεύουν λιγότερο από παχυσαρκία, να εμφανίζουν καλύτερο λιπιδαιμικό προφίλ στο αίμα. Χαμηλότερη πίεση και λιγότερα ποσοστά καρδιοαγγεικών παθήσεων, σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και διαφόρων μορφών καρκίνου (κυρίως προστάτη και εντέρου).

Στην επίσημη ιστοσελίδα της, η Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας (American Heart Association) αναφέρει ότι πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι χορτοφάγοι φαίνεται να έχουν ένα χαμηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας, στεφανιαίων καρδιακών παθήσεων (που προκαλούν καρδιακή προσβολή), υψηλή πίεση αίματος και σακχαρώδη διαβήτη.

Επίσης η χορτοφαγική δίαιτα φαίνεται να σχετίζεται με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής καθώς μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες έχουν συσχετίσει την αυξημένη κατανάλωση κρέατος με αυξημένη θνησιμότητα. Το μεγάλο όμως διατροφικό πλεονέκτημα της χορτοφαγίας είναι η αυξημένη κατανάλωση διαιτητικών ινών και αντιοξειδωτικών συστατικών. Έτσι, ενώ η μέση κατανάλωση διαιτητικών ινών στις αναπτυγμένες χώρες είναι 12-18 γραμ./ μέρα με RDA (μέση ημερήσια διαιτητική πρόσληψη) τα 30γραμ./μέρα, παρατηρήθηκε ότι λόγω της αυξημένης κατανάλωσης φρούτων λαχανικών και οσπρίων φτάνει τα 30-42 γραμ./μέρα.

Είναι γνωστό πως οι διαιτητικές ίνες μειώνουν τα επίπεδα λιπιδίων και γλυκόζης στο αίμα, συμβάλλουν στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας και προφυλάσσουν από ορισμένες μορφές καρκίνου. Επίσης, με την αυξημένη κατανάλωση λαχανικών, φρούτων, ακατέργαστων δημητριακών και λαδιού (κυρίως ελαιολάδου) θωρακίζουμε τον οργανισμό μας με καροτινοειδή (β-καροτίνη, λικοπίνη, λουτείνη κα), φλαβονοειδή (κουερσιτίνη, κατεχίνες κα) και βιταμίνες, που είναι γνωστά πλέον για την αντιοξειδωτική τους δράση και την τόνωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Γράφει: Παπαλαζάρου Αναστάσιος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, MSc

Η προετοιμασία του σχολικού γεύματος των Παιδίων μας

Τρώνε υγιεινά τα παιδιά σας στο σχολείο; Πολύ συχνά οι μαθητές προσπερνάνε ένα ισορροπημένο γεύμα τρώγοντας τσιπς και αναψυκτικά ή διαλέγουν τροφές από την καντίνα πλούσιες σε λιπαρά και άλλες ακατάλληλες ουσίες.

Οι γονείς μπορούν να ασχοληθούν ενεργά με τη διατροφή των παιδιών τους ετοιμάζοντας γεύμα για να πάρει μαζί του στο σχολείο, τουλάχιστον ορισμένες μέρες κάθε εβδομάδας.

Για την προετοιμασία υγιεινού γεύματος ειδικοί προτείνουν να θυμάστε απλά τον κανόνα ‘ABC’. Τροφές πλούσιες σε βιταμίνες A,B,C πρέπει να περιέχονται σε κάθε γεύμα. Το Α υποδεικνύει και το ασβέστιο, άλλο σημαντικό θρεπτικό συστατικό.

Τροφές πλούσιες σε τέτοιες ουσίες, συνήθως περιέχουν και άλλες ποσότητες από σημαντικές ουσίες όπως βιταμίνη D, σίδηρο, πρωτεΐνη και υδατάνθρακες.

Ορισμένες τροφές είναι ιδιαίτερα καλές πηγές για τέτοιες ουσίες και περιλαμβάνουν:

• Βιταμίνη Α. Βρίσκεται σε φρούτα και λαχανικά με βαθύ κίτρινο και βαθύ πορτοκαλί χρώμα. Σε αυτά περιλαμβάνονται καρότα και βερύκοκα
• Βιταμίνη Β. Δημητριακά ολικής αλέσεως, κρέας, σπόροι και καρύδια
• Βιταμίνη C. Βρίσκεται σε εσπεριδοειδή και χυμούς
• Ασβέστιο. Γάλα με χαμηλά λιπαρά, τυρί και γιαούρτι. Τροφές πλούσιες σε ασβέστιο συνήθως προσφέρουν στον οργανισμό και πρωτεΐνη, όπως και βιταμίνη D.

Γενικά, είναι προτιμότερο να ετοιμάζει κανείς το δικό του γεύμα παρά να καταφεύγει σε έτοιμες τροφές που είναι λιγότερο θρεπτικές και πιο ακριβές.

Παρά την προσπάθεια που καταβάλλει ο γονιός, ορισμένα παιδιά αποφεύγουν τις υγιεινές τροφές. Είναι πιο πιθανό το παιδί να καταναλώσει υγιεινές τροφές αν έχει συμμετάσχει και το ίδιο στην επιλογή.

Ρωτήστε το για τα γεύματα και σνακς που προτιμά. Ενθαρρύνετέ το να προτείνει αγαπημένα φρούτα, σούπες, λαχανικά και άλλες τροφές.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να κάνετε συμβιβασμό. Για ένα παιδί που αρνείται να φάει σάντουιτς με γαλοπούλα χωρίς μαγιονέζα, συμφωνείστε να αλείψετε μια λεπτή στρώση μαγιονέζας χαμηλής σε λιπαρά.

Αν το παιδί δεν μπορεί χωρίς επιδόρπιο, ψήστε κάτι σχετικά υγιεινό.

Η απόφαση να ετοιμάσετε ένα υγιεινό γεύμα για το σχολείο μπορεί να το αρρωστήσει αν ξεχάσετε την ασφάλεια τροφίμων. Το να παίρνει κανείς τις απαραίτητες προφυλάξεις μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου να εκτεθεί το παιδί σε βλαβερά βακτήρια.

Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας χρησιμοποιείστε καθαρά σκεύη και σύνεργα, πλυμένα με ζεστή σαπουνάδα. Μην κόβετε κρέας και ανόμοιες τροφές στον ίδιο πάγκο εκτός αν τον πλύνετε.

Όταν προετοιμάζετε ένα γεύμα να διατηρείτε στο ψυγείο τα τρόφιμα που το χρειάζονται και τις ζεστές τροφές προστατευμένες.Τροφές που γενικά δεν χρειάζονται ψυγείο ή θερμότητα είναι το ψωμί, τα κρακεράκια, φρούτα, σκληρά τυριά, ζελέ, μουστάρδα, πίκλες, φυστικοβούτυρο, λαχανικά, τσιπς και κονσερβοποιημένο κρέας ή ψάρι.

Τέλος, ενθαρρύνετε το παιδί σας να πλένει τα χέρια του πριν και μετά το φαγητό.

Πηγή: iatronet

Διατροφή και κοινωνική ζωή

Το φαγητό είναι αδιαμφισβήτητα αναπόσπαστο κομμάτι όλων των κοινωνικών εκδηλώσεων του ανθρώπου. Τα γεύματα εκτός σπιτιού αυξάνονται διαρκώς είτε σε μορφή επαγγελματικών γευμάτων, είτε σε μορφή φιλικών γευμάτων, είτε σε μορφή ρομαντικών δείπνων με το σύντροφο. Όλες σχεδόν οι έξοδοι εμπεριέχουν γεύμα εκτός σπιτιού. Τα γεύματα εκτός σπιτιού δεν είναι απαραίτητα καταδικαστικά για τη σιλουέτα σας, αλλά οι τροφικές επιλογές πρέπει να είναι προσεκτικές. Στο άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να δώσουμε εναλλακτικές λύσεις προκειμένου τα γεύματα εκτός σπιτιού να μην μας παχαίνουν.

Το γεγονός ότι θα βγούμε έξω για φαγητό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι τα προηγούμενα γεύματα της ημέρας καταργούνται με σκοπό να πάρουμε όσο λιγότερες θερμίδες γίνεται. Κατά αυτόν τον τρόπο, απορρυθμίζεται ο μεταβολισμός, οι ημερήσιες καύσεις μειώνονται πολύ λόγω έλλειψης γευμάτων, ενώ ψυχολογικά και οργανικά η αποχή από το φαγητό για πολλές ώρες οδηγεί αποδεδειγμένα σε υπερκατανάλωση φαγητού και υπέρογκη πρόσληψη θερμίδων. Μικρά και συχνά γεύματα ανά 2-3 ώρες πριν από το γεύμα εκτός σπιτιού βοηθούν στην αύξηση των καύσεων και στη δημιουργία αισθήματος κορεσμού πολύ σύντομα στο γεύμα που θα ακολουθήσει.

Αποφεύγουμε να παραγγέλνουμε πολλά πιάτα ορεκτικών στο τραπέζι, ειδικά όταν αυτά είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά (τηγανιτά προϊόντα). Η σαλάτα θα πρέπει να υπάρχει στο τραπέζι και να είναι όσο γίνεται φτωχότερη σε λιπαρά (προσοχή στις σως και στο λάδι). Η κατανάλωση ψωμιού θα πρέπει να αποφεύγεται ή να περιορίζεται σε μία φέτα. Το κυρίως γεύμα μας καλό θα ήταν να αποτελείται από κάποιο ψητό πρωτεϊνικό τρόφιμο χωρίς τη συνοδεία από πατάτες τηγανιτές. Προτιμήστε σε κάθε περίπτωση το ρύζι ή ακόμα καλύτερα τα ψητά λαχανικά.

Όσο πιο νωρίς τρώτε τόσο λιγότερη η επιβάρυνση. Γεύματα εκτός σπιτιού όπου η κατάκλιση και ο ύπνος ακολουθούν εντός τριώρου, σίγουρα είναι αρκετά επιβαρυντικά. Αποφύγετε τα αναψυκτικά και προτιμήστε το νερό. Από αλκοολούχα ποτά το κρασί αποτελεί ιδανική λύση, ενώ το κόκκινο κρασί συγκεκριμένα με την αντιοξειδωτική δράση που φέρει σε ποσότητα ενός ή δύο ποτηριών βοηθά στην καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.

Τρώμε σε αργό ρυθμό, όμως τα πιάτα καλό είναι να απομακρύνονται από το τραπέζι μόλις νιώσουμε το πρώτο αίσθημα κορεσμού, για να αποφευχθεί κατανάλωση φαγητού πέραν των ποσοτήτων που χρειαζόμαστε.

Μην παρασύρεστε από προσφορές για μεγάλες μερίδες και μην επιλέγετε να τρώτε περισσότερο από όσο θα τρώγατε στο σπίτι.

Το γεγονός ότι προσέχετε τη διατροφή σας δεν σας αποκλείει από εξόδους για φαγητό. Φερθείτε σωστά σύμφωνα με τις παραπάνω οδηγίες και απολαύστε γεύματα εκτός σπιτιού σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Γράφει: Δημητρούλης Εμμανουήλ MSc, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Η κατάλληλη διατροφή πριν και μετά την άσκηση

Η κατανάλωση γεύματος πριν από την προπόνηση, σε αντίθεση με την προπόνηση σε κατάσταση νηστείας, έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την απόδοση. Το γεύμα ή το σνακ πριν από μια έντονη προπόνηση θα πρέπει να ικανοποιεί δύο συνθήκες. Αφενός, ο αθλούμενος κατά τη διάρκεια της άσκησης δεν θα πρέπει να πεινάει και να εμφανίσει έλλειψη ενέργειας, αφετέρου είναι επιθυμητό να μην υπάρχει άπεπτη τροφή στο στομάχι του.

Οι γενικές οδηγίες που θα πρέπει να ακολουθούνται για γεύματα και για σνακ είναι οι παρακάτω:

• να είναι επαρκή σε υγρά, ώστε να διατηρείται ικανοποιητική κατάσταση υδάτωσης
• να είναι χαμηλά σε λίπος και φυτικές ίνες, ώστε να διευκολύνεται η γαστρική εκκένωση και να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες γαστρεντερικών διαταραχών
• να είναι πλούσια σε υδατάνθρακες, ώστε να διατηρείται σταθερή η γλυκόζη στο αίμα και να μεγιστοποιούνται τα αποθέματα γλυκογόνου
• να είναι μέτριας περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη
• να απαρτίζονται από τρόφιμα οικεία στον αθλητή

Το μέγεθος και η χρονική κατανάλωση του γεύματος πριν από την άσκηση είναι αρνητικά αλληλοσυσχετιζόμενα. Όσο πιο κοντά χρονικά στην άσκηση καταναλώνεται ένα γεύμα, τόσο πιο μικρό θα πρέπει να είναι, ώστε να υπάρχει περιθώριο για την πλήρη κένωση του στομάχου. Εάν υπάρχει περισσότερος διαθέσιμος χρόνος πριν από την προπόνηση, μπορεί να καταναλωθεί μεγαλύτερο γεύμα.
Από μελέτες φάνηκε ότι η αθλητική απόδοση βελτιώθηκε με την κατανάλωση γεύματος με 200-300 γρ. υδατανθράκων 3 με 4 ώρες πριν από την άσκηση. Οι συστάσεις για κατανάλωση υδατανθράκων εντός μιας ώρας πριν από την άσκηση είναι αμφιλεγόμενες, αφού παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι η πρακτική αυτή οδηγεί σε υπογλυκαιμία και πρόωρη κόπωση, ενώ πιο πρόσφατες μελέτες ή δεν αναφέρουν καμία επίδραση είτε αναφέρουν ευεργετικά αποτελέσματα της σίτισης εντός μιας ώρας πριν από την άσκηση στην απόδοση των αθλουμένων.
Παρόλα αυτά, θα πρέπει πάντα να δίδεται έμφαση στις ατομικές ανάγκες του κάθε αθλουμένου.
Οι ίδιοι οι αθλούμενοι σε συνεργασία με ειδικούς σε θέματα διατροφής πρέπει να πειραματίζονται και να ανιχνεύουν τη βέλτιστη πρακτική διατροφής πριν την άσκηση που οδηγεί στη μεγιστοποίηση της απόδοσής τους.
Η χρονική λήψη και η σύσταση του προτεινόμενου γεύματος ή σνακ μετά την άσκηση εξαρτάται από τη διάρκεια και την ένταση της άσκησης. Ο ακριβής χρόνος πρόσληψης του γεύματος επηρεάζει τη σύνθεση του γλυκογόνου και τη μυϊκή ανάπτυξη στο χρονικό διάστημα μετά την άσκηση.
Ένα γεύμα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες υψηλού γλυκαιμικού δείκτη και πρωτεΐνη πρέπει να προσλαμβάνεται το συντομότερο δυνατόν μετά τη λήξη της άσκησης. Οι υδατάνθρακες θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση του μυϊκού και ηπατικού γλυκογόνου, ενώ τα αμινοξέα των πρωτεϊνών συμμετέχουν στην επιδιόρθωση των μυϊκών ινών και βοηθούν στη βέλτιστη μυϊκή ανάπτυξη. Η περιεκτικότητα του μετα την άσκηση γεύματος σε λίπος δεν φαίνεται να επηρεάζει τις παραπάνω διεργασίες αποκατάστασης.
Το γεύμα πριν και μετά το γυμναστήριο βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας της προπόνησης και μπορεί να οδηγήσει στην επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων στο σώμα του αθλουμένου. Ποτέ δεν ασκούμαστε μετά από νηστεία ωρών, ούτε όμως και με γεμάτο στομάχι, ενώ όσο γρηγορότερα προσλάβουμε γεύμα μετά το πέρας της προπόνησης, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα αυτής.



Γράφει: Δημητρούλης Εμμανουήλ MSc, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Πόσο επικίνδυνα είναι τα πρόσθετα τροφίμων;

Ο όρος 'πρόσθετα' οδηγεί τους περισσότερους στη σκέψη ότι πρόκειται για ουσίες 'ξένες' προς το τρόφιμο και συνεπώς επιβλαβείς. Αυτό που ίσως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε είναι ότι εδώ και αιώνες οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτά που σήμερα ονομάζουμε πρόσθετα τροφίμων, για να αυξήσουν τη διάρκεια συντήρησης των τροφίμων και να βελτιώσουν τις οργανοληπτικές τους ιδιότητες. Είναι γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό έχουν δει το φως της δημοσιότητας πολλά ανησυχητικά σχόλια που αφορούν στα πρόσθετα. Η αλήθεια είναι ότι ως καταναλωτές σαφώς και πρέπει να γνωρίζουμε τι περιέχεται στο εκάστοτε προϊόν που επιλέγουμε να αγοράσουμε, χωρίς όμως να οδηγούμαστε σε υπερβολές. Παρακάτω αναφέρονται όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζετε για τα πρόσθετα τροφίμων.

Ως πρόσθετο τροφίμων χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε ουσία χρησιμοποιείται και ενσωματώνεται σε ένα τρόφιμο, είτε απευθείας είτε έμμεσα κατά τη διάρκεια κάποιας φάσης επεξεργασίας, αποθήκευσης ή συσκευασίας του προϊόντος. Τα πρόσθετα τροφίμων προέρχονται είτε από φυσικές, είτε από συνθετικές ουσίες. Τα άμεσα χρησιμοποιούμενα πρόσθετα προστίθενται σε ένα τρόφιμο, με σκοπό να προσδώσουν μια χαρακτηριστική ιδιότητα σ’ αυτό. Τα εμμέσως χρησιμοποιούμενα πρόσθετα αποτελούν τμήμα ενός τροφίμου σε πολύ μικρές ποσότητες, ως αποτέλεσμα της επεξεργασίας ή της συσκευασίας αυτού.

Τα πρόσθετα τροφίμων δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα. Θα πρέπει να εξυπηρετούν μία χρήσιμη λειτουργία, απαραίτητη για τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, την ασφάλεια ή τη συντήρηση του τροφίμου. Οι βιομηχανίες παρασκευής και επεξεργασίας τροφίμων δεν μπορούν να κάνουν χρήση των πρόσθετων για να εξαπατήσουν το καταναλωτικό κοινό χρησιμοποιώντας τα ως 'μάσκες' είτε για να καλύψουν κάποιο σφάλμα στην επεξεργασία είτε για να αποκρύψουν οποιαδήποτε αλλοίωση μπορεί να υφίσταται το τρόφιμο. Επίσης, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αν μειώνουν σημαντικά τη διατροφική αξία των τροφίμων. Η χρήση τους δεν επιτρέπεται επίσης όταν η ίδια χαρακτηριστική ιδιότητα μπορεί να αποδοθεί στο τρόφιμο χρησιμοποιώντας άλλες πρακτικές χωρίς τη χρήση προσθέτων.

Στα δημοσιεύματα που έχουν κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό έχει γίνει πολύς λόγος για τα 'Ε'. Υπάρχει μία γενική αντίληψη ότι ο αριθμός Ε που χαρακτηρίζει τα πρόσθετα τροφίμων είναι κάτι επιβλαβές. Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός Ε είναι απλώς ένας διεθνής κώδικας που υποδεικνύει ότι το συγκεκριμένο πρόσθετο έχει περάσει μία πολύ αυστηρή διαδικασία εκτίμησης ασφάλειας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Επιστημονική Επιτροπή για τα Τρόφιμα (SCF). Κάθε εγκεκριμένο πρόσθετο τροφίμων ταξινομείται στη λίστα των προσθέτων κάτω από την κατηγορία στην οποία αντιστοιχεί με ένα κωδικό αριθμό 'Ε'.

Τα πρόσθετα τροφίμων ελέγχονται πολύ προσεκτικά και τα γενικά κριτήρια για τη χρήση τους περιλαμβάνουν την εξέταση της ασφάλειας και της χρησιμότητάς τους. Η αξιολόγηση της ασφάλειας στην Ευρώπη διενεργείται από τον Ευρωπαϊκό Φορέα Ασφάλειας Τροφίμων (European Food Safety Authority- EFSA) και την Επιτροπή για τα Πρόσθετα, τα Αρωματικά και τα Υλικά και Βοηθήματα της Επεξεργασίας των Τροφίμων. Σε διεθνές επίπεδο, την σχετική ευθύνη έχει η Μεικτή Επιτροπή Ειδικών από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του Ο.Η.Ε. και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Τα πρόσθετα τροφίμων προσφέρουν διάφορες σημαντικές ιδιότητες στα τρόφιμα. Γενικά, μπορούν να ταξινομηθούν στις παρακάτω κατηγορίες:

• Συντηρητικά: συμβάλλουν στη διατήρηση της φρεσκάδας των τροφίμων και αναστέλλουν τη δράση διαφόρων βακτηρίων, μυκήτων ή μούχλας. Επιβραδύνουν ή αποτρέπουν αλλοιώσεις στο χρώμα, την οσμή ή την υφή των τροφίμων. Χρησιμοποιούνται σε αρτοσκευάσματα, στο κρασί, στα δημητριακά και σε ποτά. Παραδείγματα συντηρητικών είναι το βενζοϊκό νάτριο (Ε 211) και το προπιονικό οξύ (Ε 280).
• Χρωστικές ουσίες: προσδίδουν στα τρόφιμα το επιθυμητό ή χαρακτηριστικό τους χρώμα. Χρησιμοποιούνται σε διάφορα επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως μαργαρίνες, μαρμελάδες, ζελέ, καραμέλες και αναψυκτικά. Οι συχνότερα χρησιμοποιούμενες χρωστικές είναι το καραμελόχρωμα (E 150), η ταρτραζίνη (Ε 102) και το β-καροτένιο (E 160a).
• Ομογενοποιητές: προστίθενται σε τρόφιμα όπου υπάρχει ανάγκη βελτίωσης και διατήρησης της υφής τους ή αύξησης του ιξώδους. Επίσης, παρεμποδίζουν την κρυσταλλοποίηση των τροφίμων. Χρησιμοποιούνται κυρίως στα γαλακτοκομικά προϊόντα, σε παγωμένα επιδόρπια και μαργαρίνες. Παραδείγματα ομογενοποιητών είναι οι λεκιθίνες (Ε 322) και το αλγινικό οξύ (Ε 400).
• Αντιοξειδωτικές ουσίες: παρεμποδίζουν την οξείδωση των τροφίμων, η οποία οδηγεί σε δυσοσμία ή αποχρωματισμό. Χρησιμοποιούνται σε αρτοσκευάσματα, δημητριακά και διάφορα έλαια. Το ασκορβικό οξύ ή βιταμίνη C (Ε 300) είναι η πιο γνωστή αντιοξειδωτική ουσία που χρησιμοποιείται.
• Σταθεροποιητές: προσδίδουν μία ομοιόμορφη δομή στα τρόφιμα. Χρησιμοποιούνται σε γαλακτοκομικά προϊόντα, σε παγωμένα επιδόρπια, σε μαρμελάδες, σε ζελέ και σε σάλτσες. Παραδείγματα σταθεροποιητών είναι το αραβικό κόμμι (Ε 414) και το κόμμι χαρουπιών (Ε 410).
• Γλυκαντικές ουσίες: προσδίδουν στα τρόφιμα περεταίρω γλυκύτητα με ή χωρίς θερμίδες. Χρησιμοποιούνται σε ποτά, αρτοσκευάσματα και σε πολλά άλλα επεξεργασμένα τρόφιμα. Η ασπαρτάμη (E 951) και το ακεσουλφαμικό κάλιο (E 950) είναι οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες γλυκαντικές ουσίες.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι η χρήση των προσθέτων στα τρόφιμα είναι μία απαραίτητη διαδικασία για να μπορούμε να απολαμβάνουμε την πληθώρα των προϊόντων που καταναλώνουμε. Η μόνη εναλλακτική αντικατάστασής τους θα ήταν η απόλυτη επιστροφή στη φύση όπου ο καθένας από μας θα καλλιεργούσε τα δικά του προϊόντα! Οι σημερινοί ρυθμοί ζωής δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο όμως! Συνεπώς, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή των προϊόντων που καταναλώνουμε, χωρίς όμως να μας διακατέχει ένα συνεχές αίσθημα ανησυχίας ή πανικού.

Γράφει η Ελίνα Ιωάννου, MSc, SRD

Ποια η επίδραση της χοληστερόλης των τροφών στη χοληστερόλη του αίματος;

Ποια η επίδραση της χοληστερόλης των τροφών στη χοληστερόλη του αίματος;

Είναι ευρέως γνωστό ότι οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων, στους οποίους μπορούμε να επέμβουμε είναι οι εξής:

• Κάπνισμα
• Υψηλή αρτηριακή πίεση (Υπέρταση)
• Υψηλά επίπεδα χοληστερόλης
• Έλλειψη άσκησης
• Άγχος

Υπολογίζεται ότι η βαρυτήτα της υπερχοληστερολαιμίας είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους υπόλοιπους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων. Αυτό αποδεικνύεται και από αποτελέσματα ερευνών τα οποία δείχνουν ότι μία μείωση της τάξης του 10% στη χοληστερόλη του αίματος, έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του κινδύνου για εμφάνιση στεφανιαίας νόσου, όπως φαίνεται και παρακάτω. Μείωση κινδύνου για στεφανιαία νόσο ανα ηλικιακές ομάδες: 40 ετών: 50% 50 ετών: 40% 60 ετών: 30% 70 ετών: 20% 

Σύμφωνα με νεώτερα ερευνητικά στοιχεία, από την μελέτη ΑΤΤΙΚΗ, μπορεί να γίνει η υπόθεση ότι περίπου 3 εκατομμύρια Έλληνες πάσχουν από υπερχοληστερολαιμία. Επίσης, αποδεικνύεται ότι η Μεσογειακή Δίαιτα μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη μείωση τόσο της χοληστερόλης, όσο και των υπόλοιπων λιπιδίων στο αίμα. 

Συγκεκριμένα, φάνηκε ότι στην ομάδα των ατόμων που ακολουθούσαν Μεσογειακή Διατροφή, παράλληλα με φαρμακευτική αγωγή, παρατηρήθηκε 9% μεγαλύτερη μείωση της ολικής και 19% μεγαλύτερη μείωση της LDL (κακή) χοληστερόλης, σε σχέση με την ομάδα που ακολουθούσε φαρμακευτική αγωγή και 'Δυτικού τύπου' δίαιτα. Επιπλέον, ιδιαίτερα σημαντικό είναι το εύρημα ότι σχετικά με την πρωτογενή πρόληψη οι προσπάθειές μας πρέπει να επικεντρώνονται στο τμήμα εκείνο του πληθυσμού που έχει χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο και εμφανίζει μεγαλύτερο κίνδυνο. 

Από την πανευρωπαϊκή μελέτη Ε.Π.Ι.Κ. διαπιστώνεται ότι υψηλότερα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα εμφανίζουν τα άτομα με χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, ενώ και τα επίπεδα της HDL (καλής) χοληστερόλης είναι χαμηλότερα. Συνεπώς, το πρόβλημα της υπερχοληστερολαιμίας δεν αντιμετωπίζεται με τις περίπλοκες οδηγίες που δίνονται συνεχώς στους ασθενείς, ούτε με τις δυσνόητες χημικές αναλύσεις που περιλαμβάνονται στις ετικέτες τροφίμων.

Ένας απλός και αποδεδειγμένα αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση της υπερχοληστερολαιμίας, χρησιμοποιώντας την κατανοητή σε όλους έννοια της συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων, είναι τα εννέα βήματα προς την υιοθέτηση της Μεσογειακής Διατροφής:

• Υψηλή κατανάλωση ελαιόλαδου.
• Υψηλή κατανάλωση λαχανικών.
• Υψηλή κατανάλωση φρούτων.
• Υψηλή κατανάλωση δημητριακών, ιδιαίτερα ψωμιού ολικής αλέσεως.
• Υψηλή κατανάλωση οσπρίων.
• Μέτρια προς υψηλή κατανάλωση ψαριών.
• Χαμηλή κατανάλωση κρέατος και κρεατοσκευασμάτων (λουκάνικα, αλλαντικά κ.ά.)
• Μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών.
• Μέτρια κατανάλωση αλκοόλ.

Είναι απαραίτητη η χοληστερόλη για τον οργανισμό μας;

Η χοληστερόλη ανήκει στην κατηγορία των λιπών και έχει σημαντική φυσιολογική σημασία για τον οργανισμό. Ειδικότερα, είναι απαραίτητη για τη δόμηση των μεμβρανών των κυττάρων, για την παραγωγή και το μεταβολισμό κάποιων ορμονών και για το μεταβολισμό της βιταμίνης D. Όλες οι παραπάνω μεταβολικές διεργασίες είναι πρωταρχικής ανάγκης για τον οργανισμό, γεγονός που καθιστά τη χοληστερόλη απαραίτητη για την ίδια τη ζωή. Γίνεται, όμως, επικίνδυνη όταν υπάρχει στο αίμα μας σε μεγαλύτερη ποσότητα από την απαραίτητη. Στο σημείο αυτό, βέβαια, θα πρέπει να αναφερθεί και ο διαχωρισμός της χοληστερόλης στα δύο βασικά της είδη:

• LDL - ‘Κακή’ χοληστερόλη. Μεταφέρει τη χοληστερόλη από το συκώτι στους ιστούς και την εναποθέτει στα τοιχώματα των αρτηριών.
• HDL - ‘Καλή’ χοληστερόλη. Απομακρύνει τη χοληστερόλη από τα τοιχώματα των αρτηριών.

Η χοληστερόλη της τροφής ανεβάζει τη χοληστερόλη στο αίμα μου;

Η πρόσληψη διατροφικής χοληστερόλης έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει αρνητικά τα επίπεδα της ολικής και της κακής χοληστερόλης (LDL-χοληστερόλης) στο αίμα, όχι όμως στο βαθμό που πιστεύαμε πριν από δεκαετίες. Επίσης, από μελέτες περιστατικών έχει φανεί ότι όλοι οι άνθρωποι δεν επηρεάζονται με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό από τη χοληστερόλη που προσλαμβάνουμε από την τροφή.

Για παράδειγμα, ορισμένοι άνθρωποι όταν υποβάλονται σε δίαιτα υψηλή σε διατροφική χοληστερόλη δεν εμφανίζουν αύξηση στα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα, ενώ άλλοι με την ίδια ποσότητα εξωγενούς χοληστερόλης παρουσιάζουν μεγάλες αυξήσεις στην ολική και LDL-χοληστερόλη. Αντίστοιχα, η επίδραση μιας δίαιτας χαμηλής σε χοληστερόλη σε υπερχοληστερολαιμικούς ασθενείς δεν προκαλεί την ίδια μείωση σε όλους τους ανθρώπους. 

Τα δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας οδήγησαν την επιστημονική κοινότητα στο συμπέρασμα ότι οι διατροφικοί παράγοντες που επηρεάζουν το λιπιδαιμικό προφίλ είναι κυρίως τα λιπαρά της τροφής. Έτσι, έχει αποδειχθεί ότι το κορεσμένα λιπαρά (πηγές: κόκκινο κρέας, τυριά, βούτυρο, γαλακτοκομικά πλήρη σε λιπαρά κ.α.) αυξάνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης, ενώ τα μονοακόρεστα (πηγές: ελαιόλαδο, ανεπέξαργαστοι ξηροί καρποί κ.α.) και πολυακόρεστα λιπίδια (πηγές: ψάρια, λαχανικά, ξηροί καρποί κ.α.) ευνοούν το λιπιδαιμικό προφίλ. 

Αντίθετα, η συνεισφορά της διατροφικής χοληστερόλης θεωρήθηκε μικρότερης σημασίας, δεδομένου ότι η μεγαλύτερη ποσότητα της χοληστερόλης στο αίμα προέρχεται από την ενδογενή παραγωγή. Τελευταία δεδομένα, ωστόσο, δείχνουν ότι η κατανάλωση υψηλής διατροφικής χοληστερόλης (>300mg/ ημέρα) αυξάνει το λόγο ολικής χοληστερόλης/ καλή χοληστερόλη (HDL-χοληστερόλη) και συνεπώς επηρεάζει αρνητικά το λιπιδαιμικό προφίλ. 

Οι συστάσεις για το γενικό πληθυσμό, που δεν πάσχει από υπερλιπιδαιμία, προτείνουν τον περιορισμό της πρόσληψης χοληστερόλης από την τροφή στα 300mg/ ημέρα. Αυτό συνεπάγεται ότι η πρόσληψη τροφών πλούσιων σε χοληστερόλη (π.χ. συκώτι και άλλα εντόσθια, ορισμένα οστρακοειδή, βούτυρο, αβγά κ.α.) δεν πρέπει να είναι ανεξέλεκτη. Όσον αφορά τα άτομα που πάσχουν ήδη από υπερχοληστερολαιμία οι συστάσεις περιορίζουν ακόμα περισσότερο την πρόσληψη διατροφικής χοληστερόλης στα 200mg/ ημέρα. 

Τα τρόφιμα που είναι ιδιαίτερα πλούσια σε χοληστερόλη είναι τα εντόσθια, ορισμένα οστρακοειδή και μαλάκια, το βούτυρο, ο κρόκος του αβγού και όλα τα τρόφιμα που παράγονται με βάση τα παραπάνω συστατικά, όπως τα γλυκά και τα αρτοσκευάσματα. Άλλες κατηγορίες τροφίμων που περιέχουν σημαντικές ποσότητες χοληστερόλης είναι τα κρέατα (κυρίως το αρνί και το κατσίκι), τα αλλαντικά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα πλήρη σε λιπαρά και ιδιαίτερα τα τυριά. 

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα αμυλούχα τρόφιμα (ψωμί, ρύζι, μακαρόνια κτλ.) δεν περιέχουν χοληστερόλη και φυσικά ούτε λιπαρά. Για το λόγο αυτό, τα τρόφιμα αυτά αποτελούν τη βάση της μεσογειακής διατροφής, δηλαδή πρέπει να καταναλώνονται σε ημερήσια βάση και να αποτελούν το θεμέλιο λίθο της διατροφής μας. 

Για πρόληψη, και ειδικά όταν αρχίζουμε να έχουμε κάποια παραπανίσια κιλά καλό είναι να ελέγχετε η χοληστερόλη συχνά μέχρι να βρείτε το τρόπο διατροφής σας αλλά και άσκησης που θα την σταθεροποίηση. Προληπτικές εξετάσεις αίματος προβλέπετε να γίνονται κάθε 6 μήνες ή και περισσότερο αναλόγως της ηλικίας αλλά και κατάστασης υγείας του κάθε ατόμου. 

Γράφει: Πυρογιάννη Βασιλική MSc, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος