Μπαχαρικά: Μυρωδάτα «φάρµακα» στο πιάτο σας

Κανέλα, μοσχοκάρυδο, πιπέρι, κρόκος... Τα μπαχαρικά δίνουν μονα­δικό άρωμα και γεύση στο φαγητό. Οι έρευνες, όμως, αποδεικνύουν ότι προσφέρουν και σημαντικά οφέλη στην υγεία μας. Τα ­συστατικά τους φαίνεται ότι μας παρέχουν προστασία από το διαβήτη, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, το εγκεφαλικό, αλλά και πολλές μορφές καρκίνου. Σήμερα, οι ερευνητές διεθνώς -από την Ινδία έως την Αμερική και από τη Νορβηγία έως την Ισπανία- μελετούν τη δράση των μπαχαρικών στην υγεία. Βέβαια, το «μειονέκτημα» των περισσότερων ερευνών είναι ότι έχουν γίνει στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα. Σε αναμονή, λοιπόν, περισσότερων ­ερευνών σε ανθρώπους, εμείς αναζητήσαμε τα σημαντικότερα επιστημονικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτό που οι παλαιοί ήδη γνωρίζουν: τα μπαχαρι­κά δεν προσφέρουν μόνο γεύση στο πιάτο μας, αλλά τονώνουν και την υγεία μας.

Στα μπαχαρικά ανήκουν:
Κατά κύριο λόγο τα αποξηραμένα τμήματα των φυτών, όπως:
● Τα μπουμπούκια (π.χ. γαρί­φαλο).
● Οι φλούδες (π.χ. κανέλα).
● Οι ρίζες (π.χ. κουρκουμάς).
● Οι σπόροι (π.χ. σινάπι, κόλιαντρο, γλυκάνισο).

Οι πολύτιμες ουσίες των μπαχαρικών


Αντικαρκινικές ιδιότητες
Ολοένα και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι τα μπαχαρικά έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική ανασκόπηση της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Ειδικότερα στο κύμινο, στο ­γαρίφαλο, στο μπαχάρι, στους σπόρους του σιναπιού (από τους οποίους γίνεται η μουστάρδα) και στον κρόκο (σαφράν) αποδίδονται σημαντικές αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Αν και χρειά­ζονται περισσότερες έρευνες, εντούτοις θεωρείται πλέ­ον γεγονός ότι ορισμένες ουσίες που περιέχονται στα μπαχαρικά (τα ­καρο­τενοει­δή, η κουρ­κουμίνη, οι ­κατεχίνες) έχουν την ικανότητα να αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.

Αντιμικροβιακά «όπλα»
Η κανέλα, το κύμινο, οι σπόροι του σιναπιού, το κόλιαντρο, το μοσχο­κάρυδο, το κάρδαμο και το πιπέρι (άσπ­ρο και μαύρο) ανήκουν στα μπαχα­ρικά με την ισχυρότερη αντιμικροβιακή και αντισηπτική δράση, σύμ­φωνα με σχετική λίστα που διαμόρφωσαν οι βιολό­γοι του Πανεπιστημίου Cornell στη Νέα Υόρκη (ξεκινώντας από τα πιο δυνατά αντιμικροβιακά προς τα λιγό­τε­­ρο ισχυρά). Επιπλέον, σε σχετι­κή ινδική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Phyto­therapy ­Research», μελετή­θηκε η ικανότητα 35 διαφορετικών μπαχαρικών και βοτάνων να εξουδετερώνουν παθογόνους οργανισμούς (όπως το βακτήριο E.coli, ο βάκιλος Subtilis και ο σακχαρομύκητας Cere­vi­siae). Η κανέλα, το γαρίφαλο, το κύμινο και το μοσχοκάρυδο αναδείχτηκαν απο­τελε­σματικότατα βακτηριοκτόνα.

Πλούσια σε αντιοξειδωτικά
Νορβηγοί και ιάπωνες ερευνητές μελέτησαν τη συγκέντρωση αντιοξειδωτικών ουσιών σε μπαχαρικά όπως το γαρίφαλο, το μπαχάρι και η κανέλα, καθώς και σε αρωματικά φυτά. Στα συμπεράσματα της μελέτης τους, που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition», οι ερευνητές τονίζουν ότι η χρήση των μπαχαρικών και των αρωματικών βοτάνων ενδεχομένως να συνιστά ­πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, εφάμιλλη των φρούτων και των λαχανικών.

«Πολυδύναμα» και χωνευτικά
Σήμερα υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία για την ευεργετική δράση ορισμένων μπαχαρικών, όπως η κανέ­λα και το μοσχοκάρυδο, στο διαβήτη τύπου 2. Επίσης, πολλά μπαχαρικά μελετώνται για την αντιφλεγμονώδη και την παυσίπονη δράση τους (π.χ. το γαρίφαλο). Πάντως, αν και οι σχετικές έρευνες είναι σε αρχικά στάδια, το βέβαιο είναι ότι, ενσωματώνοντας τα μπαχαρικά στην κουζίνα σας, έχετε πολλά οφέλη για την υγεία σας, τόσο άμεσα -από τα ίδια τα μπαχαρικά- όσο και έμμεσα - επειδή μέσω αυτών μειώνετε τη χρήση του αλατιού και των λιπαρών. Επίσης, παρά την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη για το αντίθετο, πολλά μπαχαρικά -όπως το κύμινο, το γλυκάνισο και ο μαραθόσπορος- διευκολύνουν την πέψη. Από την άλλη μεριά, όμως, ορισμένα μπαχαρικά (π.χ. το κάρι) μπορούν να ερεθίσουν το στομάχι όταν καταναλώνονται χωρίς μέτρο.

Τι λένε οι έρευνες για...

Την κανέλα
Σήμερα υπάρχουν ενδιαφέρουσες έρευνες για την αντιδιαβητική δράση της κανέλας. Η κανέλα φαίνεται ότι ενεργοποιεί την έκκριση της ινσουλίνης σε πειραματόζωα. Επίσης, φάνηκε να μειώνει τις τιμές της γλυκόζης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, οι οποίοι λάμβαναν παράλληλα και αντιδιαβητικά χάπια, σύμφωνα με ανακοίνωση του γερμανικού Πανεπιστημίου του Tübingen. Βέβαια, αναμένεται ακόμη να αποσαφηνιστεί το πόσο ισχυρή είναι η αντιδιαβητική της δράση και πώς μπορεί να φανεί χρήσιμη στην αντιμετώπιση αυτής της νόσου.

Τον κουρκουμά
Ο κουρκουμάς θεωρείται ένα πο­λυδύναμο «φάρμακο», κυρίως χάρη στην κουρκουμίνη που περιέχει και στην οποία οφείλει το πορτοκαλοκίτρινο χρώμα του.
› Η κουρκουμίνη είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό και θεωρείται ότι έχει αντιφλεγμονώδη και αντικαρκινική δράση. Εκτιμάται ότι μπορεί να συμβάλλει στη θεραπεία του καρκίνου, του διαβήτη, των καρδιαγγειακών νόσων, της αρθρίτιδας και του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με πρόσφατη επι­στημονική ανασκόπηση ινδών ερευνητών του Τμήματος Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Annamalai.
› Η κατανάλωση κουρκουμίνης σχετίζεται με τη μείωση του κινδύνου ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως του παχέος εντέρου και του προστάτη, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Cancer Research».
› Επιπλέον, καναδική έρευνα από το Γενικό Νοσοκομείο του Τορόντο αναφέρει ότι συμβάλλει στην επούλωση των αγγείων μετά από καρδιακά επεισόδια, ενώ μελετάται και η πιθανή προστατευτική δράση της στην πρόληψη του εγκεφαλικού.

Το πιπέρι
Θεωρείται ένα από τα δυνατότερα μπαχαρικά όσον αφορά τις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Journal of Medicinal Food» (2008). Στη μελέτη εξετάστηκαν 24 μπαχαρικά και βότανα που χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα. Το μαύρο πιπέρι διαπιστώθηκε ότι ήταν εξαιρετικά πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες (φαινόλες) με αντιδιαβητική δράση, μέσω ενός μηχανισμού που παρεμποδίζει τη γλυκοζυλίωση των πρωτεϊνών (μια διαδικασία κατά την οποία η γλυκόζη ενώνεται με τα μόρια των πρωτεϊνών και καταστρέφει τους ιστούς του σώματος).


Το μοσχοκάρυδο
Έχει αποδεδειγμένα ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και εξουδετερώνει παθογόνα βακτήρια του στομάχου, ενώ από μελέτες σε πειραματόζωα φαίνεται ότι μπορεί να έχει και αντικαταθλιπτική δράση. Επιπλέον, πριν από δύο χρόνια, ινδοί ερευνητές από το Sinhgad College of Pharmacy μελέτησαν (σε πειραμα­τόζωα) το μοσχοκάρυδο σε σχέση με το διαβήτη και διαπίστωσαν ότι συμβάλλει στη μείωση της γλυκόζης του αίματος και τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ. Το μοσχοκάρυδο δεν πρέπει να λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις -έως 3 γρ. στο φαγητό ημερησίως-, επειδή είναι παραισθησιογόνο και τοξικό.

Το κάρι
Σήμερα υπάρχουν έρευνες που συσχε­τίζουν την κατανάλωση κάρι (μείγ­μα εννιά μπαχαρικών) με ποικίλα οφέλη στην υγεία, κυρίως λόγω της κουρκουμίνης που περιέχει.
› Το κάρι θεωρείται φυσική πηγή σαλικυλικού οξέος - δηλαδή είναι σαν την ασπιρίνη, αλλά σε μικρές δόσεις! Μάλιστα, ενδιαφέρον προκαλεί η δια­πίστωση ότι στην Ινδία, μια χώρα με μεγάλη κατανάλωση κάρι και μικρά ποσοστά καρκίνου στο παχύ έντερο, η συγκέντρωση του σαλικυλικού οξέος στο αίμα των Ινδών είναι τετραπλάσια σε σύγκριση με τους Άγγλους, σύμφωνα με τους βρετανούς ερευνητές του Rowett Research Institute.
Σήμερα οι επιστήμονες διερευνούν κατά πόσο η κατανάλωση κάρι, αλλά και άλλων μπαχαρικών ή αρωματικών βοτάνων που περιέχουν σαλικυλικό οξύ (ρίγανη, θυμάρι, πάπρικα), προστατεύει τον οργανισμό από ορισμένες μορφές καρκίνου.
› Επίσης, σύμφωνα με μελέτες (σε πει­ραματόζωα) από την Ιταλία, την Αμερική και τον Καναδά, το κάρι έχει συσχετιστεί με την προστασία του εγκεφάλου από εκφυλιστικές νόσους, με τη μείωση του κινδύνου καρδιακού επεισοδίου, με την καταπολέμηση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και με αντικαρκινικές δράσεις.

Τη βανίλια
Παραδοσιακά, θεωρείται τονωτική των μυών και του νου, χωνευτική και αφροδισιακή. Οι έρευνες επιβεβαιώνουν μερικές από τις ιδιότητές της.
› Σε πείραμα του Νοσοκομείου «Saint George» του Λονδίνου για την απώλεια βάρους διαπιστώθηκε ότι όσοι φορούσαν ένα έμπλαστρο βανίλιας έχασαν το τριπλό βάρος σε σύγκριση με εκείνους που φορούσαν έμπλαστρο με άρωμα λεμονιού ή χωρίς άρωμα.
› Επίσης, το άρωμα βανίλιας έχει ηρεμιστική δράση, κάτι που διαπιστώθηκε και χρησιμοποιήθηκε σε ασθενείς που έκαναν μαγνητική τομογραφία στο Αντικαρκινικό Κέντρο Memorial Sloan-Kettering Cancer Center της Νέας Υόρκης.



Το σαφράν (κρόκος)
Παραδοσιακά το σαφράν θεω­­ρεί­ται τονωτικό, καταπραϋντικό, αντιθρομβωτικό, καθώς και αφρο­­δι­σιακό. Σύμφωνα με επιστη­μονική ανασκόπηση που δη­μοσιεύ­τηκε πέρυσι («Wiener Medizinische Wochenschrift», 2007), η αντικαρ­­κινική δράση του σαφράν έχει διαπι­στωθεί σε εργαστηριακές μελέτες - όχι όμως και σε ανθρώπους. Η αντικα­ταθλιπτική του δράση, πάντως, έχει ­διαπιστωθεί τόσο σε εργαστηρια­κές όσο και σε μικρές κλινικές μελέτες.

Το κύμινο
Tο κύμινο θεωρείται το κορυφαίο από τα μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται στη μεσογειακή κουζίνα, όσον αφορά τoν αντιοξειδωτικό του πλούτο και την προστασία των τροφίμων από την οξείδωση, σύμφωνα με συγκριτική μελέτη πολλών μπαχαρικών του Πανεπιστημίου της Murcia στην Ισπανία. Γι’ αυτό και διερευνάται κατά πόσο μπορεί να χρησιμεύσει ως φυσικό συντηρητικό των τροφίμων.

Το γαρίφαλο
Το γαρίφαλο -όπως και η κανέλα- αναδεικνύεται σε «πρωταθλητή» μεταξύ των μπαχαρικών όσον αφορά την αντιδιαβητική του δράση, σύμφωνα με συγκριτική μελέτη 24 μπαχαρικών που δημοσιεύ­τηκε πέρυσι στο επιστημονικό περιο­δικό «Journal of Medicinal Food».
› Επιπλέον, οι οδοντίατροι χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια την ευγενόλη -το αιθέριο έλαιο του γαρίφαλου- ως αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες και αντιμικροβιακό, σύμφωνα με το επίσημο site της Αμερικανικής Ιατρικής Βιβλιοθήκης.
› Ωστόσο, δεν έχουν γίνει κλινικές μελέτες που να αποδεικνύουν τις άλλες ιδιότητες που αποδίδονται στο γαρίφαλο, όπως την αντιμετώπιση της πρόωρης εκσπερμάτισης και των φλεγμονών. Όσο για την αντιπυρετική του δράση, έχει μελετηθεί και διαπιστωθεί σε πειραματόζωα.

Το μπαχάρι
Το μπαχάρι έρχεται δεύτερο μετά το γαρίφαλο όσον αφορά την περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικά στοιχεία, σύμφωνα με σχετική αξιολόγηση του Πανεπιστημίου του Όσλο. Επίσης, του έχει αποδοθεί και η ιδιότητα να μειώνει την πίεση, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά ­ερευνητικά δεδομένα γι’ αυτή του τη δράση.

Βότανα, Μπαχαρικά και Ποσότητα

Την ποσότητα των βοτάνων - μπαχαρικών στο φαγητό, την διπλασιάζουμε αν διπλασιάσουμε και τη συνταγή, αλλά αν την τριπλασιάσουμε χρησιμοποιούμε τη μισή από την επιπλέον δόση. 
Για παράδειγμα αν βάλουμε 1 κουταλάκι για 4 μερίδες, τότε θα βάλουμε 2 κουταλάκια για τις 8, αλλά  2 και 1/2 κουταλάκι για 12 μερίδες.

Τα ενθαρρυντικά στοιχεία των ερευνών δεν σημαίνουν ότι πρέπει να αυξήσετε την κατανάλωση μπαχαρικών πέραν των συνιστώμενων δόσεων σε μια συνταγή μαγειρικής, δεδομένου ότι η υπερβολή μπορεί να έχει ανεπιθύμητες δράσεις, π.χ. πεπτικές ενοχλήσεις ή ακόμη και τοξική δράση, μιας και ορισμένα μπαχαρικά, όπως το μοσχοκάρυδο, είναι τοξικά σε μεγάλες δόσεις. Επίσης, μην ξεχνάτε ότι πολλές από τις δράσεις των μπαχαρικών είναι ακόμη υπό διερεύνηση και φυσικά δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή του γιατρού σας. 

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κ. Κωσταλένια Καλλιανιώτη, κλινική διαιτολόγo-διατροφολόγο, και την κ. Βίκυ Πυρογιάννη, κλινική διαιτολόγο-διατροφολόγο.

Μπαχαρικά: Απλά νόστιμα ή και θεραπευτικά;

Αναρωτηθήκατε ποτέ τι γεύση θα είχε οτιδήποτε τρώμε αν δεν υπήρχαν τα μπαχαρικά στην μαγειρική; Πως θα ήταν το παγωτό βανίλια χωρίς τη βανίλια, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς χωρίς τη κανέλα ή η τυροκαυτερή χωρίς την καυτερή πιπεριά;

Τα μπαχαρικά δεν λείπουν από κανένα νοικοκυριό και καμία κουζίνα. Οι περισσότεροι τα χρησιμοποιούμε για να βελτιώσουμε την γεύση του φαγητού ή να δώσουμε έναν πικάντικο τόνο σε άπλά φαγητά ή για να δημιουργήσουμε εξωτικά πιάτα. Ωστόσο, λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν για τις ευεργετικές τους ιδιότητες στον ανθρώπινο οργανισμό.

Κύρια αποστολή των μπαχαρικών είναι να δώσουν στο γεύμα μία ιδιαίτερη, ευχάριστη και ωραία γεύση και οσμή. Η χρήση τους είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα σε άτομα που ακολουθούν ένα πρόγραμμα διατροφής για απώλεια βάρους, καθώς με τον τρόπο αυτό μειώνουν την προσθήκη λίπους σε ποικίλες συνταγές. Πολλά από τα μπαχαρικά έχουν και αντιοξειδωτικές ιδιότητες και αντικαθιστούν τα διάφορα συντηρητικά που σε πολλές περιπτώσεις βλάπτουν την υγεία του ανθρώπου.

Τα πιο γνωστά μπαχαρικά είναι τα εξής: πιπέρι, μουστάρδα, κάρι, μπαχάρι, καυτερή πιπεριά. Υπάρχουν πολλά και άλλα είναι ιδιαίτερα αγαπητά ενώ άλλα αρέσουν σε λίγους. Παρακάτω σας παραθέτω μία λίστα με τα πιο γνωστά μπαχαρικά και τις ευεργετικές τους ιδιότητες.

Βανίλια: Βοηθάει την χώνεψη, αλλά σε μεγάλες ποσότητες μπορεί προκαλέσει φλεγμονές. Τονώνει το νευρικό σύστημα. Μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε σε γλυκά, μπισκότα, κέικ, παγωτά ή ακόμη και στον καφέ ή το τσάι.

Γλυκάνισος: Θεωρείται υποβοηθητικό στην χώνεψη και αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της ναυτίας. Μπορείτε να το προσθέσετε σε σάλτσες για ζυμαρικά ή ρύζι.

Κανέλα: Βοηθάει στην αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών, έχει αφροδισιακές ιδιότητες και βοηθάει στον κορεσμό. Ταιριάζει σε πολλά γλυκά, αλλά και στο κόκκινο κρασί.

Μοσχοκάρυδο: Το μοσχοκάρυδο περιέχει αιθέριο έλαιο με θεραπευτικές ιδιότητες. Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν ως θυμίαμα και σήμεραε χρησιμοποιείται για να δώσει άρωμα σε πολλά αρτοσκευάσματα, σε προϊόντα ζαχαροπλαστικής, σε κρέατα, λαχανικά, σάλτσες, τυριά και σε cocktails.

Μαύρο πιπέρι: Θεωρείται ο Βασιλιάς των μπαχαρικών. Έχει αντιβακτηριδιακή δράση, βελτιώνει την όρεξη, βοηθάει στην χώνεψη και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις περισσότερες συνταγές.

Τσίλι: Είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και ενδείνυται για κρυολογήματα και γρίπη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σάλτσες.

Ρίγανη: Βρίσκεται στην κορυφή της Μεσογειακης Μαγειρικής. Οι Αρχαίοι Έλληνες έπιναν αφέψημα ρίγανης για να γιατρέψουν τους σπασμούς της κοιλιάς, αλλά και τις διάρροιες. Είναι πλούσια σε βιταμίνες και ο συνδυασμός της με το ελαιόλαδο προσδίδει εκείνη την χαρακτηριστική Ελληνική γεύση των παραδοσιακών συνταγών μας.

Κάπαρη: Ανοίγει την όρεξη και διεγείρει τα γαστρικά υγρά. Είναι ιδανική για σαλάτες λαχανικών με θαλασσινά, για μακαρονάδες αλλά και σε ψωμιά τα οποία 'έχουν αρωματιστεί με ρίγανη και μαντζουράνα.

Ιδιαίτερα προσεκτικοί με την χρήση των μπαχαρικών θα πρέπει να είναι όσοι πάσχουν από παθήσεις του στομάχου, όπως έλκος, γαστρίτιδα κλπ. Τα καυτερά μπαχαρικά αυξάνουν τις εκκρίσεις του γαστρεντερικού συστήματος και μπορεί να προκαλέσουν επιδείνωση των ανωτέρω παθήσεων. Επίσης, άτομα με αναπνευστικά προβλήματα, άσθμα, καθώς και έγκυες γυναίκες θα πρέπει πάντα να συμβουλεύονται τον διαιτολόγο ή τον γιατρό τους πριν τα χρησιμοποιήσουν.

Βέβαια, πρέπει να αγοράζουμε πάντα μικρές ποσότητες μπαχαρικών και να τα ανανεώνουμε τακτικά αν μείνουν αρκετούς μήνες στο βαζάκι τους. Ο μέσος χρόνος ζωής τους μέχρι δηλαδή να χάσουν τα αρώματά τους είναι 12 μήνες.

Όταν αγοράζουμε μπαχαρικά ή μυρωδικά καλό είναι να τα αγοράζουμε ολόκληρα και όχι τριμμένα αφού έτσι διατηρούν περισσότερο τα αρώματα τους. Ένα μικρό γουδί είναι απαραίτητο όταν έχουμε ολόκληρα μπαχαρικά για να τα σπάσουμε τελευταία στιγμή πριν τα προσθέσουμε στο μαγείρεμα.
Και ας μην ξεχνάμε ότι ο εχθρός των μπαχαρικών είναι ή ζέστη και η υγρασία γι' αυτό βάζουμε τα μπαχαρικά σε ένα ράφι που δεν το βλέπει ο ήλιος και ποτέ δεν τα ρίχνουμε κατ' ευθείαν από τη συσκευασία τους μέσα στο φαγητό, αλλά βγάζουμε μία μικρή ποσότητα στο χέρι μακριά από τους υδρατμούς της κατσαρόλας που βράζει.
 
Πηγή: mednutrition

ΦΥΣΙΚΑ ΠΑΥΣΙΠΟΝΑ Ιτιά και κουρκουμάς αντί για ασπιρίνη; Η επιστήμη λέει «ναι»!

 Να τονίσουμε, ότι όσοι παίρνουν φάρμακα για κάποιο χρόνιο πρόβλημα υγείας είναι απαραίτητο να συμβουλευτούν το γιατρό τους πριν να καταφύγουν σε μια εναλλακτική λύση.

Πολύ πριν τα παυσίπονα αποκτήσουν μια μόνιμη θέση στο φαρμακείο του σπιτιού μας και στο συρτάρι του γραφείου μας, οι άνθρωποι κατέφευγαν σε φυσικές λύσεις όπως τα βότανα για να ανακουφιστούν από τον πόνο. Μάλιστα, αρκετά από αυτά τα βότανα αποτελούν τη βάση κάποιων από τα σημερινά παυσίπονα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το απόσταγμα του φλοιού της ιτιάς (σαλικυλικό οξύ), που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής ασπιρίνης (ακετυλοσαλικυλικό οξύ), μια αναλγητική φόρμουλα που συνιστούσε ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης, από το 400 π.Χ. Σήμερα τα φυσικά παυσίπονα έχουν μπει στο μικροσκόπιο των επιστημόνων, μιας και είναι πλέον δυνατό να διαπιστωθούν
οι αναλγητικές τους ιδιότητες. Ας δούμε, λοιπόν, τι λέει η επιστήμη για μερικά από τα σημαντικότερα αναλγητικά της φύσης.

 


Οι φυσικές ασπιρίνες


Ορισμένα φυτά που περιέχουν σαλικυλικό οξύ έχει φανεί από αρχαιοτάτων χρόνων ότι ανακουφίζουν από τον πόνο και τη φλεγμονή. Πρόκειται για το φλοιό της ιτιάς και τη σπειραία (ένα βότανο), από την οποία μάλιστα προέρχεται και η λέξη «ασπιρίνη». Σήμερα η αναλγητική τους δράση επιβεβαιώνεται βάσει ερευνών. Πρόσφατα, μάλιστα, διεξήχθη μια γερμανική μελέτη σε 4.731 ασθενείς με αρθρίτιδα ή πόνο στην πλάτη, οι οποίοι λάμβαναν καθημερινά, για μια περίοδο 6-8 εβδομάδων, εκχύλισμα φλοιού ιτιάς που περιείχε 60 mg σαλικυλικού οξέος ανά δισκίο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 97% των ασθενών ανέφερε ύφεση του πόνου, ενώ μόλις το 1,3% ανέφερε ήπιες παρενέργειες, όπως πόνο στην κοιλιά και δερματικά εξανθήματα. Επιπλέον, σε έρευνα του Κέντρου Πόνου του Rambam Medical Center του Ισραήλ χορηγήθηκε για 4 εβδομάδες, σε 210 συμμετέχοντες με πόνο στη μέση, εκχύλισμα φλοιού ιτιάς ή placebo. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το εκχύλισμα της ιτιάς φάνηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικό παυσίπονο. Μάλιστα, στην ομάδα των ασθενών που λάμβαναν την υψηλότερη δόση (240 mg σαλικυλικού οξέος), η ανακούφιση ήταν αισθητή από την πρώτη εβδομάδα της λήψης του. Επίσης, υπάρχουν έρευνες που συσχετίζουν τη λήψη αυτών των βοτάνων με την ανακούφιση από τις ημικρανίες, τις κεφαλαλγίες τάσεως και τους πόνους της περιόδου. 

Πού θα τα βρείτε: Σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα, αλλά και στο φαρμακείο με τη μορφή βάμματος ή κάψουλας. Ωστόσο, πρέπει να αποφεύγονται από όσους έχουν αλλεργία στην ασπιρίνη, ευαίσθητο στομάχι ή έλκος. Επίσης, δεν πρέπει να λαμβάνονται καθημερινά για περισσότερο από 3 εβδομάδες.

Το «λιβάνι της Ινδίας»

Το φυτό Βoswellia serrata, γνωστό και ως το «λιβάνι της Ινδίας», είναι ένα αυτοφυές δέντρο, το κόμμι του οποίου (το «ρετσίνι» του) χρησιμοποιείται παραδοσιακά στην αγιουρβεδική ιατρική. Η δράση του είναι αντιφλεγμονώδης και φαίνεται ότι βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο της αρθρίτιδας. Σύμφωνα, μάλιστα, με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Phytomedicine», διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο που λάμβαναν εκχύλισμα Boswellia των 1.000 mg την ημέρα για 8 εβδομάδες, ανέφεραν μεγαλύτερη ανακούφιση από τον πόνο και μείωση του πρηξίματος, σε σύγκριση με όσους λάμβαναν placebo. Επίσης, έχουν διεξαχθεί έρευνες σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και με σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου όπου διαπιστώθηκε ότι το «λιβάνι της Ινδίας» δρα καταπραϋντικά. 

Πού θα το βρείτε: Διατίθεται σε ταμπλέτες, κάψουλες, καθώς και σε υγρό εκχύλισμα σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και σε ορισμένα φαρμακεία. Στις παρενέργειές του ανήκουν οι ήπιες γαστρεντερικές ενοχλήσεις.

Πιπερόριζα: όχι µόνο για τη ναυτία

Ένα ακόμη βότανο που φαίνεται ότι καταπολεμά τον πόνο, ελαττώνοντας τα επίπεδα των προσταγλανδινών στον οργανισμό, είναι η πιπερόριζα (τζίντζερ), περισσότερο γνωστή για την αποδεδειγμένη δράση της κατά της ναυτίας. Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένες έρευνες, φαίνεται ότι έχει και αντιφλεγμονώδη δράση, προσφέροντας ανακούφιση από τους πόνους των αρθρώσεων και των μυών. Μάλιστα, σε έρευνα του τμήματος Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Odense της Δανίας, παρατηρήθηκε ότι από τους 56 ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα ή μυϊκούς πόνους που λάμβαναν πιπερόριζα για 3 μήνες έως 2,5 χρόνια, οι 42 ανέφεραν ανακούφιση από τον πόνο και μείωση του πρηξίματος στις αρθρώσεις. Ωστόσο, οι ειδικοί εκτιμούν ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να τεκμηριωθεί η αντιφλεγμονώδης δράση της πιπερόριζας. 

Πού θα τη βρείτε: Φρέσκια πιπερόριζα πωλείται στα σουπερμάρκετ. Σε αποξηραμένη μορφή και σε κάψουλες θα τη βρείτε σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και στα φαρμακεία. Η ημερήσια δόση πιπερόριζας είναι τα 1-2 γρ. για την αποξηραμένη και τα 2-4 γρ. για τη φρέσκια. Εάν προκαλέσει ενοχλήσεις στο στομάχι (φούσκωμα, αέρια), τότε θεωρούνται προτιμότερες οι κάψουλες.

Κουρκουµάς: η παραδοσιακή λύση

Η ρίζα του κουρκουμά χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ασιατική ιατρική για την αντιμετώπιση των γαστρεντερικών ενοχλήσεων, του πόνου των αρθριτικών, της δυσμηνόρροιας, καθώς και για την τόνωση του οργανισμού. Εργαστηριακές έρευνες, καθώς και έρευνες σε πειραματόζωα, έχουν αναδείξει την αντιφλεγμονώδη δράση του, η οποία αποδίδεται κυρίως στην περιεκτικότητά του σε κουρκουμίνη. Σήμερα εξακολουθούν να γίνονται μελέτες -κυρίως εργαστηριακές- που αποδεικνύουν ότι η κουρκουμίνη προστατεύει τις αρθρώσεις και μπορεί να δράσει ως συμπληρωματική αγωγή για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες σε ασθενείς για να διαπιστωθεί σε ποια μορφή, καθώς και σε ποια δόση, είναι περισσότερο αποτελεσματική. 

Πού θα τον βρείτε: Σκόνη κουρκουμά μπορείτε να βρείτε σε καταστήματα με ντελικατέσεν και μπαχαρικά. Σε μορφή συμπληρώματος διατροφής, διατίθεται σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και σε ορισμένα φαρμακεία. Πρέπει να αποφεύγεται από όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι ή υποφέρουν από έλκος στομάχου.

Αρπαγόφυτο: το αγαπηµένο της Ευρώπης

Η ρίζα του αρπαγόφυτου (Harpagophy-tum procumbens) μελετάται τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής της οστεοαρθρίτιδας. Μάλιστα, η δράση του έχει παραλληλιστεί με αυτήν της ιβουπροφένης, ενός μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου που χρησιμοποιείται ευρύτατα ως παυσίπονο. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (National Institute of Health) των ΗΠΑ, υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα για την αναλγητική δράση του αρπαγόφυτου σε σχέση με την οστεοαρθρίτιδα, αλλά και τον πόνο της μέσης. Το αρπαγόφυτο χρησιμοποιείται ευρέως σε πολλές χώρες της Ευρώπης ως παυσίπονο για τις παθήσεις των αρθρώσεων, τους πόνους της πλάτης και για τον πονοκέφαλο. 

Πού θα το βρείτε: Διατίθεται σε υγρή μορφή και σε κάψουλες σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και σε ορισμένα φαρμακεία. Στις συνήθεις παρενέργειές του ανήκουν η διάρροια, αλλά και η μείωση της πίεσης. 

ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ? ΤΟΤΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕ ΤΑ ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ 

ΓΙΟΥΛΗ ΜΑΜΗ, διευθύντρια του τμήματος Αναισθησιολογίας στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», ειδική στα θέματα αντιμετώπισης πόνου σε παιδιά, τον κ. ΘΑΝΑΣΗ ΔΡΙΤΣΑ, καρδιολόγο στο «Ωνάσειο» Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, την κ. ΜΑΤΙΝΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, φυσικοπαθητικό, και την κ. ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΟΥΤΑΦΗ, ειδική επιστήμονα ορθής διατροφής.

Καυτερά μπαχαρικά ... Η υγιεινή πινελιά στη μαγειρική

Η αξία του μαυροπίπερου
Από την αρχαία Ελλάδα έρχονται οι πρώτες αναφορές για την αξία του μαυροπίπερου. Συγκεκριμένα, το χρησιμοποιούσαν για να τιμήσουν τους θεούς, ενώ παράλληλη χρήση είχε και ως νόμισμα και για πληρώνονται οι φόροι. Όμως και στην αρχαία Ρώμη, αλλά και αργότερα, ως αναγνώριση της αξίας του ή/και ως πολύτιμο και σπάνιο υλικό αποτελούσε αγαθό για την επιβράβευση κάποιας προσπάθειας. Είναι πολλές οι φορές που συγκρίνοντας παραδοσιακές συνταγές, μυστικά και γιατροσόφια με επιστημονικά δεδομένα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία έκπληξη: ή ο παππούς μου είχε καλύτερη επιστημονική κατάρτιση από τον καθηγητή μου στο πανεπιστήμιο ή κάτι άλλο συμβαίνει.
Και βέβαια αυτό το άλλο είναι η φύση του ανθρώπου, το ένστικτο ίσως που μας ωθεί σε συμπεριφορές και συνδυασμούς που δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι είναι μία απλή σύμπτωση. Σε αυτό τον νόμο εντάσσεται και η χρησιμοποίηση του μαυροπίπερου στο κρέας.
Ας δούμε τι κάνει το μαυροπίπερο και ας προσπαθήσουμε να πειστούμε ότι η χρήση του από τους προπαπούδες μας ήταν συμπτωματικά σωστή. Το μαυροπίπερο ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς κάλυκες, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντας το να δεχτεί την τροφή (κρέας) που έρχεται.
Παράλληλα αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα και κυρίως η χυμοθρυψίνη (ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών) καθώς η λιπάση και τα χολικά οξέα (απαραίτητα για την πέψη τους λίπους). Μάλιστα πρόσφατη έρευνα έδειξε αύξηση κατά 40% περίπου των ενζύμων αυτών μετά από κατανάλωση μαυροπίπερου.
Ξέρετε τι συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου το υδροχλωρικό οξύ δεν παράγεται σωστά στο στομάχι μας; Η τροφή δεν μπορεί να διασπασθεί, με αποτέλεσμα να παραμένει για πολύ ώρα εκεί και να γίνεται το υπόβαθρο (η τροφή) για διάφορους μικροοργανισμούς. Αυτοί δημιουργούν αέρια κατά τη διαδικασία που καλείται ζύμωση, με συνέπεια εμείς να νιώθουμε έντονο φούσκωμα, δυσφορία και πολλές φορές δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
Αυτό λοιπόν που ταίριαζε γευστικά στους ανθρώπους αυτούς, ουσιαστικά καθρέπτιζε μία εσωτερική ανάγκη του οργανισμού για μία έξωθεν βοήθεια στην πέψη της πρωτεΐνης και του λίπους του κρέατος. Και αν θέλουμε να το προχωρήσουμε κι ακόμα περισσότερο, μπορούμε να πούμε ότι η κατανάλωση κρέατος, που πιθανώς να σχετίζεται με την καρκινογένεση, αντισταθμίζεται με την κατανάλωση μπαχαρικών, που επιδημιολογικές μελέτες τα συσχετίζουν με μείωση του καρκίνου του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Με άλλα λόγια, σαν να δίνει μία μυστική εντολή το σώμα μας στον εγκέφαλό μας να εξισορροπήσει το ένα αρνητικό (κρέας) με ένα θετικό (μπαχαρικά).
Η κύρια ουσία του μαυροπίπερου ονομάζεται πιπερίνη και σε αυτήν κατά βάση οφείλεται η ευεργετική δράση του μαυροπίπερου στο πεπτικό μας σύστημα. Προσοχή όμως, σε άτομα που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή. Η πιπερίνη έχει βρεθεί ότι παρεμποδίζει τους μεταβολικούς δρόμους διαφόρων χημικών στοιχείων των φαρμάκων, γι’ αυτό θα πρέπει και η χρήση του να είναι προσεκτική.
Παράλληλα, το μαυροπίπερο αποτελεί εξαιρετική πηγή σιδήρου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 1/10 της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως.
Η υγιεινή πινελιά στη μαγειρική
Για αιώνες οι άνθρωποι εκμεταλλεύονταν κυρίως τις θεραπευτικές τους ιδιότητες συνδυάζοντάς τα με βότανα, μέχρι που ανακάλυψαν τις πικάντικες και εξωτικές γεύσεις που μπορούν να δώσουν στα φαγητά. Τα περισσότερα καυτερά μπαχαρικά κατάγονται από την Ινδία και από εκεί η καλλιέργειά τους εξαπλώθηκε σε χώρες όπως η Ινδονησία, το Βιετνάμ, η Βραζιλία για να φτάσουν σήμερα να καταναλώνονται από όλο τον κόσμο και να έχουν μια μόνιμη θέση στις περισσότερες συνταγές. Μαυροπίπερο
Το κλασσικό μαύρο πιπέρι είναι αυτό που χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην Ελλάδα. Προέρχεται από τους καρπούς των φυτών της οικογένειας Piperaceae και η καυτερή του γεύση οφείλεται στο αλκαλοειδές πιπερίνη. Το μαυροπίπερο ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντάς το να δεχτεί την τροφή που καταπίνουμε.
Παράλληλα, αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα, και κυρίως η χυμοθρυψίνη (ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών) καθώς και η λιπάση και τα χολικά οξέα (απαραίτητα για την πέψη τους λίπους). Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα έδειξε αύξηση κατά 40% περίπου των ενζύμων αυτών μετά από κατανάλωση μαυροπίπερου.
Σε περίπτωση που το υδροχλωρικό οξύ δεν εκκρίνεται σε αρκετές ποσότητες στο στομάχι μας, η τροφή δεν μπορεί να διασπασθεί, με αποτέλεσμα να παραμένει για πολύ ώρα εκεί και να γίνεται το υπόβαθρο (η τροφή) για διάφορους μικροοργανισμούς. Αυτοί δημιουργούν αέρια κατά τη διαδικασία που καλείται ζύμωση, με συνέπεια να νιώθουμε έντονο φούσκωμα, δυσφορία και πολλές φορές καούρες (καψίματα). Έτσι λοιπόν ο κλασσικός συνδυασμός του κρέατος με το μαύρο πιπέρι είναι ενδεδειγμένος καθώς διευκολύνεται η πέψη του λίπους και των πρωτεϊνών του.
Το μαύρο πιπέρι έχει πολύ σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που οφείλονται στο στην πιπερίνη αλλά και σε ένα φυτοχημικό που περιέχει, την κουρκουμίνη. Η κουρκουμίνη έχει επίσης και αντιβακτηριακές ιδιότητες, γεγονός που το καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό για τη διατήρηση της καλής υγείας του γαστρεντερικού συστήματος. Το μαυροπίπερο, όπως και τα περισσότερα μπαχαρικά, σχετίζεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου του παχέως εντέρου και του προστάτη. Είναι χαρακτηριστικό οτι στην Ινδία, τη χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση μπαχαρικών, παρατηρούνται τα χαμηλότερα ποσοστά καρκίνων αυτού του τύπου. Μάλιστα, η κατανάλωση κρέατος, που πιθανώς να σχετίζεται με την καρκινογένεση, αντισταθμίζεται με την παράλληλη κατανάλωση μπαχαρικών.

Διατροφικό προφίλ

Το μαύρο πιπέρι παράλληλα αποτελεί εξαιρετική πηγή:

• Σιδήρου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως και
• Μαγγανίου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 8% της απαραίτητης ημερήσιας ποσότητας.

Πιπέρι Καγιέν

Προέρχεται από ποικιλία της πιπεριάς chili και η καυτερή του γεύση οφείλεται στην ουσία καπσαϊκίνη. Το πιπέρι καγιέν αποτελεί εξαιρετική πηγή β-καροτενίου. Ενός αντιοξειδωτικού που προστατεύει τα κύτταρα από την καταστροφική δράση των ελεύθερων ριζών και η επαρκής πρόσληψή του σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επίσης, το πιπέρι καγιέν, λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε β-καροτένιο, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Το καγιέν, όπως και όλες οι πιπεριές τσίλι έχουν αντιθρομβωτική δράση, ενώ φαίνεται ότι λειτουργούν και ως φυσικά αναλγητικά.
Λανθασμένα το τσίλι, όπως και το πιπέρι καγιέν έχει τη φήμη ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης πεπτικού έλκους. Αντίθετα, όχι μόνο δεν αυξάνουν τον κίνδυνο αλλά τον μειώνουν, αδρανοποιώντας βακτήρια που είναι υπεύθυνα για την πρόκληση του πεπτικού έλκους. Επίσης, διεγείρουν το βλεννογόνο του στομάχου να εκκρίνει προστατευτικά υγρά που εμποδίζουν τη δημιουργία έλκους. Ωστόσο, σε περιπτώσεις ατόμων που έχουν ήδη παρουσιάσει πεπτικό έλκος, η κατανάλωσή του πρέπει να γίνεται με προσοχή.

Διατροφικό προφίλ

Το πιπέρι καγιέν αποτελεί καλή πηγή:

• Βιταμίνης Α, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 15% της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως και
• Βιταμίνης C, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% της απαραίτητης ποσότητας.

Πιπεριές τσίλι

Η καυτερή του γεύση οφείλεται στην ουσία καπσαϊκίνη. Όσο περισσότερη καπσαϊκίνη περιέχει η πιπεριά, τόσο πιο καυτερή είναι. Όπως το πιπέρι καγιέν, έτσι και το τσίλι περιέχει σημαντικές ποσότητες β-καροτενίου, γεγονός που του προσδίδει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη, έδειξε ότι η κατανάλωση τσίλι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη μέσω μιας σειράς προστατευτικών επιδράσεων στα συγκεκριμένα κύτταρα. Ωστόσο η υπερβολική του κατανάλωση μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες και συγκεκριμένα αύξηση του κινδύνου για καρκίνο του στομάχου.
Όπως και το πιπέρι καγιέν, έτσι και το τσίλι, βοηθά στη διατήρηση της καλής υγείας του καρδιαγγειακού συστήματος. Από επιδημιολογικές μελέτες έχει φανεί ότι οι λαοί που καταναλώνουν συχνά τσίλι, παρουσιάζουν μικρότερα ποσοστά εμφραγμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Ο προστατευτικός μηχανισμός περιλαμβάνει τη μειώση της οξείδωσης της χοληστερόλης, μειώνοντας έτσι τη βλαπτική της επίδραση στα αγγεία.
Επίσης, το τσίλι όπως και όλα τα καυτερά μπαχαρικά ανακουφίζουν το αναπνευστικό σύστημα μειώνοντας την έκκριση της βλέννας ή βοηθώντας να την απομακρύνουμε όταν είμαστε κρυωμένοι.
Το τσίλι τέλος, όπως και όλα τα καυτερά μπαχαρικά, αυξάνουν τη θερμογένεση (παραγωγή θερμότητας) του σώματος, ανεβάζοντας τις καύσεις του σώματός μας για περίπου 20 λεπτά μετά την κατανάλωσή τους. Επομένως, μπορούν να συμβάλουν μακροπρόθεσμα και στη ρύθμιση του βάρους μας.

Διατροφικό προφίλ

Το τσίλι αποτελεί καλή πηγή: Βιταμίνης Α και βιταμίνης C, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% και το 4%, αντίστοιχα, της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως.

Πηγές: www.nutrimed.gr