7 σκέψεις Για Τις δυσκολίες Και Τα εμπόδια Στη Ζωή

1.  «Τα σημαντικά προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν με τον ίδιο τρόπο σκέψης που τα δημιούργησε. Πρέπει να μάθεις να βλέπεις τον κόσμο από καινούρια οπτική». Albert Einstein

«Όταν δε μπορούμε πια να αλλάξουμε μια κατάσταση, η πρόκληση είναι να αλλάξουμε τον εαυτό μας».                     Victor Frankl



Οι δύσκολες καταστάσεις, τα εμπόδια και οι προκλήσεις είναι αναπόσπατο κομμάτι της ζωής. Μεγαλώνοντας, μαθαίνουμε να σκεπτόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο ο οποίος διαμορφώθηκε από τους γονείς μας, το σχολείο, την κουλτούρα, τον κοινωνικό περίγυρο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το πώς εμείς ερμηνεύσαμε όλα αυτά. Πολλές από τις καταστάσεις που ζούμε, είναι αποτέλεσμα του τρόπου σκέψης  μας και των αλυσιδωτών αντιδράσεων που προκάλεσε αυτός. Φυσικά, υπάρχουν πάντα εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν τη ζωή μας. Πολλές καταστάσεις δεν μπορούμε να τις ελέγχουμε. Όταν λοιπόν υπάρχουν δυσκολίες που δεν μπορούμε να επηρεάσουμε, τι είναι αυτό που μένει να κάνουμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση; Να αλλάξουμε τον τρόπο που τη βλέπουμε, τον τρόπο που ψάχνουμε λύσεις.Εάν δε γίνει αυτό, θα υπάρξει στατικότητα. Ένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με τον ίδιο τρόπο σκέψης που το δημιούργησε.  Άνοιξε το μυαλό σου σε καινούριες πιθανότητες και δημιουργικές λύσεις. Δοκίμασε να εφαρμόσεις κάτι που δεν έχεις ξανακάνει. Ο ίδιος τρόπος σκέψης φέρνει ίδιο τρόπο δράσης και κατά συνέπεια το ίδιο αποτέλεσμα.


2. «Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι πιο σημαντικοί νικητές συνάντησαν συγκλονιστικά εμπόδια πριν θριαμβεύσουν.  Νίκησαν επειδή αρνήθηκαν να αποθαρρυνθούν από τις ήττες τους».                 B.C Forbes

Όταν ρώτησαν τον Τόμας Έντισον πώς αισθανόταν που έκανε 1000 αποτυχημένες προσπάθειες  να κατασκευάσει τον ηλεκτρικό λαμπτήρα πριν τελικά τα καταφέρει  εκείνος απάντησε «Δεν απέτυχα ούτε μια φορά. Απλά ανακάλυψα 1000 τρόπους που δεν δουλεύουν». Κάθε ένας από αυτούς τους 1000 τρόπους ήταν ένα βήμα προς μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις που έχουν γίνει ποτέ. Εάν είχε σταματήσει να προσπαθεί, κι αν είχε θεωρήσει τις προσπάθειες του αποτυχημένες, τι θα είχε συμβεί; Ίσως να μην είχε κατορθώσει ποτέ να κατασκευάσει τον λαμπτήρα.Συχνά, οι δυσκολίες σου μπορεί να είναι απλά μέρος της τελικής σου νίκης. Γι’αυτό, μην τα παρατάς.



3. «Αυτός που έχει ένα «γιατί» να ζήσει , μπορεί να αντέξει κάθε «πώς». Friedrich Nietzsche

«Εμπόδια είναι εκείνα τα τρομακτικά πράγματα που βλέπεις όταν παίρνεις το μυαλό σου από τους στόχους σου». Henry Ford


Φαντάσου τον εαυτό σου μέσα στο αυτοκίνητο σου. Είσαι στην αρχή ενός μεγάλου δρόμου που οδηγεί στη ζωή των ονείρων σου. Ενώ είσαι στην αρχή του δρόμου και ο προορισμός είναι αρκετά μακρυά ,μπορείς να δείς ολοκάθαρα σαν με μαγικό τρόπο, αυτό που για σένα αντιπροσωπεύει το πιο σημαντικό σου όνειρο. Βάζεις μπρος και ξεκινάς. Στην αρχή το αυτοκίνητο πάει μια χαρά αλλά μετά αρχίζουν οι βλάβες. Προσπαθείς να τις φτιάξεις μόνος σου  ή ζητάς την βοήθεια περαστικών. «Δεν πειράζει», λές στον εαυτό σου. «Αξίζει τον κόπο». Προσπαθείς να συγκεντρωθείς στον προορισμό που είναι το όνειρο σου. Κοιτάς στο τέλος του δρόμου και παίρνεις ενθάρρυνση και ελπίδα. Το αυτοκίνητο όμως αρχίζει και παρουσιάζει όλο και περισσότερα προβλήματα. Κάθε 10 λεπτά και μία βλάβη. Κατεβαίνεις, επισκευάζεις, ξεκινάς. Μετά από ώρες, αισθάνεσαι απίστευτη κούραση, εκνευρισμό και θυμό. Αρχίζεις να κατηγορείς το αμάξι και τον εαυτό σου που δεν το έλεγξε καλά πριν φύγεις. Αρχίζεις να κατηγορείς τους περαστικούς που δε σε βοήθησαν σωστά για να μην ξαναχαλάσει το αμάξι. Και τότε, αρχίζει να βρέχει καταρρακτωδώς. Θυμώνεις με τη Φύση, που τώρα βρήκε να βρέξει. Νιώθεις κατάκοπος και δεν ξέρεις πώς να φύγεις, πώς να επισκευάσεις τη ζημιά. Δεν περναέι κανένα αμάξι για να ζητήσεις βοήθεια.  Εκείνη η στιγμή, είναι η κρίσιμη στιγμή. Η συνεχίζεις να κοιτάς το χαλασμένο αμάξι αφήνοντας  την κούραση να σε νικήσει ή στρέφεις το βλέμμα στο στόχο και σκέφτεσαι εναλλακτικές.




4.  «Οι δύσκολες στιγμές με βοήθησαν να καταλάβω καλύτερα από πριν, πόσο πλούσια και όμορφη είναι η ζωή  και γιατί τα τόσα πράγματα για τα οποία ανησυχούμε δεν έχουν καμμία σημαντικότητα». Isak Dinesen

Ρώτα τον εαυτό σου: Θα έχει αυτό το πρόβλημα την ίδια βαρύτητα πέντε χρόνια από σήμερα; Εάν ναι, τότε άρχισε προσπαθώντας να αποδεχτείς αυτό που συμβαίνει. Ίσως στην αρχή να είναι δύσκολο, αλλά η αποδοχή έχει τη δύναμη να απαλύνει την βαρύτητα κάποιων καταστάσεων. Επίσης προσπάθησε να οργανώσεις ένα πρακτικό σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης. Εάν είναι εφικτό,  ζήτα την υποστήριξη των γύρω σου για να σε βοηθήσουν.
Εάν η απάντηση είναι πώς το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις δε θα έχει την ίδια βαρύτητα πέντε χρόνια από σήμερα, τότε ξανασκέψου εάν αξίζει να ανησυχείς. Τι κερδίζεις με το να ανησυχείς; Πώς σε βοηθάει; Τι μπορείς να κάνεις για να λύσεις το πρόβλημα; Τι θα συμβούλευες ένα φίλο;


5. «Δεν έχουμε δικαίωμα όταν έρχεται η λύπη να ρωτάμε:Γιατί  να συμβαίνει αυτό σε μένα; εκτός εάν κάνουμε την ίδια ερώτηση για κάθε στιγμή ευτυχίας που έρχεται στο δρόμο μας».
Άγνωστος συγγραφέας

Αν επικεντρώνεσαι στις δυσκολίες της ζωής σου και νιώθεις πως δε θα έπρεπε να σου συμβαίνουν,αναρωτήσου εάν θα έλεγες το ίδιο για τις ευτυχισμένες στιγμές σου. Δεν είναι όλα μέρη ενός τέλειου συνόλου όπου συνυπάρχουν τα αντίθετα αυτού του κόσμου; Η μέρα και η νύχτα, το άσπρο και το μαύρο, οι ευτυχισμένες στιγμές και οι λυπημένες στιγμές;




6. «Αν προχωράς μέσα στην κόλαση, συνέχισε να προχωράς». Winston Churchill

Πολλές φορές τα πράγματα στη ζωή δυσκολεύουν υπερβολικά. Τα εμπόδια αυξάνονται και η λύση δε φαίνεται πουθενά. Είναι σαν να περνάμε μέσα από μια κόλαση. Ακόμα κι αν συμβαίνει αυτό, δεν μπορούμε να σταματήσουμε τη διαδρομή. Αν σταματήσουμε, θα παγιδευτούμε για πάντα μέσα σ’αυτο το αδιέξοδο. Εάν σταματήσεις να προχωράς όταν βρίσκεσαι μέσα στην «κόλαση», θα παραμείνεις στην κόλαση. Μάζεψε τις δυνάμεις σου και συνέχισε. Ο μόνος τρόπος να βγείς από εκεί είναι περνώντας από μέσα.



7. «Το σημείο-στροφή στη διαδικασία της ωρίμανσης του ανθρώπου είναι όταν ανακαλύπτεις ότι τον πυρήνα της δύναμης μέσα σου που μπορεί να επιζήσει κάθε πόνο.» Άγνωστος συγγραφέας
«Η ευτυχία μπορεί να βρεθεί ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές, μόνο εάν θυμηθείς ν’ανάψεις το φώς»
Harry Potter and the Prisoner of Azkaban

Ακούμε συχνά για τη δύναμη του ανθρώπου και του πνεύματος του να ξεπεράσει δυσκολίες. Για ιστορίες ανθρώπων που τα κατάφεραν παρά τις αντιξοότητες. Τότε θα πρέπει να είναι αλήθεια το ότι ο καθένας μας έχει μέσα του τα εφόδια για να καλυτερέψει τη ζωή του και να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Αυτή η δύναμη, υπάρχει μέσα μας, αλλά πολύ συχνά δεν την αναγνωρίζουμε. Δεν ανάβουμε το φώς για να την δούμε όπως δεν ανάβουμε το φώς για να δούμε την ευτυχία που μπορεί να υπάρχει και στις σκοτεινές μας στιγμές. Είναι μια απλή κίνηση. Κοίτα μέσα σου. Άναψε το εσωτερικό σου φώς. Ίσως τα πράγματα να σου φανούν αλλαγμένα.

Γλυκιά ζωή... με επιπτώσεις!

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί την μάστιγα του αιώνα μας. Υπεύθυνος για αυτό είναι ο τρόπος που ζούμε. Βρισκόμαστε διαρκώς μέσα στο άγχος, σε έναν συνεχή αγώνα να τα προλάβουμε όλα, με αποτέλεσμα να καταφεύγουμε στο γρήγορο, το πρόχειρο, το κακό φαγητό, ενώ από την άλλη πλευρά η σχέση μας με τη σωματική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη, με πρόσχημα την έλλειψη χρόνου. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην παχυσαρκία,  όπου συνδέεται άμεσα με τον Σ.Δ και κυρίως τον Σ.Δ τύπου ΙΙ.

Τι είναι όμως ο Σακχαρώδης Διαβήτης; Είναι μια επικίνδυνη νόσος, που όποιος δεν γνωρίζει τις συνέπειες της, την αντιμετωπίζει με ελαφρότητα! Η λέξη «διαβήτης» προέρχεται από το ρήμα «διαβαίνω». Η ασθένεια που όλοι ξέρουμε ονομάστηκε έτσι εξαιτίας ενός χαρακτηριστικού συμπτώματός της: της πολυουρίας, δηλαδή της διάβασης (αποβολής) άφθονων υγρών από τον οργανισμό.

 Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία), είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη. Η διαταραχή αυτή έχει χρόνια πορεία και μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές σε όλους τους ιστούς και σε όλα τα όργανα, τα μάτια, τους νεφρούς, τα νευρά, τα αγγεία, τα πόδια, την καρδιά κ.ά.

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από το πάγκρεας και είναι απαραίτητη για την μεταφορά της γλυκόζης που λαμβάνεται από τις τροφές, μέσα στα κύτταρα.  Όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή η ινσουλίνη που παράγει δεν δρα σωστά, τότε η γλυκόζη που λαμβάνεται από τις τροφές δεν εισέρχεται στα κύτταρα ώστε να έχουν την απαραίτητη ενέργεια για τη λειτουργία τους και παραμένει στο αίμα, με αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων της και άρα την εκδήλωση της νόσου.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης δεν έχει ηλικία και φύλο. Μπορεί να εμφανιστεί στον καθένα, ανά πάσα στιγμή. Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι Σακχαρώδους Διαβήτη: ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1, ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 και ο Σακχαρώδης  Διαβήτης της κύησης. Αν θέλουμε όμως να συμπληρώσουμε την κατάταξη πρέπει να αναφέρουμε και άλλους «ειδικούς» τύπους όπως τύπου LADA, τύπου MODY και τον Άποιο Διαβήτη.

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου Ι: Είναι ο τύπος του παλαιότερα λεγόταν «ινσουλινοεξαρτώμενος» ή νεανικός Σ.Δ. Χαρακτηρίζεται από καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, τα οποία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή της ινσουλίνης, με αποτέλεσμα να υπάρχει ολική έλλειψη ή ελαχίστη έκκριση ινσουλίνης. Ο λόγος που καταστρέφονται τα β-κύτταρα είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων κάποια αυτοάνοση διαταραχή, που εμφανίζεται σε άτομα που έχουν κάποια γενετική προδιάθεση. Ασφαλώς και περιβαλλοντικοί παράγοντες συμμετέχουν.

 Στο αίμα αυτών των ασθενών βρίσκουμε  αυτοαντισώματα εναντίον των β-κυττάρων του παγκρέατος. Στους ασθενείς αυτούς συχνά συνυπάρχουν και άλλες αυτοάνοσες παθήσεις. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις διαβήτη τύπου Ι στις οποίες δεν ανιχνεύονται αυτοαντισώματα. Στις περιπτώσεις αυτές ο διαβήτης τύπου Ι θεωρείται ιδιοπαθής. Ο τύπος αυτός αποτελεί το 5-10% των περιπτώσεων διαβήτη και ήταν η κυριότερη αιτία διαβήτη σε παιδιά.  Σπάνια όμως μπορεί να προσβάλλει και τους ενήλικες. Αντιμετωπίζεται με χορήγηση εξωγενούς ινσουλίνης εφ’ όρου ζωής και συγκεκριμένο  θερμιδομετρημένο διαιτολόγιο για την σωστή ρύθμιση του σακχάρου.

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ: Παλαιοτέρα λεγόταν «τύπου ενηλίκου». Είναι αποτέλεσμα δύο διαταραχών που συμμετέχουν σε άλλοτε άλλο βαθμό: Αφ’ ενός υπάρχει αντίσταση στην ινσουλίνη, δηλαδή η ινσουλίνη που υπάρχει δεν καταφέρνει να δράσει φυσιολογικά και αφετέρου υπάρχει μειωμένη δυνατότητα του παγκρέατος να αυξήσει τη παραγωγή της ινσουλίνης, όσο απαιτούν οι ιστοί και τα όργανα.

Η κύρια αιτία για την εμφάνιση αυτού του τύπου διαβήτη είναι η παχυσαρκία. Ασφαλώς υπάρχουν και άλλοι λόγοι όπως η κληρονομικότητα, η φυλή, το φύλο κ.λπ. Η παχυσαρκία όμως είναι η κύρια υπεύθυνη για τη τεράστια αύξηση της νόσου.  Στην μορφή αυτή του διαβήτη, η ινσουλίνη υπάρχει, όμως δεν είναι δραστική.  Το λίπος είναι αυτό που την εμποδίζει να δράσει. 

 

Ο λιπώδης ιστός με τις ορμόνες που παράγει όπως η λεπτίνη, η ρεζιτίνη κ.ά, δημιουργεί την αντίσταση στην ινσουλίνη.  Έτσι, το πάγκρεας, το όργανο που παράγει την ινσουλίνη, εκκρίνει συνεχώς περισσότερη για να καλύψει ο οργανισμός τις ανάγκες του, αλλά στο τέλος δεν τα καταφέρνει να εξισορροπήσει κι έτσι σιγά σιγά αρχίζει ο προδιαβήτης ο οποίος εξελίσσεται σε διαβήτη.

Ο τύπος αυτός αποτελεί το 90-95% των περιπτώσεων διαβήτη. Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό ότι ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ εμφανιζόταν κυρίως στους ενήλικες και σε ηλικία μεγαλύτερη των 30 ετών. Δυστυχώς όμως η αλματώδης ανάπτυξη  της παιδικής παχυσαρκίας έχει ανατρέψει το ηλικιακό αυτό όριο με αποτέλεσμα ο τύπος αυτός του διαβήτη να εμφανίζεται και στα παιδιά. Στην διεθνή βιβλιογραφία αναφέρεται παιδί με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ σε ηλικία 4 χρονών.

Στο σημείο αυτό θα ήταν εύστοχο να αναφέρουμε τι είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου MODY διότι έχει άμεση συσχέτιση με τα παραπάνω.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου MODY είναι ο διαβήτης των ενηλίκων που παρουσιάζεται σε άτομα νεαρής ηλικίας. Είναι ένα είδος μονογονιδιακού διαβήτη που οφείλεται σε κάποια γενετική διαταραχή.

Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Άλτσουλερ, καθηγητή Ιατρικής και Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπίσει περίπου 35 γονίδια τα οποία επηρεάζουν τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη. Επίσης,  έχουν ανακαλύψει τις γενετικές αιτίες μιας σειράς σπάνιων μορφών διαβήτη που προκαλούνται από μεμονωμένες γενετικές μεταλλαγές, μέσω της γενετικής ανάλυσης.

Ένας κορυφαίος ερευνητής στον διαβήτη, ο  Άντριου Χάτερσλι, από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ, στην Αγγλία, πιστεύει ότι το 1% έως 2% των ασθενών με διαβήτη έχουν αυτή τη μορφή, αλλά οι περισσότεροι δεν το ξέρουν.

Ωστόσο, τώρα πια υπάρχουν γενετικές εξετάσεις για τον διαβήτη τύπου ΜΟDΥ και οι πάσχοντες από αυτόν μπορούν να έχουν την κατάλληλη  θεραπεία. Αυτός ο τύπος διαβήτη μπορεί να αντιμετωπιστεί με σουλφονυλουρίες, μια παλιά ομάδα αντιδιαβητικών φαρμάκων και κατάλληλη διατροφή αλλά και διατροφική εκπαίδευση έτσι ώστε να έχουμε μια πετυχημένη γλυκαιμική ρύθμιση.

Σακχαρώδης Διαβήτης της κύησης: Ο τύπος αυτός διαβήτη πρωτοεμφανίζεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε μια γυναίκα που πριν δεν είχε διαβήτη. Στον Σ.Δ της κύησης παρατηρείται ελαττωμένη έκκριση ινσουλίνης και ελαττωμένη ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη, όπως και στον Σ.Δ τύπου ΙΙ.

Σήμερα είναι γνωστό ότι ο διαβήτης της κύησης εμφανίζεται στο 3-5% των κυήσεων και συσχετίζεται με την παχυσαρκία, δηλαδή η παχύσαρκη γυναίκα έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσει διαβήτη της κύησης και επιπλέον έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει αργότερα στη ζωή της μόνιμα Σ.Δ τύπου ΙΙ.

Ο διαβήτης αυτός είναι αναστρέψιμος και υποχωρεί μετά τον τοκετό. Μπορεί όμως, αν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, να προκαλέσει επιπλοκές και προβλήματα στην υγεία της μητέρας και του νεογνού. Τα νεογνά από μητέρες με διαβήτη κύησης κινδυνεύουν στην μετέπειτα ζωή τους να αναπτύξουν παχυσαρκία ή ακόμα και Σακχαρώδη Διαβήτη.

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου LADA: Είναι μία ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ Σ.Δ τύπου Ι και Σ.Δ τύπου ΙΙ, ο οποίος μοιάζει με τον τύπου ΙΙ ως προς την εκδήλωση του, αλλά τελικά ο μηχανισμός που τον προκαλεί είναι αυτός του τύπου Ι, άπλα σε ηπιότερη μορφή ή με πιο αργή εξέλιξη.

Άποιος Σακχαρώδης Διαβήτης: Χαρακτηρίζεται από την μη ύπαρξη σακχάρου στο αίμα εν αντιθέσει με τον κοινό σακχαρώδη διαβήτη. Τόσο ο σακχαρώδης όσο και ο άποιος διαβήτης έχουν ως χαρακτηριστικά συμπτώματα την πολυουρία και την πολυδιψία- αφού ο οργανισμός αποβάλλει μεγάλες ποσότητες υγρών, ο πάσχων διψάει και πίνει άφθονα υγρά για να αναπληρώσει όσα χάνει.

Ωστόσο, οι επιστήμονες επισημαίνουν  ότι οι δύο ασθένειες είναι εντελώς διαφορετικές. Ο σακχαρώδης διαβήτης σχετίζεται με τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα και διαταραχές στην παραγωγή της ορμόνης ινσουλίνης που παράγεται από το πάγκρεας, ενώ ο άποιος διαβήτης σχετίζεται με μια άλλη ορμόνη που λέγεται βαζοπρεσίνη και εκκρίνεται από την υπόφυση (έναν αδένα του εγκεφάλου).

 

 

Επίπτωση - Επιπολασμός Σ.Δ.

 

Παγκοσμίως, η επίπτωση του Σακχαρώδους Διαβήτη στον γενικό πληθυσμό κυμαίνεται από 1,5-2,5%, με τον διαβήτη τύπου ΙΙ να είναι 7-8 φορές πιο συχνός. Υπολογίζεται ότι 5.500.000 άτομα στις ΗΠΑ είναι διαβητικοί, από τους οποίους οι 440.000 έχουν διαβήτη τύπου Ι.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μέχρι το 2030 περισσότερα από 300 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν εκδηλώσει Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ. Στη χώρα μας, το 6% του γενικού πληθυσμού πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη. Η νόσος έχει υψηλότερο επιπολασμό ( συχνότητα εμφάνισης) στο δυτικό κόσμο (ιδιαίτερα ο διαβήτης τύπου ΙΙ) και αυτό αποτελεί μια σαφή ένδειξη για την συσχέτιση της νόσου με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τις διατροφικές μας συνήθειες και την έλλειψη σωματικής άσκησης. 

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως καθώς συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια. Είναι γνωστό πως ο διαβήτης αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρδιαγγειακά  αίτια, από εγκεφαλικό επεισόδιο, από έμφραγμα μυοκαρδίου κ.λπ., έτσι ώστε σήμερα ένας διαβητικός να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται, ακόμα κι αν δεν έχει εμφανίσει συμπτώματα, σαν άτομο με στεφανιαία νόσο. Διαβήτης και στεφανιαία νόσος θεωρούνται οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Άλλες σοβαρές επιπλοκές αποτελούν η Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, η τύφλωση και οι ακρωτηριασμοί. 

Γι’ αυτό δεν πρέπει να  αντιμετωπίζουμε τον Σακχαρώδη Διαβήτη σαν κάτι περαστικό ή μικρής σημασίας. Το σημαντικό είναι ότι μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση, την εξέλιξη αλλά και τα επακόλουθα του. Με ποιο τρόπο; Ο τρόπος είναι απλός. Εκείνο που χρειάζεται είναι άμυνα προς κάθε καθημερινή συνήθεια και πειρασμό, πειθαρχία, αντίσταση προς κάθε πρόκληση και κακή τροφή.

 

Πρέπει να αντιδράσουμε στη αδράνεια και την απάθεια. Είναι καιρός να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας. Η μεσογειακή διατροφή και το καθημερινό ζωηρό περπάτημα για μισή ώρα είναι αρκετά για να προλάβουμε ή και να αναστρέψουμε την πορεία προς την παχυσαρκία και το διαβήτη τύπου ΙΙ.

Βέβαια σε αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε την στήριξη, την βοήθεια και την συμμέτοχη όλου του κοινωνικού συνόλου. Χρειάζεται μια μαζική, μια ομαδική προσπάθεια για να πετύχουμε τον στόχο μας!

Γράφουν οι Κατερίνα Παγκράτη, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος και  Αναστάσιος Παπανικήτας, ειδικός Παθολόγος

Βουτιές στη θάλασσα ή στην πισίνα;

Οι βουτιές είναι πάντα απολαυστικές! Καλύτερα όμως να γίνονται στη θάλασσα ή στην πισίνα; Διάβασε τα υπέρ και τα κατά του θαλασσινού και του γλυκού νερού.

Θάλασσα κι αλμυρό νερό..
Το μπάνιο σε μια καθαρή θάλασσα δεν είναι μόνο απολαυστικό, αλλά ωφελεί σοβαρά και την υγεία. Μάλιστα, το εναλλασσόμενο κολύμπι (επιφανειακό-υποβρύχιο), με τη ρυθμική βαθιά εισπνοή, είναι ευεργετικό για όλο το σώμα και κυρίως για το αναπνευστικό σύστημα. Με τις εισπνοές ιωδιούχων υδρατμών του θαλασσινού νερού καθαρίζουν οι πνεύμονες από τις διάφορες εκκρίσεις. Στη θάλασσα έχεις επίσης περισσότερο χώρο για κολύμπι και ευκαιρίες για περισσότερα παιχνίδια. Όμως μπορεί να κινδυνεύσεις πιο εύκολα από πνιγμό, αν ξανοιχτείς, από τσίμπημα κάποιου ψαριού, τσούχτρας ή να πατήσεις αχινό.

Στην πισίνα με λίγους κι εκλεκτούς
Στην πισίνα μπορεί να νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια, ως προς τους κινδύνους που κρύβει ένας ανοιχτός υδάτινος χώρος όπως η θάλασσα, αλλά έχεις άλλα μικροπροβλήματα να αντιμετωπίσεις. Γενικώς να αποφεύγεις τις πισίνες τις ημέρες με πολύ ζέστη και πολυκοσμία διότι καραδοκούν μικρόβια. Η χλωρίωση καταστρέφει κάποια από αυτά αλλά αφήνει ανέπαφο το κρυπτοσπορίδιο (μικρόβιο που ευθύνεται για γαστρεντερίτιδες), το οποίο επιβιώνει ανενόχλητο και μολύνει (σε ποσοστό ως και 47%) τους τακτικούς κολυμβητές της ίδιας πισίνας, της οποίας το νερό δεν ανανεώνεται συχνά. Για την εξουδετέρωσή του χρειάζονται ειδικά συστήματα φίλτρων, που όμως δεν διαθέτουν όλες οι πισίνες. Ο αδενοϊός, που επίσης επιπλέει, προκαλεί φαρυγγίτιδα, ιδιαίτερα σε αυτούς που μένουν πολλή ώρα μέσα στο μολυσμένο νερό, ενώ οι ψευδομονάδες ευθύνονται για ωτίτιδα και δερματικά προβλήματα. Η μόνη ασπίδα προστασίας είναι να βουτάς και να βγαίνεις αμέσως, αποφεύγοντας τα συνεχή μακροβούτια και την κατάποση νερού. Αμέσως μετά το μπάνιο να ξεπλένεσαι με καθαρό νερό στο ντους, για να απαλλαχτείς από μικροοργανισμούς που πιθανόν να προσκολλήθηκαν στο δέρμα σου.
Στην πισίνα μπορεί επίσης να αντιμετωπίσεις και μολύνσεις του αυτιού, που οφείλονται σε μικρόβια ή μύκητες και οι οποίες δημιουργούν έντονο κνησμό ή πόνο. Μόλις βγεις, καθάρισε τα αυτιά με μια πετσέτα κι αν έχουν ακόμα νερό, χρησιμοποιήστε μια οδοντογλυφίδα καλύπτοντας την άκρη της με ένα λεπτό κομμάτι βαμβάκι κάνοντας με πολύ απαλές κινήσεις τον καθαρισμό. Απόφυγε τη χρήση μπατονέτας, γιατί μπορεί να προκληθεί τραυματισμός με αποτέλεσμα την επιδείνωση των ενοχλημάτων.

Πηγή: goldenmag

Εμφιαλωμένο νερό: Πριν ξεδιψάσω, πρέπει να ξέρω

Είναι αδιαμφισβήτητα το απαραίτητο «αξεσουάρ» του καλοκαιριού: ένα μπουκαλάκι με εμφιαλωμένο νερό στο χέρι, είτε περπατάμε στους καυτούς δρόμους της πόλης είτε λιαζόμαστε στην παραλία... Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού κερδίζει όλο και περισσότερους πιστούς στη χώρα μας, αν και ακόμη είμαστε πολύ κάτω από το μέσο όρο της υπόλοιπης Ευρώπης. Εκτιμάται ότι ο μέσος Ευρωπαίος καταναλώνει 80-100 λίτρα εμφιαλωμένου νερού το χρόνο, ενώ οι... πρωταθλητές Ιταλοί φτάνουν τα 150 λίτρα. Πόσοι από εμάς, όμως, γνωρίζουμε τι πίνουμε; Και πόσοι μπορούμε να καταλάβουμε τι αναγράφεται στην ετικέτα ενός εμφιαλωμένου νερού, καθώς και αν έχουμε κάνει την καλύτερη επιλογή νερού; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα, που αφορούν το βασικότερο συστατικό της ζωής κλεισμένο σε ένα διαφανές μπουκάλι, επιχειρούμε να δώσουμε απαντήσεις στις γραμμές που ακολουθούν.

Όλα τα νερά δεν είναι ίδια
Καταρχήν, οφείλουμε να διαβάσουμε στην ετικέτα το είδος του εμφιαλωμένου νερού που πίνουμε, μιας και δεν είναι όλα ίδια. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες, αναγνωρισμένες από την Ευρωπαϊκή Ένωση: το επιτραπέζιο, το φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής. Στην ετικέτα δεν επιτρέπεται να αναφέρεται οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός του νερού (π.χ. θεραπευτικό, ιαματικό, φυσικό νερό, μεταλλικό νερό ή φυσικό μεταλλικό νερό πηγής). Ποια είναι, όμως, τα χαρακτηριστικά του νερού των παραπάνω τριών κατηγοριών;



Επιτραπέζιο νερό
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, το επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να είναι οποιασδήποτε προέλευσης (π.χ. από γεώτρηση, από λίμνη, από ποτάμι, ακόμη και αφαλατωμένο νερό θάλασσας). Στο επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να γίνει οποιαδήποτε διαδικασία απολύμανσης κρίνεται απαραίτητη, προκειμένου η σύστασή του να είναι σύμφωνη με την κοινοτική οδηγία (98/83) για το πόσιμο νερό. Και ποιο είναι το πόσιμο; Είναι αυτό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση και πρέπει να είναι αβλαβές, άοσμο, άχρωμο, δροσερό, με ευχάριστη γεύση, ενώ τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ ορισμένων αποδεκτών ορίων που ορίζονται από τις αντίστοιχες κοινοτικές οδηγίες. Συνήθως τα επιτραπέζια νερά υφίστανται τη διαδικασία της μικροδιήθησης και του οζονισμού (απολύμανση με όζον). Πρακτικά, η σύσταση του επιτραπέζιου νερού και του νερού της βρύσης είναι ίδια. Με απλά λόγια, πρόκειται για νερά με τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά, με τη δια­φορά ότι το επιτραπέζιο νερό είναι εμφιαλωμένο, ενώ της βρύσης τρεχούμενο.



Φυσικό μεταλλικό νερό
Το φυσικό μεταλλικό νερό έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου στην πηγή προέλευσής του (συνήθως γεώτρηση). Οι κοινοτικές οδηγίες απαγορεύουν οποιαδήποτε κατεργασία ή απολύμανση στο φυσικό μεταλλικό νερό, εν αντιθέσει με το επιτραπέζιο. Η υπόγεια προέλευση του φυσικού μεταλλικού νερού, καθώς και η απαγόρευση οποιασδήποτε δραστηριότητας σε ικανοποιητική απόσταση γύρω από τη γεώτρηση (η απόσταση εξαρτάται από το είδος των πετρωμάτων της περιοχής), εξασφαλίζουν την προστασία του από τυχόν μικροβιακό φορτίο. Πρακτικά, η σύσταση του φυσικού μεταλλικού νερού μπορεί να διαφέρει από αυτήν του κοινού πόσιμου νερού (επιτραπέζιου), π.χ. να είναι πιο πλούσια σε διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως το μαγνήσιο, το ασβέστιο, το κάλιο κλπ. (βλ. πίνακα). Με απλά λόγια, ένα φυσικό μεταλλικό νερό επιτρέπεται να μην πληροί ορισμένες από τις προδιαγραφές του πόσιμου νερού (επιτραπέ­ζιου). Για κάποιες παραμέτρους του δεν ορίζονται ανώτατα ­επιτρεπόμενα όρια ή ορίζονται όρια διαφορετικά από αυτά που ισχύουν για το κοινό επιτραπέζιο νερό. Η μόνη επεξεργασία που επιτρέπεται στο φυσικό μεταλλικό νερό είναι η αφαίρεση ή η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, οπότε το νερό χαρακτηρίζεται «φυσικά ανθρακούχο», «με προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» ή «ενισχυμένο με αέριο της πηγής», αναλόγως την περίπτωση.

Νερό πηγής
Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει «νερό πηγής», πρέπει να... βγάλουμε από το μυαλό μας την εικόνα της πηγής και να το σκεφτούμε ως μια ενδιάμεση κατηγορία ανάμεσα στο επιτραπέζιο και το φυσικό μεταλλικό νερό. Το νερό πηγής μοιάζει με το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι έχει οπωσδήποτε υπόγεια προέλευση, σταθερή σύσταση, δεν υφίσταται καμιά διαδικασία απολύμανσης και εμφιαλώνεται πάντα στην πηγή προέλευσής του. Διαφέρει, όμως, από το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι οι φυσικοχημικές παράμετροί του (η σύστασή του) δεν ακολουθούν αυτές του φυσικού μεταλλικού νερού, αλλά του επιτραπέζιου, δηλαδή του κοινού πόσιμου νερού. Με άλλα λόγια, το νερό πηγής δεν είναι πλούσιο σε κάποιο μεταλλικό στοιχείο (π.χ. μαγνήσιο, ασβέστιο) ούτως ώστε να χαρακτηριστεί μαγνησιούχο, ασβεστούχο κλπ. Πάντως, το πιθανότερο είναι να δούμε το χαρακτηρισμό «νερό πηγής» σε κάποιο εισαγόμενο νερό, δεδομένου ότι τα ελληνικά εμφιαλωμένα νερά ανήκουν είτε στα φυσικά μεταλλικά είτε στα επιτραπέζια.



Διαβάζοντας την ετικέτα… ολόκληρη!
Στο πίσω μέρος της ετικέτας ενός εμφιαλωμένου νερού αναγράφεται η φυσικοχημική του ανάλυση, που εξαρτάται από τα πετρώματα από τα οποία διέρχεται το νερό και τα οποία το εμπλουτίζουν με οργανικά και ανόργανα συστατικά. Εάν πρόκειται για επιτραπέζιο νερό, τότε η ανάλυση θα αφορά το μέσο όρο των αναλύσεων τεσσάρων εποχών, δεδομένου ότι η φυσικοχημική σύστασή του επηρεάζεται από διάφορους κλιματικούς παράγοντες (π.χ. τις βροχοπτώσεις, που μεταβάλλουν τη στάθμη του νερού). Εάν πρόκειται για φυσικό μεταλλικό νερό, τότε η ανάλυση θα είναι μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας, η οποία αναγράφεται στην ετικέτα. Πέρα από αυτή τη δια­φορά, τα υπόλοιπα στοιχεία που αναγράφονται στην ετικέτα ενός επιτραπέζιου και ενός φυσικού μεταλλικού νερού είναι παρόμοια, με τη διαφορά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, ενώ υπάρχουν όρια τιμών για το επιτραπέζιο νερό, δεν υπάρχουν αντίστοιχα όρια για το φυσικό μεταλλικό νερό, επειδή ο νόμος απαγορεύει, οποιαδήποτε επεξεργασία του, εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων. Στην ετικέτα, λοιπόν, θα βρούμε λέξεις όπως «pH», «αγωγιμότητα», «στερεό υπόλειμμα», καθώς και πολλά σύμβολα χημικών στοιχείων και ενώσεων, όπως π.χ. Ca (ασβέστιο), Να (νάτριο) κλπ. Τι σημαίνει, όμως, το καθένα από αυτά;



Σκληρό ή μαλακό νερό;
Oλική σκληρότητα Η ολική σκληρότητα του νερού αφορά τη συγκέντρωση των αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου - δύο απαραίτητων για τον οργανισμό μας στοιχείων. Η σκληρότητα επηρεάζεται από τα πετρώματα από τα οποία περνά το νερό και διακρίνεται σε ανθρακική (ή παροδική), που οφείλεται στα ανθρακικά άλατα του ασβεστίου και του μαγνησίου, και σε μη ανθρακική (μόνιμη), που οφείλεται στα χλωριούχα και τα θειικά άλατα του ασβεστίου και του μαγνησίου. Μεγάλες τιμές σκληρότητας δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. Αντιθέτως, έχει βρεθεί σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης σκληρότητας και της μείωσης των καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιπλέον, η νομοθεσία δεν προβλέπει όρια σκληρότητας του νερού. Ωστόσο, στο νερό της βρύσης, για πρακτικούς λόγους, δεν είναι επιθυμητή η μεγάλη σκληρότητα, επειδή προκαλεί επικαθίσεις αλάτων στις σωληνώσεις και τις οικιακές συσκευές.



Πόσο καθαρό είναι το νερό;
Νιτρικά Οι διάφορες ενώσεις του αζώτου στο νερό (αμμώνιο NH4, νιτρώδη NO2 και νιτρικά NO3) αποτελούν ενδείξεις της επιβάρυνσής του με ρύπους. Μάλιστα, πριν από την ανάπτυξη των βακτηριολογικών αναλύσεων, η μέτρηση των ενώσεων του αζώτου ήταν και ο μόνος διαθέσιμος τρόπος μέτρησης των ρύπων στο νερό. Πρακτικά, όσο μικρότερη είναι η συγκέντρωση των νιτρικών τόσο λιγότερους ρύπους φέρει το νερό, ενώ η τιμή πάνω από την οποία η συγκέντρωση νιτρικών συνιστά απειλή για την υγεία είναι τα 50 mg/l. Πάντως, τα περισσότερα νερά της αγοράς (φυσικά μεταλλικά και επιτραπέζια) έχουν συγκέντρωση νιτρικών μικρότερη από 5 mg/l. Επίσης, το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο για τα νιτρώδη στα φυσικά μεταλλικά νερά είναι 0,1 mg/l, ενώ στα επιτραπέζια είναι 0,50 mg/l. Όσο για το αμμώνιο, η ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή είναι τα 0,50 mg/l, σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 98/83.

Πόσο όξινο είναι το νερό;
pH Το πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι το εμφιαλωμένο νερό που πίνουμε αποκαλύπτει η τιμή του pH (puissance hydrogen) η οποία δηλώνει τη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου στο νερό. Όταν η τιμή του pH είναι κάτω του 7, το νερό είναι όξινο, όταν είναι 7 το νερό είναι ουδέτερο, ενώ, όταν είναι άνω του 7 και έως 14, το νερό χαρακτηρίζεται αλκαλικό. Συγκριτικά αναφέρουμε ότι το pH του ξιδιού κυμαίνεται στο 2,5, της ντομάτας στο 3,5, του καφέ στο 4,5 και της μαγειρικής σόδας στο 8,5. Τα επιτρεπόμενα όρια του pH στο επιτραπέζιο νερό είναι 6,5-9,5, ενώ για το φυσικό μεταλλικό νερό η πιο πρόσφατη κοινοτική οδηγία (2003/40) δεν αναφέρει όρια. Να ξέρετε, επίσης, ότι τα ανθρακούχα νερά (είτε με προσθήκη CO2 είτε τα φυσικώς ανθρακούχα) είναι πιο όξινα από τα μη ανθρακούχα. Επιπλέον, ένας ακόμη δείκτης της αλκαλικότητας του νερού είναι η ανθρακική ρίζα CO3, μια ιδιαίτερη μορφή του άνθρακα μέσα στο νερό, που είναι παρούσα όταν το pH υπερβαίνει το 8,2 ( και αναγράφεται στην ετικέτα).

Ελληνικό ή εισαγόμενο;
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα νερά μας είναι εξαιρετικής ποιότητας. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τα φυσικά μεταλλικά νερά, αλλά και για τα επιτραπέζια, που ουσιαστικά είναι εμφιαλωμένο νερό δικτύου (άλλωστε, το νερό του δικτύου της Αττικής είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης, τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να πιουν το δικό τους νερό βρύσης και καταφεύγουν στα εμφιαλωμένα). Επιπλέον, τα ελληνικά φυσικά μεταλλικά νερά, εν αντιθέσει με αυτά που προέρχονται από την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι ολιγομεταλλικά, δηλαδή πιο «ελαφριά». Στην Ευρώπη τα περισσότερα φυσικά μεταλλικά νερά είναι πλούσια σε άλατα - γι’ αυτό και συστήνεται η εναλλαγή στην κατανάλωσή τους και όχι η προτίμηση αποκλειστικά μιας μάρκας, ούτως ώστε να αποφευχθεί μακροπρόθεσμα η συσσώρευση αλάτων στον οργανισμό. Αυτό όμως δεν ισχύει για τα ελληνικά φυσικά μεταλλικά νερά, τα οποία, εκτός του ότι είναι ολιγομεταλλικά, έχουν και μικρές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους όσον αφορά την περιεκτικότητά τους σε μεταλλικά στοιχεία.

Πόσο πλούσιο σε μέταλλα είναι το νερό;
Στην ετικέτα ενός εμφιαλωμένου νερού αναγράφονται οι τιμές της αγωγι­μότητας και του στερεού υπολείμματος - δύο δεικτών που αποκαλύπτουν έμμεσα πόσο πλούσιο σε μέταλλα είναι το νερό.
Aγωγιμότητα Όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωση των μεταλλικών στοιχείων στο νερό, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αγωγιμότητά του (δηλαδή η ικανότητά του να άγει το ηλεκτρικό ρεύμα). Το επιτρεπόμενο ανώτατο όριο της αγωγιμότητας είναι το 2.500 μS/cm, μετρημένη στους 20° C, για τα επιτρα­πέζια νερά, ενώ για τα φυσικά μεταλλικά νερά δεν ορίζεται όριο. Ωστόσο, το γεγονός ότι η τιμή της αγω­γι­μό­τητας σε αρκετά εμφιαλωμένα νερά μπορεί να έχει μετρηθεί σε άλλη θερμοκρασία (π.χ. στους 25° C) δυσκολεύει τη μεταξύ τους σύγκριση.
Στερεό υπόλειμμα Το στερεό υπόλειμμα αναφέρεται στην περιεκτικότητα του νερού σε σωματίδια (π.χ. ανθρακικά άλατα), που παραμένουν μετά την εξάτμιση του νερού σε θερμοκρασία 105° C ή 180° C. Χάρη στη μέτρηση του στερεού υπολείμματος, ένα φυσικό μεταλλικό νερό χαρακτηρίζεται, λόγου χάρη, «χαμηλής περιε­κτικότητας σε άλατα», «πλούσιο σε ανόργανα άλατα» κλπ. Ωστόσο, στις ετικέτες των εμφιαλωμένων νερών το στερεό υπόλειμμα δεν μετράται πάντα σε αυτές τις θερμοκρασίες αναφοράς, γεγονός που δυσχεραίνει τη σύγκριση. Πάντως, το στερεό υπόλειμμα συνιστάται να είναι μικρότερο των 500 mg/l για το επιτραπέζιο νερό, ενώ για το φυσικό μεταλλικό νερό δεν υπάρχει αντίστοιχο όριο.

Εκτεθειμένο στους 40° C υπό σκιά...
Η εικόνα μάς είναι γνώριμη. Κούτες εμφιαλωμένα νερά σκεπασμένα με μουσαμάδες και εκτεθειμένα στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, για δύο ή τρεις ημέρες, μέχρι να μπουν στο ψυγείο, από όπου θα τα αγοράσουμε για να δροσιστούμε. Το πρόβλημα είναι ότι η έκθεση του εμφιαλωμένου νερού σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να αυξήσει το μικροβιακό του φορτίο, οπότε τελικά το νερό που πίνουμε μεταβάλλεται από π.χ. ασβεστούχο σε «μικροβιούχο». Μέχρις ότου αρχίσουν να γίνονται συστηματικοί έλεγχοι όσον αφορά τις συνθήκες φύλαξης των εμφιαλωμένων νερών στα σημεία διανομής και πώλησής τους, λοιπόν, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, ως καταναλωτές, είναι να προσέχουμε από πού αγοράζουμε νερό.

Ποια ωφέλιμα μέταλλα περιέχει το φυσικό μεταλλικό νερό;
Τα φυσικά μεταλλικά νερά παρέχουν πολύτιμα μέταλλα και ιχνοστοιχεία που, ανάλογα με τη συγκέντρωσή τους, χαρακτηρίζουν και το νερό, π.χ. ως μαγνησιούχο, κατάλληλο για δίαιτα φτωχή σε νάτριο, ασβεστούχο, οξυανθρακούχο κλπ. Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε ότι ο νόμος απαγο­ρεύει να αναγράφονται στην ετικέτα ενός φυσικού μεταλλικού νερού ενδείξεις που του αποδίδουν θεραπευτικές ιδιότητες ή φράσεις σχετικές με την επίδρασή του στις ­λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού. Θεραπευτικές ιδιότητες αποδίδονται μόνο στο ιαματικό νερό που είναι κατάλληλο για λουτροθεραπεία και ποσιθεραπεία στην περιοχή από όπου αναβλύζει. Εντούτοις, είναι αδιαμφισβήτητο ότι τα μεταλλικά στοιχεία που περιέχονται στο φυσικό μεταλλικό νερό (αλλά και στο επιτραπέζιο νερό, καθώς και σε πλήθος τροφίμων, κυρίως φρούτων και λαχανικών) είναι απαραίτητα για τον οργανισμό μας και έχουν ευεργετική δράση στην υγεία μας.

Tα κύρια συστατικά του φυσικού μεταλλικού νερού τα οποία αναγράφονται στην ετικέτα είναι:

Νa+ Νάτριο: Είναι ένας από τους σημαντικότερους ηλεκτρολύτες που συμβάλλει στο ισοζύγιο των υγρών του οργανισμού, ενώ συμμετέχει και στη σύσπαση των μυών. Ωστόσο, η υπερβολική κατανάλωση νατρίου συνδέεται με την υπέρταση, για τη ρύθμιση της οποίας συστήνεται η αποφυγή του. Σε κάθε φυσικό μεταλλικό νερό με περιεκτικότητα νατρίου μικρότερη από 10 mg/l επιτρέπεται να αναγράφεται στην ετικέτα ότι «είναι κατάλληλο για δίαιτα χαμηλή σε νάτριο».

 K+ Κάλιο: Είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της ενυδάτωσης των κυττάρων και τη διατήρηση του ισοζυγίου των υγρών στον οργανισμό μας. Επίσης, συμβάλλει στη μετάδοση των νευρικών ώσεων (σημάτων) μεταξύ των νευρώνων, καθώς και στη σύσπαση των μυών.


Ca++ Ασβέστιο: Είναι ένα από τα σημαντικότερα μέταλλα, δεδομένου ότι αποτελεί βασικό δομικό συστατικό των οστών και των δοντιών. Παράλληλα, συμμετέχει στη λειτουργία των μυών και στη μετάδοση των σημάτων μεταξύ των νεύρων. Το ασβέστιο που περιέχεται στο νερό έχει καλή βιοδιαθεσιμότητα (δηλαδή αξιοποιείται πλήρως από τον οργανισμό μας) και μπορεί να συμβάλει στη συνολική ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου.

Mg++ Μαγνήσιο: Συμβάλλει στην καλή λειτουργία των μυών και των νεύρων, ενώ μαζί με το ασβέστιο συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς. Σε υψηλές συγκεντρώσεις, το μαγνήσιο έχει καθαρτική και διουρητική δράση.

Cl– Χλώριο: Αποτελεί συστατικό του υδροχλωρικού οξέος του στομάχου. Mαζί με το νάτριο συμβάλλουν στη διατήρηση της ισορροπίας των υγρών στο σώμα μας.

HCO3– Δικαρβονικό οξύ: Συμβάλλει στη διατήρηση της οξύτητας του πεπτικού συστήματος και διευκολύνει την πέψη.

SO4– Θειικά ιόντα: Είναι συστατικά των κυτταρικών μεμβρανών, καθώς και πολλών ενζύμων του οργανισμού μας.

Fe++ Σίδηρος: Υπάρχει, κυρίως, σε νερά που διέρχονται από πετρώματα πλούσια σε άλατα σιδήρου. Ο σίδηρος είναι συστατικό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, υπεύθυνων για τη μεταφορά του οξυγόνου στους ιστούς. H επαρκής πρόσληψή του συμβάλλει στην πρόληψη της σιδηροπενικής αναιμίας.

Sio2– Διοξείδιο του πυριτίου: Συμβάλλει στην ελαστικότητα των αρτηριακών τοιχωμάτων.



Οι ενδείξεις… βάσει νόμου
Η νομοθεσία έχει βάλει όρια στο τι μπορεί να αναγράφεται και τι όχι στις ετικέτες των φυσικών μεταλλικών νερών, για την προστασία του καταναλωτή από την παραπλανητική διαφήμιση. Τι σημαίνουν οι ενδείξεις στην ετικέτα;

	Ένδειξη Ερμηνεία Χαμηλή περιεκτικότητα σε άλατα › η περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα (στερεό υπόλειμμα)θα πρέπει να είναι μικρότερη από 500 mg/l Πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε άλατα › η περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα (στερεό υπόλειμμα)θα πρέπει να είναι μικρότερη από 50 mg/l Πλούσιο σε ανόργανα άλατα › η περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα (στερεό υπόλειμμα)θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 1.500 mg/l Νατριούχο › η περιεκτικότητα σε νάτριο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 250 mg/l Κατάλληλο για δίαιτα φτωχή σε νάτριο › η περιεκτικότητα σε νάτριο θα πρέπει να είναι μικρότερη από 20 mg/l Οξυανθρακικό › η περιεκτικότητα σε όξινα ανθρακικά άλατα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 600 mg/l Θειικό › η περιεκτικότητα σε θειικά άλατα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 200 mg/l Χλωριούχο › η περιεκτικότητα σε χλωριούχα άλατα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 200 mg/l Ασβεστούχο › η περιεκτικότητα σε ασβέστιο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 150 mg/l Μαγνησιούχο › η περιεκτικότητα σε μαγνήσιο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 50 mg/l Φθοριούχο › η περιεκτικότητα σε φθόριο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 1 mg/l Σιδηρούχο › η περιεκτικότητα σε δισθενή σίδηρο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 250 mg/l Υπόξινο › η περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 250 mg/l

Ευχαριστούµε για τη συνεργασία την κ. Λιάνα Πούλια, κλινική διαιτολόγo-διατροφολόγο, τον δρ. ∆ηµήτρη Αλεξάκη, γεωλόγο-γεωχηµικό, επιστηµονικό συνεργάτη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών, τον κ. Μανασή Μήτρακα, επίκουρο καθηγητή του τµήµατος Χηµικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, και την κ. Αργυρώ Κουφογιαννάκη, προϊσταµένη του τµήµατος Α΄ Περιβάλλοντος στο Γενικό Χηµείο του Κράτους.

Όλα όσα πρέπει να ξέρεις για το εμφιαλωμένο νερό

Το νερό είναι πηγή ζωής. Είναι όμως ασφαλές για την υγεία μας όταν κλείνεται σε πλαστικά μπουκάλια και καταναλώνεται αρκετό καιρό μετά την εμφιάλωσή του; Βουτάμε στις πηγές για να δούμε αν πρέπει να εμπιστευόμαστε το εμφιαλωμένο νερό και τι πρέπει να προσέχουμε.
Το νερό αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προαπαιτούμενα για τον ανθρώπινο οργανισμό και βασικό στοιχείο όλων των ιστών. Καταλαμβάνει περίπου τα 2/3 του ανθρώπινου σώματος (αντιστοιχεί δηλαδή περίπου στο 60% του βάρους ενός ενηλίκου) και συμβάλλει στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στη διατήρησή της σε φυσιολογικά επίπεδα. Παράλληλα συμμετέχει σε πολλές μεταβολικές αντιδράσεις, είτε ενεργά είτε λειτουργώντας ως διαλύτης ή ως μεταφορέας θρεπτικών συστατικών και παραπροϊόντων του μεταβολισμού. Ο εγκλεισμός του όμως σε πλαστικά μπουκάλια και οι κακές, πολλές φορές, συνθήκες αποθήκευσης και συντήρησής του μπορεί να εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία μας. Γι΄ αυτό χρειάζεται προσοχή.

Καθαρό από την πηγή
Το εμφιαλωμένο νερό είναι καλής ποιότητας πόσιμο νερό μόνο εφόσον προφυλάσσεται με τον κατάλληλο τρόπο η πηγή προέλευσης (προστατεύεται δηλαδή σχολαστικά από γεωργικές ή άλλες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στην περιοχή και θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη σύσταση του νερού) και τηρούνται σωστά οι διαδικασίες εμφιάλωσης και συντήρησής του. Ειδικά η συντήρησή του είναι αυτή που, κατά τους ειδικούς, πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις. Κι αυτό γιατί, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε πολλά σημεία πώλησης τα εμφιαλωμένα νερά αφήνονται εκτεθειμένα στον ήλιο και τις υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται και να πολλαπλασιάζονται μέσα στα μπουκάλια παθογόνοι μικροοργανισμοί επικίνδυνοι για την υγεία μας. Οι υψηλές θερμοκρασίες μπορούν να αλλοιώσουν την πλαστική συσκευασία και να μεταφερθούν τοξίνες στο νερό, οι οποίες, σε υψηλές συγκεντρώσεις, θεωρούνται ύποπτες για στομαχικά προβλήματα, ίσως και καρκινογενέσεις.

Τι πρέπει να προσέχεις:

• Την ημερομηνία λήξης (που υποχρεωτικά αναγράφεται στις συσκευασίες), καθώς και τις οδηγίες αποθήκευσης.
• Στο φυσικό μεταλλικό νερό πρέπει η πηγή να είναι αναγνωρισμένη και εγκεκριμένη από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, γεγονός που διασφαλίζει την αξιοπιστία και την ασφάλεια του προϊόντος.
• Πριν το αγοράσεις, εξέτασε προσεκτικά το μπουκάλι. Πρέπει να είναι καλά σφραγισμένο, να μην έχει αλλοιωμένο σχήμα και το νερό να είναι διαυγές, χωρίς αιωρούμενα σωματίδια.
• Απόφυγε την αγορά μπουκαλιών νερού που βρίσκονται εκτεθειμένα στον ήλιο.
• Μην πιεις νερό θολό που μυρίζει ή έχει άσχημη γεύση και να καταγγείλεις αμέσως σε επίσημη ένωση καταναλωτών τη συγκεκριμένη εταιρεία, ώστε οι αρμόδιοι να επιληφθούν του θέματος.

Το εμφιαλωμένο νερό μπορεί τελικά να αποτελέσει ένα καλό υποκατάστατο του νερού του δικτύου (σε περιπτώσεις που αυτό κρίνεται ακατάλληλο προς κατανάλωση ή υπάρχουν υπόνοιες για την καταλληλότητά του), μόνο εφόσον τηρούνται σχολαστικά οι κανόνες εκείνοι που διασφαλίζουν την ποιότητα και την ασφάλειά του.

Δεν είναι όλα τα εμφιαλωμένα ίδια
Τα εμφιαλωμένα νερά κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τις ιδιότητές τους.
Στην κορυφή όλων βρίσκεται το φυσικό μεταλλικό νερό. Ο χαρακτηρισμός αυτός αποδίδεται μόνο σε νερό που πληροί πολύ αυστηρές προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, για να χαρακτηριστεί ένα εμφιαλωμένο νερό ως φυσικό μεταλλικό πρέπει να προέρχεται από αναγνωρισμένη και προστατευόμενη υπόγεια πηγή και να έχει σταθερή σύσταση και ποιότητα, χωρίς να χρειάζεται να υποστεί οποιαδήποτε επεξεργασία. Το φυσικό μεταλλικό νερό μπορεί να είναι με ή χωρίς διοξείδιο του άνθρακα, ενώ η περιεκτικότητά του σε ανόργανα συστατικά – μέταλλα και ηλεκτρολύτες – ποικίλει ανάλογα με την πηγή προέλευσής του. Έτσι στην αγορά διατίθενται διάφορα είδη φυσικού μεταλλικού νερού με σημαντικές διαφορές στη σύστασή τους σε ανόργανα στοιχεία, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και το νάτριο, τα οποία κατά περίπτωση μπορεί να ωφελούν την καρδιά (μαγνήσιο), να προστατεύουν από την οστεοπόρωση (νερό με αυξημένη συγκέντρωση ασβεστίου), να αναπληρώνουν αποτελεσματικότερα τις απώλειες σε ηλεκτρολύτες (νερό πλούσιο σε κάλιο και νάτριο).

Σε άλλη κατηγορία εντάσσεται το επιτραπέζιο εμφιαλωμένο νερό, το οποίο δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως φυσικό μεταλλικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά φιλτραρισμένο νερό από το δίκτυο ύδρευσης, γεγονός που δεν δικαιολογεί το υψηλό  κόστος του.

Υπάρχει επίσης το εμφιαλωμένο νερό από πηγή. Αυτό το είδος του εμφιαλωμένου έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με το φυσικό μεταλλικό νερό, αλλά ενδέχεται να έχει υποστεί κάποιες τροποποιήσεις στη σύστασή του, όπως προσθήκη ή αφαίρεση ορισμένων μετάλλων, καθώς και άλλων ουσιών που δεν είναι επιθυμητό να ανιχνεύονται σε νερό το οποίο προορίζεται για κατανάλωση.

πηγή: goldenmag

Γιατί οι φιάλες νερού έχουν ημερομηνίες λήξης;

Είναι  καλοκαίρι. Έξω έχει ήλιο και πολύ ζέστη και θέλετε να πλησιάσετε το συντομότερο δυνατό ένα κρύο μπουκάλι νερό . Ανοίγετε το μπουκάλι  νερού και καθώς το φέρνετε στα χείλη σας παρατηρείτε την ετικέτα που δείχνει  την ημερομηνία . Βλέπετε ότι το νερό έληγε πριν απο από δύο μήνες και έχετε την εντύπωση ότι το μπουκάλι μοιάζει λίγο σκονισμένο.

Πρέπει αυτό το γεγονός να σας ανησυχήσει;  Φυσικά  το νερό δεν είναι κακό. Έχοντας μια ετικέτα που σας δείχνει ότι το νερό είναι φρέσκο και εντός των ορίων λήξης είναι σχεδόν το ίδιο με το αν σας πουν ότι η ζάχαρη και το αλάτι έχουν ημερομηνία λήξης.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους τα μπουκάλια με  νερό έχουν μια ημερομηνία λήξης. Ο κυριότερος λόγος  είναι η γραφειοκρατία του συστήματος: το νερό είναι ένα αναλώσιμο  προϊόν, και ως εκ τούτου, υπόκειται στους νόμους που απαιτούν ημερομηνίες λήξης για όλα τα αναλώσιμα, από τον καφέ έως την  λεμονάδα.

Εκτός αυτού, η ημερομηνία λήξης στο εμφιαλωμένο νερό έχει ορισμένα οφέλη για τον κατασκευαστή. Αν και το νερό, που βρίσκεται μέσα στο μπουκάλι δεν είναι κακό, το πλαστικό μπουκάλι που το περιέχει «λήγει», και το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάμειξη των χημικών ουσιών του στο νερό. Αυτό δεν θα καταστήσει αναγκαστικά το νερό τοξικό, αλλά θα μπορούσε να κάνει την γεύση του κατώτερη από το "φρέσκο ανοιξιάτικο νερό του βουνού." Εάν οι καταναλωτές έρθουν σε επαφή με τις εταιρείες εμφιαλωμένων νερών για να παραπονεθούν ότι το νερό που αγόρασαν πριν από αρκετά χρόνια είναι κακό, οι εταιρείες , τους επισημαίνουν ότι αυτό το πρόβλημα δεν οφείλεται σε δικό τους φταίξιμο αφού το χρησιμοποιούν πέρα  από την ημερομηνία λήξης του.

Επιπλέον, πολλές εταιρείες εμφιάλωσης νερού  χρησιμοποιούν τα ίδια μηχανήματα που χρησιμοποιούν για την εμφιάλωση σόδας και άλλων αναψυκτικών και άλλων ποτών τα οποία λήγουν και θα πρέπει να φέρουν ημερομηνία λήξης. Είναι ευκολότερο και πιο αποτελεσματικό να βάλει απλά μια ετικέτα για όλα τα μπουκάλια (αν απαιτείται ή όχι), παρά να αφιερώσεις ένα ειδικό μηχάνημα μόνο για το εμφιαλωμένο νερό.

Τέλος, οι ημερομηνίες λήξης είναι συνήθως ένα μόνο μέρος από τον τυπωμένο κωδικό που προσδιορίζει την ημερομηνία, την εγκατάσταση εμφιάλωσης, καθώς και άλλες πληροφορίες. Ακόμη και αν η ημερομηνία λήξης η ίδια έχει νόημα από την άποψη αν το νερό είναι κακό, οι πληροφορίες κατασκευής θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για πιθανό εντοπισμό της μόλυνσης, πιθανά λάθη εμφιάλωσης ή σε θέματα ανακλήσεων προϊόντων.

 

πηγή: geodifhs

Ποιο μεταλλικό νερό είναι καλό για σας;

Tο φυσικό μεταλλικό νερό διαφέρει από τα υπόλοιπα νερά (βρύσης, επιτραπέζιο κλπ.) που προορίζονται για κατανάλωση, χάρη σε δύο βασικά χαρακτηριστικά του: Aφενός είναι φυσικά πλούσιο σε κύρια άλατα και ιχνοστοιχεία ευεργετικά για την υγεία μας και αφετέρου είναι αγνό, αφού οι πηγές προέλευσής του είναι υπόγειες και μας διασφαλίζουν ότι δεν έρχεται σε επαφή με ρυπογόνους παράγοντες. Παρ’ όλα αυτά, όλα τα φυσικά μεταλλικά νερά δεν είναι ίδια· προέρχονται από διαφορετικές πηγές και έχουν διαφορετική σύσταση ως προς τα άλατα, τα ιχνοστοιχεία και τα θρεπτικά συστατικά που περιέχουν. Γι’ αυτό το λόγο και η κατανάλωσή τους ενδείκνυται (ή αντενδείκνυται), ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού σας. Tο Vita συγκρίνει τα πιο γνωστά φυσικά μεταλλικά νερά της αγοράς ως προς την περιεκτικότητά τους σε ανόργανα στοιχεία, για να διαλέξετε αυτό που σας καλύπτει.


Tα κύρια άλατα και η δράση τους

Mαγνήσιο
Γιατί είναι απαραίτητο Tο μαγνήσιο είναι ένα σημαντικό ανόργανο στοιχείο για την ανάπτυξη των οστών, αφού ο μεταβολισμός του συνδέεται με αυτόν του ασβεστίου. Eκτός από αυτό, παίρνει μέρος και σε άλλες λειτουργίες του οργανισμού, όπως ο μεταβολισμός του καλίου, της βιταμίνης D, των πρωτεϊνών και της γλυκόζης. O οργανισμός έχει την τάση να αποθηκεύει μαγνήσιο στα οστά· συνεπώς είναι σπάνιο να έχει κανείς έλλειψη μαγνησίου σε βαθμό που να προκληθεί σοβαρό πρόβλημα (μυϊκές διαταραχές, όπως οι σπασμοί, ακόμα και επιληπτικές κρίσεις). Aν όμως κάποιος δεν παίρνει συστηματικά μικρές ποσότητες μαγνησίου, τότε είναι πιθανό να νιώθει πιο εύκολα κόπωση, να παθαίνει συχνά κράμπες ή να έχει ναυτία και ανορεξία.
Πόσο χρειάζεστε H συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη μαγνησίου για έναν υγιή ενήλικο φτάνει τα 420 mg. Mπορείτε να βρείτε τη σωστή δοσολογία για εσάς, πολλαπλασιάζοντας το βάρος σας σε κιλά με το 6. Στη συνέχεια προσθέτετε 10% αν είστε άνδρες και αφαιρείτε 10% αν είστε γυναίκα (π.χ. η ενδειδειγμένη δοσολογία για έναν άνδρα 65 κιλών είναι 430 mg, ενώ για μια γυναίκα ίδιου βάρους 350 mg). H υπερδοσολογία μαγνησίου δεν έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί κάποιο πρόβλημα στην υγεία, μπορεί όμως να έχει καθαρτική δράση, όταν η δόση υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια ημερησίως. •Προτιμήστε τα νερά των οποίων η περιεκτικότητα σε μαγνήσιο είναι μεγαλύτερη από 50 mg ανά λίτρο, όπως το «HBH Λουτράκι», η «Σουρωτή» (ανθρακούχο), το «Contrex» και το «San Pellegrino». Eίναι χαρακτηριστικό ότι με 2 λίτρα νερό μπορείτε να καλύψετε έως και το 1/3 της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε μαγνήσιο.

Aσβέστιο
Γιατί είναι απαραίτητο Tο ασβέστιο είναι πολύτιμο για τον ανθρώπινο οργανισμό, γιατί αποτελεί ένα από τα βασικά δομικά υλικά των οστών και των δοντιών. Παίζει επίσης ρόλο στην καλή λειτουργία του μυϊκού και του νευρικού συστήματος. H έλλειψη ασβεστίου γίνεται φανερή κυρίως σε μεγαλύτερες ηλικίες. Πιο προσεκτικές ως προς την επαρκή πρόσληψη ασβεστίου πρέπει να είναι οι γυναίκες. Αν και οι ανάγκες τους σε ασβέστιο είναι ίδιες με εκείνες των ανδρών, πρέπει να αυξάνουν την πρόσληψη ασβεστίου κατά την εμμηνόπαυση, οπότε αυξάνεται ο κίνδυνος οστεοπόρωσης.
Πόσο χρειάζεστε Ένας υγιής ενήλικος χρειάζεται περίπου 1.000 mg ασβεστίου την ημέρα, ενώ οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση πρέπει να αυξήσουν την πρόσληψη σε 1.500 mg. Aκόμα όμως και αν παίρνετε περισσότερο ασβέστιο, δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί ο οργανισμός αποβάλλει την περιττή ποσότητα μέσω των ούρων. Tα γαλακτοκομικά είναι σίγουρα η βασικότερη και αναντικατάστατη πηγή πρόσληψης ασβεστίου, μπορείτε όμως να πάρετε σημαντική ποσότητα και από το νερό. •Προτιμήστε τα νερά των οποίων η περιεκτικότητα σε ασβέστιο είναι μεγαλύτερη από 100 mg ανά λίτρο, όπως το «Kορπή», η «Σουρωτή» (ανθρακούχο), το «Contrex», το «Perrier» και το «San Pellegrino». Eίναι χαρακτηριστικό ότι με 2 λίτρα νερό μπορείτε να καλύψετε έως και το 1/5 (ειδικά με το «Contrex» καλύπτετε το 1/2) της αναγκαίας ημερήσιας πρόσληψης σε ασβέστιο.

Nάτριο
Γιατί είναι απαραίτητο Tο νάτριο είναι σημαντικό για τον οργανισμό, γιατί συμβάλλει στο να διατηρείται η οξεο-βασική ισορροπία (pH) και να είναι σταθερός ο όγκος των υγρών του σώματός μας. H έλλειψη νατρίου προκαλείται κυρίως λόγω έντονης εφίδρωσης (το νάτριο αποβάλλεται μέσω του ιδρώτα ως χλωριούχο νάτριο) και μπορεί να προκαλέσει ζαλάδες, ναυτία και τάση για εμετό, ενώ επηρεάζει και το νευρικό σύστημα.

Πόσο χρειάζεστε H συνιστώμενη ποσότητα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 500 mg νατρίου την ημέρα. Eντούτοις, ο σύγχρονος τρόπος διατροφής οδηγεί τους περισσότερους σε υπερκατανάλωση νατρίου (κυρίως με τη μορφή του αλατιού), με αποτέλεσμα όχι μόνο να καλύπτουμε, αλλά συχνά να ξεπερνούμε τη συνιστώμενη ποσότητα. H ύπαρξη του νατρίου στο νερό είναι συνήθως πολύ μικρή· παρ’ όλα αυτά, όμως, όσα νερά περιέχουν αρκετό νάτριο θα πρέπει να αποφεύγονται από τα υπερτασικά άτομα, αφού η υπερκατανάλωση νατρίου συνδέεται με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

•Aν είστε υπερτασικοί, προτιμήστε τα νερά των οποίων η περιεκτικότητα σε νάτριο είναι μικρότερη από 10 mg ανά λίτρο, όπως το «Aύρα», το «Zαγόρι», το «Iόλη» (φυσικό και ανθρακούχο), το «Kορπή» (φυσικό και ανθρακούχο), το «Spa» και το «Vittel».

Tι αναγράφεται στην ετικέτα
Bάσει νόμου, η ετικέτα κάθε μεταλλικού νερού που διατίθεται στην αγορά πρέπει να αναφέρει συγκεκριμένες πληροφορίες που αφορούν την προέλευσή του, τη διατροφική του αξία κλπ.
Oνομασία πηγής Aναφέρεται το όνομα της πηγής και της περιοχής εμφιάλωσης (τα φυσικά μεταλλικά νερά δεν μεταφέρονται, είναι υποχρεωτικό να εμφιαλώνονται επιτόπου).
Λογότυπος για το είδος της συσκευασίας Θα πρέπει να αναγράφεται η λέξη «PET», που σημαίνει ότι το υλικό από το οποίο φτιάχτηκε η συσκευασία είναι κατάλληλο για τρόφιμα. Eπίσης, μπορεί να υπάρχει και το ειδικό σήμα της ανακύκλωσης, εφόσον έχει χρησιμοποιηθεί οικολογική συσκευασία.
Yποχρεωτικές πληροφορίες Aναφέρονται η επωνυμία και η διεύθυνση της εταιρείας που εκμεταλλεύεται την πηγή, συμβουλές για τη συντήρηση του προϊόντος (π.χ. να φυλάσσεται σε δροσερό και σκιερό μέρος) και η ημερομηνία λήξης.
Σύνθεση Eίναι υποχρεωτική η αναγραφή της περιεκτικότητας του νερού σε ανόργανα στοιχεία, ολικά στερεά κλπ. Πρέπει επίσης να αναφέρονται η αγωγιμότητα και το pH του νερού. Kατάλληλο για δίαιτα φτωχή σε νάτριο Στα νερά των οποίων η περιεκτικότητα σε νάτριο είναι μικρότερη των 20 mg/l.

 

Πηγή: vita.gr

Προπόνησε όλους τους μυς σου

Γύμνασε όλες τις μυϊκές ομάδες στο σώμα σου και κάψε ό,τι λίπος έχεις με την παρακάτω μέθοδο.

Το πλάνο των τεσσάρων εβδομάδων
Κάνε 3 προπονήσεις την εβδομάδα. Εκτέλεσε εναλλάξ την προπόνηση Α με την προπόνηση Β. Σε κάθε προπόνηση κάνε εναλλάξ 1 σετ από κάθε ζευγάρι ασκήσεων (1Α-1Β). Κάνε το πρώτο σετ και ξεκουράσου 1-2 λεπτά. Μετά κάνε το δεύτερο σετ και συνέχισε μέχρι να κάνεις 3 σετ σε κάθε άσκηση. Οταν ολοκληρώσεις τα σετ, συνέχισε στο επόμενο ζευγάρι ασκήσεων.

Προπόνηση Α

1
Α Αρσεις θανάτου με μπάρα (5 επαν.)
Βάλε μία μπάρα δίπλα στα πόδια σου. Από όρθια θέση, λύγισε τα πόδια σου σαν να κάνεις ημικάθισμα και πιάσε την μπάρα με τα χέρια να είναι τεντωμένα (Α). Χωρίς να χαλάς το φυσικό σχήμα της πλάτης και των χεριών, τέντωσε τα πόδια για να σηκωθείς όρθιος (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάλαβε.

B Ελξεις (6-8 επαν.)
Πιάσε μία μπάρα έλξεων με 2η λαβή και άνοιγμα χεριών ίσο με τους ώμους. Κρεμάσου ελεύθερα (Α). Σπρώξε το κορμί σου προς τα πάνω, μέχρι να περάσει το κεφάλι την μπάρα και το στήθος να την ακουμπήσει (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.


2
Α Προβολές με μπάρα (6-8 επαν.)
Στάσου όρθιος και βάλε μία μπάρα πίσω στους ώμους σου. Πρόβαλε το αριστερό πόδι μπροστά (Α). Διατηρώντας ίσιο τον κορμό σου, λύγισε το μπροστινό πόδι μέχρι το πίσω γόνατο να έρθει πολύ κοντά στο πάτωμα (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.


B Πιέσεις ώμων με ένα χέρι (6-8 επαν.)
Πιάσε έναν αλτήρα με το δεξί χέρι. Λύγισε το βραχίονα και φέρε τον αλτήρα κοντά στους ώμους με την παλάμη να κοιτάζει προς το σώμα σου (Α). Σπρώξε το χέρι προς τα πάνω, για να έρθει ο αλτήρας πάνω από το κεφάλι (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.


3
Α Κωπηλατική στην τροχαλία (8-10 επαν.)
Στάσου μπροστά από μία ψηλή τροχαλία και τοποθέτησε για λαβή ένα σκοινί. Πιάσε τη λαβή σε απόσταση τέτοια, ώστε τα χέρια να είναι τεντωμένα (Α). Τράβα τη λαβή προς το σώμα σου, μέχρι η λαβή να έρθει πολύ κοντά στο σώμα και οι αγκώνες να έρθουν πίσω από την πλάτη (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.

B Κύλισμα με μπάρα (8-12 επαν.)
Βάλε μία μπάρα στο πάτωμα και κάτσε μπροστά της στα γόνατά σου. Πιάσε την μπάρα με τέτοιον τρόπο, ώστε να έχεις τα χέρια τεντωμένα και την μπάρα κάτω από τους ώμους (Α). Χωρίς να χαλάς το σχήμα της πλάτης και χωρίς να κουνάς τα γόνατά σου, σπρώξε την μπάρα μπροστά, για να τεντωθεί ο κορμός και να έρθει πολύ κοντά στο πάτωμα (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.

Προπόνηση B

1
Α Καθίσματα με μπάρα (6-8 επαν.)
Στάσου όρθιος και τοποθέτησε μία μπάρα πάνω στους ώμους σου - πρέπει να σφίγγεις την κοιλιά σου και να έχεις ελαφρώς λυγισμένα τα γόνατα (Α). Λύγισε τα γόνατα μέχρι οι μηροί να έρθουν παράλληλα με το πάτωμα και φρόντισε να μη χαλάς το φυσιολογικό σχήμα της πλάτης (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.


B Κωπηλατική σε επικλινή πάγκο (6-8 επαν.)
Ξάπλωσε μπρούμυτα σε έναν επικλινή πάγκο και πιάσε δύο αλτήρες με τα χέρια να κρέμονται ελεύθερα και τις παλάμες να κοιτάνε η μία την άλλη (Α). Χωρίς να κουνάς τον κορμό σου, τράβα τα χέρια ψηλά, ώστε οι αγκώνες να περάσουν την πλάτη και οι αλτήρες να έρθουν κοντά στο στήθος (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.

2
Α Αρσεις θανάτου με τεντωμένα πόδια (6-8 επαν.)
Πιάσε μία μπάρα με τεντωμένα χέρια και άνοιγμα χεριών ίσο με τους ώμους (Α). Από όρθια θέση χαμήλωσε τον άνω κορμό σου, ώστε το στήθος να έρθει παράλληλα με το πάτωμα και τα χέρια να είναι τεντωμένα (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.


B Πιέσεις στήθους με μικρό άνοιγμα χεριών (6-8 επαν.)
Πιάσε μία μπάρα πάνω από το στήθος με χέρια τεντωμένα και άνοιγμα μικρότερο από αυτό των ώμων (Α). Λύγισε τα χέρια σου, ώστε να φέρεις την μπάρα κοντά στο στήθος (Β) με τους αγκώνες κοντά στα πλευρά σου. Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.

3
Α Κάμψεις δικεφάλων (8-10 επαν.)
Στάσου όρθιος και πιάσε μία μπάρα με 2η λαβή χέρια τεντωμένα και άνοιγμα ίσο με τους ώμους (Α). Χωρίς να κουνάς τον κορμό σου, λύγισε τα χέρια σου για να φέρεις την μπάρα κοντά στο στήθος. Οι αγκώνες πρέπει να παραμένουν σταθεροί (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.

B Κάμψεις ποδιών σε ελβετική μπάλα (8-10 επαν.)
Λάβε την κλασική θέση για κάμψεις, αλλά τοποθέτησε τα πόδια σου πάνω σε μία ελβετική μπάλα. Το κορμί σου πρέπει να είναι σε ευθεία γραμμή (Α). Χωρίς να καμπουριάζεις την πλάτη σου, λύγισε τα πόδια σου -έτσι ώστε να έρθουν κοντά στο στήθος σου- και σφίγγε συνεχώς την κοιλιά σου (Β). Μείνε για λίγο εκεί κι επανάφερε το σώμα στην αρχική θέση.

Πηγή:  menshealth.gr

Ασκηθείτε σωστά

Κάποια μέρα πηγαίνω σε ένα στάδιο να γυμναστώ, όπου συναντώ ένα φίλο, που μετά τα πρώτα κλασικά με ρωτά πόσο τρέχω το διακοσάρι...! Σκέφτηκα, να του πω ότι το κάνω κάτω από 20 δευτερόλεπτα (κοντά στο παγκόσμιο ρεκόρ), έτσι κουβέντα να γίνεται, αλλά θα έχανα χρόνο και θα έπεφτε η ένταση στην άσκησή μου, έτσι του είπα κοφτά ότι, αυτό με απασχολούσε όταν ήμουν αθλητής και όχι στην ηλικία των 45 ετών που βρίσκομαι. Χωρίς να δώσει μεγάλη σημασία στην απάντησή μου συνεχίζει να με ρωτά εάν γνωρίζω κάτι για τα σπάιξ (spikes) (παπούτσια με καρφιά για στίβο με ταρτάν)… Του απαντώ ότι τα δικά μου τα κρέμασα πριν δεκαπέντε χρόνια και πλέον δεν έχω ξαναασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό…

Με αφορμή αυτό, το κατά τα άλλα ασήμαντο αλλά πρόσφατο γεγονός, όπως και άλλα πολλά παραδείγματα μέσα από την εμπειρία μου, κατάλαβα ότι τελικά ο καθένας μας χρειάζεται συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση.
Σαν άνθρωποι έχουμε την τάση να απορρίπτουμε ότι μας δυσκολεύει , ότι μας κουράζει, ότι δεν έχει γρήγορα αποτελέσματα και είμαστε έτοιμοι να ξοδέψουμε τα χρήματά μας σε ότι μας υπόσχεται το αντίθετο…!
Θυμηθείτε, μας ενδιαφέρει η ποιότητα σε ότι κάνουμε. Φροντίστε λοιπόν τον εαυτό σας σαν τον ζωγράφο που δεν αφήνει καμία ατέλεια στο έργο του και πάντα το μέλημά του είναι να μείνει αιώνιο.
Εάν αποφασίσατε να γυμναστείτε σοβαρά, ώστε να έχετε καλή υγεία και ευεξία τότε σήμερα θα σας δώσουμε τέσσερις βασικές αρχές για την προπόνησή σας. Αφορούν ανθρώπους απόλυτα υγιείς, ενώ για οτιδήποτε σας απασχολεί ρωτήστε τον προσωπικό σας ιατρό.

Ένταση
Ανάλογα με τη δραστηριότητα που επιλέξατε, για τη βελτίωση της γενικής φυσικής σας κατάστασης είναι απαραίτητη η αερόβια προπόνηση όπως τρέξιμο, κολύμπι, ποδηλασία, κλπ. Η αεροβική άσκηση είναι ιδανική για κάψιμο περιττού λίπους, την αύξηση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας, για λεπτούς γοφούς και πόδια, όπως και για αυξημένες νοητικές επιδόσεις. Όμως, η ένταση είναι αυτή που καθορίζει την ποιότητα της άσκησης που κάνετε. Η σωστή και ενδεδειγμένη κλίμακα της έντασης είναι από 65% έως 85% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας.
Τη μέγιστη καρδιακή συχνότητα την βρίσκετε: ΜΚΣ=220 – ηλικία
Στη συνέχεια την πολλαπλασιάζετε με το 0,65 και 0,85 και βρίσκετε το εύρος που πρέπει να βρίσκονται οι σφυγμοί σας ώστε να κάνετε σωστή και αποτελεσματική άσκηση.

Παράδειγμα: 

Μέγιστη Καρδιακή Συχνότητα (ΜΚΣ)= 220 – 40 (ηλικία) = 180.
Κατώτερο όριο: 180 (ΜΚΣ) Χ 0,65 = 117σφυγμοί.
Ανώτατο όριο: 180(ΜΚΣ) Χ 0,85 = 153σφυγμοί.
Σημαντικό: Ένας γυμνασμένος κινείται μεταξύ 75% και 85% ενώ ένας αγύμναστος από 65% έως 75%. Ποτέ μην υπερεκτιμάτε τις ικανότητές σας ή να δοκιμάζετε τις αντοχές σας σε υψηλές εντάσεις.
Για την ακριβή μέτρηση της καρδιακής σας συχνότητας, θα χρειαστείτε έναν παλμογράφο ή καρδιοσυχνόμετρο. Θα το βρείτε από 15€ έως όσο θέλετε, ανάλογα με τα δεδομένα του.

Διάρκεια της άσκησης
Η διάρκεια της άσκησης είναι ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας που πρέπει να είναι αντίστοιχη με την ένταση. Ο χρόνος όμως δεν πρέπει να είναι μικρότερος από είκοσι λεπτά της ώρας. Σκεφτείτε ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα ο οργανισμός χρησιμοποιεί τις πρώτες πηγές ενέργειας όπως είναι οι υδατάνθρακες. Κατόπιν καίει το αποθηκευμένο λίπος.

Επανάληψη
Όπως για τη μάθηση και την εμπέδωση το μυαλό μας χρειάζεται την επανάληψη έτσι και το σώμα μας για να προσαρμοστεί και να αξιοποιήσει τα προπονητικά ερεθίσματα χρειάζεται την επανάληψη της άσκησης. Δεν χρειάζεται καθημερινά να βρίσκεστε στο γυμναστήριο ή στους δρόμους, δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα είναι αρκετό.


Διατροφή πριν την άσκηση
Να προτιμάτε τα φρούτα, ή φρούτα με ένα γιαούρτι χαμηλών λιπαρών, ή ψωμί με μαρμελάδα, ή φρυγανιές με μέλι. Επίσης, για κύρια γεύματα να προτιμάτε υπογλυκαιμικές τροφές με υδατάνθρακες μακράς αποδέσμευσης που χορταίνουν για αρκετό χρόνο, όπως ζυμαρικά ολικής άλεσης, ψωμί ολικής άλεσης, λαχανικά και γιατί όχι όσπρια, πάντα με παρθένο ελαιόλαδο.
Σημαντικό στοιχείο στην απόδοσή μας είναι η ποσότητα του νερού που καταναλώνουμε. Πίνετε λοιπόν δύο ώρες πριν την προπόνηση 2-3 ποτήρια νερό και μισή ώρα πριν 1-2 ποτήρια νερό. Κατά τη διάρκεια της άσκησης να έχετε μαζί σας ένα μπουκαλάκι νερό για να πίνετε. Μετά το τέλος, αναπληρώνετε τα χαμένα υγρά με νερό και φυσικούς χυμούς. Αποφεύγετε τα αναψυκτικά, το αλκοόλ, τον καφέ, το μαύρο τσάι και βεβαίως το κάπνισμα.
Θα εκπλαγείτε με την απόδοσή σας… σας το υπόσχομαι.

Γράφει: Σταυρόπουλος Λεωνίδας, Σύμβουλος Υγείας και Ευεξίας, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

Υγιεινός τρόπος ζωής κατά της γήρανσης των κυττάρων

Η υγιεινή διατροφή και η σωματική δραστηριότητα ενδεχομένως να αυξάνουν τα επίπεδα της τελομεράσης, ενός ενζύμου που παίζει καθοριστικό ρόλο στην προστασία ενάντια στη γήρανση των κυττάρων.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μελέτη Αμερικανών επιστημόνων, η οποία κάνει λόγο για αύξηση έως και 29% των επιπέδων του ενζύμου στους ανθρώπους που ακολουθούν υγιεινό τρόπο ζωής.

Η λειτουργία της τελομεράσης συνίσταται στη διατήρηση της ακεραιότητας των τελομερών. Τα τελομερή είναι επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες DNA που επικαλύπτουν τις άκρες των χρωμοσωμάτων και τα οποία μικραίνουν κάθε φορά που διαιρείται ένα κύτταρο. Όσο πιο μικρά είναι τα τελομερή τόσο γερασμένα είναι τα κύτταρα.
Με την αύξηση της ηλικίας του ανθρώπου, τα τελομερή μικραίνουν με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο πιθανή η καταστροφή των κυττάρων, η οποία ευθύνεται για τη γήρανση και την εκδήλωση παθήσεων στους ανθρώπους. Παράγοντες όπως το κάπνισμα, η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή έχουν συσχετιστεί με τον περιορισμό του μήκους των τελομερών.

H ερευνητική ομάδα από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Προληπτικής Ιατρικής στην Καλιφόρνια (Preventive Medicine Research Institute) επιχείρησε να εξετάσει την επίδραση που έχουν στη λειτουργία της τελομεράσης συγκεκριμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 30 ανδρών που εμφάνιζαν χαμηλό ποσοστό κινδύνου για καρκίνο του προστάτη και διήρκησε τρεις μήνες.

Οι επιστήμονες ζήτησαν από τους εθελοντές να προβούν σε αλλαγές στον τρόπο ζωής τους και να υιοθετήσουν διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και έλαια ψαριού, να λαμβάνουν συμπληρώματα βιταμινών, να ασκούνται και να ελέγχουν το στρες με τη βοήθεια τεχνικών χαλάρωσης και ασκήσεων αναπνοής. Τα επίπεδα της τελομεράσης των συμμετεχόντων μετρήθηκαν δυο φορές, στην αρχή και στο τέλος της μελέτης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, στους 24 εθελοντές, για τους οποίους υπήρχαν επαρκή δεδομένα προς ανάλυση, παρατηρήθηκε αύξηση των επιπέδων της τελομεράσης σε ποσοστό 29% κατά μέσο όρο. Αυτή η αύξηση σχετίστηκε με τη μείωση τόσο των επιπέδων της “κακής” (LDL) χοληστερόλης όσο και του στρες.

Αν και οι ερευνητές επισημαίνουν ότι είναι πρόωρο ακόμη να πουν με βεβαιότητα εάν η αύξηση των επιπέδων της τελομεράσης οδηγεί και σε αλλαγές στο μήκος των τελομερών, ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις που υπαινίσσονται ότι η χαμηλή δραστηριότητα της τελομεράσης και ο περιορισμός του μήκους των τελομερών συνιστούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για καρκίνο και καρδιαγγειακές παθήσεις.

“Αυτό πιθανώς αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για να προβούν οι άνθρωποι σε ευεργετικές αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής τους”, αναφέρουν οι ερευνητές στο επιστημονικό έντυπο Lancet Oncology, όπου και δημοσιεύεται η μελέτη.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης, ο καθηγητής του King's College London Tim Spector, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε έρευνες για τη γήρανση και τον ρόλο των τελομερών, αναφέρει:
“Αυτή η μελέτη στηρίζεται σε όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Ο τρόπος ζωής μπορεί να επηρεάσει τα τελομερή. Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ανακαλύψουμε ποιό στοιχείο παίζει σημαντικότερο ρόλο, η διατροφή, το στρες ή και τα δυο αυτά μαζί”.

Πηγή: ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Προτεινόμενα σνακ για την παραλία

Οι πρώτες εξορμήσεις στην παραλία έχουν ήδη ξεκινήσει. Πώς όμως πρέπει να ρυθμίζουμε τη διατροφή μας τις ημέρες εκείνες που σκοπεύουμε να περάσουμε τουλάχιστον πέντε ώρες στη θάλασσα; Είναι σημαντικό να υπάρχει σωστός προγραμματισμός έτσι ώστε να έχουμε ενέργεια και αντοχή για κολύμπι και παραθαλάσσια σπορ.

Αρχικά, 3 ώρες πριν την θάλασσα θα πρέπει να έχουμε κάνει ένα πλήρες γεύμα μεσαίας θερμιδικής αξίας (350 με 450 θερμίδες) έτσι ώστε να έχουμε ενέργεια για να αντεπεξέλθουμε στις δραστηριότητες της παραλίας.

Αυτό το γεύμα μπορεί να είναι το πρωινό μας (γάλα με δημητριακά ή τόστ με χυμό ή γάλα με ένα αυγό βραστό και 2 φρυγανιές) ή το μεσημεριανό, αν επιλέγουμε να πάμε για μπάνιο το απόγευμα.
Στην παραλία είναι απαραίτητο να έχουμε μαζί μας νερό, διότι ο κίνδυνος αφυδάτωσης είναι αυξημένος, ιδιαίτερα μεταξύ 12.00 με 15.00 που ο ήλιος έχει πιο έντονη ακτινοβολία. Χρειάζεται λοιπόν λήψη ανά ώρα 1-2 ποτηριών νερού.

Αντί για νερό μπορούμε να επιλέξουμε ως μια φορά την ημέρα ένα από τα παρακάτω δροσιστικά ποτά:

• Ένα ποτήρι χυμό χωρίς ζάχαρη
• Ένα αναψυκτικό λάιτ
• Ένα ποτήρι πράσινο τσάι με γεύσεις
• Ως 2 φορές την εβδομάδα ένα μπουκάλι μπύρα.

Αν υπάρχει πλάνο για πολύωρη παραμονή στην παραλία, τότε θα πρέπει να έχουμε μαζί μας κάποια σνακ προκειμένου τα καταναλώνουμε ανά 2 με 3 ώρες. Ένα τέτοιο σνάκ θα μπορούσε να είναι:

• 3 κράκερ
• 2 κριτσίνια
• Mια μπάρα δημητριακών
• 2 φρούτα
• ‘Eνα τόστ.

Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υπερσιτιστείτε στην παραλία, γι΄αυτό οι ποσότητες τροφής θα πρέπει να είναι μικρές, φτωχές σε λιπαρά, έτσι ώστε να μην έχετε κίνδυνο υπνηλίας και να λαμβάντοναι ανά 2-3 ώρες.

Γράφει: Γιαννιτσοπούλου Kάλλια, Kλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος